Δυστυχώς σε ακόμη ενα ντέρμπι η ομάδα μας δεν κατάφερε να πάρει την νίκη παρά την μαχητικότητα που έδειξε. Αυτά τα παιχνίδια με τον παο και τον οσφπ είναι τα πραγματικά ντέρμπι και σε αυτά περιμένουμε να δούμε τον ΑΡΗ να κερδίζει για να γουστάρουμε πραγματικά. Δεν ξέρω εαν συμφωνείτε αλλά όσο δυνατός ο πανιωνιος, ο πανελλήνιος και το μαρουσι δεν είναι το ιδιο. Ουτε καν ο ψόφιος τα τελευταία χρονια μπαοκ μου κανει ιδιαιτερη αισθηση... Το στενάχωρο είναι οτι πάλι το παιχνίδι κρίθηκε στις λεπτομέρειες και το συμπέρασμα που μπορώ να βγάλω ειναι οτι πολύ απλά απο τον ΑΡΗ εχει σχεδόν εξαλειφθεί η στόφα του νικητή και αυτό φάνηκε προς στο τέλος του παιχνιδιού τόσο στους παίκτες μας όσο και στον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο. Με την διαφορά να είναι στους 6 με 7 πόντους και να θέλει 60'' για την λήξη όλα έδειχναν σαν να είχαν τελειώσει και όλοι απλά περίμενανε το σφύριγμα της λήξης. Ξαφνικά μεχρι και ο κόσμος του ΑΡΗ έδειξε να ξεχνάει τις αμέτρητες επικες ανατροπες που έχει κατα το παρελθόν αυτή η ομάδα. Νίκες που έχουν μείνει χαραγμένες βαθεια στην καρδιά μας απέναντι σε μεγάλους και μικρούς αντιπάλους. Μια νοοτροπία που όσο και αν εχανες κατα την δίάρκεια του παιχνιδιού ήξερες οτι στο τέλος θα κερδίσεις. Φυσικά τα πράγματα έχουν αλλάξει αλλά να χάνεις την πίστη σου για την νίκη είναι οτι χειρότερο. Η διαιτησιά για άλλο ενα παιχνίδι κόντρα στον βάζελο ήταν προκλητική και οι ανθρωποι με τα γκρι σφύριζαν λες και είχαν να κάνουν με χαζούς... Αρχίζει το παιχνίδι, 2 ανύπαρκτα γρήγορα φάουλ στον Μπέτς ήταν αρκετά για να αποσυντονίσουν την ομάδα μας. Παίρνει διαφορα ο βαζελος και στην συνέχεια σφυρίζουν μόνο υπέρ του ΑΡΗ. Με το που φτάνεις ξαφνικά η κατάσταση αλλάζει και όλα τα σφυρίγματα είναι εναντίον μας μέχρι να ξαναπάρει διαφορά ασφαλέιας ο παο... Επαγγελματική διαιτησία... Στα δίκα μας τώρα όπου σήμερα θα κάνω τον προπονητή! Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός να παίζεις με τον παο και να εχεις στήσει ετσι αμυντικά την ομάδα ωστε να επιτρέψεις να σου βαλουν όλους τους ποντους στο πρώτο ημίχρονο κάτω απο το καλάθι με εξαίρεση το 3ποντο που εφαγες με την λήξη του ημιχρόνου που μεχρι και οι καρέκλες του γήπεδου φώναζαν για την απίστευτη άμυνα στην συγκεκριμένη φαση. Και να φανταστείτε οτι υπηρξε και ταιμ αουτ ακριβώς πριν. Δηλαδή ρε Αντρέα τι περίμενες? Να έχει κάνει συστήματα ο Ομπράντοβιτς για το πως θα σουτάρουν συνεχώς 3ποντα ή για το πως θα περνάει η μπάλα κάτω απο το καλάθι σε εναν εξαιρετικό παίκτη σαν τον Μπατίστ που στην κυριολεξία μας "σκότωσε"? Οκ ο Μπετς είχε καλή παρουσία κάτω απο το καλάθι αλλά ηταν δυνατό να μπορεί να ακολουθήσει μόνος του τον Μπατίστ και παραέξω? Τρίτο δεκαλεπτο και ο ΑΡΗΣ έχει ξαναμπεί ουσιαστικά στο παιχνίδι. Γιατι να πρέπει να αλλάξεις σχεδόν όλη την πεντάδα που έχει βρει ρυθμό και έχει καταφέρει να ξαναβάλει την ομάδα μας στο παιχνίδι? Πρέπει να ξαναπάει η διαφορά στο +12 για να ξαναβάλεις τους παίκτες που δείχνανε πιο συγκεντρωμένοι? Και αυτό στο τέλος? Το είδαμε στο παιχνίδι κόντρα στον οσφπ μεσα στο Παλέ το είδαμε και χθες. Δεν γίνεται να υπάρχει μια τυπική ψυχραιμία, συγκέντρωση, καθαρό μυαλό οταν το παιχνίδι πάει σε κρίσιμο σημείο? Εαν δεν μπορείς να κρατήσεις την ομάδα συγκεντρωμένη τότε ζήτα να πηγαίνει η μπάλα πάντα στον Κλάρκ. Σαφώς περισσότερες οι πιθανότητες η ακραία επιλογή του Κλάρκ να καταλήξει στο καλάθι απο οτι οποιουδήποτε άλλου παίκτη. Και το ξαναλέω οταν η ομάδα μας δείχνει αυτήν την εικόνα στα κρίσιμα σημεία ενός σημαντικού παιχνιδιού τότε η απογοητευση είναι ακόμη μεγαλύτερη και το μόνο που μας μένει για άλλη μια φορά είναι η τεράστια προσπάθεια όλων μέσα στο γήπεδο και η εκπληκτική ατμόσφαιρα στο Παλέ. Ναι η ομάδα μας κατέβαλε τεράστια προσπάθεια για την νίκη, ο κόσμος του ΑΡΗ εντυπωσίασε για άλλη μια φορά όπως θα έπρεπε να κάνει σε όλα τα παιχνίδια και όχι μόνο στα ντέρμπι αλλά μέχρι εκεί... Ζούμε για την στιγμή που ο μπασκετικός ΑΡΗΣ θα ξαναπροχωρήσει και παραπέρα απο τις εντυπώσεις και τα καλά λογια των αντιπάλων που φεύγουν με την για άλλη μια φορά απο το θρυλικό Παλέ...

Επιτέλους νίκη αλλά και τι νίκη! Ένας πραγματικός θρίαμβος επι του "κακομαθημένου" πρωταθλητή και πριν τον αγώνα αήττητου παναθηναϊκού! Ακριβώς για αυτό μιλούσαμε τις προηγούμενες μέρες, για τα 2 πρόσωπα της ομάδος μας. Σήμερα αποδείχθηκε περίτρανα ποιές είναι οι δυνατότητες αυτής της ομάδος ιδίως εαν αναλογιστούμε τα εξής: 1)Δεν χάσαμε σε κανένα σημείο το προβάδισμα και μάλιστα προηγηθήκαμε και με +18! 2)Η διαιτησία ήταν εχθρική και έκανε οτι μπορούσε με αποκορύφωμα την 3η περίοδο όπου οι αντίπαλοι μας μείωσαν απο το -18 στο -4 με μια άμυνα που θύμιζε αγώνα πάλης και τους διαιτητές να σφυρίζουν 5 φάουλ εις βάρος μας και μόλις 3(με το ένα να γίνεται εσκεμμένα για να κόψουν αιφνιδιασμό) εις βάρος του παναθηναϊκού καταρίπτωντας κάθε λογική οτι η σκληρή πίεση αυτού που κυνηγάει το σκόρ οδηγεί και σε περισσότερα φάουλ! 3) Είχαμε σε πολύ κακή βραδιά βασικούς μας παίκτες όπως τον Τσαλδάρη, Τέρι και Μότολα. Πέρα απο το "κόψιμο" του αήττητου του πάο "σπάσαμε" και μια πολύ ασχήμη παράδοση με 17 συνεχόμενες ήττες με τον συγκεκριμένο αντίπαλο! Στις λεπτομέρειες του παιχνιδιού πρέπει οπωσδήποτε να αναφερθούμε στην εκπληκτική εμφάνιση του Καλαϊτζή που σίγουρα έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στον αγώνα ήταν ακριβώς ο πλέιμεϊκερ που χρειάζεται η ομάδα μας δίνωντας πρώτος απο ολούς απο την αρχή του αγώνα το σύνθημα της νίκης! Ειλικρινά πιστεύω οτι ούτε και ο πιο αισιόδοξος οπαδός του ΑΡΗ δεν θα περίμενε την καθοριστική παρουσία του Καλαϊτζή που έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Εύχομαι να υπάρχουν και άλλες τέτοιες εμφανίσεις απο τον συγκεκριμένο παίκτη! Μάσεϊ και Ράιτ ήταν εντυπωσιακοί και σήκωσαν την ομάδα στην πλάτη τους όποτε χρειάστηκε! Ο Γουάσιγκτον ήταν η 2η ευχάριστη έκπληξη όπου με καθαρό μυαλό και σωστές επιλογές βοήθησε σημαντικά για να έρθει αυτή η νίκη. Και για όσους το κατέχουν το άθλημα και ξέρουν να διαβάζουν το παιχνίδι θα σας μιλήσω για τον προπονητή της ομάδος μας που πολλοί βιάστηκαν να βγάλουν αρνητικά συμπεράσματα τον Γκόρντον Χέρμπερτ. Για 1η φορά η ομάδα μας έπαιξε αυτό το γρήγορο στύλ παιχνιδιού με σκοπό να αιφνιδιάσει τον παο απο την αρχή του αγώνα. Συνήθως βλέπαμε την μπάλλα να γυρνάει και πολλές αργές επιθέσεις με σούτ στην λήξη του χρόνου. Σήμερα όμως το σύστημα ήταν εντελώς διαφορετικό με τον Καλαϊτζη να δίνει γρήγορο ρυθμό και γενικά όλους τους παίκτες μας να προσπαθούν να σκοράρουν πριν στηθεί η άμυνα του παο. Αυτό λοιπόν πιστεύω ήταν και το κλειδί της νίκης σε συνδιασμό με την ωριμότητα και το πάθος που δείξανε οι παίκτες μας σε όλη την διάρκεια του αγώνα! Η απόλυτη πόρωση επικρατούσε στις κερκίδες του Παλέ που δυστυχώς δεν ήταν εντελώς γεμάτες... Εμείς πάντως που βρεθήκαμε στο Παλέ το απολαύσαμε και με το παραπάνω! Πάντως πιστεύω οτι έτσι όπως "εδιωξε" πολύ κόσμο απο το γήπεδο η ομάδα μας (με τις τελευταίες τραγικές εμφανίσεις της) έτσι θα τον αναγκάσει να ξανάρθει! Σημαντικό είναι να εκμεταλευτούμε αυτήν την νίκη και να ξεφύγουμε οριστικά απο το κακό αγωνιστικό μας πρόσωπο γιατι οι επόμενοι 2 αγώνες με Ταού και Πανιώνιο είναι οι πλέον καθοριστικοί για την επίτευξη των στόχων μας! Την Πέμπτη λοιπόν με άλλον αέρα θα υποδεχτούμε την Ταού για άλλη μια μεγάλη νίκη!

Με εκπληκτικούς τους Μάσεϊ και Τσαλδάρη που πέτυχαν περισσότερους απο τα 2/3 των πόντων όλης της ομάδος, έχωντας εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας και εμφανής βελτίωση σε άμυνα και ριμπάουντ η ομάδα πήρε την νίκη που έπρεπε με 58-74. Η ομάδα μας είχε διαφορά ασφαλείας σε όλο τον αγώνα με εξαίρεση την αρχή του 3ου δεκαλέπτου όπου οι διαιτητές με ανάποδα σφυρίγματα και τεχνικές ποινές γύρισαν προς στιγμήν τον αγώνα υπέρ της ολύμπια. Σε εκείνο το σημείο η ομάδα μας αντέδρασε σωστά έκανε ενα σερι 10-0 και επανέφερε τα πράγματα στην θέση τους. Το είχαμε πει απο την αρχή οτι η ολύμπια χωρίς τον Γκρίρ είναι άλλη ομάδα και οτι εμείς είχαμε να αντιμετωπίσουμε μόνο τον κακό μας εαυτό. Για άλλη μια φορα φάνηκε ο καθοριστικός ρόλος του Κάστλ στην απόδοση όλης της ομάδος, με τα χρονικά σημεία οπου ο Κάστλ ήταν καλός η ομάδα να "πετάει". Αναμενόμενη νίκη που δεν υπάρχει λόγος να μείνουμε παραπάνω, σημαντική όμως βαθμολογικά που βελτιώσαμε και άλλο την θέση μας και φτασάμε στον 1 βαθμό διαφορά πανιώνιο και πανελλήνιο που ίσως αποτελούν τους αντιπάλους μας για την 3η θέση(εαν θεωρήσουμε οτι μετα απο τις εντός εδρας ήττες απο ολυμπιακό και πανιώνιο δύσκολο να τερματίσουμε ψηλότερα). Ελπίζω σιγα σιγά όλοι οι παίκτες μας να βρούν ρυθμό και να δώσουν απο μόνοι τους την απάντηση σε όλους τους επικριτές τους αλλά και γιατι στην ευρωλίγκα έρχεται ενας πολύ δύσκολος αγώνας απέναντι στην φορμαρισμένη Μάλαγα.

Ο ΑΡΗΣ μας για άλλη μια φορά δικαιολόγησε την φήμη του ως "τουρκοφάγος" και πήρε την νίκη με 67-64! Αν και η Εφες Πίλσεν ήρθε ως μεγάλο φαβορί μετα και απο την νίκη της μέσα στην λιθουανία επι της αήτηττης  ως τότε Λιετουβος Ρίτας δεν εμφανίστηκε δυνατή μέσα στον αγωνιστικό χώρο και μοιραία υπέκυψε στην ανωτερότητα της ομάδος μας. Ελπίζω πολλοί απο αυτούς που γρινιάζουνε και φέρνουν την καταστροφή μετά απο κάθε "στραβό" αποτέλεσμα να καταλάβανε οτι και οι άσχημες εμφανίσεις είναι μέσα στο παιχνίδι για όλες τις ομάδες και μιας και υπάρχει και άλλη ομάδα  μέσα στον αγωνιστικό χώρο και δεν παίζουμε μόνοι μας, πολλά εξαρτώνται και απο την εμφάνιση του αντιπαλου μας. Δηλαδή ήρθε η Εφες Πίλσεν μετα απο μεγάλη νίκη, με όλους να την παρουσιάζουν ως το μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση και έχασε απο εμάς που θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει πολύ πιο εύκολα απο αυτό το αγχωτικό φινάλε. Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε η Μιλάνο ως τελευταία και κακόμοιρη ομαδούλα της πλάκας και έκανε καταπληκτικό παιχνίδι και μας κέρδισε. Ας μην μας πιάνει πανικός μετά απο κάθε ήττα γιατι η ομάδα βαδίζει σε καλό δρόμο. Ο Ράιτ δείχνει να βρίσκει τον δρόμο του και να "τελειώνει" τα σημαντικά σουτ που χρειαζόμαστε, παιζωντας καθοριστικό ρόλο στην έκβαση και αυτού του αγώνα. Σημάδια ανόδου απο τον Κάστλ, που πραγματικά ο καλός Κάστλ είναι απαραίτητος για την ομάδα. Μάσεϊ και Μότολα για άλλο ένα παιχνίδι τα έδωσαν όλα με τον Φιλανδό να κάνει πολύ χρήσιμη "βρώμικη" δουλειά και να αφυπνίζει κατα κάποιο τρόπο όλη την ομάδα με την κίνηση του μέσα στο γήπεδο. Καλή παρουσία και του Τσαλδάρη τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα κυρίως. Ο Τέρι έχει αυτήν την εκρηκτικότητα στο παιχνίδι του που δίνει το κάτι παραπάνω στην ομάδα αλλά σήμερα λίγο έλειψε να καταστρέψει τα πάντα με την αψυχολόγητη ενέργεια του που οδήγησε στο 6ποντο των Τούρκων. Απαρατήρητοι πέρασαν για άλλη μια φορα οι Σεραπίνας και Ηλιάδης με τον τελευταίο να δείχνει άλλος παίκτης απο τον μαχητικό και καλό σκόρερ Ηλιάδη που ξέραμε... Θεωρώ πάντως θετικό το γεγονός οτι ο Χέρμπερτ δίνει συνεχώς ευκαιρίες σε κάποιους παίκτες παρά τις μέτριες εμφανίσεις τους γιατι έτσι ίσως κάποια στιγμή βρούν τον καλό τους εαυτό και προσφέρουν τα αναμενόμενα στην ομάδα σε αντίθεση με τον προκάτοχο του Ματζόν που αν δεν του "έβγαινε" κάποιος παίκτης τον χάναμε στον πάγκο. Με στεναχώρησε η εικόνα του γηπέδου που δεν ήταν κατάμεστο όπως περίμενα αλλά είμαι βέβαιος οτι στις επόμενες αγωνιστικές θα επανέλθει ο ενθουσιασμός και θα πιστέψει ο κόσμος σε αυτήν την ομάδα! Καπου εδω πρεπει να σταματήσω να γράφω και να ετοιμάσω την βαλίτσα μου για Αγγλία!   :-) 2πλο μεσα στο Bolton ΑΡΗ ολε ολε!

Επιτέλους νίκη θα μπορούσε να πει κανείς μετα απο αυτές τις 4 διαδοχικές ήττες σε Ελλάδα και Ευρώπη! Η ομάδα χωρίς να δείξει τίποτα ιδιαίτερο με εξαίρεση το 4ο δεκάλεπτο οπου έπαιξε αρκετά καλά σε άμυνα και επίθεση πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε. Ειχαμε πεί οτι τόσο το παιχνίδι με την Μιλάνο όσο και το σημερινό ήταν καθοριστικής σημασίας για την συνέχεια στους συγκεκριμένους θεσμούς. Μια ήττα απο το τελευταίο μαρούσι θα μας κόστιζε εκτός απο ψυχολογικά και βαθμολογικά. Θετική η παρουσία του Ράιτ που έδειξε τον καλό του εαυτό και στο τέλος πέτυχε καθοριστικά καλάθια που δεν επέτρεψαν στον αντίπαλο μας να επιστρέψει στο παιχνίδι και να απειλήσει. Αρκετά καλός ήταν και ο Αγαδάκος που έδωσε σημαντική βοήθεια ερχόμενος απο τον πάγκο. Το μπάσκετ είναι ενα αθλημα που βασίζεται αρκετά στην ψυχολογία του παίκτη και νομίζω οτι ειναι ο βασικός τομέας  που υπάρχει πρόβλημα στην ομάδα και αυτό φαίνεται απο τα τραγικά ποσοστά ευστοχίας στα μακρινά σουτ στους τελευταίους αγώνες. Σήμερα στο 2ο ημίχρονο μπήκαν τα σουτ και νομίζω οτι αυτή η νίκη θα τονώσει το ηθικό όλων των παικτών για την δύσκολη αγωνιστική συνέχεια. Ειναι αναγκαίο η ομάδα να φτάσει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης μιας και την τετάρτη υπάρχει η δύσκολη αναμέτρηση κόντρα στην Έφες Πίλσεν που έχει αποκτήσει πλέον ξεχωριστή σημασία γιατι σε περίπτωση και άλλης εντός εδράς ήττας τα πράγματα θα γίνουν πολύ δύσκολα. Ας ελπίσουμε να έγινε μια καινούργια αρχή με την σημερινή νίκη και η "κοιλιά" που κάναμε να είναι η τελευταία για την φετινή σεζόν. Τραγελαφικός ο κομπλεξισμός πολλών ΜΜΕ που χαιρόντουσαν να αναφέρουν και να αναγράφουν τον ΑΡΗ ως προτελευταίο βαθμολογικά πριν τον αγώνα κατι που σε καμμία περίπτωση δεν ίσχυε μιας και είχαμε 2 νίκες σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες που είχανε μόλις 1, είχαμε και νίκη απέναντι στην ισόβαθμη Ολυμπιάδα Πατρών και φυσικά  στην διαφορά πόντων ήμασταν πιο πάνω απο όλους... Χαρείτε τώρα που μπορείτε γιατι αρχίσαμε να ξανασκαρφαλώνουμε στην κορυφή!

Δυστυχώς χωρίς να το θέλουμε το προηγούμενο post ήταν τελικά προφητικό και όλοι μου οι φόβοι γίνανε πραγματικότητα. Εκπληκτική εμφάνιση απο την "κουτσή" (λόγω τραυματισμών και προηγούμενων εμφανίσεων) Μιλάνο και έλειψη συγκέντρωσης λόγω άγχους σε άμυνα και επίθεση(κυρίως!) απο τους παίκτες μας. Για τους Ιταλούς ήταν η τελευταία τους ευκαιρία για να μπούνε στο παιχνίδι της πρόκρισης, για εμάς θα ήταν το φάρμακο στις πληγές που ανοίξανε απο την αναμέτρηση απο τον πανιώνιο αλλά και η πιστοποίηση της καλής μας πορείας στην ευρωλίγκα. Αν και καταστρέψαμε ότι είχαμε χτίσει εως τώρα τίποτα δεν έχει χαθεί όσο αφορά την πρόκριση και είναι στο χέρι μας να πάρουμε τις νίκες που απαιτούνται εφόσον βέβαια βρούμε τον καλό μας εαυτό. Για το παιχνίδι τι να σχολιασουμε... η τρομερή ευστοχία των Ιταλών εκνεύρισε τόσο εμας όσο και τους παίκτες μας με τα αποτελέσματα αυτού του εκνευρισμού να βγαίνουν με συνεχόμενα τραγικά αστοχα σουτ αλλά και χαμένα ριμπάουντ λόγω κακής συνεννόησης. Όλες τις προσπάθειες που κάναμε για να γυρίσουμε το σκόρ οι αντίπαλοι μας τις εξουδετέρωναν με την ευστοχία τους αλλα και τα επιθετικά ριμπάουντ που σήμερα ήταν σημαντικό πρόβλημα. Πολλές βέβαια απο αυτές τις αντεπιθέσεις μας τις εξουδετερώναμε και μόνοι μας με τραγικά λάθη στην επίθεση και εύκολα καλάθια στην άμυνα. Αν και η Μιλάνο δεν παρουσιάστηκε όπως όλοι την περιμέναμε(ως ομάδα της πλάκας) δεν μπορώ να πώ οτι υπάρχει άλλος λόγος για την ήττα πέρα απο το κακό μας πρόσωπο. Και επειδή υπήρχε πολύ γκρίνια για τον κόουτς θα αφιερώσω μερικές σειρές σε αυτόν. Αυτή ηρεμία που τον διακρίνει ώρες ώρες περνάει στον κόσμο αλλά και στους παίκτες ως χαλαρότητα. Εντάξει δεν λέω οτι πρέπει να ουρλιάζει και να χοροπηδάει σαν μαϊμού(ματσόν) αλλά σίγουρα κάποια στιγμή πρέπει να δείχνει πυγμή ωστε να ταρακουνάει και λίγο τους παίκτες. Χαρακτηριστικό αυτής της χαλαρότητας ήταν η φάση του 2ου δεκαλέπτου και ενώ η μπάλλα έχει βγεί έξω για εμάς όπου ο Καλαϊτζής έχει έντονη διαφωνία με τον Μότολα για το σύστημα που πρέπει να ακολουθήσουν στην συγκεκριμένη επίθεση και όλη αυτη η κατάσταση να εξελίσεται ακριβώς μπροστά στα μάτια του Χέρμπερτ. Το λιγότερο που περίμενα ήταν να επέμβει άμεσα (μιας και ήταν μπροστά στους 2 παίκτες και παρακολουθούσε την διαφωνία) και να υποδείξει αυτός το τι ακριβώς πρέπει να γίνει. Αντι για αυτό έμεινε αμέτοχος,  παρακολούθησε την αρκετά έντονη διαφωνία των παικτών και μετά το τέλος της επίθεσης έκανε μια ελαφριά παρατήρηση στον Μότολα... Πέρα απο αυτο το γεγονός με κούρασε λίγο με τις καθυστερημένες αλλαγές τόσο του Τέρι όσο και του Μάσεϊ που τον ξέχασε για ώρα στον πάγκο. Περίεργο μου φάνηκε το γεγονός οτι άν και οι Ράιτ και Τσαλδάρης ήταν σε τραγική μέρα δεν δοκίμασε ούτε στιγμή τον Ηλιαδη(και αυτός είναι ντεφορμέ τελευταία). Για να μην είμαι άδικος με τον προπονητη πιστεύω οτι δεν έχει και τόσο μεγάλο μερίδιο για την εικόνα της ομάδος και βασικοί υπαίτιοι είναι οι παίκτες γιατι όπως και να το κάνουμε με τόση αστοχία και τόσα παιδικά λάθη, τι να σου κάνει ο προπονητής? Δηλαδή στην Γαλλία που παίξανε συγκεντρωμένα για σχεδόν όλο τον αγώνα και δώσανε και ρεσιτάλ άμυνας στο 2ο δεκάλεπτο δεν ήταν η ίδια ομάδα? Πάντως θα το πώ οτι ο κόσμος πιέζει για αποτελέσματα και αυτό έχει δημιουργήσει άγχος στην ομάδα και σε καμμία περίπτωση με γκρίνια και γιουχαρίσματα δεν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση. Στήριξη και πάλι στήριξη. Μην βιάζεστε να κρίνετε καταστάσεις γιατι ακόμα είναι αρχή. Δείτε λιγάκι τι γίνεται γενικότερα: ο βάζελος έχανε μέχρι και με 16 πόντους απο το προτελευταίο μαρούσι και ο γάβρος κατάφερε και κέρδισε στην παράταση την ολυμπια λάρισας(αφου πρώτα "αυτοκτονήσανε" οι λαρισαίοι στην κανονική διάρκεια του αγώνα). Ηρεμία, ψυχραιμία και στήριξη στην ομάδα γιατι δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσες χαρές έχουμε ζήσει (και θα ξαναζήσουμε) απο την ομάδα μπάσκετ. 'Οσοι έρχεστε για  να γιουχάρετε καλύτερα καθήστε σπίτια σας και βρίζετε την τηλεόραση και όταν η ομάδα φτάσει στα επιθυμητά για εσάς επίπεδα ελάτε τότε...

Δυστυχώς κάποιες φορές τυχαίνει να πηγαίνουν όλα στραβά, αυτό λοιπόν έγινε στον σημερινό αγώνα για την ομάδα μας. Τραγική εμφάνιση + κωλοφαρδία αντιπάλου + "ανθρωπάκια με τα γκρί" = ΑΡΗΣ - πανιώνιος 71-81! Ας τα πάρουμε ένα ενα με την σειρά. Καταρχάς η εμφάνιση μας ήταν με διαφορά η χειρότερη φετινή με το ντεφορμάρισμα κάποιων παικτών να γίνεται όλο και μεγαλύτερο. Κακή άμυνα και έλειψη συγκέντρωσης στην επίθεση που οδηγούσε σε κακές επιλογές και παιδαριώδη λάθη. Εκνευριστική ευστοχία των παικτών του πανιωνίου ιδίως απο τα 6.25 (7/10 3π. στο ημίχρονο!!!). Με τον Σάκοτα αγκυροβολημένο έξω απο τα 6.25 να πυροβολάει ασταμάτητα και την μπάλα να καταλήγει πάντα στο καλάθι μας (6/8 3π. !!!) αλλά και τους υπόλοιπους να μην συγχωρούνε ούτε για πλάκα τα ελεύθερα σουτ απο την αρχή μεχρι το τέλος του αγώνα. Και φυσικά το κομπλεξικό διαιτητικό τρίο που άλλαζε πρόσωπα ανάλογα με την έκβαση του αγώνα. Αν και σε όλη την διάρκεια του αγώνα ο πανιώνιος έπαιζε ιδιαίτερα σκληρή άμυνα οι διαιτητές σφυρίζανε ανάλογα με το σκόρ. Στο 1ο δεκάλεπτο σφυρίξανε 8 φάουλ εις βάρος του πανιωνίου, στο 2ο δεκάλεπτο παρόλο που οι Μάσεϊ, Ράιτ και Μότολα κάνανε "μπασίματα" και προσπαθούσανε να βάλουνε την μπάλα κάτω απο το καλάθι σφυρίξανε 5 φάουλ με τα 3 απο αυτά να έχουν γίνει επίτηδες για να μας κόψουν τους αιφνιδιασμούς. Στους ίδιους ρυθμούς κινήθηκαν τα σφυρίγματα των διαιτητών που επέτρεψαν στους αντιπάλους μας να παίζουν ώρες ώρες κάτς αντί για άμυνα με τους παίκτες να βρίσκονται κάτω στο παρκέ χωρίς φυσικά να κερδίσουν καποιο φάουλ. Απο την άλλη πλευρά στο 3ο δεκάλεπτο βαρεθήκαμε να βλέπουμε την ίδια φάση(καλάθι + φάουλ υπερ του πανιωνίου) και να ψαχνόμαστε όλοι που είδανε το φάουλ οι διαιτητές! Και επείδη ήδη αρχίσανε οι καναπεδάκηδες την γκρίνια στα ραδιόφωνα για προπονητή, διοίκηση και απόδοση συγκεκριμένων παικτών, εχω να πώ ψυχραιμία και πάλι ψυχραιμία. Μια ήττα ήταν και τίποτα παραπάνω...

Πραγματικά "άγγιξε" την νίκη στην Λιθουανία ο ΑΡΗΣ με μια επική ανατροπή που ενώ βρισκώτανε πίσω με 18 πόντους στην αρχή του 4ου δεκαλέπτου κατάφερε να φέρει το μάτς στον πόντο 68-67 οπου εκεί κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Λίγο καποιες επιπόλαιες ενέργειες των παικτών μας, κάποια άστοχα σούτ στην επίθεση, τα κρίσιμα σφυρίγματα έδρας που χαρίσανε οι διαιτητές στους Λιθουανούς και η ευστοχία των αντιπάλων μας απο τις ελευθερες βολές κρίνανε το παιχνίδι. Συγχαρητήρια πάντως πρέπει να δώσουμε στην ομάδα μας για την εμφάνιση του τελευταίου δεκαλέπτου που έδειξε για άλλη μια φορά πόσο μαχητική ομάδα είναι και οτι οι παίκτες μας δεν παρατάνε το παιχνίδι σε κανένα σημείο του αγώνα και κυνηγάνε την νίκη απο την αρχή μεχρι το τέλος. Στενάχωρο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το γεγονός οτι οι παίκτες δεν είχανε καθόλου καθαρό μυαλό στο τέλος και ενώ διεκδικούσαμε την νίκη (73-70 , 10'' πριν την λήξη με δική μας κατοχή μπάλλας) καταφέραμε να δεχτούμε 2 καλάθια μεσα σε 8'' και να χάσουμε και με μια διαφορα 7 πόντων που ίσως παίξει σημαντικό ρόλο στην συνέχεια της διοργάνωσης. Οπως είχαμε πει και πρίν τον αγώνα η συγκεκριμένη ήττα ήταν "εντός προγράμματος" και δεν επηρεάζει τους στόχους της ομάδος μας για την συνέχεια της διοργάνωσης. Σε γενικές γραμμές οι ομάδες δικαιολόγισαν την βαθμολογική τους θέση και ήταν ενα πραγματικό ντέρμπι κορυφής και μην σας φανεί περίεργο εαν στο τέλος ανάμεσα σε εμάς και τους λιθουανους κριθούν οι πρώτες θέσεις του ομιλου. Συνέχεια την κυριακή στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο με αντίπαλο τον πανιώνιο οπου όλοι πρέπει να είμαστε εκεί για να επιβραβεύσουμε την καλή πορεία της ομάδος μας με την παρουσία μας!

Αν και πάλεψε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο η ομάδα μας δεν κατάφερε να πάρει την νίκη απέναντι στους πρωταθλητές ευρώπης και ηττήθηκε με 81-76. Σε τέτοιους αγώνες πρέπει όλοι οι παίκτες να είναι συγκεντρωμένοι και να βγάζουν μέσα στο γήπεδο τον καλύτερο τους εαυτό. Δυστυχώς για εμάς ο Κάστλ βρέθηκε σε πολύ κακή μέρα και σε συνδιασμό με την σημερινή εμμονή του προπονητή μας να τον κρατάει μέσα θα μπορούσα να πώ οτι ήταν ο μοιραίος παίκτης. Έχασε όλα τα αμαρκάριστα σου(2 απο τα οποία στο τέλος θα μπορούσαν να είχαν δώσει άλλη τροπή στο παιχνίδι) και πέταξε στα σκουπίδια 3 εύκολα καλάθια σε αιφνιδιασμό. Απο την άλλη ο Τσαλδάρης εκανε εκπληκτική εμφάνιση κτυπώντας έξω απο τα 6.25 και κρατώντας συνεχώς την ομάδα μας μέσα στο παιχνίδι της νίκης. Για άλλη μια φορά οι παίκτες μας έδειξαν μαχητικότητα μέχρι το τέλος και όποτε προσπαθούσε ο παναθηναϊκος να κτίσει διαφορά ασφαλείας μας γρήγορα ερχόταν η αντεπίθεση μας και ξαναμπαίναμε δυνατά στο παιχνίδι. Αθόρυβη αλλα ουσιαστική η δουλειά των διαιτητών που σε όλη την διάρκεια του αγώνα παίζανε μόνο έδρα. Φυσικά όποιο κραυγαλέο λάθος έγινε απο πλευράς τους έγινε εις βάρος του ΑΡΗ(σύμπτωση!?!?!). Αν και δεν έχει σταθερότητα στο παιχνίδι της ακόμα η ομάδα μας και "ψάχνεται" μερικές φορές μέσα στο γήπεδο, έχει δείξει οτι κοιτάει στα μάτια κάθε αντίπαλο και διεκδικεί την νίκη μέχρι την λήξη του αγώνα χωρίς να τα παρατάει στα δύσκολα. Σίγουρα η προσθήκη του Τέρι μπορεί να αλλάξει τις ισσοροπίες και να μας δυναμώσει αρκετά σαν ομάδα. Το σημαντικό στο ελληνικό πρωτάθλημα ειναι να είσαι έτοιμος στα πλεϊοφ οπου και κρίνεται όλη η χρονία, επομένως μπορούμε να κάνουμε υπομονή μεχρι να τελειώσει αυτη η ιστορία με το κοινοτικο διαβατήριο και μπεί και ο Τέρι στις εγχώριες αγωνιστικές υποχρεώσεις. Θετικό είναι το γεγονός οτι σε κάθε αγώνα φαίνεται η δουλειά που γίνεται απο τον προπονητή μας και βλέπουμε σημαντικά σημάδια βελτίωσης στον τρόπο που αγωνίζεται η ομάδα. Δεν μας "αγγίζει" αυτη η ήττα και κοιτάμε μπροστά για το επόμενο μεγάλο παιχνίδι στην ευρωλίγκα κόντρα στην Λιέτουβος Ρίτας οπου εκεί κάτι χρωστάμε στους λιθουανούς απο παλιά και είναι μια καλή ευκαιρία(μιας και δεν υπάρχει το άγχος για την νίκη) να κερδίσουμε μέσα στην έδρα των λιθουανών και να ακουστεί για τα καλά το όνομα του ΑΡΗ στην φετινή διοργάνωση!

2η συνεχόμενη μαγευτική εμφάνιση του Μάσεϊ και μια ανέλπιστη νίκη κόντρα στην Τσιμπόνα με 77-73 που όπως είχαμε πεί είναι του ύψους ή του βάθους και για κακή μας τύχη ήταν του ύψους(για 35' τουλάχιστον) σήμερα και λίγο έλειψε να μας κάνει την ζημιά! Ευτυχώς υπήρχε για άλλη μια φορα ενας Μάσεϊ απο άλλον πλανήτη και κανωντας τα πάντα σε όλη την διαρκεια του αγώνα εσπρωξε σχεδόν μόνος του την ομάδα στην νίκη!  3 φορές που καταφέραμε να ισοφαρίσουμε σχεδόν το σκόρ οι αντίπαλοι μας μας σε έλαχιστο χρόνο και με χαρακτηριστική ευκολία ξαναφέρνανε την διαφορά στους 9 πόντους  με την σκέψη της ήττας να αρχίζει να κάνει βόλτες στο μυαλό όλων. Η λέξη ήττα όμως δεν πέρασε απο το μυαλό του Μάσεϊ σε κανένα σημείο του αγώνα και με τον Τέρι να δίνει σημαντική βοήθεια κυρίως στην άμυνα ήρθε η ανατροπή. Προσπάθησαν και οι υπόλοιποι παίκτες αλλα πραγματικά η νίκη είναι έργο Μάσεϊ σε ένα παιχνίδι που έδειχνε χαμένο μιας και οι κροάτες όπως και αν πετούσαν την μπάλα αυτή κατέληγε στο καλάθι μας. Φανταστικός ο αμερικανός όχι μόνο στο τρόπο που αγωνίζεται αλλά και στον τρόπο που ζεί και χαίρεται το παιχνίδι, έδειχνε να έχει εκστασιαστεί μαζί με τους 5000 χιλιάδες αρειανούς σε όλο το 2ο ημίχρονο!  Για τον κόσμο που ακολουθεί πιστά αυτήν την ομάδα θα πώ ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ και να σταματήσει να ασχολείται με αυτούς που δεν έρχονται στο γήπεδο και γιατί δεν γεμίζει το γήπεδο. Υπάρχει μπασκετικός κόμος που διψάει για επιτυχίες και αυτό το δείχνει έμπρακτα με την ενέργεια που βγάζει κατα την διάρκεια του αγώνα! Στο τελευταίο 5λεπτο που γυρίζαμε το παιχνίδι ηταν απίστευτος ο παλμός που υπήρχε σε όλο το γήπεδο, χαζέψανε όλοι... 3 στα 3 λοιπόν και συνεχίζουμε στον δρόμο προς την μαδρίτη!