Με αφορμή τα «αποκαλυπτήρια» του νέου μπασκετικού ΑΡΗ ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε με το αγαπημένο αλλά και πολύπαθο τμήμα του συλλόγου μας και την τεράστια προσπάθεια που γίνεται και φέτος ώστε η ομάδα να ορθοποδήσει.  Και φυσικά να αποτυπώσουμε τα πρώτα συμπεράσματα από τους καινούργιους παίκτες και το σύνολο που χτίζει ο Γιάννης Καστρίτης λίγες ημέρες πριν τις πρώτες επίσημες υποχρεώσεις για το Fiba Europe Cup.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ …ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι προτού ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας ως PlanetARIS.gr για την απουσία ενασχόλησης με το μπάσκετ σχεδόν όλο το καλοκαίρι. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι τα τελευταία χρόνια γύρω από τον μπασκετικό ΑΡΗ έχει στηθεί ένα θέατρο του παραλόγου και μια «ασπίδα προστασίας» που δεν φαίνεται να προσφέρει κάτι το θετικό. Από την διοίκηση μέχρι και τον τελευταίο δημοσιογράφο η γραμμή είναι η ίδια. Για όλα φταίνε οι αμαρτίες του παρελθόντος, η διοίκηση τα κάνει όλα καλά, η ομάδα πάνω στο παρκέ σκίζει και οτιδήποτε αρνητικό είναι κακοπροαίρετο και δεν μας αγγίζει. Ποια μπαν και επιτροπές επαγγελματικού αθλητισμού που μας κυνηγάνε; Ποια συμμετοχή στην Ευρώπη που σνομπάραμε, υποτιμούσαμε και είχαμε αποτύχει παταγωδώς στην τελευταία μας παρουσία; Ποιοι παίκτες –τουρίστες που αν και τακτοποιημένοι μας κάνουν ρεντίκολο στα social media; Ποιος 6^ος ξένος; Ποιο Παλέ , ποια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και ποιος επενδυτής;  Ψιλά γράμματα όπου αν τα ξεστομίσεις μάλλον είσαι εχθρός του συλλόγου… Οπότε εφόσον το «σύστημα» που κινεί τον μπασκετικό ΑΡΗ πιστεύει ότι αυτή η «ασπίδα προστασίας» βοηθάει τους ανθρώπους που έχουν βγει μπροστά και παράλληλα και την ομάδα για να ανασάνει εμείς μαζί τους…

Η ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ

Για ακόμη μια χρονιά ο μπασκετικός ΑΡΗΣ μέσω του Α.Σ. παλεύει με τα δυσβάσταχτα χρέη σε χρονιές όπου η ακρίβεια(εκτός του covid) θερίζει και τo προϊόν «ελληνικό μπάσκετ» γίνεται στάχτες.  Φέτος σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια υπάρχει μια  προσπάθεια η ομάδα να κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα διεκδικώντας μια κανονικότητα που λείπει. Κανονικότητα όπως κανονικό προπονητή, τεχνικό τιμ με «προσωπικότητα», ομάδα που θα μαζευτεί νωρίς για προετοιμασία(παρά την απουσία του έκτου ξένου),  συμμετοχή στην Ευρώπη και έναν Ρουσιαμάνη που σε αντίθεση με άλλους ενεργούς υποστηρικτές-χρηματοδότες της ομάδος δεν φοβάται να βγει μπροστά.  Φυσικά ο δρόμος για μια «κανονικότητα» όπως τη θέλει ο Αρειανός είναι μακρύς αλλά φέτος φαίνεται να πήραμε την σωστή στροφή.

Ο ΝΕΟΣ ΑΡΗΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ

Είδαμε επιτέλους τον ΑΡΗ σε ένα από τα σπάνια  του  «κρυφά φιλικά»  με κόσμο με αγωνία και προσμονή για μια καλύτερη σεζόν από την περσινή που καταλήξαμε στην 7^η θέση.  Δεν ενθουσιαστήκαμε όπως όταν «ενημερωνόμασταν»  για τα προηγούμενα φιλικά, ούτε γίναμε απαισιόδοξοι για το τι θα ακολουθήσει αλλά πήραμε μια ρεαλιστική γεύση της κατάστασης. Ο ΑΡΗΣ όπως ακριβώς και πέρσι θα πρέπει να ματώσει μέσα στο γήπεδο για κάθε νίκη. «Εύκολα» και «δύσκολα» παιχνίδια δεν θα υπάρχουν παρά μόνο μια διαρκή προσπάθεια για νίκη όπως μας έχει συνηθίσει ο Γ.Καστρίτης. Ο Νότε για τον οποίο έχει γίνει αρκετός ντόρος το έχει το σκοράρισμα αλλά η σταθερότητα θα είναι το ζητούμενο. Πάντως στην καλή του ημέρα φαίνεται ικανός να σηκώσει την ομάδα στις πλάτες του.  Ο Χάγκινς(για τον οποίο είχαμε ήδη εικόνα) από την άλλη εμπνέει εμπιστοσύνη στο ρόλο του οργανωτή και δείχνει μια ωριμότητα που χρειάζεται για τη συγκεκριμένη θέση.  Ο Χόκλερ ίσως ήταν ο παίκτης που έβγαλε την περισσότερη ενέργεια πάνω στο γήπεδο και θύμισε λίγο από τον δυναμισμό που χαρακτήριζε το περσινό ρόστερ.  Για τους Γκούντγουιν και τον Σανόγκο ας ελπίσουμε η σημερινή τους εικόνα να ήταν κάτι τυχαίο που γρήγορα θα ξεχαστεί… Αυτό όμως που αναμένεται να κάνει τη διαφορά είναι οι Έλληνες παίκτες αλλά και οι περισσότερες αξιόπιστες λύσεις από τον πάγκο. Τολιόπουλος και Καββαδάς είναι παίκτες που μπορούν να δώσουν ουσιαστικές βοήθειες στην ομάδα ενώ και ο Νετζήπογλου είτε βασικός είτε ερχόμενος από τον πάγκο μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα του αγώνα. Και φυσικά οι Σχίζας και Σιδηροηλίας εφόσον είναι υγιείς θα έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δώσουν στην ομάδα όσα δεν μπόρεσαν πέρσι.

ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ

Αρκετή δουλειά(πέρα από τον 6^ο ξένο) φάνηκε να χρειάζεται ο ΑΡΗΣ μας πάρα τη φιλική νίκη κόντρα στην Καρδίτσα. Ωστόσο η παρουσία του Γ.Καστρίτη στον πάγκο με τους Σιγάλα και Καραποστόλου στο τεχνικό τιμ και το βάθος στο ρόστερ με «ψημένους» παίκτες όπως ο Τολιόπουλος και ο Καββαδάς μας κάνουν να αισιοδοξούμε. Ας ελπίσουμε ο περσινός ενθουσιασμός και ο τρόπος που μας ξεσήκωσε πέρσι η ομάδα να έχει φέτος ανάλογη και ακόμη καλύτερη συνέχεια!

ΥΓ. Όπως λέμε στον αθλητισμό για τις ομάδες «ο καθρέφτης είναι το γήπεδο». Εκεί φαίνεται αν μια ομάδα είναι καλή, εκεί φαίνεται αν ο κόσμος ψήνεται με το πρότζεκτ που του πλασάρουν.

Ολοκληρώθηκε η σεζόν για τον μπασκετικό ΑΡΗ προσθέτοντας άλλη μια αναμενόμενη… βαριά ήττα από τον Παναθηναϊκό. Περισσότερο το μυαλό παρά η διάθεση έλειπε από την πλειοψηφία των παικτών σήμερα αλλά και τον Γ.Καστρίτη που και αυτός με το κοουτσάρισμα του έδειξε ότι το μυαλό όλων βρισκόταν ήδη στην επόμενη μέρα. Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν άγγιξαν τον ηρωικό κόσμο που βρέθηκε και σήμερα στο Παλέ που πέρα από τον παλμό που είχε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα στο φινάλε πρόσφερε απλόχερα σε  όλη την ομάδα το ζεστό του χειροκρότημα.

ΕΔΕΙΞΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Ήθελαν οι παίκτες μας αλλά δεν μπορούσαν όπως φάνηκε στο παιχνίδι να παραμείνουν ανταγωνιστικοί. Με το που ξέφυγε ελαφρώς ο Παναθηναϊκός στο τέλος της Α’ περιόδου οι παίκτες μας παρέδωσαν σώμα και πνεύμα και έκαναν και σήμερα από αρκετά νωρίς το παιχνίδι μια τυπική διαδικασία. Νετζήπογλου και Λόκετ ήταν ίσως οι μοναδικοί διασωθέντες στον αγώνα μιας και έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο κάθε δευτερόλεπτο που ήταν πάνω στο παρκέ. Ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση προκάλεσαν και οι εμπνεύσεις του Καστρίτη με σχήματα και επιλογές άνευ λογικής που θύμιζαν περισσότερο φιλική αναμέτρηση σε κεκλεισμένων των θυρών αγώνα.

ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

Μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουσθεί ότι η χρονιά ήταν πετυχημένη επειδή ο ΑΡΗΣ τερμάτισε 7^ος ύστερα από κάμποσα χρόνια. Ωστόσο αυτοί οι παίκτες υπό την καθοδήγηση του Γ.Καστρίτη κατάφεραν να αποφύγουν τα επικίνδυνα σενάρια σχετικά νωρίς μέσα από ένα ελκυστικό στυλ παιχνιδιού που μας είχε λείψει. Ελκυστικό μπάσκετ και ωραίες νίκες προσπερνώντας αλλεπάλληλους τραυματισμούς και σημαντικές αναπάντεχες απώλειες. Η αγωνιστικότητα και το πείσμα όλων των παικτών ανεξαιρέτως είναι αυτό που μας μένει και για αυτό η ομάδα χειροκροτήθηκε στο τέλος και ας υπάρχει η πίκρα από τον τρόπο που χάθηκε η 5^η θέση.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Τίτλοι τέλους έπεσαν σήμερα στο Παλέ με μια κακή εμφάνιση που δεν ταίριαζε στον φετινό ΑΡΗ. Κάτι όμως που δεν εμπόδισε τον κόσμο να αναγνωρίσει την όλη αξιόλογη προσπάθεια από την αρχή της χρονιάς και στο τέλος αποθέωσε τον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του.  Ένα μπράβο αξίζει και στη διοίκηση που κατάφερε να κρατήσει την ομάδα όρθια σε μια πολύ δύσκολη σεζόν από πολλές απόψεις. Μακάρι αυτό που είδαμε φέτος να αποτελέσει ένα σκαλοπάτι για καλύτερες ημέρες και έναν ΑΡΗ που θα μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτές οι τελευταίες μαύρες χρονιές ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.

ΥΓ. Για τη διαιτησία σωτηρία δεν υπάρχει! Ακόμη και τα νέα φυντάνια παλεύουν να γίνουν πρωταγωνιστές… για μια θέση στον «πράσινο ήλιο».

Με το πόδι πατημένο στο γκάζι ο ΑΡΗΣ μας πρόσφερε άλλο ένα ευχάριστο απόγευμα κερδίζοντας τη φιλόδοξη Λάρισα χωρίς να αγχωθεί σε κανένα σημείο του αγώνα. Οι παίκτες του Γ.Καστρίτη με τη γνωστή τους μαχητικότητα δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους τους. Αρνητικοί πρωταγωνιστές οι 3 διαιτητές που ακόμη και όταν όλα είχαν έκαναν ότι μπορούσαν για να εκνευρίσουν τον κόσμο.

ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ

Πονοκέφαλος έχει καταντήσει ο ΑΡΗΣ για τους αντιπάλους με την επιθετική του άμυνα να βελτιώνεται διαρκώς και να καταστρέφει με συνοπτικές διαδικασίες κάθε επιθετικό πλάνο. Αν εξαιρέσεις τα συνηθισμένα ανόητα φάουλ στο ξεκίνημα του αγώνα κοντά στο κέντρο η ομάδα έδειξε απίστευτη προσήλωση στην άμυνα και κατάφερε να διαχειριστεί εξαιρετικά το πρόβλημα με τα φάουλ που στα πρώτα λεπτά έκανε την εμφάνιση του. Ακόμη και η αδυναμία κάτω από το καλάθι που υπήρχε στο πρώτο δεκάλεπτο όσο κυλούσαν τα λεπτά διορθωνόταν.

ΒΡΗΚΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Αν εξαιρέσεις κάποιους αιφνιδιασμούς και τα τρίποντα στην επίθεση υπήρχαν αρκετά νεκρά διαστήματα και ιδιαίτερα απέναντι σε οργανωμένη άμυνα δεν υπήρχαν λύσεις. Όταν όμως στο άλλο μισό δεν «περνούσε» τίποτα οι παίκτες κατάφερναν τελικά να βρίσκουν και λύσεις στην επίθεση ακόμη και μέσα στο καλάθι. Χαρακτηριστική η 3^η περίοδο που αν και δυσκολευόμασταν πολύ στην επίθεση τελικά καταφέραμε να διατηρήσουμε το προβάδισμα κυρίως λόγω της «ατσαλένιας» άμυνας.

ΕΦΥΓΕ Ο ΧΑΝΛΑΝ ΚΑΙ ΗΡΘΕ Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η αποχώρηση του Χάνλαν ήταν μια σημαντική απώλεια για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Ωστόσο αυτή η νέα κατάσταση σε συνδυασμό με την αποφυγή οποιουδήποτε αρνητικού σεναρίου για την τελική κατάταξη έδωσε την ευκαιρία σχεδόν σε όλους τους παίκτες να παίξουν πιο ελεύθερα στην επίθεση. Δεν είναι σύμπτωση ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει κάμποσους πρωταγωνιστές στην επίθεση από την ημέρα που έφυγε. Ακόμη και όταν ο Κέλι αγκομαχά… υπάρχουν λύσεις. Σήμερα ήταν ο Κάουαν με τον Τζούστον, τις προάλλες ο Λόκετ με τον Πουλιανίτη και οι υπόλοιποι ακολουθούν. Μέχρι και ο Σχίζας έχει καταφέρει στο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μετά την επιστροφή του να δείξει ότι αυτοί που επέμεναν ότι μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά τον φετινό ΑΡΗ είχαν δίκιο.  Μέχρι και ο Κέλι έχει επηρεαστεί από αυτό το κλίμα και αφήνει χώρο στους συμπαίκτες του σε αντίθεση με την παρουσία προτού φύγει για Αμερική.

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Συμμετοχή ύστερα από κάμποσα χρόνια στα πλέιοφς, 5^η – 6^η θέση με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ  κτλ κτλ. Ανούσιες λεπτομέρειες που σε άλλες χρονιές θα γινόντουσαν σημαία για να πείσουν τον κόσμο ότι κάτι καλό γίνεται… αλλά φέτος είναι περιττό μιας και αυτός ο ΑΡΗΣ του Γ.Καστρίτη και των μαχητικών παικτών δεν χρειάζεται ούτε υπότιτλους ούτε επεξηγήσεις. Και μόνο που έχει καταφέρει ύστερα από χρόνια να μας  προσφέρει  απλόχερα όμορφες μπασκετικές στιγμές και χαμόγελα με τόσο εμφατικό και γουστόζικο τρόπο όπως έκανε σήμερα, είναι αρκετό!  Σημαντική νίκη που αναμένεται να παρατείνει ευχάριστα τη διάρκεια του φετινού πρωταθλήματος. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Πολύς ζήλος από την διαιτητική τριάδα για να πέσει στο τέλος η διαφορά κάτω από τους 10 πόντους σε ένα παιχνίδι όπου και η νίκη και η διαφορά πόντων είχε κριθεί πολύ πριν τα τελευταία δευτερόλεπτα.  Το χάσαμε το στοιχηματάκι;

ΥΓ2. Τι έγινε βρε Φώτη; Κατάλαβες ότι η πόρτα είναι για τα καλά κλειστή(παρά το σπρώξιμο) και είπες να αφήσεις τις "καλές σχέσεις" στην άκρη;

Κατάθεση ψυχής είδαμε από τους παίκτες του ΑΡΗ σήμερα του Παλέ επικρατώντας επί του ποακ στο φινάλε μιας αναμέτρησης που όπως εξελίχθηκε φαινόταν χαμένη. Το πείσμα του Νετζήπογλου, η σκυλίσια άμυνα στο τελευταίο δεκάλεπτο, τα μεγάλα σουτ των Γουίλιαμς και Πουλιανίτη και η ψυχραιμία του Κάουαν κατάφεραν το δυσοίωνο 55-66 να το εξαφανίσουν και να οδηγήσουν τον ΑΡΗ σε μια ακόμη σπουδαία νίκη με ανατροπή! Ξέφρενο πάρτι στο Παλέ και αποθέωση των πρωταγωνιστών!

ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Αγχωμένος και νωθρός μπήκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι κάτι που αποτυπωνόταν κυρίως από την έλλειψη συγκέντρωσης σε άμυνα και επίθεση. Σαν να μην είχαν «διαβάσει» καθόλου τους αντιπάλους τους, οι παίκτες μας μάρκαραν ανούσια ψηλά, με δυσκολία άλλαζαν μαρκαρίσματα  και επέτρεπαν στους αντιπάλους μας να βρουν αμαρκάριστα σουτ και να μας πληγώσουν. Παρά το γεγονός ότι καταφέραμε με τη λήξη του πρώτου δεκαλέπτου να προσπεράσουμε στο σκορ ήδη είχαμε δώσει στον συμπολίτη το περιθώριο να πιστέψει ότι μπορούσε να φύγει με τη νίκη.

ΟΛΑ ΣΤΡΑΒΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΑ

Σαν να μην έφθανε η έτσι και αλλιώς κακή άμυνα μας είχαμε και τους διαιτητές να δείχνουν μια μονόπλευρη υπερευαισθησία στις επαφές και να φορτώνουν με γρήγορα φάουλ τους παίκτες μας. Κάτι που έφερε ακόμη περισσότερη στην αμυντική μας συγκέντρωση με αποτέλεσμα συχνά πυκνά οι περιφερειακοί του συμπολίτη να βρίσκουν εύκολους διαδρόμους προς το καλάθι μας.

ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΚΑΙ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Και εκεί που όλα έδειχναν μαύρα… μίλησε η καρδιά! Αυτό δηλαδή το πάθος και πείσμα που χαρακτηρίζει τον φετινό ΑΡΗ και τον έχει κάνει ίσως την πιο ανθεκτική ομάδα του πρωταθλήματος παρά τα μύρια προβλήματα και τις έτσι και αλλιώς περιορισμένες δυνατότητες της. Άμυνα για όσκαρ, μεγάλα σουτ και ένα επιμέρους σκορ 22-12 στο τέταρτο δεκάλεπτο που έβαλε φωτιά στο Παλέ!

ΑΓΧΩΘΗΚΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ

Όπως και στο πρώτο παιχνίδι έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ αγχώθηκε πολύ περισσότερο από όσο έπρεπε. Ναι αυτοί οι αγώνες έχουν την ξεχωριστή τους σημασία αλλά δεν γίνεται αυτό να επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό την ομάδα. Λείπει η εμπειρία, λείπουν οι λύσεις από τον πάγκο αλλά όταν όλη την χρονιά έχεις δείξει 4-5 καλά πράγματα και μια συνέπεια στην άμυνα δεν γίνεται ξαφνικά να τα ξεχνάς. Για αυτό άλλωστε όταν το παιχνίδι φάνηκε να χάνεται οι παίκτες απελευθερωμένοι κατά κάποιο τρόπο βρήκαν και τις άμυνες και τα σουτ. Αναμφίβολα ο Καστρίτης έχει κάνει εξαιρετική και δεδομένων των συνθηκών η ομάδα έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες αλλά δεν γίνεται για να πιάσεις απόδοση να πρέπει να είσαι πάντα το αουτσάιντερ.  Μπράβο πάντως σε όλη την ομάδα και τον Καστρίτη που σε μια τόσο μέτρια βραδιά κατάφεραν και βρήκαν τα ψυχικά αποθέματα για να το γυρίσουν!

ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΙΤΑΕΙ ΨΗΛΟΤΕΡΑ

Λίγο έλειψε ο ΑΡΗΣ να αδικήσει για ακόμη μια φορά τον εαυτό και ένα παιχνίδι που είχε όλες τις προϋποθέσεις για να το κερδίσει τελικά λόγω των δικών του λαθών να το χαρίσει στον αντίπαλο. Στο τέλος όμως μίλησε η καρδιά των παικτών που παρασυρόμενοι από το φλογισμένο Παλέ ολοκλήρωσαν την ανατροπή και πήραν μια σπουδαία νίκη ξεχωριστής βαθμολογικής σημασίας και γοήτρου. Όπως στην μπάλα έτσι και στο μπάσκετ, όσα λεφτά και αν δώσεις …κιτρινόμαυρη ψυχή και balls δεν αγοράζεις!  

ΥΓ. Άλλη μια κακή διαιτησία με εκατέρωθεν φαλτσοσφυρίγματα.  Ευτυχώς που έβαλε τις βολές ο Κάουαν …στο φάουλ που μάλλον ο διαιτητής είχε αφήσει «πλεονέκτημα» μέχρι να διαπιστώσει ότι πήραμε το ριμπάουντ και βάλαμε το καλάθι;

ΥΓ2. Αρκετά με το κοτόπουλο, επιτέλους λίγο νηστεία! Ντροπή!

Κατάθεση ψυχής είδαμε σήμερα από τους παίκτες του ΑΡΗ που με μια παθιασμένη εμφάνιση τσαλαπάτησε την ΑΕΚ. Τι και αν έλειπαν κάμποσοι παίκτες του και διαιτητές έσπρωχνα τον αντίπαλο… οι παίκτες του Καστρίτη τον χαβά τους, με το πόδι καρφωμένο στο γκάζι! Σημαντική νίκη που εξασφαλίζει την ηρεμία στην ομάδα για να δει πιο καθαρά τη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Η ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΟΝ ΚΑΜΑΡΑ ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ

Ναι μεν η ομάδα έχει σημαντικές απουσίες αλλά το πώς διαχειρίζεται τους εναπομείναντες παίκτες ο προπονητής είναι άλλο θέμα. Κάπως έτσι για ακόμη ένα παιχνίδι ο Γ.Καστρίτης έδειξε υπερβολική εμπιστοσύνη σε έναν παίκτη που χωρίς ίχνος λογικής βρέθηκε στον ΑΡΗ(και την basket league) με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ απέναντι στην φρέσκια στο ξεκίνημα ΑΕΚ να μοιάζει αργός και ανήμπορος να παίξει μια άμυνα ζώνης. Σε καμία περίπτωση δεν φταίει ο κάθε Καμαράς(που προσπαθεί όσο μπορεί) αν πέφτει τέτοιο βάρος πάνω του αλλά αν ο προπονητής δεν μπορεί να διακρίνει έστω την διαφορά στα αθλητικά προσόντα που έχει με τον Λόκετ και πως καθυστερεί ολόκληρη την αμυντική λειτουργία τότε υπάρχει πρόβλημα. Οι 30 πόντοι που δεχθήκαμε από τα πολλά αμαρκάριστα μακρινά σουτ ήταν το αποτέλεσμα αυτής της εμμονής.

ΛΟΚΕΤ, ΤΖΟΥΣΤΟΝ ΚΑΙ ΠΑΡΤΙ ΑΠΟ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ!

Και κάπου εκεί στο 2^ο δεκάλεπτο με το +8 υπέρ της ΑΕΚ να μοιάζει με θηλιά στο λαιμό μας τα πάντα άλλαξαν με την είσοδο του Λόκετ! Ναι ο Λόκετ σήμερα ήταν ο παίκτης που γύρισε τον διακόπτη της ομάδος και παρέσυρε τους συμπαίκτες του σε έναν φρενήρη ρυθμό. Σκυλίσια άμυνα, κλεψίματα, αιφνιδιασμοί, ασίστ μέχρι και τρίποντο! Τη σκυτάλη πήρε ο Νετζήπογλου που ουσιαστικά «τελείωσε» την ΑΕΚ με τα συνεχόμενα κλεψίματα και πόντους του. Σε όλο αυτό πάρτι που στήθηκε μέχρι το τέλος του αγώνα σημαντική παρουσία είχε ο Τζούστον που έκλεισε την παρένθεση των κακών εμφανίσεων αλλά και ο Κάουαν που κράτησε όρθια την ομάδα όταν η μπάλα έκαιγε. Σε μέτρια ημέρα ο Χάνλαν αλλά ακόμη και έτσι καταφέρνει πάντα να είναι σημαντικός.

ΕΧΕΙ Ο ΚΑΣΤΡΙΤΗΣ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Όσο και αν διαφωνούμε για κάποιες επιλογές του προπονητή φέτος δεν παύει να αναγνωρίζουμε το έργο του. Ο Γιάννης Καστρίτης παρά το πενιχρό μπάτζετ, τους σημαντικούς τραυματισμούς, την ξαφνική αποχώρηση του Κέλι και την αδυναμία ενίσχυσης έχει τον τρόπο του να παίρνει το κάτι παραπάνω από όποιους παίκτες έχει τη διάθεση του. Για βαθμολογίες ή οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με τον ΑΡΗ και τους «στόχους» του δεν μπορούμε να πούμε και πολλά… αλλά για το ότι έχει καταφέρει να παρουσιάσει ένα θελκτικό σύνολο που σε κερδίζει με την μαχητικότητα του, πρέπει να του πούμε ένα μεγάλο μπράβο! Μακάρι να μας αφήσουν τα προβλήματα στην άκρη και να δούμε έναν ακόμη καλύτερο ΑΡΗ στη συνέχεια.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΤΟΥ

Σαρωτικός ο ΑΡΗΣ σήμερα απέναντι στην ΑΕΚ δεν την άφησε ούτε για μια στιγμή να πιστέψει ότι μπορεί να φύγει από το Παλέ με τη νίκη! Με ένα αστείρευτο πάθος για νίκη, έπνιξε την ΑΕΚ με την άμυνα και την ανάγκασε στο τέλος να τα παρατήσει αποδεχόμενη την ανωτερότητα μας. Τρελό πάρτι στο Παλέ με τον κόσμο να επιστρέφει στο γήπεδο πιο μαζικά και να το απολαμβάνει!

Αρκετά ανταγωνιστικός ο ΑΡΗΣ απέναντι στον Ολυμπιακό παρά τις πολλές και σημαντικές απουσίες. Πάλεψαν οι παίκτες του Γ.Καστρίτη  όσο τους το επέτρεψαν οι συνθήκες.  Φυσικά και «δεν δικαιούται» ο αδύναμος ΑΡΗΣ να διαμαρτύρεται για την διαιτησία κόντρα στον δυνατό και φορμαρισμένο Ολυμπιακό αλλά ίσως η μπασκετική κοινότητα που διαρκώς συρρικνώνεται να πρέπει να προβληματιστεί με μερικά πραγματάκια από το σημερινό παιχνίδι… Όταν κρίνονται αναμετρήσεις στο τελευταίο δευτερόλεπτο με αμφιλεγόμενες αποφάσεις αρνούνται πεισματικά να συμβουλευτούν το VAR(?) και όταν ο παίκτης του Ολυμπιακού(ή του Παναθηναϊκού) σας το ζητάει εσείς γυρίζετε μέχρι και τον χρόνο πίσω για να αποδώσετε «δικαιοσύνη». Και πως γίνεται να χρεώνεται ο Χάνλαν σε αυτή τη φάση αντιαθλητικό και στο Β ημίχρονο σε ίδια και ακόμη πιο σκληρή φάση που σφυρίζετε φάουλ εις βάρος του Ολυμπιακού να είναι απλό?!?!?! Α, και να μην ξεχάσουμε να αναφερθούμε στον Ηλία Καρπάνο που σήμερα συστήθηκε στην μπασκετική Ελλάδα.

ΥΓ. Όσο η δικαιοσύνη αργεί, η διάθεση για αγωνιστικό σχολιασμό παραμένει περιορισμένη. Καλές οι συλλήψεις αλλά μέχρι να πέσουν οι βαριές ποινές, διαλυθεί οριστικά η εγκληματική οργάνωση και ασχοληθείτε με τους ηθικούς αυτουργούς δεν θα ηρεμήσουμε.

ΥΓ2. Ο δημοσιογράφος που πήρε συνέντευξη από τον Μπαρτζώκα μάλλον πριν λίγο είχε προσγειωθεί στο Ελλαδιστάν. Κανένα ενδιαφέρον για τον σεβασμό και την κατάθεση ψυχής του Μπαρτζώκα, παρά μόνο για το δύσκολο πρόγραμμα του Ολυμπιακού. Ρε θα μας τρελάνετε εκεί στην κρατική?

Ευτυχώς που υπάρχουν και χειρότεροι σιγοψιθυρίζουν όλοι στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο με την περίπτωση του Ηρακλή που οδεύει προς τη διάλυση να έχει διώξει ένα μεγάλο βάρος από τις πλάτες των παικτών μας.  Βάρος ντροπής που καραδοκεί τα τελευταία χρόνια στον μπασκετικό ΑΡΗ και με εμφανίσεις όπως αυτές στην Πυλαία και στη Λάρισα θα γινόταν ασήκωτο για αυτή την ομάδα. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Ηρακλής… χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχει εφησυχασμός αντί για σκληρή δουλειά και βελτίωση. Βελτίωση που επιβάλλεται να δείξουν άμεσα οι παίκτες του Γ.Καστρίτη.

«ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΔΟΣΗ» ΑΜΥΝΑΣ

Σαν εμβόλιο που πέρασε η δράση του και δεν κάνει πλέον τη δουλειά του φαντάζει η άμυνα μας. Κακές αλληλοκαλύψεις, εμμονή με το κλέψιμο πάνω στην τρίπλα ψηλά και μια τεράστια μόνιμη τρύπα κάτω από το καλάθι μας όπου κάθε αντίπαλος μπορεί να μπει και να σκοράρει με ευκολία.  Αυτό πρέπει να ήταν όλες αυτές τις μέρες το βασικό κομμάτι της προπόνησης μιας και εκεί αρχίζουν και τελειώνουν τα πάντα για τον φετινό ΑΡΗ. Όταν είσαι ασταθής στην επίθεση αν δεν παίξεις άμυνα δεν κερδίζεις. Έτσι απλά.

ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΧΑΝΛΑΝ – ΚΕΛΙ

2 εξαιρετικοί παίκτες σαν τον Χάνλαν και τον Κέλι που ελάχιστες ομάδες στην basket league διαθέτουν αντίστοιχους και όμως στον φετινό ΑΡΗ ως τώρα έχουν «ακυρωθεί» και οι 2.  Είναι τραγελαφικό σε μια ομάδα που υπάρχουν ουσιαστικά 2 παίκτες που ξεχωρίζουν να μην μπορεί ο προπονητής να περάσει ένα σύστημα ή έστω μια αγωνιστική φιλοσοφία που να τους αναδείξει.  Ακόμη και αν θέλει ο καθένας από μια μπάλα μόνος του σε αυτόν τον ΑΡΗ είναι εφικτό να γίνει. Μακάρι οι Κάουαν και Σιδηροηλίας να επαναλάβουν την καλή εμφάνιση τους στην Λάρισα και ο Γουίλιαμς με τον Νετζήπογλου να είναι αυτοί που πρέπει ώστε ο Καστρίτης να μην μας τρολάρει ξανά με τον Καμάρα αλλά αν είναι να γίνει κάποιο πλάνο για την επίθεση αυτό πρέπει να έχει 2 μόλις ονόματα ως τελικό αποδέκτη. Χάνλαν και Κέλι. Οι υπόλοιποι απλά τους βοηθάνε. Οτιδήποτε άλλο υστερεί σε μπασκετικό ρεαλισμό…

ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΕΝΕΨΑΝ

Ποακ και  Λάρισα εκτός, Απόλλων Πατρών εντός. 3 παιχνίδια κόντρα σε ομάδες με σχεδόν ίδιους στόχους με εσένα. Τραγωδία με τον πρώτο, κακή ήττα με τον δεύτερο, απομένει ο τρίτος. Αν δεν συνέλθει ούτε κόντρα στον προβληματικό Απόλλων Π. το σύνολο του Γ.Κάστριτη τότε τα κομπιουτεράκια θα ξαναβγούν και το ρεπορτάζ του μπασκετικού Ηρακλή θα μπει για τα καλά στις ζωές μας. Σταματήστε να αδικείτε τους εαυτούς σας και παίξτε όπως μας έχετε δείξει ότι μπορείτε. Άλλο αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Νίκη και μόνο νίκη.

ΥΓ.  Όπως φαίνεται, οι μισές ομάδες του πρωταθλήματος λένε ευτυχώς που υπάρχει και ο Ηρακλής! Α ρε μπασκετάρα που σε κατάντησαν…

Πολύ πιο εύκολα από όσο θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος φίλος της ομάδος επικράτησε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα επί του Περιστερίου σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα ήταν σκέτη απόλαυση! Καταιγιστικός ρυθμός, απίστευτη ένταση, σκυλίσια άμυνα και ένας Κέλι ηγέτης που δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλο να πάρει ανάσα. Γούσταρε ο κόσμος όλο αυτό που παρακολούθησε σήμερα και αποθέωσε δικαιολογημένα τον Γ.Καστρίτη και τους παίκτες του!

ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΥΚΟΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ

Όσο δύσκολο και αν το περιμέναμε το παιχνίδι σήμερα τελικά η ομάδα μας διέψευσε πανηγυρικά. Από το ξεκίνημα του αγώνα άρχισε να «στραγγαλίζει» με την άμυνα του τον αντίπαλο και όσο περνούσε ο χρόνος ανέβαζε την πίεση. Στην επίθεση πέρα από τα σίγουρα χέρια του Κέλι βρέθηκαν λύσεις και από αλλού και ο ΑΡΗΣ μετέτρεψε την αναμέτρηση σε παράσταση για έναν ρόλο. Η διαφορά φλέρταρε με το +30 και αν στην 4^η περίοδο δεν χαλάρωναν οι παίκτες μας τότε πολύ πιθανόν η συντριβή του Περιστερίου να αποτυπωνόταν ακόμη πιο έντονα στο τελικό σκορ.

ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αναπόσπαστο κομμάτι του παιχνιδιού μας δείχνει πλέον να είναι η επιθετική άμυνα και το υψηλό τέμπο σε κάθε ευκαιρία. Ο ΑΡΗΣ από την αρχή μπήκε δυνατά, έδειξε στους έμπειρους ξένους του Περιστεριού ότι θα έπρεπε να φτύσουν αίμα για να σκοράρουν  και αυτό ακριβώς έγινε για περίπου 35’ μέχρι οι παίκτες μας να αποφασίσουν να χαλαρώσουν. Μπροστάρης σε αυτή την παθιασμένη άμυνα ήταν ο Λόκετ που αν και η παραμονή του μοιάζει αρκετά αμφίβολη για ένα ακόμη παιχνίδι τα έδωσε  όλο του το είναι σε κάθε φάση. Στην ίδια λογική και οι υπόλοιποι με τους Πουλιανίτη και Τζούστον να δίνουν πολύτιμες λύσεις σε άμυνα και επίθεση.

ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΣ Ο ΚΕΛΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΟΝ ΧΑΒΑ ΤΟΥ

Δεν χαμπαριάζει τίποτα ο Τζέιμς Κέλι και παιχνίδι με παιχνίδι δείχνει να ανεβάζει ολοένα και περισσότερο την απόδοση του. 26 πόντοι με καλά ποσοστά, 11 ριμπάουντ, 3 ασιστ, 2 κλεψίματα και 1 κόψιμο ήταν ο σημερινός απολογισμός του με τους ψηλούς του Περιστερίου να φαντάζουν ανήμποροι να τον σταματήσουν. Σε καλή ημέρα βρέθηκε ύστερα από καιρό και ο Γουίλιαμς που με την ευστοχία του έξω από τα 6.75 έδωσε σημαντικούς πόντους στην ομάδα. Θετικοί σχεδόν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν με τους Κλόμπουτσαρ και τον Κώττα να είναι ίσως οι μοναδικές παραφωνίες της σημερινής εντυπωσιακής εμφάνισης. Θα πρέπει να σταθούμε πάντως και στη διαχείριση του ρόστερ και των απουσιών από τον Καστρίτη που δείχνει να έχει βρει τον τρόπο να παίρνει το 100% από τους παίκτες του. Αν μάλιστα καταφέρει να μπολιάσει καλά τον Κέλι με τον Χάνλαν τότε ίσως να δούμε στη συνέχεια ακόμη πιο σπουδαία πράγματα από αυτή την ομάδα.

ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΩΧΝΕΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ

Ένα δύσκολο απόγευμα όπως το αναμέναμε τελικά εξελίχθηκε σε κιτρινόμαυρο πάρτι. Με ηγέτη τον Κέλι και σήμα κατατεθέν την σκληρή άμυνα ο ΑΡΗΣ σκόρπισε το Περιστέρι φθάνοντας την διαφορά μέχρι και το +27. Αν δεν υπήρχε το κακό προηγούμενο των τελευταίων ετών και ο φόβος της τιμωρίας με αφαίρεση βαθμών τώρα θα σκεφτόμασταν που μπορεί να φθάσει αυτή η ομάδα με την επιστροφή του Χάνλαν. Οι 3 σερί νίκες μετά από περίπου 3 χρόνια δεν αποτελεί παράσημο για τον ΑΡΗ όπως τον μάθαμε από μικροί αλλά σίγουρα αποτελεί παράσημο για την φετινή προσπάθεια. Συνέχισε έτσι δυνατά ΑΡΕΙΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Και όμως από εκεί που δεν το περιμέναμε ο Λόκετ έχει καταφέρει με τις εμφανίσεις του να κάνει την απόφαση του Καστρίτη για την παραμονή Λόκετ ή Κλόμπουτσαρ ένα  κρίσιμο δίλημμα που σύντομα θα πρέπει να απαντηθεί.

Χωρίς τον Χάνλαν για ακόμη ένα παιχνίδι θα αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ μας το απόγευμα της Κυριακής στο Παλέ κόντρα στο Περιστέρι. Ο Λόκετ θα κληθεί και σε αυτόν τον αγώνα να δώσει τον καλύτερο του εαυτό αν και γνωρίζει ότι οι πιθανότητες παραμονής του στην ομάδα είναι ελάχιστες. Η προσοχή όλων έχει πέσει πάνω στο δίδυμο Κέλι και Κλόμπουτσαρ που μοιάζουν με καταλύτες στην βελτίωση της ομάδος.

ΒΡΗΚΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΣΕΣ ΕΧΑΣΕ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ

Ερωτηματικό αποτελεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ομάδα μιας και οι προπονήσεις ποτέ δεν καλύπτουν την αγωνιστική απραξία. Και ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε να μείνει χωρίς επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις σε ένα χρονικό σημείο που έδειχνε να πατάει καλά. Ναι ο Χάνλαν έχει περάσει ένα μεγάλο μέρος της αποθεραπείας του «ανώδυνα» όπως και οι Σιδηροηλίας(που αναμένεται να επιστρέψει κόντρα στο Περιστέρι) και Σχίζας αλλά και πάλι σπάνια οι μεγάλες διακοπές μέσα στη σεζόν βγαίνουν σε καλό. Σίγουρα υπήρχε χρόνος για προπονήσεις και η δυνατότητα στον Κλόμπουτσαρ που κόντρα στον Ηρακλή αγωνίσθηκε μόλις λίγες ώρες μετά την άφιξη του στη Θεσσαλόνικη να ενσωματωθεί αλλά ο αγωνιστικός ρυθμός αποκτείται μόνο μέσα από επίσημους αγώνες.

ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΚΑΥΤΗ ΕΔΡΑ ΤΟΥ

Αν κάτι χαρακτηρίζει ως τώρα την ομάδα αυτό είναι αναμφίβολα η μαχητικότητα και η ενέργεια που βγάζουν οι παίκτες μας πάνω στο παρκέ. Αν σε αυτή την ενέργεια προσθέσεις και την ώθηση από την κερκίδα τότε το μόνο που χρειάζεται να κάνεις για να κερδίσεις είναι να νιώσεις τον παλμό του Παλέ! Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία οι παίκτες του Γ.Καστρίτη θα πρέπει να παίξουν εκτός από παθιασμένα και μυαλωμένα. Με μόλις τον Κάουαν ουσιαστικά στη θέση του πόιντ γκαρντ και τον Κέλι «αιχμή του δόρατος» λόγω της απουσίας του Χάνλαν δεν υπάρχει η πολυτέλεια για επιπόλαια φάουλ ή άσκοπη σπατάλη ενέργειας. Η διαχείριση δυνάμεων αλλά και των φάουλ τόσο από τον Καστρίτη στον πάγκο όσο και από τους ίδιους τους παίκτες θα παίξει καθοριστικό ρόλο. Όπως και ο «αστάθμητος παράγοντας» Κλόμπουτσαρ θα παίξει τον ρόλο μιας και με μόλις 1 δείγμα γραφής δεν μπορούμε με βεβαιότητα να ξέρουμε τι να περιμένουμε πάνω στο παρκέ από τον σλοβένο.  Το Περιστέρι μπορεί να μην είναι στα καλύτερα του αλλά έχει πιο γεμάτο ρόστερ και έρχεται ενισχυμένο με έναν καλό παίκτη. Δεν πρέπει να τους δώσουμε καν την ευκαιρία να πιστέψουν στην νίκη.

ΟΙ ΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Δύσκολο παιχνίδι της Κυριακής που όμως με τη δύναμη του Παλέ και τη μαχητικότητα που βγάζουν οι παίκτες μας μπορεί να κερδηθεί. Θέλουμε τη νίκη για να ξεμπερδέψουμε σε μεγάλο βαθμό με τα όποια δυσοίωνα σενάρια. Αν έρθει μάλιστα και η «νίκη» στις δικαστικές αίθουσες τότε θα μπορέσουμε να δούμε όλη τη φετινή προσπάθεια με άλλο μάτι. Πρώτα όμως η νίκη με το Περιστέρι. Όσο για το κενό του Χάνλαν αυτό θα το «καλύψει» ο κόσμος με τη φωνή του. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μέχρι να βγει η τελική απόφαση στις δικαστικές αίθουσες κάθε παιχνίδι στην έδρα σου είναι τελικός. Για αυτό όλοι στο Παλέ!

Αρνούμενος να εγκαταλείψει την μάχη σε ένα συγκλονιστικό από άποψη σασπένς(και εκατέρωθεν αυτοκτονιών) ο ΑΡΗΣ μας επικράτησε στο τέλος και πήρε την πολύτιμη νίκη! Οδοστρωτήρας ο Κέλι για 2^ο συνεχόμενο παιχνίδι, σωτήρας από το πουθενά ο Κλόμπουτσαρ, ήρωας της τελευταίας στιγμής ο Κάουαν! Πανικός στις κερκίδες του Παλέ με τον κόσμο να έχει μεγάλο μερίδιο στην αποψινή νίκη!

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ ΚΑΙ ΩΡΙΜΗ ΣΚΕΨΗ

Στην ένταση που θα έβγαζαν οι παίκτες μας στο σημερινό παιχνίδι  βασίζαμε τις ελπίδες μας για τη νίκη και αυτό ακριβώς έγινε στο ξεκίνημα του αγώνα. Το 12-3 προήλθε από αυτή τη διάθεση κυρίως στην άμυνα και τον εκπληκτικό Κέλι δείχνοντας ότι αν συνεχίζαμε έτσι τα πράγματα θα γινόντουσαν εύκολα. Η συνέχεια όμως ήταν εντελώς ανάποδη και καταστροφική δείχνοντας ότι το πλάνο για να καλυφθεί το κενό του Χάανλαντ απουσίαζε όπως και πνευματική ετοιμότητα που θα έπρεπε να είχαμε σήμερα. Τα ανόητα φάουλ κοντά στο κέντρο, η δυσκολία στο να αλλάξουμε την μπάλα από έξω, να περάσουμε το κέντρο και να βρούμε έναν παίκτη που δεν θα φοβάται να σουτάρει έδειξαν ότι η ομάδα δεν ήταν έτοιμη για το αποψινό παρόλο που όλες τις προηγούμενες ημέρες τα προβλήματα ήταν γνωστά. Το 21-1 σερί του Ηρακλή σε συνδυασμό με την εικόνα μας φώναζαν

ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗ ΤΟΝ ΚΛΟΜΠΟΥΤΣΑΡ

Ο Κέλι έκανε ότι μπορούσε αλλά από ένα σημείο και μετά φαινόταν ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Η διστακτικότητα στην επίθεση κυρίως του Κάουαν αλλά και των υπολοίπων φώναζαν ότι ο ΑΡΗΣ χρειαζόταν και άλλον πόλο στο παιχνίδι του πέρα από τον Κέλι. Και αυτός ήταν ο Κλόμπουτσαρ! Ο Σλοβένος δεν πτοήθηκε από τις πρώτες του άστοχες προσπάθειες και από την στιγμή που ο Καστρίτης αποφάσισε να του δώσει τον ρόλο του οργανωτή αντί των ακατάλληλων για αυτό το ρόλο Λόκετ και Νετζήπογλου ολόκληρος ο ΑΡΗΣ μεταμορφώθηκε. Ο Κλότσουμπαρ τα έκανε όλα μέσα στο γήπεδο! Έδωσε κρίσιμους πόντους, μοίρασε ασίστ, έβγαλε άμυνες, πήρε ριμπάουντ και έσπρωξε τον ΑΡΗ στην αντεπίθεση!

ΑΠΟ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΙΚΗΤΗΣ!

Την σκυτάλη από τον Κλόμπουτσαρ την πήρανε ο Τζούστον και ο Γουίλιαμς και η ομάδα έφθασε στο +7  πέντε λεπτά πριν την λήξη. Εκεί όμως με το που έβγαλε αντίδραση ο Ηρακλής επικράτησε το άγχος ήρθε ο πανικός και ο ΑΡΗΣ κατάφερε το +7 να το κάνει -6 με τη νίκη να μοιάζει οριστικά χαμένη. Έλα όμως που και οι αντίπαλοι ζήλεψαν τις τάσεις αυτοκτονίας μας και με 2 ανόητα φάουλ(1 στο τρίποντο και 1 στο καλάθι χωρίς αντίπαλο του Κέλι) μας έδωσαν την ευκαιρία να ισοφαρίσουμε αλλά και να διεκδικήσουμε τη νίκη στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Στην παράταση η ομάδα έπαιξε πιο μυαλωμένα και με τον Κάουαν να βάζει κρίσιμους πόντους καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη!

ΑΝΤΕΞΕ Η ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ ΑΠΟΘΕΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Σίγουρα όταν βλέπεις την ομάδα σου να κάνει παιδικά λάθη και να δείχνει ανήμπορη να εφαρμόσει τα βασικά του αθλήματος δεν γίνεται να είσαι ικανοποιημένος.  Όπως λογικά δεν ήταν ο Καστρίτης με αυτά που είδε σε πολλά σημεία του παιχνιδιού. Από την άλλη όμως με πιο ψύχραιμη σκέψη ο Γ.Κατρίτης και οι παίκτες του σε ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών κατάφεραν να αντέξουν και να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματα φθάνοντας στη νίκη και αυτό είναι το μόνο που μετράει σήμερα.

ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ

Δεν ήταν ένα απλό παιχνίδι το σημερινό. Ήταν ένα παιχνίδι δίχως αύριο που η ήττα θα μας έχριζε νούμερο 1 φαβορί για τον υποβιβασμό από τον μήνα Νοέμβριο. Υπήρχαν οι απουσίες,  υπήρχε αυτή η πίεση υπήρχε όμως και ένα καμίνι Παλέ που έδινε και έπαιρνε ενέργεια από αυτούς τους πεισματάρηδες παίκτες που δεν εγκατέλειπαν την μάχη με τίποτα.  Με αυτές τις συνθήκες ομάδα και κόσμος πήραν άριστα σήμερα και πλέον ξεφυσάμε πιο αισιόδοξα! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!