Την ήττα στην παράταση με 88-99 γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας από την Ούλμ, σε ένα παιχνίδι όπου αξίζαμε τη νίκη αλλά οι διαιτητές είχαν διαφορετική άποψη.  Οι Γερμανοί ήταν δυνατοί, ο ΑΡΗΣ όμως δεν μάσησε, πάλεψε μέχρι το τέλος αλλά οι 3 διαιτητές από το ξεκίνημα του 4^ου δεκαλέπτου φρόντισαν να μας φράξουν τον δρόμο προς τη νίκη. Πολλά νεύρα στο Παλέ από τα σφυρίγματα των γκρι, ωστόσο στο τέλος ο κόσμος αναγνώρισε την προσπάθεια της ομάδας παρά την ήττα.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΣ

Το πρώτο ζητούμενο της αναμέτρησης ήταν το πως θα μπει η ομάδα στο παιχνίδι, το δεύτερο ζητούμενο ήταν το πως θα καλυφθεί το κενό του Σανόγκο σε άμυνα και ριμπάουντ. Και στα 2 ο ΑΡΗΣ ήταν συνεπής και οι Γερμανοί κατάλαβαν από νωρίς ότι δεν θα περνούσαν εύκολα από το Παλέ. Καρ και Σόουζα ήταν οι πρωταγωνιστές του πρώτου δεκαλέπτου και μαζί με τον Περσίδη που πήρε χρόνο ο ΑΡΗΣ έκλεισε το δεκάλεπτο με 19-17.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑΝ

Ο Κάρ συνέχισε ζεστά στο σκοράρισμα, βρήκε και βοήθειες από τον Τολιόπουλο και τον Μποχωρίδη και ο ΑΡΗΣ πάλευε να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας και να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα. Οι Γερμανοί όμως είχαν σχεδόν πάντα την απάντηση καλύπτοντας με ευκολία τις διαφορές 5-6 πόντων που παίρναμε. Αποκορύφωμα της «αντίδρασης» των αντιπάλων μας όποτε πηγαίναμε να  ξεφύγουμε ήταν η φάση περίπου 6’ πριν την λήξη του 3^ου δεκαλέπτου, όπου αν και προηγούμασταν με +6 πόντους κυριολεκτικά σε μια κατεβασία τους πέτυχαν 8 πόντους και προσπέρασαν στο σκορ! Ναι… 8 πόντους! Εύστοχο τρίποντο όπου μετά το σουτ χρεώνεται αντιαθλητικό φάουλ, 2 βολές και από την επαναφορά νέο τρίποντο. Αν και είχε μπόλικο χρόνο ακόμη ίσως και το συγκεκριμένο σημείο να ήταν αυτό που δεν μας επέτρεψε να πάμε στο φινάλε της αναμέτρησης με πλεονέκτημα.

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Με τις 2 ομάδες να εναλλάσσονται στο προβάδισμα και η παραμικρή λεπτομέρεια ήταν ικανή για να αναδείξει τον νικητή. Πόσο μάλλον μια σειρά από σφυρίγματα που ξεκίνησαν από τις αρχές του 4^ου δεκαλέπτου, κορυφώθηκαν στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας και συνεχίστηκαν και στην παράταση. Γρήγορα φάουλ εις βάρος μας και μπόνους βολών από νωρίς για τους Γερμανούς, ανοχή στα μαρκαρίσματα πάνω στους παίκτες και βήματα που δεν δόθηκαν και οδήγησαν στο τελευταίο καλάθι της Ούλμ στην κανονική διάρκεια του αγώνα. Ξεκάθαρα βήματα που αν τα σφύριζαν, ο ΑΡΗΣ θα διεκδικούσε τη νίκη σε αυτή την τελευταία φάση που σκόραρε ο Τολίοπουλος και δεν θα έστελνε απλά το παιχνίδι στην παράταση. Το μένος των διαιτητών εξαντλήθηκε… όταν χρέωσαν με τεχνική ποινή τα πανηγύρια του πάγκου στην ισοφάριση με τη λήξη της κανονικής διάρκειας αλλά και στο τζάμπολ της παράτασης όπου έδωσαν αδικαιολόγητα την μπάλα στην Ούλμ. Οι αντίπαλοι μας εκμεταλλεύτηκαν τα δώρα της διαιτησίας, σούταραν εξαιρετικά στην παράταση και έφθασαν στη νίκη χωρίς να αγχωθούν παραπάνω.

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ

Μετά από 3 συνεχόμενες ήττες και κάποια αδικαιολόγητα αγωνιστικά κενά στα τελευταία παιχνίδια ο ΑΡΗΣ έπρεπε να αντιδράσει και σε μεγάλο βαθμό το έκανε σήμερα. Έδειξε το πνεύμα του μαχητή που τον χαρακτηρίζει, κάλυψε το σημαντικό κενό του Σανόγκο και διεκδίκησε στα ίσια τη νίκη από την Ούλμ που πέρα από τη δυναμική της είχε και την βοήθεια των διαιτητών. Κυρίως ο Κάρ αλλά και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν οι παίκτες που είχαν τεθεί υπό έντονη αμφισβήτηση τον τελευταίο καιρό και σήμερα μπορούμε να πούμε ότι αντέδρασαν και αυτοί. Ωστόσο θα μου επιτρέψει ο αγαπητός Καστρίτης να διακρίνω ότι ιδιαίτερα στην παράταση φάνηκε ότι αυτός ο ζήλος να δείξουν στον κόσμο ότι μπορούν να προσφέρουν, μάλλον λειτούργησε αρνητικά. Κακές επιλογές από Κάρ και Σόουζα που μονοπώλησαν τις επιθέσεις μέχρι το παιχνίδι να χαθεί οριστικά. Στα θετικά ότι μπήκε επιτέλους και ο Περσίδης στο ροτέισον εκθέτοντας στα πρώτα λεπτά τον προπονητή του. Στα αρνητικά η μη συμμετοχή του  Φίλλιου για να παίξει 35’ ο Καρ των 7 στα 17 σουτ… αλλά και η κακή διαχείριση στα κρίσιμα λεπτά. Διαπιστώσαμε για ακόμη μια φορά το πρόβλημα της άμυνας μας κάτω από το καλάθι με πολλούς εύκολους πόντους αλλά και με έναν Μπάξτον που όταν αμύνεται δεν ξέρει πως να κινηθεί. Παρόλα αυτά ας κρατήσουμε την βελτιωμένη εικόνα των Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα ελπίζοντας αυτή να είναι η αρχή για ακόμη καλύτερες εμφανίσεις.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ

Καιρό είχαμε να δούμε τόσο προκλητική διαιτησία… πόσο μάλλον σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι! Ο ΑΡΗΣ έκανε τα λάθη του, είχε και σήμερα τις αδυναμίες του αλλά πάλεψε και άξιζε τη νίκη ή τουλάχιστον την ευκαιρία να παλέψει στα ίσια για τη νίκη. Δεν μας την έδωσαν και η ομάδα γνώρισε την 4^η συνεχόμενη ήττα στις λεπτομέρειες. Κρατάμε την μαχητικότητα που έδειξε για ακόμη μια φορά αυτή η ομάδα και ευελπιστούμε η βελτίωση που είδαμε σήμερα από τους Κάρ, Μποχωρίδη και Σόουζα να έχει και ανάλογη συνέχεια. Το αν θα μας στοιχίσει ή όχι αυτή η ήττα θα φανεί στην πορεία. 

ΥΓ. Ανεξάρτητα πάντως από το σημερινό παιχνίδι θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν ξεκάθαροι οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΙ στόχοι του φετινού ΑΡΗ. Όσο δεν ξεκαθαρίζουν… σε πρώτο πλάνο θα παραμένει η «προσωπική δικαίωση»  και η «ερμηνεία» του καθενός.

Ούτε φέτος κατάφερε ο ΑΡΗΣ να δώσει τέλος στην κακή συνήθεια των τελευταίων χρόνων στο κρατικό, γνωρίζοντας την ήττα με 82-76. Σε ένα παιχνίδι όπου ουσιαστικά παρουσιαστήκαμε μόνο στο δεύτερο ημίχρονο, επιστρέφοντας από το -20 και φθάνοντας μια ανάσα από την ολική ανατροπή. Αποχώρησε τραυματίας ο Σανόγκο που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος για τον ΑΡΗ μας και ένας από τους ελάχιστους που ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του αγώνα. Εκνευριστικά ανύπαρκτοι οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον…

ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Ότι γράφαμε τα προηγούμενα χρόνια για την «πνευματική προετοιμασία» της ομάδας για αυτό το παιχνίδι ισχύει και φέτος. Σε μια ομάδα όπου αποφεύγονται να ορίζονται στόχοι και η «καλή προσπάθεια» παρουσιάζεται ως το βασικό ζητούμενο, όταν δημιουργούνται απαιτήσεις υπάρχει πρόβλημα. Απαιτήσεις όπως το να κερδίσεις αυτό το παιχνίδι μιας και έχεις αποδείξει ότι μπορείς να το κάνεις μετά από 13 παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Όλα τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα στο πρώτο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί βραχυκυκλωμένος πνευματικά ξεχνώντας στα αποδυτήρια κάθε θετικό στοιχείο που έχει αυτή η ομάδα. Στοιχεία όπως η πολυδιαφημισμένη άμυνα που ανέδειξε  σε ήρωα τον Τσαϊρέλη και επέτρεψε στον συμπολίτη να τελειώσει το ημίχρονο με 80% ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα και 17 ριμπάουντ περισσότερα.

ΣΤΟ 2ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΕΙΔΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΡΗ

Προφανώς και η ανάπαυλα του ημιχρόνου λειτούργησε ευεργετικά για τους παίκτες μας. Οι αρνητικές σκέψεις που προϋπήρχαν της αναμέτρησης πλέον ήταν πραγματικότητα και η μοναδική επιλογή που είχαν οι παίκτες του Καστρίτη ήταν να αντιδράσουν δυναμικά. Και αυτό ακριβώς έκαναν!

ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΝΟΓΚΟ

Με τον Σανόγκο να ξεκινάει ζεστά το 2ο ημίχρονο ήταν αυτός που έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Σλαφτσάκης και Χάρελ ανέβασαν την πίεση στην άμυνα και ο ΑΡΗΣ με σκορ από Γκάλινατ και Τολιόπουλο ξεκίνησε να ροκανίζει την διαφορά. Ο μπάοκ είχε εγκλωβιστεί από την άμυνα μας και οι παίκτες του Καστρίτη έδειχναν ολοένα και περισσότερο αποφασισμένοι σε αυτή την μάχη.

ΕΦΘΑΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΧΑΛΙΑ

Από το 54-34 του πρώτου ημιχρόνου φθάσαμε 7’ 30’’ πριν το τέλος του αγώνα στο -2! Με την ομάδα μας να έχει βρει ρυθμό και την ψυχολογία να είναι με το μέρος μας. Από αυτό το σημείο και μετά φάνηκε ξανά το πόσο ανέτοιμος πνευματικά ήταν. Σπατάλησε 3-4 ευκαιρίες για να ισοφαρίσει ή να προσπαθήσει και έδωσε και πάλι το δικαίωμα στον αντίπαλο να πάρει ένα προβάδισμα 6 πόντων. Μείωνε, έφθανε μια ανάσα από την ισοφάριση και ξανά τα ίδια λάθη και οι ίδιες κακές επιθετικές επιλογές. Και αν τα 4 φάουλ του Γκάλινατ με κάμποσο χρόνο να απομένει ήταν η πρώτη ζημιά, ο τραυματισμός του Σανόγκο ήταν το αποτελειωτικό χτύπημα. Ο Τολιόπουλος δεν έβαλε τα κρίσιμα σουτ, οι αντίπαλοι τα έβαλαν και κάπου εκεί η αντεπίθεση μας έλαβε τέλος.

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ

Πολύ ντόρος γίνεται για την άμυνα μας και η στατιστική είναι η επιβεβαίωση. Όταν όμως συστηματικά κάτω από το καλάθι σου είσαι αδύναμος σε σημείο που μπορεί ο κάθε Τσαϊρέλης να σου κάνει την ζημιά τότε κάτι δεν πάει καλά. Όπως κάτι δεν πάει καλά όταν οι 3 από τους 6 ξένους σου έπαιξαν συνολικά 28’, πέτυχαν 3 πόντους, μάζεψαν 3 ριμπάουντ,  έδωσαν 2 ασίστ και 3 λάθη... Και αυτά τα προβλήματα δεν έτυχαν απλά σήμερα αλλά μας ακολουθούν από την αρχή της χρονιάς. Και αν για τους ψηλούς υπάρχει το άλλοθι ότι δεν τους τροφοδοτούν σωστά, για τον Κάρ αυτή η εικόνα μετά από 14 επίσημα παιχνίδια είναι αποκαρδιωτική. Όχι μόνο γιατί δεν σκοράρει αλλά γιατί δεν πασάρει σωστά, δεν κατεβάζει σωστά και δεν μαρκάρει σωστά. Και κάπως έτσι αναγκαστικά ο Καστρίτης έχει περιορίσει τον χρόνο του για το καλό της ομάδας και …αναγκάζεται να δώσει ξανά μπόλικο χρόνο σε έναν Μποχωρίδη που δεν βλέπεται.  Σε μια αγωνιστική χρονιά όπου ο Τολιόπουλος είναι εντυπωσιακά καλύτερος από αυτά που υπολόγιζες και ο άτυχος της βραδιάς Σανόγκο άρχισε να έχει ενεργό ρόλο και στην επίθεση. Πάλι καλά να λέμε που αυτοί οι 2 παίκτες είναι ανεβασμένοι φέτος και ας προσευχηθούμε όλοι μας να μην είναι σημαντικός ο τραυματισμός του Σανόγκο. Όλα τα παραπάνω μοιάζουν να έχουν την υπογραφή του Καστρίτη αλλά επειδή στον ΑΡΗ των τελευταίων ετών η διοίκηση αρκετές φορές έχει κάνει σημαία της την μη αντικατάσταση παικτών εις το όνομα του οικογενειακού κλίματος… ίσως ο κόουτς να μην έχει και άλλες επιλογές. Επιλογές που θα πρέπει να του δώσει η διοίκηση αν δεν θέλουμε η φετινή χρονιά να πάει στράφι.

ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΨΕΙ

40’ διαρκεί το παιχνίδι, μόλις 20’ αποφάσισε ο ΑΡΗΣ να αγωνισθεί σήμερα. Επέστρεψε από το -20 και στο τέλος τα έκανε όλα χάλια συνεχίζοντας μια αρνητική παράδοση που δεν λέει να την κόψει. Σε κακή βραδιά ο κόουτς, όπως και οι Κάρ, Σόουζα και Μπάξτον που παρακολούθησαν το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα από τον πάγκο. Συγκινητικός ο Σανόγκο, στην καλύτερη του εμφάνιση που όμως αποχώρησε τραυματίας σε ένα καθοριστικό σημείο της αναμέτρησης. Πλέον ο λόγος στην διοίκηση και στον προπονητή που με τις αποφάσεις τους σχετικά με τους ξένους θα δείξουν αν ο ΑΡΗΣ φέτος έχει αγωνιστικούς στόχους ή όχι.

ΥΓ. Μέρος της «κανονικότητας» μιας ομάδας είναι και η αντικατάσταση παικτών όταν αυτοί δεν αποδίδουν σύμφωνα με τα αναμενόμενα.

Μια ακόμη απίστευτη ανατροπή άγγιξε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στη Γαλλία, από το -19 του πρώτου δεκαλέπτου φθάσαμε στο +2 στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου. Στο τέλος όμως η ομάδα εγκλωβίστηκε στα επιθετικά της προβλήματα και γνώρισε την ήττα. Μπάκστον και Τολιόπουλος ξεχώρισαν όπως και ο Χάρελ, σε μια βραδιά που οι περισσότεροι παίκτες ήταν από μέτριοι έως κακοί.

ΠΙΟ ΝΩΘΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

Δεν μας είχε συνηθίσει ο ΑΡΗΣ σε τόσο νευρικά ξεκινήματα και αυτό που παρακολουθήσαμε στα πρώτα δέκα λεπτά ήταν ένα μικρό σοκ. Όποιον και αν δοκίμασε ο Καστρίτης για να κόψει τον ρυθμό των αντιπάλων και να βρούμε και κανα καλάθι ήταν ακριβώς στο ίδιο τραγικό μοτίβο με τους υπόλοιπους.  Άδειος από ενέργεια, «παγωμένος» πνευματικά, ανήμπορος να κάνει τα βασικά και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Το 25-6 έμοιαζε με την εισαγωγή μιας εφιαλτικής βραδιά.

ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ

Η αλήθεια είναι ότι παρά το -17 που έληξε το πρώτο δεκάλεπτο, είχαμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα της αντίδρασης. Αντίδραση όπως έβγαλε η ομάδα πριν εβδομάδα στο Μαυροβούνιο απέναντι στην Μπουντουτσνοστ όπου επέστρεψε από το -16 και πήρε τη νίκη. Έτσι ακριβώς ο ΑΡΗΣ μπήκε αποφασισμένος στο δεύτερο δεκάλεπτο, ανέβασε την πίεση στην άμυνα και άρχισε επιτέλους να σκοράρει. Τολιόπουλος, Χάρελ και Μπάξτον ήταν οι πρωταγωνιστές της αντεπίθεσης με την διαφορά να εξανεμίζεται. Το τρίποντο του Τολιόπουλου 3’ μετά την έναρξη του Β ημιχρόνου μας έβαλε μπροστά στο σκορ με 37-39 και όλα συνηγορούσαν ότι δεν θα ξανακοιτούσαμε πίσω.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αν και το παιχνίδι το είχαμε φέρει ακριβώς στο σημείο που θέλαμε με την ψυχολογία ξεκάθαρα υπέρ μας, η συνέχεια έδειξε άλλα. Ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα να βρει ρυθμό στην επίθεση και αυτό του στοίχιζε και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Η Μπούργκ όσο περνούσε ο χρόνος πρόσθετε και νέους πρωταγωνιστές στο παιχνίδι της, την ίδια στιγμή που η κούραση άρχισε να επιδρά σημαντικά στην αμυντική μας λειτουργία. Και όταν σε παιχνίδι που δεν μπορείς να βάλεις καλάθι, η άμυνα χαλαρώνει… τότε η ήττα είναι αναπόφευκτη.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Στις λεπτομέρειες θα μπορούσαμε να πούμε ότι κρίθηκε το παιχνίδι μιας και 1-2 φάσεις να πήγαιναν διαφορετικά όπως και 1-2 σφυρίγματα και ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει το ότι σήμερα ήμασταν κακοί. Από το νωθρό ξεκίνημα, τα φθηνά λάθη,  μέχρι και την εκνευριστική αστοχία και τις τραγικές επιλογές… ο ΑΡΗΣ ήταν πολύ κακός. Η χαμηλή πτήση του Γκάλινατ και η τραγική εικόνα των Κατσίβελη και Μποχωρίδη έδωσαν αναγκαστικά χρόνο στον Κάρ. Και ο Κάρ αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να «σηκώσει» τον ΑΡΗ. Πόσο μάλλον όταν είσαι πίσω στο σκορ και ψάχνεις να αντιδράσεις. Και αν από τον Καρ δεν παίρνεις αυτά που θέλεις, τι να πεις και για τους Σόουζα και Γκάλινατ που η απόδοση τους μοιάζει με καρδιογράφημα; Μέχρι και ο Χάρελ που είχε μια συμπαθητική παρουσία συνεχίζει να αποφεύγει να παίρνει πρωτοβουλίες ακόμη και όταν οι συνθήκες είναι ιδανικές. Καλή η άμυνα αλλά για να κερδίσεις πρέπει να βάλει και καλάθια. Μακάρι η επιστροφή των Μπλούμπεργκ και Σλαφτσάκη να αλλάξει τα δεδομένα στην ομάδα. Γιατί όπως φάνηκε χρειαζόμαστε περισσότερους πρωταγωνιστές και στην άμυνα και στην επίθεση. Κυρίως στην επίθεση.

ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

Δεν τα παρατάει ποτέ ο ΑΡΗΣ και αυτό φάνηκε και σήμερα. Με την ίδια όμως ευκολία που γύρισε από το -19 και έφθασε στο +2, με την ίδια ευκολία διαχειρίστηκε λάθος τη συνέχεια της αναμέτρησης και ηττήθηκε. Μόνιμο πρόβλημα το μακρινό σουτ αλλά και οι βιαστικές επιλογές στον αιφνιδιασμό που και σήμερα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Μια κακή βραδιά, απέναντι σε έναν καλό αντίπαλο που το πάλεψες όσο σου το επέτρεπαν οι δυνάμεις σου. 

ΥΓ.  Αρειανάρα μου. ούτε στη Γαλλία μόνος σου!

Την ήττα από τον Παναθηναϊκό γνώρισε ο ΑΡΗΣ μας στο κατάμεστο Παλέ σε ένα παιχνίδι όπου οι παίκτες του Καστρίτη τα έδωσαν όλα για ακόμη φορά αλλά στο τέλος δεν άντεξαν… Δεν αντέξανε στο ρυθμό του Παναθηναϊκού που στο Β ημίχρονο ανέβασε απόδοση, δεν αντέξανε και στα σφυρίγματα των διαιτητών που μετά την από την ανάπαυλα του ημιχρόνου έβγαζαν πράσινες φωτιές… Χειροκροτήθηκε στο φινάλε η ομάδα για την προσπάθεια σε ένα ακόμη μοναδικό πάρτι που στήθηκε στο Nick Galis Hall.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ

Αν κάτι έχει διαφορετικό ο ΑΡΗΣ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ότι μπαίνει πολύ πιο δυνατά στα παιχνίδια. Ακόμη και όταν η επίθεση αργεί να πάρει μπρος, στην άμυνα όλοι παίκτες σκυλιάζουν από το πρώτο δευτερόλεπτο. Έτσι και σήμερα απέναντι στον δυνατό Παναθηναϊκό του έδειξαν από την αρχή ότι σήμερα τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα. Μπορεί να βρήκε εύκολους πόντους με τον Αντετοκούμπο κάτω από το καλάθι αλλά γρήγορα η άμυνα μας προσαρμόστηκε. Και από την στιγμή που βρήκε τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι το παιχνίδι πήρε ακριβώς την μορφή του ντέρμπι που περιμέναμε με τις 2 ομάδες να έχουν εναλλάξ το προβάδισμα.

ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΗΣ ΑΡΗΣ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΡΟΠΟ

Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν το καλύτερο μας. Όχι μόνο δεν επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να ξεφύγει αλλά κατάφερε με την ολοκλήρωση του να πάρει και κεφάλι στο σκορ. Το εντυπωσιακό buzzer beater κάρφωμα του Μπάξτον με την λήξη του ημιχρόνου ήταν το κερασάκι της μεγάλης προσπάθειας στα πρώτα 20’. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι προς έκπληξη όλων μας σε αυτά τα 2 δεκάλεπτα τα σφυρίγματα των διαιτητών είχαν μια ισορροπία, αντιμετωπίζοντας τις 2 ομάδες ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.

ΠΗΡΑΝ ΜΠΡΟΣ ΤΑ «ΓΚΡΙ ΟΠΛΑ» ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Ότι ελπίδες και αν μας επέτρεψαν στα πρώτα 20’ οι διαιτητές να έχουμε για μια δίκαια αναμέτρηση μέχρι το τέλος, με το που μπήκανε από τα αποδυτήρια για το 2^ο ημίχρονο τις έκαναν κομματάκια με συνοπτικές διαδικασίες. Τα  φάουλ με το παραμικρό σε κάθε προσπάθεια του Παναθηναϊκού προς το καλάθι και ένα συνεχόμενο μπόνους βολών άλλαξαν σημαντικά τα δεδομένα του αγώνα. Μέχρι ο Παναθηναϊκός να «χτίσει» μια διαφορά ήταν σχεδόν αδύνατον να τους μαρκάρουμε μιας και κάθε επαφή χρεωνόταν με φάουλ και οδηγούσε στις βολές. Όσο για τα σφυρίγματα υπέρ μας… έπρεπε να φθάσει η διαφορά στο +13 2’30’’ πριν το τέλος και να νιώσουν ασφάλεια ότι μπορούν πλέον να το κάνουν ελεύθερα. Χωρίς το άγχος της ήττας για τους αγαπημένους τους πράσινους.

ΕΔΕΙΞΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΌΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Έχει αποκτήσει αγωνιστική ταυτότητα η ομάδα και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και σήμερα κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο. Η γρήγορη προσαρμογή της άμυνας στα κενά κάτω από το καλάθι αλλά και η ένταση με την οποία έπαιξαν σχεδόν όλοι σήμερα αποτελεί «σταθερά» του φετινού ΑΡΗ. Από εκεί και πέρα όλοι προσπάθησαν αν και ο Μποχωρίδης με τον Σόουζα ήταν σε πολύ κακή ημέρα. Όπως ίσως και ο Χάρελ που εξακολουθεί να είναι φοβικός στις επιθετικές επιλογές του.  Ο Κατσίβελης μοιάζει να έχει βρει ρυθμό την ίδια στιγμή που ο Τολιόπουλος επέστρεψε δυναμικά στο σκοράρισμα και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την χρονική περίοδο που ακόμη ψαχνόμαστε. Όπως ψάχνεται και ο Γκάλινατ που δείχνει ικανός για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Βελτιωμένος  ο Κάρ ως έναν βαθμό αλλά σίγουρα ο Καστρίτης όπως και όλοι μας περιμένουμε πολλά περισσότερα από αυτόν τον παίκτη. Συνολικά πάντως η ομάδα δείχνει ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Και αν με την επιστροφή του Μπλούμπεργκ αποκτήσουμε και μια λύση ουσίας παραπάνω τότε ίσως να μπορούμε να κερδίζουμε και παιχνίδια σαν το σημερινό.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΑΝ

Στις δηλώσεις του ο Καστρίτης όπως συνηθίζει ήταν απόλυτα εύστοχος. Όχι μόνο για το σημερινό παιχνίδι αλλά και για την συνολική εικόνα της ομάδας. Είπε ο ΑΡΗΣ θα παλεύει σε όλα τα παιχνίδια αδιαφορώντας για τον αντίπαλο και ότι στο τέλος θα κερδίσουμε περισσότερα από όσα μας αναλογούν. Αλλά θα πρέπει να καταλάβουμε και το ταβάνι που έχει αυτή η ομάδα. Αυτό ακριβώς είδαμε και σήμερα, έναν ΑΡΗ να παλεύει αδιαφορώντας για τον αντίπαλο που έχει απέναντι του. Ένας αντίπαλος πολύ δυνατός όπως είναι ο Παναθηναϊκός που όταν έχει και τα σφυρίγματα μαζί του είναι πολύ δύσκολο να τον κερδίσεις. Και ναι ο ΑΡΗΣ ακόμη δεν είναι σε επίπεδο να κερδίζει τον Παναθηναϊκό και τα ανθρωπάκια με τα γκρι που παριστάνουν τους διαιτητές. Μπράβο στον κόσμο για την απίστευτη κερκίδα, μπράβο στην ομάδα για την προσπάθεια! Συνεχίζουμε δυνατά.

ΥΓ. Πόσο αστείοι αυτοί οι διαιτητές… με το που «κλείδωσε» η νίκη για τον Παναθηναϊκό έδωσαν και 2-3 σφυρίγματα υπέρ μας.

ΥΓ2. Από τα καλύτερα καρφώματα ever το buzzer beater του Μπάξτον, παρέα με εκείνο του Κεϊρούς πάλι στη λήξη του ημιχρόνου κόντρα στον Ολυμπιακό!

Απίστευτος ΑΡΗΣ, πήρε τη νίκη στο Μαυροβούνιο, ανατρέποντας διαφορά 16 πόντων και κερδίζοντας πέρα από τον κακό του εαυτό και την προκλητική εις βάρος του διαιτησία! Σε ένα από τα πιο περίεργα παιχνίδια που έχουμε παρακολουθήσει, με τις 2 ομάδες να ανταγωνίζονται η μια την άλλη στα λάθη και στις κακές επιλογές και τον ΑΡΗ μας που στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα έμοιαζε ανήμπορος να αντιδράσει, τελικά να επικρατεί! Παίκτης-κλειδί ο Κατσίβελης αλλά αυτό που μέτρησε περισσότερο ήταν το πείσμα όλων που ακόμη και όταν όλα πήγαιναν στραβά δεν εγκατέλειψαν ποτέ την μάχη.

ΣΑΝ ΝΟΚ ΑΟΥΤ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ

Χειρότερα δεν θα μπορούσε να μπει ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι …θυμίζοντας κάτι από πυγμάχο που τον βγάζουν νόκ άουτ από τον πρώτο γύρο! Μόλις σε ένα δεκάλεπτο καταφέραμε να χρίσουμε τους αντιπάλους μας στο απόλυτο φαβορί της νίκης δείχνοντας αδυναμία να ακολουθήσουμε τον ρυθμό τους και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Ο Μακουντού μαζί με τα άλλα ψηλά κορμιά της  Μπούντουτσνοστ μας έκαναν πλάκα καρφώνοντας διαρκώς στο καλάθι μας, ενώ στην άλλη πλευρά εμείς για να πετύχουμε πόντους έπρεπε να συμπληρώσουμε αίτηση…

ΑΝΗΜΠΟΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΕΦΘΑΣΕ ΣΤΟ -16

Στο ίδιο τέμπο κινήθηκε και η δεύτερη περίοδος. Ανακάτευε την τράπουλα ο Καστρίτης, πετούσε στο παιχνίδι το ένα χαρτί μετά το άλλο αλλά η εικόνα παρέμεινε ακριβώς η ίδια. Η Μπούντουτσνοστ σε χαλαρούς ρυθμούς έφθασε στο +16 και έμοιαζε να ετοιμάζεται για πάρτι.

ΜΠΟΧΩΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝΟΓΚΟ ΕΙΠΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΟΧΙ

3’ περίπου πριν το ημίχρονο με τη διαφορά στο +14 για τους Μαυροβούνιους και ο ΑΡΗΣ είπε τα πρώτα όχι. Όχι το παιχνίδι δεν θα εξελιχθεί έτσι! 2 διαδοχικά τρίποντα από Σανόγκο και Μποχωρίδη ύστερα από ένα εκνευριστικό ρεσιτάλ αστοχίας ήταν κατά κάποιο τρόπο τα πρώτα σημάδια ζωής.   Ή όπως φάνηκε στη συνέχεια τα πρώτα σημάδια αντίδρασης του ΑΡΗ. Ο Γκάλινατ βρήκε για λίγο την επαφή του με το καλάθι και μαζί με τον Μπάξτον που είχε περάσει πριν λίγο στο παιχνίδι κατάφεραν να ρίξουν την διαφορά στο -5 με τη λήξη του 2ου δεκαλέπτου.  Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ είχε καταφέρει να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του αγώνα και από εκεί που φαινόταν για το εύκολο θύμα επέστρεψε δυναμικά.

REFUSE TO LOSE ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Η άμυνα είχε σφίξει, τα ριμπάουντ τα κερδίζαμε, στην επίθεση όμως υπήρχε πρόβλημα. Πρόβλημα που γινόταν ακόμη μεγαλύτερο μιας και οι διαιτητές είχαν βαλθεί να μας σπάσουν τα νεύρα.  Μονόπλευρη ευαισθησία στα φάουλ και βολές με το τσουβάλι για τους αντιπάλους μας, έκαναν το έργο μας ακόμη δυσκολότερο. Ο ΑΡΗΣ όμως του Καστρίτη είναι πάνω από όλα μαχητής και σήμερα ήταν αποφασισμένος να μας το υπενθυμίσει! Ανέλπιστοι πόντοι από τον Σόουζα και πολύτιμοι πόντοι από τον Μποχωρίδη κράτησαν τον ΑΡΗ μέσα στο παιχνίδι στην δεύτερη απόπειρα της Μπούντουτσνοστ για να καθαρίσει το παιχνίδι.

Ο ΚΑΤΣΙΒΕΛΗΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Πλέον η ομάδα είχε πιστέψει στην ολική ανατροπή και με εξαίρεση τον Κάρ όποιος πατούσε παρκέ έβαζε το δικό του λιθαράκι. Σόουζα και Γκάλινατ συνέχιζαν να δίνουν λύσεις στο σκοράρισμα, ο Σανόγκο έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο, ο Φίλιος έδινε ανάσες, αλλά αυτός που έκανε την διαφορά ήταν ο Κατσίβελης. Από την άμυνα του και την οργάνωση του παιχνιδιού με ψυχραιμία όταν η μπάλα έκαιγε,  μέχρι τα κρίσιμα καλάθια και τις βολές που άνοιξαν τον δρόμο προς τη νίκη. Το μικρό προβάδισμα που πήραμε για πρώτη φορά στα τελευταία λεπτά του αγώνα όπως αποδείχθηκε ήταν αρκετό. Ακόμη και αν στην επίθεση τα κάναμε χάλια, οι παίκτες μας είχαν πιστέψει στη νίκη και μέσα από τις καλές άμυνες στα τελευταία λεπτά και τις κερδισμένες μάχες στα ριμπάουντ κάναμε την απόλυτη ανατροπή από το -16!

ΝΙΚΗ ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Παιχνίδια σαν τα σημερινά σε κάνουν και μετανιώνεις για την όποια κριτική ασκείς για τις επιλογές του Καστρίτη εντός και εκτός παρκέ…  Αυτή η επιμονή όταν όλα πάνε στραβά, αυτό το πείσμα όταν για δεύτερη φορά οι αντίπαλοι μας έχτισαν διαφορά, αυτή η αποφασιστικότητα όταν κάθε φάση ήταν χρυσός και αυτό το απύθμενο πάθος στην άμυνα και στα ριμπάουντ είναι έργο Καστρίτη! Όπως και ο τρόπος που διαχειρίζεται το ρόστερ όσο περνάει ο καιρός βγάζει αποτέλεσμα. Η αφύπνιση του Κατσίβελη, η ενσωμάτωση του Σόουζα και του Μπάξτον στο επιθετικό πλάνο, η αξιοποίηση του Χάρελ, ο ελαφρώς διαφορετικός ρόλος του Σανόγκο στα τελευταία παιχνίδια αλλά και η επιστροφή του Φίλιου είναι αποτέλεσμα της δουλειάς και του πλάνου του κόουτς. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το παραδεχθούμε είτε ο Κάρ είναι μια κακή επιλογή είτε απλά αν θέλει τον χρόνο του. Ο κόουτς μαζί με το τεχνικό τιμ αλλά και όλοι παίκτες δείχνουν ότι δουλεύουν και βελτιώνονται. Και αυτό για την ώρα είναι το πιο σημαντικό. Όταν θα επιστρέψουν και οι τραυματίες, τότε θα δούμε και που μπορούμε να φθάσουμε.

ΑΡΝΗΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΡΑΒΑ

Refuse to lose για ακόμη μια φορά από τον Καστρίτη και τους παίκτες του σε ένα παιχνίδι όπου στην μεγαλύτερη διάρκεια του όλα μας πήγαιναν στραβά! Και όμως ο πεισματάρης ΑΡΗΣ δεν εγκατέλειψε, δεν απογοητεύτηκε και κατάφερε και το γύρισε! Προσπέρασε τον κακό του εαυτό, αγνόησε τους προκλητικούς διαιτητές και έφυγε από το Μαυροβούνιο με μια παλικαρίσια νίκη! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Απαγορεύονται οι απαγορεύσεις λέμε... και στο Μαυροβούνιο!

Τέλος στο περίεργο και ντροπιαστικό σερί ηττών απέναντι στον Κολοσσό, έδωσε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στην Ρόδο κερδίζοντας ε 78-88! Κυριαρχική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο, με το «τάισμα των ψηλών» να λειτουργεί εξαιρετικά και η διαφορά να φθάνει στο +19! Ένταση στο φινάλε του αγώνα με τους Ροδίτες να κάνουν μουτράκια, σε ένα γήπεδο όπου ο κόσμος της ομάδας έδωσε το δικό του χρώμα στις κερκίδες.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΞΕΣΠΑΣΜΑ

Νωθρά μπήκε στο παιχνίδι η ομάδα παρουσιάζοντας προβλήματα στην επίθεση και επιτρέποντας στον Κολοσσό να παίρνει επιθετικά ριμπάουντ και ένα γρήγορο προβάδισμα με 5-0. Σε αυτό το σημείο ο Καστρίτης έδειξε εξαιρετικά αντανακλαστικά. Αν και είχαν περάσει μόλις 3’ από το τζάμπολ, πήρε το τάιμ άουτ, είπε τα λογάκια του και ο ΑΡΗΣ με το που μπήκε στο παρκέ ήταν άλλη ομάδα. Ανέκαμψε, πήρε το προβάδισμα και δεν ξανακοίταξε πίσω του!

ΤΟΥΣ ΕΒΑΛΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ

Δεν είναι γκρίνια… η διαπίστωση ότι έως σήμερα τα επιθετικά πλάνα της ομάδας ήταν προβληματικά και το παιχνίδι με τους ψηλούς κάτω από το καλάθι απουσίαζε εντελώς. Στα πρώτα 2 δεκάλεπτα σήμερα, όποιος δεν καταλάβαινε όλο αυτό το διάστημα τι έλειπε από τον ΑΡΗ μάλλον θα το κατάλαβε. Με τους Κατσίβελη και Μποχωρίδη να οργανώνουν εναλλάξ το παιχνίδι, να διαβάζουν την αντίπαλη άμυνα με υπομονή και να βρίσκουν αρχικά τον Σόουζα και στη συνέχεια τον Μπάξτον ο ΑΡΗΣ κυριάρχησε! Δεν χρειάστηκε να ψάχνει τρίποντα και προσπάθειες απελπισίας. Οι 22 πόντοι του Μπάξτον στα πρώτα 20’ με κάποια εντυπωσιακά καρφώματα επιβεβαιώνει τον κανόνα που λέει ο καλός πόιντ γκαρντ «φτιάχνει» τους ψηλούς!

ΕΒΓΑΛΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΟ ΓΥΡΙΣΟΥΝ

Όπως στην Πάτρα κόντρα στον Απόλλων έτσι και σήμερα στη Ρόδο η ομάδα κάπου έχασε τη συγκέντρωση της. Ο Καστρίτης στο 3^ο δεκάλεπτο «μπήκε» αποφασισμένος να δώσει χρόνο στον Κάρ, ο ΑΡΗΣ αποσυντονίστηκε σε μεγάλο βαθμό και οι διαιτητές βρήκαν την ευκαιρία να βάλουν τον Κολοσσό στο παιχνίδι. Το ότι επιτρέψαμε το +19 να γίνει +5 είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τον κόουτς, ωστόσο η ομάδα έβγαλε αντίδραση. Και αφού έκοψε την φόρα του Κολοσσού και των διαιτητών, ήρθε και ο Γκάλινατ για να τους αποτελειώσει. Με ένα επιθετικό κρεσέντο στα τελευταία λεπτά τσάκισε κάθε σκέψη αντίδρασης. Το γούσταρε ο Αμερικάνος με το δίκιο του κάτι που τιμωρήθηκε μάλιστα από τους απίστευτους διαιτητές με τεχνική ποινή, βάζοντας το κερασάκι στην τούρτα άλλης μια τραγικής διαιτησίας.

ΤΑ «ΑΚΟΥΣΕ» ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Ότι και αν πιστεύει ο καθένας περί κούρασης κλπ. τα 2 παιχνίδια την εβδομάδα μόνο καλό είναι για μια ομάδα που μπορεί και θέλει να βελτιωθεί. Καλές οι προπονήσεις αλλά σαν τα επίσημα παιχνίδια δεν έχει. Όλα σχεδόν τα κακώς κείμενα της Τετάρτης σήμερα τα είδαμε διορθωμένα. Η αρχή έγινε από τον Καστρίτη και τον διαφορετικό αλλά απολύτως λογικό τρόπο που μοίρασε τον χρόνο σήμερα στην περιφέρεια. Χωρίς εμμονές, χωρίς παίκτες να ξεχνιούνται ή να τους κόβουμε τον ρυθμό από μόνοι μας όταν αυτοί είναι ασταμάτητοι όπως ακριβώς ήταν ο Μπάξτον στο πρώτο ημίχρονο. Είδαμε να εμπιστεύεται ξεκάθαρα την οργάνωση του παιχνιδιού στον Κατσίβελη και τον Μποχωρίδη κανονικά… και όχι να πρέπει να περάσει ο μισός χρόνος της επίθεσης για να φθάσει η μπάλα στα χέρια τους. Είδαμε τον Φίλιο που αναρωτιόμασταν γιατί δεν του δίνεται χρόνος. Είδαμε γιατί είναι προτιμότερο να εμπιστευτείς ακόμη και όταν δεν πηγαίνει και τόσο καλά έναν σκόρερ σαν τον Γκάλινατ. Εξαιρετική προσπάθεια από όλους που αγωνίσθηκαν με μοναδική εξαίρεση τον Κάρ που ούτε σήμερα μπόρεσε να βοηθήσει. Αυτή τη φορά όμως Γιάννη… τον έβαλες 18’ και όχι 27’.

ΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΕΡΙ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΝΙΚΗ

Με φόρα προσγειώθηκε ο ΑΡΗΣ στην Ρόδο, αφήνοντας την κακή εμφάνιση της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη και σκορπίζοντας στο πέρασμα του τον Κολοσσό! Εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο με την ομάδα να βάζει στο παιχνίδι της στοιχεία που δεν είχαμε δει ως τώρα και τον Μπάξτον να τρομοκρατεί το αντίπαλο καλάθι πετυχαίνοντας 20 πόντους! Προσπάθησαν οι διαιτητές όπως στην Πάτρα να το γυρίσουν αλλά μάταια… Ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και πήρε μια εύκολη νίκη απέναντι σε μια ομάδα που ήδη έχει κάνει ζημιές και αναμένεται να κάνει και άλλες. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Άραγε στο τράβηγμα από το λαιμό πάνω στον Μπάξτον που τσέκαραν οι διαιτητές στο Instant Replay τι έργο να έβλεπαν;

ΥΓ2. Κάποιοι πόνεσαν λίγο παραπάνω από τους υπόλοιπους όπως φάνηκε εκεί στη Ρόδο. Μην ζορίζεστε, σιγά σιγά θα συνηθίσετε ξανά. 

Πικρή ήττα στο φινάλε γνώρισε σήμερα ο ΑΡΗΣ μας στο Παλέ από την ρουμάνικη Κλουζ, σε ένα παιχνίδι όπου όπως φάνηκε μπορούσε να είχε κερδίσει! Η επιθετική μας ανυπαρξία σε συνδυασμό με τις απουσίες του Τολιόπουλου και του Σλαφτσάκη στέρησαν την ευκαιρία από μια νίκη «εντός προγράμματος».  Μπαράζ χαμένων ευκαιριών για να κλειδώσουμε τη νίκη ωστόσο σήμερα οι παίκτες μας δεν μπορούσαν να βρουν στόχο με τίποτα.

ΜΕ ΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ «ΖΕΣΤΟ» ΑΠΌ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΓΚΑΛΙΝΑΤ

Σε ωραία συνήθεια έχει εξελιχθεί το ξεκίνημα του Γκάλινατ στα τελευταία παιχνίδια, με τον Αμερικάνο να σκοράρει με κάθε ευκαιρία. Το 13-2 στα πρώτα λεπτά ήταν η απάντηση στην παγωμάρα που προκάλεσε στον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο η είδηση της τελευταίας στιγμής για τον Τολιόπουλο. Ο ΑΡΗΣ είχε μπει ορεξάτος και στην άμυνα δείχνοντας ικανός να παραμερίσει τις απουσίες 2 σημαντικών παικτών και να φθάσει στη νίκη.

«ΣΤΟΠ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΣΤΟΝ ΓΚΑΛΙΝΑΤ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ

Η αρχή έγινε με την «έμπνευση» του κόουτς να τραβήξει από νωρίς στον πάγκο τον Γκάλινατ παρόλο που είχε πετύχει τους 10 από τους 19 πόντους της ομάδας. Η συνέχεια έγινε με την αντικατάσταση του εξαιρετικού οργανωτή Κατσίβελη με τον Κάρ. Ξαφνικά η επίθεση έμοιαζε με Γολγοθά, η μπάλα δεν έμπαινε στο καλάθι και αυτό όπως φάνηκε στη συνέχεια κλόνισε συνολικά την συγκέντρωση των παικτών μας. Όχι μόνο οι κακές επιλογές και η αστοχία συνεχιζόταν χωρίς σταματημό, αλλά αυτός ο εκνευρισμός και η επιπολαιότητα στην επίθεση επηρέασε και την αμυντική μας λειτουργία. Τουλάχιστον 7-8 φορές τρύπωσε ή καλύτερα ξεχάστηκε αντίπαλος κάτω από το καλάθι βάζοντας εύκολους πόντους. Όσο ένταση και αν έβγαζε ο ΑΡΗΣ στην άμυνα δεν ήταν όσο συγκεντρωμένος επέτρεψε στην Κλουζ να χτίσει μια διαφορά 8 πόντων και να πάρει το προβάδισμα για τη νίκη.

ΑΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η Κλουζ αν και είχε βρει μπόλικους εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι έδειχνε να μην αντέχει στην πίεση μας. Ο ΑΡΗΣ άρχισε να βγάζει τις άμυνες που ήθελε χάρη στους πολύ καλούς Χάρελ και Σανόγκο  που πάλεψαν και για τον Σλαφτσάκη που έλειπε αλλά ο γρίφος της επίθεσης έμοιαζε άλυτος. Και πως να λυθεί… όταν για λόγους που -  ως θεατές – αδυνατούμε να καταλάβουμε, ο Καστρίτης έδειχνε μια ακατανόητη εμπιστοσύνη στον Κάρ, στον Μποχωρίδη αλλά και στον Ντε Σόουζα. Σε αντίθεση με τον Σόουζα που έβγαλε κάποιες καλές άμυνες και μάζεψε και μερικά ριμπάουντ, ο Καρ ήταν μια μόνιμη «μαύρη τρύπα» σε άμυνα και επίθεση ενώ και ο Μποχωρίδης ήταν εκτός κλίματος του αγώνα.

ΤΟ ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΕΦΘΑΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΗ

Και όμως μέσα από την σκυλίσια άμυνα και ότι έβγαινε από το επιθετικό μπάχαλο η ομάδα όχι μόνο κάλυψε τη διαφορά άλλα έφθασε στο τέλος να έχει και τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Επί 3’ όλο το γήπεδο περίμενε αυτό το ένα καλάθι που πιθανόν να μας χάριζε τη νίκη …αλλά δεν ήρθε ποτέ. Σόουζα, Καρ, Μποχωρίδης, Γκάλινατ, δοκίμασαν ξανά και ξανά αλλά αυτό το καλάθι δεν μπόρεσαν να το βρουν. Σε αντίθεση με τους Ρουμάνος που βρήκαν 2 καλάθια στα τελευταία λεπτά του αγώνα και πήραν το παιχνίδι.

ΟΙ ΠΟΝΤΟΙ ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Η ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΣΛΑΦΤΣΑΚΗ

Πολύ κακός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα, κυρίως στην επίθεση που εκτός από τα ξεσπάσματα του Γκάλινατ και του Χάρελ αλλά και τον πολύ καλό Κατσίβελη δεν είχε τίποτα το αξιόλογο να παρουσιάσει και οι 59 πόντοι είναι η απόδειξη. Ενώ στην άμυνα αν και κρατήσαμε τους αντιπάλους μας μόλις στους 61 πόντους, υπήρχαν πολλές κακές στιγμές αδράνειας και ασυνεννοησίας που οδήγησαν σε ξεκούραστους πόντους για την Κλουζ. Τι έλειπε δηλαδή; Ένα Τολιόπουλος να «ξεκολλήσει» την ομάδα στο σκοράρισμα και ένας Σλαφτσάκης με τα τρεξίματα και την μαχητικότητα του, να κλείνει τις «τρύπες» που υπήρχαν σήμερα στην άμυνα.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Δεν θα κρεμάσουμε κανέναν επειδή σήμερα χάσαμε από μια ομάδα που μπορούσαμε παρά τα προβλήματα τραυματισμών να κερδίσουμε…  αλλά αν ψάξουμε για δικαιολογίες μάλλον θα αποπροσανατολιστούμε εντελώς. Όσο ο Καστρίτης επιμένει να εμπιστεύεται τον Κάρ σε τέτοιο βαθμό αδιαφορώντας για τα προφανή, τόσο η ομάδα θα μένει στάσιμη αντί να βελτιώνεται. Εκτός και αν το πρόβλημα είναι πιο βαθύ και ενώ ο Αρειανός οπαδός αποζητά να δει την ομάδα του να κερδίζει και να προχωράει σε όλες τις διοργανώσεις που συμμετέχει, η σκέψη του κόουτς είναι σε μερικούς μήνες να παίξουμε καλό μπασκέτ και να βοηθήσουμε και κάποια παιδιά να κάνουν καριέρα. Δεν είναι σε φόρμα ο Καστρίτης και αυτό φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού. Όπως και οι ατυχίες με τους τραυματισμούς φαίνονται έτσι ακριβώς φαίνονται και τα λάθη του Καστρίτη κατά την διάρκεια του αγώνα. Σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν ο ΑΡΗΣ δεν είχε αυτές τις απουσίες αλλά οι επιλογές του σε πολλά σημεία του αγώνα ξενίζουν. Καλή η προσπάθεια κόουτς, όλοι την αναγνωρίζουμε αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο στόχος είναι η νίκη και όχι οι εντυπώσεις.

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΕΙ

Το πάλεψε, άγγιξε τη νίκη αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Έλειψαν οι πόντοι του Τολιόπουλου αλλά και οι καλές άμυνες του Σλαφτσάκη. Περισσότερο όμως έλειψε η συγκέντρωση και η αποφασιστικότητα από όλη την ομάδα σήμερα. Οι παίκτες διστακτικοί, ο κόουτς μπερδεμένος και ο ΑΡΗΣ έχασε ένα παιχνίδι που ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες μπορούσε να το κερδίσει. Φαινόταν ότι σύντομα θα ερχόταν μια τέτοια εμφάνιση και μια τέτοια κακή ήττα. Τα σημάδια τα είχαμε δει… ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να μην τα αγνοήσουμε.

Κανένα περιθώριο δεν άφησε ο ΑΡΗΣ μας στην ΑΕΚ και από το πρώτο τζάμπολ πήρε το προβάδισμα και δεν το έχασε ποτέ, μετατρέποντας ένα θεωρητικά αγχωτικό παιχνίδι σε μια κιτρινόμαυρη γιορτή! Εγκλωβισμένη η ΑΕΚ από την άμυνα μας δεν μπόρεσε να πάρει ανάσα ούτε για μια στιγμή. Κορυφαίος ο Τολιόπουλος που με 19 πόντους «σκότωσε» την ΑΕΚ. Γεμάτη εμφάνιση και από τον Μπάκστον που πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής και δικαίωσε τον προπονητή του.

ΑΜΥΝΑ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΜΥΝΑ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι φέτος ο Καστρίτης από το ξεκίνημα της σεζόν έχει καταφέρει να πείσει τους παίκτες του ότι μέσα από την άμυνα μπορούν να καλύψουν κάθε αδυναμία τους και αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε και σήμερα. Ατσαλένια άμυνα, μαχητικότητα σε κάθε φάση, ατελείωτο τρέξιμο με κάθε ευκαιρία και μια ΑΕΚ να παλεύει να ακολουθήσει τον ρυθμό μας χωρίς επιτυχία. Ακόμη και όταν επιθετικά ήμασταν άστοχοι ή είχαμε κακές επιλογές καταφέρναμε σιγά σιγά να χτίζουμε μια διψήφια διαφορά. Μια διψήφια διαφορά που όμως με την εικόνα των 2 ομάδων πάνω στο παρκέ έμοιαζε με σημαντικό προβάδισμα μιας και οι αντίπαλοι μας ήταν απελπιστικά άστοχοι.

Ο ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Μπορεί στο αμυντικό κομμάτι όλα να λειτουργούσαν ιδανικά αλλά στην επίθεση υπήρχε πρόβλημα. Αστοχία, αδράνεια και κακές επιλογές μας εμπόδιζαν να τελειώσουμε το παιχνίδι από νωρίς. Ο Τολιόπουλος όμως φέτος είναι πιο «καυτός» από ποτέ και οδηγώντας στο σκοράρισμα μας οδήγησε με ασφάλεια στη νίκη. Σημαντική συνεισφορά στη νίκη είχε και ο Μπάξτον που σήμερα έδειξε αρκετά από τα στοιχεία για τα οποία αποκτήθηκε. 12 πόντοι, 6 ριμπάουντ και 1 κόψιμο ήταν η συνεισφορά του στην πρώτη ουσιαστικά γεμάτη εμφάνιση του.

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΟΜΑΔΙΚΑ

Πέρα από την συγκλονιστική άμυνα που δείχνει να είναι μόνιμα καρφωμένη στο μυαλό των παικτών μας, σήμερα ο Καστρίτης μπορεί να είναι ικανοποιημένος και για ακόμη περισσότερα. Μπάξτον, Κατσίβελης και Χάρελ έδωσαν σημαντικές λύσεις σε πολλά σημεία του αγώνα, ο καθένας με τον τρόπο του. Στα 20’ που αγωνίστηκε ο Μπάξτον ο ΑΡΗΣ επιτέλους έμοιαζε να έχει κανονικό σέντερ και μπόρεσε να βρει και εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι. Ενώ ο Κατσίβελης με το «εγκεφαλικό» του παιχνίδι ίσως για πρώτη φορά φέτος δικαιολόγησε την παρουσία του στον ΑΡΗ. Ο Χάρελ από την άλλη αρχίζει και παίρνει και κάποιες πρωτοβουλίες στην επίθεση σε αντίθεση με τα τελευταία παιχνίδια που ήταν αρκετά διστακτικός.  Αν και ακόμη υπάρχουν αρκετά στοιχεία που πρέπει να βελτιώσουμε στο παιχνίδι μας,  η ομάδα δείχνει να έχει τον τρόπο της για να πετυχαίνει αυτό που θέλει και αυτό είναι η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.

ΧΤΙΖΕΙ ΣΕΡΙ, ΜΑΖΕΥΕΙ ΒΑΘΜΟΥΣ, ΓΕΜΙΖΕΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Γερές βάσεις για την τετράδα έβαλε ο ΑΡΗΣ μας με τη σημερινή του νίκη στο κατάμεστο Παλέ, σε ένα παιχνίδι που εξελίχθηκε πολύ πιο χαλαρά από όσο περιμέναμε. Η άμυνα έβγαζε φωτιές από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και στην επίθεση είχε Τολιόπουλο! Μετά από 5 σερί νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη ο ΑΡΗΣ όχι μόνο δείχνει να ανταποκρίνεται στις υψηλότερες απαιτήσεις που υπάρχουν φέτος άλλα πείθει ότι έχει και πολλά ακόμη να δώσει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!  

Το πρώτο του διπλό στην επιστροφή του στα ευρωπαϊκά σαλόνια πήρε ο ΑΡΗΣ μας στην Πολωνία κερδίζοντας εύκολα την Σλάσκ Βρότσλαβ με 63-80! Γκάλινατ με 23 πόντους και Καρ με 18, κουβάλησαν στην πλάτη τους την ομάδα στο σκοράρισμα αλλά η άμυνα του Β ημιχρόνου ήταν αυτή που έκανε την διαφορά. Πανηγυρική κιτρινόμαυρη κερκίδα και στην Πολωνία!

ΜΠΗΚΕ ΣΑΝ ΣΙΦΟΥΝΑΣ ΑΛΛΑ ΤΡΑΚΑΡΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Με τον Γκάλινατ να ξεκινάει και πάλι ζεστός από τα αποδυτήρια και τον Σόουζα να καρφώνει το αντίπαλο καλάθι με κάθε ευκαιρία το +9 έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό και οι Πολωνοί ανήμποροι να μας σταματήσουν. Όλα αυτά 3’ πριν την λήξη του πρώτου δεκαλέπτου όταν ξαφνικά ο κόουτς αποφάσισε να ανακατέψει την τράπουλα και η αρχική πεντάδα που δούλευε ρολόι και είχε κυριαρχήσει να αλλάξει! Και αφού τα αλλάξαμε όλα ήρθαν τα πρώτα προβλήματα στην επίθεση, ακολούθησαν τραγικές αντιδράσεις στην άμυνα και καταλήξαμε στα απαράδεκτα «χαμηλά σχήματα» με Σλαφτσάκη σέντερ.  Ένα παιχνίδι όπου έμοιαζε από νωρίς με υγιεινό περίπατο καταφέραμε να του δώσουμε από μόνοι μας ενδιαφέρον.

ΑΝΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΕΥΚΟΛΑ

Είτε με τον Γκάλινατ, είτε με τον Καρ, ο ΑΡΗΣ έβρισκε τον δρόμο προς το αντίπαλο καλάθι. Το πρόβλημα ήταν η άμυνα μας και κυρίως τα λάθη στις αλλαγές των μαρκαρισμάτων που στο τέλος άφηνα ορθάνοιχτους διαδρόμους προς το καλάθι μας.  Αυτή η εικόνα άλλαξε ριζικά στο Β ημίχρονο, έκλεισε τους διαδρόμους, έκανε τα κλεψίματα που δεν έκανε στα πρώτα 20’ και έφθασε σε μια νίκη χωρίς άγχος.

ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ «ΑΤΟΜΙΚΑ» - ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ «ΟΜΑΔΙΚΑ»

Πιο αδύναμη από όσο αναμέναμε αποδείχθηκε η Σλάσκ κάτι που έδωσε την ευκαιρία στον Καστρίτη να δοκιμάσει πράγματα χωρίς να αγχωθεί. Κάπως έτσι εξηγείται το κοουτσάρισμα του κόουτς σε αρκετά σημεία του αγώνα με κινήσεις που μπέρδεψαν τα πράγματα παρά τα βελτίωσαν. Σε ατομικό όμως επίπεδο είδαμε τον Γκάλινατ ακόμη πιο ορεξάτο από τα προηγούμενα παιχνίδια, τον Καρ να συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι παρά την αστοχία του στα τρίποντα και τον Ντε Σόουζα να μας υπενθυμίζει ότι όταν ο ψηλός «ταϊστεί» σωστά τότε όλα γίνονται πιο εύκολα. Σε ηγέτη της αμυντικής λειτουργίας μας εξελίσσεται ο Σανόγκο που με την ενέργεια που βγάζει παρασέρνει και τους υπόλοιπους. Αδίκησε τον εαυτό του σήμερα ο Χάρελ, όχι τόσο με την αστοχία του όσο με την διστακτικότητα του να πάρει τις προσπάθειες που του έδιναν.  Λίγα πράγματα από τον Μπάκστον σε άμυνα και επίθεση, είναι όμως πολύ νωρίς για να τον κρίνουμε. Πόσο μάλλον σε μια ομάδα όπου συχνά αναγκάζει τον ψηλό στην άμυνα να βρίσκεται μακριά από το καλάθι και για την ώρα τα επιθετικά συστήματα που περιλαμβάνουν και τον ψηλό σπανίζουν …αν και σήμερα είδαμε και μερικές ασίστ κάτω από το καλάθι και αυτό είναι κάτι το ελπιδοφόρο για τη συνέχεια.

ΣΥΝΕΠΗΣ ΣΤΑ «ΠΡΕΠΕΙ» ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙ

Πιο εύκολα από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ μας πήρε το διπλό στην Πολωνία σε ένα ακόμη παιχνίδι που είχε το «πρέπει» της νίκης εφόσον θέλουμε να προκριθούμε στην επόμενη φάση! Από το ξεκίνημα ήμασταν ανώτεροι, κάπου πήγαμε να τα κάνουμε δύσκολα από μόνοι μας αλλά η άμυνα του Β ημιχρόνου δεν άφησε στους Πολωνούς κανένα περιθώριο αντίδρασης!  Παρά τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της και τον χρόνο προσαρμογής που φαίνεται να χρειάζονται κάμποσοι παίκτες, η ομάδα έχει τον τρόπο της να καλύπτει τις αδυναμίες της και να παίρνει αυτό που θέλει. Επειδή όμως ακολουθούν και πιο δυνατοί αντίπαλοι θα πρέπει σύντομα να βελτιωθούμε. Και πιο ωραίο πράγμα από το να βλέπεις την ομάδα σου να βελτιώνεται μέσα από νίκες δεν υπάρχει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Απίστευτη τάπα από τον Γκάλινατ!

ΥΓ2. ΑΡΗΣ θρησκεία και στην Πολωνία!