Με την 5η θέση που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου να οδηγεί στην Ευρώπη να έχει κλειδώσει, ο ΑΡΗΣ μας θα προσπαθήσει να πάρει την ρεβάνς από την ομάδα την Παναιτωλικού. Μια νίκη που θα μετριάσει την απογοήτευση από τις 2 συνεχόμενες ήττες και θα ξεσηκώσει τον κόσμο ενόψει της τελευταίας αγωνιστικής σε ένα γεμάτο Κλεάνθης Βικελίδης.

Με τον Ούγκο Σόουζα να επιστρέφει κατά πάσα πιθανότητα στην βασική ενδεκάδα ως δεξί μπακ ο Σ.Παντελίδης αναμένεται να ανακατέψει ελαφρώς την τράπουλα σε αυτές τις τελευταίες 2 αγωνιστικές. Τελευταία ευκαιρία για κάποιους παίκτες από την μια αλλά και ανάγκη για αλλαγή από την  μιας και στα τελευταία 2 παιχνίδια η ομάδα δεν έπεισε και γνώρισε εύκολες ήττες. Στο πλαίσιο αυτών των αλλαγών είναι πολύ πιθανό να δούμε και τον Μπάσα να ξεκινάει αλλά και τον Κόρχουτ . Δυο παίκτες που μπορεί να μην είναι κακοί αλλά σίγουρα ο ΑΡΗΣ θέλει το κάτι παραπάνω. Ενώ και ο Φετφατζίδης θα πάρει σίγουρα σημαντικό χρόνο συμμετοχής σε αυτά τα παιχνίδια. Πέρα από τις αλλαγές στα πρόσωπα ο Παντελίδης καλείται να διαχειριστή αυτή την έλλειψη κινήτρου και να πείσει τους παίκτες του ότι πρέπει να  τα δώσουν όλα για τη νίκη. Μια κατάσταση όμως που δεν ισχύει μόνο για την δική μας ομάδα αλλά και για αυτή του Παναιτωλικού που αναμένεται να ξεκινήσει με αρκετές αλλαγές.

Τελειώνει το πρωτάθλημα με το μυαλό όλων μας να είναι περισσότερο στην επόμενη μέρα και σε όλα τα ωραία που αναμένεται να ακολουθήσουν ενόψει της επόμενης σεζόν παρά στα 2 παιχνίδια που έχουν απομείνει. Όπου και αν έχει το μυαλό του ο κόσμος, οι παίκτες μας οφείλουν να παρουσιαστούν συγκεντρωμένοι και να τελειώσουν τη φετινή χρονιά  όσο ωραία την ξεκίνησαν. Πάμε για το διπλό ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Τα πολλά παιδικά λάθη και η εμετική διαιτησία που έδωσαν στους γηπεδούχους να βαρέσουν 25(!!!) βολές περισσότερες οδήγησαν σε μια ακόμη ήττα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη με εξαίρεση κάποια ξεσπάσματα παρουσιάστηκαν μετριότατοι με τρομερά προβλήματα στην κυκλοφορία της μπάλας. Ωστόσο ο Γ.Καστρίτης για ακόμη μια φορά δήλωσε ευχαριστημένος και μοίρασε συγχαρητήρια...

Έναν πνευματικά απελευθερωμένο ΑΡΗ που με πιο καθαρό μυαλό θα ήταν σαφώς πιο αποτελεσματικός σε άμυνα και επίθεση περιμέναμε να δούμε μετά τη σημαντική νίκη κόντρα στην Κύμη αλλά δυστυχώς είδαμε μια από τα ίδια. Τα παιδικά λάθη και οι τραγικές επιθετικές επιλογές δεν επέτρεψαν στον ΑΡΗ να μπει δυνατά για τη νίκη σε κανένα σημείο του αγώνα παρά την καλή μας άμυνα. Μια άμυνα που τα ανθρωπάκια με τα γκρι βρήκαν τον τρόπο να την σπάσουν. Λες και βλέπανε τις  πράσινες φανέλες του εξασφύριχτου με κάθε ευκαιρία έστελναν τους παίκτες του Ηφαίστου στην γραμμή των βολών. Οι 36 βολές του Ηφαίστου σε σχέση με τις 11 τις δικές μας είναι μια επίδοση εξαιρετική για αυτά τα μπουμπούκια της διαιτησίας που έκλεισαν το μάτι πονηρά στην ΕΟΚ και στην ΚΕΔ. Σε ένα παιχνίδι σχετικά κλειστό με τους γηπεδούχους να βαράνε περισσότερα μακρινά σουτ από εμάς και μόλις 2 παραπάνω δίποντα αυτά τα σφυρίγματα δεν δικαιολογούνται με τίποτα. Λογικό λοιπόν αυτός ο ΑΡΗΣ να μην μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο από αυτό που είδαμε σήμερα με την ήττα να φαντάζει φυσιολογική…

Ανόσια πάθαμε στις πίκρες φέτος με τους παίκτες μας ακόμη και απαλλαγμένοι από την πίεση του αποτελέσματος να συνεχίζουν στους ίδιους απογοητευτικούς ρυθμούς και τον Γ.Καστρίτη να μοιράζει συγχαρητήρια… Ναι μεν αδιάφορο το παιχνίδι αλλά αυτή η κατάσταση δεν αντέχεται και δεν πρέπει να συνεχιστεί. Το πρωτάθλημα σχεδόν τελείωσε και οι περσινές εξαγγελίες παραμένουν εξαγγελίες…

ΥΓ. Ο ΑΡΗΣ είναι ομάδα όλης της Ελλάδος και όχι μόνο της Θεσσαλονίκης όπως θέλουν να το περνάνε οι "χαμουτζήδες" . Και όταν μάλιστα μιλάμε για τον μπασκετικό ΑΡΗ τότε μιλάμε για την μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που κατάφερε να ενώσει όλους τους Έλληνες. Οπότε το να πηγαίνει σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και να υπάρχουν φίλοι της ομάδος δεν αποτελεί είδηση.

ΥΓ2. Σε ελεύθερη πτώση και η αξιοπιστία του πρωταθλήματος πέρα από την ποιότητα. Πέρσι είχαμε το "χαρακίρι" της Αμαλιάδας, φέτος έχουμε τον "φονέα των γιγάντων" που μεταμορφώνεται σε γατάκι.

Με τον ΑΡΗ μας να έχει αποφύγει οριστικά κάθε επικίνδυνο σενάριο  οι τελευταίες 2 αγωνιστικές αποτελούν παιχνίδια διαδικαστικού χαρακτήρα. Ωστόσο η νίκη κόντρα στον Ήφαιστο Λήμνου σήμερα αλλά και την επόμενη αγωνιστική με το Ρέθυμνο είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο φετινός ΑΡΗΣ για να κλείσει η χρονιά όσο πιο ανώδυνα γίνεται.

Με τον Μποχωρίδη να απουσιάζει λόγω τραυματισμού ο ΑΡΗΣ μας καλείται σε ένα παιχνίδι χωρίς άγχος να αποδείξει όπως ακριβώς έκανε και απέναντι στην Κύμη ότι φέτος έχει αδικήσει τον εαυτό του. Ο Ήφαιστος μπορεί να είναι μια καλοδουλεμένη φυσιολογική επαγγελματική ομάδα που δεν αντιμετωπίζει την πίεση και τα προβλήματα που υπάρχουν στον ΑΡΗ μας αλλά και σε άλλες ομάδες της BasketLeague, καθαρά αγωνιστικά όμως δεν είναι και τόσο δυνατή ομάδα όπως την παρουσιάζουν.  Το παιχνίδι του πρώτου γύρου πρέπει να αποτελέσει τον οδηγό και για το σημερινό μιας και ο ΑΡΗΣ μας είχε κερδίσει με σχετική ευκολία σε ένα από τα πρώτα παιχνίδια του Γ.Κάστριτη στον πάγκο μας. Η σκληρή άμυνα ήταν το κλειδί της νίκης όπως ακριβώς θα πρέπει να είναι και σήμερα. Ενώ ο ΜακΓκι που είχε κυριαρχήσει κάτω από τα καλάθια μαζί με τον Μπελ  είχαν κάνει τη διαφορά. Κάτι που αναμένουμε να δούμε και σήμερα μιας και ο Αμερικάνος γκαρντ αναμένεται να πάρει περισσότερο χρόνο συμμετοχής.

Στο τέλος φθάνει η χρονιά με την μεγάλη μάχη για το μέλλον του μπασκετικού ΑΡΗ τώρα να αρχίζει να ξεκινάει. Ντροπή και μόνο να υπάρχει εφησυχασμός επειδή ο ΑΡΗΣ απέφυγε τα χειρότερα.  Όποιος νομίζει ότι με τα ψέματα και την ωραιοποίηση καταστάσεων μπορεί να προχωρήσει και την επόμενη χρονιά ο ΑΡΗΣ μας είναι γελασμένος. Το μήνυμα αφύπνισης και εγρήγορσης θα πρέπει να σταλθεί από όλους μας προς πάσα κατεύθυνση  Ξεκάθαρα η άρση του μπαν  είναι μονόδρομος  και θα δείξει τις προθέσεις του Δ.Γουλιέλμου. Οτιδήποτε λιγότερο θα είναι κοροϊδία…

ΥΓ. Πρώτη φορά ο μπασκετικός ΑΡΗΣ αγωνίζεται στη Λήμνο και όπως είναι φυσιολογικό υπήρχε θερμή υποδοχή προς την ομάδα. Μπορεί κάποιους νεότερους Αρειανούς να τους ξενίζουν αυτές οι ειδήσεις, ωστόσο εκείνο το πανό που υπήρχε στο Παλέ πριν κάποιες δεκαετίες με το σύνθημα "Ένα Έθνος μια Ομάδα"  μόνο προπαγάνδα δεν ήταν… Άλλωστε οι μαρτυρίες από όσους δεν έχουν πνιγεί στον οπαδικό φανατισμό τους είναι αμέτρητες με πιο πρόσφατη αυτή του προέδρου του Προμηθέα που αναφέρθηκε στην πανεθνική στήριξη που είχε ο Αυτοκράτορας.

ΥΓ2. Κόντρα στο κλίμα ωραιοποίησης των πάντων στον χώρο του Ελληνικού μπάσκετ… αυτή η ομάδα "υπόδειγμα" του Ήφαιστου Λήμνου αποτελεί άλλον έναν τέλειο ρολίστα στο πρωτάθλημα των αιωνόβιων προέδρων όπου τα πάντα είναι κομμένα και ραμμένα στα θέλω του Παναθηναϊκού κατά πρώτο λόγο και του Ολυμπιακού κατά δεύτερο. Με τέτοια νοοτροπία με ομάδων που διεκδικούν το τίποτα και πανηγυρίζουν εάν το κατακτήσουν το άθλημα απλά βυθίζεται.

Σαφώς καλύτερα προετοιμασμένος παρουσιάστηκε ο Ατρόμητος στο σημερινό κομβικό παιχνίδι, χτύπησε στις αντεπιθέσεις και πήρε τη νίκη χωρίς να δυσκολευτεί. Χάθηκε η ομάδα μας στη βροχή, δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί ούτε στο στυλ του Ατρομήτου αλλά ούτε και στον αγωνιστικό χώρο που αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο για τους παίκτες μας.

Διαβασμένος και με ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο μπήκε ο Ατρόμητος από την αρχή παρόλο που η ομάδα φαινόταν να πατάει καλύτερα στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο. Ωστόσο στο παιχνίδι των αντεπιθέσεων των αντιπάλων μας δεν είχαμε λύση και κάθε φόρα που χάναμε την μπάλα γινόταν επικίνδυνη φάση για την εστία μας. Σε 2 από αυτές τις αντεπιθέσεις από τα πλάγια, υπήρχε ολιγωρία στην άμυνα και το πληρώσαμε με 2 φθηνά γκολ κόντρα στη ροή του αγώνα. Στη συνέχεια αν και υπήρχε διάθεση δεν υπήρχε καθαρό μυαλό ούτε μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου αλλά ούτε και στον πάγκο μιας και υπήρχε μια εμμονή να παίξουμε με την μπάλα κάτω πάρα τις αντίξοες συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί από την δυνατή βροχή. Δεν είναι εύκολο το να αλλάξει έτσι απλά το αγωνιστικό στυλ της ομάδος αλλά αυτό που είδαμε σήμερα να προσπαθεί να κάνει η ομάδα μας στο Β ημίχρονο δεν είχε καμία λογική.

Απογοήτευσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερες συνθήκες του αγώνα. Από την μια επέτρεψε στον Ατρόμητο να εφαρμόσει ακριβώς το πλάνο του από την άλλη έδειξε να μην κατανοεί ότι θα έπρεπε να παίξει διαφορετικά σε ένα τόσο βρεγμένο γήπεδο.  Ηρωικός ο κόσμος που αψήφησε τη δυνατή βροχή και βρέθηκε μαζικά δίπλα στο πλευρό της ομάδος.