Λοιπόν ας τα βάλουμε κάτω, την κυριακή έχουμε 10ευρω για το Αλεξάνδρειο για το ματς με την αεκ, +15ευρω στο Κλ.Βικελίδης για το ματς με την βέροια πάμε στα 25ευρω! Οχι, όχι δεν σταματάμε εδώ, τετάρτη βράδυ πάμε για το 3 στα 3 στην ευρωλίγκα με αντίπαλο την Τσιμπόνα με 15ευρω φτάνωντας τα 40ευρω! Και φυσικά δεν γίνεται να λείψουμε απο την γιορτή που θα στηθεί το βράδυ της πέμπτης στο Κλ.Βικελίδης για το κύπελο ΟΥΕΦΑ με το Ερυθρό Αστέρα με +20ευρω φτάσαμε τα 60ευρω μέσα σε 5 ημέρες!!! Εάν βάλουμε και τα έξοδα που σχετίζονται με τους αγώνες (μεταφορικά, καφέδες, φαγώσιμα, κτλπ) , ξεφευγουμε τελείως! Ορίστε λοιπόν μεγαλοδημοσιογράφοι της πόλης, ο Αρειανός για να γουστάρει την ομάδα του δίνει τουλάχιστον 60ευρω ενώ ο συμπολίτης δίνει μόλις 10ευρω(εκτος βέβαια και εαν κάνει "ντου" και μπει τζάμπα για να γλιτώσει το 10ευρω), αυτό και αν είναι διαφορά επιπέδου. Επειδή αναφέρθηκα μόνο στα απολύτως βασικά έξοδα μην χαλαρώνετε και  χαμογελάτε και αρχίστε σκληρές οικονομίες ή βρείτε 2η δουλειά γιατι έχουμε και κατι εκδρομές σε Αγγλία και Γερμανία που πρέπει να "προλάβουμε"...  Μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε τις επαφές και εμείς με υπουργούς, δημάρχους και βουλευτές μπας και φιλοτιμηθούν και συνεισφέρουν στα εξοδά μας. Τώρα που το σκέφτομαι, το δικαιούμαστε κιόλας μιας και είμαστε οι εκπρόσωποι της Μακεδονίας(τωρα που "παίζει" και το σκοπιανό) στην Ευρώπη σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, επομένως κρατική χορηγία σε κάθε Αρειανό τώρα! Άντε μην οργανώσουμε κανα συλλαλητήριο στις 17 του Νοέμβρη :-)

Μια εκδρομή που την περιμέναμε πως και πως γιατι όπως και να το κάνουμε το να αντιμετωπίζεις μια ομάδα απο την Πρεμιερ Λιγκ έχει ιδιαίτερη αίγλη. Ξεκινώντας τα χαράματα της πέμπτης απο το αεροδρόμιο Μακεδονία εκτός απο δεκάδες Αρειανούς που είχανε το ίδιο δρομολόγιο με εμάς συναντήσαμε Λαρισαίους που ταξιδεύανε προς Ολλανδία για τον αγώνα με την Αλκμάαρ. Μου θυμίσανε την εκδρομή στο Αμστερνταμ(πριν τον τελικό του Σαρλερουά) και πραγματικά εύχομαι στην συνέχεια της Ευρωπαϊκής μας πορείας να συναντήσουμε Ολλανδική ομάδα. Οπως και να το κάνουμε το Άμστερνταμ είναι η χαρά του οπαδού και όχι μόνο :-) . Μόλις φτάσαμε στο αεροδρόμιο του Catwick άρχισε ένας αγχωτικός αγώνας δρόμου για να προλάβουμε τον αγώνα γιατί τελικά διαπιστώσαμε οτι έπρεπε να αλλάξουμε 4 τραίνα για να φτάσουμε εγκαίρως στο Bolton. Προς ανακούφιση όλης της παρέας 1 ώρα πριν αρχίσει ο αγώνας φτάσαμε στον σταθμό και αντικρίσαμε απέναντι το Reebok Stadium! Καθώς πλησιάζαμε "σκάγανε" απο παντού παρέες Αρειανών κατι έδειχνε οτι θα είχαμε "καυτή" κερκίδα. Τα Αγγλάκια(οι περισσότεροι ήταν πιτσιρικάδες) μας κοιτούσαν με αποροία να έχουμε βολευτεί σε όλους τους χώρους γύρω απο το γήπεδο και να την έχουμε πέσει όλοι με μανία στα φαγάδικα. Η κερκίδα μέσα δεν παιζότανε αν και δυστυχώς εμάς μας τοποθετήσανε στο πάνω διάζωμα και όχι μαζι με τον κύριο όγκο των οπαδών μας. Στην αρχή μας προσέγγισαν οι Άγγλοι ταξιθέτες να μας δείξουν τις θέσεις μας αλλα μετα απο λίγο καταλάβανε οτι δεν είμαστε και πολύ της καρέκλας. Απο την άλλη πλευρά η απόλυτη ξενέρα. Οι ασχημούλες Αγγλίδες μαζορέτες να χορεύουν και η μασκότ να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή των λιγοστών άγγλων. Να πω την αλήθεια περίμενα σαφώς μεγαλύτερη παρουσία των Άγγλων οπαδών αλλά απο ότι φαίνεται είναι τελικά πάρα πού υπερόπτες. Αυτο το τελευταίο το καταλάβαμε για τα καλά οταν πιάσαμε κουβεντούλες με τους αντίπαλους οπαδους πρίν και μετά το παιχνίδι όπου και συνεχώς μας πετούσαν ατάκες του στύλ " you ll never see premier league! " . Εντύπωση μου έκανε το εξής περιστατικό με μια παρέα Αρειανών που πήγαν να κρεμάσουν ενα πανό οι όποιοι οταν τους ρώτησα κάτι άσχετο μου απάντησαν " english please " . Δεν το ήξερα(οτι υπάρχουν) αλλά είναι πραγματικότητα οτι στο γήπεδο υπήρχε μια παρέα αγγλόφωνων Αρειανών ντυμένων στα κίτρινα που μάλιστα κρέμασαν και πανο, οργανωμένοι δηλαδη!!!! Γενικά ήταν πολύ όμορφο το κλίμα που επικρατούσε στο γήπεδο με Άγγλους και Έλληνες να καλαμπουρίζουν μεταξύ τους. Με περιέργεια παρατηρούσαμε πρίν αρχίσει ο αγώνας τον κόσμο που έμπαινε στα VIP των γηπεδούχων. Αντρες με κουστούμια ή σμόκιν  και γυναίκες με βραδυνές εντυπωσιακές τουαλέτες και ψιλοτάκουνα σαν να πηγαίνανε σε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο πιο hi class μερος!!!! Εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα απο τα Ελληνικά γήπεδα οπου επικρατεί κατάσταση πολέμου οταν διεξάγεται ένας αγώνας. Όπως και να το κάνουμε αισθάνεσαι μια μελαγχολία όταν αντικρίζεις αυτήν την κατάσταση σε συνδιασμό με τις εντυπωσιακές γηπεδικές καταστάσεις που υπήρχαν στο Μπόλτον. Πολύ γρήγορα εξαφανίστηκαν τα κασκόλ Μπόλτον/ΑΡΗΣ  με δεκάδες Αρειανούς να ψάχνουν για ενα αναμνηστικό κασκολάκι απεγνωσμένα. Ειναι γεγονός οτι αν και δεν κερδίσαμε τον αγώνα όπου και αν στεκόμασταν και καταλαβαίνανε οτι είμαστε οπαδοι του ΑΡΗ μας λέγανε απο μόνοι τους οτι εντυπωσιάστηκαν απο την ομάδα μας και οτι αξίζαμε την νίκη! Την κυριακή στο αεροδρόμιο έγινε συνωστισμός πάνω απο το internet spot με πολλούς Αρειανούς να προσπαθούνε να δούνε live μεσο streaming απο ΕΡΤsat το ντέρμπι με την αεκ. Τελικά με όλες αυτές τις καθυστερήσεις καταφέραμε να δούμε μόνο το 1ο ημίχρονο και λίγο πρίν σηκωθεί το αεροπλάνο να μας ενημερώσουν τηλεφωνικά για το γκόλ όπου και έφερε μια απογοήτευση σε όλη την παρέα. Εκπληκτική εμπειρία η όλη φάση και χαίρομαι που αυτή η ομάδα μας δίνει την αφορμή για τέτοιου είδους γούστα και συνιστώ σε όλα τα Αρειανά να κάνουν οικονομίες ή να πάρουν αρειανοδάνειο(όπως είχε προτείνει ο φίλος Savito) και να προσπαθήσουν να ακολούθησουν την ομάδα σε κάποια εκτός Ελλάδος αναμέτρηση! Και τέλος θέλω να ευχαριστήσω την Αρειανή "κοινότητα" του Λονδίνου όπου μας "υποδέχθηκε" και μας έδειξε πως ξέρουν να περνάνε πάρα πολύ καλά τα παλικάρια εκει πέρα, "Ευχαριστούμε για όλα Kostas & friends" ! Συντομα θα ανεβάσω και ενδιαφέροντα βιντεάκια απο την αναμέτρηση με την Μπόλτον και την κατακίτρινη κερκίδα!

Χάθηκαν πολλές σημαντικές ευκαιρίες απο τους παίκτες μας για να πετύχουν το 2ο γκόλ και να καθαρίσουν τον αγώνα και μαζί χάθηκε και η σημερινή ευκαιρία για πρόκριση στον επόμενο γύρο του κυπέλου ΟΥΕΦΑ. Η Μπράγκα εμφανίστηκε ακριβώς όπως την παρουσιάζανε όλη την εβδομάδα τα ΜΜΕ. Ομάδα τεχνικής, που παίζει με την μπάλλα κάτω και γρήγορες πάσες παρόμοιο στυλ παιχνιδιου με την ομάδα μας. Σαφώς πιο δυνατή τόσο απο τον Ερυθρό Αστέρα όσο και απο την Μπόλτον. Είχαν και την τύχη μαζί τους και στην πρώτη σέντρα μέσα στην περιοχή μας το λάθος του Χαλκιά μετατράπηκε σε γκόλ μόλις στο 6'! Φυσικά και η ομάδα μας δεν τα παράτησε και η εκπληκτική σέντρα του Παπαδόπουλου έβγαλε τον Ρονάλντο στην καρδιά της πορτογαλικής άμυνας οπου με εξαιρετική κεφαλιά κάρφωσε την μπάλα στα δίχτυα για το 1-1! Ολοι πιστέψαμε σε εκείνο το σημείο οτι εύκολα ή δύσκολα θα πετυχαίναμε και το 2ο γκολ αλλά δυστυχώς όσες ευκαιρίες και αν δημιουργήσαμε τις πετάξαμε στα σκουπίδια μόνοι μας ή βρήκαν εμπόδιο στον πολυ καλό τερματοφύλακα της Μπράγκα. Για λόγους που δεν κατάλαβα ο Μπάγεβιτς άργησε πάρα πολύ να κάνει τις απαραίτητες αλλαγές για να φρεσκάρει την ομάδα και στο τελευταίο 20λεπτο αντί να τους έχουμε στην πίεση μέσα στην εστία τους μας είχαν κλέισει αυτοί. Θα το ξαναπώ οτι αν δεν έχεις τύχη δεν πάς πουθενά. Αν δικαιούμασταν εκείνο το γκόλ του Χαβίτο μέσα στην Σαραγόσα οπου πέρασε ανάμεσα απο τα πόδια τόσων παικτών για να μπει μέσα τότε σήμερα σίγουρα έπρεπε να είχαμε πετύχει 2 με 3 γκολ παραπάνω. Η κατάσταση μετά και απο την νίκη της Μπόλτον επι του Ερυθρού Αστέρα έχει ώς εξής: 1)Εαν θεωρήσουμε το φυσιολογικό οτι η Μπράγκα θα κερδίσει τον αδιάφορο Ερυθρό Αστέρα μέσα στην έδρα της τελευταία αγωνιστική τότε εμείς πρέπει να πάρουμε το Χ μέσα στο Μόναχο! Το Χ κόντρα στην Μπάγερν μας βάζει στην 1η θέση του ομίλου ενώ η ήττα μας στελνει στην 4η θέση. 2)Υπάρχει και η περίπτωση(σχεδόν απίθανο) η Μπράγκα να μην κερδίσει τον Ερυθρό Αστέρα οπότε και σε περίπτωση ήττας κόντρα στην Μπάγερν εμείς περνάμε ώς 3οι του ομίλου. 3) Για όσους έχουν την απορία το Χ βολεύει την Μπάγερν για να προκριθεί και ας ελπίσουμε να τα βρούμε μεταξύ μας μέσα στο γήπεδο :-) . Βέβαια σε περίπτωση ισοπαλίας  χάνει την 1η θέση απο εμάς και σίγουρα η 1η θέση για μια ομάδα σαν την Μπάγερν αποτελεί μονόδρομος. Σε 2 εβδομάδες περιπού θα γίνει η μεγάλη αναμέτρηση κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου οπου παίκτες, προπονητής, διοίκηση αλλα και περισσότεροι απο 5000 Αρειανοί που θα βρίσκονται στην Γερμανία θα τα δώσουν όλα για μια μεγαλειώδη πρόκριση! Μην ξεχνάτε οτι και η Σαραγόσα ήταν το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση...

Αλλη μια μεγάλη στιγμή της συγχρονης ιστορίας του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ ζήσαμε σημερα το βράδυ στο Κλ. Βικελίδης! Ενας θρίαμβος που τον περιμέναμε εμείς οι οπαδοί και τον απαίτησαν παίκτες και προπονητής απο την πρώτη στιγμή που πάτησαν στο γήπεδο. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είχε πεί πριν το παιχνίδι, οτι χρειάζεται υπομονή  απο την αρχή μέχρι και το τέλος του αγώνα, να παίξουμε χωρίς αγχος και το γκόλ θα έρθει! Ετσι και εγινε λοιπόν! Απο την αρχή η ομάδα έδειξε οτι θα έχει τον πρώτο λογο στο παιχνίδι και άφησε τον Ερ.Αστέρα κομπάρσο στο παιχνίδι. Αν και στο πρώτο ημίχρονο δεν καταφέραμε να εμεταλευτούμε την υπεροχή μας η ομάδα άρχισε να ανεβάζει στροφές και να δείχνει ξεκάθαρα οτι θέλει την νίκη και μόνο την νίκη. Ετσι στο 2ο ημίχρονο συνεχίζοντας στους ίδιους ρυθμούς και μετά την χρυσή αλλαγή του Μπάγεβιτς που πέρασε μέσα τον νεαρό Παπάζογλου φτάσαμε στο πολυπόθητο γκόλ οπου ξεσήκωσε για τα καλα τους 17000 αρειανούς! Στην συνέχεια υπήρχε μια ομάδα στο γήπεδο και το πάρτι πήρε φωτιά! Πάλι ο Παπάζογλου με εξαιρετική ενέργεια έκανε το 2-0 και πριν καλα καλα σταματήσουν τα πανηγύρια ήρθε και το 3-0 απο τον Κόκε! Καταπληκτική ομάδα, καταπληκτικός λαός και η τρελή πορεία στο ΟΥΕΦΑ συνεχίζεται! Τι και εαν προκληθήκαμε με πανο και συνθήματα υπέρ του γάβρου, πραγματικά τους γράψαμε στα αρ###ια μας και δεν σταματήσαμε να φωνάζουμε για την ομαδάρα μας! Εμείς γουστάρουμε τον ΑΡΗ μας και πάμε στο γήπεδο να γιορτάσουμε! Μην τρώτε το παραμύθι, αλλων ομάδων οπαδοί φοράνε κράνοι, κουβαλάνε αλυσίδες και καδρόνια, πετάνε γκαζάκια και μαχαιρώνουν φιλάθλους... Ο Αρειανός έχει την αγάπη του για την ομάδα και ασχολείται με αυτήν και μόνο αυτην! Μετα απο αυτήν την νική ανυπομωνώ ακόμη πιο πολύ για τον επομενο αγώνα στο κύπελο ΟΥΕΦΑ! Ξέρετε... εκδρομη στο Μπόλτον, γήπεδο με την Αρειανάρα και στην συνέχεια touring, clubbing κτλπ στο Λονδίνο! Με τον ΑΡΗ στην Ευρώπη και το ταξίδι συνεχίζεται!

"Έχουμε μείνει λίγοι" ξαναεπανέλαβε ο Β.Αλεξανδρής και όσοι δεν είχαμε δώσει ιδιαίτερη σημασία την πρώτη φορά σήμερα καταλάβαμε ακριβώς το τι εννοούσε. Μπορεί να θέλαμε να πιστέψουμε ότι ο φετινός ΑΡΗΣ θα μπορούσε να αναστηθεί μέσα από τις στάχτες του, να αφήσει στην άκρη τα οικονομικά προβλήματα, να προσπεράσει αποχωρήσεις και τραυματισμούς αλλά νομίζω ότι το στραπάτσο από την Βιλερμπάν και τον Ίκαρο μας επανέφεραν για τα καλά στην σκληρή πραγματικότητα που βιώνει η πιο ιστορική ομάδα μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο κόουτς δεν κρύφθηκε πίσω από το δάχτυλο του παραδέχθηκε τόσο την δίκαιη νίκη των αντιπάλων μας όσο και την πολύ κακή παρουσία της ομάδος μας. Σίγουρα σε άμυνα και ριμπάουντ θα μπορούσαν οι παίκτες μας να δείξουν περισσότερη διάθεση και πάθος αλλά σε ότι έχει να κάνει με το επιθετικό κομμάτι της ομάδος νομίζω ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο. Όταν λοιπόν η προτελευταία ομάδα του βαθμολογικού πίνακα καταφέρνει να σε περιορίσει με σχετική ευκολία στους 54 πόντους τότε δύσκολα να υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης σε αυτόν τον τομέα. Μόλις 2 παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και συνολικά ποσοστά ευστοχίας για κλάματα. Ταπούτος, Μόλντροου και Βεργίνης προσπάθησαν να κάνουν κάτι αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Πραγματικά η εικόνα της ομάδος μας είναι απελπιστική.  Και εδώ θέλοντας και μη θα αναφερθώ στους συμπολίτες(μιας που είναι πολύ της μόδας να ασχολούμαστε μαζί τους) όπου και αυτοί είναι για κλάματα κάτι που φάνηκε στο παιχνίδι με το Μαρούσι όπου ένας Νέστορας Κόμματος τους έκανε άνω κάτω και χρειάστηκαν πολλά ευνοϊκά σφυρίγματα για να τον κερδίσουν. Αυτό όμως που θέλω να σχολιάσω είναι ότι αυτή η ομάδα με τα εξίσου τεράστια οικονομικά προβλήματα από την οποία αποχώρησαν 3 από τους καλύτερους παίκτες τους(Γκόρι, Ράιτ, Γκίτενς) πήρε σήμερα 30 καθοριστικούς πόντους από 4 παίκτες(Άλεξιτς, Ντούβνιακ, Πέτγουεϊ, Παππάς) που πριν λίγο καιρό δεν υπήρχαν στο ροστερ τους. Με λίγα λόγια και χωρίς να ξέρω τις λεπτομέρειες η διοίκηση τους δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια και ενίσχυσε την ομάδα με ότι μπορούσε όπου σίγουρα είναι παραπάνω σε σχέση με την μηδέν ενίσχυση της δικής μας ομάδας. Και όμως ακόμη και τώρα υπάρχουν συνΑρειανοί μας που εξυμνούν τον κ.Δαμιανίδη, τον παρουσιάζουν ως "κούκο" που προσπαθεί μόνος του να φέρει την άνοιξη και σαν στρατιώτη που παλεύει μόνος του για το καλό του ΑΡΗ μας. Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά για να κρίνουμε το έργο του κ.Δαμιανίδη. Μόνο από το καλοκαίρι αν το πιάσουμε το θέμα ξεκινάμε με τα διαχειρίσιμα χρέη, συνεχίζουμε με την ασόβαρη  πρόταση  του κ.Πάλμα, προχωράμε στην εξίσου ασόβαρη πρόταση του κ.Γεωργούλη και καταλήγουμε στο "πλάνο" του Γ.Δαμιανίδη όπου μας έχει οδηγήσει εκτός στόχων(αν υπήρχαν στόχοι) ,όλη την ομάδα απλήρωτη,παίκτες να φεύγουν, η FIBA να μας απαγορεύει τις μεταγραφές  και λύση στα οικονομικά προβλήματα να εξακολουθεί να μην διαφαίνεται... Ας υπενθυμίσει κάποιος στον κ.Δαμιανίδη και τους υποστηρικτές του ότι στην ΚΑΕ βρέθηκε ως ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ και όχι ως μεγαλομέτοχος άρα από την στιγμή που αδυνατεί να ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ την κατάσταση ας παραιτηθεί επιτέλους να αναλάβουν οι μεγαλομέτοχοι τις ευθύνες τους ή ο Α.Σ. να κάνει αυτά που πρέπει να κάνει είτε μιλάμε για λύση πρωτοδικείου ή όχι. Στις 22 Φεβρουαρίου υπάρχει η Γ.Σ. στην ΛΦΑ με το θέμα των επενδυτών στην ΠΑΕ να καίει όλους μας παρόλα αυτά δεν πρέπει να ξεχάσουμε το τεράστιο έγκλημα που έχει γίνει στην ΚΑΕ από ανθρώπους που εμπιστευτήκαμε. Αυτή η ομάδα ήταν πεντακάθαρη από χρέη και τώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την οριστική διάλυση. Μην γυρνάτε την πλάτη στον Αυτοκράτορα, ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ Γ.Σ. ΤΗΣ ΛΦΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ!

...άλλοι είναι οι μεγάλοι και άλλοι είναι οι μικροί. Και σαν γνήσια μικρή ομάδα το μαρουσάκι έκανε οτι περνούσε απο το χέρι του για να φτάσει στην μεγάλη νίκη κόντρα στην ομάδα μας για 2η φορά. Οι παίκτες μας όμως και κυρίως ο Μπρέισι Ράιτ είχαν διαφορετική άποψη και τους χάλασαν την γιορτή. Τι και αν υπήρξε η απόλυτη χαλάρωση στο 4ο δεκάλεπτο, τι και αν ο Γουάσιγκτον υπο την εγκληματική ανοχή του προπονητή μας έκανε το ενα λάθος μετά το άλλο, τι και αν ο Καλαϊτζής "τρελάθηκε" και άρχιζε να τα χώνει στον Χέρμπερτ με ανεπανάληπτο τρόπο, τι και αν ο Τσαλδαράκος απέδειξε για άλλη μια φορά οτι δεν μπορεί στα δύσκολα και τα κάνει πάνω του, τίποτα μα τίποτα απο ολα αυτά δεν ήταν αρκετά για να εμποδίσουν την ομάδα μας να πάρει την νίκη και να γλιτώσει την απόλυτη καταστροφή! Αν και δεν μου αρέσουν τέτοιες αντιδράσεις σαν αυτή του Καλαϊτζη κατα την διάρκεια του αγώνα αυτή την φορά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί του και θα εκφράσω την απορία μου για την στάση του Γκόρντον Χέρμπερτ. Είναι δυνατόν να επιμένει τόσο πολύ στην χρησιμοποίηση του Γουάσιγκτον σε τόσο κρίσμο σημείο του αγώνα όταν είναι εμφανέστατο οτι ο Αμερικανός γκάρντ τα έχει χάσει εντελώς και κάνει απελπισμένες κινήσεις πανικού καταστροφικές για την ομάδα!?!?!? Ποιόν βοηθάει έτσι? Έβαλε σε ρίσκο όλη την χρονιά για ποιό λόγο? Γιατί δεν γουστάρει τον Καλαϊτζή? Για να βοηθήσει τον Γουάσιγκτον? Για τον εγωισμό του? Για ποιό λόγο??? Αντιθέτως πιστεύω οτι όταν αφήνεις εναν παίκτη που είναι σε άσχημη κατάσταση μέσα στον αγωνιστικό χώρο αντί να τον καθίσεις στον πάγκο για λίγο ωστε να τον ηρεμήσεις και να του δώσεις και κάποιες συμβουλές μόνο κακό κάνεις στον ίδιο και σε όλη την ομάδα. Respect προς τον Ράιτ ο οποίος όταν όλοι ήταν χεσμένοι στα κρίσιμα σημεία του αγώνα ο Μπρέισι ζητούσε επίμονα την μπάλλα για να την στείλει στο αντίπαλο καλάθι με απίστευτη αυτοπεποίθηση. Η νίκη που ήταν μονόδρομος σίγουρα μας χαροποίησε αλλα δεν νομίζω να υπάρχει Αρειανός που να ικανοποιήθηκε με την συνολική παρουσία και συμπεριφορά της ομάδας μας. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι υπάρχει και 3ος αγώνας στο Παλέ που δεν θέλει κανείς μας να δεί άλλο ενα ντέρμπι με το μαρούσι. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία του ηλεκτρονικού τύπου θα αναφερθώ σε αυτά που έδειξε ο τηλεοπτικός φακός και θα προσπαθήσω να θυμηθώ ανάλογα γεγονοτά χωρίς αποτέλεσμα... Είναι δυνατόν στο ρεπορτάζ του αγώνα να μην αναφέρουν καθόλου όλα αυτά που έγιναν ή να τα παρουσιάζουν σαν ενα μεμονωμένο επεισόδιο του εκνευρισμένου Καλαϊτζή με οπαδό του Αμαρουσίου!?!?! Το τι εγινε ακριβώς δεν το γνωρίζω, αλλά αυτό που έδειξε στον τηλεοπτικό φακό για 10' περίπου ήταν οπαδοί του αμαρουσίου μέσα στον αγωνιστικό χώρο, τους διαιτητες να δίνουν έντολές στην αστυνομία για να τους απομακρύνουν και εκείνοι απλά να παρακολουθούν τους Καλαϊτζη, Τέρι, Μάσει αλλα και τους γυμναστές, φροντιστές κτλπ που υπήρχαν στον πάγκο του ΑΡΗ να πλακώνονται άγρια με αυτούς που είχαν μπεί μεσα. Φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο δεν μάσησαν και πολύ οι δικοί μας και πως να γίνει άλλωστε αυτό οταν έχεις κάτι θηρία σαν τον Τέρι και τον Μάσεϊ μέσα και πέρασαν στην αντεπιθεση. Άλλο ενα γήπεδο της Αθήνας όπου ο νόμος Ορφανού δεν πιάνει... Όσο για τον μεγαλοπρόεδρο του Αμαρουσίου το έκανε πάλι το κομμάτι του. Εισητήρια στα εκδοτήρια δεν υπήρχαν γιατι υπήρχε ο φόβος της παρουσίας των οπαδών του ΑΡΗ και απλά μοιράστηκαν 500 εισητήρια σε "αγνούς" φιλάθλους του Αμαρουσίου με τις γνωστές συνέπειες... Πέμπτη ο 3ος αγώνας στο Πάλε και για άλλη μια φορά θα σας υπενθυμίσω οτι η ομάδα χρειάζεται την δικιά μας ώθηση για να προχωρήσει και δυστυχώς απο οτι φάνηκε στον αγώνα του Σαββάτου που υπήρχε μέτρια προσέλευση κόσμου στο γηπέδο χωρίς να ξελαρυγγιστούμε δουλεία δεν γίνεται...

Όπως αναμενότανε το Μαρούσι εμφανίστηκε δυνατό μέσα στο Πάλε προσπαθώντας να πάρει άλλη μια μεγάλη νίκη μετα απο αυτήν με τον παο εκτός έδρας. Η προσπάθεια όμως των αντιπάλων μας είχε διάρκεια 3 δεκαλέπτων μιας και στο τελευταίο η ομάδα μας δεν έδειξε διατεθιμένη να γίνει η έκπληξη της αγωνιστικής. Βελτιωμένος ο ΑΡΗΣ σε αρκετούς τομείς έδειξε να συνεχίζει την ανοδική του πορεία και να αποκτά σιγα σιγά την σταθερότητα που του λείπει. Γουάσιγκτον, Μπόισα και Τέρι είχαν πολύ καλή παρουσία και δείχνουν να βρίσκουνε τον ρόλο τους στην ομάδα. Ειναι πολύ σημαντικό πλησιάζοντας προς τα πλέιοφ παίκτες που δεν προσφέρανε τόσο καιρό τα αναμενόμενα να άρχιζουν να δείχνουν το καλό τους πρόσωπο και αν στο σκοράρισμα παίζει ρόλο η "μέρα" που θα βρεθεί ο κάθε παίκτης στους υπόλοιπους τομείς όπως στην άμυνα, στα ριμπάουντ και στην "κίνηση" στην επίθεση μετράει η προσπάθεια, το πάθος και η συγκέντρωση που δείχνει ο κάθε παίκτης. Αν και χαλαρά τα πράγματα στο Παλέ απο τον αριθμό προσέλευσης κόσμου όλοι εμείς που βρεθήκαμε δίπλα στην ομάδα είχαμε τον ενθουσιασμό να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα και να απολαύσουμε άλλον εναν αγώνα της Αρειανάρας μας! Επόμενως σημαντικός αγώνας το παιχνίδι με την Ταού στην Ισπανία! Λίγες ελπίδες για πρόκριση υπάρχουν και φυσικά θα τις διεκδικήσουμε μέχρι τέλος!

Παίζωντας πολύ καλή άμυνα και δείχνωντας την απαραίτητη συγκέντρωση και σοβαρότητα για 40' η ομάδα μας πήρε την άτυπη ρεβάνς απο τον Πανιώνιο καί "καθάρισε" την υπόθεση 3η θέση! Θα το λέμε συνεχώς οτι η ομάδα μας δίκαια βρίσκεται και φέτος στις 16 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και είναι κατι παραπάνω απο βέβαιο οτι συγκριτικά με τις περισσότερες ομάδες του Ελληνικού πρωταθλήματος είμαστε σαφώς σε πιο υψηλό επίπεδο. Με εξαίρεση παο και ολυμπιακό στους υπόλοιπους αγώνες μοναδικός μας αντίπαλος είναι ο κακός μας εαυτός. Ευτυχώς σήμερα δείξαμε το καλό μας πρόσωπο και πήραμε την σημαντική νίκη. Ας ελπίσουμε πλέον μετα και απο αυτό το θετικό αποτέλεσμα να ερθεί οριστικά η άνοδος και η αγωνιστική σταθερότητα της ομάδος μας. Στην Ευρωλίγκα μαθηματικές ελπίδες υπάρχουν και τα πλέιοφ έχουν δρόμο ακόμη επομένως στόχος πρέπει να είναι η σταθερότητα στους αγώνες που ακολουθούν και η προετοιμασία για τους σημαντικούς αγώνες του πρωταθλήματος! Για άλλη μια φορά αποδείχθηκε οτι κάνουν λάθος όσοι "τρέχουν" να κατακρίνουν τους παίκτες και τον προπονητή μετά απο κάθε αρνητικό αποτέλεσμα. Θα το λέμε συνεχώς η ομάδα έχει δυνατότητες, υπάρχει καλός προπονητής και μια οργανωμένη διοίκηση που προσπαθούν να κάνουν τον ΑΡΗ μας μεγάλο. Όλοι αυτοί που κράζουν ας κάτσουν και σκεφτούν λιγάκι, σε σχέση με πέρυσι το μοναδικό αρνητικό στοιχείο είναι η μείωση της προσέλευσης του κόσμου στο γήπεδο... Επομένως ξυπνήστε, ξεκολήστε απο τους καναπέδες και ελάτε στο γήπεδο να στηρίξετε τον ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΑΡΗ!!!!!

Επιτέλους νίκη αλλά και τι νίκη! Ένας πραγματικός θρίαμβος επι του "κακομαθημένου" πρωταθλητή και πριν τον αγώνα αήττητου παναθηναϊκού! Ακριβώς για αυτό μιλούσαμε τις προηγούμενες μέρες, για τα 2 πρόσωπα της ομάδος μας. Σήμερα αποδείχθηκε περίτρανα ποιές είναι οι δυνατότητες αυτής της ομάδος ιδίως εαν αναλογιστούμε τα εξής: 1)Δεν χάσαμε σε κανένα σημείο το προβάδισμα και μάλιστα προηγηθήκαμε και με +18! 2)Η διαιτησία ήταν εχθρική και έκανε οτι μπορούσε με αποκορύφωμα την 3η περίοδο όπου οι αντίπαλοι μας μείωσαν απο το -18 στο -4 με μια άμυνα που θύμιζε αγώνα πάλης και τους διαιτητές να σφυρίζουν 5 φάουλ εις βάρος μας και μόλις 3(με το ένα να γίνεται εσκεμμένα για να κόψουν αιφνιδιασμό) εις βάρος του παναθηναϊκού καταρίπτωντας κάθε λογική οτι η σκληρή πίεση αυτού που κυνηγάει το σκόρ οδηγεί και σε περισσότερα φάουλ! 3) Είχαμε σε πολύ κακή βραδιά βασικούς μας παίκτες όπως τον Τσαλδάρη, Τέρι και Μότολα. Πέρα απο το "κόψιμο" του αήττητου του πάο "σπάσαμε" και μια πολύ ασχήμη παράδοση με 17 συνεχόμενες ήττες με τον συγκεκριμένο αντίπαλο! Στις λεπτομέρειες του παιχνιδιού πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθούμε στην εκπληκτική εμφάνιση του Καλαϊτζή που σίγουρα έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στον αγώνα ήταν ακριβώς ο πλέιμεϊκερ που χρειάζεται η ομάδα μας δίνωντας πρώτος απο ολούς απο την αρχή του αγώνα το σύνθημα της νίκης! Ειλικρινά πιστεύω οτι ούτε και ο πιο αισιόδοξος οπαδός του ΑΡΗ δεν θα περίμενε την καθοριστική παρουσία του Καλαϊτζή που έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Εύχομαι να υπάρχουν και άλλες τέτοιες εμφανίσεις απο τον συγκεκριμένο παίκτη! Μάσεϊ και Ράιτ ήταν εντυπωσιακοί και σήκωσαν την ομάδα στην πλάτη τους όποτε χρειάστηκε! Ο Γουάσιγκτον ήταν η 2η ευχάριστη έκπληξη όπου με καθαρό μυαλό και σωστές επιλογές βοήθησε σημαντικά για να έρθει αυτή η νίκη. Και για όσους το κατέχουν το άθλημα και ξέρουν να διαβάζουν το παιχνίδι θα σας μιλήσω για τον προπονητή της ομάδος μας που πολλοί βιάστηκαν να βγάλουν αρνητικά συμπεράσματα τον Γκόρντον Χέρμπερτ. Για 1η φορά η ομάδα μας έπαιξε αυτό το γρήγορο στύλ παιχνιδιού με σκοπό να αιφνιδιάσει τον παο απο την αρχή του αγώνα. Συνήθως βλέπαμε την μπάλλα να γυρνάει και πολλές αργές επιθέσεις με σούτ στην λήξη του χρόνου. Σήμερα όμως το σύστημα ήταν εντελώς διαφορετικό με τον Καλαϊτζη να δίνει γρήγορο ρυθμό και γενικά όλους τους παίκτες μας να προσπαθούν να σκοράρουν πριν στηθεί η άμυνα του παο. Αυτό λοιπόν πιστεύω ήταν και το κλειδί της νίκης σε συνδιασμό με την ωριμότητα και το πάθος που δείξανε οι παίκτες μας σε όλη την διάρκεια του αγώνα! Η απόλυτη πόρωση επικρατούσε στις κερκίδες του Παλέ που δυστυχώς δεν ήταν εντελώς γεμάτες... Εμείς πάντως που βρεθήκαμε στο Παλέ το απολαύσαμε και με το παραπάνω! Πάντως πιστεύω οτι έτσι όπως "εδιωξε" πολύ κόσμο απο το γήπεδο η ομάδα μας (με τις τελευταίες τραγικές εμφανίσεις της) έτσι θα τον αναγκάσει να ξανάρθει! Σημαντικό είναι να εκμεταλευτούμε αυτήν την νίκη και να ξεφύγουμε οριστικά απο το κακό αγωνιστικό μας πρόσωπο γιατι οι επόμενοι 2 αγώνες με Ταού και Πανιώνιο είναι οι πλέον καθοριστικοί για την επίτευξη των στόχων μας! Την Πέμπτη λοιπόν με άλλον αέρα θα υποδεχτούμε την Ταού για άλλη μια μεγάλη νίκη!

Με μια μέτρια εώς κακή εμφάνιση ο ΑΡΗΣ είχε την δυνατότητα να πάρει την νίκη(και την πρόκριση) μέσα στην Ιταλία αλλά για 2ο συνεχόμενο παιχνίδι ενώ είχε το προβάδισμα κόλλησε στους 69 πόντους και γνώρισε την ήττα με 77-69. Είναι απαραίτητο για κάθε ομάδα να υπάρχει ο παίκτης που να έχει "καθαρό" μυαλό και να δείχνει την απαραίτητη ψυχραιμία οταν φτάνει ο αγώνας σε κρίσιμο σημείο. Δυστυχώς δεν υπάρχει αυτός ο παίκτης στην ομάδα και για αυτό βλέπουμε να "κλωτσάμε" ευκαιρίες για νίκες σαν την σημερινή αλλά και σαν αυτής της προηγούμενης αγωνιστικής. Δεν θέλω να αναφερθώ συγκεκριμένα σε παίκτες μιας και η συνολική εικόνα της ομάδος δεν ήταν η αναμενόμενη κόντρα σε έναν αδιάφορο αλλά και πολύ κακό αντίπαλο αλλά το θεωρώ αναγκαίο να μιλήσω για τον Τέρελ Κάστλ. Είναι αξιοσημείωτο η μεταμόρφωση του παίκτη στους τελευταίους αγώνες που δείχνει να έχει βρει τον παλιό καλό του εαυτό και νομίζω οτι σύντομα θα πρέπει η διοίκηση να πάρει θέση σχετικά με το μέλλον του παίκτη στην ομάδα μας γιατι δεν ωφελεί κανέναν να αιωρείται μια κατάσταση και φήμες οτι κάθε αγώνας που δίνει είναι και ο τελευταίος του με τα χρώματα της ομάδος μας. Πέρα απο αυτό ελπίζω να εγκλιματιστεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα ο Washington στην ομάδα γιατι σίγουρα μπορεί να δώσει λύσεις όταν η μπάλλα "καιει" και παρόλο που σήμερα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα έδειξε οτι βρίσκεται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση. Όσο αφορά την πρόκριση τίποτα δεν έχει χαθεί αλλά αυτές οι 2 συνεχόμενες ήττες στο τέλος έχουν αρχίσει να δημιουργούν ανησυχίες και εκνευρισμό. Την Πέμπτη το βράδυ ειμαι αισιόδοξος οτι όλα αυτά θα ξεχαστούν για το βλέπω λίγο δύσκολο να καταφέρει η Τσιμπόνα να κερδίσει την Μακάμπι παρόλο που αγωνίζεται εντός έδρας μιας και οι Ισραηλινοί έχουν βρεί ρυθμό και αποδίδουν σαφώς καλύτερα απο τον 1ο γύρο. Άσχετα με το τελικό αποτέλεσμα αυτό ή οποιοδήποτε άλλο και πάλι η ομάδα μας έχει την τύχη στα χέρια της τόσο στην επόμενη εκτός έδρας αναμέτρηση με την Έφες Πίλσεν(έχουμε και την παράδοση με το μέρος μας) αλλά και στον τελευταίο αγώνα με την Μακάμπι στο Αλεξάνδρειο.Θυμίζω οτι χρειαζόμαστε μια νίκη δικιά μας ή μια ήττα της Τσιμπόνα στους 3 αγώνες που έχει να δώσει με Μακάμπι εντός, Λε Μάν εκτός και Εφές Πίλσεν εντός. Στο μυαλό όλων πρέπει να είναι η συνεχής βελτίωση της ομάδος για να μην ξαναέχουμε τέτοιου είδους ήττες γιατί έχουμε και συνέχεια στην συγκεκριμένη διοργάνωση και το Top 16 δεν μου λέει και κάτι... Όπως είπε και ο Τσαλδάρης θέλουμε τουλάχιστον πλεϊοφ!