Σαν μια επανάληψη του αγώνα της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος είδαμε σήμερα όπου και πάλι οι διαιτητές επηρεασμένοι περισσότερο από εξωτερικούς παράγοντες(Οικονομιδής, Συμεωνίδης, ΚΕΔ και οι λοιποί δημοσιοσχεσίστες) παρά την καυτή ατμόσφαιρα (μιας και οι 3000 οπαδοί του συμπολίτη ήταν πολύ light) και έκαναν ότι τους κατέβαινε στο μυαλό για να χαρίσουν απλόχερα την νίκη στον μπαογκ. Όποτε οι διαιτητές αφήνανε το παιχνίδι να κυλήσει χωρίς πολλά σφυρίγματα η ομάδα μας έβρισκε ρυθμό και έπαιρνε το πάνω χέρι παρά την μέτρια απόδοση της από το ξεκίνημα του αγώνα. Έτσι λοιπόν στο δεύτερο δεκάλεπτο πήραν την απόφαση τα ανθρωπάκια με τα γκρι να λάβουν δράση και άρχισαν να σφυρίζουν το ένα φάουλ μετά το άλλο με αποτέλεσμα οι παίκτες του συμπολίτη να βρίσκουν τον δρόμο προς το καλάθι σχεδόν αποκλειστικά από την γραμμή των βολών. Παρά το διαιτητικό ξέσπασμα ο μπάογκ δεν μπόρεσε να ξεφύγει αλλά ήδη η μεγάλη ζημιά είχε γίνει μιας και Κασίροβ και Χατζηβρέτας είχαν βγει εκτός παιχνιδιού λόγο των πολλών γρήγορων φάουλ. Το έργο τους με τον Κασίροβ το ολοκλήρωσαν όταν σε μια ανύποπτη φάση όπου ο Γκετσέφσκι κινήθηκε απειλητικά προς τον Ρώσο σέντερ τον χρέωσαν με τεχνική ποινή και κάπως έτσι συμπλήρωσε 5 φάουλ έχοντας κάνει μόλις 1 υπαρκτό και τα υπόλοιπα να αποτελούν προκλητικές ερμηνείες των διαιτητών. Κάπως έτσι κυλούσε το παιχνίδι με εμφανέστατα βήματα, σπρωξίματα κάτω από το καλάθι, φάουλ και άλλα να μην δίνονται έτσι ώστε ο μπαογκ να διατηρεί ένα μικρό προβάδισμα. Όταν όμως τα πράγματα φτάσανε σε οριακό σημείο και το σκορ έφτασε στο 72-71 έπρεπε να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα. Έτσι λοιπόν μέσα σε μια φάση έχουμε τα εξής 1) η μπάλα φεύγει καθαρά από τα χέρια του Μάρσαλ και όχι από του Χατζηβρέττα, 2) Στην συνέχεια μετά την αλλαγή της μπάλας ο Μάρσαλ κάνει καθαρά διπλή τρίπλα 3) και στην προσπάθεια του να διατηρήσει την μπάλα πέφτει ξεκάθαρα πάνω στον Σλούκα τον οποίο τελικά τον χρέωσαν με φάουλ... Ένα παιχνίδι λοιπόν που αν και ντέρμπι σε όλη του την διάρκεια οι διαιτητές έβλεπαν μόνο από τους παίκτες μας φάουλ και μας χρέωσαν με 7 φάουλ περισσότερα και έδωσαν το δικαίωμα στον μπαογκ να βαρέσει 10 βολές περισσότερες... Φυσικά και η ομάδα μας παρουσιάστηκε αρκετά χαλαρή κυρίως στην άμυνα και στις επιστροφές όπου ήταν χαρακτηριστικά αργές κάτι που είχαμε επισημάνει και στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Μπράουν, Μπάβτσιτς, Σλούκας και Χατζηβρέτας σήκωσαν όλο το βάρος της επίθεσης ενώ όλοι υπόλοιποι ήταν κάτω του μετρίου. Γενικά στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα οι παίκτες μας δεν είχαν την απαραίτητη συγκέντρωση με αποτέλεσμα να κάνουν πολλά ανόητα λάθη και κάπως έτσι έληξε και το παιχνίδι με τον Σλούκα να πηγαίνει σε ένα δύσκολο λέιαπ αντί να πασάρει αριστερά στην γωνία στον αμαρκάριστο Μπάβτσιτς. Όπως και με το Μαρούσι έτσι και τώρα πιστεύω ότι ο ΑΡΗΣ θα επανέλθει πολύ πιο σοβαρός, διαβασμένος και πεισμωμένος και την Κυριακή θα φτάσει σε μια εύκολη νίκη κάτι όμως που δεν είναι αρκετό μιας και τα "κοράκια" δείξανε και σήμερα ξεκάθαρα ότι θα "παίξουν έδρα" και αυτό είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθεί η διοίκηση της ομάδος μας. Μπορεί λίγο πολύ όλοι μας να πιστεύουμε ότι δύσκολα 3 φορές οι διαιτητές να τους χαρίσουν την νίκη αλλά δυστυχώς στην χώρα που ζούμε έχει αποδειχθεί ότι και το πιο παράλογο, το πιο άδικο, το πιο τρελό μπορεί να γίνει πραγματικότητα προκειμένου να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα...

Πριν αρχίσει το παιχνίδι είχα πει οτι το  μόνο που είχαμε να φοβηθούμε είναι ο κακός μας εαυτός που δυστυχώς έκανε την εμφάνιση του και μάλιστα πολύ έντονα. Ευτυχώς όμως όπως τελικά αποδείχθηκε ακόμη και το φάντασμα του ΑΡΗ είναι καλύτερο απο το σκορποχώρι που ονομάζεται μπαοκ και έτσι πήραμε την πολύτιμη νίκη που μας ξανανεβασε στην 3η θέση της βαθμολογίας. Ανεξάρτητα απο τους πολύτιμους βαθμους η χθεσινή νίκη πάντα έχει την ξεχωριστή της σημασία οταν αντίπαλος μας είναι η χαϊδεμένη ομάδα της πόλης ιδίως σε μια χρονιά που ξεκίνησε απο πλευρά τους με πανηγύρια, πολλά λόγια, θριαμβολογίες και όνειρα που περιλάμβαναν το προσπέρασμα του ΑΡΗ μας και την έξοδο στην Ευρωλίγκα. Όνειρο ήταν και πάει...Του χρόνου πάλι μάγκες.... Στα μελανά σημεία της χθεσινης αναμέτρησης ηταν ο πόνος των λιγοστών μπαοκτζηδων στις κερκίδες του γηπέδου αλλά πολύ περισσότερο ο καημός των υπαλληλων του κρατικού που περιμένανε αυτήν την ημέρα για να γεμίσουν τα ταμεία και να πληρωθούνε.... Με 1500 άτομα όπου η πλειοψηφία απο αυτούς θα ήταν λογικά όπως πάντα τζαμπατζήδες(νικητές διαγωνισμών, προσκλησεις, κτλπ) που να δουνε το χρωμα του χρήματος εκεί στο κρατικό. Μια είναι λύση και θα πρέπει να λογικευτούνε όλοι εκεί στην Πυλαία και να το σκεφτούνε σοβάρα. Δώστε εισητήρια στον ΑΡΗ να δείτε άσπρη ημέρα. Μόνο έτσι και ίσως και με καμμιά συναυλία... Ακόμη και αυτοί οι λιγοστοί αν και είχανε έρθει εξαρχής συμβιβασμένοι με την ιδέα της ήττας δείξανε πόσο τους πόνεσε και αν και προσπάθησαν να κάνουν τα συνηθισμένα τους γυαλινα μπουκάλια, αναπτήρες, τραμπουκισμοί για να επηρεάσουν τους παίκτες μας πάλι δεν ήταν αρκετό. Απολαυστικος ο τρόπος που πανηγύρισε ενα καθοριστικό τρίποντο του ο Ηλιάδης που εξόργισε τα κλαμένα μπαοκτσάκια και άρχισαν να απειλούνε... Ακόμη στο γήπεδο βρέθηκε και ο χρυσός ολυμπιονίκης και φανατικός οπαδός του ΑΡΗ μας Α.Νικολαϊδης ο οποίος μπηκε στο στόχαστρο των οπαδών του κοτόπουλου που δεν σεβάστηκαν τις επιτυχίες του με τα Ελληνικά χρώματα σε διεθνές επίπεδο. Φυσικά επειδή ηταν μόλις 10 με 15 άτομα αυτοί που κινήθηκαν εναντίον του και δεν είχαν τα απαραίτητα αξεσουάρ που συνηθίζουν να έχουν σε τέτοιες καταστάσεις(κράνη, παλούκια, πέτρες, μολότωφ, μηχανάκια διαφυγής, αστυνομική δύναμη να κρυφτούν απο πίσω, κτλπ) αρκέστηκαν μόνο σε φραστικές επιθέσεις απο απόστασης ασφαλείας για ευνόητους λόγους :) . Στα δικά  μας τώρα η ομάδα έκανε απλά το χρέος της και λίγο έλειψε να καταφέρει να χάσει αυτό το παιχνίδι. Ναι βρεθήκαμε και πάλι στην 3η θέση αλλά νομίζω οτι δεν πρέπει να γελοιόμαστε και να πιστεύουμε οτι όλα είναι καλά και οτι η ομάδα έχει βρεί τον δρόμο της. Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν ενας πραγματικός βιασμός του αθλήματος και όσοι είχαμε πιστέψει οτι με την Ολύμπια είχαμε δει τον χειρότερο ΑΡΗ χθες η ομάδα μας απέδειξε οτι ο "πάτος" δεν έχει όρια. Δεν είναι δυνατόν μια επαγγελματική ομάδα να αγωνίζεται με αυτόν τον τρόπο. Ο χθεσινός μπαοκ ήταν για 30 πόντους διαφορά και τελικά είδαμε οτι λίγο έλειψε να γίνει ντέρμπι. Δεν θα μας βγαίνει πάντα το παιχνίδι με τέτοιες κακές εμφανίσεις και σίγουρα θα πρέπει να βελτιωθούμε στην συνέχεια. Ας ελπίσουμε οταν επανέλθει ο τραυματίας Ράιτ που αντικατέστησε τον τραυματία Μάρσαλ να δούμε εναν ΑΡΗ που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας.

Με το δεξί ξεκίνησε η ομάδα μας τις επίσημες υποχρεώσεις της παίρνοντας μια σημαντική νίκη-πρόκριση επί του συμπολίτη μέσα στο κρατικό της Πυλαίας. Μια νίκη που παρά το αρχικό στάδιο που βρίσκονται όλες οι ομάδες τη δεδομένη χρονική στιγμή κατάφερε να αποτυπώσει ως ένα βαθμό τη δουλειά που έγινε κατά την διάρκεια της προετοιμασίας. Όπως συνηθίζετε οι λίγοι "φίλαθλοι" του συμπολίτη που βρέθηκαν στο γήπεδο δεν μπόρεσαν να χωνέψουν την ανωτερότητα του ΑΡΗ και στο τέλος προσπάθησαν να "ζεστάνουν" την ατμόσφαιρα στο κρατικό.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι είδαμε 2 ανέτοιμες ομάδες με πολλές αδυναμίες, πολλά λάθη που πασχίζανε για να βρουν τον δρόμο προς το καλάθι. Ο ΑΡΗΣ επενδύοντας στην ταχύτητα και την ενέργεια των παικτών του κατάφερε να κερδίσει τη μάχη των ριμπάουντ αλλά και να "κουράσει" τον αντίπαλο με την πιεστική άμυνα. Καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα και στη νίκη έπαιξε η καλή χημεία που έδειξε η ομάδα με τον Αγγέλου να κάνει διαρκώς αλλαγές, να χρησιμοποιεί σχεδόν όλους τους παίκτες που είχε στη διάθεση του αλλά η ομάδα να μην χάνει τον ρυθμό της. Σε αντίθεση με τον μπαογκ όπου κάθε αλλαγή που έκανε ο Μαρκόπουλος τους αποσυντόνιζε. Αν και η νίκη ήταν αποτέλεσμα καθαρά ομαδικής προσπάθειας μπροστάρης αυτής της προσπάθειας ήταν ο Μ.Πελεκάνος που δίνοντας βροντερό παρών σε άμυνα και επίθεση έδειξε τον δρόμο στους συμπαίκτες τους. Παρά τα μέτρια ποσοστά ευστοχίας και κάποια αβίαστα λάθη θα ξεχωρίσουμε τον Γ.Αθηναίου που θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν. Μας θύμισε εποχές όπου μέτριοι παίκτες φορώντας την "πανοπλία" του Αυτοκράτορα αποδίδανε πολύ καλύτερα απο τις δυνατότητες τους σε αντίθεση με τα τελευταία χρόνια όπου ακόμη και σπουδαία ονόματα λύγισαν υπο το βάρος της φανέλας. Κάπως έτσι ο Γ.Αθηναίου που ήταν ένας ρολίστας πολυτελείας σε ΚΑΟΔ και Πανιώνιο φορώντας τη φανέλα του ΑΡΗ έδειξε ένα πρόσωπο πολύ πιο ώριμο, αποφασισμένο και αναμφισβήτητα διεκδικεί μαζί με τον Πελεκάνο τον τίτλο του MVP. Εντυπωσιακή η βοήθεια που είχε η ομάδα από τον πάγκο με τους Ασημακόπουλο, Γκίκα, Τσακαλέρη και Μούρτο να δίνουν λύσεις σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Μέχρι και ο νεαρός Πουλιανίτης που έκανε το ντεμπούτο του στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που αγωνίστηκε πρόλαβε να έχει θετική παρουσία και να προσφέρει. Μόνο οι Βεζένκωφ και Χαρίσης έμοιαζαν εκτός ρυθμού κυρίως λόγω του στυλ παιχνιδιού της ομάδος όπου δύσκολα έπαιρναν σωστές πάσες κοντά στο καλάθι. Η επιθετική δυστοκία ήταν το αναμενόμενο πρόβλημα που είχε να λύσει ο ΑΡΗΣ και για αυτό το παιχνίδι ήταν μέχρι ένα σημείο ντέρμπι. Με το που μπήκαν 2-3 σουτ το "πανηγυράκι" τελείωσε και η νίκη ήρθε χωρίς άγχος. Φυσικά αν θέλουμε να είμαστε σωστοί θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι πρώτον απέναντι μας είχαμε έναν μετριότατο αντίπαλο και δεύτερον ότι η ομάδα έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης. Δεν πρέπει η σημερινή πρόκριση να μας αποπροσανατολίσει μιας και ο ΑΡΗΣ πρέπει να έχει πολύ υψηλότερους στόχους από το να κερδίσει τον κακομοίρη συμπολίτη.  Τα λάθη πρέπει να περιοριστούν, οι ψηλοί θα πρέπει να αρχίσουν κάποια στιγμή να τροφοδοτούνται σωστά και τα σουτ να γίνονται με περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Η σημερινή νίκη δίνει την απαραίτητη ώθηση που χρειάζεται αυτή η ομάδα για να πιστέψει στις δυνάμεις της αλλά και στον κόσμο του ΑΡΗ να αγκαλιάσει την προσπάθεια που γίνεται. Δεν ονειροβατούμε, γνωρίζουμε τις οικονομικές δυνατότητες της διοίκησης, γνωρίζουμε τις ιδιαίτερες συνθήκες του Ελληνικού πρωταθλήματος αλλά το μόνο που θέλουμε είναι όταν συναντάμε ομαδούλες σαν την σημερινή να τους υπενθυμίζουμε ποιος είναι ο ΑΡΗΣ. Είναι ότι καλύτερο να βλέπουμε την προσπάθεια της διοίκησης, του προπονητή και των παικτών να βγαίνει πάνω στο παρκέ. Μετά από αυτή τη νίκη αλλά και την πολλά υποσχόμενη "παρθενική" εμφάνιση είναι σίγουρο ότι οι πωλήσεις των εισιτηρίων διαρκείας θα εκτοξευτούν! Και αν πας και πάρεις το διπλό στη Δράμα τότε 2η αγωνιστική θα έχουμε και πρώτο sold out της χρονιάς! AΪΝΤΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ! ΟΛΟΙ ΝΤΟΥ ΣΤΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ!!!

ΥΓ. Εμετικοί και αξιολύπητοι για ακόμη μια φορά οι "άρχοντες" του αγώνα. Με νύχια και με δόντια προσπαθούσαν να σπρώξουν τον μπαογκ από το ξεκίνημα του αγώνα ενώ στο 4ο δεκάλεπτο πραγματικά θα πρέπει να τους δοθεί βραβείο ευρεσιτεχνίας για τα "σφυρίγματα-εφευρέσεις" που ανακαλύψανε. Έτσι όπως το πάτε όταν τελικά Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αποφασίσουν να αποσυρθούν από το Ελληνικό πρωτάθλημα πάλι σε ανοιχτά γήπεδα θα σφυρίζετε... 

ΥΓ2. "Συγκινητικοί" οι άνθρωποι του συμπολίτη που πιέζανε τους παίκτες μας να μπουν στο παρκέ για να τελειώσει το παιχνίδι. Το να κατευθυνθούν προς τους οπαδούς τους ή να κάνουν έστω μια έκκληση από τα μεγάφωνα για να σταματήσουν οι αστειότητες ούτε λόγος.

Άλλη μια ντροπιαστική εμφάνιση πραγματοποίησε η ομάδα μας από αυτές που πληγώνουν αρκετά κάθε μπασκετικό φίλαθλο του ΑΡΗ μας. Όχι γιατί έχασε από έναν αξιολύπητο αντίπαλο σαν τον σημερινό μπάογκ αλλά γιατί η εικόνα που είδαμε από τους τηλεοπτικούς δέκτες μας δεν θύμιζε σε τίποτα επαγγελματική ομάδα μπασκετ που προπονείται καθημερινά για να αγωνιστεί αξιοπρεπώς μια φορά την εβδομάδα. Καμία κίνηση από τον Μίνιτς να αλλάξει κάτι στο παιχνίδι που περισσότερο έμοιαζε με θεατής παρά με προπονητής. Φυσικά και έχει άλλοθι την άψυχη εμφάνιση σχεδόν όλων των παικτών της ομάδος μας. 

Το παιχνίδι από την αρχή ξεκίνησε στραβά όπως ακριβώς τελείωσε. Η ανύπαρκτη άμυνα μας σε συνδυασμό με την ευστοχία των παικτών του συμπολίτη από τα 6.75 έδωσαν σημαντικό προβάδισμα στους αντιπάλους μας. Και αν και βελτιώθηκε αισθητά η άμυνα μας κυρίως στα μέσα του δευτέρου δεκαλέπτου χωρίς καλάθι δεν γίνεται να μειώσεις. Κακή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, στατικοί όλοι οι παίκτες, κανένα επιθετικό σύστημα, ανόητες προσωπικές ενέργειες και εκνευριστική αστοχία ήταν όλος ο ΑΡΗΣ σήμερα. Η ανέλπιστα καλή εμφάνιση του Ασημακόπουλου μετά από πολύ καιρό και οι επιλογές της καταστροφής του Σπ.Μούρτου που με μαγικό τρόπο έβρισκαν το στόχο τους φθάσαμε μια ανάσα από το να κερδίσουμε το παιχνίδι. Εκεί φυσικά δείξαμε πάλι πόσο έλλειψη ευφυΐας και συγκέντρωσης έχουμε σε κρίσιμα σημεία του αγώνα και με ρεσιτάλ βλακείας σταματήσαμε από μόνοι μας την αντεπίθεση μας.  Τα τελευταία λεπτά του αγώνα θα πρέπει να αποτελέσουν εκπαιδευτικό υλικό ώστε να ξέρουν οι επαγγελματικές ομάδες τι δεν πρέπει να κάνουν... 

Όταν βλέπεις έναν τέτοιο ΑΡΗ μέσα στο γήπεδο για ακόμη μια φορά φέτος και μετά από λίγες ημέρες που θα ξεχαστεί ελαφρώς η ντροπή αρχίζει αυτή η συστηματική ωραιοποίηση για το λαμπρό μέλλον της ομάδος, την εκπληκτική δουλειά του Β.Αγγέλου και τον άξιο συνεχιστή Μ.Μίνιτς και τον τρόπο με τον οποίο μιλάνε όλοι όσοι εμπλέκονται με τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι να σου πέφτουν τα μαλλιά. Καλό είναι σήμερα το βράδυ όσοι δηλώνουν επαγγελματίες και αποτελούν κομμάτι αυτής της τεράστιας ομάδας που λέγεται ΑΡΗΣ να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν αν είναι πραγματικά επαγγελματίες μπασκετμπολίστες ή πρέπει να διαλέξουν μια άλλη καριέρα. Πιθανόν για να γραφτεί το συγκεκριμένο κείμενο να καταναλώθηκε περισσότερη ενέργεια από αυτή που έβγαλε η ομάδα μας σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας.

ΥΓ. Συγχαρητήρια στην ομάδα εργασίας της ΚΑΕ ΑΡΗΣ για την εύστοχη επιλογή τους για τη θέση του προπονητή. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Π.Μουρατίδης αποκλείεται να είχε προλάβει να προετοιμάσει τόσο καλά την ομάδα για το συγκεκριμένο παιχνίδι...

ΥΓ2. Το παιχνίδι που διεξήχθη σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας είχε και τους φιλάθλους που του άξιζε.

Με μια αυτοκρατορική εμφάνιση ο Βεζένκοφ πήρε από το χεράκι τους συμπαίκτες του και τους οδήγησε σε μια πολύτιμη νίκη μέσα σε μια δύσκολη έδρα! Η κίνηση ματ με την άμυνα ζώνης αλλά και η υποδειγματική διαχείριση του ρόστερ (παρά τα πολλά φάουλ που φρόντισαν από το ξεκίνημα του αγώνα να φορτώσουν τους παίκτες μας οι 3 διαιτητές) ήταν ίσως το καλύτερο κοουτσάρισμα του Δ.Πρίφτη την φετινή σεζόν. Σε απόγνωση οι προπαγανδιστές των αντιπάλων που εδώ και καιρό εξυμνούσαν την "καλοκουρδισμένη" μηχανή του Μαρκόπουλου αποφάσισαν για ακόμη μια φορά να το ρίξουν στην διαιτησία μπας και πείσουν αυτούς τους λίγους που έκαναν τον κόπο να πάνε στο κρατικό γήπεδο της  Πυλαίας σήμερα.

Είχαμε πει ότι όλος αυτός ο ντόρος γύρω από την ομάδα του συμπολίτη δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Το κατάλαβαν οι παίκτες μας την περασμένη Κυριακή και σήμερα απλά πιστοποίησαν την ανωτερότητα τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Ήταν σχεδόν αδύνατο Βεζένκοφ και Πάσαλιτς να βρεθούν σε εξίσου κακή βραδιά όπως την περασμένη αγωνιστική και όλοι περιμέναμε να δούμε κάτι διαφορετικό από αυτούς τους δύο παίκτες. Αυτό όμως που δεν περιμέναμε ήταν να δούμε τον Βεζένκοφ να παίζει να αναπληρώσει και την κακή εμφάνιση της Κυριακής πετυχαίνοντας ένα double double γεμάτο ρεκόρ και κλείνοντας ουσιαστικά το μάτι στον σκάουτερ των Φίνιξ Σανς που ήταν στο γήπεδο. Οι 29 πόντοι, τα 14 ριμπάουντ και οι 3 ασίστ τα λένε όλα! Επιθετικά από τους υπόλοιπους μπορεί να μην ξεχώρισε κανείς αλλά όλοι μαζί έπαιξαν έξυπνη άμυνα και πάλεψαν σαν σκυλιά σε κάθε διεκδίκηση μπάλας. Ο αντίπαλος το μόνο που έκανε ήταν να εκμεταλλευτεί τα δώρα των γκρι και να χτυπήσει κοντά στο καλάθι προσπαθώντας να κερδίσει ακόμη περισσότερα φάουλ. Ευτυχώς η άμυνα ζώνης του Πρίφτη δεν έδωσε την ευκαιρία στους γκρι να μας τελειώσουν μιας και σε διαφορετική περίπτωση πολύ πιθανόν ο ΑΡΗΣ να τελειώνε το παιχνίδι με 4 ή 3 παίκτες πάνω στο παρκέ... Ενώ στο τέλος φάνηκε για ακόμη μια φορά ότι λείπει το καθαρό μυαλό ενός εγκεφαλικού πόιντ γκαρντ από την ομάδα μας.

Με την νίκη αυτή ο ΑΡΗΣ εδραιώνει για τα καλά την θέση του στην 4αδα και διεκδικεί επάξια την 3η θέση από τον μπαογκ που αν θέλει να παραμείνει εκεί είναι υποχρεωμένος μέχρι το τέλος της κανονικής διάρκειας να διατηρήσει το +1 της βαθμολογίας. Το πρόγραμα του δεύτερου γύρου είναι πολύ δυσκολότερο από ότι του πρώτου, αν όμως στα παιχνίδια που ακολουθούν δούμε έναν ψυχωμένο ΑΡΗ που θα παίζει μυαλωμένα όπως έπαιξε σήμερα για περίπου 35' τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε απολύτως τίποτα! Όσο για τους άλλους τα λόγια είναι περιττά... μπορεί ο στόχος τους εδώ και χρόνια στο μπάσκετ να είναι απλά να βγουν πιο ψηλά από εμάς και μερικές χρονιές να το έχουν πετύχει αλλά το κόμπλεξ κατωτερώτητας από μια ζωή στην φάπα δύσκολα φεύγει...

ΥΓ. Αντιλαμβανόμαστε ότι η ένταση του αγώνα μπορεί να σε οδηγήσει σε λάθος συμπεριφορές και συμπεράσματα αλλά όταν βλέπεις όλο το τεχνικό τιμ του μπαογκ 15''.5 πριν το τέλος να διαμαρτύρονται ότι στην αλλαγή της μπάλας κύλησε ο χρόνος και τους έφαγαν δευτερόλεπτα τότε απλά συνειδητοποιείς ότι για μερικούς η πίεση προς την διαιτησία την ώρα του αγώνα όπως και το άλλοθι της διαιτησίας μετά από ήττες σαν τις σημερινές είναι μέσα στο αίμα τους και αποτελεί πολιτική της ομάδος.

ΥΓ2. Επειδή όμως εμείς οι Αρειανοί είμαστε αντικειμενικοί θα πρέπει να το παραδεχτούμε... αν λοιπόν για 35' περίπου οι 3 διαιτητές ήταν "καλοί" φορτώνοντας από το ξεκίνημα με αστεία φάουλ(είχαμε τα διπλάσια από τον συμπολίτη) όλους τους  παίκτες μας και προσφέροντας συνεχώς βολές (ήταν 3πλασιες υπέρ του συμπολίτη που μας κυνηγούσε στο σκορ και που σούταρε περισσότερα 3ποντα από εμάς) τότε ναι στο τέλος ο μπάογκ αδικήθηκε. Ομολογώ και εγώ με αυτή την διαιτησία περίμενα στο φινάλε να μας αποτελειώσουν... αλλά μάλλον λίγο η ντροπή μιας ακόμη σφαγής... λίγο το φιλότιμο(αν έχουν)... και κάπου σε2-3 φάσεις "ξεχάστηκαν"...

ΥΓ3. Ο Μουσλίμοβιτς ήταν εκεί, ο Ιβάν ήταν εκεί, μόνο τα εκατομμύρια λαομάζας των οπαδών του συμπολίτη έλειπαν...

Μια από τις χειρότερες εμφανίσεις της χρονιάς πραγματοποίησε ο ΑΡΗΣ μας στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας  γνωρίζοντας μια εύκολη ήττα σε ένα παιχνίδι που περιμέναμε να γίνει το μπρέικ. Αντιθέτως είδαμε έναν ΑΡΗ τόσο εντός των 4 γραμμών όσο και εκτός να τα έχει χαμένα και να περιμένει απλά να λήξει το παιχνίδι. Η αποκαρδιωτική εμφάνιση φαίνεται να πονάει πιο πολύ από την ήττα μιας και μετά το σημερινό η όποια αγωνιστική ανωτερότητα μπορεί να έχει ο ΑΡΗΣ έναντι του αντιπάλου μοιάζει να πηγαίνει περίπατο όταν παρουσιάζεται με τέτοιο τρόπο.

Με εξαίρεση το τρίποντο του Βεζένκοφ που ήταν το πρώτο καλάθι του αγώνα από την αρχή όλα έδειχναν ότι το παιχνίδι θα εξελιχθεί στραβά. Όταν στα πρώτα 3΄ έχεις χάσει  4-5 λέιαπ και αντί να προηγείσαι με 8-10 πόντους βρίσκεσαι πίσω με αντίστοιχη διαφορά τότε δύσκολα να μπορέσεις στη συνέχεια να συγκεκντρωθείς και να κάνεις το σωστό. Ιδίως όταν στο ίδιο χρονικό διάστημα και ο πάγκος μοιάζει να  τα έχει εξίσου χαμένα και αντί να κάνει τις κινήσεις που πρέπει για να φέρει την ηρεμία καταφέρνει να τα κάνει χειρότερα...  Ο φανερά εκνευρισμένος Πάσαλιτς συνέχισε να παραμένει μέσα ενώ και στη συνέχεια είδαμε και το απίστευτο να προσπαθούμε να ανατρέψουμε τη διψήφια διαφορά με Πουλιανίτη, Μούρτο, Σίμτσακ, Χαρίση και Τόμας ταυτόχρονα για πρώτη φορά φετός. Βέβαια όλα αυτά έχουν να κάνουν με την προετοιμασία και την τρόπο προσέγγισης  αυτών των αγώνων  που όπως φαίνεται είναι τραγικός. Τα 3' φυσιολογικού μπάσκετ στην 4η περίοδο ήταν αρκετά για να μας κάνουν να καταλάβουμε πως για ακόμη μια φορά κάναμε δώρο τη νίκη στον αντίπαλο.

Τελικά βλέποντας τον ΑΡΗ σήμερα άρχισα να κατανοώ ολοένα και περισσότερα τι εννοούν όλοι αυτοί που μιλάνε για αγωνιστική υπέρβαση φέτος. Αν αυτοί είναι οι παίκτες του, αυτός είναι ο προπονητής του και αυτός είναι ο τρόπος που αγωνίζεται τότε ναι πράγματι έχει γίνει ένα μικρό θαύμα ως τώρα. Μετά το σημερινό κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια της σειράς αν όμως πραγματικά υπάρχουν παίκτες ή προπονητές που θεωρούν τους εαυτούς τους τόσο λίγους ώστε κάθε επιτυχία τους να θεωρείται υπέρβαση καλό είναι να ενημερώσουν τη νέα διοίκηση ώστε ανάλογα με το πλάνο που θα υπάρχει του χρόνου να ξέρει τι θα κάνει... και ο Θεός βοηθός...

ΥΓ. Πιν εν ρολ με τον Σίμτσακ? Μάλλον δεν τους ξέρει τους παίκτες του... 

ΥΓ2. Είδαμε και πρώτη φορά στη ζωή μας γκαρντ να ξεκινάει για μπάσιμο προς το καλάθι σχεδόν αμαρκάριστος και από το ξεκίνημα της φάσης μέχρι και την λάθος πάσα να κοιτάει τον παίκτη που θέλει να πασάρει...

ΥΓ3. Δηλαδή αν ο μπαογκ παίξει με 5 πόιντ γκαρντ θα πρέπει να παίξουμε και εμείς?

ΥΓ4. "Συμβουλές" για το πως να συμπεριφέρονται έδιναν στην ανάπαυλα του ημιχρόνου οι "κύριοι" Γαλατσόπουλος και Ζουρνατζίδης στον Πάσαλιτς και στον Μούρτο... ακόμη να καταλάβουν ότι τα καραγκιοζλίκια πλέον δεν πουλάνε  όπως φάνηκε από την προσέλευση του κόσμου και σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας...

Την γνώριμη κατάληξη είχε ακόμη ένα παιχνίδι του ΑΡΗ στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας με τους φίλους του συμπολίτη να επιδίδονται σε αστειότητες στις κερκίδες και την αγαπημένη μας ομάδα να φεύγει με το ροζ φύλλο αγώνα. Η σπουδαία εμφάνιση των Μακνήλ και Γουότερς, το ξέσπασμα του Γουάιτ στο Β ημίχρονο και οι ανέλπιστες βοήθειες από παίκτες σαν τον Πελεκάνο και τον Τσούπκοβιτς ήταν αυτά που γύρισαν το παιχνίδι και οδήγησαν σε μια καθαρή νίκη χωρίς ιδιαίτερο άγχος.

Αν και μπήκαμε ζεστά στο παιχνίδι το υψηλό σκορ του πρώτου δεκαλέπτου έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ δεν έπαιζε σωστά άμυνα και αδυνατούσε να επιβάλλει τον ρυθμό του. Ο μπάογκ εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι οι Γουάιτ και Χάγκινς φορτώθηκαν σχετικά νωρίς με 3 φάουλ και έχοντας τον Σχορτσιανίτη ξεκούραστο  κατάφερε να ελέγξει τον ρυθμό, να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα και να προηγηθεί μέχρι και με 10 πόντους διαφορά. Την ίδια στιγμή που στην ομάδα μας σχεδόν τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά. Η άμυνα μας ήταν χαλαρή στο μισό γήπεδο, στα ριμπάουντ δεν  βγάζαμε ενέργεια και στην επίθεση πηγαίναμε διαρκώς σε προσωπικές ενέργειες. Ξαφνικά αυτή η εικόνα άλλαξε και με τον Γουάιτ να βγάζει απίστευτη ενέργεια και να μαζεύει το ένα ριμπάουντ μετά το άλλο παρέσυρε και τους συμπαίκτες του σε έναν δαιμονιώδη ρυθμό. Ο ΑΡΗΣ έκανε ένα εξαιρετικό τρίτο δεκάλεπτο εξαφάνισε το -10 και πήρε τα ηνία της αναμέτρησης. Ο Σχορτσιανίτης είχε κουραστεί και εκνευριστεί,  η άμυνα κυρίως πάνω στον Βασιλειάδη είχε γίνει σαφώς πιο αποτελεσματική ενώ και ο Χάγκινς άρχισε να κλείνει τους διαδρόμους προς το καλάθι μας. Το τρίποντο του Πελεκάνου και του Τσούπκοβιτς ήρθαν την κατάλληλη στιγμή, ο Μακνήλ έδειξε το δολοφονικό του ένστικο ενώ ο Γουάιτ που στα τελευταία παιχνίδια ήταν πολύ άστοχος έδωσε την τελική μαχαιριά από τα 6.75 στον συμπολίτη. Η ομάδα μας έχει περισσότερη ποιότητα από τον συμπολίτη, ο Δ.Πρίφτης είχε περισσότερες επιλογές  στον πάγκο του από τον Μαρκόπουλο, επένδυσε σε αυτό και στο τέλος δικαιώθηκε!

Αυτή η νίκη δίνει τέλος στους ονειροπόλους(σαν και αυτούς της NOVA) που βλέπανε τον συμπολίτη σαν διεκδικητή της 3ης θέσης και ουσιαστικά μας κρατάει σε απόσταση αναπνοής από την ΑΕΚ που την έχουμε και μέσα στην έδρα μας. Δεν χρειάστηκε να κάνουμε κάποιο τέλειο παιχνίδι σήμερα για να φύγουμε νικητές. Ακόμη και με μέτριες εμφανίσεις ομάδες σαν τον  μπάογκ, τον Κόροιβο, τον Κολοσσό μπορούμε και πρέπει να τις κερδίζουμε. Καλό είναι να μην σπαταλήσουμε περισσότερο χρόνο σε αυτή την νίκη και να δούμε τη συνέχεια και πως μπορούμε να γίνουμε ακόμη καλύτεροι. Αυτή η ομάδα έχει και ποιότητα και ταλέντο και δίψα για διάκριση! Τον ΑΡΗ του Β ημιχρόνου να δούμε και στη Λιθουανία και η νίκη είναι στο τσεπάκι μας!

ΥΓ. "Μαχητής" ο Τσόχλας τα έδωσε όλα... Νευρίασε και ο Δέδας που δεν άντεξε να βλέπει τον ΑΡΗ να θριαμβεύει... ας ευχηθούμε μια ζωή τέτοιους ψευτόμαγκες να έχουν οι δίπλα.

ΥΓ2. Εντάξει παιδιά... ένα τρίποντο έβαλε ο Τσούπκοβιτς μην το κάνουμε θέμα.

Σε αγώνα που θύμιζε περισσότερο γυναικείο μπάσκετ ο ΑΡΗΣ επιδόθηκε σε έναν άνευ λογικής διαγωνισμό τρίποντων καταφέρνοντας να χάσει για 2η φορά από έναν κωμικοτραγικό μπαογκ που τέλειωσε το παιχνίδι με 0/22 τρίποντα. Σκορποχώρι η ομάδα, παίκτες χωρίς ρόλους, ομάδα χωρίς σύστημα, πάγκος χωρίς προπονητή... Μετά τις 2 ήττες από τους Γερμανούς του Χέρμπερτ, τον διασυρμό από τα Τρίκαλα(που ηττήθηκε σήμερα εντός έδρας από το Λαύριο) ζήσαμε και αυτόν τον μπάογκ να μας κερδίζει 2 φορές και μάλιστα χωρίς να σκοράρει έξω από τα 6.75.

Εντυπωσιακά ξεκίνησε η ομάδα έχοντας εξαιρετικά ποσοστά στα τρίποντα και δείχνοντας τη διάθεση να τρέξει με κάθε ευκαιρία. Με τον ΑΡΗ μας όμως να επιμένει στα τρίποντα και να μην ψάχνει εναλλακτικούς δρόμους προς το αντίπαλο καλάθι όλα έδειχναν ότι τα μακρινά σουτ σταμάτησαν να μπαίνουν θα είχαμε πρόβλημα. Ο συμπολίτης μπορεί να μην μπορούσε με τίποτα να σκοράρει έξω από τα 6.75, να έχανε τα άχαστα κάτω από το καλάθι αλλά με την επιμονή του να φέρνει την μπάλα κοντά στο καλάθι μας έβρισκε τους τρόπους για να σκοράρει. Σε αυτή την εικόνα βοήθησε σημαντικά η εμμονή του Δ.Πρίφτη να δώσει με χαμηλά σχήματα(ούτε καν τον Μούρτο δεν έβαλε να παίξει άμυνα)  από το ξεκίνημα ένα πλεονέκτημα στον Πέινερς που συνεχώς βρισκόταν στην επίθεση με πιο κοντό παίκτη αλλά και να παίξει για μεγάλο χρονικό διάστημα με τον Σίμτσακ όπου στην άμυνα κάτω από το καλάθι υστερεί σημαντικά. Ο συμπολίτης έμεινε κοντά στο σκορ, τα ποσοστά μας έξω από τα 6.75 συνεχώς μειωνόταν, σύστημα ή έστω σκέψη για να περάσει η μπάλα κοντά στο καλάθι δεν υπήρχε και έτσι απλά χάθηκε το παιχνίδι. Χωρίς ενέργεια οι περισσότεροι παίκτες μας, έδειχναν να μην πιστεύουν στη νίκη ακόμη και όταν πήραν σημαντική διαφορά στο πρώτο ημίχρονο. Ακατανόητο το γιατί ένας παίκτης σαν τον Γιάνκοβιτς δεν μπορεί να έχει ενεργό ρόλο σε αυτόν τον ΑΡΗ  όπως εξίσου ακατανόητο το γιατί δίνονται χρήματα για να έρθουν παίκτες σαν τον Καββαδά και τον Τζάκσον όταν ο κόουτς "βολεύεται" περισσότερο με αυτά που μπορεί να του δώσει ένας παίκτης σαν τον 37χρονο Σίμτσακ... 

Ο ΑΡΗΣ ήταν τραγικός και σήμερα όπως τραγικός είναι σχεδόν στα περισσότερα παιχνίδια από το ξεκίνημα της χρονιάς. Το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες και μπορεί με ένα εύστοχο ή χαμένο σουτ ή και ένα ανάποδο σφύριγμα να παίρναμε τη νίκη. Νίκες σαν πολλές από αυτές που έχουμε πάρει χωρίς όμως η ομάδα να πείθει κανέναν. Το χειρότερο από όλα είναι ότι για να φθάσουμε στο σημείο να παραδεχθούμε τα οφθαλμοφανή πρέπει να ντροπιαστούμε από τους Φράπορτ, τα Τρίκαλα και τον συμπολίτη. Ναι η ομάδα έχει άλλα 3 πολύ σημαντικά παιχνίδια σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ναι η ομάδα πρέπει να συνεχίσει να παλεύει και δεν μπορεί να τα παρατήσει. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και το τι παρακολουθούμε φέτος.... την προσπάθεια του ΑΡΗ να επιστρέψει στην κορυφή ή την μεγάλη ευκαιρία στην καριέρα ενός επαγγελματία προπονητή για να ξεφύγει από την μετριότητα; 

ΥΓ. "Ότι σου δίνει ο αντίπαλος προπονητής πρέπει να το παίρνεις" Τα ακούσαμε στο Ρέθυμνο, το ακούσαμε στο πρώτο παιχνίδι στο Παλέ το ακούσαμε και σήμερα... Μήπως ρε κόουτς δεν πρέπει να παίρνεις ότι σου δίνει ο αντίπαλος προπονητής και να κάνεις κάτι δικό σου;

ΥΓ2. Προφανώς για άλλους παίκτες είναι αρκετό και θετικό το ότι καταφέρνουν και αναπνέουν πάνω στο παρκέ ενώ για άλλους αν σε αυτά τα δίλεπτα διαλλείματα από τον πάγκο δεν καταφέρουν να σηκώσουν την ομάδα στην πλάτη τους είναι άχρηστοι και δεν κάνουν...

ΥΓ3. Ντροπή στον Μαρκόπουλο που ρίχνει ένα αμούστακο παιδάκι σαν τον Κόνιαρη στα βαθειά... θα το καταστρέψει το παιδί....

ΥΓ4. Φταίνε οι διαιτητές... μας χάλασε τη χημεία ο Γκόρντον...  έλειπε ο Σανικίντζε... στα @@ μας το σημερινό, αδιάφορο παιχνίδι ήταν... το Στρασβούργο να κερδίσουμε την Τρίτη και όλα καλά.

ΥΓ5. Ησυχία, μην γκρινιάζει κανείς. Θετική ενέργεια όλοι γιατί διαφορετικά θα αγχωθούν τα παιδιά και ο κόουτς και δεν θα παίζουν καλά...

Με τον Ντραγκίσεβιτς να κάνει όργια στο πρώτο ημίχρονο, τον Κάμινγκς να παίρνει την σκυτάλη στο δεύτερο ημίχρονο στο σκοράρισμα, τον Γιάνκοβιτς να βγάζει την ποιότητα του και τον Ξανθόπουλο να παίζει σαν παθιασμένος εικοσάρης ο ΑΡΗΣ μας "σκούπισε" τον συμπολίτη μέσα στην έδρα του στέλνοντας τους για πρόωρες διακοπές. Μια νίκη που αποτελεί τόνωση ηθικού τόσο για όλη την ομάδα όσο και για όλους εμάς και αποκαθιστά κατά κάποιο τρόπο την τάξη μιας και μετά τις 2 ήττες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος αλλά και την μετριότατη εικόνα μας όλη την χρονιά οι "ανύπαρκτοι" συμπολίτες είχαν βγάλει γλώσσα...

Όπως το περιμέναμε εξελίχθηκε σε μεγάλο βαθμό το σημερινό παιχνίδι με τον ΑΡΗ απελευθερωμένο ψυχολογικά να σουτάρει με εκπληκτικά ποσοστά. Ο Ντραγκίσεβιτς βρήκε τους χώρους, πήρε τις πρωτοβουλίες και για 20' πραγματοποίησε μια ονειρική εμφάνιση υπενθυμίζοντας σε όλους μας ότι ήρθε με τον "τίτλο" του πρώτου σκόρερ της αδριατικής λίγκας. Ο Ξανθόπουλος καθοδηγούσε μαεστρικά την ομάδα, ο Ζάρας στα λίγα λεπτά που αγωνίσθηκε έδωσε λύσεις στην επίθεση ενώ στην άμυνα φανήκαμε σαφώς πιο διαβασμένοι από τον αγώνα του Σαββάτου. Στο τρίτο δεκάλεπτο η πίεση του μπάογκ έγινε έντονη και σε συνδυασμό με την εμετική διαιτησία που πάλευε να γυρίσει το παιχνίδι κατάφερε να μειώσει την διαφορά που είχε φθάσει και στο +13. Εκεί η ομάδα έδειξε χαρακτήρα, έπαιξε καλές άμυνες, βρήκε πόντους από τον Κάμινγκς και τον Γιάνκοβιτς αλλά και βοήθειες από άλλους παίκτες όπως τον Τζάκσον και τον Τσαϊρέλη και διατήρησε το προβάδισμα μέχρι το τέλος. Ένα προβάδισμα που πήρε από την αρχή του αγώνα και δεν τον έχασε ούτε για μια στιγμή!

Μπράβο σε όλους για την σημερινή νίκη μιας και ήταν κάτι που το θέλαμε όλοι πάρα πολύ. Θα πρέπει όμως αυτή την νίκη να μην της δώσουμε παραπάνω αξία από όσο της αναλογεί γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο φετινός ΑΡΗΣ το περασμένο καλοκαίρι "χτίστηκε" για πολλά παραπάνω πράγματα. Το ελάχιστο που θα έπρεπε να είχε κάνει ο φετινός ΑΡΗΣ στο πρωτάθλημα θα έπρεπε να είναι μια πορεία ανάλογη της αποτυχημένης ΑΕΚ όπου θα τον διαχώριζε αγωνιστικά από ομάδες όπως ο μπάογκ, το Ρέθυμνο και ο Κολοσσός. Πλέον θα πρέπει η ομάδα να μην χαλαρώσει αλλά αντιθέτως να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω. Και αν με τον Ολυμπιακό το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός με την ΑΕΚ οφείλει να τα δώσει όλα για να κατακτήσει την 3η θέση. Έτσι μπας και τελειώσει η χρονιά με ένα αμυδρό χαμόγελο. Όσο για τους ανύπαρκτους απλά φάνηκε η γύμνια τους και το πόσο τυχαίες ήταν οι νίκες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. 

ΥΓ. Δεν θα γκρινιάξουμε σήμερα αν και υπήρχαν σημεία στον αγώνα άξια σχολιασμού... όπως άξιο σχολιασμού είναι η επιλογή των σπίκερ για MVP του αγώνα! Στην Ελλάδα είμαστε και κάπως έτσι χτίζονται καριέρες...

ΥΓ2. Για την Ελληνική διαιτησία τα λόγια είναι περιττά. Παιχνίδι για σεμινάριο διαιτησίας για το πως δεν θα πρέπει να σφυρίζουν.

ΥΓ3. Να κερδίζεις και να μην σε αφήνουν να το χαρείς... αναμενόμενο ότι οι διάφοροι δημοσιογραφίσκοι θα χρησιμοποιούσαν αυτή την νίκη για να συνεχίσουν το έργο τους και να βοηθήσουν την καριέρα του MVP. Καλό θα ήταν όπως ζητάνε από τον κόσμο να μην "πιέζει" τον Λάσκαρη να το κάνουν και ίδιοι. Μας κουράσατε με το αγαπημένο σας παιδί... 

ΥΓ4. Πλέον ούτε με τον ΑΡΗ δεν γεμίζουν οι ανύπαρκτοι το γήπεδο. Σίγουρα η αγάπη του κόσμου του ΑΡΗ για το μπασκετικό τμήμα δεν συγκρίνεται με αυτή των οπαδών του συμπολίτη για την ομάδα τους αλλά καλό είναι να αναγνωρίσουμε ότι όσο "νοικοκύρεμα" και αν κάνεις η έλλειψη οράματος και η αγωνιστική μετριότητα μαθηματικά οδηγεί σε άδειο γήπεδο...

Κακός παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας  στο σημερινό παιχνίδι απέναντι στον ανύπαρκτο συμπολίτη που είχε όμως στο πλευρό του την διαιτητική τριάδα… 3 διαιτητές που σφύριζαν με εντελώς διαφορετικά κριτήρια για τις 2 ομάδες, επέτρεψαν στον αντίπαλο μας να παίξει σκληρή επιθετική άμυνα και να φύγει εύκολα στον αιφνιδιασμό με αποτέλεσμα να έρθει η  ήττα.

Νωθρά ξεκίνησε η ομάδα μας το παιχνίδι με τους 3 διαιτητές από τα πρώτα δευτερόλεπτα να δείξουν ξεκάθαρα την πρόθεση τους να υποστηρίξουν τον αντίπαλο μας. Φάουλ με τα μάτια και την ανάσα στην μια πλευρά, φάουλ που δεν δινόντουσαν στην άλλη πλευρά και  κατέληγαν σε "ανόητα λάθη" των παικτών μας. Φάσεις όπως το ανύπαρκτο φάουλ του Πέτγουεϊ που συνοδεύτηκε με τεχνική ποινή, οι 3 φορές που δεν πέρασαν εγκαίρως στο κέντρο, η "άμυνα" του Παπαθεοδώρου πάνω στον Μπέλ, το πιάσιμο ποδιού του παίκτη μας από τον πεσμένο παίκτη του μπάογκ, το επιθετικό ή βήματα του Τζόουνς πάνω στον Αθηναίου, το τετραπλό φάουλ πάνω στον Τσαϊρέλη, η κλωτσιά της μπάλας που οδήγησε σε κλέψιμο και το γεγονός ότι με το που μειώσαμε στον πόντο έκαναν 3 λεπτά για να σφυρίξουν υπέρ μας ήταν πολλά από αυτά που έκριναν την αναμέτρηση μας. Φυσικά το ότι συνέβησαν όλα τα παραπάνω(και ακόμη περισσότερα) δεν διαγραφεί την τραγική εικόνα της δικής μας ομάδος. Κανένα επιθετικό πλάνο με όλους τους παίκτες μας να μην ξέρουν τι να κάνουν την μπάλα. Ενώ και στην άμυνα αρκετά συχνά είδαμε το φαινόμενο να είναι ανοιχτοί όλοι οι διάδρομοι προς το καλάθι μας και ταυτόχρονα να μένει ελεύθερο και το τρίποντο. Ανεξήγητο το σημερινό κοουτσάρισμα του Γιαννάκη. Δεν έδωσε πιο ουσιαστικό ρόλο στον Μπέλ και τον Γουίβερ σε έναν αγώνα που απουσίαζε ο Βον, άφησε ξανά τον Μπένσον παρόλο που έδειχνε να υπερέχει κοντά στο καλάθι ενώ μέχρι και τον Μόραντ που έδωσε ενέργεια στην ομάδα τον ξέχασε στον πάγκο.

 Η  ομάδα ακόμη παλεύει για να κάνει τα βασικά και αυτό όταν συνεχίζει να συμβαίνει μετά από τόσα παιχνίδια δείχνει ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Σήμερα μπορεί να έβαλαν τις χερούκλες τους οι γκρί για να χάσουμε από αυτή την αστεία ομάδα αλλά αυτό δεν αναιρεί τα δικά μας λάθη και αδυναμίες. Η ομάδα πρέπει επιτέλους να αρχίσει να παίζει ουσιαστικό μπάσκετ και όχι να είναι η χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος. Αν για να γίνει αυτό θα πρέπει να αντικατασταθούν κάποιοι από τους ξένους μας τότε ο Δράκος θα πρέπει να είναι ο πρώτος που θα το απαιτήσει γιατί αυτή η εικόνα δεν τιμάει ούτε τον ΑΡΗ αλλά ούτε και τον ίδιο…

ΥΓ. Μετά από τόσα που έχει περάσει αυτός  ο σύλλογος και ο κόσμος του θα ήλπιζες να γινόμασταν ολίγον τι σοφότεροι και να μην επαναλαμβάναμε τα ίδια λάθη. Αντιθέτως βλέπεις ένα "παρεάκι" να έχει παρασύρει μερίδα του κόσμου και να βρίσκει το κουράγιο να "χαρεί που δικαιώνεται" μετά από τέτοιες ήττες. Όποιος έχει τα @@ να αναλάβει την ομάδα ας παρουσιαστεί στον κόσμο και θα τον στηρίξουμε. Μέχρι όμως να φανεί φως στον ορίζοντα, το να "πριονίζετε" η προσπάθεια του Δράκου είναι έγκλημα.

ΥΓ2. Και ας το ξαναγράψουμε συνοπτικά… το ότι η ομάδα ήταν κακή σήμερα δεν αναιρεί το χειρουργείο  που έγινε.