Ημέρες Βαγγέλη Αγγέλου θύμισε ο σημερινός ΑΡΗΣ που από το ξεκίνημα του αγώνα βρέθηκε να κυνηγάει τον αντίπαλο στο σκορ χωρίς σε κανένα σημείο να μπορέσει να απειλήσει. Εξίσου τραγική με την ομάδα μας και η σημερινή διαιτησία με πολλά από τα σφυρίγματα της εις βάρος του ΑΡΗ μας να αποτελούν ιδανικό υλικό για παραδείγματα προς αποφυγή σε κάποιο σεμινάριο διαιτησίας.

Αδιάβαστος ο Γ.Καστρίτης και οι παίκτες του φάνηκε από τα πρώτα λεπτά να μην έχουν την παραμικρή εικόνα για το αγωνιστικό στυλ του αντιπάλου. Η επιλογή να ξεκινήσει ο Μπελ και ο Χάρις αντί για τους Τζόουνς και Σλαφτσάκη αποδείχθηκε άστοχη μιας και η άμυνα μας έμοιαζε με ξέφραγο αμπέλι ενώ όποτε με τεράστια ευκολία οι παίκτες του Περιστερίου έβγαζαν αιφνιδιασμούς. Την ίδια στιγμή στην επίθεση επικρατούσε η απόλυτη τρικυμία με την ομάδα στατική, να εξαντλεί τον χρόνο μεταξύ της γραμμής των 6.75 και του κέντρου και τελικά να καταλήγει σε κάποιο μακρινό σουτ απελπισίας. Καμία προσπάθεια να τροφοδοτηθεί ο ΜακΓκί που φαινόταν να έχει τον πρώτο λόγο κάτω από το καλάθι αλλά και ούτε να αλλάξει το παραμικρό στον τρόπο που λειτουργούσε η ομάδα. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι μετά τη διακοπή και ενώ ήμασταν στο -16 είδαμε ξαφνικά τον ΑΡΗ να πηγαίνει στο ένας με ένας και να πετυχαίνει πόντους μέσα από το ζωγραφιστό σε αντίθεση με ότι έκανε για σχεδόν 35'… Και σαν να μην έφθανε η τραγελαφική εικόνα της ομάδος μας είχαμε και τους 3 διαιτητές να σφυρίζουν ότι τους κατεβαίνει στο κεφάλι. Ζήτημα αν έστω και ένα από τα φάουλ που χρεώθηκε ο ΜακΓκι ήταν πραγματικά φάουλ, εκπληκτική η αναλογία φάουλ που γινόντουσαν και φάουλ που δινόντουσαν πάνω στο Μποχωρίδη όταν κάτω από το καλάθι μας όποτε σηκωνόταν παίκτης του Περιστερίου ήταν φάουλ ενώ διαιτητικό highlightήταν το σπρώξιμο  του Μουρ πάνω στον Τζόουνς σε διεκδίκηση που δεν δόθηκε τίποτα αλλά και το φάουλ που χρεώθηκε ο Τζόουνς όταν ο Μουρ από δικό του λάθος του πάτησε το πόδι…

Απογοήτευση και θλίψη προκαλεί ο ΑΡΗΣ με εμφανίσεις σαν τις σημερινές αλλά και με τη συνολική του παρουσία τις τελευταίες αγωνιστικές σεζόν… Μοναδική όαση ο εκπληκτικός κόσμος του που όσο και αν μας προκαλούν για να χαλάσουν αυτή την όμορφη εικόνα και συσπείρωση που υπάρχει δεν το πετυχαίνουν και δεν θα το καταφέρουν ποτέ. Όσο για την απούσα διοίκηση που θεωρεί ότι τα πάντα κυλάνε μια χαρά βάσει προγράμματος ας μην ξεχνάει ότι η χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Και η υπομονή και η ανοχή αρχίζει και στερεύει…

ΥΓ. Ευτυχώς τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων ήρθαν ευνοϊκά και πρέπει ο ΑΡΗΣ να εγκληματήσει για να ξαναμπλεχτεί  σε περίεργα σενάρια. Οπωσδήποτε πάντως θα πρέπει να πάρουμε έστω μια νίκη ώστε  η τελευταία αγωνιστική να μας είναι εντελώς αδιάφορη.

ΥΓ2. Την επόμενη αγωνιστική αντιμετωπίζουμε τον συμπολίτη και ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία για να πάρουμε έστω και μια χαρά από τη φετινή ομάδα. Σοβαρευτείτε και κανονίστε να μην μας απογοητεύσετε.

ΥΓ3. Αυτή η υποκρισία των ΜΜΕ όταν γίνεται το παραμικρό στο οποίο δεν εμπλέκονται  Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ και μπαογκ είναι γέλια και για κλάματα μαζί. Και εσείς τα αρδάκια βάζετε καθημερινά το δικό σας λιθαράκι στη διάλυση κάθε υγιούς κύτταρου αθλητισμού.