Τίτλοι τέλους μπήκαν στο Περιστέρι με μια ακόμη «εντός προγράμματος» ήττα σε αυτή τη μίζερη χρονιά. Οι εναπομείναντες παίκτες πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους έστω για μια νίκη τιμής που θα οδηγούσε τα πλέιοφς ωστόσο η σκληρή πραγματικότητα υπερίσχυσε και η διαφορά δυναμικότητας και η έλλειψη ουσιαστικού κίνητρου επικράτησε.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ

Το Περιστέρι αν και αυτό έχει τα μαύρα χάλια του λόγω σωρείας λανθασμένων διοικητικών και προπονητικών επιλογών σίγουρα είναι ένα δύο επίπεδα πιο πάνω από αυτόν τον ΑΡΗ και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα μέσα στο γήπεδο. Όσο φιλότιμα και αν πάλεψαν οι παίκτες μας, με το που βρήκαν τα μακρινά σουτ οι αντίπαλοι μας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουμε. Το μόνο ενδιαφέρον που υπήρχε για τους τηλεθεατές ήταν η απόδοση του Νετζήπογλου. Μπορεί ο νεαρός αθλητής να μην ήταν το ίδιο εντυπωσιακός όπως κόντρα στον Ιωνικό, ωστόσο έπεισε και πάλι ότι έχει όλα τα προσόντα και κυρίως την ψυχοσύνθεση που απαιτείται για να εξελιχθεί. Μετά και την «φθηνή» αποχώρηση του Κουζέλογλου, ο Όμηρος Νετζήπογλου είναι το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτή τη χρονιά.

Ο ΠΙΚΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΘΕΙ

Όσες δικαιολογίες και αν υπάρχουν για το φετινό χάλι δεν παύει αυτό που είδαμε πάνω στο παρκέ να αποτελεί αποτέλεσμα επιλογών. Περιορισμένων εξαρχής επιλογών αλλά επιλογών. Το μπάτζετ μοιράστηκε όπως μοιράστηκε αλλά η εικόνα πάνω στο παρκέ δεν δικαίωσε κανένα. Ναι μεν αν αναλογιστούμε την δυσκολία της συμμετοχής στο πρωτάθλημα μπορούμε να πούμε ότι η διοίκηση έκανε αυτό που έπρεπε αλλά σε ότι έχει να κάνει με το καθαρά αγωνιστικό, το ρόστερ που μαζεύτηκε και τη διαχείριση του η μόνη λέξη που ταιριάζει είναι η ΑΠΟΤΥΧΙΑ… ευχή όλων αυτή η αποτυχία να μην ξεχαστεί και θαφτεί κάτω από ένα βουνό δικαιολογιών και να αποτελέσει μάθημα για τη δύσκολη συνέχεια…

ΥΓ. Και όπως συμβαίνει κάθε φορά που ο ΑΡΗΣ αποτυγχάνει οι πρωταγωνιστές αλληλοσυγχαίρονται αναμένοντας την αποθέωση από τα παπαγαλάκια.

ΥΓ2. Όταν την τελευταία 5ετία που έχεις μείνει εκτός 8άδας τέσσερις φορές θεωρείς επιτυχία και επίτευγμα σου το ότι βοήθησες 1-2 προπονητές και 2-3 παίκτες να φτιάξουν το βιογραφικό και την καριέρα τους στην πλάτη σου, τότε απλά επιβεβαιώνεις ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ δεν είναι το οικονομικό…

Σημαντικά έχει αλλάξει το κλίμα στην ομάδα μετά τις 2 συνεχόμενες νίκες κόντρα σε Λάρισα και Ηρακλή και τίποτα πλέον δεν θυμίζει την κατάσταση που προϋπήρχε. Ωστόσο από την στιγμή που ακόμη τίποτα δεν έχει τελειώσει και η συζήτηση της επόμενης ημέρας δεν έχει καν ξεκινήσει, όλοι θα πρέπει να  παραμένουν σε εγρήγορση και να αντιλαμβάνονται την πραγματική κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ.

ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Με τον ΑΡΗ να βρίσκεται πλέον στην 7^η θέση της βαθμολογίας μαζί με 3 συγκάτοικους και ένα προβάδισμα 2 νικών από τις 2 τελευταίες θέσεις ο βασικός στόχος της «γρήγορης παραμονής» έστω με καθυστέρηση μοιάζει σε μεγάλο βαθμό να έχει επιτευχθεί. Τι και αν δεν ήταν στόχος στην αρχή της χρονιάς και ακούσαμε προβλέψεις μέχρι και για τετράδα στην πορεία κακά τα ψέματα αυτός έγινε ο φετινός στόχος του ΑΡΗ. Στόχος ντροπής σε συνέχεια της κατρακύλας εδώ και μια δεκαετίας του μπασκετικού ΑΡΗ. Η σκληρή πραγματικότητα όμως με τα μπαν, τα οικονομικά προβλήματα, τους τραυματισμούς, την έλλειψη έμπειρου προπονητή έθεσαν τον ρεαλιστικό στόχο και έστω με αγχωτικό τρόπο φαίνεται να είμαστε μια ανάσα από το να τον κατακτήσουμε. Επιτυχία για μερικούς, αυτονόητο για τους πολλούς και αυτό κάτι λέει.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ

Όσες κρίσεις και επικρίσεις και αν έχουν γίνει για τον καλοκαιρινό σχεδιασμό, το «πλάνο» της διοίκησης γραμμένο σε χαρτοπετσέτα, την ποιότητα του ρόστερ και την αδυναμία του Καμπερίδη να διαχειριστεί την κατάσταση, κανείς μα κανείς δεν αμφισβητεί τις προθέσεις και την προσπάθεια όλων όσων αποτελούν κομμάτι του φετινού ΑΡΗ. Οι προθέσεις και η προσπάθεια όμως δεν εγγυούνται την επιτυχία οπότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που κρίνει τους πάντες. Και ως προς το αποτέλεσμα μιλάμε για μια χρονιά που κυλάει άσκοπα με τον ΑΡΗ απλά να αποφεύγει το μοιραίο. Διοικητικά και οικονομικά βαδίζουμε σε ένα καλοκαίρι επανάληψη των προηγούμενων, ενώ αγωνιστικά δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα λιθαράκι-παρακαταθήκη για τη νέα σεζόν. Οπότε το να παρουσιάζονται μετά από 2 νίκες άπαντες επιτυχημένοι, κορυφαίοι, φανταστικοί και απίθανοι δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από αλάτι στις πληγές του χιλιοταλαιπωρημένου Αρειανού οπαδού. Μπράβο στον Σάββα Καμπερίδη και τους παίκτες του για την ξαφνική αγωνιστική μετάλλαξη αλλά ακόμη υπάρχει δρόμος. Ανηφορικός δρόμος μέχρι να τελειώσει το φετινό μαρτύριο και ένα  σκοτεινό τουνελ στο φινάλε του που οδηγεί στην επόμενη σεζόν.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΚΕ

Με την αισιοδοξία και την ψυχολογική ανάταση σύμμαχους μας στη συνέχεια του πρωταθλήματος τα πράγματα φαίνεται να γίνονται πιο εύκολα. Ο εφησυχασμός όμως μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει είτε στις εναπομείναντες αγωνιστικές είτε στην κουβέντα για την επόμενη ημέρα του μπασκετικού ΑΡΗ. Για αυτό ας αναλογιστεί ο καθένας μας από την θέση του την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα σε όλα τα επίπεδα και ας δούμε όλοι μαζί το συντομότερο δυνατό πως μπορεί ο ΑΡΗΣ να αλλάξει επιτέλους σελίδα.

ΥΓ. Τραγελαφικό… οι ίδιοι που παρακολουθώντας την ομάδα να βαδίζει προς τον γκρεμό άρχισαν να αφήνουν τις «δημόσιες σχέσεις» στην άκρη ξαφνικά μετά από 2 νίκες επιστρέψανε σε γνώριμες καταστάσεις.  Με την αποθέωση των μετρίων για τα αυτονόητα δεν πρόκειται ποτέ ο ΑΡΗΣ να πάει μπροστά.

ΥΓ2. Πραγματικά στον μπασκετικό ΑΡΗ και την «ομερτά» που υπάρχει όταν ακούς επώνυμα από Αρειανό δημοσιογράφο και μια δόση αλήθειας σου κάνει εντύπωση! Το πώς ένας 17χρονος παίκτης που δεν έχει παίξει ποτέ σε επίπεδο Α1 γίνεται σημείο αναφοράς τονίζοντας ότι μπορεί να βοηθήσει άμεσα την ομάδα μετά την φυγή Σούλερ είναι απορίας άξιο και ως ένα σημείο εγκληματικό… Και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι αυτές οι αναφορές γίνονται από τους ίδιους που βλέπανε τον ΑΡΗ στην 4αδα, αναμένανε με αγωνία το πλάνο πολυμετοχικότητας, θετικά την παρουσία Γεωργάκη και άλλων αλεξιπτωτιστών στο ρόστερ της ομάδος και δεν λέγανε κουβέντα όλη την χρονιά για την μη χρησιμοποίηση του Σιδηροηλία.  Και φυσικά πρόκειται για τους ίδιους που ενόψει του καλοκαιριού διασπείρουν τις φήμες περί λύσης στο διοικητικό και οικονομικό πρόβλημα.

ΥΓ3. Για τους επαγγελματίες Αρειανούς δημοσιογράφους που «αγωνιούν» για το καλό του μπασκετικού ΑΡΗ ανεξαρτήτως προσώπων… έχω μερικά ερωτήματα… Τι γίνεται με τα μπαν όλη αυτή τη χρονιά; Εξυπηρετούνται; Ο double double Κουζέλογλου έχει συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά; Ο Σιδηροηλίας γιατί δεν έπαιζε τόσο καιρό; Τι ακριβώς παίχτηκε με τον Βουλγαρόπουλο;

ΥΓ4. Σε αυτό το μίζερο πρωτάθλημα, ο απελευθερωμένος ψυχολογικά ΑΡΗΣ μπορεί να κερδίσει σχεδόν τον οποιοδήποτε. Ακόμη και τον ψηλωμένο τα τελευταία χρόνια Προμηθέα στην έδρα του.

Ένα ξεχωριστό ρεκόρ(;) διεκδικεί ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι της Κυριακή με τον ΠΑΣ Γιάννενα όπου με τη νίκη θα έχει καταφέρει το μοναδικό(;) να πετύχει 3 συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα με 3 διαφορετικούς προπονητές στον πάγκο. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει πρώτα οι παίκτες να παρουσιαστούν όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο αλλά και ο Μάντζιος να μην βιαστεί να βάλει τη δική του πινελιά. Έτσι μόνο η νίκη εύκολα ή δύσκολα θα «ντυθεί» στα κίτρινα!

Όταν είσαι ο ΑΡΗΣ και ο αντίπαλος σου είναι ο ΠΑΣ Γιάννενα που ιδιαίτερα στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε είναι ομάδα ειδικών συνθηκών μιας και θα δώσει το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς τότε η τύχη του αγώνα είναι 99% στα δικά σου πόδια. Αυτό φαίνεται να το έχουν αντιληφθεί όλοι στην ομάδα και πρωτίστως οι παίκτες μας που τα δικά τους σκαμπανεβάσματα στην απόδοση ως τώρα συνθέτουν ένα περίεργο κολάζ με έναν ντροπιαστικό αποκλεισμό και 2 νίκες χωρίς ιδιαίτερα εντυπωσιακή παρουσία. Για σχεδόν κανέναν παίκτη εκτός ίσως του Κουέστα δεν μπορεί να είσαι απόλυτα ικανοποιημένος για την ως τώρα απόδοση του. Λογικό ως ένα σημείο μιας και βρισκόμαστε στην αρχή αλλά αυτό σημαίνει ότι κάθε παίκτης ατομικά και όλοι μαζί παρέα θα πρέπει να δείχνουν από παιχνίδι σε παιχνίδι σημάδια βελτίωσης. Αυτή την βελτίωση θα πρέπει να δούμε κόντρα στον ΠΑΣ σε ένα παιχνίδι όπου θα είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό του Βόλου. Εκεί οι αντίπαλοι μας για κάποιους λόγους «ψήλωσαν» απότομα και θέλησαν να μας πατήσουν νομίζοντας ότι αγωνίζονται στα τοπικά της Θεσσαλίας και το πλήρωσαν. Με τα Γιάννενα όμως ο ΑΡΗΣ οφείλει να παίξει ποδόσφαιρο  κυριαρχίας, να ξεκλειδώσει τις αντίπαλες άμυνες και να έχει τις εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά που θα οδηγήσουν στο γκολ ή στα γκολ της νίκης. Και όλα αυτά έχοντας ταυτόχρονα το νου του και στα μετόπισθεν όπου απέναντι στους Ουκρανούς και με τη Λαμία ήταν το αδύναμο μας σημείο. Πλέον υπάρχει χρόνος για διορθωτικές κινήσεις αλλά αυτός δεν θα πρέπει να σπαταληθεί σε επιπόλαιες κινήσεις όπως έκανε ο Ένινγκ ή όπως συχνά πυκνά προσπαθούν να κάνουν οι προπονητές με το καλημέρα σε μια ομάδα. Ο ορθολογισμός στις επιλογές και στο κοουτσάρισμα του Απόστολου Τερζή πρέπει να είναι οδηγός για όποιον κάθεται στον πάγκο. Στα θετικά η επαναπροσέγγιση του Σούντγκρεν αλλά οι ίσες ευκαιρίες θα πρέπει να είναι το μόνιμο στάτους για όλο το ρόστερ του ΑΡΗ. Ας αρπάξουν την ευκαιρία οι παίκτες που θα  επιλέξει ο Άκης Μάντζιος και ας πείσουν άπαντες μέσα στο γήπεδο με την παρουσία τους ότι αξίζουν να φοράνε τη φανέλα του ΑΡΗ!

Τα εφήμερα αποτελέσματα σε ομάδες σαν τον ΑΡΗ δεν έχουν νόημα ιδίως αν δεν είναι αποτέλεσμα ενός γενικότερου πλάνου που αυτή τη στιγμή ο ΑΡΗΣ φαίνεται να μην έχει.   Η ηρεμία είναι το ζητούμενο στην ομάδα με τις αλλαγές στο τεχνικό τιμ και την παραίτηση του Άγγελου Χαριστέα. Μόνο τα νικηφόρα αποτελέσματα μπορούν να στρώσουν την κατάσταση και να δώσουν την πίστωση χρόνου στον Άκη Μάντζιο για να δουλέψει υπό φυσιολογικές συνθήκες.  Για αυτό νίκη με το Γιάννενο και φουλ για το 3 στα 3!

ΥΓ. Στις «ομαδάρες» με τους μεγιστάνες που παλεύουν για τσάμπιονς λιγκ γίνονται μεταγραφές της τελευταίας στιγμής μετά την απόλυτη σιωπή, σημαίες μπαίνουν στα συρτάρια, παίκτες «παλικάρια» πιέζονται προς την έξοδο με μεθόδους των 90s και παίκτες που δειγματίζονται στα ευρωπαϊκά παιχνίδια πουλιούνται με την πρώτη ευκαιρία υπό το ΟΚ του προπονητή που δεν ήθελε κανείς αλλά έχει υψηλή ρήτρα αποδέσμευσης… Και όμως η είδηση είναι ότι φεύγει ο Φέτφα χωρίς να καν να συνδυάζεται με την μεταγραφάρα του Ματέο Γκαρσία! Μα πόσο προπαγάνδα και πρόβατα μαζί…

Ανοιχτή πληγή παραμένει ο αποκλεισμός από τους ουκρανούς με τα όσα ακολούθησαν το βράδυ της Πέμπτης ίσως και να πονάνε περισσότερο από το σύντομο και οδυνηρό ευρωπαϊκό μας ταξίδι. Η απόλυση του Ένινγκ, η «παραίτηση» του Τερζή, ο ερχομός του Άκη Μάντζιου και η παραίτηση του Άγγελου Χαριστέα συνθέτουν το σκηνικό της επόμενης με το διπλό στο Βόλο να πέρασε και να μην ακούμπησε.

Προφανώς και μια αποτυχία όπως ήρθε αυτή στην προσπάθεια για την είσοδο στους ομίλους του Europa League έχει τα πάντα μέσα. Από λανθασμένες αποφάσεις στο σχεδιασμό της ομάδος, το σκάουτινγκ του αντιπάλου, τις επιλογές του προπονητή αλλά και την απόδοση των παικτών μέσα στο γήπεδο. Υπεύθυνοι προφανώς και υπάρχουν και με μια γρήγορη ματιά είναι πολλοί περισσότεροι από 2-3 άτομα. Λογική η αγανάκτηση του κόσμου, λογική και η αγανάκτηση του Καρυπίδη που εκτός της ξεφτίλας πληγώθηκε και οικονομικά από αυτή την ιστορία. Παρόλα αυτά δεν γίνεται επίσημα η ομάδα μας που εκφράζεται κυρίως(αν όχι πλέον και αποκλειστικά)  από τον Θόδωρο Καρυπίδη να λειτουργεί τόσο σπασμωδικά και επιπόλαια. Γιατί μόνο ως σπασμωδικές και επιπόλαιες κινήσεις θεωρούνται μεταμεσονύκτιες αποφάσεις απόλυσης προπονητή μετά από μόλις 2 επίσημα παιχνίδια, οι φήμες ότι έτσι και αλλιώς δεν τον ήθελε, η ακύρωση της φιλοσοφίας που εξέφραζε μέχρι προσφάτως ο πρώην τεχνικός διευθυντής αλλά και των δημόσιων τοποθετήσεων των ανθρώπων της ομάδος περί σταθερού τεχνικού τιμ που θα πλαισιώνει τον εκάστοτε προπονητή… Η δε στροφή στην ελληνική σχολή προπονητικής δίνοντας μια χρυσή ευκαιρία σε έναν προπονητή που δεν έχει δοκιμαστεί σε καράβια μεγάλα σαν και αυτό του ΑΡΗ ίσως αποτελεί και μεγαλύτερη ήττα από αυτήν της Πέμπτης. Όχι γιατί ο συμπαθής Άκης Μάντζιος που τίμησε τη φανέλα του ΑΡΗ σαν παίκτης δεν είναι ικανός αλλά γιατί πάρα πολύ απλά έλληνας προπονητής δεν υπάρχει… ΄Η τουλάχιστον δεν υπάρχει για αυτό το «όραμα» που κάθε φίλαθλος έχει για την ομάδα του. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τι εστί Έλληνας προπονητής…  η ίδια η ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου αποτυπώνει ξεκάθαρα τη θέση του.  Ενώ αν κάτσεις να ερμηνεύσεις λίγο πιο περίπλοκα αυτή την απόφαση του προέδρου μετά τη «διαδρομή» Σπανός-Ερέρα-Παντελίδης-Ένινγκ τότε είναι που θα απογοητευτείς. Το αποτέλεσμα όλων αυτών αντί ο ΑΡΗΣ να ψάχνει να διορθώσει τα κακώς κείμενα το γρηγορότερο δυνατό να αποφασίζει να τα γκρεμίσει και να χτίσει όλα από την αρχή… με τη διαφορά ότι δεν είμαστε στην αρχή…

Το να κρίνεις το τεχνικό τιμ και όλους τους υπεύθυνους του καλοκαιρινού σχεδιασμού μετά από μόλις 2 επίσημα παιχνίδια είναι από μόνο του παράλογο από όποια πλευρά και αν το δεις. Ακόμη και αν μιλάμε για έναν ντροπιαστικό αποκλεισμό και μια σημαντική οικονομική χασούρα. Όταν θα αρχίσεις να δείχνεις σαν ομάδα ότι λειτουργείς σοβαρά βάσει πλάνου και σέβεσαι τις επιλογές σου, τότε και ο κάθε Αρειανός θα αρχίζει να πιστεύει σε πολυετή projects και δεν θα βλέπει τον κάθε προπονητή και τεχνικό διευθυντή ως αναλώσιμους και εξιλαστήρια θύματα. Μακάρι μέσα στο γήπεδο ο Καρυπίδης να δικαιωθεί για τις επιλογές του. Μακάρι ο Άκης Μάντζιος με την παρουσία του στον ΑΡΗ να αλλάξει το στάτους των Ελλήνων προπονητών! Καλώς όρισες στον ΑΡΗ Άκη Μάντζιο!

ΥΓ. Προφανώς και ο Αρειανός ξεχνάει τις απίθανες προσωπικότητες που έχουν εμπλακεί με τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ και για αυτό εξαντλεί την αυστηρότητα του στον Άγγελο Χαριστέα. Την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική προσωπικότητα που υπάρχει αυτή στην στιγμή στην σουπερλίγκα ως παράγοντας-μέλος ομάδος.

ΥΓ2.  Ακριβώς αυτές τις συμπεριφορές βλέπουν βετεράνοι του συλλόγου και δεν πλησιάζουν σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ούτε χρόνο δεν έκλεισε… χωρίς να έχει κάνει το δικαίωμα να κάνει μεταγραφές… και με το που το αποκτάει  μετά από μόλις 2 παιχνίδια τον «ακυρώνουν» σε όλα όσα πρόλαβε και είπε από την πρώτη ημέρα που ήρθε και τον οδηγούν σε παραίτηση.

ΥΓ3. Να λέμε και του στραβού το δίκιο… ο Αρειανός δεν είναι συνηθισμένος στο να έχει ποδοσφαιρικές προσωπικότητες σε σημαντικά πόστα στην ομάδα. Με τόσα χρόνια «μπολιασμένος» με τους εμπειρογνώμονες-τεχνοκράτες των καφενείων της Αλκμήνης οτιδήποτε διαφορετικό ξενίζει.

ΥΓ4. Ευτυχώς που ο ΑΡΗΣ είχε το δικό του τεχνικό τιμ και ανθρώπους όταν ήρθε ο Ένινγκ και δεν χρειαζόταν να φέρει τους δικούς του. Πετυχημένη συνταγή..

ΥΓ5. Στο προσκήνιο πάλι η μεταγραφή Φέτφα. Να παρακαλάμε να τελειώσουν γρήγορα οι μεταγραφές γιατί η φάση θυμίζει Γιουνές-Μπάσα-Μαβράϊ.

Με τους κραδασμούς του αποκλεισμού από το Europa League και το διαζύγιο με τον Ένινγκ(και τους υποψήφιους διαδόχους του) ακόμη να συνεχίζονται αδιάκοπα, ο ΑΡΗΣ μας καλείται να τα αφήσει όλα στην άκρη και να πάρει τη νίκη στο Βόλο. Με τον Τερζή στον πάγκο μέχρι νεοτέρας, άπαντες γνωρίζουν ότι ο μοναδικός τρόπος για να βγει η ομάδα από το πηγάδι που έπεσε είναι να κερδίζει, απαλύνοντας κάπως τον πόνο όλων μας…

Η αποστολή από τον υπηρεσιακό προπονητή μας όπως ήταν αναμενόμενο δεν έκρυβε κάποια έκπληξη αλλά το τι θα δούμε μέσα στο γήπεδο αποτελεί ένα τεράστιο ερωτηματικό. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις αποτυχίες όπως και στις επιτυχίες μερίδιο ευθύνης έχουν όλοι οπότε η αναμέτρηση της Κυριακής θα είναι και ένα κρας τεστ και για τον Απόστολο Τερζή. Είχε τις διαφωνίες του με τον Ένινγκ ως προς την αξιοποίηση του ρόστερ; Ή το αγωνιστικό πλάνο παρωδία των πρώτων 2 επίσημων αγώνων ήταν κοινό αποτέλεσμα; Πέρα όμως από το τεχνικό κομμάτι θα πρέπει μέσα στο γήπεδο να δώσουν την δική τους απάντηση και οι παίκτες. Άλλωστε ο Ένινγκ ήταν ξεκάθαρος στις δηλώσεις του σχετικά με τις ευθύνες και εφόσον κάτι τέτοιο δεν ισχύει θα πρέπει κάθε παίκτης ατομικά και όλοι μαζί ομαδικά να το αποδείξουν. Όσο για τον αντίπαλο μας αν και δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο την 1^η αγωνιστική και μόνο που πήρε το διπλό με τον Ατρόμητο έπεισε ότι χρίζει της προσοχής μας. Ιδίως όταν μετά από 2 επίσημα παιχνίδια, οι αργές επιστροφές μας και η ασταθής άμυνα είναι η αχίλλειος πτέρνα μας.

Δύσκολα συνέρχεσαι από έναν τόσο ντροπιαστικό αποκλεισμό όσο και από τις σπασμωδικές αντιδράσεις της διοίκησης στο θέμα του προπονητή. Μόνο με τη νίκη στο Βόλο μπορεί να επέλθει η όποια ηρεμία, να ξαναθυμηθούμε ότι ο Ματέο Γκαρσία επιστρέφει, ότι ακολουθεί και άλλη ενίσχυση αλλά και ότι βρισκόμαστε μόλις στο ξεκίνημα της σεζόν. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Η απόλυση του Ένινγκ με τη συνολική διαχείριση στο θέμα του προπονητή διαχρονικά είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και ανεξάρτητα από το όνομα που κάθεται στον πάγκο μας, να του δίνεται μια λογική ευκαιρία για να κριθεί.

Με την ανανέωση της συνεργασίας με τον προπονητή  μας Μίχαελ Ένινγκ να ανακοινώνεται από την ΠΑΕ, ο ΑΡΗΣ μας και επίσημα ξεκίνησε τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς. Η πορεία του Γερμανού λογίζεται ως πετυχημένη και ορθώς έγινε η ανανέωση, με τη σκέψη πλέον όλων να βρίσκεται στις επιλογές και την προετοιμασία που θα κάνει αυτό το καλοκαίρι ο Γερμανός. Γιατί άλλο να αναλαμβάνεις να διορθώσεις μια κατάσταση με το ελαφρυντικό ότι δεν «έχτισες» εσύ την ομάδα και άλλο να κρίνεσαι για κάθε σου απόφαση. Μακάρι πάντως όπως επιβάλλει η ποδοσφαιρική λογική ο Ένινγκ αυτό που ξεκίνησε φέτος να το διαμορφώσει έτσι όπως θέλει ώστε ο ΑΡΗΣ να πάει καλύτερα τη νέα σεζόν.

Και αφού έκλεισε το κεφάλαιο προπονητής σειρά παίρνει το ρόστερ της ομάδος . Ένα ρόστερ που για να συμπληρωθεί είναι απαραίτητες αρκετές κινήσεις αλλά υπάρχει και ένας δυνατός κορμός 9-10 παικτών που αξίζει να διατηρηθεί στην ομάδα. Γκάμα, Ματίγια, Λάρσον, Κόρχουτ, Κουέστα και Ιντέγε μαζί με τους Φετφατζίδη, Ροζ , Σάσα και Δεληζήση είναι οι παίκτες που σήκωσαν φέτος την ομάδα στις πλάτες τους. Σίγουρα κανείς δεν είναι αναντικατάστατος και ο ΑΡΗΣ μπορεί να βρει ισάξιους και καλύτερους από τους παραπάνω αλλά στόχος πρέπει να είναι η ενίσχυση του καλού υλικού που ήδη υπάρχει και όχι η αντικατάσταση τους με άλλα «λαχεία».  Πέρα από τους πρωταγωνιστές που αναφέραμε παραπάνω υπάρχουν και παίκτες σαν τους Μανσίνι, Μαρτίνες, Σόουζα και Τόνσο που αν και δεν είχαν μεγάλη συνεισφορά είναι παίκτες που όπως έχουν αποδείξει κατά καιρούς υπό συνθήκες μπορούν να προσφέρουν. Ο ΑΡΗΣ πρέπει να κάνει βήματα προόδου και ο μοναδικός τρόπος για να το πετύχει είναι με το να διατηρήσει τον βασικό του κορμό και να τον δυναμώσει ακόμη περισσότερο με ποιοτικές προσθήκες. 

Παράλληλα με τις κινήσεις για ανανεώσεις που λίγο πολύ έχουν γίνει γνωστές  για τους περισσότερους παίκτες που θέλει ο Ένινγκ να διατηρήσει  η ομάδα δείχνει να θέλει  κινηθεί δυναμικά και μεταγραφικά. Μεταγραφικά όπου σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορεί να κινηθεί λόγω του ban από την FIFA. Η είδηση όμως της πρότασης για αγορά του Ματέο Γκαρσία από τον Ερυθρό Αστέρα για 1.2 εκ. ευρώ ήρθε να τονώσει την αισιοδοξία που εκφράζει ο Καρυπίδης και οι συνεργάτες για την αίσια έκβαση της υπόθεσης και την άρση του ban πολύ σύντομα. Ότι και αν γίνει όμως σε αυτό το μέτωπο θα πρέπει πρώτα να διασφαλιστεί η αγωνιστική αξιοπιστία της ομάδος ώστε να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Και μην ξεχνάμε και τα προκριματικά του Europa League όπου ο ΑΡΗΣ θα πρέπει και εκεί να κάνει το βήμα παραπάνω. Μας έλειψες ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. 20% πληρότητα του γηπέδου. Άντε να ξεκινήσουμε από τώρα… να μπουν τα διαρκείας ή τα κομάντος;  

ΥΓ2. Μέχρι να δω παίκτη να αγωνίζεται με την φανέλα του Θεού δεν πιστεύω τίποτα. Αν όμως ο Κάρυ κάνει κίνηση ματ με επιστροφή Ματέο Γκαρσία κόντρα σε ban και στην οικονομική καταστροφολογία που μας πλασάρουν θα έχει πολύ γέλιο!

ΥΓ3. Ακόμη μεγαλύτερη πληγή για την δημοσιογραφία του σήμερα από την επί πληρωμή προπαγάνδα είναι η «κοντή» μνήμη. Από την μπουτικ μοντέλο σε συνεργασία με τη NIKE πήγαμε στην μπουτικ μπουρδέλο με κάποιον που είναι στα δικαστήρια με τη ΝΙΚΕ για να φθάσουμε στην μοναδική ευκαιρία να κάνουμε κάτι δικό μας ξεχωριστό και σε αυτό το κομμάτι που θα φέρει περισσότερα οφέλη στην ομάδα… Τι δεν κατάλαβες;

ΥΓ4. Το επόμενο ερώτημα θα έχει να κάνει με την ανακατασκευή του γηπέδου και τις μακέτες που κυκλοφορούσαν. Ποιο γήπεδο; ποιες μακέτες;

Με τον Σάββα Καμπερίδη να παίρνει το χρίσμα  του προπονητή και τη νέα διοίκηση πρωτοδικείου να είναι γεγονός ο ΑΡΗΣ μας θα κατέβει στο ΟΑΚΑ για ένα πάρα πολύ δύσκολο παιχνίδι απέναντι στην ΑΕΚ. Μετά και το οριστικό(;) τέλος του Δ.Γουλιέλμου και την παραίτηση του Σούλη Μαρκόπουλου πλέον ο ΑΡΗΣ μας καλείται να επιβεβαιώσει το "κλίμα αλλαγής" και πάνω στο παρκέ. Εκεί όπου περιθώρια για νίκες και ήττες βάσει προγράμματος πλέον δεν υπάρχουν και σε κάθε αγώνα θα πρέπει να στοχεύουμε στη νίκη ανεξαρτήτως αντιπάλου.

Ο Σάββας Καμπερίδης είναι τελικά ο εκλεκτός της νέας διοίκησης και όσο και αν σοκάρει ως ένα βαθμό αυτή η απόφαση οφείλουμε άπαντες να σεβαστούμε και να στηρίξουμε. Ωστόσο αυτό που έχει σημασία είναι ο νέος μας προπονητής να στηριχθεί πρωτίστως από τους παίκτες τη διοίκηση. Η νέα διοίκηση παρά τις αντίξοες συνθήκες οφείλει να δώσει στον Καμπερίδη τα εχέγγυα για να δουλέψει και αυτά δεν είναι κάτι άλλο πέρα από μια στοιχειώδη οικονομική ηρεμία και σταθερότητα. Μόνο έτσι θα αντιληφθούν ξεκάθαρα οι παίκτες μας ότι οι δικαιολογίες έχουν στερέψει και η ευθύνη πλέον έχει πέσει πάνω τους. Δεν είναι μυστικό ότι πέρα από τα παράπονα για τις καθυστερήσεις στις πληρωμές πολλοί παίκτες διαφωνούσαν με την αγωνιστική φιλοσοφία του Σούλη Μαρκόπουλου και τον τρόπο που τους χρησιμοποιούσε. Ακριβώς αυτό ήταν το στοιχείο που οδήγησε στην επιλογή Καμπερίδη μιας και το νέο Δ.Σ. πιστεύει ότι ο ήπιος χαρακτήρας του νέου προπονητή μας και το νεαρό της ηλικίας του θα βοηθήσει ώστε να υπάρξει καλύτερη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα. Κάτι τέτοιο άλλωστε φαίνεται και από την επιστροφή του Δημήτρη Νικολαϊδη στην ομάδα, στο πόστο του βοηθού προπονητή που σίγουρα μπορεί να προσφέρει πολλά με την εμπειρία του. Όσο για το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ αν και φαίνεται ότι περνάει σε δεύτερη μοίρα μάλλον ισχύει εντελώς το αντίθετο. Είναι μια τεράστια ευκαιρία για τον Καμπερίδη και τους παίκτες του να αποδείξουν ότι πρώτα από όλα πιστεύουν στην ανατροπή της κατάστασης αλλά και ότι μπορούν να το πετύχουν. Και για να το πετύχουν θα πρέπει να δείξουν εντελώς διαφορετική εικόνα κόντρα στην ΑΕΚ ανεξαρτήτως από την τελική έκβαση του αγώνα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε να πούμε στους συνΑρειανούς που βγήκαν μπροστά σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τον μπασκετικό ΑΡΗ επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά ότι ο ΑΡΗΣ δεν είναι ξέφραγκο αμπέλι που περιμένει τον κάθε "αλεξιπτωτιστή" να έρθει να τον σώσει. Καλή αρχή να ευχηθούμε και στον Σάββα Καμπερίδη ευελπιστώντας με την πορεία του στον πάγκο του Αυτοκράτορα να διαψεύσει όλους όσους δικαιολογημένα ανησυχούν. Σειρά πλέον έχουν οι παίκτες που θα πρέπει και αυτοί να δείξουν με την παρουσία τους ότι συστρατεύονται με όλο τους το είναι σε αυτή την προσπάθεια για την σωτηρία του μπασκετικού ΑΡΗ. Πάμε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Περαιτέρω αναλύσεις για την επιλογή του Σάββα Καμπερίδη και τα πρόσωπα που μπήκαν ή δεν μπήκαν στη διοίκηση Πρωτοδικείου είναι περιττές. Στην παρούσα φάση η στήριξη και η θετική ενέργεια όλων μας είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη.

ΥΓ2. Ευτυχώς το θέμα με την οικονομική βοήθεια της ΠΑΕ προς την ΚΑΕ έλαβε και επίσημα τέλος. Όχι τίποτα άλλο αλλά πραγματικά είχε κουράσει η εμμονή κάποιων συνΑρειανών μας που το ξεψάχνιζαν και με κάθε ευκαιρία τσιμπούσαν στο τυράκι των ασπρόμαυρων μιντιακών στρατών.

Με τον Γερμανό προπονητή Μίχαελ Ένινγκ για κάθεται για πρώτη φορά στον πάγκο του ΑΡΗ μας άπαντες περιμένουν στην Ξάνθη να ξεκινήσει για ακόμη μια φορά η αντεπίθεση μας με μια σημαντική νίκη. Νίκη απαραίτητη τόσο για ψυχολογικούς όσο και για βαθμολογικούς λόγους μιας και η Ξάνθη φιγουράρει στη 2η θέση του πρωταθλήματος με εντυπωσιακή συγκομιδή βαθμών. Η αλλαγή προπονητή συνήθως λειτουργεί ευεργετικά(τουλάχιστον στην αρχή) και αυτό ακριβώς περιμένουμε να δούμε.

Μόλις 7 μέρες πέρασαν από τον ερχομό του Ένινγκ στην Ελλάδα κάτι που σημαίνει ότι δύσκολα θα δούμε αλλαγές στην ομάδα. Από το σύστημα μέχρι και τα πρόσωπα όλα δείχνουν ότι θα πάμε με "συνταγή Ολυμπιακού" παρόλο… που δεν ήταν πετυχημένη. Μοναδική έκπληξη αν μπορεί να θεωρηθεί έκπληξη ήταν η επιλογή του Αμπου Μπα αντί του Ντουάρτε στην 18αδα κάτι που λέει πολλά για την παρουσία του Ολλανδού στην ομάδα. Ωστόσο ο ΑΡΗΣ μας έχει πιο σοβαρά προβλήματα να λύσει ενόψει της αυριανής αναμέτρησης με πρώτο και καλύτερο αυτό της αμυντικής του λειτουργίας. Ιδίως όταν στο κομμάτι άμυνα συμμετέχει και ο τερματοφύλακας με τις εξόδους του και τις κατευθύνσεις που συχνά πρέπει να δίνει στους αμυντικούς και ως τώρα ο Έμαν δεν φαίνεται να δυσκολεύεται. Ανεξάρτητα αν αυτό που ανέφερε ο Ένινγκ περί νίκης 5-4 αντί για 1-0 το δούμε σε εφαρμογή μέσα στο γήπεδο, το βέβαιο είναι ότι θα πρέπει να προσέξουμε την άμυνα μας. Άλλωστε η φετινή Ξάνθη πέρα από το σπρώξιμο της διαιτησίας έχει και αρκετή δόση τύχης μιας και έχει καταφέρει να πάρει νίκες δημιουργώντας ελάχιστες ευκαιρίες. Σε αντίθεση πάντα με εμάς που ακόμη και τις πιο ξεκάθαρες ευκαιρίες τις σπαταλάμε με αφέλεια. Σε αυτό ακριβώς το κομμάτι θα πρέπει κάποια στιγμή ο Ιντέγε να βρει ρυθμό και να αρχίζει να σκοράρει συστηματικά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλο το βάρος του σκοραρίσματος θα πρέπει να πέσει πάνω του. Άλλωστε όταν ο Ιντέγε πλαισιώνεται από παίκτες σαν τους Γκάμα, Ντιγκινί και Φετφατζίδη θα πρέπει η υπόθεση γκολ να γίνεται πιο εύκολη. Άλλωστε αφού ο Γερμανός προπονητής δηλώνει λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου είναι ευκαιρία να δούμε τον ΑΡΗ επιτέλους να παίζει με το πόδι στο γκάζι και όχι με το που παίρνει το προβάδισμα να σπάει το κεφάλι του για το πώς θα το διατηρήσει.

Αρκετό έδαφος έχει χάσει ως τώρα στο πρωτάθλημα ο ΑΡΗΣ κυρίως λόγω των χαμένων βαθμών με Βόλο και Λάρισα. Σε συνδυασμό μάλιστα με την ξέφρενη πορεία της Ξάνθης και του ΟΦΗ αρχίζουν τα πράγματα σιγά σιγά να ζορίζουν. Για να μην φθάσουμε τον Ιανουάριο να παίζουμε τελικούς με τα κομπιουτεράκια στα χέρια θα πρέπει πάση θυσία να κερδίσουμε στην Ξάνθη. Έτσι για να συνεχίζονται οι παραδόσεις αλλά και να πικραίνονται οι χαλίφηδες και υποτακτικοί τους… ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Τρεις προπονητές έδωσαν άκυρο στο Ντουάρτε και τον έκριναν μεταξύ πάγκου και κερκίδας. Κάτι πρέπει να μας λέει αυτό.

ΥΓ2. Ανακοίνωσε sold out η Ξάνθη ή ακόμη;

Εφ' όλης της ύλης μίλησε ο Άγγελος Χαριστέας χωρίς να προσπαθήσει να κρυφθεί πίσω από τις λέξεις σε ένα χρονικό σημείο όπου η ομάδα ψάχνεται και ο κόσμος δικαιολογημένα ανησυχεί.   Άρεσαν σε γενικές γραμμές οι δηλώσεις του τεχνικού διευθυντή της ομάδος και πώς να μην  αρέσουν όταν ακούς αυτονόητα πράγματα για κάθε ποδοσφαιρική ομάδα. Πράγματα που θα πρέπει όμως να δούμε ότι αρχίζουν να εφαρμόζονται. Διαφορετικά οι πολύ ωραίες αυτές τοποθετήσεις δεν θα έχουν καμία απολύτως αξία.

Μίλησε για τα λάθη του σχεδιασμού, για τον χρόνο που χρειαζόταν ο ίδιος μέχρι να μάθει την ομάδα και φυσικά αναφέρθηκε και στην επιλογή του Ένινγκ που πιστεύει ότι μπορεί να βοηθήσει. Ξεκαθάρισε ότι όσο αφορά την αποχώρηση παικτών όπως ο Μπάσα και ο Γιουνές είχαν δρομολογηθεί προτού έρθει ο ίδιος σε αντίθεση με την περίπτωση του Γερμανού προπονητή που είναι 100% προσωπική του επιλογή. Ενώ αίσθηση έκανε και η αναφορά περί μεταγραφικών στόχων για τον Ιανουάριο που ήδη έχουν εντοπιστεί αλλά και την απαραίτητη στήριξη που πρέπει να έχει το υπάρχον ρόστερ. Αυτό που μας άρεσε εδώ στο PlanetARIS.gr ήταν ο τρόπος σκέψης του γύρω από την οργάνωση και στελέχωση της ομάδος. Αρκετές φορές έχουμε τονίσει σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ ότι η λογική του "δίνουμε τα κλειδιά" στον εκάστοτε προπονητή είναι τεράστιο λάθος. Ο ΑΡΗΣ είναι τεράστιος σύλλογος και πρέπει να έχει τις δικές του δομές, το δικό του πλάνο και τη δική του φιλοσοφία για το πώς θα πορευτεί και το τι θέλει να πετύχει. Δεν γίνεται να είμαστε έρμαιο των προπονητών ή των τεχνικών διευθυντών και ολόκληρη η ομάδα να κινείται στους δικούς τους ρυθμούς. Πρέπει να υπάρχουν ξεκάθαρες δομές, άνθρωποι με συγκεκριμένους ρόλους που δεν θα αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και ο προπονητής να είναι το πολύτιμο γρανάζι σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Αυτό είπε συνοπτικά ο Χαριστέας όσο αφορά τα πρέπει της ομάδος και το υιοθετούμε στο απόλυτο. Φυσικά άλλο να το λες στα λόγια και άλλο να το βλέπεις σταδιακά να γίνεται πράξη. Και στον ΑΡΗ του Θόδωρου Καρυπίδη όλο αυτό που επισήμανε ο νέος τεχνικός διευθυντής είναι κάτι το άγνωστο… Κάτι που σημαίνει ότι πολύ σύντομα θα φανεί αν όλα τα παραπάνω είναι στο πλάνο να υλοποιηθούν. Όταν έρχεται ο Γερμανός προπονητής χωρίς βοηθούς τότε σημαίνει ότι το τεχνικό τιμ θα το στελεχώσεις από μόνος σου. Όταν λες ότι υπάρχει προεργασία για τις μεταγραφές τότε την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου περιμένεις να δεις νέα πρόσωπα να προπονούνται με την υπόλοιπη ομάδα. Οπότε ο χρόνος ήδη μετράει αντίστροφα για τα θέλω του νέου τεχνικού διευθυντή αλλά και του προέδρου που στο πρόσωπο του Άγγελου Χαριστέα βρήκε έναν συνδετικό κρίκο με τον κόσμο του ΑΡΗ.

Η ποδοσφαιρική λογική που παρέταξε ο Χαριστέας ήταν ότι καλύτερο έχουμε ακούσει  εδώ και αρκετό καιρό. Ωστόσο η απόσταση από τα λόγια στις πράξεις είναι μεγάλη και για να καλυφθεί χρειάζεται η έμπρακτη στήριξη του Θ.Καρυπίδη. Ο χρόνος θα δείξει την ορθότητα της επιλογής Ένινγκ όπως και αν όλα αυτά τα ωραία που είπε ο Χαριστέας θα μείνουν στα λόγια ή θα γίνουν πράξεις που θα οδηγήσουν την ομάδα μας σε άλλο επίπεδο. Σε ένα επίπεδο όπου η ομάδα μας όχι μόνο δεν θα φοβάται να θέσει από το καλοκαίρι υψηλούς στόχους αλλά με την παρουσία της από το ξεκίνημα της σεζόν θα το δικαιολογεί.

Τον Παναθηναϊκό στο Κλ.Βικελίδης θα υποδεχθεί το βράδυ(21.30) της Κυριακής η αγαπημένη μας ομάδα με μοναδικό στόχο την νίκη που θα την βάλει σε άλλη τροχιά αφήνοντας πίσω τις αποτυχίες των 2 πρώτων αγωνιστικών. Η αναζήτηση του προπονητή καλά κρατεί και ο Τερζής για ακόμη μια φορά θα είναι αυτός που θα κληθεί να κάτσει στον πάγκο. Κατάμεστο αναμένεται να είναι το Κλ.Βικελίδης για αυτό το σημαντικό παιχνίδι με όλους μας να ευελπιστούμε η παρουσία του Τερζή στον πάγκο όπως και πέρσι κόντρα στον Απόλλων Αθηνών να συνοδευτεί με νίκη!

Με όλους τους παίκτες να  συμμετέχουν κανονικά στις προπονήσεις χωρίς προβλήματα τραυματισμών η προετοιμασία για το αυριανό παιχνίδι εξελίχθηκε ιδανικά. Όσο ιδανικά θα μπορούσε…  με δεδομένη την ξαφνική αποχώρηση του Σάββα Παντελίδη,   το διαζύγιο με τον Γιουνές, την επιστροφή του Μενέντεθ, τον ερχομό του Μπα, τις απουσίες παικτών λόγω των υποχρεώσεων με την Εθνική ομάδα της χώρας τους και φυσικά το τεράστιο ερωτηματικό γύρω από την πρόσληψη του νέου τεχνικού της ομάδος που συνεχίζει να πλανάται πάνω από την Αλκμήνης. Αυτή όμως είναι τα δεδομένα και μέσα από αυτή την καθημερινότητα ο υπηρεσιακός προπονητής καλείται να βρει τις λύσεις ώστε να έρθει  η νίκη σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός θεωρητικά είναι καλύτερος από πέρσι όπως είμαστε και εμείς αλλά αυτές οι 2 πρώτες αγωνιστικές έδειξαν κάτι διαφορετικό. Και αν για τον ΑΡΗ μας υπάρχει το πολύ καλό δεύτερο ημίχρονο με τον ΟΦΗ σε ένα παιχνίδι όπου δικαιούμασταν την νίκη για τον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. Και πως θα μπορούσε μετά από το 1-3 με τον ΟΦΗ; Με λίγα λόγια και οι 2 ομάδες έχουν σχεδόν το ίδιο κίνητρο, να πείσουν με μια νίκη και με την συνολική τους εικόνα ότι οι πρώτες 2 αγωνιστικές δεν είναι αντιπροσωπευτικές της δυναμικής τους. Αυτό το τελευταίο είναι αρκετό ώστε τόσο ο Τερζής όσο και οι παίκτες που θα επιλέξει να πρέπει να είναι απόλυτα προσηλωμένοι στον στόχο της νίκης.

Τα αγωνιστικά προβλήματα είναι γνωστά. Η αφλογιστία στην επίθεση, το χαλαρό κέντρο όπου πολύ πιθανόν να δούμε αλλαγές και η αστάθεια στην άμυνα κυρίως από την πλευρά του Σούντγκρεν. Λογικά όσο περνάει ο καιρός ο Σούντγκρεν θα πρέπει να αρχίσει να αντιλαμβάνεται καλύτερα τον ρόλο του στο αγωνιστικό στυλ της νέας του ομάδας και να δίνει περισσότερη βάση στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Σίγουρα και η επιστροφή του Βέλεθ  που καλύπτει περισσότερους χώρου θα βοηθήσει. Στον χώρο του κέντρου όμως με την μεγάλη αστάθεια που δείχνει ως τώρα ο Ματίγια(παίκτης κλειδί της περσινής χρονιάς) ίσως και να οδηγήσει τον Τερζή στο να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό.  Ο Σάσα με την ταχύτητα και τον δυναμισμό που βγάζει δύσκολα να χάσει τη θέση οπότε η λογική δείχνει τον Ματίγια. Στην επίθεση ο Ιντέγε που περιμένουμε να βάλει αυτό το πρώτο γκολ για να ξεμπουκώσει θα είναι σίγουρα στην κορυφή όπως και ο φορμαρισμένος(όπως έδειξε και με την Εθνική Ελλάδος) Φετφατζίδης  αλλά στις υπόλοιπες 2 θέσεις ίσως να δούμε εκπλήξεις. Η επιστροφή του Μπρούνο Γκάμα που δείχνει ορεξάτος έχει αλλάξει τις ισορροπίες και ίσως να τον δούμε μέχρι και βασικό. Ενώ και η έλλειψη δεύτερου επιθετικού πιθανόν να αναγκάσει τον υπηρεσιακό προπονητή να κρατήσει τον Ντιγκινί στον πάγκο ως πρώτη αλλαγή και να δώσει φανέλα βασικού σε έναν εκ των Λάρσον ή Μανσίνι.   

Όσο και αν μας ξενέρωσε το άσχημο ξεκίνημα τις 2 πρώτες αγωνιστικές δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην αρχή της αγωνιστικής σεζόν και ότι πέρσι έπρεπε να φθάσουμε Ιανουάριο μήνα για να δούμε σε σταθερή βάση έναν ΑΡΗ που γουστάραμε μέσα στο γήπεδο. Η ομάδα διαθέτει καλό υλικό, μια διοίκηση που δείχνει συνέπεια και έναν κόσμο που διψάει για διάκριση και την Κυριακή το βράδυ θα γεμίσει το γήπεδο για ακόμη μια φορά. Τον προπονητή τον ψάχνουμε ακόμη… αλλά όπως πέρσι με τον "υπηρεσιακό" Τερζή έτσι και φέτος μπορούμε και θα πάρουμε τη σημαντική νίκη που χρειάζεται η ομάδα για να μπει σε ανοδική τροχιά. Αυτή τη φορά οι ζέλες δεν θα μας γλιτώσουν… πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!

ΥΓ. Το ότι ακόμη δεν έχουμε βρει προπονητή επιβεβαιώνει το γεγονός ότι δεν υπήρχαν σκέψεις απόλυσης του Σάββα Παντελίδη. Απλά ο Παντελίδης αναγνώρισε το μερίδιο ευθύνης του και την αδυναμία του να ανταπεξέλθει σε μια ομάδα με την δυναμική και τον κόσμο του ΑΡΗ. Τόσο απλά... για αυτό και η επιλογή ξένου προπονητή είναι μονόδρομος.

ΥΓ2. Λίγο ρεαλισμός δεν βλάπτει... στο Ελλαδιστάν τι προπονητή μπορείς να φέρεις από την ξένη αγορά; Μεγάλο όνομα με βαρύ βιογραφικό στα τελειώματα του, νέο ελπιδοφόρο που δεν τον ξέρει κανείς με κάποια σχετικά καλά πρώτα βήματα  ή να ρισκάρεις με κάποια σπουδαία προσωπικότητα που θέλει να δοκιμάσει την τύχη της στην προπονητική. Αν ήταν απλά για να έρθει ένας Παντελίδης στην θέση του Παντελίδη θα είχε έρθει την επόμενη μέρα.