Με μεγάλη έκπληξη τις τελευταίες ημέρες έφτασαν στα αυτιά μου οι φήμες για επενδυτή που θέλει πακέτο την ΚΑΕ και την ΠΑΕ ΑΡΗΣ. Ομολογώ οτι αν το δει κανείς λογικά ο ΑΡΗΣ είναι απο τις ομάδες που θα μπορούσε κάποιος να επενδύσει πάνω μιας και έχει όλα αυτά που χρειάζεται για να πετύχει μια ομάδα. Πολύ κόσμο που αγαπάει την ομάδα και την ακολουθεί πιστά ακόμη και στα δύσκολα, σχετικά καλές εγκαταστάσεις υποδομής, καθόλου ή λίγα χρέη προς τρίτους και δημόσιο, αρκετά καλή διοικητική οργάνωση και καθαρό πρόσωπο κάτι που συνολικά εμπνέει υγεία. Βέβαια όλα τα παραπάνω είναι θετικά για κάποιον που έχει αγνές προθέσεις και θέλει ειλικρινά να επενδύσει στον σύλλογο ώστε με την άνοδο της ομάδος να αυξάνεται και το προσωπικό κέρδος του επενδυτή και το πλάνο του να προχωράει σωστά. Απο την άλλη όπως μας έχει διδάξει η ιστορία οι σύγχρονοι επενδυτές αποφεύγουν να έρχονται στο τέλος μιας σεζόν ώστε να οργανωθούν για να μπουν δυνατά την νέα σεζόν και συνήθως προτιμούν την εκπνοή της περιόδου των μεταγραφών έτσι ώστε να δίνουν την ελπίδα στον κόσμο για κάτι καλό εντελώς ανέξοδα γιατί πολύ απλά όταν κάποιος θέλει να βάλει λεφτά και έχουμε μεταγραφική περίοδο είναι πολύ εύκολο να δεις τις προθέσεις του, τουλάχιστον την συγκεκριμένη στιγμή. Αποφεύγουν να έχουν "καθαρούς" παράγοντες δίπλα τους που να προέρχονται απο τον σύλλογο και προτιμάνε την ομάδα καταχρεωμένη ώστε να θέτουν πάντα τους δικούς τους όρους και να έχουν την εικόνα του "σωτήρα".  Τα δημοσιεύματα που βγήκαν προς τα έξω είναι απο την ίδια πηγή που "ανακάλυψε" το θέμα με τους Άραβες του μπαοκ και κατά διαβολική σύμπτωση "ανακάλυψε" και νέο λαυράκι που αφορά τον ΑΡΗ μας. Βέβαια όσο αφορά τον δικό μας σύλλογο δεν πρόκειται για Άραβες με φορτηγά γεμάτο πετροδόλαρα αλλά Ελληνικό όμιλο επιχειρηματιών με σάκους γεμάτους ευρώ. Μάλιστα το καλύτερο στο συγκεκριμένα δημοσιεύματα είναι οτι αυτός ο όμιλος εκπροσωπείται απο έναν Έλληνα επιχειρηματία γνωστών κιτρινόμαυρων αισθημάτων! Με μια γρήγορη ματιά που έριξα στην συγκεκριμένη ηλεκτρονική εφημερίδα με τις "αποκλειστικές ειδήσεις" διαπίστωσα οτι πρόκειται για μια  οικονομική εφημερίδα με έδρα την Θεσσαλονίκη που λειτουργεί αποκλειστικά στο διαδίκτυο και σε γενικές γραμμές λαϊκίζει με κάθε ευκαιρία. Φυσικά όταν μιλάμε για λαϊκισμούς την πρώτη θέση την έχει ο συμπολίτης και για αυτό σε πολλά άρθρα της συγκεκριμένης σελίδας ασχέτως απο την θεματολογία όταν αναφέρεται στην πόλη μας προσπαθεί να την συνδυάσει με την ομάδα του μπαοκ όπως κάνει ολόκληρη η μηχανή προπαγάνδας του συμπολίτη που εδώ και 2 χρόνια περνάει περίοδο κρίσης.  Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι ο ενιαίος ΑΡΗΣ που όπως λένε οι πληροφορίες είναι ο στόχος των επενδυτών έχει και το θέμα του γηπέδου στην ατζέντα του με το Κλ.Βικελίδης να αποτελεί ενα φιλέτο πρώτης ποιότητας που πολλοί θα θέλουν να δαγκώσουν. Ειλικρινά με όλα αυτά που έχουμε ζήσει τα τελευταία 20 χρόνια τουλάχιστον δυσκολεύομαι να μπω στο τριπάκι του μεγαλοεπενδυτή σωτήρα ιδίως με αυτόν τον τρόπο και με την διαβολική σύμπτωση την ίδια χρονική περίοδο να τρέχει ανάλογο θέμα με τον συμπολίτη. Όσο αφορά την ΚΑΕ μακάρι να υπάρχει θέμα μιας και η διοικητική κατάσταση που επικρατεί δυστυχώς με έχει πείσει οτι δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα και σχεδόν έχουμε πιάσει πάτο...  Θετικό για τον σύλλογο μας είναι οτι πλέον υπάρχουν οι άμυνες μας. Και αν επι χρόνια ο Super 3 ήταν η μοναδική ασπίδα του συλλόγου πλέον υπάρχει και η Λέσχη Φίλων ΑΡΗ και οποιοσδήποτε θα θελήσει να "παίξει" με τον σύλλογο μας πρέπει πρώτα καλά να το σκεφτεί... Για αυτό παίδες απο την νέα χρονιά όλοι στην Λέσχη να ανανεώσουμε τις συνδρομές μας και αυτοί που δεν έχουν γίνει μέλη να γραφτούν το συντομότερο. Ο ΑΡΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ!

Με το δεξί μπήκε στις επίσημες υποχρεώσεις της η αγαπημένη μας ομάδα κερδίζοντας με 0-1 τον Παναιγιάλειο .   3 βαθμοί που μας δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση του κυπέλλου μετά το Χ στην άλλη αναμέτρηση του ομίλου μας. Μια νίκη που παρά την μέτρια εμφάνιση φέρνει έναν αέρα αισιοδοξίας ενόψει της μάχης της ανόδου που είναι και ο μεγάλος μας στόχος.

Ένα ανούσιο παιχνίδι χωρίς ευκαιρίες είδαμε στο πρώτο μέρος και από τις δύο ομάδες που έτρεχαν πάνω κάτω στο γήπεδο χωρίς να μπορούν να δημιουργήσουν κάτι. Στην επανάληψη και μετά την είσοδο του Πλατέλλα η ομάδα βελτιώθηκε και κατάφερε να σκοράρει με τον βραχύσωμο παίκτη να κάνει ένα εξαιρετικό ντεμπούτο δικαιολογώντας τον ενθουσιασμό που προκάλεσε το άκουσμα της μεταγραφής του. Κατά τα άλλα η ομάδα έδειξε να έχει αντοχές, δύναμη, τρεξίματα και διάθεση αλλά και πάρα πολλά προβλήματα στον τομέα της επιθετικής ανάπτυξης. Εκεί οπού οι εμπνεύσεις απουσίαζαν και μόνο  η πίεση μας και τα λάθη των αντιπάλων μας  έδιναν την ευκαιρία να γίνουμε απειλητικοί.

Η ομάδα δεν εντυπωσίασε αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν μόλις το πρώτο παιχνίδι. Ο Παναιγιάλειος μπορεί να μην είναι καμία ομάδα φόβητρο αλλά δεν παύει να είναι ομάδα της FootballLeagueπου θα αντιμετωπίσουμε στο πρωτάθλημα. Πιθανόν στα παιχνίδια πρωταθλήματος όπου θα υπάρχει περισσότερη σκοπιμότητα τα πράγματα να είναι και πιο δύσκολα. Από την άλλη όμως υπάρχει το περιθώριο χρόνου η ομάδα να βελτιωθεί, να βρει κάποιους αυτοματισμούς στην επίθεση και να παρουσιαστεί πανέτοιμη όταν ξεκινήσει αυτό το δύσμοιρο πρωτάθλημα της Football League.

ΥΓ. Εξαιρετικές οι νέες φανέλες ! Άρεσαν πολύ!

Ισόπαλος αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας με τα Γιάννινα σε και αποκλείστηκε από τη συνέχεια του κυπέλλου σε ένα παιχνίδι που το είχε φέρει στα μέτρα του και ήταν αγκαλιά με την πρόκριση. Η ομάδα παρά το μαζικό ροτέισον παρουσιάστηκε καλή, σαφώς ανώτερη από τον αντίπαλο που έμεινε  σχετικά νωρίς με 10 παίκτες, προηγήθηκε στο σκόρ αλλά στο τέλος με ένα παιδικό λάθος πέταξε την νίκη-πρόκριση στα σκουπίδια.

Οι πολλές αλλαγές στην ενδεκάδα δεν φάνηκαν να επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό την εικόνα της. Έλειπαν οι εμπνεύσεις του Πλατέλλα και η μαχητικότητα 2-3 παικτών αλλά σε γενικές γραμμές η ομάδα στάθηκε καλά. Σίγουρα σε σχέση με τον ΠΑΣ ήταν καλύτερη, είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, δεν απειλήθηκε σχεδόν καθόλου και κυνήγησε το γκολ που τελικά ήρθε με κεφαλιά του Μιλούνοβιτς στο 60'. Και αν κανείς συνυπολογίσει ότι από το τέλος του πρώτου ημίχρονου οι αντίπαλοι μας έπαιζαν με 10 παίκτες ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι ήμασταν αγκαλιά με τη νίκη. Μια νίκη που δεν ήρθε μιας και στο 72' ο Μαραγκός δεν συνεννοήθηκε σωστά με τον Αναγνωστόπουλο και έδωσαν την ευκαιρία να γράψει το τελικό 1-1.  Συνολικά η ομάδα άρεσε, παρόλα αυτά από κάποιους παίκτες συγκεκριμένα περιμέναμε να αρπάξουν την ευκαιρία και να δείξουν το κάτι παραπάνω. Ενώ και ο Σπανός που κατεύθυνε την ομάδα από την κερκίδα όπως φάνηκε δεν διάβασε σωστά την εξέλιξη του παιχνιδιού, αδράνησε στις αλλαγές του ενώ θα μπορούσε αν λειτουργούσε πιο γρήγορα και πιο έξυπνα θα μπορούσε να περιορίσει μετά το 1-0 τους αντιπάλους μας σε παθητικό ρόλο αυξάνοντας την πίεση ή με γυρνώντας σε παιχνίδι αντεπιθέσεων εκμεταλλευόμενος την αριθμητική υπεροχή μας να πετυχαίναμε και ένα δεύτερο γκολ.

Ένα γκολ στις καθυστερήσεις με τον Πανιώνιο και μια στιγμιαία αδράνεια στο σημερινό παιχνίδι ήταν αρκετά για να αποκλειστούμε άδοξα σε έναν θεσμό που θέλαμε να προχωρήσουμε και να ζήσουμε πιο δυνατά παιχνίδια που τα έχουμε ανάγκη. Έτσι όμως είναι το ποδόσφαιρο και από τη στιγμή που αποκλειστήκαμε πλέον όλο το ενδιαφέρον περιορίζεται στην προσπάθεια της ανόδου. Και εκεί δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για λάθη αλλά ούτε και για ατυχίες στην καθυστερήσεις.

Σε μια χαλαρή απογευματινή προπόνηση εξελίχθηκε το πρώτο μετά από πολύ καιρό εντός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι της ομάδος μας. Μπαίνοντας πολύ δυνατά από το τζάμπολ του αγώνα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο ο ΑΡΗΣ πήρε τον έλεγχο του πιαιχνιδιού και δεν άφησε τους Μαυροβούνιους να πάρουν ανάσα. Οι Μαυροβούνιοι σε καμία περίπτωση δεν δικαίωσαν όσους μιλούσαν για μια φορμαρισμένη και επικίνδυνη ομάδα μιας και πάνω στο παρκέ είδαμε ένα αδύναμο ανομοιογενές σύνολο.

Όπως ξεκίνησε το παιχνίδι έτσι εξελίχθηκε μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα. Δύναμη, ταχύτητα και μαχητικότητα σε κάθε φάση που έκανε τους αντιπάλους μας να μοιάζουν με μια αδύναμη ομαδούλα ανήμπορη να αντιδράσει στις ορέξεις των παικτών μας. Ο Χάγκινς κάτω από το καλάθι ασταμάτητος, ο Γουάιτ ξεκίνησε ορεξάτος και ο Μακνήλ όποτε ήθελε μπούκαρε μέσα. Καταλυτικό ρόλο στην άνετη επικράτηση έπαιξε ο Ξανθόπουλος που αποδυκνείεται σε μια από τις πιο ουσιώδες μεταγραφές. Πίεση, κλεψίματα, ασίστ από τον έμπειρο πόιντ γκαρντ που παρέσυρε ολόκληρη την ομάδα στον δικό του ξέφρενο ρυθμό. Ενώ και ο Ζάρας με του μπήκε έδωσε άλλη επιθετική πνοή στην ομάδα. Ο Πρίφτης επέμεινε πολύ στο ροτέισον θέλοντας να δώσει περισσότερο χρόνο σε αυτούς που δεν απέδιδαν και τόσο καλά μιας και η ροή του αγώνα το επέτρεπε. Ο ΑΡΗΣ κυρίως στην άμυνα ήταν σταθερός για 40' σε αντίθεση με την επίθεση όπου ομάδα κυρίως στο Β ημίχρονο υπήρχαν στιγμές που κολλήσαμε. Μοναδική παραφωνία στη σημερινή αναμέτρηση η παρουσία του Γουότερς που δεν είχε καμία απολύτως σχέση με ότι μας έχει δείξει ως τώρα.  Το αποτέλεσμα όμως μετράει και η ομάδα συνολικά παίρνει άριστα!

Μπορεί να μετατρέψαμε ένα θεωρητικά δύσκολο παιχνίδι σε περίπατο αλλά όπως φαίνεται πάνω στο παρκέ ο ΑΡΗΣ έχει ακόμη πολλά περιθώρια βελτίωσης. Ο Γουάιτ αν και βελτιωμένος(15 ριμπάουντ !!!) συνεχίζει να έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, ο Μακνήλ θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικός στις επιθετικές του επιλογές ενώ και ο Γουότερς θα πρέπει να βρει τους τρόπους ώστε να αξιοποιεί περισσότερο τους συμπαίκτες του αποφεύγοντας τα λάθη. Όταν όμως κερδίζεις με τέτοια ευκολία και είσαι μέσα σε όλους τους στόχους σου τότε το να διορθωθούν όλα αυτά τα λάθη είναι πολύ πιο εύκολο. Η σημερινή νίκη αν και μόλις τη 2η αγωνιστική είναι πάρα πολύ σημαντική. Βλέποντας και τα άλλα αποτελέσματα η ομάδα πολύ εύκολα θα μπορέσει να πάρει την πρόκριση και να προχωρήσει στην επόμενη φάση. Κάτι που διακαώς θέλει και ο κόσμος της ομάδος που και σήμερα έδωσε βροντερό παρών. Δεν είχαμε sold out αλλά οι περίπου 4500 φίλοι της ομάδος που βρέθηκαν στο γήπεδο δημιούργησαν μια πολύ θερμή ατμόσφαιρα. Μετά και από την σημερινή προπόνηση η ομάδα φαντάζει πανέτοιμη για το κοτο-πάρτυ του Σαββάτου. Όσοι δεν έχετε προμηθευτεί εισιτήριο τρέξτε... γιατί τελειώνουν!!! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!

ΥΓ. Ο Δίπλαρος στο σημερινό παιχνίδι που από το πρώτο δεκάλεπτο είχες διψήφια διαφορά και έκανες πλάκα δεν βρήκε χρόνο συμμετοχής σε αντίθεση με το ντέρμπι κόντρα στον βάζελο που με το που πήρε μια διαφορά ο Παναθηναϊκός ο Πρίφτης είδε την ιδανική ευκαιρία να πετάξει λευκή πετσέτα(παρόλο που η διαφορά ήταν ανατρέψιμη) και να δώσει χρόνο και εμπειρίες στον νεαρό παίκτη. Αυτά περί μίζερης νοοτροπίας για να μην νομίζουν ότι τα βγάζουμε από το μυαλό μας...

ΥΓ2. Το πρόβλημα με τον φωτισμό του γηπέδου κατέγραψαν οι διαιτητές πριν την έναρξη του αγώνα. Βλέπετε η διοίκηση του γηπέδου αντί να βοηθήσει την προσπάθεια του κ.Λάσκαρη ώστε να συντηρηθεί και να αναβαθμιστεί ο μπασκετικός ναός της Ελλάδος ποντάρει στην "ιδιωτική πρωτοβουλία" και στην καλή διάθεση του Ν.Λάσκαρη. Αθάνατη Ελλάδα...

Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας που χάρη σε έναν εκπληκτικό Ζάρα κατάφερε να πάρει τη ρεβάνς από την Τραμπζονσπόρ και να υπερκαλύψει την διαφορά των 3 πόντων από το πρώτο παίχνιδι. Με αυτό το αποτέλεσμα και σε συνδυασμό με τις νίκες της Ούνιξ Καζάν στο Βουκουρέστι και την ήττα της Μπάνβιτ είμαστε μια ανάσα από την πρόκριση στην επόμενη θέση αλλά και την πρώτη θέση που σε μεγάλο βαθμό είναι στα δικά μας χέρια.

Το παιχνίδι φάνηκε από την αρχή θα είναι ντέρμπι μιας και οι 2 ομάδες πήγαιναν κοντά στο σκορ. Ο ΑΡΗΣ κατέβηκε σαφώς πιο διαβασμένος και απέφυγε να επιτρέψει στους Τούρκους να στήσουν ένα νέο πάρτι κάτω από το καλάθι μας όπως έκαναν στο πρώτο παιχνίδι. Αυτή τη φορά ο Στιπάνοβιτς αλλά και οι υπόλοιποι ψηλοί της Τραμπζονσπόρ δεν μπόρεσαν να κάνουν ουσιαστική ζημιά και οι πολλές βολές ήταν αυτές που ουσιαστικά κρατούσαν τους Τούρκους μέσα στο παιχνίδι. Την μέτρια ως κακή εμφάνιση των Μακνήλ και Γουότερς κατάφερε να υπερκαλύψει ο Θοδωρής Ζάρας που έψαχνε από την αρχή της χρονιάς μια εμφάνιση σαν τη σημερινή. Πετυχαίνοντας αρκετά δύσκολα καλάθια και έχοντας εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας έδωσε στην ομάδα μας επιθετικά αυτό που χρειαζόταν ώστε να πάρει μια διαφορά ασφαλείας(έφθασε στο +15 στην 4η περίοδο) και να μην χρειαστεί να αγχωθούμε στο φινάλε του αγώνα ούτε για τη νίκη αλλά ούτε και για την διαφορά των 4 πόντων που θέλαμε. Πολύ καλό παιχνίδι και από τον Χάγκινς που πέρα από τους 18 πόντους που πέτυχε κατάφερε να μαζέψει και 8 ριμπάουντ. Μέτρια πράγματα από τους υπόλοιπους που είχαν σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους κατά την διάρκεια του αγώνα. Σημείο αναφοράς η χρησιμοποίηση του Τσούπκοβιτς ύστερα από καιρό που πήρε 11 ολόκληρα λεπτά από τον προπονητή του. Τώρα αν το έκανε για να δώσει την ευκαιρία(έστω και καθυστερήμενα) στον παίκτη ή για να την πει με τον τρόπο του σε όλους αυτούς που τολμάνε και αμφισβητούν τις επιλογές του είναι θέμα που θα συζητηθεί στις επόμενες ημέρες. Πάντως παρά την αναφορά που έκανε στη συνέντευξη τύπου για το πόσο βοήθησε ο Τσούπκοβιτς δεν νομίζω να ήταν και πολλοί αυτοί που πείσθηκαν με την απόδοση του συμπαθή κατά τα άλλα Σέρβου αλλά και ότι με τη σημερινή νίκη το εμφανές πρόβλημα κάτω από το καλάθι εξαφανίσθηκε ή θα εξαφανισθεί δια μαγείας...

Ευχάριστη μόνιμη έκπληξη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ο κόσμος στην κερκίδα. Παρά την πικρή ήττα από τον Κόροιβο είδαμε σήμερα περισσότερους από 4000 φίλους στο Παλέ και αυτό σίγουρα είναι ότι πιο ευχάριστο για τον ΑΡΗ την φετινή χρονιά. Για αυτό θα πρέπει παίκτες και προπονητής να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό, να βάλουν πάνω από όλα την ομάδα και να μην ξενερώσουν αυτόν τον κόσμο. Θέλω να πιστεύω ότι η σημερινή σημαντική νίκη δεν θα κουκουλώσει για ακόμη μια φορά τα υπαρκτά προβλήματα της ομάδος. Ελπίζω οι φήμες να επιβεβαιωθούν και από την ερχόμενη εβδομάδα ο ΑΡΗΣ να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο!

ΥΓ1. 2 στα 16 οι Γουότερς και Μακνήλ, 11 χαμένες βολές και  17 λάθη συνολικά και όμως ο ΑΡΗΣ κέρδισε και σχετικά εύκολα. Αν αυτό το σύνολο δεν έχει δυνατότητες τότε πραγματικά αναρωτιέμαι ποια ομάδα έχει.

ΥΓ2. Η "τυχαία" χρησιμοποιήση του Τσούπκοβιτς οδηγήσε στην θυσία του Κοέν που αγωνίσθηκε σήμερα κυρίως στη θέση 5 και είχε ως αποτέλεσμα ίσως την χειρότερη εμφάνιση του με την φανέλα του ΑΡΗ.

Ανήμπορος να ακολουθήσει τον ρυθμό της Νίμπουργκ για 40' παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα. Οι Τσέχοι έκαναν σπουδαία εμφάνιση, τιμώρησαν κάθε αδράνεια της άμυνας και μας οδήγησαν σε μια από τις πιο ταπεινωτικές ήττες της Ευρωπαϊκή μας ιστορίας. Χωρίς ενέργεια και πάθος η πλειοψηφία των παικτών μας, έλειψε και η ψυχραιμία από τον πάγκο.

Με εκνευριστικά ποσοστά ευστοχίας έξω από τα 6.75 ξεκίνησαν οι Τσέχοι δείχνοντας από την αρχή αυτό που θα ακολουθούσε παίρνοντας από νωρίς διψήφια διαφορά πόντων. Ο ΑΡΗΣ όμως όσο περνούσε ο χρόνος έδειξε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι των αντιπάλων και παίζοντας στο δεύτερο δεκάλεπτο εξαιρετικό μπάσκετ κατάφερε να ισοροοπήσει το παιχνίδι . Όπως όμως και με τον Κόροιβο έτσι και σήμερα φάνηκε ότι σε αυτό το άναρχο  το runandgun στυλ παιχνιδιού για την ώρα η ομάδα δεν έχει λύσεις. Όταν μάλιστα και ο πάγκος δυσκολεύεται να διαβάσει το παιχνίδι σωστά και να δείξει τον σωστό τρόπο αντίδρασης τότε τα πράγματα γίνονται τραγικά. Ο Δράκος στο Β ημίχρονο στην προσπάθεια να ενισχύσει την περιφερειακή άμυνα παρασύρθηκε και αυτός από τον ξέφρενο ρυθμό της Νίμπουργκ, επέμεινε υπερβολικά στην χρησιμοποίηση του Τσαϊρέλη.  Ως αποτέλεσμα ο μοναδικός παίκτης που μπορούσε να γεμίσει τη ρακέτα αλλά και να κόψει τους εύκολους πόντους κάτω από το καλάθι ξεχάστηκε στον πάγκο και οι Τσέχοι μετέφεραν το πάρτι από την περιφέρεια κοντά στο καλάθι μας που σαν σε προπόνηση έφθαναν σε λέι απ. Με την ομάδα να βρίσκεται σε κατάσταση πανικού κύλησε μέχρι το τέλος η αναμέτρηση με το κοντέρ να σταματάει στο ντροπιαστικό -29… Είναι φανερό ότι η ομάδα είναι ανέτοιμη και δεν έχει την απαραίτητη συνοχή όπως και το ότι υστερεί σε αθλητικά προσόντα. Η απόκτηση του δυναμικού Πέτγουεϊ είχε ως στόχο να καλύψει το συγκεκριμένο κενό αλλά από την στιγμή που ο Αμερικάνος ταλαιπωρείται από χρόνιους τραυματισμούς το πρόβλημα όχι μόνο παραμένει αλλά γίνεται ακόμη πιο έντονο μιας και από πίσω υπάρχουν άπειροι παίκτες που δεν μπορούν να δώσουν λύσεις όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.

Από τις πιο δύσκολες  βραδιές που έχουμε ζήσει μιας και ο  αντίπαλος μας σε καμία περίπτωση θεωρητικά δεν ήταν η ομάδα που θα μας διέσυρε. Λογικό να υπάρχει απογοήτευση αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο ξεκίνημα  και ότι η ομάδα προετοιμάζεται μέσα από τα επίσημα παιχνίδια. Ας  προσπαθήσουμε να κρατήσουμε στο μυαλό μας την αντίδραση μας στο πρώτο ημίχρονο και κάποια εξαιρετικά  playsπου έβγαλε η ομάδα και όλο το υπόλοιπο να το διαγράψουμε από τη μνήμη μας. Όπως κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να κάνει και ο Π.Γιαννάκης και οι παίκτες του ώστε να μην ξαναζήσουμε βραδιές πίκρας σαν τη σημερινή…

ΥΓ. Μπράβο στα παλικάρια που βρέθηκαν στο πλευρό της ομάδος. 

ΥΓ2. Αρρωστημένο πράγμα να περιμένεις στη γωνία για το πότε θα χάσει η ομάδα που αγαπάς για να  βγάλεις χολή... 

Πολλοί ήταν αυτοί(κυρίως εκτός ΑΡΗ) που όταν είδαν τους αντιπάλους μας στους ομίλους έσπευσαν να προδικάσουν το αποτέλεσμα, να μας κόψουν το δικαίωμα στο όνειρο και να περιμένουν με ανυπομονησία την στιγμή που θα μετράμε τα εις βάρος μας γκολ το ένα μετά το άλλο όπως έγινε πριν λίγα χρόνια στο Μόναχο σε μια δύσκολη βραδιά για όλους μας. Εμείς όμως οι Αρειανοί είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα, μας φτιάχνουν τα δύσκολα και γουστάρουμε να σπάμε κάθε προγνωστικό και να βγάζουμε χαζό τον κάθε ειδήμονα που βγάζει κόμπλεξ κατά του ΑΡΗ.  Με την Ατλέτικο στάλθηκε το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, με την Ρόζενμποργκ είχαμε την τζάμπα ήττα και με την Λεβερκούζεν  ακόμη στριφογυρνάει στο μυαλό μας η χαμένη ευκαιρία του Κόκε που αν έμπαινε το πιο πιθανό αποτέλεσμα θα ήταν να μιλάμε αυτήν την στιγμή απο την θέση του οδηγού σε έναν τόσο δύσκολο όμιλο. Κάπως έτσι όπως αισθανόμαστε εμείς οι φίλαθλοι αυτής της τεράστιας ομάδας πρέπει και πιστεύω οτι έτσι αισθάνονται οι παίκτες μας, ο προπονητής μας και όλοι όσοι αποτελούν την ποδοσφαιρική ομάδα του ΑΡΗ. Ήδη έχουμε κερδίσει τον σεβασμό των μεγάλων αντιπάλων μας αλλά αυτό δεν μας αρκεί. Ό προπονητής της Λεβερκούζεν μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον ΑΡΗ αλλά εμείς προτιμάμε δηλώσεις εκνευρισμού ανάλογες με αυτές του προπονητή της Ατλέτικο μετα το 1-0 στο Κλ.Βικελίδης. Είναι ήρεμοι, έχουν αυτοπεποίθηση, έχουν καλύτερη ομάδα, έχουν πιο πολλούς βαθμούς απο εμάς, αγωνίζονται στην έδρα τους αλλά εμείς σήμερα το βράδυ θα είμαστε εκεί για να τους το χαλάσουμε! Να φέρουμε τα πάνω κάτω, να τους ταράξουμε την ηρεμία, να τους σπάσουμε τον τσαμπουκά και να φύγουμε απο εκεί με το κεφάλι ψηλά και με τους βαθμούς της νίκη στην τσέπη. Ναι μπορεί να ακούγεται υπεροπτικό το να ζητάμε την νίκη σήμερα αλλά αυτό το δικαίωμα το αποκτήσαμε με την αξία μας χάρη στις εμφανίσεις των παικτών του Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Σημαντικό ρόλο για την εξέλιξη του παιχνιδιού θα παίξει το πόσο δυνατά θα μπουν στο παιχνίδι οι 2 ομάδες και αν ο ΑΡΗΣ μας καταφέρει απο την αρχή να δείξει τις επικίνδυνες διαθέσεις του ώστε οι αντίπαλοι να μην μας κλείσουν στην περιοχή και να τους οδηγήσουμε σε ένα πολύ πιο επιφυλακτικό παιχνίδι ανάλογο με αυτό του Κλ.Βικελίδης πριν 2 εβδομάδες. Φυσικά όπως και τότε έτσι και σήμερα και σε κάθε μεγάλο παιχνίδι για να κερδίσεις θα πρέπει να εκμεταλλευτείς ακόμη και την μισή ευκαιρία που θα σου δοθεί γιατί δύσκολα να κάνεις σε τέτοιο επίπεδο σωρεία ευκαιριών ώστε να καταφέρεις να πετύχεις το πολυπόθητο γκολ. Έχω ενα προαίσθημα σήμερα οτι ο Κόκε θα μας δώσει αυτό που μας χρωστάει απο το παιχνίδι στο Κλ.Βικελίδης(και όχι μόνο) . Μπορεί η Λεβερκούζεν να αγωνίζεται στην έδρα της αλλά μάλλον σήμερα τα συνθήματα που θα επικρατήσουν θα είναι αυτά των οπαδών μας και σίγουρα η κίτρινη κερκίδα θα δώσει άλλη ώθηση στην ομάδα μας. Όπως και να το κάνουμε μπορεί οι αντίπαλοι οπαδοί να είναι πολλαπλάσιοι αλλά ούτε κατα διάνοια δεν θα έχουν τον παλμό και την τρέλα των Αρειανών. Όλοι μαζί λοιπόν,  ομάδα και κόσμος  για να γράψουμε ακόμη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της ομάδος!

Επιτέλους μπάλα θα μπορούσε να πει κανείς μιας και έπρεπε να φθάσουμε τέλη Οκτώβρη για να δούμε κάτι περισσότερο από ένα φιλικό προετοιμασίας. Μπορεί να μην ξεκινάει το χιλιοταλαιπωρημένο πρωτάθλημα της Football League και να αρχίζουμε με το κύπελλο αλλά φέτος για την ομάδα μας ο συγκεκριμένος θεσμός μόνο αδιάφορος δεν θα είναι. Δεν χρειάζεται να κάνουμε πλάνα και όνειρα αλλά αυτό που σίγουρα θα πρέπει να κάνουν ο προπονητής και οι παίκτες μας είναι να αρπάξουν αυτήν την ευκαιρία που τους δίνετα μέσα από το κύπελλο και να υπενθυμίσουν σε ολόκληρη την φίλαθλη Ελλάδα ότι ο ΑΡΗΣ επιστρέφει!

Αγωνιστικά όπως κάναμε και στις μαύρες χρονιές της Γ Εθνικής δεν θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα. Με αυτό το ρόστερ και  12 φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας οι παίκτες του Ν.Αναστόπουλου οφείλουν να κερδίζουν με συνοπτικές διαδικασίες ομάδες σαν τον Αιγινιακό. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Πλέον ξεκινάνε τα επίσημα παιχνίδια και όλοι οφείλουν να λειτουργήσουν σαν επαγγελματίες, να μην υποτιμήσουν κανέναν αντίπαλο και σε κάθε ευκαιρία να δείχνουν την ανωτερότητα τους μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου. Οι Αλγερινοί δεν θα αγωνιστούν αλλά με αυτό το ρόστερ θα είναι λάθος αν ξεκινήσουμε με την λογική του ποιος παίζει και ποιος δεν παίζει. Σοβαρότητα, πάθος, αποφασιστικότητα και νοοτροπία νικητή είναι αυτά που χρειάζονται για να πάρει ο ΑΡΗΣ αυτό που θέλει. Όχι μόνο σε αυτό το παιχνίδι αλλά και στα υπόλοιπα που θα ακολουθήσουν.

Το πρωτάθλημα είναι αυτό που μας καίει και εκεί είναι που δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για στραβοπάτημα. Παρόλα αυτά το κύπελλο είναι η ιδανική ευκαιρία για να αρχίσει να γουστάρει ξανά, να συσπειρωθεί μαζικά γύρω από την ομάδα και να της ξαναδώσει αυτή τη δυναμική την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες. Αρχίζουμε από το μεσημέρι της Τρίτης δυνατά και ανυπομονούμε για τη συνέχεια ακόμη περισσότερο! Εκδίκηση και ντου ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!!

ΥΓ. Επιτέλους μπάλα! Καιρός να ασχοληθούμε και λίγο με το ποδόσφαιρο γιατί βαρεθήκαμε με τα φιλικά και κουραστήκαμε με την "πριφτιάδα"!

Πρεμιέρα στις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις για την αγαπημένη μας ομάδα όπου σήμερα στις 20.30 αντιμετωπίζει την ομάδα του Παναιγιάλειου για το θεσμό του κυπέλλου! Ένα παιχνίδι ξεχωριστής σημασίας μιας και από σήμερα θα πρέπει το σύνολο που έστησε ο Π.Μυροφορίδης, υπό τις οδηγίες του Δ.Σπανού να δικαιολογήσουν την αισιοδοξία του καλοκαιριού παίρνοντας την πρώτη νίκη της χρονιάς.

Όπως  σε όλα τα φιλικά που δώσαμε στην προετοιμασία όπου δεν είχαμε εικόνα  όσο και στο φιλικό  με τη Βέροια που παρακολουθήσαμε στο Κλ.Βικελίδης είχαμε επισημάνει ότι τα φιλικά παιχνίδια δεν μπορούν να ληφθούν ως σοβαρό κριτήριο για όλους εμάς. Ναι μεν ο προπονητής κάνει τις δοκιμές του και βλέπει αυτά που θέλει να δει αλλά η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω δεν έχει καμία απολύτως σχέση με ένα πραγματικό παιχνίδι. Η έλλειψη σκοπιμότητας, οι πολλές δοκιμές(και αλλαγές)  και η προφύλαξη των παικτών από τους τραυματισμούς είναι μερικά από αυτά που συμβαίνουν στα φιλικά σε αντίθεση με τα επίσημα παιχνίδια.  Έτσι λοιπόν από τους παίκτες του Δ.Σπανού περιμένουμε να δούμε την δίψα για διάκριση , την μαχητικότητα και όλα αυτά τα στοιχεία που θα είναι ικανά να μας πείσουν ότι ο φετινός ΑΡΗΣ μπορεί να πετύχει εκεί που απέτυχε ο περσινός.

Το περιθώριο για πειράματα και δοκιμές δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σε αυτά τα χρόνια μακριά από την σουπερλίγκα ουσιαστικά παίζει την ίδια του την ύπαρξη. Καλή η όλη θεωρία περί διαφορετικής φιλοσοφίας και του στησίματος μιας ομάδος στα μέτρα της FootballLeagueπου θα είναι ικανή να πάρει την άνοδο, αρκεί φυσικά να μην μείνει μια απλή θεωρία… Ας γίνει λοιπόν η καλή αρχή σήμερα για να φτιαχτούμε λίγο παραπάνω ενόψει Μπόκα και της έναρξης του πρωταθλήματος, όποτε και αν ξεκινήσει…