Μόλις 8 παίκτες είχε στη διάθεση του ο Β.Αλεξανδρής μιας και όπως εξ αρχής είχαμε τονίσει ακόμη και ο Κόλιμον του οποίου το δελτίο υποτίθεται ότι είχε εκδοθεί τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε ενώ ο Μούρτος εσπευσμένα κατέβηκε στην Αθήνα για να ενισχύσει την ομάδα! Αν συνυπολογίσουμε το επίπεδο ετοιμότητας της ομάδος που ακόμη βρίσκεται σε κατάσταση προετοιμασίας αλλά και την δυναμικότητα του αντιπάλου που για όμαδα Α2 έχει ένα ομοιογενές αξιόμαχο σύνολο το παιχνίδι έκρυβε πάρα πολλές παγίδες που ευτυχώς καταφέραμε να αποφύγουμε με επιτυχία.

Το τελικό 70-83 αλλά και η διακύμανση του σκορ με την διαφορά να βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα πάνω από τους 10 πόντους φανερώνει την σοβαρότητα με την οποία το τεχνικό τιμ και οι παίκτες μας αντιμετώπισαν το σημερινό παιχνίδι. Καραποστόλου και Ασημακόπουλος με 24 και 22 πόντους αντίστοιχα έκλεψαν την παράσταση ενώ και οι νεαροί της ομάδος έδωσαν πολύτιμη βοήθεια και ανάσες από τον πάγκο. Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι αν και στο τέλος υπήρχε η απώλεια με 5 φάουλ του Ασημακόπουλου, του Πάσαλιτς και Μποχωρίδη η ομάδα δεν κινδύνεψε ούτε για μια στιγμή. Με μπροστάρηδες τους έμπειρους Καραποστόλου και Χαρίση και τους Δήμα και Τσακαλέρη να δίνουν λύσεις το τελικό 70-83 ήρθε ίσως πιο εύκολα από όσο θα περιμέναμε.

Μπορεί ο ΑΡΗΣ να πήρε αυτό που ήθελε αλλά αυτό δεν πρέπει να υπερκαλύψει τα πάντα. Τα αργά αντανακλαστικά της διοίκησης και η έλλειψη σωστής ενημέρωσης στο θέμα της έκδοσης των δελτίων θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει πολλά περισσότερα προβλήματα για την ομάδα μας. Από το να υποστεί μια ήττα ντροπής πάνω στο παρκέ μέχρι και να χάσει τον αγώνα στα χαρτιά αν παιρνόταν τελικά η απόφαση να αγωνιστεί ο Κόλιμον. Δεν ξέρω κατά πόσο οι διακανονισμοί που γίνονται για τις παλιές οφειλές είναι σε συνάρτηση με το μπάτζετ της φετινής χρονιάς και της ενίσχυσης της ομάδος αλλά καλό είναι να μην ξεχνιόμαστε ότι πρωταρχικός στόχος της διοίκησης Πρωτοδικείου είναι η οικονομική εξυγίανση της ομάδος. Ωραίες οι μεταγραφικές κινήσεις, μακάρι να έρθει και ο Πελεκάνος! Όλοι θα τους θαυμάσουμε, όλοι θα τους γουστάρουμε! Αν όμως ούτε φέτος δεν γίνει κάτι σωστά με βάση ένα οργανωμένο πλάνο τότε δεν θα έχουμε πετύχει τίποτα και το όραμα όλων των Αρειανών να δουν ξανά την ομάδα τους να πρωταγωνιστεί και να διεκδικεί τίτλους θα αργήσει ακόμη πιο πολύ να εκπληρωθεί. Είναι κρίμα πχ στην επόμενη φάση του κυπέλλου το ερχόμενο Σάββαοτο να αγωνιστούμε πιθανόν κόντρα στο Περιστέρι και να αποκλειστούμε γιατί θα κατέβουμε με μόλις 8 παίκτες και πάλι. Σίγουρα υπάρχει απειρία στη νέα διοίκηση και για αυτό ο κ.Αρβανίτης και οι συνεργάτες του θα πρέπει να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί. Ο κόσμος μπορεί να ονειρεύεται μεγάλους παίκτες και πρωταθλήματα αλλά το παρελθόν θα πρέπει να μας διδάξει για να μας οδηγήσει σε ένα λαμπρό μέλλον. Εκεί που ο Αυτοκράτορας θα ξανακαθίσει στο θρόνο του!

10' πιεστικής άμυνας και καλώς επιλογών στην επίθεση ήταν αρκετά για να ξεπεράσει ο ΑΡΗΣ την αντίσταση του μαχητικού Περιστερίου. Πιθανόν οι φωνές του Β.Αλεξανδρή να αφύπνισαν τους παίκτες του κάτι που φάνηκε με το που πάτησαν το πόδι στο παρκέ για το Β ημίχρονο. Η soft άμυνα του πρώτου ημιχρόνου που είχε δώσει το δικαίωμα στους αντιπάλους μας να σουτάρουν υπο καλές προϋποθέσεις έδωσε την θέση της στην πιεστική άμυνα του δευτέρου ημιχρόνου με αποτέλεσμα να κλέψουμε αρκετές φορές την μπάλα και να κόψουμε τον εκνευριστικό ρυθμό ευστοχίας που είχαν από την περιφέρεια οι αντίπαλοι μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο μέρος του αγώνα οι παίκτες μας έκαναν ελάχιστα φάουλ κάτι που δείχνει ότι υπήρχε μια χαλαρότητα σχεδόν από όλους στα αμυντικά καθήκοντα. Αυτό ήταν το πρώτο και πιο βασικό στοιχείο που άλλαξε και έδωσε αυτοπεποίθηση στους παίκτες μας και άρχισαν να σουτάρουν πολύ καλύτερα εκτελώντας το Περιστέρι από τα 6.75.

Ο Χαρίσης κυρίως στο Α' ημίχρονο και ο Πάσαλιτς με τον Μποχωρίδη στο δεύτερο ημίχρονο έκαναν την διαφορά για την ομάδα μας ενώ και οι Ασημακόπουλος, Καραποστόλου και Δήμας είχαν καθοριστική συμβολή στην σημερινή επικράτηση. Ακόμη και οι Τσακαλέρης, Βεζένκωφ και Μούρτος στα λεπτά που αγωνίστηκαν έδωσαν λύσεις και έδειξαν αρκετά καλά στοιχεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν όλο το τέταρτο δεκάλεπτο ο Β.Αλεξανδρής άφησε στο παρκέ μια νεαρή 5αδα με τους Μποχωρίδη, Δήμα, Μούρτο, Βεζένκωφ και Τσακαλέρη να κρατάνε την διαφορά στους 20 πόντους χωρίς πρόβλημα. Αν και έλειπε σχεδόν η μισή ομάδα(Πελεκάνος, Σαρικόπουλος, Κόλιμον, Άουτερμπριτζ,Σάιμον) για να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα από τα στοιχεία που μας έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα μόνο ικανοποιημένοι μπορούμε να είμαστε μιας και όλοι όσοι αγωνίστηκαν έδειξαν να βγάζουν πάνω στο παρκέ αυτά για τα οποία αποκτήθηκαν. Ο Χαρίσης γέμισε την ρακέτα και είχε μια ολοκληρωμένη παρουσία σε άμυνα και επίθεση, ο Πάσαλιτς τόσο σαν οργανωτής όσο και σαν εκτελεστής πρωταγωνίστησε, οι Ασημακόπουλος και Καραποστόλου με την εμπειρία τους έδωσαν λύσεις σε σημεία που η ομάδα έδειχνε να κολλάει ενώ και ο Μποχωρίδης έδειξε να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και να παίρνει πιο πρωτοβουλίες. Δήμας, Τσακαλέρης, Βεζένκωφ και Μούρτος έδειξαν και αυτοί ότι μπορούν να δίνουν ανάσες στους βασικούς από τον πάγκο κάτι απαραίτητο για κάθε ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει. Φανταστείτε λοιπόν σε αυτό το σύνολο την μαχητικότητα και εμπειρία του Πελεκάνου, την ενέργεια και ταλέντο των 3 αμερικάνων  αλλά και τον θηριώδη Σαρικόπουλο να συμπληρώνει το κενό του Χαρίση κάτω από τα καλάθια. Όσο και αν δεν θέλουμε να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα από τα πρώτα δείγματα γραφής ο φετινός ΑΡΗΣ φαίνεται να έχει συναρπαστικό παρόν και λαμπρό μέλλον!

Μπορεί το Παλέ να μην γέμισε όπως θα θέλαμε αλλά οι περίπου 3500 φίλοι της ομάδος έστειλαν το μήνυμα στήριξης προς την διοίκηση Αρβανίτη και γεμάτο ενθουσιασμό αγκάλιασαν αυτή την νέα προσπάθεια. Πολλά χαμόγελα και αρκετό κέφι στον κόσμο του ΑΡΗ κάτι ασυνήθιστο μιας και τα τελευταία χρόνια ακόμη και όσοι στήριζαν την ομάδα έβγαζαν μια δικαιολογημένη απογοήτευση και αγανάκτηση για το κατάντημα του Αυτοκράτορα. Πάντως είναι πραγματικά εκπληκτικό πόσο γρήγορα έχει αλλάξει η ψυχολογία όλων μας και αυτό το χρωστάμε στην διοίκηση Αρβανίτη και όλους όσους την στηρίζουν. Αρκετός κόσμος προμηθεύτηκε σήμερα το διαρκείας του και πλέον είναι καθαρά θέμα χρόνου για να ξαναδούμε το Παλέ όπως παλιά! Άλλωστε η απαίτηση του κόσμου για κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το σύνθημα της αντεπίθεσης της Αυτοκρατορίας! ΟΛΟΙ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ! ΟΛΟΙ ΠΑΛΕ!

Επανάληψη της κακιάς εμφάνισης προ λίγων ημερών στην Αμαλιάδα είδαμε και σήμερα κόντρα στη Νίμπουργκ με τη διαφορά ότι η αντεπίθεση μας έμεινε στη μέση και η ομάδα γνώρισε την πρώτη της ήττα στην Ευρώπη. Μια ήττα που ναι μεν δεν αναμένεται να μας στοιχίσει αλλά η εικόνα που βγάζει ο ΑΡΗΣ πάνω στο παρκέ είναι αυτή που πληγώνει και σκοτώνει κάθε ελπίδα για κάτι καλό στη φετινή σεζόν... 

Όσοι δεν είχανε την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον αγώνα με τον Κόροιβο μπορούν να αισθάνονται ότι τον είδαν μιας και ήταν κατά 99% ίδιος με τον σημερινό. Σε ρυθμούς παιδικής προπόνησης μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι που μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά παρουσίασε τα γνωστά συμπτώματα σε άμυνα και επίθεση. Η χαλαρή άμυνα με τους περισσότερους παίκτες μας να αποφεύγουν τις επαφές και τον σέντερ της ομάδος να είναι απλός παρατηρητής στον αγώνα σε συνδυασμό με τις τραγικά αργές επιστροφές έδιναν απλόχερα στον αντίπαλο ξεκούραστους πόντους. Όσο για την επίθεση μάλλον πλέον το άλφα από το ΑΡΗΣ θα πρέπει να μπαίνει μέσα σε κύκλο ως σήμα κατατεθέν του άναρχου παιχνιδιού μας. Η εμμονή σε αυτό το άναρχο στυλ(που σε προηγούμενα παιχνίδια ακούσαμε ότι πρόκειται για συνειδητές επιλογές!!!) δείχνει ότι μάλλον ο Δ.Πρίφτης έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να στρώσει την ομάδα και απλά παλεύει για το αποτέλεσμα πάση θυσία. Και ας ξέρει ότι δεν γίνεται να προχωρήσει η ομάδα με τον Ντραγκίσεβιτς και τον Σίμτσακ σέντερ και τον Κάμινγκς να κατεβάζει και να μπουκάρει σαν τον χειρότερο συμπαίκτη που θα μπορούσε να έχει κανείς σε ένα διπλό στο σχολείο της γειτονίας του... Μέχρι και εκεί η πιο πιθανή κατάληξη θα ήταν ο Κάμινγκς να μείνει εκτός παιχνιδιού ή τουλάχιστον να μην του δίνουν να κατεβάζει την μπάλα. Με τέτοιον οργανωτή παιχνιδιού όλα τα υπόλοιπα που γίνονται στην ομάδα μας μοιάζουν φυσιολογικά. Όπως και φυσιολογικό είναι να μιλάμε για τον Μάρμπλ που στα τελευταία παιχνίδια δείχνει βελτίωση μιας και τα στάνταρ για τους ξένους στον φετινό ΑΡΗ έχουν πιάσει πάτο... Χωρίς άμυνα και με επιθέσεις πανικού και το ότι ο ΑΡΗΣ έφθασε να διεκδικήσει το παιχνίδι είναι κατόρθωμα. Τώρα αν αυτό είναι κατόρθωμα δικό μας ή της Νίμπουργκ είναι άλλο θέμα. Στους υπόλοιπους τώρα... ο Μπάκνερ και σε αυτό το παιχνίδι επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει ελπίδα να δούμε κάτι παραπάνω από αυτόν τον παίκτη. Ο Τζένκινς από την άλλη μοιάζει ο πιο εφυής από τους 4 Αμερικάνους και προτιμάει να κρύβεται από το να βγαίνει μπροστά και να καταστρέφει την στατιστική του. Μοναδικό πείραμα που δεν έχει δοκιμάσει ακόμη ο Δ.Πρίφτης στις διάφορες αλχημείες του είναι να βάλει τον Τζένκινς να οργανώσει το παιχνίδι της ομάδος. Μπορεί να του λείπει η εκρηκτικότητα και η ταχύτητα που ψάχνει στον Κάμινγκς αλλά σίγουρα θα του δώσει ηρεμία και πιθανόν να ηρεμήσει και τους συμπαίκτες του που πολλές φορές μιμούνται τον Κάμινγκς. Μέχρι και ο Γιάνκοβιτς σήμερα ήταν κακός που ακολούθησε τον ρυθμό της ομάδος... Όαση ο Ζάρας και ο Σίμτσακ που αναλογικά με τον χρόνο που πήραν έδωσαν πολλά στην ομάδα...

Όπως είχαμε γράψει και στο άρθρο που προηγήθηκε του αγώνα αιτίες και δικαιολογίες υπάρχουν για όλα. Ο Δ.Πρίφτης στις δηλώσεις του αποφεύγει να ψάχνει την δικαιολογία μιας και δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλοί καλοθελητές που προτρέχουν να τον δικαιολογήσουν για ανεξήγητους λόγους... Παραδέχεται ότι η ομάδα ψάχνεται, παραδέχεται ότι όχι απλά δεν έχει τη λύση πάνω στην οποία δουλεύει αλλά δεν έχει εντοπίσει καν ακόμη το πρόβλημα. Μέσα Νοεμβρίου και η ομάδα δεν έχει ούτε μια σταθερά πάνω στην οποία μπορείς να ελπίζεις ότι θα γίνει η αρχή για ένα καλό σύνολο. Μέχρι και ο Γιάνκοβιτς όπως φάνηκε σήμερα κινδυνεύει να καεί από αυτό το χάλι... Επειδή ο βασικός υπεύθυνος για αυτό το κατάντημα δεν έχει να χάσει τίποτα είναι λογικό να θέλει τον χρόνο του ακόμη και αν φθάσουμε Μάρτιο... καλό είναι οι υπόλοιποι εκεί στην ΚΑΕ να διορθώσετε το λάθος και να προστατεύσετε την επένδυση του μεγαλομετόχου όσο είναι καιρός...

ΥΓ. Αυτή είναι η εικόνα της ομάδας του προπονητή που φημίζεται για την πειθαρχία, την χημεία και την αμυντική λειτουργία της ομάδος.

ΥΓ2. Καταστροφικό έγραψε ένας έμπειρος δημοσιογράφος θα είναι η  αλλαγή προπονητή... Δηλαδή με άλλον προπονητή ο ΑΡΗΣ πόσο χειρότερα θα μπορούσε να πάει?

ΥΓ3. Το καινούργιο των πριφτολάγνων το ακούσατε? Οι βοηθοί του λέει διαλέξανε τους ξένους... τι άλλο θα ακούσουμε...

ΥΓ4. Τεράστιος κόσμος... μικροί προπονητές και παίκτες...

Με νίκη συνέχισε και στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις ο ΑΡΗΣ μας όπου δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει τους Μπάκεν Μπέαρς! Μπορεί οι Δανοί για σχεδόν 3 δεκάλεπτα να μην εγκατέλειπαν το ματς και να νιώθαμε την ανάσα τους αλλά ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ αργά ή γρήγορα θα πατούσε γκάζι όπως και έγινε στο τέταρτο δεκάλεπτο όπου η διαφορά από το +1 έφθασε στο +18. Κάμινγκς, Ντραγκίσεβιτς και Τζένκινς σήκωσαν στις πλάτες την ομάδα, ενώ ο Ξανθόπουλος για ακόμη ένα παιχνίδι έδειξε ότι έχει βρει την φόρμα του ξανά.

Από την αρχή το σημερινό παιχνίδι παρά τις δηλώσεις του προπονητή περί "δύσκολου αγώνα" ήταν στο μυαλό όλων μας κάτι σαν μια δυνατή προπόνηση. Κάτι που φάνηκε και μέσα στο γήπεδο όπου ο ΑΡΗΣ με κάποια καλά δίλεπτα τρίλεπτα στο παιχνίδι του με ευκολία έπαιρνε κεφάλι στο σκορ. Οι πεισματάρηδες όμως Δανοί δεν το έβαζαν κάτω με αποκορύφωμα το φινάλε του τρίτου δεκαλέπτου όπου και κατάφεραν να μειώσουν στον 1 πόντο. Εκεί ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και μέσα σε λίγα λεπτά καθάρισε την υπόθεση νίκη. Το παιχνίδι δύσκολα σηκώνει κριτική λόγω της δυναμικότητας του αντιπάλου. Σε γενικές γραμμές η ομάδα μας ήταν μέτρια κάτι που φαίνεται άλλωστε και από την εξέλιξη του σκορ. Η έλλειψη σταθερότητας έκανε και πάλι την εμφάνιση της και τα ξεσπάσματα  ήταν αυτά που μας χάρισαν την εύκολη νίκη. Άρεσε ο Κάμινγκς που για ακόμη ένα παιχνίδι δεν καταχράστηκε τις προσπάθειες και μοίρασε και 4 ασίστ. Ο Ντραγκίσεβιτς δείχνει να έχει βρει τον ρόλο του στην ομάδα και ακόμη και όταν δεν του βγαίνουν όλα όπως θέλει συνεχίζει και παίρνει τις πρωτοβουλίες που πρέπει. Θετικός ήταν και ο Τζένκινς αλλά μάλλον θα πρέπει και ίδιος να καταλάβει κάποια στιγμή ότι οφείλει να έχει πιο ενεργό ρόλο στο παιχνίδι. Ο Ξανθόπουλος μετά από μια "κοιλιά" έχει επανέλθει στις καλές εμφανίσεις και αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλη την ομάδα που χρειάζεται πάση θυσία τις βοήθειες του.  Συνολικά πάντως ο ΑΡΗΣ όφειλε σήμερα να παρουσιαστεί καλύτερος μιας και απέναντι είχε έναν πολύ κατώτερο αντίπαλο που όμως για μεγάλο μέρος του αγώνα τον ζόρισε...

Δεν μας έκανε την χάρη ούτε η Έλιος Σάνς, ούτε η Ναχαρίγια και όπως φαίνεται θα πρέπει η ομάδα μας από μόνη της να διορθώσει τα πράγματα χωρίς να περιμένει "δώρα" δεξιά και αριστερά. Όταν όμως βλέπεις ότι η Μονακό  ζορίζεται τόσο πολύ και κερδίζει οριακά την Έλιος Σάνς τότε όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι δεν μιλάμε για κάποια υπερομάδα και το ίδιο ισχύει και για την Μπάνβιτ. Από το επόμενο παιχνίδι οΑΡΗΣ θα μετράει δύο ακόμη παίκτες στο δυναμικό του. Οι Γιάνκοβιτς και Καββαδάς με το που ενσωματωθούν και βρουν ρυθμό φαντάζουν για την ώρα η τελευταία ελπίδα για να δούμε αυτή την ομάδα να βρίσκει το δρόμο της και να παρουσιαστεί όπως πρέπει την κατάλληλη στιγμή. Άλλωστε όλα τα παιχνίδια που έχουμε μπροστά μας και ιδιαίτερα αυτά που θα κρίνουν κάτι δεν θα είναι με ομάδες σαν την Κύμη, τον Κολοσσό, τους ¨Ηλιους και τις Αρκούδες... 

ΥΓ. Με διαφορά η πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου η Μπάκεν Μπέαρς και από τις πιο αδύναμες της διοργάνωσης. Και όμως κόντρα σε αυτή την ομάδα ο Φλιώνης αγωνίσθηκε 3' και ο Χρηστίδης 1' 30''. Αυτά για όσους συνεχίζουν να εθελοτυφλούν και να φαντάζονται ροτέισον στον ΑΡΗ με πιτσιρικάδες και κάποιου είδους επένδυση στο μέλλον που θα περάσει μέσα από την ανδρική ομάδα με την υπάρχουσα κατάσταση.

Κερδίζοντας  για 2η φορά  τους Ισραηλινούς με το εντυπωσιακό 85-58 η αγαπημένη μας ομάδα  όπως αναμενόταν πήρε τη νίκη και μαζί κατά 99.9% και το εισιτήριο για την επόμενη φάση του Basketball Champions League. Τζένκινς, Ντραγκίσεβιτς και Κάμινγκς έβαλαν από νωρίς τις βάσεις για τη νίκη, ενώ ο Μάρμπλ βρήκε την ευκαιρία να δείξει λίγο από το ταλέντο του βοηθώντας να φθάσει η διαφορά στο ευρύ +27!

Η ομάδα δείχνοντας ιδιαίτερη διάθεση κυρίως σε άμυνα και ριμπάουντ αλλά και σουτάροντας με πολύ καλά ποσοστά έξω από τα 6.75 δεν άφησε κανένα περιθώριο στους Ισραηλινούς που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους στο πρώτο δεκάλεπτο απέδειξαν ότι είναι μια κακή ομάδα. Με τον Ντραγκίσεβιτς να συνεχίζει να είναι ζεστός εδώ και αρκετούς αγώνες και τον Τζένκινς να βρίσκει το χέρι του ο ΑΡΗΣ δεν δυσκολεύτηκε να πάρει κεφάλι στο σκορ. Ο Κάμινγκς με τις γνωστές μπούκες του αλλά και ο Μάρμπλ που στο Β ημίχρονο έκανε το "ξέσπασμα" του βοήθησαν στο να μην πέσει ο ρυθμός και η διαφορά να συνεχίσει να ανεβαίνει μέχρι το τέλος. Ο Δ.Πρίφτης από την άλλη θέλησε να αρπάξει την ευκαιρία που του έδινε ο χαμηλού επιπέδου αντίπαλος και να αναλωθεί περισσότερο σε δοκιμές παρά να προσπαθήσει να "πατήσει" πάνω στις πεντάδες που εντυπωσίασαν στον αγώνα με τον Απόλλων Πατρών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα κυρίως στην επίθεση μερικές φορές η ομάδα να κολλάει αλλά σε κάτι τέτοια παιχνίδια υπάρχει το περιθώριο να δουλευτούν και να δοκιμασθούν στην πράξη όλα όσα γίνονται στην προπόνηση. Πήρε χρόνο και ο Καββαδάς που παλεύει να βρει αγωνιστικό ρυθμό.

Η ομάδα έκανε το αυτονόητο, χωρίς να παίξει ιδιαίτερα καλό μπάσκετ. Είχε όμως ουσία στο παιχνίδι της τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Η εμφάνιση του Μάρμπλ είναι ένα σημείο αναφοράς αλλά όπως και για την υπόλοιπη ομάδα η σταθερότητα και οι εμφανίσεις σε πιο δύσκολα παιχνίδια από το σημερινό είναι αυτά που μετράνε. Το θετικό είναι ότι σιγά σιγά αρχίζουν να επιστρέφουν οι τραυματίες παρόλο που και σήμερα υπήρχε  ο Ζάρας στον πάγκο που δεν ήταν σε κατάσταση να αγωνιστεί. Ενώ η ταχεία ανάρρωση του Μπάκνερ ίσως και να σημαίνει ότι το 2017 να βρεί ύστερα από καιρό όλη την ομάδα μαζί χωρίς απώλειες. Ως τότε ελπίζουμε η ομάδα να συνεχίσει να βελτιώνεται και φυσικά να συνεχίζουν να έρχονται τα θετικά αποτελέσματα ανεξάρτητα από τον αντίπαλο.

ΥΓ. Ευτυχώς για τον Μάρμπλ(και την ομάδα) σήμερα έπαιξε καλά. Διαφορετικά τα "highlights" που θα μας έμεναν από τον Αμερικανό κόντρα στην Ναχαρίγια θα ήταν η είσοδος του στο παρκέ κατά την αλλαγή με την μπλούζα προπόνησης και το πολύ καλό "μαρκάρισμα" πάνω στον Ξανθόπουλο όταν έφευγε στον αιφνιδιασμό.

Την χαρά μιας σπουδαίας νίκης μας στέρησαν οι 3 διαιτητές της σημερινής αναμέτρησης όπου με τις απίστευτες αποφάσεις τους διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Και αν στην τελευταία φάση του αγώνα μιλάμε για μια αμφισβητούμενη φάση, στην λήξη της κανονικής διάρκειας της αναμέτρησης γίνεται ξεκάθαρο διπλό φάουλ. Παρόλα αυτά όπως φάνηκε και σε όλη τη διάρκεια του αγώνα οι τρείς διαιτητές είχαν ξεκάθαρη πρόθεση να σπρώξουν τους Τούρκους στη νίκη όπως και το έκαναν...

Οι παίκτες του Δ.Πρίφτη ξεκίνησαν νωθρά, χωρίς δύναμη και συγκέντρωση στην άμυνα αλλά και με βιαστικές επιλογές στην επίθεση. Τίποτα σχεδόν δεν λειτουργούσε σωστά για τον ΑΡΗ στο πρώτο ημίχρονο αλλά παρόλα αυτά χάρη σε κάποια μακρινά σουτ αλλά και προσωπικές ενέργειες του Ντραγκίσεβιτς η ομάδα κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ, μεταμορφωμένο σε άμυνα και επίθεση. Ξαφνικά η άμυνα μας έκλεισε και έγινε πολύ πιο δυνατή, την ίδια στιγμή που ο Κάμινγκς αφυπνίστηκε στην επίθεση αλλά και ο Καββαδάς τροφοδοτήθηκε σαφώς καλύτερα από τους συμπαίκτες του. Μαζί με την βοήθεια  που έδωσαν από τον πάγκο οι Ζάρας και Σίμτσακ ο ΑΡΗΣ κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του σκορ και να βρεθεί αγκαλιά με τη νίκη. Μια νίκη που του την έκλεψαν ξεκάθαρα οι διαιτητές όταν στην τελευταία φάση επίτηδες σπρώχνουν τον Τσαϊρέλη εκτός γηπέδου. Στον ελάχιστο χρόνο που έμεινε ο ΑΡΗΣ αδράνησε και το παιχνίδι πήγε στην παράταση. Εκεί η ομάδα μας είχε χάσει την συγκέντρωση της με αποτέλεσμα να βρεθεί γρήγορα στο -8. Και εκεί όμως όπου όλα έδειχναν να έχουν κριθεί, με συνεχόμενα μακρινά σουτ και διαδοχικά κλεψίματα ο ΑΡΗΣ έφερε τα πάνω κάτω και ξαναβρέθηκε αγκαλιά με τη νίκη. Και όμως για ακόμη μια φορά οι διαιτητές σε μια αμφισβητούμενη φάση έδωσαν την μπάλα στους Τούρκους και την ευκαιρία να σκοράρουν με την λήξη... Η ομάδα αν και έδειξε δύο διαφορετικά πρόσωπα στο παιχνίδι και στις τελευταίες άμυνες σε κανονική διάρκεια και παράταση δεν λειτούργησε σωστά ουσιαστικά κατάφερε να νικήσει την Μπάνβιτ... αλλά όχι τους διαιτητές που έστελναν με κάθε ευκαιρία τους Τούρκους στις βολές και στο τέλος έκαναν ότι μπορούσαν για να γυρίσουν το παιχνίδι...

Με τις συνθήκες που έγινε ο σημερινός αγώνας αν τελικά ο ΑΡΗΣ έπαιρνε τη νίκη θα μιλούσαμε για πραγματικό θρίαμβο. Στην Ελλάδα ζούμε και έχουμε ζήσει σφαγές και σφαγές αλλά τέτοιες διαιτησίες σε Ευρωπαϊκά παιχνίδια δεν έχουμε συνηθίσει... Κρίμα πραγματικά για την προσπάθεια της ομάδος αλλά τίποτα δεν τελείωσε σήμερα. Ναι μεν ο ΑΡΗΣ θα ταλαιπωρηθεί παραπάνω στη συνέχεια του θεσμού αλλά αυτό δεν λέει τίποτα απολύτως. Σήμερα ουσιαστικά κερδίσαμε την ομάδα που θεωρείται μαζί με τον Μπεσίκτας, την Μονακό και την ΑΕΚ φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Ας σταματήσουμε να φοβόμαστε να διεκδικήσουμε αυτά που αξίζουμε. Ενίσχυση στην ομάδα γιατί με 1.5 Αμερικάνο δουλειά δεν γίνεται και ντου για την κούπα σε Ελλάδα και Ευρώπη!

ΥΓ. Σήμερα αποδείχθηκε περίτρανα ότι όσες τεχνολογικές καινοτομίες και αν μπουν στον αθλητισμό, από την στιγμή που παρεμβαίνει "ανθρώπινο χέρι" τα πάντα καταλήγουν στο καλάθι των αχρήστων. Τι να σκεφτόταν άραγε ο διαιτητής όταν έβλεπε επί 5' στο instant replay τους παίκτες της Μπάνβιτ επίτηδες να θέλουν να κάνουν φάουλ και να τον σπρώχνουν εκτός γηπέδου?

Μπορεί οι Τσέχοι να ήταν αυτοί που ταλαιπωρήθηκαν σημαντικά για να φθάσουν στη Θεσσαλονίκη μόλις λίγες ώρες πριν την έναρξη του αγώνα, ο ΑΡΗΣ μας όμως ήταν αυτός που παρουσιάστηκε "κρύος" στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Οι 3 Αμερικάνοι μας και ο Ντραγκίσεβιτς όμως έκαναν την διαφορά και οδήγησαν την ομάδα στη νίκη πρόκριση παρά την συνολικά μέτρια εικόνα της ομάδας σε ένα παιχνίδι που γρήγορα θα ξεχαστεί.

Αιφνιδίασαν οι Τσέχοι με την αποδόση τους, που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την χαλαρή άμυνα μας δείχνοντας από νωρίς ότι σήμερα δεν θα είχαμε εύκολο έργο όπως περιμέναμε. Με σουτ έξω από τα 6.75 αλλά και χτυπώντας σε πρώτο χρόνο κοντά στο καλάθι προσπάθησαν από την αρχή να ξεφύγουν στο σκορ όπως ακριβώς έκαναν και στην Τσεχία. Η αντίδραση ήρθε χάρη στον Τζένκινς όπου μετά από καιρό βρήκε το χέρι του και κατάφερε να πετύχει 21 πόντους με 5 τρίποντα με κάποια από αυτά να είναι πολύ σημαντικά προς το τέλος της αναμέτρησης. Μαζί με τον Κάμμινγκς αλλά και την πολύτιμη βοήθεια των Μπάκνερ, Ντραγκίσεβιτς και Ζάρα η αντίσταση της Νίμπουργκ κάμφθηκε και ήρθε η νίκη. Μπορεί να μην καλύφθηκε η διαφορά αλλά με το σύστημα διεξαγωγής του BCL ελάχιστη σημασία έχει. 

Πέρα από κάποιες καλές επιδόσεις παικτών όπως του Τζένκινς και του Μπάκνερ(σε σχέση με προηγούμενες εμφανίσεις) η ομάδα και σήμερα είχε μια προβληματική εικόνα. Soft άμυνα και νευρικότητα στην επίθεση με πολλά ανόητα λάθη. Μια εικόνα που έρχεται σε αντίθεση με την βελτίωση και την αισιοδοξία μετά τις 7 συνεχόμενες νίκες. Με το παιχνίδι της χρονιάς(μέχρι το επόμενο) να ακολουθεί δεν υπάρχει το χρονικό περιθώριο για να αναρωτηθούμε αν τελικά τα εύκολα παιχνίδια οδήγησαν σε λάθος συμπεράσματα και αν θα έπρεπε η ομάδα να είχε ενισχυθεί εδώ και καιρό. Κρατάμε την νίκη και ευελπιστούμε να δούμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ το απόγευμα του Σαββάτου...

ΥΓ. Την μια το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, την άλλη ο "χιονιάς". Όταν το σύμπαν συνομωτεί για να μην γεμίσει το Παλέ.

Άλμα πρόκρισης για την αγαπημένη μας ομάδα που νίκησε εύκολα την Στρασμπουργκ παίρνοντας και το +19 ενόψει της ρεβάνς στη Γαλλία! Μεταμορφωμένος ο ΑΡΗΣ σε σχέση με την εμφάνιση του περασμένου Σαββάτου, έπαιξε σκυλίσια άμυνα για 40', κυκλοφόρησε αρκετά καλά την μπάλα στην επίθεση δείχνοντας ότι υπάρχουν τα ψυχικά αποθέματα και να αντιστραφεί το αρνητικό κλίμα. Εντυπωσιακή η παρουσία του κόσμου που έπνιξε την πίκρα του και γέμισε το Παλέ δίνοντας απάντηση σε όσους μιλάνε για πανηγυρτζήδες και γκρινιάρηδες οπαδούς του καναπέ!

Από τα πρώτα λεπτά φάνηκε ότι οι παίκτες μας σήμερα μπήκαν αποφασισμένοι για να καθαρίσουν το παιχνίδι και να βάλουν γερές βάσεις για την πρόκριση. Βγάζοντας τρομερή ενέργεια στην άμυνα υποχρέωσε τους Γάλλους σε  σωρεία λαθών και τραγικών επιθετικών επιλογών. Ενώ στην επίθεση η μπάλα κυκλοφόρησε αρκετά καλά, βγήκαν αρκετά ελεύθερα σουτ(παρά τα μέτρια ποσοστά στα τρίποντα) και προσπάθησαν να χτυπήσουν και κοντά στο καλάθι. Ουσιαστικά κάνοντας απλά τα βασικά που θα έπρεπε να κάνουν σε κάθε παιχνίδι και πήραν μια νίκη πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε. Ο Κάμινγκς επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις και ο Γιάνκοβιτς που "επέστρεψε" στο παρκέ και έδωσε λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Αυτός όμως που έκλεψε την παράσταση ήταν ο ενθουσιώδης Τζάκσον. 9 πόντους με άψογα ποσοστά, 8 ριμπάουντ, 2 τάπες, 2 κλεψίματα και απίστευτη μαχητικότητα σε κάθε φάση! Ένας Αμερικάνος σέντερ που ήρθε από το πουθενά και απλά επιβεβαίωσε ότι σχεδόν οποιοσδήποτε σέντερ θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ περισσότερο σε σχέση με τον Μπάκνερ που ήταν και το μεγαλύτερο συμβόλαιο του φετινού ΑΡΗ. Ο Γκόρντον δεν αγωνίσθηκε πολύ λόγω ενός μικροτραυματισμού αλλά είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα μπορεί και αυτός να ενισχύσει σημαντικά την ομάδα.

Σαν μεγάλη δόση οξυγόνου λίγο πριν την ασφυξία μοιάζει η σημερινή νίκη τόσο για την ομάδα όσο και τον κόσμο που ήταν σκασμένος μετά το βράδυ του Σαββάτου. Είναι ευκαιρία ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του να εκμεταλλευτούν την ένεση ψυχολογίας από τη σημερινή νίκη και να ανεβάσουν κι άλλο την απόδοση τους στο εύκολο παιχνίδι που ακολουθεί με τον Προμηθέα. Είναι πολύ σημαντικό για όλους έστω και για 2 συνεχόμενα παιχνίδια πριν τον μεγάλο τελικό ο ΑΡΗΣ να δείξει ότι μπορεί. Γιατί αν σήμερα μετά από όλα όσα έχει περάσει ο κόσμος του ΑΡΗ τον τελευταίο καιρό, γέμισε το γήπεδο έτσι. Φανταστείτε τι έχει να γίνει σε 11 ημέρες! Μετράμε αντίστροφα τις ημέρες από τώρα! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Άλλα πλάνα σήμερα, διαφορετικά μοιράστηκε ο χρόνος στους παίκτες, διαφορετική διάθεση έδειξαν και οι παίκτες μας... Τόσο δύσκολο ήταν να παίξετε έτσι και το Σάββατο με τους ανύπαρκτους?

Στις 16 κορυφαίες ομάδες του Basketball Champions League προκρίθηκε πριν από λίγο η ομάδα μας, που γνώρισε ανώδυνη ήττα από την Στρασμπούργκ. Μια πρόκριση που μετριάζει τα συναισθήματα για την κακή εικόνα που είχε και σήμερα ο ΑΡΗΣ που κινδύνεψε να αποκλειστεί παρά το ευρύ +19 του πρώτου αγώνα. Ευτυχώς βρέθηκε ο Θ.Ζάρας σε εξαιρετική βραδιά, έκανε τη διαφορά και χάρισε ουσιαστικά την πρόκριση στην ομάδα μας.

Εξαρχής το παιχνίδι ήταν δύσκολο παρά την ευκολία με την οποία ήρθε η νίκη στο πρώτο παιχνίδι. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από την αστάθεια που δείχνει διαρκώς η ομάδα μας από παιχνίδι σε παιχνίδι αλλά και η έλειψη αυτοπεποίθησης που είναι εμφανής σε όλους τους παίκτες και τον προπονητή.  Κάτι που φάνηκε από το ξεκίνημα του αγώνα όπου οι Γάλλοι μπήκαν φουριόζοι και ο ΑΡΗΣ μας έδειχνε να τα έχει χαμένα. Χαλαρή άμυνα, αστοχία, λάθη και κακές επιλογές στην επίθεση που έδωσαν το δικαίωμα στην Στρασμπούργκ να φθάσει και στο +23 σχετικά εύκολα. Για καλή μας τύχη ο Θ.Ζάρας δεν παρασύρθηκε από τη μετριότητα των συμπαικτών του, πέτυχε σημαντικά καλάθια όταν δεν μπορούσαμε να σκοράρουμε με τίποτα και ήταν αυτός που ουσιαστικά χάρισε την πρόκριση στην ομάδα μας. Βοήθησαν χωρίς να πιάσουν κάποια ιδιαίτερα καλή απόδοση οι Κάμινγκς, Γιάνκοβιτς και Τζάκσον. Προβλημάτισαν έντονα με την "απουσία" τους όλοι οι υπόλοιποι παίκτες όπως και ο κόουτς που ακόμη αδυνατεί να βρει λύσεις. Μάλιστα με τον τρόπο που μοιράζει τον χρόνο και την εμπιστοσύνη που δείχνει ή δεν δείχνει σε συγκεκριμένους παίκτες απλά επιβεβαιώνει την άποψη ότι τα έχει χαμένα... και ότι αυτή η ομάδα δύσκολα να αλλάξει εικόνα.

Τέλος καλό όλα καλά θα μπορούσε να πει κανείς μετά τη σημερινή πρόκριση αλλά πόση δόση αλήθειας έχει αυτό όταν γνωρίζεις ότι έτσι δεν πας πουθενά. Άλλωστε αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς παρά την επιβλητική εμφάνιση στο Παλέ πριν 2 εβδομάδες οι περισσότεροι περιμέναμε ακριβώς αυτό το παιχνίδι που παρακολουθήσαμε. Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν ο ίδιος ο προπονητής και οι παίκτες του δείχνουν να μην πιστεύουν στις δυνάμεις του.όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις τους πριν το παιχνίδι. Όσο για το μέλλον... με τον Γκόρντον να είναι σε κακή αγωνιστική κατάσταση, τον Τζένκινς να χάνεται στο παρκέ και τον πάγκο, τον Κάμινγκς ακόμη να μαθαίνει το Ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού, τους Γιάνκοβιτς και Ντραγκίσεβιτς να σπάνε τα καλάθια με την αστοχία τους και τον Καββαδά και τον Τζάκσον να αποτελούν αλλαγή(!?!?) του Σίμτσακ ελπίδα για κάτι καλό δύσκολα να υπάρξει...

ΥΓ. Ξεχειλίζει περηφάνεια ο Αρειανός μετά από αυτή την πρόκριση... άλλωστε όπως είπε ο κόουτς απέναντι μας είχαμε μια ομάδα ευρωλίγκας που εύκολα μπορούσε να μας κερδίσει με 30 πόντους! 

Με αυτό το ασυνήθιστο ισόπαλο σκορ ολοκληρώθηκε το "πρώτο ημίχρονο" ανάμεσα στην αγαπημένη μας ομάδα και την Βιλερμπάν. Αν και καταφέραμε να προηγηθούμε μέχρι και με 11 πόντους, οι πολλές χαμένες βολές, τα λάθη στην επίθεση, η αστοχία στα τρίποντα και η κακή διαιτησία όδηγησαν στο τελικό 67-67, ένα αποτέλεσμα που ψαλιδίζει σημαντικά τις πιθανότητες μας για πρόκριση στην επόμενη φάση.

Κάτι από τον αγώνα με την Στρασμπούργκ θύμισαν οι παίκτες μας στο ξεκίνημα της αναμέτρησης δείχνοντας ιδιαίτερη διάθεση στην άμυνα αλλά και προσπαθώντας ξεκάθαρα να περάσουν την μπάλα στο καλάθι. Όσο όμως περνούσε ο χρόνος η συγκέντρωση των παικτών μας χανόταν και οι Γάλλοι δεν ήταν διατεθιμένοι να αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη παίρνοντας κεφάλι στο σκορ. Στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε το ξέσπασμα για την ομάδα μας που όχι μόνο γύρισε το παιχνίδι αλλά κατάφερε να πάρει και μια διαφορά που αν έμενε μέχρι το τέλος θα ήταν ένα πολύ καλό προβάδισμα για τον επαναληπτικό. Σε εκείνο όμως το σημείο οι παθογένειες του ΑΡΗ έκαναν την εμφάνιση τους όπως και οι 3 διαιτητές που φόρτωναν με απίθανα φάουλ τους παίκτες μας στέλνοντας με μεγάλη ευκολία τους Γάλλους στις βολές. και δίνοντας το δικαίωμα στην Βιλερμπάν να ανακάμψει και να περάσει μπροστά. Στο τέλος με τα λάθη στην επίθεση να συνεχίζονται όπως και η αστοχία στις βολές δεν καταφέραμε να πάρουμε ούτε καν μια νίκη περισσότερο ψυχολογίας παρά ουσίας μιας και μια νίκη με 1-2 πόντους δεν θα ήταν ικανή να κάνει την διαφορά. Σε όλο αυτό το σκηνικό για πολλοστή φορά φέτος ο Δ.Πρίφτης όχι μόνο δεν μπόρεσε να βρει τις λύσεις αλλά με το ανούσιο ροτέισον και τον ανεξήγητο παραγκωνισμό παικτών όπως ο Τσαϊρέλης και ο Καββαδάς που σήμερα τα πήγαν αρκετά καλά αλλά ξεχάστηκαν στον πάγκο μάλλον δυσκόλεψε την προσπάθεια της νίκης. Περίεργη η εμφάνιση του Γιάνκοβιτς που δεν έπαιρνε προσπάθειες ενώ προβλημάτισε και πάλι ο Γκόρντον με την κακή του παρουσία.

Ναι μεν η Βιλερμπάν δεν μας "τρόμαξε" με την παρουσία της αλλά όπως συμβαίνει από την αρχή της χρονιάς ο κακός μας εαυτός φαντάζει ο δυσκολότερος μας αντίπαλος. Το να ελπίζουμε σε νίκη μέσα στην Γαλλία δεν περιέχει τον ρεαλισμό που θέλει να έχουμε ο προπονητής μας... παρόλα αυτά εμείς επειδή δεν έχουμε μάθει να τα παρατάμε θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε και θα παρακαλάμε ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του να διαψεύσουν την απαισιοδοξία μας παίρνοντας επιτέλους μια σημαντική νίκη εκτός έδρας... #synexizoumemazi

ΥΓ. Μπορεί σήμερα ο Δ.Πρίφτης να μην μας "κατσάδιασε" όπως μετά τον αγώνα με τον Κόροιβο αλλά σειρά πήρε ο αρχηγός... Χάσαμε το κύπελλο, μια ανάσα από το να χάσουμε την Ευρωπαϊκή ελπίδα για διάκριση αλλά δεν τρέχει τίποτα γιατί έχουμε μπροστά μας και τα πλέιοφς... αυτά τα πλέιοφς που οι ίδιοι άνθρωποι απορούσαν γιατί γινόνται...

ΥΓ2. Που να κερδίζαμε εμείς την προτωπόρο Ισπανίας... θα σηκώναμε λάβαρο στην οροφή του Παλέ!

ΥΓ3. Και για τους "χαρούμενους" οπαδούς. ...τα μπάτζετ, έλειπε ο Σανικίντζε, έλειπε ο Ντραγκίσεβιτς, η διαιτησία, οικονομική εξυγίανση, προσπαθήσαμε, και στα @@ γιατί ο πρόεδρας θα κάνει επένδυση 1δις!