Η πολύ καλή άμυνα σε όλη την διάρκεια του αγώνα και μια 3ποντη βροχή στο τρίτο δεκάλεπτο ήταν αρκετά για να χαρίσουν μια άνετη νίκη στην ομάδα μας και να ζεστάνουν τους περίπου 2500 φίλους της ομάδος. Με αυτή την νίκη και με πιθανή ήττα του Ίκαρου από τον Πανιώνιο που αγωνίζεται αυτή την στιγμή η ομάδα μας θα κλείσει τον πρώτο γύρο στην 6η θέση και δείχνει ότι ίσως σε μια χρονιά που έδειχνε χαμένη τελικά να μπορεί να βγεί κάτι καλό. Και όταν μιλάμε για κάτι καλό ενοούμε έναν βασικό κορμό για του χρόνου, κάποιους νεαρούς παίκτες και ένα κοινό ζεστό που να βλέπει σε αυτή την ομάδα μια ελπίδα για το μέλλον.
Σε σωστό δρόμο φαίνεται να είναι πλέον ο ΑΡΗΣ μας που και τις νίκες έχει αρχίσει να παίρνει αλλά και να αποδίδει κατά διαστήματα καλό μπάσκετ. Βέβαια όταν μετά βίας φθάνεις στους 70 με 75 πόντους μέσα στην έδρα σου τότε σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Μια βελτίωση που έχει έρθει με "εσωτερικές μεταγραφές", γιατί κάπως έτσι πρέπει να λογίζονται παίκτες σαν τον Χαντ, τον Χαρίση, τον Μούρτο, ακόμη και τον Βεζένκωφ που σχεδόν σε όλο το πρώτο μισό του πρωταθλήματος ήταν ανύπαρκτοι. Χαρίσης, Μούρτος και Χαντ ήταν 3 από τους κορυφαίους παίκτες του σημερινού ΑΡΗ που μαζί με τον Πάσαλιτς, τον Πελεκάνο και κατά διαστήματα τους Ασημακόπουλο, Βεργίνη και Βεζένκωφ δεν άφησαν περιθώρια στον Κολοσσό για κάτι καλύτερο πέρα από ένα ημίχρονο αντίστασης. Η άμυνα ήταν η βάση και το επιθετικό ξέσπασμα στην 3η περίοδο ουσιαστικά τέλειωσαν μια αναμέτρηση που θα είχε τελειώσει πολύ πιο γρήγορα αν ο Χριστοδούλου και τα άλλα 2 ανθρωπάκια με τα γκρι δεν ξεδίπλωναν όλο το κόμπλεξ και ανεπάρκεια τους πάνω στο παρκέ. Είναι πραγματικά λυπηρό για το ίδιο το άθλημα σε ένα παιχνίδι που η διαφορά κυμαίνεται στους 20 πόντους ανάμεσα στις 2 ομάδες να καταφέρνουν οι διαιτητές να γίνονται πρωταγωνιστές ακόμη και στις πιο απλές φάσεις. Εξίσου λυπηρό είναι και το γεγονός ότι αυτούς τους αστείους διαιτητές βλέπουμε την Uleb και την παγκόσμια ομοσπονδία να τους εμπιστεύεται σε μεγάλες διοργανώσεις και αναμετρήσεις. Άραγε τον Γκόντα που τον βάλανε να σφυρίξει τις προάλλες στην Ευρωλίγκα ενημερώθηκαν για τον λαγό που έβγαλε από την σφυρίχτρα του στο παιχνίδι με τον ΚΑΟΔ? Πάντως έτσι και με αυτή την αστεία διαιτησία ο ΑΡΗΣ κατάφερε να πάρει μια ευρεία νίκη. Σίγουρα ο Αγγέλου θα νιώθει πλέον πολύ καλύτερα βλέπωντας την ομάδα του να αποδίδει έτσι αλλά από την άλλη καλό είναι να μας εξηγήσει και για ποιο λόγο έναν παίκτη σαν τον Μούρτο που έχει μπει αφηνιασμένος στο παιχνίδι και έχει πετύχει τους 7 από τους 11 πόντους της ομάδος ξαφνικά τον πετάει στον πάγκο και τον χρησιμοποιεί μετά από 2 δεκάλεπτα. Όπως επίσης και τον Τσιάρα που συνηθίζει να του δίνει χρόνο στο ξεκίνημα και μετά να τον ξεχνάει εντελώς. Αυτός είναι ο προπονητής, αυτός ξέρει... Ας κερδίζει η ομάδα και εμείς θα λέμε μπράβο ακόμη και εκεί που δεν συμφωνούμε.
Ικανοποιήμενος έφυγε ο κόσμος από το Παλέ αν και εκνευρίστηκε λίγο από τα σφυρίγματα και όλα δείχνουν ότι σιγά σιγά και στην κερκίδα τα πράγματα αλλάζουν. Όχι ότι επειδή υπήρχαν 2500 άτομα το γήπεδο γέμισε και όλα καλά αλλά σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια ήταν περισσότερος και πιο ζεστός. Θαύματα δεν γίνονται από την μια ημέρα στην άλλη και όπως ο Αγγέλου θέλει τον χρόνο του για να στήσει την ομάδα όπως την θέλει έτσι και ο απαιτητικός κόσμος του ΑΡΗ(και όχι τα αρρωστάκια σαν και εμάς) θέλει το χρόνο του για να πεισθεί ότι κάτι πάει να γίνει. Υπομονή και πίστη πρέπει να υπαρχει από όλους. Ας συνεχίσει πάντως η ομάδα όπως ξεκίνησε το 2013 και το γεμάτο Παλέ πολύ γρήγορα θα ξαναγίνει μια πραγματικότητα!
