Έστω και με αρκετά αγχωτικό τρόπο ο ΑΡΗΣ κατάφερε να λυγίσει τον «σεληνιασμένο» Κολοσσό που σούταρε με 52% στο τρίποντο παρά την αστοχία του στα τελευταία κρίσιμα σουτ. Σπουδαίο παιχνίδι από τον Μπάξτον με μπόλικα καρφώματα, ριμπάουντ, καλές άμυνες αλλά και 6/6 βολές στα κρίσιμα τελευταία λεπτά. Την καλύτερη εμφάνιση του έκανε ο Μπλούμπεργκς με 20 πόντους(7 στα 10 σουτ) και σημαντική συνεισφορά σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Ξεχώρισε και ο Χάρελ που εκτός από τους 15 πόντους είχε καθοριστική συμβολή στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας. Άγχος και νεύρα στην κερκίδα με την εξέλιξη του αγώνα και τις προκλήσεις του Σεγκούρα, στο τέλος όμως όλοι φύγαμε με ένα πλατύ χαμόγελο.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΠΗΚΕ ΔΥΝΑΤΑ

Όταν ο ΑΡΗΣ μπαίνει από την αρχή του αγώνα δυνατά δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα. Ούτε καν ομάδες σαν τον Κολοσσό που «εκστασιαμένοι» από την όμορφη ατμόσφαιρα του Παλέ και την παραδόξως εντυπωσιακή θετική παράδοση που είχαν Ροδίτες έβλεπαν το καλάθι μας σαν βαρέλι. Ακόμη και έτσι όμως ο ΑΡΗΣ μπήκε κεφάτος, έβρισκε λύσεις στην επίθεση και έβγαζε ανά διαστήματα καλές άμυνες και διατηρούσε σχετικά με ασφάλεια το προβάδισμα στο σκορ.

Η ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ ΚΟΛΟΣΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Με τον Μπλούμπεργκ, τον Χάρελ και τον Μπάξτον να αποτελούν σταθερή απειλή για το αντίπαλο καλάθι πέρα από τα ξεσπάσματα του Τολιόπουλου και του Γκάλινατ ο ΑΡΗΣ στην επίθεση έμοιαζε σταθερός. Στην άμυνα όμως υπήρχε πρόβλημα. Πρόβλημα που με εξαίρεση τα μαρκαρίσματα που δεν έβγαιναν όταν ήταν ο Σλαφτσάκης μέσα στις περισσότερες επιθέσεις των αντιπάλων μας παίζαμε καλή άμυνα και τα σουτ ήταν υπό ασφυκτική πίεση.   Οι Ροδίτες όμως ήταν σε «καλό φεγγάρι» και ότι έφευγε από τα χέρια τους έμπαινε μέσα ακόμη και αν το σουτ το έκανε ο τελευταίος παγκίτης. Και όταν ο αντίπαλος σου έχει τέτοια κέφια και εσένα οι 2 σχεδόν μόνιμοι πρώτοι σκόρερ σου από την αρχή της χρονιάς είναι εκτός ρυθμού, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο.

ΜΠΛΟΥΜΠΕΡΓΚΣ, ΧΑΡΕΛ ΚΑΙ ΜΠΑΞΤΟΝ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΑΝ

Η απάντηση του ΑΡΗ ήρθε αρχικά από την άμυνα με τους Σανόγκο και Χάρελ να βγάζουν πάρα πολύ ενέργεια πάνω στο παρκέ παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους  δείχνοντας ξεκάθαρα τη διάθεση όλης της ομάδας να αποφύγει το στραβοπάτημα. Με το που ξεκίνησαν οι αντίπαλοι μας να αστοχούν όπως λογικά κάποια στιγμή θα συνέβαινε και αυτό ο Μπλούμπεργκς ήταν εκεί να βάλει τα μεγάλα μακρινά σουτ. Ο Χάρελ να κλέψει και να τελειώσει αιφνιδιασμούς ή να  αιφνιδιάσει και να τελειώσει τις φάσεις από μόνος του. Ενώ και ο Μπάξτον πέρα από τις καλές άμυνες έβαλε ωραία καλάθια και ήταν απόλυτα ψύχραιμος από την γραμμή των βολών αν και είχε ξεκινήσει νευρικά. Παρά τα καραγκιοζλίκια του Σεγκούρα, ο Κολοσσός ήταν πάρα πολύ καλός σήμερα αλλά ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και πήρε τη νίκη που άξιζε.

ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΩ ΜΑΣ …ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

Για καλή μας τύχη σήμερα ο ΑΡΗΣ είχε 3 παίκτες που είχαν σταθερά καλή απόδοση σχεδόν σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Και αν τα καλάθια του Μπάξτον οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στις ασίστ των συμπαικτών τους, τόσο ο Χάρελ όσο και ο Μπλούμπεργκς έδειχναν μια συνέπεια στο σκοράρισμα και έπαιρναν τα σουτ που έπρεπε. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια όπου αναγκαστικά το βάρος των επιθέσεων όταν η μπάλα καίει πέφτει στον Τολιόπουλο, τον Γκάλινατ ή ακόμη και στον Μποχωρίδη. Ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε 3 σταθερές στην επίθεση του που δεν τις είχε σε τέτοιο βαθμό σε προηγούμενες αναμετρήσεις και αυτό ήταν που έκανε την διαφορά. Ξεκάθαρα είναι θέμα δυνάμεων, ρυθμού και συγκέντρωσης αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει αυτή η ομάδα να σταθεροποιήσει την απόδοση της. Κυρίως σε ατομικό επίπεδο είναι τρομερά τα σκαμπανεβάσματα των παικτών μας. Δεν ξέρω τι πλάνο έχει για αυτό ο Καστρίτης αλλά όσο προχωράμε κάθε παιχνίδι θα είναι σημαντικό και τα λάθη δεν θα συγχωρούνται.  Μακάρι αυτές οι εμφανίσεις συγκεκριμένων παικτών να τονώσουν την ψυχολογία τους και να τους δούμε εξίσου καλούς και στη συνέχεια.

ΖΟΡΙΣΤΗΚΕ, ΑΓΧΩΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Μας ζόρισε και μας άγχωσε αρκετά ο Κολοσσός με την πολύ καλή εμφάνιση του σήμερα αλλά στο τέλος οι παίκτες του Καστρίτη τα κατάφεραν και αυτό έχει σημασία.  Μπλούμπεργκς, Μπάξτον και Χάρελ έκαναν την διαφορά και ο ΑΡΗΣ πήρε μια σημαντική νίκη σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι!  Μια νίκη που δίνει τέλος σε μια ντροπιαστική παράδοση εις βάρος του ΑΡΗ μας,  όμοιας της να μην ξαναζήσουμε ποτέ… Μπράβο στην ομάδα που δεν μάσησε από την εκνευριστική ευστοχία του αντιπάλου και έδειξε ψυχραιμία στο φινάλε!

ΥΓ. Πολλά νεύρα βρε Σεγκούρα, χαλάρωσε λίγο.

ΥΓ2. Μην τα κουράσουμε τα παιδιά. Μια ζωή πράσινοι και κόκκινοι χαϊδεμένοι.  

Δεν τα κατάφερε ο ΑΡΗΣ μας απέναντι στους Γάλλους γνωρίζοντας την ήττα με 68-76 με πανομοιότυπο σχεδόν τρόπο με το πρώτο παιχνίδι στην Γαλλία. Η Μπουργκ προσπαθούσε να επιβάλλει τον ρυθμό της, ο ΑΡΗΣ έμενε πίσω στο σκορ, αντιδρούσε, ισοφάριζε και μετά πάλι τα ίδια. Τα ίδια λάθη, οι ίδιες κακές επιλογές στην επίθεση, τα ίδια χαμένα ριμπάουντ και τα ίδια …σφαλτσοσφυρίγματα των διαιτητών. Για να μην αποπροσανατολιστούμε όμως, η Μπούργκ ήταν ανώτερη πάνω στο παρκέ από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα και δίκαια επικράτησε ακόμη και αν οι 3 διαιτητές μας έσπασαν τα νεύρα με τις αποφάσεις τους. Για αυτό και χειροκροτήθηκε η προσπάθεια των παικτών του Καστρίτη στο τέλος ακόμη και αν δεν ήρθε το επιθυμτό αποτέλεσμα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ

Η Μπουργκ δεν είναι τυχαία 1^η στον όμιλο μας και 2^η στην Γαλλία. Είναι μια ποιοτική ομάδα με υψηλό μπασκετικό IQ που αν σε βρει χαλαρό σε τιμωρεί. Χαλαρός όπως ήταν ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα όπου διαρκώς πάλευε να βρει λύσεις στα προβλήματα του. Προβλήματα που ξεπεταγόντουσαν από παντού και δεν είχαν σταματημό.  Το 10-22 του πρώτου δεκαλέπτου φανέρωνε πόσο κακός ήταν ο ΑΡΗΣ τόσο στα επιθετικά όσο και στα αμυντικά του καθήκοντα.  Η συνέχεια απλά επιβεβαίωσε ότι ο Καστρίτης και οι παίκτες του δεν είχαν τις λύσεις. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί αυτή η «λούπα» με τους Γάλλους να ξεφεύγουν με +12 πόντους, τον ΑΡΗ να ισοφαρίζει και μετά η Μπούργκ να βρίσκει τους τρόπους να πάει την διαφορά σε διψήφιους αριθμούς. Το 60-63 περίπου 6’ πριν το τέλος ήταν η τελευταία μας απόπειρα αντεπίθεσης όπου οι Γάλλοι με 2 τρίποντες βόμβες την τελείωσαν. Και τι λύσεις να βρει ο Καστρίτης όταν επί της ουσίας μόλις 2 παίκτες μπήκαν στο πνεύμα του αγώνα και ήταν παρών σε όλη την διάρκεια του. Τολιόπουλος και Γκάλινατ ήταν οι μοναδικές αξιόπιστες απειλές για το καλάθι της Μπουργκ αλλά όπως φάνηκε δεν ήταν αρκετοί. Οι υπόλοιποι άτολμοι, νευρικοί και τσαπατσούληδες… Χειρότερο όλων όμως η ασυνέπεια που έδειξε η ομάδα στα αμυντικά της καθήκοντα και στις μάχες των ριμπάουντ. Η επίθεση έχει να κάνει και με την ημέρα που θα βρεθεί ο κάθε παίκτης. Η άμυνα και τα ριμπάουντ έχουν να κάνουν καθαρά με την πνευματική ετοιμότητα και την συγκέντρωση που δείχνει κάθε παίκτης μέσα στο παιχνίδι. Και ο ΑΡΗΣ σε αυτό το παιχνίδι υστέρησε σημαντικά και για αυτό ηττήθηκε.

ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Ο φετινός ΑΡΗΣ παρά τις ανατροπές και τα ξεσπάσματα του σε αρκετά παιχνίδια από την αρχή φαίνεται πως θα αγωνιστεί στο παιχνίδι. Όχι το αν θα παλέψει το παιχνίδι, αυτό είναι δεδομένο. Αλλά το αν θα παρουσιαστεί συγκεντρωμένος στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού με σωστές αντιδράσεις και αποφάσεις και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Δεν ήταν συγκεντρωμένος ο ΑΡΗΣ σήμερα και αυτό ακριβώς πλήρωσε. Την μια έδειχνε αδράνεια στην άμυνα, την άλλη έχανε τα ριμπάουντ, πιο μετά τους έφευγε η μπάλα δεξιά και αριστερά και όταν πήγαινε στην επίθεση αν δεν πήγαινε η μπάλα στον Τολιόπουλο ή τον Γκάλινατ έκανες τον σταυρό σου. Και όλα αυτά μετά από την σπουδαία εμφάνιση και διπλό κόντρα στην ΑΕΚ. Κάτι που επιβεβαιώνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο Καστρίτης είναι η σωματική και πνευματική διαχείριση των παικτών του. Δεν γίνεται να έχεις τόσες μεταπτώσεις στην απόδοση σου. Και δυστυχώς δεν βελτιώνεσαι… εκτός και αν βελτιωθείς όταν επιστρέψουν όλοι. Οπότε αναμένουμε.

ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΟΥΡΓΚ

Και έως τώρα να συνεχιζόταν το παιχνίδι, το πιο πιθανό θα ήταν να βλέπαμε την ίδια εικόνα. Ο ΑΡΗΣ να μένει πίσω στο σκορ, να παλεύει, να επιστρέφει από διψήφιες διαφορές και πάλι από την αρχή… Πολλά λάθη, ακόμη περισσότερη αστοχία. Ήταν και οι εκνευριστικοί διαιτητές στη μέση. Με έναν Τολιόπουλο και έναν Γκάλινατ δεν μπορούσες να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω. Συνεχίζουμε δυνατά για την πρόκριση που παραμένει στα χέρια μας.

ΥΓ. Να δεις που και στο μπάσκετ όπως μας πάνε οι διαιτητές στην Ευρώπη θα μας κάνουν να αγαπήσουμε τους Έλληνες διαιτητές.

Σε ένα απολαυστικό παιχνίδι για κάθε φίλο του μπάσκετ και ένα ευχάριστο φινάλε ειδικά για εμάς τους Αρειανούς, ο ΑΡΗΣ επικράτησε της ΑΕΚ με 93-91 στο κλειστό των Άνω Λιοσίων! Αλύγιστη η ομάδα παρά τις απουσίες, το νευρικό ξεκίνημα και το γρήγορο φόρτωμα με φάουλ βρήκε αστείρευτες ψυχικές δυνάμεις και πήρε μια σπουδαία νίκη. Αρχηγός με όλη την σημασία της λέξεως ο Βασίλης Τολιόπουλος με 25 πόντους, 10 ασίστ και μερικά σπουδαία σουτ που «σκότωσαν» την ΑΕΚ. Ενθουσιασμός στον κόσμο που βλέπει το γιορτινό κλίμα της περασμένης Τετάρτης να συνεχίζετε!

ΝΕΥΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ ΑΕΚ

Η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που τρέχει και βγάζει ένταση σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης αλλά μάλλον ο τρόπος με τον οποίο μπήκε στο παιχνίδι αιφνιδίασε τους παίκτες μας. Πιθανόν να είχε να κάνει και με το ότι στην άκρη του μυαλού τους υπήρχε το ποσοτικό πρόβλημα στην περιφέρεια λόγω της απουσίας του Στάρκ, του Μποχωρίδη και του Φίλιου. Το αποτέλεσμα ήταν η ομάδα να κυκλοφορεί την μπάλα με τεράστια νευρικότητα και το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο. Η ΑΕΚ προσπάθησε να το εκμεταλλευτεί χτίζοντας μια διαφορά 8 πόντων αλλά ο ΑΡΗΣ έδειχνε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι και να βρίσκει τους τρόπους να μειώνει το σκορ με τους Σανόγκο, Γκάλινατ και Μπάκστον να έχουν κέφια.

Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ ΦΑΟΥΛ ΚΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

Με τον Καστρίτη από τον πάγκο να διαβάζει σιγά σιγά το παιχνίδι των αντιπάλων και να προσαρμόζει ανάλογα τα πλάνα του ο ΑΡΗΣ άρχιζε να πατάει ολοένα και καλύτερα και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Με όλους όσους έριχνε ο κόουτς στο παρκέ να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό ο ΑΡΗΣ προσπέρασε, πήρε ένα μικρό προβάδισμα 5 πόντων και ανάγκασε την ΑΕΚ να κυνηγάει το σκορ. Μοναδικό πρόβλημα σε εκείνο το σημείο ήταν τα φάουλ που είχαν χρεωθεί οι Γκάλινατ και Κατσίβελης αλλά και οι ανάσες των περιφερειακών μιας και η ΑΕΚ ξεκάθαρα στόχευε στις απουσίες μας.

ΑΛΥΓΙΣΤΟΣ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Τα φάουλ και η κούραση ανάγκαζαν τον Καστρίτη σε πολλές αλλαγές και την ομάδα να παλεύει διαρκώς να διατηρήσει τη συγκέντρωση της. Προς στιγμή τη χάσαμε και η ΑΕΚ που δεν το έβαζε κάτω βρήκε την ευκαιρία να προσπεράσει στο σκορ. Μάλιστα το +4 και το μομέντουμ έδειχνε ότι η ΑΕΚ είχε βρει τον ρυθμό της. Τα φαρμακερά σουτ του Γκάλινατ και το «δολοφονικό ένστικτο» του Τολιόπουλου που σόκαρε την ΑΕΚ από τα 6.75 ήταν αυτά που έγειραν την πλάστιγγα της νίκης στην πλευρά μας.

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΣΕ

Εδώ και καιρό ο ΑΡΗΣ χάνει κερδίζει δεν παίζει καλά. Πιθανόν για τους λόγους που έχουμε σχολιάσει αρκετές φορές εδώ και πέρα αλλά και πρόσφατα ανέλυσε και ο κόουτς στην συνέντευξη τύπου μετά το παιχνίδι με τους Μαυροβούνιους. Σήμερα όμως η ίδια ομάδα, με περισσότερα προβλήματα από ότι στα προηγούμενα παιχνίδια έπαιξε φανταστικά. Ακόμη και αν το ξεκίνημα δεν ήταν καλό και η ΑΕΚ έδειχνε αποφασισμένη, όλοι όσοι πάτησαν παρκέ ήταν πνευματικά έτοιμοι να παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις. Το ίδιο και ο κόουτς που στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα κατάφερε να διαχειριστεί ιδανικά τους παίκτες του παρά την όποια κούραση και φάουλ αλλά και να βρει τα κατάλληλα σχήματα για να φθάσουμε στη νίκη. Ο Μπάξτον βελτιωμένος από παιχνίδι σε παιχνίδι, ο Κατσίβελης επανέρχεται, ο Μπλούμπεργκς ξανά πολυεργαλείο, ο Χάρελ σήμερα ευχάριστα αλλοπρόσαλλος, ο Σανόγκο θύμισε τον παίκτη πριν τον τραυματισμό του και ο Γκάλινατ πιο αποτελεσματικός από ποτέ. Και όταν φθάνουν τα κρίσιμα και η μπάλα ζυγίζει 100 κιλά, εσύ έχεις μέσα έναν ΑΡΧΗΓΟ σαν τον Τολιόπουλο με @@ κιλά δεν φοβάσαι τίποτα! Οπότε καταλήγουμε ότι ναι μεν οι απουσίες παίζουν τον ρόλο τους αλλά όταν ο Καστρίτης και οι παίκτες του θέλουν… όλα τα μπορούν!

ΑΧΑΜΠΑΡΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ

Αχάμπαρος… μαχητής ο ΑΡΗΣ από την αρχή μέχρι το τέλος! Τι και αν ξαφνικά 2 βασικοί παίκτες απουσιάζουν από το παιχνίδι και οι άλλοι 2 σου έχουν φορτωθεί με φάουλ από νωρίς; ΑΡΗΣ είσαι! Αδιαφορείς για τις στραβές, παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις και στο τέλος φεύγεις νικητής! Αρχηγάρα ο Τολιόπουλος με 25 πόντους, 10 ασίστ και μερικές καθοριστικές βόμβες έκλεισε το σπίτι της αξιόμαχης ΑΕΚ. Πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα για την σημαντική νίκη και την αρ@#δάτη εμφάνιση που μας κάνει υπερήφανους! ΕΤΣΙ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Ζούμε για τη στιγμή να δούμε αυτή την ομάδα με όλους τους παίκτες υγιείς.

Με ένα εντυπωσιακό φόλοου κάρφωμα του Γκάλινατ 0.8’’ πριν τη λήξη ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη απέναντι στην Μπουντούτσνοστ και αγκάλιασε την πρόκριση! Κακή η ομάδα για περίπου 3 δεκάλεπτα, μεταμορφώθηκε στο 4^ο δεκάλεπτο όπου με την ώθηση της εκστασιασμένης από την ποδοσφαιρική πρόκριση κερκίδα έκανε την ολική ανατροπή έστω και με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο. Κλίμα γιορτής στο Nick Galis Hall με το 2 στα 2 να φωτίζουν μια σπουδαία ΑΡΕΙΑΝΗ βραδιά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙ ΑΜΥΝΑ

Στο ίδιο μοτίβο ακριβώς με τα τελευταία μας παιχνίδια, και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε σαν υπνωτισμένος. Πολύ κουρασμένος για να παίξει άμυνα, πολύ ταλαιπωρημένος για να πάρει τις σωστές επιλογές στην επίθεση. Έτσι έμοιαζε παρά το ότι ο Τολιόπουλος μπήκε ζεστά και φόρτωνε το αντίπαλο καλάθι.  Και σαν σε επανάληψη όταν ξεκίνησαν τα λάθη στην επίθεση οι Μαυροβούνιοι που είχαν κυριαρχήσει μέσα στη ρακέτα μας ξέφυγαν με +11. Διαφορά που για περίπου 2 δεκάλεπτα παλεύαμε να μειώσουμε και δεν μπορούσαμε.

Η ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛ.ΒΙΚΕΛΙΔΗΣ ΜΕ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΤΟ NICK GALIS HALL

Στην τελευταία περίοδο η ομάδα έκανε αυτό που κάνει πάντα. Έπαιξε σαν ΑΡΗΣ! Πιεστική άμυνα, δυνατά στις μονομαχίες για τα ριμπάουντ και αποφασιστικότητα στην επίθεση. Οι Μαυροβούνιοι άντεχαν και απαντούσαν κάθε φορά που πηγαίναμε να ισοφαρίσουμε αλλά φαινόταν ότι κάτι έχει αλλάξει. Περίπου 6’ πριν το φινάλε… και τα vibes από το εύστοχο πέναλτι του Βεστράτε στο Κλ.Βικελίδης καταφθάνουν στο Nick Galis Hall! Απότομα το Παλέ γεμίζει, τρέλα ξεχειλίζει από παντού και ο κόσμος μπαίνει δυνατά πλέον στο παιχνίδι για να το γυρίσει.  Ο Τολιόπουλος ασπάστηκε την θετική αύρα του κόσμου και με διαδοχικά μεγάλα καλάθια έφερε τον ΑΡΗ μια ανάσα από τη νίκη. Μια ανάσα από το εντυπωσιακό άλμα του Γκάλινατ που άρπαξε την μπάλα από το άστοχο τρίποντο του Χάρελ και την κάρφωσε στο καλάθι!

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΛΑ …ΑΛΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ

Must win ήταν το σημερινό παιχνίδι και παρά την μέτρια εικόνα η ομάδα μας τα κατάφερε και έκανε το αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση. Και αυτό είναι ίσως το μοναδικό θετικό που μπορούμε να κρατήσουμε από την αποψινή βραδιά. Όπως φυσικά και την σπουδαία εμφάνιση του Τολιόπουλου αλλά και την θετική παρουσία του Μποχωρίδη για ακόμη ένα παιχνίδι που δείχνει να ανεβαίνει. Κατά τα άλλα… τραυματισμοί; ιώσεις; κούραση; ή πιο απλά η ομάδα δεν παίζει καλά. Οι λόγοι ή οι δικαιολογίες δεν έχουν σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η ομάδα εδώ και καιρό παρουσιάζεται νωθρή, ξεχνάει να κάνει βασικά πράγματα όπως μπλοκ αουτ, είναι μπερδεμένη στο πως θέλει να παίξει άμυνα, επίθεση με ατομικές ενέργειες μόνο και έχει φθάσει πλέον στο σημείο να μην βάζει και βολές. Δεν ήταν τόσο καλοί οι αντίπαλοι μας σήμερα για να κριθεί έτσι το παιχνίδι. Εμείς δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε. Μακάρι όλο αυτό να οφείλεται όντως σε κάποιους «περαστικούς» παράγοντες και όταν όλοι οι παίκτες είναι υγιείς να ξαναβρεί ο ΑΡΗΣ την αγωνιστική του ταυτότητα. Αν όμως δεν έχει να κάνει με συγκυρίες όλο αυτό τότε σε λίγο που θα ξεκινήσουν τα κρίσιμα θα υπάρξει πρόβλημα.

ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Πολύ λίγοι… οι Μαυροβούνιοι για να μας χαλάσουν την βραδιά και ο Γκάλινατ ήταν εκεί για να διασφαλίσει ότι το πάρτι που ξεκίνησε από το Κλ.Βικελίδης θα συνεχιστεί και στο Nick Galis Hall! Τρομερός ο Τολιόπουλος πάλευε σχεδόν μόνος του μέχρι να μπει και ο κόσμος στην εξίσωση και με την θετική ενέργεια της ποδοσφαιρικής πρόκρισης να σπρώξει την ομάδα προς τη νίκη.  Μέτριος ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά από την στιγμή που πήρε αυτό που ήθελε, τέλος καλό, όλα καλά! 2 στα 2 και ΓΙΝΕ ΑΡΗΣ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ!

Με 10 χαμένες βολές,  πολλά λάθη σε φαινομενικά δικές του κατοχές και κάμποσα  άτσαλα τελειώματα αντί για εύκολους πόντους δεν κερδίζεις κανέναν. Πόσο μάλλον την αξιόμαχη Καρδίτσα μέσα στην έδρα της όπου είχε και το σπρώξιμο της διαιτητικής τριάδας. Ωστόσο ο ΑΡΗΣ δεν θα πρέπει να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο πέρα από τα δικά του θέματα μιας και μετά τη Ρουμάνια και σήμερα προβλημάτισε έντονα με την αγωνιστική του συμπεριφορά. Συνεχίζει να κουράζει ο Καστρίτης με τις δηλώσεις του.

ΑΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση. Και όταν ο ΑΡΗΣ στα τελευταία παιχνίδια επιμένει να μπαίνει νωθρά και να μην θυμίζει την προς στιγμή κορυφαία άμυνα του Eurocup τότε μάλλον δεν μιλάμε για συγκυρίες. Έτσι και απέναντι στην Καρδίτσα το παιχνίδι στο πρώτο δεκάλεπτο πήγε στην επίθεση με τους Μπλούμπεργκς, Μποχωρίδη και Γκάλινατ να μην επιτρέπουν στην Καρδίτσα να χτίσει διαφορά. Όταν όμως δεν βρίσκεις τους τρόπους να περιορίσεις τα ατού του αντιπάλου τότε αργά ή γρήγορα θα το πληρώσεις όπως και έγινε στο δεύτερο δεκάλεπτο με την Καρδίτσα να φθάνει στο +12. Σε ένα χρονικό διάστημα όπου ο Καστρίτης ρίσκαρε να παίξει χωρίς ψηλό και οι αντίπαλοι μας το εκμεταλλεύτηκαν βρίσκοντας εύκολους πόντους και πολλά επιθετικά ριμπάουντ.

ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΞΕΧΑΣΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΒΟΛΕΣ

Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε τον ΑΡΗ που περιμέναμε να δούμε από το πρώτο τζάμπολ. Επιθετική άμυνα με υψηλή ένταση, αποφασιστικότητα στις προσπάθειες και μαχητικότητα σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας. Χάρη σε αυτή την άμυνα καλύψαμε τη διαφορά και προσπεράσαμε στο σκορ περίπου 15’ πριν τη λήξη δείχνοντας ικανός να φθάσει στη νίκη.  Ανασταλτικός παράγοντας σε όλη αυτή την προσπάθεια οι χαμένες βολές. Εύκολοι πόντοι στα σκουπίδια που έδειχναν να μας επηρεάζουν και ψυχολογικά μιας και αυτή η αστοχία επεκτάθηκε σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Άστοχος στις βολές, άστοχος στα μακρινά σουτ, άστοχος μέχρι και σε λέιαπ… Δύσκολα έβρισκε πόντους η ομάδα, ακόμη πιο  δύσκολα έβγαζε άμυνες όταν φθάσαμε στα κρίσιμα.  Η Καρδίτσα πήρε μια νίκη ίσως πιο εύκολα και από ότι περίμενε με τον ΑΡΗ μας σε ακόμη ένα παιχνίδι να είναι κατώτερος των περιστάσεων. Πήγε στράφι η καλή απόδοση του Μποχωρίδη αλλά και του Μπάξτον που πέρα από τα εντυπωσιακά καρφώματα σήμερα έδωσε σημεία ζωής σε άμυνα και ριμπάουντ.

ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Με εξαίρεση το ξεκίνημα του τρίτου δεκαλέπτου ο ΑΡΗΣ δεν ήταν αυτός που έπρεπε σήμερα. Ήταν soft, ήταν επιπόλαιος και αδιόρθωτος μιας συνεχίζει να κάνει τα ίδια λάθη ξανά και ξανά. Ακόμη και αν Μπάνκστον και Σόουζα δείχνουν σημάδια βελτίωσης σε ατομικό επίπεδο, σε ομαδικό επίπεδο δεν υπάρχει καμία διαφορά. Όποτε  παίζουμε με αντίπαλο που «μπουκάρει» στη ρακέτα έχουμε πρόβλημα. Και όμως τίποτα δεν αλλάζει. Ούτε καν αυτά που ακούμε μετά από τέτοιες εμφανίσεις. 2 παιχνίδια την εβδομάδα, ταξίδια από εδώ, ταξίδια από εκεί, τραυματισμοί, 6 ξένοι στην Ελλάδα, 7 ξένοι στην Ευρώπη και μια κατάσταση που ο Καστρίτης πρώτα από όλους ζορίζεται να διαχειριστεί. Αν μάλιστα λάβουμε σοβαρά τις δηλώσεις του μετά και το σημερινό παιχνίδι μάλλον δυσκολεύεται να αντιληφθεί την όλη κατάσταση και θεωρεί φυσιολογικό η ομάδα να έχει τόσες μεταπτώσεις στην απόδοση της.  Φυσιολογικό ως ένα σημείο ,  αποδεκτό όμως όχι. Και εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα του ΑΡΗ αυτή την χρονική περίοδο. Ο κόσμος βλέπει δυνατότητες και ζητάει το κάτι παραπάνω, η ομάδα όμως συνεχίζει να επιμένει και να αρκείται στην προσπάθεια. Κάπως έτσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί η σημερινή εικόνα μιας και σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο δεν μπορούμε να πούμε και πολλά. Γιατί δεν έβαλαν τις βολές; Γιατί τόση αστοχία στα μακρινά σουτ; Γιατί παίξαμε  πάλι χωρίς ψηλούς στο διάστημα που ξέφυγε η διαφορά; Γιατί ο Γκάλινατ έκανε ότι έκανε στο τέλος;  Όλα αυτά τα γιατί με αγωνιστικά και τεχνικά κριτήρια δεν εξηγούνται…

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Μόλις για λίγα λεπτά είδαμε τον κανονικό ΑΡΗ σήμερα και αυτά φάνηκαν αρκετά για να καλύψουν μια διαφορά 12 πόντων και να προσπεράσουμε στο σκορ. Με λίγα λεπτά όμως κανονικού ΑΡΗ, τόσες χαμένες βολές και μπόλικα ανόητα λάθη δεν γίνεται να κερδίσεις. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε «αποσπασματικά» σε ένα παιχνίδι. Το γιατί συμβαίνει αυτό είναι η δουλειά του κόουτς και των παικτών να το βρουν και να το διορθώσουν. Πρώτο βήμα για να το πετύχουν είναι να αφήσουν τις δικαιολογίες στην άκρη και απλά να παραδεχθούν ότι δεν έπαιξαν όπως μπορούσαν. Είναι μια αρχή και αυτό…

ΥΓ. Ακατανόητη η αντίδραση  του Γκάλινατ στο φινάλε. «Συγκεντρώμενος» και αυτός στην προσπάθεια όπως και όλη η ομάδα σήμερα.

Κουρασμένος σωματικά και πνευματικά παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στη Ρουμανία και μοιραία γνώρισε την ήττα. Η πολυδιαφημισμένη άμυνα στην πράξη έμοιαζε με το απόλυτο μπάχαλο με τους αντιπάλους μας να μπούκαρουνν στην ρακέτα μας με ευκολία να βάζουν πόντους χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Και όταν τα έχαναν έπαιρναν το ριμπάουντ(23!) ή κέρδιζαν το φάουλ και σούταραν βολές. Με τέτοια εικόνα και το τελικό -16 μοιάζει ικανοποιητικό.

ΧΩΡΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Το γρήγορο προβάδισμα της Κλουζ και η ευκολία με την οποία σκόραραν οι αντίπαλοι ήταν τα πρώτα σημάδια ότι ο ΑΡΗΣ δεν πατούσε καλά πάνω στο παρκέ. Το ξέσπασμα όμως του Σόουζα με συνεχόμενους πόντους και καλές άμυνες μας έφεραν μπροστά στο σκορ με 10-11. Μπλούμπεργκς και Γκάλινατ έδωσαν λύσεις στην επίθεση και παρά τα αμυντικά προβλήματα και τα χαμένα ριμπάουντ το πρώτο δεκάλεπτο έκλεισε στο 23-22.

ΠΛΗΓΗ ΠΟΥ ΑΙΜΟΡΑΓΟΥΣΕ Η ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Και όταν το παιχνίδι κυλάει χωρίς να βρίσκεις λύσεις στα προβλήματα σου τότε αναπόφευκτα κάποια στιγμή ο αντίπαλος θα ξεφύγει. Και αν στο δεύτερο δεκάλεπτο χάρη στην επίθεση καταφέραμε να μείνουμε κοντά στο σκορ στο τρίτο δεκάλεπτο ήρθε η ολική κατάρρευση. Το 74-52 περίπου 11’ πριν τη λήξη της αναμέτρησης αποτύπωνε ξεκάθαρα την αδυναμία μας να αμυνθούμε αλλά και να ελέγξουμε τα ριμπάουντ. Το ξέσπασμα των παικτών μας προς τα μέσα της 4^ης περιόδου έριξε τη διαφορά στους 12 πόντους αλλά ως εκεί. 

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΚΟΡΜΙΑ, ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ

Εύκολη ήττα σε μια από τις χειρότερες φετινές μας εμφανίσεις που δεν χωράνε δικαιολογίες. Ναι η κούραση είναι ένας σημαντικός παράγοντας αλλά αυτή η αστάθεια που δείχνουμε σε βασικά κομμάτια του παιχνιδιού μας μάλλον έχει τις ρίζες της αλλού. Περισσότερο πνευματικά κουρασμένοι μοιάζουν οι παίκτες και ο προπονητής μας παρά σωματικά. Δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή να μαρκάρουμε με τρόπο που δεν μας βγαίνει. Ούτε μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά τα «τεχνάσματα» του Καστρίτη με παίκτες που ενώ βρίσκονται σε καλή ημέρα όπως ο Σόουζα ξεχνιούνται στον πάγκο και άλλοι που δεν βλέπονται όπως ο Μποχωρίδης παίρνει τόσο πολύ χρόνο συμμετοχής. Δεν φταίει ο παίκτης για αυτό… Ούτε η σωματική κούραση του κόουτς. Ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται τα 2 παιχνίδια την εβδομάδα πρώτα πνευματικά και μετά σωματικά. Και για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να αρχίσει να προσαρμόζεται και στο παιχνίδι του αντιπάλου και φυσικά να βρει ένα σχήμα με ψηλά κορμιά που να σταθεροποιηθεί. Με το να παίζουν συνολικά 33’ σπασμένα σε τετράλεπτα οι 2 ψηλοί σου χωρίς να έχουν καν πρόβλημα με φάουλ δεν πρόκειται ποτέ να βρουν τα πατήματα τους και να σου δώσουν αυτά που θέλεις. Και αν πορευτούμε με την πίστη ότι στα κρίσιμα παιχνίδια που θα έρθουν θα κερδίσουμε με ψηλό τον Σλαφτσάκη μάλλον θα εκπλαγούμε δυσάρεστα.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 4 ΓΡΑΜΜΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ

Ανέτοιμος πνευματικά και χωρίς ενέργεια σωματικά παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στην Ρουμανία με το τελικό 90-74 να μην μαρτυράει το πόσο κακή ήταν η ομάδα μας σήμερα. Με άμυνα και ριμπάουντ για να σπάνε πλάκα οι αντίπαλοι επί 40’ δεν μπορείς να ελπίζεις σε τίποτα παραπάνω. Κακή η διαχείριση και από τον κόουτς που αδυνατεί να προσαρμόσει τα πλάνα του όταν ο αντίπαλος δεν μας «ταιριάζει». Χάθηκε η ευκαιρία για να κοιτάξουμε ψηλότερα αλλά η πρόκριση παραμένει στα χέρια μας. Συνεχίζουμε…

ΥΓ. Και όταν είσαι τόσο κακός τι να σχολιάσεις και για την εκνευριστική διαιτησία που σφύριζε με άλλα μέτρα και άλλα σταθμά τις 2 ομάδες;

Τέλος στο αρνητικό σερί των πεταμένων βαθμών έδωσε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας τον συμπολίτη με 2-1! Εντυπωσίασε ο Σαβέριο στην επανεμφάνιση του με μια μαγική ασίστ στον Σουλεϊμάνοφ για το 1-0 και ένα απίθανο πλασέ για το 2-0! Έχασε τις ευκαιρίες και για ένα τρίτο γκολ αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν «αυτοκτόνησε».  Ποδαρικό με καθυστέρηση για την ομάδα και τον κόσμο που είχε ανάγκη την σημερινή νίκη!

ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ

Ξεκάθαρο το πλάνο του Μάντζιου για αυτό το παιχνίδι, με τους παίκτες μας από το ξεκίνημα να παραχωρούν την κατοχή της μπάλας στον αντίπαλο και  να καραδοκούν για τη στιγμή που θα τους δοθεί η ευκαιρία να ψάξουν το γκολ. Μια εικόνα που δεν άρεσε μιας και ο ΑΡΗΣ φαινόταν σε παθητικό ρόλο αλλά τα νούμερα στο τέλος του χωρίς γκολ πρώτου ημιχρόνου έδειχναν ότι η ομάδα μας είχε σαφώς περισσότερες ευκαιρίες από του ποακ παρόλο που δεν είχαμε την μπάλα στα πόδια μας.

Η ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΑΒΕΡΙΟ

Και στο πρώτο ημίχρονο ο Σαβέριο ήταν από τους πιο δραστήριους παίκτες μας χωρίς όμως οι ενέργειες του να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Και εκεί κάπου που  λες αυτή είναι η έλλειψη ποιότητας που χαρακτηρίζει το ρόστερ μας έρχεται ο Σαβέριο να σου δώσει την απάντηση του. Μόλις λίγα δευτερόλεπτα από τη σέντρα του Β ημιχρόνου και ο ποδοσφαιριστής από το Εκουαδόρ βγάζει μια εκπληκτική σέντρα στην καρδία της άμυνας του μπαοκ και δίνει την ευκαιρία στον Σουλεϊμάνοφ να τρυπώσει και να κάνει το 1-0! Έλα όμως που ο Σαβέριο δεν αρκέστηκε στην ασίστ που έδωσε και ήθελε το κάτι παραπάνω. Έτσι λίγα λεπτά αργότερα κινήθηκε ωραία στα πλάγια της αντίπαλης περιοχής και με ένα υπέροχο πλασέ έγραψε το 2-0 δίνοντας μας ξεκάθαρο προβάδισμα νίκης!

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ

Μετά το κάζο της Τρίπολης και με το σκορ στο 2-0 στο 59’ μόνο άνετοι δεν ήμασταν απέναντι σε μια ομάδα σαν τον μπάογκ που παραδοσιακά πιέζει ασφυκτικά όταν δεν του βγαίνει το ματς. Ο Λουτσέσκου ανακάτεψε την τράπουλα, έριξε μέσα φρέσκους παίκτες και προσπάθησε να κυνηγήσει τις ελπίδες του για ισοφάριση. Η κακή αντίδραση του Ζουλ και το πόδι του Οντουμπάτζιο που άλλαξε την πορεία της μπάλας οδήγησαν στο 2-1 και γέμισαν με άγχος την πλευρά μας. Στη συνέχεια όμως ο ΑΡΗΣ ανέκτησε την χαμένη του συγκέντρωση και κατάφερε χωρίς ιδιαίτερο άγχος να αντικρούει τα ανεβάσματα του συμπολίτη με εξαίρεση τα τελευταία λεπτά όπου σε 2 φάσεις οριακά αποφύγαμε την ισοφάριση. Παρόλα αυτά δεν δείξαμε τον ίδιο βαθμό αφέλειας που δείξαμε κόντρα σε Τρίπολη και Λαμία και είχαμε την απαιτούμενη αποφασιστικότητα για να κρατήσουμε τη νίκη.

ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΟΣ, ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Δεν έθελξε ο ΑΡΗΣ με την απόδοση του αλλά ξεκάθαρα ήταν η ομάδα μέσα στο γήπεδο που είχε ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο που το υπηρετούσε με συνέπεια από την αρχή μέχρι το τέλος του αγώνα. Έπαιξε δυνατά, είχε σωστά τρεξίματα και κατάφερε να βρει  στο πρόσωπο του Σαβέριο την «ποιότητα» που χρειαζόταν για να κάνει τα γκολ και να πάρει τη νίκη. Και όλα αυτά απέναντι στον μέχρι πριν λίγες ώρες πρωτοπόρο της βαθμολογίας και αήττητο για κάμποσα παιχνίδια συμπολίτη. Μάλιστα οι τελευταίες εμφατικές του νίκες έδειξαν ότι δεν βρέθηκε τυχαία στην κορυφή της βαθμολογίας. Και όμως ο ΑΡΗΣ σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για αυτόν αντέδρασε όπως έπρεπε και πήρε μια σπουδαία νίκη. Μια νίκη που επιβεβαιώνει ότι παρά τις αδυναμίες της αυτή η ομάδα αδικεί τον εαυτό της. Μακάρι στο πρόσωπο του Σαβέριο ο ΑΡΗΣ να έχει βρει ένα σημείο αναφοράς στο αριστερό άκρο γιατί το χρειάζεται. Και αν ο Μανού Γκαρθία μαζί με τους νεοφερμένους Φετφατζίδη και Ρόουζ βρουν ρυθμό ίσως να δούμε έναν πολύ καλύτερο ΑΡΗ στη συνέχεια.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ «ΠΟΔΑΡΙΚΟ» ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ  

Τα ντέρμπι του ταιριάζουν περισσότερο και αυτό φάνηκε και σήμερα. Ο Μάντζιος έστησε το πλάνο νίκης, οι παίκτες το υπηρέτησαν με συνέπεια από την αρχή μέχρι και το τελικό σφύριγμα της λήξης και ο  ΑΡΗΣ έβγαλε την αντίδραση που θέλαμε μέσα στο γήπεδο! Έλαμψε στην επιστροφή του στην ενδεκάδα ο Σαβέριο βάζοντας την υπογραφή του στη νίκη με μια ασίστ και ένα γκολ! Έλειπε ο κόσμος από τη σημερινή γιορτή στο Κλ.Βικελίδης αλλά ακόμη και τηλεοπτικά… αυτά τα «ρεβεγιόν» είναι σκέτη απόλαυση! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Άντε και καμιά μεταγραφή ακόμη πρόεδρε να πάρουμε τα πάνω μας!

ΥΓ2. Από τα 3-4 γκολ που θα μας έριχναν κατέληξαν στην υπερπροσπάθεια για την ισοφάριση που έμεινε στην μέση.

Χωρίς να ζοριστεί  και παρουσιάζοντας ένα εξαιρετικό πρόσωπο σε άμυνα και επίθεση στο Β μέρος ο ΑΡΗΣ πήρε τη νίκη απέναντι στον μαχητικό Απόλλων Πατρών.  Οι παίκτες του Καστρίτη είχαν μια νευρικότητα στα πρώτα 20’ αλλά στο τρίτο δεκάλεπτο πάτησαν γκάζι και δεν ξανακοίταξαν πίσω τους. Μόνιμη κατάσταση η γιορτινή ατμόσφαιρα στο Nick Galis Hall με τον κόσμο να απολαμβάνει άλλο ένα ωραίο παιχνίδι και να φεύγει με το χαμόγελο από το γήπεδο.

ΝΕΥΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Παρά το γρήγορο προβάδισμα με 9-3 ο ΑΡΗΣ από την αρχή φαινόταν να αντιμετωπίζει πρόβλημα τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση με τους Πατρινούς να πιέζουν αρκετά και το ένα λάθος να διαδέχεται το άλλο. Ενώ και στην άμυνα τα πικ εν ρολ των αντιπάλων έβγαιναν με ευκολία.  Η αποτελεσματικότητα του Γκάλινατ και του Μπλούμπεργκς στα πρώτα 20’ ήταν μας διατήρησε μπροστά στο σκορ αλλά ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ χρειαζόταν ένα ξέσπασμα ώστε να αποφύγει να δώσει στο παιχνίδι τον χαρακτήρα του «ντέρμπι».

ΑΜΥΝΑ ΑΠΟ ΑΤΣΑΛΙ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ

Ότι δεν έκανε στα πρώτα 2 δεκάλεπτα ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε να το κάνει με το που πάτησε στο παρκέ για το Β ημίχρονο. Με τον Σανόγκο, τον Σλαφτσάκη και τον Χάρελ ο ΑΡΗΣ ανέβασε κατά πολύ την πίεση του στην άμυνα και ανάγκασε τους «ζεστούς» Αμερικανούς να σιωπήσουν. Οι αντίπαλοι μας δυσκολευόντουσαν σε μεγάλο βαθμό ακόμη και να εκδηλώσουν επίθεση, πόσο μάλλον να σκοράρουν. Και όταν η καλή άμυνα συνδυάζεται και με ένα επιθετικό κρεσέντο σαν και αυτό του Τολιόπουλου στο Β ημίχρονο όλα γίνονται εύκολα. Ο Τολιόπουλος που στο ξεκίνημα του αγώνα ήταν εκτός ρυθμού, στην επανάληψη πήρε το όπλο του και «σκότωσε» τον Απόλλων Πατρών. Μάλιστα οι πόντοι του Τολιόπουλου απελευθέρωσαν επιθετικά και τους υπόλοιπους παίκτες με τον καθένα τους να προσφέρει πόντους στην ομάδα. Από τον διστακτικό Στάρκ μέχρι και τους μέτριους επιθετικά Μποχωρίδη, Χάρελ κα Σλαφτσάκη που στο Β ημίχρονο πρόσφεραν και πόντους! Με τη διαφορά να φθάνει στους 21 πόντους η νίκη είχε κλειδώσει και ο χρόνος που απέμενε ήταν μια τυπική διαδικασία.

ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΗΘΕΛΕ

Βάσει προγράμματος το παιχνίδι με τον Απόλλων Πατρών έμοιαζε ιδανικό για τον Καστρίτη ώστε να «φορμάρει» την ομάδα του στην προσπάθεια να βρει μια σταθερότητα αξιοποιώντας περισσότερο τον Στάρκ αλλά και  να «δοκιμαστεί» με την επιλογή των 6 ξένων. Η τιμωρία μιας αγωνιστικής του Σόουζα ήταν το πρώτο πλήγμα στα πλάνα του Καστρίτη ενώ η ίωση που είχε ταλαιπωρήσει τις προηγούμενες ημέρες αρκετούς παίκτες και ιδιαίτερα τον Στάρκ τον ανάγκασαν σε ένα ακόμη παιχνίδι με αλχημείες. Σχήματα όπως αυτό με τον Μποχωρίδη στον άσσο ή τον Σλαφτσάκη στο πέντε είναι αναγκαστικές επιλογές και όχι αυτό που θα ήθελε να δει ο κόουτς. Το ότι κατάφερε σε ένα ακόμη παιχνίδι να προσπεράσει τα όποια προβλήματα και να πάρει με ευκολία τη νίκη που ήθελε έχει την αξία του. Το ζητούμενο όμως για τη συνέχεια είναι να επιστρέψουν οι τραυματίες και ο πλήρης ΑΡΗΣ να ανεβάσει και άλλο την απόδοση οδεύοντας προς τα κρίσιμα παιχνίδια της χρονιάς.

ΒΟΛΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ 4^Η ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΕΙ ΨΗΛΟΤΕΡΑ

Μόλις για 20’ βρήκε αντίσταση ο ΑΡΗΣ μιας και στο δεύτερο ημίχρονο ανέβασε σε ασφυκτικό επίπεδο την άμυνα του, βρήκε ρυθμό στην επίθεση και τα έκανε όλα εύκολα! Ο Γκάλινατ αν και άστοχος έδωσε πόντους στην ομάδα, ο Μπλούμπεργκ ήταν σταθερός από την αρχή μέχρι το τέλος, ο Σανόγκο έδωσε την ενέργεια που έλειπε και ο Τολιόπουλος όταν πήρε το όπλο του «κλείδωσε» ουσιαστικά στη νίκη εκτοξεύοντας τη διαφορά στο +21! Αναμενόμη νίκη που σε συνδυασμό όμως με τα υπόλοιπα παιχνίδια έχει ξεχωριστή σημασία για την μάχη της 4αδας. Όμορφες εικόνες στο γεμάτο και σήμερα Nick Galis Hall με τον κόσμο να απολαμβάνει την φετινή προσπάθεια της ομάδας και να ανυπομονεί για το επόμενο ραντεβού στο γήπεδο!

ΥΓ. Δεν έδωσε την απαιτούμενη σημασία στην παράλογη τιμωρία του Σόουζα η ΚΑΕ παρασυρόμενη από το κλίμα των ημερών και τη δυναμική του αντιπάλου. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να ασχοληθούμε και με αυτούς… δεν γίνεται η λάθος αποβολή στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό να επιβραβεύεται και με τιμωρία μιας αγωνιστικής.

60’’ στην 4^η περίοδο ήταν αρκετά για να καταλάβει ο καθένας ότι τον Ολυμπιακό μπορείς να το κερδίσεις ακόμη και μέσα στο σπίτι του, αλλά τους διαιτητές τους όμως όχι… Μέσα σε αυτά τα 60’’ ο ΑΡΗΣ χρεώθηκε με 5 φάουλ και μια αποβολή όπου ζήτημα από όλα αυτά να ίσχυε το ένα. Βλέπετε οι παίκτες του Γ.Καστρίτη παρά την μέτρια εμφάνιση τους είχαν καταφέρει να φθάσουν το παιχνίδι από το -17 στο -3 και έδειχναν διψασμένοι για να το πάνε μέχρι τέλος. Παρόλα αυτά στο ελληνικό μπάσκετ για να κερδίσεις ομάδες σαν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό χρειάζονται πολλά παραπάνω από μια ανταγωνιστική εμφάνιση μέσα στο παρκέ.

ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΤΑ «ΜΕΓΆΛΑ» ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Η πνευματική ετοιμότητα του ΑΡΗ στα δύσκολα παιχνίδια είναι ένα ζήτημα εδώ και χρόνια και αυτό επιβεβαιώθηκε και σήμερα με το σερί 15-0 που επιτρέψαμε να τρέξει ο Ολυμπιακός στο πρώτο δεκάλεπτο. Ένα πρώτο δεκάλεπτο όπου ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δεν έπαιξε σωστή άμυνα αλλά ήταν και εκνευριστικά άστοχος στις προσπάθειες που πήρε.

Η ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΗ ΠΛΗΓΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Η άμυνα ξεκίνησε να βελτιώνεται, οι επιλογές στην επίθεση άρχισαν να γίνονται πιο ορθολογικές αλλά η πληγή των χαμένων ριμπάουντ δεν έλεγε να κλείσει με τίποτα. Φάλ και Μιλουτίνοφ έπαιζαν βόλεϊ κάτω από το καλάθι μας και μαζί με τον Λαρεντζάκη κατάφεραν να βάλουν τον Ολυμπιακό μπροστά με 16 πόντους σε ένα δεύτερο δεκάλεπτο που τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά για τον ΑΡΗ μας.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ

Με τον Στάρκ να βρίσκει ρυθμό, την αφύπνιση του Γκάλινατ και τις λύσεις σε άμυνα και επίθεση από τον Μπλούμπεργκς ο ΑΡΗΣ επέστρεψε για τα καλά στο παιχνίδι μειώνοντας στους 3. Σε ένα χρονικό διάστημα όπου η άμυνα μας είχε σφίξει, τα λάθη των αντιπάλων μας διαδέχονταν το ένα το άλλο και οι τα σφυρίγματα των διαιτητών λόγω της διαφοράς είχαν χαλαρώσει. Μάλιστα η εικόνα του αγώνα ήταν τέτοια όπου ο ΑΡΗΣ έμοιαζε να πατάει γερά στα πόδια του και το μόνο ζήτημα που δεν είχε ακόμη λύσει ήταν τα επιθετικά ριμπάουντ.

ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

Μπαίνοντας στην 4^η περίοδο με τη νίκη να μην έχει κριθεί μεγάλο ρόλο πέρα από την απόδοση των 2 ομάδων θα έπαιζαν και οι αποφάσεις των διαιτητών. Μόλις σε 60’’ είδαμε μια καλή άμυνα του Γκάλινατ να χρεώνεται με φάουλ, να εκβιάζεται με αστείο τρόπο ένα φάουλ στο τρίποντο και να χαρίζονται 3 βολές στον Ολυμπιακό και οι συνεχόμενες προκλήσεις του Λαρεντζάκη να καταλήγουν στην αποβολή του Σόουζα που είχε μπει και αυτός για τα καλά στο πνεύμα της αναμέτρησης. Το -3 έγινε -12 και ο ΑΡΗΣ παρά την καλή του εμφάνιση δεν μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει στο παιχνίδι και να διεκδικήσει τη νίκη.

ΑΣΤΑΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ

Διπρόσωπος εμφανίσθηκε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό με τους παίκτες του Καστρίτη αρχικά να δείχνουν ανέτοιμοι  και ανεπαρκείς αλλά στη συνέχεια να υπενθυμίζουν ότι αυτή την ομάδα δεν μπορείς να την υποτιμήσεις ούτε για μια στιγμή. Ο Στάρκ πρόσθεσε άλλη μια εξαιρετική εμφάνιση επιβεβαιώνοντας ότι ο ΑΡΗΣ στο πρόσωπο του βρήκε ένα σημαντικό σημείο αναφοράς. Τόσο σημαντικό σημείο αναφοράς που ακόμη και σε κακές βραδιές σαν την σημερινή του Τολιόπουλου μπορεί να κοιτάει στα μάτια ομάδες σαν τον Ολυμπιακό. Ο Μπλούμπεργκς και αυτός φαίνεται να έχει βρει ρυθμό μετά τον τραυματισμό του ενώ και ο Γκάλινατ δείχνει πλέον πιο απελευθερωμένος. Το πρόβλημα στους ψηλούς παραμένει με τους Σόουζα και Μπάξτον να δυσκολεύονται κυρίως να έχουν σωστές τοποθετήσεις σε καταστάσεις άμυνας και στις μάχες των ριμπάουντ. Θετικό πάντως το πρόσημο παρά την ήττα δεδομένων των απουσιών αλλά και των συνθηκών που διαμόρφωσαν οι διαιτητές κυρίως στην τελευταία περίοδο.

ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ

Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφθηκε ο ΑΡΗΣ να εγκαταλείψει την προσπάθεια για τη νίκη και αυτό είναι που κρατάμε από το σημερινό παιχνίδι κόντρα σε έναν πολύ πιο δυνατό αντίπαλο. Τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση, η άνιση μάχη κάτω από τα καλάθια αλλά και το ξέσπασμα των διαιτητών στην 4^η περίοδο δεν μας επέτρεψαν το κάτι παραπάνω. Με τον Στάρκ όμως να έχει βρει τα πατήματα του και τους τραυματίες σιγά σιγά να επιστρέφουν ο ΑΡΗΣ μοιάζει με μια καινούργια ομάδα ικανή για σπουδαία πράγματα που αναμένουμε να δούμε τη νέα χρονιά!

ΥΓ. Δεν χρειάστηκαν τα πρώτα 60’’ της 4^ης περιόδου για να καταλάβουμε το τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν οι 3 διαιτητές. Όταν στις πρώτες γκρίνιες του Μπαρτζώκα που ζητάει “challenge” αλλάζουν την αρχική σωστή απόφαση τους χωρίς καν να πάνε στο replay για να μην τον στεναχωρήσουν, καταλαβαίνεις το τι θα ακολουθήσει μετά αν ο Ολυμπιακός ζοριστεί …όπως ζορίστηκε.