Χωρίς "καθαρό μυαλό" παρουσιάστηκε η ομάδα μας και έμεινε στο Χ σε ένα παιχνίδι που από νωρίς φάνηκε να είναι δικό μας. Από την μια οι καθυστερήσεις των πληρωμών που οδήγησαν στην διήμερη αποχή των παικτών από τις προπονήσεις, από την άλλη η απότομη αγωνιστική άνοδο της ομάδος που ίσως να άνοιξε την όρεξη των ποδοσφαιριστών μας για προσωπική διάκριση φάνηκε να έχει αποπροσανατολίσει την ομάδα και να αντιδρά αρκετά επιπόλαια σε φάσεις που με λίγη προσοχή άνετα θα μπορούσαν να είχαν οδηγήσει σε γκολ. Πέρα του μόνιμου κινδύνου στην άμυνα που ονομάζεται Μίσελ και μας έχει στοιχίσει αρκετά γκολ και βαθμούς και στην επίθεση είδαμε τους παίκτες μας να μπερδεύονται μεταξύ τους, να υπάρχει πρόβλημα συνεννόησης και να μην γίνεται το σουτ την κατάλληλη στιγμή ή πάσα στον ελεύθερο παίκτη για να σκοράρει. Και αν τον Καστίγιο τον περιμένουμε να αντιδρά κάπως έτσι από έναν νεαρό παίκτη σαν τον Τριανταφυλλάκο θα περίμενα περισσότερο αλτρουισμό και ομαδικότητα. Πάντως μπορεί για τον Τριανταφυλλάκο να ήταν απλά μια κακή στιγμή που είδε αλλιώς την φάση και δεν πάσαρε στον αμαρκάριστο Νέτο αλλά η περίπτωση του Μίσελ θα πρέπει επιτέλους να αρχίσει να προβληματίζει τον προπονητή του. Γκολ σχεδόν από το πουθενά ήταν αυτό που φάγαμε σε μια φάση όπου όλη η άμυνα μας ήταν πίσω αλλά για ανεξήγητο λόγο ο Μίσελ είχε ξεχάσει τον παίκτη που έπρεπε να καλύψει. Πόσες φορές το είδαμε αυτό το σκηνικό φέτος και πόσες ακόμη θα πρέπει να το δούμε μέχρι να αλλάξει κάτι. Μέχρι και ο Καζναφέρης όταν αγωνίστηκε ως αριστερό μπακ τα είχε πάει πολύ καλύτερα από τον Βραζιλιάνο και ίσως καλό είναι ο Μασάδο να σκεφτεί να τον ξαναχρησιμοποιήσει στο μέλλον στην συγκεκριμένη θέση. Και μιας και πιάσαμε το θέμα του Μασάδο όπως στα προηγούμενα παιχνίδια δώσαμε τα εύσημα για τις κινήσεις του σήμερα νομίζω ότι διάβασε λάθος το παιχνίδι. Η τοποθέτηση ενός παίκτη με αμυντικούς προσανατολισμούς σαν τον Παπαζαχαρία ουσιαστικά αποδυνάμωσε επιθετικά την ομάδα και δεν έδωσε καμία βοήθεια στον χώρο του κέντρου όπου κυρίως στα πρώτα 25' του Β ημιχρόνου οι παίκτες του Εργοτέλη κάνανε βόλτες χωρίς καμία ενόχληση. Ίσως αν επέλεγε τον σχηματισμό της Ξάνθης με τον Παπαζαχαρία δίπλα στον Φατί και τον Καπετάνο στην θέση του Ακόστα που σήμερα και αυτός όπως και η υπόλοιπη ομάδα κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα να βλέπαμε κάτι διαφορετικό. Πάντως στο τελευταία 20 με 25'  της αναμέτρησης η ομάδα μας πίεσε, δημιούργησε αρκετές και σημαντικές ευκαιρίες και σχεδόν άγγιξε το γκολ. Μπορεί να μην καταφέραμε να κερδίσουμε και γενικά να ήμασταν μέτριοι αλλά πάλι η ομάδα φάνηκε ότι έχει αλλάξει επίπεδο και ακόμη και η μέτρια εμφάνιση της είναι κλάσεις ανώτερη από τον ΑΡΗ που βλέπαμε σχεδόν σε ολόκληρο τον Α' γύρο.  Για τον Δασκαλόπουλο ότι και να πούμε είναι λίγο. Αυτή είναι η Ελληνική διαιτησία στην οποία στελέχη της ομάδος μας εξέφραζαν την στήριξη και εμπιστοσύνη τους.  Φαντάζουν απολύτως λογικά τα συγχαρητήρια του Καραγεωργίου προς τον διαιτητή μιας και οποιαδήποτε ομάδα θα ήθελε τέτοια διαιτησία ιδίως σε εκτός έδρας παιχνίδι. Πέρα από το ακυρωθέν γκολ και την φάση του Καστίγιο που με περίσσια ευκολία τις έκρινε εις βάρος μας από το πρώτο λεπτό ήταν αρκετά προκλητικός. Ιδίως στα στημένα της ομάδος μας κάθε φορά πριν τα εκτελέσουμε με τις παρατηρήσεις προς τους παίκτες για τα σπρωξίματα έδειχνε να ετοιμάζει το "άλλοθι" για κάθε ενδεχόμενο σε περίπτωση που η μπάλα πήγαινε προς τα δίχτυα. Μακάρι και εμείς όταν παίξουμε στο "κοτέτσι" να έχουμε ανάλογη διαιτησία. Θα βγούμε και εμείς να δώσουμε συγχαρητήρια στον διαιτητή... Κόπηκε το σερί, χάθηκαν 2 βαθμοί και μαζί μια μεγάλη ευκαιρία για να φτάσουμε σε απόσταση αναπνοής από την 5αδα. Αναγκαστικά όπως εξελίσσονται τα πράγματα θα περιμένουμε από άλλες ομάδες να σταθούν στο ύψος τους και να κόψουν βαθμούς από τον Ατρόμητο. Άσχετα πάντως με την βαθμολογία η ομάδα μας οφείλει να παλέψει όλα τα παιχνίδια ανεξάρτητα από τον αντίπαλο, ανεξάρτητα από "δυνατές" και αδύναμες έδρες. Όπως χάθηκαν σήμερα βαθμοί σε παιχνίδι που θεωρούσαμε δικό μας έτσι μπορούμε να κερδίσουμε βαθμούς σε παιχνίδια που θεωρούμε δύσκολα.

Σε ένα κατάμεστο Κλ.Βικελίδης που ξεχείλιζε απο ενθουσιαμό η ομάδα μας πήρε την νίκη επι του Εργοτέλη με 2-0 και εντυπωσίασε στο 2ο ημίχρονο(παρόλο που δεν κατάφερε να σκοράρει περισσότερα τέρματα) κάνωντας μας να ξεχάσουμε την μέτρια ως κακή εμφάνιση του 1ου ημιχρόνου! Χάρη στη ταχύτητα του Χαβίτο(που σε όλο το 1ο ημίχρονο εκνεύρισε με τις επιλογές του) που "τσίμησε" την μπάλλα και κέρδισε το πέναλντι απο τον τερματοφύλακα του Εργοτέλη ήρθε το 1ο γκόλ. Το 2ο γκόλ προήρθε απο ωραία συνεργασία των Κόκε και Σανσόν με τον τελευταίο να στένει την μπάλλα στα δίχτυα! Με τους παίκτες μας αποφασισμένους για την νίκη και πιο "μυαλωμένους" μετα το "πάθημα" στον αγώνα με την Καλαμαριά ήρθε η οριστική επικράτηση στο 2ο ημίχρονο με τους παίκτες του Εργοτέλη να μένουν στο ρόλο του παρατηρητή στις πολλές ωραίες ενέργειες και συνδιασμούς των παικτών που δυστυχώς δεν οδήγησαν σε ενα 3ο τέρμα. Στο 72' ήρθε η στιγμή που όλοι περιμέναμε. Ο Μάρσιο Αμορόζο μπήκε ως αλλαγή και φυσικά επικράτησε ενας μικρός πανικός στις κερκίδες. Η ανυπομονησία η δικιά μου όπως και των περισσοτέρων φαντάζομαι σχετικά με το ντεμπούτο του Βραζιλιάνου είχε να κάνει με το σε ποιά αγωνιστική κατάσταση βρίσκεται ο παίκτης και αν είναι σε θέση να προσφέρει στην ομάδα αυτά που έχει δώσει στις προηγούμενες ομάδες που έχει αγωνιστεί. Απο το πρώτο του άλμα για κεφαλιά και τις πρώτες κινήσεις με την μπάλλα ο Αμορόζο φαίνεται να είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Οι μπαλλιές που έβγαλε αυτό το 20λεπτο που αγωνίστηκε ήταν "μαγικές" και σίγουρα έπεισε και τον κάθε καχύποπτο οπαδό οτι ο Αμορόζο έχει την ακόμα την αγωνιστική δυνατότητα να κάνει πράξη αυτά που δήλωσε οταν ήρθε στην Ελλάδα και σε καμμία περίπτωση δεν έχει έρθει για τουρισμό! Χαρακτηριστικό για το ήθος του παίκτη είναι και η κίνηση του να βγάλει την μπάλλα έξω σε πλάγιο μόλις είδε τον Ζεντίλ να περιμένει να γίνει η αλλαγή έτσι ωστε να αγωνιστεί και αυτός(έστω για λίγα λεπτά). Χαρακτηριστικό της σημερινής αναμέτρησης ήταν και η ανταπόκριση του κόσμου που δείχνει να έχει αγκαλιάσει για τα καλά αυτήν την προσπάθεια της διοίκησης να κάνει τον ΑΡΗ μας πρωταγωνιστή και στηρίζει την ομάδα τόσο με αγορά διαρκείας όσο και προϊόντων απο την μπουτίκ! Τρέλα στην κερκίδα, πολύ φωνή και όλοι χέρια! Αυτήν ηταν η ατμόσφαιρα σήμερα στο γήπεδο, μια γιορτή όπως αξίζει πραγματικά σε αυτήν την ομάδα και αυτόν τον κόσμο! Οι 3 βαθμοί της νίκης μας οδηγούνε στην μοναξιά της 4ης θέσης και μας οδηγούνε στο ντέρμπι με τον συμπολίτη με μια διαφορά 9 βαθμών. Υπάρχει σιγουριά για την συνέχεια οτι ο ΑΡΗΣ όχι μόνο θα διατηρηθεί σε αυτήν την θέση αλλά οτι θα ανεβάσει και απόδοση! Vamos ARIANARA, Vamos CAMPEON!

2-0 αντί για 4-0? Ποιός ξέρει? αν δεν ήταν αυτός ο διαιτητής με αυτούς τους επόπτες πολυ πιθανόν να πετυχαίναμε και 4 γκόλ! Άλλη μια νίκη απέναντι σε εναν αντίπαλο που παλεύει για το Χ και τίποτα παραπάνω αλλά και άλλη μια μεγάλη νίκη απέναντι στα "κοράκια"! Δυστυχώς φαίνεται οτι πρέπει σε κάθε παιχνίδι να είμαστε κατα πολύ καλύτεροι απο τον αντίπαλο μας ετσι ωστε να μην μας "αγγίζουν" τα σφυρίγματα του διαιτητή αλλα και το σημαιάκι του επόπτη. 2 μέτρα πίσω ο Ίβιτς και  βλέπει οφσάιντ ο επόπτης. Κλαδεύει τον Σανσόν ο αμυντικός της ξάνθης και παίζεται λέει ο Γερμανάκος. Μετα απο τέτοια σφυρίγματα πώς να μην αποκτήσεις επιθετικό πρόβλημα. Ειλικρινά δεν περίμενα να αφήσει ο διαιτητής την φάση οπου πετύχαμε το 1ο γκόλ, μονο που υπήρχε τόσος κόσμος στην μικρή περιοχή λέω θα το σφυρίξει. Πως του ξέφυγε... Σαφώς καλύτερη η ομάδα μας μπήκε δυνατά με πάθος και δημιούργησε καλές ευκαιρίες στην αρχή του αγώνα. Δυστυχώς όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο φλύαροι γινόμασταν με μια ανούσια υπεροχή και χωρίς σωστή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση. Φυσικά σε κανένα σημείο του αγώνα δεν κινδυνεύσαμε μιας και η ξάνθη κοιτούσε μόνο την άμυνα της. Στο 2ο ημίχρονο και αφού συνήλθαμε απο την άδικη ακύρωση του γκόλ που πέτυχε ο Ιβιτς, δείξανε πιο απο αποφασιστικότητα και φτάσανε σε ενα γκόλ που ευτυχώς δεν μας το ακυρώσανε. Απο εκεί και πέρα η ομάδα αδικαιολόγητα έπεσε και άφησε χώρο στην ξάνθη να κάνει παιχνίδι χωρίς βέβαια να καταφέρει να μας απειλήσει. Στο 87' ήρθε και το 2ο γκόλ για την ομάδα μας με τον υπέροχο συνδιασμό του Σανσόν με τον Κόκε! Στο 90' ο Γερμανάκος είπε όχι σε καθαρό πέναλντι πάνω στον Σανσόν για να μας εκνευρίσει για άλλη μια φορα. Πήραμε μια συμαντική νίκη βαθμολογικά αλλά και ψυχολογικά για την συνέχεια σε Ελλάδα και Ευρώπη. Σειρά έχει η Μπάγερν και η πρόκριση!

Στα τελευταία 4 ματς είναι ο 3ος αγώνας οπου δεχόμαστε γκόλ στο τέλος του αγώνα και σίγουρα η πίκρα είναι μεγάλη όταν χάνεις με αυτόν τον τρόπο είτε όλο τον αγώνα όπως έγινε με αεκ και λάρισα σήμερα ή την νίκη με την μπόλτον στην αγγλία. Νομίζω οτι σήμερα φάνηκε ξεκάθαρα οτι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση και όταν δεν παίζει η βασική ενδεκάδα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν είναι οτι ο ΑΡΗΣ ήταν τόσο κακός σήμερα αλλά οτι άφησαμε την λάρισα να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Παρόλο που στο 1ο ημίχρονο δεν είχαμε την υπεροχή σίγουρα δημιουργήσαμε περισσότερες και ουσιαστικότερες ευκαιρίες απο τους αντιπάλους μας αλλά δυστυχώς καμμία δεν οδήγησε σε γκόλ. Σίγουρα ο Κόκε δεν έχει πιάσει την περσινή του απόδοση και δείχνει οτι χρειάζεται βοήθεια στην επίθεση, ο καλός Κόκε θα είχε σκοράρει σήμερα με τις ευκαιρίες που του παρουσιαστήκανε. Πολλοί μπορεί να γκρινιάζουν με μερικές εμφανίσεις του Ιβιτς αλλά σήμερα φάνηκε οτι με τον Πρίττα η ομάδα μένει πίσω και δεν είναι αρκετά επιθετική. Μεγάλη η απουσία του Νέτο που μάλλον είναι ο μοναδικός κινητήριος μοχλός απο την άμυνα προς την επίθεση απο την δεξιά πλευρά.  Συγκλονιστική για άλλη μια φορά η κίτρινη κερκίδα οπου δεν απάντησε στις προκλήσεις των αντιπάλων και τα εδωσε όλα για να βοηθήσει την ομάδα μας. Εκνευριστικός ο διαιτητής έκλεισε τα μάτια σε πολλά φάουλ γύρω απο την περιοχή πανω στον Κόκε, όπως και την περίπτωση πέναλντι πάνω στο Χαβίτο. Αυτός όμως που μας εξόργισε όλους ήταν η φάση του 93' όπου είδαμε 2 χέρια και στην συνέχεια ανατροπή του Κουλοχέρη(!?!?). Και αν το 2ο χέρι είναι αμφισβητούμενο το 1ο χέρι όσο και η ανατροπή φάνηκαν καθαρά στο replay. Ξεπληρώθηκε το "γραμματιο" στην λάρισα... Σημαντική βαθμολογική απώλεια η σημερινή που ρίχνει την ομάδα μας στην 6η θέση. Τώρα είναι η στιγμή που όλοι πρέπει να δείξουμε ψυχραιμία και να μην τρέξουμε να καταστρέψουμε απο μόνοι μας οτι χτίσαμε τον τελευταίο καιρό. Το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα και σίγουρα διοίκηση και προπονητής έχουν εντοπίσει τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος και θα προβούν στις κατάλληλες κινήσεις για να τα λύσουν.

Σαφώς καλύτερος  ο ΑΡΗΣ μπήκε ορεξάτος απο την αρχή του αγώνα και πίεσε για να φτάσει στο γκόλ το οποίο ήρθε στο 32' με κεφαλιά του Ρονάλντο Γκιάρο! Πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και όργανωση παιχνιδιού σε όλη την διάρκεια του αγώνα με καθαρά επιθετικούς προσανατολισμούς που οδήγησαν στην δημιουργία πολύ καλών ευκαιριών για γκόλ! Αν και το παιχνίδι ηταν ένας μονόλογος για την ομάδα μας και η Βέροια έδειχνε ανήμπορη να αντιδράσει οι παίκτες μας χάνανε την μια ευκαιρία μετά την άλλη καταστρέφωντας καθε προσπάθεια για γκόλ στο τέλος. Αποκορύφωμα των χαμένων ευκαιριών ήταν η διπλή προσπάθεια του Ιβιτς στο τέλος του 1ου ημιχρόνου, το χαμένο πέναλντι του Ιβιτς και το "στραβό" σουτ του Παπαδόπουλου σε σχεδόν κενή εστια στην συνέχεια του άστοχου πέναλντι! Ευτυχώς για μας δεν επαληθεύτηκε ο νόμος του ποδοσφαίρου και παρόλο που χάσαμε αμέτρητες ευκαιρίες δεν δεχθήκαμε γκόλ και γενικά δεν κινδυνεύσαμε σχεδόν καθόλου σε όλη την διάρκεια του αγώνα κρατωντας ευκολα το τελικό 1-0. Με τέτοιους αντιπάλους σαν την Βέροια η ομάδα θα πρέπει πάντα να δείχνει την ανωτερότητα της και σαφώς βέβαια να καταφέρνει να τελειώνει τις φάσεις πετυχαίνοντας περισσότερα γκόλ. Τα συγχαρητήρια μου στην ΠΑΕ ΑΡΗΣ που όταν άρχισε να βρέχει άνοιξε την θύρα 9 για να "γλιτώσουν" μερικοί οπαδοί της θύρας 3 απο την βροχή. Φυσικά η πλειοψηφία του κόσμου στην 3 έμεινε στην θέση του και συνέχιζε να τραγουδάει για την Αρειανάρα μας! Εγώ βρήκα μια καλή ευκαιρία για να παρακολουθήσω 1 ημίχρονο απο την θύρα 9. Καταπληκτική κερκίδα! Πραγματικά ηταν σκέτη απόλαυση να βλέπεις τον αγώνα απο εκεί ψηλα ( και χωρίς να βρέχεσαι :-) ) και ακόμη πιο εκπληκτικό είναι η ακουστική που υπάρχει κάτω απο το σκέπαστρο! Μου θύμισε την εκδρομή στην Ρώμη οπου και σε εκείνο το γήπεδο υπήρχε μια ιδιαίτερη ακουστική στον χώρο και οι κραυγές μας είχαν ξεσηκώσει τους πάντες! Και πάλι τα συγχαρητηρια μου στην ΠΑΕ ΑΡΗΣ για αυτήν την κίνηση. Και κατι ακόμα, ρε μάγκες όλοι ΑΡΗΣ είμαστε για αυτο καλό είναι τα νεύρα σας να τα αφήνετε έξω απο το γήπεδο!

Χωρίς να μείνω ιδιαίτερα στο τελικό αποτέλεσμα μιας και θα μπορούσαμε να το είχαμε κερδίσει ή και χάσει με τις φάσεις που δημιουργήθηκαν και απο τις 2 ομάδες, θα σταθώ στην πολύ κακή εμφάνιση! Πραγματικά ηταν η χειρότερη εμφάνιση απο την στιγμή που ανέλαβε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς. Έλειψη πάθους(απο τους περισσότερους), κακή εώς ανύπαρκτη οργάνωση στο παιχνίδι μας, πολλά παιδαριώδη λάθη και υπερβολικές ατομικές ενέργειες χωρίς αρχή και τελός. Πραγματικά δεν μπορώ να πώ οτι έστω και για 5 λεπτά η ομάδα έδειξε το καλό της πρόσωπο ή γενικά να κρατήσω κατι θετικό απο το χθεσινό παιχνίδι. Ελπίζω να ήταν απλά μια κακή παρένθεση στις καλές εμφανίσεις της ομάδος μας γιατι ομάδες σαν τον χθεσινό Αστέρα Τρίπολης θα πρέπει να τις κερδίζουμε για πλάκα. Συγκλονιστική η παρουσία των φιλάθλων μας στην Τρίπολη που δώσανε δυναμικό παρών στην κερκίδα και δεν σταματήσανε να εμψυχώνουν τους παίκτες μας ούτε λεπτό! Αν και κανονικά(σύμφωνα με τον συμπολίτη) δεν θα έπρεπε να πάρουμε τα εισητήρια γιατι μας δώσανε λίγα... :-) Παρόλη την απογοητευτική χθεσινή εμφάνιση δεν ξενερώνουμε και πιστεύουμε σε αυτήν την ομάδα γιατί μας έχει αποδείξει φέτος οτι είναι έτοιμη για μεγάλες επιτυχίες. Ραντεβού λοιπόν το επόμενο σαβ/κο στο Κλεάνθης Βικελίδης με αντίπαλο την βέροια!

 Την πολυπόθητη νίκη κατάφερε και πήρε η ομάδα μας στην κρήτη απέναντι στον εργοτέλη! Κακή εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο με την ομάδα μας να έχει αφήσει στην Θεσσαλονίκη τον καλό της εαυτό άφησε τον εργοτέλη να κάνει παιχνίδι με αποτέλεσμα να έχουμε ελάχιστη κατοχή μπάλας και κατα συνέπεια και σαφώς λιγότερες ευκαιρίες απο τον αντίπαλό μας. Στο 2ο ημίχρονο βελτιώθηκε ελαφρώς η παρουσία μας στο γήπεδο και αυτό ηταν απλά αρκετό για να δημιουργήσουμε κάποιες ευκαιρίες και να φτάσουμε στο γκόλ που οδήγησε στην πρώτη μας φετινή νίκη στην σουπερλίγκα.Όπως έγραψα και πριν τον αγώνα αυτή η ομάδα χρειάζεται απλά να πιστέψει στις δυνάμεις της και να δείχνει την ίδια σοβαρότητα σε κάθε αγώνα. Πρέπει να είμαστε πάντα ψύχραιμοι και να μην αφήνουμε ούτε τον διαιτητή να μας βγάζει εκτός ρυθμού. Για άλλη μια φορα ο διαιτητής ήταν πολύ κακός και έδειξε υπερβολική ανοχή στα σκληρά μαρκαρίσματα των κρητικών. Δύστυχώς για τον διαιτητή της αναμέτρησης σχεδόν κάθε replay στα σκληρά μαρκαρίσματα των αντιπάλων πιστοποιούσε τα λάθη του... Εκεί όμως που δεν έδειξε καθόλου ανεκτικότητα ήταν η υπερβολική 2η κίτρινη κάρτα και αποβολή του Ιβιτς. Παρόλα αυτα πιστεύω οτι ο εργοτέλης είναι απο τις χειρότερες ομάδες του φετινού πρωταθλήματος και οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα εκτός απο την νίκη θα ήταν αποτυχία. Σημαντικό για μια ομάδα είναι ακόμη και σε κακή μέρα να καταφέρνει να κερδίζει αλλά σίγουρα περιμένουμε πιο πολλά μέσα στο γήπεδο απο αυτήν την ομάδα!

Σε ένα άκρως σαδιστικό για όλους τους Αρειανούς παιχνίδι, η ομάδα κατάφερε να μας πάει από την κόλαση στον παράδεισο και τελικά να μας οδηγήσει στο απόλυτο τίποτα παρατείνοντας και αγωνιστικά την αμηχανία και το μούδιασμα που βιώνουμε στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ εδώ και αρκετές ημέρες. Χάρη στη βοήθεια της τύχης, τον ποδοσφαιρικό εγωισμό και ταλέντο του Α.Τάτου η ομάδα μας από εκεί που φαινόταν να έχει παραδοθεί στην ανωτερότητα του Εργοτέλη κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι και να βρεθεί μια ανάσα από μια ανατροπή τεράστιας βαθμολογικής και ψυχολογικής σημασίας.  Και όμως σαν οι παίκτες να μην μπορούσαν να πιστέψουν στην τροπή που είχε πάρει το παιχνίδι και δείχνοντας τη γνωστή ποδοσφαιρική αφέλεια που χαρακτηρίζει την ομάδα μας κυρίως στην αμυντική της λειτουργίας δεν μπόρεσε να αντέξει και στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων δέχθηκε την ισοφάριση. Ένα αποτέλεσμα που δεν αλλάζει απολύτως τίποτα και απλά παρατείνει την αγωνία μας.

Καθαρά αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ θα μπορούσε να πει κανείς ότι επανέλαβε ακριβώς την ίδια εμφάνιση της προηγούμενης αγωνιστικής με τον Πανθρακικό. Δεν μπόρεσε  να ελέγξει τον ρυθμό, δεν μπόρεσε να αγχώσει τον αντίπαλο και οι φορές που κατάφερε να απειλήσει ήταν ελάχιστες. Την ίδια στιγμή που αν και τα 3 αμυντικά χαφ που επέλεξε ο Μιλίνκοβιτς έχουν κυρίως αμυντικά χαρακτηριστικά δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τις επελάσεις των παικτών του Εργοτέλη και το 0-0 του Α' ημιχρόνου έμοιαζε κυρίως αποτέλεσμα της καλής εμφάνισης του Διούδη αλλά και της τύχης μιας και ο Εργοτέλης είχε 2 δοκάρια. Ίδια εικόνα και στην επανάληψη μόνο που η τύχη σταμάτησε να μας χαμογελάει και ο Εργοτέλης έκανε το 2-0. Εκεί λοιπόν που το παιχνίδι έμοιαζε χαμένο ο Μιλίνκοβιτς αποφάσισε να περάσει τον Α.Τάτο με αποτέλεσμα να αλλάξει δραματικά η εικόνα της ομάδος μας και από το πουθενά να προηγούμαστε με 2-3. Η είσοδος του Πουλίδο λίγο πριν τη λήξη του αγώνα έμοιαζε με λογική κίνηση από τον Σέρβο που θέλησε να θωρακίσει την άμυνα μας και να κλειδώσει το νικηφόρο αποτέλεσμα. Δυστυχώς ο Ισπανός αμυντικός με την κακή αντίδραση του στο τελευταίο λεπτό του αγώνα πιστοποίησε την κακή περίοδο που διανύει και δικαίωσε όλους αυτούς που υποστηρίζουν ότι ο φετινός Πουλίδο είναι ανάξιος εμπιστοσύνης. Το ότι ο Εργοτέλης πριν την ισοφάριση είχε άλλη μια σπουδαία ευκαιρία που κατέληξε στο δοκάρι δείχνει ότι γενικά η άμυνα μας πελαγοδρομούσε και οι παίκτες μας αδυνατούσαν να πιστέψουν στη νίκη. Δεν ξέρω αν απλά ο Μιλίνκοβιτς δεν πρόλαβε να περάσει νωρίτερα τον Α.Τάτο αλλά το να ρισκάρεις τη συμμετοχή ενός τραυματισμένου παίκτη 25' πριν τη λήξη του αγώνα με το σκορ 2-0 μόνο λογικό δεν φαντάζει. Όπως γεννάει απορίες το ότι ο Α.Τάτος που όπως αποδείχθηκε μπορούσε να αγωνιστεί δεν πέρασε από την αρχή του Β ημιχρόνου όταν το σκορ ήταν 0-0.  Πολλά τα ερωτηματικά γύρω από τον τρόπο που διαχειρίζεται το υλικό του ο Ζ.Μιλίνκοβιτς και κυρίως για τις σχέσεις του με τους Ισπανούς. Σήμερα φάνηκε ότι παίκτες με προσωπικότητα όπως είναι ο Α.Τάτος, ο Σ.Ουντότζι αλλά και ο Ντ.Αγκάνθο είναι απαραίτητοι για την ομάδα ακόμη και αν αγωνίζονται με ένα πόδι. Για αυτό λοιπόν θα πρέπει να "πεισθεί" ο Αγκάνθο έστω για λίγα λεπτά να σφίγγει τα δόντια όπως τόσες φορές έχει κάνει κατά το παρελθόν και να βοηθήσει την ομάδα. Κατά τα άλλα κρατάμε την αγωνιστική ανάσταση του Α.Τάτου και την παρουσία του Μανιά για ακόμη ένα παιχνίδι. 

Η ισοπαλία δεν είναι αρκετή για να βοηθήσει αυτή την ομάδα να επουλώσει τις πληγές της. Ο τρόπος μάλιστα που ήρθε αυτό το 3-3 φανέρωσε τη γύμνια της ομάδος. Το να ρίξεις τις ευθύνες στον Μιλίνκοβιτς μπορεί ως ένα σημείο να ξενίζει αλλά με αυτά τα αποτελέσματα και με την αδυναμία του Σέρβου να εμπνεύσει τους "πρωτοκλασάτους" παίκτες της ομάδος να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό ίσως να πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε και την προοπτική αντικατάστασης του. Μπορεί υπό διαφορετικές συνθήκες να ήταν εξαιρετικός, με τις υπάρχουσες όμως δείχνει να μην μπορεί να ανταπεξέλθει. Όπως κάτι ανάλογο ισχύει και για τη διοίκηση Ηλιάδη που μέσα στο πλαίσιο του γνωστού καθησυχασμού μας είχαν ενημερώσει ότι έχουν κάνει τις κινήσεις τους για το πρόβλημα με τη διαιτησία. Το τι αποτέλεσμα είχαν αυτές οι κινήσεις το είδαμε και σήμερα όπου πιο καθαρή περίπτωση για χέρι δύσκολα θα βρει να σφυρίξει ο Τριτσώνης. Αλλά ας μην ξεχνιόμαστε ότι η διοίκηση Ηλιάδη δεν φέρει ευθύνη μιας και κάνει ότι καλύτερο μπορεί και είναι σε όλα συνεπής.  Η φετινή χρονιά θυμίζει ολοένα και περισσότερο την περσινή. Μάλιστα θα μπορούσε να πει κανείς ότι πράγματα είναι σαφώς χειρότερα και ότι οι περσινές αστείες διοικητικές κινήσεις πανικού με συχνές ομιλίες του κάθε τυχαίου παράγοντα στους παίκτες, οι συνεχόμενες αλλαγές προπονητών και τα γεύματα συσπείρωσης των συνταξιούχων ήταν σαφώς καλύτερα από το απόλυτο τίποτα της διοίκηση Ηλιάδη. Εκεί μας έχουν καταντήσει. Μετά τον Κοέλιο να ψάχνουμε και τον Ψηφίδη να οργανώσει τραπέζι... Το θέμα είναι τι θα κάνουμε εμείς. Θα περιμένουμε 3 αγωνιστικές πριν το τέλος ή θα αναλάβουμε δράση από τώρα!

Μόνο ως ασέβεια προς τον κόσμο του ΑΡΗ μπορεί να χαρακτηριστεί η σημερινή εμφάνιση της ομάδος που χωρίς ίχνος ντροπής και φιλότιμου αντιμετώπισαν εντελώς σαν αγγαρεία το παιχνίδι με τον Εργοτέλη γράφοντας εκεί που δεν πιάνει μελάνι τους 3500 Αρειανούς που βρήκαν το ψυχικό σθένος να παραβρεθούν στο γήπεδο. Κάτι που θα μπορούσε να αποφευχθεί αν ο Σ.Παπαδόπουλος σε συνεννόηση με τους παίκτες του και σε συνεργασία με την διοίκηση μας ενημέρωναν εξαρχής ότι δεν έχουν την διάθεση να παλέψουν τα εναπομείναντα παιχνίδια και ότι απλά θα δοθεί χρόνος σε παίκτες που δεν πήραν ευκαιρίες και σε πειραματικά σχήματα... Φυσικά με αυτή τη λογική θα έπρεπε να υπάρχει και ένα συμβολικό εισιτήριο, αν όχι ελεύθερη είσοδος μιας και από την στιγμή που δεν βλέπεις την ομάδα σου να παλεύει για τη νίκη και σίγουρα δεν μπορεί να σου προσφέρει θέαμα, ποιος ο λόγος να υπάρχει το εισιτήριο...

Ότι και να πούμε για το παιχνίδι είναι λίγο. Μόλις στα πρώτα 5' όλοι καταλάβαμε ότι δεν υπήρχε η παραμικρή διάθεση από τους παίκτες μας να παλέψουν για τη νίκη με αποτέλεσμα στο πρώτο ημίχρονο ο Εργοτέλης να κάνει το παιχνίδι του, να πετύχει 2 γκολ ενώ θα μπορούσε να πετύχει και άλλα. Στην επανάληψη όπου οι παίκτες του Εργοτέλη έριξαν ταχύτητα και οι δικοί μας πήραν μέτρα φάνηκε ότι με την ψυχολογία που κατέβηκαν να αγωνιστούν δεν  υπήρχε περίπτωση να κάνουν κάτι καλύτερο. Επί 90' μόλις 2 ευκαιρίες δημιούργησαν, ενώ τα δεκάδες άστοχα γεμίσματα και τα κακοχτυπημένα  στημένα  απλά ήταν απόδειξη της κακής αγωνιστικής κατάστασης ολόκληρης της ομάδος. Λογικό είναι όταν σε βρίσκουν σε τέτοια τραγική κατάσταση ομαδούλες σαν τον Εργοτέλη να εκμεταλλεύονται την κατάσταση, να σε κερδίζουν πανάξια μέσα στην έδρα σου και παράλληλα να σου πουλάνε και τρέλα με αχρείαστες αστείες καθυστερήσεις σε ένα παιχνίδι που και 4 ημίχρονα ακόμη να είχε το αποτέλεσμα δεν θα άλλαζε...

Δεν νομίζω να είναι υπερβολικό να ζητάμε από τους παίκτες μας να παλεύουν μέσα στο γήπεδο παρόλο που έχουν κριθεί τα πάντα. Από την άλλη αυτή η εικόνα μέσα στο γήπεδο αντικατοπτρίζει στο απόλυτο την εξωαγωνιστική μας εικόνα με το διοικητικό χάος και μια "παρέα" που υβρίζει τους πάντες χωρίς να παίρνει ξεκάθαρη θέση για το τι θέλει για την επόμενη ημέρα του ΑΡΗ. Τον ποιον δεν θέλουν τον έχουν καταλάβει και οι πέτρες. Το τι θέλουν για την επόμενη ημέρα θα μας το πουν καμιά φορά ή οι ύβρεις και ο καταλογισμός ευθυνών είναι αρκετά για την επανεκκίνηση του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ;

Εντυπωσιακή ανατροπή μέσα σε 45' κατάφερε να κάνει η ομάδα μας επεκτείνοντας το νικηφόρο σερί στις 4 νίκες και απολαμβάνοντας από νωρίς στο πρωτάθλημα την μοναξιά της κορυφής. Παιχνίδι με ξέφρενο ρυθμό  και νίκη απέναντι σε μια καλοδουλεμένη ομάδα όπως παρουσιάστηκε σήμερα ο Εργοτέλης που θα πρέπει όμως να μας γίνει μάθημα αυτό το γρήγορο 2-0 ώστε να μην ξανασυμβεί στη συνέχεια.

Η διστακτικότητα με την οποία προσέγγισε το παιχνίδι η ομάδα μας στο ξεκίνημα του αγώνα σε συνδυασμό με την εντυπωσιακή μαχητικότητα που έδειξαν οι αντίπαλοι οδήγησε σε αυτό το 2-0 μόλις από το 25΄ . Αν και θα μπορούσαμε να είχαμε ανοίξει πρώτοι το σκορ με την φάση του Πασσά αλλά και να μειώσουμε στο 27' με την μοναδική ευκαιρία του Κάσσου ο ΑΡΗΣ δεν ήταν αυτός που έπρεπε μέσα στο γήπεδο. Στο Β ημίχρονο όμως οι παίκτες του Δ.Σπανού μπήκαν αποφασισμένοι να αλλάξουν τη ροή του αγώνα και αποδίδοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο κυρίως στο επιθετικό κομμάτι έφθασαν στην ολική ανατροπή!  Την αρχή έκανε ο Ντούνης με πλασάρισμα μέσα από την μεγάλη περιοχή στο 53',  στο 71΄ο Πλατέλλας έκανε από την άσπτρη βούλα το 2-2 από πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος μετά όμως από εξαιρετική ενέργεια του Διαμαντόπουλου ενώ το 2-3 έγινε από τον Πλατέλα που πήρε την πάρε βάλε πάσα του Ντούνη! Ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι πέρα από τα 3 γκολ η ομάδα μας έχασε σωρεία άχαστων ευκαιριών που δεν στοίχισαν.

Άρεσε ο ΑΡΗΣ μετά το 25', εντυπωσίασε στην επανάληψη. Αυτή η νίκη όμως θα πρέπει να μας διδάξει για τη συνέχεια γιατί ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε ο Σπανός το παιχνίδι(θύμισε κάτι από Τρίκαλα) αλλά και η νωθρότητα που έδειξαν οι παίκτες μας στο ξεκίνημα δεν πρέπει να ξανασυμβούν. Η ομάδα πήρε τους 3 βαθμούς και έτσι ακριβώς πρέπει να συνεχίσει μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος! Έτσι ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ πόνεσε τους!

ΥΓ. Για αυτούς που θέλουν να βάζουν τις γραμμές οφσάιντ στις οριακές φάσεις υπέρ του ΑΡΗ ας κάνουν τον κόπο να τις βάλουν και στα 4 από τα 5 οφσάιντ που έδωσε ο "τυφλός" επόπτης του πρώτου ημιχρόνου.