Με την αβεβαιότητα για το αύριο της ομάδος να πλανάται στις σκέψεις όλων ο ΑΡΗΣ μας θα αντιμετωπίσει τον ΄Ήφαιστο Λήμνου διεκδικώντας τη νίκη κόντρα στα προγνωστικά. Η ενίσχυση που περιμέναμε έμεινε στα λόγια(όπως σχεδόν τα πάντα που δηλώνει ο Δ.Γουλιέλμος) και αντί για αυτό  η ομάδα ταξίδεψε με μείον έναν παίκτη μιας και ο Γκάγκιτς αποχώρησε από μόνος του…  Παρόλα αυτά οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου οφείλουν να δώσουν τα πάντα για τη νίκη απέναντι σε μια ομάδα που ναι μεν βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από εμάς αλλά είναι εξίσου αδύναμη.

Με την πλάτη στον τοίχο συνεχίζει να αγωνίζεται η ομάδα που ψάχνει απεγνωσμένα μια νίκη για να σταθεί στα πόδια της και να κοιτάξει τη συνέχεια με περισσότερη αισιοδοξία. Το ηλεκτροσοκ της ήττας από τον Κολοσσό μπορεί να προκάλεσε μια σειρά από αντιδράσεις και ένα κλίμα συσπείρωσης, ωστόσο είναι φανερό ότι οι ανοιχτές πληγές στο κορμί του Αυτοκράτορα είναι πολλές περισσότερες από αυτές που θέλει να παρουσιάζει ο Δ.Γουλιέλμος. Άλλωστε η αδυναμία έκδοσης δελτίου του Σιδηροηλία, το μπαν του Γουίβερ και η οικιοθελής αποχώρηση του Γκάγκιτς που τάχα θέλαμε να ξεφορτωθούμε και δεν μπορούσαμε  μιλάει από μόνη της. Μάλιστα οι φήμες των τελευταίων ημερών που θέλουν παίκτες όπως ο Μόρις και ο Ντραγκίσεβιτς να έχουν φθάσει στα όρια τους λόγω καθυστέρησης πληρωμών έχουν χειροτερέψει ακόμη την κατάσταση. Με αυτή την κατάσταση μόνο ο μπασκετικός εγωισμός των εναπομεινάντων παικτών μπορούν να οδηγήσουν στη νίκη που θα πρέπει να υπερβάλλουν τους εαυτούς τους για να καλύψουν πρωτίστως το ποσοτικό κοινό και κατά δεύτερο λόγο τις αγωνιστικές αδυναμίες. Θετικό το ότι υπήρχε η διακοπή και έγιναν κάποιες προπονήσεις παραπάνω…το αν αυτό είναι αρκετό θα φανεί πάνω στο παρκέ.

Παρά την προσπάθεια στήριξης του Αυτοκράτορα, μοναδική ρεαλιστική ελπίδα αυτή τη στιγμή  είναι η επιστροφή του Λευτέρη Μποχωρίδη που αναμένεται σε 1-2 αγωνιστικές. Οι διαβεβαιώσεις  ότι θα γίνουν οι κινήσεις που πρέπει παραμένουν άυλες υποσχέσεις. Πιθανόν όλη αυτή η κινητοποίηση πέρα από καθυστερημένα να γίνεται και προς λάθος κατεύθυνση… Μέχρι όμως να γίνουν τα λόγια πράξεις τεχνικό τιμ και παίκτες οφείλουν να τα αφήσουν όλα στην άκρη και να παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους για τη νίκη. Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να είσαι και επιστήμονας για να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει στον μπασκετικό ΑΡΗ… μόνο τις συνεντεύξεις του Γουλιέλμου να ακούσεις καταλαβαίνεις τα πάντα. Και μετά μερικοί απορούν για δεν στηρίζεται η προσπάθεια του…

ΥΓ2. Αυτό που προέχει είναι η ομάδα να βγει από το αδιέξοδο. Μετά θα πρέπει να ασχοληθούμε με τους πραγματικούς λόγους που φθάσαμε ως εδώ.

Με τα επικοινωνιακά τεχνάσματα του Δημήτρη Γουλιέλμου να έχουν στερέψει και την αδυναμία του(ή επιθυμία του) να διαχειριστεί το καράβι που λέγεται μπασκετικός ΑΡΗΣ η ομάδα μοιάζει πιο γυμνή και αδύναμη από κάθε άλλη φορά. Μια αδυναμία που αποτυπώνεται εδώ και καιρό ποικιλοτρόπως αλλά συστηματικά αποκρύπτεται και κουκουλώνεται από τον μεγαλομέτοχο και μερικούς "παραπλανημένους" που έχουν πεισθεί από την "προσπάθεια" που έχει  ξεκινήσει εδώ και 2 χρόνια περίπου.

Ήδη 6 πολύτιμες ημέρες έχουν χαθεί. Ημέρες προπόνησης που θα έπρεπε να αξιοποιηθούν σε συνδυασμό με την έλευση νέων προσώπων στην ομάδα. Νέα πρόσωπα όπως οι αντικαταστάτες των Τάλτον και Γκάγκιτς και πιθανόν η προσθήκη του Γιάνκοβιτς. Όταν όμως η τυπική διαδικασία με το μπαν του Γουίβερ παραμένει εδώ και 3 εβδομάδες,   δεν υπάρχει φορολογική ενημερότητα και ο Σιδηροηλίας παραμένει στον αέρα χωρίς επαγγελματικό συμβόλαιο ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει. Και αυτά τα παραπάνω είναι απλά κάποιες ενδεικτικές καταστάσεις που δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος το οποίο δυστυχώς δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά σαφώς πιο πολύπλοκο. Πιο πολύπλοκο γιατί όπως αμέτρητες φορές έχουμε σχολιάσει  υπάρχουν ερωτηματικά γύρω από την έλευση Γουλιέλμου, απορίες για πολλές δηλώσεις του και προβληματισμός για τους πιθανούς λόγους που επί της ουσίας  δεν θέλει κάποιον δίπλα του «μετοχικά». Και από την στιγμή που δεν θέλει να δώσει μετοχές με οποιοδήποτε τρόπο(για τους δικούς του λόγους) ο μόνος τρόπος για να στηριχθεί η ομάδα είναι μέσω εράνων από τον απλό ανώνυμο φίλαθλο αλλά και κάποιους τρελούς «επώνυμους» που μπορούν να προσπεράσουν όλα τα θολά σημεία της ιστορίας και να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Το πώς θα γίνει αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Θα πουληθούν 300 διαρκείας μέσω του Α.Σ.; θα δοθεί μέρος των εσόδων από τα εισιτήρια του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης; θα βρεθούν κάποιες νέες χορηγίες; Θα πουληθούν κουπόνια ενίσχυσης των 5€ ή και παραπάνω;  Η ουσία είναι να μαζευτούν χρήματα ώστε να γλιτώσει ο Αυτοκράτορας του από την απόλυτη καταστροφή… όπως αυτή διαφαίνεται ως τώρα.

Έξι αγωνιστικές μετά την έναρξη του πρωταθλήματος και ο ΑΡΗΣ φαντάζει ως ένα εκ των φαβορί για τον υποβιβασμό. Πλέον άπαντες το έχουν συνειδητοποιήσει και για αυτό έστω και με καθυστέρηση υπάρχει μια κινητοποίηση ελπίδας για τον Αυτοκράτορα. Το πώς και τα γιατί φθάσαμε ως εδώ πρέπει να περάσουν σε δεύτερη μοίρα και όλοι μας να στηρίξουμε εμπράκτως την ομάδα που μας χάρισε τόσες χαρές και μας έκανε υπερήφανους εντός και εκτός Ελληνικών συνόρων. Στήριξη και μόνο στήριξη! Τα υπόλοιπα μπορούν να περίμενουν…

ΥΓ. Σε ανύποπτο χρόνο το είχαμε τονίσει ότι ακόμη και αυτό που ζούμε σήμερα πιθανόν να είναι μέρος ενός σχεδίου. Όχι ενός σχεδίου που θέλει την ομάδα να υποβιβάζεται… αλλά μιας κρίσιμης καμπής όπου επώνυμοι και ανώνυμοι θα κληθούν και θα αναγκαστούν να στηρίξουν την ομάδα οικονομικά χωρίς αντίκρισμα. Γιατί αν υπήρχε ανάγκη για χρήμα αυτό θα ήταν γνωστό εξαρχής και ο Δ.Γουλιέλμος θα έκανε τις κινήσεις του ώστε να μην φθάσουμε σε αδιέξοδα.

ΥΓ2. Και μέσα σε όλη αυτή την κρίσιμη κατάσταση ακούσθηκε στα ερτζιανά της πόλης και το σενάριο πώλησης μιας καταχρεωμένης ομάδας με τον φόβο τους ύψους του αντίτιμου των μετοχών. Γίνονται αυτά τα πράγματα; μα αφού δεν υπάρχει κανείς…

ΥΓ3. Πολλοί από εμάς έστω σε νεαρή ηλικία έχουμε ζήσει το τι σημαίνει να μην έχεις χρήματα για ένα εισιτήριο για να δεις την Αρειανάρα. Οπότε κάθε κουβέντα γύρω από τις τιμές των εισιτηρίων έχει μια λογική και ευαίσθητη πλευρά. Ωστόσο οι εποχές που δίναμε 5€ για να δούμε τον ΑΡΗ στην Γ Εθνική ανήκουν στο παρελθόν  και εκεί πρέπει να μείνουν.

ΥΓ4. Να δεις που θα φθάσουμε στο σημείο να παρακαλάμε τον Καρυπίδη να πάρει και την ΚΑΕ.

Με την ομάδα μας  να έχει πετύχει μόλις 1 νίκη στις πρώτες 5 αγωνιστικές και οι 3 από τις 4 ήττες να είναι από τις «νεοφώτιστες» ομάδες  η κατάσταση αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη.  Οι πολυαναμενόμενες αλλαγές  στο ρόστερ δεν έχουν γίνει και η επιστροφή του Μόρις είναι το μοναδικό στοιχείο που έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια.

Με τον Μόρις να βγάζει κανονικά το πρόγραμμα προπόνησης των τελευταίων ημερών ο Σούλης Μαρκόπουλος βλέπει ύστερα από καιρό να έχει μια ακόμη επιλογή στην περιφέρεια. Εκεί οπού μετά τον τραυματισμό του Μποχωρίδη και του Μόρις αλλά και τις χαμηλές πτήσεις του Τάλτον η ομάδα είχε ξεμείνει από  λύσεις αλλά τώρα φαίνεται τα πράγματα να αλλάζουν. Η επιστροφή του Μόρις, η αγωνιστική άνοδος του Τάλτον αλλά και το φορμάρισμα του Γκετσεβίτσιους που όσο περνάει ο καιρός γίνεται ολοένα και καλύτερος δημιουργούν μια διαφορετική κατάσταση που θα πρέπει όλη η ομάδα να εκμεταλλευτεί. Οι αδυναμίες της ομάδος παραμένουν χτυπητές αλλά σε καμία περίπτωση αυτός ο Κολοσσός  δεν αποτελεί ομάδα φόβητρο. Σίγουρα θέλει προσοχή και σοβαρότητα από όλους αλλά μέσα στην έδρα μας οφείλουν όλοι όσοι αγωνιστούν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Παράλληλα θα πρέπει να γίνει και μια καλύτερη διαχείριση από τον Μαρκόπουλο που αν και λάτρης του περιορισμένου ροτέισον(και εκ των συνθηκών) θα πρέπει να μοιράσει τον χρόνο ώστε να μην ξεμείνουμε από ενέργεια όπως έγινε στα 3 τελευταία παιχνίδια.

 Με την ομάδα στο 1-4 και 3 ήττες από τους «νεοφώτιστους» τα πράγματα έχουν αρχίσει να ζορίζουν από νωρίς.  Τα περιθώρια έχουν στενέψει  και το πάθημα των προηγούμενων αγωνιστικών θα πρέπει να γίνει μάθημα ως προς τη διαχείριση του αγώνα.  Με τον Μόρις να επιστρέφει και  αξιοποιώντας αυτή την φορά το NickGalisHallη νίκη θα πρέπει να έρθει πάση θυσία. Ώρα για ανάκαμψη Αρειανάρα μου!

ΥΓ. Επιλεκτικά συνεπής στις υποχρεώσεις του ο Γουλιέλμος. Τι μου θυμίζει;

Ένα από τα πιο στενάχωρα παιχνίδια που προκαλούν μόνο θλίψη σε όσους ακόμη ασχολούνται με τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι αυτό στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Από την μια η  μόνιμη μετριότητα που χαρακτηρίζει την ομάδα μας  από την άλλη η δυναμική του αντιπάλου και κάπου στην μέση και κάποια ανθρωπάκια με γκρι που παλεύουν να αποδείξουν ακόμη και στα πιο αδιάφορα παιχνίδια ότι η πράσινη ΕΟΚ μπορεί να υπολογίζει σε αυτά.

Με αυτά τα δεδομένα και ανεξάρτητα από τις 2 σημαντικές απουσίες οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου θα προσπαθήσουν να περάσουν αυτό το παιχνίδι όσο πιο ανώδυνα γίνεται… Γιατί ακόμη και σαν προπόνηση να το δεις, όταν απουσιάζουν 2 πενταδάτοι, άλλος ένας είναι με το ένα πόδι εκτός ομάδος όπως και η πρώτη σου αλλαγή ε τότε ούτε στη σφαίρα της προετοιμασίας δεν μπορείς να δεις αυτό το παιχνίδι.

Ωστόσο ο χρόνος περνάει, ο Μόρις πιθανόν την επόμενη αγωνιστική να αγωνισθεί κανονικά και οι απαραίτητες μέρες αποθεραπείας για τον Μποχωρίδη μειώνονται. Τώρα αν γίνονται προσπάθειες ώστε να λυθεί το μπαν του Γουίβερ που εδώ και 2 εβδομάδες είναι τυπική διαδικασία… αν βρεθούν και πεισθούν να έρθουν οι αντικαταστάτες του Τάλτον και του Γκάγκιτς ή αν βρεθούν οι εγγυήσεις για να ενισχυθεί ουσιαστικά η ομάδα με τον Γιάνκοβιτς είναι άλλο θέμα και δεν έχει καμία σχέση με το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο το ότι δεν εκμεταλλευόμαστε αυτό το χρονικό διάστημα μέχρι το κομβικό παιχνίδι με τον Κολοσσό δείχνει πάρα πολλά για την διοίκηση της ΚΑΕ αλλά και το πώς θα πορευτεί η ομάδα και αυτή τη σεζόν…

Κουράγιο σε όλους μας!

ΥΓ. Και αυτός ο ζήλος αρκετών για να δικαιώσουν την προσπάθεια του Δ.Γουλιέλμου και να αναδείξουν την κάθε θετική κίνηση ώρες ώρες κουράζει. Όπως και το αντίθετο κουράζει αλλά το πράγμα μιλάει από μόνο του. Δεν χρειάζεται να βάλεις υπότιτλους για να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει και φέτος στον ΑΡΗ.

Τον Ιωνικό Νίκαιας θα αντιμετωπίσει ο ΑΡΗΣ μας το μεσημέρι του Σαββάτου στο πιο δύσκολο(θεωρητικά πάντα) παιχνίδι ως τώρα. Η ήττα της προηγούμενης αγωνιστικής επιβεβαίωσε τις χτυπητές αδυναμίες του φετινού ΑΡΗ και άπαντες στην ομάδα γνωρίζουν ότι θα πρέπει να άλλαξουν 100% την εικόνα τους ώστε να έρθει η νίκη. Έτοιμος και ο κόσμος για ακόμη ένα δυναμικό παρών παρά το κακό ξεκίνημα και το "όνομα" του αντιπάλου.

Με την απουσία του Μποχωρίδη δεδομένη, την παρουσία του Μόρις να κρίνεται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και τους Ντάλτον και Γκάγκιτς να παίρνουν(;) άλλη μια ευκαιρία οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου θα πρέπει να δείξουν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Ο Ιωνικός μπορεί να μην λέει στους περισσότερους κάτι σαν όνομα ωστόσο πρόκειται για μια δυνατή ομάδα που συνδυάζει εκρηκτικότητα, εμπειρία και μπασκετικό IQ. Μπορεί αρχικά να ήρθε η εντός έδρας ήττα σοκ από το Λαύριο αλλά στη συνέχεια τόσο κόντρα στον Προμηθέα εκτός όπου έχασε στα σημεία όσο και απέναντι στον συμπολίτη που κέρδισε εύκολα έδειξε ότι είναι μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα που μόνο περαστική δεν θα είναι από την κατηγορία. Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο ότι όλοι οι παίκτες θα πρέπει να δείξουν το κάτι παραπάνω. Το κάτι παραπάνω στην άμυνα, στα ριμπάουντ, στην διεκδίκηση κάθε μπάλας. Αυτή η ενέργεια έλειψε από την ομάδα στα προηγούμενα παιχνίδια και το πληρώσαμε. Συν την έλλειψη λύσεων από τον πάγκο(και όχι μόνο) μιας και με μόλις 3 παίκτες(Γκετσεβίτσιους, Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς) να παλεύουν ούτε τη Λάρισα δεν μπόρεσες να κερδίσεις. Κάτι που σημαίνει ότι επιβάλλεται να δούμε όλους τους παίκτες να συμμετέχουν. Από τους Τάλτον και Γκάγκιτς που φέρεται να είναι με το ένα πόδι εκτός ομάδος μέχρι και τους Φλιώνη, Σλαφτσάκη και Σακελλαρίου που θα πρέπει κάποια στιγμή να προσφέρουν σταθερά πράγματα στην ομάδα και όχι απλά κάποιες καλές εμφανίσεις-πυροτεχνήματα. Και γιατί όχι κάποια στιγμή και ο Μαρκόπουλος να πάρει την απόφαση να ρίξει και τους νεαρούς στο παιχνίδι έστω για κάποια δίλεπτα πιεστικής "παιδικής" άμυνας  με σκοπό να φθείρει τους αντιπάλους. Ιδίως αν δεν αγωνισθεί ο Μόρις ή δεν είναι σε θέση να βοηθήσει ουσιαστικά θα πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να βάλουν έστω ένα δικό τους λιθαράκι ώστε να έρθει η νίκη. Διαφορετικά με 2-3 παίκτες να προσπαθούν να σηκώσουν στις πλάτες τους την ομάδα δεν γίνεται…

Όσο δυνατός αν είναι ο Ιωνικός δεν παύει να μιλάμε για ένα παιχνίδι μέσα στην έδρα μας με τον κόσμο να δίνει το κάτι παραπάνω στην ομάδα όπως φάνηκε στην πρεμιέρα με τον συμπολίτη. Τα προβλήματα τραυματισμών και αλλαγών παραμένουν στάσιμα και αυτό σημαίνει ότι μέσα από αυτές τις συνθήκες θα πρέπει ο Μαρκόπουλος και οι παίκτες του να βρουν την άκρη ώστε να πάρουν τη νίκη. Όσο για εμάς… όπως σε κάθε παιχνίδι θα είμαστε εκεί να σπρώξουμε την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ στη νίκη!

ΥΓ. Με μεγάλη ευκολία σπεύσανε αρκετοί να "λυτρώσουν" τον Δ.Γουλιέλμο λόγω της άρσης των μπαν, χωρίς για μια στιγμή να αναλογιστούν τη συνέχεια. Ο χρόνος θα δείξει… συνηθίζουμε να αναφέρουμε… και όσο κολλάνε οι διορθωτικές κινήσεις και παραμένει το μπαν του Γουίβερ ενεργό κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος ότι όλα βαίνουν καλώς.