Την σκυτάλη από τον Ιωνικό πήρε ο Κολοσσός Ρόδου αναγκάζοντας την ομάδα μας σε μια ακόμη οδυνηρή ήττα. Οι παίκτες μας πάλεψαν όσο μπορούσαν… έχασαν πολλές ευκαιρίες για να καθαρίσουν το παιχνίδι στην κανονική διάρκεια και στις 2 παρατάσεις και στο τέλος το πλήρωσαν. Βοήθησε ο Μόρις στην επιστροφή αλλά και πάλι φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ είναι "γυμνός" και χρειάζεται άμεσα ενίσχυση. Ξέσπασμα του κόσμου προς τον Γουλιέλμο που συνεχίζει να ζει στον κόσμο του οδηγώντας την ομάδα στην καταστροφή.

Με τον Μόρις να επιστρέφει ύστερα από καιρό ο Μαρκόπουλος είχε μια ακόμη επιλογή για την ταλαίπωρη περιφέρεια όπου Τάλτον και Φλιώνης δυσκολεύονται να  δώσουν αυτά που χρειάζεται η ομάδα αφήνοντας τον Γκετσεβίτσιους απελπιστικά μόνο. Μια εικόνα που σήμερα ως ένα σημείο διορθώθηκε και για αυτό καταφέραμε να είμαστε μέσα στο παιχνίδι και αρκετές φορές να φθάσουμε μια ανάσα από τη νίκη. Η άμυνα όμως ήταν και πάλι το αδύναμο σημείο μιας και με μεγάλη ευκολία οι Ροδίτες πετύχαιναν πόντους. Ενώ η αδυναμία στην περιφερειακή άμυνα από τους Φλιώνη και Τάλτον φάνηκε ξεκάθαρα όταν το παιχνίδι "έσφιξε" και τα γκάρντ του Κολοσσού έκαναν σχεδόν αποκλειστικά παιχνίδι. Πάρτι έστησε ο Μπράζελτον με συνεχόμενους πόντους, μας αποτελείωσε ο απίθανος Τζάκσον. 2 Αμερικάνοι μετριότατοι που όμως βγάζουν ενέργεια στο παρκέ που ο Τάλτον και ο Φλιώνης δεν έχουν ούτε για πλάκα. Προσπάθησαν Μόρις, Γκετσεβίτσιους και Ντραγκίσεβτις αλλά ήταν απελπιστικά μόνοι. Τραγική εμφάνιση από τον Μιλόσεβιτς που δύσκολα να έχει ξανακάνει ανάλογη όσα χρόνια βρίσκεται στην Ελλάδα.

Σε μια ομάδα οι ευθύνες ανήκουν σε όλους. Από τον προπονητή μέχρι και τον καλύτερο παίκτη της ομάδος. Όποιος όμως δεν το αντιλήφθηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα κατέβηκε επί της ουσίας  με 8 παίκτες με τους 2 από αυτούς εδώ και καιρό να θεωρούνται με το ένα πόδι εκτός ομάδος. Αυτό δεν είναι ευθύνη ούτε του Μαρκόπουλου, ούτε του Γκετσεβίτσιους ή του Ντραγκίσεβιτς που χάσανε τα κρίσιμα, ούτε καν του Τάλτον και του Γκάγκιτς που δεν είναι οι παίκτες που χρειάζεται η ομάδα. 100% έργο Γουλιέλμου που συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα…

ΥΓ. Έτσι απλά όπως πολύ εύστοχα είπε ένας παλιός μπασκετικός... "αυτοί οι παίκτες έχουν φτάσει στο 100% των δυνατοτήτων τους".

ΥΓ2. Το είχαμε τονίσει αμέτρητες φορές οτι η άρση των μπαν κακώς γίνεται η σημαία της εξιλέωσης του "αλεξιπτωτιστή". Γιατί η άρση του μπαν πέρα από τις προκαταβολές και τις αρχικές συμφωνίες  προϋποθέτει οικονομική συνέπεια και ομάδα με αγωνιστική αξιοπρέπεια. Και οικονομική συνέπεια δεν σημαίνει μόνο να πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου το τελευταίο λεπτό πριν εκπνεύσουν αλλά μπορείς να στηρίξεις έστω στοιχειωδώς αυτό που λέγεται μπασκετικός ΑΡΗΣ.

ΥΓ3. Σε μια συνέλευση το καλοκαίρι για το μπάσκετ οι έχοντες την πληροφορία ότι θα γίνει η άρση των μπαν έσπευσαν να πάρουν το μέρος του Δ.Γουλιέλμου και να αφορίσουν τον διαχειριστή Αρβανίτη. Ωστόσο ο Λευτέρης Αρβανίτης τότε είχε πει κάτι που δεν πρέπει να ξεχαστεί… η πρόταση του ήταν για να δείξει ότι υπάρχει και μια άλλη επιλογή και δεν είναι μετά τον Γουλιέλμο το χάος. Γιατί ο ΑΡΗΣ είναι λαοφιλής ομάδα και ακόμη μέσα από τις στάχτες του βρίσκει τον τρόπο για να αναγεννηθεί. Ας το καταλάβουμε όλοι μας αυτό και ας σταματήσουμε να ψάχνουμε στα τυφλά για σωτήρες-αλεξιπτωτιστές.

ΥΓ4. Για τους υπομονετικούς μη ανησυχούντες... ας κοιτάξουν λίγο το πρόγραμμα, ποιές ομάδες αντιμετωπίσαμε και χάσαμε και ποιές πρέπει να κερδίσουμε για να ρεφάρουμε.