Έχει καταντήσει πλέον γραφικό να χρησιμοποιούνται ακόμα τέτοιου είδους τεχνάσματα(ενδεχόμενη μεταγραφή παίκτη μας σε ομάδα της αθήνας) προσπαθώντας είτε να δημιουργήσουν προβλήματα στην ομάδα ή ακόμα χειρότερα να προετοιμάσουν το κλίμα για συγκεκριμένες μεταγραφικές κινήσεις. Όταν ανέλαβε αυτή η διοίκηση δηλώσαμε την αμέριστη υποστήριξη μας και ένας απο τους λόγους που έγινε αυτό είναι γιατί ξέραμε τα συγκεκριμένα άτομα απο την κερκίδα και ήμασταν απο τότε σίγουροι οτι δεν υπήρχε περίπτωση να "πουλήσουν" την αγάπη τους για τον ΑΡΗ για κανένα τίμημα. Ευτυχώς για εμάς το ξεπούλημα παικτών έχει περάσει στο παρελθόν και νομίζω οτι και στην αθήνα οι περισσότεροι το έχουν καταλάβει. Εδώ και 3 χρόνια περίπου ο Παπαδόπουλος χειμώνα-καλοκαίρι φοράει την φανέλα του οσφπ, παο και αεκ. Ο Χαβίτο ήταν ο παίκτης που επέλεξε ο Φερέρ και απο εκεί και πέρα όλα ήταν τελειωμένα. Τον Κόκε τον είχαν σίγουρο στο λιμάνι και ανυπομονούσαν να τελειώσει η περσινή χρονιά για να τον υποδεχτούν. Το να δίνεις μεταγραφή τον Ιανουάριο έναν απο τους καλύτερους παίκτες της ομάδος σου υποδηλώνει τουλάχιστον ηττοπάθεια, μιζέρια αλλά και κερδοσκοπία. Δυστυχώς αυτό το φαινόμενο είναι συνηθισμένο στο ελληνικό πρωτάθλημα και μάλιστα στηρίζεται και απο τα ΜΜΕ με τρανό παράδειγμα την ομάδα της ξάνθης και του ηρακλή που παρόλο που δεν είναι ομάδες της πλάκας και είχαν κάποιες χρονιές αξιόμαχα σύνολα πάντα τέτοια εποχή αντί για μεταγραφική ενίσχυση είχαν ξεπούλημα παικτών(Έμερσον, Καπετάνιος κτλπ.) και αποδυνάμωση για την συνέχεια του πρωταθλήματος. Τώρα πως γίνεται να υπάρχει ανταγωνιστικό πρωτάθλημα οταν σχεδόν όλες οι ομάδες είναι έτοιμες να πουλήσουν ανα πάσα στιγμή οτι καλύτερο έχουν σε οσφπ, παο, αεκ για ψίχουλα είναι άλλο ερώτημα. Και φυσικά μην έχετε την αυταπάτη οτι οι ομάδες των αθηνών στις εγχώριες μεταγραφές τους ξοδεύουν χρήματα, με ψίχουλα κάνουν μεταγραφές ουσίας. Για να καταλάβετε τι εννοώ, ο Καπετάνιος ενώ ηταν φορμαρισμένος και βασικότατος στον ηρακλή πήγε στην μέση της χρονιάς στην αεκ για 300.000 ευρώ όταν την ίδια περίπου περίοδο ο Καρυπίδης μεταγράφηκε απο τον μπάοκ στην Χάρτς για 350.000 ευρώ. Το οτι δεν έχει φύγει ούτε ενας παίκτης μας σε ομάδα της αθήνας με μεταγραφή είναι άλλο ενα θετικό στοιχείο για την διοίκηση της ΠΑΕ ΑΡΗΣ και δείχνει περίτρανα οτι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που βρίσκονται στο τιμόνι της ομάδος μας έχουν όραμα και φιλοδοξίες για αυτήν την ομάδα και δεν πρόκειται να αφήσουν τον ΑΡΗ να ξαναγίνει κομπάρσος και παρατηρητής του ελληνικού πρωταθλήματος. Για όσους ακόμα έχουν ακόμα αμφιβολίες για αυτήν την διοίκηση επηρεασμένοι βέβαια απο την παλαιότερη παραπληροφόρηση των ΜΜΕ ας συνεχίσουν να ψάχνουν κάτω απο το χαλάκι μήπως βρούν το κλειδί της ΠΑΕ παρέα με τους μεγαλοεκδότες της πόλης :-)

Ζωντανός στην εντατική παραμένει ο ΑΡΗΣ που ενώ φάνηκε να ξεψυχάει γύρω στο 20' με την αποβολή του Αγκάνθο τελικά με το γκολ του Τάτου στο 82' έδωσε σημεία ζωής και πλέον έχει τη δυνατότητα να παλέψει ακόμη πιο δυνατά για την επιβίωση του. Παλικάρια οι παίκτες μας κατάφεραν να ξεπεράσουν  το σοκ της άδικης αποβολής του Αγκάνθο και να μετατρέψουν μια κηδεία σε θρίαμβο. Αηδία για ακόμη μια φορά για το Ελληνικό ποδόσφαιρο και τα τσιράκια αυτού του σάπιου κατεστημένου που με ανθρωπάκια σαν τον Στυλιάρα προκαλούν τη νοημοσύνη και την οργή κάθε υγιώς σκεπτόμενου φιλάθλου.

Από το ξεκίνημα του αγώνα οι παίκτες μας έδειχναν προσηλωμένοι στο στόχο τους και είχαν μια ελαφριά υπεροχή που προσπαθούσαν σιγά σιγά να την μετατρέψουν σε ουσιαστική απειλή για την εστία του Ατρομήτου. Και ενώ όλα έδειχναν να εξελίσσονται ομαλά ήρθε άλλο ένα κοράκι ονόματι Στυλιάρας και σε μια φάση που θα έπρεπε να είναι φάουλ υπέρ του Αγκάνθο και τουλάχιστον κίτρινη κάρτα στον παίκτη του Ατρομήτου για την αγκωνιά που ρίχνει στον Ισπανό ο Στυλιάρας αποφασίζει να τιμωρήσει τον Αγκάνθο με κίτρινη για θέατρο. Κάτι που εξόργισε τον Ισπανό που δεν μπόρεσε να κρατήσει τα νεύρα του με αποτέλεσμα ο απαράδεκτος Στυλιάρας να τον αποβάλλει! Λύγισαν οι παίκτες μας εκείνη τη στιγμή βλέποντας στο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς να χάνουν τον πρώτο σκόρερ της ομάδος από ακόμη μια "λανθασμένη" απόφαση. Τα δάκρυα του Παπαζαχαρία και οι αντιδράσεις του προς τους παίκτες του Ατρομήτου θύμισαν κάτι από Κολτσίδα σε εκείνο το μοιραίο παιχνίδι με τον Ηρακλή και θέλοντας και μη πολλοί από εμάς θα έκαναν κάποιους άσχημους συνειρμούς. Απο εκείνο το σημείο και μετά ο ΑΡΗΣ έκανε ίσως το πιο έξυπνο παιχνίδι της χρονιάς. Ρίχνοντας τον ρυθμό του αγώνα και παίζοντας εξαιρετική άμυνα κατάφερε να προβληματίσει τον Ατρόμητο που αν και είχε την υπεροχή δεν μπορούσε να απειλήσει την εστία του Διούδη. Ενώ με καθαρό μυαλό  και την μπάλα κάτω προσπαθούσε επίμονα να βρει τον δρόμο προς την εστία. Γιαννώτας, Οικονομόπουλος και Τάτος άγγιξαν το γκολ αλλά για λίγο η μπάλα δεν κατέληξε στα δίχτυα κάτι που έγινε στο 82' όπου ο Γιαννώτας έβγαλε μετά από ωραία ενέργεια τον Τάτο στο ύψος του πέναλτι και αυτός με καθαρό μυαλό έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα στέλνοντας την ομάδα μας και όλο τον κόσμο του ΑΡΗ από την κόλαση στον παράδεισο. Έπιασαν τα ντοπαρίσματα του Παπαδόπουλου καθώς και η έμπνευση του να αφήσει τον Τάτο κορυφή ώστε να μπορεί να γίνει το στήριγμα της επίθεσης για τους υπόλοιπους όταν κάποιος θα περίμενε ότι θα έβαζε κορυφή τον Γιαννώτα μπας και με την ταχύτητα του καταφέρει και κερδίσει καμιά μακρινή μπαλιά.

Ρίγος συγκίνησης και υπερηφάνειας μας έπιασε όλους βλέποντας την ομάδα να αντιδρά έτσι τόσο στην φάση της αποβολής του Αγκάνθο όσο και στο γκολ και στο σφύριγμα της λήξης. Και άλλες ομάδες έχουμε δει να παλεύουν να επιβιώσουν αλλά τέτοιες αντιδράσεις επαγγελματιών ποδοσφαιριστών δεν έχουμε ξαναδεί. Ηρωικός ο κόσμος που βρέθηκε στο Περιστέρι και κατάφερε να μείνει ψύχραιμος παρά τις εξόφθαλμες προκλήσεις του Στυλιάρα. Εκτός από την φάση του Αγκάνθο που ήταν εξόφθαλμη και το επιθετικό στο 29' σε μια φάση όπου αγκαλιάζουν και ρίχνουν 2 παίκτες του ΑΡΗ ο Στυλιάρας έδειξε τις διαθέσεις του. Προφανώς στη συνέχεια κατάλαβε ότι ήδη είχε κάνει αρκετά και αποφάσισε να πατήσει φρένο. Βγήκε επιτέλους μια ανακοίνωση κατά της διαιτησίας που μετά από αυτό που έγινε και ο τελευταίος φίλαθλος στην Ελλάδα κατάλαβε ότι κυνηγάνε τον ΑΡΗ να τον ρίξουν. Τίποτα δεν τέλειωσε σήμερα αλλά όσο είμαστε ζωντανοί θα παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Ομάδα διοίκηση και κόσμος μια γροθιά στη μάχη! Δυνατά πιο δυνατά πιο δυνατά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

Το γνωστό σενάριο που έχουμε παρακολουθήσει αρκετές φορές φέτος είδαμε και σήμερα κόντρα στην Καλλιθέα με την σημαντική διαφορά ότι αυτή τη φορά η ανατροπή δεν ήρθε ποτέ... Οι χαμένες σημαντικές ευκαιρίες στην επίθεση δεν κατάφεραν να "καλύψουν" τα λάθη της άμυνας και έτσι ήρθε η πρώτη ήττα στο φετινό πρωτάθλημα από μια ομάδα που είχε να κερδίσει εδώ και 5 αγωνιστικές.

Τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα είχε η ομάδα μας από το ξεκίνημα του παιχνιδιού δείχνοντας ότι εύκολα ή δύσκολα θα έφθανε στο πολυπόθητο γκολ. Ακόμη και αν δεν υπήρχε κίνηση από τους ελεύθερους παίκτες, ταχύτητα στης μεταβιβάσεις και ιδιαίτερο πάθος στις διεκδικήσεις υπήρχαν οι ευκαιρίες που έδειχναν τον δρόμο προς τη νίκη. Οι ελάχιστες αντεπιθέσεις των γηπεδούχων δεν μας ανησύχησαν ιδιαίτερα σε αντίθεση με την αφλογιστία των παικτών μας και τα παιχνίδια της τύχης που ακόμη και από πλεονεκτική θέση αδυνατούσαν να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα. 2 φορές το δοκάρι, άλλες 2-3 ο πολύ καλός σήμερα τερματοφύλακας της Καλλιθέας και άλλες 2-3 ευκαιρίες που σπαταλήθηκαν από την επιπολαιότητα μας και το μηδέν όσο περνούσε η ώρα πλησίαζε ολοένα και πιο πολύ. Αυτό που δεν περιμέναμε παρόλο που φέτος μας έχει συνηθίσει ήταν το γκολ της Καλλιθέας μετά από λάθος στην άμυνα αλλά και την κατάρρευση της ομάδος που έδειχνε κουρασμένη ψυχολογικά μετά το γκολ που δέχθηκε κόντρα στη ροή του παιχνιδιού. Η συνέχεια άνηκε αποκλειστικά στους γηπεδούχους που με φτερά στα πόδια κατάφεραν να πετύχουν και δεύτερο γκολ σε αντίθεση με τους δικούς μας που πέρα από κάποια νεύρα και το ακυρωθέν γκολ του Τζιμπούρ δεν είχαν κάτι άλλο να επιδείξουν...

Ένα πικρό αποτέλεσμα που για την ώρα μπορεί να μην κρίνει κάτι όσο αφορά την βαθμολογία και την προσπάθεια που κάνουμε για την άνοδο αλλά σίγουρα φωνάζει για την επιτακτική ανάγκη ενίσχυσης της ομάδος κυρίως στα μετόπισθεν. Όπως άπαντες έχουν διαπιστώσει η μεσοαμυντική λειτουργία της ομάδος συνεχίζει να νοσεί και κανείς στα μετόπισθεν(συμπεριλαμβανομένου και του Διούδη) δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. Ακόμη και στις πιο ακίνδυνες φάσεις υπάρχει ο φόβος ότι μπορεί να γίνει το μοιραίο λάθος από το πουθενά. Ήδη θα έπρεπε να είχαν αποκτηθεί ένας με δύο παίκτες ... τουλάχιστον  να μην χρειαστεί να φτάσουμε Φεβρουάριο μήνα για να δούμε την ομάδα να στρώνει... 

ΥΓ. Μπράβο στα αλάνια που βρέθηκαν και σήμερα κοντά στην ομάδα.

Μόλις 8 παίκτες είχε στη διάθεση του ο Β.Αλεξανδρής μιας και όπως εξ αρχής είχαμε τονίσει ακόμη και ο Κόλιμον του οποίου το δελτίο υποτίθεται ότι είχε εκδοθεί τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε ενώ ο Μούρτος εσπευσμένα κατέβηκε στην Αθήνα για να ενισχύσει την ομάδα! Αν συνυπολογίσουμε το επίπεδο ετοιμότητας της ομάδος που ακόμη βρίσκεται σε κατάσταση προετοιμασίας αλλά και την δυναμικότητα του αντιπάλου που για όμαδα Α2 έχει ένα ομοιογενές αξιόμαχο σύνολο το παιχνίδι έκρυβε πάρα πολλές παγίδες που ευτυχώς καταφέραμε να αποφύγουμε με επιτυχία.

Το τελικό 70-83 αλλά και η διακύμανση του σκορ με την διαφορά να βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα πάνω από τους 10 πόντους φανερώνει την σοβαρότητα με την οποία το τεχνικό τιμ και οι παίκτες μας αντιμετώπισαν το σημερινό παιχνίδι. Καραποστόλου και Ασημακόπουλος με 24 και 22 πόντους αντίστοιχα έκλεψαν την παράσταση ενώ και οι νεαροί της ομάδος έδωσαν πολύτιμη βοήθεια και ανάσες από τον πάγκο. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι αν και στο τέλος υπήρχε η απώλεια με 5 φάουλ του Ασημακόπουλου, του Πάσαλιτς και Μποχωρίδη η ομάδα δεν κινδύνεψε ούτε για μια στιγμή. Με μπροστάρηδες τους έμπειρους Καραποστόλου και Χαρίση και τους Δήμα και Τσακαλέρη να δίνουν λύσεις το τελικό 70-83 ήρθε ίσως πιο εύκολα από όσο θα περιμέναμε.

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να πήρε αυτό που ήθελε αλλά αυτό δεν πρέπει να υπερκαλύψει τα πάντα. Τα αργά αντανακλαστικά της διοίκησης και η έλλειψη σωστής ενημέρωσης στο θέμα της έκδοσης των δελτίων θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει πολλά περισσότερα προβλήματα για την ομάδα μας. Από το να υποστεί μια ήττα ντροπής πάνω στο παρκέ μέχρι και να χάσει τον αγώνα στα χαρτιά αν παιρνόταν τελικά η απόφαση να αγωνιστεί ο Κόλιμον. Δεν ξέρω κατά πόσο οι διακανονισμοί που γίνονται για τις παλιές οφειλές είναι σε συνάρτηση με το μπάτζετ της φετινής χρονιάς και της ενίσχυσης της ομάδος αλλά καλό είναι να μην ξεχνιόμαστε ότι πρωταρχικός στόχος της διοίκησης Πρωτοδικείου είναι η οικονομική εξυγίανση της ομάδος. Ωραίες οι μεταγραφικές κινήσεις, μακάρι να έρθει και ο Πελεκάνος! Όλοι θα τους θαυμάσουμε, όλοι θα τους γουστάρουμε! Αν όμως ούτε φέτος δεν γίνει κάτι σωστά με βάση ένα οργανωμένο πλάνο τότε δεν θα έχουμε πετύχει τίποτα και το όραμα όλων των Αρειανών να δουν ξανά την ομάδα τους να πρωταγωνιστεί και να διεκδικεί τίτλους θα αργήσει ακόμη πιο πολύ να εκπληρωθεί. Είναι κρίμα πχ στην επόμενη φάση του κυπέλλου το ερχόμενο Σάββαοτο να αγωνιστούμε πιθανόν κόντρα στο Περιστέρι και να αποκλειστούμε γιατί θα κατέβουμε με μόλις 8 παίκτες και πάλι. Σίγουρα υπάρχει απειρία στη νέα διοίκηση και για αυτό ο κ.Αρβανίτης και οι συνεργάτες του θα πρέπει να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί. Ο κόσμος μπορεί να ονειρεύεται μεγάλους παίκτες και πρωταθλήματα αλλά το παρελθόν θα πρέπει να μας διδάξει για να μας οδηγήσει σε ένα λαμπρό μέλλον. Εκεί που ο Αυτοκράτορας θα ξανακαθίσει στο θρόνο του!

Δια πυρός και σιδήρου ο ΑΡΗΣ μας κατάφερε να επιβληθεί επί του Ηλυσιακού συνεχίζοντας μια παράδοση που θέλει τον ΑΡΗ να φεύγει νικητή από το συγκεκριμένο γήπεδο μετά από συγκλονιστικά παιχνίδια που κρίνονται στο πόντο. Αυτή τη φορά ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του είχαν πιο καθαρό μυαλό από το περασμένο Σάββατο και έτσι πήραν μια σημαντική νίκη που θα είχε σαφώς μεγαλύτερη αξία αν δεν είχαμε χάσει την προηγούμενη αγωνιστική από το Ρέθυμνο.

Με όπλο όπως πάντα την σκληρή άμυνα ο ΑΡΗΣ από νωρίς προσπάθησε να περιορίσει τα Αμερικανάκια του Ηλυσιακού κάτι που το κατάφερε με μεγάλη επιτυχία μιας και κανένας δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό. Ο Στόγκλιν που πέτυχε 29 πόντους έβαλε 10 βολές και είχε πολύ άσχημα ποσοστά ευστοχίας κάτι που οφείλεται στην σκληρή άμυνα που έπεξαν πάνω του. Ο Μιχάλης Πελεκάνος με 17 πόντους, 9 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα  ήταν ο πρωταγωνιστής για ακόμη ένα παιχνίδι για την ομάδα μας ενώ και ο Πάσαλιτς είχε κάποιες καλές στιγμές αν και παραλίγο στο φινάλε θα γινόταν ο  μοιραίος. Λίγα πράγματα από τους υπόλοιπους που βρέθηκαν σε μέτρια επιθετικά ημέρα κάτι που φαίνεται και από τους μόλις 64 πόντους. Αξιοσημείωτο συμβάν στην σημερινή αναμέτρηση ο τραυματισμός του Σαρικόπουλου στο ζέσταμα σε σύγκρουση με διαιτητή της αναμέτρησης! Σαν να μην φτάνει δηλαδή που μας κυνηγάνε με τα σφυρίγματα τους, πλέον προχωράνε και σε άλλους τρόπους για να μας βάζουν εμπόδια! Μια διαιτησία που πάλι πήγε να βάλει το χεράκι της όταν λίγα λεπτά πριν το τέλος και πάνω που η ομάδα μας είχε ξεφύγει με 5 πόντους χρέωσε με τεχνική ποινή τον πάγκο της ομάδος προσπαθώντας να αλλάξει τις ισορροπίες του αγώνα.

Έστω και αγχωτικά η νίκη ήρθε και αυτό είναι που μετράει. Δυστυχώς χάρη στο τρομερό οργάνωση του ΕΣΑΚΕ που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την προώθηση του αθλήματος αυτή η τόσο ενδιαφέρουσα αναμέτρηση όπως εξαρχής την περιμέναμε δεν μεταδόθηκε τηλεοπτικά, άρα δεν έχουμε και εικόνα από το παιχνίδι. Αυτό που βγαίνει από την στατιστική είναι ότι σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια ο Β.Αγγέλου εμπιστεύτηκε περισσότερο τους έμπειρους παίκτες, έδωσε χρόνο στον Τσιάρα και μοίρασε πιο σωστά τον χρόνο και στους υπόλοιπους. Αν και πάλι βλέπουμε παίκτες που αγωνίζονται 1' με 2' όπως ο Τσακαλέρης και ο Μούρτος που ειλκρινά απορώ τι μπορεί να δείξει ένας παίκτης σε ένα παιχνίδι μέσα σε 1' ή τι είναι αυτό το τρομερό που μπορεί να δώσει στον προπονητή του που δεν μπορούν να το δώσουν οι υπόλοιποι το συγκεκριμένο λεπτό... Πλέον ακολουθεί μια δεκαήμερη περίπου διακοπή μέχρι το επόμενο παιχνίδι. Μια διακοπή που όπως στις γιορτές έτσι και τώρα ελπίζω ο Β.Αγγέλου να εκμεταλλευτεί και να διορθώσει μερικά από τα κακώς κείμενα της ομάδος. Η ομάδα έχει δυνατότητες και καλό υλικό και σήμερα νομίζω καταρρίπτετε ο "μύθος" των Αμερικάνων μιας και αντιμετωπίζαμε μια φορμαρισμένη ομάδα με 4 νίκες στα τελευταία 5 παιχνίδια που έχει στο ρόστερ της 5 Αμερικάνους.

Την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου κέρδισε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα απέναντι στο Ψυχικό που με μια ολοκληρωτική εμφάνιση δεν άφησε κανένα περιθώριο στους αντιπάλους μας για κάτι άλλο πέρα από το να προσπαθούν να μειώσουν την διαφορά. Με ομάδα Α2 θα πει κανείς ότι παίζαμε, οπότε τα "πανηγύρια" θα πρέπει να είναι μετρημένα αλλά αν κανείς αναλογιστεί τα προηγούμενα χρόνια τέτοια εποχή τι εικόνα παρουσίαζε ο ΑΡΗΣ αλλά και την ντροπιαστική ήττα πρόπερσι από την Ν.Κηφισιά για τον ίδιο θεσμό τότε το ότι βλέπουμε μια ομάδα να μπαίνει δυνατά και διαλύει τον αδύναμο αντίπαλο της είναι κάτι που μόνο αισιοδοξία προσφέρει. 

Ο τραυματισμός του Νέιμικ και του Πάσαλιτς ήταν το σημείο αναφοράς πριν την σημερινή αναμέτρηση και όλοι ως ένα σημείο φοβόμασταν μην βρεθούμε μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη. Μπορεί ο υψηλόσωμος Αμερικανός να μην αγωνισθήκε καθόλου και ο Πάσαλιτς μόλις λίγα λεπτά αλλά οι υπόλοιποι όχι μόνο αναπλήρωσαν το κενό τους αλλά απέδειξαν ότι ο ΑΡΗΣ έχει αρκετές λύσεις που όσο περνάει ο καιρός θα αυξάνονται. Εκτός από τον συνήθη ύποπτο Βεζένκοφ που πέτυχε 23 πόντους, ο Γκίκας πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση με 15 πόντους ενώ ο Σίμτσακ πρόσθεσε άλλους 14! Ο Τόμας δείχνει να είναι ο πόιντ γκαρντ που έψαχνε ο ΑΡΗΣ εδώ και χρόνια μιας και δεν μου έρχεται κάποιος στο μυαλό που να έδωσε 7 ασίστ  σε ένα παιχνίδι. Και οι υπόλοιποι δεν υστέρησαν, έδειξαν την απαιτούμενη σοβαρότητα όπως είχε ζητήσει ο Δ.Πρίφτης και για αυτό ο ΑΡΗΣ έφθασε σε μια τόσο άνετη νίκη!

Η χρονιά φαίνεται να ξεκινάει καλά και για αυτό θα πρέπει άπαντες στον μπασκετικό ΑΡΗ να μην τα σκατώσουν όπως τα προηγούμενα χρόνια ώστε να κρατήσουν ζεστό τον κόσμο. Άλλωστε αν ο ΑΡΗΣ φθάσει στα ημιτελικά και μπει με το δεξί και στο πρωτάθλημα τότε  η "έκρηξη" στα διαρκείας που περιμένουν από την ΚΑΕ μπορεί να έρθει στη 2η αγωνιστική. Στη συνέχεια ακολουθεί η ΑΕΚ που ύστερα από χρόνια επιστρέφει στην Α1 και προσπαθεί να χτίσει μια αξιοπρεπή ομάδα. Το παιχνίδι θα διεξαχθεί στο Αλεξάνδρειο το ερχόμενο Σάββατο και αποτελεί ιδανική ευκαιρία για όλους μας όχι μόνο να δείξουμε την στήριξη μας στην Αρειανάρα αλλά να δείξουμε και στην αεκούλα πόσο μας έλειψε! 

Σαν σίφουνας πέρασε ο ΑΡΗΣ από την Κηφισιά πετυχαίνοντας μια σπουδαία νίκη απέναντι σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο αλλά και μια προκλητική διαιτησία που από το πρώτο δευτερόλεπτο προσπαθούσε να βάλει εμπόδια στην πορεία της ομάδος μας προς τη νίκη! Η πολυφωνία στην επίθεση, τα πολύ καλά ποσοστά στο σουτ που άγγιξαν σχεδόν το 50% και οι 18 ασιστ είναι η απόδειξη της επιβλητικής παρουσίας του ΑΡΗ σήμερα, σε ένα παιχνίδι που πριν ξεκινήσει είχε τον χαρακτήρα του ντέρμπι!

Το παιχνίδι δεν άρχισε με τους καλύτερους οιωνούς για την ομάδα μας μιας και μόλις 1' και 11'' μετά το τζάμπολ ο στυλοβάτης της άμυνας μας κάτω από το καλάθι  Α.Νέιμικ είχε ήδη φορτωθεί με 2 φάουλ. Η ομάδα έδειχνε να έχει πρόβλημα να παίξει σωστή άμυνα αλλά και να βρει ρυθμό στην επίθεση μέχρι που μπήκε ο Αντεγκμπόγιε. Ο Νιγηριανός με αγγλικό διαβατήριο άλλαξε σημαντικά την εικόνα της ομάδος τόσο σε επίθεση με τους μαζεμένους πόντους που πέτυχε όσο και στην άμυνα μιας και βοήθησε στην αύξηση της πίεσης των αντίπαλων περιφερειακών. Ένα σκηνικό που το είχαμε δει και στα 2 παιχνίδια με τον συμπολίτη και σήμερα επαναλήφθηκε με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Με ένα σερί 14-2 ο ΑΡΗΣ  γύρισε το παιχνίδι από το πρώτο δεκάλεπτο και κατάφερε  να διατηρήσει αλλά και να αυξήσει σημαντικά(+17) το προβάδισμα του μέχρι το τέλος. Ο Τόμας επέστρεψε από τον τραυματισμό του και έβγαλε τον καλό του εαυτό πάνω στο παρκέ με 18 πόντους, 7 ασίστ και 3 κλεψίματα! Μαζί με τον Τόμας στην άτυπη μάχη του MVP της αναμέτρησης και ο συνήθης ύποπτος Βεζένκοφ όπου πραγματοποίησε εκπληκτική εμφάνιση με 17 πόντους(7/9 δίποντα) 11 ριμπάουντ και 4 ασίστ! Πολύ καλός και ο Λαμάρκους Ρίντ που πέτυχε 16 πόντους και μάζεψε 9 ριμπάουντ. Αυτό που έκανε την διαφορά για την ομάδα μας σήμερα ήταν η συμμετοχή όλων σε άμυνα και επίθεση με τον κάθε παίκτη να βάζει το δικό του λιθαράκι για τη σημερινή πολύτιμη νίκη. Αυτή η πολυφωνία στην επίθεση(σε αντίθεση με τα περισσότερα παιχνίδια όπου ο Βεζένκοφ μένει μόνος  του) σε συνδυασμό με την σταθερά καλή άμυνα είναι άρτια εκτέλεση του πλάνου που έχει ο Δ.Πρίφτης για τον φετινό ΑΡΗ. 20 πόντοι και 13 ριμπάουντ από τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο είναι η  απαραίτητη "ανάσα" που χρειάζεται κάθε ομάδα και ιδίως ομάδες σαν τον ΑΡΗ που θέλουν κάτι παραπάνω από ένα πλασάρισμα στη μέση της βαθμολογίας.

Μετά τις 3 συνεχόμενες "κακές" ήττες του πρώτου γύρου από σχετικά αδύναμες ομάδες γκρινιάζαμε ότι στο Β γύρο μπορεί να μας στοιχίσουν και να πεταχτεί έτσι απλά άλλη μια χρονιά στα σκουπίδια. Όπως λοιπόν οι χαζές ήττες σε βγάζουν εκτός στόχων έτσι και οι καλές νίκες σαν τη σημερινή σε βάζουν για τα καλά μέσα στους στόχους. Μετά από αυτή τη νίκη ο ΑΡΗΣ μόνο αν αυτοκτονήσει θα χάσει την 4η θέση ενώ πλέον και η 3η μοιάζει πιο εφικτή από ποτέ. Ναι μεν ο μπαογκ είναι 1 βαθμό πάνω αλλά όπως όλα δείχνουν με την ολοκλήρωση της επόμενης αγωνιστικής ο ΑΡΗΣ θα πιάσει την 3η θέση και θα αφήσει τον συμπολίτη από κάτω του μιας και έχει την ισοβαθμία. Όλα αυτοί οι υπολογισμοί έχουν ελάχιστη σημασία αν ο ΑΡΗΣ στη συνέχεια παρουσιαστεί δυνατός και αποφασισμένος όπως  αγωνίστηκε σήμερα κόντρα στην Κηφισιά. Εκεί που έκανε τα δύσκολα εύκολα και ανάγκασε έναν εκ των πρώτων σκόρερ και κορυφαίων του φετινού πρωταθλήματος να πραγματοποιήσει την χειρότερη του εμφάνιση ... και φυσικά που άφησε μέχρι και τους διαιτητές να απορούν τι παραπάνω θα μπορούσαν να είχαν κάνει για να μας εμποδίσουν να φθάσουμε στη νίκη... Μην σταματάς Αρειανάρα!

ΥΓ. Σε λιγότερο από 3 αγωνιστικά λεπτά ο Νέιμικ είχε φορτωθεί με 3 φάουλ, όπως γρήγορα φορτώθηκαν και οι Χαρίσης, Σίμτσακ, Τόμας και Ριντ. Ενώ η Κηφισιά που μας κυνηγούσε σε όλο το παιχνίδι σούταρε και 11 βολές παραπάνω. Μέχρι και ότι ο εκνευριστικά ήρεμος Πρίφτης δέχθηκε τεχνική ποινή είναι ενδεικτικό του τι πήγε να συμβεί για ακόμη μια φορά φέτος στην Κηφισιά. Καλύτερη ευκαιρία για να διαμαρτυρηθείς για την διαιτησία μετά από μια νίκη σαν την σημερινή δεν υπάρχει. Αυτό το κακόγουστο αστείο φέτος με την διαιτησία κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει...

Ημέρες Βαγγέλη Αγγέλου θύμισε ο σημερινός ΑΡΗΣ που από το ξεκίνημα του αγώνα βρέθηκε να κυνηγάει τον αντίπαλο στο σκορ χωρίς σε κανένα σημείο να μπορέσει να απειλήσει. Εξίσου τραγική με την ομάδα μας και η σημερινή διαιτησία με πολλά από τα σφυρίγματα της εις βάρος του ΑΡΗ μας να αποτελούν ιδανικό υλικό για παραδείγματα προς αποφυγή σε κάποιο σεμινάριο διαιτησίας.

Αδιάβαστος ο Γ.Καστρίτης και οι παίκτες του φάνηκε από τα πρώτα λεπτά να μην έχουν την παραμικρή εικόνα για το αγωνιστικό στυλ του αντιπάλου. Η επιλογή να ξεκινήσει ο Μπελ και ο Χάρις αντί για τους Τζόουνς και Σλαφτσάκη αποδείχθηκε άστοχη μιας και η άμυνα μας έμοιαζε με ξέφραγο αμπέλι ενώ όποτε με τεράστια ευκολία οι παίκτες του Περιστερίου έβγαζαν αιφνιδιασμούς. Την ίδια στιγμή στην επίθεση επικρατούσε η απόλυτη τρικυμία με την ομάδα στατική, να εξαντλεί τον χρόνο μεταξύ της γραμμής των 6.75 και του κέντρου και τελικά να καταλήγει σε κάποιο μακρινό σουτ απελπισίας. Καμία προσπάθεια να τροφοδοτηθεί ο ΜακΓκί που φαινόταν να έχει τον πρώτο λόγο κάτω από το καλάθι αλλά και ούτε να αλλάξει το παραμικρό στον τρόπο που λειτουργούσε η ομάδα. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι μετά τη διακοπή και ενώ ήμασταν στο -16 είδαμε ξαφνικά τον ΑΡΗ να πηγαίνει στο ένας με ένας και να πετυχαίνει πόντους μέσα από το ζωγραφιστό σε αντίθεση με ότι έκανε για σχεδόν 35'… Και σαν να μην έφθανε η τραγελαφική εικόνα της ομάδος μας είχαμε και τους 3 διαιτητές να σφυρίζουν ότι τους κατεβαίνει στο κεφάλι. Ζήτημα αν έστω και ένα από τα φάουλ που χρεώθηκε ο ΜακΓκι ήταν πραγματικά φάουλ, εκπληκτική η αναλογία φάουλ που γινόντουσαν και φάουλ που δινόντουσαν πάνω στο Μποχωρίδη όταν κάτω από το καλάθι μας όποτε σηκωνόταν παίκτης του Περιστερίου ήταν φάουλ ενώ διαιτητικό highlightήταν το σπρώξιμο  του Μουρ πάνω στον Τζόουνς σε διεκδίκηση που δεν δόθηκε τίποτα αλλά και το φάουλ που χρεώθηκε ο Τζόουνς όταν ο Μουρ από δικό του λάθος του πάτησε το πόδι…

Απογοήτευση και θλίψη προκαλεί ο ΑΡΗΣ με εμφανίσεις σαν τις σημερινές αλλά και με τη συνολική του παρουσία τις τελευταίες αγωνιστικές σεζόν… Μοναδική όαση ο εκπληκτικός κόσμος του που όσο και αν μας προκαλούν για να χαλάσουν αυτή την όμορφη εικόνα και συσπείρωση που υπάρχει δεν το πετυχαίνουν και δεν θα το καταφέρουν ποτέ. Όσο για την απούσα διοίκηση που θεωρεί ότι τα πάντα κυλάνε μια χαρά βάσει προγράμματος ας μην ξεχνάει ότι η χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Και η υπομονή και η ανοχή αρχίζει και στερεύει…

ΥΓ. Ευτυχώς τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων ήρθαν ευνοϊκά και πρέπει ο ΑΡΗΣ να εγκληματήσει για να ξαναμπλεχτεί  σε περίεργα σενάρια. Οπωσδήποτε πάντως θα πρέπει να πάρουμε έστω μια νίκη ώστε  η τελευταία αγωνιστική να μας είναι εντελώς αδιάφορη.

ΥΓ2. Την επόμενη αγωνιστική αντιμετωπίζουμε τον συμπολίτη και ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για να πάρουμε έστω και μια χαρά από τη φετινή ομάδα. Σοβαρευτείτε και κανονίστε να μην μας απογοητεύσετε.

ΥΓ3. Αυτή η υποκρισία των ΜΜΕ όταν γίνεται το παραμικρό στο οποίο δεν εμπλέκονται  Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και μπαογκ είναι γέλια και για κλάματα μαζί. Και εσείς τα αρδάκια βάζετε καθημερινά το δικό σας λιθαράκι στη διάλυση κάθε υγιούς κύτταρου αθλητισμού.

Διπρόσωπος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Χολαργό, με το κακό πρόσωπο του Β ημιχρόνου να είναι αυτό που τελικά να επικρατεί και να οδηγεί σε ακόμη μια ήττα. Τα παιδικά λάθη και το επιθετικό μπλακ άουτ στο Β ημίχρονο σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του αρκετά καλού σήμερα Μποχωρίδη ήταν αυτά που στοίχισαν και δεν επέτρεψαν στους παίκτες του Γ.Καστρίτη να φθάσουν στη νίκη.

Σπάνια μας συνηθίζει ο φετινός ΑΡΗΣ να μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια με την απόδοση του στο πρώτο δεκάλεπτο να αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη. Με τους Μποχωρίδη και Χάρις να οδηγούν αρχικά στο σκοράρισμα η ομάδα έφθασε στο +8 και μπόρεσε στα πρώτα 20' να επιβάλλει τον ρυθμό της. Παρόλα αυτά από τα τελευταία λεπτά πριν την ανάπαυλα φαινόταν σιγά σιγά ότι η συγκέντρωση άρχισε να χανόταν. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα στο δεύτερο εικοσάλεπτο όπου με τον Μποχωρίδη κολλημένο στον πάγκο λόγω τραυματισμού κόλλησε και ολόκληρη η επίθεση. Προσπάθησε ο Τζόουνς να αλλάξει την κατάσταση αλλά τα λάθη και η αστοχία αποδείχθηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο. Γενικά με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο είδαμε μια εικόνα που προκαλεί πονοκέφαλο και γέλια μαζί σε κάθε φίλο του μπάσκετ. Λάθη και επιθετικές επιλογές που δεν βλέπεις ούτε στο παιδικό. Μια εικόνα που δυστυχώς χαρακτηρίζει τον φετινό ΑΡΗ με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Μια από τα ίδια και σήμερα κόντρα στον Χολαργό με το πρώτο δεκάλεπτο να είναι ίσως το μοναδικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε. Ωστόσο αν και 5 ομάδες βρίσκονται από κάτω μας αυτή την στιγμή θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι με αυτή την εικόνα κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται άνετος. Από το αεροδρόμιο στο γήπεδο για προετοιμασία για το  κρίσιμο παιχνίδι του Σαββάτου…

ΥΓ. Το ότι έμεινε εκτός πλέιοφς ο ΑΡΗΣ δεν μας λέει και πολλά μιας και τα τελευταία χρόνια τα αρνητικά ρεκόρ σπάνε το ένα μετά το άλλο… η συνολική εικόνα μιλάει από μόνη της.  Μια χρονιά μαρτύριο με την υπογραφή του τρέλαρχου και του  αλεξιπτωτιστή.

Με τον κόσμο στο πλευρό της αλλά και με τη νέα διοίκηση  η αγαπημένη μας ομάδα θα τα δώσει όλα για να πάρει τη νίκη στο Περιστέρι ώστε να συνεχίσει να ελπίζει για την επιβίωση της. Τα περιθώρια για βαθμολογικές απώλειες έχουν τελειώσει εδώ και καιρό και πλέον κάθε απώλεια είναι μαχαιριά στη καρδιά. Όλοι φαίνεται να το κατανοούν αυτό εκτός από τους τυχάρπαστους της διοίκησης Ψηφίδη που ευτυχώς μετά τις τελευταίες εξελίξεις αποτελούν παρελθόν. Η ανακοίνωση αποχώρησης τους απο τα κοινά του συλλόγου που αναφέρει χαρακτηριστικά "αποχωρούμε με ψηλά το κεφάλι και ήσυχη την συνείδηση μας" λίγες ώρες πριν τον κρίσιμο αγώνα όπου ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ παίζει κατά κάποιο τρόπο την επιβίωση του φανερώνει το πόσο επικίνδυνοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι για τον σύλλογο μας.

Με δεδομένη τη βαθμολογική και οικονομική κατάσταση του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ δεν θα γινόταν η κατάσταση να μην ήταν θυελλώδης παρόλα αυτά μέσα σε αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες θα πρέπει οι παίκτες μας να βρούν τα ψυχικά αποθέματα για να κερδίσουν αυτό το παιχνίδι χωρίς αύριο. Δεν έχει σημασία ποιον θα επιλέξει ο Σ.Παπαδόπουλος, ούτε και ποιο σύστημα θα διαλέξει. Πάθος, δύναμη και προσήλωση στο στόχο της νίκης λες και παίζουμε για την ίδια μας την ζωή. Αυτά είναι που δεν είδαμε στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό και καταλήξαμε ένα βήμα από την καταστροφή. Οι ντόπες από φιλάθλους και διοικούντες προς τους παίκτες και τον προπονητή ασταμάτητες, τα  εισιτήρια  έχουν γίνει ανάρπαστα και όλα δείχνουν ότι ο ΑΡΗΣ θα κατέβει αύριο στο Περιστέρι μπαρουτοκαπνισμένος. Πέρα πάντως από το "ψυχολογικό" κομμάτι αυτής της αναμέτρησης ο Σ.Παπαδόπουλος θα έχει σημαντικές απουσίες. Παπαστεργιαννός, Ζαραδούκας και Κοέλιο έχουν προστεθεί στους Ψυχογιό, Γιαννίτση, Κοτσαρίδη και έτσι οι λύσεις μεσοαμυντικά περιορίζονται. Θετικό μπορούμε να χαρακτηρίσουμε αυτό που έχει βγει από τις προπονήσεις με τη χρησιμοποίηση του Σουνά αντί για τον Διαμαντάκο στα πλάγια αρκεί να το δούμε και στην πράξη γιατί αυτό το επαναλαμβανόμενο λάθος μας έχει κουράσει όλους. Πέρα από την τεράστια βαθμολογική σημασία που έχει αυτό το παιχνίδι για την ομάδα μας λογικά θα πρέπει να έχει ακόμη περισσότερη σημασία για τον Ντ.Αγκάνθο μιας και θα είναι το τελευταίο του για φέτος. Η πονηρή κίτρινη κάρτα του Μάνταλου στον  Ισπανό που γράφτηκε στο φύλλο αγώνα αν και δεν βγήκε ποτέ έκανε τη δουλειά της. Η έφεση απορρίφθηκε και έτσι ο Ισπανός θα έχει αύριο την ευκαιρία του να μας αφήσει κάτι καλό για να τον θυμόμαστε ευχάριστα και όχι σαν έναν ακόμη παίκτη που ήρθε, έδειξε σπουδαία πράγματα και ξαφνικά χαλάρωσε και αυτός όπως πολλοί άλλοι. Είναι αλήθεια ότι από την στιγμή που ο Αγκάνθο επέστρεψε από την άδεια των 2 εβδομάδων δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίκτη που μας είχε εντυπωσιάσει. Ούτε εκτελεστικά, ούτε οργανωτικά. Αυτό πρέπει να αλλάξει αύριο μιας και ο ΑΡΗΣ έχει ανάγκη τον καλό Αγκάνθο.

Μπορεί τα παπαγαλάκια να συνεχίζουν το έργο τους με αναφορές τύπου"άνθρωποι του Σκόρδα, προσκείμενοι του Σκόρδα" κτλ αλλά η πραγματικότητα δείχνει ότι υπάρχει μια πρωτοφανής συσπείρωση και πίστη ότι όπως ακριβώς το είπανε οι συνδεσμίτες στην εκπομπή τους αυτό το παιχνίδι με τον Ατρόμητο θα το παίξουμε στα ίσα και όχι με τρυπήματα εκ των έσω. Δεν πιστεύουμε σε μαγικά ραβδάκια, σε εγγυημένα παιχνίδια και αδιάφορες ομάδες αλλά πιστεύουμε ότι ο Λ.Σκόρδας και τα υπόλοιπα μέλη της νέας διοίκησης θα σταθούν στο πλευρό των παικτών και θα τους κάνουν να αισθανθούν για πρώτη φορά φέτος ότι υπάρχει διοίκηση και είναι δίπλα  τους για να τους βοηθήσει και όχι για ταξιδάκι αναψυχής.. Το Περιστέρι θα κιτρινίσει, ο Ατρόμητος θα βουλιάξει από την τρέλα μας και ο ΑΡΗΣ μας θα αναπνεύσει και πάλι! ΆΙΝΤΕ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΚΑΝΕ ΜΑΣ ΤΗ ΧΑΡΗ!