Εξαφανίστηκαν τα 23480 εισιτήρια που παρέλαβε το περασμένο Σάββατο η ΠΑΕ ΑΡΗΣ πολύ πιο γρήγορα απο κάθε προσδοκία και έτσι λοιπόν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση όλων των εποχών στην Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω απο δεδομένη. Την ίδια στιγμή που κάποια ελάχιστα εισιτήρια είχανε μείνει (200 με 300) στα διάφορα σημεία που τα είχε μοιράσει η ΠΑΕ(τουριστικά πρακτορεία, σύνδεσμοι, Λέσχη) και αυτά "κλεισμένα" τα παράπονα απο κατόχους διαρκείας, μέλη της Λέσχης , φίλους της ομάδος που μένουν εκτός Θεσσαλονίκης πάρα πολλά και η αγανάκτηση σε συνδυασμό  με την απογοήτευση ξεχείλιζε μιας και δεν μπόρεσαν να προμηθευτούν το μαγικό χαρτάκι που θα τους εξασφάλιζε την είσοδο στον μεγάλο τελικό του ΟΑΚΑ. Μεγάλη ευθύνη για αυτό το μπάχαλο έχει η ΠΑΕ ΑΡΗΣ που δεν φρόντισε να διασφαλίσει τους κατόχους διαρκείας και τα μέλη της Λέσχης(που προσωπικά θεωρώ οτι σίγουρα θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα έναντι των υπολοίπων) και πολύ πιο γρήγορα απο οσο έπρεπε μοίρασε έναν τεράστιο αριθμό κυρίως στους συνδέσμους αλλά και στα συνεργαζόμενα τουριστικά πρακτορεία με αποτέλεσμα οι έλεγχοι και η προτεραιότητα των "δικαιούχων" να πάει σε μεγάλο βαθμό περίπατο. Ακόμη απο την αρχή είχε γίνει με πολλές επίσημες τοποθετήσεις γνωστό οτι πολλοί απο αυτούς που δεν είχαν προτεραιότητα θα παίρνανε εισιτήριο αλλά και οι "δικαιούχοι" σε ορισμένες περιπτώσεις θα μπορούσαν να προμηθευτούν περισσότερα απο 1 και κάπως έτσι έγινε το μπέρδεμα και πολλοί "μόνιμοι" στο Κλ.Βικελίδης μείνανε έξω απο αυτό το ιστορικό παιχνίδι. Το οτι η ΠΑΕ ΑΡΗΣ δεν έχει βγάλει ακόμη επίσημη ανακοίνωση για το SOLD OUT την ίδια στιγμή που τα παράπονα για αυτούς που δεν μπορούν να βρουν εισιτήριο γίνονται όλο και πιο έντονα  και ενώ απο χθες το μεσημέρι άνθρωποι της ΠΑΕ, της Λέσχης, των συνδέσμων και των τουριστικών πρακτορείων δήλωναν στο ARIS FM οτι δεν έχουν να διαθέσουν άλλα εισιτήρια λέει πολλά. Η αλήθεια όμως και ο βασικός λόγος που φτάσαμε ως εδώ είναι οτι ΌΛΟΙ ΜΑΣ ΥΠΟΤΙΜΗΣΑΜΕ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ! Όλοι μας εξαρχής θεωρούσαμε σχεδόν βέβαιο οτι σήμερα θα είχαν περισσέψει αρκετά εισιτήρια που θα μπορούσαν να βγουν ελεύθερα στα εκδοτήρια του Κλ.Βικελίδης ή ακόμη και στου ΟΑΚΑ την ημέρα του αγώνα για τους Αθηναίους Αρειανούς και έτσι σίγουρα όλοι όσοι θα θέλανε να ακολουθήσουν την ομάδα σε αυτό το παιχνίδι θα μπορούσαν πάρα πολύ εύκολα χωρίς προβλήματα. Προσωπικά στα τόσα χρόνια που ακολουθώ την Αρειανάρα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ είναι η πρώτη φορά που δεν πήγα απο την πρώτη ημέρα(προηγούμενη Τετάρτη) των εγγραφών για να εξασφαλίσω την θέση μου αλλά πήγα την Παρασκευή και αυτό  εκτός προγράμματος μιας και σκόπευα αρχικά να πάω Δευτέρα ώστε να πάρω κατευθείαν και το εισιτήριο στα χέρια μου! Κάπως έτσι φαντάζομαι πολλοί φίλοι θα πίστεψαν οτι αυτήν την φορά τα εισιτήρια θα ήταν αρκετά για όλους μας. Χωρίς προεγγραφές, χωρίς ουρές, χωρίς ταλαιπωρία... Όχι μάγκες, το μέγεθος του λαού του ΑΡΗ είναι τεράστιο και ας έχουμε φάει στην μάπα μια προπαγάνδα που προσπαθεί συνεχώς να μας παρουσιάζει ως μικρότερο μέγεθος απο αυτό που πραγματικά είμαστε, μια προπαγάνδα που λίγο πολύ μας έχει επηρεάσει όλους. Σου λέει το Κλ.Βικελίδης χωράει λιγότερο κόσμο και δεν γεμίζει 100% τις περισσότερες φορές και τώρα τα 23480 για 600χλμ μακριά δεν θα μας φτάσουν? Και όμως! Και σίγουρα εαν υπήρχαν και άλλα εισιτήρια θα τελειώνανε και αυτά και πάλι κάποιοι θα μένανε απο έξω! Την συμπόνοια μου σε όλους αυτούς που θέλανε να έρθουν και δεν μπόρεσαν να βρουν εισιτήριο, είναι κάτι το τραγικό που δεν θέλω ούτε καν να το σκέφτομαι αλλά ας τους παρηγορεί οτι τα εισιτήρια έχουν παει σε συνΑρειανούς και όχι σε χορηγούς, οργανώσεις(ΕΠΟ, κτλπ) ή αντίπαλους οπαδούς. Όλοι εμείς που θα βρεθούμε στο ΟΑΚΑ θα φωνάξουμε και για αυτούς που θα λείπουν! Και την επόμενη ημέρα όλοι μαζί θα πανηγυρίσουμε στον Λευκό Πύργο αγκαλιά με την κούπα! Την Παρασκευή το βράδυ τα πουλμαν με τους οπαδούς του ΑΡΗ ξεκινάνε απο όλη την Ελλάδα και όταν θα ενωνθούν όλα μαζί και γίνουν ενα κομβόι τότε όλοι θα τρίβουν τα μάτια και θα τραγουδάνε ΑΡΗΣ και δεν είμαι καλά! Αϊντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ σήκωσε την κούπα ψηλά και τρέλανε μας όλους!

300 πούλμαν, 14 τσάρτερ, χιλιάδες ΙΧ και αμέτρητοι Αρειανοί απο όλα τα σημεία της Ελλάδος και όχι μόνο ξεκινάνε σήμερα το βράδυ για την μεγαλύτερη μετακίνηση οπαδών όλων των εποχών που έχει ως προορισμό το ΟΑΚΑ και μοναδικό σκοπό την κατάκτηση του κυπέλλου. Πανέτοιμοι δηλώνουν Κούπερ και παίκτες που το θέλουν οσο τίποτε άλλο αυτό το τρόπαιο και είναι κάτι παραπάνω απο σίγουρο οτι όταν μπουν μέσα στο γήπεδο και αντικρύσουν στις κερκίδες του ΟΑΚΑ το κίτρινο ποτάμι θα νιώσουν ακόμη πιο δυνατοί! Ανεπανάληπτες στιγμές ζούμε και θα ζήσουμε τα επόμενα 24ωρα με το αποτέλεσμα όλου αυτού του πάθους μας να ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Όσες εκδρομές και αν έχουμε πάει όλοι μας, σε όσα μεγάλα παιχνίδια και αν έχουμε βρεθεί αυτό που θα ζήσουμε απο σήμερα το βράδυ δεν θα έχει προηγούμενο. Ολόκληρη η Ελλάδα θα υποκλιθεί στον λαό του ΑΡΗ. Έτσι όπως θα κάνουμε εμείς μέσα και έξω απο το γήπεδο όλους να υποκλιθούν στο μεγαλείο μας έτσι και η ομάδα μας θα πρέπει μέσα στο γήπεδο να υποτάξει τον Παναθηναϊκο και η αυριανή ημέρα να γραφτεί με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία όχι απλά για την δεδομένη ανεπανάληπτη παρουσία μας αλλά και την κατάκτηση του κυπέλλου! Σίγουρα εαν πρέπει να χαρακτηρίσεις μια απο τις 2 ομάδες φαβορί τότε αυτή θα πρέπει να είναι ο Παναθηναϊκός μιας και αγωνίζεται στην έδρα του ως προωταθλητής ύστερα απο πολλά χρόνια και αυτό απο μόνο του είναι αρκετό για να διώξει οποιοδήποτε άγχος απο τα πόδια των αντιπάλων μας. Το δικό μας μεγάλο αβαντάζ εκτός απο την δίψα για την κατάκτηση ενός τίτλου ύστερα απο 40 χρόνια που εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο απο την παρουσία του κόσμου μας είναι ο Εκτορ Ραούλ Κούπερ που στο πρόσωπο του βλέπουμε τον άνθρωπο που έχει την εμπειρία και την ικανότητα να προετοιμάσει την ομάδα μας για αυτό το μεγάλο παιχνίδι. Απο την μια υπάρχει ο Κούπερ και απο την άλλη ο Νιόπλιας και εαν αυτό απο μόνο του δεν σου δίνει ενα προβάδισμα σε θέμα τακτικής τότε τι άλλο μπορεί? Πρόσφατος είναι ο τελικός του Καυτατζογλείου που αν και είχαμε εξαιρετική ομάδα, παίζαμε στην έδρα μας και ο Ολυμπιακός ήταν αρκετά χαλαρός τελικά ο Μπάγεβιτς πιάστηκε στον ύπνο απο τον αντίπαλο προπονητή και δίκαια χάσαμε ενα παιχνίδι πολύ πιο εύκολα απο όσο θα πίστευε και ο πιο απαισιόδοξος φίλαθλος της ομάδος μας. Αυτά τα λάθη θα πρέπει να αποφύγουμε και νομίζω η παρουσία του Εκτορ Ραούλ Κούπερ στον πάγκο μας μας κάνει να αισθανόμαστε σιγουριά. Φυσικά εκτός απο πάθος, δίψα για την νίκη κτλπ η ομάδα μας είναι και αγωνιστικά δυνατή με ικανότατους παίκτες που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν απο τον πρωταθλητή Ελλάδος Παναθηναϊκό. Εκτός απροόπτου η 11άδα που θα κατεβάσει ο Κούπερ θα είναι οι Σηφάκης, Νέτο, Γκιάρο, Νασούτι, Βαγκελί, Ναφτί, Πρίττας, Κάλβο, Μεριέμ, Κόκε και Κάμπορα. Μια ισορροπημένη 11άδα που μπορεί να κρατήσει ρυθμό, να είναι συμπαγής αμυντικά αλλά να έχει και εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας προς την αντίπαλη εστία. Ο έλεγχος του ρυθμού του παιχνιδιού και οι μάχες στο κέντρο θα είναι το κλειδί για την νίκη. Αυτό όμως που θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα μιας και αποτελεί αδύναμο σημείο μας είναι η αξιοποίηση των ευκαιριών γιατί σε τέτοια παιχνίδια δύσκολα έχεις την πολυτέλεια να κάνεις 10 με 15 ευκαιρίες για να βγάλεις 1 ή 2 νικητήρια γκολ. Αντιθέτως θα πρέπει οι παίκτες μας να έχουν δολοφονικό ένστικτο ανάλογο με αυτό που έδειξαν σε παιχνίδια σαν και αυτό κόντρα στον Ατρόμητο, τον Ηρακλή και τον μπαοκ που δεν πέταξαν τις ευκαιρίες στα σκουπίδια και σκόραραν εύκολα. Πλέον νομίζω οτι παίκτες που είναι χρόνια στην ομάδα σαν τους Κόκε, Νέτο, Γκιάρο, Γκαρσία, Κάλβο κ.α. και έχουν ξαναμπεί σε διαδικασία τελικού θα είναι σαφώς πιο έτοιμοι τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά. Όλα μοιάζουν έτοιμα και το μόνο που απομένει είναι η κίτρινη λάβα να περάσει απο το ΟΑΚΑ, να παρασύρει τα πάντα στον δρόμο της και να καταλήξει στον Λευκο Πύργο αγκαλιά με το πολυπόθητο τρόπαιο! ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΥΠΕΛΛΟ! ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΦΕΡΕ ΜΑΣ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ! ΚΥΠΠΕΛΟ ΚΥΠΕΛΛΟ! ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ!

Αναμένωντας το σαββατιάτικο ντέρμπι με τον γάβρο μου ήρθαν κάποιες αναμνήσεις απο το παρελθόν, μια απο αυτές ήταν και το περιστατικό που είδα(http://www.youtube.com/watch?v=p3Neujaygs0) πηγαίνωντας στην πάτρα στον τελικό με τον γάβρο. Τα τελευταία χρόνια με την προπαγάνδα που γίνεται σε όλη την Ελλάδα και ξεκινάει κυρίως απο  την ίδια μας την πόλη προσπαθεί να δημιουργηθεί μια διαστρεβλωμένη εικόνα που λέει οτι ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ και Αρειανό λαός σχεδόν δεν υπάρχουν! Προβάλλωντας με σκοπιμότητα συνεχώς σαν εκπρόσωπο της Θεσσαλονίκης & της Μακεδονίας το κοτοπουλο της πόλης έχουν καταφέρει να πείσουν μερικούς αφελής που δεν ασχολούνται τόσο πολύ με τα πράγματα αυτα και πιστεύουν οτι τους λένε. Πραγματικά εαν βρεθείτε στην Αθήνα και ακούσετε τους Αθηναίους να μιλάνε για ποδόσφαιρο Θεσσαλονίκης θα δείτε οτι μέσα στο μυαλό τους(ιδιως οι νεότεροι)  έχουν τον ΑΡΗ σαν κάτι αντίστοιχο με το πανιωνάκι που εκπροσωπεί μια γειτονιά της πρωτεύουσας!  Σε αυτο βέβαια έχει βοηθήσει  η αγωνιστική και διοικητική αδυναμία που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια στην ομάδα. Έτσι λοιπόν και τότε στον τελικό της Πάτρας βλέπαμε τους γάβρους εκδρομείς να ταξιδεύουν ανυποψίαστοι και άνετοι με τα μπλουζάκια, τα κασκόλ και τα καπελάκια χωρίς να σκεφτούν προς στιγμή οτι υπάρχουν και 6000 τρελαμένοι Αρειανοί που κατευθύνονται κυρίως απο την Β.Ελλάδα προς το γήπεδο! Πραγματικά στην εποχή που ζούμε οπου δυστυχώς υπάρχει ο ακραίος οπαδισμός και η βία στα γήπεδα μου έκανε τρομερή εντύπωση πόσο άνετοι ήταν οι γάβροι εκδρομείς! Δυστυχώς για πολλούς απο αυτούς έπεσαν πάνω στην Αρειανή πορεία με τις ανάλογες συνέπειες... Το στενάχωρο στην όλη υπόθεση είναι οτι οι συγκεκριμένοι γάβροι δεν φταίγανε σε κάτι αλλα αυτοί που τους πουλάνε το παραμύθι οτι δεν υπάρχει ΑΡΗΣ και αρειανός λαός! Για αυτο πρέπει κάθε φορα που παίζουμε απέναντι στα χαϊδεμένα παιδιά του πειραιά το γήπεδο να γεμίζει ασφυκτικά και να παραμιλάει όλη η Ελλάδα με την κερκίδα μιας και δυστυχώς μόνο οταν παίζεις με την ομάδα του δημοσίου  ασχολούνται τα ΜΜΕ. Είναι υποχρέωση κάθε Αρειανού να παραβρεθεί εκεί και να φωνάξει για την ομάδα του όσο πιο δυνατά μπορεί. Πέρσι φτάσαμε κοντά στην νίκη τοσο εντός όσο και εκτός αλλά φέτος θα ολοκληρώσουμε οτι δεν τελειώσαμε την προηγούμενη σεζον γιατι πρεπει να καταλάβουν όλοι καλα οτι έχει ξεκινήσει νέα εποχή στον ΑΡΗ. Πρέπει να ξεχάσουν πλέον τις όμορφες εκρδρομές στο Κλ.Βικελίδης και τα εύκολα διπλα και να ξαναθυμηθούν οτι εδώ είναι βορράς!

Το κακό αγωνιστικό πρόσωπο που έδειξε η ομάδα μας στο δεύτερο και τρίτο δεκάλεπτο του παιχνιδιού πλήρωσε η ομάδα που αν και "φλέρταρε" έντονα με την νίκη τελικά δεν κατάφερε να κάνει την ολική ανατροπή. Παρόλα αυτά το γεγονός ότι σε αντίθεση με παρόμοια παιχνίδια όπου όταν ξαφνικά κολλούσε η ομάδα και έμενε πίσω στο σκορ με μεγάλη διαφορά πετούσε λευκή πετσέτα σήμερα ευτυχώς δεν το είδαμε. Αντιθέτως ο ΑΡΗΣ για 1-2 καθοριστικά άστοχα σουτ παραλίγο θα ολοκλήρωνε μια ιστορική ανατροπή μιας και είχε βρεθεί να χάνει ακόμη και με 19 πόντους διαφορά. Και όμως ο ΑΡΗΣ βρήκε την δύναμη να αντιδράσει κυρίως χάρη στο παθιασμένο παιχνίδι του Χαραλαμπίδη όπου με μια εντυπωσιακή εμφάνιση παρέσυρε τους συμπαίκτες του και λίγο έλειψε να παίρναμε μια χρυσή νίκη και να δίναμε ένα καλό μάθημα στον υπερόπτη πρωταθλητή.  Κοντά σε απόδοση ο Μπάβτιτς που πρόλαβε σε μόλις 16' να κάνει και με το παραπάνω αισθητή την παρουσία του και να δείξει ότι είναι ικανός να βοηθήσει τον ΑΡΗ να πετύχει τον στόχο του. Εξαιρετικός και ο Τόμας που δυστυχώς ενώ έχει βρει τον καλό του εαυτό στα τελευταία παιχνίδια εμμένει στην απόφαση του να αποχωρήσει για οικογενειακούς λόγους όπως είπε ο Σούμποτιτς στην συνέντευξη τύπου. Σχετικά καλός ήταν και ο Γουίντερς που όμως μας στεναχώρησε με το άστοχο 3ποντο στο 69-71 λίγο πριν το φινάλε όπου εάν είχε σκοράρει πιθανόν να είχε αλλάξει και την ροή του παιχνιδιού. Αρνητικός πρωταγωνιστής για ακόμη ένα παιχνίδι ο Μπόμπι Μπράουν που έδειχνε να βρίσκεται σε άλλο γήπεδο και δημιούργησε τεράστια ερωτηματικά με την αγωνιστική του συμπεριφορά. Τραγικά άστοχος με μόλις 2 στα 11 σουτ, κακές επιλογές στην επίθεση, καμία διάθεση να "τρέξει" και να προβληματίσει την αντίπαλη άμυνα και το μόνο που έκανε ήταν να σουτάρει αψυχολόγητα  3ποντα. Μάλιστα και αυτός λίγο πριν το καθοριστικό 3ποντο του Γουίντερς που δεν βρήκε τον στόχο του αστόχησε σε ένα ελεύθερο σουτ και ενώ το σκορ ήταν στο 67-70.  Σε κακή βραδιά και ο Χρήστος Ταπούτος που έμεινε μακριά από τον καλό του εαυτό και ίσως ο Σούμποτιτς να έπρεπε να είχε δώσει λίγο παραπάνω χρόνο στον Τσαϊρέλη που στο τελευταίο παιχνίδι ήταν εξαιρετικός. Κάτι ανάλογο πιστεύω ότι θα έπρεπε να κάνει και με τον Κουμπούρα μιας και ο Μπράουν από την αρχή ήταν σε άλλο γήπεδο και ο Σλούκας αρκετές φορές "πνιγόταν" από μόνος του. Πήρε την ευκαιρία του ο Χρυσικόπουλος μιας και ξεκίνησε βασικός χωρίς όμως σε κανένα σημείο του αγώνα να μπορέσει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Από την άλλη αν και με στεναχωρεί που το αναφέρω αλλά μάλλον η απουσία του Χατζηβρέττα ήταν κάτι το θετικό... Η διαιτησία για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν τραγική μιας και σφύριζε ότι ήθελε παρόλα αυτά θα πρέπει να τονίσω ότι σε αντίθεση με την πλειοψηφία των αγώνων απέναντι στον παναθηναϊκό δεν ήταν καταδικαστική. Κάτι που όπως ήταν λογικό εξόργισε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τους παίκτες μιας και είναι αδιανόητο να φτάνει το παιχνίδι σε κρίσιμη καμπή και οι διαιτητές αντί να "καθαρίζουν" τον αντίπαλο να του δίνουν και το δικαίωμα να σουτάρει βολές. Ελπίζω στην Μεσογειακή Λίγκα(εαν γίνει πραγματικότητα) να μην βλέπουμε τέτοιες αστειότητες όπως σήμερα με την λήξη του αγώνα όπου ο κατακόκκινος Ομπράντοβιτς κυνηγούσε τον διαιτητή για να του κάνει συστάσεις ώστε να προσέχει περισσότερο την ομάδα των Γιαννακοπουλέων... Φυσικά αυτά στην Βαρκελώνη δεν περνάνε και όπως αναμένεται αυτές τις συμπεριφορές θα τις βρούνε μπροστά τους... Μισοάδειο και πάλι το Παλέ αλλά με τον κόσμο να αποχωρεί με μια μικρή δόση ικανοποίησης μιας και είδε έναν ΑΡΗ μαχητή που κοίταξε στα μάτια τον αντίπαλο και παρά τα προβλήματα που υπήρχαν τον τελευταίο καιρό με τις αλλαγές των ξένων και τον τραυματισμό του Ταπούτου μπόρεσε να διεκδικήσει μέχρι το φινάλε την νίκη. Αυτό που έχει σημασία είναι η σημερινή εμφάνιση στο πρώτο και στο τέταρτο δεκάλεπτο να έχει και συνέχεια. Να τελειώσουν επιτέλους οι αλλαγές στο ρόστερ και να βρει η ομάδα μας την αγωνιστική ταυτότητα που ψάχνει από την αρχή της χρονιάς. Όσο για τον κόσμο αργά ή γρήγορα θα ξαναπιστέψει στην μαγεία του Αυτοκράτορα, θα επιστρέψει και όλοι μαζί θα χαράξουμε από την αρχή τον δρόμο μας προς την κορυφή!

Μέσα στο σχεδόν άδειο Αλεξάνδρειο Μέλανθρο η ομάδα μας κατάφερε επιτέλους και πήρε την νίκη απέναντι στον Παναθηναϊκό και έσπασε έτσι το αρνητικό σερί που είχε απέναντι στην ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Όσο και αν θα θέλαμε αυτή η νίκη να ισοδυναμούσε και με πρόκριση στο τελικό του κυπέλλου Ελλάδος δυστυχώς η τραγική μας παρουσία στο ΟΑΚΑ  δεν άφησε και πολλά περιθώρια για κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά κάθε νίκη έχει την δική της αξία και ιδίως όταν είναι απέναντι σε αυτήν την μισητή ομάδα που φέρει ίσως την μεγαλύτερη ευθύνη για την καταστροφή του Ελληνικού μπάσκετ τότε μόνο χαρούμενοι θα πρέπει να είμαστε με το σημερινό αποτέλεσμα. Αν κανείς πιστεύει ότι λόγο της  μεγάλης διαφοράς του πρώτου αγώνα ο Παναθηναϊκός κατέβηκε αδιάφορος και ο Ομπράντοβιτς δοκίμασε "σχήματα" και έδωσε ευκαιρίες στις "ρεζέρβες" μάλλον είναι γελασμένος. Ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε σχεδόν πάνοπλος και μάλιστα τα βασικά του όπλα(Διαμαντίδης, Μπατίστ, Νίκολας, Τσαρτσαρής) αγωνίστηκαν σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Σε αντίθεση βέβαια με εμάς όπου όπως ήταν από πριν γνωστό δεν αγωνίστηκαν 2 από τους κορυφαίους παίκτες της ομάδος μας και αναγκαστικά οι Τάκερ και Μπράουν έμειναν παρέα με τον Βεργίνη στην 2η σειρά στα επίσημα να ζουν το παιχνίδι με το δικό τους τρόπο. Τώρα βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο η ομάδα μας δεν έπιασε καμιά σπουδαία απόδοση και ούτε έδειξε κάποιο ξεχωριστό πρόσωπο. Μοναδική διαφορά που έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα ήταν η προσήλωση στην άμυνα όπου παρουσιαστήκαμε βελτιωμένοι όπως και στα ριμπάουντ όπου έγινε εξαιρετική ομαδική δουλειά. Κατά τα άλλα το επιθετικό μας πρόσωπο για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν τραγικό. Χωρίς σύστημα, μόνο προσωπικές ενέργειες και μακρινά σουτ και πολλές επιθέσεις όπου μας έμενε η μπάλα στα χέρια... Αξιοσημείωτο στο οποίο θα πρέπει να μείνουμε είναι ότι για πρώτη φορά φέτος είδαμε στο φινάλε της αναμέτρησης πάθος από τους παίκτες μας και με πρωταγωνιστή τον Ταπούτο που έπραξε σαν αρχηγός και "έβαλε" τον Διαμαντίδη στην θέση του επιτέλους είδαμε έστω και προς στιγμή τους παίκτες του ΑΡΗ να "μάχονται" και να μην αφήνονται απλά στις διαθέσεις του κάθε αντιπάλου και στου κάθε διαιτητή. Φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο η διαιτησία έπαιξε τον δικό της καθοριστικό ρόλο ή μάλλον για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους σε αντίθεση με την πλειοψηφία των αγώνων κόντρα στον Παναθηναϊκό σήμερα ΔΕΝ προσπάθησαν να προστατέψουν τους "εκατομμυριούχους" και τους άφησαν να παλέψουν μόνοι τους και ως γνωστό αυτή η ομάδα χωρίς την προστασία από τα κοράκια είναι για κλάματα... Βέβαια δεν είμαστε και τόσο αφελείς για να μιλήσουμε για καλή διαιτησία μιας και η ΚΕΔ και τα πιόνια της ξέρει πολύ καλά τι κάνει και πότε σφυρίζει σωστά και πότε όχι. Εαν οι διαιτητές τα τελευταία 20 χρόνια μας σφύριζαν όπως σήμερα κόντρα στον ΠΑΟ και τον ΟΣΦΠ τότε σίγουρα θα είχαμε κατακτήσει τουλάχιστον 3 ακόμη τρόπαια και θα είχαμε βρεθεί σε άλλους τόσους τελικούς. Εάν λοιπόν οι διαιτητές σήμερα ήταν καλοί θα ήθελα πάρα πολύ να δω τους ίδιους και στις 19 Μαρτίου στον αγώνα πρωταθλήματος για να δούμε εάν θα σφυρίξουν και πάλι το ίδιο. Να διαπιστώσουμε εάν είναι εφικτό σε έναν αγώνα ιδιαίτερης σημασίας(μιας και κρίνεται η πρώτη θέση για τον Παναθηναϊκό) κόντρα στην συγκεκριμένη ομάδα να χρεωθούν οι αντίπαλοι με περισσότερα φάουλ, να σουτάρουμε περισσότερες βολές και οι ψηλοί μας να μην φορτωθούν με φάουλ από το πρώτο 5λεπτο  του αγώνα... Επίσης καλό είναι κάποια στιγμή τόσο οι διαιτητές όσο και όλο αυτό το δημοσιογραφικό κατεστημένο που κάποιους τους έχει στο απυρόβλητο και τους παρουσιάζουν πάντα "κούκλους" να σταματήσουν να τους καλύπτουν και να προσπαθήσουν να τους συνετίσουν. Όλοι γνωρίζουμε την αξία του Διαμαντίδη σαν παίκτη και όλοι γνωρίζουμε το ήθος που τον χαρακτήριζε στο ξεκίνημα της καριέρας του και σαν παίκτης του Ηρακλή που τον έμαθε ολόκληρη η Ελλάδα. Αυτή η προκλητική αλλαγή συμπεριφοράς με τις πλάτες των Γιαννακοπουλέων εκτός του οτι δεν τιμάει τον ίδιο τον αθλητή προσβάλλει όλο το οικοδόμημα του μπάσκετ. Καλώς ή κακώς αθλητές σαν τον Διαμαντίδη που φοράνε κιόλας το εθνόσημο αποτελούν πρότυπα για τα παιδιά και δεν νομίζω κανείς να θέλει το παιδί να γαλουχείται σε αντιαθλητικούς τρόπους παιχνιδιού, σε ψευτομαγκιές, σε ανούσιες διαμαρτυρίες και γενικότερα σε μια υπεροπτική συμπεριφορά χωρίς ίχνος σεβασμού σε κανέναν. Μπράβο στον Ταπούτο για την ενέργεια του κάποιος έπρεπε να πει σε αυτό το κ@@οπαίδι ότι πρέπει να μάθει να σέβεται τους συναθλητές του όπως και να δέχεται και τ
ην ήττα.    Δεν ξέρω εάν σήμερα έγινε τελικά αρνητικό ρεκόρ προσέλευσης στον αγώνα και ούτε καν με ενδιαφέρει. Όπως και δεν με ενδιαφέρει που πήραμε αυτήν την νίκη σήμερα. Εάν θέλουν να αποδείξουν κάτι αυτοί οι παίκτες και αυτός ο προπονητής ας πάρουν τις νίκες που πρέπει να πάρουν σε Ελλάδα και Ευρώπη και όταν σε 1 μήνα περίπου ξανασυναντήσουν τον πρωταθλητή Ελλάδος στο κατάμεστο ευελπιστώ Παλέ τότε να δείξουν τι αξίζουν. Ως τότε υπομονή και επιμονή από όλους μας.

Την καλύτερη διαφήμιση για την προσπάθεια πώλησης των εισιτηρίων διαρκείας της ΚΑΕ ΑΡΗΣ με νέες μειωμένες τιμές έκανε ο Σαρόν Ντρούκερ και οι παίκτες του οδηγώντας την ομάδα μας σε  νέα ντροπιαστική ήττα και προσθέτοντας ακόμη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία μας. Δυστυχώς όπως φαίνεται τόσο για την διοίκηση της ομάδος όσο και για τον Ντρούκερ αυτές οι 30άρες δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο που θα έπρεπε να μας ταρακουνήσει, να προβληματίσει και να μας κάνει να ψάξουμε τι δεν πάει καλά αλλά αντιθέτως είναι κάτι άκρως φυσιολογικό... Για αυτό άλλωστε και δεν συντρέχει ο παραμικρός λόγος όχι για να βγάλει κάποια ανακοίνωση διαμαρτυρίας η ΚΑΕ για την προκλητική αντιμετώπιση απο την διαιτησία που είχε για ακόμη μια φορά η ομάδα μας αλλά για να διαμαρτυρηθεί ο Ισραηλινός προπονητής και οι παίκτες του κατά την διάρκεια του αγώνα. Σε ένα πρώτο ημίχρονο που ακόμη και το ύποπτο βλέμμα οι διαιτητές το χρέωναν με φάουλ στους παίκτες μας και χάρη στις αμέτρητες βολές ο κακός Παναθηναϊκός είχε το προβάδισμα και πάλευε να πάρει και την διαφορά. Δεν είναι τυχαίο οτι μόνο οι Αμερικάνοι παίκτες έδειξαν προς στιγμή να δυσανασχετούν με τα σφυρίγματα των διαιτητών. Τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα το έχουν μάθει το ποίημα με το πατήσανε το πόδι τους στον ΑΡΗ.  Σε αντίθεση με τον Ομπράντοβιτς που τον είδαμε να διαμαρτύρεται για σχεδόν ανύπαρκτο φάουλ που σφυρίχτηκε αλλά από τον λάθος(!!!) διαιτητή αλλά και τον Διαμαντίδη σε ότι και αν γινόταν κόντρα στον Παναθηναϊκό... Μέχρι και ο Χέρμπερτ που είχε κατηγορηθεί για το χαμηλών τόνων ταμπεραμέντο του σε ανάλογο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό είχε βγει έξω απο τα ρούχα του με αποτέλεσμα να αποβληθεί αλλά ο Ντρούκερ είναι υπεράνω και δεν ασχολείται με τους διαιτητές. Και όταν στο τρίτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός ανέβασε την απόδοση του τότε με μια αηδιαστική ευκολία πετάχτηκε η λευκή πετσέτα απο τον πάγκο μας και η αγαπημένη μας ομάδα αφέθηκε στις διαθέσεις των αντιπάλων μας. Όποιος έμπαινε χωρίς να έχει στο μυαλό του ούτε κατά διάνοια κάποιο σύστημα για να βγει εύκολο καλάθι προτιμούσε το μακρινό σουτ της καταστροφής. Η καλή άμυνα του πρώτου ημιχρόνου έμεινε στα αποδυτήρια. Ούτε καν πέρασε απο το μυαλό των παικτών μας η λέξη αντίδραση, ανάκαμψη, επιστροφή στο παιχνίδι,  αντεπίθεση. Μέσα σε 5 λεπτά στο τρίτο δεκάλεπτο αυτοί με τις φανέλες του ΑΡΗ μας και με οδηγό τον προπονητή τους είχαν παρατήσει το παιχνίδι και είχαν στο μυαλό τους τα πρωτοχρονιάτικα ρεπό... Φυσικά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες και εγώ είμαι ένας ακόμη γραφικός κάτοχος διαρκείας που δεν μπορεί να καταλάβει ότι τα μπάτζετ παίζουν μπάσκετ και ότι η ήττα είναι ήττα είτε  ματώσεις και χάσεις για λίγο εξαιτίας των διαιτητών ή της ανωτερότητας  του αντιπάλου είτε κατεβάσεις τα βρακιά και ανοίξεις τα πόδια από μόνος σου. Που είσαι ρε κόσμε του ΑΡΗ να γεμίσεις το Παλέ? Μόνο τότε ξαφνικά δια μαγείας θα αλλάξει αυτή η μίζερη νοοτροπία και ο ΑΡΗΣ θα ξαναγίνει μαχητής...  Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που η ομάδα παίζει χωρίς ψηλό... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που οι παίκτες μας δεν κάνανε ούτε μια προπόνηση όλοι μαζί πριν το σημερινό παιχνίδι... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που βιάστηκες και πήρες τον Πιρς, Ντάστον, Μπράουν χωρίς να είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται η ομάδα... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που οι παίκτες σου παρατάνε τα παιχνίδια απο το ημίχρονο... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που στα πρώτα 10 παιχνίδια της σεζόν ο Σκορδίλης δεν αγωνίστηκε καθόλου... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που πλέον ο Κουμπούρας δεν παίζει... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που ο Χρυσικόπουλος δεν υπογράφει... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που σε κέρδισε το Περιστέρι μέσα στο σπίτι σου... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που σε διέσυρε ο Κολοσσός... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που δεν θεωρείς φυσιολογικό το να τρως 30άρες απο τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό... εσύ φταις που δεν θα έρθεις στον επαναληπτικό για το κύπελλο Ελλάδος γιατί δεν πιστεύεις ότι μπορεί να ανατρέψουμε την διαφορά των 29 πόντων... Εσύ φταις οπαδέ του ΑΡΗ που άφησες την ομάδα μόνη και έγιναν λάθος επιλογές το καλοκαίρι... Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...  εσύ φταις για όλα...  Σε λίγο και σε cd απο τον ARIS FM92.8...

Όταν σε ένα παιχνίδι κόντρα στον πρωταθλητή Ευρώπης τελικά χάνεις με διαφορά 34 πόντων δεν υπάρχει διάθεση για πολλά λόγια και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να παραδεχθείς την ανωτερότητά του αντιπάλου σου. Ενός αντιπάλου που όπως είχα γράψει πριν το παιχνίδι είχε ανάγκη όχι απλά για μια αγχωτική νίκη αλλά για μια επιβλητική νίκη ώστε να επιστρέψει η ηρεμία στην ομάδα του Παναθηναϊκού και να πείσουν όλο τον κόσμο οτι δεν υπάρχει πρόβλημα και όλα κυλάνε μια χαρά. Για αυτό άλλωστε ορίστηκαν γνωστοί έμπειροι διαιτητές που θα διασφάλιζαν την συγκεκριμένη κατάσταση.  Με δεδομένες λοιπόν τις συνθήκες που θέλουν μονίμως τον Μπέτς κόντρα σε ΠΑΟ και ΟΣΦΠ με 2 φάουλ στο πρώτο δίλεπτο, την ασυλία κάτω απο καλάθι, τα μονόπλευρα φάουλ επαφής που οδηγούν σε εύκολους πόντους με βολές και σε συνδυασμό με 2 τρίποντα της απελπισίας του ΠΑΟ που βρήκαν τον στόχο τους το ημίχρονο έληξε με 11 πόντους διαφορά. Μια διαφορά που μας άφηνε να ελπίζουμε για την συνέχεια ανεβάζοντας φυσικά απόδοση μιας και η παρουσία μας γενικά ήταν μέτρια.  Στο τρίτο δεκάλεπτο όμως με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να σουτάρουν 14 βολές όταν εμείς σουτάραμε 14 σε όλο το παιχνίδι οι παίκτες μας εκνευρίστηκαν και βγήκαν εντελώς εκτός ρυθμού δίνοντας με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία στους αντιπάλους τους να στήσουν το δικό τους πάρτι... Δυστυχώς αυτήν την αδιαφορία για το τελικό σκορ και το μέγεθος της ήττας την είδαμε αρκετές φορές φέτος απο τους παίκτες μας και είναι κάτι που ειλικρινά πίστευα οτι με τον Μπλάτ στον πάγκο δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Δυστυχώς απο οτι φαίνεται μερικοί παίκτες δεν λένε να καταλάβουν οτι αγωνίζονται στην πιο ιστορική ομάδα της Ελλάδος και μια τέτοια ήττα ακόμη και απο τον πρωταθλητή Ευρώπης αποτελεί τεράστια προσβολή... Ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω πως ο Κατσικάρης επέλεξε τον Λάμποβιτς(τραγικός) και γιατί υπάρχει τόσο τεράστια καθυστέρηση για να αποκτηθεί ΕΝΑΣ ΨΗΛΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ώστε το γρήγορο φόρτωμα φάουλ του Μπέτς να μην αποτελεί την τυπική χειρουργική διαδικασία για τους γκρί... Πραγματικά είναι απορίας άξιο πως ο φετινός ΑΡΗΣ συνεχώς γκρεμίζει οτι πάει να κτίσει και ενώ πάμε να σηκώσουμε κεφάλι κάνουμε τεράστια βήματα προς τα πίσω με εμφανίσεις σαν τις σημερινές. Γιατί τις συνθήκες που παίζονται οι αγώνες κόντρα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό τις γνωρίζουμε αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, για την αδιαφορία όμως των δικών μας παικτών μπορούν και πρέπει να γίνουν πολλά... Τουλάχιστον ενα χρηματικό πρόστιμο θα ήταν μια καλή αρχή...

Σημαντικά σημάδια βελτίωσης έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα που για 3 δεκάλεπτα ήταν μέσα στο παιχνίδι και κόντραρε τον παναθηναϊκό, στο τέλος όμως για ακόμη μια φορά η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς λειτούργησε σωστά και πήρε την νίκη μέσα στο Παλέ. Για ακόμη μια φορά οι παίκτες μας είχαν πολύ άσχημα ποσοστά στην επίθεση με την μπάλα αρκετές φορές να μπαίνει και να βγαίνει απο το καλάθι κάτι που τελικά στοίχισε. Στην άμυνα παρά τις σημαντικές απουσίες σε γενικές γραμμές τα πήγε καλά, υπήρχαν καλές αλληλοκαλύψεις κάτι που φαίνεται άλλωστε και απο τους 70 πόντους που πέτυχε ο αντίπαλος μας σήμερα. Στο τελευταίο δεκάλεπτο με όλους σχεδόν τους βασικούς παίκτες μας να είναι στα 4 φάουλ και οι εναλλακτικές λύσεις απο τον πάγκο να είναι περιορισμένες λόγο των τραυματισμών η άμυνα μας χαλάρωσε κάτι που δεν το άφησε ανεκμετάλλευτο και καθάρισε το παιχνίδι. Αρχίζει να φαίνεται σιγά σιγά η δουλειά του Φώτη Κατσικάρη αλλά νομίζω οτι ο ΑΡΗΣ σε αυτό το τραγικό ξεκίνημα έχει ήδη πληρώσει με τον χειρότερο τρόπο τον κακό σχεδιασμό του καλοκαιριού. Απο την άλλη έχει περάσει ένας μήνας με τον νεο προπονητή στον πάγκο και αν και έχουν γίνει κάποιες διορθωτικές κινήσεις παραμένει το τεράστιο κενό κάτω απο το καλάθι που έχει γίνει ακόμη πιο μεγάλο με τους τραυματισμούς των Ντικούδη και Σκορδίλη. Σίγουρα η πιθανή προσθήκη του Μάσεϊ θα είναι κάτι το σπουδαίο εφόσον επιτευχθεί αλλά απο την άλλη εαν καθυστερήσει κι άλλο υπάρχει φόβος σημαντικοί στόχοι όπως είναι το κύπελλο Ελλάδος αλλά και το Eurocup να χαθούν. Ακόμη εντύπωση μου προκαλεί η εμπιστοσύνη που δείχνουν στον Ρίτσαρντσον,  ένας επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής που απο οτι φαίνεται αγνοεί την ύπαρξη της λέξης defense(μιας και είναι Αμερικανός). Όσο για το φαινόμενο της αστοχίας ακόμη και απο παίκτες καλαθομηχανές σαν τον Κλάρκ και τον Χατζηβρέττα νομίζω οτι το θέμα είναι καθαρά ψυχολογικό. Μόλις αρχίσουν οι νίκες θα πάρουν οι παίκτες μας τα πάνω και θα αρχίσουν να τα "χώνουν". Δεν γίνεται ξαφνικά να ξεχάσανε να στέλνουν την μπάλα στο καλάθι. Εκπληκτικός ο κόσμος που βρέθηκε στο Παλέ σήμερα που απέδειξε εμπράκτως οτι δεν μασάει απο πίκρες και διασυρμούς και οτι και αν γίνει θα είναι εκεί στο πλευρό του Θεού. Ελπίζω κάποια στιγμή και οι υπόλοιποι δυσαρεστημένοι απο τις εμφανίσεις ή απλά αδιάφοροι για το συγκεκριμένο σπορ να καταλάβουν τι σημαίνει μπασκετικός ΑΡΗΣ και να έρθουν πιο κοντά στην ομάδα.  Πέρασε αυτη η δύσκολη 3άδα αγώνων στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος με τον χειρότερο δυνατό απολογισμό και κάτι παραπάνω. Πλέον το επόμενο παιχνίδι κόντρα στον Ηλυσιακό στην Αθήνα είναι η ουσιαστική αφετηρία για τον ΑΡΗ μας και η ευκαιρία να βρεί η ομάδα τον δρόμο της και να καλύψει το χαμένο έδαφος.

Με τους Κλάρκ και Ράιτ να μην συμπεριλαμβάνονται τελικά στην αποστολή ο ΑΡΗΣ με μια εκλπηκτική εμφάνιση κοιταξε για άλλη μια φορά στα ματια τον πρωταθλητή Ευρώπη παναθηναϊκό αλλά τελικά ηττήθηκε στις λεπτομέρειες με το τελικό 71-69! Φυσικά και ο παναθηναϊκός είχε τις σημαντικές απουσίες των Διαμαντίδη και Γιασκεβίτσιους αλλά σε αντίθεση με την δική μας ομάδα είχε και σημαντικές εναλλακτικές λύσεις. Όλοι περιμέναμε μια ολοκληρωτική παράδοση του ΑΡΗ σε αυτό το παιχνίδι λόγο των σημαντικώτατων απουσιών, όμως η ομάδα του Αντρέα Ματζον φρόντισε να μας εκπλήξει θετικά και παίζωντας σαν καλοκουρδισμένη μηχανή σχεδόν για ολοκληρη την διαρκεια του παιχνιδιού εφτασε να έχει την δυνατότητα να στείλει το παιχνίδι στην παράταση εφόσον φυσικά έμπαινε το σουτ του Τσαλδάρη. Οπως είχαμε πει ο ΑΡΗΣ μόνο να κερδίσει μπορουσε απο αυτά τα παιχνίδια και θεωρώ οτι κέρδισε σημαντικούς πόντους αυτοπεποίθησης και δειχνει φορμαρισμένος στο πιο σημαντικό σημείο του πρωταθλήματος. Ελπίζω αυτές οι καλές εμφανίσεις να μην ήταν απλά η αιτία του απελευθερωμένου απο το αγχος της νικης παιχνιδιού όλων των παικτών μας αλλά αποτέλεσμα της συγκέντρωσης των παικτών μας και της εφαρμογής των οδηγιών του Αντρέα Ματζόν που και αυτός με την σειρα του δείχνει "φορμαρισμένος" με σωστές επιλογές. Με οδηγό λοιπόν αυτα τα παιχνίδια η ομάδα μας θα πάει στον μικρό τελικό κόντρα στο Μαρούσι όπου εκει θα κριθεί ο βασικός μας στόχος και θα έχουμε και μια ευκαιρία για την ρεβάνς του περσινου πικρού αποκλεισμού!

Με μια ψυχωμένη εμφάνιση η ομάδα μας κοιταξε στα μάτι τον πρωταθλητή Ευρώπης παναθηναϊκο αλλά όπως συνηθιζεται να συμβαίνει εν ελλάδι οταν οι "εκατομυριοχοι" απειλούνται πάντα υπάρχουν οι νέοι, ταλαντούχοι και ελπιδοφοροι διαιτητές(σύμφωνα με τον speaker) για να κάνουν αυτό που πρέπει... Πραγματικά είναι αστείο να μιλάμε για τους λόγους της πτωσης του μπασκετ στην Ελλάδα όπου πετυχημενη διοργάνωση είτε πρωταθληματος είτε κυπελου θα θεωρηθεί αυτη που ο τίτλος θα κριθει στο τελος αναμεσα σε παναθηναϊκο και ολυμπιακό. Για αυτό άλλωστε και οι ΕΣΑΚΕ/ΕΟΚ(και οι 2 ειναι συνυπευθυνοι) αποφασίζουν να ορισουν στον ημιτελικό του Ελληνικου πρωταθληματος και κατα συνεπεια σε ενα απο τα πιο σημαντικα παιχνιδια της χρονιας νέους & απειρους διαιτητες που φυσικα δεν θα ηθελαν ουτε κατα διανοια να στεναχωρήσουν τους αδελφους Γιανακοπουλους μιας και εχουν ολοκληρη καριερα μπροστά τους στα προτυπα Βορεαδη και όχι μονο... Που να φανταστούνε και αυτοι οι καημένοι οτι ο ΑΡΗΣ όχι μόνο θα παίξει τόσο καλά αλλά δεν θα παρατήσει το παιχνιδι. Που να φανταστουν οτι οι παικτες μας θα έχουν εκπληκτικα ποσοστα στα 3ποντα? Και τι δηλαδή επειδη ο ΑΡΗΣ βρέθηκε σε καλή ημερα και οι πρωταθλητες σε κακη θα ρισκαρουμε τον μεγαλο τελικό παο-οσφπ? Οχι οχι εδω ειναι Ελλάδα fair play, ευ αγωνιζεσθαι κτλπ δεν ισχυουν οταν ερχονται κοντρα με συγκεκριμένα συμφεροντα. Παντως και αυτο το κόλπο με τα 2 γρηγορα φαουλ στους ψηλους μας που τυγχαινει παντα με τον βαζελο εχει καταντησει κουραστικο... Παντως ο ΑΡΗΣ απέδειξε οτι μπορεί στην καλή του ημέρα να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο και μην γελοιεστε με τα εξαιρετικα ποσοστα ευστοχίας στα 3ποντα, η ομάδα μας έπαιξε τρομερή άμυνα και είχε απίστευτη συλλογικη προσπαθεια στα ριμπαουντ οπου και εκει τα πηγαν περίφημα. Αυτο που έκανε ο ΑΡΗΣ στην επίθεση σε σχεση με άλλα παιχνίδια ήταν αποτέλεσμα της ελευθερίας που είχαν οι παίκτες μας στην επίθεση αλλά και στο γεγονος οτι σε σχεση με άλλους αγώνες ο Ματσον δεν εκοψε με τις αλλαγές του τους παικτες που είχαν ρεντα και αυτοι συνέχισαν να βομβαρδίζουν το αντίπαλο καλάθι... Κλάρκ, Νέσλον, Ράιτ και Μπάρλος ηταν οι βασικοί υπεύθυνοι αυτης της παρολίγο έκπληξης με τους Γκαβελ και Μπέτς να βοηθάνε σημαντικά σε αμυνα και ριμπάουντ αντίστοιχα. Για άλλη μια φορά είδαμε τον ΑΡΗ να παίζει ζωνη κατι που δεν το συνηθιζε τόσο συχνα στην κανονικη περίοδο και απο οτι φαίνεται αποδίδει. Αυτό που έλειπε σήμερα απο τον ΑΡΗ για να φτάσει στην νίκη ηταν το καθαρό μυαλό και η ψυχραιμια σε αρκετα σημεια του παιχνιδιού. Αχρείαστα φάουλ σε ευκολα καλαθια των αντιπαλων και βεβιασμενες ενεργειες στις κρισιμες φάσεις του αγώνα. Βέβαια η αλήθεια είναι οτι οι διαιτητες αντιμετωπίζανε εντελως διαφορετικά τις 2 ομάδες και το "ξεσπασμα" του παναθηναϊκου με το αντιαθλητικό(!!!) του Μπάρλου ηταν αρκετα για να μην αγχωθεί στο φιναλε ο πρωταθλητης Ευρώπης. Μπορει να μην κερδίσαμε αλλά η ομάδα σίγουρα ικανοποιησε με την σημερινη της απόδοση και όλοι ευχόμαστε την τετάρτη να επαναλάβει ανάλογη και καλύτερη!