Κάτι λιγότερο από 24 ώρες έχουν απομείνει για το μεγάλο ραντεβού της αγαπημένης μας ομάδας με την ιστορία. Ο Δ.Πρίφτης και οι παίκτες του καλούνται το απόγευμα του Σαββάτου να αφήσουν στην άκρη τα όποια προβλήματα ταλανίζουν αυτή την ομάδα από την αρχή της χρονιάς, να αδιαφορήσουν για τα μπάτζετ, τα φαβορί και τα αουτσάιντερ και να τα δώσουν όλα πάνω στο παρκέ διεκδικώντας τις πιθανότητες που μας αναλογούν για την κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου. Στο πλευρό τους θα είναι περισσότεροι από 1500 φίλοι της ομάδος  που θα δώσουν την δική τους "μάχη" στην κερκίδα.

Το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι για το αυριανό παιχνίδι θα το αφήσουμε στην άκρη. Με καθαρά αγωνιστικά κριτήρια ο ΑΡΗΣ δεν έχει τύχη απέναντι στον Παναθηναϊκό αλλά όταν μιλάμε για έναν τελικό μέσα στο Παλέ τα δεδομένα αλλάζουν. Η ψυχική δύναμη, το αγωνιστικό πάθος και η προσήλωση των παικτών στον στόχο της νίκης είναι ικανά για να αλλάξουν τις ισορροπίες και να κάνουν τον ΑΡΗ μας το ακλόνητο φαβορί πάνω στο παρκέ. Άλλωστε δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα δούμε τον ΑΡΗ να υπερβαίνει τις δυνατότητες και θα πετυχαίνει κάτι που πολλοί το θεωρούν αδύνατο.  Το ένδοξο παρελθόν του Αυτοκράτορα είναι γεμάτο με τέτοιες ιστορίες με πολλές από αυτές μάλιστα να έχουν αποτυπώθει και με έναν τίτλο για πάντα στις καρδίες μας. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το κύπελλο μέσα στην Προύσα όπου οι παίκτες μας χάλασαν την γιορτή των Τούρκων που θεωρούσαν ότι το +11 ήταν αρκετό; Το μαγικό καλάθι του Ραϊσεβιτς σε νεκρό χρόνο όταν ο ΑΡΗΣ ήταν με την πλάτη στον τοίχο; ή μήπως να ξαναμνημονεύσουμε το κύπελλο των απλήρωτων κόντρα στους 3 της Αθήνας στα καλύτερα τους. Τότε που μια μισοδιαλυμένη παρέα παικτών σκόρπισε τον Παναθηναϊκό του Ράτζα και του Μπάιρον Σκότ στον ημιτελικό και στη συνέχεια πάτησε την δευτεραθλήτρια Ευρώπης ΑΕΚ και σήκωσε την κούπα. Όταν τα έχεις ζήσει όλα αυτά και φοράς την φανέλα του Αυτοκράτορα είναι δυνατόν να φοβηθείς; Μπαίνεις ψυχωμένα, τα δίνεις όλα και γράφεις το όνομα σου με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ΑΡΗ και του Ελληνικού αθλητισμού!

Δεν θα κρυφθούμε πίσω από το δαχτυλό μας... με την ταλαιπώρια που βιώνουμε από τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ,  με όλα όσα έχουν γίνει φέτος από το ξεκίνημα της χρονιάς στον μπασκετικό ΑΡΗ, το ξενέρωμα με την συμπεριφορά της ΚΑΕ προς τους κατόχους διαρκείας, την νοοτροπία που βγάζουν προς τα έξω (με αποκορύφωμα τις σημερινές δηλώσεις και παρουσία) ο προπονητής και οι παίκτες μας, η αμηχανία που νιώθουμε πριν από αυτό το παιχνίδι θυμίζει πολύ τον ποδοσφαιρικό τελικό της Πάτρας όπου ο κόσμος έδωσε βροντερο παρών με την ομάδα να έχει ήδη υποβιβασθεί. Όλα αυτά όμως και το πως αισθάνεται ο καθένας από εμάς ελάχιστη σημασία έχουν. Αυτό που μετράει είναι το τι πιστεύουν και το πως θα παρουσιαστούν όλοι όσοι αγωνισθούν αύριο με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Παίξτε σαν τον ΑΡΗ, τον Αυτοκράτορα του Ελληνικού αθλητισμού, την κορυφαία ομάδα του 20ου αιώνα, σβήστε τα υπεροπτικά χαμογελάκια από τα πρόσωπα των αντιπάλων μας που δεν σας υπολογίζουν, χαλάστε τα σχέδια του Βασιλακόπουλου και του Τσαγκρώνη και βουλώστε τα στόματα εχθρών και φίλων! ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μακάρι να μην χρειαστεί να ασχοληθούμε με το διαιτητικό τρίο αλλά αυτό με τον Αναστόπουλο έχει παραγίνει...

ΥΓ2. Κάθε όριο ξεπέρασαν οι κομπλεξικοί της ΕΟΚ. Από το να "αποσύρουν" τις ελάχιστες προσκλήσεις που έδωσαν σε τοπικούς φορείς μέχρι και να αρνηθούν τον αγώνα επίδειξης με αμαξίδιο... 

ΥΓ3. Μακάρι αυτό το νέο εγχείρημα με την αυριανή κυκλοφορία της εφημερίδας "ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ"  να συνδυαστεί και με έναν τίτλο! Όπως και να έχει καλή αρχή  σε αυτή την προσπάθεια, μιας και είναι κάτι  που το έχουμε ανάγκη όλοι μας!