Απίστευτος ΑΡΗΣ, πήρε τη νίκη στο Μαυροβούνιο, ανατρέποντας διαφορά 16 πόντων και κερδίζοντας πέρα από τον κακό του εαυτό και την προκλητική εις βάρος του διαιτησία! Σε ένα από τα πιο περίεργα παιχνίδια που έχουμε παρακολουθήσει, με τις 2 ομάδες να ανταγωνίζονται η μια την άλλη στα λάθη και στις κακές επιλογές και τον ΑΡΗ μας που στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα έμοιαζε ανήμπορος να αντιδράσει, τελικά να επικρατεί! Παίκτης-κλειδί ο Κατσίβελης αλλά αυτό που μέτρησε περισσότερο ήταν το πείσμα όλων που ακόμη και όταν όλα πήγαιναν στραβά δεν εγκατέλειψαν ποτέ την μάχη.

ΣΑΝ ΝΟΚ ΑΟΥΤ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ

Χειρότερα δεν θα μπορούσε να μπει ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι …θυμίζοντας κάτι από πυγμάχο που τον βγάζουν νόκ άουτ από τον πρώτο γύρο! Μόλις σε ένα δεκάλεπτο καταφέραμε να χρίσουμε τους αντιπάλους μας στο απόλυτο φαβορί της νίκης δείχνοντας αδυναμία να ακολουθήσουμε τον ρυθμό τους και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Ο Μακουντού μαζί με τα άλλα ψηλά κορμιά της  Μπούντουτσνοστ μας έκαναν πλάκα καρφώνοντας διαρκώς στο καλάθι μας, ενώ στην άλλη πλευρά εμείς για να πετύχουμε πόντους έπρεπε να συμπληρώσουμε αίτηση…

ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΕΦΘΑΣΕ ΣΤΟ -16

Στο ίδιο τέμπο κινήθηκε και η δεύτερη περίοδος. Ανακάτευε την τράπουλα ο Καστρίτης, πετούσε στο παιχνίδι το ένα χαρτί μετά το άλλο αλλά η εικόνα παρέμεινε ακριβώς η ίδια. Η Μπούντουτσνοστ σε χαλαρούς ρυθμούς έφθασε στο +16 και έμοιαζε να ετοιμάζεται για πάρτι.

ΜΠΟΧΩΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝΟΓΚΟ ΕΙΠΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΧΙ

3’ περίπου πριν το ημίχρονο με τη διαφορά στο +14 για τους Μαυροβούνιους και ο ΑΡΗΣ είπε τα πρώτα όχι. Όχι το παιχνίδι δεν θα εξελιχθεί έτσι! 2 διαδοχικά τρίποντα από Σανόγκο και Μποχωρίδη ύστερα από ένα εκνευριστικό ρεσιτάλ αστοχίας ήταν κατά κάποιο τρόπο τα πρώτα σημάδια ζωής.   Ή όπως φάνηκε στη συνέχεια τα πρώτα σημάδια αντίδρασης του ΑΡΗ. Ο Γκάλινατ βρήκε για λίγο την επαφή του με το καλάθι και μαζί με τον Μπάξτον που είχε περάσει πριν λίγο στο παιχνίδι κατάφεραν να ρίξουν την διαφορά στο -5 με τη λήξη του 2ου δεκαλέπτου.  Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ είχε καταφέρει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του αγώνα και από εκεί που φαινόταν για το εύκολο θύμα επέστρεψε δυναμικά.

REFUSE TO LOSE ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Η άμυνα είχε σφίξει, τα ριμπάουντ τα κερδίζαμε, στην επίθεση όμως υπήρχε πρόβλημα. Πρόβλημα που γινόταν ακόμη μεγαλύτερο μιας και οι διαιτητές είχαν βαλθεί να μας σπάσουν τα νεύρα.  Μονόπλευρη ευαισθησία στα φάουλ και βολές με το τσουβάλι για τους αντιπάλους μας, έκαναν το έργο μας ακόμη δυσκολότερο. Ο ΑΡΗΣ όμως του Καστρίτη είναι πάνω από όλα μαχητής και σήμερα ήταν αποφασισμένος να μας το υπενθυμίσει! Ανέλπιστοι πόντοι από τον Σόουζα και πολύτιμοι πόντοι από τον Μποχωρίδη κράτησαν τον ΑΡΗ μέσα στο παιχνίδι στην δεύτερη απόπειρα της Μπούντουτσνοστ για να καθαρίσει το παιχνίδι.

Ο ΚΑΤΣΙΒΕΛΗΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Πλέον η ομάδα είχε πιστέψει στην ολική ανατροπή και με εξαίρεση τον Κάρ όποιος πατούσε παρκέ έβαζε το δικό του λιθαράκι. Σόουζα και Γκάλινατ συνέχιζαν να δίνουν λύσεις στο σκοράρισμα, ο Σανόγκο έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο, ο Φίλιος έδινε ανάσες, αλλά αυτός που έκανε την διαφορά ήταν ο Κατσίβελης. Από την άμυνα του και την οργάνωση του παιχνιδιού με ψυχραιμία όταν η μπάλα έκαιγε,  μέχρι τα κρίσιμα καλάθια και τις βολές που άνοιξαν τον δρόμο προς τη νίκη. Το μικρό προβάδισμα που πήραμε για πρώτη φορά στα τελευταία λεπτά του αγώνα όπως αποδείχθηκε ήταν αρκετό. Ακόμη και αν στην επίθεση τα κάναμε χάλια, οι παίκτες μας είχαν πιστέψει στη νίκη και μέσα από τις καλές άμυνες στα τελευταία λεπτά και τις κερδισμένες μάχες στα ριμπάουντ κάναμε την απόλυτη ανατροπή από το -16!

ΝΙΚΗ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Παιχνίδια σαν τα σημερινά σε κάνουν και μετανιώνεις για την όποια κριτική ασκείς για τις επιλογές του Καστρίτη εντός και εκτός παρκέ…  Αυτή η επιμονή όταν όλα πάνε στραβά, αυτό το πείσμα όταν για δεύτερη φορά οι αντίπαλοι μας έχτισαν διαφορά, αυτή η αποφασιστικότητα όταν κάθε φάση ήταν χρυσός και αυτό το απύθμενο πάθος στην άμυνα και στα ριμπάουντ είναι έργο Καστρίτη! Όπως και ο τρόπος που διαχειρίζεται το ρόστερ όσο περνάει ο καιρός βγάζει αποτέλεσμα. Η αφύπνιση του Κατσίβελη, η ενσωμάτωση του Σόουζα και του Μπάξτον στο επιθετικό πλάνο, η αξιοποίηση του Χάρελ, ο ελαφρώς διαφορετικός ρόλος του Σανόγκο στα τελευταία παιχνίδια αλλά και η επιστροφή του Φίλιου είναι αποτέλεσμα της δουλειάς και του πλάνου του κόουτς. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το παραδεχθούμε είτε ο Κάρ είναι μια κακή επιλογή είτε απλά αν θέλει τον χρόνο του. Ο κόουτς μαζί με το τεχνικό τιμ αλλά και όλοι παίκτες δείχνουν ότι δουλεύουν και βελτιώνονται. Και αυτό για την ώρα είναι το πιο σημαντικό. Όταν θα επιστρέψουν και οι τραυματίες, τότε θα δούμε και που μπορούμε να φθάσουμε.

ΑΡΝΗΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΡΑΒΑ

Refuse to lose για ακόμη μια φορά από τον Καστρίτη και τους παίκτες του σε ένα παιχνίδι όπου στην μεγαλύτερη διάρκεια του όλα μας πήγαιναν στραβά! Και όμως ο πεισματάρης ΑΡΗΣ δεν εγκατέλειψε, δεν απογοητεύτηκε και κατάφερε και το γύρισε! Προσπέρασε τον κακό του εαυτό, αγνόησε τους προκλητικούς διαιτητές και έφυγε από το Μαυροβούνιο με μια παλικαρίσια νίκη! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Απαγορεύονται οι απαγορεύσεις λέμε... και στο Μαυροβούνιο!

Πικρή ήττα στο φινάλε γνώρισε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στο Παλέ από την ρουμάνικη Κλουζ, σε ένα παιχνίδι όπου όπως φάνηκε μπορούσε να είχε κερδίσει! Η επιθετική μας ανυπαρξία σε συνδυασμό με τις απουσίες του Τολιόπουλου και του Σλαφτσάκη στέρησαν την ευκαιρία από μια νίκη «εντός προγράμματος».  Μπαράζ χαμένων ευκαιριών για να κλειδώσουμε τη νίκη ωστόσο σήμερα οι παίκτες μας δεν μπορούσαν να βρουν στόχο με τίποτα.

ΜΕ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ «ΖΕΣΤΟ» ΑΠΌ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΓΚΑΛΙΝΑΤ

Σε ωραία συνήθεια έχει εξελιχθεί το ξεκίνημα του Γκάλινατ στα τελευταία παιχνίδια, με τον Αμερικάνο να σκοράρει με κάθε ευκαιρία. Το 13-2 στα πρώτα λεπτά ήταν η απάντηση στην παγωμάρα που προκάλεσε στον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο η είδηση της τελευταίας στιγμής για τον Τολιόπουλο. Ο ΑΡΗΣ είχε μπει ορεξάτος και στην άμυνα δείχνοντας ικανός να παραμερίσει τις απουσίες 2 σημαντικών παικτών και να φθάσει στη νίκη.

«ΣΤΟΠ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΣΤΟΝ ΓΚΑΛΙΝΑΤ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ

Η αρχή έγινε με την «έμπνευση» του κόουτς να τραβήξει από νωρίς στον πάγκο τον Γκάλινατ παρόλο που είχε πετύχει τους 10 από τους 19 πόντους της ομάδας. Η συνέχεια έγινε με την αντικατάσταση του εξαιρετικού οργανωτή Κατσίβελη με τον Κάρ. Ξαφνικά η επίθεση έμοιαζε με Γολγοθά, η μπάλα δεν έμπαινε στο καλάθι και αυτό όπως φάνηκε στη συνέχεια κλόνισε συνολικά την συγκέντρωση των παικτών μας. Όχι μόνο οι κακές επιλογές και η αστοχία συνεχιζόταν χωρίς σταματημό, αλλά αυτός ο εκνευρισμός και η επιπολαιότητα στην επίθεση επηρέασε και την αμυντική μας λειτουργία. Τουλάχιστον 7-8 φορές τρύπωσε ή καλύτερα ξεχάστηκε αντίπαλος κάτω από το καλάθι βάζοντας εύκολους πόντους. Όσο ένταση και αν έβγαζε ο ΑΡΗΣ στην άμυνα δεν ήταν όσο συγκεντρωμένος επέτρεψε στην Κλουζ να χτίσει μια διαφορά 8 πόντων και να πάρει το προβάδισμα για τη νίκη.

ΑΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η Κλουζ αν και είχε βρει μπόλικους εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι έδειχνε να μην αντέχει στην πίεση μας. Ο ΑΡΗΣ άρχισε να βγάζει τις άμυνες που ήθελε χάρη στους πολύ καλούς Χάρελ και Σανόγκο  που πάλεψαν και για τον Σλαφτσάκη που έλειπε αλλά ο γρίφος της επίθεσης έμοιαζε άλυτος. Και πως να λυθεί… όταν για λόγους που -  ως θεατές – αδυνατούμε να καταλάβουμε, ο Καστρίτης έδειχνε μια ακατανόητη εμπιστοσύνη στον Κάρ, στον Μποχωρίδη αλλά και στον Ντε Σόουζα. Σε αντίθεση με τον Σόουζα που έβγαλε κάποιες καλές άμυνες και μάζεψε και μερικά ριμπάουντ, ο Καρ ήταν μια μόνιμη «μαύρη τρύπα» σε άμυνα και επίθεση ενώ και ο Μποχωρίδης ήταν εκτός κλίματος του αγώνα.

ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΕΦΘΑΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ

Και όμως μέσα από την σκυλίσια άμυνα και ότι έβγαινε από το επιθετικό μπάχαλο η ομάδα όχι μόνο κάλυψε τη διαφορά άλλα έφθασε στο τέλος να έχει και τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Επί 3’ όλο το γήπεδο περίμενε αυτό το ένα καλάθι που πιθανόν να μας χάριζε τη νίκη …αλλά δεν ήρθε ποτέ. Σόουζα, Καρ, Μποχωρίδης, Γκάλινατ, δοκίμασαν ξανά και ξανά αλλά αυτό το καλάθι δεν μπόρεσαν να το βρουν. Σε αντίθεση με τους Ρουμάνος που βρήκαν 2 καλάθια στα τελευταία λεπτά του αγώνα και πήραν το παιχνίδι.

ΟΙ ΠΟΝΤΟΙ ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΣΛΑΦΤΣΑΚΗ

Πολύ κακός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα, κυρίως στην επίθεση που εκτός από τα ξεσπάσματα του Γκάλινατ και του Χάρελ αλλά και τον πολύ καλό Κατσίβελη δεν είχε τίποτα το αξιόλογο να παρουσιάσει και οι 59 πόντοι είναι η απόδειξη. Ενώ στην άμυνα αν και κρατήσαμε τους αντιπάλους μας μόλις στους 61 πόντους, υπήρχαν πολλές κακές στιγμές αδράνειας και ασυνεννοησίας που οδήγησαν σε ξεκούραστους πόντους για την Κλουζ. Τι έλειπε δηλαδή; Ένα Τολιόπουλος να «ξεκολλήσει» την ομάδα στο σκοράρισμα και ένας Σλαφτσάκης με τα τρεξίματα και την μαχητικότητα του, να κλείνει τις «τρύπες» που υπήρχαν σήμερα στην άμυνα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Δεν θα κρεμάσουμε κανέναν επειδή σήμερα χάσαμε από μια ομάδα που μπορούσαμε παρά τα προβλήματα τραυματισμών να κερδίσουμε…  αλλά αν ψάξουμε για δικαιολογίες μάλλον θα αποπροσανατολιστούμε εντελώς. Όσο ο Καστρίτης επιμένει να εμπιστεύεται τον Κάρ σε τέτοιο βαθμό αδιαφορώντας για τα προφανή, τόσο η ομάδα θα μένει στάσιμη αντί να βελτιώνεται. Εκτός και αν το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και ενώ ο Αρειανός οπαδός αποζητά να δει την ομάδα του να κερδίζει και να προχωράει σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετέχει, η σκέψη του κόουτς είναι σε μερικούς μήνες να παίξουμε καλό μπασκέτ και να βοηθήσουμε και κάποια παιδιά να κάνουν καριέρα. Δεν είναι σε φόρμα ο Καστρίτης και αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Όπως και οι ατυχίες με τους τραυματισμούς φαίνονται έτσι ακριβώς φαίνονται και τα λάθη του Καστρίτη κατά την διάρκεια του αγώνα. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν ο ΑΡΗΣ δεν είχε αυτές τις απουσίες αλλά οι επιλογές του σε πολλά σημεία του αγώνα ξενίζουν. Καλή η προσπάθεια κόουτς, όλοι την αναγνωρίζουμε αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος είναι η νίκη και όχι οι εντυπώσεις.

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΕΙ

Το πάλεψε, άγγιξε τη νίκη αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Έλειψαν οι πόντοι του Τολιόπουλου αλλά και οι καλές άμυνες του Σλαφτσάκη. Περισσότερο όμως έλειψε η συγκέντρωση και η αποφασιστικότητα από όλη την ομάδα σήμερα. Οι παίκτες διστακτικοί, ο κόουτς μπερδεμένος και ο ΑΡΗΣ έχασε ένα παιχνίδι που ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες μπορούσε να το κερδίσει. Φαινόταν ότι σύντομα θα ερχόταν μια τέτοια εμφάνιση και μια τέτοια κακή ήττα. Τα σημάδια τα είχαμε δει… ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να μην τα αγνοήσουμε.

Το πρώτο του διπλό στην επιστροφή του στα ευρωπαϊκά σαλόνια πήρε ο ΑΡΗΣ μας στην Πολωνία κερδίζοντας εύκολα την Σλάσκ Βρότσλαβ με 63-80! Γκάλινατ με 23 πόντους και Καρ με 18, κουβάλησαν στην πλάτη τους την ομάδα στο σκοράρισμα αλλά η άμυνα του Β ημιχρόνου ήταν αυτή που έκανε την διαφορά. Πανηγυρική κιτρινόμαυρη κερκίδα και στην Πολωνία!

ΜΠΗΚΕ ΣΑΝ ΣΙΦΟΥΝΑΣ ΑΛΛΑ ΤΡΑΚΑΡΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Με τον Γκάλινατ να ξεκινάει και πάλι ζεστός από τα αποδυτήρια και τον Σόουζα να καρφώνει το αντίπαλο καλάθι με κάθε ευκαιρία το +9 έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό και οι Πολωνοί ανήμποροι να μας σταματήσουν. Όλα αυτά 3’ πριν την λήξη του πρώτου δεκαλέπτου όταν ξαφνικά ο κόουτς αποφάσισε να ανακατέψει την τράπουλα και η αρχική πεντάδα που δούλευε ρολόι και είχε κυριαρχήσει να αλλάξει! Και αφού τα αλλάξαμε όλα ήρθαν τα πρώτα προβλήματα στην επίθεση, ακολούθησαν τραγικές αντιδράσεις στην άμυνα και καταλήξαμε στα απαράδεκτα «χαμηλά σχήματα» με Σλαφτσάκη σέντερ.  Ένα παιχνίδι όπου έμοιαζε από νωρίς με υγιεινό περίπατο καταφέραμε να του δώσουμε από μόνοι μας ενδιαφέρον.

ΑΝΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΕΥΚΟΛΑ

Είτε με τον Γκάλινατ, είτε με τον Καρ, ο ΑΡΗΣ έβρισκε τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι. Το πρόβλημα ήταν η άμυνα μας και κυρίως τα λάθη στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων που στο τέλος άφηνα ορθάνοιχτους διαδρόμους προς το καλάθι μας.  Αυτή η εικόνα άλλαξε ριζικά στο Β ημίχρονο, έκλεισε τους διαδρόμους, έκανε τα κλεψίματα που δεν έκανε στα πρώτα 20’ και έφθασε σε μια νίκη χωρίς άγχος.

ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ «ΑΤΟΜΙΚΑ» - ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ «ΟΜΑΔΙΚΑ»

Πιο αδύναμη από όσο αναμέναμε αποδείχθηκε η Σλάσκ κάτι που έδωσε την ευκαιρία στον Καστρίτη να δοκιμάσει πράγματα χωρίς να αγχωθεί. Κάπως έτσι εξηγείται το κοουτσάρισμα του κόουτς σε αρκετά σημεία του αγώνα με κινήσεις που μπέρδεψαν τα πράγματα παρά τα βελτίωσαν. Σε ατομικό όμως επίπεδο είδαμε τον Γκάλινατ ακόμη πιο ορεξάτο από τα προηγούμενα παιχνίδια, τον Καρ να συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι παρά την αστοχία του στα τρίποντα και τον Ντε Σόουζα να μας υπενθυμίζει ότι όταν ο ψηλός «ταϊστεί» σωστά τότε όλα γίνονται πιο εύκολα. Σε ηγέτη της αμυντικής λειτουργίας μας εξελίσσεται ο Σανόγκο που με την ενέργεια που βγάζει παρασέρνει και τους υπόλοιπους. Αδίκησε τον εαυτό του σήμερα ο Χάρελ, όχι τόσο με την αστοχία του όσο με την διστακτικότητα του να πάρει τις προσπάθειες που του έδιναν.  Λίγα πράγματα από τον Μπάκστον σε άμυνα και επίθεση, είναι όμως πολύ νωρίς για να τον κρίνουμε. Πόσο μάλλον σε μια ομάδα όπου συχνά αναγκάζει τον ψηλό στην άμυνα να βρίσκεται μακριά από το καλάθι και για την ώρα τα επιθετικά συστήματα που περιλαμβάνουν και τον ψηλό σπανίζουν …αν και σήμερα είδαμε και μερικές ασίστ κάτω από το καλάθι και αυτό είναι κάτι το ελπιδοφόρο για τη συνέχεια.

ΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΑ «ΠΡΕΠΕΙ» ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ

Πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ μας πήρε το διπλό στην Πολωνία σε ένα ακόμη παιχνίδι που είχε το «πρέπει» της νίκης εφόσον θέλουμε να προκριθούμε στην επόμενη φάση! Από το ξεκίνημα ήμασταν ανώτεροι, κάπου πήγαμε να τα κάνουμε δύσκολα από μόνοι μας αλλά η άμυνα του Β ημιχρόνου δεν άφησε στους Πολωνούς κανένα περιθώριο αντίδρασης!  Παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και τον χρόνο προσαρμογής που φαίνεται να χρειάζονται κάμποσοι παίκτες, η ομάδα έχει τον τρόπο της να καλύπτει τις αδυναμίες της και να παίρνει αυτό που θέλει. Επειδή όμως ακολουθούν και πιο δυνατοί αντίπαλοι θα πρέπει σύντομα να βελτιωθούμε. Και πιο ωραίο πράγμα από το να βλέπεις την ομάδα σου να βελτιώνεται μέσα από νίκες δεν υπάρχει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Απίστευτη τάπα από τον Γκάλινατ!

ΥΓ2. ΑΡΗΣ θρησκεία και στην Πολωνία!

Μετά την πρώτη νίκη στο ελληνικό πρωτάθλημα ο ΑΡΗΣ συνέχισε νικηφόρα και στην Ευρώπη, λυγίζοντας την Τούρκ Τέλεκομ σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα! Το φλογισμένο Παλέ έδωσε την απαραίτητη ώθηση στους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη, με τον «καυτό» Τολιόπουλο να παίζει και για τον απόντα Μποχωρίδη! Σημαντική νίκη που εκτός από πόντους ψυχολογίας έχει ιδιαίτερη αξία και στην προσπάθεια για πρόκριση στην επόμενη φάση.

ΝΤΕΡΜΠΙ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Ορεξάτες μπήκαν και οι 2 ομάδες στο παρκέ, με τον ΑΡΗ να βλέπει σαν βαρέλι το αντίπαλο καλάθι στο ξεκίνημα αλλά και την Τούρκ Τέλεκομ να απαντάει και να φέρνει το παιχνίδι στα ίσια. Όσο καλοί ήμασταν στην επίθεση τόσο κακοί ήμασταν στην άμυνα. Οι αργές αλληλοκαλύψεις και τα μαρκαρίσματα που δεν έβγαιναν σε πολλές περιπτώσεις επέτρεπαν στους Τούρκους να βρίσκουν εύκολους πόντους και να διατηρούν ένα ισχνό προβάδισμα στη μεγαλύτερη διάρκεια του Α΄ ημιχρόνου. Ωστόσο με τον Σανόγκο να εντυπωσιάζει και τον Τολιόπουλο να γυαλίζει το μάτι του ο ΑΡΗΣ κόντραρε στα ίσια την φιναλίστ του περσινού Eurocup.

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

Και ενώ όπως κυλούσε ο αγώνας οι αντίπαλοι μας έμοιαζαν να έχουν βρει τα κουμπιά μας και σιγά σιγά να επιβάλλουν τον ρυθμό τους, ήρθε η αφύπνιση από τον Τολιόπουλο με συνεχόμενους σημαντικούς πόντους. Η απόλυτη εκμετάλλευση του μομέντουμ και το προβάδισμα με 9 πόντους έμοιαζε ικανό για να «κλειδώσουμε» τη νίκη αλλά μάλλον δεν τα είχαμε υπολογίσει καλά… Κακές επιθετικές επιλογές, φθηνά λάθη και κάποια μεγάλα σουτ των αντιπάλων μας έφεραν τα πάνω κάτω.

ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΠΑΛΕ, ΠΑΘΙΑΣΜΈΝΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ

Ένα καλάθι, έστω σπασμένο σε 2 βολές χρειαζόταν ο ΑΡΗΣ για να νιώσει άνετα στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης. Ένα καλάθι που όσο και αν προσπαθούσαμε δεν ερχόταν! Σε αυτό όμως το σημείο ο ΑΡΗΣ κόλλησε στα μούτρα των Τούρκων την αγωνιστική του ταυτότητα με τη λέξη ΑΜΥΝΑ να αναγράφεται με τεράστια γράμματα. Μέσα σε μια απίστευτη ατμόσφαιρα από τον εκστασιασμένο κόσμο στις κερκίδες, οι αντίπαλοι μας  δεν κατάφεραν να πετύχουν καλάθι και αρκέστηκαν μέχρι στο τέλος σε μια ανούσια προσπάθεια. Και πως να το πετύχουν όταν όλοι όσοι πατούσαν πάνω στο παρκέ με τη φανέλα του Αυτοκράτορα τα έδιναν όλα σε κάθε άμυνα, σε κάθε ριμπάουντ, σε κάθε διεκδικίσημη μπάλα! Μπορεί να κολλήσαμε επιθετικά αλλά στην άμυνα υψώσαμε τείχος που έκανε μια χαρά τη δουλειά του.

Η ΑΜΥΝΑ ΕΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ, Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕ

Όσο χαρούμενοι και αν είμαστε μετά από τη σημερινή νίκη δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση ο Καστρίτης και οι παίκτες του να αποπροσανατολιστούν και να αμελήσουν τα σημεία του παιχνιδιού όπου ο ΑΡΗΣ προβλημάτισε με την εικόνα του. Ναι ο ΑΡΗΣ έπαιξε δυνατά, πείσμωσε, πάλεψε, απαίτησε και πήρε τη νίκη αλλά αν ήταν λίγο πιο συγκεντρωμένος και σοβαρός όλα θα είχαν γίνει πιο εύκολα. Δεν γίνεται η ομάδα επιθετικά να ψάχνει μόνο τον Τολιόπουλο και η μόνιμη επιλογή μας να είναι το μακρινό σουτ. Ζήτημα να δόθηκαν σε όλο το παιχνίδι 3 ασίστ κοντά στο καλάθι. Υπάρχει σύγχυση ρόλων  στη θέση του πόιντ γκαρντ με αποτέλεσμα τα συστήματα να πηγαίνουν περίπατο… Δεν είναι όλοι οι παίκτες σαν τον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ να πάνε με ευκολία στο ένας με ένας. Υπάρχουν παίκτες σαν τον Σόουζα που πρέπει να τροφοδοτηθούν σωστά αλλά και παίκτες σαν τον Χάρελ που για να εξαπολύσουν το φαρμακερό τους μακρινό σουτ θα πρέπει να δημιουργήσεις τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Ενώ και στους ψηλούς το δίδυμο Σλαφτσάκη – Περσίδη ήταν μια ατυχής επιλογή στην οποία εμμέναμε χωρίς λόγο. Βέβαια όλα αυτά ίσως στην πορεία να έχουν μικρή σημασία μιας και ο ερχομός του Μπάνκστον και η επιστροφή του Μποχωρίδη θα αλλάξουν σημαντικά το μοίρασμα του χρόνου. Ενώ και η άνοδος παικτών όπως ο Κάρ που σήμερα ήταν και πάλι βελτιωμένος θα παίξει σημαντικό ρόλο στην συνολική εικόνα της ομάδας μας.

ΧΤΙΖΕΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΣΕΡΙ, ΜΑΖΕΥΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Ευρωπαϊκές βραδιές σαν την σημερινή μας είχανε λείψει. Ο κόσμος να χοροπηδάει και να τραγουδάει σαν τρελός στην κερκίδα, οι παίκτες να αφουγκράζονται τον παλμό του κόσμου και να ματώνουν πάνω στο παρκέ και ο ΑΡΗΣ μας με την λήξη της αναμέτρησης να επιβεβαιώνει για ακόμη μια φορά το προσωνύμιο «τουρκοφάγος»! Μας άγχωσαν στο φινάλε… αλλά τέλος καλό όλα καλά! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μπόλικα αγωνιστικά «κενά» είχε ο ΑΡΗΣ σήμερα. Αυτό όμως το απύθμενο πάθος και η αυτοθυσία των παικτών μας μοιάζουν ικανά να καλύψουν κάθε λάθος. Αν μας αφήσουν και οι τραυματισμοί ήσυχους… θα δούμε σπουδαία πράγματα φέτος!

Γκρεμίζοντας ότι έχτιζε με περίσσια ευκολία επί 40’ ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη που ήθελε στη Λιθουανία. Αν και φάνηκε ότι μπορούσαμε φύγουμε νικητές σήμερα, η εκνευριστική αστοχία στις βολές, τα χαμηλά ποσοστά έξω από τα 6.75 και τα φθηνά λάθη αποδείχθηκαν αξεπέραστα εμπόδια. Οι Λιθουανοί είχαν αντοχές, υψηλό μπασκετικό IQ σαν ομάδα και φαρμακερά μακρινά σουτ που μας πλήγωσαν. Νέα ατυχία με τον Μπλούμπεργκ αυτή τη φορά να φεύγει από το γήπεδο τραυματίας.

ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΦΑΝΗΚΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Αν και μπήκε δυνατά η ομάδα στο παιχνίδι παίρνοντας κεφάλι στο σκορ με 9-7 στα πρώτα λεπτά η συνέχεια μας αποκάλυψε από νωρίς τα προβλήματα που θα μας ακολουθούσαν σε όλο το παιχνίδι. Κάθε στιγμή αδράνειας που δείχναμε , οι Λιθουανοί μας τιμωρούσαν.

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΛΛΑΖΑΝ, ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΜΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ

Ο Ντε Σόουζα, Τολιόπουλος, Γκάλινατ, Μποχωρίδης έδιναν ο ένας την σκυτάλη στον άλλο στο σκοράρισμα και η επίθεση με εξαίρεση ένα νεκρό τρίλεπτο ρόλαρε καλά. Ωστόσο στην άμυνα γινόντουσαν ολοένα και πιο πολύπλοκα. Οι Λιθουανοί έβρισκαν στόχο και στα πιο απίθανα μακρινά σουτ και ταυτόχρονα όποτε έβλεπαν διαδρόμους προς το καλάθι μας ορμούσαν. Και όταν πετύχαινε(αρκετές φορές) να παίξει καλή άμυνα και να κλέψει μπάλες όχι μόνο δεν τελείωνε τους αιφνιδιασμούς αλλά κατάφερνε να δεχθεί ο ίδιος καλάθι στο transition.

ΚΟΥΡΑΣΗ, ΝΕΥΡΑ, ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Δεν τα παρατούσε η ομάδα όσο στραβά και αν πήγαιναν τα πράγματα. Κάπου όμως οι λύσεις στέρεψαν και οι Λιθουανοί που είχαν βρει το ρυθμό τους έχτισαν μια διαφορά που δεν δείχναμε ικανοί να καλύψουμε. Ήρθε και η κούραση, ακολούθησε η ιδιαίτερη ξαφνική ευαισθησία των διαιτητών, τα νεύρα… και η προσπάθεια για την ανατροπή έλαβε τέλος. Καλά έκανε και αντέδρασε ο Καστρίτης, ίσως να είχε νόημα αν το έκανε όμως νωρίτερα. Οι διαιτητές σφύριζαν αλλιώς στο Β ημίχρονο και αυτό έπαιξε τον ρόλο του

ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΑΣΤΑΘΗΣ

Δύο πρόσωπα έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα εκ διαμέτρου αντίθετα μεταξύ τους. Από την μια είδαμε μια ψυχωμένη ομάδα να παίζει άμυνα υψηλής έντασης και να σκοράρει με αποφασιστικότητα δείχνοντας ικανή να πάρει τη νίκη. Από την άλλη παρακολουθήσαμε έναν αφελή ΑΡΗ που δεν μπορούσε να τελειώσει αιφνιδιασμούς, που έχανε δικά του ριμπάουντ και που δεν μπορούσε να βάλει βολή. Εντυπωσίασε το ένα πρόσωπο, προβλημάτισε το άλλο. Σίγουρα η παρουσία του Ντε Σόουζα ήταν ότι πιο θετικό κρατάμε σήμερα. Αν συνεχίσει έτσι τότε η ομάδα θα αποκτήσει κάτω από το καλάθι μια σταθερά. Όπως σε σταθερά πάει να εξελιχθεί από νωρίς ο Βασίλης Τολιόπουλος με την απόδοση του. Αν και ο Γκάλινατ σταθεροποιήσει την επαφή του με το καλάθι τότε όλα θα γίνουν πιο εύκολα. Ιδιαίτερα και αν ο Καστρίτης το πάρει απόφαση να ενσωματώσει τον Κάρ σε πιο χαλαρούς ρυθμούς δίνοντας περισσότερο χρόνο σε παίκτες όπως είναι ο Κατσίβελης και ο Φίλιος. Φυσιολογικό να θέλει τον χρόνο του αλλά δεν γίνεται φέτος να λειτουργεί ο κόουτς όπως τις προηγούμενες χρονιές που δεν είχε αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις. Τώρα για το όσκαρ ατυχίας(?) που διεκδικεί ο Καστρίτης με τους παίκτες να αποχωρούν τραυματίες ο ένας μετά τον άλλον ότι και να πούμε είναι λίγο.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΣΟΟΥΖΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΟΥ

Μπορεί ο Ντε Σόουζα σήμερα να μοίρασε χαμόγελα αισιοδοξίας με την εμφάνιση του αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να αποφύγουμε την ήττα. Ο ΑΡΗΣ ήθελε και μπορούσε όπως μας έδειξε να φθάσει στη νίκη αλλά φάνηκε πνευματικά κουρασμένος και αφελής χάνοντας τα άχαστα, κυνηγώντας κάποιο ρεκόρ αστοχίας από τις βολές. Έχει καλά στοιχεία η ομάδα, άλλα έχει και αρκετά προβλήματα που θα πρέπει ο Καστρίτης με τους παίκτες του να τα δουλέψουν …όπως και να επισπεύσει την απόκτηση του ξένου παίκτη μετά και τον τραυματισμό του Μπλούμπεργκ.  

ΥΓ. 3 παιχνίδια, 3 ισάριθμες ήττες με καμία από τις 3 να «ξενίζει». Στην Πάτρα όμως οι «εντυπώσεις» δεν θα είναι αρκετές και ο ΑΡΗΣ θα πρέπει πάση θυσία να δείξει ότι φέτος είναι όντως ικανός να κάνει το “step up” που ευελπιστεί.

Με ήττα ξεκίνησε το ευρωπαϊκό ταξίδι του ο ΑΡΗΣ μας, μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό αλλά και απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα που το επιβεβαίωσε και μέσα στο γήπεδο. Η Γκραν Κανάρια όσο κυλούσε ο χρόνος προσαρμοζόταν στις απαιτήσεις της αναμέτρησης σε αντίθεση με εμάς που στο τέλος ξεμείναμε από δυνάμεις και λύσεις.  Πανελλήνια συγκίνηση για την απώλεια του Γιάννη Ιωαννίδη με τη χρυσή ιστορία που έγραψε και τη νοοτροπία νικητή που τον χαρακτήριζε να είναι η παρακαταθήκη του για όλους εμάς αλλά και για τις επόμενες γενιές.

ΜΕ ΩΘΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΛΟΓΙΣΜΕΝΟ ΠΑΛΕ

Με τους παίκτες του Γιάννη Καστρίτη να παίρνουν δύναμη από την εκστασιασμένη κερκίδα ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε ιδανικά δείχνοντας να αδιαφορεί για τη δυναμική του αντιπάλου παίρνοντας προβάδισμα +9 πόντων. Τα τρίποντα των Ισπανών ήταν το πρώτο μήνυμα αλλά και πάλι ο ΑΡΗΣ πατούσε γερά και στις 2 πλευρές του γηπέδου.  Ο Γκάλινατ με το καλημέρα επιβεβαίωσε τον ηγετικό του ρόλο στο σκοράρισμα πετυχαίνοντας 13 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά στην 1^η περίοδο.

ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Δεν έχει να κάνει με κραυγαλέα λάθη ή με κάποιες καθοριστικές φάσεις που οι διαιτητές οργίασαν εις βάρος μας αλλά η διαφορετική «ευαισθησία» που έδειχναν στις άμυνες έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο οι επαφές στην άμυνα μας χρεωνόταν φάουλ με αποτέλεσμα πέρα από τις βολές να έχουν φορτωθεί από νωρίς με 2-3 φάουλ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Καρ που αγωνίσθηκε μετά βίας 11’ σπασμένο σε κομμάτια… προσπαθώντας να μην κάνει άλλο φάουλ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΓΚΡΑΝ ΚΑΝΑΡΙΑ

Μέχρι και τη λήξη του τρίτου δεκαλέπτου ο ΑΡΗΣ όχι απλά ήταν ανταγωνιστικός αλλά διεκδικούσε στα ίσια τη νίκη. Μέχρι εκεί όμως μιας και στη συνέχεια η κούραση έκανε την εμφάνιση της, οι παίκτες μας έχασαν τη συγκέντρωση τους και ο Καστρίτης από τον πάγκο όσο και αν το προσπάθησε δεν μπόρεσε να βρει λύσεις. Κάτι που το εκμεταλλεύτηκαν οι Ισπανοί και μετέτρεψαν ένα αγχωτικό όπως εξελισσόταν παιχνίδι σε μια εύκολη για αυτούς νίκη. Η υπεροχή τους στα ριμπάουντ και το εντυπωσιακό ποσοστό στο τρίποντο που άγγιξε σχεδόν το 50% έκαναν τη διαφορά.

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ανάμεικτα συναισθήματα μας άφησε η ομάδα σήμερα με την εικόνα της. Μια ομάδα για φίλημα στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά και σε άλλα διαστήματα του αγώνα που σε κάνει να αισιοδοξείς για τη συνέχεια .  Και μια ομάδα με κάμποσους παίκτες ακόμη να ψάχνουν στα χαμένα τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα. Στο ξεκίνημα είμαστε οπότε λογικό είναι για τους παίκτες να ψάχνονται ακόμη όπως λογικό είναι και ο Καστρίτης να πειραματίζεται ακόμη σε αρκετά βασικά στοιχεία της ομάδας. Δοκίμασε πράγματα σήμερα αλλά στο τέταρτο δεκάλεπτο και αυτός έκανε τα λαθάκια του «χαλώντας» την πεντάδα που ανέτρεψε την εις βάρος μας διαφοράς και αφήνοντας τον Τολιόπουλο στο πάγκο στο σημείο που έδειχνε να έχει βρει το χέρι του. Με εξαίρεση πάντως τον Καρ που εγκλωβίστηκε με τα γρήγορα φάουλ και τον Μπλούμπεργκ που ήταν «αόρατος» στα λεπτά που αγωνίσθηκε η ομάδα έδειξε να έχει καλά στοιχεία και παίκτες με υψηλό μπασκετικό IQ.  Πολύ νωρίς για οποιαδήποτε κρίση αλλά τόσο το σημερινό παιχνίδι όσο και αυτό με τον Ολυμπιακό δεν γίνεται να αποτελέσουν κριτήριο της φετινής προσπάθειας.

ΑΙΣΙΟΔΟΞΑ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Το ήθελε, το πάλεψε αλλά στην 4^η περίοδο όπως φάνηκε η ομάδα δεν ήταν έτοιμη για ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι. Παρόλα αυτά ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια των παικτών του Γ.Κάστριτη και ανανέωσε το ραντεβού του για ένα ακόμη δυσκολότερο παιχνίδι την ερχόμενη Κυριακή απέναντι στον Ολυμπιακό.

Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν τα επιτεύγματα και το μεγαλείο του Γιάννη Ιωαννίδη. Δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνει… ευλογημένοι όσοι τον απολαύσαμε στις χρυσές στιγμές του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Ένα ξεχωριστό καλοκαίρι μας επιφύλασσέ για φέτος ο μπασκετικός ΑΡΗΣ όπου ύστερα από κάμποσα χρόνια δείχνει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η απόφαση αρχικά αλλά και η εξασφάλιση της συμμετοχής στο Eurocup σημαίνει την επιστροφή του ΑΡΗ στον ευρωπαϊκό χάρτη μετά από περίπου 5 έτη, ενώ ο προγραμματισμός και η υλοποίηση του αγωνιστικού πλάνου του Γ.Καστρίτη δείχνει ότι αυτή τη φορά δεν μιλάμε απλά για σπασμωδικές κινήσεις με ένα ωραίο περιτύλιγμα αλλά για μια πλήρη αναβάθμιση στον τρόπο που σκέφτεται και κινείται πλέον ο Αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ αλλά και η διοίκηση του που φαντάζει πιο ώριμη από ποτέ.

ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ BCL ΣΤΟ «ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ» ΤΟΥ EUROCUP

Στο Basketball Champions League ήθελε να αγωνιστεί η ομάδα την ερχόμενη σεζόν και αυτό είχε να κάνει κυρίως με οικονομικούς λόγους. Δεν μας έκατσε… δεν μας ήθελαν… ή απλά και λογικά πληρώσαμε την τραγική μας απόφαση ως ΑΡΗΣ να απέχουμε από την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Ναι μεν τα οικονομικά προβλήματα είναι ένα μόνιμο βαρίδιο για την ομάδα αλλά όπως φάνηκε φέτος μάλλον περισσότερο έχει να κάνει με τα θέλω της διοίκησης παρά με οτιδήποτε άλλο. Κάπως έτσι φέτος πρυτάνευσε η λογική και οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα στην ΚΑΕ αποφάσισαν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε ο ΑΡΗΣ να επιστρέψει στην Ευρώπη. Δύσκολο ξεδύσκολο είναι από αυτά τα αυτονόητα για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ για αυτό και τα «μπράβο» προς την διοίκηση έχουν και ένα ταβάνι. Η ουσία είναι ότι όλοι οι πιστοί του Αυτοκράτορα ύστερα από χρόνια θα μπορούμε να γεμίζουμε και τις καθημερινές μας με μπασκετικό ΑΡΗ!

ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΜΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Το ζήσαμε ως ένα βαθμό πέρσι με τα προκριματικά στο BCL, το ζήσαμε πιο βάναυσα και επί Αγγέλου με την συμμετοχή μας στο Fiba Europe Cup. Το να παίξεις στην Ευρώπη είναι απλά μια απόφαση, το να προετοιμαστείς όμως για να παλέψεις στην Ευρώπη αλλά και σε μια σεζόν με πολλά περισσότερα παιχνίδια με στόχο να είσαι αξιόμαχος και ανταγωνιστικός είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Και εδώ ακριβώς σε αυτό το σημείο θα πρέπει να δώσω τα συγχαρητήρια μου στον Γιάννη Καστρίτη αλλά και την διοίκηση της ΚΑΕ που δείχνει στην πράξη ότι θέλει τη νέα χρονιά το κάτι παραπάνω. Ας μην το βάλουμε το κάτι παραπάνω σε καλούπια μιας και ο ΑΡΗΣ είναι η ομάδα που δίδαξε στο παρελθόν πως μπορείς να φτάσεις εκεί που δεν μπορείς… και ας μείνουμε στις κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα.

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΑΖΛ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

Από την παραμονή του «καυτού» Τολιόπουλου και του ανεβασμένου Σανογκό μέχρι τον ερχομό του πιο ώριμου από ποτέ Κατσίβελη και του Περσίδη στην ευκαιρία της ζωής του για να δείξει το κάτι διαφορετικό. Κινήσεις που ξεκάθαρα ταιριάζουν στην φιλοσοφία του Καστρίτη αλλά και παίκτες διψασμένοι να αποδείξουν ότι αξίζουν και ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Η παραμονή του Φίλιου και η διαφαινόμενη παραμονή του Χρηστίδη είναι άλλες 2 θετικές κινήσεις με παίκτες που έδειξαν πέρσι ότι μπορούν να προσφέρουν πολύτιμες λύσεις. Ενώ η απόκτηση 2 ξένων(Μπλούμπεργκ & Ντε Σόουζα) με ευρωπαϊκή εμπειρία και όχι πρωτάρηδες είναι ίσως η επισφράγιση της αλλαγής νοοτροπίας και δεδομένων στην ομάδα.  Σίγουρα το μπατζετ και τα ονόματα των παικτών δεν είναι ανάλογα της ιστορίας του ΑΡΗ αλλά ο προγραμματισμός και η ταχύτητα με την οποία στήνεται η ομάδα φέτος θυμίζει άλλες, πολύ καλύτερες εποχές.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΡΙΣΚΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΛΙΘΑΡΑΚΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ

Δεν ονειροβατούμε… ξέρουμε ότι για τα σημερινά δεδομένα η συμμετοχή στην Ευρώπη και ο έως τώρα αγωνιστικός σχεδιασμός αποτελεί μια «υπέρβαση» για όσους μοχθούν καθημερινά για την ομάδα. Αυτή τη φορά όμως οι κινήσεις τους δεν περιορίζονται σε κάποιες οικονομικές συμφωνίες και διακανονισμούς των χρεών που ταλαιπωρούν την ομάδα. Αυτή τη φορά υπάρχει ο Γιάννης Καστρίτης που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων μας με αυτό που παρουσιάζει ΜΕΣΑ στο γήπεδο, πλαισιωμένους από ανθρώπους που χαίρουν την εκτίμηση μας και νιώθουν τι εστί ΑΡΗΣ. Αυτή τη φορά δεν θα περιμένουμε παίκτες να κατέβουν από το αεροπλάνο λίγες ώρες πριν το τζάμπολ αλλά θα έχουμε μια ολοκληρωμένη ομάδα που θα προετοιμαστεί για να παλέψει με όλες τις δυνάμεις της για την αξιοπρέπεια του ΑΡΗ μας! Ο Ευρωπαίος ΆΡΗΣ θα είναι σίγουρα πιο θελκτικός στους χορηγούς αλλά και στον κόσμο του που διψάει να δει αυτή την ομάδα να προχωράει μπροστά. Σίγουρα η νέα αγωνιστική σεζόν θα είναι ένα μεγάλο ρίσκο εντός και εκτός γηπέδων αλλά στο χέρι μας είναι να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια ώστε να αποτελέσει μια νέα βάση  για το μέλλον του ΑΡΗ όπως τον οραματιζόμαστε. Μακριά από το ασταμάτητο χαμήλωμα του πήχη, την εκλογίκευση της αποχής από την Ευρώπη, τους διθυράμβους για το τίποτα και με προορισμό πάντα την αβεβαιότητα για την επόμενη ημέρα. Το πρώτο βήμα έγινε από την διοίκηση, το επόμενο είναι το δικό μας!

ΥΓ. Άλλες εποχές τότε, άλλες εποχές τώρα… για αυτό και τα «ιερά τέρατα» του τότε και τα ιστορικά επιτεύγματα του Αυτοκράτορα  δεν μπορεί να τα πλησιάσει ούτε στο ελάχιστο κανείς από τους «μεγάλους» του σήμερα.

Μπορεί το "ναυάγιο" με τους ξένους της περσινής σεζόν, η μη επίτευξη συμφωνίας με τον Μιλόσεβιτς και η καθυστέρηση στις μεταγραφές αρχικά να μας είχε ελαφρώς ξενερώσει αλλά όπως φαίνεται στην πράξη η διοίκηση σε συνεργασία με τον προπονητή είναι αποφασισμένοι να "χτίσουν" μια πολύ δυνατή ομάδα, σίγουρα καλύτερη από τηνν περσινή! Κάμινγκς, Καββαδάς, Τζένκινς, Μπάκνερ και Τσαϊρέλης είναι τα τελευταία μας μεταγραφικά αποκτήματα, ενώ σχεδόν σίγουρη θεωρείται και η συμφωνία με τον Μάρμπλ.

Ο Κάμινγκς που ήταν και ο πρώτος ξένος που ανακοινώθηκε  στα "χαρτιά" δεν εντυπωσιάζει αλλά πρόκειται για παίκτη που έχουν παρακολουθήσει από κόντα τόσο ο Δ.Πρίφτης όσο και ο Σ.Καμπερίδης και αυτό είναι σημαντικό στην διαδικασία επιλογής ενός παίκτη. Οι πληροφορίες λένε για έναν πολύ καλύτερο πόιντ γκαρντ που θα μπορέσει να καλύψει την θέση πολύ καλύτερα από τους προκάτοχους του(Τόμας, Γουότερς) στη συγκεκριμένη θέση. Μοναδικό ερωτηματικό αποτελεί η προσαρμογή του στα Ευρωπαϊκά δεδομένα μιας και έχει μόλις 3 συμμετοχές στο Ιταλικό πρωτάθλημα. Εκ διαμέτρου αντίθετες όσο αφορά το ρίσκο οι επιλογές των Τζένκινς και Μπάκνερ μιας και πρόκειται για παίκτες που έχουν δώσει τα διαπιστευτήρια στην Ευρώπη. Ιδίως ο Τζένκινς έχει το βιογραφικό και τις παραστάσεις που σε κάνουν να αισθάνεσαι σιγουριά και όλα δείχνουν ότι σύντομα θα κάνει αρκετούς συνΑρειανούς να ξεχάσουν τον Μακνήλ. Το ίδιο ισχύει και για τον Μπάκνερ που όλοι ανυπομονούμε να τον δούμε να καρφώνει δυναμικά φορώντας την κιτρινόμαυρη φανέλα. Τα αθλητικά του προσόντα εντυπωσιάζουν και ιδιαίτερα η ταχύτητα του, στοιχείο που σίγουρα ξεχώρισε ο Δ.Πρίφτης που θέλει παίκτες που να μπορούν να τρέχουν στο ανοιχτό γήπεδο. Το καλό με την επιλογή του Μπάκνερ που είναι ένας χαμηλός σέντερ είναι ότι ήδη υπάρχει στο ρόστερ και ο Καββαδάς όπου έχει τα στοιχεία που λείπουν από τον Αμερικανό. Με αυτούς τους 2 κάτω από το καλάθι η ομάδα μας έχει καλύψει εντυπωσιακά την θέση του σέντερ. Ενώ άκρως θετικό στοιχείο που πρέπει να αναφέρουμε είναι ότι Τζένκινς και Μπάκνερ πέρσι ήταν συμπαίκτες στην Τουρκ Τέλεκομ.  Ο Τσαϊρέλης που για πολλούς ήταν μια "αδιάφορη" κίνηση, πολύ πιθανό να αποδειχθεί λίρα εκατό. Πρόκειται για αθλητή που επιστρέφει σε ιδανική ηλικία στην ομάδα, μετά απο σημαντικές εμπειρίες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενώ ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που θα τον κάνει να δέσει ιδανικά με την ομάδα είναι ότι ο παίκτης έχει συνηθίσει να προσφέρει σε μια ομάδα ερχόμενος από τον πάγκο και με λίγα λεπτά συμμετοχής. Κάτι που πολλές φορές αποτελεί πρόβλημα σε παίκτες που περιορίζονται ξαφνικά σε βοηθητικούς ρόλους, όπως συνέβη με τον Τσούπκοβιτς και τον Ζάρα. Ο Μάρμπλ που εκτός απροόπτου θα είναι ο παίκτης που θα καλύψει τη θέση "3" μπορεί να μην έχει Ευρωπαϊκή εμπειρία αλλά τα 2 χρόνια που συμμετείχε στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου και το αγωνιστικό του στυλ που βασίζεται κυρίως στο σουτ  φαντάζουν αρκετά για να κάνει ο παίκτης τη διαφορά στην ομάδα μας! 

Με την απόκτηση ενός κοινοτικού πάουερ φόργουορντ(ίσως ο Βεζένκωφ) να εκκρεμεί και μια θέση ξένου να μένει σίγουρα κενή για τον Β γύρο του πρωταθλήματος όπου αλλάζει ο κανονισμός και θα μπορέσουμε να πάρουμε και άλλον Αμερικάνο το ρόστερ μάλλον κλείνει. Κινήσεις που μας γεμίζουν αισιοδοξία για έναν ΑΡΗ πρωταγωνιστή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μάλιστα το γεγονός ότι οι περισσότεροι παίκτες υπέγραψαν συμβόλαια μεγαλύτερης διάρκειας του ενός έτους δείχνει ότι η ΚΑΕ μαθαίνει από τα λάθη της και ότι φέτος όντως θέλει να βάλει τις βάσεις για κάτι μεγάλο. Έυσι απλά ο ενθουσιασμός επέστρεψε και η ανυπομονησία για τα αποκαλυπτήρια της ομάδος!

ΥΓ. Όσο περνάει ο καιρός ολοένα και πιο σοφή φαίνεται η απόφαση του Λάσκαρη να επιλέξει το FIBA Champions League. Αυτό καλό είναι να το έχουν μερικοί στο μυαλό τους όταν κρίνουν τις επιλογές του προέδρου για χορηγίες και συνεργασίες.

ΥΓ2. Αφού μας έφτιαξαν με τις μεταγραφές καιρός είναι να δοθεί και ένα αίσιο τέλος στο σήριαλ με το Nick Galis Cup και τα σχετικά.

ΥΓ3. Σειρά μας είναι μετά τα καλοκαιρινά μπανάκια μας να κάνουμε το καθιερωμένο ντου στα διαρκείας όπου φέτος είναι σε καλές τιμές για όποιον θέλει να παρακολουθήσει όλα τα παιχνίδια μιας και πακέτο περιλαμβάνει και τους Ευρωπαϊκούς αγώνες της πρώτης φάσης. 

Με ψηλά το κεφάλι, όπως δηλαδή αρμόζει σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ έπεσε η αυλαία των φετινών ευρωπαϊκών υποχρεώσεων για την ομάδα μας. Η Αρμάνι Μιλάνο αν και έδειξε ότι δεν ήρθε για διακοπές στη Θεσσαλονίκη τελικά αποδείχθηκε πολύ λίγη για να περάσει αλώβητη από το Παλέ. Οι παίκτες μας μπήκαν αποφασισμένοι, έπαιξαν δυνατά και πήραν την άτυπη ρεβάνς της βαριάς ήττας του πρώτου γύρου. Το 16-0 σερί και το 37-21 συνολικά στο δεύτερο ημίχρονο αποτυπώνει ξεκάθαρα το πόσο καλά έπαιξε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας!

Αν και οι Ιταλοί μπήκαν ορεξάτοι στο παιχνίδι και σκόραραν από παντού με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας οι παίκτες μας δεν έδειχναν διατεθειμένοι να παρατήσουν το παιχνίδι. Ούτε τα 2 γρήγορα φάουλ του Όκαρο Γουάιτ στάθηκαν αρκετά για να κόψουν τον ρυθμό της ομάδος. Έχοντας καλή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση και χωρίς να πηγαίνουμε σε βεβιασμένες επιλογές καταφέραμε να μείνουμε στο παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο παρόλο που η Αρμάνι είχε πετύχει 47 πόντους. Και αν τα πράγματα έδειχναν δυσοίωνα όταν οι Ιταλοί ξέφυγαν με 7 πόντους(46-53) ο ΑΡΗΣ δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του λέξη. Με ένα εκπληκτικό σερί 16-0 γύρισε ανάποδα το παιχνίδι, πήρε τα ηνία του αγώνα και έφθασε σε μια άνετη επικράτηση κόντρα σε μια ομάδα που ήρθε αρκετά υπεροπτικά στη Θεσσαλονίκη. Μακνήλ, Χάγκινς, Γουότερς και Γουάιτ έπαιξαν αρκετά μυαλωμένα και ήταν άκρως αποτελεσματικοί στο παιχνίδι τους. Ο Τσούπκοβιτς με 3 στα 3 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 2 ασιστ και 2 κλεψίματα έκανε την καλύτερη του εμφάνιση και βοήθησε ουσιαστικά την ομάδα. Μούρτος και Κοέν έδωσαν λύσεις όσο αγωνίσθηκαν ενώ και ο Ξανθόπουλος πρόσθεσε ακόμη μια εξαιρετική εμφάνιση με τον τρόπο που αυτός ξέρει! Η ομάδα  αφουγκράστηκε τη θέληση του κόσμου για μια νίκη-εκδίκηση, έπαιξε παθιασμένα, έδειξε το καλό της πρόσωπο και αποχαιρέτησε όπως έπρεπε τo φετινό Eurocup.

Το γήπεδο μπορεί να μην γέμισε και αρχικά όλοι να ήμασταν κάπως μουδιασμένοι γνωρίζοντας ότι έχουμε αποκλειστεί. Μετά όμως ο κόσμος ξέχασε ότι το παιχνίδι είναι άνευ βαθμολογικής σημασίας, ξέσπασε, έγινε ένα με την ομάδα και "στραγγάλισε" τους ανήμπορους Ιταλούς. Αυτή η μαγική ατμόσφαιρα σε συνδυασμό  με την Ευρωπαϊκή αύρα είναι που θα μας λείψει και για αυτό μας μένει μια πίκρα. Μια πίκρα και ένα παράπονο για αυτό το όμορφο ευρωπαϊκό ταξίδι που θα μπορούσε αν ήμασταν λίγο πιο προσεκτικοί να συνεχιστεί. Κρατάμε την αξιοπρεπή πορεία μας στην επιστροφή μας στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις και ανυπομονούμε για την επόμενη χρονιά!

Στις 20 & 21 Μαρτίου είναι προγραμματισμένη να γίνει η επίσημη παρουσίαση του νέου μπασκετικού Champions League της FIBA με τις περισσότερες ομοσπονδίες να έχουν ήδη ταχθεί ανοιχτά υπέρ της νέας διοργάνωσης την ίδια στιγμή που η Ευρωλίγκα έχοντας ήδη στο τσεπάκι τις υπογραφές 10 δυνατών ομάδων υπόσχεται αλλαγές που θα αναδείξουν ακόμη περισσότερο την διοργάνωση της. Υποσχέσεις, προσδοκίες και πλάνα πολλά και από τις δυο πλευρές. Χωρίς όμως ουσιαστικές οικονομικές εγγυήσεις ή οποιαδήποτε άλλη εξασφάλιση σχετικά με το μέλλον. Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο καλείται η ΚΑΕ ΑΡΗΣ να κάνει την σωστή επιλογή. Μια επιλογή μπορεί να παίξει καθοριστικό για την ολική επαναφορά του Αυτοκράτορα στο Ευρωπαϊκό στερέωμα και την εκ νέου καθιέρωση του στις κορυφαίες συλλογικές διοργανώσεις. Εμείς μέσα από το PlanetARIS.gr θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τις δύο αυτές επιλογές και να δούμε από την πλευρά του Αρειανού οπαδού ποια είναι η καλύτερη επιλογή.

ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ. Δύο είναι τα βασικά προτερήματα αυτής της διοργάνωσης. Πρώτο και σημαντικότερο είναι οι ομάδες που ήδη έχουν συμφωνήσει. Όπως και να το κάνουμε πρόκειται για τους πρωταθλητές στα σημαντικότερα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα οπότε η ειρωνεία προς τη FIBA από την πλευρά των ανθρώπων της Ευρωλίγκας "Θα κάνετε κύπελλο πρωταθλητριών χωρίς πρωταθλητές" έχει και παραέχει βάση. Πόσο αξία μπορεί να έχει ο κορυφαίος ευρωπαϊκός τίτλος αν απέχουν από τη διοργάνωση ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η ΤΣΣΚΑ, η Μακάμπι, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, κτλ κτλ... Από την άλλη όμως η Ευρωλίγκα με την εμμονή της στα κλειστά συμβόλαια και την αδιαφορία που δείχνει για τα εθνικά πρωταθλήματα και τις εθνικές ομάδες μάλλον περισσότερο κακό έχει κάνει στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ παρά το βοηθάει να ανέβει. Συν ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια επιχειρηματική κίνηση με βάση το Ευρωπαϊκό μπάσκετ και όχι για την ίδια ομοσπονδία του μπάσκετ με ότι αυτό συνεπάγεται. Τα χρήματα που μοιράζει στις ομάδες είναι ψίχουλα ενώ και το Eurocup φαίνεται ξεκάθαρα στην πράξη ότι πρόκειται για έναν υποβαθμισμένο θεσμό για τον οποίο οι διοργανωτές αδιαφορούν. Ο τρόπος που γίνεται από την αρχή η κλήρωση με τις ομάδες χωρισμένες σε ζώνες, το πως μπορούν να επιλέξουν ομίλους οι ομάδες που έρχονται από την Ευρωλίγκα αλλά και οι υπόλοιπες ομάδες, το ότι δεν γίνονται αγώνες που κρίνουν την πρόκριση την ίδια ώρα αλλά και μερικές περίεργες διαιτησίες υπέρ των "χορηγών" που παρακολουθούμε φέτος από το ξεκίνημα της σεζόν είναι η απόδειξη της αδιαφορίας των ανθρώπων της Ευρωλίγκας για το Eurocup.

FIBA: Και μόνο που η FIBA είναι η παγκόσμια ομοσπονδία του μπάσκετ θα έπρεπε να είναι αρκετό για να αφήσει στο περιθώριο την Ευρωλίγκα. Το ότι όμως εδώ και χρόνια συμβαίνει το αντίθετο λέει πάρα πολλά για τις δυνατότητες και τις υποσχέσεις της FIBA. Και αυτός ίσως και να είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα στην προσπάθεια που κάνει μιας και η αξιοπιστία είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Σίγουρα το ότι θα απουσιάζουν τα κορυφαία ονόματα της Ευρωλίγκας είναι ένα ακόμη μειονέκτημα αλλά όχι αξεπέραστο. Όποιος το πιστεύει αυτό είναι σαν λέει ότι λαοφιλής ομάδες σαν τον ΑΡΗ, την ΑΕΚ ή τον μπάογκ θα είναι μια ζωή σε ρόλο κομπάρσου και ποτέ δεν θα μπορέσουν να ανταγωνιστούν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Και αντίστοιχα ομάδες σε άλλες χώρες όπως η Ντιναμό Μόσχας, η Φενερμπαχτσέ, η Βαλένθια, η Παρτιζάν, ο Ερυθρός Αστέρας, η Ρέτζιο Εμίλια, η Λοκομοτιβ Κουμπαν, η Ολύμπια Λιουμπλιάνας και άλλες πολλές ομάδες θα πρέπει να είναι μονίμως στο περιθώριο. Στο Champions League της FIBA οι ομάδες θα συμμετέχουν αποκλειστικά βάσει βαθμολογίας(συν κάποιες wild card αν δεν κάνω λάθος) και όχι με κλειστά συμβόλαια όπως γίνεται στην Ευρωλίγκα. Κάτι που σημαίνει ότι τα εθνικά πρωταθλήματα των χωρών αυτομάτως θα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Κάτι άλλωστε που φαίνεται και από την δέσμευση της FIBA ότι οι αγώνες θα διεξάγονται Τετάρτη και Πέμπτη και όχι όποτε βολεύει την Ευρωλίγκα που αναγκάζει όλα τα εθνικά πρωταθλήματα να προσαρμόζονται γύρω από τον δικό της προγραμματισμό. Ενώ εξίσου σημαντικό για κάθε φίλαθλο που γουστάρει το μπάσκετ είναι η αλλαγή της διοργάνωσης του Ευρωμπάσκετ με αγώνες των εθνικών ομάδων μέσα στη σεζόν όπως συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο. Κάτι που μπορεί να ανεβάσει το άθλημα σε μεγάλο βαθμό. Γενικά η FIBA δείχνει να σέβεται περισσότερο τις ομοσπονδίες των χωρών, τις εθνικές ομάδες και το ίδιο το άθλημα και για αυτό για την ώρα φαίνεται να απολαμβάνει την στήριξη σχεδόν όλων των ομοσπονδιών που θα στέλνουν τις κορυφαίες τους ομάδες βάσει κατάταξης εκτός φυσικά από τις ομάδες που θα συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα.

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΑΡΗ. Με μια πρώτη σκέψη αν υπάρχει κλειστό κλαμπ με τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης ο ΑΡΗΣ πρέπει να ανήκει σε αυτό. Μπορώ να παίξω σε ευρωπαϊκό final four με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό; Θα το γουστάρουμε σαν τρέλοι! Στο κλάμπ όμως των κορυφαίων και όχι σε κάποιο αστείο Eurocup με τα πειράματα των ανθρώπων της Ευρωλίγκας. Από την άλλη ο ΑΡΗΣ έχει τη δική του ιστορία στο μπάσκετ και όπως έβαλε το μπάσκετ στα σπίτια και την καρδιά όλων των Ελλήνων έτσι οφείλει και τώρα να στηρίξει μια πιο αγνή προσπάθεια όπως  φαίνεται να είναι αυτή της FIBA

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. .Καλά όλα τα παραπάνω αλλά όταν μιλάμε για την αγαπημένη μας ομάδα το μόνο που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι το συμφέρον της και τίποτα άλλο. Και από την στιγμή που στην ομάδα υπάρχει ένας μεγαλοεπενδυτής όπως είναι ο Νίκος Λάσκαρης  το βασικό κριτήριο όλων μας θα πρέπει να είναι το ιδανικό οικονομικό περιβάλλον ώστε η επένδυση του κ.Λάσκαρη να πιάσει τόπο. Εκεί που θα υπάρξουν τα περισσότερα εξασφαλισμένα έσοδα εκεί θα πρέπει να πάει ο ΑΡΗΣ. Διαφορετικά στο ασταθές οικονομικό περιβάλλον που ζούμε στην Ελλάδα μια επιλογή με όχι καθαρά οικονομικά κριτήρια μπορεί να μας βάλει σε περιπέτειες και να δώσει την ευκαιρία σε ανταγωνιστές μας μεγάλο πλεονέκτημα. Όπως κάποτε επί Δαμιανίδη η συμφωνία με τη NOVA είχε λειτουργήσει ευεργετικά γιατί η πλειοψηφία των ομάδων είχε πάρει ψίχουλα από τη κρατική τηλεόραση έτσι και τώρα η ΚΑΕ θα πρέπει να κυνηγήσει το οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της.  Τώρα το αν θα είναι η σωστή επιλογή κανείς δεν μπορεί να το ξέρει. Όπως κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι αυτό το κλειστό κλαμπ της Ευρωλίγκας θα συνεχίσει να τραβάει το ενδιαφέρον του κόσμου ή το εγχείρημα της FIBA θα αντέξει στον χρόνο και δεν θα εξελιχθεί σε μια νέα φούσκα. Ο χρόνος θα δείξει!

ΥΓ. Από την στιγμή που στην Ευρώπη είμαστε πετυχημένοι ήδη και στην Ελλάδα είμαστε μια ανάσα από την επιτυχία όλοι αύριο με διάθεση φιέστας κόντρα στο Λαύριο! Είναι να μην πανηγυρίζεις...;