Μόνο αδιάφορος δεν παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Σπάρτη όπου και φιλοδώρησε την τοπική ομάδα με 3 γκολ! 2 γκολ Διαμαντόπουλος και 1 ο Πασσάς σε ένα παιχνίδι όπου με λίγη περισσότερη συγκέντρωση στην τελικά προσπάθεια θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει πολλά περισσότερα γκολ!

Με πολλές αλλαγές επέλεξε να παρατάξει την ομάδα ο Δ.Σπάνος θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που δεν πήραν αρκετές ευκαιρίες μέσα στη χρονιά. Και αν κανείς θα περίμενε ότι αυτές οι αλλαγές σε συνδυασμό με την έλλειψη στόχου θα συνέθεταν μια κακή εικόνα για την ομάδα μας, αυτό που είδαμε μέσα στο γήπεδο ήταν τελείως διαφορετικό. Από την αρχή η ομάδα μας πήρε τον έλεγχο του παιχνιδιού και δεν άφησε κανένα περιθώριο στους παίκτες της Σπάρτης να πιστέψουν στη νίκη. Μπορεί το γκολ να άργησε να έρθει αλλά η διαφορά δυναμικότητας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Το 0-1 έγινε στο 44' από την άσπρη βούλα με τον Διαμαντόπουλο ψύχραιμα να κοροϊδεύει τον γκολκίπερ με το σόου που ακολούθησε αυτή την φάση να μας υπενθυμίζει ότι στο Ελλαδιστάν ακόμη και στις πιο καθαρές φάσεις μπορούμε να βιώσουμε το θέατρο του παραλόγου.  Στο 62΄ ο Πασσάς πίεσε και έκλεψε έξυπνα την μπάλα έξω από την μεγάλη περιοχή της Σπάρτης και με ωραίο σουτ έκανε το 0-2! Οι ευκαιρίες συνεχίστηκαν για τον ΑΡΗ με το 0-3 να γίνεται στο 76' από τον Διαμαντόπουλο μετά από ωραία αντεπίθεση και ασίστ του Πασσά! Γενικά η ομάδα δεν υστέρησε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, σχεδόν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν είχαν θετική παρουσία ενώ θα πρέπει να κάνουμε και μια ιδιαίτερη αναφορά στον τερματοφύλακα Καντιμοίρη που τις ελάχιστες φορές που απειλήθηκε ήταν αυτός που έπρεπε να είναι.

2 ακόμη αγωνιστικές έμειναν για να τελειώσει αυτή η τετραετής περιπέτεια του ΑΡΗ μας μακριά από την φυσική του θέση. Η προπονητολόγια και η μεταγραφολογία καλά κρατεί αλλά καλό θα είναι ο Θ.Καρυπίδης να μην επιτρέψει να συνεχισθεί για πολύ ακόμη και με τις κινήσεις του να δείξει το πλάνο για την νέα σεζόν. Όσο πιο γρήγορα κλείσει το θέμα του νέου προπονητή όσο και των αλλαγών στο ρόστερ τόσο πιο ήρεμο θα είναι το καλοκαίρι μας. Ένα ήρεμο καλοκαίρι… που τόσο το έχουμε ανάγκη όλοι μας!

ΥΓ. Ο καθένας έχει την προσωπική του άποψη για παίκτες και προπονητές. Ο χρόνος όμως  και η πορεία του καθενός είναι ο ξεκάθαρος κριτής για τον αν κάποιος αξίζει ή όχι. Πολυδιαφημισμένη εκείνη η φουρνιά των πιτσιρικάδων με πολλούς να επιμένουν ότι ο ΑΡΗΣ είχε βρει φλέβα χρυσού. Το αποτέλεσμα μετά από χρόνια δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.

ΥΓ2. Μπορεί να διαφωνούσαμε και να εξακολουθούμε να διαφωνούμε με τους υποστηρικτές του "restart" αλλά δεν παύει η στιγμή της μεγάλης επιστροφής να μας χαροποιεί και να μας ενώνει όλους! Τη Κυριακή όλοι στο Κλεάνθης Βικελίδης!

Πρόωρες διακοπές για την αγαπημένη μας ομάδα που δεν μπόρεσε να πάρει την νίκη που θα οδηγούσε στα πλέιοφς. Μια νίκη που την θέλαμε περισσότερο για λόγους γοήτρου αλλά όπως φάνηκε το να ελπίζαμε σε κάτι τέτοιο ήταν πολυτέλεια. Έστω και έτσι ολοκληρώθηκε μια μαρτυρική χρονιά που θα πρέπει γρήγορα να ξεχάσουμε.

Αν και ο Κολοσσός εδώ και πολλές αγωνιστικές έδειχνε να βρίσκεται σε κατάσταση διακοπών στο παρκέ πάνω φάνηκε κάτι τελείως διαφορετικό. Πάρτι στην επίθεση από τους παίκτες του Κολοσσού, κηδεία επιθετικά για την ομάδα μας. Μια εικόνα που την είδαμε σχεδόν σε όλο το πρώτο ημίχρονο με την διαφορά των 18 πόντων να αντικατοπτρίζει την εικόνα των 2 ομάδων. Στο β ημίχρονο ήρθε η αντίδραση μας με τους παίκτες μας να ανεβάζουν την πίεση στην άμυνα αλλά και επιθετικά να αρχίζουν να απελευθερώνονται. Όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φθάσουμε στο -4 αλλά μέχρι εκεί μιας και στις κρίσιμες επιθέσεις και άμυνες υπήρχε πλήρη αποτυχία.

Ολοκληρώθηκε το μαρτύριο σήμερα στην Ρόδο με τον ΑΡΗ μας όχι μόνο να καταφέρνει να μείνει εκτός πλέιοφς αλλά να αισθάνεται ικανοποίηση που έσωσε την παρτίδα… Κάτι που αποτυπώνει ξεκάθαρα όλο αυτό που ζήσαμε φέτος. Πλέον το ενδιαφέρον στρέφεται στον κ.Γουλιέλμο και την επόμενη ημέρα με το banαπό την FIBAνα είναι ο πήχης όπου θα καθορίσει εξαρχής και την δυναμική της νέας διοίκησης αλλά και του ΑΡΗ της επόμενης σεζόν…

ΥΓ. Μόνο στον ΑΡΗ μπορεί αντίπαλος παίκτης μπροστά στα μάτια των αστυνομικών και τον τηλεοπτική φακό να πηδήξει τα κάγκελα, να πουλήσει τρέλα και τελικά να συλληφθεί φίλος της ομάδος μας. Την ίδια στιγμή που η αστυνομία σε οπαδούς άλλων ομάδων παρέχει προστασία για να τα σπάνε ανενόχλητοι.

ΥΓ2. Καλή η ταβαρόσουπα αλλά…  καταθέσεις ψυχής σαν και αυτή του Καλαμπάκου που ακούσαμε σήμερα έχουμε πάρα πολλά χρόνια να ακούσουμε στον ΑΡΗ… σε μια ομάδα δηλαδή όπου το συναίσθημα είναι η κινητήριος δύναμη.

Για τη νίκη γοήτρου θα αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ μας σε λίγες ώρες στην Ρόδο μιας και το δέλεαρ της συμμετοχής στα πλέιοφς  δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω πέρα από μερικούς πόντους τόνωσης ηθικού στο τσαλακωμένο πρεστίζ της ομάδος.  Πότε όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ΑΡΗΣ πρέπει να παλεύει πάντα για τη νίκη ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και τον στόχο. Και για αυτό θα πρέπει σήμερα  όλοι να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό και ας καθυστερήσουν λίγο ακόμη οι διακοπές των παικτών.

Η τελευταία νίκη με το Ρέθυμνο επανέφερε στο NickGalisHallτα χαμόγελα . Φάνηκε  ότι το άγχος ήταν το μεγαλύτερο  πρόβλημα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι παίκτες του Β.Αγγέλου και από την στιγμή που αυτό έφυγε με τη νίκη επί του Πανιωνίου η ομάδα απελευθερώθηκε και αυτό το είδαμε μέσα στο γήπεδο. Με αυτό τον "αέρα" θα πρέπει ο ΑΡΗΣ να παλέψει σήμερα σε ένα παιχνίδι που δεν έχει τίποτα να χάσει αλλά μόνο να κερδίσει. Να πάρει την άτυπη ρεβάνς από τον Κολοσσό που εδώ και καιρό φαίνεται να σκέφτεται τις διακοπές του και να σκαρφαλώσει στην 8η θέση σε μια χρονιά που πριν λίγες εβδομάδες  αυτό φάνταζε ως ακραίο σενάριο. Αν οι παίκτες δείξουν την διάθεση που έδειξαν στην άμυνα την περασμένη Τετάρτη μπορούν να τα καταφέρουν. Ο Κολοσσός μπορεί να ήταν όλη τη χρονιά καλύτερος από εμάς αλλά εδώ και καιρό έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το εκμεταλλευτούμε.

Με το παλιό σύστημα να έχει επανέλθει και να μας φέρνει αντίπαλο εφόσον κερδίσουμε τον Παναθηναϊκό  αλλά και με την περιορισμένη δυναμική της ομάδος μας  δεν υπάρχει τίποτα το ουσιαστικό να βγει από όλο αυτό.  Η ομάδα όμως οφείλει να παλέψει για τη νίκη και να δώσει πάνω στο παρκέ τον καλύτερο της εαυτό. ΑΡΗΣ είσαι, πάντα πρέπει να παλεύεις για τη νίκη ανεξάρτητα από τον αντίπαλο και τον στόχο και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Διπλό μέσα στη Ρόδο ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!

Μια από τις ελάχιστες ξεκούραστες νίκες στην μίζερη φετινή σεζόν πέτυχε σήμερα η ομάδα μας με αντίπαλο το Ρέθυμνο.  Με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο ο ΑΡΗΣ μας παρουσιάστηκε σοβαρός παίζοντας κατά διαστήματα και καλό μπάσκετ με αποτέλεσμα να κερδίσει πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε. Ο κόσμος όπως  και οι παίκτες μας το χάρηκαν ύστερα από καιρό κάτι που ήταν ξεκάθαρο στα πρόσωπα όλων με τη λήξη του αγώνα.

Με αλχημείες ξεκίνησε ο Αγγέλου το παιχνίδι κάτι που αποτυπώθηκε απόλυτα πάνω στο παρκέ. Η ομάδα μας αδυνατούσε τόσο να περιορίσει τα ατού του Ρεθύμνου όσο και να βρει λύσεις στην επίθεση με αποτέλεσμα οι αντίπαλοι μας να χτίσουν μια διαφορά 8 πόντων. Όσο όμως περνούσε ο χρόνος ο κόουτς άρχισε να εμπιστεύεται ολοένα και πιο ορθολογικά σχήματα με αποτέλεσμα η ομάδα από το δεύτερο δεκάλεπτο να δείξει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο παίρνοντας τον πλήρη έλεγχο του αγώνα. Βρίσκοντας λύσεις σχεδόν από όλους τους παίκτες στην επίθεση αλλά και ανεβάζοντας την πίεση στην άμυνα το Ρέθυμνο δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να αντιδράσει με τελικό +18 να αποτυπώνει σωστά την εικόνα της αναμέτρησης.  Παρά τα όποια λάθη ανά διαστήματα όλοι οι παίκτες είχαν συνεισφορά στο παιχνίδι. Πολυτιμότερος του αγώνα μπορεί να αναδείχθηκε ο Ιβαν Μάρας αλλά η παρουσία του Μποχωρίδη είναι το σημείο αναφοράς μιας και σήμερα φάνηκε να ξεμπλοκάρει και να βρίσκει ως ένα σημείο τον καλό του εαυτό. Ενώ θα πρέπει να τονιστεί ότι ο Αγγέλου έδωσε και χρόνο συμμετοχής σε όλους τους παίκτες με όλους εκτός του Πουλιανίτη να σκοράρουν.

Υπο φυσιολογικές συνθήκες το να υπάρχει ιδιαίτερη ικανοποίηση και έντονα χαμόγελα για μια αυτονόητη νίκη όπως αυτή κόντρα στο Ρέθυμνο μέσα στην έδρα μας θα ήταν από υπερβολικό ως κατακριτέο. Μετά όμως από όσα περάσαμε φέτος  δικαιολογούνται τόσο τα πολύ χαρούμενα πρόσωπα των ανθρώπων της ομάδος αλλά και του κόσμου που είδε μια εύκολη νίκη ύστερα από καιρό… χωρίς καν το άγχος και την αμφιβολία για τη συνέχεια.  Το θετικό είναι ότι φάνηκε να υπάρχει διάθεση στην ομάδα να διεκδικήσει την είσοδο της στα  πλέιοφς. Όσο ξενέρωτη διαδικασία και αν είναι να παλεύουμε για τα πλέιοφς όπου θα πέσουμε πάνω στο ανυπέρβλητο εμπόδιο που λέγεται Παναθηναϊκός το οφείλουμε στην ιστορία μας,  γιατί στον ΑΡΗ οι πρόωρες διακοπές δεν ταιριάζουν…

ΥΓ. Επιστροφή Γ.Ιωαννίδη στο Παλέ αλλά και σχεδόν σύσσωμη η διοίκηση της ΚΑΕ μαζί με τον μεγαλομέτοχο στην πρώτη σειρά στα επίσημα. Ας ελπίσουμε όλη αυτή η εικόνα και η ομοψυχία που βγήκε προς τα έξω να είναι και οιωνός για τη συνέχεια.