Σε αναμμένα κάρβουνα κάθεται όλος ο κόσμος του ΑΡΗ που σε αυτές τις τελευταίες αγωνιστικές της Football League ελπίζει σε ένα μικρό θαύμα ώστε να αντιστραφεί η κατάσταση και η αγαπημένη μας ομάδα να είναι τελικά αυτή που θα πάρει το εισιτήριο της ανόδου. Το παιχνίδι του Σαββάτου με τον ΟΦΗ φαντάζει το πιο σημαντικό εως τώρα στην χρονιά μέχρι το επόμενο και θα πρέπει πάση θυσία να το κερδίσουμε. Παρόλα αυτή και οι εξελίξεις εκτός των αγωνιστικών χώρων εξακολουθούν δυστυχώς να κρατάνε το ενδιαφέρον μας αμείωτο...

Και μόνο ότι η καθαρή νέα ΠΑΕ ΑΡΗΣ εμπλέκεται νωρίς νωρίς με προσφυγές όπως αυτές των Αντρέου και Ιντζίδη και με ποινές όπως αυτή η πρωτάκουστη της απαγόρευσης μεταγραφών απευθείας από ένα δικαστήριο φανερώνει ότι η περιπέτεια του φετινού ΑΡΗ δεν έχει να κάνει μόνο με παίκτες και προπονητές αλλά με πολλά παραπάνω. Ο κ.Καρυπίδης παρά το δυναμικό του μπάσιμο εώς τώρα δεν πείθει ότι μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του μια μεγάλη ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Και όταν αυτή η αδυναμία συνδυάζεται με την απογοητευτική κατάσταση στην βαθμολογία της Football League λογικό είναι να υπάρχουν αντιδράσεις από τον κόσμο αλλά και σκέψεις για το πως μπορούν να βρεθούν λύσεις εκτός της διοίκησης της ΠΑΕ. Μια τέτοια σκέψη εξωτερίκευσε ο γνωστός πρώην παράγοντας της ΠΑΕ Ντ.Παπαϊωάννου που μίλησε για την ανάγκη εξεύρεσης λύσεων για την αγαπημένη μας ομάδα ώστε να προστατευτεί από όλα τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στην Football League και το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια κίνηση που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις... Όχι ότι είναι κακό να βλέπουμε εξωδιοικητικούς παράγοντες να δραστηριοποιούνται για το καλό της ομάδος μας αλλά όταν κάτι τέτοιο γίνεται μόνο με σκέψεις και δηλώσεις σε δηλώσεις σε "δήμοσια θέα" τότε όπως συνηθίζεται σπάνια ακολουθούν και πράξεις ουσίας... Και στον ΑΡΗ δυστυχώς το συγκεκριμένο σκηνικό του έχουμε ζήσει ξανά και ξανά με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του κ.Νύκταρη που στα λόγια φάνηκε τεράστιος αλλά στις πράξεις νάνος...

Και μέσα σε όλο αυτό το κλίμα αβεβαιότητας ο Κωστένογλου και οι παίκτες του καλούνται να κάνουν ότι δεν έκαναν όλη την χρονιά σε εκτός έδρας παιχνίδι με δυνατούς αντιπάλους όπως είναι ο ΟΦΗ. Ελπίδες ακόμη υπάρχουν και για να συνεχίζουν να υπάρχουν το "έγκλημα" που έγινε σε Τρίκαλα και Σέρρες δεν θα πρέπει να επαναληφθεί. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η διοίκηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να κάνει το σωστό εκτός γηπέδου και ο προπονητής και οι παίκτες μας να φανούν συνεπείς και να κάνουν το καθήκον τους στην Κρήτη. ΑΡΗ ΔΙΠΛΟ ΔΙΠΛΟ ΓΙΑΤΙ  ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ!

ΥΓ. Πολλές φορές οι λεπτομέρειες είναι αυτές που δείχνουν αν μια κατάσταση είναι καλή ή είναι προβληματική. Και όταν πας στο Κλ.Βικελίδης και σε ολόκληρη θύρα δεν υπάρχει ένα κυλικείο να πάρεις ένα νερό να ξεδιψάσεις κάτι δείχνει...

Σε δραστικές κινήσεις αποφάσισε να προχωρήσει ο Κωστένογλου σε μια προσπάθεια να αφυπνίσει τους παίκτες του ώστε να τα δώσουν όλα στις εναπομείναντες αγωνιστικές. Ο Ραούλ Μπράβο(που ξεκίνησε βασικός στα Τρίκαλα) και ο παραγκωνισμένος Ιντζίδης ήταν αυτοί που "πλήρωσαν τη νύφη" των μέτριων εμφανίσεων και της ήττας στα Τρίκαλα. 

Σίγουρα το τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στην ομάδα, η διοίκηση και ο προπονητής το ξέρουν καλύτερα από εμάς. Όταν όμως διώχνεις ξαφνικά έναν από τους ελάχιστους στόπερ σου τότε παίρνεις ένα μεγάλο ρίσκο για τη συνέχεια του πρωταθλήματος και ουσιαστικά αποδυναμώνεις την ομάδα. Ενώ  και η περίπτωση του Ρ.Μπράβο γεννάει ερωτηματικά, όχι τόσο γιατί αποφάσισε να τον διώξει αλλά γιατί αποφάσισε πριν το κάνει να τον χρησιμοποιήσει βασικό σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι και μάλιστα σε μια θέση που δεν είχε ξαναγωνιστεί(με τη φανέλα του ΑΡΗ τουλάχιστον). Ναι μεν αυτό που βγήκε προς τα έξω είναι ότι στα Τρίκαλα ο Ρ.Μπράβο πήρε την τελευταία ευκαιρία του αλλά αν η επιλογή των παικτών για την βασική ενδεκάδα σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι γίνεται με τέτοια κριτήρια και οι σκέψεις του προπονητή για τους παίκτες του είναι ανάμεσα στο να χρησιμοποιήσει βασικό ή να τον διώξει εντελώς τότε εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί ως τώρα δεν βλέπουμε τη βελτίωση που θα θέλαμε. Το βέβαιο είναι ότι μετά από αυτή την κίνηση άπαντες στην ομάδα κατάλαβαν  τη σοβαρότητα της κατάστασης και ότι κανενός η θέση δεν είναι εξασφαλισμένη. Το αν αυτό θα λειτουργήσει θετικά θα το δούμε πολύ σύντομα.

Με τον ερχομό του νέου προπονητή, άπαντες περίμεναν να δουν την αγωνιστική εικόνα να αλλάζει. Ο προπονητής να χρησιμοποιεί νέα πρόσωπα όπως αξιοποίησε προσωρινά τον Χαριτωνίδη, την ομάδα να παίζει πιο επιθετικά, τους παίκτες ατομικά ο καθένας να προσπαθεί περισσότερα. Ως τώρα η βελτίωση είναι αμυδρή. Ναι μεν η ήττα στα Τρίκαλα ήταν η πρώτη του νέου προπονητή αλλά όταν ο στόχος της ανόδου είναι μονόδρομος ακόμη και μια ήττα θεωρείται πολυτέλεια. Ενώ δεν θα πρέπει να προσπερνάμε ότι και η γενικότερη εικόνα είναι εξίσου μέτρια όπως ήταν και επί ημερών Αναστόπουλου. Σίγουρα η ομάδα χρειαζόταν ένα "ηλεκτροσόκ" ώστε να συνέλθει αλλά πρώτα από όλους θα πρέπει ο ίδιος ο προπονητής να κατανοήσει ότι πρέπει να αλλάξει τα πλάνα του. Διαφορετικά ότι βλέπουμε από την αρχή της σεζόν θα βλέπουμε και στη συνέχεια... Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά πέρα από τη νίκη να δούμε και μια καλή εμφάνιση στα Χανιά που δεν θα είναι ένα "πυροτέχνημα" αλλά θα έχει και συνέχεια. Διαφορετικά...

ΥΓ. Το να αποδεχόμαστε ότι ολόκληρος ο σύλλογος είναι άρρωστος και παλεύει να σταθεί στα πόδια του είναι κάτι που πλέον μας φαίνεται φυσιολογικό. Το να ακούς όμως συνΑρειανούς να δικαιολογούν(και να αιτιολογούν γιατί ξέρουν εκ των έσω) την πλήρη απουσία του ΑΡΗ(ΑΣ, ΠΑΕ, ΚΑΕ) από σημαντικές εκδηλώσεις στην πόλη μας και όχι μόνο πραγματικά με ξεπερνάει... Παλιά είχαμε ένα και καλό "τζουκμποξ", πλέον έχουμε γεμίσει από ανεπίσημους εκπρόσωπους τύπου...

 25η Μαρτίου σήμερα, μια εθνική επέτειο με ιδιαίτερη σημασία για όλους εμάς τους Αρειανούς μιας και σήμερα κλείνει η αγαπημένη μας ομάδα 103 χρόνια ζωής! 103 χρόνια υπερηφάνειας και αγώνων για μια ιδέα! Μια ιδέα που εκφράζεται με αυτά τα 4 γράμματα, ΑΡΗΣ!

Στο PlanetARIS.gr από την πρώτη ημέρα επιλέξαμε να μιλάμε με την γλώσσα της αλήθειας και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Και η αλήθεια είναι ότι μπορεί αυτά που ζούμε τα τελευταία χρόνια στον αγαπημένο μας σύλλογο να αποτελούν  απλά μερικές μαύρες σελίδες σε ένα βιβλίο με αμέτρητες σελίδες με μερικές από αυτές να είναι γραμμένες με χρυσά γράμματα αλλά και με νέα κεφάλαια που ακολουθούν όπου κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το περιεχόμενο τους. Παρόλα αυτά μόνο γιορτινή διάθεση και αισιοδοξία δεν μπορούμε να έχουμε βλέποντας τα 2 πιο λαοφιλή αθλήματα να ταλαιπωρούνται με τον δικό τους τρόπο το καθένα και έναν ΑΣ που να φυτοζωεί... Από τον μια το ποδόσφαιρο να πασχίζει να σκαρφαλώσει στις θέσεις ανόδου για την σουπερλίγκα όταν θα έπρεπε σε αυτές τις κατηγορίες να κάνει έναν υγιεινό περίπατο και από την άλλη η "ναυαρχίδα" του συλλόγου όπως είναι το τμήμα μπάσκετ να έχει αφεθεί στην μετριότητα με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται περισσότερο  στο αν θα φανούν "πετυχημένοι" προπονητές και παράγοντες παρά η ίδια η ομάδα... Μια κατάσταση σε όλο τον σύλλογο που τα τελευταία χρόνια μας έχει στοιχειώσει... 

Επειδή λοιπόν δεν υπάρχει η διάθεση για διθυράμβους και πανηγύρια αλλά και με αφορμή την δική μας επέτειο εδώ στο PlanetARIS.gr που τον Ιούλιο κλείνουμε 10 χρόνια ζωής θα γυρίσουμε πίσω στον χρόνο να θυμηθούμε τι γράψαμε και πως νιώθαμε την αντίστοιχη ημέρα τα προηγούμενα χρόνια. 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

2016

102 χρόνια στις επάλξεις ...και ο αγώνας συνεχίζεται!

2015

101 χρόνια ιστορίας και συνεχίζουμε!

2014

100 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

2013

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

2012

Την επίσημη ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΡΗΣ για την πρόσληψη του νέου προπονητή αναμένουμε μέσα στο Σαββατοκύριακο, με τον Νίκο Αναστόπουλο όπως ήταν αναμενόμενο να αποτελεί και τυπικά παρελθόν. Ένα διαζύγιο που καθυστέρησε πάρα πολύ, μια αλλαγή που ήταν επιβεβλημένη εδώ και αρκετές αγωνιστικές και πλέον αυτό που απομένει είναι να φανεί αν ο νέος προπονητής μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία και την εικόνα της ομάδος αλλά και αν φυσικά ο ΑΡΗΣ μας προλαβαίνει το τραίνο της ανόδου παρά αυτό το -8.

Δέλλας, Ελευθερόπουλος, Βοσνιάδης και Μιλίνκοβιτς είναι τα ονόματα που ακούγονται με τον Ελευθερόπουλο να παρουσιάζεται ως "κλεισμένος" μετά το "ναυάγιο" με τον Δέλλα που ήταν η πρώτη επιλογή. Ας περιμένουμε μέχρι να επιβεβαιωθούν τα ρεπορτάζ γιατί στον ΑΡΗ οι ειδήσεις και τα δεδομένα αλλάζουν από λεπτό προς λεπτό. Όποιος όμως και αν έρθει θα πρέπει να αισθάνεται ιδιαίτερα τυχερός μιας και το έργο του θα είναι αρκετά εύκολο. Μπορεί ο στόχος της ανόδου αυτή τη στιγμή με το -8 να μοιάζει δύσκολος να επιτευχθεί αλλά η δουλειά του νέου προπονητή σε πρώτη φάση τουλάχιστον θα κριθεί από την εικόνα της ομάδος. Ο συμπαθής(εκτός γηπέδων) Νίκος Αναστόπουλος κατάφερε να ρίξει τόσο χαμηλά τον πήχη αυτής της ομάδος,  "ευνουχίζοντας" με τον τρόπο του αυτό το πολύ καλό ρόστερ για την κατηγορία κάνοντας το έργο του επόμενου προπονητή πολύ εύκολο. Όποιος και αν έρθει μόνο να βελτιώσει μπορεί αυτή την ομάδα γιατί το να δούμε κάτι χειρότερο με αυτούς τους παίκτες μοιάζει αδύνατο. Οπότε θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι η ομάδα θα βελτιωθεί. Το αν θα καταφέρει να καλύψει την διαφορά έχει να κάνει και με άλλες παραμέτρους όπου εκεί λόγο έχει περισσότερο ο Καρυπίδης παρά ο νέος προπονητής. Ας κάνει η δική μας ομάδα αυτό που πρέπει πάνω στο χορτάρι και ύστερα ας αρχίσουμε να κοιτάμε και δεξιά αριστερά. 

Μπορεί να γινόμαστε κουραστικοί με την αναδρομή στο παρελθόν αλλά θα πρέπει κάποιοι στιγμή όλοι μας να καταλάβουμε το ιστορικό έγκλημα που έγινε όταν συνΑρειανοί μας έκαναν αγώνες για να ρίξουν την ομάδα στην Γ Εθνική.  Όχι γιατί θα πρέπει να τους δείχνουμε με το δάχτυλο και να ξεσπάμε προς συγκεκριμένη κατεύθυνση σε κάθε στραβή αλλά για να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Γιατί δυστυχώς στον ΑΡΗ όπως τον έχουμε καταντήσει το σενάριο σε καμιά δεκαετία(ίσως και παραπάνω) να ξαναπαρουσιαστεί η διαγραφή χρεών μέσω διάλυσης, συγχώνευσης με άλλη ομάδα και τα συναφή δεν μου μοιάζει και πολύ φανταστικό. Διαβάζοντας λοιπόν τα ονόματα των υποψήφιων προπονητών για τη θέση του Αναστόπουλου αλλά και συνυπολογίζοντας όλους όσους πέρασαν από την ομάδα από ην στιγμή που ξεκίνησε αυτό το καταραμένο "restart" αυτό που καταλαβαίνω είναι παλεύουμε για να φτιάξουμε έναν ΑΡΗ που είχαμε και δεν μας έκανε. Όχι έναν ΑΡΗ φιλόδοξο, πρωταγωνιστή αλλά έναν ΑΡΗ survivor με κάποιες χρονιές φωτοβολίδες που γρήγορα σβήνουν. Αυτό ήταν το πλάνο άραγε?

ΥΓ. Τρίτη χρονιά σε αυτόν τον Γολγοθά και η μόνη κίνηση όλα αυτά τα χρόνια που σου έδινε ελπίδα  ότι πάει να γίνει κάτι καλό στο μέλλον ήταν αυτή του Τοπαλίδη. Όλα τα υπόλοιπα, τα ίδια και τα ίδια...

Το κακό ξεκίνημα και οι μέτριες εμφανίσεις σε αρκετά παιχνίδια για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ όπου ο στόχος της ανόδου είναι κάτι το αδιαπραγμάτευτο δεν αφήνουν πλέον κανένα περιθώριο για στραβοπατήματα και άλλες απώλειες βαθμών. Η νίκη σήμερα απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη. Το σενάριο της ήττας δεν πρέπει καν να μας περνάει από το μυαλό και για αυτό σε λίγες ώρες από τώρα ο Νίκος Αναστόπουλος και οι παίκτες του καλούνται να δείξουν το καλό τους πρόσωπο ώστε να επιστρέψουν στη Θεσσαλονίκη με τους 3 βαθμούς της νίκης.

Αν μια ομάδα σε αυτή την κατηγορία εκτός του ΑΡΗ μας ξεχωρίζει αυτή σίγουρα είναι ο Απόλλων Σμύρνης. Το ότι φιγουράρει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας και με ένα "μαξιλαράκι ασφαλείας" διαφορά αυτό ακριβώς δείχνει. Παρόλα αυτά ο καλός ΑΡΗΣ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί σε αυτή την κατηγορία και τα πάντα εξαρτιώνται από τους παίκτες μας. Νέα πρόσωπα αναμένεται να δούμε στη Ριζούπολη με τους Ταυλαρίδη, Σόουζα και Γκαρσία να βάζουν υποψηφιότητα για μια θέση στην αρχική ενδεκάδα. Ο Νέτο είναι κανονικά στην αποστολή όπως και ο Μακουτά που κόντρα στον Ολυμπιακό άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Η συμμετοχή του Τάτου θα κριθεί κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο Αναστόπουλος σήμερα. Ο Ανάκογλου ως τώρα δεν δείχνει ικανός να καλύψει το κενό του Τάτου, σε αντίθεση με τον Γκαρσία που στη Λαμία με το που μπήκε μεταμόρφωσε ολόκληρη την ομάδα. Φυσικά σημαντικό ρόλο στο πως θα αγωνιστεί σήμερα ο ΑΡΗΣ παίζει και η προσέγγιση του Νίκου Αναστόπουλου σε αυτό το παιχνίδι. Άπαντες είδαν ότι στην Λαμία παρά την όποια έλλειψη μαχητικότητας και αποτελεσματικότητας των παικτών μας, ο "κλεφτοπόλεμος" δύσκολα να οδηγούσε σε κάτι καλό... Πέρα ίσως από τον βαθμό της ισοπαλίας που χάθηκε στις καθυστερήσεις η ομάδα μας δύσκολα να πετύχαινε κάτι παραπάνω. Και αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να το ξαναδούμε.

Δεν χρειαζόταν το χειρουργείο του Καλογερόπουλου στη Λαμία για να είμαστε υποψιασμένοι για τη διαιτησία. Άλλωστε μια ζωή ο ΑΡΗΣ απέναντι σε αυτό το σύστημα ήταν, είναι και θα είναι. Παρόλα αυτά το όνομα του Μάνταλου δεν γίνεται να μας αφήσει "ασυγκίνητους". Γνωστό πρωτοπαλίκαρο που συχνά πυκνά αναλαμβάνει "δύσκολες αποστολές" και τις φέρνει εις πέρας με κάθε κόστος. Ο διαφορετικός τρόπος που σφυρίζει από παιχνίδι σε παιχνίδι βγάζει μάτι και προκαλεί περίεργες απορίες. Στο παιχνίδι με τον Πλατανιά όπου ήταν η αρχή της κατρακύλας προς τη Γ Εθνική είχε βάλει με μεγάλα γράμματα την υπογραφή του. Ας ελπίσουμε σήμερα να είναι διαφορετική η αποστολή του αλλά και η ομάδα μας να μην του δώσει την ευκαιρία όπως απλόχερα έδωσε στον Καλογερόπουλο στην Λαμία. ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΝΙΚΗ!