Αξιόμαχος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στον Παναθηναϊκό χωρίς όμως να καταφέρει το μικρό θαύμα που ήθελε. Η υπεροπλία του Παναθηναϊκού, τα προβλήματα της "τελευταίας" στιγμής και η προκλητική διαιτησία οδήγησαν στην ήττα. Παρόλα αυτά η ομάδα με την εικόνα της και την μαχητικότητα που έδειξε στέλνοντας το μήνυμα της ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει.

Με την απρόσμενη απουσία του Μπράουν να διογκώνει το πρόβλημα στη θέση του πόιντ γκαρντ λόγω του τραυματισμού του Φλιώνη, ο ΑΡΗΣ είχε εξαρχής να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα. Κάτι που φρόντισε ο Σάββας Καμπερίδης να το κάνει ξεκάθαρο(μην τυχόν και κάποιος δεν γνώριζε το πρόβλημα και είχε απαιτήσεις) από το τζάμπολ επιλέγοντας να ξεκινήσει με τον νεαρό Βλάσσιο. Το 0-10 στο ξεκίνημα υπενθύμισε στον νεαρό κόουτς ότι ο ΑΡΗΣ έχει ξαναπαίξει με τον Μποχωρίδη στον άσσο και τον Γκετσεβίτσιους σε πιο δημιουργικό ρόλο. Και ενώ οι περισσότεροι περιμέναμε να δούμε μετά το κακό ξεκίνημα έναν ΑΡΗ να εγκαταλείπει την προσπάθεια και να αφήνεται στις διαθέσεις του Παναθηναϊκού όπως πολλές φορές έχουμε δει στο παρελθόν οι παίκτες μας έβγαλαν αντίδραση και κατάφεραν να επιστρέψουν στο παιχνίδι. Όσο και αν πάλευε ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να "κλειδώσει" από νωρίς τη νίκη. Μποχωρίδης, Μιλόσεβιτς, Ντραγκίσεβιτς και Φιτζπάτρικ πήραν την ομάδα στις πλάτες του και προσπάθησαν να την σπρώξουν προς την ανατροπή. Ωστόσο η ποιότητα του Παναθηναϊκού αλλά και η κλασσική πράσινη σφυριχτά αποδείχθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια και ο ΑΡΗΣ μας αρκέστηκε στις εντυπώσεις. Πήραν χρόνο και οι πιτσιρικάδες λόγω των απουσιών με τον Σιδηροηλία να ξεχωρίζει. Αγωνίστηκε και ο νεοαποκτηθέντας Γεωργάκης γεννώντας ερωτηματικά για το πώς κατέληξε αυτός ο παίκτης στην ομάδα μας…

Πάλεψε ο ΑΡΗΣ όσο μπορούσε απέναντι στα προβλήματα του και τον Παναθηναϊκό κερδίζοντας τις εντυπώσεις… εντυπώσεις που στα επόμενα παιχνίδια θα πρέπει να γίνουν νίκες ώστε να σωθεί η ομάδα. Αηδία για την "πράσινη" διαιτησία αλλά και τον "υπερήφανο" πρωταθλητή που φαίνεται να απολαμβάνει τον εξευτελισμό του ελληνικού μπάσκετ. Συγκινητική η παρουσία του κόσμου σε ένα παιχνίδι χαμένο από τα αποδυτήρια που συνήθως εξελίσσεται σε βασανιστήριο. Τίποτα δεν έχει τελειώσει, συνεχίζουμε!

ΥΓ. Μετά και την φυγή του Μπράουν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την άρση του μπαν αλλά και για όλους τους Αρειανούς παράγοντες που εδώ και πολλά χρόνια "γυροφέρνουν" την ομάδα να κάνουν αυτά που πρέπει για να βγει η ομάδα από το αδιέξοδο. Ναι μεν αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους βγαίνουν μπροστά σε αυτή την δύσκολη στιγμή …αλλά όταν βγαίνεις μπροστά το κάνεις γιατί μπορείς να παλέψεις.

ΥΓ2. Αντάξιος πρωταθλητής του ξεπεσμένου ελληνικού πρωταθλήματος των "δεινοσαύρων" της ΕΟΚ,  των "φυτευτών" του ΕΣΑΚΕ και των γκρι εντολοδόχων με την σφυρίχτρα ο Παναθηναϊκός.

ΥΓ3. Στα π@π@ρια μας και αν δεν έρθει στη συνέντευξη τύπου ο μπαρμπα Πιτίνο…

ΥΓ4. Αν έχεις καλό μάνατζερ μπορείς να πετύχεις πολλά στον αθλητισμό λένε… και αν ο μάνατζερ έχει  καλούς φίλους μπορεί να κάνει το απίστευτο πιστευτό… γιατί οι φίλοι δεν θέλουν να στεναχωρούν ο ένας τον άλλο για να μην χαλάσει το οικογενειακό κλίμα και οι παρέες παλιάς γειτονιάς …που φάγανε τον ΑΡΗ.