Με τον εκστασιασμένο κόσμο να δίνει φτερά στα πόδια των παικτών μας και να λυγίζει την αντίσταση των αντιπάλων μας, η ομάδα πήρε μια σπουδαία νίκη με ξεχωριστή βαθμολογική και ψυχολογική σημασία! Τα μακρινά σουτ των παικτών του μπάογκ και το «σπρώξιμο» από τη διαιτησία δεν ήταν αρκετό όπως αποδείχθηκε. Ο Σανόγκο έγραψε την εισαγωγή, ο Νότε πρόσθεσε μπόλικα κεφάλαια και ο Χάγκινς τον νικηφόρο επίλογο μιας δύσκολης αναμέτρησης που είχε όμως αίσιο τέλος. Ξέφρενο πάρτι στο κατάμεστο Παλέ που με τον παλμό του  κόσμου αλλά και το τελετουργικό με τα χαρτάκια στο τζάμπολ θύμισε κάτι από τα παλιά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Φουριόζος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο δεκάλεπτο με τον Νότε να οδηγεί στο σκοράρισμα και τον Σανόγκο να αξιοποιεί ιδανικά τις ασίστ των συμπαικτών του. Νωρίτερα βέβαια φρόντισαν οι διαιτητές να μας δείξουν τα δόντια τους στέλνοντας ουσιαστικά τον Γκούντουιν από νωρίς στον πάγκο με 3 φάουλ …τουλάχιστον τα 2 ανύπαρκτα. Μπόλικα φάουλ από την μια πλευρά, ανοχή στην άμυνα από την αντίπαλη πλευρά, βολές και κάποια μακρινά σουτ ήταν όλο το παιχνίδι του συμπολίτη. Ναι μεν προσπαθούσε ο ΑΡΗΣ να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας αλλά κάθε φορά οι διαιτητές ήταν εκεί να τον σταματήσουν με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΧΑΓΚΙΝΣ «ΚΛΕΙΔΩΣΕ» ΤΗ ΝΙΚΗ

Με τους διαιτητές και τα τρίποντα του μπαογκ να συνεχίζουν να προβληματίζουν όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε σε ένα οριακό και αγχωτικό φινάλε με την πίεση να λειτουργεί εις βάρος μας λόγω έδρας. Έλα όμως που λίγα λεπτά πριν τη λήξη ο Χάγκινς αποφάσισε να αφήσει την χειρότερη εμφάνιση του στην άκρη και να δικαιώσει όλους αυτούς που τον θεωρούν το κορυφαίο γρανάζι της φετινής μηχανής του ΑΡΗ. Όταν η διαφορά έγινε οριακή(+1) και  η μπάλα έκαιγε, βγήκε μπροστά, πήρε όλες τις επιθέσεις με απόλυτη ψυχραιμία και κατάφερε με τη βοήθεια των συμπαικτών του στην άμυνα και στα ριμπάουντ να το μετατρέψει σε μαξιλαράκι νίκης!

ΕΠΑΙΞΕ ΑΝΑΡΧΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ “BALLS”

Χίλιες δύο διακυμάνσεις είχε ο ΑΡΗΣ στην απόδοση του παρόλο που δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα στο σκορ. Από το ψυχωμένο ξεκίνημα και το καλό μοίρασμα της μπάλας, πήγαμε σε ένα άναρχο στυλ με αψυχολόγητες επιθέσεις και αμυντικά κενά μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο όπου είδαμε μια άμυνα να βγάζει φωτιές και έναν Χάγκινς στο ρόλο του ηγέτη.  Περισσότερο έμοιαζε ο ΑΡΗΣ να ανταγωνίζεται τον κακό του εαυτό και τα σφαλτσοσφυρίγματα παρά να προβληματίζεται με την ευστοχία των αντιπάλων.  Μπορεί ο Νότε να έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση του σκοράροντας 26, κλέβοντας κάμποσες μπάλες και κερδίζοντας σημαντικά ριμπάουντ στο τέλος αλλά από την εξίσωση των κορυφαίων δεν γίνεται να λείψουν οι Σανόγκο και Χάγκινς. Ο Σανόγκο πέρα από το εκρηκτικό του ξεκίνημα έδωσε σπουδαίες μάχες κάτω από το καλάθι και έπαιξε καταπληκτικές άμυνες στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού. Ενώ ο Χάγκινς όπως γράψαμε και πιο πριν ξαφνικά εμφανίσθηκε στο γήπεδο όταν ζόρισαν τα πράγματα και απλά «τελείωσε» τον μπάογκ. Δεν απέφυγε τα λάθη ο Καστρίτης ωστόσο από την στιγμή που το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει όλα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Θέληση, πείσμα, δίψα για τη νίκη εντός και εκτός παρκέ που το διέκρινες με ευκολία ρίχνοντας μια ματιά στις κερκίδες αλλά και στα μάτια των παικτών μας.  Ο κόσμος ήθελε τη νίκη σαν τρελός και το απέδειξε εξαντλώντας τα εισιτήρια της αναμέτρησης με γοργούς ρυθμούς. Αντίστοιχα και η ομάδα ήθελε να σπάσει το αρνητικό σερί των 3 ηττών αλλά και να αποδείξει ότι η εμφάνιση στο παιχνίδι του Α’ γύρου ήταν μια κακή συγκυρία. Οι 3 διαιτητές αποδείχθηκαν λίγοι για να σταματήσουν τον Νότε, τον Σανόγκο, τον Χάγκινς και τα άλλα παιδιά… και το ντέρμπι βάφτηκε κίτρινο! Σπουδαία νίκη σε μια ημέρα όπου το Παλέ θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν και όλη η φίλαθλη Ελλάδα κατάλαβε ότι με τους τρελούς οπαδούς του Θεού του Πολέμου δεν τα βάζεις! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, συνέχισε να τους πονάς!

ΥΓ. Με 50-50 διαιτησία από το ημίχρονο θα είχε τελειώσει το παιχνίδι με 20+ διαφορά.

ΥΓ2. Έγινε η αρχή στις οργανωμένες αντιδράσεις, αναμένουμε ανάλογη και ακόμη πιο δυνατή συνέχεια!

Σε προσωπικό του πάρτι μετέτρεψε ο Μάνου Γκαρθία την σημαντική αναμέτρηση με τον Βόλο πετυχαίνοντας 3 υπέροχα γκολ! Ο Ισπανός με μια μεγαλειώδη εμφάνιση έδειξε την πραγματικά μπορεί να προσφέρει δικαιολογώντας τον ντόρο που έκανε η μεταγραφή του. Δεν απειλήθηκε ο ΑΡΗΣ από το αντιποδόσφαιρο του Βόλου. Ούτε μάσησε από τον διαιτητή Κατοίκο που μαζί με το VAR γράψανε άλλη μια «μαγική στιγμή» στο Ελληνικό ποδόσφαιρο στο διπλό πέναλτι πάνω στον Γκρέι που δεν καταλογίστηκε!

ΑΤΟΛΜΟΣ ΚΑΙ ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΗΣ

Λίγες ήταν οι επιλογές του Πάρντιου για αυτό το παιχνίδι με την παρουσία του Ντουκουρέ στην βασική ενδεκάδα αντί του Ετέμπο μάλλον να αποτελεί την μοναδική έκπληξη. Επιλογή που δεν μας βγήκε μιας και στο πρώτο ημίχρονο ο Ντουκουρέ μαζί με τους Ματέο Γκαρσία και τον Μαντσίνι έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο ακυρώνοντας με ευκολία κάθε προσπάθεια για ορθολογική επιθετική ανάπτυξη. Έστω και άναρχα ο ΑΡΗΣ βρήκε 2-3 ευκαιρίες που θα μπορούσε εύκολα να σκοράρει αν δεν υπήρχε αυτή η νευρικότητα στα σουτ και στις πάσες των παικτών μας. Η αναποτελεσματικότητα για ακόμη μια φορά έκανε την εμφάνιση της και σημάδεψε την εικόνα μας στο Α’ ημίχρονο.

ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΗΘΗΚΕ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ ΚΑΙ ΕΣΤΗΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΡΤΙ

2’ ήταν αρκετά να δώσει ο Μανού το σύνθημα εκκίνησης  του πάρτι. Μετά από μια εξαιρετική συνεργασία με τον Μαντσίνι, ο Γκάρθια από πλάγια θέση με ένα καλοζυγισμένο σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα παρά την καλή κίνηση του τερματοφύλακα του Βόλου. Το 1-0 ήταν η ανάσα που χρειαζόμασταν μιας και ο Βόλος έδειχνε ανήμπορος να απειλήσει. Και από την στιγμή που ο Ισπανός ξεκίνησε τον «χορό» το πάρτι είχε δρόμο ακόμη και πανέμορφα γκολ! ΄Με ένα έξυπνο συρτό σουτ στην ανάποδη γωνία από εκεί που περίμεναν όλοι να σουτάρει έκανε το 2-0 στο 60’ και στο 73’ με ένα μακρινό σουτ ζωγραφιά άφησε άγαλμα τον γκολκίπερ του Βόλου γράφοντας το τελικό 3-0!

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΒΟΛΟ ΚΑΙ ΤΟ «ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΑ» ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ

Μπορεί ο Μανού Γκαρθία να είναι αυτός που έκλεψε την παράσταση αλλά ίσως ο Πάρντιου να είναι ακόμη πιο χαρούμενος από τον Ισπανό που πέτυχε «χατ-τρικ». Τον κρατούσε για τον Βόλο μας είχε πει ο Άγγλος και τελικά δικαιώθηκε πανηγυρικά.  Ο Μανού σίγουρα πήρε τα πάνω του και πλέον διεκδικεί με εμφατικό τρόπο φανέλα βασικού για τη συνέχεια της χρονιάς σε ένα σημείο που ο ΑΡΗΣ χρειάζεται την αποτελεσματικότητα του. Πέρα από τον Μανού ο Πάρντιου είδε τον Νταρίντα να έχει σταθεροποιηθεί σε μια υψηλή απόδοση αλλά και τον Μπράμπετς να δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση.  3 παίκτες που σε μεγάλο βαθμό ο καθένας στο πόστο του σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του. Ακόμη και οι Εμπακατά(μέχρι να τραυματιστεί) και Οντουμπάτζιο του Β ημιχρόνου φάνηκαν ετοιμοπόλεμοι και ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους.  Και όταν ακολουθεί αυτό το σημαντικό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό το να έχεις κομβικούς παίκτες σε καλή κατάσταση μπορεί να είναι και το κλειδί της πρόκρισης.

+3 ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ

2 πρόσωπα είχε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με αυτό του πρώτου ημιχρόνου να είναι αυτό που μας πονάει αγωνιστικά ως τώρα στο πρωτάθλημα. Αν όμως έχεις παίκτες σαν τον Μανού Γκαρθία… τα δύσκολα γίνονται εύκολα και η υπόθεση νίκη απέναντι σε ομάδες που έρχονται να παίξουν αντιποδόσφαιρο όπως ο Βόλος σήμερα καταλήγουν σε πάρτι! 3 φανταστικά γκολάκια από τον Ισπανό αφιερωμένα στον διαιτητή Κατοίκο και τον αόματο συνάδελφο του στο VAR! Όσο για τους «οικογενειάρχιδες» του Βόλου πήραν ακριβώς αυτό που τους άξιζε. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Τι σημασία έχει που έχασε ο Βόλος; Διαιτητής και VAR το χρέος τους το έκαναν!

Με ένα ψυχρό γκολ σχεδόν από το πουθενά σε μια στιγμή αδράνειας στα πρώτα δευτερόλεπτα του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα σπαταλώντας την όποια καλή προσπάθεια έκανε κυρίως στα πρώτα 45’. Μια ήττα φυσιολογική όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι μιας και η ομάδα μας μετά το γκολ ποτέ δεν αντέδρασε και αρκέστηκε στο τιμητικό 1-0. Και όλα αυτά κόντρα σε έναν Ολυμπιακό που δεν έκανε κάτι το τρομερό, στο Α’ ημίχρονο είχε λιγότερες ευκαιρίες από εμάς αλλά σίγουρα έδειξε σε όλο το παιχνίδι ότι ήθελε τη νίκη πιο πολύ.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ

Όπως έπρεπε κατέβηκε η ομάδα σε αυτό το δύσκολο παιχνίδι εκμηδενίζοντας σε όλο το πρώτο ημίχρονο οποιαδήποτε σκέψη του Ολυμπιακού για γκολ ενώ κατάφερε παράλληλα να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις από τον αντίπαλο του για να σκοράρει. Ιδιαίτερα η μεσοαμυντική μας λειτουργία ήταν εξαιρετική ενώ οι παίκτες μας με σχετική ευκολία κατάφερναν να κυκλοφορούν την μπάλα παρόλο που προτιμούσαν να την αφήνουν στα πόδια των αντιπάλων στοχεύοντας στην αντεπίθεση.

ΗΡΘΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ ΧΑΟΣ

Η εικόνα των πρώτων 45’ έδειχνε έναν σκληροτράχηλο ΑΡΗ αποφασισμένο να βάλει τα δύσκολα στον Ολυμπιακό. Έλα όμως που όταν δεν υπάρχει το «κοράκι» στη μέση υπάρχει η επιπολαιότητα μας και αυτές οι κακές στιγμές σαν και αυτή στο πρώτο λεπτό του Β ημιχρόνου που έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να σκοράρει το γκολ που του χάρισε τη νίκη. Και αν αυτές οι κακές στιγμές κάθε ομάδας είναι κομμάτι του παιχνιδιού και ως ένα σημείο δικαιολογούνται αυτό που ακολουθήσε δεν έχει λογική εξήγηση  εκτός… και αν στην σκέψη του Πάρντιου ήταν να πέσει ο ρυθμός και στο τέλος της αναμέτρησης να χτυπήσουμε μπας και κλέψουμε τον βαθμό. Αυτό ως προς τις σκέψεις μιας και στην πράξη είδαμε τους αντιπάλους μας να ανεβαίνουν πιο ψηλά, να διεκδικούν ένα δεύτερο γκολ και την ομάδα μας αντί να πιέζει και να επιτίθεται πιο μαζικά να αρκείται σε αυτή την ήπια ήττα. Φυσικά και δεν σημαίνει ότι αν ο ΑΡΗΣ μετά το 1-0 πίεζε ψηλά θα γυρνούσε το παιχνίδι αλλά το ότι δεν το προσπαθείς καν και αρκείσαι στο τίποτα πληγώνει.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΣΤΡΟΦΕΣ …ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Κόντρα στο Λεβαδειακό η ομάδα έδειξε σημαντικά στοιχεία βελτίωσης σχεδόν σε όλους τους τομείς εκτός από το γκολ. Λόγω όμως της δυναμικής του αντιπάλου «τεχνικά κομμάτια» που είδαμε μεσοβδόμαδα όπως   οι τοποθετήσεις των παικτών, η σωστή πίεση στην άμυνα και η καλή κυκλοφορία της μπάλας πέρασαν στα ψιλά. Σήμερα απέναντι ίσως στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ελλάδας αυτή τη στιγμή έδειξε τα ίδια στοιχεία με αρκετά πειστικό τρόπο. Όχι ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να μείνει σε αυτές τις καλές εντυπώσεις αλλά από εκεί που βρισκόμασταν αγωνιστικά στα χαμένα πλέον είναι ορατό ότι ο Πάρντιου γνωρίζει καλύτερα το ρόστερ του αλλά και οι παίκτες ξέρουν καλύτερα τι θέλει ο προπονητής από αυτούς.  Και ας είμαστε ρεαλιστές... ακόμη και με την απόδοση που είχαμε  σήμερα με λίγη τύχη περισσότερη ή μερικά εκατοστά πιο πίσω από την γραμμή του οφσάιντ θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει με βαθμό ή βαθμούς.

ΔΕΝ ΡΙΣΚΑΡΕ ΚΑΙ ΑΡΚΕΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

Με τις «καλές εντυπώσεις» των πρώτων 45’ επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από το Καραϊσκάκη όπου γνώρισε την ήττα με ένα γκολ σε μια φάση που δεν φαινόταν δύσκολη. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ έδειξε τα «δόντια» του στον Ολυμπιακό και έστειλε το μήνυμα ενόψει των διπλών αναμετρήσεων του κυπέλλου αλλά κάποια στιγμή σε παιχνίδια σαν το σημερινό πρέπει να αρχίσεις να απαιτείς τις νίκες …και όχι να διστάζεις να βγεις μπροστά μην δεχθείς περισσότερα γκολ. Περιμένουμε στο κύπελλο να δούμε έναν ΑΡΗ που δεν θα φοβηθεί τον αντίπαλο του και θα είναι αυτός μέσα στο γήπεδο που με την εικόνα του θα δείχνει ότι θέλει περισσότερο τη νίκη.

ΥΓ. Ήττα εντός προγράμματος μπορεί να πει κανείς αλλά με αυτή την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου και το σπάνιο 50-50 που είχαμε σήμερα από τον διαιτητή έπρεπε να αρπάξεις την ευκαιρία.

Με τις απουσίες των Νότε, Γκούντουιν και Σχίζα να περιορίζουν σημαντικά τις δυνατότητες της ομάδας μας, ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να κοιτάξει στα μάτια τον Παναθηναϊκό σε κανένα σημείο του αγώνα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ξεκίνησαν τραγικά(19-0) και δεν μπόρεσαν ποτέ να μπουν στο «κλίμα» του αγώνα με εξαίρεση κάποια ολιγόλεπτα ξεσπάσματα. Προβληματισμός για την παρατεταμένη αστοχία των παικτών ακόμη και κάτω από το καλάθι…

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ

Ανεξάρτητα από την δεδομένη διαφορά δυναμικότητας των 2 ομάδων και τις απουσίες που είχαμε ο ΑΡΗΣ είχε ορθολογικά σχήματα να κατεβάσει απέναντι στον Παναθηναϊκό. Παρόλα αυτά οι αδυναμία του στο κοντρολάρισμα του ρυθμού και η εκνευριστική αστοχία ακόμη και στα πιο εύκολα σουτ δεν του επέτρεψαν να δείξει κάτι το ενθαρρυντικό. Σίγουρα ο αντίπαλος ήταν πολύ πιο δυνατός σε σχέση με το παιχνίδι του Α’ γύρου αλλά τα αγωνιστικά προβλήματα του ΑΡΗ εδώ και κάμποσες αγωνιστικές δεν έχουν να κάνουν με τον αντίπαλο αλλά με τον ίδιο τον κακό του εαυτό. Όσο πιο γρήγορα αποδεχτούμε τις αδυναμίες μας τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να διορθωθούν. Διαφορετικά στο επόμενο παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν θα μπορεί να σταυρώσει καλάθι ή να κρατήσει την συγκέντρωση του στην άμυνα η δικαιολογία του «παντοδύναμου» αντιπάλου δεν θα υπάρχει.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΑΠΟΥΣΙΩΝ

Δεν είχε βλέψεις για κάτι το ιδιαίτερο στο σημερινό παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας και αυτό «βγήκε» στο παρκέ από το 1’’. Ναι μεν υπήρχαν οι απουσίες που έκαναν το έτσι και αλλιώς δύσκολο έργο μας ακόμη δυσκολότερο αλλά η εκνευριστική αστοχία στις «μονότονες» επιθέσεις μας και η αστάθεια μας σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού είναι προβλήματα που παλεύει εδώ και καιρό να λύσει η ομάδα. Έχουν χαθεί οι ρόλοι στην ομάδα, έχει χαθεί η συνοχή, έχει χαθεί ο ενθουσιασμός. Συνεχίζουμε και ελπίζουμε…

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ μας έκαμψε την αντίσταση του Αστέρα Τρίπολης «κλειδώνοντας» την νίκη από το πρώτο ημίχρονο με τα γκολ των Γκαρθία και Φαμπιάνο. Έσπασε και η «γκίνια» του Καμάτσο που αυτή τη φορά την εξαιρετική πάσα ακριβείας του Μαντσίνι την έστειλε στα δίχτυα βάζοντας και αυτός την σφραγίδα του σε ένα παιχνίδι που χαρακτηρίστηκε από την αποτελεσματικότητα των παικτών μας στην τελική προσπάθεια.

ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ

Με τον Μαζικού και τον Γκαρθία να είναι τα νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα ο ΑΡΗΣ σε σχέση με το παιχνίδι της Τούμπας είχε περισσότερη ταχύτητα και καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Τόσο ο Μαζικού από την πλευρά του όσο και ο Γκαρθία είχαν ενεργό ρόλο στην ανάπτυξη της ομάδας μας και αυτό μας έδωσε την δυνατότητα να έχουμε περισσότερες επιλογές στην επίθεση.

ΒΡΗΚΕ ΓΚΟΛ Ο ΓΚΑΡΘΙΑ, ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΙΣΤ ΣΤΟΝ ΦΑΜΠΙΑΝΟ Ο ΝΤΑΡΙΝΤΑ

Όσο πιο γρήγορα βρίσκεις γκολ σε παιχνίδια σαν το σημερινό τόσο πιο εύκολα γίνονται τα πράγματα. Ο Γκαρθία με ένα πολύ ωραίο διαγώνιο συρτό σουτ έξω από την περιοχή μόλις στο 19’ έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας και άνοιξε τον δρόμο για μια εύκολη νίκη. Εύκολη νίκη που επιβεβαιώθηκε με το γκολ του Φαμπιάνο στο 32’ από την ασίστ του Νταρίντα που μόλις στη 2^η εμφάνιση του πείθει ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα ποικιλοτρόπως. Δεν ήταν μόνο η ασίστ στον Φαμπιάνο ήταν ο τρόπος που συνδυαζόταν με τους συμπαίκτες του, οι τοποθετήσεις του σε άμυνα και επίθεση αλλά και οι φάσεις που προσπάθησε να σκοράρει.

ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ Ο ΚΑΜΑΤΣΟ

Οι μικροενοχλήσεις του Γκρέι που τον οδήγησαν νωρίς στον πάγκο έδωσαν την ευκαιρία στον Καμάτσο να αγωνισθεί στην κορυφή της επίθεσης και ο Πορτογάλος αυτή τη φορά δικαίωσε την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Κινήθηκε ωραία όσες φορές του δόθηκε η μπάλα, πήρε τις προσπάθειες που μπορούσε και έκανε γκολ την εκπληκτική ασίστ του Μαντσίνι λίγο πριν το τέλος του αγώνα. Και όσο σημαντικό ήταν το γκολ για τον Καμάτσο άλλο τόσο σημαντική ήταν και η ασίστ για τον Μαντσίνι που παλεύει να ανέβει στα επίπεδα απόδοσης πριν το «σήριαλ» της μεταγραφής του.

ΨΑΧΝΕΙ(ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ) ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Αν και θα περιμέναμε στο Β ημίχρονο με το σκορ στο 2-0 ο ΑΡΗΣ να παίξει ακόμη ελεύθερα ξεδιπλώνοντας τις ικανότητες του στην πράξη είδαμε μια ομάδα να ζορίζεται να κρατήσει μπάλα και να βγει μπροστά με αξιώσεις. Όταν όμως στις μετρημένες καλές ευκαιρίες που σου έχουν δοθεί έχεις πετύχει 2 γκολ από τα πρώτα 45’ και πετυχαίνεις και ένα τρίτο στην επανάληψη όπου ο αντίπαλος κάνει το παιχνίδι του τότε όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες. Ο Πάρντιου εδώ και καιρό πειραματίζεται με την ελπίδα να βρει νέους πρωταγωνιστές μέσα από το ρόστερ που έχει στη διάθεση του και αυτό ακριβώς έγινε σήμερα. Ο Γκαρθία έκανε τη διαφορά με το γκολ που πέτυχε αλλά και την συνολική του παρουσία όσο αγωνίσθηκε. Ο Μαζικού κάλυψε όλη την πλευρά πολύ καλύτερα από τον  Πίρσμαν ενώ και ο Καμάτσο στο ρόλο του αντικαταστάτη του Γκρέι στην κορυφή της επίθεσης την έκανε την δουλειά του. Αν στους 3 παραπάνω προσθέσουμε και τον Νταρίντα τότε ίσως μπορούμε να πούμε ότι οι δοκιμές του Πάρντιου αρχίζουν να πιάνουν τόπο. Δοκιμές σε μεγάλο βαθμό απαραίτητες μιας και οι απρόσμενοι τραυματισμοί, οι πιθανές αποχωρήσεις επιβάλλουν ένα «ξεκαθάρισμα» του ρόστερ ώστε να φανεί σε ποιους μπορεί να υπολογίζει ο Πάρντιου για το κάτι παραπάνω. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι διανύουμε περίοδο μεταγραφών οπότε αυτές οι δοκιμές θα βοηθήσουν ώστε να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις.

ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΙ 3 ΒΑΘΜΟΙ

Ένα από τα πιο «ξεκούραστα»  παιχνίδια της  φετινής αγωνιστικής σεζόν παρακολουθήσαμε σήμερα στο Κλ.Βικελίδης με τον ΑΡΗ μας να έχει την αποτελεσματικότητα που χρειάζεται στην τελική προσπάθεια. Πρώτο γκολ για τον Μανού, πρώτο γκολ(στο πρωτάθλημα) για τον Καμάτσο, ασίστ από τον πολύτιμο Νταρίντα, γεμάτη παρουσία από τον Μαζικού σε ένα παιχνίδι όπου ο Πάρντιου έψαξε και βρήκε αυτή τη φορά νέους πρωταγωνιστές για την ομάδα μας! Σίγουρα χρειάζεται περισσότερη διάρκεια στο ενενηντάλεπτο αλλά η ευστοχία στην τελική προσπάθεια είναι αυτή που κάνει από την αρχή της σεζόν τη διαφορά. Σήμερα ο ΑΡΗΣ ήταν αποτελεσματικός και όλα έγιναν εύκολα και ωραία! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Μια ανάσα από τη νίκη έφθασε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Πάτρα αλλά τελικά δεν τα κατάφερε και γνώρισε την ήττα χάρη σε ένα τρίποντο 2΄΄ πριν το φινάλε. Προβληματική η εικόνα της ομάδας που ιδίως στην επίθεση δεν ήξερε τι έκανε όπως και στα αμυντικά ριμπάουντ όπου έχαναν το ένα μετά το άλλο. Ωστόσο η μέτρια παρουσία του ΑΡΗ μας δεν ήταν η αιτία της ήττας μιας και οι 3 διαιτητές της αναμέτρησης που φρόντισαν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον.  Ίσως να καταγράφηκε και ένα μπασκετικό ρεκόρ σήμερα στην Πάτρα με τους πόντους από βολές του Προμηθέα να πλησιάζουν το 50% των πόντων που πέτυχε!

ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΟΝ ΧΑΓΚΙΝΣ

Από το ξεκίνημα της σεζόν έχουμε τονίσει αρκετές φορές ότι ο Χάγκινς είναι ο πιο κομβικός παίκτης του φετινού ΑΡΗ. Όταν έχει την μπάλα ο Χάγκινς στα χέρια του τότε τα πάντα ρολάρουν πιο σωστά. Από το κατέβασμα της μπάλας μέχρι και την τελική προσπάθεια που θα πάρει και τις ασίστ που μοιράζει. Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ μπήκε καλά στο παιχνίδι και έδειξε στον Προμηθέα ότι είχε στο μυαλό του μόνο την νίκη.

ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΚΑΜΙΚΑΖΙ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΡΩΔΙΑ

Όποια και αν ήταν η εικόνα του ΑΡΗ ελάχιστη σημασία είχε μιας και οι 3 διαιτητές είχαν σήμερα ξεκάθαρη αποστολή. Να κερδίσει πάση θυσία ο Προμηθέας. Κάθε ανάσα των παικτών μας και από ένα φάουλ… ενώ ας μην ξεχνάμε τα εκτός φάσης φάουλ, την υπερβολική ανοχή στο ξύλο που έτρωγαν οι παίκτες μας κάτω από το καλάθι και φυσικά τις 2 τεχνικές εφεύρεση με αποκορύφωμα την 2^ή  λίγα δευτερόλεπτα πριν την λήξη. Μια τεχνική ποινή την οποία δεν κατάλαβε κανείς γιατί δόθηκε και ουσιαστικά έδωσε με αυτόν τον τρόπο τον πρώτο λόγο στον αντίπαλο μας για να πάρει τη νίκη. Οι 18 βολές που βάρεσαν περισσότερες και τα 5 παραπάνω φάουλ που χρεωθήκαμε δεν αποτυπώνουν ούτε στο ελάχιστο τον εμετικό τρόπο με τον οποίο σφύριζαν οι 3 διαιτητές.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ

Όπως φάνηκε και σήμερα, ότι έχτισε ο Γ.Καστρίτης και οι παίκτες του στο ξεκίνημα της χρονιάς μετά τον τραυματισμό του Χάγκινς και τον ερχομό του Μήτρου-Λόνγκ έχει γκρεμιστεί οριστικά. Η ομάδα έχει χάσει κάθε ίχνος συνοχής σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού της ενώ όταν απουσιάζει ο Χάγκινς από το παρκέ κάθε επίθεση μας μοιάζει με λαχνό λαχείου. Όταν μάλιστα στα τελευταία παιχνίδια χάνεις και την μάχη των ριμπάουντ τόσο εντυπωσιακά τότε κάτι έχει στραβώσει για τα καλά. Δεν γνωρίζω τις δυνατότητες και τις σκέψεις της διοίκησης σε σχέση με το ενδεχόμενο αντικατάστασης κάποιου ή κάποιων ξένων παικτών αλλά αν υπάρχει αυτή η προοπτική τότε τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να προχωρήσει. Το παλεύει ο Καστρίτης αλλά ίσως και να μην χωράνε αυτοί οι παίκτες μαζί λόγω του προσωπικού αγωνιστικού στυλ. Μήτρου Λόνγκ και Τολιόπουλος είναι σχεδόν ίδιου στυλ παίκτες και όταν παίζουν ταυτόχρονα μπερδεύονται. Ενώ και ο Νότε που απαλλάχθηκε(ορθώς) από το κατέβασμα της μπάλας εξακολουθεί να μην ξέρει πως να διαχειριστεί τις δυνατότητες τους. Στους ψηλούς τα πράγματα είναι οριακά και απλά ανεχόμαστε μετριότατες εμφανίσεις με κάποιες εκλάμψεις. Ή το ξαναπαίρνεις από την αρχή το πλάνο Καστρίτη ή ξεκινάς τις αλλαγές προσώπων. Διαφορετικά δύσκολα αυτοί οι παίκτες να μπολιάσουν ξανά όλοι μαζί όπως στην αρχή.

ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ

Δεν ήταν καλός ο ΑΡΗΣ σήμερα στην Πάτρα και αυτό είναι κάτι που δεν κουκουλώνεται. Η ομάδα του Γ.Καστρίτη εδώ και καιρό έχει χάσει τη συνοχή της και συνεχίζει να προβληματίζει…  Ψιλά γράμματα όμως όλα τα παραπάνω μιας και ακόμη και έτσι ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος του αντιπάλου του και αν δεν υπήρχε η «μαφία της διαιτησίας» θα πανηγυρίζαμε ακόμη μια νίκη. Με αυτούς τους διαιτητές όμως ο ΑΡΗΣ μόνο με θαύμα σαν και αυτό που λίγο έλειψε να γίνει θα έφευγε με τη νίκη. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η διαιτησία όσο θα σε βρίσκει αδύναμο αγωνιστικά θα σε πατάει. Ας ασχοληθούν λοιπόν οι «υπεύθυνοι» εντός και εκτός γηπέδου για το πως αυτός ο ΑΡΗΣ θα δυναμώσει ώστε να κερδίζει και τη διαιτησία. Γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς…

ΥΓ. Παιχνίδι παρωδία σε ένα πρωτάθλημα παρωδία όπου το 90% των παιχνιδιών κρίνονται από τη διαιτησία.

ΥΓ2. Στο σύγχρονο μπάσκετ και η αντικατάσταση ξένων παικτών είναι κομμάτι του παιχνιδιού.

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας στην Τούμπα γνωρίζοντας την ήττα με 1-0 από τον συμπολίτη σε ένα παιχνίδι που σημαδεύτηκε από τη διαιτησία του Μπόγκναρ και τις «αποφάσεις» των βοηθών του στο  VAR. Από το ανύπαρκτο πέναλτι που απέκρουσε ο Κουέστα, το εξόφθαλμο επιθετικό φάουλ στη φάση του γκολ που έκρινε την αναμέτρηση μέχρι και τα «επιλεγμένα» φάουλ σε κάμποσες φάσεις. Η ομάδα σίγουρα δεν ήταν αυτή που έπρεπε στο ντέρμπι αλλά δεν παύει το τελικό αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί ξεκάθαρα από τις διαιτητικές αποφάσεις.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΑ ΦΘΗΝΑ ΛΑΘΗ

Και οι 2 ομάδες μπήκαν με στόχο να κρατήσουν και να κυκλοφορήσουν την μπάλα με τον αντίπαλο μας να ανεβαίνει πιο συχνά προς την περιοχή μας. Και αν στο ξεκίνημα φάνηκε ο ΑΡΗΣ να έχει τον έλεγχο και να μην αγχώνεται από την πίεση των αντιπάλων κάπου μετά το 25’ χάθηκε η συγκέντρωση και οδηγηθήκαμε σε μια  σχεδόν αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση μιας και τα λάθη στον χώρο του κέντρου και η ευκολία που «πουλούσαμε» την μπάλα έσπαγαν νεύρα. Μια οπισθοχώρηση που έδωσε την ευκαιρία στον συμπολίτη να μένει ψηλά και να ψάχνει πιο έντονα το γκολ. Ωστόσο το γκολ στη λήξη του Α ημιχρόνου προήλθε μετά από ένα επιθετικό φάουλ πάνω στον Πίρσμαν σε μια καθαρή φάση όπου o διαιτητής και το VAR δεν είδαν απολύτως τίποτα!

ΧΑΛΑΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΦΛΥΑΡΗ ΚΑΤΟΧΗ

Στο Β ημίχρονο περιμέναμε να δούμε  έναν διαφορετικό ΑΡΗ που θα κυνηγήσει με πείσμα το γκολ αλλά αντί για αυτό είδαμε μια ομάδα να έχει την μπάλα στα πόδια της και να μην ξέρει πως να επιτεθεί. Παράλληλα είδαμε και πόσο μέτριος ήταν και ο αντίπαλος μας που αρκέστηκε στο «κάλπικο» γκολ και κλείστηκε στο καβούκι του σαν μια μικρή ομαδούλα με άναρχα διωξίματα και μπόλικες καθυστερήσεις. Είχαμε κάποιες στιγμές όπου θα μπορούσαμε να ισοφαρίσουμε αλλά βάσει της εικόνας του αγώνα στην επανάληψη θα έπρεπε να είχαμε δημιουργήσει πολλαπλάσιες ευκαιρίες.

ΝΤΕΡΜΠΙ ΜΕ ΣΗΜΑΔΕΜΕΝΗ ΤΡΑΠΟΥΛΑ

Μπορεί να ήταν αυτή η μια φάση του γκολ που διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα αλλά ο διαιτητής από το ξεκίνημα μας έστελνε τα μηνύματα. Από ανάποδα κόρνερ μέχρι, παίζεται σε κάθε πτώση παίκτη μας, παρατηρήσεις αντί για κίτρινες σε ξεκάθαρες παραβάσεις και μια κόντρα διαιτησία που μας έκοβε με κάθε ευκαιρία τα «φτερά». Ούτε καν τα προσχήματα δεν κρατήθηκαν,  καταλογίζοντας από το πουθενά πέναλτι σε μια φάση για χέρι με το VAR να κάνει τα «μαγικά» του και τον διαιτητή να συμφωνεί. Το ότι μετά το 65’ ξαφνικά ξεκίνησε να σφυρίζει και κάποιο φάουλ υπέρ μας απλά επιβεβαιώνει τον τρόπο σκέψης του Ούγγρου διαιτητή.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ

Ανέτοιμος πνευματικά παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, δίνοντας χώρους στον συμπολίτη και επιτρέποντας του να μοιάζει απειλητικός παρόλο που αδυνατούσε να χτίσει μια ουσιαστική ευκαιρία. Τα λάθη σε απλές μεταβιβάσεις στο κέντρο και οι ανούσιες τρίπλες στα μετόπισθεν που χάριζαν την μπάλα στον αντίπαλο κόντρα σε μια πιο ικανή ομάδα θα κατέληγαν σε Βατερλό. Πέρα του Οντουμπάτζιο που έβγαλε μια ένταση παραπάνω και τον Κουέστα που σχεδόν όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί,  οι υπόλοιποι κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα. Δεν βρήκε λύσεις μέσα στο παιχνίδι ο Πάρντιου όπου και στο κομμάτι της ψυχολογικής προετοιμασίας δεν μπόρεσε να εμπνεύσει τους παίκτες του για να δώσουν το κάτι παραπάνω. Συμπαθητικό το ντεμπούτο του Νταρίντα που φαίνεται ικανός να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στην ομάδα.

ΣΤΗΝ ΚΑΚΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΤΟΝ  ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ

Έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ περιμέναμε να δούμε σήμερα στο ντέρμπι και αυτό ίσως να πληγώνει ακόμη περισσότερο από την ήττα. Άλλωστε μια ήττα σαν τη σημερινή με ένα γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει και έναν διαιτητή σε εντεταλμένη αποστολή δεν μας αγγίζει. Στην κακή σου μέρα  όμως τον διαιτητή δεν μπορείς να τον κερδίσεις… και σήμερα ο ΑΡΗΣ δεν ήταν αυτός που έπρεπε. Έλειψε ο Πάλμα αλλά πιο πολύ έλειψε η πίστη για το διπλό. Συνεχίζουμε…

ΥΓ. Αργά ή γρήγορα και το χαρτί των ξένων διαιτητών θα καιγόταν οριστικά στην Ελλάδα.

ΥΓ2. Όσο κακός και αν ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν παύει το αποτέλεσμα να διαμορφώθηκε από τη διαιτησία.

3 γκολ πέτυχε ο ΑΡΗΣ μέτρησε τελικά το 1 και αυτό ήταν αρκετό για να κλείσει η χρονιά με μια ευχάριστη πινελιά. Ωστόσο ο εκνευρισμός που πρόσφερε ο διαιτητής Ζαμπάλας και οι βοηθοί του στο VAR μάλλον υπερκάλυψαν την χαρά της νίκης. Μια χαρά που μετριάστηκε και από την αναποτελεσματικότητα των παικτών χάνοντας για ακόμη μια φορά μπόλικες «άχαστες» ευκαιρίες. Έστω και με μπόλικο σασπένς… το «χρυσό» γκολ το έβαλε ο Γκρέι και ο ΑΡΗΣ πήρες 3 πολύτιμους βαθμούς που τους είχε πάρα πολύ ανάγκη.

ΖΑΜΠΑΛΑΣ ΚΑΙ VAR Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Δεν υπήρχε Παναιτωλικός σήμερα στο γήπεδο και έτσι αυτόματα οι αντίπαλοι μας μέσα στο γήπεδο ήταν ο διαιτητής, οι VARίστες και η αστοχία μας. Αστοχία που στο πρώτο μέρος «έσπασε» σε 2 φάσεις με τον Γκρέι αλλά το VAR είδε οφσάιντ. Και αν την 2^η φορά που σκόραρε ο Γκρέι ήταν καθαρά οφσάιντ στο πρώτο γκολ δεν υπάρχει καμία απολύτως παράβαση. Για αυτό άλλωστε όπως συνηθίζουν στα γκολ του ΑΡΗ το VAR έκανε μια σύσκεψη 5’ και κατάφεραν να στήσουν τις γραμμές όπως βόλευε για να δικαιολογήσουν την ακύρωση του γκολ. Πέρα από αυτήν την ξεκάθαρη περίπτωση υπήρχε μια μόνιμη ανοχή στα μαρκαρίσματα των αντιπάλων μας και μια υπέρμετρη ευαισθησία όπως πιέζαμε τους παίκτες του Παναιτωλικού.

Η ΑΣΙΣΤ ΤΟΥ ΜΑΝΤΣΙΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΪ

Το Β ημίχρονο ξεκίνησε με τον ΑΡΗ να επιμένει και να δικαιώνεται στο 52’ όπου ο Μαντσίνι με μια ωραία σέντρα από τα πλάγια έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι να μπει δυνατά στην φάση και να προλάβει με τον κεφάλι τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Το γκολ πρόσφερε ανακούφιση αλλά όχι την ηρεμία και το καθαρό μυαλό που χρειαζόμασταν. Από τη μια ο διαιτητής να σφυρίζει ότι θέλει και από την άλλη να χάνονται απίθανες ευκαιρίες για να κλειδώσει η νίκη. Ο τραυματισμός του Πάλμα από σκληρό μαρκάρισμα αντιπάλου που δεν σφυρίχτηκε καν φάουλ ήταν το κερασάκι στην άνοστη τούρτα μιας περίεργης βραδιάς… όπου το αντιποδόσφαιρο του Παναιτωλικού, η αστοχία των παικτών μας και ο τραγέλαφος της ελληνικής διαιτησίας-παράγκας έκλεψαν την παράσταση.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΗ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ

Αισθητά βελτιωμένος ο ΑΡΗΣ μας σήμερα με τον Πάρντιου να προχωράει σε ορθολογικές επιλογές δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία και στον Μανού Γκαρθία. Είχαμε τον έλεγχο του αγώνα, δημιουργήσαμε κάμποσες καλές ευκαιρίες, βάλαμε 2 κανονικά γκολ (με το ένα να ακυρώνεται) αλλά και πάλι η ομάδα έδειξε να έχει  έλλειψη αυτοπεποίθησης. Μόνο έτσι εξηγείτε η δυσκολία στην τελική προσπάθεια ακόμη και σε φάσεις που λες δεν γίνεται να χαθεί το γκολ. Όπως κόντρα στον Λεβαδειακό έτσι και σήμερα σπαταλήθηκαν σπουδαίες ευκαιρίες ώστε ο ΑΡΗΣ να γράψει εύκολα 4-5 γκολ. Ναι μεν είδαμε περισσότερους συνδυασμούς, προσπάθειες για κάθετες πάσες και τους παίκτες μας να επικοινωνούν καλύτερα μεταξύ τους αλλά χρειάζεται κάτι παραπάνω ώστε η ομάδα να φθάσει στα επιθυμητά επίπεδα. Όπως και στον χώρο του κέντρου όπου οι παίκτες του Παναιτωλικού κυκλοφορούσαν την μπάλα ανενόχλητοι. Μέτρια πράγματα από τον Γκαρθία που έχασε και μια απίθανη ευκαιρία αλλά μετά από τόσο μεγάλη «αποχή»  ίσως να του λείπει αγωνιστικός ρυθμός. Μας τρέλανε ο Γκρέι σήμερα σκοράροντας 3 φορές, κερδίζοντας πολλές μονομαχίες, βγάζοντας μια εκπληκτική πάρε βάλε πάσα στον Γκαρθία αλλά και πάλι έχασε ευκαιρίες που πρέπει να τις κάνει γκολ. Σίγουρα όμως ήταν στους διακριθέντες μαζί με τον πολύ καλό Οντουμπάτζιο που σχεδόν έκανε τα πάντα στο παιχνίδι. Σταθερά καλός ο Γκαρσία αν και θα μπορούσε να είχε συνδυάσει την σημερινή του εμφάνιση και με ένα γκολ. Βελτιωμένος και ο Μαντσίνι που δείχνει να αφήνει το σήριαλ της μεταγραφής του στην άκρη. Έσπρωχνε ο Πάλμα την ομάδα στην επίθεση αλλά είχε αρκετές κακές επιλογές.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ

Με γκολ που δεν βρήκαν τρόπο να ακυρώσουν ο διαιτητής, οι επόπτες και το VAR ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κερδίσει τον ανύπαρκτο Παναιτωλικό και να μαζέψει 3 πολύτιμους βαθμούς στο φινάλε της χρονιάς. Βελτιωμένη η ομάδα, κυριάρχησε μέσα στο γήπεδο αλλά χωρίς να καταφέρει να μεταφράσει τις σπουδαίες ευκαιρίες σε πολλά γκολ. Εστω και με το 1-0 η δουλειά έγινε και πλέον κοιτάμε τη συνέχεια αναμένοντας το “lifting” της μεταγραφικής περιόδου.  Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Σουπερλιγδα στα καλύτερα της… από το αντιποδόσφαιρο του Παναιτωλικού, τις δηλώσεις του προπονητή του Παναιτωλικού που δεν(!?!?) είδε ευκαιρίες του ΑΡΗ μέχρι και τον αηδιαστικό Ζαμπάλα και τους «επιστήμονες» στο VAR που πάλι έκαναν τα μαγικά τους.

Δεν τα κατάφερε αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ μας στη Λειβαδιά όπου αν και βάσει εμφάνισης δικαιούταν τη νίκη τελικά έμεινε στο Χ. 2 χαμένοι βαθμοί που φέρουν σε μεγάλο βαθμό την υπογραφή του Γκρέι που σπατάλησε σπουδαίες ευκαιρίες για να μας οδηγήσει στη νίκη. Στοίχισε η απουσία του Φαμπιάνο που ανάγκασε τον Πάρντιου να προχωρήσει σε κάμποσες «αναγκαστικές» αλλαγές που δεν του βγήκαν. Άρεσε σε κάποια διαστήματα η ομάδα ωστόσο αυτή η ισοπαλία αφήνει μόνο πίκρα σε όλους μας.

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΦΑΜΠΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝΚΟΥΛΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΑΝΩ ΚΑΤΩ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Η συγκυρία της τιμωρίας του Φαμπιάνο και του τραυματισμού του Ενκουλού «μπέρδεψε» αρκετά τα πλάνα του Πάρντιου με τον Άγγλο προπονητή να ρισκάρει με τις επιλογές του και τελικά να βλέπει να μην του βγαίνουν. Η 3αδα στην άμυνα Οντουμπάτζιο, Μπράμπετς και Πίρσμαν χωρίς να δεχθεί ιδιαίτερη πίεση έδειχνε ασταθής. Προφανώς ο λόγος ήταν ότι δεν εμπιστευόταν κάποιον από τους διαθέσιμους παίκτες ως καθαρό στόπερ αλλά ούτε και η εναλλακτική λύση μας βγήκε. Όπως και δεν απέδωσε αυτή τη φορά η χρησιμοποίηση του Εμπακατά μπροστά από τον Οντουμπάτζιο. Ενώ το οξύμωρο της εμφάνισης του Α’ ημιχρόνου ήταν ότι το γκολ του Λεβαδειακού προήλθε από μια ανενόχλητη κούρσα και προσπάθεια στον άξονα κάτι που επιβεβαιώνει όσους ισχυρίζονται ότι χωρίς μεταγραφές το πρόβλημα στο κέντρο δεν πρόκειται να λυθεί. Για αυτό άλλωστε αποκτήθηκε και ο Νταρίντα αλλά θα τον δούμε από τη νέα χρονιά. Μαζί με μια ανούσια υπεροχή και φλυαρία στην επίθεση άλλο ένα ημίχρονο σπαταλήθηκε με τον δραστήριο Ματέο Γκαρσία και τον ασταμάτητο Ζερβίνιο να είναι αυτοί που ξεχωρίζουν.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΠΛΑΝΩΝ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ

Ο ΑΡΗΣ ήταν καλύτερος του αντιπάλου του στα πρώτα 45’ αλλά όχι όσο έπρεπε ώστε αυτό να αποτυπώνεται και στο σκορ. Οι αλλαγές ήταν απαραίτητες σε όλα τα επίπεδα και αυτό ακριβώς έκανε ο Πάρντιου. Από το 3-5-2 του Α’ ημιχρόνου περάσαμε στο 4-2-3-1 και από τους Εμπακατά, Ζερβίνιο και Νταμπό στους Πάλμα, Ιτούρμπε και Μαντσίνι από το 46’.  Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα ανέβασε αισθητά την απόδοση της και άρχισε να δημιουργεί ολοένα και καλύτερες προϋποθέσεις για γκολ. Μια τέτοια «προϋπόθεση» ήταν και το κερδισμένο λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή με τον Πάλμα να ισοφαρίζει προσφέροντας μας άλλο ένα υπέροχο γκολ-highlight! Οι ευκαιρίες που ακολούθησαν μέχρι τη λήξη της αναμέτρησης επιβεβαίωσαν την υπεροχή μας αλλά και την έλλειψη αυτοπεποίθησης στην τελική προσπάθεια. Η αμαρκάριστη κεφαλιά του Ματέο Γκαρσία ήταν η αρχή για να ακολουθήσουν άλλες 3 ακόμη πιο κραυγαλέες χαμένες ευκαιρίες από τον Γκρέι που σήμερα προβλημάτισε έντονα με την αναποτελεσματικότητα του.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Οι χαμένοι βαθμοί στη Λειβαδιά αλλά και οι αγωνιστικές αδυναμίες που επέδειξε η ομάδα και την εμπόδισαν να φθάσει στη νίκη έχουν ως κοινό παρανομαστή την μεταγραφική ενίσχυση. Η απόκτηση του Νταρίντα είναι η το «ιππικό» στον χώρο του κέντρου που πονάμε από το καλοκαίρι. Σήμερα όμως πληρώσαμε και τις υπόλοιπες ανορθογραφίες του καλοκαιρινού μεταγραφικού σχεδιασμού με την απουσία ενός αξιόπιστου εφεδρικού στόπερ να ωθεί τον Πάρντιου να πειραματιστεί με καταστάσεις που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα χρειαζόταν. Ενώ όταν ο Γκρέι δεν «πατάει» καλά όπως σήμερα επιβάλλεται να υπάρχει ένας καθαρός σέντερ φορ έστω και για την ύστατη προσπάθεια των τελευταίων λεπτών. Δεν δικαιολογούνται αυτές οι χαμένες ευκαιρίες από τον Γκρέι… η κούραση όμως από ένα σημείο και μετά ήταν εμφανής σε κάθε του ανάσα.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ

Ο ΑΡΗΣ έχει αφήσει πίσω του τα χρόνια όπου η καλή προσπάθεια και η ανώτερη εικόνα από τον αντίπαλο του ήταν αρκετά για να δικαιολογήσουν βαθμολογικές απώλειες σαν την σημερινή. Σίγουρα ο Γκρέι ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής της σημερινής αναμέτρησης αλλά δεν παύει η αποτυχία να είναι ομαδική. Χρειάζεται ενίσχυση η ομάδα σε όλες τις γραμμές και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα σήμερα. Κρίμα γιατί βάσει της εικόνας θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να το είχαμε κερδίσει…

ΥΓ. Δικαιoλογημένα τα "ακούει" και ο προπονητής μετά από κάθε στραβή αλλά όταν αυτές οι ευκαιρίες δεν γίνονται γκολ από τους παίκτες του τα λόγια και η κριτική περιττεύουν. 

ΥΓ2. Αυτή η ατολμία στην τελική προσπάθεια όπου όλοι εκτός του Πάλμα προτιμούν να πασάρουν παρά να σουτάρουν έχει αρχίσει να κουράζει...

Σε ένα παιχνίδι με απίστευτες εναλλαγές στο σκορ όπου η ομάδα μας βρέθηκε στο -9 περίπου 2’ πριν το φινάλε ο ΑΡΗΣ αρνούμενος να χάσει έφερε τα πάνω κάτω και έφθασε σε μια σπουδαία νίκη στην παράταση. Το ξέσπασμα του Νότε στο Β ημίχρονο και το πείσμα του σεληνιασμένου σε ακόμη ένα παιχνίδι Τολιόπουλου οδήγησαν σε επικές ανατροπές και σε ένα εντυπωσιακό σερί 17-0 στην παράταση τελειώνοντας εντυπωσιακά ένα παιχνίδι όπου κυρίως ο ΑΡΗΣ ανταγωνιζόταν τον κακό του εαυτό. Το φινάλε όμως βρήκε την ομάδα μας νικήτρια και πλέον ο ΑΡΗΣ στρογγυλοκάθισε στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας βάζοντας γερές βάσεις ώστε να διατηρηθεί ψηλά και στην συνέχεια.

ΒΡΑΧΥΚΥΚΛΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΣΤΑΘΗΣ ΣΕ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Κάτι σαν καρδιογράφημα έμοιαζε από το ξεκίνημα της αναμέτρησης η απόδοση της ομάδας μας με τον ΑΡΗ να ψάχνεται σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Η έλλειψη σταθερότητας και ρυθμού ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του και ο Ιωνικός πιο εύκολα από όσο θα περίμενε κατάφερε να πάρει κεφάλι στο σκορ και να κλείσει το ημίχρονο στο +10. Η αστοχία και οι κακές επιλογές στην επίθεση έμοιαζαν να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα αλλά αυτό που έδωσε την ευκαιρία στον Ιωνικό να ξεφύγει ήταν τα πολλά χαμένα ριμπάουντ αλλά και κάποιες στιγμές αδράνειας στην άμυνα που μεταφραζόταν σε εύκολους πόντους για τους αντιπάλους μας.

Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΤΕ  ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ

Στα πρώτα 20’ η κακή εικόνα του ΑΡΗ ήταν αυτή που δεν σε έπειθε ότι κάτι μπορούσε να αλλάξει. Εντυπωσιακά ακίνδυνοι επιθετικά οι Νότε και Χόκλερ,  κακές επιλογές από τον Μήτρου Λόνγκ και τον Τολιόπουλο, άφαντος και ο Νετζήπογλου την στιγμή που ο Χάγκινς ναι μεν ήταν στην αποστολή αλλά δεν μπορούσε να βοηθήσει. Ο Γκούντουιν ήταν ο μοναδικός που ξεχώρισε στο Α΄ημίχρονο με τους υπόλοιπους να έχουν απλά κάποιες εκλάμψεις. Με το που πάτησε όμως ο ΑΡΗΣ στο παρκέ για το Β μέρος αυτή η εικόνα μέσα σε λίγα λεπτά ξεχάστηκε. Με τον Νότε αφηνιασμένο να σκοράρει ακατάπαυστα η διαφορά των 10 πόντων εξατμίστηκε και ο ΑΡΗΣ πέρασε μπροστά στο σκορ. Η άμυνα έγινε ακόμη πιο πιεστική, οι παίκτες του Ιωνικού κάπου χάθηκαν και όλα έδειχναν να έχουν γείρει προς την πλευρά μας. Έλα όμως που ο ΑΡΗΣ μας αδυνατούσε να κοντρολάρει τον ρυθμό και να βρει μόνιμες λύσεις στα προβλήματα του και ξαφνικά σχεδόν χωρίς να καταλάβει κανείς το πως η ομάδα όχι μόνο έχασε το προβάδισμα αλλά βρέθηκε και με την πλάτη στον τοίχο.

ΑΠΟ ΤΟ -9 ΣΤΟ 17-0 ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ ΜΕ ΣΟΥΠΕΡ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

2’ 20’’ πριν το τέλος και όλα έδειχναν ότι την κακή μας εμφάνιση θα την πληρώναμε με μια ήττα σε ένα παιχνίδι που εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει. Έλα όμως που ο φετινός ΑΡΗΣ σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με πέρσι αρνείται να εγκαταλείψει την μάχη ανεξαρτήτως συνθηκών. Την σκυτάλη από τον Νότε πήρε ο Μήτρου Λόνγκ και ο Τολιόπουλος και με συνεχόμενους παλικαρίσιους πόντους ισοφάρισαν το παιχνίδι. Και αν στην τελευταία φάση της κανονικής διάρκειας ο Τολιόπουλος δεν λειτούργησε σωστά αυτό όχι μόνο δεν τον απογοήτευσε αλλά τον πείσμωσε περισσότερο ώστε να οδηγήσει τον ΑΡΗ  στην νίκη. Μια νίκη που ήρθε με ένα εντυπωσιακό σερί 17-0 στην παράταση σε ένα παιχνίδι που οι παίκτες έδειξαν τεράστια ψυχικά αποθέματα.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΘΗΡΙΟΔΑΜΑΣΤΗ

Ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν ήταν καλός. Έχασε για πρώτη φορά ίσως τόσο εύκολα την μάχη των ριμπάουντ, η αμυντική του λειτουργία μια έλιωνε σίδερα μια έμοιαζε με τρύπιο τυρί ενώ και στην επίθεση η αναρχία στις αποφάσεις μας ήταν αυτή που μετέτρεψε το παιχνίδι σε θρίλερ για γερά νεύρα. Όταν όμως μέσα από αυτή την εικόνα καταφέρνεις τελικά να πάρεις με το έτσι θέλω μια νίκη μέσα από τα χέρια του αντιπάλου τότε τα σχόλια είναι περιττά. Αν λοιπόν ο ΑΡΗΣ μπορεί στην κακή του μέρα να κάνει τέτοια ανατροπή και να τελειώσει τόσο εντυπωσιακά το παιχνίδι τότε τα χαμόγελα και αισιοδοξία όλων είναι απολύτως δικαιολογημένη. Αναμφίβολα πρωταγωνιστής ο Τολιόπουλος που μετά τον τραυματισμό του Χάγκινς αποφάσισε να βγει μπροστά και να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του. Σίγουρα όταν αποκτήθηκε όλοι μιλήσαμε για μια καλή κίνηση αλλά κανείς μας δεν περίμενε να βλέπαμε έναν Τολιόπουλο που θα καλύπτει τόσο αποτελεσματικά το κενό του Χάγκινς στον άσσο αλλά και την «αστάθεια» του Νότε που ακόμη θέλει τον χρόνο του. Χρόνο που χρειάζεται και ο Μήτρου Λόνγκ ώστε να δέσει το παιχνίδι του με τους υπόλοιπους. Γιατί αν τα γκαρντ μας δεν παίρνουν τις σωστές επιλογές στην επίθεση τότε οι Γγκούντγουιν, Χόκλερ, Σανόγκο και Καββαδάς θα παραμένουν σε παθητικό ρόλο. Ωστόσο η σημερινή νίκη και εμφάνιση στο τέλος της αναμέτρησης σε συνδυασμό με την επιστροφή του Χάγκινς που πλέον θα έχει άλλες 2 εβδομάδες για να βρει ρυθμό επιβεβαιώνουν ότι η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο! Στον καλό δρόμο που την έχει βάλει ο Γ.Καστρίτης εδώ και καιρό με όλους τους παίκτες μας σιγά σιγά να βρίσκουν τους ρόλους τους.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΡΑΙΩΝΕΙ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

Το ήθελε, το διεκδίκησε λυσσαλέα ακόμη και όταν όλα έδειχναν χαμένα και τελικά κατάφερε να φθάσει στη νίκη με έναν εντυπωσιακό τρόπο! Εντυπωσιακή η αφύπνιση του Νότε στο Β ημίχρονο, ακόμη πιο εντυπωσιακή η αντίδραση του Τολιόπουλου όταν ζόρισε η κατάσταση. Καθοριστική η βοήθεια του Μήτρου Λόνγκ και του Γκούντγουιν σε μια αγωνιστική ημέρα που η ομάδα δεν έδειχνε να πατάει καλά. Και όμως  αυτός ο ΑΡΗΣ έχει τον τρόπο του!  Έναν ξεχωριστό τρόπο και μια νοοτροπία μαχητή που δίκαια τον έχει οδηγήσει στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Προσωρινά 2^ος ο ΑΡΗΣ μιας και ο Παναθηναϊκός έχει ένα παιχνίδι λιγότερο. Υπό κανονικές συνθήκες όμως αν δεν υπήρχε η κλοπή στο Περιστέρι θα ήταν όντως δεύτερος.