Πολύ διαφορετικά από ότι το περιμέναμε εξελίχθηκε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν, με τον ΑΡΗ μας αντί να «φλερτάρει» με τη νίκη να διεκδικεί και να αποδέχεται με μεγάλη ικανοποίηση το τελικό ισόπαλο σκορ. Ασύνδετη η ομάδα, χωρίς τρεξίματα και ένταση, προβλημάτισε με την εικόνα της αναγκάζοντας άπαντες να αναρωτιούνται αν οι λίγες προπονήσεις που θα ακολουθήσουν και η δύναμη της έδρας θα φανούν αρκετά ώστε να έρθει η αυτονόητη αλλά και ταυτόχρονα πολυπόθητη πρόκριση. Σίγουρα η Αραρατ αν και καλύτερη μέσα στο γήπεδο δεν φοβίζει, αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ που είδαμε σήμερα φοβίζει.

ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΗΤΑΝ ΣΤΟ Χ

Η λογική έλεγε ότι ο ΑΡΗΣ θα κατέβαινε σήμερα για τη νίκη απέναντι σε μια θεωρητικά πιο αδύναμη ομάδα από αυτόν. Με την πρώτη σέντρα όμως είδαμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Ένας ΑΡΗΣ στημένος με το μυαλό του κολλημένο στην άμυνα. Όχι στην άμυνα που θα εγκλωβίσει τον αντίπαλο και θα δημιουργήσει τις συνθήκες για να κυκλοφορήσει γρήγορα η μπάλα προς την επίθεση αλλά στην άμυνα που τρέμει το λάθος. Το λάθος που όλοι περιμένουν κάποια στιγμή να κάνει… Κάπως έτσι έμοιαζε το mentality της ομάδας σήμερα που όποτε είχε την κατοχή της μπάλας έμοιαζε να περιμένει απλά να κυλήσει ο χρόνος. Και όταν στο μυαλό των παικτών δεν υπάρχει η λέξη «πίεση ψηλά» και «επίθεση» δύσκολα να κερδίσεις κάτι περισσότερο από το Χ. Και αυτό το ισόπαλο 1-1 είναι ίσως το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτό το παιχνίδι. Ναι αν ο ΑΡΗΣ σε μια τόσο κακή ημέρα δεν φεύγει από το γήπεδο με 2-3 γκολ, είναι επιτυχία!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ

Όταν η ομάδα έχει αυτή την εικόνα οποιαδήποτε αναφορά σε παίκτη μεμονωμένα δεν έχει νόημα. Αν η μπάλα δεν κυκλοφορήσει σωστά το γκολ δεν θα μπει. Αν η ομάδα δεν παίξει άμυνα καλύπτοντας σωστά τους χώρους και ανεβάζοντας σωστά την πίεση προς τον αντίπαλο την κατάλληλη στιγμή δουλειά δεν γίνεται. Έτσι ακόμη και αυτοί που μόχθησαν και ίσως μπορούσαν να κάνουν την διαφορά χάνονται μέσα στην γενική μετριότητα. Ταλέντο φαίνεται ότι έχουν όλοι οι νεοαποκτηθέντες παίκτες. Ακόμη όμως απέχουν πολύ από το να φτιάξουν μαζί με τους υπόλοιπους κάτι που να θυμίζει ομάδα.

ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

Χρόνος για δάκρυα δεν υπάρχει, ούτε είναι η ώρα για αυστηρή κριτική και αφορισμούς. Η πρόκριση είναι αυτό που μετράει και ο Απόστολης Τερζής με τους παίκτες του θα πρέπει να βρουν τον τρόπο για να την πάρουν. Είναι 4-5 προπονήσεις αρκετές για να αλλάξει αυτή η εικόνα; Μπορεί  η χημεία συνολικά και το επίπεδο ετοιμότητας σε ατομικό επίπεδο να βελτιωθεί δραματικά μέσα σε λίγες ημέρες; Δύσκολο ξεδύσκολο πρέπει να γίνει. Ο ΑΡΗΣ επιβάλλεται να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό και να προχωρήσει. Είτε μιλάμε για αλλαγή προσώπων είτε για αλλαγή αγωνιστικού πλάνου, η ομάδα πρέπει να παρουσιαστεί βελτιωμένη.

ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ

Σε αυτό το χρονικό σημείο δύσκολα να βλέπαμε κάτι που θα μας εντυπωσίαζε. Σίγουρα όμως θα μπορούσαμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα όπου θα σου άφηνε μια γεύση αισιοδοξίας. Ο ΑΡΗΣ όμως με αυτό το ισόπαλο σκορ παραμένει το φαβορί για την πρόκριση  και ο κόσμος του ΑΡΗ θα κάνει την διαφορά στην ρεβάνς…  όπως ακούσαμε και στις δηλώσεις του προπονητή μας. Και επειδή οι ημέρες που έχει να προετοιμαστεί η ομάδα για να βελτιωθεί είναι ελάχιστες, ας ξεκινήσουμε εμείς προετοιμασία ώστε αυτή η πρόκριση να μην χαθεί!

Με την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων να είναι προ των πυλών όλοι μας ανυπομονούμε να δούμε τον ΑΡΗ της νέας χρονιάς να κερδίζει, να προχωράει στην Ευρώπη και να κάνει μια πορεία κόντρα στο «μούδιασμα» του καλοκαιριού. Η  πρόσληψη του Ρόμπερτ Παλίκουτσα αλλά και ο τρόπος που κινείται η ομάδα στις μεταγραφές φέτος επιβεβαιώνει την αλλαγή φιλοσοφίας και δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ προσπαθεί να ακολουθήσει δειλά δειλά ένα πλάνο ποδοσφαιρικού εξορθολογισμόυ.  Σίγουρα υπάρχουν ερωτηματικά και ανορθογραφίες σε αυτή την προσπάθεια με τις «ρεαλιστικές συνθήκες» να είναι τα εμπόδια σε κάθε λογική σκέψη.

ΑΛΛΑΓΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΛΗ ΤΕΡΖΗ

Απότομη στροφή στην λογική του Θόδωρου Καρυπιδή θυμίζοντας κάτι από τα παλιά… και συγκεκριμένα στην χρονιά όπου αγωνιζόμασταν στην δεύτερη κατηγορία όπου εμπιστεύτηκε το δίδυμο Σπανού – Μυροφορίδη. Δηλαδή ενός προπονητή χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές αλλά γνώστη των χαμηλών κατηγοριών και ενός τεχνικού διευθυντή που και αυτός με τη σειρά του ήξερε καλά τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης κατηγορίας. Ο ΑΡΗΣ εκείνη την χρονιά πήρε αυτό που ήθελε και άπαντες κρίθηκαν πετυχημένοι. Με την ίδια λογική επιλέχθηκε η παραμονή του Τόλη Τερζή στη θέση του προπονητή, με το βάρος όμως του σχεδιασμού να πέφτει στον Παλίκουτσα. Ναι μεν τα βιογραφικά έχουν το ειδικό βάρος τους  και του Τερζή είναι ελαφρύ… αλλά στον μαγικό χώρο του ποδοσφαίρου έχουμε δει πολλές φορές αυτή η ευκαιρία να αξιοποιείται από άπειρους προπονητές. Συν φυσικά ότι για να μπορέσει ένας καλός προπονητής να βγάλει την δουλειά του, πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες. Και από ότι φαίνεται ο ΑΡΗΣ φέτος πάει να βάλει τις βάσεις για αυτές τις συνθήκες. Κάπως έτσι προτιμήθηκε ο Τερζής μιας και αναμφίβολα γνωρίζει από πρώτο χέρι τα θέλω και τα πλάνα του προέδρου αλλά και τη σχέση του με τον νέο τεχνικό διευθυντή.

ΜΕΙΩΣΗ ΜΠΑΤΖΕΤ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΡΙΣΚΟ

Γύρω στις 16 μεταγραφές θα χρειαστούν συνολικά όπως όλα δείχνουν για να συμπληρωθεί το φετινό ρόστερ με τις 13 από αυτές να έχουν ήδη γίνει. Χαμηλότερης αξίας συμβόλαια, νεαρότεροι ηλικιακά , χωρίς την ταμπέλα του σταρ. Παίκτες που ναι μεν έχουν κάποιες περγαμηνές αλλά το βιογραφικό τους από μόνο του δεν σε πείθει. Το αν μέσα στο γήπεδο θα βγάζουν φωτιές θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε αλλά σίγουρα πρόκειται για παίκτες που έχουν όρεξη να παίξουν ποδόσφαιρο και να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους δίνει ο ΑΡΗΣ. Οι πωλήσεις παικτών των τελευταίων ετών φαίνεται να έχουν ανοίξει την όρεξη του Καρυπίδη και πλέον η δυνατότητα εξέλιξης και μεταπώλησης παίζει σημαντικό ρόλο στον αγωνιστικό σχεδιασμό της ομάδας. 

ΤΑ ΛΑΘΗ, ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ»

Οι πολλές αλλαγές προπονητών, διευθυντών και πλάνων τα τελευταία χρόνια έφεραν την ομάδα στο σημείο να έχει ελάχιστες σταθερές πάνω στις οποίες θα μπορούσε να χτίσει αυτά που έχει στο μυαλό του. Λίγοι μείνανε από πέρσι ενώ και σημαντικοί παίκτες που παραμείνανε οι καταστάσεις τους έχουν αποπροσανατολίσει και η σκέψη τους ίσως να είναι μακριά από τα θέλω του ΑΡΗ. Πάλμα και Γκρέι είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα με το μέλλον τους να εξακολουθεί να παραμένει αβέβαιο.  Από την άλλη ακόμη και κενά στο ρόστερ που ήταν εξαρχής γνωστά όπως αυτά των αμυντικών χαφ, των στόπερ και του κεντρικού επιθετικού καλύπτονται με επικίνδυνα αργούς ρυθμούς. Και με αυτούς τους ρυθμούς η προετοιμασία στο εξωτερικό κρίθηκε αχρείαστη κάτι που ναι μεν δεν ταιριάζει σε έναν επαγγελματικό σύλλογο όπως είναι ο ΑΡΗΣ αλλά έχει και μια λογική βάση μιας και οι παίκτες που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την ομάδα εξαρχής στην προετοιμασία δεν ήταν αρκετοί. Η περίπτωση Αηδόνη δείχνει ότι ακόμη και αυτός ο μεγάλος αριθμός μεταγραφών που έχουν γίνει ίσως στην πράξη να είναι πολύ μικρότερος. Αν όλες αυτές τις αστοχίες και παραλείψεις θα θέλαμε να τις δούμε μέσα από ένα θετικό πρίσμα τότε αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός πλάνου ετών. Φέτος μπαίνουν οι βάσεις και η συνέχεια θα είναι πολύ διαφορετική.

ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Αν κάτι μας έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια ενασχόλησης με τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ είναι ότι τα πάντα και οι πάντες κρίνονται μέσα στο γήπεδο. Εκεί φαίνονται τα βαριά συμβόλαια αν αξίζουν τα χρήματα τους, εκεί φαίνονται τα γεμάτα βιογραφικά αν κρύβουν αλήθειες ή όχι και εκεί θα φανεί αν ο φετινός ΑΡΗΣ με μια νέα φιλοσοφία μπορεί να πετύχει. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρητικά, λαϊκής κατανάλωσης. Η αντίπαλος δεν μας  τρομάζει αλλά ο βαθμός ετοιμότητας του ΑΡΗ μας για την ώρα προβληματίζει. Παίρνουμε τη νίκη-μισή πρόκριση και κερδίζουμε χρόνο και αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Ισόπαλος αναδείχθηκε ο ΑΡΗΣ μας κόντρα στον Παναθηναϊκό στο φινάλε της σουπερλίγκας. Μπορούσε τη νίκη ο ΑΡΗΣ αλλά το χαμένο πέναλτι του Καμαρά, η έλλειψη καθαρού μυαλού στην επίθεση και η συνολικά καλή παρουσία του Λοντίγκιν κράτησαν το 1-1 του πρώτου ημιχρόνου. Καλές εντυπώσεις άφησε η ομάδα στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς αλλά ο τρόπος που χάθηκε η σημερινή νίκη μας υπενθύμισε τις παθογένειες του φετινού ΑΡΗ που μας οδήγησαν ως εδώ.

ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΓΚΟΛ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ

Δευτερόλεπτα μετά τη σέντρα και γινόταν ολοένα και πιο ορατό η χαλαρότητα των παικτών μας και η αποφασιστικότητα των αντιπάλων μας. Ο Παναθηναϊκός ήταν απειλητικός, βρήκε ένα καλό στημένο και με μια ανάποδη τυφλή τυχερή κεφαλιά τιμώρησε την αδράνεια της άμυνας μας.  Ο ΑΡΗΣ είχε πρόβλημα στο να ανακόψει τα ανεβάσματα του Παναθηναϊκού αλλά και να κυκλοφορήσει σωστά την μπάλα. Παρόλα αυτά όσο κυλούσαν τα λεπτά η ομάδα άρχισε να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα του αγώνα ανεβάζοντας σταδιακά την απόδοση της. Η γκολάρα του Ιτούρμπε κόντρα στην προσπάθεια του Τζήλου να το ακυρώσει επιβεβαίωσε ότι η ομάδα και σήμερα κατέβηκε για την νίκη και μόνο για την νίκη ανεξαρτήτως της σημασίας του αγώνα.

ΟΙ «ΑΛΛΑΓΕΣ» ΤΟΥ ΤΕΡΖΗ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΊΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

Ο ΑΡΗΣ είχε ήδη αρχίσει να βρίσκει τα πατήματα του και από την στιγμή που ο Τερζής πήρε την απόφαση με την σέντρα του Β ημιχρόνου να ρίξει μέσα τους «βασικούς» Πάλμα, Καμαρά και Ρούπ στην θέση του Χριστοδουλόπουλου, του Σγούρου και του Γκρέι οι ισορροπίες της αναμέτρησης άλλαξαν! Μπορεί και ο Παναθηναϊκός να είχε τις καλές στιγμές του με το δοκάρι και τις καίριες επεμβάσεις του Σιαμπάνη αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός ήλεγξε το παιχνίδι και είχε τις σημαντικότερες φάσεις για να κάνει το γκολ. Το σήριαλ μεταξύ Πάλμα και Καμαρά για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι οδήγησε στην μεγαλειώδη απόκρουση του Λοντίγκιν που εξελίχθηκε εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης. Άγγιξε το γκολ ο Νταρίντα με άλλη μια εκπληκτική σουτάρα που τράνταξε το δοκάρι ενώ υπήρχαν κάμποσες φάσεις όπου θα μπορούσε να γίνει το γκολ όπου ο Καμαρά κυρίως αλλά και ο Πάλμα δεν είχαν την καθαρή  σκέψη για να κάνουν την σωστή επιλογή.

ΑΡΕΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Καλός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Και πάλι όμως φάνηκε ότι κάτι έλειπε ώστε η ομάδα να εξαργυρώσει την καλή εμφάνιση της. Κάτι που το είδαμε κάμποσες φορές τη φετινή σεζόν. Οι αλλαγές του Τερζή στο τελευταίο(και αδιάφορο) παιχνίδι της χρονιάς είχαν μια λογική αλλά οι κινήσεις του μέσα στον αγώνα και ο τρόπος που αγωνίσθηκε η ομάδα απέδειξε ότι ο ΑΡΗΣ μας μόνο αδιάφορος δεν ήταν. Ξεχώρισαν κάποιοι παίκτες όπως ο Ιτούρμπε που στα πλέιοφς είναι άλλος παίκτης από αυτόν που ξέραμε. Εξαιρετικός ο Νταρίντα όπως και ο Ρουπ, παίκτες που ευελπιστούμε να τους διατηρήσουμε στο ρόστερ ενόψει της νέας χρονιάς. «Ψήφο εμπιστοσύνης» πήρε και ο Σιαμπάνης που ήταν πολύ καλός σήμερα και ίσως θα πρέπει να διατηρηθεί στην τριπλέτα των γκολκιπερ. Ουσιαστικός και ο Πίρσμαν που και αυτός στα πλέιοφς έχει δείξει έναν εντελώς διαφορετικό πρόσωπο δίνοντας μάλιστα λύσεις και ως στόπερ. Δεν έλειψαν όμως και τα τραγελαφικά με την διαφωνία Καμαρά – Πάλμα για το ποιος θα χτυπήσει το πέναλτι να μας υπενθυμίζει ότι υπάρχουν «δομικά» προβλήματα στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ.

ΑΔΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Ούτε σήμερα ξέφυγε ο ΑΡΗΣ μας από τον «κανόνα» ολόκληρης της χρονιάς και αδικώντας τον εαυτό του σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε να φύγει με τη νίκη, τελικά αρκέστηκε στο Χ. Η γκολάρα του Ιτούρμπε, το χαμένο πέναλτι του Καμαρά μαζί με πολλές λάθος επιλογές και η σουτάρα του Νταρίντα που τράνταξε το δοκάρι ήταν οι στιγμές που διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα. Ανάμεικτα τα συναισθήματα για μια χρονιά όπου η ομάδα μας ναι μεν εξασφάλισε το ευρωπαϊκό εισιτήριο αλλά η όλη της πορεία χαρακτηρίστηκε από τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και μια γενικότερη μετριότητα. Απαραίτητη η αλλαγή σε πολλά επίπεδα για να δούμε το κάτι διαφορετικό την επόμενη χρονιά.

ΥΓ. Και μόνο που σε αυτό το σουτ του Νταρίντα δεν μας δείχνει ένα replay να δούμε που χτύπησε η μπάλα προκαλεί …καχυποψία.

Με σημαντικές απουσίες της τελευταίας στιγμής και την έλλειψη βαθμολογικού κίνητρου ο ΑΡΗΣ μας αντιμετώπισε την ΑΕΚ, κατάφερε να προηγηθεί …αλλά τελικά δεν απέφυγε την ήττα.  Ο Γκρέι από την άσπρη βούλα άνοιξε το σκορ αλλά τα πολλά αμυντικά κενά και η έλλειψη ουσιαστικής πίεσης στον άξονα έφεραν την ήττα. Αμηχανία και ανακούφιση στο φινάλε του αγώνα από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο,  μιας και αυτή η περίεργη νερόβραστη αγωνιστική σεζόν έλαβε τέλος.

ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Με τους Χριστοδουλόπουλο και Ντουκουρέ να είναι οι εκπλήξεις του Τερζή στο αρχικό σχήμα ο ΑΡΗΣ φάνηκε από τα πρώτα λεπτά να χωλαίνει. Έλειπε η ενέργεια του Ετέμπο μεσοαμυντικά με τον Ντουκουρέ να μην πατάει καλά. Τ

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ο ΓΚΡΕΪ ΤΟ 1-0!

Τα σουτ του Τσούμπερ μάλλον λειτούργησαν σαν ξυπνητήρι για τους παίκτες μας που άρχισαν δειλά δειλά να κρατάνε την μπάλα περισσότερο και να αρχίζουν να κοιτάνε προς το άλλο μισό του γηπέδου. Με το που ανέβηκε λίγο πιο ψηλά όλη η ομάδα ο Ματέο Γκαρσία κατάφερε να βρει τους χώρους, να τρυπώσει στην αντίπαλη περιοχή και να κερδίσει το πέναλτι από όπου έγραψε το 1-0 ο Γκρέι!

ΔΕΝ ΕΒΑΛΕ ΜΥΑΛΟ

Τι και αν αυτό το 1-0 ήταν ιδανικό σενάριο… η ομάδα δεν έδειχνε να το πιστεύει. Παρέδωσε την κατοχή στην ΑΕΚ, κλείστηκε και μέσα σε λίγα λεπτά από λάθος του Ντουκουρέ στον χώρο του κέντρου έδωσε την ευκαιρία  στον Φαν Βεερτ με ωραίο τελείωμα να ισοφαρίσει. Μετά την ισοφάριση και κυρίως χάρη στον πανταχού παρών Νταρίντα και τον δραστήριο Ρούπ η ομάδα μας άρχισε να κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα και να κόβει ελαφρώς τον ρυθμό της ΑΕΚ. Παρόλα αυτά η κακή λειτουργία της άμυνας και η αδυναμία προσαρμογής στα επιθετικά ατού των αντιπάλων μας στοίχισε για ακόμη μια φορά και ο Τσούμπερ κατάφερε αυτή την φορά να νικήσει τον Κουέστα. Έναν Κουέστα που παρά τα 2 γκολ είχε μια θετική παρουσία και κράτησε τον ΑΡΗ μέσα στο παιχνίδι.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΜΠΕΡΔΕΨΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Δεν ήταν κακός ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά με τον τρόπο που αγωνίστηκε έμοιαζε σαν να μην προσπάθησε αρκετά. Σαν να μην προσπάθησε αρκετά συνολικά. Από τον Τερζή που θα μπορούσε να έχει πιο λογικές επιλογές για αυτό το παιχνίδι μέχρι και τους παίκτες όπου στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και ιδιαίτερα καθώς τελείωνε το παιχνίδι δεν έδειχναν να καίγονται και για την ισοφάριση. Προφανώς και οι απουσίες έπαιξαν τον ρόλο τους μιας και ένας Πάλμα είναι αρκετός για να αλλάξει τα δεδομένα οποιασδήποτε αναμέτρησης. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είχε κάποια λογική η χρησιμοποίηση του Χριστοδουλόπουλου αντί για τον «ανεβασμένο στα πλέιοφς» Ιτούρμπε ή η απουσία του Ετέμπο από την αποψινή αναμέτρηση.  Σίγουρα με τον ΑΡΗ πλήρη θα βλέπαμε άλλη αναμέτρηση.

ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ, ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΙΝΗΤΡΟ

Η ομάδα με τη σύνθεση που κατέβηκε ίσως και να μην μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο αλλά η έλλειψη μαχητικότητας και ουσιαστικής προσπάθειας για την ισοφάριση ιδιαίτερα στο φινάλε του αγώνα ήταν κάτι που δεν άρεσε. Παιχνίδια σαν το σημερινό ανεξαρτήτως στόχων θα πρέπει πάντα να αποτελούν κίνητρο για την ομάδα. Ας ελπίσουμε τη νέα σεζόν να δούμε μια εντελώς διαφορετικό νοοτροπία και μια χρονιά με πολύ περισσότερη ποδοσφαιρική λογική σε σχέση με την φετινή.

ΥΓ. Δεν ήθελε να δει πέναλτι ο Φωτιάς σήμερα με τίποτα. Ευτυχώς στην φάση του Ρούπ το VAR «δούλεψε».

Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι με 6 γκολ αλλά χωρίς ρυθμό και ιδιαίτερη ένταση… ο ΑΡΗΣ μας πήρε τη νίκη που ήθελε και σφράγισε το ευρωπαϊκό του εισιτήριο! Το άστρο του Πάλμα έλαμψε ξανά με ένα υπέροχο σπάνιο γκολ στα πρώτα λεπτά του αγώνα, ένα εύστοχο πέναλτι και μια μαγική ασίστ για highlight! Διασκεύασε τις εντυπώσεις η ομάδα στο Β ημίχρονο μιας και στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε να είχε «βολευτεί» από το γρήγορο 1-0.

ΦΟΥΡΙΟΖΟΣ ΠΑΛΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Δεν έκρυβε κάποια έκπληξη η ενδεκάδα που επέλεξε ο Τερζής με τον Γκρέι να είναι αυτός που φυσιολογικά αντικατέστησε τον τιμωρημένο Καμαρά. Όποια πλάνα όμως και αν είχαν οι 2 προπονητές στη σέντρα ο Πάλμα με ένα διαγώνιο απίθανο σουτ από πολύ πλάγια θέση έκανε το 1-0 μόλις τα πρώτα λεπτά. Γκολ σπάνιας κλάσης από έναν παίκτη που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα.

ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡ ΚΑΙ 2-0

Όσο ενθουσιώδες και αν ήταν το ξεκίνημα του αγώνα η συνέχεια ήταν εντελώς ανάποδη. Με ένα ανούσιο passing game προς τα πίσω και φλύαρη κατοχή ο ΑΡΗΣ μας έλεγχε το παιχνίδι απλά προστατεύοντας το 1-0. Λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου σε μια από τις λίγες φάσεις όπου η ομάδα έβγαλε ένταση, ο Εμπακατά κέρδισε το πέναλτι, με τον Πάλμα να το εκτελεί και να γράφει το 2-0.

Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Οι περισσότεροι πιστέψαμε στο 2-0 ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει και από ότι φάνηκε το ίδιο πίστεψαν και οι παίκτες μας. Οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά στο Β ημίχρονο και κατάφεραν με έναν εξαιρετικό συνδυασμό να μειώσουν σε 2-1 αλλάζοντας τα δεδομένα του παιχνιδιού.

Ο ΠΑΛΜΑ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Με την όρεξη του Βόλου να έχει ανοίξει μετά το 2-1 ο ΑΡΗΣ μας έψαχνε τρόπο να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο του αγώνα. Την λύση την έδωσε για ακόμη μια φορά ο Πάλμα όπου με μια μαγική φαλτσαριστή καλοζυγισμένη χαμηλή σέντρα έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι απλά να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 3-1! Αυτό το γκολ κατά κάποιο τρόπο αφύπνισε την ομάδα που στη συνέχεια έδειξε να ανεβάζει απόδοση, να παίζει πιο δυνατά και να ανεβαίνει πιο ψηλά. Ωστόσο μια σειρά από λάθη οδήγησαν στο 3-2 κόντρα στη ροή του αγώνα. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό, έμοιαζε πιο σοβαρός και δεν φάνηκε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Πόσο μάλλον από το χρονικό σημείο όπου οι αντίπαλοι μας έμειναν με 10 παίκτες. Τα πάντα έγιναν πιο εύκολα και ο Νταρίντα βρήκε τους χώρους για να βάλει και αυτός την πινελιά του σερβίροντας μια υπέροχη ασίστ στον επερχόμενο Ματέο Γκαρσία όπου με ωραίο τελείωμα έκανε το τελικό 4-2!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Ένα κολάζ του φετινού ΑΡΗ παρακολουθήσαμε σήμερα μιας και η ομάδα μας σε αυτά 95’ κατάφερε να μας τα θυμίσει όλα! Από τα απίστευτο ταλέντο παικτών όπως ο Πάλμα και ο Νταρίντα  μέχρι την κακή διαχείριση του σκορ και τα φθηνά αμυντικά λάθη. Μέσα στο ίδιο παιχνίδι είδαμε 4 γκολ, κάποιες εξαιρετικές επιθετικές ενέργειες των παικτών μας αλλά και μια ομάδα να κουράζει, να διστάζει, να μπερδεύεται και να παλεύει να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Κάπως έτσι ήταν ο ΑΡΗΣ μας όλη τη χρονιά και τώρα στο τέλος δύσκολα να ξεφύγει από τον κανόνα. Η διαφορά είναι στην αποτελεσματικότητα και σήμερα οι παίκτες μας το είχαν από τα αποδυτήρια!

ΓΙΑ 5^Η ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

«Κλείδωσε» ο στόχος της Ευρώπης όσο εύκολα περιμέναμε όσοι βλέπαμε το θέμα καθαρά αγωνιστικά. Μπορεί ο ΑΡΗΣ φέτος να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας αλλά σύγκριση με την ομάδα του Βόλου δεν υπάρχει… Και πως να υπάρχει όταν έχεις στο ρόστερ παίκτες σαν τον Πάλμα και τον Νταρίντα να σου χαρίζουν απλόχερα σπουδαίες ποδοσφαιρικές στιγμές! Μπράβο ρε Αρειανάρα αλλά την Κυριακή σε θέλουμε ακόμη πιο δυνατή!

ΥΓ. Εδώ θα το χάσεις το πρωτάθλημα κουμανταδόρε της «εξυγίανσης»

Αποστολή εξετελέσθη για το “διαιτητικό team” του Μπένετ όπου με τις αποφάσεις τους πλαστογράφησαν ένα ακόμη αποτέλεσμα στο γήπεδο της Τούμπας. Ο μη καταλογισμός πέναλτι στο 30’ και η αποβολή του Κουλιεράκη ήταν το σφύριγμα μεταξύ άλλων που σημάδεψε την αναμέτρηση… όπως ακριβώς σημάδεψαν το κεφάλι του βοηθού με το μπουκάλι αλλά δεν βαριέσαι… οι Αζερμπαϊτζανοί συνέχισαν το έργο τους απτόητοι. Δεν διαχειρίστηκε σωστά το 0-1 ο ΑΡΗΣ μας, που όμως υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε φύγει με το διπλό.

ΤΟ ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΗΝΥΜΑ» ΤΟΥ ΑΓΚΑΓΙΕΦ

Με εξαίρεση την αντικατάσταση του Ντουκουρέ με τον Ετέμπο ο ΑΡΗΣ ήθελε να ελέγξει τον χώρο του κέντρου και να παρουσιαστεί πιο συμπαγής μεσοαμυντικά. Κάτι που πέτυχε εν μέρει μιας και ο συμπολίτης πίεζε και αναπτυσσόταν από τα πλάγια. Στις φάσεις που δημιούργησαν οι αντίπαλοι μας τα τελειώματα ήταν τραγικά και αυτό έδινε χρόνο στην ομάδα μας για να προσαρμοστεί στις ανάγκες του παιχνιδιού. Με το που ήρθε όμως η αντίδραση του ΑΡΗ που κέρδισε μέτρα και ξεκίνησε να απειλεί ήρθε η «απάντηση» του διαιτητή Αγκάγιεφ όπου δεν είδε πέναλτι στην ανατροπή του Ματέο Γκαρσία σε προφανή θέση για γκολ μέσα στην μεγάλη περιοχή. Όταν λοιπόν διαιτητής και VAR δεν βλέπουν αυτό το πέναλτι τότε για να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι κατά πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο σου. Όχι απλά καλύτερος αλλά κατά πολύ καλύτερος.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ

Από εκείνο το σημείο και μετά μάλλον οι παίκτες μας κατάλαβαν ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους αντιπάλους τους, ήλεγξαν το παιχνίδι κυκλοφορόντας σωστά την μπάλα και με σωστή πίεση άρχιζαν να γίνονται ολοένα και πιο απειλητικοί.  Από αυτή την πίεση και την κακή αντίδραση του αντίπαλου αμυντικού, ο Γκαρσία έκανε το κλέψιμο, ο Καμαρά πήρε την μπάλα και από κοντά τράνταξε τα γήπεδα γράφοντας το 0-1 λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ άρχισε το ίδιο άσχημα με το πρώτο δίνοντας την ευκαιρία στον μπαογκ όχι απλά να ισοφαρίσει αλλά και να κάνει την ανατροπή. Το ασύλληπτο σουτ Νταρίντα που έκανε το 2-2 λίγα λεπτά αργότερα έφερε νέα δεδομένα στο παιχνίδι. Ωστόσο η τύχη όπως και στο γκολ της ισοφάρισης του ποακ έτσι και στο 3-2 μας γύρισε την πλάτη και ένα σουτ που φαινόταν να το ελέγχει ο Κουέστα με την παρέμβαση του κεφαλιού του Πίρσμαν κατέληξε στα δίχτυα. Οι τραγελαφικές καθυστερήσεις, οι ψευτοτσαμπουκάδες, η «συστημένη» αποβολή του Καμαρά και ο έξτρα χρόνος που εξαφανίσθηκε ήταν ένα έργο που το αναμέναμε και το είχαμε ξαναδεί.

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΤΥΦΛΟΥΣ» ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Για να κρίνεις αυτό το παιχνίδι αγωνιστικά θα πρέπει την φάση του 30’ να την διαγράψεις. Μια και το πιθανό σενάριο του 0-1 από το 30’ με τον μπαογκ να συνεχίζει με 10 παίκτες θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο παιχνίδι όμως που είδαμε ο ΑΡΗΣ για ακόμη μια φορά πλήρωσε την αστάθεια του και την έλλειψη ψύχραιμης αντίδρασης όποτε ο αντίπαλος πιέζει. Ήξερε ότι ο συμπολίτης πιέζει από την αρχή και μέχρι στο 20’ με 25’ από σύμπτωση δεν δέχθηκε γκολ. Ισορροπείς το παιχνίδι, παίρνεις τον έλεγχο, σκοράρεις και πας αποδυτήρια με 0-1. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι οι αντίπαλοι θα πίεζαν λυσσαλέα για την ισοφάριση; Τι έκανες; Κλείστηκες πίσω, δέχθηκες 2 γκολ και μετά ψάχτηκες να δεις αν μπορείς να αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν ο Τερζής θα έπρεπε να προχωρήσει νωρίτερα σε αλλαγές αλλά αυτή η κακή διαχείριση του 0-1 είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί. Όπως και τις κακές αντιδράσεις του Καμαρά με την κόκκινη πλέον να φράζεται στο στοίχημα. Δεν φαινόταν; δεν το περιμέναμε; δεν το έβλεπε ο Τερζής; κανείς δεν ξέρει.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ

Με το άκουσμα του ορισμού της συγκεκριμένη διαιτητικής ομάδας, ανάλογου επιπέδου με αυτή του Α γύρου δεν περιμέναμε κάτι το διαφορετικό. Οι Αζερμπαϊτζανοί την έκαναν την δουλειά τους και οι «εξυγιαντές» πήραν μια ακόμη «υπερήφανη» πλαστή νίκη με τον τρόπο που τους χαρακτηρίζει. Με τους τυφλούς διαιτητές, με τα χαλασμένα VAR, με τα μπουκάλια στα κεφάλια των διαιτητών, με τις καθυστερήσεις τους και τους ψευτοτσαμπουκάδες τους. Ναι, υπήρχε και η κακή διαχείριση του 0-1 από τον ΑΡΗ μας, ναι υπήρχε και η ατυχία στα 2 γκολ του μπαογκ. Ναι υπήρχε και το πέναλτι και η αποβολή που θα άλλαζαν τις συνθήκες του αγώνα από το 30’ πολύ πριν γίνουν όλα τα παραπάνω...

ΥΓ. Και κάπου εκεί θυμάσαι ένα πλαστικό μπουκάλι που έπεσε στο μπούτι της Κουρουμπίλιας και έχασες την έξοδο στην Ευρώπη.

Με το ενάμιση πόδι στην Ευρώπη είναι από σήμερα το απόγευμα ο ΑΡΗΣ μας που πέρασε σαν σίφουνας από το Πανθεσσαλικό κερδίζοντας με 3-0 τον Βόλο. Η ομάδα έδειξε ένα σοβαρό και συγκεντρωμένο πρόσωπο, έλεγξε το παιχνίδι και χωρίς να ζοριστεί ιδιαίτερα πήρε την πολύτιμη νίκη. Κορυφαίος ο Νταρίντα με το υπέροχο γκολ που άνοιξε το σκορ, 2 γκολ πέτυχε και ο Καμαρά αν και η συνολική του παρουσία δεν ήταν ούτε σήμερα καλή. Ωστόσο όταν μιλάμε για το σέντερ φορ της ομάδας το γκολ είναι αυτό που κάνει την διάφορα και όλα τα υπόλοιπα όταν δεν καταλήγει η μπάλα στα δίχτυα ανούσιες λεπτομέρειες.

ΣΟΒΑΡΟΣ, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΑΝΟ

Στην τριπλέτα του κέντρου Ετέμπο, Νταμπό και Νταρίντα κρίθηκε όλο το παιχνίδι με τον ΑΡΗ μας να ελέγχει σε όλο σχεδόν το ενενηντάλεπτο το κέντρο με μεγάλη ευκολία. Σωστές τοποθετήσεις, καλή κυκλοφορία της μπάλας και ψυχραιμία στις μεταβιβάσεις είτε προς την επίθεση είτε στο δικό μας μισό. Η μεγάλη κατοχή της μπάλας σε συνδυασμό με τα τρεξίματα του Ιτούρμπε και τις εμπνεύσεις του Πάλμα έκαναν τον ΑΡΗ να φαίνεται απειλητικό και ο Βόλος να αρκείται σε έναν παθητικό άχαρο ρόλο.

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΤΑΡΙΝΤΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΡΕΡ ΚΑΜΑΡΑ

Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ άμυνας και επίθεσης ήταν ο Νταρίντα που χρίσθηκε και σκόρερ με ένα καταπληκτικό άπιαστο μακρινό σουτ. Ο Τσέχος έχει μια ποιότητα που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα από την στιγμή που ήρθε και αποτελεί βαρόμετρο για την ομάδα μας. Όταν μάλιστα έχει και βοήθειες όπως είχε σήμερα από τους Ετέμπο και Νταμπό τότε ανεβάζει όλη την ομάδα επίπεδο. Από την άλλη είδαμε και τον Καμαρά να σκοράρει 2 φορές σε ένα παιχνίδι όπου αν έληγε 0-1 θα ήταν με διαφορά η παραφωνία του σημερινού ΑΡΗ. Ωστόσο όταν μιλάμε για τον παίκτη που αγωνίζεται στην κορυφή της επίθεσης τα γκολ είναι αυτά που μετράνε και σήμερα ο Μαυριτανός το κατάφερε 2 φορές.

ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΣ Ο ΤΕΡΖΗΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ

Οι παίκτες αγωνίζονται μέσα στις 4 γραμμές αλλά ο προπονητής είναι αυτός που τους προετοιμάζει πνευματικά και επιλέγει τους πιο έτοιμους. Μπορεί στα προηγούμενα παιχνίδια ο Τερζής να προβλημάτισε με τις επιλογές του αλλά σήμερα φάνηκε να τα έκανε όλα τέλεια. Ακόμη και αν σε κάποια φάση απορούσαμε γιατί ο Καμαρά παραμένει μέσα στο παιχνίδι, στο τέλος δικαιώθηκε. Όπως και με τις αλλαγές του με τον Καμάτσο και τον Εμπακατά να βοηθάνε ουσιαστικά την ομάδα.

ΑΝΕΤΟΣ ΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ

Πολύ πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη που ήθελε με τα γκολ των Νταρίντα και Καμαρά, επισφραγίζοντας την ανωτερότητα του, όχι μόνο σήμερα αλλά σε ολόκληρη τη σεζόν. Μια σεζόν που χωρίς τις διαιτητικές τρικλοποδιές σε καμία περίπτωση δεν θα έφθανε ο ΑΡΗΣ μας στο σημείο να κοντράρεται με το  «μόρφωμα» του Μπέου για να σφραγίσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Πλέον η ομάδα πιο ήρεμη μπορεί να κοιτάξει με άλλο μάτι τη συνέχεια των πλέιοφς αλλά και την επόμενη σεζόν.

ΥΓ. Τζάμπα έχασες τα λεφτά ρε Μπέο... 

Ένα ημίχρονο αποφάσισε να αγωνισθεί ο ΑΡΗΣ μας και σήμερα, με την ελπιδοφόρα εμφάνιση των πρώτων 45’ να δίνει τη θέση της στην ανυπαρξία του Β ημιχρόνου που οδήγησε μοιραία στην ήττα. Χωρίς να απειλήσει ιδιαίτερα ο Παναθηναϊκός ανεβάζοντας απλά την πίεση του μετά την ανάπαυλα πήρε αυτό που ήθελε για ακόμη μια φορά. Ανύπαρκτα τα αντανακλαστικά από τον πάγκο με αλλαγές στον «αυτόματο πιλότο» χωρίς νόημα και ουσία.

ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Με τον Παναθηναϊκό να μπαίνει διστακτικά στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας από την αρχή πήρε τον έλεγχο του αγώνα, κυκλοφόρησε σε πολλές φάσεις σωστά την μπάλα και ήταν απειλητικός. Ωστόσο δεν μπόρεσε πέρα από κάποια σουτ  του Πάλμα να δημιουργήσει κλασσικές ευκαιρίες και να σκοράρει ώστε να εξαργυρώσει την υπεροχή του στα πρώτα 45’.

ΑΝΕΒΑΣΕ ΣΤΡΟΦΕΣ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ, ΕΣΒΗΣΕ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ Ο ΑΡΗΣ

Αν μέναμε μόνο στην εικόνα του πρώτου ημιχρόνου θα μπορούσαμε να πούμε ότι τίποτα δεν έδειχνε το τι θα ακολουθήσει στην επανάληψη. Επειδή όμως ο φετινός ΑΡΗΣ μας έχει συνηθίσει σε αυτά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του ακόμη και μέσα στο ίδιο παιχνίδι μάλλον αυτό που συνέβη στο Β ημίχρονο δεν ήταν και τόσο έκπληξη. Ο Παναθηναϊκός όπως κάθε φυσιολογική ομάδα που θέλει να κερδίσει ανέβασε την πίεση και την ένταση στο παιχνίδι του. Από την άλλη ο ΑΡΗΣ μας δεν είχε καμία απάντηση σε όλο αυτό και κάνοντας το ένα λάθος μετά το άλλο παραχώρησε το «τιμόνι» στον αντίπαλο του. Ακόμη και αν ο Παναθηναϊκός αδυνατούσε να δημιουργήσει ουσιαστικές ευκαιρίες πέρα από 1-2 περιπτώσεις οι παίκτες μας φρόντιζαν με τα λάθη τους και τις κακές αντιδράσεις τους να τον σπρώχνουν προς την εστία μας. Το γκολ που έκρινε την αναμέτρηση είναι ένα ακόμη ένα μνημείο αδράνειας και δώρο προς τον αντίπαλο.

ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ Ο ΤΕΡΖΗΣ

Δύσκολα να πεις με σιγουριά πόση επίδραση μπορεί να έχει ένας υπηρεσιακός προπονητής στην ομάδα και αν με τις κινήσεις του μπορεί να αλλάξει τη ροή μιας αναμέτρησης. Αν πάντως δόθηκαν κάποιες οδηγίες στο ημίχρονο σίγουρα αυτές δεν έπιασαν τόπο. Ενώ υπήρχαν κάμποσες κραυγαλέες περιπτώσεις παικτών που δεν είχαν την απαιτούμενη συγκέντρωση και έπρεπε νωρίς νωρίς να αντικατασταθούν. Ετέμπο, Φαμπιάνο και Οντουμπάτζιο ήταν ασταθείς σε όλο το παιχνίδι ενώ και οι Γκαρσία και Μαζικού δεν έδιναν τις βοήθειες που χρειαζόταν η ομάδα.  Ξεχωριστή μνεία θα πρέπει να κάνουμε για τον Καμαρά μιας και το τι θα δεχθεί κόκκινη κάρτα στο παιχνίδι μάλλον στο live στοίχημα θα είχε φραγή… Είναι απορίας άξιο τι άλλο θα πρέπει να κάνει ένας παίκτης για να πεισθεί ο προπονητής να τον τραβήξει στον πάγκο ώστε να μην μείνει η ομάδα με 10 παίκτες. Το συμπέρασμα πάντως που βγαίνει είναι ότι έστω και σαν υπηρεσιακός προπονητής ο Τερζής αδυνατεί να διαχειριστεί την κατάσταση ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Ακόμη και αυτή η εμμονή στο build up από πίσω και η εξήγηση για τον παραγκωνισμό του Κουέστα δεν πείθει κανέναν.

ΕΛΕΙΨΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ

Νέο πισωγύρισμα για την ομάδα μας που μετά και την σημερινή εμφάνιση έπεισε και τον πιο αισιόδοξο φίλο της ομάδας ότι σε ότι  έχει να κάνει με το ευρωπαϊκό εισιτήριο τα πάντα θα κριθούν στα μεταξύ μας παιχνίδια με τον Βόλο. Ο βαθμός στο Καραϊσκάκη και το πρώτο ημίχρονο με τον συμπολίτη μας μπέρδεψε ότι η ομάδα ίσως έχει σφυγμό…  αλλά σήμερα χάνοντας από έναν μετριότατο και σχεδόν ακίνδυνο Παναθηναϊκό έδειξε ότι απλά δεν μπορεί.  Πληγώνει η μηδαμινή αντίδραση(για ακόμη μια φορά) μετά το 0-1. Κακή ανάγνωση και διαχείριση του παιχνιδιού από τον Τερζή που φαίνεται να αδυνατεί να κρατήσει συγκεντρωμένους τους παίκτες του, έστω για την κατάκτηση του στόχου που μας απέμεινε. Συνέλθετε, γιατί κουράσατε…

ΥΓ. Και πως να μπορέσει η ομάδα να δείξει κάτι το διαφορετικό όταν ο προπονητής σου βλέπει τα πλέιοφς ως ευκαιρία να μοιράσει χρόνο σε παίκτες που ήταν όλη την χρονιά θεατές;

Με το χειρότερο τρόπο ολοκληρώθηκε το ντέρμπι της πόλης για την ομάδα μας όπου γνώρισε μια αναπάντεχη ήττα έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι. Δεν το τελείωσε στο πρώτο ημίχρονο όπου είχε σπουδαίες ευκαιρίες(και 2 δοκάρια) για να πολλαπλασιάσει τα τέρματα του και έδωσε το δικαίωμα στον διαιτητή και στο VAR να κάνουν τα δικά τους χαρίζοντας ουσιαστικά τη νίκη στον μπάογκ. Σε έναν μπάογκ που όσο παιζόταν ποδόσφαιρο δεν έδειξε τίποτα αλλά με του που έγινε τσίρκο το παιχνίδι έλαμψε με τις αστειότητες του.

ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ

Απόλυτα συγκεντρωμένος στο πλάνο του Τερζή παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο ημίχρονο με τους παίκτες μας να έχουν σωστές τοποθετήσεις και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Ο Πάλμα έδειξε από νωρίς την διάθεση του να πάρει πρωτοβουλίες στην επίθεση και αν και στην πρώτη προσπάθεια του δεν βρήκε εστία, στη δεύτερη με αριστοτεχνικό σουτ έγραψε το 1-0. Η συνέχεια ήταν ανάλογη με τον ΑΡΗ να κινείται όπως πρέπει μέσα στο γήπεδο και να βρίσκει με υπομονή τους τρόπους για να απειλήσει. Καμαρά, Ιτούρμπε και Γκαρσία ήταν οι πρωταγωνιστές στις σημαντικές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε με το δοκάρι 2 φορές και μερικές κακές επιλογές στις υπόλοιπες να μας στερούν και ένα δεύτερο γκολ. Η εικόνα έδειχνε τον ΑΡΗ να κυριαρχεί μέσα στο γήπεδο και πέρα από κάποια δωράκια της άμυνας μας ο μπαογκ δεν είχε τίποτα να επιδείξει.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΣΚΟΡ, ΤΟ VAR ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Όσο καλές και αν έδειχναν οι προϋποθέσεις που είχαν δημιουργηθεί στα πρώτα 45’ για μια εύκολη επικράτηση η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ο ΑΡΗΣ οπισθοχώρησε ελαφρώς βγάζοντας αδικαιολόγητο άγχος για την διαφύλαξη του 1-0 ξεχνώντας στα αποδυτήρια την ευκολία με την οποία έλεγχε το παιχνίδι χωρίς να απειλείται ιδιαίτερα. Φυσικά το ότι ο αντίπαλος μας κέρδισε μερικά μέτρα στο γήπεδο δεν σημαίνει ότι έκανε ευκαιρίες… και ως συνήθως ήρθε το VAR για να του δώσει την ώθηση που χρειαζόταν για να κάνει τα δικά του. Με ένα απίστευτο πέναλτι σε μια φάση από αυτές που γίνονται κάμποσες σε κάθε παιχνίδι για άλλη μια φορά ανακαλύφθηκε παράβαση από το VAR και ο μπάογκ από εκεί που δεν μπορούσε να κάνει ούτε μια οργανωμένη επίθεση κατάφερε να ισοφαρίσει και να πάρει πέρα από το γκολ και την ψυχολογία. Σε αυτό το σημείο πέρα από την αδράνεια του Τερζή από τον πάγκο φάνηκε και η κακή μας νοοτροπία. Αντί να ηρεμήσουμε και να ξαναψάξουμε τους τρόπους για να βγούμε μπροστά παρασυρθήκαμε από τα καραγκιοζλίκια των αντιπάλων και αφήσαμε το ποδόσφαιρο στην άκρη. Και όταν το παιχνίδι δεν περιορίζεται στα καθαρά αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ υστερεί… και δέχεται και 2^ο γκολ σε μια φάση όπου οι γραμμές του VAR φαίνεται να έχουν τοποθετηθεί περίεργα. Άλλες φορές στο πόδι, άλλες φορές στο χέρι, άλλες φορές στο σώμα, ανάλογα με το ποιος είναι να ευνοηθεί. Ματς ροντέο, με τον Σουηδό να έχει χάσει τον έλεγχο και τους παίκτες του μπάογκ να δείχνουν με κάθε ευκαιρία το «ποδοσφαιρικό μεγαλείο» που χαρακτηρίζει αυτή την ομάδα. Αντί για 25’ παίξαμε με το ζόρι 10’ σε μια ακόμη αγωνιστική όπου η διαιτησία και το VAR βάζουν την σφραγίδα τους.

ΑΛΛΟ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ

Το να διαχωρίζεις το κομμάτι της διαιτησίας από το υπόλοιπο παιχνίδι είναι ολίγον τι παράλογο μιας και αν δεν υπήρχε το πέναλτι-φάντασμα όλα πιθανόν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όσο παίχτηκε ποδόσφαιρο ότι δεν θα πρέπει να ασχοληθούμε με τα δικά μας λάθη και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Είδαμε από την μια πλευρά έναν προπονητή να ανακατεύει την τράπουλα και να δίνει ζωντάνια στην ομάδα του και από την άλλη έναν προπονητή χαμένο στην αδράνεια του να παρακολουθεί άπραγος το πρόβλημα στην δεξιά πλευρά της άμυνας μας.  Όσο αφορά το γενικότερο κομμάτι της νοοτροπίας και την αλλαγή σκέψης των παικτών μας που παραχώρησαν αδικαιολόγητα μέτρα στους αντιπάλους μας εκεί πραγματικά δεν ξέρεις που να το χρεώσεις… Αυτές ήταν οι οδηγίες που δόθηκαν στα αποδυτήρια; Λειτούργησαν ενστικτωδώς οι παίκτες μας χάνοντας την συγκέντρωση τους; Άγνωστο… Σίγουρα πάντως ο ΑΡΗΣ άφησε στα αποδυτήρια την προσήλωση στο αρχικό πλάνο και αφέθηκε στο τσίρκο του Β ημιχρόνου που μερικοί το χαρακτηρίζουν ποδόσφαιρο.

ΔΕΝ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕ… ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Όταν δεν καθαρίζεις τη νίκη στο σημείο που κυριαρχείς και αφήνεις τους άλλους να ελπίζουν… τότε ο κάθε διαιτητής, το κάθε VAR και η κάθε ομάδα που προτιμάει παιχνίδι ροντέο αντί για κανονικό ποδόσφαιρο αρπάζει την ευκαιρία για να σου κλέψει τη νίκη που αξίζεις. Ολοκληρωτική ήττα για τον ΑΡΗ μας που δεν μπόρεσε να αντιδράσει σε μια ακόμη ποδοσφαιρική αλητεία εις βάρος  του.

ΥΓ. Όχι ότι αν θα έπαιζε ο Κουέστα η νίκη ήταν εξασφαλισμένη… αλλά θα μας εξηγήσει κανείς με ποιο σκεπτικό επιλέχθηκε ο Σιαμπάνης αντί για τον βασικό τερματοφύλακα(και αρχηγό της ομάδας) στην καλύτερη του φάση από τότε που ήρθε στην ομάδα μας;

Με νίκη ολοκλήρωσε ο ΑΡΗΣ μας την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος κερδίζοντας τα Γιάννενα με 3-1! Η ψυχρολουσία του 0-1 έφερε την αντίδραση της ομάδας μας και μαζί την ολική ανατροπή! Ασίστ και γκολ ο Γκαρσία, βρήκε δίχτυα ο Καμαρά και 2 ασίστ ο Καμάτσο που φώναξε παρών ενόψει των πλέιοφς. Ισχνό προβάδισμα στην μάχη για το ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά ακόμη και αυτός ο 1 βαθμός στο τέλος μπορεί να κάνει την διαφορά.

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ

Ξένισε ελαφρώς ο Τερζής με τις επιλογές του μιας και εκτός των τιμωρημένων Οντουμπάτζιο και Ετέμπο αποφάσισε να αφήσει τον Κουέστα εκτός αλλά και να δώσει μια πιθανόν τελευταία ευκαιρία στον Καμάτσο. Ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα έδειχνε να έχει προβλήματα στην επιθετική του ανάπτυξη ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα Γιάννενα όπως αναμενόταν κλείστηκαν στην άμυνα ψάχνοντας την αντεπίθεση.  Με μια τέτοια αντεπίθεση έγινε το 0-1, διπλή ψυχρολουσία μιας και πριν λίγα δευτερόλεπτα ακυρώθηκε ως οφσάιντ γκολ που πετύχαμε.

ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Η απογοήτευση του 0-1 γρήγορα γρήγορα μετατράπηκε σε αντίδραση και πείσμα, με τον ΑΡΗ μας να ανεβάζει διαρκώς την απόδοση του.  Ο Νταρίντα είχε κέφια και τραβούσε όλο τον ΑΡΗ μπροστά παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους. Και αν στην πρώτη απόπειρα για γκολ του Τσέχου τον σταμάτησαν οι Τσινώτας και το δοκάρι, στο 26’ με ωραίο σουτ μέσα από την περιοχή έκανε το 1-1 αξιοποιώντας την ασίστ του Γκαρσία!  Η ολική ανατροπή ήρθε στο 43’ με τον δραστήριο Καμάτσο να βγάζει μια εξαιρετική σέντρα στην καρδία της αντίπαλης περιοχής και μαζί να δίνει την ευκαιρία στον Γκαρσία να τρυπώσει και με κοντινή κεφαλιά να κάνει το 2-1! Στο Β ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε ελαφρώς αλλά πλέον η ομάδα μας είχε αυτοπεποίθηση και περισσότερη ουσία σε κάθε της κίνηση. Αυτό φάνηκε και μέχρι την λήξη του αγώνα όπου χωρίς να ζοριστούμε καταφέραμε να έχουμε τον έλεγχο και να δημιουργήσουμε κάμποσες καλές ευκαιρίες. Σε μια από αυτές ο Καμάτσο διπλασίασε τις ασίστ του, αυτή τη φορά βγάζοντας τον Καμαρά τετ α τετ με τον Τσινώτα για να γράψει το τελικό 3-1!

ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΟΛ

Το αποτέλεσμα κυρίως αλλά και η συνολική εικόνα κρίνει τις αποφάσεις του προπονητή και σήμερα ο Τερζής δικαιώθηκε. Δικαιώθηκε στην ευκαιρία που έδωσε στον Καμάτσο αλλά και στην στήριξη που παρείχε στους Γκαρσία και Καμαρά αν και η λογική έλεγε ότι ήταν 2 από τους υποψήφιους για πάγκο μετά το στραπάτσο της Λαμίας. Η ομάδα σήμερα στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού είχε καλή παρουσία και αν δεν υπήρχε το γκολ των αντιπάλων κόντρα στη ροή της αναμέτρησης τότε θα μιλούσαμε για ένα πολύ ήσυχο απόγευμα. Ωστόσο ενόψει των πλέιοφς θα χρειαστεί όλους τους παίκτες ετοιμοπόλεμους και όπως έκανε με τον Καμάτσο, ίσως έτσι θα έπρεπε να κάνει και με άλλους παίκτες που σήμερα τους άφησε εντελώς στον πάγκο.

ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ ΕΥΚΟΛΑ

Με το κρύο ντουζ του 0-1 νωρίς στο παιχνίδι να ξυπνάει για τα καλά την ομάδα μας, ο ΑΡΗΣ έκανε την ανατροπή και πήρε τη νίκη απέναντι στα Γιάννενα πολύ πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Έκλεψε την παράσταση ο Ματέο Γκαρσία με μια ασίστ και ένα γκολ, όπως και ο Νταρίντα που πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση.  Επιτέλους γκολ για τον Καμαρά, δέχθηκε το «δώρο» του Καμάτσο που σήμερα με τις 2 ασίστ έδειξε στον Τερζή ότι πρέπει να τον υπολογίζει για τη συνέχεια στα πλέιοφς. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να διαφυλάξει το προβάδισμα του και να «κλειδώσει» το ευρωπαϊκό εισιτήριο το συντομότερο δυνατό.