Διπρόσωπος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Χολαργό, με το κακό πρόσωπο του Β ημιχρόνου να είναι αυτό που τελικά να επικρατεί και να οδηγεί σε ακόμη μια ήττα. Τα παιδικά λάθη και το επιθετικό μπλακ άουτ στο Β ημίχρονο σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του αρκετά καλού σήμερα Μποχωρίδη ήταν αυτά που στοίχισαν και δεν επέτρεψαν στους παίκτες του Γ.Καστρίτη να φθάσουν στη νίκη.

Σπάνια μας συνηθίζει ο φετινός ΑΡΗΣ να μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια με την απόδοση του στο πρώτο δεκάλεπτο να αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη. Με τους Μποχωρίδη και Χάρις να οδηγούν αρχικά στο σκοράρισμα η ομάδα έφθασε στο +8 και μπόρεσε στα πρώτα 20' να επιβάλλει τον ρυθμό της. Παρόλα αυτά από τα τελευταία λεπτά πριν την ανάπαυλα φαινόταν σιγά σιγά ότι η συγκέντρωση άρχισε να χανόταν. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα στο δεύτερο εικοσάλεπτο όπου με τον Μποχωρίδη κολλημένο στον πάγκο λόγω τραυματισμού κόλλησε και ολόκληρη η επίθεση. Προσπάθησε ο Τζόουνς να αλλάξει την κατάσταση αλλά τα λάθη και η αστοχία αποδείχθηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο. Γενικά με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο είδαμε μια εικόνα που προκαλεί πονοκέφαλο και γέλια μαζί σε κάθε φίλο του μπάσκετ. Λάθη και επιθετικές επιλογές που δεν βλέπεις ούτε στο παιδικό. Μια εικόνα που δυστυχώς χαρακτηρίζει τον φετινό ΑΡΗ με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Μια από τα ίδια και σήμερα κόντρα στον Χολαργό με το πρώτο δεκάλεπτο να είναι ίσως το μοναδικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε. Ωστόσο αν και 5 ομάδες βρίσκονται από κάτω μας αυτή την στιγμή θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι με αυτή την εικόνα κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται άνετος. Από το αεροδρόμιο στο γήπεδο για προετοιμασία για το  κρίσιμο παιχνίδι του Σαββάτου…

ΥΓ. Το ότι έμεινε εκτός πλέιοφς ο ΑΡΗΣ δεν μας λέει και πολλά μιας και τα τελευταία χρόνια τα αρνητικά ρεκόρ σπάνε το ένα μετά το άλλο… η συνολική εικόνα μιλάει από μόνη της.  Μια χρονιά μαρτύριο με την υπογραφή του τρέλαρχου και του  αλεξιπτωτιστή.

Με τον αέρα της νίκης ύστερα ένα μεγάλο αρνητικό σερί η ομάδα μας αντιμετωπίζει τον Χολαργό σε άλλη μια πολύ δύσκολη εκτός έδρας αποστολή όπου τα πάντα είναι πιθανά. Μπορεί ο ΑΡΗΣ να μην πραγματοποίησε κάποια μαγική εμφάνιση κόντρα στον Προμηθέα άλλα έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι και ήρθε η νίκη σίγουρα μιλάμε για μια σημαντική επιτυχία που τόνωσε την ψυχολογία των παικτών μας.

Και μόνο που καταφέραμε να περιορίσουμε τους Πατρινούς στους  65 πόντους σε 45' αγώνα επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά ότι το μοναδικό που μπορεί να κάνει καλά αυτή η ομάδα είναι να αμύνεται.  Με εξαίρεση ίσως την πρώτη αγωνιστική στο Λαύριο σχεδόν όλες οι υπόλοιπες νίκες μας ήρθαν μέσα από την σκληρή άμυνα και αυτό ακριβώς θα πρέπει να κάνουν οι παίκτες του Γ.Καστρίτη και σήμερα. Ο Χολαργός είναι σίγουρα σε καλύτερη κατάσταση από εμάς αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδα που φοβίζει . Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κόντρα στον Χολαργό στον πρώτο γύρο κάναμε και ένα από τα μεγαλύτερα φετινά εγκλήματα μας με το +18 να καταλήγει στο τέλος σε -1. Όχι ότι αλλάζει κάτι αλλά είναι ευκαιρία να πάρουμε και μια άτυπη ρεβάνς για εκείνη την ήττα ντροπής…

Άλλη μα νίκη χρειαζόμαστε για να "κλείσουμε" και μαθηματικά την φετινή χρονιά χωρίς άγχος και πονοκεφάλους… και η έδρα του Χολαργού φαντάζει ιδανικό μέρος για να πάρουμε το ροζ φύλλο αγώνα. Παραμένει όμως μεγαλύτερο το ενδιαφέρον για τις προθέσεις του Δ.Γουλιέλμου με τις τελευταίες ειδήσεις να δίνουν έναν ελαφρύ τόνο αισιοδοξίας ότι ίσως και κάτι μπορεί να αλλάξει.

ΥΓ. Πολλοί είναι οι Αρειανοί παράγοντες που ασχολήθηκαν με τα κοινά του ΑΡΗ και "κάηκαν" με συνοπτικές διαδικασίες. Τις περισσότερες φορές με δική τους ευθύνη μιας και περνώντας την διαχωριστική γραμμή από την κερκίδα στα γραφεία φαίνεται να ξεχνάνε τα θέλω και τα πρέπει… Αν και νωρίς ακόμη για χαμόγελα αισιοδοξίας ελπίζουμε όμως οι ζυμώσεις του Δ.Γουλιέλμου να έχουν θετική κατάληξη και να δούμε ύστερα από καιρό ένα Δ.Σ. που να μην κοροϊδεύει με την παρουσία-απουσία του…

Σαν να μην βγήκε ποτέ για το δεύτερο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ μας κατάφερε να χάσει εύκολα με 2-0 από τον Παναθηναϊκό που έκανε μόλις για 15' αισθητή την παρουσία. Άτυχος και χωρίς καθαρό μυαλό στην επίθεση στα πρώτα 45', προδόθηκε από την άμυνα του στο Β ημίχρονο. Έκανε το καθήκον του ο Σκουλάς, που επιβεβαίωσε τον ρόλο του στην "εξυγίανση" του ποδοσφαίρου.

Διπρόσωπος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο ΟΑΚΑ χωρίς όμως στο πρώτο καλό του ημίχρονο να καταφέρει να σκοράρει. Η υπεροχή, οι ευκαιρίες, το δοκάρι του Μαρτίνες και η φάση του πέναλτι πάνω στον Γκαρσία που δεν δόθηκε από τον Σκουλά μας χάρισε μόνο τις "εντυπώσεις"… σε αντίθεση με το Β ημίχρονο όπου οι κακές αντιδράσεις στην αμυντική μας λειτουργία επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να πετύχει μέσα σε 12' 2 γκολ και να δημιουργήσει άλλες 2 επικίνδυνες καταστάσεις. Ναι μεν η είσοδος του Ματίγια (που λόγω ενοχλήσεων δεν ξεκίνησε βασικός) και του Φετφατζίδη άλλαξαν την εικόνα μας αλλά το κακό είχε ήδη γίνει και η ομάδα  είχε χάσει εντελώς την συγκέντρωση της. Συνεχίζουν να αποτελούν πληγή τα μπακ μας μιας και από τα πλάγια χτύπησε ο Παναθηναϊκός αλλά και η αδράνεια του Κόρχουτ στο πρώτο γκολ να προκαλεί ιδιαίτερες αρνητικές εντυπώσεις. Ντεφορμέ και ο Μπάσα που δεν μπόρεσε να προσφέρει αυτά που δίνει ο Ματίγια στον χώρο του κέντρου.  Λίγα πράγματα και από τους Γκαρσία, Λάρσον, Ντιγκινί και Μαρτίνες στην επίθεση που σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν πολύ καλύτερες επιλογές στην τελική προσπάθεια ή πάσα. Δύσκολα να μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό ο Παντελίδης από τον πάγκο με την εικόνα που είχαν οι παίκτες του, κυρίως στο Β ημίχρονο. Ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι πολύ εύκολα θα μπορούσε να είχε πάρει διαφορετική τροπή το παιχνίδι αν ο Σκουλάς(ή κάποιος ξένος διαιτητής στη θέση του)  έδειχνε το σημείο του πέναλτι στο 15' ή μερικές κίτρινες κάρτες στους παίκτες του Παναθηναϊκού όταν το παιχνίδι παιζόταν και όχι από το 80' και μετά που όλα είχαν σχεδόν κριθεί.

Πληγώνει αυτή η ήττα κυρίως γιατί η ομάδα ήταν φορμαρισμένη και όπως έδειξε στα πρώτα 45' μπορούσε εύκολα να πάρει το διπλό. Ας γίνει  μάθημα η αφέλεια με την οποία πετάμε βαθμούς ώστε σε αυτά τα τελευταία παιχνίδια να παρουσιαστούμε καλύτεροι. Δεν χάθηκε τίποτα, συνεχίζουμε δυνατά για την 4η θέση που παραμένει ένας εφικτός στόχος.

ΥΓ. Φέτος η ομάδα επέστρεψε και έδειξε ότι ήρθε όχι μόνο απλά για να μείνει αλλά και για να πρωταγωνιστήσει. Από του χρόνου θα πρέπει το Κλεάνθης Βικελίδης να αποτελεί φρούριο και εκτός έδρας παιχνίδια σαν το σημερινό να τα τελειώνουμε με συνοπτικές διαδικασίες.

Νίκη από το πουθενά για τον ΑΡΗ μας σε ένα παιχνίδι που όπως εξελίχθηκε έδειχνε δύσκολο να κερδηθεί αλλά στο τέλος το πείσμα των παικτών μας ήταν αυτό που επικράτησε. Η άμυνα ήταν αυτή που έκρινε το παιχνίδι όπως φαίνεται και από το τελικό το σκορ, με το μπλοκ του Σλαφτσάκη πάνω στον "καυτό" Μπράουν να είναι η φάση του αγώνα!

Ο γνωστός κακός ΑΡΗΣ έκανε την εμφάνιση του και σήμερα με τους παίκτες του Γ.Καστρίτη να βλέπουν το αντίπαλο καλάθι σαν κλειδαρότρυπα αλλά και στην άμυνα να δίνουν διαρκώς ελεύθερα σουτ στους αντιπάλους τους. Σουτ  που τα αξιοποίησε κατά κύριο λόγο ο Μπράουν με αποτέλεσμα ο Προμηθέας να διατηρεί σχετικά εύκολα μια διαφορά 7-8 πόντων σε όλο σχεδόν το παιχνίδι. Αυτό όμως που έκανε τη διαφορά σήμερα ήταν ότι παρά την μέτρια εικόνα μας η ομάδα δεν παρασύρθηκε και δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια και εκμεταλλευόμενη κάποια επιθετικά ξεσπάσματα και μερικές καλές άμυνες έμεινε μέσα στο παιχνίδι, ροκάνισε τη διαφορά και στο τέλος προσπέρασε. Δύσκολα να ξεχωρίσουμε κάποιον παίκτη μιας και όλοι είχαν καλές και κακές στιγμές τους μέσα στη διάρκεια του αγώνα. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον προπονητή που αν και έδειχνε σε αρκετά σημεία να τα έχει χαμένα τελικά στον αντίπαλο πάγκο φάνηκαν ακόμη περισσότερο θολωμένοι δίνοντας μας την ευκαιρία να αρπάξουμε τη νίκη σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος φαινόταν να πατάει καλύτερα.

Τεράστια ανακούφιση σε ομάδα και κόσμο μετά τη σημερινή νίκη αν και μετά τα περίεργα  αποτελέσματα σε άλλα γήπεδα τίποτα δεν έχει κριθεί. Ωστόσο σε περίπτωση δεν ερχόταν η νίκη σήμερα, θα ετοιμαζόμασταν για τελικούς και αυτό δείχνει πόσο σημαντικοί ήταν οι 2 βαθμοί που κερδήθηκαν.  Μπράβο στον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του για το πείσμα που έδειξαν που μέχρι το τέλος!

ΥΓ. Η ελεύθερη πτώση του Ελληνικού μπάσκετ συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς… και κάποιοι πουθενάδες βρίσκουν την ευκαιρία για να μιλήσουν κόντρα στον ΑΡΗ και στον πιο μπασκετικό κόσμο της Ελλάδος για τα περίεργα που συμβαίνουν στην Ελληνική καλαθόσφαιρα… 

ΥΓ2. Λίγος κόσμος σήμερα στο Παλέ σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια με λιγότερο εμπορικούς αντιπάλους. Κάτι που δείχνει το μέγεθος της απογοήτευσης που έχει μοιράσει ο φετινός ΑΡΗΣ.

ΥΓ3. Όσες αλλαγές και αν γίνουν στο Δ.Σ. της ΚΑΕ, όσες συνεντεύξεις και αν ακούσουμε από τον "αλεξιπτωτιστή" για τους φίλους μέσα στον ΑΡΗ, που τον  ξέρουν και τον αγαπάνε η εικόνα στα επίσημα μιλάει από μόνη της και δεν μπορεί να κουκουλωθεί με κανένα τέχνασμα.