Με φανερή έλλειψη ενέργειας και καθαρού μυαλού από την έναρξη του αγώνα ο ΑΡΗΣ μας έχασε εύκολα στο Ιβανώφειο. Στοίχισε η απουσία του Μποχωρίδη όπως και η "απουσία" του Τάλτον για ακόμη ένα παιχνίδι. Όλα ιδανικά κύλησαν για τον Ηρακλή με τους διαιτητές να ανέχονται το σκληρό τους παιχνίδι και να σφυρίζουν ανάποδα εξόφθαλμες παραβάσεις…

Σαν να μην έφθανε η έλλειψη προετοιμασίας, το επίπεδο ετοιμότητας αρκετών παικτών-κλειδιά, η κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια ήρθε και ο απρόσμενος τραυματισμός του Μποχωρίδη που έκανε το πρόβλημα στην περιφέρεια ακόμη πιο έντονο. Ο Τάλτον δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να προσφέρει κάτι το θετικό. Ούτε οργανωτικά, ούτε σε σκορ και ούτε και σε άμυνα. Ο Φλιώνης που σήμερα ήταν πολύ καλός έδωσε λύσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να κάνει όλα αυτά που χρειαζόταν η ομάδα για να κερδίσει. Παρέα με τον Τάλτον στους αρνητικούς πρωταγωνιστές ήταν και οι Μιλόσεβιτς και Σλαφτσάκης όπου "ακύρωσαν" τη θέση "4" με την παρουσία τους και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Ούτε καν μπλοκ άουτ δεν έκαναν ενώ πολλές φορές ξεχνιόντουσαν στην άμυνα. Κακός και ο Γκετσεβίτσιους που σε 33΄ συμμετοχής πρόσφερε μόλις 3 πόντους και 5 ασίστ …με σχεδόν ισάριθμα λάθη. Μέτριος και ο Ντραγκίσεβιτς που όμως δεν τροφοδοτήθηκε καθόλου σωστά. Αν πάντως σε μια εύκολη ήττα σαν την σημερινή θέλουμε να βρούμε κάτι το θετικό αυτό ήταν η εμφάνιση του Μόρις και του Γκάγκιτς. Ο Μόρις έδωσε την απάντηση στο ερωτηματικό που υπήρχε από την ημέρα που ανακοινώθηκε η μεταγραφή και έπεισε ότι όσο προσαρμόζεται στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ θα γίνεται ολοένα και καλύτερος. Ενώ και ο Γκάγκιτς έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα ποικιλοτρόπως. Αρκετά καλός και ο Φλιώνης όπως είπαμε στο ξεκίνημα ωστόσο μας έχει συνηθίσει σε κάποιες εμφανίσεις πυροτεχνήματα που γρήγορα ξεχνιούνται. Μακάρι πάντως να αρχίσει να βρίσκει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται γιατί με τον Τάλτον να είναι σκιά του εαυτού ο καλός Φλιώνης είναι απαραίτητος.

Απογοήτευσε με την εμφάνιση της η ομάδα που έδειξε να μην έχει τις απαιτούμενες δυνάμεις για να ανταποκριθεί στο σημερινό παιχνίδι. Άσχημη ήττα που όμως θα πρέπει όλοι στην ομάδα να αφήσουν πίσω τους και να δουλέψουν. Να δουλέψουν μέχρι αυτό το καλό υλικό να αρχίσει να αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητες του. Και αυτό πρέπει να γίνει από το επόμενο κιόλας παιχνίδι στη Λάρισα όπου οι δικαιολογίες θα αρχίσουν να στερεύουν...

ΥΓ. Αν πάντως χρειαστεί να γίνουν διορθωτικές κινήσεις αυτές να γίνουν με προσοχή και χωρίς βιασύνη. Είναι αρχή και πρέπει όλοι να δείξουν ψυχραιμία και υπομονή

ΥΓ2. Έτσι παίζουν έδρα οι διαιτητές όταν γουστάρουν να στηρίξουν τον γηπεδούχο.

ΥΓ3. Έ ρε μπασκετικό VAR που σας χρειάζεται γκρι ανθρωπάκια.

Με όλους τους παίκτες στη διάθεση του εκτός του Κουέστα ο Τόλης Τερζής για ακόμη μια φορά θα οδηγήσει την ομάδα σε ένα σημαντικό παιχνίδι με μοναδικό στόχο τη νίκη. Η φτωχή βαθμολογική συγκομιδή των πρώτων αγωνιστικών και το "κρύο ντουζ" με τη Λάρισα κάνουν ακόμη πιο απαραίτητη τη νίκη παρά τη δυναμική του αντιπάλου. Ένας Ολυμπιακός που έρχεται "ξεκούραστος" αλλά θα έχει να αντιμετωπίσει πέρα από τους παίκτες μας και ένα κατάμεστο Κλ.Βικελίδης.

Η επιστροφή του Σάσα στον χώρο του κέντρου είναι το σημείο αναφοράς για την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό. Αυτός ο συνδετικός κρίκος μεταξύ άμυνας και επίθεσης αλλά και ο παίκτης που θα τρέξει να καλύψει τα κενά των συμπαικτών του ήταν που έλειψε την περασμένη αγωνιστική και το πληρώσαμε. Τα ατομικά λάθη στην άμυνα είναι μια μόνιμη πληγή του φετινού ΑΡΗ και για αυτό οι αλληλοκαλύψεις είναι σημαντικές. Και όταν μεσοεπιθετικά έχεις παίκτες που δεν έχουν στο μυαλό τους στα ανασταλτικά καθήκοντα τα αμυντικά χάφ παίζουν καθοριστικό ρόλο. Όπως σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα άκρα μιας και ο Ολυμπιακός έχει τους παίκτες που με τις επελάσεις τους από τα πλάγια μπορούν να κάνουν τη ζημιά. Στην επίθεση τα πάντα θα κριθούν από την αποτελεσματικότητα των παικτών μας. Όπως έχουμε αποδείξει ως τώρα ότι έχουμε τον τρόπο να δημιουργούμε πολλές φάσεις έτσι έχουμε δείξει ότι μπορούμε να σπαταλάμε με ευκολία ακόμη και τις πιο προφανείς ευκαιρίες για γκολ. Πρόβλημα που δεν έχει να κάνει τόσο με την ικανότητα των παικτών αλλά με την αυτοπεποίθηση και νοοτροπία ολόκληρης της ομάδος. Αυτοπεποίθηση και σωστή νοοτροπία που πρέπει να δείξουμε από το σφύριγμα της έναρξης ώστε να μην επιτρέψουμε στον Ολυμπιακό να πάρει τον έλεγχο του αγώνα. Αν διατηρηθούν οι ισορροπίες και οι αντίπαλοι μας νιώσουν από νωρίς ότι απειλούνται τότε αργά ή γρήγορα θα έρθουν και τα πολυπόθητα γκολ. Διαφορετικά αν αρκεστούμε σε παθητικό ρόλο κόντρα σε μια ομάδα με καλούς επιθετικούς δύσκολα να αντέξουν στην πίεση η άμυνα και ο άπειρος Έμαν. Και φυσικά χρειάζεται ηρεμία και συγκέντρωση σε όλη την διάρκεια του αγώνα γιατί αυτά τα νεκρά διαστήματα αποδιοργάνωσης πληρώσαμε τις 2 τελευταίες αγωνιστικές και πετάξαμε στα σκουπίδια 5 βαθμούς. Όσο δυνατός και αν φαντάζει φέτος ο Ολυμπιακός άλλο τόσο ευάλωτος μοιάζει στις εγχώριες διοργανώσεις και ιδιαίτερα εκτός έδρας. Και αυτό ακριβώς θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.

Σε κανέναν εκτός της οικογένειας του ΑΡΗ δεν έχει αυτή η ομάδα να αποδείξει τίποτα. Πόσο μάλλον στο να ασχοληθεί με την συστηματική προπαγάνδα των εξυγιαντών που έχει φθάσει σε άλλο επίπεδο. Ο ΑΡΗΣ απλά πρέπει να κάνει αυτό που οφείλει σεβόμενος την ιστορία του και τον κόσμο του και αυτό δεν είναι άλλο από το να πάρει μια σημαντική νίκη! Ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και την σημασία του αγώνα. Ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΗ ρε ΑΡΕ άντε και απαύτωσε το βρωμερό το ψάρι!

ΥΓ. Πρέπει να είσαι τουλάχιστον αφελής(ανεξαρτήτως οπαδικής προτίμησης) για να βλέπεις κάτι το "φιλικό" σε ένα παιχνίδι όπου ο Ολυμπιακός για να διεκδικήσει υπο τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις τη νίκη, αφήνει εκτός αγώνα στο πιο "εύκολο" παιχνίδι του Champions League τέσσερις εκ των καλύτερων παικτών του για να είναι ξεκούραστοι κόντρα στον ΑΡΗ μας… και "ορίζει" διαιτητή τον καμικάζι που μόλις από την 1η αγωνιστική της σουπερλίγδας έβγαλε άχρηστο το  VAR.

ΥΓ2.  Ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα, τη Δευτέρα θα πρέπει αυτό το σήριαλ του προπονητή να λάβει τέλος. Είτε με την επίσημη παραμονή του Τερζή και την στελέχωση του τεχνικού τιμ είτε με την πρόσληψη ενός άλλου προπονητή.

Μετά την ανακοίνωση-απάντηση στις αστειότητες των συμπολιτών που βρήκαν σημείο επαφής στις διαιτητικές αδικίες ήρθε η στιγμή και η ομάδα να δώσει την απάντηση της πάνω στο παρκέ. Εκεί όπου δεν θα πρέπει να επαναλάβει τα λάθη της αναμέτρησης της Τετάρτης και να  πάρει τη νίκη που τόσο εύκολα έδειξε ότι μπορούσε να είχε πάρει. Ρεσιτάλ γραφικότητας από τους συμπολίτες που σύντομα όμως αναμένεται να προσγειωθούν σε μια σκληρή πραγματικότητα που θα έχει να κάνει με την επιβίωση τους στην BasketLeagueκαι όχι απλά σε μια νίκη άνευ ουσίας.

Τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση, η χαλαρότητα στην άμυνα και η γενικότερη έλλειψη συγκέντρωσης στα κρίσιμα σημεία ήταν αυτά που χάρισαν τη νίκη στον Ηρακλή.  Αναμφίβολα  η ομάδα έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης αλλά όταν με έναν Ντραγκίσεβιτς, έναν Μποχωρίδη για ένα ημίχρονο  και κάποια ξεσπάσματα του Γκετσεβίτσιους είχες το προβάδισμα σχεδόν σε όλο το παιχνίδι τότε ακόμη και 1-2 πράγματα βελτίωσης που μπορείς να πετύχεις μέσα σε ελάχιστες προπονήσεις πιθανόν να είναι  αρκετά.  Ο Τάλτον θα πρέπει να φανεί πιο συνεπής και να βοηθήσει τους συμπαίκτες του.  Δεν ήταν μόνο το λάθος στην τελευταία φάση αλλά γενικότερα μοιάζει ως τώρα εκτός ρυθμού. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Φλιώνη που θα  έπρεπε αυτές τις ευκαιρίες να τις αρπάζει από τα μαλλιά. Άλλωστε αν ο ΑΡΗΣ κάποια στιγμή βρει  έναν ξένο να «καλύψει» σωστά αυτή τη θέση τότε ο χρόνος του θα περιοριστεί σημαντικά. Πέρα όμως από τους 2 πόιντ γκαρντ περιμένουμε και από τους Μιλόσεβιτς και Γκάγκιτς να δείξουν το καλό τους πρόσωπο. Στα πρώτα 2 παιχνίδια δεν  έχουν προσφέρει τις αναμενόμενες βοήθειες και αυτό πρέπει να αλλάξει.   Το γεμάτο Ιβανώφειο   θα παίξει ως ένα σημείο το ρόλο του αλλά οι παίκτες μας είναι αρκετά έμπειροι για να μασήσουν από έδρες και το πιο πιθανό είναι οι άπειροι παίκτες του Ηρακλή να ξαφνιαστούν και να αγχωθούν με την μαζική παρουσία του κόσμου.  Αρκεί η διαιτησία να μην παρασυρθεί και να σταθεί στο ύψος της κάτι που δεν το έκανε στα προηγούμενα παιχνίδια…

Οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου κατάλαβαν ότι αδίκησαν τους εαυτούς τους και δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δωρίσουν και πάλι τη νίκη στον Ηρακλή. Άλλωστε με αυτόν τον Ηρακλή που είδαμε την Τετάρτη λίγη παραπάνω προσπάθεια και συγκέντρωση φαντάζουν αρκετά για να έχουμε ένα εύκολο απόγευμα αφήνοντας τους συμπολίτες να ασχοληθούν στη συνέχεια με τους πραγματικούς τους στόχους… αρκετά με τις ευγένειες  ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου, πάμε για το διπλό!

ΥΓ. Μια ανάσα από την επιστροφή στην ομάδα μας ο Γιάνκοβιτς! Σπουδαία κίνηση που αν ολοκληρωθεί θα μιλάμε για διαφορετικούς στόχους παρά τις όποιες εμφανείς αδυναμίες.

ΥΓ2. Κρίμα για τον Ηρακλή που ζήλεψε τη «δόξα» του μπάογκ και έβγαλε αυτή την ανακοίνωση μετά μάλιστα από νίκη χάρη σε διαιτητικά λάθη. Ελπίζω να καταλάβουν ότι  κάποια στιγμή ότι και αυτοί είναι θύματα της «εξυγίανσης».

ΥΓ3. Και από την ΚΑΕ Ολυμπιακός κλάπηκαν χρήματα. Δεν θα μας τα ζαλίσετε τώρα όπως έγινε με την περίπτωση της ΠΑΕ;

Χέρι χέρι στην αφέλεια πηγαίνει ο ποδοσφαιρικός με τον μπασκετικό ΑΡΗ… Και αν την Κυριακή στο ντέρμπι με τον μπάογκ αποφύγαμε την αυτοκτονία σήμερα οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου ολοκλήρωσαν την αδικία εις βάρος των εαυτών τους δωρίζοντας στον Ηρακλή τη νίκη πρόκριση. Και όταν λέμε στον Ηρακλή, εννοούμε σε μια ομάδα που απουσίαζε από την μεγάλη κατηγορία εδώ και 10 χρόνια περίπου και η μοναδική σταθερά στο παιχνίδι της ήταν ένας παίκτης με τρομερή ευστοχία στις βολές.

Από τα πρώτα λεπτά φάνηκε ότι υπήρχε η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες και με τους Μποχωρίδη και Ντραγκίσεβιτς μπροστάρηδες στο σκοράρισμα πήραμε κεφάλι στο σκορ. Παρόλα αυτά γρήγορα στο πρώτο δεκάλεπτο φάνηκε ότι υπήρχε πρόβλημα συγκέντρωσης με μια αδικαιολόγητη χαλαρότητα να κάνει την εμφάνιση της. Πιθανόν η ευκολία με την οποία διατηρούσε το προβάδισμα ο ΑΡΗΣ μας και το άναρχο και κακό αγωνιστικό στυλ των αντιπάλων μεταφράστηκε σε εφησυχασμό και ακόμη και όταν προηγηθήκαμε με +10 δεν μπορέσαμε να κλειδώσουμε τη νίκη. Ο Γκετσεβίτσιους ήταν ο παίκτης που έδωσε το κάτι παραπάνω στο Β ημίχρονο γέρνοντας την πλάστιγγα προς την πλευρά μας αλλά τα πολλά ανόητα λάθη και η εκνευριστική αστοχία της συντριπτικής πλειοψηφίας των παικτών μας επέτρεπε στον Ηρακλή να είναι κοντά στο σκορ. Μέχρι το τραγικό τέταρτο δεκάλεπτο όπου ο ΑΡΗΣ εξάντλησε την αφέλεια του και σε συνδυασμό με την ευκολία με την οποία χάριζαν τις βολές στον Ηρακλή οι διαιτητές ήρθε η ήττα. Ωστόσο για να φθάσουμε στο σημείο να ασχολούμαστε με τα σφυρίγματα των διαιτητών έπρεπε διαδοχικά ο Μποχωρίδης να έχει πεισμώσει ότι με το ζόρι αυτός πρέπει να "καθαρίσει" το παιχνίδι και να κάνει την μια κακή επιλογή μετά την άλλη… ο Ντραγκίσεβιτς που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος να μένει μέσα στο παιχνίδι με 4 φάουλ 3'30'' πριν το τέλος και ενώ ήμασταν στο +6 και να αποβάλλεται…   ο Φλιώνης στο +3 ελάχιστα δεύτερα πριν τη λήξη να αποφασίζει να σουτάρει στα 7΄΄ της επίθεσης αρκετά βιαστικά αλλά και να κάνει στη συνέχεια μόλις σε λίγα δεύτερα της τελευταίας επίθεσης με το περνάει το κέντρο ο παίκτης του Ηρακλή… και το αποκορύφωμα της αφέλειας ήταν το λάθος του ανύπαρκτου σήμερα Τάλτον στην αλλαγή από τα πλάγια που οδήγησε στο κλέψιμο και στις νικητήριες βολές του Ηρακλή. Φυσικά στα 3.8'' με την τρόπο που λειτουργούσε πνευματικά αυτή η ομάδα δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από μια μακρινή πάσα που σε καμία περίπτωση δεν προσφερόταν για μια σοβαρή προσπάθεια. Πολλά μαζεμένα λάθη τόσο από τους παίκτες όσο και από το τεχνικό τιμ. Και όλα αυτά απέναντι σε έναν κάκιστο Ηρακλή που για 40' δεν έβγαλε ούτε ένα σύστημα και δεν ήξερε κανείς τι ήταν αυτό που προσπαθούσε να κάνει πάνω στο παρκέ. Και όμως καταφέραμε και χάσαμε…

Πολλές δικαιολογίες υπάρχουν για το σημερινό ναυάγιο που όλοι μας τις αναγνωρίζουμε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει παίκτες, προπονητής και διοίκηση να προσπεράσουν έτσι απλά την σημερινή ήττα. Πολύ νωρίς για αφορισμούς και συμπεράσματα αλλά όταν χάνεις με αυτόν τον τρόπο από έναν ανύπαρκτο Ηρακλή που απουσίαζε από την μεγάλη κατηγορία εδώ και χρόνο το ελάχιστο που πρέπει να κάνεις ως ομάδα είναι να προβληματιστείς έντονα και να ψάξεις να βρεις το τι ακριβώς έφταιξε… και ένα δικό σου παιχνίδι το έχασες μόνος σου. Είπαμε ρε ΑΡΗ να τους καλωσορίσεις με τον τρόπο σου… όχι να τους κάνεις δώρο τη νίκη.

ΥΓ. Φίλε Λευτέρη… όλοι μας θέλουμε να σε δούμε να μεγαλουργείς με την φανέλα του ΑΡΗ και να μας χαρίζεις σπουδαίες νίκες. Πέρσι ήταν έγκλημα που πήγαν να σου φορτώσουν με το ζόρι τον ρόλο του ηγέτη της ομάδος και κατά συνέπεια μεγάλο μερίδιο της αποτυχίας. Φέτος φαίνεται να προσπαθείς να κάνεις το ίδιο ακριβώς λάθος αλλά από μόνος σου αυτή τη φορά…

ΥΓ2. Από τις ανακοινώσεις των μεταγραφών για 2 παίκτες είχαμε τις επιφυλάξεις μας και ως τώρα δυστυχώς επιβεβαιώνονται. Και αν για τον Μόρις η μετάβαση από το Αμερικάνικο στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι κάτι που απαιτεί χρόνο προσαρμογής για τον Τάλτον αυτές οι 2 πρώτες εμφανίσεις είναι αποκαρδιωτικές. Μακάρι στα επόμενα παιχνίδια να μας βγάλουν χαζούς.

ΥΓ3. Κοινός παρανομαστής στα παιχνίδια με τους συμπολίτες η διαιτησία. Όχι ότι καθόρισαν το αποτέλεσμα αν και ένα σφύριγμα θα έκανε τη διαφορά αλλά μάλλον οι διαιτητές όταν βλέπουν τον ΑΡΗ κάτι παθαίνουν… προφανώς κάποια στιγμή όταν βλέπουν ότι ο ΑΡΗΣ χάρη στο inside game του έχει κερδίσει περισσότερα φάουλ και βολές ξαφνιάζονται και παλεύουν να το γυρίσουν. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η διαιτησία στο 4ο δεκάλεπτο με τον μπάογκ και τον Ηρακλή.

ΥΓ4. Και ναι... φέτος η ομάδα με την απουσία του Ολυμπιακού θα μπορούσε να προχωρήσει στο κύπελλο.