Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου 2024

#ΜΠΑΣΚΕΤ

Έσπασε το αρνητικό σερί και ανάσανε  ο ΑΡΗΣ μας στη Λιθουανία όπου επικράτησε της Λιετκαμπέλις με 74-92. Ο Τολιόπουλος θυμήθηκε τις περσινές επιδόσεις του στο Eurocup και φρόντισε να τις ξεπεράσει πετυχαίνοντας ατομικό ρεκόρ πόντων(26) και εύστοχων τρίποντων(6/8)! Ολοκληρωτική εμφάνιση και από τον Μποχωρίδη που έκανε σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο, μαζεύοντας ριμπάουντ, μοιράζοντας ασίστ, κλέβοντας μπάλες και σκοράροντας! Ικανοποίηση για τη νίκη και την εμφάνιση ως ένα βαθμό… μιας και οι παραφωνίες δεν έλειψαν.

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση και προφανώς το καλό ξεκίνημα του ΑΡΗ σχεδόν σε όλα τα επίσημα παιχνίδια παύει να μας προκαλεί έκπληξη. Ο Μπάνκς τροφοδοτήθηκε, πέτυχε πόντους κοντά στο καλάθι, ο Μαντζούκας μπήκε δυνατά και ο Τολιόπουλος με το που πέρασε στο παιχνίδι έκανε ξεκάθαρο ότι σήμερα θα είναι η βραδιά του. Ο ΑΡΗΣ πήρε κεφάλι στο σκορ και έδειχνε ικανός να το διατηρεί.

ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Μπορεί να υπήρχαν κάποια νεκρά διαστήματα σε άμυνα και ριμπάουντ όπου σε συνδυασμό με τους τραγελαφικούς διαιτητές έδιναν την ευκαιρία στους Λιθουανούς να μένουν κοντά στο σκορ αλλά σε κανένα σημείο της αναμέτρησης δεν έδειχνε ο ΑΡΗΣ να φοβάται. Με τον Τολιόπουλο να σκοράρει ακατάπαυστα, τον Μποχωρίδη να βρίσκεται παντού στην άμυνα και στην επίθεση αλλά  τον Χατζηδάκη να ανταποκρίνεται ιδανικά στο κομμάτι του σέντερ όπου πονούσαμε όλα έγιναν εύκολα. Η διαφορά έφθασε στο +22 τη στιγμή που η Λιετκαμπέλις με 0% στο τρίποντο δεν έδειχνε ικανή να απειλήσει και τα σφυρίγματα των διαιτητών απλά προκαλούσαν γέλιο. Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το παιχνίδι με τον ΑΡΗ να κατακτά την πρώτη του νίκη.

ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ

Σπουδαία η σημερινή εμφάνιση του Τολιόπουλου, επανήλθε για τα καλά στις περσινές του ρυθμίσεις. Και όταν ο Τολιόπουλος είναι on fire συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους. Όπως ακριβώς συνέβη με τον Μποχωρίδη που με 13 πόντους, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα διεκδίκησε με σθένος τον τίτλο του MVP. Πολύ καλός και ο Χατζηδάκης που με 12 πόντους έχοντας απόλυτη ευστοχία αλλά και τις κινήσεις του μέσα στο γήπεδο κάλυψε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα κοντά στο καλάθι.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΡΑΒΑΝΕ…

Ο ελληνικός κορμός έχει αναβαθμιστεί φέτος και σήμερα ήρθε η πρώτη επιβεβαίωση. Ακόμη και οι Μαντζούκας και Γκιουζέλης είναι σχεδόν βέβαιο ότι στην πορεία θα ανταποκριθούν στους ρόλους για τους οποίους αποκτήθηκαν. Από την άλλη όταν έχεις 6-7 Αμερικάνους και άλλους 2 στην αναμονή λόγω τραυματισμών περιμένεις να δεις περισσότερα πράγματα και όχι να χρειάζεσαι μια διαστημική εμφάνιση του Τολιόπουλου και του Μποχωρίδη για να κερδίσεις μια ομάδα σαν την Λιετκαμπέλις. Ο Ντε Τζούλιους ήταν πολύ καλός όπως και ο Γούντμπερι που ήταν θετικός. Ο Άλκινς μόλις ήρθε και φαίνεται ότι με το που προσαρμοστεί θα δώσει λύσεις αλλά η τριάδα Νόλεϊ, Μπάνκς και Ρόμπερτς συνεχίζει να προβληματίζει έντονα.  Ο Μπάνκς προσπάθησε αλλά μάλλον η αδράνεια του σε κάποιες άμυνες και ριμπάουντ ή τα άχαρα σκριν του στην επίθεση εκνεύρισαν τον Καστρίτη που τον πέταξε επιδεικτικά στον πάγκο. Ο Ρόμπερτς έκανε ότι μπορούσε να για να βοηθήσει τους Λιθουανούς να ανακάμψουν όπως και ο Νόλεϊ που πρόσθεσε άλλη μια τραγική παρουσία με 16’ γεμάτα λάθη, κακή άμυνα και κακές αποφάσεις. Και αν για τον Νόλεϊ στην θέση 3 υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις να καλύψουν την ανυπαρξία του  για τους Μπάνκς και Ρόμπερτς δεν ισχύει το ίδιο. Ιδιαίτερα από την στιγμή που ο Λαζέφσκι είναι σε φάση αποθεραπείας και ο Γκιουζέλης εντελώς εκτός ρυθμού το πρόβλημα στους ψηλούς είναι τεράστιο. Θα είναι μεγάλο λάθος ο κόουτς να επαναπαυτεί στην καλή παρουσία του Χατζηδάκη και να δώσει χρόνο στους ψηλούς. Είναι καίρια η θέση του σέντερ για να πάμε για 2η σερί χρονιά με αλχημείες.

Η «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ

Η γεμάτη εμφάνιση του Μποχωρίδη και τα ατομικά ρεκόρ του εκστασιασμένου Τολιόπουλου που βομβάρδισε το καλάθι των Λιθουανών ήταν αρκετά για να σπάσει το αρνητικό σερί και ο ΑΡΗΣ μας να πανηγυρίσει την πρώτη του νίκη! Έπρεπε να αντιδράσει η ομάδα σε αυτό το κακό ξεκίνημα και κόντρα στην αδύναμη Λιετκαμπέλις άρπαξε την ευκαιρία και το έκανε παίζοντας κατά διαστήματα και καλό μπάσκετ. Καλό όμως θα είναι αυτή η νίκη να μην μας παρασύρει και κρύψουμε τις τρανταχτές αδυναμίες μας κάτω από το χαλάκι. Υπάρχουν σημαντικά λάθη που πρέπει να διορθωθούν ώστε αυτή η αγωνιστική σεζόν να αποκτήσει νόημα. 

ΥΓ. Το μπάσκετ περνάει κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο και οι διαιτητές δυστυχώς είναι μεγάλο κομμάτι αυτού του προβλήματος. Το χειρότερο από όλα είναι ότι με κάθε ευκαιρία μας το υπενθυμίζουν. Ακόμη και σε παιχνίδι όπου η διαφορά είναι στο +20 και η νίκη έχει «κλειδώσει».

ΥΓ2. Μπάσκετ είχε σήμερα, «γκολ» από τον ΛΟΡΕΝ ΜΟΡΟΝ απολαύσαμε!

Κατηγορία Μπάσκετ

Δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να κάνει την έκπληξη(γιατί έκπληξη θα ήταν!) και η ΑΕΚ χάρη στο πιο ποιοτικό ρόστερ της πήρε τη νίκη χωρίς να αγχωθεί ιδιαίτερα. Παιχνίδια που τα κερδίζει ο κόσμος ήταν το σημερινό αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν τόσο κακός που ούτε και η ώθηση της κερκίδας μπόρεσε να τον βοηθήσει. Αίμα και ιδρώτας για να βάλουμε την μπάλα στο καλάθι, τρικυμία στην άμυνα με παίκτες να βολοδέρνουν πέρα δώθε χωρίς νόημα. Στον ίδιο ρυθμό και ο κόουτς που μάλλον έβλεπε διαφορετικό παιχνίδι από ότι βλέπαμε όλοι οι υπόλοιποι.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΟΜΟ ΣΤΟΠ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Το συνηθίζει ο φετινός ΑΡΗΣ να μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια και αυτό έκανε και σήμερα. Ντε Τζούλιους, Γούντμπερι και Μαντζούκας τράβηξαν την ομάδα στα πρώτα λεπτά και ο ΑΡΗΣ από το πρώτο δεκάλεπτο προσπάθησε να χτίσει προβάδισμα φθάνοντας στο +7. Και όπως σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια που ξεκινάει δυνατά η ομάδα και σε αυτό ξαφνικά η ομάδα τράβηξε χειρόφρενο. Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε και ο ΑΡΗΣ έριχνε σταδιακά την απόδοση του. Ότι καλό έχτιζε με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς το γκρέμιζε. Στην άμυνα, στην επίθεση σε όλα. Όσο κυλούσε ο χρόνος η ΑΕΚ έβρισκε ολοένα και περισσότερες λύσεις. Αδιαφορώντας που το βαρύ πυροβολικό της ο Χέιλ αν και αγωνίσθηκε για 30’ χάρη στην απίστευτη άμυνα του Γούντμπερι έμεινε στους 5 πόντους με 1 στα 9 σουτ. Έβαζε ολοένα και περισσότερα στοιχεία στο παιχνίδι ακόμη και από παίκτες που δεν φαινόντουσαν ικανοί να σου κάνουν ζημιά όπως οι 2 σέντερ της.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΓΚΟΣ

Πραγματικά από ένα σημείο και μετά ο ΑΡΗΣ έδειχνε να πηγαίνει στον αυτόματο πιλότο αποδεχόμενος ότι δεν μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο που έβλεπε το παιχνίδι ο Καστρίτης. Ο κόουτς αν και έβλεπε ότι η ΑΕΚ ανέβαινε και εμείς πέφταμε επέμεινε στις ίδιες και στις ίδιες επιλογές. Ακόμη και αν κάποιος παίκτης δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σου στο 2ο δεκάλεπτο στο 1’ που τον έβαλες όταν βλέπεις ότι υπόλοιποι δεν τραβάνε του δίνεις ξανά την ευκαιρία μπας και… Όταν ο «κατεξοχήν σκόρερ» Νόλεϊ αγωνίζεται 28’ με 1/7 σουτ, ανύπαρκτη άμυνα(1ο φάουλ στο 4ο δεκάλεπτο!) και κάμποσα λάθη τότε μάλλον εκεί στον πάγκο δεν βλέπουν καθαρά. Πραγματικά ο τρόπος που μοιράστηκε ο χρόνος σήμερα στο β ημίχρονο όπου η ΑΕΚ φαινόταν ότι ήταν θέμα χρόνου να «κλειδώσει» τη νίκη, προκαλεί μπόλικα ερωτηματικά. Και από την στιγμή που ο ΑΡΗΣ επέμενε στο ίδιο μοτίβο η ΑΕΚ πήγε το παιχνίδι στην διψήφια διαφορά και χωρίς να ζοριστεί την διατήρησε μέχρι το τέλος.

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Το έχουμε ξαναζήσει το σενάριο της υπομονής. Έχει τύχει να πέσουμε έξω στις προβλέψεις μας και η ομάδα να μας διαψεύσει ευχάριστα. Αν όμως ξεκινάς κυνηγώντας την διάψευση τότε μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Αυτό που είδαμε σήμερα ήταν άλλη μια απέλπιδα προσπάθεια να σπρώξουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι. Να πείσουμε ότι ο Νόλεϊ μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα απλά θέλει τον χρόνο του(για αυτό και του τον χαρίσαμε σήμερα), ο Ρόμπερτς είναι πολύτιμος για την ομάδα(έπαιξε καλά με την Τούρκ), ο Μπάνκς δεν «ταίριαζε» στο παιχνίδι, ούτε ο Χατζηδάκης «ταίριαζε», ο Μπόχω δεν ένιωθε καλά, ο Άλκινς ανέτοιμος, ο Μαντζούκας αγχωμένος από τον κόσμο, ο Γκιουζέλης πιεσμένος από το βάρος της φανέλας και ο Τολιόπουλος «σκασμένος»… Μια δικαιολογία και μια αιτιολογία για όλα! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα, αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που χτίστηκε το καλοκαίρι. Ναι θα βελτιωθεί, γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να πάει χειρότερα. Ναι πιθανόν σε 3 μήνες να έχει γίνει και ανταγωνιστικός. Ε και; Αν δηλαδή αποκλειστείς στην Ευρώπη και στο πρωτάθλημα μείνεις πίσω, στα @@ θα τα δώσουμε όλα στα πλέιοφς; Κόουτς μάλλον η «διαδικασία» έχει και μερικές παραφωνίες. Ας μείνουν στην άκρη οι εγωισμοί και ας γίνουν οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν. Διαφορετικά η σχέση εμπιστοσύνης που έχτισε ο Καστρίτης  με τον κόσμο τα τελευταία χρόνια θα γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος. Αυτό δείχνει η εικόνα του Παλέ στα πρώτα 2 επίσημα παιχνίδια.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΨΕΥΣΗ

Δυστυχώς… η ομάδα δεν μας διέψευσε απέναντι στην ΑΕΚ. Ανέδειξε για ακόμη μια φορά όλες τις αδυναμίες της και μοιραία γνώρισε εύκολα την ήττα με 59-70. Μπορεί οι Ντε Τζούλιους και Γούντμπερι να παρουσιάστηκαν αισθητά βελτιωμένοι, η συνολική όμως κακή εικόνα της ομάδας επισκίασε τα πάντα. Ομάδα χωρίς αρχή μέση και τέλος.  Μπερδεμένοι παίκτες, μπερδεμένος προπονητής, ξενερωμένος κόσμος…

ΥΓ. Το ζήσαμε το έργο κόουτς πέρσι με τον Κάρ που μέχρι και στο τελευταίο παιχνίδι του τον έβαλες 30’ ενώ ήταν ήδη παρελθόν. Δεν σου βγήκε… Ευχόμαστε ολόψυχα φέτος να βγει γιατί δεν αντέχεται άλλο.

Κατηγορία Μπάσκετ

Τις ηρωικές ανατροπές των τελευταίων ετών θυμήθηκε προσπερνώντας στο σκορ τους Τούρκους από το -17 στο τέλος όμως η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες έκρινε και τον νικητή.  Η αδυναμία στα ριμπάουντ και η ασυνεννοησία στην επίθεση μας στοίχισε. Προσπάθησε η ομάδα, έβγαλε ένταση στην άμυνα αλλά της έλειπαν πάρα πολλά για να κερδίσει, ακόμη και αν ο αντίπαλος έκανε ένα τραγικό παιχνίδι. Απογοήτευση στον κόσμο κυρίως για την εικόνα που πονάει περισσότερο από την ήττα.

ΧΩΡΙΣ ΜΠΛΟΚ ΑΟΥΤ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ

Έχει αλλάξει το μπάσκετ άλλα κάποια στοιχεία στο τρόπο που αγωνίζεται μια ομάδα(ακόμη και παιδική) παραμένουν σταθερά. Ένα από αυτά είναι το μπλοκ άουτ, μια λέξη που μάλλον η πλειοψηφία των παικτών μας δεν την γνωρίζει. Αυτό φάνηκε από το ξεκίνημα του αγώνα μιας και οι αντίπαλοι μας έπαιρναν το ένα ριμπάουντ μετά από το άλλο. Οι δεύτερες ευκαιρίες γινόντουσαν εύκολοι πόντοι κάτω από το καλάθι μας ή με ελεύθερο τρίποντο που το πληρώναμε. Με αυτή την εικόνα το -17 ήταν αναπόφευκτο, ιδίως από την στιγμή που τα περισσότερα σουτ που πήραμε ήταν υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

ΕΒΓΑΛΕ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Με την διαφορά στο -17 στο μυαλό όλων βλέποντας την κυριαρχία της Τούρκ Τέλεκομ ήταν που θα φθάσει ο δείκτης της διαφοράς μιας και τίποτα δεν έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να αντιδράσει. Όταν όμως το -17 με την λήξη του ημιχρόνου μαζεύτηκε στο -10 τότε λες γιατί όχι; Πόσο χειρότερα μπορούσε να παίξει η ομάδα; Και μάλλον με αυτή την λογική οι παίκτες του Γ.Καστρίτη βγήκαν πιο συγκεντρωμένοι στις κινήσεις τους, έβγαλαν ένταση στην άμυνα, βρήκαν λύσεις στην επίθεση καταφέρνοντας όχι μόνο να ισοφαρίσει αλλά να προσπεράσει κιόλας στο σκορ στο ξεκίνημα του 4ου δεκαλέπτου. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αστοχία των αντιπάλων μας που αν και σούταραν ανενόχλητοι έξω από τα 6.75 δεν έβρισκαν στόχο, αλλά και ο τραυματισμός του Χαραλαμπόπουλου που μέχρι να αποχωρήσει ήταν ο κορυφαίος παίκτης της αναμέτρησης.

ΑΣΥΝΕΝΝΟΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΗΤΤΑ

Ο ΑΡΗΣ το έφερε το παιχνίδι ακριβώς εκεί που ήθελε και το μόνο που χρειαζόταν ήταν 1-2 καλές επιθέσεις. Ένα μακρινό σουτ μετά από καλή κυκλοφορία της μπάλας; μια ασίστ κοντά στο καλάθι; μια σπουδαία ατομική ενέργεια; Όποιος και αν προσπάθησε, ότι και αν προσπάθησε πήγε στράφι. Ήταν φανερό ότι η ομάδα δεν ήξερε πως να επιτεθεί και απλά όποιος είχε την μπάλα στα χέρια με το που έληγε η επίθεση  έπαιρνε αναγκαστικά την προσπάθεια. Κάποια στιγμή ο Χάνλαν ή κάποιος από τους υπόλοιπους ικανούς σκόρερ θα έβρισκε το χέρι του και θα κλείδωνε τη νίκη όπως και έγινε.

ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΧΑΣΕ

Δεν έγινε κάτι το περίεργο σήμερα. Η ομάδα παρουσίασε για ακόμη μια φορά τις τρανταχτές αδυναμίες της σε άμυνα, ριμπάουντ και επίθεση και φυσιολογικά έχασε από έναν καλύτερο αντίπαλο ακόμη και αν ήταν σε κακή βραδιά όπως ήταν σήμερα η Τούρκ Τέλεκομ. Ο ΑΡΗΣ είχε τις ευκαιρίες του να πάρει το παιχνίδι και τις σπατάλησε. Το ότι έφθασε μια ανάσα από την νίκη με τόσα αγωνιστικά προβλήματα είναι επιτυχία. Έλα όμως που αυτές οι «επιτυχίες» δεν σε οδηγούν πουθενά. Αυτό μάλλον αδυνατεί να κατανοήσει ο Γ.Καστρίτης και συνεχίζει να επιμένει στην «διαδικασία».  Μια «διαδικασία» που αντί να έχει στο επίκεντρο την συνοχή στην άμυνα και το μοίρασμα των ρόλων στην επίθεση όπου Τζούλιους και Γούντμπερι αδυνατούν να συνυπάρξουν με τον Τολιόπουλο. Έχει στο επίκεντρο να πείσει τον Νόλεϊ ότι δεν παίζει σε κάποιο γηπεδάκι της παραλίας, να μάθει στον Ρόμπερτς(που σήμερα ήταν θετικός) πως πρέπει να κινείται μέσα στο γήπεδο και να εξηγήσει στον Μπάνκς ότι συνήθως το hand check στην Ευρώπη σφυρίζεται φάουλ και άλλα τέτοια. Εκτός και αν μετά τον Μποχωρίδη επιρρίψουμε ευθύνες που δεν κερδίζει η ομάδα και στον Μαντζούκα, στον Γκιουζέλη αλλά ακόμη και στον Τολιόπουλο που δεν έβαλε τα κρίσιμα σουτ. Ο ρόλος των ξένων παικτών στις ομάδες εξαρχής ήταν(και παραμένει) να τις ανεβάζουν επίπεδο. Στον ΑΡΗ συνειδητά αδιαφορούμε και κάνουμε τα δίκα μας.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΡΗΣ ΠΟΥ «ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ»  ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

21 ολόκληρα επιθετικά ριμπάουντ μάζεψε η Τούρκ Τέλεκομ κάτι που μεταφράζεται σε 21 δεύτερες ευκαιρίες για να σκοράρει. Με αυτό το δεδομένο η ανατροπή του -17 και η ήττα στις λεπτομέρειες αποτελεί άθλο. Σε μια εποχή που όλες οι ομάδες ψάχνονται να βρουν την χημεία τους και αγωνιστικό ρυθμό, ο ΑΡΗΣ σπαταλάει το χρόνο του για να μάθει τα βασικά του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ακόμη και σε παίκτες υπό δοκιμή που παραμένουν στο ρόστερ μέχρι να φύγουν. Δεν είναι κακή η ομάδα και παιχνίδι με παιχνίδι δείχνει βελτίωση τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Το γιατί όμως ο ΑΡΗΣ αποδέχεται να σπαταλήσει πιθανόν και έναν ολόκληρο γύρο μέχρι να στρώσει μάλλον είναι και η αιτία που βλέπουμε αυτό το νωθρό ξεκίνημα πάνω στο παρκέ.

ΥΓ.  Αφού διαβάσαμε τα βιογραφικά των ξένων παικτών που υπέγραψαν συμβόλαιο με την ομάδα μας, διαβάσαμε και το βιογραφικό του Άλεν Όμιτς που παρουσιάζεται ως υποψήφιος για να δώσει λύση κοντά στο καλάθι.  Υπάρχουν και τέτοιοι παίκτες που μπορούν και θέλουν να έρθουν στον ΑΡΗ μας;   Και έχει και η διοίκηση το μπάτζετ να τον φέρει; Βρε τι μας λες αρχές Οκτώβρη;

Κατηγορία Μπάσκετ

Με 2 ήττες ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του στο super cup ο ΑΡΗΣ μας, εκεί όπου ούτε στον μικρό τελικό κατάφερε να γευτεί την χαρά της νίκης με αντίπαλο το Περιστέρι. Προβληματική εμφάνιση για την ομάδα μας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, με τον Τολιόπουλο να παλεύει μόνος του για τη νίκη σχεδόν σε όλο το Β ημίχρονο. Έκλεψε την παράσταση το Περιστέρι μοιράζοντας τον χρόνο σε νεαρούς Έλληνες ταλαντούχους αθλητές και όχι σε κάποιο λαχείο από κολέγιο των ΗΠΑ.

ΜΠΗΚΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Αρκετά συγκεντρωμένοι παρουσιάστηκαν οι παίκτες μας στο παιχνίδι. Καλή άμυνα, έλεγχος των ριμπάουντ και ευστοχία έξω από τα 6.75. Το +12 υπέρ μας επιβεβαίωνε την καλή μας παρουσία με το ζητούμενο να είναι η διάρκεια μέσα από το ροτέισον του Γ.Καστρίτη μιας και η πρόθεση να μοιραστεί ο χρόνος σε όλους.

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΟΥ

Όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια έτσι και στο σημερινό ξαφνικά τα μακρινά σουτ σταμάτησαν να βρίσκουν τον στόχο τους. Νόλεϊ, Μαντζούκας, Μποχωρίδης, Γούντμπερι έχαναν το ένα σουτ μετά το άλλο. Κάτι που κλόνισε σε μεγάλο βαθμό την αυτοπεποίθηση της ομάδας σε όλα τα επίπεδα. Διστακτικότητα στην επίθεση, κακή αμυντική λειτουργία και φανερή έλλειψη ενέργειας κόντρα στους πιτσιρικάδες του Περιστερίου. Το Περιστέρι κάλυψε την διαφορά, πήρε κεφάλι στο σκορ και ο ΑΡΗΣ μπήκε στην γνώριμη διαδικασία ανατροπής του εις βάρους του σκορ.

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Αν και ο Ντε Τζούλιους έδωσε κάποιες λύσεις, ο Τολιόπουλος έδειχνε ο μοναδικός παίκτης να ανατρέψει την εις βάρος μας κατάσταση θυμίζοντας κάτι από την περσινή σεζόν. Ο Μποχωρίδης επανήλθε στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις, ο Μαντζούκας τα «έσπασε», ο Γούντμπερι δεν ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο ενώ ο Νόλεϊ με τον τρόπο που αγωνιζόταν σε άμυνα και επίθεση σε έκανε να απορείς πως κατάφερε να πείσει αυτούς που έπεισε για να έρθει σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Στην άμυνα χωρίς τον Μπάνκς μέσα ελέω ροτέισον και τους Γκιουζέλη και Ρόμπερτς ανήμπορους να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του αγώνα και να κοντράρουν τα πιτσιρίκια του Περιστερίου δεν υπήρχε ιδιαίτερος βαθμός δυσκολίας και η ήττα ήρθε φυσιολογικά βάσει της εικόνας των 2 ομάδων.

ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ Χ

2 βήματα εμπρός και άλλα 2 βήματα πίσω ήταν η συνολική εικόνα του ΑΡΗ σε αυτό το super cup των 4 ομάδων. Σε σχέση με τα φιλικά και τον αγώνα με την Βενέτσια η ομάδα έδειξε περισσότερη ομοιογένεια. Σε αυτό συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό ο Μπάνκς που άρχισε να θυμίζει φυσιολογικό σέντερ ικανό να κάνει τα βασικά. Είδαμε τον Τολιόπουλο να ανεβάζει στροφές, είδαμε τους Ντε Τζούλιους, Μποχωρίδη, Μαντζούκα και Χατζηδάκη να προσφέρουν κάποιες λύσεις. Και αυτά είναι τα θετικά. Στον αντίποδα όμως βασικά γρανάζια όπως ο Νόλεϊ, ο Ρόμπερτς και ως ένα βαθμό και ο Γούντμπερι δείχνουν να παραμένουν στα χαμένα. Και αν για τον Γούντμπερι που μπορεί επιθετικά να μην τα πηγαίνει καλά υπάρχει το ελαφρυντικό της προσφοράς του στα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού για τους άλλους 2 ξένους παίκτες η κατάσταση μοιάζει αποκαρδιωτική. Όταν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις απέναντι στους Αβδάλα, Ζούγγρη και Σταυρακόπουλο πως να ανταποκριθείς απέναντι σε πιο ικανούς αντιπάλους. Αν σε αυτούς τους 2 προσθέσουμε και το φάντασμα του Γκιουζέλη τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει την γύμνια του ΑΡΗ όταν δεν μπαίνουν τα μακρινά σουτ. Εκτός και αν σε μια εποχή όπου οι ομάδες μπορούν να έχουν 6-7 ξένους παίκτες ο ΑΡΗΣ στήθηκε για να έχει τον Τολιόπουλο και τους υπόλοιπους  Έλληνες πρωταγωνιστές και τους ξένους να γεμίζουν το ρόστερ.  Δεν είδαμε Χότζ και Λαζέφσκι και αυτό είναι το παρήγορο για τη συνέχεια.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ 2 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΔΡΟΜΟΣ

Παιχνίδι προετοιμασίας ήταν και το σημερινό και κόντρα σε μια ισοδύναμη ομάδα όπως το Περιστέρι τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν έχουν σαφώς μεγαλύτερη αξία σε σχέση με το χθεσινό απέναντι στον Παναθηναϊκό. Συμπεράσματα για έναν ΑΡΗ που δεν μπόρεσε να κερδίσει το Περιστέρι που αγωνίσθηκε με 3 ξένους και πρωταγωνιστές 4 πιτσιρικάδες. Παραμένει «ήρεμο» το τεχνικό τιμ και η διοίκηση σχετικά με την πορεία της ομάδας, τα 2 παιχνίδια όμως με Τούρκ Τέλεκομ και ΑΕΚ θα δείξουν αν θα ηρεμήσουμε και εμείς.

ΥΓ. Βλέποντας την ομάδα του Περιστερίου και την καλή εμφάνιση των πιτσιρικάδων του αναρωτιέμαι αν τελικά είναι θέμα μπάτζετ ή τρόπου διαχείρισης του όπου μπάτζετ;

Κατηγορία Μπάσκετ

Ότι καλύτερο μπορούσε έκανε ο ΑΡΗΣ απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης για το super cup, γνωρίζοντας την ήττα με 81-68. Δεδομένη η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες, όπως δεδομένα και τα σφυρίγματα των διαιτητών. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως ο ΑΡΗΣ ίσως και να πραγματοποίησε την καλύτερη έως τώρα εμφάνιση. Υπήρχαν και πάλι οι τρανταχτές αδυναμίες αλλά αυτή η εικόνα ήταν σίγουρα βελτιωμένη σε σχέση με ότι έχουμε δει ως τώρα.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Ότι ακριβώς είδαμε στο πρώτο δεκάλεπτο απέναντι στην Βενέτσια είδαμε και σήμερα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο ΑΡΗΣ μπήκε ορεξάτος, βομβάρδισε έξω από τα 6.75 αλλά κάτω από το καλάθι είχε τεράστια προβλήματα. Η άμυνα και τα ριμπάουντ ήταν η πληγή από τα αποδυτήρια για τον ΑΡΗ μας.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ, ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ

Στο 2ο δεκάλεπτο επί της ουσίας κρίθηκαν όλα. Από την μια τα μακρινά σουτ σταμάτησαν να βρίσκουν στόχο, από την άλλη Τσαρούχα και Καρπάνος μοίραζαν φάουλ στους παίκτες μας με κάθε ευκαιρία επιτρέποντας στον Παναθηναϊκό να επιδοθεί σε ένα ρεσιτάλ βολών. Η διαφορά ξέφυγε, οι αντίπαλοι μας βρήκαν ρυθμό και το παιχνίδι εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία. Τόσο τυπική διαδικασία που μέχρι και οι διαιτητές όταν η διαφορά πήγε στο +20 γύρισαν τον διακόπτη σφυριγμάτων βλέποντας πιο ορθολογικά το παιχνίδι.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Απαλλαγμένος από το πρέπει της νίκης αλλά και της εμφάνισης λόγω του αντιπάλου ο ΑΡΗΣ έδειξε ένα πολύ πιο ώριμο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια που παρακολουθήσαμε. Μπορεί ο Νόλεϊ να σπατάλησε επιδεικτικά τον χρόνο που του δόθηκε οι υπόλοιποι όμως σε διάφορα κομμάτια του αγώνα έδειξαν κάποια θετικά στοιχεία. Ο Μποχωρίδης ούτε καν σε φιλικό παιχνίδι δεν είχε καταφέρει να παρουσιάσει ένα τόσο θετικό πρόσωπο αλλά σήμερα θύμισε τον παίκτη που μας έκανε υπερήφανους μέσα στο παρκέ με τα κατορθώματα του. Ο Μπάνκς με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά του αγώνα ήταν ένας κανονικός σέντερ. Χωρίς παιχνίδι με την πλάτη στην επίθεση αλλά κατά τα άλλα κανονικός σέντερ. Και αυτό ήταν το σημαντικότερο κέρδος σήμερα. Μέχρι και ο Ρόμπερτς που στα προηγούμενα παιχνίδια έμοιαζε αόρατος σήμερα φώναξε παρών. Και ο Χατζηδάκης είχε θετική παρουσία. Ναι μεν η τριάδα Ντετζόυλιους – Γούντμπερι -  Νόλεϊ ήταν τραγική αλλά στην περιφέρεια όταν επιστρέψει και ο Χότζ θα έχει λύσεις η ομάδα, κάτω όμως από το καλάθι μέχρι σήμερα υπήρχε το απόλυτο χάος. 

ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Ένα δεκάλεπτο άντεξε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι… κάτι το αναμενόμενο κόντρα σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό(και την κουστωδία του). Αυτό όμως που είχε σήμερα την αξία του και πρέπει να κρατήσουμε ήταν η συνολική εικόνα που σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια(φιλικά και επίσημα) ήταν βελτιωμένη. Ιδιαίτερα κάτω από το καλάθι όπου το πρόβλημα έμοιαζε τεράστιο είδαμε τον Μπάνκς να προσφέρει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Στον μικρό τελικό της ταλαιπωρίας, οι παίκτες του Καστρίτη θα έχουν μια ακόμη ευκαιρία που θα πρέπει να εκμεταλλευτούν. Θέλει πολύ δουλειά ακόμη αλλά ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο δυσοίωνα όσο φαινόντουσαν μέχρι το σημερινό τζάμπολ.

ΥΓ. Σε φόρμα οι 3 διαιτητές. Επιβεβαίωσαν από το πρώτο επίσημο παιχνίδι ότι και την νέα αγωνιστική  χρονιά θα είναι οι πρωταγωνιστές…

ΥΓ2. Αν και κάτοχος διαρκείας, η ανάγνωση των τιμών για το Eurocup μου προκάλεσαν ένα σοκ. Σοβαρά τώρα 25€; 

Κατηγορία Μπάσκετ

Στραβά ξεκίνησε ο ΑΡΗΣ μας τις επίσημες υποχρεώσεις του για τη νέα αγωνιστική σεζόν, γνωρίζοντας βαριά ήττα στην Ιταλία από την Βενέτσια. Η εχθρική διαιτησία κυρίως στο Α ήμιχρονο έπαιξε το ρόλο της, η κακή εικόνα όμως της ομάδας μας και οι τρανταχτές της αδυναμίες κοντά στο καλάθι επισκίασαν τα πάντα. Το μόνο που δεν επισκιάστηκε ήταν η συγκλονιστική παρουσία του κόσμου του ΑΡΗ που  ούτε η εξέλιξη του αγώνα δεν τους πτόησε.

ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Μπορεί η επιλογή των αρχικών 5 από τον Καστρίτη να μας αιφνιδίασε όχι όμως και τους αντιπάλους μας. Οι Ιταλοί εντόπισαν με ευκολία το μπάχαλο που υπήρχε στην άμυνα μας και με συνοπτικές διαδικασίες έστησαν ένα πάρτι κάτω από το καλάθι μας. Κανένα κορμί στη σωστή θέση, αργές αντιδράσεις σε λάθος χρόνους και πλήρη απουσία αμυντικής συνοχής. Κάτι στο οποίο βοήθησε και η υπερβολική μονόπλευρη ευαισθησία των διαιτητών που κάθε hand check των παικτών μας το σφύριζε φάουλ. Τους

ΤΡΙΠΟΝΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Αν είχε κάτι να αντιπαρατάξει ο ΑΡΗΣ μας στην απόλυτη κυριαρχία της Βενέτσια αυτό ήταν τα μακρινά σουτ. Νόλεϊ, Μαντζούκας και ο Τολιόπουλος στη συνέχεια με συνεχόμενα μακρινά σουτ κατάφεραν να μας κρατήσουν κοντά στο σκορ. Μάλιστα όταν πέρασαν στον πάγκο οι Ρόμπερτς, Μπάνκς, Νόλεϊ που είχαν τεράστιο πρόβλημα σε άμυνα και στα ριμπάουντ ο ΑΡΗΣ κατάφερε να δυναμώσει την άμυνα του, να μαζέψει ριμπάουντ και να φέρει το παιχνίδι στα ίσια λίγο πριν το ημίχρονο. Κάτι που έμοιαζε με μαγική εικόνα όντας τόσο κακοί στην άμυνα αλλά έχοντας και μια προκλητική διαιτησία απέναντι μας.

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ

Κάποια στιγμή τα μακρινά σουτ θα σταματούσαν να μπαίνουν, η φθορά των πολλών φάουλ θα μας επηρέαζε και η κούραση θα έκανε την εμφάνιση της. Κάπως έτσι εξελίχθηκε το Β ημίχρονο με την Βενέτσια να έχει τον απόλυτο έλεγχο και την διαφορά να σκαρφαλώνει στο +20 υπέρ της. Από ένα σημείο και μετά η ομάδα μας έμοιαζε ανήμπορη να αντιδράσει και απλά περίμενε να ολοκληρωθεί το παιχνίδι.

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ

Η αδυναμία στα ριμπάουντ, η ανύπαρκτη άμυνα κάτω από το καλάθι,  η έλλειψη ρόλων στην περιφέρεια και το 12/23 στις βολές συνέθεσαν μια αποκαρδιωτική εικόνα. Μια εικόνα που σε μεγάλο βαθμό την είδαμε και στα φιλικά παιχνίδια αλλά εκεί… κρύβαμε τα χαρτιά μας για να μην τα δουν οι αντίπαλοι. Σήμερα που αποκαλύφθηκαν δεν άλλαξε και κάτι. Αν κάτι μπορεί να διασωθεί από το σημερινό ναυάγιο, ψάχνοντας με μανία κάτι το θετικό είναι 2-3 πραγματάκια που ίσως στο μέλλον να αποδειχθούν σημαντικά. Ο Μαντζούκας δείχνει έτοιμος να προσφέρει λύσεις στην επίθεση, ο Νόλεϊ πιθανόν στην καλή του ημέρα να κάνει κηδείες(αν δεν βγει με 5 φάουλ έτσι όπως παίζει άμυνα) και ο Μπάνκς ίσως όταν προσαρμοστεί να μπορεί να καλύψει σε καλύτερο βαθμό τη θέση 5. Κατά τα άλλα ο Τολιόπουλος όπως ήταν αναμενόμενο θα είναι το βαρόμετρο όλη της ομάδας, τουλάχιστον μέχρι να δούμε την ομάδα πλήρης. Μέχρι τότε θα ζούμε και θα πεθαίνουμε με τα μακρινά σουτ.

ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Αν τα φιλικά προετοιμασίας παίζουν(?) κάποιο ρόλο στην πορεία μιας ομάδας στο ξεκίνημα της χρονιάς τότε η σημερινή βαριά ήττα στην Ιταλία φαντάζει απόλυτα λογική.  Πολύ νωρίς για να κρίνουμε την ομάδα με αυτές τις απουσίες και την προβληματική προετοιμασία. Θέλει τον χρόνο της και το έδειξε σήμερα ξεδιπλώνοντας όλες τις αδυναμίες της και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Μέχρι τότε όμως τι γίνεται;

ΥΓ. Μην αναρωτιέσαι γιατί, είναι η «διαδικασία». Το είπε ο κόουτς!  

ΥΓ2. Η ομάδα μπορεί να μην τραβούσε, η αχάμπαρη κιτρινόμαυρη κερκίδα όμως συνέχισε απτόητη! Μπράβο ρε αλάνια!

Κατηγορία Μπάσκετ

 

Μπορεί η ομάδα μας να ηττήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τον Παναθηναϊκό και τους 3 διαιτητές που στο πρώτο ημίχρονο στήριξαν τον αντίπαλο μας που ζοριζόταν… αλλά ο «αχάμπαρος» κόσμος του ΑΡΗ και το ζεστό χειροκρότημα που πρόσφεραν απλόχερα στον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του με τη λήξη του αγώνα έκλεψαν την παράσταση. Σε ένα παιχνίδι πραγματική γιορτή που ούτε η εύκολη επικράτηση του Παναθηναϊκού και οι προκλητικοί διαιτητές ήταν ικανοί να χαλάσουν.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Δεν μας απογοήτευσαν οι 3 διαιτητές, επιβεβαιώνοντας με το «καλημέρα» ότι στην ατζέντα των πράσινων και των κόκκινων ήταν το “sweep” και αυτοί ήταν εκεί για να το διασφαλίσουν. Κατάφεραν από νωρίς να μοιράσουν εκνευρισμό και να περιορίσουν τον ενθουσιασμό των παικτών μας. Ο ΑΡΗΣ είχε μπει δυνατά και αποφασισμένα ώστε να δώσει χαρά στον κόσμο και αυτό το έδειχναν οι παίκτες μας σε κάθε τους κίνηση. Το ελαφρύ προβάδισμα στα πρώτα 15’ μπορεί να μην έλεγε πολλά αλλά τα «νευράκια» των παικτών του Παναθηναϊκού και του Άταμαν που πίεζαν τους διαιτητές για να ανεβάσουν απόδοση έδειχνε ότι οι αντίπαλοι μας μάλλον δεν περίμεναν την αντίσταση μας.

Η ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΟΧΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΕΚΟΨΑΝ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ

Σε αντίθεση με το καλό του επιθετικό ξεκίνημα στο πρώτο ημίχρονο, η ομάδα μας με το που πάτησε το παρκέ στο Β ημίχρονο άρχισε να «τρομοκρατεί» τα στεφάνια με την αστοχία του.  Το 14% στα μακρινά σουτ δεν άφηνε περιθώρια για πολλά, μιας και αργά ή γρήγορα ο Παναθηναϊκός θα άρχισε να βρίσκει τον στόχο και θα ξέφευγε όπως και έκανε. Όταν μάλιστα σου λείπουν και 2 από τα βασικά γρανάζια της άμυνας όπως είναι ο Χάρελ και ο Σανόγκο, πόσο να αντέξεις να κρατάς χαμηλά με την άμυνα τον «επτασφύριχτο»; Ωστόσο οι παίκτες του Γ.Καστρίτη πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις και αυτό ήταν κάτι που το αναγνώρισε ο κόσμος που βρέθηκε στο γήπεδο. Δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε λεπτομερώς για το ποιος ξεχώρισε και ποιος όχι. Δεν είδαμε κάτι διαφορετικό από ότι βλέπουμε σχεδόν όλη την χρονιά. Μόνο ο Σόουζα ίσως να ξεχωρίζει σε σχέση με ότι πρόσφερε κατά την διάρκεια της σεζόν. Οι ίδιοι πρωταγωνιστές, οι ίδιοι που θέλουν αλλά δεν μπορούν, οι ίδιοι εξαφανισμένοι. Όπως και να έχει όμως, όλοι πάλεψαν και αυτό είναι που μετράει σε ένα παιχνίδι όπως το σημερινό.

ΤΟ ΖΕΣΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΕΣΙΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ

Μόνο αν είσαι Αρειανός μπορείς να καταλάβεις αυτήν την αγάπη και το δέσιμο με την ομάδα είτε μιλάμε για το μπάσκετ είτε μιλάμε για το ποδόσφαιρο. Απλά στο μπάσκετ η σχέση της ομάδας με τον κόσμο δεν είναι τόσο μονόπλευρη και για αυτό οι έντονες εκδηλώσεις αγάπης με κάθε ευκαιρία και το «συγχωροχάρτι» στις στραβές δίνονται πιο εύκολα εκεί. Και αυτό σήμερα που ζήσαμε στο Παλέ ήταν άλλη μια επιβεβαίωση. Αυτή η ζεστή οικογένεια του ΑΡΗ αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή μέχρι και το τελευταίο σημερινό παιχνίδι στο Παλέ τον Καστρίτη,  το υπόλοιπο τεχνικό τιμ και τους παίκτες αναγνωρίζοντας την τίμια προσπάθεια που έκαναν φέτος. Μια προσπάθεια που μπορεί στο ταμείο στο φινάλε της χρονιάς να μην εξιτάρει κανένα Αρειανό αλλά η εικόνα πάνω στο παρκέ σε πολλά παιχνίδια φέτος μας έκανε να ξεχειλίσουμε από υπερηφάνεια. Μας έκανε να θυμηθούμε συναισθήματα που κάπου στο βάθος τα είχαμε στριμώξει και αυτό είναι αρκετό ώστε να μπει ένα τεράστιο θετικό πρόσημο στη φετινή σεζόν. Μπράβο ρε μάγκες, άντε με το καλό και το διπλό στο Περιστέρι!

ΥΓ. Κούρασαν και σήμερα οι διαιτητές με τα σφυρίγματα τους… ευτυχώς τόσο ο κόσμος όπως και όλη η ομάδα μας ήταν σε ένα χαλαρό mood, προετοιμασμένοι άπαντες για τις προκλήσεις, και οι αντιδράσεις όλων που βρέθηκαν στο Παλέ σήμερα είχαν το χαβαλέ τους. Όπως και του Άταμαν που του ευχόμαστε ολόψυχα να βρει ανάλογες διαιτησίες στους τελικούς αλλά με κόκκινη χροιά. 

ΥΓ2. Κάτι πρέπει να παίζει με τα instant replay… μάλλον κάποιο μοντάζ γίνεται πριν το δουν οι διαιτητές. Δεν εξηγείται αλλιώς. Τζάμπα τα κράζουμε τα παιδιά.

ΥΓ3. Ας παραδειγματιστούμε όλοι από όσους βρέθηκαν στο γήπεδο σήμερα σε ένα παιχνίδι υπό ιδιαίτερες συνθήκες με τη νίκη εξαρχής να μοιάζει σχεδόν αδύνατη. Με την κερκίδα δυναμική από την αρχή μέχρι το τέλος, το ένα σύνθημα να δίνει πάσα στο άλλο και στο τέλος ένας τεράστιος ενθουσιασμός και ένα μοναδικό συναίσθημα γεμάτο ΑΡΗ! Μπορεί η αποτυχία στο ποδόσφαιρο να μας πλήγωσε όλους αλλά ας μην ξεχνιόμαστε ποιος είναι ο ΑΡΗΣ και ο κόσμος του. Αυτά που έχει περάσει ο Αρειανός οι άλλοι «μεγάλοι» δεν θα τα άντεχαν ούτε για μια ημέρα. Ναι χάθηκε μια μάχη, αλλά όσο είμαστε όρθιοι ο πόλεμος συνεχίζεται! Μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση!

Κατηγορία Μπάσκετ

Δεν κρατιόταν οι φίλοι του Παναθηναϊκού να αποθεώσουν την ομάδα τους μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Κατάλληλη ευκαιρία για αυτό αποτέλεσε ο πρώτος ημιτελικός απέναντι στον ΑΡΗ μας, όπου ο Παναθηναϊκός επικράτησε εύκολα με 89-71. Σε ρυθμούς «κούπας» και οι 3 διαιτητές που φρόντισαν από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα αυτή η γιορτή να μην χαλάσει… καταγράφοντας μάλλον και ένα ρεκόρ όπως αυτό το 22-0 υπέρ του Παναθηναϊκού στις βολές! Αχάμπαροι οι παίκτες του Γ.Καστρίτη έκαναν το παιχνίδι τους, πνίγοντας τα νεύρα τους από τα σφυρίγματα και βάζοντας δύσκολα στον πρωταθλητή Ευρώπης και αναγκάζοντας τους διαιτητές να καθαρίσουν για αυτόν.

ΓΚΡΙ ΦΙΕΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Καμία κριτική δεν χωράει στο παιχνίδι ως προς τη διακύμανση του σκορ και την όλη του εξέλιξη. Ο ΑΡΗΣ μας ήταν αυτός που έπρεπε και πάλευε από την αρχή μέχρι το τέλος για να μείνει κοντά στο σκορ. Πάλευε κόντρα στον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό αλλά και κόντρα στους πρωταθλητές αλητείας Έλληνες διαιτητές. Χωρίς ίχνος ντροπής έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να διασφαλίσουν ότι η γιορτή του Παναθηναϊκού δεν θα χαλάσει από τον Καστρίτη και τους παίκτες του. Τα υπερδιπλάσια φάουλ και το 22-0 στις βολές του ημιχρόνου δεν αφήνει περιθώρια στον σχολιασμό σχετικά με την σημερινή ήττα. Άλλη μια «εύκολη» ήττα του ΑΡΗ και της ελληνικής καλαθοσφαίρισης. Μπράβο σε όλη την ομάδα, μακάρι να παρουσιαστεί έτσι και την Κυριακή. 

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Άγνωστο αν ο ρόλος του απόλυτου αουτσάιντερ ήταν αυτό που επέτρεψε στους παίκτες του ΑΡΗ να δείξουν τέτοια συγκέντρωση και αποφασιστικότητα στο παιχνίδι ή κάπου εκεί στο 3ο παιχνίδι με την Πάτρα ο διακόπτης γύρισε οριστικά και ο ΑΡΗΣ επανήλθε για τα καλά στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Με εξαίρεση κάποια φθηνά λάθη στα πρώτα 15’ όλη η ομάδα έδειξε μια απίστευτη προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο, χωρίς το παραμικρό ίχνος διάθεσης να εγκαταλείψει. Ούτε όταν οι 3 διαιτητές έκαναν τα δικά τους και οι αντίπαλοι μας έβρισκαν την ευκαιρία είτε με βολές είτε με μακρινά σουτ να ανεβάζουν την διαφορά. Ο ΑΡΗΣ ήταν εκεί, πεισματάρης να μην εγκαταλείπει και να αναγκάζει τους 3 διαιτητές για ακόμη μια φορά να ιδρώσουν για να βγάλουν το εξτραδάκι. Μπράβο σε όλη την ομάδα, μακάρι να παρουσιαστεί έτσι και την Κυριακή. 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τι να πεις πραγματικά για αυτή την «πράσινη αρμάδα»; Από την κορυφή της Ευρώπης στα «σκοτεινά υπόγεια» του ελληνικού μπάσκετ. Εκεί όπου ούτε το instant replay σε πανελλήνια μετάδοση είναι ικανό ρίξει λίγο φως για να αλλάξει την απόφαση των 3 «πρασινοσκούφηδων» με τη σφυρίχτρα. Πόσο μάλλον σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι γιορτή. Γιορτή για τους «πράσινους», παρωδία για οποιοδήποτε άλλο φίλο του μπάσκετ.

ΥΓ. Να πούμε ένα μπράβο στον ΠΑΟ για την κατάκτηση της ευρωλίγκας. «Επτάστερος» στην Ευρώπη, «Επτασφύριχτος» στην Ελλάδα! Ανεβάζει ποικιλοτρόπως το ελληνικό μπάσκετ.

ΥΓ2. Άραγε όταν  τα «κοράκια» ξεπερνούν τους εαυτούς τους όπως με αυτό το 22-0 βολές και το 7-15 φάουλ του ημιχρόνου αλλά και την απίθανη απόφαση μετά από instant replay για την αγκωνιά του Λεσόρ – αμυντικό(!!!) φάουλ Σλαφτσάκη, παίρνουν κάποιο μπόνους; πριμ υψηλής απόδοσης και τέτοια; Ήρεμα ρωτάω.

Κατηγορία Μπάσκετ

Με ένα απίστευτο buzzer beater του Τολιόπουλου ο ΑΡΗΣ προκρίθηκε στους 4 της Basket League, στέλνοντας για πρόωρες διακοπές την ομάδα του Λιόλιου και αφήνοντας τους 3 διαιτητές με ανοιχτό το στόμα να αναρωτιούνται πως τους γλίστρησε η νίκη μέσα από τα χέρια τους! Επική νίκη για τον ΑΡΗ κόντρα σε μια εμετική διαιτησία που ιδιαίτερα στο τρίτο δεκάλεπτο έκανε ότι μπορούσε για να βάλει τον Προμηθέα μέσα στο παιχνίδι. Ορισμός της ψυχωμένης εμφάνισης από τους παίκτες του Καστρίτη που δεν εγκατέλειψαν την μάχη παρά τα διαιτητικά όργια και στο τέλος πήραν αυτό που αξίζαν έστω και με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο!

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΡΟΛΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΛΑΣΟΥΝ ΟΙ 3 ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Σε αυτό το παιχνίδι δεν χωράει πολύ αγωνιστική ανάλυση… Ο ΑΡΗΣ ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος από το τζάμπολ. Παρουσιάστηκε απόλυτα συγκεντρωμένος και αποφασισμένος για να πάρει την πρόκριση πραγματοποιώντας μια από τις πιο ολοκληρωτικές του εμφανίσεις σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Υπό φυσιολογικές συνθήκες το παιχνίδι θα τελείωνε με +20 πόντους χωρίς κανένα απόλυτο άγχος.

Δυστυχώς όμως για ακόμη μια φορά οι «κακές γλώσσες» που θέλουν την ομάδα του προέδρου της ΕΟΚ (παρά την όποια καλή προσπάθεια κάνει όλα αυτά τα χρόνια σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο)  όποτε ζορίζεται να έχει την βοήθεια της διαιτησίας, επιβεβαιώθηκαν. Έλειψε η εμπειρία της Τσαρούχα για να «καθαρίσει» το παιχνίδι διακριτικά και αναγκάστηκαν οι 3 διαιτητές στο 3ο δεκάλεπτο να προσθέσουν άλλο ένα μνημείο εγκληματικής διαιτησίας στο δύσμοιρο Ελληνικό μπάσκετ. Μάλλον αιφνιδιάστηκαν από την απόλυτη επικράτηση του ΑΡΗ πάνω στο παρκέ με την διαφορά να φθάνει στο +20 και βλέποντας τον Προμηθέα ανήμπορο να αντιδράσει, αντέδρασαν αυτοί.

Είναι δεκάδες τα εμετικά σφυρίγματα και δύσκολα μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποιο. Έτσι χάθηκε το +20 και αμφιβάλλω αν υπήρχε τρόπος σε αυτό το παιχνίδι(σε αντίθεση με το πρόσφατο στο Παλέ) ο Καστρίτης και οι παίκτες του να μπορούσαν να κάνουν κάτι για να το αλλάξουν. Όταν κατάφεραν να μας προσπεράσουν οι Πατρινοί στην 4η περίοδο οι 3 διαιτητές μέσα σε 2’ έδωσαν 4 φάουλ υπέρ μας εκτός φάσης… λες και έχουν να κάνουν με χαζούς που δεν είχαν καταλάβει τι ακριβώς έγινε στο 3ο δεκάλεπτο.

ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΣ

Μπορεί ο Τολιόπουλος να έκλεψε την παράσταση με το σουτ που έκρινε την αναμέτρηση αλλά σήμερα όλοι τους ήταν πρωταγωνιστές. Και πρώτος από όλους ο κόουτς Καστρίτης αλλά και το υπόλοιπο τεχνικό τιμ. Όταν βλέπεις όλη την ομάδα να παίζει με τέτοια προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο και αποφασιστικότητα από την πρώτη στιγμή που πατάει στο παρκέ, σημαίνει ότι έχει γίνει σπουδαία δουλειά τόσο στο διάβασμα του αντιπάλου όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι των παικτών.  Όποιος και αν έμπαινε στο παρκέ είχε το ίδιο τσιπάκι. Δεν είχε καλούς και κακούς σήμερα. Όλοι φώναξαν παρών με τον τρόπο τους μέσα στο παιχνίδι. Τα έλεγε ο κόουτς… αλλά η εικόνα των τελευταίων μηνών ήταν απογοητευτική. Στο τελικό όμως κρίσιμο ραντεβού είδαμε ότι ακριβώς μας περιέγραφε ο Καστρίτης όλο αυτό το διάστημα και αυτό θα πρέπει να του το αναγνωρίσουμε. Μπράβο και πάλι μπράβο σε όλους!

ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΖΕ

Ο μόνος τρόπος που μπορούσε να κερδίσει ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν αυτός. Το εκπληκτικό τρίποντο του Τολιόπουλου με τη λήξη δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στους 3 διαιτητές που τώρα θα πρέπει να απολογηθούν στα «αφεντικά» τους. 3΄΄ να υπήρχαν θα τον έβρισκαν τον τρόπο για να δώσουν τη νίκη στον Προμηθέα. Χίλια μπράβο σε όλη την ομάδα που βγήκε αλώβητη από το σημερινό σφαγείο, κόντρα σε μια από τις πιο αηδιαστικές διαιτησίες που έχουμε βιώσει. Άιντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μας έφτιαξες πάλι!

ΥΓ. Έλειψε η εμπειρία της Τσαρούχας σήμερα...

ΥΓ2. Και όμως απέναντι στον Προμηθέα υπήρχαν στιγμές που το «πάρε την ομάδα και φύγε» έμοιαζε λογικό.

ΥΓ3. Α ρε κατακαημένο μπασκετάκι που σε κατάντησαν οι περαστικοί και συμφεροντολόγοι τυχοδιώκτες… ρε τον Προμηθέα των συγγενών των παικτών και των υπαλλήλων του Λιόλιου σπρώχνετε ποδοπατώντας τον ΑΡΗ; Λίγο τσίπα ρε λιγόψυχοι.

ΥΓ4. Μήπως θα πρέπει επιτέλους η ΚΑΕ να φωνάξει για την διαιτησία;

ΥΓ5. Και εκεί στον Προμηθέα όπως φάνηκε στο φινάλε έχουν «οικογενειαρχίδες». Άραγε ο νέος(και παράλογος) αθλητικός νόμος ισχύει και για αυτούς ή ισχύει μόνο για τα αυθεντικά οπαδάκια της κερκίδας;

ΥΓ6. Όλα τα λεφτά η φάτσα του Παπαθεοδώρου στις σύντομες δηλώσεις της ΕΡΤ και η ατάκα «Καλό Καλοκαίρι» από την ρεπόρτερ!

ΥΓ7. Θεία Δίκη σήμερα, Θεία Δίκη και το Σάββατο στον Βόλο!

Κατηγορία Μπάσκετ

Ανισόρροπος  και ψυχοβγάλτης…  παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα απέναντι στον Προμηθέα Πατρών, καταφέρνοντας σε ένα παιχνίδι που χάρη στην απόδοση του να στοχεύει στην τριαντάρα εκδίκηση προς τους Πατρινούς, να το οδηγήσει στην παράταση και να το κερδίσει όμως στο φινάλε. Περισσότερο τρολάρισμα παρά κοουτσάρισμα είδαμε σήμερα από τον Καστριτή που χαμένος στις εμμονές μας πρόσφερε αυτό το απίστευτο θέαμα που ευτυχώς κατέληξε σε νίκη… Όπως και να έχει η σειρά οδηγείται σε τρίτο παιχνίδι με τον ΑΡΗ να δείχνει ικανός για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο.

ΜΕ ΜΠΟΧΩΡΙΔΗ ΚΑΙ ΧΑΡΕΛ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Αποφασισμένος να κόψει το σερί του Προμηθέα μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι παρά το καλό ξεκίνημα των Πατρινών στα πρώτα λεπτά. Με τον Μποχωρίδη ύστερα από πάρα πολύ καιρό να επιστρέφει στις καλές εμφανίσεις όπως και ο Χάρελ ο ΑΡΗΣ κατάφερε να τελειώσει το πρώτο δεκάλεπτο με 21-16. Σε ένα δεκάλεπτο όπου παρόλο που μόλις 4 παίκτες είχαν καταφέρει να σκοράρουν και υπήρχαν κάποια αμυντικά προβλήματα δείχναμε ικανοί να φθάσουμε στη νίκη.

ΜΠΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΤΗΝ ΕΞΙΣΩΣΗ ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ

Όσο κυλούσε ο χρόνος ολοένα και περισσότεροι παίκτες άρχισαν να εμφανίζονται στο παρκέ και να προσφέρουν σε άμυνα και επίθεση με αποτέλεσμα το παιχνίδι να μετατραπεί σε παράσταση για έναν ρόλο. Σόουζα,  Γκάλινατ και ο αφηνιασμένος Χάρελ ήταν οι βασικοί λόγοι που φθάσαμε στο εντυπωσιακό +25 περίπου 11’  πριν τη λήξη του αγώνα με τον κόσμο να απολαμβάνει την αντίδραση της ομάδας μετά τα συνεχόμενα στραπάτσα κόντρα στους Πατρινούς.

ΜΝΗΜΕΙΩΔΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΥΤΟΧΕΙΡΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

Ούτε ο πιο απαισιόδοξος φίλος της ομάδας δεν θα μπορούσε να φανταστεί αυτό που παρακολουθήσαμε στο 4ο δεκάλεπτο. Παίκτες να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο, ένας προπονητής να διεξάγει κάποιου είδους «μπασκετικό πείραμα» και 3 διαιτητές που σφύριζαν ότι τους κατέβαινε… προφανώς ενθουσιασμένοι από την αντίδραση των Πατρινών που αντί να εγκαταλείψουν το παιχνίδι έκαναν τα πάντα για να το ανατρέψουν. Οι 25 πόντοι έγιναν μια μακρινή ανάμνηση και ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση. Εκεί ευτυχώς ο κόουτς θυμήθηκε τους παίκτες που είχε ξεχάσει και η νίκη μετά κόπως και βασάνων βάφτηκε στα κιτρινόμαυρα.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟ FEELING ΛΕΕΙ ΗΤΤΑ

Η νίκη είναι αυτό που μετράει και από την στιγμή που ο ΑΡΗΣ την πήρε όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Ναι αν απλά άκουσες το αποτέλεσμα, σίγουρα όχι αν παρακολούθησες το παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που κατήργησε κάθε μπασκετική λογική και επιβεβαίωσε την ανεξήγητη εικόνα αποσύνθεσης που διέπει την ομάδα μας. Και δυστυχώς αυτή η αποσύνθεση έχει την υπογραφή ενός προπονητή που πιστέψαμε όχι γιατί ήταν απλά «καλός άνθρωπος» αλλά γιατί με την δουλειά του έπεισε και τον τελευταίο φίλο της ομάδας. Δυστυχώς εδώ και καιρό ο κόουτς το έχει χάσει… Μποχωρίδης, Σόουζα, και Γκάλινατ ξεχάστηκαν στον πάγκο για να παίξει 30’ ο αόρατος Μπλούμπεργκς, 22’ ο σε άλλο γήπεδο Σανόγκο και 24’ ο βραχυκυκλωμένος Στάρκ! Όταν ο παίκτης δεν είναι σε καλή μέρα ή απλά δεν του βγαίνει το παιχνίδι δεν φταίει αυτός που παραμένει μέσα και κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Όπως και το ανάποδο. Αν βλέπεις ότι ο Μποχωρίδης έχει πάρει φόρα και ο Σόουζα υπερέχει κάτω από το καλάθι και εσύ τους αφήνεις στον πάγκο δεν σου φταίει κανείς άλλος. Τραγικό κοουτσάρισμα για ακόμη ένα παιχνίδι από έναν προπονητή που πιστέψαμε ότι μπορούσε να κάνει τη διαφορά.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

Στα ίσια έφερε τη σειρά με τον Προμηθέα Πατρών ο ΑΡΗΣ μας, κερδίζοντας στην παράταση με 89-85 και στέλνοντας τις 2 ομάδες σε έναν «τελικό» στην Πάτρα. Προτού όμως φθάσει στη νίκη κατάφερε όσους άφησαν στην άκρη την «αμηχανία» του ποδοσφαιρικού ντέρμπι και βρέθηκαν σήμερα στο Παλέ να τους προσφέρει και αυτός ένα δυνατό ψυχολογικό τεστ αντοχών... Πως αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις την απίστευτη προσπάθεια αυτοχειρίας που παρακολουθήσαμε σήμερα και την απώλεια του +25 μέσα σε περίπου 10’; Το τελικό αποτέλεσμα όμως είναι πάντα αυτό που μετράει και σήμερα η ομάδα τα κατάφερε! Ας ελπίσουμε να κάνει το ίδιο και στην Πάτρα ανεξαρτήτως απόδοσης.   

ΥΓ. Μια ντουζίνα υστερόγραφα θα πρέπει να γραφούν σήμερα για τον Μποχωρίδη που έπαιξε μόλις 15΄, τον Σόουζα που ξαφνικά είναι χρήσιμος παίκτης, τον Στάρκ  και άλλα πολλά. Η ουσία όμως είναι ότι όταν θέτεις ως στόχο τα ελάχιστα αυτονόητα και δηλώνεις πετυχημένος 3 μήνες πριν τελειώσει η χρόνια τότε κινδυνεύεις να καταντήσεις πεδίο για μπασκετικά πειράματα σαν και αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα.

Κατηγορία Μπάσκετ
Σελίδα 1 από 111

#YELLOW RADIO 101.7

Listen live yellow radio 92.8

#ΣΧΟΛΙΑ

logoFinal2007

Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ  μας μέσω του διαδικτύου!

Newsletter

Εγγραφείτε και ενημερωθείτε πρώτοι για όλα τα θέματα του ΑΡΗ μας!

Λέμε ΟΧΙ στο spam!