Σε παράσταση για έναν ρόλο εξελίχθηκε το παιχνίδι, όπως ακριβώς αναμενόταν πριν το τζάμπολ. Η Κύμη ήταν αρκετά αδύναμος αντίπαλος για να αντισταθεί στις ορέξεις των παικτών του Δ.Πρίφτη και έτσι απλά με συνοπτικές διαδικασίες από το ημίχρονο η υπόθεση νίκη είχε τελειώσει. Ο ξέφρενος ρυθμός του δευτέρου δεκαλέπτου, η πιεστική και ταυτόχρονα αποτελεσματική άμυνα, ο βομβαρδισμός από την περιφέρεια και τα κάμποσα εντυπωσιακά καρφώματα ήταν το καλύτερο μήνυμα που θα μπορούσε να στείλει η ομάδα στον κόσμο σε αυτό το ξεκίνημα της νέας χρονιάς!

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του φετινού ΑΡΗ που φάνηκε μόλις από το πρώτο επίσημο παιχνίδι είναι το βάθος πάγκου. Οι σαφώς περισσότερες επιλογές που έχει πλέον ο κόουτς επιτρέπει την ομάδα να έχει μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι της, οι παίκτες με να έχουν περισσότερη φρεσκάδα και να καταφέρνουν να αποδίδουν πολύ καλύτερα όπως έγινε ιδιαίτερα στο δεύτερο δεκάλεπτο του αγώνα. Η εκρηκτικότητα του Κάμινγκς, η σταθερή σύνδεση με το αντίπαλο καλάθι του Τζένκινς. το "εγκεφαλικό" παιχνίδι του Σανικίντζε, τα ξεσπάσματα του Μάρμπλ και η δύναμη μέσα στο καλάθι(αν και εδώ υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης) που προσφέρει η παρουσία του βελτιωμένου Μπάκνερ και Καββαδά είναι αυτά που συνθέτουν το προφίλ του φετινού ΑΡΗ. Και αν στους προαναφερθέντες προσθέσουμε και τους "παλιούς" Ξανθόπουλο, Μούρτο, τον πιο αποτελεσματικό φέτος Ζάρα, τις "ποιοτικές" ανάσες που μπορούν να προσφέρουν  οι Τσαϊρέλης και Σίμτσακ τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι ο ΑΡΗΣ έχει αλλάξει επίπεδο σε σχέση με την περσινή ομάδα. Τώρα αν αυτό που είδαμε με τον Φλιώνη που πήρε κάμποσα λεπτά συμμετοχής έχει και συνέχεια και ο ΑΡΗΣ μπορεί να μπολιάσει και έναν νέο ελπιδοφόρο παίκτη στο παιχνίδι του τότε αναμένετε να δούμε μια πολύ ενδιαφέρουσα αγωνιστική χρονιά που θα μας προσφέρει μπόλικες συγκινήσεις. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και την δυναμικότητα του αντιπάλου όπου έτσι όπως παρουσιάστηκε θα πρέπει να κάνει τεράστια πρόοδο στη συνέχεια αν θέλει να "επιβιώσει" στην παρθενική της εμφάνιση στην Basket League.

Ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την ευκαιρία για μια καλή προπόνηση που τους δόθηκε μέσω του κυπέλλου κόντρα στην Κύμη. Αυτό ακριβώς θα πρέπει να κάνουν και στη συνέχεια και αυτό το βατό πρόγραμμα που έχει βγάλει η κλήρωση να αποτελέσει την ιδανική συνταγή για να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες της. Η έλλειψη επιθετικού πλάνου κοντά στο καλάθι είναι ένα σημαντικό θέμα που μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλο πρόβλημα τις ημέρες που η "περιφέρεια" θα κολλάει. Ενώ και η άμυνα μέσα στο ζωγραφιστό θα πρέπει κάποια στιγμή να "σφίξει". Το επίπεδο ετοιμότητας σε σχέση με την εικόνα που είδαμε πριν περίπου 15 ημέρες έχει αυξηθεί σε σημαντικό βαθμό και όπως φαίνεται χρόνος και δυνατότητες υπάρχουν! Μια καλή κλήρωση εντός έδρας και φύγαμε για την κούπα!

ΥΓ. Φήμες θέλουν να "έπεσε κατσάδα" και ξαφνικά παίκτες που στα φιλικά δεν αγωνιζόντουσαν καθόλου ή έπαιζαν μετά βίας 1 με 2 λεπτά ξαφνικά άρχισαν να αξιοποιούνται όπως και παίκτες τριτο-τέταρτες επιλογές που έπαιζαν μισό αγώνα στα φιλικά έμειναν στον πάγκο...

ΥΓ2. Αν υπήρχε κάτι το αρνητικό σήμερα, αυτό ήταν η παρουσία του κόσμου. Τώρα το γιατί ο κόσμος δεν αφουγκράζεται την "δίψα" που πολλοί θέλουν να παρουσιάζουν ότι όλοι έχουν για τον Αυτοκράτορα είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να το απαντήσει όπως νομίζει.. για εμάς εδώ στο PlanetARIS.gr η απάντηση είναι ξεκάθαρη και έχει σχολιαστεί αρκετές φορές... Πάντως, αν συνεχίσει η ομάδα να αγωνίζεται έτσι τότε πολύ γρήγορα το Παλέ θα γεμίσει.

Το καλό του πρόσωπο έδειξε αυτή τη φορά η αγαπημένη μας ομάδα που δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει την Κύμη παρά τις γνωστές απουσίες λόγω τραυματισμών. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση και ο επιθετικός οίστρος του Ντραγκίσεβιτς που δείχνει αυτή την χρονική περίοδο να προσπαθεί να σηκώσει στις πλάτες του την ομάδα ήταν αρκετά για να έρθει μια εύκολη νίκη. Πέρα όμως από τον "Ντράγκι" όλη η ομάδα είχε καθαρό μυαλό, ήταν συγκεντρωμένη(κυρίως στην επίθεση) και όσοι αγωνίσθηκαν μπόρεσαν να βοηθήσουν ώστε να έρθει αυτή η νίκη.

Ο Σέρβος φόργουορντ δείχνει στα τελευταία παιχνίδια ότι έχει την προσωπικότητα που απαιτείται για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ και παρά την έντονη κριτική που έχει επηρεάσει την πλειοψηφία των παικτών ο Ντραγκίσεβιτς αντιδρά όπως ακριβώς πρέπει να κάνει κάθε αθλητής που σέβεται τον εαυτό του.  Με 21 πόντους και 8 ριμπάουντ δείχνει ότι τώρα στα δύσκολα μπορεί να κάνει την διαφορά. Για να έχει όμως αυτές τις επιδόσεις ο Σέρβος έπρεπε και όλη η ομάδα να λειτουργήσει καλύτερα όπως και έγινε. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα παιχνίδια στην επίθεση δεν ήμασταν στατικοί και η μπάλα κυκλοφορούσε σαφώς καλύτερα. Ο Κάμινγκς για πρώτη φορά φέτος  δεν κούρασε με τις τραβηγμένες ατομικές του ενέργειες και πάσαρε περισσότερο κάτι που φαίνεται από τους 15 πόντους που πέτυχε με μόλις 1 χαμένο σουτ.. Ο Τσαϊρέλης και ο Ξανθόπουλος είχαν ουσία στο παιχνίδι τους ενώ ύστερα από καιρό και ο Τζένκινς έδωσε τις βοήθειες στην επίθεση που περιμένει όλη η ομάδα από αυτόν τον παίκτη. Ο Χρηστίδης (που αυτή τη φορά δηλώθηκε κανονικά) πήρε σχεδόν 15' και απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι μπορεί να βοηθήσει άμεσα την ομάδα και ότι κακώς δεν υπολογιζόταν από την αρχή της χρονιάς. Μακάρι τόσο ο συγκεκριμένος παίκτης όσο και ο Φλιώνης να μπουν κανονικά στο ροτέισον της ομάδος και να μην ξεχαστούν με το που επιστρέψουν οι τραυματίες και γίνουν και οι αλλαγές στο ρόστερ που αναμένεται να γίνουν.

Ο ΑΡΗΣ πήρε την αυτονόητη νίκη δείχνοντας και ένα βελτιωμένο πρόσωπο, κάτι που είχε κάνει και κόντρα στον Κολοσσό. Στο ενδιάμεσο κόντρα στους Έλιος Σανς είδαμε έναν προβληματικό ΑΡΗ και αυτή η αστάθεια που δείχνει η ομάδα είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που πρέπει να λύσει ο Δ.Πρίφτης. Την επόμενη αγωνιστική στην Πάτρα αναμένεται να ξαναδούμε πάνω στο παρκέ τον Γιάνκοβιτς και τον Καββαδά, ενώ σύμφωνα με τις "ανεπίσημες μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες" η ομάδα θα κινηθεί σίγουρα για την απόκτηση σέντερ σε αντίθεση με παίκτη στη θέση 3 όπου τα πάντα θα κριθούν από τις διαπραγματεύσεις για τη λύση του συμβολαίου του Μάρμπλ. Με όλη αυτή την κατάσταση δύσκολα να μπορεί κανείς να πει ποιες είναι οι δυνατότητες του φετινού ΑΡΗ γιατί πολύ απλά δεν ξέρουμε για ποιο ρόστερ μιλάμε... Μέχρι λοιπόν να επιστρέψουν οι τραυματίες, να γίνουν οι όποιες αλλαγές και να σταθεροποιηθεί το ρόστερ ας ελπίσουμε ο ΑΡΗΣ να βελτιώνεται όπως φάνηκε να γίνεται χθες. #synexizoumemazi...

ΥΓ. Μόνο ευχάριστο είναι το γεγονός ότι χθες αγωνίσθηκε ο πιτσιρικάς Καλαϊτζάκης αλλά καλό είναι να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Ούτε ο Δ.Πρίφτης είναι χθεσινός στον ΑΡΗ μιας και διανύει την 3η χρονιά στον πάγκο της ομάδος μας, ούτε μήνα Οκτώβριο έχουμε για να μιλάμε για έναν προπονητή και μια ομάδα που "επενδύει" στους νέους παίκτες. Μπορεί η διοίκηση σαν πλάνο να το κάνει αλλά πάνω στο παρκέ όπως έχει φανεί μετά τον Βεζένκωφ δεν το κάνει... Για αυτό ας αφήσουμε στην άκρη τα σαλιαρίσματα και ας ελπίσουμε στη συνέχεια ο Χρηστίδης και ο Φλιώνης αρχικά να μην ξεχαστούν μεταξύ πάγκου και κερκίδας και να τους δοθεί η ευκαιρία να μας αποδείξουν πάνω στο παρκέ αν αξίζουν ή όχι. Στη συνέχεια βλέπουμε αν στον ΑΡΗ των μεταβατικών χρονιών οικονομικής εξυγίανσης χωράει και ένας ακόμη δεκαεπτάχρονος...

Καθοριστική νίκη για την κατάκτηση της 4ης θέσης πέτυχε η αγαπημένη μας ομάδα κόντρα στην Κύμη σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στο έξτρα πεντάλεπτο της παράτασης. Προβληματική η εικόνα της ομάδος στην μεγαλύτερη διάρκεια με πολλά τρίποντα και αρκετά παιδαριώδη λάθη αλλά ευτυχώς στα κρίσιμα ο Κάμιγνκς αποδείχθηκε ψύχραιμος και μας οδήγησε στη νίκη.

Αρκετά νωθρός παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι με την Κύμη να δείχνει αποφασισμένη να κάνει την έκπληξη που θα της εξασφάλιζε την παραμονή στην κατηγορία. Το 20-13 του πρώτου δεκαλέπτου αντικατόπτριζε πλήρως την κακή μας εικόνα. Στο δεύτερο δεκάλεπτο η άμυνα "έσφιξε" , στα ριμπάουντ υπήρχε περισσότερη μαχητικότητα ενώ και στην επίθεση επιτέλους αρχίσαμε να βρίσκουμε τον δρόμο προς το καλάθι. Το 25-38 και ο αέρας του +13 έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ θα έφθανε σε μια νίκη χωρίς ιδιαίτερο άγχος αλλά η Κύμη δεν είχε πει ακόμη την τελευταία της λέξη. Με πρωταγωνιστή τον Τσούπκοβιτς(!!!) η Κύμη επέστρεψε στο παιχνίδι και όταν ο ΑΡΗΣ προσπάθησε να ξεφύγει ξανά στο σκορ οι 3 διαιτητές έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να γυρίσουν το παιχνίδι. Στο τέλος φάνηκε η γύμνια της ομάδος και η έλλειψη ποιοτικών παικτών με προσωπικότητα μιας και μόνο ο Κάμινγκς ήταν ο μοναδικός ψύχραιμος παίκτης. Ευτυχώς τα εγκληματικά λάθη του Ξανθόπουλου και οι επιπόλαιες ενέργειες των υπολοίπων δεν στοίχισαν όπως και η αποβολή των Γιάνκοβιτς, Ντραγκίσεβιτς και Ζάρα  με 5 φάουλ.

3 μήνες περίπου είχαμε να κερδίσουμε εκτός έδρας και επιτέλους έστω και με αυτόν τον τρόπο το καταφέραμε. Το αν θα πρέπει να νιώθουμε ικανοποιημένοι που βλέπουμε την ομάδα μας που ξεκίνησε με φιλοδοξίες το καλοκαίρι να αγκομαχά να κερδίσει ομάδες σαν την Κύμη είναι άλλο θέμα. Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι ακόμη και σήμερα με την ομάδα να παραπαίει πάνω στο παρκέ, τον προπονητή να συνεχίζει να αδυνατεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα και την διοίκηση να δείχνει αντανακλαστικά χελώνας να υπάρχουν οι γνωστοί "κύκλοι" που να μιλάνε για την προσπάθεια της κατάκτησης της 4ης θέσης ώστε να μην φύγει ο κόουτς ως αποτυχημένος  και παράλληλα να θεωρηθεί σωστή η ανοχή που δείχνει η διοίκηση στο θέμα προπονητή... Ακόμη και την ημέρα των γενεθλίων του συλλόγου μας για αρκετούς συνΑρειανούς... το ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Ο ΑΡΗΣ πάει περίπατο...

ΥΓ. Η σημερινή διαιτησία μάλλον ήταν το αποτέλεσμα των "παρασκηνιακών ενεργειών" που κάνει η διοίκηση για να προστατεύσει την ομάδα μας. Ξέρετε αυτά που γίνονται αλλά δεν μπορούν να μας τα πουν... όπως τονίζουν οι "υπνωτιστές" του κόσμου του ΑΡΗ.

ΥΓ2. Από τον προπονητή στη διοίκηση έχει πεταχτεί πλέον το μπαλάκι της ευθύνης για την κωλυσιεργία στην απόκτηση του ξένου. Έτσι είναι... οι μεγάλοι προπονητές απαιτούν, οι μικροί προπονητές αποποιούνται τις ευθύνες τους....

Τελικά όπως αποδείχθηκε πάνω στο παρκέ η καλή εμφάνιση στο παιχνίδι με τη Ζιελόνα Γκόρα ήταν απλά μια παρένθεση στην συνήθης κακή εικόνα του φετινού ΑΡΗ. Μόλις 10' εμφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ κόντρα στην Κύμη με αποτέλεσμα να στηθεί άλλο ένα πάρτι ντροπής στην πλάτη της αγαπημένης μας ομάδος.

Ημέρες που θυμίζουν την εποχή με το banτης FIBAόπου οι Έλληνες παίκτες μαζί με τον ταλαίπωρο Τζέρεμι Χάντ προσπαθούσαν να κρατήσουν τη σημαία του ΑΡΗ ψηλά. Κάπως έτσι και σήμερα όπου μετά τον τραυματισμό του Μπένσον με την υπέρ μας διαφορά να έχει φθάσει στο +10 και το "αναγκαστικό" ροτέισον του Π.Γιαννάκη η ομάδα σταδιακά άρχισε να πέφτει μέχρι το δεύτερο ημίχρονο όπου ήρθε η οριστική κατάρρευση. Όσο τραγικός και αν ο Χρηστίδης και ο Μούρτος σήμερα, όσα εύκολα καλάθια και αν έχασε ο Τσαϊρέλης και όσο μακρινά και αν έμεινε ο Μποχωρίδης σε σχέση με την απόδοση του στην Πολώνια σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται για το χάλι που παρακολουθήσαμε σήμερα. Ο Μπένσον που είναι ο μόνος διασωθέντας από τις επιλογές του κόουτς στους ξένους τραυματίστηκε νωρίς και εγκατέλειψε. Ο Μπέλ ήθελε αλλά δεν μπορούσε και ο Γουίβερ μάλλον περισσότερο μας κορόιδευε παρά πάλευε να βοηθήσει την ομάδα του. Πάλεψε ο Αθηναίου, πάλεψε ο Βασιλόπουλος, πάλεψε ο Τσαϊρέλης αλλά αν μπορούσαν αυτοί οι παίκτες να σηκώσουν στις πλάτες τους τον ΑΡΗ δεν θα ψάχναμε κάθε χρονιά και θα χρυσοπληρώναμε κάποια Αμερικανάκια μπας και δώσουν το κάτι παραπάνω. Αμερικανάκια έστω σαν και αυτά που είχε η Κύμη που στην καλή τους μέρα μπορούν να τα βάζουν ακόμη και από το σπίτι τους…

Δεν έχει νόημα να περιμένουμε κάποιο μαγικό για να διορθωθεί αυτό το χάλι. Το πρόβλημα πλέον δεν είναι μόνο ποιοτικό αλλά και ποσοτικό. Αναγκαστικά όταν είσαι μείον 3 παίκτες εξαρχής, μείον 4 στην πορεία λόγω τραυματισμού, μείον 5 λόγω "κακής βραδιάς" και μείον 6 λόγω αδιαφορίας τότε παίκτες που θα έβαζαν απλά την πινελιά τους στη φετινή ομάδα λογικό είναι να μην μπορούν να ανταποκριθούν. Καλές οι διαβεβαιώσεις ότι όλα θα λυθούν αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει ο μεγαλομέτοχος να κατανοήσει ότι υπάρχει και μια ομάδα που παλεύει πάνω στο παρκέ και το μόνο που καταφέρνει ως τώρα είναι να μας γεμίζει με απογοήτευση και πίκρες.

Κατώτερος του αναμενομένου παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα γνωρίζοντας εύκολα την ήττα από την Κύμη. Πνιγμένοι στο άγχος οι παίκτες μας πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι χωρίς κουράγιο να παλέψουν  για τη νίκη σε ένα σημαντικό παιχνίδι που εξαρχής ήταν δύσκολο λόγω της απουσίας των Αθηναίου και Μπέλ.  Μόνος ο κόσμος ήταν συνεπής στο σημερινό ραντεβού που  για άλλη μια φορά έφυγε απογοητευμένος.

Δεν χρειάστηκε να περάσουν πολλά λεπτά από το τζάμπολ ώστε να καταλάβουμε όσοι βρισκόμασταν στο γήπεδο ότι η υπόθεση νίκη θα ήταν μια σχεδόν ακατόρθωτη υπόθεση… 2 εβδομάδες προετοιμασίας για αυτό το παιχνίδι με την απουσία των Αθηναίου και Μπέλ να είναι εδώ και κάμποσες ημέρες γνωστή αλλά όπως φάνηκε κανείς στην ομάδα δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει ώστε να καλυφθεί το κενό τους.  Και φυσικά θα ήταν αδύνατο να βαφτίσουμε ξαφνικά κάποιους ρολίστες σε πρωταγωνιστές αλλά το να αντιληφθούν ότι θα πάρουν παραπάνω χρόνο συμμετοχής και μαζί και παραπάνω προσπάθειες ήταν το λογικό και το αυτονόητο. Αντιθέτως είδαμε έναν Μποχωρίδη να είναι ο μοναδικός που έπαιρνε πρωτοβουλίες στο ξεκίνημα του αγώνα, οι ψηλοί  Τσαϊρέλης και Μάρας  δεν έπαιρναν την μπάλα κοντά στο καλάθι ούτε για πλακά ενώ στις περισσότερες επιθέσεις η μπάλα μας έμενε στα χέρια ή κατέληγε στο σουτ της απελπισίας. Και αν όλο το παραπάνω έχει κάποια λογική βάση, η αμυντική μας ανυπαρξία και η έλλειψη ενέργειας στις μάχες για τα ριμπάουντ ήταν αδικαιολόγητα  και αυτό που απογοήτευσε τον περισσότερο κόσμο που βρέθηκε στο Παλέ.  Όπως απογοήτευσε και ο Β.Αγγέλου που περιμέναμε όχι να κάνει κάποιο μαγικό ώστε παίκτες μετρίου επιπέδου να μεταμορφωθούν σε παικταράδες αλλά τουλάχιστον μετά από 2 εβδομάδες προετοιμασίας να τους είχε πείσει τουλάχιστον ότι σήμερα θα έπρεπε να μπουν ψυχωμένα και να τα δώσουν όλα σε κάθε φάση του αγώνα.

Όσο και αν δεν θέλαμε οι περισσότεροι να πιάσουμε στο στόμα την λέξη "παραμονή" ως στόχο δυστυχώς η ομάδα μας κατάφερε σήμερα να μας πείσει ότι το σενάριο του υποβιβασμού είναι κάτι περισσότερο από απλή θεωρία και αφορμή για καζούρα.  Πλέον οδηγούμαστε σε μια σειρά "τελικών" όπου και το παραμικρό στραβοπάτημα μπορεί να αποβεί μοιραίο. Και για να αποβεί το μοιραίο θα πρέπει άπαντες στην ομάδα να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Καλό είναι να αντιληφθούν διοίκηση, προπονητής και παίκτες ότι δεν είναι άμοιροι ευθυνών επειδή οι συγκυρίες στον μπασκετικό ΑΡΗ είναι δύσκολες. Ο καθένας από την πλευρά του οφείλει να δώσει τον καλύτερο του εαυτό σε αυτή την δύσκολη μάχη. Όπως ακριβώς έκανε και σήμερα ο κόσμος της ομάδος γεμίζοντας το γήπεδο Τετάρτη 18.00 και δείχνοντας απίστευτη ψυχραιμία παρά τη νέα απογοήτευση. Ψυχραιμία, σοβαρότητα και αποφασιστικότητα για να δοθεί ένα τέλος σε αυτόν τον κατήφορο…

ΥΓ. Μακάρι στα εναπομείναντα παιχνίδια να μην ξαναδούμε τέτοιον ΑΡΗ ούτε για 5' αλλά τελικά ίσως και να μην έφταιγε ο Π.Γιαννάκης για το χάλι που με τεράστια ευκολία και ζήλο του το χρέωσαν. Και ας είχε  παίκτες τραυματίες, απλήρωτους να ταξιδεύουν οδικώς...

ΥΓ2. "Είναι μια καλή μέρα για μας. Περιμέναμε ότι θα έχουμε και τέτοιες καταστάσεις. Υπάρχουν πολλές αιτίες. Αισθανόμαστε ήρεμοι, κάναμε αυτή τη προσπάθεια με τον τρόπο που επιλέξαμε και πήραμε ένα αρνητικό αποτέλεσμα, αλλά είναι καλοδεχούμενο γιατί θα μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι." 

ΥΓ3. Την συγκεκριμένη στιγμή αυτό που προέχει είναι 100% το αγωνιστικό. Αλλά ήττες σαν τη σημερινή είναι λογικό να φέρνουν γκρίνια και οργή που παρασέρνει τα πάντα και τους πάντες. Και στις καλές ημέρες του Λάσκαρη υπήρχαν θολά σημεία και μέλη της Αρειανής οικογένειας κοντά του όπως και στις κακές. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και σήμερα με τη "νέα" διοικητική κατάσταση.

Νέα οδυνηρή ήττα για την ομάδα μας που κατάφερε από το +17 υπέρ της στο Β ημίχρονο να ηττηθεί με -18! Πλέον η ομάδα βρίσκεται στη ζώνη του υποβιβασμού με τίποτα να δείχνει ότι με την παρούσα κατάσταση κάτι μπορεί να αλλάξει. Πέρα από τις δεδομένες αγωνιστικές αδυναμίες η ηττοπάθεια κυλάει πλέον στο αίμα των παικτών και αυτό φαίνεται αδύνατο να διορθωθεί.

Νευρικές μπήκαν και οι 2 ομάδες με τα καλάθια να μπαίνουν με το σταγονόμετρο. Ήταν φανερό ότι όποια έβρισκε τα σουτ θα κατάφερνε να ελέγξει και τον ρυθμό του αγώνα. Με τον Χάρις να πετυχαίνει κάποια συνεχόμενα μακρινά σουτ και τον ΜακΓκι να κυριαρχεί κάτω από τα καλάθια  ο ΑΡΗΣ πήρε κεφάλι στο σκορ και έμοιαζε να ελέγχει το παιχνίδι. Μάλιστα καθώς περνούσαν τα λεπτά η ομάδα ανέβασε και άλλο την απόδοση της με αποτέλεσμα η διαφορά να φθάσει στο +17 και όλα να δείχνουν ότι επιτέλους θα γευόμασταν την χαρά της νίκης. Σαν να βλέπαμε όμως τον αγώνα με τον Χολαργό σε επανάληψη ξαφνικά η ομάδα μπλόκαρε. Κάποια συνεχόμενα ανάποδα(ως εξωπραγματικά) σφυρίγματα των διαιτητών βραχυκύκλωσαν εντελώς τους παίκτες μας και ο γνωστός φετινός ηττοπαθής ΑΡΗΣ πήρε τη θέση του στο παρκέ.  Ο Καστρίτης όσο και αν προσπάθησε δεν μπόρεσε να βρει καμία λύση στην πίεση των αντιπάλων και η ομάδα αφέθηκε στις διαθέσεις της Κύμης που κατάφερε όχι απλά να γυρίσει το παιχνίδι αλλά να το τελειώσει και με το εμφατικό +18. Μια ήττα που για ακόμη μια φορά έδειξε το πόσο κακός σχεδιασμός έγινε το καλοκαίρι  όπου στήθηκε ομάδα χωρίς πόιντ γκαρντ και ηγέτη-σκόρερ και ένα σύνολο που ούτε για πλάκα δεν έχει το ψυχικό σθένος να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας ομάδος σαν τον ΑΡΗ. Προφανώς και ο νέος προπονητής αδυνατεί να βρει τις λύσεις και να εμπνεύσει τους παίκτες του να παίξουν δυνατά τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση… Ξέχασε τον Βεργίνη στον πάγκο, άφησε τον Χάρις αρκετή ώρα έξω ενώ είχε ρυθμό, ρίσκαρε χωρίς λόγο με τον Νταλό, επέμεινε αρκετά στον Μπέλ ενώ είχε χάσει την συγκέντρωση του.

Ανάξια οποιασδήποτε κριτικής η ομάδα και σήμερα. Αυτό δεν είναι ΑΡΗΣ και θα πρέπει άμεσα να αλλάξει. Ο προπονητής που έφερε μεγάλο μερίδιο ευθύνης έφυγε ώρα να ακολουθήσουν και οι επόμενοι. Και αν ο Δ.Γουλιέλμος αδυνατεί να κάνει τις αλλαγές που χρειάζονται ας κάνει στην άκρη μπας και επιτέλους ενεργοποιηθούν όλοι οι υπόλοιποι για να σωθεί η ομάδα. Από τους επώνυμους που χρόνια ήταν στο προσκήνιο μέχρι και τον απλό τον κόσμο που δεν είναι διατεθειμένος να δει την "ναυαρχίδα" του συλλόγου να βυθίζεται για το καπρίτσιο κάποιων παραγόντων και μερικών ουρανοκατέβατων σωτήρων.

ΥΓ. Όταν ένας 36χρονος προπονητής που αναλαμβάνει τον ΑΡΗ ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία μετά από ήττα από τον ουραγό της βαθμολογίας μοιράζει συγχαρητήρια αντί να κατεβάσει το κεφάλι και να μοιράσει συγνώμες τότε είναι ξεκάθαρο ότι δεν ξέρει που βρίσκεται.

ΥΓ2. Αφού δεν μπορείς να ενισχύσεις την ομάδα …βγάλε μετοχές στο σφυρί, κάνε κάλεσμα μέσω του Α.Σ. , ψάξε και παρακάλα αυτούς που "άδειασες" με το που έπεσες με το αλεξίπτωτο στον πλανήτη ΑΡΗ ή απλά ομολόγησε την αδυναμία σου να σώσεις την ομάδα. Οποιαδήποτε άλλη κίνηση θα θεωρεί έγκλημα εις βάρος της μεγαλύτερης ομάδος μπάσκετ στην Ελλάδα.

ΥΓ3. Ακούστηκε και αυτή η ερώτηση από φίλο της ομάδος στα ερτζιανά της πόλης "Μήπως μπορεί να γυρίσει ο Αγγέλου;" Πραγματικά ρε μάγκες... μερικοί δεν έχετε ιδέα τι είναι αυτό που παρακολουθείτε και πως ακριβώς παίζεται αυτό το παιχνίδι με την πορτοκαλί μπάλα.

ΥΓ4. Περισσότεροι από 200 φίλοι της ομάδος βρέθηκαν στην Χαλκίδα για να στηρίξουν αυτό το συνονθύλευμα που εκπροσωπεί τον ΑΡΗ μας... Και αυτόν τον κόσμο από την αρχή της χρονιάς τον έχουν πιάσει στο στόμα τους οι βασικοί υπεύθυνοι για αυτό το κατάντημα. Μπράβο ρε αλάνια για την κερκίδα και κουράγιο σε όλους μας.

Ξέσπασε ο φετινός χιλιοταλαιπωρημένος ΑΡΗΣ και στο πιο κρίσιμο σημείο αυτής της εφιαλτικής χρόνιας έβγαλε στο παρκέ τον καλύτερο του εαυτό! Μην αφήνοντας την ασεβή Κύμη να πάρει ανάσα, ξεκίνησε με το εντυπωσιακό 26-2 και μετέτρεψε αυτό το αγχωτικό στα χαρτιά παιχνίδι στο πιο ευχάριστο απόγευμα. Ζεστό το χειροκρότημα από τον κόσμο προς τους παίκτες, που για ακόμη μια φορά άφησε στην άκρη την πίκρα του και έδωσε βροντερό παρών!

Με τον Γιάννη Καστρίτη να κάνει για πρώτη φορά φέτος τα αυτονόητα και να ξεκινάει με Τζόουνς και Σλαφτσάκη ο ΑΡΗΣ μας μπήκε φουριόζος. Εγκλώβισε με την άμυνα του τους παίκτες της Κύμη, πήρε αυτοπεποίθηση από νωρίς και απελευθερώθηκε επιθετικά σκορπίζοντας τον σημερινό μας αντίπαλο από το πρώτο δεκάλεπτο με το εμφατικό 26-2. Και αν όλοι μας στην άκρη του μυαλού μας είχαμε όλα αυτά τα παιχνίδια που προηγηθήκαμε με 17-18 πόντους και τελικά ηττηθήκαμε οι παίκτες του Γ.Κάστριτη είχαν άγριες διαθέσεις και το έδειχναν κάθε δευτερόλεπτο πάνω στο παρκέ. Συγκινητικός ο Μποχωρίδης που έπαιξε με ένεση, εξαιρετικός και ο Τζόουνς  που φαίνεται να παρέσυρε και τους συμπαίκτες του με το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις όλοι όσοι αγωνίστηκαν είχαν θετική παρουσία και βοήθησαν με τον τρόπο τους ώστε να έρθει αυτή η επιβλητική νίκη. Αφήνοντας την Κύμη που τις προηγούμενες ημέρες έβγαλε γλώσσα να αναλογιστεί ποια είναι η θέση της στο Ελληνικό μπάσκετ…

Ξεκάθαρα η ομάδα δούλεψε αυτές τις ημέρες στο ψυχολογικό κομμάτι, κατάφερε να μετατρέψει την πίεση σε ώθηση και απέδειξε ότι πραγματικά φέτος έχει αδικήσει τον εαυτό της. Ξέσπασε και έδωσε ένα καλό μάθημα περι σεβασμού στους "νεοφερμένους" στο Ελληνικό μπάσκετ. Ο κόσμος έδωσε δυναμικό παρών όπως ακριβώς δυναμική θα πρέπει να είναι και η αντίδραση του από εδώ και πέρα. Αυτός ο ΑΡΗΣ όπως τον έχουν καταντήσει οι διάφοροι περαστικοί θα πρέπει να μπει μια και καλή στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και σιγά σιγά να ξεχαστεί. Υπομονή και ανοχή τέλος!

ΥΓ. Προπονητάκια της σειράς που χάρη στην κατάντια του Ελληνικού μπάσκετ και τα αρδάκια σας έχετε βγει στο προσκήνιο, διαβάστε PlanetARIS.grνα ξεστραβωθείτε… Τζόουνς και Σλαφτσάκης ξεκίνησαν βασικοί, έδωσαν από την αρχή ενέργεια, ταχύτητα, άμυνα και χάρη σε αυτό το καλό ξεκίνημα έφυγε το άγχος και απελευθερωθήκαμε και στην επίθεση… Πόσες φορές το γράψαμε άραγε;

ΥΓ2. Πρώτη φορά στην ιστορία του ο ΑΡΗΣ διένυσε μια ολόκληρη χρονιά με στόχο την γρήγορη παραμονή του. Πρώτη φορά…

ΥΓ3. Το μπαν χθες, αρκετά με την κοροϊδία...

Μετά από μια παρατεταμένη "καλοκαιρινή περίοδο" όπου τα ρεπορτάζ περί της προετοιιμασίας και οι φιλικές αναμετρήσεις δεν μας εξιτάρουν και τόσο, ήρθε η στιγμή για το Παλέ να φορέσει τα γιορτινά του και όλοι μας να υποδεχθούμε τον Αυτοκράτορα στη νέα του αυτή προσπάθεια! Η αδύναμη Κύμη φαντάζει ο ιδανικός αντίπαλος για να κάνει η αγαπημένη μας ομάδα τα πρώτα της "επίσημα" βήματα στην φετινή αγωνιστική σεζόν. Και όλα αυτά για τον θεσμό του κυπέλλου όπου φέτος ευελπιστούμε να έχει φθάσει η στιγμή όπου θα σηκώσουμε το κεφάλι και θα βρωντοφωνάξουμε ότι το θέλουμε δικό μας και δεν θα κρυφθούμε πίσω από κληρώσεις και λοιπές δικαιολογίες.

Η νεοφώτιστη στην Basket League Κύμη που ιδρύθηκε μόλις το 2010(επανιδρύθηκε για την ακρίβεια) κατάφερε με συνεχόμενες ανόδους να φτάσει πολύ γρήγορα στην κορυφαία Ελληνική κατηγορία αλλά σύμφωνα με το τωρινό της ρόστερ θα πρέπει να ματώσει για να παραμείνει στην κατηγορία. Πέρα από κάποιους Αμερικανούς και ιδιαίτερα την προσωπική αδυναμία τον Ελ Αμιν(το καλό και οικονομικό 3αρι που επι χρόνια αναζητούσαμε) δεν έχει να επιδείξει τίποτα άλλο. Φυσικά σε παιχνίδια σαν το σημερινό η νίκη είναι κάτι το αυτονόητο, αδιαπραγμάτευτο που δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος για να το αναλύσει κάποιος παραπάνω. Οπότε η προσοχή όλων μας θα επικεντρωθεί στην απόδοση της ομάδος που για πρώτη φορά θα τη δούμε από κοντά να αγωνίζεται υπερπλήρης. Χωρίς κενά στη θέση 4, χωρίς τραυματίες και απόντες. Όπως τονίσαμε από την αρχή που έγινε η κλήρωση του πρωταθλήματος, το πρόγραμμα φαντάζει ιδανικό για ένα καλό ξεκίνημα που θα δώσει στην ομάδα τον χρόνο που χρειάζεται για να δουλέψει αλλά και την αυτοπεποίθηση για να μεγαλουργήσει. Η κλήρωση του κυπέλλου και η πρόκριση του σημερινού μας αντιπάλου αντί του Πανιωνίου που θα αντιμετωπίζαμε εκτός έδρας βοηθάει ακόμη πιο πολύ την προετοιμασία της ομάδος. Ας το εκμεταλλευτούν αυτό οι παίκτες μας και ας μας προσφέρουν μια νίκη  μαζί με καλή εμφάνιση που θα μας ανοίξει και άλλο την όρεξη για τη συνέχεια!

Ένα από αυτά που πέρασε στα "ψιλά γράμματα" τις προηγούμενες ημέρες αλλά έκανε πολλούς από εμάς να χαρούμε και να φωνάξουμε "ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ" ήταν η συνέντευξη του Βίτκορ Σανικίντζε. Ο Γεωργιανός που ΄βάσει βιογραφικού είναι ο πιο έμπειρος παίκτης της ομάδος με τις περισσότερες παραστάσεις σε υψηλό Ευρωπαϊκό επίπεδο ξεστόμισε πράγματα που στον Αρειανό έχουν λείψει και έχει ανάγκη να τα ακούει από αυτούς που εκπροσωπούν την αγαπημένη του ομάδα. Αναφέρθηκε στο περσινό παράδειγμα της Λέστερ(μπάτζετ???), στα αδύνατα που μπορούν να γίνουν δυνατά και τόνισε ότι βάσει της ιστορίας του ο ΑΡΗΣ μας είναι καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί. Καλό είναι λοιπόν αυτές τις δηλώσεις να τις ακούσουν παίκτες, τεχνικό τιμ, παράγοντες και δυστυχώς θα πούμε και συνοπαδοί μας που έχουν μπολιαστεί εδώ και χρόνια με τους "διπλωματικούς επιμέρους στόχους", τα πολυετή πλάνα και τα πρωταθλήματα των μπάτζετ... Ξεκινάμε με το κύπελλο, και γιατί όχι να μην το κάνουμε όπως η Λέστερ και εκεί που δεν μας πιστεύει κανείς να πάμε και να σηκώσουμε την κούπα! Σήκωσε το Αρειανάρα!

Ο αγώνας με την Κύμη μας φέρνει στο μυαλό την πρώτη επίσημη αναμέτρηση της χρονιάς. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ πλήρης, με Σανικίντζε μέσα έκανε μια επιβλητική εμφάνιση και με δεδομένο ότι μιλούσαμε μόλις για την πρώτη επίσημη παρουσία της ομάδος όλοι μας είχαμε πεισθεί ότι φέτος έχουν γίνει πιο εύστοχες επιλογές, η ομάδα είναι πιο δυνατή και ότι η χρονιά θα εξελιχθεί καλύτερα από την περσινή. Η συνέχεια μας διέψευσε πανηγυρικά με αποτέλεσμα πλησιάζοντας προς τα μέσα του Δεκέμβρη και αντιμετωπίζοντας ξανά την Κύμη αντί να μιλάμε για μια δυνατή προπόνηση να φοβόμαστε μην ο ΑΡΗΣ παρουσιαστεί όπως την Τετάρτη και καταλήξουμε να δούμε ένα αγχωτικό παιχνίδι.

Τόσο ο ΑΡΗΣ όσο και η Κύμη δεν θυμίζουν σε τίποτα τις ομάδες που αναμετρήθηκαν στην αρχή της χρονιάς. Η Κύμη σαφως πιο ανεβασμένη, έχει βρει ρυθμό, έχει πάρει κάποιες σημαντικές νίκες και λογικά πλέον δεν θεωρείται εκ των φαβορί για υποβιβασμό. Και μόνο ότι μιλάμε για μια ομάδα που έχει μόλις 1 νίκη λιγότερη από εμάς κάτι λέει. Στο δικό μας στρατόπεδο τα πράγματα μόνο καλά δεν είναι. Ευτυχώς που υπάρχει αυτό το basketball champions league και κοροϊδευόμαστε ότι κάτι λειτουργεί σωστά στην ομάδα. Το πρώτο ημίχρονο με τους Σάνς είναι παράδειγμα προς αποφυγή. Αν ο ΑΡΗΣ δείξει αυτό το πρόσωπο πολύ πιθανόν τα πράγματα να γίνουν ακόμη πιο δύσκολα γιατί σίγουρα η Κύμη είναι πιο δυνατή ομάδα από τους Σλοβένους. Ο Δ.Πρίφτης παλεύει να βρει την λύση με όλες αυτές τις απουσίες αλλά η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα είναι οι διαχείριση των Αμερικάνων που είναι ολοφάνερο ότι δεν τους εμπιστεύεται καθόλου και αυτοί με την σειρά τους δεν έχουν ίχνος αυτοπεποίθησης. Με εξαίρεση ίσως τον Κάμινγκς που μάλλον έχει παραπάνω αυτοπεποίθηση από όσο θα έπρεπε και παίζει περισσότερο για τον εαυτό του παρά για την ομάδα.

Ότι πλάνο και αν έχει ο κόουτς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός. Αν αναλογιστεί κανείς τις απουσίες και την εικόνα που βγάζουμε στα τελευταία παιχνίδια με εξαίρεση τον αγώνα με τον Κολοσσό το παιχνίδι κρύβει παγίδες. Για αυτό συγκέντρωση και σοβαρότητα για 40' ώστε να έρθει η νίκη. Και αν επιβεβαιωθούν τα ρεπορτάζ που θέλουν τον Γιάνκοβιτς και τον Καββαδά να αγωνίζονται κανονικά στο επόμενο παιχνίδι στην Πάτρα τότε μπορεί οδεύοντας προς το τέλος του 2016 να δούμε και έναν καλύτερο ΑΡΗ!

ΥΓ. Ψάχνεις για λαχεία παίκτες σε μεταβατικές χρονιές οικονομικής εξυγίανσης αλλά το να βάζεις από τον πάγκο ένα πλέι μέικερ σαν τον Αντεγκμπόγιε δεν τον ήθελες ούτε πέρσι ούτε φέτος. Πάλι καλά που ήρθαν καλύτεροι και η ομάδα είναι πλήρης στη συγκεκριμένη θέση...

ΥΓ2. Νευρίασε λέει η διοίκηση της ΚΑΕ με την γκάφα και την επόμενη φορά θα υπάρχουν κυρώσεις... Μάλλον για ανέκδοτο πρόκειται. Εδώ ο άλλος σχεδόν 1.5 μύριο το έκανε στάχτη και ακόμη είναι στη θέση του κοιτώντας μας στραβά αν τολμήσει να ακούσει κανένα ουουου...

Μετά την εντυπωσιακή επιστροφή στις νίκες στο BCLέφθασε η ώρα να κάνει το ίδιο και στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Εκεί όπου λόγω του  δύσκολου προγράμματος αλλά κυρίως του κακού του εαυτού η ομάδα μας έχει μείνει αρκετά πίσω και για αυτό η νίκη κόντρα στην Κύμη κρίνεται απαραίτητη.

Αρκετές φορές έχουμε ακούσει από τα χείλη προπονητών να τονίζουν ότι ένας παίκτης μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες σε μια ομάδα και από ότι φαίνεται κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην ομάδα μας. Το ξεκαθάρισμα στο ρόστερ και η προσαρμογή του Μποχωρίδη που αναδείχθηκε σε MVPτης αγωνιστικής στο BCLέχει αλλάξει όλη την εικόνα της ομάδος. Αλλαγή που αχνοφάνηκε κόντρα στην Οστάνδη, έγινε αντιληπτή στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό παρά τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του αγώνα και έγινε έντονα αισθητή στη νίκη στην Πολωνία με τον Μπόχω  να είναι ο απόλυτος ηγέτης πάνω στο παρκέ! Μάλιστα το εντυπωσιακό που είδαμε στην Πολωνία είναι ότι η παρουσία του βοήθησε σημαντικά και τους συμπαίκτες του να αποδώσουν καλύτερα. Αυτό ακριβώς περιμένουμε να δούμε και απέναντι στην Κύμη ώστε να επαληθευτεί και εντός Ελλάδος η αγωνιστική άνοδος της ομάδος. Η Κύμη που ξεκίνησε τραγικά στο πρωτάθλημα εδώ και 2 αγωνιστικές έδωσε σημεία ζωής κυρίως λόγω των αλλαγών στο ρόστερ της. Μάλιστα η νίκη στα Τρίκαλα την έβαλε δυνατά στο παιχνίδι της παραμονής μιας και η εκτός έδρας νίκη κόντρα σε ανταγωνιστή είναι κατά κάποιο τρόπο διπλή. Παρά όμως την ανοδική της πορεία αν παρουσιαστούμε σοβαροί εύκολα ή δύσκολα θα φθάσουμε στο διπλό. Η άμυνα θα είναι το βασικό μας όπλο και σε αυτό το παιχνίδι με την επίθεση να παραμένει το μεγάλο ερωτηματικό. Όσο τραγελαφικό και αν ακούγεται να μνημονεύουμε τους 80 πόντους που πετύχαμε την περασμένη Τρίτη άλλο τόσο τραγελαφική είναι ως τώρα η επιθετική μας συγκομιδή και αυτό ακριβώς είναι το σημείο που θα πρέπει να δουλέψει ο Π.Γιαννάκης με τους παίκτες του. Το αν αυτές οι τελευταίες προπονήσεις κάνουν τη διαφορά θα φανεί πάνω στο παρκέ.

Αν και πλησιάζουμε προς το τέλος του 2017 ακόμη σε πρωτάθλημα και Ευρώπη είμαστε σχετικά νωρίς και τίποτα δεν έχει κριθεί. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια ώστε η ομάδα να ενισχυθεί και να μπει πιο δυνατή στη νέα χρονιά ώστε να ανταποκριθεί στο μέγιστο βαθμό στις προσδοκίες που έφερε η παρουσία του Π.Γιαννάκη στον ΑΡΗ. Η εξέλιξη στο δικαστικό σήριαλ του μεγαλομετόχου χαρακτηρίστηκε ως θετική ενώ και η πρόσφατη συνάντηση της διοίκησης με τους οργανωμένους έβγαλε μια εξίσου θετική αύρα που δείχνει ότι κάτι κινείται εκεί στην ΚΑΕ. Φυσικά τα πάντα θα κριθούν από τις πράξεις του μεγαλομετόχου και των συνεργατών του που σύντομα θα πρέπει να δούμε. Μέχρι τότε ελπίζουμε ο Δράκος να κάνει τα μαγικά του και να αλλάξει την κατάσταση στο αγωνιστικό. Διπλό μέσα στη Κύμη ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!

ΥΓ.  Προφανώς πρέπει να ειπωθούν από τα χείλη των οργανωμένων στα ερτζιανά της πόλης 2-3 λογικά και αυτονόητα πράγματα για να τα καταλάβουν άπαντες στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο.

ΥΓ2. Βλέπεις το τι και το πώς πληρώνονται κάποιες υποχρεώσεις από την ΚΑΕ περνάει στα ψιλά γράμματα σε αντίθεση με τις προσφυγές και τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει το μέλλον αν αν αν αν παίζει συνεχώς.

ΥΓ3. Το αστείο είναι ότι όλοι αυτοί που ξαφνικά κόπτονται για τις προσφυγές και τα παλαιά χρέη είτε επηρεάζουν άμεσα την ομάδα είτε όχι όταν έμεναν συστηματικά απλήρωτοι παίκτες όπως ο Μπάρλος, ο Κουμπούρας, ο Μάιλς, ο Μπέτς και χίλιοι δύο που μπήκαν στο άρθρο 99 που ξοφλάει ο Λάσκαρης τότε δεν έβγαζαν γκιχ…

ΥΓ4. Και φυσικά τότε που γινόντουσαν οι προσφυγές και γέμιζε με χρέη ο ΑΡΗΣ μέχρι να βρεθεί ο σωτήρας(όπως μας είπαν) Λάσκαρης δεν υπήρχαν(?) μεγαλομέτοχοι αλλά κάποιοι επιφανείς Αρειανοί που όπως μας είπαν προς τιμήν τους δεν "πτώχευσαν" την ομάδα όπως στο ποδόσφαιρο!

ΥΓ5. Μάλιστα τότε δεν ήταν υποχρέωση των μεγαλομετόχων να πληρώσουν τα χρέη τους αλλά σωτήριο έργο των διαχειριστών να κάνουν το αλεξικέραυνο για αποφάσεις και καταστάσεις ντροπής όπως το μπαν από τη FIBAκαι η μη συμμετοχή στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.