Μια από τα ίδια θα έπρεπε να ήταν κανονικά ο τίτλος αυτού του κειμένου αλλά σε μια προσπάθεια τουλάχιστον από την δική μας πλευρά να μην επαναλαμβανόμαστε προτιμήσαμε κάτι διαφορετικό. Ουσιαστικά το σημερινό έργο το έχουμε δει πάρα πολλές φορές τόσο σε ότι έχει να κάνει με την δική μας ομάδα όσο και με τις καθοριστικές διαιτητικές αποφάσεις που μας στερούν ως συνήθως πολύτιμους βαθμούς και μας κόβουν την φόρα. Εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο με πολλές ευκαιρίες χωρίς όμως την ουσία του ποδοσφαίρου που είναι το γκολ. Θέλετε να το πείτε ατυχία, θέλετε να το πείτε απροσεξία, θέλετε να το πείτε ανικανότητα η ουσία είναι ότι με λίγη περισσότερη προσοχή στην τελική προσπάθεια η μπάλα θα είχε καρφωθεί στα δίχτυα και οι 3 βαθμοί στην τσέπη. Δεν θα με προβλημάτιζε αν το σημερινό ήταν μια παρένθεση αλλά δυστυχώς είναι ο κανόνας όπου θέλει τον ΑΡΗ  αρκετά συχνά να εντυπωσιάζει χωρίς όμως να παίρνει αυτό που θέλει. Δεν ξέρω αν είναι θέμα επιθετικού αλλά πάντως τις χρονιές που ο ΑΡΗΣ είχε παίκτη με ξεκάθαρο προσανατολισμό στο γκολ(Κόκε την πρώτη χρονιά, Κάμπορα) τέτοια θέματα συνήθως τα ξεπερνούσαμε. Κατά τα άλλα δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα και να αγνοούμε το γεγονός ότι η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο έδειξε εξαιρετικά στοιχεία. Δυστυχώς το δεύτερο ημίχρονο δεν ήταν ανάλογο του πρώτου αλλά η διάρκεια στο παιχνίδι θέλει τον χρόνο της και από την στιγμή που είμαστε στην πρεμιέρα νομίζω ότι ήταν κάτι το φυσιολογικό. Επαναλαμβανόμενο έργο για κακή μας τύχη είναι και αυτά τα "φαντάσματα" με τις σφυρίχτρες που σε ξεκάθαρα πέναλτι σαν και αυτό που έγινε στο Νέτο δεν βλέπουν τίποτα ή κόκκινες κάρτες όπως ήταν η απόκρουση έξω από την μεγάλη περιοχή του αντίπαλου τερματοφύλακα όπου και πάλι ο Τριτσώνης δεν είδε τίποτα. Σίγουρα σήμερα ήταν πρεμιέρα και για τους διαιτητές αλλά πως τυγχάνει όλα τα ανάποδα σφυρίγματα να είναι εις βάρος μας είναι κάτι το ανεξήγητο. Αυτός που ήταν πανέτοιμος για την αποψινή πρεμιέρα δεν ήταν άλλος από τον κόσμο του ΑΡΗ όπου έκανε το αναμενόμενο και με το παραπάνω ανανεώνοντας με τον τρόπο του το ραντεβού με την αγαπημένη μας ομάδα στο Κλ.Βικελίδης σε 2 3βδομάδες περίπου. Εκεί θα γίνει πανικός, εκεί θα γίνει η γνωστή γιορτή και εκεί όπως όλα δείχνουν η ομάδα μας θα παρουσιαστεί ενισχυμένη επιθετικά τόσο με την επιστροφή του Τσέζαρεκ όσο και με τον Β.Γιάκομπ που σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες είναι μια ανάσα. Μπορεί να μην είναι ο παίκτης του επιπέδου που περιμέναμε αλλά από το τίποτα και ο Γιάκομπ καλός είναι... Δεν υπάρχει λόγος να απογοητευόμαστε που δεν ήρθε η νίκη σήμερα. Είμαστε στην αρχή, το πρόγραμμα είναι καλό και στο χέρι μας είναι να ξεκινήσουμε δυνατά. VAMOS ARIANARA VAMOS CAMPEON!

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=6LIKMgBdXsw&feature=related]

Προφητικό έμελλε να είναι το preview του αγώνα όπου αναφερθήκαμε στην λανθασμένη προσέγγιση της πλειοψηφίας του κόσμου του ΑΡΗ για αυτό το παιχνίδι που με μια παράλογη αισιοδοξία απαιτούσε και έβλεπε εύκολη νίκη κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα. Το να θέλει και να ζητάει κάτι το τέτοιο ο Αρειανός φίλαθλος μου φαίνεται ως ένα σημείο φυσιολογικό μιας και είναι στο DNA του, το να παρασύρεται όμως το τεχνικό τιμ και να αγνοεί τα δεδομένα του φετινού ΑΡΗ είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και ίσως να είναι η αρχή της προβληματικής εικόνας του σημερινού ΑΡΗ.

Με μια πρόχειρη ματιά μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι όταν ολόκληρη η ομάδα αμύνεται αποφεύγει τα πολλά τα λάθη με αλληλοκαλύψεις και έχει και τους παίκτες που μπορούν να χτυπήσουν στην κόντρα όπως είναι ο Γιαννώτας αλλά και ο Αγκάνθο που με τις ντελικάτες κινήσεις του μπορεί να αιφνιδιάσει κάθε αντίπαλη άμυνα. Αυτά τα χαρακτηριστικά στα εκτός έδρας παιχνίδια αλλά και απέναντι σε αντιπάλους που θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στο παιχνίδι μπορεί να είναι αρκετά για να κάνουμε τις ζημιές και να κλέψουμε βαθμούς. Όταν όμως αγωνίζεσαι μέσα στην έδρα σου με αντιπάλους όπως είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα, η Βέροια, ο Πλατανιάς και ομάδες ανάλογου επιπέδου είναι απαραίτητο να βάλεις άλλα στοιχεία στο παιχνίδι σου όπως περισσότερη ταχύτητα, καλύτερες αλληλοκαλύψεις, δημιουργικότητα στην επίθεση και συγκέντρωση στα αμυντικά σου καθήκοντα για να αποφύγεις λάθη που μπορεί να σου στοιχίσουν. Αυτά λοιπόν τα απαραίτητα στοιχεία για την ώρα η ομάδα μας δεν δείχνει να τα έχει, και αυτό δεν είναι κάτι που φάνηκε σήμερα απλά αυτό που έγινε σήμερα ήταν άλλη μια επιβεβαίωση των δυνατοτήτων της ομάδος μας. Ακριβώς όλα αυτά περίμενα να είχε κατανοήσει το προπονητικό τιμ και να είχε στήσει την ομάδα με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Προσέχοντας πρώτα την άμυνα, παίρνοντας σιγά σιγά το κέντρο και βγαίνοντας διστακτικά μπροστά με καμιά κόντρα από λάθος στο κέντρο, καμιά γιόμα, κανά στημένο, σε ένα πιο αργό τέμπο, ελαφρώς πιο πονηρά κοιμίζοντας τον αντίπαλο και όχι δίνοντας του το δικαίωμα να κάνει από το 1' το παιχνίδι που είχε σχεδιάσει από πριν. Άγιαξ της Ηπείρου είναι το χαϊδευτικό των Ιωαννίνων και πραγματικά ακριβώς σαν τον Άγιαξ των καλών εποχών καταφέραμε να τους κάνουμε να φαίνονται στο Α΄ ημίχρονο. Με κάθε ευκαιρία οι παίκτες του ΠΑΣ Γιάννενα έβγαιναν στην κόντρα κυρίως από κέντρο παρά τα 3 αμυντικά χαφ , έσπαζαν την μπάλα ιδανικά δεξιά ή αριστερά και δημιουργούσαν την μια ευκαιρία μετά την άλλη με τον πλέον υποδειγματικό τρόπο. Πανικός μετά το πρώτο γκολ, αναμενόμενο το δεύτερο γκολ, ευτυχώς δεν ήρθε και το τρίτο παρά τις πολύ καλές ευκαιρίες κυρίως από την πλευρά του Ψυχογιού που ήταν σαν να βλέπουμε 3-4 φορές την ίδια φάση στο ριπλέι... Τώρα βέβαια όποια κριτική και αν κάνουμε για τον τρόπο με τον οποίο έστησαν για άλλο ένα παιχνίδι την ομάδα ο Πασιαλής και ο Μπουγιουκλής όταν βλέπεις αυτή την νωθρότητα και ανόητα λάθη από την πλειοψηφία των παικτών όλα τα άλλα περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Μάλιστα οι ίδιοι οι παίκτες μας κατάφεραν να μας αποδείξουν στο Β ημίχρονο ότι αν θέλουν μπορούν να τα καταφέρουν πολύ καλύτερα και να βγάλουν την ενέργεια που περιμένουμε να βγάλουν μέσα στο γήπεδο. Αν και υπήρχαν πολλοί αρνητικοί πρωταγωνιστές δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιον μιας και σχεδόν όλοι ήταν τραγικοί. Επειδή λοιπόν όπως είπε και ο κ.Πασιαλής αυτοί είναι οι παίκτες της ομάδος μας θέλοντας να τονίσει ότι το υλικό της ομάδος μας είναι περιορισμένων δυνατοτήτων θα πρέπει να στήνει και την ομάδα ανάλογα. Η φετινή χρονιά είναι χρονιά επιβίωσης και αυτό σημαίνει ότι κάθε βαθμός είναι χρυσάφι. Και όταν ομάδες με σαφώς καλύτερο υλικό από το δικό μας έχουν κάνει πορείες μεγάλες, έχουν πάρει τίτλους με βάση την άμυνα και κερδίζοντας με μισό γκολ τότε ο φετινός ΑΡΗΣ με το υλικό που έχει είναι υποχρεωμένος να αφήσει στην άκρη τα θέλω του κόσμου για καλές παρουσίες, επιβλητικές νίκες κτλ και να ματώσει για κάθε βαθμό μέσα στο γήπεδο που θα πρέπει να κερδίσει με όποιον τρόπο μπορεί.

Φυσικά επειδή ΑΡΗΣ είσαι και μένεις μακριά από κουμπαριές, κέντρα αποφάσεων κτλ λογικό είναι να έχεις το "κοράκι" απέναντι σου. Αν ο Δελφάκης έβρισκε το θάρρος να δώσει το εμφανέστατο πέναλτι πάνω στον Γιαννώτα και την κόκκινη στον τερματοφύλακα του ΠΑΣ Γιάννενα τότε με το σκορ 1-2, τον αντίπαλο μας με 10 παίκτες και 40' να απομένουν πολύ πιθανόν να βλέπαμε ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα. ΄Οσο για το τρίτο γκολ των Ιωαννίνων που σίγουρα πολλοί καλοθελητές θα βρεθούν να αναδείξουν να τους προλάβω και να τους πω ότι εκεί τουλάχιστον δεν είχαμε αλλοίωση αποτελέσματος. Κρίμα για τον κόσμο που στηρίζει τόσο αυτή την ομάδα παρά τις πίκρες. Η παρουσία του και σήμερα είναι μια υπόσχεση ότι δεν θα εγκαταλείψουμε την μάχη έτσι εύκολα. Μια υπόσχεση προς όλους όσους κινούνται μέσα και έξω από τον ΑΡΗ μας που κάποια στιγμή θα πρέπει να αναγνωρίσουν και την προσπάθεια του κόσμου γιατί η υπομονή μας έχει τελειώσει.

ΥΓ. Τώρα που χάσαμε μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξαναθυμηθούμε σημαντικά θέματα όπως είναι η διοίκηση Πρωτοδικείου και ο λογιστικός έλεγχος? Άλλα ξέχασα, έχουμε Ζαμπέτα και τα κανονίζει όλα! Insert coin and push play button...

Άγιος Βασίλης ντύθηκε σήμερα ο Σιδηρόπουλος και λίγο πρόωρα άρχισε να μοιράζει δώρα. Φυσικά τέτοιου είδους δώρα ποτέ δεν είναι για την ομάδα μας αλλά σχεδόν πάντα για τους αντιπάλους μας. Έτσι σήμερα σε ένα παιχνίδι ο ΑΡΗΣ στεκόταν πολύ καλά, είχε τον πρώτο λόγο  και έδειχνε ότι θα μπορούσε να φύγει νικητής ήρθε ο Σιδηρόπουλος για ακόμη ένα παιχνίδι και με μια σειρά εξόφθαλμων αποφάσεων ουσιαστικά διαμόρφωσε αυτό το 2-1. Πέναλτι που μόνο ο Καλόπουλος θα το έδινε, αποβολή χωρίς λόγο του Τάτου, ανύπαρκτο φάουλ από όπου προήλθε το δεύτερο γκολ και "πνίξιμο" της αποβολής του Ντεβισέντι στη μπουνιά στον Οικονομόπουλο. Μέχρι τότε ούτε για πλάκα δεν είχε απειλήσει ο ΠΑΣ ενώ η ομάδα μας έφθανε με σαφώς καλύτερες προϋποθέσεις στην αντίπαλη εστία.

Η διαφορά στην ομάδα μας σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια ήταν αισθητή από το ξεκίνημα. Με τις γραμμές να παίζουν πολύ πιο κοντά η μια από την άλλη, η μεσοαμυντική λειτουργία να δείχνει σαφώς καλύτερη και την ομάδα να αντεπιτίθεται με αρκετά έξυπνο τρόπο ο ΑΡΗΣ έδειχνε ότι μπορεί να κερδίσει  το σημερινό παιχνίδι. Η φλύαρη κατοχή του ΠΑΣ κυρίως πίσω από το κέντρο και οι περισσότερες και ουσιαστικότερες ευκαιρίες που είχε ο ΑΡΗΣ μας αποτύπωνε την εικόνα του Α΄ημιχρόνου. Επειδή όμως στην σουπερλίγκα το να παίζεται ποδόσφαιρο και να κερδίζει ο καλύτερος αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα ο Σιδηρόπουλος για ακόμη μια φορά επιβεβαίωσε τον κανόνα που θέλει τα "κοράκια" να κρίνουν τις αναμετρήσεις. Αποβολή χωρίς λόγο στον Τάτο που ήταν ο εγκέφαλος του σημερινού ΑΡΗ, πέναλτι για γέλια και για κλάματα, "πνίξιμο" της πεντακάθαρης αποβολής του Ντεβισέντι και ανύπαρκτο φάουλ στη φάση του δεύτερου γκολ. Αυτός ήταν ο Σιδηρόπουλος σήμερα και αυτός ήταν ο ΠΑΣ σήμερα που δεν έκανε τίποτα παραπάνω από το να δεχθεί τα δώρα του Σιδηρόπουλου. Επειδή το θέμα της διαιτησίας είναι σχεδόν μόνιμο και σαφώς πιο πολύπλοκο για να λυθεί θα πρέπει να δούμε από μόνοι μας τι μπορούμε να κάνουμε για την δική μας την ομάδα. Ο Σ.Παπαδόπουλος άλλαξε πολλά σήμερα αλλά θα πρέπει να αλλάξει ακόμη περισσότερα. Πέρα από την μεταγραφική ενίσχυση θα πρέπει να σταματήσουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας και να παραδεχτούμε ότι υπάρχει πρόβλημα και στην θέση του τερματοφύλακα. Θέμα άγχους, απειρίας ή κακό μομέντουμ, η ουσία είναι ότι ο Σ.Διούδης έχει πνίξει πολλά γκολ. Είναι εκνευριστικό να τρως διαρκώς γκολ μέσα από τη μικρή περιοχή γιατί ο τερματοφύλακας σου φοβάται να βγει. Όπως λοιπόν με τον Μιλίνκοβιτς λέγαμε ότι από την στιγμή που δεν παίρνει τα αποτελέσματα πρέπει να αλλάξει έτσι και ο Διούδης θα πρέπει να κάτσει λίγο στον πάγκο να ηρεμήσει. Μπορεί και ο Μπουζάνης να μην έχει δώσει τα καλύτερα δείγματα γραφής αλλά σίγουρα ο Διούδης θα πρέπει να ηρεμήσει. Κατά τα άλλα το παιχνίδι δεν χωράει κριτική. Όσο παίζαμε με 11 στα ίσια ήμασταν καλύτεροι. Από τη στιγμή που ο Σιδηρόπουλος εσκεμμένα έκανε το παιχνίδι μπουρδέλο και έβαλε τους αντιπάλους μας μπροστά είδαμε άλλον αγώνα από αυτόν που κανονικά θα παρακολουθούσαμε. Απορίες γέννησε η απόφαση του νέου μας προπονητή που  αδράνησε  στις αλλαγές ενώ φαινόταν γύρω στο 65 με 70 ότι μέναμε από δυνάμεις. Ενώ και η αλλαγή στο 91' με το σκορ εις βάρος σου μάλλον τους αντιπάλους μας ευνόησε. Παρόλα αυτά φάνηκε κάτι να αλλάζει και ελπίζουμε να υπάρχει ακόμη περισσότερη βελτίωση στη συνέχεια.

Σήμερα ο ΑΡΗΣ δεν έχασε γιατί ήταν κακός αλλά γιατί  ο Σιδηρόπουλος αποφάσισε να τον εκτελέσει. Αυτή η αντιμετώπιση από τη διαιτησία ενισχύει την άποψη ότι αυτό που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην σωτηρία της ομάδος μας είναι κυρίως το παρασκηνιακό κομμάτι του πρωταθλήματος και όχι το καθαρά αγωνιστικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι η νέα διοίκηση θα πρέπει να κάτσει με σταυρωμένα χέρια αλλά αντιθέτως ο ΑΡΗΣ στο επόμενο παιχνίδι με τον Απόλλων Σμύρνης θα πρέπει να παρουσιαστεί ενισχυμένος. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να αναλύσουμε τα ονόματα αλλά ο ΑΡΗΣ χρειάζεται παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά. Υπάρχουν αυτοί οι παίκτες παρά το απαγορευτικό των μεταγραφών αλλά το θέμα είναι να βρεθεί ο τρόπος για να έρθουν. Όπως θα πρέπει να δούμε και τη νέα διοίκηση να αντιδράει για τα διαιτητικά αίσχη. Καιρός να ακούσουμε και μια ανακοίνωση διαμαρτυρίας από την ομάδα μας. Μόνο εμείς δεν έχουμε βγάλει...  Μπράβο στον κόσμο που έδωσε το παρόν στους Ζωσιμάδες και ντροπή για όλους αυτούς που θέλουν να λέγονται Αρειανοί αλλά πανηγυρίζουν σήμερα γιατί δεν γουστάρουν πρόσωπα και καταστάσεις.... Ρε σε πείσμα εχθρών και φίλων ο ΑΡΗΣ ΘΑ ΣΩΘΕΙ!

Ούτε στο φινάλε αυτής της εφιαλτικής αγωνιστικής χρονιάς δεν καταφέραμε να χαρούμε μια νίκη... Ακόμη και αν αντίπαλος μας ήταν μια μέτρια και αδιάφορη ομάδα όπως ήταν τα Γιάννενα σήμερα που στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα  είχαν παθητικό ρόλο. Η παρουσία του κόσμου σήμερα παρόλο που δεν ήταν αντιπροσωπευτική του όγκου του λαού του ΑΡΗ έστειλε το μήνυμα προς πάσα κατεύθυσνη. Είμαστε πολλά τα "αρρωστάκια" και η ομάδα δεν θα μείνει μόνη της ποτέ!

Ο Γ.Φοιρός σε μια προσπάθεια να τους χωρέσει όλους στην 11αδα έβαλε τον Τριανταφυλλάκο πίσω από τον επιθετικό και τον Α.Τάτο πιο πίσω με αποτέλεσμα η επιθετική ανάπτυξη της ομάδος κάπου να κολλάει... Στο Β ημίχρονο που ανέβηκε ο Α.Τάτος και άρχισε να παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες ανέβηκε ολόκληρη η ομάδα, κυνήγησε το γκολ χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τα άσχημα τελειώματα του μαχητικού Μανιά και οι καλές τοποθετήσεις του Βελλίδη (που από την μια πλευρά μάζεψε βρισίδια από την άλλη χειροκροτήματα) οδήγησαν στο 0-0 σε ένα παιχνίδι  όπου δεν υπήρχε βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ξεχώρισε και πάλι ο Α.Τάτος, προσπάθησαν οι Μανιάς και Μπακασέτας, καλά τα στημένα του Σουνά αλλά ως εκεί... Πάντως σε παιχνίδι όπου απουσίαζε η σκοπιμότητα και τα σκληρά μαρκαρίσματα οποιαδήποτε κριτική είναι άνευ ουσίας.

Τέλειωσε ο φετινός εφιάλτης και αρχίζει ένας νέος Γολγοθάς από εδώ και πέρα.  Ένας Γολγοθάς που κανείς δεν ξέρει ακόμη αν θα αρχίσει από την Β ή την Γ εθνική και για αυτό αποκλειστικοί υπεύθυνοι είναι φωστήρες της ΚΜΑ που παρά την ανυπαρξία τους συνεχίζουν να παραμένουν στις θέσεις τους. Η παραίτηση του Δ.Σ. της ΚΜΑ όπως και της ΠΑΕ την δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει με απαραίτητη προϋπόθεση για να δούμε την επόμενη ημέρα. Ο Λ.Σκόρδας δυστυχώς απέτυχε και αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω για να κάτσει στην άκρη και να αποποιηθεί τον ρόλο του "θεματοφύλακα" της ΠΑΕ που από μόνος του φαίνεται να έχει αναλάβει. Ενώ το Δ.Σ. της ΚΜΑ έχει βάλει την υπογραφή του και στις 2 αποτυχημένες διοικήσεις που οδήγησαν στον φετινό υποβιβασμό. Αρκετά καθυστερήσαμε την κουβέντα για την επόμενη ημέρα, καιρός λοιπόν να σταματήσουν να κρύβονται άπαντες και να μας πουν στα ίσια ποιοι θέλουν Γ εθνική, ποιοι θέλουν ΑΦΜ και ποιοι θέλουν Β. Να ξέρουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε και αν τελικά όλα τα σενάρια των τελευταίων 2 ετών που ήθελαν εκ των έσω προσπάθεια για τη "διάλυση" του ΑΡΗ ώστε να καλυφθούν τα εγκλήματα των προηγούμενων ετών έχουν πραγματική υπόσταση ή όχι. Εμείς σαν απλοί οπαδοί θα είμαστε εκεί να στηρίξουμε τον ΑΡΗ μας. Είτε συμφωνούμε με πρόσωπα και καταστάσεις είτε όχι. Γιατί πραγματικά εκτός από τους λίγους που έχουν προσωπικά συμφέροντα για τον υπόλοιπο κόσμο του ΑΡΗ ισχύει το πάνω από όλα και όλους ο ΑΡΗΣ...

Την πρώτη ήττα στην φετινή σεζόν μετά από 3 συνεχόμενες νίκες γνώρισε η ομάδα μας στα Γιάννενα σε ένα παιχνίδι που δικαιούταν τουλάχιστον τον βαθμό της ισοπαλίας. Η κακή στιγμή του Δεληζήση σε μια ανύποπτη φάση αποδείχθηκε αρκετή για να χαρίσει τη νίκη στους αντιπάλους που αγωνίσθηκαν με ξεκάθαρο στόχο να αποφύγουν την ήττα και όχι να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω.

Τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα είχε ο ΑΡΗΣ μας με το ξεκίνημα με τις 2 ομάδες να δείχνουν από νωρίς τις διαθέσεις τους. Από την μια πλευρά η ομάδα μας ήθελε την κατοχή και να χτίσει παιχνίδι και από την άλλη τα Γιάννενα να αμύνονται μαζικά και απλά να κρυφοκοιτάζουν τις αντεπιθέσεις.  Η υπεροχή όμως της ομάδος  που έλεγχε τον ρυθμό του αγώνα δεν μετουσιώθηκε σε ευκαιρίες με την έλλειψη εμπνεύσεων και την αργή της κυκλοφορίας της μπάλας να είναι το χαρακτηριστικό του παιχνιδιού μας. Ακόμη και έτσι όμως ο ΑΡΗΣ άγγιξε το 0-1 στο 29' με το καταπληκτικό σου του Ματέο Γκαρσία να σταματάει στο οριζόντιο δοκάρι. Το παιχνίδι συνεχίστηκε στους ίδιους ρυθμούς με τους παίκτες μας με κακές σέντρες και πολλά λάθη στο κέντρο να μην μπορεί να επιτεθεί σωστά. Και αν και ο Κουέστα στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ήταν απλός θεατής χρειάστηκε μόλις μια στιγμή αδράνειας,   η κακή  αντίδραση του  Δεληζήση που ολοκληρώθηκε με την μπάλα να περνάει κάτω από τα πόδια του τερματοφύλακα και να καταλήγει στα δίχτυα. Οι μαζικές αλλαγές (αν και ελαφρώς καθυστερημένα)  του Ερέρα με τους Σιώπη, Μαρτίνες και Ναζλίδη να περνάνε στο παιχνίδι έδωσαν ζωντάνια στην ομάδα χωρίς όμως τελικά να έρθει το γκολ παρά 2-3 καλές στιγμές. Γενικά η ομάδα είχε μέτρια απόδοση, υστέρησε σημαντικά στο επιθετικό κομμάτι και έδειξε να μην έχει τον σωστό τρόπο αντίδρασης μετά το γκολ μιας και περιμέναμε ακόμη περισσότερη πίεση μέχρι το φινάλε. Ο Μπάσα που ήταν εκ των κορυφαίων στα προηγούμενα παιχνίδια σήμερα δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και μάλλον θα έπρεπε να είχε αντικατασταθεί αρκετά νωρίτερα. Ακόμη και έτσι σε καμία περίπτωση τα Γιάννενα δεν άξιζαν τη νίκη που πήραν από το πουθενά.

Μια ήττα πάντα πονάει, ιδιαίτερα όταν έρχεται με τέτοιο άτυχο και σκληρό τρόπο. Ο ΑΡΗΣ μπορεί να μην ήταν καλός σήμερα αλλά σίγουρα ήταν καλύτερος από τον αντίπαλο του. Από την άλλη αυτή η τζάμπα ήττα μπορεί να αποτελέσει ιδανικό μάθημα για τον Π.Ερέρα και τους παίκτες του ώστε να παρουσιαστούν καλύτεροι και εξυπνότεροι στη συνέχεια. Όσο για εμάς παρά την απότομη προσγείωση , παίρνουμε μια ανάσα και συνεχίζουμε με ακόμη περισσότερη τρέλα να μετράμε αντίστροφα μέχρι τη στιγμή που θα βρεθούμε δίπλα στον κιτρινόμαυρο Θεό!

ΥΓ. Το ότι σε 4 παιχνίδια ως τώρα στο πρωτάθλημα οι αντίπαλοι σου κλείνονται στην άμυνα και παίζουν με αντεπιθέσεις δείχνει και το πόσο δυνατοί είμαστε.

ΥΓ2. Εντάξει, το καταλαβαίνω ότι πολλούς χαλάει η δυναμική επιστροφή του ΑΡΗ και ανυπομονούσαν για αυτή την πρώτη ήττα. Αλλά το να παρουσιάζουν τα διάφορα κομπλεξικά αρδάκια το ανύπαρκτο γιάννενο που κέρδισε χάρη σε ένα τυχερό αυτογκολ ως μια παθιασμένη ομάδα που κατάφερε να μας σταματήσει με το παιχνίδι της είναι ολίγον τι υπερβολικό...

ΥΓ3. Κάποια στιγμή θα πρέπει οι πολίτες αυτής της χώρας να πετάξουν τα εκάστοτε ταμπελάκι με το οποίο δικαιολογούν την κάθε αυθαιρεσία και να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα αυτά τα αίσχη που συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2018. Εκτός φυσικά και αν ζούμε ακόμη στις εποχές της Χούντας ή σε κάποιο κράτος με στρατιωτικό νόμο όπου η ελεύθερη μετακίνηση μέσα στη χώρα θεωρείται έγκλημα.

Με τον Ματέο Γκαρσία να λύνει για ακόμη μια φορά τον γόρδιο δεσμό του γκολ ο ΑΡΗΣ πήρε άλλη μια σημαντική νίκη που μας ανεβάζει στην 5η θέση! Δυσκολεύτηκε η ομάδα με την πολυπρόσωπη άμυνα του ΠΑΣ, καθοριστικές οι αλλαγές του Παντελίδη ώστε να έρθει η νίκη. Εντυπωσιακός και σήμερα ο κόσμος της ομάδος σε αντίθεση με τον Βελλίδη που κατάφερε να κλέψει τη "δόξα" από τον Αθανασιάδη.

Δύσκολο όπως αναμενόταν εξελίχθηκε το παιχνίδι με την αμυντική λειτουργία των αντιπάλων να μας έχει εγκλωβίσει σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Όσο και αν προσπαθήσαμε με παιχνίδι υπομονής και ωραίες εναλλαγές από πλευρά σε πλευρά ο δρόμος προς την εστία έμοιαζε ανηφορικός. Ελάχιστες οι ευκαιρίες με το κάτι σαν ευκαιρία του Λάρσον που αιφνιδιάστηκε όταν του ήρθε η μπάλα στα πόδια μέσα στη μεγάλη περιοχή να είναι η πιο σημαντική στιγμή μας. Στο Β ημίχρονο η ομάδα μπήκε με διαφορετική λογική, προσπάθησε να παίξει πιο γρήγορα αλλά και άρχισε να δοκιμάζει μακρινά σουτ με κάθε ευκαιρία. Η είσοδος του Ματίγια αρχικά αλλά και του Μαρτίνες στη συνέχεια βοήθησαν στο να έχουμε ταχύτερη κυκλοφορία και να πλησιάζουμε με περισσότερη ευκολία στην αντίπαλη περιοχή. Ο εκνευριστικός Βελλίδης είπε όχι σε 2-3 καλά σουτ μέχρι το 76΄ όπου μπορεί αρχικά να είπε όχι στο ωραίο σουτ του Μαρτίνες αλλά δεν μπόρεσε να σταματήσει τον Γκαρσία που "μάζεψε το ριμπάουντ" και από κοντινή απόσταση έγραψε το τελικό 1-0. Παρά την βελτίωση που δείχνει η ομάδα στην επίθεση το πρόβλημα παραμένει. Πρόβλημα που γίνεται πιο έντονο απέναντι σε ομάδες όπως τα Γιάννενα που το μόνο που τους νοιάζει είναι να περάσουν τα λεπτά και να φύγουν με τον βαθμό της ισοπαλίας. Ναι μεν ο Λάρσον δίνει κάποιες βοήθειες από τα αριστερά αλλά ακόμη στην επίθεση φαίνεται να ψαχνόμαστε. Ενώ και τα στημένα που περνάνε εντελώς αναξιοποίητα είναι κάτι που θα πρέπει να δουλευτεί.  Η μεταγραφή του Φετφατζίδη ίσως αλλάξει ελαφρώς την κατάσταση, όπως και η επιστροφή του Γιουνές παρόλο που ο Διαμαντόπουλος αν και δεν σκόραρε ήταν καλός. Προβλημάτισε η άμυνα μας στο ψηλό παιχνίδι με τους παίκτες του ΠΑΣ να κερδίζουν σχεδόν όλες τις μονομαχίες την στιγμή που και ο Κουέστα δεν έδειχνε να είναι και τόσο σταθερός. Ευτυχώς ο Βέλεθ επανήλθε και ας ελπίσουμε από εδώ και πέρα να είναι "σιδερένιος".  Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει και όσο ο ΑΡΗΣ κερδίζει τα πάντα μας φαίνονται ωραία. Θα πρέπει όμως ο Σάββας Παντελίδης να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ και μαζί με τους παίκτες του να δουλέψουν ώστε να παρουσιαστούμε ακόμη καλύτεροι στη συνέχεια.

Άλλη μια υπέροχη βραδιά στο Κλ.Βικέλιδης με τον Ματέο Γκαρσία να λυτρώνει την ομάδα σε ένα δύσκολο παιχνίδι όπως εξελίχθηκε.  Η ομάδα σκαρφάλωσε στην 5η θέση και θα πρέπει από εδώ και πέρα να διαφυλάξει τα κεκτημένα αλλά και να κοιτάξει και ψηλότερα. Γιορτινό το κλίμα στην κερκίδα που δεν "τσίμπησε" στις προκλήσεις των κομπλεξικών. Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καλά ρε Βελλίδη είναι δυνατόν να ξεπεράσεις σε απέχθεια τον Κλάους!??!! Αφού δεν θέλεις να παίξεις ποδόσφαιρο πήγαινε για ψάρεμα…

ΥΓ2. Αυτός ο τραγέλαφος στην Ελλάδα με τις καθυστερήσεις μόνο με χρονόμετρο αλα μπάσκετ μπορεί να διορθωθεί.

Με τον καλύτερο τρόπο ξεκίνησαν τα φιλικά του ΑΡΗ μας στην Αυστρία όπου κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα πήρε μια εύκολη νίκη δείχνοντας όλα τα στοιχεία που ευελπιστούμε να δούμε από τον φετινό ΑΡΗ. Βέβαια στο Α' ημίχρονο όπου  η 11άδα που ξεκίνησε ο Σάκης Τσιώλης είχε καθαρά δοκιμαστικό χαρακτήρα μιας και η πλειοψηφία των παικτών που ξεκίνησαν σε θεωρητικό επίπεδο προορίζονται για εναλλακτικές λύσεις τα προβλήματα στην ανάπτυξη του επιθετικού  παιχνιδιού αλλά και η αδυναμία κατοχής και σωστής κυκλοφορίας της μπάλας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Έστω και έτσι η ομάδα μας κατάφερε να προηγηθεί με κοντινή κεφαλιά του Σακάτα μετά απο ωραία σέντρα του υπο δοκιμή αριστερού μπακ Στράνο που σε γενικές γραμμές ικανοποίησε. Στο δεύτερο ημίχρονο όπου πέρασαν οι "πρωτοκλασάτοι" της ομάδος μας ο ΑΡΗΣ έγινε κατευθείαν ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού μιας και είχαμε συνεχώς την μπάλα στα πόδια μας και η εστία μας δεν απειλήθηκε ούτε στιγμή. Το τελικό 4-1 μοιάζει  άκρως φυσιολογικό σύμφωνα με την συνολική εικόνα των 2 ομάδων. Χαρακτηριστικό στοιχείο του φετινού ΑΡΗ φαίνεται να είναι η  κατοχή της μπάλας μέσα όμως από ένα ξεκάθαρο πλάνο με επιθετικούς προσανατολισμούς. Για την ώρα σε αυτά τα πρώτα φιλικά παιχνίδια βλέπουμε τους παίκτες μας όταν έχουν την μπάλα να μην είναι "φλύαροι" και να προσπαθούν να προωθήσουν το παιχνίδι της ομάδος προς την αντίπαλη εστία. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά τα παιχνίδια είναι απλά φιλικά και θα πρέπει να κάνουμε αρκετή υπομονή μέχρι να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Βέβαια αυτό δεν μας εμποδίζει να σταθούμε στην εμφάνιση του νεαρού Τοπούζη που εκτός από το γκολ που πέτυχε και το πέναλτι που κέρδισε(σε φάση όπου η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα!!) γενικά ο νεαρός είχε πολύ καλές τοποθετήσεις και έδειξε ικανός να προσφέρει επιθετικές ανάσες από τον πάγκο.  Για την ώρα όπου όλα κυλάνε ομαλά μοναδική μας ανησυχία  η αδυναμία της δοίκησης να φθάσει σε συμφωνία με κάποιους από τους επιθετικούς που έχει στην λίστα του ο Τσιώλης και αυτό μεγαλώνει ακόμη πιο πολύ το χάσμα που υπάρχει μεταξύ "βασικών" και αναπληρωματικών όπου κυρίως στην επίθεση το κενό είναι τεράστιο μιας και  Καστίγιο και Σολτάνι μοιάζουν αναντικατάστατοι.  Βουτιά δροσιάς οι τηλεοπτικές μεταδόσεις της NOVA που μας δίνει την ευκαιρία να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στον νέο ΑΡΗ, άκρως θετικό για όλους εμάς τους τρελαμένους που ανυπομονούμε να αρχίσουν οι επίσημες υποχρεώσεις! Επόμενο φιλικό την Τρίτη στις 19.00(Novasports 3) κόντρα στην κυπριακή  Ε.Ν. Παραλιμνίου ! Έτσι για ξεμούδιασμα μιας και το μυαλό όλων μας είναι στην αναμέτρηση κόντρα στην Λάτζιο. Άιντε Αρειανάρα τρέλανε μας φέτος!

Ανοίγει τις πόρτες του το Κλ.Βικελίδης σήμερα το απόγευμα για το πρώτο εντός έδρας φιλικό παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ δίνοντας την ευκαιρία σε όλους όσους δεν βρίσκονται σε κάποια παραλία να δουν την ομάδα από κοντά. Μια ιδανική ευκαιρία για να κάνουμε ένα ευχάριστο διάλλειμα από την στεναχώρια, την απογοήτευση και την οργή που νιώθουμε για όλα όσα συμβαίνουν στον αγαπημένο μας σύλλογο από τις αρχές του 2012 και έστω και για ένα 2ωρο περίπου να ξεχάσουμε το σημείο στο οποίο συγκεκριμένοι άνθρωποι οδήγησαν την μεγαλύτερη ομάδα της Μακεδονίας.

Βέβαια το γεγονός της μη ύπαρξης φορολογικής ενημερότητας και η αδυναμία έκδοσης εισιτηρίων για τον αγώνα μας υπενθυμίζει την σκληρή πραγματικότητα και αναγκάζει την ΠΑΕ να κάνει ένα "δώρο" στους φιλάθλους της και να επιτρέψει την ελεύθερη  είσοδο στον αγώνα. Παρά τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες της εποχής δεν νομίζω ότι  η ελεύθερη είσοδος θα επηρεάσει αισθητά την παρουσία του κόσμου στο γήπεδο όπως και την διάθεση οποιουδήποτε θέλει να προσφέρει οικονομικά να το κάνει. Τρόποι υπάρχουν πολλοί και για όλα τα γούστα. Θέλεις κουπόνια ενίσχυσης? Θέλεις μπλουζάκια? Θέλεις sms? Θέλεις μπύρες? Από όλα έχουμε εκτός από τα απαραίτητα χρήματα για να προχωρήσει ο ΑΡΗΣ μας αυτή την δύσκολη στιγμή.

Με τον Κατίδη παροπλισμένο μέχρι να ξεκαθαρίσει το θέμα του, τους Γιαννώτα, Καπετάνο και Πουλίδο να είναι τραυματίες και άλλες 2 μεταγραφές "μεγάλων" να απομένουν δεν νομίζω ότι ο ΑΡΗΣ που θα δούμε σήμερα να είναι αυτός που θα παρουσιαστεί στις επίσημες υποχρεώσεις με εξαίρεση ίσως το παιχνίδι της πρεμιέρας στην Ν.Σμύρνη όπου πολύ πιθανόν να δούμε και ακριβώς την ίδια 11αδα! Όπως και να έχει η φετινή χρονιά είναι χρονιά προβλημάτων και οι τραυματισμοί όπως και οι απουσίες από κάρτες θα είναι μια κατάσταση που ο Μάκης Κατσαβάκης θα συναντήσει αρκετές φορές επομένως όσο πιο γρήγορα βρει τις λύσεις για να ξεπερνάει τέτοιου είδους δυσκολίες τόσο καλύτερα.

2 εβδομάδες έχουν απομείνει για να ξεκινήσει και επίσημα το πρωτάθλημα αλλά ευκαιρίες σαν την σημερινή για να δεις την Αρειανάρα απο κοντά δεν τις αφήνεις χαμένες. Για αυτό σήμερα το απόγευμα όλοι ΝΤΟΥ στο Κλ.Βικελίδης για να πάρουμε την "δόση" μας!

2 εβδομάδες περίπου πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων και ακόμη κανείς δεν μπορεί να βγάλει έστω και τα ελάχιστα συμπεράσματα για το αγωνιστικό προφίλ του φετινού ΑΡΗ. Αυτή ακριβώς είναι η αίσθηση που άφησε στον περισσότερο κόσμο το σημερινό φιλικό κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα που έληξε με το άγευστο 0-0. Το τελικό σκορ αντικατοπτρίζει στο απόλυτο το ποδοσφαιρικό θέαμα που παρακολουθήσαμε σήμερα μιας και οι 2 ομάδες έδειξαν να προσέχουν περισσότερο τα νώτα τους παρά να προσπαθούν να δημιουργήσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για ένα γκολ. Βασική αιτία για αυτή την τακτική και των 2 ομάδων έμοιαζε να είναι η αδυναμία για να κάνουν κάτι ουσιαστικό προς την αντίπαλη εστία και όχι κάποια αμυντική διάθεση όπως συνηθίζεται. Μόλις 1 φορά κατάφεραν οι επιθετικοί μας να "πατήσουν" την αντίπαλη περιοχή και να απειλήσουν μιας τα μακρινά σουτ έξω από την περιοχή έμοιαζαν αρκετά ακίνδυνα. Ενώ ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση προκάλεσε και το γεγονός ότι μέχρι και τα γεμίσματα απελπισίας έλειψαν κάτι που φανερώνει ότι η επιθετική ανάπτυξη της ομάδος θέλει πολύ δουλειά ακόμη.

Φυσικά δεν ήταν όλα αρνητικά σήμερα και παρά τις σημαντικές ελλείψεις η ομάδα έδειξε αρκετά καλή αμυντική λειτουργία, οι γραμμές να είναι σχετικά κοντά και οι παίκτες να μην χάνουν την θέση τους. Σε ατομικό επίπεδο από τους παλιούς ο Βελλίδης έδειξε στις ελάχιστες φάσεις του ΠΑΣ ότι φέτος θα είναι η χρονιά του κάτι που φάνηκε και από την κλήση του στην Εθνική ομάδα. Ο Καστοριανός τερματοφύλακας έδειξε πανέτοιμος και είχε εξαιρετικές αντιδράσεις σε 2-3 καλά σουτ των αντιπάλων μας. Αν μια θέση λοιπόν στον φετινό ΑΡΗ είναι καλυμμένη και δεν χρειάζεται ο Κατσαβάκης να ανησυχεί αυτή είναι του τερματοφύλακα. Από τα νέα πρόσωπα θα πρέπει να ομολογήσω ότι σε γενικές γραμμές απογοητεύτηκα. Μόλις 2 παίκτες κατάφερα να ξεχωρίσω με τους υπόλοιπους να πραγματοποιούν μια αδιάφορη εμφάνιση ανάλογη του αγώνα που παρακολουθήσαμε. Ο Παντίδος έδειξε να έχει εξαιρετικές τοποθετήσεις, πολύ καλές αντιδράσεις και μια ωριμότητα στο παιχνίδι του. Αν έχει και την ανάλογη σταθερότητα τότε ο Κατσαβάκης θα πρέπει να τρίβει τα χέρια μιας και εκτός από τους έμπειρους Παπαζαχαρία και Πουλίδο φαίνεται να έχει άλλη μια αξιόπιστη λύση για το κέντρο της άμυνας. Αυτός που με εξέπληξε θετικά και ομολογώ μου άρεσε πάρα πολύ το παιχνίδι του σε όλες τις γραμμές ήταν ο Ασλανίδης. Ο νεαρός αμυντικός μέσος αν και το όνομα του ακούστηκε περισσότερο για την παρουσία του στην τηλεοπτική εκπομπή Fab5 δείχνει να είναι ένας έτοιμος παίκτης, με ταχύτητα, καλή τεχνική και ιδιαίτερη ποδοσφαιρική ευφυΐα. Παρών σε όλες τις φάσεις στον χώρο ευθύνης του, με ψύχραιμες αντιδράσεις και χωρίς περιττές ενέργειες πραγματοποίησε μια πολύ καλή εμφάνιση και αν συνεχίσει έτσι τότε μάλλον έχουμε ήδη βρει το ένα από τα δυο βασικά αμυντικά χαφ του φετινού ΑΡΗ.

Περίπου 4000 με 5000 φίλοι της ομάδος βρέθηκαν σε ένα παιχνίδι με "ελεύθερη είσοδο" με την ευρεία μάζα του κόσμου να απουσιάζει και να στέλνει για ακόμη μια φορά ένα μήνυμα απογοήτευσης, αγανάκτησης και απαίτησης για πραγματική αλλαγή σελίδας και όχι τα μισόλογα που ακούμε εδώ και αρκετό καιρό. Σε διαφορετική περίπτωση θα θυμηθούμε για τα καλά τις εποχές όπου το Κλ.Βικελίδης είχε σε κάθε παιχνίδι 3000 με 4000 κόσμο...

ΥΓ. Πραγματικά με εκπλήσει και με εξοργίσει ταυτόχρονα το θράσσος μερικών που συνεχίζουν και κυκλοφορούν ανάμεσα μας σαν να μην τρέχει τίποτα όταν στην κατρακύλα του ΑΡΗ δεν έβαλαν απλά ένα λιθαράκι αλλά τούβλα ολόκληρα...

Άλλο ένα καθοριστικό παιχνίδι θα διεξαχθεί το Σάββατο το απόγευμα στο Κλ.Βικελίδης που αν δεν θέλουμε να μπλέξουμε σε περιπέτειες θα πρέπει πάση θυσία να βγούμε νικητές. Με μια πρόχειρη ματιά στην βαθμολογία παρατηρώντας τις ελάχιστες διαφορές που υπάρχουν από την 6η θέση που υπο προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει μέχρι και στην Ευρώπη(όπως πέρσι) μέχρι και την 15η που οδηγήσει στην Football League ο καθένας καταλαβαίνει ότι κάθε βαθμός είναι χρυσάφι και μια νίκη μπορεί να σε βάλει σε άλλη τροχιά ενώ ένα στραβό αποτέλεσμα όπως ήταν αυτό κόντρα στον Πλατανιά μπορεί να χαντακώσει. Μετά λοιπόν από τις απώλειες με Πλατανιά αλλά και την κλοπή βαθμών απέναντι σε ΠΑΟ και Ολυμπιακό η νίκη κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα που βρίσκεται 2 βαθμούς πιο ψηλά από εμάς στην 9η θέση κρίνεται κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Εκτός από τους προφανείς βαθμολογικούς λόγους κανείς μα κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν αυτή η ομάδα που αποτελείται στην πλειοψηφία από νεαρούς άπειρους παίκτες θα μπορεί να αντέξει την ψυχοφθόρα διαδικασία μιας χρονιάς βαδίζοντας πάνω σε τεντωμένο σχοινί και οριακά να παλεύει για την σωτηρία της. Αντιθέτως αν αρχίσει αυτή η ομάδα να κερδίζει συστηματικά και πιστέψει στις δυνάμεις τότε ίσως να μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια μας. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει τα ατομικά λάθη σε άμυνα και επίθεση να εξαλειφθούν και το πάθος και η αποφασιστικότητα που έδειξαν στα παιχνίδια με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό αλλά και Λεβαδειακό την περασμένη αγωνιστική  να γίνει συνήθεια.

Αγκάνθο, Κοέλιο, Καζναφέρης και Παπαστεργιανός είναι οι σημαντικότατες επιστροφές για την ομάδα μας που μόνο και μόνο με αυτό ως δεδομένο μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για την νίκη στο αυριανό παιχνίδι. 4 απουσίες που μας έλειψαν πολύ στο τελευταίο παιχνίδι που σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα με αυτούς τους 4 μέσα πολύ πιθανόν να καταφέρναμε να φεύγαμε νικητές από την Λειβαδιά. Ιδίως ο Αγκάνθο στον οποίο αφιερώνουμε και τον τίτλο του κειμένου είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει την διαφορά ακόμη και στην κακή του μέρα. Ενώ και οι υπόλοιποι σε ένα παιχνίδι όπως αναμένεται αρκετά κλειστό, μιας και ο ΠΑΣ Γιάννενα θα ταμπουρωθεί στην άμυνα και θα περιμένει να χτυπήσει στην αντεπίθεση παίκτες που δεν φοβούνται να βγουν μπροστά και να πάρουν πρωτοβουλίες είναι απαραίτητοι. Πασιαλής και Μπουγιουκλής σίγουρα έχουν ετοιμάσει τα πλάνα τους αλλά ελπίζω αυτή τη φορά να είναι πιο προσεκτικοί στον τρόπο αντιμετώπισης του αντιπάλου γιατί με την Βέροια φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει τεράστια διαφορά στον τρόπο που συμπεριφέρεται η ομάδα εντός και εκτός έδρας για τον απλό λόγο ότι και οι αντίπαλοι μας λειτουργούν διαφορετικά. Μπορεί λοιπόν η εικόνα με τον Λεβαδειακό να ήταν θετική αλλά το αυριανό παιχνίδι θα είναι εντελώς διαφορετικό. Θα πρέπει το τεχνικό τιμ να βρει την ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης όπως και τους τρόπους για να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα γιατί τα γεμίσματα που είδαμε με την Βέροια δύσκολα θα περνούσαν αν παίζαμε 11 με 11. Όταν μάλιστα απέναντι σου έχεις και μια τόσο απρόβλεπτη όπως είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα τότε πρέπει να είσαι ακόμη πιο προσεκτικός. Θεωρώ λογικό αυτή την φορά το τεχνικό δίδυμο να ζητήσει περισσότερη προσοχή στην άμυνα και υπομονή στην επίθεση. Είναι λίγο απογοητευτικό να μην μιλάμε για δυνατό ξεκίνημα, ασφυκτική πίεση και φουλ επίθεση αλλά το πάθημα με τον Πλατανιά θα πρέπει να μας γίνει μάθημα. Μέχρι και η ΑΕΚ κατάφερε να κερδίσει την ομάδα της Κρήτης που ένα Χ να είχαμε πάρει τώρα θα ήταν από κάτω μας. Όσο για την 11αδα αναμένεται να δούμε και τους 4 που επέστρεψαν από το ξεκίνημα μέσα στην βασική 11αδα αλλά το ποιοί θα μείνουν εκτός είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό. Εκτός από τον Καπετάνο που απογοήτευσε την προηγούμενη αγωνιστική  και τον Γκέσιο που δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι μεσοεπιθετικά λειτούργησαν σωστά. Ο Κανούλας εκτός από γκολ είχε γενικά μια πολύ καλή παρουσία ενώ και οι Οικονομόπουλος και Νταμαρλής είχαν θετική παρουσία. Πάντως το καλό είναι ότι μέσα από αυτά τα προβλήματα ο ΑΡΗΣ κερδίζει σιγά σιγά παίκτες και οι προπονητές μας από τα παιχνίδι βρίσκουν ολοένα και περισσότερες αξιόπιστες λύσεις. Βέβαια το σημαντικό είναι να υπάρχει διάρκεια και όχι σκαμπανεβάσματα σε ατομικό επίπεδο ώστε να μπορέσει να δέσει η ομάδα και να μην λειτουργεί διαφορετικά σε κάθε παιχνίδι.

Αν και όταν μια ομάδα κατεβάζει 30000 κόσμο σε ένα γήπεδο 500χλμ μακριά από την έδρα της λογικό είναι τα 10000 με 15000 άτομα σε ένα εντός έδρας παιχνίδι να μην είναι αντιπροσωπευτικό της δυναμικής των οπαδών της. Όταν όμως διανύουμε μια τόσο δύσκολη περίοδο όπου ακόμη και στις ομάδες που "πετάνε" και βαδίζουν ασταμάτητες προς τον τίτλο ή την έξοδο στην Ευρώπη υπάρχει σημαντική μείωση στην προσέλευση του κόσμου τότε θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πόσο πιστός είναι ο Αρειανός οπαδός και πόσο αντέχει στα δύσκολα. Όπως στην Λειβαδιά όπου πουλήσαμε τρέλα για άλλη μια φορά έτσι αύριο ακόμη πιο μαζικά ας γεμίσουμε το Κλ.Βικελίδης να σπρώξουμε την ομάδα στην νίκη! Το ραντεβού μας πολύ πριν τις 17.15 στον ποδοσφαιρικό μας ναό! VAMOS!!!!