Εύκολη και απλή έκανε την υπόθεση νίκη ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας με 0-2 τον Παναιτωλικό! 2 εύστοχα πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο από Ματίγια και Καμαρά ήταν αρκετά ώστε ο ΑΡΗΣ μας χωρίς να ζοριστεί να πάρει τη νίκη. Μια νίκη πολύτιμη που μας επιτρέπει να παραμένουμε ζωντανοί για την έξοδο στην Ευρώπη αλλά και μας δίνει μια ψυχολογική ώθηση την στιγμή που όλα έμοιαζαν μαύρα.

ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΛΕΠΤΑ

Αλλαγές απαιτούσαμε όλοι αλλά ο Μάντζιος πιστός στο να είναι αλλεργικός σε οτιδήποτε διαφορετικό από ότι συνηθίζει παρέταξε έναν ΑΡΗ όπως ακριβώς και στα προηγούμενα παιχνίδια. Ακόμη και η συμμετοχή του Ματίγια στο αρχικό σχήμα λόγω των απουσιών των Μπερόγλιο και Τζέγκο δεν ήταν κάποια έκπληξη.  Κάπως έτσι η ομάδα μπήκε σοβαρή, απελευθερωμένη από τα άγχη της( μιας και η «καταστροφή» έχει ήδη επέλθει) και με καλή κυκλοφορία κατάφερε μόλις στο 3’ να ανοίξει το σκορ από τα 11 βήματα χάρη στο πέναλτι που κέρδισε ο Εντιαγέ και εκτέλεσε εύστοχα ο Ματίγια. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μιλούσαμε για το γκολ-πέναλτι του Ματίγια σαν κάτι το αυτονόητο. Όταν όμως πριν λίγες ημέρες αποκλείστηκες από το κύπελλο επειδή δεν μπόρεσες 2 φορές να βρεις στόχο από την άσπρη βούλα τότε ναι το εύστοχο χτύπημα πέναλτι από τον Ματίγια έχει τη δική του ξεχωριστή αξία.

ΕΛΕΓΞΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ 2^Ο ΠΕΝΑΛΤΙ-ΓΚΟΛ

Σαν να ξόρκισε μια κατάρα το πέναλτι του Ματίγια με την ομάδα μετά το 0-1 να κινείται με μεγάλη αυτοπεποίθηση. Η παρένθεση με το γκολ-οφσάιντ του Παναιτωλικού μόλις στο 10’ έκλεισε γρήγορα και ο ΑΡΗΣ είχε τον απόλυτο έλεγχο. Ένας έλεγχος και μια κυκλοφορία της μπάλας που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στο 2^ο πέναλτι που κέρδισε η ομάδα με τον Καμαρά να προωθεί το παιχνίδι και να βγάζει την πάσα την κατάλληλη στιγμή αλλά και τον Μαντσίνι να κινείται σωστά στον ελεύθερο χώρο. Κάτι που λείπει από το παιχνίδι μας και μας έχει στοιχίσει πολλά γκολ. Η «ασίστ» βγήκε από τον Καμαρά και ο τερματοφύλακας του Παναιτωλικού δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανατρέψει τον Μαντσίνι που τον τρίπλαρε. Ο Καμαρά πήρε την μπάλα αυτή τη φορά και σκόραρε χωρίς να το πανηγυρίσει ιδιαίτερα αναγνωρίζοντας σε μεγάλο βαθμό πόσο στοίχισε η αστοχία του στο ματς του κυπέλλου. Το δοκάρι του Γκάμα και τα τραγικά άστοχα σουτ από εξαιρετική θέση των Ματίγια και Ιτούρμπε ήταν ότι καλύτερο είχαμε να δείξουμε μέχρι την λήξη της αναμέτρησης.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΡΟΔΙΝΑ

Με πέναλτι που γίνονται γκολ έχουν κερδηθεί τίτλοι και τίτλοι στην Ελλάδα ενώ στην πιο πάνω γειτονιά χάρη στα πέναλτι δώρα(και όχι σαν αυτά που κερδίζει ο ΑΡΗΣ) αυτοπαρουσιάζονται ως η 2^η δύναμη της Ελλάδος και διεκδικούν «χρυσό παπούτσι». Οπότε αν η νίκη έρχεται με γκολ από πέναλτι δεν υπάρχει λόγος στεναχώριας. Από την άλλη όμως όταν χάνεις ευκαιρίες όπως αυτές κόντρα στην Λαμία αλλά και τις σημερινές σε κλασσικές καταστάσεις για γκολ πρέπει να ψάξεις τους λόγους. ‘Όπως θα πρέπει να ψάξει ο Μάντζιος τους λόγους κάποιων στιγμών αδράνειας στην άμυνα που έχουν στοιχίσει ως τώρα στην ομάδα. Ναι υπήρχαν κάποια κενά στο κέντρο της άμυνας που πρέπει να μας προβληματίσουν αλλά για αυτό θέλεις και έναν τερματοφύλακα που δεν θα επιτρέψει στις 2-3 φάσεις που θα κάνει ο αντίπαλος να βρει κατευθείαν το γκολ. Ο ΑΡΗΣ είχε σήμερα τον Σιαμπάνη που πραγματοποίησε 2-3 καθοριστικές επεμβάσεις αλλά και σε όλο τον αγώνα είχε τόσο σωστές τοποθετήσεις που οι περισσότερες προσπάθειες των παικτών του Παναιτωλικού τελείωναν χωρίς να προβληματίσουν.

ΟΣΟ ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ

Δεν ήταν μόνο ο Ματίγια και ο Σιαμπάνης που ξεχώρισαν σήμερα αλλά αυτοί οι  2 ήταν οι παίκτες που αγωνίσθηκαν χωρίς να έχουν ως τώρα ενεργό ρόλο στην ομάδα και τα πήγαν εξαιρετικά. Αυτό σημαίνει να έχεις μεγάλο ρόστερ και βάθος στον πάγκο και ιδίως από την στιγμή που οι μεταγραφές κολλάνε ο Μάντζιος θα πρέπει να αναθεωρήσει τον τρόπο που μοιράζει τον χρόνο παιχνιδιού αλλά και τις ευκαιρίες γενικότερα. Όπως στηρίζεις και δεν αφορίζεις τον «κακό» Γκαρσία ή Καμαρά ή Σούντγκρεν  έτσι θα πρέπει να κάνεις και με τους υπόλοιπους. Από τον Χαϊροβιτς μέχρι τον Λούμορ, τον Μπεναλουάν και τον Δεληζήση.  Βασικό συστατικό της επιτυχίας των προηγούμενων ετών ήταν οι βοήθειες από τον πάγκο ακόμη και όταν το ροτέισον ήταν περιορισμένο. Ο Μάντζιος ως τώρα έχει την ταμπέλα του δίκαιου προπονητή που βρίσκεται στο πλάι των παικτών του αλλά φέτος κάπου το έχει χάσει.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Όταν το να ευστοχείς σε πέναλτι γίνεται πολυτέλεια τότε μόνο ικανοποίηση θα πρέπει να νιώθουμε για τη σημερινή νίκη. Η ομάδα έκανε τα αυτονόητα έχοντας έναν ψύχραιμο Ματίγια και έναν σταθερό Σιαμπάνη σε όλο το παιχνίδι. Τώρα για τις κλασσικές ευκαιρίες που με ευκολία πετιούνται στα σκουπίδια δύσκολο να βρεις άλλο γιατρικό εκτός από μεταγραφές. Με τα πάνω και τα κάτω μας αύτη τη στιγμή ο ΑΡΗΣ μέσα στο γήπεδο είναι 4^ος και αν κερδίσει την Τετάρτη κοιτάει και ψηλότερα.

ΥΓ.  Ήρθε το VAR αρχίσαμε να κερδίζουμε και κανά πέναλτι όταν κάποτε σβήναμε τούρτες γενεθλίων από το τελευταίο πέναλτι… θα έρθει κάποια στιγμή και το Goal line technology στο Ελλαδιστάν θα αρχίσουν να μετράνε και τα γκολ του ΑΡΗ που θα περνάνε τη γραμμή οριακά.

Με την πίκρα του τρόπου με τον οποίο δώσαμε από μόνοι μας τέλος στο κύπελλο να παραμένει έντονη μέσα μας αναμένουμε να δούμε με αγωνία τη συνέχεια αυτής της δύσκολης χρονιάς όπως εξελίσσεται. Οι μεταγραφικές κινήσεις των τελευταίων ημερών είναι μια πρώτη(με καθυστέρηση) αντίδραση αλλά η αντίδραση που περιμένουμε να δούμε δεν περιορίζεται μόνο στο χορτάρι.

ΡΑΚΟΣ Η ΟΜΑΔΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΦΟΡΜΑΡΙΣΜΕΝΟ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ

Το αν η ομάδα έχει το ψυχικό σθένος να ξεπεράσει αυτόν τον αποκλεισμό είναι κάτι που εύκολα μπορεί να απαντηθεί με ένα απλό όχι. Αν αυτοί οι παίκτες είχαν τα balls που χρειάζονται για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ δεν θα το ζούσαμε όλο αυτό. Προφανώς υπήρχε το άγχος του «πρέπει» της πρόκρισης κάτι όμως που για τον ΑΡΗ κόντρα σε όλες(ή σχεδόν σε όλες) ομάδες της σουπερλίγκας είναι φυσιολογικό. Και όταν πρόωρα έχει μπει ο τίτλος «αποτυχία» δίπλα στην ποδοσφαιρική σεζόν 2021/22 τότε δύσκολα έτσι απλά να δούμε κάτι διαφορετικό. Σε κοντράστ αυτών των μαύρων συναισθημάτων έχουμε έναν Παναιτωλικό που διανύει το καλύτερο φεγγάρι του και θέλει να συνεχίσει έτσι αλλά και να δώσει μια απάντηση για την 5αρα του πρώτου γύρου.  Ήταν δύσκολο εξαρχής, γίνεται ακόμη δυσκολότερο πλέον.

ΠΑΡ’ΤΟ ΑΛΛΙΩΣ

Αν κάτσουμε να διαλύσουμε το πάζλ του φετινού ΑΡΗ δύσκολα θα ξαναχρησιμοποιήσουμε κάποια από τα κομμάτια για κάτι νέο, φρέσκο πιο εντυπωσιακό. Ακόμη και το δίδυμο Μπράμπετς – Φαμπιάνο που χαίρει της εκτίμησης της ευρείας μάζας του κόσμου τα έχει κάνει τα λαθάκια του. Όσο για τον προπονητή που επιμένει στα ίδια ελπίζοντας σε διαφορετικό αποτέλεσμα τα λόγια είναι περιττά. Αν ούτε αυτή τη φορά ο Μάντζιος δεν ρισκάρει στο να παρουσιάσει μαζί με τους παίκτες του κάτι εντελώς διαφορετικό ως προς το τακτικό κομμάτι και αυτό της αγωνιστικής φιλοσοφίας αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να πείσει ώστε να έρθει η ολοκληρωτική αλλαγή; Όχι ότι αλλάζοντας τα πάντα θα αλλάξει και το τελικό αποτέλεσμα... αλλά η επανάληψη των ίδιων λαθών σίγουρα δεν θα σε βοηθήσει ώστε να παρουσιάσεις κάτι το διαφορετικό.

ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΩΣ ΟΜΑΔΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΑΛΜΟ

Δύσκολο το παιχνίδι κόντρα στον φορμαρισμένο Παναιτωλικό με το βάρος της αποτυχίας στο κύπελλο να έχει στείλει την ψυχολογία όλων στα τάρταρα. Ο Καρυπίδης με την καθυστέρηση που χαρακτηρίζει τις κινήσεις του  είπε το «συνεχίζουμε»… αλλά το πώς θα συνεχίσει αυτή η ομάδα θα φανεί μέσα στο γήπεδο. Εκεί όπου θα πρέπει επιτέλους να μιλήσει ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των παικτών μας δικαιολογώντας την παρουσία(και τα συμβόλαια) τους σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Αν δεν δείξει η ομάδα ότι έχει «παλμό» τότε μάλλον και αυτό το συνεχίζουμε όπως είμαστε έστω και καθυστερημένα θα πάει περίπατο.

ΥΓ. Άλλο η κριτική και άλλο οι αφορισμοί. Και άντε στους παίκτες δεν κολλάμε. Το «μπούλο όλοι»! Mε τον πρόεδρο όμως που μερικοί τον έχουν χαλαρά αναλώσιμο, τι παίζει; Υπάρχει καμιά λίστα αναμονής wannabe μεγαλομετόχων και δεν το ξέρουμε; Ή μας έλειψαν οι επιτροπές σωτηρίας και οι λέσχες τόσο πολύ;

Κάμποσες ώρες πέρασαν(εσκεμμένα) μετά τη λήξη του αγώνα και ακόμη δύσκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει τι φταίει ακριβώς για αυτή την μεταμόρφωση της ομάδος. Τίποτα δεν θυμίζει πλέον τον ΑΡΗ που θαυμάσαμε σε κάποιες στιγμές πριν τον ερχομό του 2022 και η 2^η συνεχόμενη ισοπαλία με τη Λαμία το επιβεβαιώνει. Όχι γιατί δεν κέρδισες αλλά γιατί η εικόνα σου δεν θα δικαιολογούσε τη νίκη. Πιο λυπηρό ακόμη και από το 2^ο συνεχόμενο 0-0 μέσα στην έδρα μας είναι ότι ως την ώρα που γράφετε αυτό το κείμενο τίποτα στην ομάδα δεν έχει αλλάξει. Κανένα ηλεκτροσόκ, καμία «δύσκολη» απόφαση, καμία απολύτως αντίδραση.

ΣΑΝ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Σαν να βλέπαμε σε επανάληψη τον αγώνα της Πέμπτης ήταν το σημερινό με τη Λαμία όμως να έχει περισσότερη σκοπιμότητα στο παιχνίδι της και τον ΑΡΗ ένα «πρέπει» να τον βαραίνει στην πλάτη. Τι και αν άλλαξε πρόσωπα ο Άκης Μάντζιος η εικόνα ήταν ακριβώς η ίδια. Ήθελε ο ΑΡΗΣ αλλά δεν μπορούσε. Γιατί όταν η κατοχή είναι 70-30 και ο αντίπαλος έχει περισσότερες και σημαντικότερες ευκαιρίες από εσένα μάλλον δεν μπορείς. Ναι η ομάδα έδειξε διάθεση στα πρώτα 45’ αλλά ως συνήθως δεν είχε ουσία στο παιχνίδι της.

ΞΑΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Και άντε τα 2 πρώτα ημίχρονα κόντρα στη Λαμία είχαν και  έναν ΑΡΗ να παλεύει να βάλει το γκολ… αυτό που έγινε στα Β ημίχρονα των αναμετρήσεων χρίζει επιστημονικής έρευνας. Φεστιβάλ κακών επιλογών και φθηνών λαθών και μια έλλειψη ενέργειας λες και στα αποδυτήρια κατά την ανάπαυλα έγινε τσιμπούσι! Ευτύχημα που ο Σιαμπάνης ήταν σε καλή ημέρα και οι αντίπαλοι άστοχοι ώστε σήμερα να μην καταγραφεί μια ακόμη ντροπιαστική ήττα.

ΣΕ ΑΛΛΟ ΓΗΠΕΔΟ Ο ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ  

Δικαιολογίες και ελαφρυντικά δεν υπάρχουν για κανέναν. Δεν νοείται να έχει φέρει την Πέμπτη βράδυ ένα δίκαιο Χ μέσα στην έδρα σου κόντρα στην Λαμία και μετά από λίγα 24ωρα να ξανακάνεις ακριβώς το ίδιο με περίσσια ευκολία. Ποια ήταν η αντίδραση των παικτών που μετά από κάθε στραβή ζητάνε συγνώμη από τον κόσμο και δίνουν την υπόσχεση ότι δεν θα ξανασυμβεί; Ποια ήταν η αντίδραση του Μάντζιου που είδε το πλάνο της Πέμπτης να πηγαίνει στο καλάθι των αχρήστων; Καμία αντίδραση, καμία διαφορετική σκέψη, καμία προσπάθεια για να αλλάξει κάτι. Άρα οι μόνοι που φταίνε σήμερα είμαστε εμείς οι οπαδοί που για κάποιο ανεξήγητο λόγο περιμέναμε να δούμε κάτι το διαφορετικό.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ

Απλά μαθηματικά σε μια όχι και τόσο πολύπλοκη εξίσωση. Στηρίζεις αυτό το ποδοσφαιρικό  έκτρωμα όπως έχει εξελιχθεί ή προσπαθείς να το αλλάξεις. Αν αποφασίσεις να το στηρίξεις έτσι απλά να βγει μια επίσημη ανακοίνωση να τρέξουμε όλοι μαζί στις εκκλησίες μπας και τους φωτίσει ο Θεός και αλλάξουν από μόνοι τους. Διαφορετικά από την στιγμή που δεν μπορείς να αλλάξεις 11 παίκτες αλλάζεις τον  κουμανταδόρο και ελπίζεις σε αλλαγή ψυχολογίας και αγωνιστικής φιλοσοφίας. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι τα αποδυτήρια είναι μια χαρά  και οι παίκτες γουστάρουν τον Μάντζιο. Αν τα αποδυτήρια ήταν μια χαρά και οι παίκτες γούσταραν τον Μάντζιο όλο και θα είχε φθάσει στα αυτιά τους ότι ο προπονητής παίζει σε αυτά τα παιχνίδια το «κεφάλι» του και θα έδιναν το κάτι παραπάνω. Προφανώς δεν τους καίγεται καρφί και ο Άκης Μάντζιος αδυνατεί να εμπνεύσει τους παίκτες του να ακολουθήσουν το πλάνο του και να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΚΡΟΒΑΤΕΙ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ

2 εύκολες ισοπαλίες σου πήρε η Λαμία μέσα στην έδρα σου σε διάστημα λίγων ημερών και όπως λέει ο λαός «δεν άνοιξε ρουθούνι». Όπως απαθής και εμμονική δείχνει η ομάδα μας μέσα στον αγωνιστικό χώρο επιμένοντας στα ίδια και στα ίδια λάθη ξανά, έτσι ακριβώς φαίνεται να λειτουργεί και ολόκληρος ο οργανισμός ΑΡΗΣ. Αν το σημερινό δεν ήταν μια κραυγή απόγνωσης ότι η ομάδα χρειάζεται ένα ηλεκτροσοκ για να συνέλθει απορώ τι άλλο πρέπει να βιώσουμε ώστε να αποδεχτούμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κουράσατε…

ΥΓ. Και όμως ο Ιτούρμπε σήμερα αποτέλεσε την 1^η αλλαγή της ομάδος!

ΥΓ2. Σε πανικό και ο Άκης Μάντζιος που έριξε στο παιχνίδι τον Καμαρά «κατευθείαν» από το αεροδρόμιο.

ΥΓ3. Και από εκεί που ήταν αδιάφοροι για το κύπελλο τους έκανες να πιστέψουν ότι μπορούν(και αξίζουν) να προκριθούν.

ΥΓ4. Όχι νίκη, ούτε γκολ δεν έχουμε πανηγυρίσει μέσα στο 2022.

ΥΓ5. 23.01.22 21.58 και ακόμη τίποτα δεν έχει αλλάξει στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ…

Ούτε κόντρα στον ουραγό της βαθμολογίας δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί απειλητικός με το 0-0 να μοιάζει ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα.  Νωθρός, φλύαρος, κουραστικός στο πρώτο ημίχρονο, προσπάθησε αλλά δεν είχε ουσία στο δεύτερο. Μεγάλο το πισωγύρισμα με τις τελευταίες εμφανίσεις να δείχνουν ότι  η ομάδα κάπου έχει κολλήσει πνευματικά και αγωνιστικά και αδυνατεί να ξεκολλήσει.

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ

Με τον Μαντσίνι να ξεκινάει στην κορυφή όλοι πιστέψαμε ότι θα δούμε έναν ΑΡΗ να πιέζει ψηλά και να απαιτεί τη νίκη από νωρίς. Έλα όμως που γελαστήκαμε και ο γνωστός κουραστικός ΑΡΗΣ χωρίς πλάνο και σκοπό έκανε την εμφάνιση του;  45 αγωνιστικά λεπτά συν τις καθυστερήσεις το απόλυτο τίποτα. Είναι το ντεφορμάρισμα κάποιων παικτών; Είναι μια κακώς εφαρμοσμένη τακτική ή αγωνιστική φιλοσοφία; Το αποτέλεσμα πάντως μέσα στο γήπεδο είναι μηδέν. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

ΕΔΕΙΞΕ ΣΗΜΑΔΙΑ ΖΩΗΣ ΣΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΥΣΙΑ

Αν και στο Β μέρος είδαμε περισσότερη ζωντάνια και μαχητικότητα κυρίως χάρη στο δίδυμο Εντιαγέ και Τζέγκο πάλι οι ευκαιρίες ήταν ελάχιστες.  Ευκαιρίες που τέλειωσαν στην λάθος πάσα, σε ένα γλίστρημα ή σε ένα άτσαλο τελείωμα. Η κεφαλιά του Μπράμπετς λίγο πριν την λήξη του αγώνα ήταν η καλύτερη στιγμή μας .

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΙΚΟΝΑ

Σαν κουραστική επανάληψη ο ΑΡΗΣ των τελευταίων αγωνιστικών με το πρόβλημα στην επίθεση να έχει ξεφύγει κατά πολύ από τα όρια της μεγάλης περιοχής και του φορ κίλερ που λείπει… Πλέον ακόμη και το να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για γκολ κόντρα στον ουραγό της βαθμολογίας αποτελεί ζήτημα. Δεν πείθει η ομάδα και δεν δείχνει την διάθεση για να αλλάξει. Συνέλθετε…

ΥΓ. Το αιώνιο ποδοσφαιρικό δίλημμα! Οι παίκτες κάνουν τον προπονητή ή ο προπονητής τους παίκτες; Πάντως για το σημερινό φταίνε σίγουρα όλοι τους.

ΥΓ2. Ναι ο ΑΡΗΣ χρειάζεται ενίσχυση για να κερδίζει τον Απόλλων Σμύρνης...

Περισσότερες λύσεις θα έχει στη διάθεση του αυτή τη φορά ο Άκης Μάντζιος για να καταστρώσει τα πλάνα του σε ένα κομβικό σημείο στο πρωτάθλημα όπου ο ΑΡΗΣ χρειάζεται πάση θυσία νίκες. Ναι μεν η βαθμολογία με αυτό το άδικο -6 και το παιχνίδι που αναβλήθηκε είναι πλασματική αλλά δεν παύει να δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ μας για να πετύχει τους στόχους πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο και να γίνει πιο αποτελεσματικός.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ, ΙΔΙΟΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ

Με τις μέρες που ακολούθησαν την ήττα στη Λεωφόρο να αποτελούν γιατρικό πλέον η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερες όσο αφορά τις επιλογές του προπονητή για το σημερινό παιχνίδι. Δεν παύει όμως στην επίθεση να παραμένει μεγάλο το πρόβλημα. Πέρα από την δεδομένη απουσία του Καμαρά, τα ξαφνικά προβλήματα του Μάνου και του Λόπεθ που τελικά ακολούθησε την αποστολή ωθούν σε άλλες λύσεις. Λύσεις τύπου Μαντσίνι που επιστρέφει μετά από ένα σημαντικό διάστημα απουσίας όπως και άλλοι παίκτες με την αγωνιστική κατάσταση που θα παρουσιαστούν να αποτελεί ερωτηματικό. Σίγουρα είναι θετικό που η ομάδα θα έχει μια ενδεκάδα κατά 10/11 «ορθολογική» αλλά δεν παύει η πλειοψηφία των παικτών που θα αγωνιστούν να μην έχουν ρυθμό.

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Το  πρόβλημα στο σκοράρισμα εδώ και κάμποσο καιρό έχει εξελιχθεί σε αδυναμία δημιουργίας ευκαιριών με τα παιχνίδια όπου ούτε καν απειλούμαι τον αντίπαλο να αυξάνονται. Δύσκολα αυτή η εικόνα σε αυτό το χρονικό σημείο με όλες αυτές τις συγκυρίες να διορθωθεί έτσι απλά… άρα το μόνο που μας μένει είναι ο ΑΡΗΣ μας στις κινήσεις του να είναι αποτελεσματικός.  Αποτελεσματικός και ευέλικτος σύμφωνα με το πώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι και όχι κολλημένος σε κάποιο θεωρητικό πλάνο ορθολογικού ποδοσφαίρου. Αν χρειαστεί να πιέσεις ψηλά να πιέσεις. Αν χρειαστεί να κάνεις γεμίσματα και να επιτεθείς άναρχα να το κάνεις. Όχι άλλη απάθεια και φλυαρία όταν δεν έχεις τη νίκη στα χέρια σου. Αυτά ήταν που μας πόνεσαν στα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα και αυτά θα πρέπει να αλλάξουν.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ -6

Ανήμερα της γιορτής των ερωτευμένων… έχει οριστεί η εκδίκαση για την υπόθεση Λάσκοφ και το -6 από το CAS αλλά ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να περιμένει την εξέλιξη της για να διαμορφώσει τους στόχους του. Η ανάγκη για νίκη και βαθμούς είναι μεγάλη και εφόσον αυτό το -6 διορθωθεί δεν θα πρέπει να αποτελεί «σωσίβια λέμβος» για εμάς αλλά εφιάλτης για τους αντιπάλους μας. Αφήνουμε τα προβλήματα στη άκρη και παίρνουμε ένα σημαντικό διπλό για να ξεκινήσει καλά η χρονιά, έστω με λίγη καθυστέρηση. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

ΥΓ. Περί προέδρων και διοικήσεων η κουβέντα… ένα μπράβο στον Πέρι για την «υπενθύμιση» στους παλιούς και το «μάθημα» στους νέους. Γιατί από την πολύ την γκρίνια και τον παραλογισμό θα ξεχάσουμε τελικά όλα όσα έχουμε βιώσει στον ΑΡΗ μας όπως τους προέδρους που λάτρευαν οι αντίπαλοι και το «δίκαιο της εθελούσιας πτώσης-χαρακίρι»  που άπαντες συμφώνησαν ότι ήταν για το «καλό» μας.

Μόνο αποφασισμένος(όπως γράψαμε νωρίτερα) δεν μπήκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο παιχνίδι παραδιδόμενος στην μαχητικότητα και την επιθυμία για τη νίκη των παικτών του Παναθηναϊκού. Ανέτοιμη, ασύνδετη, νωχελική, απαθής και μονότονη ήταν η ομάδα σήμερα με το «πλάνο νίκης» του Μάντζιου να καταλήγει στα σκουπίδια. Απογοήτευση για το νέο πισωγύρισμα και την μόνιμη αστάθεια που μας χαρακτηρίζει φέτος.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΑΝΑΓΚΗΣ ΜΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Μπεναλουάν, Λούμορ και Λόπεθ πήραν φανέλα βασικού με τον Λούμορ όμως να μην αγωνίζεται στη φυσική του θέση κάτι που από το ξεκίνημα φάνηκε ότι δεν βγαίνει.  Όπως δεν έβγαινε και ότι άλλο είχε σχεδιάσει ο Μάντζιος μιας και η ομάδα για ακόμη μια φορά προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν μπορούσε αλλά και δεν ταίριαζε στη σημερινή αναμέτρηση.

ΜΑΣ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΡΟΠΟ

Μπορεί εσύ να θέλεις να κρατήσεις χαμηλό τέμπο, να κυκλοφορήσεις την μπάλα με την ησυχία σου και να «χτίσεις» παιχνίδι από πίσω προς την επίθεση με υπομονή... ΑΛΛΑ υπάρχει και ο αντίπαλος.  Και όταν ο αντίπαλος σε πιέζει ασφυκτικά με κάθε ευκαιρία σχεδόν σε όλο το γήπεδο τότε σίγουρα δεν μπορείς να εφαρμόσεις το πλάνο σου εκτός και αν θυμίζεις κάτι από Μπαρτσελόνα στις καλές χρονιές του Μέσι. Αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός σήμερα και πήρε μια σχετικά εύκολη νίκη. Με ένα άναρχο ποδόσφαιρο, με κάποια δουλεμένα στημένα αλλά με μπόλικη ταχύτητα και ένταση σε κάθε φάση. Αν λοιπόν Άκη Μάντζιο δεν μεταφέρεις λίγο την μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή έστω άναρχα, έστω για λίγο ώστε να νιώσουν ότι απειλούνται τότε όλο θα πρεσάρουν και θα πρεσάρουν μέχρι να κάνεις το λάθος. Και όσο για τα λάθη στην άμυνα τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναζήσει… κάθε φορά και ένας διαφορετικός «πρωταγωνιστής».

ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΣΕ ΟΛΑ

Άλλο να βλέπεις αυτή την εικόνα μήνα Σεπτέμβριο και άλλο μήνα Ιανουάριο. Η ομάδα αντί να βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός δείχνει να κάνει βηματάκια προς τα πίσω. Ξαφνικά εκεί που συζητούσαμε το  πως θα «θωρακιστεί» η άμυνα και θα «ξεμπουκώσει» ο Καμαρα φθάσαμε να μετράμε στα δάχτυλα του ενός χεριού τις «σκέψεις» για γκολ. Ενώ και οι συχνές χαμηλές πτήσεις σημαντικών παικτών πλέον λογίζονται ως φυσιολογικές. Ναι υπήρχαν απουσίες σημαντικές αλλά δεν γίνεται να έχεις αυτή την εικόνα. Μια εικόνα που επιβεβαιώνει σε μεγάλο βαθμό το περιορισμένο ροτέισον που κάνει φέτος ο Μάντζιος αλλά και το πόσο «γυμνό» τελικά είναι το ρόστερ μας.  Εφόσον πάντως δεν βρεθεί κανα «λαχείο» στις μεταγραφές τότε μάλλον θα πρέπει  να αλλάξει τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ, τον χρόνο που δίνει σε κάποιους και δεν δίνει σε άλλους αλλά και να απαιτήσεις από τους «βασικούς» να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΖΕΙ

Ασύνδετος, νωθρός και διστακτικός ήταν ο ΑΡΗΣ μας  σήμερα μπαίνοντας στραβά  στο 2022 και σκορπώντας απογοήτευση αντί για τα χαμόγελα που θέλαμε. Αυτό που τρομάζει περισσότερο από όλα για τη συνέχεια είναι αυτή η εντύπωση που σου δίνει η ομάδα ότι κάθε στραβό αποτέλεσμα είναι συγκυριακό και δεν χρειάζεται τίποτα να αλλάξει. Αγωνιστική φιλοσοφία; σύστημα; οι παίκτες; ο προπονητής; κάτι άλλο; Σίγουρα πάντως κάτι πρέπει να αλλάξει…

ΥΓ. Αυτός ο Φωτιάς συνεχίζει να μας μπερδεύει… τελικά είναι «εξυγιαντικός» ή απλά ανίκανος;

Με ένα ντέρμπι ειδικών συνθηκών ξεκινάει η νέα χρονιά για τον ΑΡΗ μας όπου ταξιδεύει στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στην σκιά της πανδημίας.  Το πρωτόκολλο είναι ξεκάθαρο αν και η κατάσταση είναι έκρυθμη και  ο ΑΡΗΣ μας καλείται μέσα από τις σημαντικές απουσίες του να βρει νέους πρωταγωνιστές και τον δρόμο προς τη νίκη. Μια νίκη που όσο αυτό το -6 καταγράφεται στην βαθμολογία  είναι απολύτως απαραίτητη.

ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΠΛΗΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Όποια συζήτηση γύρω από το αν πρόσεχαν ή όχι οι παίκτες που κόλλησαν είναι πραγματικά ανούσια. Ανούσια και αστεία όπως το σκεπτικό το να  «δηλωθούν» περισσότερα κρούσματα ώστε βάσει του πρωτοκόλλου του πρωταθλήματος να αναβληθεί το παιχνίδι. Λες και οι ποδοσφαιριστές δεν είναι άνθρωποι και αυτή η πανδημία είναι τόσο απλή που φορώντας απλά μια διπλή μάσκα στο πρόσωπο δεν κινδυνεύεις. Αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε κάτι τέτοιο και για αυτό ο ΑΡΗΣ μπήκε στο πρωτάθλημα  με ένα γεμάτο  ρόστερ. Το αν δεν έχουν ανταποκριθεί πολλοί παίκτες στις προσδοκίες δημιουργώντας τρανταχτά «κενά» είναι άλλο θέμα. Πάντως οι απουσίες των  Καμαρά, Γκάμα, Φαμπιάνο, Γκαρσία, Ματίγια και  Μαντσίνι θα δώσουν ευκαιρίες στους υπόλοιπους  να δείξουν ότι δικαίως βρίσκονται στον ΑΡΗ και συγκυρίες τους έχουν φέρει στο περιθώριο.

ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΡΥΘΜΟ

 Με 4-5 από αυτούς που θα απουσιάσουν σήμερα δικαιολογημένα να χαρακτηρίζονται ως «βασικοί» ο προβληματισμός όλων είναι λογικός. Διαβάζοντας όμως την αποστολή θα ήταν άδικο για την υπόλοιπη ομάδα να θεωρήσουμε ότι ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στη Λεωφόρο ως αουτσάιντερ και όχι για να διεκδικήσει τη νίκη με ίσες πιθανότητες σε σχέση με τον αντίπαλο του. Ναι ο Μάντζιος δεν είναι μάγος να προσπεράσει όλα αυτά τα αναπάντεχα εμπόδια έτσι απλά αλλά το να έχεις μια επιθετική γραμμή με τους Μάνο, Λόπεθ, Μπερτόγλιο, Ιτούρμπε, τον Εντιαγέ λίγο πιο πίσω  και τον Χαϊροβιτς στον πάγκο  δεν το λες και καταστροφή.  Όπως βέβαια και το κενό του Φαμπιάνο  που θα κληθεί να καλύψει ένας εκ των Μπεναλουάν ή Δεληζήση.  Αντιθέτως με την έναρξη της νέας χρονιάς δίνεται εκ των συνθηκών μια τεράστια ευκαιρία σε κάμποσους παίκτες να δείξουν ότι αξίζουν περισσότερο την προσοχή του Μάντζιου αλλά και όλων μας.  Το αν θα αξιοποιηθεί αυτή η ευκαιρία θα φανεί στο γήπεδο.

ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΣΤΑ ΙΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δεν έχει νόημα να μετράμε τις απουσίες  των 2 ομάδων και να τις βάζουμε σε ζυγαριά. Αφού η σούπερλίγδα αποφάσισε ότι πρέπει να παιχτεί ποδόσφαιρο υπό αυτές τις συνθήκες άπαντες οφείλουν να παρουσιαστούν έτοιμοι. Ναι οι συνθήκες είναι ιδιαίτερες αλλά αυτός ο Παναθηναϊκός δεν τρομάζει. Όπως υπάρχουν απουσίες, υπάρχουν και λύσεις σε όλες τις θέσεις. Παίζεις έξυπνα, παθιασμένα και τους «κλείνεις το σπίτι» για ακόμη μια φορά. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου για το διπλό!

ΥΓ. Το πρόβλημα δεν είναι αν εφαρμόστηκε το πρωτόκολλο στην περίπτωση του ΑΡΗ μας αλλά αν εφαρμόζετε κατά το δοκούν όπως και η πλειοψηφία των «κανονισμών» στην σουπερλίγδα.

Πήρε το  πολύτιμο τρίποντο που ήθελε ο  ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Ιωνικό  νικώντας από τα 11 βήματα την αναποτελεσματικότητα του στην επίθεση. Σωρεία χαμένων ευκαιριών με το αγχωτικό 1-0 να αδικεί την προσπάθεια των παικτών μας. Χαμόγελα για τους 3 βαθμούς, προβληματισμός όμως για τη δυστοκία στην επίθεση.

5’ ΖΕΣΤΑΜΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΠΡΟΣ

Νωθρό φάνηκε το ξεκίνημα της ομάδος μας στα πρώτο λεπτά θυμίζοντας κάτι από την διστακτική συμπεριφορά του κόντρα στον Ολυμπιακό και τον ΟΦΗ. Με το που πέρασε όμως το πεντάλεπτο η ομάδα γύρισε τον διακόπτη και ένας ΑΡΗΣ αποφασισμένος για τη νίκη ξεπρόβαλλε μέσα στο γήπεδο. Γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, σωστά ανεβάσματα στην επίθεση και καλές εμπνεύσεις οδήγησαν σε σωρεία ευκαιριών με Εντιαγέ, Σάσα, Καμαρά, Φαμπιάνο και την μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα με τον Ιτούρμπε να περνάει και τον τερματοφύλακα αλλά τελικά οι παίκτες του Ιωνικού να σώζουν το γκολ πάνω στην γραμμή.

ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΜΕΤΡΑ, ΑΞΙΖΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Γρήγορα το αγχωτικό 0-0 του Α’ ημιχρόνου ξεπεράστηκε χάρη στον δραστήριο Μαντσίνι που με τη γνωστή μαχητικότητα του κέρδισε την μπάλα μέσα στην μεγάλη περιοχή σε μια φάση που έμοιαζε χαμένη και μαζί και το πέναλτι που ο Καμαρά μετέτρεψε στο χρυσό 1-0. Ένα σκορ που άλλαξε την εικόνα του παιχνιδιού που ξαφνικά απόκτησε πιο γρήγορο ρυθμό με τους παίκτες του Ιωνικού να θέλουν να βγουν πιο μπροστά.  Με τον Κουέστα όμως να είναι πάντα στη σωστή θέση ο ΑΡΗΣ απέφυγε τα χειρότερα. Η εικόνα του αγώνα μέχρι το τέλος δεν άλλαξε παρά την διάθεση των παικτών του Ιωνικού με τον ΑΡΗ να χάνει πολλές ευκαιρίες με πιο χαρακτηριστικές  την κεφαλιά του Φαμπιάνο, τις προσπάθειες του Γκάμα αλλά και αυτή του Μάνου στο 85’. Το 1-0 έμεινε μέχρι το τέλος χωρίς ιδιαίτερο άγχος.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ Η ΔΥΣΤΟΚΙΑ ΑΛΛΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΑΙΚΤΕΣ

Είχε τις ξεκάθαρες ευκαιρίες ο ΑΡΗΣ αλλά δεν είχε το γκολ και αυτό είναι που μένει στο τέλος. Ναι μεν όλοι επικεντρωνόμαστε στον Καμαρά αν οι υπόλοιποι μετουσίωναν σε γκολ τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν κανείς δεν θα αναρωτιόταν πότε ο Καμαρά θα ξεκινήσει να σκοράρει. Έστω και με αυτή την κατάσταση ο ΑΡΗΣ από την αναμέτρηση με τον Ιωνικό «κέρδισε» παίκτες όπως τον Ιτούρμπε που συνέχισε να ανεβάζει ρυθμό, τον Εντιαγέ που καθιερώνεται στον πολύτιμο ρόλο του να προωθεί με κάθε ευκαιρία το παιχνίδι, τον Λούμορ που δείχνει ετοιμοπόλεμος αλλά και τον Σάκιτς που από παιχνίδι σε παιχνίδι αρχίζει να θυμίζει τον Σάκιτς της πρώτης χρονιάς.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΗΡΕΜΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Όσο άδικο και αν είναι βάσει εμφάνισης αυτό το φτωχό 1-0  δεν παύει η ουσία να είναι οι 3 βαθμοί που κερδήθηκαν. Όπως «κερδήθηκαν» και παίκτες  που η ομάδα τους έχει ανάγκη να είναι ετοιμοπόλεμοι.  Το πρώτο βήμα για ήρεμες γιορτές έγινε, απομένει τώρα η πρόκριση.  Έτσι δυνατά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Και όμως αν δεν υπήρχε ο «φόβος» του VAR και το πέναλτι δεν ήταν τόσο ξεκάθαρο ο Διαμαντόπουλος όπως έδειξε σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι, αποκλείεται να το σφύριζε. Πολύ κακός διαιτητής…

ΥΓ2. Αυτό με το να υιοθετούν δικοί μας την προπαγάνδα των δίπλα πραγματικά είναι ανεξήγητο...

11 ημέρες και 2 παιχνίδια έχουν απομείνει για να μας αποχαιρετίσει το 2021 με την διακοπή των εορτών να αποτελεί πάντα ένα κομβικό χρονικό σημείο πόσο μάλλον για τον ΑΡΗ μας που «εντυπωσιάζει» με την αστάθεια του. Κρύο – ζεστό, ζεστό-κρύο από παιχνίδι σε παιχνίδι με σχεδόν κανένας να μην μπορεί να κάνει μια ασφαλή πρόβλεψη για το τι θα δει μέσα στο γήπεδο. Για αυτό ακριβώς η νίκη με τον Ιωνικό το απόγευμα της Δευτέρας και η πρόκριση επί του ΟΦΗ πρέπει πάση θυσία να επιτευχθούν. Διαφορετικά η ηρεμία για τον επόμενο τουλάχιστον μήνα θα πάει περίπατο και αντί για υψηλό ρυθμό θα αναζητούμε αντίδραση.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ

Ο πρώτος που την «ακούει» μετά από κάθε στραβή όπως συνηθίζεται έτσι και οι φωνές για τον Άκη Μάντζιο μετά από τη δεύτερη συνεχόμενη νερόβραστη, άγευστη και άοσμη εμφάνιση άρχισαν να ακούγονται πιο δυνατά. Ναι όλοι μας απορούμε γιατί ο ΑΡΗΣ είναι τόσο διστακτικός στο να βγει μπροστά και να απαιτήσει τη νίκη αλλά υπάρχουν και τα ελαφρυντικά. Συχνοί τραυματισμοί, τιμωρημένοι παίκτες, υποχρεώσεις για την εθνική και παρατεταμένος χρόνος προσαρμογής και άλλα είναι μερικές από τις δικαιολογίες ή απλά λόγους που θα μπορούσε να παρατάξει κανείς για να εξηγήσει αυτό που βλέπουμε. Μόνο το πώς έχει μοιραστεί ο χρόνος στους παίκτες από την μέση και μπροστά να δούμε και θυμηθούμε πότε ο καθένας άρχισε να ανεβαίνει και ξαφνικά βγήκε εκτός ρυθμού λόγω απουσίας θα καταλάβουμε πολλά. Παρόλα αυτά ευθύνη του προπονητή είναι το ρότεισον αλλά και το «ψυχολογικό» κομμάτι της πνευματικής εγρήγορσης όλων των παικτών ακόμη και αν αυτοί αγωνίζονται από λίγο έως και καθόλου.

ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ

Μπορεί η διακοπή των εορτών πάντα να αποτελεί πρόβλημα αλλά πολλές φορές η μεταγραφική περίοδος που ξεκινάει μαζί είναι και ο δρόμος προς τη λύτρωση. Όχι μόνο γιατί έχεις την πιθανότητα να κλείσεις τρύπες στο ρόστερ ή να βρεις κάποιο λαβράκι που ξέμεινε για Χ λόγους αλλά γιατί τα πάντα γίνονται ρευστά… σε τέτοιο βαθμό που μια συγκυρία μπορεί να θέσει έναν βασικό παίκτη εκτός ομάδος ή από αναντικατάστατος να γίνει «χρυσή αλλαγή». Και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν όλοι οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές . Αν λοιπόν η πιθανότητα να βρεθεί κάποιος εκτός ομάδος δεν γίνει πίεση ώστε να δώσει τον καλύτερο του εαυτό στα επόμενα παιχνίδια τότε μάλλον δεν κάνει για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Πίεση όμως υπάρχει και για τον προπονητή και την διοίκηση που οφείλουν να δείξουν ότι θέλουν και μπορούν να ενισχύσουν ουσιαστικά την ομάδα.

ΚΑΛΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟ 2021 ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Ότι επιλογές και αν κάνει ο Μάντζιος για το αποψινό παιχνίδι ελάχιστη σημασία θα έχει. Η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες είναι μεγάλη και το μόνο που απομένει είναι να το αποδείξουμε μέσα στο γήπεδο. Όχι όπως στον Α’ γύρο… Κερδίζεις σήμερα, παίρνεις την πρόκριση μέσα στην εβδομάδα και κάνουμε γιορτές με χαμόγελο περιμένοντας το ραντεβού μας στο γήπεδο τη νέα χρονιά με αισιοδοξία. ΠΑΜΕ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καλή η κίνηση επιστροφής του Σίλβα εφόσον ολοκληρωθεί. Μην ξεχνάμε όμως ότι η ομάδα έχει σημαντικότερα κενά που για την ώρα αντί να μειώνονται φαίνεται να πληθαίνουν.

Ένα λάθος ήταν αρκετό για να αλλάξει τις ισορροπίες της αναμέτρησης και να φέρει τα πάνω κάτω σε ένα παιχνίδι όπου όπως φάνηκε στο Β ημίχρονο μπορούσες με λίγη παραπάνω προσπάθεια να κερδίσεις. Πέρα όμως από το φθηνό λάθος του Κουέστα που έδωσε το προβάδισμα στον ΟΦΗ το εκνευριστικό αγωνιστικό πλάνο που θύμισε τον αγώνα στο Καραϊσκάκη και τείνει να γίνει παθογένεια στον φετινό ΑΡΗ. Η αντίδραση του Β ημιχρόνου και το πέναλτι που κέρδισε ο μαχητικός σήμερα Ιτούρμπε έσωσαν την παρτίδα.

ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΑΡΗ;

Ακριβώς από εκεί που ολοκληρώθηκε ο σχολιασμός για την ήττα στο Καραϊσκάκη συνεχίζει ο σημερινός για μια εικόνα στα πρώτα 45’ που ήταν καρμπόν με αυτή της Κυριακής αν και απέναντι μας είχαμε τον ΟΦΗ. Δεν έχει να κάνει με το αν δέχθηκες πίεση ή δημιούργησε ευκαιρίες ο ΟΦΗ που δεν το έκανε αλλά έχει να κάνει με το καταραμένο γιατί να αγωνισθείς με το μυαλό μόνο στην άμυνα… Εκτός και αν αυτό που είδαμε στα πρώτα 45’ (και στο Καραϊσκάκη) είναι μια παρεξηγημένη εκδοχή του στρωτού build up ποδοσφαίρου από πίσω που θεωρητικά είναι και το ιδανικό. Το ότι έγινε το λάθος και βρέθηκες πίσω στο σκορ ήταν απλά η επιβεβαίωση ότι ΔΕΝ μπορείς να υπηρετήσεις σωστά αυτό το αγωνιστικό πλάνο, αν τελικά πρόκειται περί πλάνου ή απλά για έλλειψη αυτοπεποίθησης με μπόλικη δόση ατολμίας.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΒΗΜΑΤΑ

Το πόσο δικαιολογημένος είναι ο εκνευρισμός για την προσέγγιση του παιχνιδιού στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε στην επανάληψη. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ δεν έκανε κάτι το μαγικό ή πολύπλοκο, δεν έκλεισε τον ΟΦΗ στην περιοχή του με ασφυκτική πίεση, δεν βομβάρδισε την αντίπαλη εστία με ευκαιρίες… Είχε όμως ξεκάθαρη διάθεση να επιτεθεί και να σκοράρει και αυτό ήταν αρκετό για να φτιάξεις απειλητικές καταστάσεις γύρω από την αντίπαλη εστία και τελικά να κερδίσεις το πέναλτι που χάρισε έναν πολύτιμο βαθμό και έκοψε άλλους 2 από τον ΟΦΗ. Και έτσι απλά φάνηκε ότι αν έμπαινες στο παιχνίδι για να κερδίσεις γιατί απλά είσαι καλύτερη ομάδα και όχι να  «κλέψεις» τη νίκη με κάποια έξυπνη τακτική θα μπορούσε να το είχες κάνει πολύ εύκολα. Ναι ο ΟΦΗ τα έδωσε όλα, έπαιξε πολύ καλά την πίεση ψηλά και είχε πάθος αλλά ως εκεί. Αν εξαιρέσεις 1-2 παίκτες απέχει κατά πολύ σε ποιότητα από το ρόστερ αυτού του ΑΡΗ και αν κάποιος θα έπρεπε να σκεφτεί να «κλέψει» βαθμό ή βαθμούς αυτός θα έπρεπε να είναι ο ΟΦΗ.

ΟΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Την μια είναι ο Κουέστα, την άλλη ο Ντένις, την άλλη ο Φαμπιάνο, την άλλη ο Μπράμπετς, την άλλη ο Σάκιτς, την άλλη κάποιος άλλος… Κάποιος θα το κάνει το λάθος όταν κλείνεσαι και αυτό έχει αποδειχθεί πολλάκις με σκληρό τρόπο. Όπως έχει αποδειχθεί ότι ο Καμαρά δεν έχει στο μυαλό του το σουτ αλλά την δημιουργία και παίκτες επιθετικογενείς όπως ο Εντιαγέ, ο Ιτούρμπε και ο Γκαρσία χάνονται όταν η ομάδα δεν παίζει επιθετικά. Και αυτό το κομμάτι αφορά καθαρά τον προπονητή που θα πρέπει να δει επιτέλους τι ρόστερ έχει και να το διαχειριστεί ανάλογα. Όπως και θα πρέπει να δούμε όλοι μας με πιο ψυχρή ματιά τις ελλείψεις που έχει ο ΑΡΗΣ σε πολλές θέσεις ακόμη και αν θεωρητικά υπάρχουν παίκτες. Αν ο Σάκιτς δεν μπορεί να βρει ρυθμό ως αλλαγή του Σούντγκρεν αυτό είναι πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Με λίγα λόγια η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Και ο Σίλβα χωράει και ο Φέτφα χωράει και ο Γιαννιώτας χωράει και κάθε καλός παίκτης με διάθεση να παλέψει και να βοηθήσει την ομάδα χωράει.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΟΠΑΛΙΑΣ

Με τα νεύρα μας συνέχισε να παίζει ο ΑΡΗΣ μας όπου και σήμερα πλήρωσε την ατολμία του και την έλλειψη ξεκάθαρου αγωνιστικού προσανατολισμού σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε εύκολα να πάρει τη νίκη. Έστω και έτσι ο βαθμός της ισοπαλίας είναι σημαντικός αλλά αυτή η επιθετική αδράνεια είναι πρόβλημα που πρέπει άμεσα να λυθεί. Με αλλαγή φιλοσοφίας; με μεταγραφική ενίσχυση; Με κάποιο τρόπο πρέπει όμως να λυθεί…

ΥΓ. Σε άλλο γήπεδα με άλλες φανέλες το γκολ του ΟΦΗ θα ακυρωνόταν σαν παθητικό οφσάιντ.