Παρά την απογοήτευση που έφερε η ισοφάριση του Παναθηναϊκού στην τελευταία φάση του αγώνα κατά κοινή ομολογία ο ΑΡΗΣ για περίπου 65' μπορεί να ήταν και ο καλύτερος που παρακολουθήσαμε φέτος. Κρατώντας τα θετικά στοιχεία από εκείνο το παιχνίδι, ο ΑΡΗΣ μας αγωνίζεται σήμερα στο Περιστέρι απέναντι στον Ατρόμητο σε έναν αγώνα που μπορεί και πρέπει να πάρει την νίκη ώστε να ρεφάρει  κατά κάποιο τρόπο τους βαθμούς που πέταξε σε άλλα πιο εύκολα παιχνίδια.

Με τους Ντιγκινί και Μαρτίνες να μένουν εκτός αποστολής λόγω τραυματισμού όλα δείχνουν ότι σήμερα θα δούμε πιο ουσιαστικές αλλαγές στην ομάδα μιας και για τον Σάββα Παντελίδη είναι σχεδόν μονόδρομος ή να αλλάξει το σύστημα ή να δώσει την ευκαιρία σε παίκτες που ως τώρα δεν έχουν δείξει κάτι το αξιοσημείωτο να πάρουν φανέλα βασικού. Πέρα από τις 2 αναγκαστικές απουσίες το σύνηθες ερωτηματικό πλανάται και πάλι για τις θέσεις των 2 μπακ με τον Μενέντεθ μάλλον να συνεχίζει κανονικά ενώ τον Κωσταντινίδη που δεν έπεισε να ξαναδίνει την θέση του στον Τζανακάκη. Πέρα όμως από τα πρόσωπα το ζητούμενο είναι όπως με τον Παναθηναϊκό η ομάδα να μπει διαβασμένη, σωστά στημένη ώστε να μην επιτρέψει στον αντίπαλο να κάνει το παιχνίδι του. Και από εκεί πέρα να υπάρχει διάρκεια και ουσία. Γιατί πολύ απλά το παιχνίδι διαρκεί 90+ λεπτά και όταν οι ευκαιρίες που σου παρουσιάζονται για να πάρεις τη νίκη πετάγονται με ευκολία στα σκουπίδια τότε η μπάλα σε τιμωρεί. Και ο ΑΡΗΣ ως τώρα την αφλογιστία του την έχει πληρώσει ακριβά…

Θετική η παράδοση με τον Ατρόμητο που παρά την καλή του πορεία τα τελευταία χρόνια στην σουπερλίγκα σε καμία περίπτωση δεν φοβίζει τον φετινό ΑΡΗ. Κάνουμε το παιχνίδι μας, παίρνουμε το διπλό δίνοντας ένα μάθημα στο παράρτημα και συνεχίζουμε απερίσπαστα την πορεία μας προς την Ευρώπη! Γερά για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Ανεβασμένος ψυχολογικά ο ΑΡΗΣ μετά τη σπουδαία ανατροπή στην Κρήτη θα υποδεχθεί τον Παναθηναϊκό στο Κλεάνθης Βικελίδης σε ένα παιχνίδι όπου θα πρέπει να κερδίσει πάση θυσία για πολλούς και διάφορους λόγους. Από την μια για να πάρει ένα βαθμολογικό προβάδισμα σε αυτή την κούρσα με προορισμό την έξοδο στην Ευρώπη, από την άλλη γιατί όλοι μας ανυπομονούμε για μια σπουδαία νίκη απέναντι στους "bigπορδ" της σουπερλίγκας.

Όπως και κόντρα στον ΟΦΗ έτσι και κόντρα στον Παναθηναϊκό δύσκολα μπορούμε να περιμένουμε θεαματικές αλλαγές στην εικόνα της ομάδος μας. Ναι μεν ο Παντελίδης έχει τη δική του αγωνιστική φιλοσοφία αλλά μαγικά μέσα σε λίγες ημέρες δύσκολα γίνονται. Αυτό όμως που φάνηκε την περασμένη αγωνιστική και πρέπει να κρατήσουμε για τη συνέχεια είναι η μαχητικότητα των παικτών μας και η πίστη για τη νίκη μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης. Αυτό ήταν το βασικό στοιχείο που έκανε τη διαφορά σε σχέση με την εποχή Ερέρα συν κάποια μικρά "τεχνικά" χαρακτηριστικά που έδειξε ο ΑΡΗΣ στην Κρήτη. Οι μακρινές μπαλιές από την άμυνα προς την επίθεση ήταν κάτι το καινούργιο όπως και οι επιλογές κάποιων παικτών στο αρχικό σχήμα παρόλο που δεν δικαίωσαν τον προπονητή τους. Όποιοι όμως και αν είναι οι βασικοί στην αυριανή αναμέτρηση θα πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι μιας και ο Παναθηναϊκός φέτος έχει δείξει ότι δεν συγχωρεί την υπεροψία και τον αιφνιδιασμό. Οπότε με σεβασμό απέναντι στο καλό σύνολο του Δώνη αλλά και με αποφασιστικότητα για τη νίκη θα πρέπει από την πρώτη σέντρα να στείλουμε στους αντιπάλους μας το μήνυμα ότι θα φύγουν από το Κλεάνθης Βικελίδης με άδεια χέρια.

Στην 4η θέση βρίσκεται ο ΑΡΗΣ μας ισόβαθμος με Παναθηναϊκό και Ξάνθη κάτι που από μόνο του δείχνει πόσο σημαντικοί είναι οι 3 βαθμοί της νίκης. Πλέον ο στόχος της Ευρώπης δεν είναι κρυφό μυστικό όπως στο ξεκίνημα της χρονιάς αλλά ξεκάθαρη αποστολή που πρέπει να φέρουν εις πέρας ο Παντελίδης και οι παίκτες του σε συνεργασία με την διοίκηση και όσους αποτελούν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Και για να το πετύχεις αυτό θα πρέπει να εκμεταλλευτείς την έδρα σου. Ιδίως όταν η έδρα σου είναι το κατάμεστο από κόσμο Κλέανθης Βικελίδης. Κόσμο που διψάει για επιτυχίες! Πάμε γερά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καλό είναι να θυμόμαστε τις σπουδαίες στιγμές της ομάδος μας όπως ήταν το έπος της Μαδρής, ακόμη πιο καλό είναι να απαιτούμε να γίνουν αυτά που πρέπει να γίνουν για να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές και ακόμη πιο σημαντικές!

Με το βλέμμα όλων μας στραμμένο στον νέο προπονητή, ο ΑΡΗΣ μας κατεβαίνει στην Κρήτη σε ένα παιχνίδι όπου η νίκη θα μας επαναφέρει για τα καλά στον δρόμο των επιτυχιών. Μια πορεία που καταλήγει στην ευρωπαϊκή έξοδο και αν ξεκίνησε ιδανικά κάπου χάσαμε ελαφρώς τον δρόμο μας.  Η νίκη με τον Απόλλων ήταν πολύ σημαντική όπως και εξίσου σημαντική θα είναι και αυριανή απέναντι στον ΟΦΗ.

Δεν προτίθεται να αλλάξει πολλά πράγματα όπως δήλωσε ο κ.Παντελίδης κάτι λογικό μιας και μαγικά ραβδιά στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα δούμε κάτι το διαφορετικό. Και μόνο ο ζήλος των παικτών να αποδείξουν στον προπονητή τους ότι αξίζουν μια θέση στην ενδεκάδα είναι αρκετός για να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ στην Κρήτη. Ενώ σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιες αλλαγές στην ενδεκάδα. Ο ΟΦΗ σε καμία περίπτωση δεν τρομάζει μιας και παρά την σημαντική νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό η πορεία του στο πρωτάθλημα και η συνολική του εικόνα μέσα στο γήπεδο δεν πείθει. Ο ΑΡΗΣ θα πρέπει να παίξει έξυπνα, να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα όπως έχει κάνει στα περισσότερα παιχνίδια ως τώρα αλλά θα πρέπει παράλληλα να είναι πιο αποτελεσματικός. Η αποτελεσματικότητα ήταν το αδύναμο σημείο επί ημερών Ερέρα. Αποτελεσματικότητα όχι μόνο ως προς την επίτευξη του γκολ που είναι και το πιο σημαντικό αλλά ακόμη και στην δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων στην αντίπαλη περιοχή. Μόνο έτσι η κατοχή και η καλή κυκλοφορία της μπάλας θα έχει νόημα. Διαφορετικά θα ξαναχαθούμε για ακόμη μια φορά στην φλύαρη υπεροχή μας.

Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι υπάρχει και το εξωαγωνιστικό. Εκεί όπου σε πρώτη φάση ηττηθήκαμε μιας και επισήμως ο κόσμος του ΑΡΗ δεν θα μπορέσει να ενισχύσει την ομάδα του στην Κρήτη. Κάτι που έγινε μέσω υπουργείου αλλά στηρίχθηκε επικοινωνιακά τόσο από την διοίκηση του ΟΦΗ όσο και από "φιλικά προσκείμενους κύκλους" σε αυτήν.  Δεν μας ξενίζει μιας και η ισονομία στο Ελληνικό πρωτάθλημα είναι μόνο ένα κακόγουστο ανέκδοτο. Η καλύτερη απάντηση σε όλα αυτά είναι η νίκη μέσα στο γήπεδο. ΔΙΠΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΑΡΗ ΟΛΕ ΟΛΕ!

ΥΓ. Πάλι Τζήλος… αυτό το ότι υπάρχουν τόσοι διαιτητές αλλά σε σφυρίζουν οι ίδιοι και οι ίδιοι και μάλιστα διαιτητές που σε έχουν σφάξει απροκάλυπτα είναι άλλη μια ελληνική πατέντα στο πλαίσιο της ισονομίας του ελληνικού πρωταθλήματος.

ΥΓ2.  Με την βαμμένη δημοσιογραφία που επικρατεί στην Ελλάδα, φαντάζει λογικό σε κάθε θέμα όσο ξεκάθαρο και απλοϊκό και αν είναι να παρουσιάζονται 2 εντελώς διαφορετικές ερμηνείες. Το να προβάλλεται όμως σε "αντικειμενικά" ΜΜΕ το ρεπορτάζ του ΟΦΗ ως το ρεπορτάζ για το θέμα της μετακίνησης των οπαδών της ομάδος μας είναι κάτι το διαφορετικό. Με μια ξεκάθαρη επίσημη ανακοίνωση θα μπορούσε η ΠΑΕ από την πρώτη στιγμή να διαλευκάνει τα όποια θολά σημεία… Τόσο απλά…

Με τον Πάκο Ερέρα να αποτελεί εδώ και λίγες ημέρες παρελθόν ο ΑΡΗΣ μας θα προσπαθήσει να επιστρέψει στις νίκες και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Ένα ξεκίνημα ανάλογο με αυτό των πρώτων 3 αγωνιστικών που είχε πετύχει ισάριθμες νίκες.  Καλύτερο σημείο επανεκκίνησης από αυτό κόντρα στον τελευταίο της βαθμολογίας δεν υπάρχει και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει πάση θυσία να το εκμεταλλευτούμε.

Παρόλο που αναμένουμε ακόμη το όνομα του νέου προπονητή είναι σχεδόν βέβαιο ότι το απόγευμα της Δευτέρας στη Ριζούπολη θα δούμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ. Όχι σε ότι έχει να κάνει με τα πρόσωπα που θα αγωνισθούν αλλά κυρίως με την φιλοσοφία της ομάδος. Δεν είναι εύκολο να αλλάξει μια ομάδα το αγωνιστικό της στυλ από την μια μέρα στην άλλη αλλά θα πρέπει να το επιδιώξουμε γιατί όπως φάνηκε η ομάδα δεν περπατάει έτσι… Ίσως η σκοπιμότητα που υπάρχει στο Ελληνικό πρωτάθλημα, ίσως το υλικό της ομάδος να μην μπορεί να ανταποκριθεί. Όποιος και αν είναι ο λόγος το αποτέλεσμα δείχνει ότι η αλλαγή είναι επιτακτική. Μια ακόμη αλλαγή που φαίνεται πολύ πιθανή είναι αυτή της συμμετοχής του Μαρτίνες. Ενός παίκτη που κατά κοινή ομολογία φαίνεται να μπορεί να δώσει λύσεις αλλά από τον Ερέρα δεν έπαιρνε τις ευκαιρίες που δικαιούταν. Κάτι αντίστοιχο ίσως σε μικρότερο βαθμό θα μπορούσαμε να πούμε και για κάποιους άλλους παίκτες όπως ο Διαμαντόπουλος και ο Κωσταντινίδης.

Τα αποτελέσματα έδειχναν ότι η ομάδα χρειαζόταν αλλαγή ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να βγάλει αυτό που φαίνεται ότι μπορεί σύμφωνα με τις δυνατότητες της. Ο Ερέρα μπορεί να ήταν αυτός που χρεώθηκε την μέτρια πορεία αλλά δεν είναι ο μοναδικός υπεύθυνος και από την στιγμή που πλέον έχει αποχωρήσει όλο το βάρος πέφτει στους παίκτες. Θα πρέπει και αυτοί με τη σειρά τους να δείξουν ότι μπορούν να παίξουν καλύτερα και να είναι πιο αποτελεσματικοί.  Ο Απόλλων δεν είναι τυχαία στον πάτο της βαθμολογίας… Παίρνουμε το τρίποντο στη Ριζούπολη και κλείνουμε μια και καλή την μεγάλη κακή παρένθεση των προηγούμενων αγωνιστικών. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Οριστικό τέλος για τον Ερέρα από τον πάγκο της ομάδος που φαίνεται να χρεώνεται την μέτρια πορεία της ομάδος και κυρίως την αδυναμία του να βρει λύσεις και να βελτιώσει την συνολική εικόνα. Η πίεση για το αποτέλεσμα και η ανάγκη για αλλαγή τελικά υπερίσχυσε του δρόμου της υπομονής και έτσι ο ΑΡΗΣ αναγκάζεται να στρέψει το βλέμμα του αλλού και να ψάξει να βρει νέο καπετάνιο σε αυτή την περίεργη χρονιά της επανόδου στην σουπερλίγκα.

5 ήττες και 4 νίκες ο απολογισμός του Ισπανού προπονητή με τις 3 από αυτές τις ήττες να έρχονται απέναντι στις 3 πιο δυνατές ομάδες της σουπερλίγκας. Αποτελέσματα που αν τα δεις έστω και με λίγο συναίσθημα κρίνονται απογοητευτικά για τον ΑΡΗ που θέλουμε αλλά με μια πιο καθαρή και απόμακρη ματιά ίσως και να είναι φυσιολογικά για μια ομάδα που 4 χρόνια απουσίαζε από την πρώτη κατηγορία. Όχι ότι οι μαύρες χρονιές που ζήσαμε ορίζουν και το γενικότερο στάτους του ΑΡΗ μας και η σκιά των μαρτυρικών χρόνων θα πρέπει να κουκουλώνει τα πάντα όμως θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όταν δεν υπάρχει το χρήμα για να κάνεις άλματα προόδου το μόνο που μπορείς να κάνει είναι μικρά βήματα προόδου με μεγάλη προσοχή. Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και την εικόνα των αγώνων και τον "κρύο" τρόπο με τον οποίο ήρθαν οι 4 από τις 5 ήττες τότε είναι που χάνεται κυριολεκτικά η μπάλα… Μικρές λεπτομέρειες ήταν αυτές που έκαναν τη διαφορά και το αποτέλεσμα στράβωσε αλλά με τα αν και τις υποθετικές πραγματικότητες δεν γίνεται καμία ομάδα να προχωρήσει μπροστά. Και αυτή ακριβώς η ανάγκη η ομάδα να προχωρήσει μπροστά ήταν που οδήγησε στην απόφαση της αλλαγής προπονητή. Δεν είναι υπερβολικό να παραδεχτούμε ότι από την έναρξη του πρωταθλήματος η ομάδα όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά έκανε και βήματα πίσω. Η αδιαπέραστη άμυνα έδωσε τη θέση της στην απόλυτη ποδοσφαιρική αφέλεια την ίδια στιγμή που η φλυαρία στην επίθεση και η έλλειψη δημιουργικότητας παρέμεινε ίδια και απαράλλαχτη.  Και αυτή η εικόνα στασιμότητας(αν όχι χειρότερη) δεν έχει να κάνει με το αν ήμασταν τυχεροί ή άτυχοι ή αν αδικηθήκαμε από κάποιο "κοράκι". Αυτή η εικόνα έχει να κάνει με την καθημερινή δουλειά που γίνεται στην προπόνηση και την καθαρή σκέψη του προπονητή που προσπαθεί να λύσει ένα ένα τα προβλήματα. Το γιατί δεν μπόρεσε ο Ερέρα να βρει τις λύσεις είναι άλλο θέμα που χωράει πολύ συζήτηση…

Το αν ο Καρυπίδης βιάστηκε να "χρεώσει" τα πάντα στον Ερέρα είναι κάτι που θα φανεί στην πορεία του χρόνου. Στο παρελθόν με εξαίρεση ελάχιστες περιπτώσεις η αλλαγή προπονητή έφερνε σχεδόν πάντα θετικά αποτελέσματα. Το ενδιαφέρον όλων πλέον στρέφεται στην επιλογή του νέου προπονητή. Επιλογή που θα δείξει τι ΑΡΗ θέλει ο Καρυπίδης όπως έδειξε και το καλοκαίρι με την επιλογή Ερέρα παρά τη δυσάρεστη κατάληξη.

ΥΓ. Όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ένας φίλος στην ιστοσελίδα μας… είναι από τις περιπτώσεις που έχουν όλοι τα δίκια τους. Και αυτοί που βλέπουν ότι η ομάδα έχει δυναμική και οφείλει να παίρνει αποτελέσματα μέσα στο γήπεδο και αυτοί που προτιμούν τον δρόμο της "υπομονής" και της στήριξης στο πρόσωπο ενός προπονητή που θα τον αφήσουν να δουλέψει απερίσπαστο.

ΥΓ2. Και αυτό το ότι πρέπει πάντα κάτι να κρύβεται από πίσω κάπου κουράζει… Την μια η ομάδα στήνεται, την άλλη ο παίκτης παίζει γιατί έχει όρο στο συμβόλαιο του, την άλλη έχουμε "φάγωμα" του προπονητή… Δηλαδή το σενάριο να έχουμε έναν προπονητή με εμμονές όπως σχεδόν όλοι προπονητές που απολύθηκε επειδή δεν έχει βελτιώσει καθόλου την ομάδα και έχει 5 ήττες σε 9 αγωνιστικές είναι τόσο ακραίο;