Τρίτη συνεχόμενη νίκη για τον ΑΡΗ μας που κατάφερε να ξεπεράσει σχετικά εύκολα και το εμπόδιο της Καλλιθέας που ήρθε με βασικό στόχο να κρατήσει το 0 και να κλέψει τον βαθμό της ισοπαλίας. Τα 2 γκολ του Διαμαντόπουλου και η συνολική παρουσία της ομάδος μας και ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο ικανοποίησε τον κόσμο της ομάδος που αρχίζει να πιστεύει ολοένα και περισσότερο στο σύνολο του Δ.Σπανού!

Πολύ δυνατά μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι θέλοντας από νωρίς να πάρει το προβάδισμα στο σκορ. Στο 12' χάθηκε η πρώτη μεγάλη ευκαιρία από τον Διαμαντόπουλο ενώ λίγα λεπτά αργότερα και η κεφαλιά του Μπαργκάν που δεν βρήκε το στόχο ήταν από πλεονεκτική θέση. Όσο περνούσαν τα λεπτά ανέβαινε η πίεση των παικτών μας με αποτέλεσμα η πολύ ωραία σέντρα του πολύ καλού σήμερα Μπούρμπου να μετατραπεί σε γκολ από τον Διαμαντόπουλο με το κεφάλι. Στο δεύτερο ημίχρονο υπήρχε μια σχετική χαλάρωση αλλά γρήγορα βρήκαμε τα πατήματα μας και αρχίσαμε πάλι να απειλούμε. Η υπέροχη που είχαμε και στο Β ημίχρονο μετουσιώθηκε σε δεύτερο γκολ σε μια πανομοιότυπη φάση με το πρώτο τέρμα αλλά σε αυτό το γκολ ο Πασσάς έβγαλε την ωραία σέντρα στο Διαμαντόπουλο που πρόλαβε στον αέρα τον αντίπαλο γκολκίπερ. Γενικά η ομάδα αρέσει και φαίνεται με αυτές τις νίκες να φτιάχνει την ψυχολογία της και να ανεβάζει σταδιακά απόδοση. Η ταχύτητα και η μαχητικότητα που δείχνουν όλοι οι παίκτες είναι το στοιχεία που έλειπαν τα προηγούμενα χρόνια και είναι αυτά που κάνουν για την ώρα την διαφορά. Η πίεση  των αντιπάλων τα προηγούμενα χρόνια μας προβλημάτιζε έντονα και μας ανάγκαζε σε βεβιασμένα λάθη σε αντίθεση με φέτος που η ομάδα μας όχι μόνο κυκλοφορεί γρήγορα την μπάλα προς τα μπροστά αλλά συχνά αυτή είναι που πιέζει ασφυκτικά τον αντίπαλο. Αυτό που απομένει για να αισθανθούμε τη σιγουριά ότι η ομάδα θα ανέβει είναι να δούμε μια διάρκεια σε απόδοση και σε αποτελέσματα.

Όπως είναι λογικό οι νίκες φέρνουν χαμόγελα και αισιοδοξία. Αισιοδοξία που την έχει ανάγκη ο κόσμος μετά από όσα έχει περάσει τα τελευταία χρόνια. Μακάρι να συνεχίσει η ομάδα έτσι και είναι 100% σίγουρο ότι ο κόσμος θα συσπειρωθεί και πάλι γύρω της. Άλλωστε και η μπαλίτσα που παίζει μετράει και για την ώρα ο ΑΡΗΣ δείχνει να συνδυάζει ορθολογικό ποδόσφαιρο και ουσία. Συνέχισε γερά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Λίγο έλειψε να πληρώσει την αφλογιστία του ο ΑΡΗΣ μας για ακόμη ένα παιχνίδι αλλά στο τέλος το πείσμα των παικτών μας επικράτησε και έστω και με αγχωτικό τρόπο ήρθε το πολύτιμο τρίποντο. Αηδιαστικός ο διαιτητής που έκλεισε τα μάτια του σε 2 κραυγαλέες περιπτώσεις πέναλτι ενώ αναγκάστηκε να το σφυρίξει στην 3η ξεκάθαρη περίπτωση.

Απόλυτος κυρίαρχος ήταν ο ΑΡΗΣ μας από την αρχή του αγώνα απέναντι σε έναν αντίπαλο που μόνο ως διαλυμένος δεν έμοιαζε μέσα στο γήπεδο. Είχε κατοχή, είχε ευκαιρίες αλλά δεν είχε την ουσία δηλαδή το γκολ. Παυλίδης και Διαμαντόπουλος έχασαν τα άχαστα μετατρέποντας ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε θρίαμβο σε ένα θρίλερ για γερά νεύρα. Ένα θρίλερ που λίγο έλειψε να έρθει ανάποδα όταν ο Καντιμοίρης αναγκάστηκε για να κόψει το γκολ της Βέροιας να διώξει την μπάλα με τα χέρια εκτός περιοχής και να αποβληθεί. Φάση στην οποία που παρενέβη ο 4ος διαιτητής για να δοθεί η κόκκινη κάρτα στον τερματοφύλακα μας. Περιέργως στις άλλες εξόφθαλμες περιπτώσεις πέναλτι υπέρ του ΑΡΗ ή και το χέρι πριν την κρίσιμη αντεπίθεση της Βέροιας που αποβλήθηκε ο Καντιμοίρης ο τέταρτος δεν είδε απολύτως τίποτα όπως φυσικά και οι υπόλοιποι "άρχοντες" του αγώνα. Έντονος προβληματισμός για τον Διαμαντόπουλο που κόντρα στην απίστευτη αστοχία που επέδειξε σήμερα αλλά και στις προηγούμενες αγωνιστικές του εμπιστεύτηκαν μέχρι και την εκτέλεση πέναλτι που την έχασε.. αλλά σαν από μηχανής Θεός  ήρθε ο Πασσάς και έκανε το τελικό 0-1!

Τέλος καλό όλα καλά, η διαφορά αυξήθηκε από τους διώκτες μας αλλά αυτό δεν πρέπει να φέρει εφησυχασμό στην ομάδα. Είναι φανερό ότι υπάρχει πρόβλημα στην τελική προσπάθεια με τον Καπνίδη να έχει ήδη αποχαιρετήσει την ομάδα και τον Μπαστακό(σε αντίθεση με τον Βουό) να φαντάζει αρκετά άπειρος για να δώσει ουσιαστικές λύσεις. Ενώ σήμερα φάνηκε ξεκάθαρα ο εχθρικός ως στημένος ρόλος της διαιτησίας που πολλές φορές από την αρχή της χρονιάς έχει προσπαθήσει να μας κάνει τη ζημιά αλλά λόγω των νικηφόρων αποτελεσμάτων το προσπερνούσαμε. Χωρίς το παραμικρό περιθώριο χαλάρωσης συνεχίζουμε δυνατά για τον στόχο της ανόδου. Έτσι ρε Αρειανάρα να τους πονάς!

ΥΓ. Όταν ο  πολυδιαφημισμένος τεχνικός διευθυντής σου μέσω γρίφων στο facebookφέρνει αναστάτωση στην ομάδα από το πουθενά, η εξασφάλιση φορολογικής ενημερότητας αποτελεί είδηση και στις καθυστερήσεις των μεταγραφών ο διαλυμένος ΟΦΗ σου κλέβει τον παίκτη που εδώ και καιρό παρουσίαζες ως τον ιδανικό άνθρωπο για να σου λύσει το επιθετικό πρόβλημα τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει για τον τρόπο με τον οποίο διοικείται και πορεύεται ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ. Ευτυχώς ως τώρα το αγωνιστικό δεν συμβαδίζει  με όσα γίνονται εκτός χόρτου.

Άλλο ένα αγχωτικό παιχνίδι μας πρόσφερε η αγαπημένη μας ομάδα που ευτυχώς είχε γλυκό φινάλε. Η ομάδα δυσκολεύτηκε να επιβάλλει το παιχνίδι της, βρέθηκε πίσω στο σκόρ, το ανέτρεψε, ισοφαρίστηκε αλλά τελικά επικράτησε χάρη στην κεφαλιά του Πασσά λίγα λεπτά πριν το 90’! Δύο γκολ πέτυχε ο Διαμαντόπουλος με το πρώτο να αποτελεί ένα εκ των highlightsτης χρονιάς!

Όσο αδύναμος και αν φάνταζε ο Κισσαμικός από το ξεκίνημα του αγώνα ο ΑΡΗΣ μας δεν κατάφερε να ελέγξει τον ρυθμό. Η ελαφριά υπεροχή που είχαμε δεν είχε ουσία ενώ και η άμυνα έμοιαζε αρκετά ασταθής. Το 1-0 ήρθε σαν σοκ μιας και ως τότε δεν είχαμε απειληθεί. Λίγα λεπτά όμως αργότερα ο Διαμαντόπουλος αποκατάστησε την ισορροπία του αγώνα με μια άπιαστη φωτοβολίδα αρκετά μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή. Η ανατροπή ολοκληρώθηκε πάλι από τον Διαμαντόπουλο σε ένα ιδανικό χρονικά σημείο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Με το 2-1 αν και ηρεμήσαμε ήταν φανερό ότι η ομάδα πάλι δεν μπορούσε να περιορίσει τον αντίπαλο που δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια και χάρη στην απίστευτη αδράνεια της άμυνας μας καταφέραμε να φάμε γκολ σε φάση που ξεκίνησε από πλάγιο. Στα λεπτά που ακολούθησαν την ισοφάριση η ομάδα τα είχε χαμένα και όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε στο γνωστό αγχωτικό φινάλε. Οι αλλαγές του Σπανού φρέσκαραν την ομάδα αλλά δεν άλλαξε ουσιαστικά κάτι. Όσο περνούσε ο χρόνος η πίεση μας αυξανόταν με αποτέλεσμα 5 λεπτά πριν τα 90’ ο Πασσάς με δυνατή κεφαλιά να κάνει το τέλικο 2-3 μετά από ωραία σέντρα του Ντούνη.

Άλλη μια σημαντική νίκη που μας κρατάει σταθερά στον δρόμο της ανόδου. Παρόλα αυτά θα πρέπει άπαντες στην ομάδα να αντιληφθούν ότι δεν γίνεται σε κάθε παιχνίδι να παίζεις με την φωτιά. Συγκέντρωση και σοβαρότητα μέχρι το τέλος γιατί περιθώρια για εφησυχασμό δεν υπάρχουν. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Μόνο αδιάφορος δεν παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Σπάρτη όπου και φιλοδώρησε την τοπική ομάδα με 3 γκολ! 2 γκολ Διαμαντόπουλος και 1 ο Πασσάς σε ένα παιχνίδι όπου με λίγη περισσότερη συγκέντρωση στην τελικά προσπάθεια θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει πολλά περισσότερα γκολ!

Με πολλές αλλαγές επέλεξε να παρατάξει την ομάδα ο Δ.Σπάνος θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δώσει χρόνο συμμετοχής σε παίκτες που δεν πήραν αρκετές ευκαιρίες μέσα στη χρονιά. Και αν κανείς θα περίμενε ότι αυτές οι αλλαγές σε συνδυασμό με την έλλειψη στόχου θα συνέθεταν μια κακή εικόνα για την ομάδα μας, αυτό που είδαμε μέσα στο γήπεδο ήταν τελείως διαφορετικό. Από την αρχή η ομάδα μας πήρε τον έλεγχο του παιχνιδιού και δεν άφησε κανένα περιθώριο στους παίκτες της Σπάρτης να πιστέψουν στη νίκη. Μπορεί το γκολ να άργησε να έρθει αλλά η διαφορά δυναμικότητας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Το 0-1 έγινε στο 44' από την άσπρη βούλα με τον Διαμαντόπουλο ψύχραιμα να κοροϊδεύει τον γκολκίπερ με το σόου που ακολούθησε αυτή την φάση να μας υπενθυμίζει ότι στο Ελλαδιστάν ακόμη και στις πιο καθαρές φάσεις μπορούμε να βιώσουμε το θέατρο του παραλόγου.  Στο 62΄ ο Πασσάς πίεσε και έκλεψε έξυπνα την μπάλα έξω από την μεγάλη περιοχή της Σπάρτης και με ωραίο σουτ έκανε το 0-2! Οι ευκαιρίες συνεχίστηκαν για τον ΑΡΗ με το 0-3 να γίνεται στο 76' από τον Διαμαντόπουλο μετά από ωραία αντεπίθεση και ασίστ του Πασσά! Γενικά η ομάδα δεν υστέρησε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, σχεδόν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν είχαν θετική παρουσία ενώ θα πρέπει να κάνουμε και μια ιδιαίτερη αναφορά στον τερματοφύλακα Καντιμοίρη που τις ελάχιστες φορές που απειλήθηκε ήταν αυτός που έπρεπε να είναι.

2 ακόμη αγωνιστικές έμειναν για να τελειώσει αυτή η τετραετής περιπέτεια του ΑΡΗ μας μακριά από την φυσική του θέση. Η προπονητολόγια και η μεταγραφολογία καλά κρατεί αλλά καλό θα είναι ο Θ.Καρυπίδης να μην επιτρέψει να συνεχισθεί για πολύ ακόμη και με τις κινήσεις του να δείξει το πλάνο για την νέα σεζόν. Όσο πιο γρήγορα κλείσει το θέμα του νέου προπονητή όσο και των αλλαγών στο ρόστερ τόσο πιο ήρεμο θα είναι το καλοκαίρι μας. Ένα ήρεμο καλοκαίρι… που τόσο το έχουμε ανάγκη όλοι μας!

ΥΓ. Ο καθένας έχει την προσωπική του άποψη για παίκτες και προπονητές. Ο χρόνος όμως  και η πορεία του καθενός είναι ο ξεκάθαρος κριτής για τον αν κάποιος αξίζει ή όχι. Πολυδιαφημισμένη εκείνη η φουρνιά των πιτσιρικάδων με πολλούς να επιμένουν ότι ο ΑΡΗΣ είχε βρει φλέβα χρυσού. Το αποτέλεσμα μετά από χρόνια δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.

ΥΓ2. Μπορεί να διαφωνούσαμε και να εξακολουθούμε να διαφωνούμε με τους υποστηρικτές του "restart" αλλά δεν παύει η στιγμή της μεγάλης επιστροφής να μας χαροποιεί και να μας ενώνει όλους! Τη Κυριακή όλοι στο Κλεάνθης Βικελίδης!

Την αποθέωση γνώρισε ο Ντάρσι Νέτο από τον κόσμο της ομάδος που σχεδόν γέμισε το Κλ.Βικελίδης σε ένα παιχνίδι γιορτή.   Ήταν φανερό ότι η ομάδα δεν ήταν συγκεντρωμένη στο παιχνίδι αλλά ο Πανσερραϊκός όσο και αν προσπάθησε δεν ήταν σε θέση να χαλάσει το κιτρινόμαυρο πάρτι. Το ζεστό χειροκρότημα που έλαβε ο Π.Μυροφορίδης, ο Δ.Σπανός αλλά και όλοι οι παίκτες της ομάδος ήταν η απόλυτη επιβράβευση από τον κόσμο για την φετινή πετυχημένη χρονιά.

Με το παιχνίδι εξαρχής να έχει πάρει τον χαρακτήρα γιορτής ήταν αναμενόμενο καθαρά αγωνιστικά η εικόνα μας να μην είναι αυτή που έπρεπε. Το πρώτο ημίχρονο πέρασε χωρίς να απειλήσουμε ιδιαίτερα αλλά και με τον Πανσερραϊκό σε αρκετές φάσεις να δείχνει επικίνδυνος. Στην επανάληψη όμως είδαμε έναν ΑΡΗ αποφασισμένο να μην αφήσει την γιορτή να χαλάσει και όσο περνούσε ο χρόνος να αυξάνει σταδιακά την πίεση του.  Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα στο 60'  ο Γ.Πασσάς που μόλις είχε περάσει αλλαγή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα μετά από σέντρα του Μπαργκάν.  Από εκείνο το σημείο και μετά ο Πανσερραϊκός έμοιασε να "αδειάζει" και το 2-0  να φαντάζει καθαρά θέμα χρόνου. Και αν και χάθηκαν αρκετές ευκαιρίες τελικά άλλος ένας παίκτης που πέρασε ως αλλαγή κατάφερε να σκοράρει. Σε μια φάση που δεν μύριζε γκολ ο Παυλίδης τρύπωσε πολύ ωραία στην αντίπαλη άμυνα και με κοντινή κεφαλιά έκανε το τελικό 2-0  μετά από σέντρα από τα πόδια του Τζανακάκη. Ένα σκορ που αν και δεν είχε ιδιαίτερη σημασία βοήθησε ώστε να γίνει ακόμη πιο όμορφη η αποψινή ημέα.

 Η συγκίνηση στο πρόσωπο του Νέτο που μας θυμίζει πολύ ωραίες εποχές  και τα χαμόγελα όλων στην ομάδα στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι  ήταν ο όμορφος επίλογος  μιας εφιαλτικής τετραετίας για κάθε Αρειανό.  Η εικόνα με τα εκατοντάδες παιδάκια μέσα στο γήπεδο με την λήξη του αγώνα αλλά και αυτή των πρωταθλητών Κ15 στο ημίχρονο  ήταν ότι πιο αισιόδοξο ζήσαμε μετά από πολύ καιρό.  Υπόσχεση όλων μας θα πρέπει να είναι να μην επιτρέψουμε ο ΑΡΗΣ να μας ξαναφθάσει σε αυτό το σημείο. ΑΡΗΣ πρωταγωνιστής με στόχο την κορυφή!

ΥΓ. Η παρουσία του Ρ.Μπράβο  και οι φήμες για συνεργασία με την ομάδα σε σημαντικό πόστο προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα. Για τους λάτρεις όμως της λάτιν εποχής του ΑΡΗ ακούγεται σαν εξαιρετικό σενάριο!

ΥΓ2. Και ο Θ.Ναζλίδης στο γήπεδο  όπου παρουσιάζεται ως "κλεισμένος". Δεν θα κρίνουμε αν είναι καλός ή όχι για τον ΑΡΗ της επόμενης χρονιάς αλλά   θα αναμένουμε να δούμε αν τελικά θα κλείσει αλλά και να μάθουμε ποιος τον έκλεισε. Γιατί το να κάνει μια ομάδα μεταγραφικές κινήσεις χωρίς τεχνικό διευθυντή και προπονητή είναι τουλάχιστον αστείο.

Με νίκη η αγαπημένη μας ομάδα στην Καρδίτσα έδωσε τέλος στο μαρτύριο τεσσάρων χρόνων με την ελπίδα όλων μας να μην ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές. Μια ξεχωριστή πανάξια νίκη που για ακόμη μια φορά μας κάνει να νιώθουμε υπερήφανοι που είμαστε Αρειανοί. Γιατί όταν ζεις σε μια χώρα όπου όσοι καίγονται για βαθμούς τις τελευταίες αγωνιστικές μεταμορφώνονται σε τρένα και οπαδοί ζητάνε από τις ομάδες τους να χάσουν για να βοηθήσουν ή να βλάψουν άλλες ομάδες, ε ναι σαν Αρειανοί πρέπει να νιώθουμε υπερηφάνεια που δεν χαρίσαμε ούτε τον σωτήριο βαθμό της ισοπαλίας σε ένα 100% αδιάφορο παιχνίδι .

Ο Δ.Σπανός όπως ήταν αναμενόμενο και σήμερα παρέταξε την ομάδα με μπόλικες αλλαγές. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους παίκτες να μετατρέψουν το παιχνίδι σε μονόλογο και να φθάσουν κάμποσες φορές κοντά στο γκολ. Το τετ α τετ του Πασσά   ήταν η σημαντικότερη φάση του Α΄ημιχρόνου όπου η υπέρ μας κατοχή είχε ξεπεράσει ακόμη και το 70%. Στην επανάληψη όμως είδαμε έναν άλλο ΑΡΗ που παρασυρόμενος από τον αργό ρυθμό των παικτών της Καρδίτσας που στόχευε στο 0-0 είδαμε περισσότερο την ομάδα να κάνει αγγαρεία παρά να διεκδικεί τη νίκη.  Πέρα από ένα δοκάρι του Τσουμάνη δεν μπορέσαμε να απειλήσουμε ουσιαστικά την Καρδίτσα μέχρι τις καθυστερήσεις του αγώνα όπου ο Πασσάς πολύ ωραία έσπασε το τεχνητό οφσάιντ των γηπεδούχων βρέθηκε με αντίπαλο τον τερματοφύλακα και κέρδισε ένα πεντακάθαρο πέναλτι. Ο Λώττας ψύχραιμα έστειλε την μπάλα στα δίχτυα χαρίζοντας τη δίκαιη νίκη στην ομάδα μας στέλνοντας ταυτόχρονα την Καρδίτσα στην Γ Εθνική.

Και τυπικά η περιπλάνηση μας στις χαμηλές κατηγορίες έλαβε τέλος.  Τα λάθη που μας οδήγησαν σε αυτή την τετραετή περιπέτεια καλό είναι να μην τα ξεχάσουμε ποτέ ώστε να μην  τα επαναλάβουμε. Αυτά όμως που περάσαμε σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ορίζουν το μέλλον μας και καλό είναι ότι όσοι στο μυαλό τους κάνουν σκέψεις όπως σιγά σιγά και βήμα βήμα να τις αφήσουν στην άκρη.. Όχι άλλες εκπτώσεις  στα όνειρα μας. Μοναδικός στόχος η κορυφή!

ΥΓ. Ποτέ δεν με έψησε ο προπονητής Σπανός και παρά την πετυχημένη του πορεία δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Αν κάτι όμως αναγνωρίζω στον συγκεκριμένο προπονητή είναι η ειλικρίνεια και η ευθύτητα του στις συνεντεύξεις τύπου. Ποτέ δεν προσπάθησε να μας πείσει ότι είδε κάτι διαφορετικό στο γήπεδο, ποτέ δεν άφησε υπονοούμενα για οτιδήποτε, ποτέ δεν κρύφθηκε πίσω από το δάχτυλο του. Σε ευχαριστούμε για την συνεισφορά σου και σου ευχόμαστε ολόψυχα καλή τύχη!