Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στους Γάλλους γνωρίζοντας την ήττα με 68-76 με πανομοιότυπο σχεδόν τρόπο με το πρώτο παιχνίδι στην Γαλλία. Η Μπουργκ προσπαθούσε να επιβάλλει τον ρυθμό της, ο ΑΡΗΣ έμενε πίσω στο σκορ, αντιδρούσε, ισοφάριζε και μετά πάλι τα ίδια. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες κακές επιλογές στην επίθεση, τα ίδια χαμένα ριμπάουντ και τα ίδια …σφαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών. Για να μην αποπροσανατολιστούμε όμως, η Μπούργκ ήταν ανώτερη πάνω στο παρκέ από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα και δίκαια επικράτησε ακόμη και αν οι 3 διαιτητές μας έσπασαν τα νεύρα με τις αποφάσεις τους. Για αυτό και χειροκροτήθηκε η προσπάθεια των παικτών του Καστρίτη στο τέλος ακόμη και αν δεν ήρθε το επιθυμτό αποτέλεσμα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ

Η Μπουργκ δεν είναι τυχαία 1^η στον όμιλο μας και 2^η στην Γαλλία. Είναι μια ποιοτική ομάδα με υψηλό μπασκετικό IQ που αν σε βρει χαλαρό σε τιμωρεί. Χαλαρός όπως ήταν ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα όπου διαρκώς πάλευε να βρει λύσεις στα προβλήματα του. Προβλήματα που ξεπεταγόντουσαν από παντού και δεν είχαν σταματημό.  Το 10-22 του πρώτου δεκαλέπτου φανέρωνε πόσο κακός ήταν ο ΑΡΗΣ τόσο στα επιθετικά όσο και στα αμυντικά του καθήκοντα.  Η συνέχεια απλά επιβεβαίωσε ότι ο Καστρίτης και οι παίκτες του δεν είχαν τις λύσεις. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί αυτή η «λούπα» με τους Γάλλους να ξεφεύγουν με +12 πόντους, τον ΑΡΗ να ισοφαρίζει και μετά η Μπούργκ να βρίσκει τους τρόπους να πάει την διαφορά σε διψήφιους αριθμούς. Το 60-63 περίπου 6’ πριν το τέλος ήταν η τελευταία μας απόπειρα αντεπίθεσης όπου οι Γάλλοι με 2 τρίποντες βόμβες την τελείωσαν. Και τι λύσεις να βρει ο Καστρίτης όταν επί της ουσίας μόλις 2 παίκτες μπήκαν στο πνεύμα του αγώνα και ήταν παρών σε όλη την διάρκεια του. Τολιόπουλος και Γκάλινατ ήταν οι μοναδικές αξιόπιστες απειλές για το καλάθι της Μπουργκ αλλά όπως φάνηκε δεν ήταν αρκετοί. Οι υπόλοιποι άτολμοι, νευρικοί και τσαπατσούληδες… Χειρότερο όλων όμως η ασυνέπεια που έδειξε η ομάδα στα αμυντικά της καθήκοντα και στις μάχες των ριμπάουντ. Η επίθεση έχει να κάνει και με την ημέρα που θα βρεθεί ο κάθε παίκτης. Η άμυνα και τα ριμπάουντ έχουν να κάνουν καθαρά με την πνευματική ετοιμότητα και την συγκέντρωση που δείχνει κάθε παίκτης μέσα στο παιχνίδι. Και ο ΑΡΗΣ σε αυτό το παιχνίδι υστέρησε σημαντικά και για αυτό ηττήθηκε.

ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Ο φετινός ΑΡΗΣ παρά τις ανατροπές και τα ξεσπάσματα του σε αρκετά παιχνίδια από την αρχή φαίνεται πως θα αγωνιστεί στο παιχνίδι. Όχι το αν θα παλέψει το παιχνίδι, αυτό είναι δεδομένο. Αλλά το αν θα παρουσιαστεί συγκεντρωμένος στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού με σωστές αντιδράσεις και αποφάσεις και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Δεν ήταν συγκεντρωμένος ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό ακριβώς πλήρωσε. Την μια έδειχνε αδράνεια στην άμυνα, την άλλη έχανε τα ριμπάουντ, πιο μετά τους έφευγε η μπάλα δεξιά και αριστερά και όταν πήγαινε στην επίθεση αν δεν πήγαινε η μπάλα στον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ έκανες τον σταυρό σου. Και όλα αυτά μετά από την σπουδαία εμφάνιση και διπλό κόντρα στην ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο Καστρίτης είναι η σωματική και πνευματική διαχείριση των παικτών του. Δεν γίνεται να έχεις τόσες μεταπτώσεις στην απόδοση σου. Και δυστυχώς δεν βελτιώνεσαι… εκτός και αν βελτιωθείς όταν επιστρέψουν όλοι. Οπότε αναμένουμε.

ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΓΚ

Και έως τώρα να συνεχιζόταν το παιχνίδι, το πιο πιθανό θα ήταν να βλέπαμε την ίδια εικόνα. Ο ΑΡΗΣ να μένει πίσω στο σκορ, να παλεύει, να επιστρέφει από διψήφιες διαφορές και πάλι από την αρχή… Πολλά λάθη, ακόμη περισσότερη αστοχία. Ήταν και οι εκνευριστικοί διαιτητές στη μέση. Με έναν Τολιόπουλο και έναν Γκάλινατ δεν μπορούσες να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω. Συνεχίζουμε δυνατά για την πρόκριση που παραμένει στα χέρια μας.

ΥΓ. Να δεις που και στο μπάσκετ όπως μας πάνε οι διαιτητές στην Ευρώπη θα μας κάνουν να αγαπήσουμε τους Έλληνες διαιτητές.

Με ένα εντυπωσιακό φόλοου κάρφωμα του Γκάλινατ 0.8’’ πριν τη λήξη ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη απέναντι στην Μπουντούτσνοστ και αγκάλιασε την πρόκριση! Κακή η ομάδα για περίπου 3 δεκάλεπτα, μεταμορφώθηκε στο 4^ο δεκάλεπτο όπου με την ώθηση της εκστασιασμένης από την ποδοσφαιρική πρόκριση κερκίδα έκανε την ολική ανατροπή έστω και με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο. Κλίμα γιορτής στο Nick Galis Hall με το 2 στα 2 να φωτίζουν μια σπουδαία ΑΡΕΙΑΝΗ βραδιά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ

Στο ίδιο μοτίβο ακριβώς με τα τελευταία μας παιχνίδια, και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε σαν υπνωτισμένος. Πολύ κουρασμένος για να παίξει άμυνα, πολύ ταλαιπωρημένος για να πάρει τις σωστές επιλογές στην επίθεση. Έτσι έμοιαζε παρά το ότι ο Τολιόπουλος μπήκε ζεστά και φόρτωνε το αντίπαλο καλάθι.  Και σαν σε επανάληψη όταν ξεκίνησαν τα λάθη στην επίθεση οι Μαυροβούνιοι που είχαν κυριαρχήσει μέσα στη ρακέτα μας ξέφυγαν με +11. Διαφορά που για περίπου 2 δεκάλεπτα παλεύαμε να μειώσουμε και δεν μπορούσαμε.

Η ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛ.ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ ΜΕ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ NICK GALIS HALL

Στην τελευταία περίοδο η ομάδα έκανε αυτό που κάνει πάντα. Έπαιξε σαν ΑΡΗΣ! Πιεστική άμυνα, δυνατά στις μονομαχίες για τα ριμπάουντ και αποφασιστικότητα στην επίθεση. Οι Μαυροβούνιοι άντεχαν και απαντούσαν κάθε φορά που πηγαίναμε να ισοφαρίσουμε αλλά φαινόταν ότι κάτι έχει αλλάξει. Περίπου 6’ πριν το φινάλε… και τα vibes από το εύστοχο πέναλτι του Βεστράτε στο Κλ.Βικελίδης καταφθάνουν στο Nick Galis Hall! Απότομα το Παλέ γεμίζει, τρέλα ξεχειλίζει από παντού και ο κόσμος μπαίνει δυνατά πλέον στο παιχνίδι για να το γυρίσει.  Ο Τολιόπουλος ασπάστηκε την θετική αύρα του κόσμου και με διαδοχικά μεγάλα καλάθια έφερε τον ΑΡΗ μια ανάσα από τη νίκη. Μια ανάσα από το εντυπωσιακό άλμα του Γκάλινατ που άρπαξε την μπάλα από το άστοχο τρίποντο του Χάρελ και την κάρφωσε στο καλάθι!

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΑ …ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ

Must win ήταν το σημερινό παιχνίδι και παρά την μέτρια εικόνα η ομάδα μας τα κατάφερε και έκανε το αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση. Και αυτό είναι ίσως το μοναδικό θετικό που μπορούμε να κρατήσουμε από την αποψινή βραδιά. Όπως φυσικά και την σπουδαία εμφάνιση του Τολιόπουλου αλλά και την θετική παρουσία του Μποχωρίδη για ακόμη ένα παιχνίδι που δείχνει να ανεβαίνει. Κατά τα άλλα… τραυματισμοί; ιώσεις; κούραση; ή πιο απλά η ομάδα δεν παίζει καλά. Οι λόγοι ή οι δικαιολογίες δεν έχουν σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ομάδα εδώ και καιρό παρουσιάζεται νωθρή, ξεχνάει να κάνει βασικά πράγματα όπως μπλοκ αουτ, είναι μπερδεμένη στο πως θέλει να παίξει άμυνα, επίθεση με ατομικές ενέργειες μόνο και έχει φθάσει πλέον στο σημείο να μην βάζει και βολές. Δεν ήταν τόσο καλοί οι αντίπαλοι μας σήμερα για να κριθεί έτσι το παιχνίδι. Εμείς δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε. Μακάρι όλο αυτό να οφείλεται όντως σε κάποιους «περαστικούς» παράγοντες και όταν όλοι οι παίκτες είναι υγιείς να ξαναβρεί ο ΑΡΗΣ την αγωνιστική του ταυτότητα. Αν όμως δεν έχει να κάνει με συγκυρίες όλο αυτό τότε σε λίγο που θα ξεκινήσουν τα κρίσιμα θα υπάρξει πρόβλημα.

ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Πολύ λίγοι… οι Μαυροβούνιοι για να μας χαλάσουν την βραδιά και ο Γκάλινατ ήταν εκεί για να διασφαλίσει ότι το πάρτι που ξεκίνησε από το Κλ.Βικελίδης θα συνεχιστεί και στο Nick Galis Hall! Τρομερός ο Τολιόπουλος πάλευε σχεδόν μόνος του μέχρι να μπει και ο κόσμος στην εξίσωση και με την θετική ενέργεια της ποδοσφαιρικής πρόκρισης να σπρώξει την ομάδα προς τη νίκη.  Μέτριος ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά από την στιγμή που πήρε αυτό που ήθελε, τέλος καλό, όλα καλά! 2 στα 2 και ΓΙΝΕ ΑΡΗΣ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!

Κουρασμένος σωματικά και πνευματικά παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στη Ρουμανία και μοιραία γνώρισε την ήττα. Η πολυδιαφημισμένη άμυνα στην πράξη έμοιαζε με το απόλυτο μπάχαλο με τους αντιπάλους μας να μπούκαρουνν στην ρακέτα μας με ευκολία να βάζουν πόντους χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Και όταν τα έχαναν έπαιρναν το ριμπάουντ(23!) ή κέρδιζαν το φάουλ και σούταραν βολές. Με τέτοια εικόνα και το τελικό -16 μοιάζει ικανοποιητικό.

ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Το γρήγορο προβάδισμα της Κλουζ και η ευκολία με την οποία σκόραραν οι αντίπαλοι ήταν τα πρώτα σημάδια ότι ο ΑΡΗΣ δεν πατούσε καλά πάνω στο παρκέ. Το ξέσπασμα όμως του Σόουζα με συνεχόμενους πόντους και καλές άμυνες μας έφεραν μπροστά στο σκορ με 10-11. Μπλούμπεργκς και Γκάλινατ έδωσαν λύσεις στην επίθεση και παρά τα αμυντικά προβλήματα και τα χαμένα ριμπάουντ το πρώτο δεκάλεπτο έκλεισε στο 23-22.

ΠΛΗΓΗ ΠΟΥ ΑΙΜΟΡΑΓΟΥΣΕ Η ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Και όταν το παιχνίδι κυλάει χωρίς να βρίσκεις λύσεις στα προβλήματα σου τότε αναπόφευκτα κάποια στιγμή ο αντίπαλος θα ξεφύγει. Και αν στο δεύτερο δεκάλεπτο χάρη στην επίθεση καταφέραμε να μείνουμε κοντά στο σκορ στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε η ολική κατάρρευση. Το 74-52 περίπου 11’ πριν τη λήξη της αναμέτρησης αποτύπωνε ξεκάθαρα την αδυναμία μας να αμυνθούμε αλλά και να ελέγξουμε τα ριμπάουντ. Το ξέσπασμα των παικτών μας προς τα μέσα της 4^ης περιόδου έριξε τη διαφορά στους 12 πόντους αλλά ως εκεί. 

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ

Εύκολη ήττα σε μια από τις χειρότερες φετινές μας εμφανίσεις που δεν χωράνε δικαιολογίες. Ναι η κούραση είναι ένας σημαντικός παράγοντας αλλά αυτή η αστάθεια που δείχνουμε σε βασικά κομμάτια του παιχνιδιού μας μάλλον έχει τις ρίζες της αλλού. Περισσότερο πνευματικά κουρασμένοι μοιάζουν οι παίκτες και ο προπονητής μας παρά σωματικά. Δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή να μαρκάρουμε με τρόπο που δεν μας βγαίνει. Ούτε μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά τα «τεχνάσματα» του Καστρίτη με παίκτες που ενώ βρίσκονται σε καλή ημέρα όπως ο Σόουζα ξεχνιούνται στον πάγκο και άλλοι που δεν βλέπονται όπως ο Μποχωρίδης παίρνει τόσο πολύ χρόνο συμμετοχής. Δεν φταίει ο παίκτης για αυτό… Ούτε η σωματική κούραση του κόουτς. Ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται τα 2 παιχνίδια την εβδομάδα πρώτα πνευματικά και μετά σωματικά. Και για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να αρχίσει να προσαρμόζεται και στο παιχνίδι του αντιπάλου και φυσικά να βρει ένα σχήμα με ψηλά κορμιά που να σταθεροποιηθεί. Με το να παίζουν συνολικά 33’ σπασμένα σε τετράλεπτα οι 2 ψηλοί σου χωρίς να έχουν καν πρόβλημα με φάουλ δεν πρόκειται ποτέ να βρουν τα πατήματα τους και να σου δώσουν αυτά που θέλεις. Και αν πορευτούμε με την πίστη ότι στα κρίσιμα παιχνίδια που θα έρθουν θα κερδίσουμε με ψηλό τον Σλαφτσάκη μάλλον θα εκπλαγούμε δυσάρεστα.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 4 ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ

Ανέτοιμος πνευματικά και χωρίς ενέργεια σωματικά παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στην Ρουμανία με το τελικό 90-74 να μην μαρτυράει το πόσο κακή ήταν η ομάδα μας σήμερα. Με άμυνα και ριμπάουντ για να σπάνε πλάκα οι αντίπαλοι επί 40’ δεν μπορείς να ελπίζεις σε τίποτα παραπάνω. Κακή η διαχείριση και από τον κόουτς που αδυνατεί να προσαρμόσει τα πλάνα του όταν ο αντίπαλος δεν μας «ταιριάζει». Χάθηκε η ευκαιρία για να κοιτάξουμε ψηλότερα αλλά η πρόκριση παραμένει στα χέρια μας. Συνεχίζουμε…

ΥΓ. Και όταν είσαι τόσο κακός τι να σχολιάσεις και για την εκνευριστική διαιτησία που σφύριζε με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά τις 2 ομάδες;

Σε γιορτινούς ρυθμούς ομάδα και κόσμος έδωσαν μια ακόμη παράσταση με καλεσμένο αυτή τη φορά τη Σλάσκ. Οι Πολωνοί ήταν πολύ αδύναμοι για να μας κοντράρουν και οι παίκτες του Καστρίτη άρπαξαν την ευκαιρία για να πάρουν μια εύκολη νίκη και παίζοντας κατά διαστήματα ωραίο μπάσκετ. Κορυφαίος ο Τολιόπουλος με 18 πόντους, 5 ασίστ και 6 ριμπάουντ! Αρκετά καλοί και οι Μπλούμπεργκς και Γκάλινατ που πέτυχαν από 17 και 16 πόντους αντίστοιχα, ενώ ο Χάρελ ήταν ο ήρωας της άμυνας με 5 κλέψιματά! Απόλαυσε τη νίκη ο κόσμος που βρέθηκε στο Παλέ που την χρειαζόταν για να ηρεμήσει μετά το φιάσκο στο Λαύριο.

ΔΕΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Όλοι το γνωρίζαμε ότι η Σλάσκ δεν θα μπορούσε να μας κοντράρει μέσα στην έδρα μας και αυτό φρόντισε να το επιβεβαιώσει ο ΑΡΗΣ μας από το ξεκίνημα του αγώνα. Η συνεργασία Τολιόπουλου – Μπάξτον απέδωσε από νωρίς καρπούς και η ομάδα πήρε με το καλημέρα το προβάδισμα και δεν το ξαναέχασε ποτέ. Μάλιστα δείχνοντας και μια πολυφωνία στην επίθεση κατάφερε να χτίσει και μια διψήφια διαφορά με την ολοκλήρωση του πρώτου δεκαλέπτου.

ΑΠΑΝΤΕΣ ΘΕΤΙΚΟΙ

Το ροτέισον του Καστρίτη δεν επηρέασε το ρυθμό που είχε βρει η ομάδα και ο ΑΡΗΣ συνέχιζε στο ίδιο τέμπο ανεξάρτητα από τους 5 που πατούσαν πάνω στο παρκέ. Ωστόσο ο Τολιόπουλος, ο Γκάλινατ και ο Μπλούμπεργκ ήταν αυτοί που έκαναν την διαφορά όποτε αγωνιζόντουσαν και οι βασικοί λόγοι που ποτέ δεν κινδυνέψαμε από τη Σλάσκ. Και οι υπόλοιποι όμως που αγωνίσθηκαν είχαν θετικό πρόσημο για αυτό και το ξεκούραστο τελικό +22.

ΣΑΝ ΜΙΑ ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

Με την επιστροφή του Σανόγκο να είναι το σημείο αναφοράς στην αποψινή αναμέτρηση ο Καστρίτης  εκμεταλλεύτηκε στο απόλυτο την ευκαιρία που του έδινε η διαφορά δυναμικότητας με την Σλάσκ. Έδωσε χρόνο σε όλους τους παίκτες και κυρίως στους Σανόγκο και Στάρκ που ήταν απαραίτητο. Δοκίμασε σχήματα και είδε την ομάδα του σχεδόν σε όλες τις καταστάσεις να λειτουργεί καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν. Τα 17 τρίποντα και οι 22 ασίστ είναι 2 νούμερα της στατιστικής που αποτυπώνουν ότι ο ΑΡΗΣ χωρίς τον Κάρ λειτουργεί πολύ καλύτερα. Είναι πιο ώριμος στο παιχνίδι του και πλέον με τον Στάρκ η μπάλα κυκλοφορεί πιο σωστά και τα σουτ γίνονται υπό καλύτερες συνθήκες. Ο ΑΡΗΣ μετά από αυτή την αλλαγή αρχίζει να γίνεται πιο ομάδα και να αποκτάει σταθερότητα. Και αυτό είναι κάτι που θα επιβεβαιωθεί πιο έντονα στα επόμενα παιχνίδια.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΡΟΛΟ

Μια χαλαρή όμορφη βραδιά αναμέναμε σήμερα στο Παλέ και  ο ΑΡΗΣ φρόντισε να μας την προσφέρει απλόχερα κερδίζοντας εύκολα την Σλάσκ με 93-71! Ο Τολιόπουλος επέστρεψε στις εντυπωσιακές εμφανίσεις και μαζί με τον Μπλούμπεργκς και τον Γκάλινατ κατέστρεψαν κάθε σκέψη των Πολωνών για αντίδραση. Θετικός ο Σανόγκο στην επιστροφή του μετά τον τραυματισμό, πολύ καλός και ο Χάρελ που αποθεώθηκε για την μαχητικότητα του στην άμυνα. Χαμόγελα αισιοδοξίας στο γήπεδο με τον κόσμο να βλέπει την ομάδα να βελτιώνεται με τον ερχομό του Στάρκ και να δίνει υποσχέσεις για ακόμη καλύτερα πράγματα στη συνέχεια! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Σπουδαία νίκη πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Άγκυρα, κερδίζοντας την Τούρκ Τέλεκομ και μαζί το ξεκάθαρο προβάδισμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση! Οι παίκτες του Καστρίτη πιο αποφασιστικοί από ποτέ δεν επέτρεψαν ποτέ στους Τούρκους να κοιτάξουν τη νίκη και πήραν με επιβλητικό τρόπο ένα μεγάλο διπλό. Κορυφαίος ο Τολιόπουλος με μια πληθωρική εμφάνιση αλλά και ο Στάρκ που μοιάζει να είναι ακριβώς αυτός ο παίκτης που έλειπε!

ΞΑΝΑΣΥΣΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΠΑΤΗΣΕ ΤΟ ΠΑΡΚΕ

Είναι παιχνίδια σαν το σημερινό που λες ότι αυτή η «παράδοση» ή η «αύρα» που ακολουθεί μια ομάδα επηρεάζει όλους όσους αποτελούν κομμάτι της. Κάπως έτσι οι παίκτες του Γιάννη Καστρίτη πάτησαν στο παρκέ αποφασισμένοι να τιμήσουν τα χρώματα της φανέλας της ομάδας που την ακολουθεί και το προσωνύμιο «τουρκοφάγος». Με τους Μπλούμπεργκ και Τολιόπουλο να μοιράζονται τους πρώτους 10 πόντους της ομάδας και τον Χάρελ να χρίζεται σκόρερ με τρίποντο ο ΑΡΗΣ προηγήθηκε με 13-7 δείχνοντας απόλυτα συγκεντρωμένος στο τι θέλει να κάνει μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου.

ΔΕΝ ΕΡΙΧΝΕ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Ο χρόνος κυλούσε και ο ΑΡΗΣ συνέχιζε στο ίδιο ακριβώς τέμπο. Σκύλιαζε στην άμυνα και έκανε τις σωστές επιλογές στην επίθεση. Κάτι που του επέτρεπε ακόμη και όταν δεν του έβγαιναν οι άμυνες να διατηρεί το προβάδισμα στο σκορ. Μάλιστα το τι έβρισκε ολοένα και από περισσότερους παίκτες πόντους στην επίθεση έριχνε το ηθικό των αντιπάλων μας που ανέβαζαν διαρκώς την πίεση στην άμυνα αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Κάτι που φάνηκε όταν οι Τούρκοι προσπέρασαν για πρώτη φορά στο σκορ με 33-32 αλλά αυτό διάρκεσε μόλις για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ο ΑΡΗΣ δεν πτοήθηκε ούτε από τα φάουλ των 2 ψηλών του, πάλεψε με χαμηλά σχήματα και έκλεισε το ημίχρονο με 41-46.

ΤΟΥΣ ΖΑΛΙΣΕ Ο ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕ Ο ΣΤΑΡΚ

Και αν ο Τολιόπουλος που ανακηρύχθηκε και MVP της αναμέτρησης ήταν αυτός με την μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοση του και τις 9 ασίστ που έκανε μάγκες τους συμπαίκτες του, ο Στάρκ ήταν αυτός έγειρε την πλάστιγγα της νίκης ξεκάθαρα προς την πλευρά μας! Το διστακτικό ξεκίνημα του Στάρκ στο πρώτο ημίχρονο έδωσε τη θέση του σε μια ονειρική εμφάνιση στο Β ημίχρονο που σμπαράλιασε την άμυνα-ξύλο των Τούρκων. 19 πόντοι με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας, με κάθε καλάθι να ισοπεδώνει τον ενθουσιασμό των αντιπάλων που δεν έλεγαν να το πάρουν απόφαση. Κάτι όμως αναπόφευκτο μιας και 2’ πριν το φινάλε ο ΑΡΗΣ είχε φθάσει τη διαφορά στο +16 και η νίκη ήταν ήδη στο αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη.

ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΑΝΑΕΙΔΑΜΕ ΦΕΤΟΣ

Εκ των συνθηκών λόγω της απουσίας του Κατσίβελη και την αποχώρηση του Κάρ ο κόουτς Καστρίτης θα έπρεπε τον χρόνο του Κάρ να τον μοιράσει αλλού και αυτό από μόνο του ήταν εξαρχής αρκετό για να αναμένουμε να δούμε κάτι το διαφορετικό. Διαφορετικό από το να παίρνει 25’ χρόνο συμμετοχής ένας παίκτης σε έναν ρόλο που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί ούτε στο ελάχιστο. Δεν χρειαζόταν να πάρει ο Στάρκς τα πάνω του για να φανεί η διαφορά. Η μπάλα κυκλοφορούσε καλύτερα, με μεγαλύτερη ασφάλεια και προς την σωστή κατεύθυνση. Είτε κατέβαζε ο Τολιόπουλος, είτε ο Στάρκς είτε ακόμη και ο Μποχωρίδης που δεν έκανε και την καλύτερη του εμφάνιση, τα πράγματα ήταν κατά πολύ καλύτερα χωρίς τον Μάρκους Καρ. Αν συνυπολογίσουμε και τα σημαντικά καλάθια που πέτυχε ο Στάρκ όταν η ομάδα πιεζόταν και η μπάλα έκαιγε τότε η διαφορά είναι χαώδης. Ο ΑΡΗΣ βρήκε έναν ακόμη πυλώνα στο παιχνίδι του και αυτό βοηθάει ολόκληρη την ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε και σήμερα όταν το βάρος της επίθεσης μοιράζεται σε πολλούς όλα γίνονται πιο εύκολα. Μετά τη σημερινή εικόνα και το ντεμπούτο του Στάρκ μόνο αισιοδοξία υπάρχει για τη συνέχεια. Να επιστρέψουν όλοι υγιείς και μετά θα μετρήσουμε τις πραγματικές μας δυνάμεις!

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΖΕΣΤΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Ας ξανασυστηθούμε… είπε ο ΑΡΗΣ σήμερα με την εμφάνιση του στην Άγκυρα, δικαιολογώντας για ακόμη μια φορά το «Τουρκοφάγος» που μας συνοδεύει. Η ηγετική εμφάνιση του Τολιόπουλου και το ονειρικό ντεμπούτο του Στάρκ έκαναν την διαφορά σε μια σπουδαία βραδιά για τον ΑΡΗ μας! Σημαντικό διπλό που μας βάζει πλέον ξεκάθαρα σε τροχιά πρόκρισης! Τρομερή εμφάνιση που μας κάνει να ανυπομονούμε για το ματς στο Λαύριο! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με πιεστική άμυνα για σχεδόν 40’ και τον Χάρελ με τον Τολιόπουλο να είναι καθοριστικοί στο φινάλε, ο ΑΡΗΣ επικράτησε της Λιετκαμπέλις με 69-60! Πήρε η ομάδα την σημαντική νίκη που ήθελε κόντρα σε μια ομάδα που στοχεύει να αφήσει πίσω στην κούρσα της πρόκρισης, ωστόσο δεν κατάφερε να καλύψει την διαφορά της πρώτης αναμέτρησης και αυτό ίσως να παίξει τον ρόλο του στη συνέχεια. Δεν αγωνίσθηκε δευτερόλεπτο ο Στάρκ, στο αντίο(?) του Κάρ που προσπάθησε χωρίς όμως να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο στα 23’ που αγωνίστηκε.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ

Καλά ξεκίνησε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι, όχι γιατί πήρε από νωρίς κάποιο σημαντικό προβάδισμα αλλά γιατί από τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά φαινόταν ότι τους είχαμε. Η άμυνα μας με εξαίρεση ίσως τις αλλαγές στα μαρκαρίσματα των Σόουζα και Μπάξτον ήταν πιεστική και σε μεγάλο βαθμό αποτελεσματική. Τα 10 κλεψίματα μας και τα 23 λάθη των αντιπάλων που αποτυπώθηκαν στο τέλος της αναμέτρησης φαινόντουσαν από την αρχή.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΦΩΝΙΑ ΣΤΗΝ ΔΥΣΤΟΚΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Σε συνέχεια του αγώνα με το Περιστέρι και σήμερα ο ΑΡΗΣ προσπάθησε να έχει πολυφωνία στην επίθεση  παίρνοντας πόντους σχεδόν από όλους όσους πατούσαν παρκέ. Κόντρα όμως σε αυτή την διάθεση που είχε η ομάδα μας το πρόβλημα στην επίθεση για περίπου 3 δεκάλεπτα έκανε την εμφάνιση του. Ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν κατάφερε να αυξήσει την διαφορά πέρα από το +12 αλλά έφθασε στο σημείο να μείνει πίσω στο σκορ και να αγκομαχά εκ νέου για τη νίκη. Παρά όμως τα κενά κάτω από το καλάθι και τα μακρινά σουτ που φάγαμε, η άμυνα ήταν αυτή που κάλυπτε την αστοχία μας και μπλόκαρε την αντεπίθεση των Λιθουανών.

ΧΑΡΕΛ ΚΑΙ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝ ΤΗ ΝΙΚΗ

Η Λιετκαμπέλις κατάφερε να προηγηθεί με 56-57 περίπου 4΄ πριν την λήξη μεταφέροντας πλέον το άγχος της απαραίτητης νίκης στην πλευρά μας. Γιατί από εκεί που κυνηγούσαμε να καλύψουμε την διαφορά φθάσαμε να απειλούμαστε και με ήττα… Εκεί όμως ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα. Συνέχισε την πιεστική του άμυνα και βρίσκοντας στο πρόσωπο του Χάρελ και του Τολιόπουλου την αποφασιστικότητα και ψυχραιμία που χρειαζόταν αντέδρασε και έφθασε στη νίκη! Ιδιαίτερα ο Χάρελ που δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες εμφανίσεις ήταν παντού στο γήπεδο κάνοντας τα πάντα!

Η ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑΚΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

Απίστευτη άμυνα έπαιξε ο ΑΡΗΣ και σήμερα κυρίως χάρη στο επίπεδο έντασης που έβγαλαν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν. Ακόμη και αυτοί οι εύκολοι πόντοι κάτω από το καλάθι μας και τα χαμένα ριμπάουντ έμοιαζαν με αδιάφορες παράπλευρες απώλειες. Τα λάθη των Λιθουανών και τα κακά τελειώματα τους στην επίθεση ήταν αποτέλεσμα αυτής της πίεσης που διήρκησε για 40’. Αν ήμασταν λίγο καλύτεροι στην επίθεση τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα. Η διστακτικότητα  όμως της πλειοψηφίας των παικτών , οδηγεί στις κακές επιλογές και στην αστοχία και αυτό είναι κάτι που μας ακολουθεί από την αρχή της σεζόν. Ακόμη όμως και έτσι δεν γίνεται να παραβλέψουμε ότι έστω και με αργούς ρυθμούς βλέπουμε μια βελτίωση. Ο Μπλούμπεργκ αρχίζει να προσφέρει, ο Σόουζα θέλει να συμμετέχει ενεργά στο παιχνίδι, ο Μπάξτον αν του την δώσεις σωστά θα το τελειώσει και ο Χάρελ όταν το παίρνει απόφαση δείχνει ικανός για σπουδαία πράγματα! Μέχρι και αυτός ο Κάρ σε σχέση με τις τραγικές εμφανίσεις του είναι πλέον πιο υποφερτός. Ενώ και ο Τολιόπουλος που είναι με διαφορά ο πιο συνεπής παίκτης στο σκοράρισμα είναι φανερό ότι προσπαθεί να γίνει πιο αποτελεσματικός στο παιχνίδι του. Με έναν πάντως πιο φυσιολογικό πόιντ γκαρντ από τον Κάρ το πιο πιθανό είναι να δούμε όλους τους παίκτες βελτιωμένους. Ο χρόνος που κρατά την μπάλα ο Καναδός και οι επιλογές που παίρνει οδηγεί και τους υπόλοιπους σε λάθη. Και αυτό όταν διορθωθεί θα δούμε έναν ανεβασμένο και απελευθερωμένο ΑΡΗ.

ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Δυσκολεύτηκε, αγχώθηκε αλλά στο τέλος τα κατάφερε! Μπορεί να μην ήρθε η διαφορά των 11 πόντων που θέλαμε αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ με το πείσμα και την μαχητικότητα του, πείθει ότι στο τέλος θα πάρει την πρόκριση που θέλει ότι και αν γίνει! Εντυπωσιακός ο Χάρελ που μαζί με τον Τολιόπουλο «κλείδωσαν» την νίκη όταν όλα πήγαιναν στραβά. Το παιχνίδι όμως δεν στράβωσε και ο ΑΡΗΣ πανηγύρισε με τον κόσμο του μια σημαντική παλικαρίσια νίκη!

ΥΓ. Ανακοινώθηκε ο Στάρκ! Βρε λες;

Βαριά ήττα γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Ισπανία όπου παρουσιάστηκε πολύ αδύναμος για να κοντράρει την Γκράν Κανάρια. Οι αντίπαλοι μας έστησαν το δικό τους πάρτι έχοντας απέναντι τους ίσως τον χειρότερο ΑΡΗ που έχουμε δει φέτος. Ανήμποροι οι παίκτες μας να αντιδράσουν ιδιαίτερα στο δεύτερο ημίχρονο όπου έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα.  Πιστός στα πλάνα του ο Καστρίτης ανεξαρτήτως της εξέλιξης του αγώνα.

ΑΝΤΕΞΕ ΜΟΛΙΣ ΓΙΑ 5’

Με τον Σλότερ αφηνιασμένο ξεκίνησε το παιχνίδι και την Γκράν Κανάρια από την αρχή να παίρνει κεφάλι. Ο ΑΡΗΣ όμως είχε την απάντηση του και με συνεχόμενους πόντους από τον Τολιόπουλο και τον Σόουζα η ομάδα μας προηγήθηκε με 13-11. Και κάπου εκεί άρχισαν όλες οι αδυναμίες μας να ξεπροβάλλουν στο παρκέ. Στα χαμένα η άμυνα είτε έδινε το μακρινό ελεύθερο σουτ είτε άνοιγε διάπλατα τον δρόμο προς το καλάθι. Μπλοκ άουτ ούτε για πλάκα με αποτέλεσμα οι Ισπανοί να πηγαίνουν σε δεύτερες και τρίτες επιθέσεις. Και στην επίθεση με το που ξεκίνησε το ροτέισον ο κόουτς έπεσε ο διακόπτης. Η Γκραν Κανάρια είναι μια ομάδα με ποιότητα και υψηλό μπασκετικό IQ και κάτι τέτοια δεν τα συγχωράει.  Πάτησε γκάζι, μας ισοπέδωσε και μας ανάγκασε να ξανασκεφτούμε όλα αυτά περί ατσαλένιας άμυνας και τα σχετικά…

ΣΕ ΜΟΝΙΜΟ ΝΤΕΦΟΡΜΑΡΙΣΜΑ

Ο Τολιόπουλος πάλευε μόνος του, ο Σόουζα πήγε να βοηθήσει, κάπου ξεπετάχτηκε και ο Μπλούμπεργκ με τον Γκάλινατ αλλά ως εκεί… Τι να περιμένεις με μόλις 4 παίκτες να δηλώνουν παρών; Οι υπόλοιποι μάλλον κάπου μπέρδεψαν τους ρόλους τους και χάθηκαν στην πορεία. Ποιος κατεβάζει; Ποιος σκοράρει; Ποιος πασάρει; Ποιος μαρκάρει ψηλα; Ποιος μαρκάρει χαμηλά; και ποιος κάνει το μπλοκ άουτ; Όλοι τους και κανείς! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα με μια εικόνα που προσβάλλει την φετινή του προσπάθεια και αν αποτελεί δείγμα γραφής της «ετοιμότητας» της ομάδας θα πρέπει και να μας προβληματίσει έντονα. Και φυσικά οι άτολμοι παίκτες που δεν ξέρουν τι να κάνουν πάνω στο παρκέ είναι το ένα κομμάτι του πάζλ. Το άλλο είναι ο κόουτς που περνάει βαθύ ντεφορμάρισμα τον τελευταίο καιρό και δεν λέει να αλλάξει ρότα. Ας ελπίσουμε να ολοκληρωθεί η αντικατάσταση του Κάρ μπας και φυσήξει και αέρας αλλαγής και στα μυαλά του κόουτς.

ΔΕΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Δύσκολα θα αποφεύγαμε την ήττα σε αυτό το εξαρχής δύσκολο παιχνίδι αλλά δεν παύει αυτή η εικόνα που είδαμε να μας πληγώνει… Ο ΑΡΗΣ δεν προσαρμόστηκε ποτέ στις απαιτήσεις του αγώνα ούτε πριν ούτε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Σε αντίθεση με τους Ισπανούς που με το που μας πήραν χαμπάρι στην άμυνα έκαναν πάρτι. Ίσως μετά και από αυτήν την βαριά ήττα να καταλάβουμε ότι δεν παίζουμε μόνοι μας. Και ότι όλοι οι αντίπαλοι δεν είναι ίδιοι για να τους αντιμετωπίζεις ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

ΥΓ. Ακόμη και ο αντικειμενικός official speaker του Eurocup απόρησε σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού για την άμυνα μας κάτω από το καλάθι, τους ψηλούς που πιέζουν στο τρίποντο, τα μπλοκ άουτ που δεν γίνονται ποτέ , τα πολλά ανόητα φάουλ και τις ανύπαρκτες ασίστ.

ΥΓ2. Την Κυριακή όλοι στο Παλέ!

Με ένα περιπετειώδες buzzer beater ο ΑΡΗΣ γνώρισε την ήττα στην Ιταλία σε ένα ακόμη παιχνίδι όπου έφθασε μια ανάσα από το να το κερδίσει. Αλλοπρόσαλλή η εικόνα της ομάδας στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα με τεράστια προβλήματα  στην επίθεση και στα ριμπάουντ. Μαγική εμφάνιση από τον Χάρελ που παραλίγο θα γύρισε το παιχνίδι μόνος του! Εντυπωσιακή εμφάνιση και από τον κόσμο του ΑΡΗ που βρέθηκε στο Τρέντο.

ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ

Με τους Τολιόπουλο, Γκάλινατ και Σανόγκο εκτός τα προβλήματα που θα εμφάνιζε η ομάδα μας σε αυτό το παιχνίδι ήταν εξαρχής γνωστά. Και αν η «ενέργεια» του Σανόγκο κάπως καλύπτεται οι πόντοι που προσφέρουν ο Τολιόπουλος και ο Γκάλινατ δεν καλύπτονται με τίποτα… Κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ πορεύτηκε από το ξεκίνημα στο παιχνίδι με το να ζορίζεται στην επίθεση αλλά και να χάνει τα ριμπάουντ στην άμυνα. Ακόμη όμως και έτσι οι Ιταλοί δεν έδειχναν να υπερέχουν σε κάποια σημεία και αυτός μας επέτρεπε να είμαστε μέσα στην διεκδίκηση της νίκης.

ΟΣΟ ΚΥΛΟΥΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΒΑΡΑΙΝΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

Ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να είναι μαχητικός αλλά και η Τρέντο άρχισε να βρίσκει λύσεις στην επίθεση με αποτέλεσμα στην 3^η της απόπειρα να ξεφύγει στο σκορ να χτίσει μια διαφορά 14 πόντων. Και πως να μην ξεφύγουν όταν όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο. Από την εμμονή στον Κάρ μέχρι και τις περίεργες αλλαγές παικτών πάνω που έδειχναν να έχουν βρει ρυθμό, ο Καστρίτης έμοιαζε αρκετά μπερδεμένος και αυτό αποτυπωνόταν μέσα στο γήπεδο.

Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΧΑΡΕΛ ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Και εκεί που έδειχναν όλα χαμένα και η σκέψη μας ήταν το που θα καταλήξει η διαφορά στο τελικό σκορ… εμφανίσθηκε ο Ρόνι Χάρελ! Όχι ότι από το ξεκίνημα δεν είχε θετική παρουσία, αλλά στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα.. δεν ήταν απλά “on fire” αλλά λάβα ολόκληρη με πορεία να κάψει τους Ιταλούς! Ήταν τόσο καλός σε σημείο που αρχίσαμε να ανησυχούμε αν παρακολουθούμε τον ίδιο παίκτη από την αρχή της χρονιάς ή βγήκε κάποιος άλλος στην θέση του! Τι να πει κανείς; μακάρι να το κάνει ο Χάρελ αυτό το παιχνίδι σημαία του και να την κοιτάει όποτε διστάζει να πάρει προσπάθειες και να βγει μπροστά. Δυστυχώς όμως ήταν σχεδόν μόνος του στα κρίσιμα και με την λήξη του αγώνα ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να βγάλει την άμυνα και γνώρισε μια ακόμη πικρή ήττα.

ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΣ ΜΕΝ, ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΔΕ

Πάλεψε η ομάδα, είχε έναν εκπληκτικό Χάρελ,  βοήθησαν σε κάποια σημεία της αναμέτρησης οι Μποχωρίδης, Κατσίβελης και Σοόυζα αλλά δεν ήταν αρκετό. Τα 30’ του Κάρ μας πλήγωσαν. Τα 3’ 40’’ του Καλογήρου(!!!) ιδιαίτερα εκεί που κρινόταν το παιχνίδι μας ισοπέδωσαν. Δεν μας φταίνε οι παίκτες… αλλά έχει καταντήσει κουραστικό. Ακόμη και με αυτές τις απουσίες η ομάδα σήμερα κατέβηκε με 5 ξένους. Παρόλα αυτά άπαντες καταλαβαίναν ότι βαρόμετρο θα ήταν οι Μποχωρίδης και Κατσίβελης και αυτό δείχνει πολλά για τις επιλογές των ξένων. Ακόμη και ο Χάρελ που ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω ήταν έκπληξη. Και αυτά κόουτς είναι τα πλάνα σου. Και ενώ έχεις εναλλακτικές επιλέγεις να καταργείς κάθε μπασκετική λογική. Με στόχο τη νίκη; Με αποτέλεσμα πάντως την ήττα και αυτό είναι κάτι που κάποια στιγμή επιτέλους θα πρέπει να αποτελεί πρόβλημα για τον ΑΡΗ του Καστρίτη…

ΑΠΟ ΗΤΤΑ ΣΕ ΗΤΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Πολύ πιο ανταγωνιστικός από ότι αναμέναμε παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας αλλά για ακόμη μια φορά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Οι Ιταλοί μας «πλήγωσαν» με την λήξη και αυτό κάνει λίγο πιο πικρή την ήττα. Πικρή… σε μια βραδιά μαγική για τον Ρόνι Χάρελ που παραλίγο θα ήταν και ηρωική.  Σε ένα παιχνίδι όπου όλα τα προβλήματα που αναμέναμε λόγω των απουσιών τα είδαμε στην πράξη. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες επιλογές, οι ίδιες εμμονές, τα ίδια αποτελέσματα…

ΥΓ. Όταν η προσωπική δικαίωση υπερβαίνει το καλό της ομάδας προσπερνώντας τον στόχο της νίκης, τα πάντα αποκτούν νόημα.

ΥΓ2. Κάτι τέτοια είναι που σε κάνουν να ακούς για νέες μεταγραφές και να τρέμει η ψυχούλα σου για το τι θα δουν τα μάτια σου πάλι…

ΥΓ3. Κρίμα που δεν χάρηκε μια ωραία νίκη ο υπέροχος ο κόσμος που βρέθηκε στο πλευρό της ομάδας!

Την ήττα στην παράταση με 88-99 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας από την Ούλμ, σε ένα παιχνίδι όπου αξίζαμε τη νίκη αλλά οι διαιτητές είχαν διαφορετική άποψη.  Οι Γερμανοί ήταν δυνατοί, ο ΑΡΗΣ όμως δεν μάσησε, πάλεψε μέχρι το τέλος αλλά οι 3 διαιτητές από το ξεκίνημα του 4^ου δεκαλέπτου φρόντισαν να μας φράξουν τον δρόμο προς τη νίκη. Πολλά νεύρα στο Παλέ από τα σφυρίγματα των γκρι, ωστόσο στο τέλος ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια της ομάδας παρά την ήττα.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΣ

Το πρώτο ζητούμενο της αναμέτρησης ήταν το πως θα μπει η ομάδα στο παιχνίδι, το δεύτερο ζητούμενο ήταν το πως θα καλυφθεί το κενό του Σανόγκο σε άμυνα και ριμπάουντ. Και στα 2 ο ΑΡΗΣ ήταν συνεπής και οι Γερμανοί κατάλαβαν από νωρίς ότι δεν θα περνούσαν εύκολα από το Παλέ. Καρ και Σόουζα ήταν οι πρωταγωνιστές του πρώτου δεκαλέπτου και μαζί με τον Περσίδη που πήρε χρόνο ο ΑΡΗΣ έκλεισε το δεκάλεπτο με 19-17.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑΝ

Ο Κάρ συνέχισε ζεστά στο σκοράρισμα, βρήκε και βοήθειες από τον Τολιόπουλο και τον Μποχωρίδη και ο ΑΡΗΣ πάλευε να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας και να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα. Οι Γερμανοί όμως είχαν σχεδόν πάντα την απάντηση καλύπτοντας με ευκολία τις διαφορές 5-6 πόντων που παίρναμε. Αποκορύφωμα της «αντίδρασης» των αντιπάλων μας όποτε πηγαίναμε να  ξεφύγουμε ήταν η φάση περίπου 6’ πριν την λήξη του 3^ου δεκαλέπτου, όπου αν και προηγούμασταν με +6 πόντους κυριολεκτικά σε μια κατεβασία τους πέτυχαν 8 πόντους και προσπέρασαν στο σκορ! Ναι… 8 πόντους! Εύστοχο τρίποντο όπου μετά το σουτ χρεώνεται αντιαθλητικό φάουλ, 2 βολές και από την επαναφορά νέο τρίποντο. Αν και είχε μπόλικο χρόνο ακόμη ίσως και το συγκεκριμένο σημείο να ήταν αυτό που δεν μας επέτρεψε να πάμε στο φινάλε της αναμέτρησης με πλεονέκτημα.

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Με τις 2 ομάδες να εναλλάσσονται στο προβάδισμα και η παραμικρή λεπτομέρεια ήταν ικανή για να αναδείξει τον νικητή. Πόσο μάλλον μια σειρά από σφυρίγματα που ξεκίνησαν από τις αρχές του 4^ου δεκαλέπτου, κορυφώθηκαν στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας και συνεχίστηκαν και στην παράταση. Γρήγορα φάουλ εις βάρος μας και μπόνους βολών από νωρίς για τους Γερμανούς, ανοχή στα μαρκαρίσματα πάνω στους παίκτες και βήματα που δεν δόθηκαν και οδήγησαν στο τελευταίο καλάθι της Ούλμ στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Ξεκάθαρα βήματα που αν τα σφύριζαν, ο ΑΡΗΣ θα διεκδικούσε τη νίκη σε αυτή την τελευταία φάση που σκόραρε ο Τολίοπουλος και δεν θα έστελνε απλά το παιχνίδι στην παράταση. Το μένος των διαιτητών εξαντλήθηκε… όταν χρέωσαν με τεχνική ποινή τα πανηγύρια του πάγκου στην ισοφάριση με τη λήξη της κανονικής διάρκειας αλλά και στο τζάμπολ της παράτασης όπου έδωσαν αδικαιολόγητα την μπάλα στην Ούλμ. Οι αντίπαλοι μας εκμεταλλεύτηκαν τα δώρα της διαιτησίας, σούταραν εξαιρετικά στην παράταση και έφθασαν στη νίκη χωρίς να αγχωθούν παραπάνω.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ

Μετά από 3 συνεχόμενες ήττες και κάποια αδικαιολόγητα αγωνιστικά κενά στα τελευταία παιχνίδια ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και σε μεγάλο βαθμό το έκανε σήμερα. Έδειξε το πνεύμα του μαχητή που τον χαρακτηρίζει, κάλυψε το σημαντικό κενό του Σανόγκο και διεκδίκησε στα ίσια τη νίκη από την Ούλμ που πέρα από τη δυναμική της είχε και την βοήθεια των διαιτητών. Κυρίως ο Κάρ αλλά και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν οι παίκτες που είχαν τεθεί υπό έντονη αμφισβήτηση τον τελευταίο καιρό και σήμερα μπορούμε να πούμε ότι αντέδρασαν και αυτοί. Ωστόσο θα μου επιτρέψει ο αγαπητός Καστρίτης να διακρίνω ότι ιδιαίτερα στην παράταση φάνηκε ότι αυτός ο ζήλος να δείξουν στον κόσμο ότι μπορούν να προσφέρουν, μάλλον λειτούργησε αρνητικά. Κακές επιλογές από Κάρ και Σόουζα που μονοπώλησαν τις επιθέσεις μέχρι το παιχνίδι να χαθεί οριστικά. Στα θετικά ότι μπήκε επιτέλους και ο Περσίδης στο ροτέισον εκθέτοντας στα πρώτα λεπτά τον προπονητή του. Στα αρνητικά η μη συμμετοχή του  Φίλλιου για να παίξει 35’ ο Καρ των 7 στα 17 σουτ… αλλά και η κακή διαχείριση στα κρίσιμα λεπτά. Διαπιστώσαμε για ακόμη μια φορά το πρόβλημα της άμυνας μας κάτω από το καλάθι με πολλούς εύκολους πόντους αλλά και με έναν Μπάξτον που όταν αμύνεται δεν ξέρει πως να κινηθεί. Παρόλα αυτά ας κρατήσουμε την βελτιωμένη εικόνα των Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα ελπίζοντας αυτή να είναι η αρχή για ακόμη καλύτερες εμφανίσεις.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ

Καιρό είχαμε να δούμε τόσο προκλητική διαιτησία… πόσο μάλλον σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι! Ο ΑΡΗΣ έκανε τα λάθη του, είχε και σήμερα τις αδυναμίες του αλλά πάλεψε και άξιζε τη νίκη ή τουλάχιστον την ευκαιρία να παλέψει στα ίσια για τη νίκη. Δεν μας την έδωσαν και η ομάδα γνώρισε την 4^η συνεχόμενη ήττα στις λεπτομέρειες. Κρατάμε την μαχητικότητα που έδειξε για ακόμη μια φορά αυτή η ομάδα και ευελπιστούμε η βελτίωση που είδαμε σήμερα από τους Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα να έχει και ανάλογη συνέχεια. Το αν θα μας στοιχίσει ή όχι αυτή η ήττα θα φανεί στην πορεία. 

ΥΓ. Ανεξάρτητα πάντως από το σημερινό παιχνίδι θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν ξεκάθαροι οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ στόχοι του φετινού ΑΡΗ. Όσο δεν ξεκαθαρίζουν… σε πρώτο πλάνο θα παραμένει η «προσωπική δικαίωση»  και η «ερμηνεία» του καθενός.

Μια ακόμη απίστευτη ανατροπή άγγιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Γαλλία, από το -19 του πρώτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +2 στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Στο τέλος όμως η ομάδα εγκλωβίστηκε στα επιθετικά της προβλήματα και γνώρισε την ήττα. Μπάκστον και Τολιόπουλος ξεχώρισαν όπως και ο Χάρελ, σε μια βραδιά που οι περισσότεροι παίκτες ήταν από μέτριοι έως κακοί.

ΠΙΟ ΝΩΘΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Δεν μας είχε συνηθίσει ο ΑΡΗΣ σε τόσο νευρικά ξεκινήματα και αυτό που παρακολουθήσαμε στα πρώτα δέκα λεπτά ήταν ένα μικρό σοκ. Όποιον και αν δοκίμασε ο Καστρίτης για να κόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και να βρούμε και κανα καλάθι ήταν ακριβώς στο ίδιο τραγικό μοτίβο με τους υπόλοιπους.  Άδειος από ενέργεια, «παγωμένος» πνευματικά, ανήμπορος να κάνει τα βασικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το 25-6 έμοιαζε με την εισαγωγή μιας εφιαλτικής βραδιά.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Η αλήθεια είναι ότι παρά το -17 που έληξε το πρώτο δεκάλεπτο, είχαμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα της αντίδρασης. Αντίδραση όπως έβγαλε η ομάδα πριν εβδομάδα στο Μαυροβούνιο απέναντι στην Μπουντουτσνοστ όπου επέστρεψε από το -16 και πήρε τη νίκη. Έτσι ακριβώς ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος στο δεύτερο δεκάλεπτο, ανέβασε την πίεση στην άμυνα και άρχισε επιτέλους να σκοράρει. Τολιόπουλος, Χάρελ και Μπάξτον ήταν οι πρωταγωνιστές της αντεπίθεσης με την διαφορά να εξανεμίζεται. Το τρίποντο του Τολιόπουλου 3’ μετά την έναρξη του Β ημιχρόνου μας έβαλε μπροστά στο σκορ με 37-39 και όλα συνηγορούσαν ότι δεν θα ξανακοιτούσαμε πίσω.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αν και το παιχνίδι το είχαμε φέρει ακριβώς στο σημείο που θέλαμε με την ψυχολογία ξεκάθαρα υπέρ μας, η συνέχεια έδειξε άλλα. Ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό στην επίθεση και αυτό του στοίχιζε και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η Μπούργκ όσο περνούσε ο χρόνος πρόσθετε και νέους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της, την ίδια στιγμή που η κούραση άρχισε να επιδρά σημαντικά στην αμυντική μας λειτουργία. Και όταν σε παιχνίδι που δεν μπορείς να βάλεις καλάθι, η άμυνα χαλαρώνει… τότε η ήττα είναι αναπόφευκτη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρίθηκε το παιχνίδι μιας και 1-2 φάσεις να πήγαιναν διαφορετικά όπως και 1-2 σφυρίγματα και ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σήμερα ήμασταν κακοί. Από το νωθρό ξεκίνημα, τα φθηνά λάθη,  μέχρι και την εκνευριστική αστοχία και τις τραγικές επιλογές… ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ κακός. Η χαμηλή πτήση του Γκάλινατ και η τραγική εικόνα των Κατσίβελη και Μποχωρίδη έδωσαν αναγκαστικά χρόνο στον Κάρ. Και ο Κάρ αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να «σηκώσει» τον ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν είσαι πίσω στο σκορ και ψάχνεις να αντιδράσεις. Και αν από τον Καρ δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, τι να πεις και για τους Σόουζα και Γκάλινατ που η απόδοση τους μοιάζει με καρδιογράφημα; Μέχρι και ο Χάρελ που είχε μια συμπαθητική παρουσία συνεχίζει να αποφεύγει να παίρνει πρωτοβουλίες ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Καλή η άμυνα αλλά για να κερδίσεις πρέπει να βάλει και καλάθια. Μακάρι η επιστροφή των Μπλούμπεργκ και Σλαφτσάκη να αλλάξει τα δεδομένα στην ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε χρειαζόμαστε περισσότερους πρωταγωνιστές και στην άμυνα και στην επίθεση. Κυρίως στην επίθεση.

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

Δεν τα παρατάει ποτέ ο ΑΡΗΣ και αυτό φάνηκε και σήμερα. Με την ίδια όμως ευκολία που γύρισε από το -19 και έφθασε στο +2, με την ίδια ευκολία διαχειρίστηκε λάθος τη συνέχεια της αναμέτρησης και ηττήθηκε. Μόνιμο πρόβλημα το μακρινό σουτ αλλά και οι βιαστικές επιλογές στον αιφνιδιασμό που και σήμερα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Μια κακή βραδιά, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που το πάλεψες όσο σου το επέτρεπαν οι δυνάμεις σου. 

ΥΓ.  Αρειανάρα μου. ούτε στη Γαλλία μόνος σου!