60’’ στην 4^η περίοδο ήταν αρκετά για να καταλάβει ο καθένας ότι τον Ολυμπιακό μπορείς να το κερδίσεις ακόμη και μέσα στο σπίτι του, αλλά τους διαιτητές τους όμως όχι… Μέσα σε αυτά τα 60’’ ο ΑΡΗΣ χρεώθηκε με 5 φάουλ και μια αποβολή όπου ζήτημα από όλα αυτά να ίσχυε το ένα. Βλέπετε οι παίκτες του Γ.Καστρίτη παρά την μέτρια εμφάνιση τους είχαν καταφέρει να φθάσουν το παιχνίδι από το -17 στο -3 και έδειχναν διψασμένοι για να το πάνε μέχρι τέλος. Παρόλα αυτά στο ελληνικό μπάσκετ για να κερδίσεις ομάδες σαν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό χρειάζονται πολλά παραπάνω από μια ανταγωνιστική εμφάνιση μέσα στο παρκέ.

ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ «ΜΕΓΆΛΑ» ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Η πνευματική ετοιμότητα του ΑΡΗ στα δύσκολα παιχνίδια είναι ένα ζήτημα εδώ και χρόνια και αυτό επιβεβαιώθηκε και σήμερα με το σερί 15-0 που επιτρέψαμε να τρέξει ο Ολυμπιακός στο πρώτο δεκάλεπτο. Ένα πρώτο δεκάλεπτο όπου ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν έπαιξε σωστή άμυνα αλλά ήταν και εκνευριστικά άστοχος στις προσπάθειες που πήρε.

Η ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΗ ΠΛΗΓΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Η άμυνα ξεκίνησε να βελτιώνεται, οι επιλογές στην επίθεση άρχισαν να γίνονται πιο ορθολογικές αλλά η πληγή των χαμένων ριμπάουντ δεν έλεγε να κλείσει με τίποτα. Φάλ και Μιλουτίνοφ έπαιζαν βόλεϊ κάτω από το καλάθι μας και μαζί με τον Λαρεντζάκη κατάφεραν να βάλουν τον Ολυμπιακό μπροστά με 16 πόντους σε ένα δεύτερο δεκάλεπτο που τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά για τον ΑΡΗ μας.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

Με τον Στάρκ να βρίσκει ρυθμό, την αφύπνιση του Γκάλινατ και τις λύσεις σε άμυνα και επίθεση από τον Μπλούμπεργκς ο ΑΡΗΣ επέστρεψε για τα καλά στο παιχνίδι μειώνοντας στους 3. Σε ένα χρονικό διάστημα όπου η άμυνα μας είχε σφίξει, τα λάθη των αντιπάλων μας διαδέχονταν το ένα το άλλο και οι τα σφυρίγματα των διαιτητών λόγω της διαφοράς είχαν χαλαρώσει. Μάλιστα η εικόνα του αγώνα ήταν τέτοια όπου ο ΑΡΗΣ έμοιαζε να πατάει γερά στα πόδια του και το μόνο ζήτημα που δεν είχε ακόμη λύσει ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ.

ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Μπαίνοντας στην 4^η περίοδο με τη νίκη να μην έχει κριθεί μεγάλο ρόλο πέρα από την απόδοση των 2 ομάδων θα έπαιζαν και οι αποφάσεις των διαιτητών. Μόλις σε 60’’ είδαμε μια καλή άμυνα του Γκάλινατ να χρεώνεται με φάουλ, να εκβιάζεται με αστείο τρόπο ένα φάουλ στο τρίποντο και να χαρίζονται 3 βολές στον Ολυμπιακό και οι συνεχόμενες προκλήσεις του Λαρεντζάκη να καταλήγουν στην αποβολή του Σόουζα που είχε μπει και αυτός για τα καλά στο πνεύμα της αναμέτρησης. Το -3 έγινε -12 και ο ΑΡΗΣ παρά την καλή του εμφάνιση δεν μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει στο παιχνίδι και να διεκδικήσει τη νίκη.

ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ

Διπρόσωπος εμφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό με τους παίκτες του Καστρίτη αρχικά να δείχνουν ανέτοιμοι  και ανεπαρκείς αλλά στη συνέχεια να υπενθυμίζουν ότι αυτή την ομάδα δεν μπορείς να την υποτιμήσεις ούτε για μια στιγμή. Ο Στάρκ πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση επιβεβαιώνοντας ότι ο ΑΡΗΣ στο πρόσωπο του βρήκε ένα σημαντικό σημείο αναφοράς. Τόσο σημαντικό σημείο αναφοράς που ακόμη και σε κακές βραδιές σαν την σημερινή του Τολιόπουλου μπορεί να κοιτάει στα μάτια ομάδες σαν τον Ολυμπιακό. Ο Μπλούμπεργκς και αυτός φαίνεται να έχει βρει ρυθμό μετά τον τραυματισμό του ενώ και ο Γκάλινατ δείχνει πλέον πιο απελευθερωμένος. Το πρόβλημα στους ψηλούς παραμένει με τους Σόουζα και Μπάξτον να δυσκολεύονται κυρίως να έχουν σωστές τοποθετήσεις σε καταστάσεις άμυνας και στις μάχες των ριμπάουντ. Θετικό πάντως το πρόσημο παρά την ήττα δεδομένων των απουσιών αλλά και των συνθηκών που διαμόρφωσαν οι διαιτητές κυρίως στην τελευταία περίοδο.

ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφθηκε ο ΑΡΗΣ να εγκαταλείψει την προσπάθεια για τη νίκη και αυτό είναι που κρατάμε από το σημερινό παιχνίδι κόντρα σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο. Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, η άνιση μάχη κάτω από τα καλάθια αλλά και το ξέσπασμα των διαιτητών στην 4^η περίοδο δεν μας επέτρεψαν το κάτι παραπάνω. Με τον Στάρκ όμως να έχει βρει τα πατήματα του και τους τραυματίες σιγά σιγά να επιστρέφουν ο ΑΡΗΣ μοιάζει με μια καινούργια ομάδα ικανή για σπουδαία πράγματα που αναμένουμε να δούμε τη νέα χρονιά!

ΥΓ. Δεν χρειάστηκαν τα πρώτα 60’’ της 4^ης περιόδου για να καταλάβουμε το τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι 3 διαιτητές. Όταν στις πρώτες γκρίνιες του Μπαρτζώκα που ζητάει “challenge” αλλάζουν την αρχική σωστή απόφαση τους χωρίς καν να πάνε στο replay για να μην τον στεναχωρήσουν, καταλαβαίνεις το τι θα ακολουθήσει μετά αν ο Ολυμπιακός ζοριστεί …όπως ζορίστηκε.

Σπατάλησε την ευκαιρία να πάρει μια σημαντική νίκη ο ΑΡΗΣ μας  στο Λαύριο όπου γνώρισε την ήττα στην παράταση με 91-86. Χωρίς δυνάμεις, χωρίς συγκέντρωση, χωρίς εμπνεύσεις ο ΑΡΗΣ στο Λαύριο σκόρπισε απογοήτευση για τρία δεκάλεπτα. Στην τελευταία περίοδο, αντέδρασε, το γύρισε και αν και είχε το προβάδισμα για τη νίκη στο τέλος δεν έπαιξε έξυπνα και το πλήρωσε σκληρά. Μια ήττα που ήρθε και έδεσε με την γκάφα ολκής που κράτησε τον Στάρκ εκτός αγώνα.

ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Με τη δύναμη πυρός του Λαυρίου να είναι τα γκάρντ και τον ΑΡΗ λόγω του τραυματισμού του Κατσίβελη και τη μη συμμετοχή του Στάρκ να υστερεί ποσοτικά στην περιφερειακή άμυνα που θα έπαιζε ο ΑΡΗΣ θα κρινόταν όλο το παιχνίδι. Κάτι που δυστυχώς από το ξεκίνημα δεν μας βγήκε. Πολλά τα ελεύθερα σουτ που δώσαμε και τα πληρώσαμε με το χειρότερο τρόπο. Οι ασίστ του Τολιόπουλου στους ψηλούς ήταν αυτές που μας κράτησαν στο πρώτο δεκάλεπτο μέσα στο παιχνίδι.

ΑΔΕΙΟΣ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Και αυτό που στο πρώτα 10 λεπτά έμοιαζε απλά για ένα σημάδι στο δεύτερο δεκάλεπτο έγινε τεράστια πληγή που δεν έλεγε να κλείσει. Καμία άμυνα πάνω στα σουτ, πολλά χαμένα ριμπάουντ και στην επίθεση ξαφνικά τρικυμία. Κάτι στο οποίο φέρει ευθύνη ο Καστρίτης μιας και προσπάθησε να διορθώσει τα αμυντικά θέματα καταστρέφοντας την επίθεση μας και αποσύροντας τους Μπάξτον και Σόουζα σε όλο το δεύτερο δεκάλεπτο.   Αποτέλεσμα από την έμπνευση του κόουτς ο ΑΡΗΣ να συνεχίζει να μην παίζει άμυνα, να δίνει επιθετικά ριμπάουντ με περισσότερη ευκολία στον αντίπαλο και στην επίθεση να μην ξέρει πως να επιτεθεί.

Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΓΙΝΕ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΑΟΥΛ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ

Σε όλο το τρίτο δεκάλεπτο ο ΑΡΗΣ προσπαθούσε να αντιδράσει αλλά το Λαύριο είχε τις απαντήσεις διατηρώντας διψήφια διαφορά πόντων(+16). Κάτι που δεν έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ μπορούσε να επιστρέψει στο παιχνίδι. Έλα όμως που αυτόν τον ΑΡΗ δεν μπορείς να τον ξεγράφεις ποτέ. Ο Χάρελ θυμήθηκε την εμφάνιση του στο Τρέντο, ο Γκάλινατ δήλωσε παρών και ο ΑΡΗΣ κατάφερε λίγα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη να προηγηθεί 2 φορές με +3. Μάλιστα είχε να δώσει και 2 φάουλ μιας και ο στόχος στο τέλος ήταν να οδηγηθεί το Λαύριο στις βολές ώστε να μην σουτάρει το τρίποντο της ισοφάρισης. Το φάουλ δεν έγινε ποτέ, το παιχνίδι πήγε στην παράταση και εκεί φάνηκε πόσο κουρασμένος και ελλιπής κατέβηκε σήμερα.

ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ ΕΚΤΟΣ ΓΗΠΕΔΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ

Με τον Κατσίβελη να είναι τραυματίας η παρουσία του Στάρκ ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Ήθελε περισσότερα πνευμόνια στην περιφερειακή άμυνα, ήθελε μια ακόμη επιλογή στην επίθεση. Και όμως για ένα μπέρδεμα στα γραφειοκρατικά ο Στάρκ δεν αγωνίσθηκε και ο ΑΡΗΣ πριν καν αρχίσει το παιχνίδι σαμπόταρε την προσπάθεια του. Όπως ακριβώς έκανε και ο Καστρίτης σε 2 σημεία του αγώνα όπου αποφάσισε να παίξει χωρίς ψηλό όταν οι ψηλοί μας τα πήγαιναν καταπληκτικά αλλά και να «ξεκουράσει» τον Γκάλινατ στο τρίτο δεκάλεπτο όταν ήταν η μοναδική απειλή για το αντίπαλο καλάθι. Ούτε και το φάουλ που ζήτησε να γίνει ακούσθηκε από τους παίκτες του αν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία. Τώρα αν το μόνιμο isolation και το one man show του Χάρελ και του Γκάλινατ ήταν το πλάνο της νίκης που χάθηκε στις λεπτομέρειες… τι να πω; Πολύ κακή εμφάνιση από την ομάδα, πολύ κακό κοουτσάρισμα και από τον κόουτς.

ΕΝΑ ΦΑΟΥΛ... ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΣΤΑΡΚ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ

Ένας παίκτης που δεν δηλώθηκε και ένα φάουλ που δεν έγινε ποτέ είναι το ρεζουμέ της σημερινής πολύ κακής βραδιάς για τον ΑΡΗ. Άσχημη εμφάνιση για τον ΑΡΗ μας που άργησε 3 δεκάλεπτα για να εμφανισθεί. Χάρελ και Γκάλινατ πάλεψαν να σώσουν τα προσχήματα αλλά η κακή βραδιά στο τέλος επιβεβαιώθηκε. Όπως επιβεβαιώθηκε πριν καν γίνει το τζάμπολ το πόσο ερασιτεχνικά λειτουργεί ακόμη η ομάδα.   Ευτυχώς ακολουθεί η Σλάσκ για να μας πέσει λίγο η πίεση Παραφωνία στην σημερινή άσχημη βραδιά, η υπέροχη κιτρινόμαυρη κερκίδα στο Λαύριο. Συνεχίζουμε…

ΥΓ. Για αυτό δεν τον αλλάζαν τόσο καιρό τον Καρ. Είχε πολύ χαρτομάνι η ιστορία …που να μπλέκουμε.

Με τη γνωστή καλή του άμυνα στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, την πολυφωνία στην επίθεση και το 13 στα 26 τρίποντα ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε το Περιστέρι! Πολύ πιο χαλαρά από ότι δείχνει το τελικό σκορ, πήρε τη νίκη που ήθελε και πάτησε 4αδα. Ξεχώρισε ο Γκάλινατ(18π.) με τον Τολιόπουλο(11π. – 5ασ.) σε ένα παιχνίδι όμως που είχαν κάμποσους συμπρωταγωνιστές. Παρά την νίκη μάλλον ο εκνευρισμός ήταν αυτός που επικράτησε στο φινάλε της αναμέτρησης με τον Ξανθόπουλο να προσπαθεί να γίνει πρωταγωνιστής, σε συνέχεια των προκλητικών διαιτητών και του μόνιμα διαμαρτυρόμενου Σπανούλη.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Με τον Τολιόπουλο να αναλαμβάνει την οργάνωση του παιχνιδιού ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα έμοιαζε ψύχραιμος και συγκεντρωμένος στον στόχο της νίκης. Ο Γκάλινατ έκανε την αρχή, ο Μπλούμπεργκ έδωσε τη συνέχεια, ο Σόουζα μπήκε στην εξίσωση με το +8 λίγο πριν την λήξη του πρώτου δεκαλέπτου να αποτυπώνει ιδανικά την καλή μας παρουσία.

ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟ ΤΟ ΡΟΤΕΪΣΟΝ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΗ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ

Ορεξάτος ήταν ο Καστρίτης σήμερα με τις αλλαγές να διαδέχονται η μια την άλλη ακόμη και όταν φαινόταν να είχαμε βρει την 5αδα της «επιτυχίας». Παρόλα αυτά ο ρυθμός της ομάδας δεν έπεσε σχεδόν ποτέ. Είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση με εξαίρεση κάποια μικρά κενά  ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να είναι συνεπής. Και σε αυτό τεράστιο ρόλο έπεσε η πολυφωνία που υπήρχε κυρίως στην επίθεση μιας και στην άμυνα συνήθως τα πάμε καλά. Στην επίθεση όμως όλοι σχεδόν που αγωνίσθηκαν σκόραραν. Ο Μπάξτον και ο Σόουζα αξιοποιήθηκαν ενώ και ο Μπλούμπεργκ δήλωσε δυνατό παρών. Και αυτό σε αντίθεση με την εμφάνιση του Τολιόπουλου και του Γκάλινατ δεν είναι κάτι που το βλέπουμε συχνά να συμβαίνει στο ίδιο παιχνίδι. Σήμερα έγινε και για αυτό το Περιστέρι δεν μπόρεσε να μας απειλήσει ποτέ. Η διαφορά έφθασε στο +17 και έμεινε εκεί κοντά για την μεγαλύτερη διάρκεια του Β ημιχρόνου. Η γκρίνια του Σπανούλη, τα καμώματα των διαιτητών και τα πειράματα του Καστρίτη ήταν αυτά που απέτρεψαν μια πολύ πιο βαριά ήττα για τους αντιπάλους μας.

ΕΠΑΙΞΕ ΠΙΟ ΩΡΙΜΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Ίσως το πιο ώριμο παιχνίδι του έπαιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα απέναντι στο Περιστέρι και για αυτό έφθασε τόσο εύκολα στη νίκη. Με καλή κυκλοφορία της μπάλας από τον Τολιόπουλο, τον Μποχωρίδη αλλά και τον Καρ που συνολικά μοίρασαν 12 ασιστ τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα. Πιο εύκολα γιατί αρκετές από αυτές τις ασίστ ήταν σε μακρινά σουτ που βρήκαν στόχο. Το 50% στο τρίποντο αλλά και οι 20 ασίστ περιγράφουν την πνευματική ετοιμότητα και συγκέντρωση που είχε ο ΑΡΗΣ μας σε αυτό το παιχνίδι. Στο τέλος λίγο ο κόουτς μας τα χάλασε μιας και λόγω της διαφοράς μάλλον ήθελε να τεστάρει ένα σχήμα που δεν του έβγαινε με τίποτα. Επέμενε στον Κάρ, άφηνε τον Μποχωρίδη μέσα όταν τίποτα δεν του έβγαινε όπως και τον Μπάξτον που έχανε συνεχώς τις μάχες και άλλα πολλά… Αλλά κυρίως άφησε για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός παιχνιδιού πρωταγωνιστές της αναμέτρησης όπως τον Γκάλινατ, τον Τολιόπουλο, τον Μπλούμπεργκ και τον Σόουζα. Κάπως έτσι η διαφορά έπεσε στο +6 και η πίεση μας ανέβηκε. Μακάρι να έχει αίσια έκβαση η αντικατάσταση του Καρ μιας και η περίπτωση του φαίνεται να έχει βραχυκυκλώσει πνευματικά τον συμπαθή κατά τα άλλα κόουτς.

ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΚΑΘΙΣΕ ΣΤΗΝ 4^Η ΘΕΣΗ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ

Προβάδισμα για την 4^η θέση και την κλήρωση του κυπέλλου πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, κερδίζοντας πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό 81-73 το Περιστέρι! Γκάλινατ και Τολιόπουλος έκαναν την διαφορά και σήμερα, σε ένα παιχνίδι που υπήρχαν όμως κατά διαστήματα αρκετοί συμπρωταγωνιστές. Ικανοποίηση στις κερκίδες του Παλέ που είδε την ομάδα να αφήνει με συνοπτικές διαδικασίες την βαριά ήττα στην Ισπανία και να επιστρέφει με μια σημαντική νίκη. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν μας έφθανε η γκρίνια του Σπανούλη επί 40’ είχαμε και το αδικαιολόγητο ξέσπασμα του Ξανθόπουλου στο φινάλε… Ρε τι κόμπλεξ είναι αυτό με την ΑΡΕΙΝΑΡΑ?

ΥΓ2. Σε νέο Τσούπκοβιτς τείνει να εξελιχθεί ο Κάρ. Θα τελειώσει η χρονιά και αυτός ακόμη εδώ να αναπληρώνει τον ανέτοιμο αντικαταστάτη του. Ρε τι ζούμε…  

Αλώβητος έφυγε ο ΑΡΗΣ από το Μαρούσι σε ένα παιχνίδι όπου οι διαιτητές του την είχαν στημένη… αλλά αυτός φρόντισε να τους χαλάσει τα σχέδια, να αντέξει στην πίεση και να πάρει τη νίκη! Ηγέτης στην επίθεση ο Γκάλινατ, ήταν αυτός που «σκότωνε» κάθε απόπειρα των διαιτητών να γυρίσουν το παιχνίδι …μέχρι φυσικά να τον αποβάλλουν με 5 φάουλ. Την καλύτερη του εμφάνιση την κρατούσε για το τέλος(?) o Καρ που πέρα από τους 12 πόντους που πέτυχε είχε και 6 ασίστ.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΕΡΙ

Πολλές οι 6 συνεχόμενες ήττες για αυτόν τον ΑΡΗ και οι παίκτες του Καστρίτη φάνηκε να το έχουν αντιληφθεί. Μπήκαν δυνατά στην άμυνα, αποφασιστικοί στην επίθεση, πήραν διψήφια διαφορά και δεν ξανακοίταξαν πίσω τους. Εξαιρετικό πρώτο δεκάλεπτο με όλους σχεδόν που πάτησαν στο παρκέ στο πρώτο δεκάλεπτο να συνεισφέρουν σε άμυνα και επίθεση. Το 29-17 του πρώτου δεκαλέπτου αποτύπωνε την ανωτερότητα του ΑΡΗ μας αλλά οι 3 διαιτητές είχαν προλάβει να στείλουν το μήνυμα ότι η νίκη δεν θα ερχόταν τόσο εύκολα.

ΠΙΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 3 ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΗ ΜΕ ΓΚΑΛΙΝΑΤ

Δεν ήταν μόνο τα πολλά ανύπαρκτα φάουλ που μας χρέωναν ήταν και αυτά τα κραυγαλέα εις βάρος μας φάουλ που δεν σφυριζόντουσαν ποτέ. Και αν στην αρχή οι αντίπαλοι μας ήταν πολύ άστοχοι στις βολές στη συνέχεια βρήκαν εύκολους πόντους από εκεί και αυτό τους συντηρούσε μέσα στο παιχνίδι. Ωστόσο κάθε φορά που πήγαινε το Μαρούσι να σηκώσει κεφάλι και με την βοήθεια των διαιτητών να σημάνει την αντεπίθεση του ο Γκάλινατ ήταν εκεί να τους κόψει τις ελπίδες. Η διαφορά όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά με την λήξη του τρίτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +19(53-72).

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΩΝ

Και αν η εικόνα των 2 ομάδων και η διαφορά το 19 πόντων φώναζαν ότι ο ΑΡΗΣ θα κερδίσει εύκολα όπως άξιζε, οι 3 διαιτητές δεν είχαν πει ακόμη την τελευταία τους λέξη. Επέτρεψαν στο Μαρούσι να πιέζει ασφυκτικά ξεπερνώντας σε αρκετές περιπτώσεις όχι απλά τα όρια του φάουλ αλλά ακόμη και αυτά του αντιαθλητικού. Την ίδια στιγμή είχαν φροντίσει από νωρίς να έχουν φορτώσει με ανύπαρκτα φάουλ τους Μπάξτον, Σόουζα και Γκάλινατ βγάζοντας τους από το παιχνίδι και αναγκάζοντας τον Καστρίτη να πάει σε αλχημείες. Το διπλό φάουλ στον Σλαφτσάκη που δεν σφυρίχτηκε ποτέ, το 5^ο φάουλ του Σόουζα που δεν κατάλαβε κανείς, το επιθετικό φάουλ του Γκάλινατ μετά από σπρώξιμο αντιπάλου, το αντιαθλητικό χτύπημα στον Μπλούμπεργκ που δόθηκε απλό φάουλ,  και το παραλίγο «κλέψιμο» φάουλ πάνω στον Κάρ στα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν οι κορυφαίες στιγμές 3 διαιτητών που έκαναν μια συγκινητική προσπάθεια για να επιβάλλουν το αποτέλεσμα που ήθελαν. Το έκαναν ντέρμπι μειώνοντας στους 3 την διαφορά αλλά και πάλι αυτό δεν αρκετό.  Ο ΑΡΗΣ παίρνοντας βοήθειες από όλους, ακόμη και  από τον «φευγάτο» Καρ δεν μάσησε και πήρε τη νίκη!

ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ

Με εξαίρεση την άμυνα μας κάτω από το καλάθι σε όλους τους υπόλοιπους τομείς ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε βελτιωμένος. Από τα ριμπάουντ, τα τελειώματα στους αιφνιδιασμούς που αποτελούσαν πληγή, την πολυφωνία στην επίθεση(6 παίκτες με διψήφιους πόντους, σκόραραν όλοι όσοι πήραν προσπάθειες) και τις ασίστ είδαμε καλύτερα πράγματα. Ακόμη και το ροτέισον αν εξαιρέσουμε την γνωστή εμμονή με τον Κάρ(36’) και τον παραγκωνισμό του Περσίδη και του Φίλλιου πήγε καλύτερα. Ο Γκάλινατ ήταν καταιγιστικός όπως και ο Σόουζα που σε 8’ είχε 8 ριμπάουντ και 10 πόντους με απόλυτη ευστοχία. 2 εκ των κορυφαίων της αναμέτρησης που όμως μπήκαν στο στόχαστρο των διαιτητών και αποβλήθηκαν με ανύπαρκτα φάουλ.  Πολύ καλός και ο Καρ που σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια έδωσε ασίστ και απέφυγε τα λάθη. Θετική παρουσία και από τον Μπλούμπεργκ σε όλες τις γραμμές του γηπέδου που για περίεργο όμως λόγο αγωνίσθηκε μόλις 13’.  Καθοριστική συμβολή στη νίκη και ιδιαίτερα όταν οι διαιτητές το έκαναν ντέρμπι είχαν οι Κατσίβελης και Τολιόπουλος με ψυχραιμία στο κατέβασμα της μπάλας αλλά και στις ελεύθερες βολές. Και όλα αυτά σε ένα ακόμη παιχνίδι που έλειψε ο Σανόγκο αλλά και ο Μποχωρίδης.

ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΙΣ ΝΙΚΕΣ

Πόσα μπορεί να πει κανείς για αγωνιστικά θέματα στο παιχνίδι που παρακολουθήσαμε; Λίγα και ξεκάθαρα… ο ΑΡΗΣ ήταν ανώτερος, έκανε έναν υγιεινό περίπατο αλλά στην γωνία τον περίμεναν οι 3 διαιτητές για να του χαλάσουν την βόλτα. Έλα όμως που οι παίκτες του Καστρίτη αυτή τη φορά ήταν αποφασισμένοι να μην αφήσουν να τους κλέψουν την προσπάθεια και το πήγαν ως το τέλος. Σημαντική νίκη για βαθμολογικούς λόγους. Τεράστια νίκη για ψυχολογικούς λόγους για τον τρόπο που ήρθε κόντρα σε αυτή την συνεχόμενα προκλητική διαιτησία που βλέπει ΑΡΗ και αρρωσταίνει… Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ συνέχισε να τους το χαλάς!

ΥΓ. Καλός ο Καρ σήμερα, μακάρι να έπαιζε έτσι από την αρχή της χρονιάς… ωστόσο αυτή η εμμονή(36΄ !?!?!?)  που έχει ο κόουτς μαζί του δεν βοηθάει την ομάδα.

ΥΓ2. Μην ξεχάσουν οι δικοί μας μπασκετικοί φωστήρες να μας υπενθυμίσουν την πρόοδο που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στο κομμάτι της διαιτησίας χάρη στις συντονισμένες ενέργειες των δικών μας…

Στο ίδιο έργο θεατές για ακόμη ένα παιχνίδι, με τον ΑΡΗ να παρουσιάζει στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ένα κάκιστο αγωνιστικό πρόσωπο, να τα δίνει όλα για την ολική ανατροπή από το -20 και τελικά να αρκείται στην προσπάθεια της αντεπίθεσης… Ίδια εικόνα και με τους διαιτητές όπου με τις 40 βολές που πρόσφεραν απλόχερα στους αντιπάλους μας να έχουν καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη και την έκβαση της αναμέτρησης. Καμία διάθεση βελτίωσης από τον ΑΡΗ…  με τις 5 ήττες σερί να μην ακουμπάνε κανένα εκ των «πρωταγωνιστούν» και απλά να απογοητεύουν τον κόσμο.

ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ… ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

Όταν παρακολουθείς μια ομάδα συστηματικά δεν χρειάζονται και πολλά λεπτά για να καταλάβεις αν έχει προετοιμαστεί σωστά, αν έχει διορθώσει κάποιες από τις αδυναμίες της και αν έχει κατέβει στο παιχνίδι με καθαρή σκέψη για να εφαρμόσει όλα αυτά που θέλει μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου. Από την απουσία παίκτη με ξεκάθαρο ρόλο την οργάνωση του παιχνιδιού, τα συστήματα που θα δίνουν καλύτερες συνθήκες για σουτ σε αυτούς που έχουν μια ευχέρεια στο σκοράρισμα, μέχρι και το παιχνίδι με τους ψηλούς που μοιάζει καθαρά συμπτωματικό όποτε συμβαίνει. Και όταν στην άμυνα ένας απλά σοβαρός αντίπαλος που κάνει τα βασικά σε προβληματίζει τότε λογικό είναι να εναποθέτεις όλες τις ελπίδες σου στην αυτοθυσία σε άμυνα και ριμπάουντ αλλά και στο προσωπικό επιθετικό ταλέντο όποιου παίκτη το λέει η ψυχούλα του… Γιατί σε αυτόν τον ΑΡΗ ακόμη και το να σηκωθείς για ένα ελεύθερο σουτ με όλες τις συνθήκες υπέρ σου είναι ζήτημα. Το 22-19 διαμορφώθηκε κυρίως λόγω των πόντων που πέτυχε ο Μπάξτον και έκρυψε προς στιγμή την κακή αμυντική μας λειτουργία.

ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ

Το ότι δεν πατούσες καλά σήμερα φάνηκε με το που ξεκίνησε το πιο έντονο ροτέισον από τον Καστρίτη.  Το παιχνίδι με τους ψηλούς ξεχάστηκε, οι κακές επιθετικές επιλογές έδιναν τη σειρά τους η μία στην άλλη και στην άμυνα καμία απολύτως αντίδραση.  Ο Προμηθέας έπαιζε το ίδιο παιχνίδι όλη την ώρα και η άμυνα μας δεν έλεγε να προσαρμοστεί με τίποτα σε αυτό. Κόνιαρης, Κάουαν και Χέιλ μονοπωλούσαν τον χρόνο της επίθεσης, έκαναν την κίνηση προς τα μέσα και έβρισκαν με ευκολία τον δρόμο προς το καλάθι. Και όποτε δεν τον έβρισκαν ήταν εκεί οι 3 διαιτητές να χρεώσουν και την ανάσα μας φάουλ στέλνοντας τους στις βολές. Χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο ο Προμηθέας, κυκλοφορόντας με υπομονή την μπάλα διαβάζοντας την κακή άμυνα μας και αξιοποιώντας  τα δώρα των διαιτητών κατάφερε να χτίσει διαφορά 20 πόντων  χωρίς καν να ιδρώσει.

Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ

Και όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι τόσο κακός όπου επέτρεψες στον Προμηθέα να σε κερδίζει με 20 πόντους διαφορά μπροστά στον κόσμο σου, το μόνο που σε μένει είναι να σκυλιάσεις για να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα. Αυτό έκανε ο ΑΡΗΣ ανεβάζοντας την ένταση στην άμυνα αλλά και πετυχαίνοντας και κάποια σουτ. 20 πόντοι μέσα σε 9’ δύσκολα καλύπτονται και η ομάδα μας μοιραία γνώρισε την ήττα παρόλο που κατάφερε να μειώσει στους 4 πόντους. 

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ

Την μια τα μπάτζετ, την άλλη οι τραυματισμοί και τα ταξίδια στην Ευρώπη, κάπου ξεπετάγεται και η διαιτησία και ο ΑΡΗΣ συνεχίζει να πορεύεται αρνούμενος να κοιταχτεί στον καθρέπτη.  Αρνείται να αναγνωρίσει τα προβλήματα του ώστε να μπει στην διαδικασία να τα διορθώσει. Και για αυτή την κατάσταση μοναδικός υπεύθυνος είναι ο Καστρίτης. Περισσότερο δείχνει να προσπαθεί να πείσει για τις επιλογές του παρά να κάνει αυτά που πρέπει για να κερδίσει η ομάδα. Δεν είναι έγκλημα να έχεις κάνει λάθος επιλογές παικτών. Ούτε τόσο κακό το να μην έχει η διοίκηση τη δυνατότητα να αντικαταστήσει κάποιον από αυτούς. Κακό είναι όμως με το ζόρι να προσπαθείς να βαφτίσεις τον Κάρ play maker, να επιλέγεις διαρκώς σχήματα χωρίς ψηλούς γιατί δεν εξυπηρετούν το πλάνο σου, να ξεχνάς παίκτες ολόκληρες αγωνιστικές στον πάγκο και ξαφνικά να τους βάζεις στο ροτέισον και μετά πάλι να τους ξεχνάς στον πάγκο. Όπως κακό είναι να μην έχεις ένα επιθετικό πλάνο για τους ψηλούς αλλά και για να στηρίξεις τους πιο χαρισματικούς σκόρερ σου. Ναι ο ΑΡΗΣ των τελευταίων ετών έχει την υπογραφή του Καστρίτη, δείχνει μια αξιοθαύμαστη μαχητικότητα αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει οι απαιτήσεις να ανέβουν ώστε η «καλή προσπάθεια» να μην απαιτεί άλλοθι για κανέναν.

ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Με μια κάκιστη εμφάνιση στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα αλλά και μια αξιοθαύμαστη αντεπίθεση στα τελευταία λεπτά ο ΑΡΗΣ κατάφερε να επιστρέψει από το -20 και να γνωρίσει μια αξιοπρεπής ήττα. Κόντρα σε έναν  Προμηθέα Πατρών που δεν έκανε τίποτα το εξεζητημένο πέρα από το να είναι πιο σοβαρός και στις 2 πλευρές του γηπέδου αλλά και να σουτάρει βολές… Ωστόσο μετά από 5 συνεχόμενες ήττες η συζήτηση για την διαιτησία δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίσει κανέναν, μπας και επιτέλους κάποια στιγμή πρώτα ο κόουτς και ύστερα όλοι όσοι κινούνται γύρω του αναγνωρίσουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Όσο το αρνούμαστε η εικόνα θα παραμένει ακριβώς η ίδια.

ΥΓ. Η προσαρμοστικότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική στο μπάσκετ. Και αν δεν μπορούν οι παίκτες να προσαρμοστούν στα θέλω του προπονητή, ίσως θα πρέπει ο κόουτς να αναπροσαρμόσει τα δικά του πλάνα σύμφωνα με το υλικό που έχει στη διάθεση σου του για το καλό της ομάδας. Και ας είναι κόντρα σε αυτά που είχε εξαρχής στο μυαλό του.

ΥΓ2. 21 βολές εκτέλεσε ο Κάουαν… το ζήσαμε και αυτό!

Ούτε φέτος κατάφερε ο ΑΡΗΣ να δώσει τέλος στην κακή συνήθεια των τελευταίων χρόνων στο κρατικό, γνωρίζοντας την ήττα με 82-76. Σε ένα παιχνίδι όπου ουσιαστικά παρουσιαστήκαμε μόνο στο δεύτερο ημίχρονο, επιστρέφοντας από το -20 και φθάνοντας μια ανάσα από την ολική ανατροπή. Αποχώρησε τραυματίας ο Σανόγκο που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος για τον ΑΡΗ μας και ένας από τους ελάχιστους που ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Εκνευριστικά ανύπαρκτοι οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον…

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Ότι γράφαμε τα προηγούμενα χρόνια για την «πνευματική προετοιμασία» της ομάδας για αυτό το παιχνίδι ισχύει και φέτος. Σε μια ομάδα όπου αποφεύγονται να ορίζονται στόχοι και η «καλή προσπάθεια» παρουσιάζεται ως το βασικό ζητούμενο, όταν δημιουργούνται απαιτήσεις υπάρχει πρόβλημα. Απαιτήσεις όπως το να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι μιας και έχεις αποδείξει ότι μπορείς να το κάνεις μετά από 13 παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα στο πρώτο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί βραχυκυκλωμένος πνευματικά ξεχνώντας στα αποδυτήρια κάθε θετικό στοιχείο που έχει αυτή η ομάδα. Στοιχεία όπως η πολυδιαφημισμένη άμυνα που ανέδειξε  σε ήρωα τον Τσαϊρέλη και επέτρεψε στον συμπολίτη να τελειώσει το ημίχρονο με 80% ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα και 17 ριμπάουντ περισσότερα.

ΣΤΟ 2ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΡΗ

Προφανώς και η ανάπαυλα του ημιχρόνου λειτούργησε ευεργετικά για τους παίκτες μας. Οι αρνητικές σκέψεις που προϋπήρχαν της αναμέτρησης πλέον ήταν πραγματικότητα και η μοναδική επιλογή που είχαν οι παίκτες του Καστρίτη ήταν να αντιδράσουν δυναμικά. Και αυτό ακριβώς έκαναν!

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΝΟΓΚΟ

Με τον Σανόγκο να ξεκινάει ζεστά το 2ο ημίχρονο ήταν αυτός που έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Σλαφτσάκης και Χάρελ ανέβασαν την πίεση στην άμυνα και ο ΑΡΗΣ με σκορ από Γκάλινατ και Τολιόπουλο ξεκίνησε να ροκανίζει την διαφορά. Ο μπάοκ είχε εγκλωβιστεί από την άμυνα μας και οι παίκτες του Καστρίτη έδειχναν ολοένα και περισσότερο αποφασισμένοι σε αυτή την μάχη.

ΕΦΘΑΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΧΑΛΙΑ

Από το 54-34 του πρώτου ημιχρόνου φθάσαμε 7’ 30’’ πριν το τέλος του αγώνα στο -2! Με την ομάδα μας να έχει βρει ρυθμό και την ψυχολογία να είναι με το μέρος μας. Από αυτό το σημείο και μετά φάνηκε ξανά το πόσο ανέτοιμος πνευματικά ήταν. Σπατάλησε 3-4 ευκαιρίες για να ισοφαρίσει ή να προσπαθήσει και έδωσε και πάλι το δικαίωμα στον αντίπαλο να πάρει ένα προβάδισμα 6 πόντων. Μείωνε, έφθανε μια ανάσα από την ισοφάριση και ξανά τα ίδια λάθη και οι ίδιες κακές επιθετικές επιλογές. Και αν τα 4 φάουλ του Γκάλινατ με κάμποσο χρόνο να απομένει ήταν η πρώτη ζημιά, ο τραυματισμός του Σανόγκο ήταν το αποτελειωτικό χτύπημα. Ο Τολιόπουλος δεν έβαλε τα κρίσιμα σουτ, οι αντίπαλοι τα έβαλαν και κάπου εκεί η αντεπίθεση μας έλαβε τέλος.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Πολύ ντόρος γίνεται για την άμυνα μας και η στατιστική είναι η επιβεβαίωση. Όταν όμως συστηματικά κάτω από το καλάθι σου είσαι αδύναμος σε σημείο που μπορεί ο κάθε Τσαϊρέλης να σου κάνει την ζημιά τότε κάτι δεν πάει καλά. Όπως κάτι δεν πάει καλά όταν οι 3 από τους 6 ξένους σου έπαιξαν συνολικά 28’, πέτυχαν 3 πόντους, μάζεψαν 3 ριμπάουντ,  έδωσαν 2 ασίστ και 3 λάθη... Και αυτά τα προβλήματα δεν έτυχαν απλά σήμερα αλλά μας ακολουθούν από την αρχή της χρονιάς. Και αν για τους ψηλούς υπάρχει το άλλοθι ότι δεν τους τροφοδοτούν σωστά, για τον Κάρ αυτή η εικόνα μετά από 14 επίσημα παιχνίδια είναι αποκαρδιωτική. Όχι μόνο γιατί δεν σκοράρει αλλά γιατί δεν πασάρει σωστά, δεν κατεβάζει σωστά και δεν μαρκάρει σωστά. Και κάπως έτσι αναγκαστικά ο Καστρίτης έχει περιορίσει τον χρόνο του για το καλό της ομάδας και …αναγκάζεται να δώσει ξανά μπόλικο χρόνο σε έναν Μποχωρίδη που δεν βλέπεται.  Σε μια αγωνιστική χρονιά όπου ο Τολιόπουλος είναι εντυπωσιακά καλύτερος από αυτά που υπολόγιζες και ο άτυχος της βραδιάς Σανόγκο άρχισε να έχει ενεργό ρόλο και στην επίθεση. Πάλι καλά να λέμε που αυτοί οι 2 παίκτες είναι ανεβασμένοι φέτος και ας προσευχηθούμε όλοι μας να μην είναι σημαντικός ο τραυματισμός του Σανόγκο. Όλα τα παραπάνω μοιάζουν να έχουν την υπογραφή του Καστρίτη αλλά επειδή στον ΑΡΗ των τελευταίων ετών η διοίκηση αρκετές φορές έχει κάνει σημαία της την μη αντικατάσταση παικτών εις το όνομα του οικογενειακού κλίματος… ίσως ο κόουτς να μην έχει και άλλες επιλογές. Επιλογές που θα πρέπει να του δώσει η διοίκηση αν δεν θέλουμε η φετινή χρονιά να πάει στράφι.

ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΨΕΙ

40’ διαρκεί το παιχνίδι, μόλις 20’ αποφάσισε ο ΑΡΗΣ να αγωνισθεί σήμερα. Επέστρεψε από το -20 και στο τέλος τα έκανε όλα χάλια συνεχίζοντας μια αρνητική παράδοση που δεν λέει να την κόψει. Σε κακή βραδιά ο κόουτς, όπως και οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον που παρακολούθησαν το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα από τον πάγκο. Συγκινητικός ο Σανόγκο, στην καλύτερη του εμφάνιση που όμως αποχώρησε τραυματίας σε ένα καθοριστικό σημείο της αναμέτρησης. Πλέον ο λόγος στην διοίκηση και στον προπονητή που με τις αποφάσεις τους σχετικά με τους ξένους θα δείξουν αν ο ΑΡΗΣ φέτος έχει αγωνιστικούς στόχους ή όχι.

ΥΓ. Μέρος της «κανονικότητας» μιας ομάδας είναι και η αντικατάσταση παικτών όταν αυτοί δεν αποδίδουν σύμφωνα με τα αναμενόμενα.

Την ήττα από τον Παναθηναϊκό γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στο κατάμεστο Παλέ σε ένα παιχνίδι όπου οι παίκτες του Καστρίτη τα έδωσαν όλα για ακόμη φορά αλλά στο τέλος δεν άντεξαν… Δεν αντέξανε στο ρυθμό του Παναθηναϊκού που στο Β ημίχρονο ανέβασε απόδοση, δεν αντέξανε και στα σφυρίγματα των διαιτητών που μετά την από την ανάπαυλα του ημιχρόνου έβγαζαν πράσινες φωτιές… Χειροκροτήθηκε στο φινάλε η ομάδα για την προσπάθεια σε ένα ακόμη μοναδικό πάρτι που στήθηκε στο Nick Galis Hall.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ

Αν κάτι έχει διαφορετικό ο ΑΡΗΣ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι μπαίνει πολύ πιο δυνατά στα παιχνίδια. Ακόμη και όταν η επίθεση αργεί να πάρει μπρος, στην άμυνα όλοι παίκτες σκυλιάζουν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Έτσι και σήμερα απέναντι στον δυνατό Παναθηναϊκό του έδειξαν από την αρχή ότι σήμερα τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Μπορεί να βρήκε εύκολους πόντους με τον Αντετοκούμπο κάτω από το καλάθι αλλά γρήγορα η άμυνα μας προσαρμόστηκε. Και από την στιγμή που βρήκε τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι το παιχνίδι πήρε ακριβώς την μορφή του ντέρμπι που περιμέναμε με τις 2 ομάδες να έχουν εναλλάξ το προβάδισμα.

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΑΡΗΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ

Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν το καλύτερο μας. Όχι μόνο δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να ξεφύγει αλλά κατάφερε με την ολοκλήρωση του να πάρει και κεφάλι στο σκορ. Το εντυπωσιακό buzzer beater κάρφωμα του Μπάξτον με την λήξη του ημιχρόνου ήταν το κερασάκι της μεγάλης προσπάθειας στα πρώτα 20’. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι προς έκπληξη όλων μας σε αυτά τα 2 δεκάλεπτα τα σφυρίγματα των διαιτητών είχαν μια ισορροπία, αντιμετωπίζοντας τις 2 ομάδες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

ΠΗΡΑΝ ΜΠΡΟΣ ΤΑ «ΓΚΡΙ ΟΠΛΑ» ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Ότι ελπίδες και αν μας επέτρεψαν στα πρώτα 20’ οι διαιτητές να έχουμε για μια δίκαια αναμέτρηση μέχρι το τέλος, με το που μπήκανε από τα αποδυτήρια για το 2^ο ημίχρονο τις έκαναν κομματάκια με συνοπτικές διαδικασίες. Τα  φάουλ με το παραμικρό σε κάθε προσπάθεια του Παναθηναϊκού προς το καλάθι και ένα συνεχόμενο μπόνους βολών άλλαξαν σημαντικά τα δεδομένα του αγώνα. Μέχρι ο Παναθηναϊκός να «χτίσει» μια διαφορά ήταν σχεδόν αδύνατον να τους μαρκάρουμε μιας και κάθε επαφή χρεωνόταν με φάουλ και οδηγούσε στις βολές. Όσο για τα σφυρίγματα υπέρ μας… έπρεπε να φθάσει η διαφορά στο +13 2’30’’ πριν το τέλος και να νιώσουν ασφάλεια ότι μπορούν πλέον να το κάνουν ελεύθερα. Χωρίς το άγχος της ήττας για τους αγαπημένους τους πράσινους.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΌΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Έχει αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα η ομάδα και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και σήμερα κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο. Η γρήγορη προσαρμογή της άμυνας στα κενά κάτω από το καλάθι αλλά και η ένταση με την οποία έπαιξαν σχεδόν όλοι σήμερα αποτελεί «σταθερά» του φετινού ΑΡΗ. Από εκεί και πέρα όλοι προσπάθησαν αν και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν σε πολύ κακή ημέρα. Όπως ίσως και ο Χάρελ που εξακολουθεί να είναι φοβικός στις επιθετικές επιλογές του.  Ο Κατσίβελης μοιάζει να έχει βρει ρυθμό την ίδια στιγμή που ο Τολιόπουλος επέστρεψε δυναμικά στο σκοράρισμα και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την χρονική περίοδο που ακόμη ψαχνόμαστε. Όπως ψάχνεται και ο Γκάλινατ που δείχνει ικανός για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Βελτιωμένος  ο Κάρ ως έναν βαθμό αλλά σίγουρα ο Καστρίτης όπως και όλοι μας περιμένουμε πολλά περισσότερα από αυτόν τον παίκτη. Συνολικά πάντως η ομάδα δείχνει ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Και αν με την επιστροφή του Μπλούμπεργκ αποκτήσουμε και μια λύση ουσίας παραπάνω τότε ίσως να μπορούμε να κερδίζουμε και παιχνίδια σαν το σημερινό.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ

Στις δηλώσεις του ο Καστρίτης όπως συνηθίζει ήταν απόλυτα εύστοχος. Όχι μόνο για το σημερινό παιχνίδι αλλά και για την συνολική εικόνα της ομάδας. Είπε ο ΑΡΗΣ θα παλεύει σε όλα τα παιχνίδια αδιαφορώντας για τον αντίπαλο και ότι στο τέλος θα κερδίσουμε περισσότερα από όσα μας αναλογούν. Αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε και το ταβάνι που έχει αυτή η ομάδα. Αυτό ακριβώς είδαμε και σήμερα, έναν ΑΡΗ να παλεύει αδιαφορώντας για τον αντίπαλο που έχει απέναντι του. Ένας αντίπαλος πολύ δυνατός όπως είναι ο Παναθηναϊκός που όταν έχει και τα σφυρίγματα μαζί του είναι πολύ δύσκολο να τον κερδίσεις. Και ναι ο ΑΡΗΣ ακόμη δεν είναι σε επίπεδο να κερδίζει τον Παναθηναϊκό και τα ανθρωπάκια με τα γκρι που παριστάνουν τους διαιτητές. Μπράβο στον κόσμο για την απίστευτη κερκίδα, μπράβο στην ομάδα για την προσπάθεια! Συνεχίζουμε δυνατά.

ΥΓ. Πόσο αστείοι αυτοί οι διαιτητές… με το που «κλείδωσε» η νίκη για τον Παναθηναϊκό έδωσαν και 2-3 σφυρίγματα υπέρ μας.

ΥΓ2. Από τα καλύτερα καρφώματα ever το buzzer beater του Μπάξτον, παρέα με εκείνο του Κεϊρούς πάλι στη λήξη του ημιχρόνου κόντρα στον Ολυμπιακό!

Τέλος στο περίεργο και ντροπιαστικό σερί ηττών απέναντι στον Κολοσσό, έδωσε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στην Ρόδο κερδίζοντας ε 78-88! Κυριαρχική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο, με το «τάισμα των ψηλών» να λειτουργεί εξαιρετικά και η διαφορά να φθάνει στο +19! Ένταση στο φινάλε του αγώνα με τους Ροδίτες να κάνουν μουτράκια, σε ένα γήπεδο όπου ο κόσμος της ομάδας έδωσε το δικό του χρώμα στις κερκίδες.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΞΕΣΠΑΣΜΑ

Νωθρά μπήκε στο παιχνίδι η ομάδα παρουσιάζοντας προβλήματα στην επίθεση και επιτρέποντας στον Κολοσσό να παίρνει επιθετικά ριμπάουντ και ένα γρήγορο προβάδισμα με 5-0. Σε αυτό το σημείο ο Καστρίτης έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Αν και είχαν περάσει μόλις 3’ από το τζάμπολ, πήρε το τάιμ άουτ, είπε τα λογάκια του και ο ΑΡΗΣ με το που μπήκε στο παρκέ ήταν άλλη ομάδα. Ανέκαμψε, πήρε το προβάδισμα και δεν ξανακοίταξε πίσω του!

ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ

Δεν είναι γκρίνια… η διαπίστωση ότι έως σήμερα τα επιθετικά πλάνα της ομάδας ήταν προβληματικά και το παιχνίδι με τους ψηλούς κάτω από το καλάθι απουσίαζε εντελώς. Στα πρώτα 2 δεκάλεπτα σήμερα, όποιος δεν καταλάβαινε όλο αυτό το διάστημα τι έλειπε από τον ΑΡΗ μάλλον θα το κατάλαβε. Με τους Κατσίβελη και Μποχωρίδη να οργανώνουν εναλλάξ το παιχνίδι, να διαβάζουν την αντίπαλη άμυνα με υπομονή και να βρίσκουν αρχικά τον Σόουζα και στη συνέχεια τον Μπάξτον ο ΑΡΗΣ κυριάρχησε! Δεν χρειάστηκε να ψάχνει τρίποντα και προσπάθειες απελπισίας. Οι 22 πόντοι του Μπάξτον στα πρώτα 20’ με κάποια εντυπωσιακά καρφώματα επιβεβαιώνει τον κανόνα που λέει ο καλός πόιντ γκαρντ «φτιάχνει» τους ψηλούς!

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΟΥΝ

Όπως στην Πάτρα κόντρα στον Απόλλων έτσι και σήμερα στη Ρόδο η ομάδα κάπου έχασε τη συγκέντρωση της. Ο Καστρίτης στο 3^ο δεκάλεπτο «μπήκε» αποφασισμένος να δώσει χρόνο στον Κάρ, ο ΑΡΗΣ αποσυντονίστηκε σε μεγάλο βαθμό και οι διαιτητές βρήκαν την ευκαιρία να βάλουν τον Κολοσσό στο παιχνίδι. Το ότι επιτρέψαμε το +19 να γίνει +5 είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τον κόουτς, ωστόσο η ομάδα έβγαλε αντίδραση. Και αφού έκοψε την φόρα του Κολοσσού και των διαιτητών, ήρθε και ο Γκάλινατ για να τους αποτελειώσει. Με ένα επιθετικό κρεσέντο στα τελευταία λεπτά τσάκισε κάθε σκέψη αντίδρασης. Το γούσταρε ο Αμερικάνος με το δίκιο του κάτι που τιμωρήθηκε μάλιστα από τους απίστευτους διαιτητές με τεχνική ποινή, βάζοντας το κερασάκι στην τούρτα άλλης μια τραγικής διαιτησίας.

ΤΑ «ΑΚΟΥΣΕ» ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Ότι και αν πιστεύει ο καθένας περί κούρασης κλπ. τα 2 παιχνίδια την εβδομάδα μόνο καλό είναι για μια ομάδα που μπορεί και θέλει να βελτιωθεί. Καλές οι προπονήσεις αλλά σαν τα επίσημα παιχνίδια δεν έχει. Όλα σχεδόν τα κακώς κείμενα της Τετάρτης σήμερα τα είδαμε διορθωμένα. Η αρχή έγινε από τον Καστρίτη και τον διαφορετικό αλλά απολύτως λογικό τρόπο που μοίρασε τον χρόνο σήμερα στην περιφέρεια. Χωρίς εμμονές, χωρίς παίκτες να ξεχνιούνται ή να τους κόβουμε τον ρυθμό από μόνοι μας όταν αυτοί είναι ασταμάτητοι όπως ακριβώς ήταν ο Μπάξτον στο πρώτο ημίχρονο. Είδαμε να εμπιστεύεται ξεκάθαρα την οργάνωση του παιχνιδιού στον Κατσίβελη και τον Μποχωρίδη κανονικά… και όχι να πρέπει να περάσει ο μισός χρόνος της επίθεσης για να φθάσει η μπάλα στα χέρια τους. Είδαμε τον Φίλιο που αναρωτιόμασταν γιατί δεν του δίνεται χρόνος. Είδαμε γιατί είναι προτιμότερο να εμπιστευτείς ακόμη και όταν δεν πηγαίνει και τόσο καλά έναν σκόρερ σαν τον Γκάλινατ. Εξαιρετική προσπάθεια από όλους που αγωνίσθηκαν με μοναδική εξαίρεση τον Κάρ που ούτε σήμερα μπόρεσε να βοηθήσει. Αυτή τη φορά όμως Γιάννη… τον έβαλες 18’ και όχι 27’.

ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΕΡΙ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ

Με φόρα προσγειώθηκε ο ΑΡΗΣ στην Ρόδο, αφήνοντας την κακή εμφάνιση της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη και σκορπίζοντας στο πέρασμα του τον Κολοσσό! Εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο με την ομάδα να βάζει στο παιχνίδι της στοιχεία που δεν είχαμε δει ως τώρα και τον Μπάξτον να τρομοκρατεί το αντίπαλο καλάθι πετυχαίνοντας 20 πόντους! Προσπάθησαν οι διαιτητές όπως στην Πάτρα να το γυρίσουν αλλά μάταια… Ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και πήρε μια εύκολη νίκη απέναντι σε μια ομάδα που ήδη έχει κάνει ζημιές και αναμένεται να κάνει και άλλες. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Άραγε στο τράβηγμα από το λαιμό πάνω στον Μπάξτον που τσέκαραν οι διαιτητές στο Instant Replay τι έργο να έβλεπαν;

ΥΓ2. Κάποιοι πόνεσαν λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους όπως φάνηκε εκεί στη Ρόδο. Μην ζορίζεστε, σιγά σιγά θα συνηθίσετε ξανά. 

Κανένα περιθώριο δεν άφησε ο ΑΡΗΣ μας στην ΑΕΚ και από το πρώτο τζάμπολ πήρε το προβάδισμα και δεν το έχασε ποτέ, μετατρέποντας ένα θεωρητικά αγχωτικό παιχνίδι σε μια κιτρινόμαυρη γιορτή! Εγκλωβισμένη η ΑΕΚ από την άμυνα μας δεν μπόρεσε να πάρει ανάσα ούτε για μια στιγμή. Κορυφαίος ο Τολιόπουλος που με 19 πόντους «σκότωσε» την ΑΕΚ. Γεμάτη εμφάνιση και από τον Μπάκστον που πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής και δικαίωσε τον προπονητή του.

ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΜΥΝΑ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι φέτος ο Καστρίτης από το ξεκίνημα της σεζόν έχει καταφέρει να πείσει τους παίκτες του ότι μέσα από την άμυνα μπορούν να καλύψουν κάθε αδυναμία τους και αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε και σήμερα. Ατσαλένια άμυνα, μαχητικότητα σε κάθε φάση, ατελείωτο τρέξιμο με κάθε ευκαιρία και μια ΑΕΚ να παλεύει να ακολουθήσει τον ρυθμό μας χωρίς επιτυχία. Ακόμη και όταν επιθετικά ήμασταν άστοχοι ή είχαμε κακές επιλογές καταφέρναμε σιγά σιγά να χτίζουμε μια διψήφια διαφορά. Μια διψήφια διαφορά που όμως με την εικόνα των 2 ομάδων πάνω στο παρκέ έμοιαζε με σημαντικό προβάδισμα μιας και οι αντίπαλοι μας ήταν απελπιστικά άστοχοι.

Ο ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Μπορεί στο αμυντικό κομμάτι όλα να λειτουργούσαν ιδανικά αλλά στην επίθεση υπήρχε πρόβλημα. Αστοχία, αδράνεια και κακές επιλογές μας εμπόδιζαν να τελειώσουμε το παιχνίδι από νωρίς. Ο Τολιόπουλος όμως φέτος είναι πιο «καυτός» από ποτέ και οδηγώντας στο σκοράρισμα μας οδήγησε με ασφάλεια στη νίκη. Σημαντική συνεισφορά στη νίκη είχε και ο Μπάξτον που σήμερα έδειξε αρκετά από τα στοιχεία για τα οποία αποκτήθηκε. 12 πόντοι, 6 ριμπάουντ και 1 κόψιμο ήταν η συνεισφορά του στην πρώτη ουσιαστικά γεμάτη εμφάνιση του.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΑ

Πέρα από την συγκλονιστική άμυνα που δείχνει να είναι μόνιμα καρφωμένη στο μυαλό των παικτών μας, σήμερα ο Καστρίτης μπορεί να είναι ικανοποιημένος και για ακόμη περισσότερα. Μπάξτον, Κατσίβελης και Χάρελ έδωσαν σημαντικές λύσεις σε πολλά σημεία του αγώνα, ο καθένας με τον τρόπο του. Στα 20’ που αγωνίστηκε ο Μπάξτον ο ΑΡΗΣ επιτέλους έμοιαζε να έχει κανονικό σέντερ και μπόρεσε να βρει και εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι. Ενώ ο Κατσίβελης με το «εγκεφαλικό» του παιχνίδι ίσως για πρώτη φορά φέτος δικαιολόγησε την παρουσία του στον ΑΡΗ. Ο Χάρελ από την άλλη αρχίζει και παίρνει και κάποιες πρωτοβουλίες στην επίθεση σε αντίθεση με τα τελευταία παιχνίδια που ήταν αρκετά διστακτικός.  Αν και ακόμη υπάρχουν αρκετά στοιχεία που πρέπει να βελτιώσουμε στο παιχνίδι μας,  η ομάδα δείχνει να έχει τον τρόπο της για να πετυχαίνει αυτό που θέλει και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.

ΧΤΙΖΕΙ ΣΕΡΙ, ΜΑΖΕΥΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ, ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Γερές βάσεις για την τετράδα έβαλε ο ΑΡΗΣ μας με τη σημερινή του νίκη στο κατάμεστο Παλέ, σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε πολύ πιο χαλαρά από όσο περιμέναμε. Η άμυνα έβγαζε φωτιές από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και στην επίθεση είχε Τολιόπουλο! Μετά από 5 σερί νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δείχνει να ανταποκρίνεται στις υψηλότερες απαιτήσεις που υπάρχουν φέτος άλλα πείθει ότι έχει και πολλά ακόμη να δώσει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!  

Εντελώς διαφορετικό παιχνίδι από αυτό που αναμέναμε παρακολουθήσαμε στο Nick Galis Hall, με τον ΑΡΗ να παρουσιάζει ένα τραγικό αγωνιστικό πρόσωπο αλλά στο τέλος να φθάνει στη νίκη. Πνευματικά βραχυκυκλωμένοι παίκτες και ένας προπονητής χαμένος στα θέλω του κατάφεραν ένα φαινομενικά εύκολο παιχνίδι να το κάνουν ντέρμπι για γερά νευρά. Ευτυχώς ο Τολιόπουλος ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις και μαζί με την ώθηση από τον κόσμο όπου κατάλαβε ότι έπρεπε και σήμερα να μπει στην εξίσωση του αγώνα η νίκη ήρθε έστω και με αυτόν τον αγωνιστικό τρόπο. Το σφύριγμα της λήξης έφερε ανακούφιση αλλά και προβληματισμό για αυτά που παρακολουθήσαμε σήμερα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΦΑΝΗΚΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Μπορεί από τα πρώτα σουτ των παικτών μας να μην φάνηκε η δυστοκία που ακολούθησε στη συνέχεια, η έλλειψη όμως συγκέντρωσης στην άμυνα έκανε νωρίς νωρίς την εμφάνιση της. Οι παίκτες της Καρδίτσας κάνοντας απλά τα βασικά μιας επαγγελματικής ομάδας που κυκλοφορεί σωστά την μπάλα ψάχνοντας τις αδυναμίες του αντιπάλου έστησε πάρτι κάτω από το καλάθι μας χωρίς να βρει την παραμικρή αντίσταση. Ο Ντε Σόουζα χανόταν στις αλλαγές παικτών, ο Σανόγκο ξεχνιόταν μακριά από το καλάθι και ο φιλότιμος Σλαφτσάκης ώρες ώρες έμοιαζε πολύ λίγος για να σταθεί απέναντι στα ψηλά και δυνατά κορμιά των αντιπάλων.

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΘΑΝΕ Η ΑΜΥΝΑ, ΚΟΛΛΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ

Και αν στην αρχή νομίζαμε ότι το πρόβλημα περιοριζόταν μόνο στην άμυνα και στα ριμπάουντ, καθώς κυλούσε το παιχνίδι φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ ήταν προβληματικός σε όλους τους τομείς του αγώνα. Με εξαίρεση τον Τολιόπουλο που συνέχισε τις υψηλές πτήσεις και κάποια ξεσπάσματα του Χάρελ και του Γκάλινατ η ομάδα έμοιαζε ανήμπορη να βρει τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι. Και πως να βρεις λύσεις στην επίθεση όταν για ακόμη ένα παιχνίδι δεν γίνεται καμία απολύτως προσπάθεια στο να βρεθεί το ελεύθερο σουτ ή να κόψει κάποιος παίκτης κοντά στο καλάθι για να δεχθεί την ασίστ; Ένα μονότονο ένας ένας με τις περισσότερες φορές η προσπάθεια να εκδηλώνεται στα όρια της λήξης του χρόνου της επίθεσης.

ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Πέρα από την συνολική παρουσία του Τολιόπουλου ίσως το πιο κομβικό σημείο της αναμέτρησης να ήταν αυτό που η Τσαρούχα χαρακτήρισε φλόπινγκ ένα καθαρό επιθετικό φάουλ ξεσηκώνοντας άπαντες το γήπεδο. Ξαφνικά ο κόσμος στην κερκίδα που αποχαυνωμένος παρακολουθούσε πόσο κακή ήταν η ομάδα του σήμερα, αφυπνίστηκε, ξεσηκώθηκε και μαζί του παρέσυρε και τους παίκτες μας έξω από το λήθαργο τους. Η άμυνα μας έσφιξε, τα χαμένα ριμπάουντ περιορίστηκαν και δια χειρός Τολιόπουλου ο ΑΡΗΣ κατάφερε να φθάσει στη νίκη.  

ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Ο Γιάννης Καστρίτης ίσως να είναι και ο κορυφαίος της νέας γενιάς των Ελλήνων προπονητών και πιθανόν ο μοναδικός που έχει μια ξεχωριστή φιλοσοφία που περνάει στην ομάδα του. Μπορεί βαθμολογικά ο ΑΡΗΣ τις προηγούμενες 2 χρονιές να μην εξαργύρωσε την πορεία του αλλά όλοι μας(όπως και ολόκληρη η μπασκετική κοινότητα)  αναγνωρίσαμε το έργο του προπονητή μας.  Φέτος ο κόουτς δείχνει να βρίσκεται σε ένα οριακό σημείο στην προσπάθεια να πείσει για το έργο του και την φιλοσοφία του σε βαθμό που υπερβαίνει συχνά πυκνά κάθε λογική που διέπει αυτό το άθλημα που λέγεται μπάσκετ. Ψηλοί που θεωρούνται(από τον ίδιο) ακατάλληλοι για να μαζέψουν ριμπάουντ, να παίξουν άμυνα ή έστω λίγο «ξύλο» κάτω από το καλάθι αν και αποκτήθηκαν ακριβώς για αυτόν τον ρόλο. Πόιντ γκάρντ που τους πήρες για να σου οργανώνουν το παιχνίδι και δεν τους αφήνεις να κατεβάζουν καν την μπάλα. Ανύπαρκτα επιθετικά συστήματα και επιλογές βγαλμένες από τον «μαγικό κόσμο του ΝΒΑ» χωρίς όμως να έχεις τους ανάλογους ποιοτικούς παίκτες. Ψηλοί που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την υψηλή πίεση μακριά από το καλάθι και επιμένεις να τους τρέχεις χωρίς λόγο. Παράλογα χαμηλά σχήματα που δίνουν ξεκάθαρο πλεονέκτημα στον αντίπαλο. Και εμπιστοσύνη σε παίκτες που ναι μεν θέλουν τον χρόνο τους για να προσαρμοστούν αλλά όταν η μπάλα καίει και το παιχνίδι είναι στο πόντο είναι αμαρτία να τους «δοκιμάζεις» έτσι εις βάρος του στόχου της νίκης. Ναι, κάποια στιγμή πολύ πιθανόν να βρουν τον ρόλο τους στην ομάδα αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι η ομάδα δεν θα έχει εκτροχιαστεί από οποιοδήποτε στόχο έχει θέσει φέτος. Κάπως έτσι την πάτησε τα 2 προηγούμενα χρόνια και κατέληξε έβδομη και όγδοη. Για αυτό κόουτς φρόντισε το πάθημα να γίνει μάθημα και κράτα χαμηλά την μπάλα.

Ο ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΣ ΓΛΙΤΩΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΖΟ

Απογοήτευσε η ομάδα με την παρουσία της αλλά το ότι πήρε τη νίκη σε μια τόσο κακή βραδιά έχει και αυτό την αξία του. Μια νίκη που ορθώς θεωρούσαμε δεδομένη. Γιατί αν μέσα στο Παλέ δεν μπορείς να θεωρείς δεδομένη τη νίκη με την Καρδίτσα τότε το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα. Ας είναι γερός και φορμαρισμένος ο Τολιόπουλος που ήταν ίσως ο μοναδικός παίκτης που στάθηκε στο ύψος του. Συνεχίζουμε… ελπίζοντας ότι η σημερινή εικόνα ήταν μια κακή παρένθεση που έκλεισε με τη νίκη μας.

ΥΓ. Σίγουρα οι τραυματισμοί παίζουν τον ρόλο τους αλλά σε κάποια πράγματα δικαιολογίες δεν χωράνε και ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν αδικαιολόγητα κακός. Ευτυχώς με 2 παιχνίδια την εβδομάδα έχεις την ευκαιρία να αντιδράσεις και να διορθώσεις στην πράξη τα κακώς κείμενα. Αρκεί φυσικά να έχεις το σθένος να αναγνωρίσεις τα σφάλματα σου και να μην συνεχίσεις να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου.