Σε ένα σχεδόν γεμάτο Παλέ ο ΑΡΗΣ μας έκανε το 7 στα 7 κερδίζοντας χωρίς να δυσκολευτεί το Λαύριο! Η ομάδα έδειξε ένα καλό πρόσωπο στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, δεν δυσκολεύτηκε να πάρει από νωρίς διαφορά και με τους Καββαδά, Ζάρα και Κάμινγκς να κάνουν την διαφορά πήρε την έβδομη σερί νίκη. Μια νίκη που ήταν απαραίτητη για να κάνει η ομάδα ήρεμη γιορτές και να προετοιμαστεί όσο το δυνατό καλύτερα για τα δύσκολα παιχνίδια του Ιανουαρίου.

Η πρώτη παρουσία της ομάδος απαλλαγμένη από τον Μάρμπλ άφησε καλές εντυπώσεις επιβεβαίωνοντας την άποψη που ήθελε τον Αμερικανό να δημιουργεί περισσότερο πρόβλημα παρά να βοηθάει στον τρόπο παιχνιδιού μας. Η απουσία του έδωσε χρόνο σε άλλους παίκτες όπως ο Θ.Ζάρας που δεν άφησε την ευκαιρία χαμένη και επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις. Από κοντά σε απόδοση και ο Κάμινγκς που ναι μεν σκόραρε αλλά σίγουρα θέλει πολύ δουλειά ακόμη για να κατανοήσει πως πρέπει να μοιράζει την μπάλα συχνότερα και καλύτερα. Αυτός όμως που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Καββαδάς που με 9 στα 9 δίποντα ήταν ο ογκόλιθος κάτω από το καλάθι που θέλει ο ΑΡΗΣ σε κάθε παιχνίδι.  Φυσικά το ότι είχε στο πλευρό του και έναν πολύ καλό για ακόμη ένα παιχνίδι Β.Ξανθόπουλο πέρα από το 3/4 σουτ τριών πόντων μοίρασε και 5 ασίστ έπαιξε το ρόλο του. Βοήθησαν και οι Ντραγκίσεβιτς, Γιάνκοβιτς και Σίμτσακ για να έρθει αυτή η εύκολη νίκη σε αντίθεση με τον Τζένκινς που κινήθηκε σε ρηχά νερά και κατάφερε σε 17' αγώνα να έχει 4 ασίστ και 4 χαμένες προσπάθειες για τρίποντο. Μια ευχάριστη έκπληξη στην σημερινή αναμέτρηση ήταν η επανεμφάνιση του Μπάκνερ που παρά τις αρχικές προβλεψεις αποθεραπεύτηκε σαφώς πιο γρήγορα. Τώρα το αν θα μπορέσει στη συνέχεια να προσαρμοστεί και να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα ή θα συνεχίσει έτσι ως το τέλος θα φανεί στα επόμενα παιχνίδια.

Αν και οι αντίπαλοι μας στις εφτά σερί νίκες ήταν χαμηλής δυναμικότητας ομάδες και δεν εντυπωσιάσαμε(εκτός από τους αγώνες με τον Κολοσσό και τον Απόλλων) με το μπάσκετ που παίξαμε, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η ομάδα έχει βελτιωθεί και αρχίζει να αποκτάει κάποιες σταθερές στο παιχνίδι της. Ίσως και ο Πρίφτης να κατανοήσε ότι προέχει το σύνολο και όχι η προσαρμογή συγκεκριμένων παικτών και κάπως έτσι να έχουμε καταλήξει στον ΑΡΗ των τελευταίων αγωνιστικών. Το αν με αυτή την παρουσία μπορούμε να πετύχουμε και κάτι παραπάνω θα φανεί μέσα στο επόμενο μήνα. Άλλωστε νομίζω ότι ο καθένας σήμερα κατάλαβε ότι αυτή η πολυδιαφημιζόμενη ΑΕΚ δεν είναι και τόσο αχτύπητη όσο μας την παρουσιάζουν. Καλές γιορτές και μακάρι από τη νέα χρονιά το Nick Galis Hall να γεμίζει σε κάθε παιχνίδι όπως γέμισε σήμερα!

ΥΓ. 100 προπονητές να ρωτούσες από ποιον θα ξεκινούσες την πεντάδα, οι 99 θα σου έλεγαν από τον Γιάνκοβιτς...

ΥΓ2. Καλό είναι να διαχωρίζουμε τον "πόλεμο" προς τη διοίκηση με την κριτική για τα κακώς κείμενα γιατί με το να κρύβεις τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι δουλειά δεν γίνεται... Για πολλοστή φορά η ΚΑΕ έδειξε την ανοργανωσιά της, ταλαιπωρόντας με απίστευτη απάθεια τον κόσμο που αποφάσισε σήμερα να δει ΑΡΗ. Αιτίες και δικαιολογίες πάντα υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν αλλά το θέμα είναι τι κάνεις εσύ για να προλαμβάνεις καταστάσεις. Όποιος έχει επιχειρήσει να πάρει ποτέ εισιτήριο από τα ταμεία καταλαβαίνει...

ΥΓ3. Ανάξιες αναφοράς οι γκρίνιες για την μη επίτευξη της κατοστάρας. Προφανώς αρκετοί φίλοι της ομάδος μας έχουν ξεχάσει πως μια ομάδα πετυχαίνει 100 πόντους. Πάντως όχι με τον τρόπο που θέλαμε σήμερα...

Με μια πολύ soft εμφάνιση σαφώς κατώτερη του αναμενομένου, η ομάδα μας γνώρισε εύκολα την ήττα στο ντέρμπι(θεωρητικά) με την ΑΕΚ. Μια ήττα που δίνει προβάδισμα στην ΑΕΚ για την 3η θέση αλλά αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα μιας και η εικόνα του ΑΡΗ μας είναι αυτή που πληγώνει περισσότερο. Ιδίως όταν σε λίγες ημέρες ακολουθεί το παιχνίδι του κυπέλλου όπου όπως έχει εξελιχθεί η φετινή σεζόν μοιάζει με την τελευταία ελπίδα για κάτι καλό.

Αν και περιμέναμε τον Ούκιτς και τον Ντίξον να σηκώσουν στις πλάτες τους την ΑΕΚ, δεν περιμέναμε σε καμία περίπτωση να δούμε τον ΑΡΗ μας να παίζει τόσο χαλαρά και φοβισμένα. Έλλειψη συγκέντρωσης σε άμυνα και επίθεση αλλά και μια αδικαιολόγητη αδράνεια σε πολλές φάσεις του αγώνα που έδιναν την εντύπωση ότι ο ΑΡΗΣ παίζει ένα αδιάφορο φιλικό παιχνίδι. Ακόμη και όταν στον πρώτο ημίχρονο φάνηκε να βρίσκει κάποιες λύσεις με την "βοήθεια" του πάγκου τα σχήματα που απέδιδαν άλλαζαν και δεν τα ξαναβλέπαμε ποτέ.  Στην ανέλπιστα καλή εμφάνιση του ο Μπάκνερ(δεύτερος καλύτερος παίκτης της ομάδος μας σύμφωνα με το ranking) αγωνίστηκε μόλις 10' για σχεδόν ανεξήγητους λόγους... Ο Τζένκιντς που ήταν σε άλλο γήπεδο πήρε 25' ενώ και ο Καββαδάς που έδειχνε να προβληματίζει τους ψηλούς της ΑΕΚ θα μπορούσε να αγωνισθεί περισσότερο. Όλα αυτά όμως έχουν λίγη σημασία όταν η ομάδα επιμένει να παίζει το ανορθόδοξα, χωρίς κάποιον παίκτη να οργανώνει το παιχνίδι αλλά με έναν Κάμινγκς που παίζει περισσότερο για τον εαυτό του παρά για την ομάδα. Σήμερα εκτός από τις γνωστές αδυναμίες φάνηκε ξεκάθαρα και η έλλειψη κάποιας ηγετικής φυσιογνωμίας που θα πάρει την ομάδα από το χεράκι και θα την οδηγήσει προς τη νίκη. Και όταν απουσιάζει μια ηγετική φυσιογνωμία τόσο εντός όσο και εκτός των 4 γραμμών τότε στα δύσκολα λογικό είναι να βλέπουμε αυτόν τον ΑΡΗ.

Σε κάτι παιχνίδια σαν το σημερινό καταλαβαίνεις καλύτερα πόσο χαμηλά έχει πέσει ο πήχης του συλλόγου. Επιλογές αγώνων, 20άρες που δεν μας χαλάνε και υπερ πάντων αγώνας για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ μέσα στην έδρα του την ΑΕΚ έστω και με μισό καλάθι... λες και είμαστε εμείς το αουτσάιντερ και θα είναι έκπληξη να κερδίσουμε για το κύπελλο... Δυστυχώς όμως ο κόσμος απλά ακολουθεί την "κεφαλή", και όταν την στιγμή που οι άλλοι ενώ είναι από πάνω σου και σου ρίχνουν εύκολα και 20 πόντους συνεχίζουν να ενισχύονται εσύ "πανηγυρίζεις" που τέλειωσε ο πρώτος γύρος και είσαι μέσα στους "στόχους" επειδή έχασε ο Κολοσσός, το Ρέθυμνο και ο μπάογκ(παίζει με ΠΑΟ αύριο)  τότε τα πάντα φαντάζουν λογικά... Άγνωστο το αν αυτή η ομάδα μπορεί στα δύσκολα, τουλάχιστον ας ελπίσουμε η σημερινή ήττα και ο τρόπος που ήρθε να πεισμώσουν τους παίκτες και τον προπονητή μας ενόψει του κυπέλλου. Το βέβαιο όμως είναι ότι σε μια εβδομάδα από τώρα θα είμαστε όλοι εμείς στο Παλέ για να τους σπρώξουμε με το ζόρι προς τη νίκη... γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς...

ΥΓ. Για αυτούς που αρέσκονται να αναλύουν τα χαστούκια που πέφτουν στους πάγκους των αντιπάλων ας αφιερώσουν και λίγο χρόνο για τα χάλια στον δικό μας πάγκο.

ΥΓ2. Όλα τα βλέμματα αύριο στραμμένα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας. Αν ο μπάογκ χάσει από τον Παναθηναϊκό τότε κλείνουμε τον πρώτο γύρο μόνοι στην 4η θέση! Δηλαδή μέσα στους στόχους μας! γιούπι!!!!

Την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος κατάφερε να πάρει ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι θρίλερ που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Η ομάδα είχε ψυχή, δεν εγκατέλειψε όταν το ματς φάνηκε να στραβώνει, πήρε δύναμη από την κερκίδα και πάτησε για ακόμη μια φορά το αεκάκι! Δικαιολογημένοι, τρελοί πανηγυρισμοί στο Παλέ από παίκτες, τεχνικό τιμ, διοίκηση και κόσμο μιας και η σημερινή νίκη δίνει ελπίδα για κάτι κάλο σε μια χαμένη(όπως φαινόταν ως τώρα) χρονιά γεμάτο λάθη και ατυχίες.

Κάτι από τον ημιτελικό με τον Πανιώνιο στο Παλέ πριν 3 χρόνια θύμισε ο ΑΡΗΣ μας με το εκρηκτικό του ξεκίνημα δείχνοντας αποφασισμένος να καθαρίσει το παιχνίδι πολύ πιο εύκολα από ότι θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος οπαδός της ομάδος.  Η ευστοχία στα μακρινά σουτ, η καλή άμυνα και η διψήφια διαφορά που χτίσαμε από νωρίς έδειχνε ότι πατούσαμε καλά. Σε εκείνο όμως το σημείο το υπερβολικό ροτέισον αποσυντόνισε την ομάδα και μαζί με την προκλητική διαιτησία έδωσαν την ευκαιρία στην ΑΕΚ να μπει στο παιχνίδι. Στο Β ημίχρονο η ΑΕΚ προσπάθησε να ξεφύγει στο σκορ(+8) και εκεί ακριβώς ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και με μπροστάρηδες τους Τζένκινς, Γιάνκοβιτς και Κάμινγκς κατάφεραν να γυρίσουν το παιχνίδι. Στο θρίλερ των τελευταίων δευτερολέπτων ο Ούκιτς πέτυχε ένα πολύ δύσκολο και τυχερό καλάθι αλλά ο Κάμινγκς με μια εξαιρετική προσπάθεια γεμάτο δύναμη και αυτοπεποίθηση έστειλε τον ΑΡΗ στον τελικό! Αναμφισβήτητα κορυφαίος ο Κάμινγκς που πέτυχε κρίσιμους πόντους, πολύ καλός και ο Τζένκινς που σήμερα εκτός από πόντους έπαιξε καλή άμυνα, βοήθησε στα ριμπάουντ και είμαι μια γεμάτη εμφάνιση. Ο Γιάνκοβιτς μπορεί να μην ήταν πολύ εύστοχος σήμερα αλλά βοήθησε πάρα πολύ σε όλους τους τομείς. Ενώ και ο Μπάκνερ στο τελευταίο(?!?!) του παιχνίδι με την κιτρινόμαυρη φανέλα ήταν ουσιαστικός στο παιχνίδι του. Σημαντική ήταν και η βοήθεια που πρόσφεραν από τον πάγκο οι Σίμτσακ και ο Ξανθόπουλος. Όσο για τον κόουτς μας μπέρδεψε λίγο με το ροτέισον του, τον παραγκωνισμό του Καββαδά και την μη χρησιμοποίηση του Ξανθόπουλου στα τελευταία λεπτά που θα μπορούσε να βοηθήσει σε άμυνα και επίθεση αλλά το αποτέλεσμα έστω και οριακά ευτυχώς για όλους μας τον δικαίωσε!

Σπουδαία η σημερινή βραδιά για όλους τους Αρειανούς ανεξάρτητα από τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες του καθενός. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα πρέπει να σταθούμε στη σημερινή νίκη λες και πετύχαμε κάτι παραπάνω από το δικαίωμα στην διεκδίκηση ενός τίτλου. Αυτός είναι ο βασικός στόχος και η πρόκριση ήταν απλά το απαραίτητο βήμα. Ας σοβαρευτούμε λιγάκι σαν ομάδα, ας σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας και ας γίνουν οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν ώστε ο ΑΡΗΣ να κατέβει ως διεκδικητής του κυπέλλου και πάνω στο πάρκε και όχι μόνο στην θεωρία. Άλλωστε αν η διοίκηση, το τεχνικό τιμ και οι παίκτες φτιάχτηκαν σήμερα με τον κόσμο και τα γούστα μετά την λήξη του αγώνα, ας απλά σκεφτούν τι έχει να γίνει αν σηκώσουμε και μια κούπα ύστερα  από τόσα χρόνια!

ΥΓ. Βελτιωμένος ο Μπάκνερ στα τελευταία παιχνίδια αλλά εξακολουθεί να απέχει πολύ από τον σέντερ που είχαμε στο μυαλό μας όταν αποκτήθηκε το καλοκαίρι. Πόσο δε μάλλον και για τον παίκτη με το μεγαλύτερο συμβόλαιο στον φετινό ΑΡΗ. Πακετάκι, κορδελίτσα, φιογκάκι και άντε γειά...

ΥΓ2. Πραγματικά πολύ κακοί οι Έλληνες διαιτητές...

Με κεκτημένη ταχύτητα από την νίκη επί της Στρασμπούργκ η ομάδα μας ξεπέρασε εύκολα και το εμπόδιο του Προμηθέα Πάτρων με τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του να έχουν στην άκρη του μυαλού τους τον μεγάλο τελικό. Μπορεί να μην πιάσαμε την απόδοση της περασμένης Τρίτης αλλά σε σχέση με άλλα παιχνίδια η εικόνα μας ήταν αρκετά καλή. Ο Κάμινγκς και ο Τζένκινς ήταν οι πρώτοι σκόρερ αλλά ο ενθουσιώδης Τζάκσον ήταν αυτός που με το παιχνίδι του αλλά και το πάθος του πάνω στο παρκέ έκλεψε την παράσταση!

Με τον ΑΡΗ φέτος να μοιάζει με διχασμένη προσωπικότητα και το πως θα κατέβει η ομάδα σε κάθε παιχνίδι να μοιάζει με άλυτο γρίφο ο αγώνας απέναντι στον ανεβασμένο Προμηθέα έκρυβε κινδύνους. Ευτυχώς όμως όσο περνούσε ο χρόνος η ομάδα έβρισκε λύσεις στην επίθεση και έσφιγγε την άμυνα της. Και αν στο τρίτο δεκάλεπτο προς στιγμή το ξέσπασμα του Γκίκα και του Φαγιέ έριξε  τη διαφορά γρήγορα ήρθε η αντίδραση από τον Κάμινγκς στην επίθεση και από τον Τζάκσον στην άμυνα και οι ισσοροπίες αποκαταστάθηκαν και η νίκη ήρθε όσο εύκολα όσο δείχνει και το τελικό σκορ. Με εξαίρεση ίσως τον Φλιώνη που βρέθηκε σε κακή ημέρα όλοι όσοι χρησιμοποιήθηκαν βοήθησαν σήμερα. Πολύ καλός ο Κάμινγκς του δευτέρου ημιχρόνου που έχασε μόλις 1 σουτ, εξαιρετικός ο Τζάκσον που συνεχίζει να ανεβαίνει από παιχνίδι σε παιχνίδι και προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στην ομάδα με την ενέργεια που βγάζει πάνω στο παρκέ.

Για ακόμη ένα παιχνίδι ο κόσμος στο Παλέ ήταν περισσότερος από το αναμενόμενο κάτι που δείχνει ότι η συμμετοχή στον τελικό αλλά και ο ορισμός του τελικού στο Nick Galis Hall έχει λειτουργήσει ευεργετικά. Πλέον απομένει μόλις ένας αγώνας πριν τον μεγάλο τελικό. Ένας αγώνας πολύ πονηρός μιας και ο Δ.Πρίφτης θα πρέπει να βρει τον τρόπο ώστε να παρουσιάσει την ομάδα ανταγωνιστική στο ΣΕΦ ώστε να μην κλονιστεί η αυτοπεποίθηση πριν τον Παναθηναϊκό αλλά και χωρίς να πιέσει σωματικά τους παίκτες του. Το θετικό είναι ότι η ομάδα φαίνεται να αγωνίζεται με περισσότερη αυτοπεποίθηση και κάποια εσωτερικά μικροπροβλήματα να έχουν μείνει στην άκρη. 

ΥΓ. "Ανάμεικτη" η υποδοχή στον Β.Αγγέλου. Ευτυχώς υπήρξε και κόσμος που "νιώθει" και τον γιούχαρε... υπάρχει ακόμη ελπίδα!

ΥΓ2. ...και από την άλλη ακούς και διαβάζεις συνΑρειανούς να σου λένε για τα Τρίκαλα που παραλίγο θα κέρδιζαν την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. ...μάλλον δεν υπάρχει ελπίδα!

Καθοριστική νίκη για την κατάκτηση της 4ης θέσης πέτυχε η αγαπημένη μας ομάδα κόντρα στην Κύμη σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στο έξτρα πεντάλεπτο της παράτασης. Προβληματική η εικόνα της ομάδος στην μεγαλύτερη διάρκεια με πολλά τρίποντα και αρκετά παιδαριώδη λάθη αλλά ευτυχώς στα κρίσιμα ο Κάμιγνκς αποδείχθηκε ψύχραιμος και μας οδήγησε στη νίκη.

Αρκετά νωθρός παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι με την Κύμη να δείχνει αποφασισμένη να κάνει την έκπληξη που θα της εξασφάλιζε την παραμονή στην κατηγορία. Το 20-13 του πρώτου δεκαλέπτου αντικατόπτριζε πλήρως την κακή μας εικόνα. Στο δεύτερο δεκάλεπτο η άμυνα "έσφιξε" , στα ριμπάουντ υπήρχε περισσότερη μαχητικότητα ενώ και στην επίθεση επιτέλους αρχίσαμε να βρίσκουμε τον δρόμο προς το καλάθι. Το 25-38 και ο αέρας του +13 έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ θα έφθανε σε μια νίκη χωρίς ιδιαίτερο άγχος αλλά η Κύμη δεν είχε πει ακόμη την τελευταία της λέξη. Με πρωταγωνιστή τον Τσούπκοβιτς(!!!) η Κύμη επέστρεψε στο παιχνίδι και όταν ο ΑΡΗΣ προσπάθησε να ξεφύγει ξανά στο σκορ οι 3 διαιτητές έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να γυρίσουν το παιχνίδι. Στο τέλος φάνηκε η γύμνια της ομάδος και η έλλειψη ποιοτικών παικτών με προσωπικότητα μιας και μόνο ο Κάμινγκς ήταν ο μοναδικός ψύχραιμος παίκτης. Ευτυχώς τα εγκληματικά λάθη του Ξανθόπουλου και οι επιπόλαιες ενέργειες των υπολοίπων δεν στοίχισαν όπως και η αποβολή των Γιάνκοβιτς, Ντραγκίσεβιτς και Ζάρα  με 5 φάουλ.

3 μήνες περίπου είχαμε να κερδίσουμε εκτός έδρας και επιτέλους έστω και με αυτόν τον τρόπο το καταφέραμε. Το αν θα πρέπει να νιώθουμε ικανοποιημένοι που βλέπουμε την ομάδα μας που ξεκίνησε με φιλοδοξίες το καλοκαίρι να αγκομαχά να κερδίσει ομάδες σαν την Κύμη είναι άλλο θέμα. Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι ακόμη και σήμερα με την ομάδα να παραπαίει πάνω στο παρκέ, τον προπονητή να συνεχίζει να αδυνατεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα και την διοίκηση να δείχνει αντανακλαστικά χελώνας να υπάρχουν οι γνωστοί "κύκλοι" που να μιλάνε για την προσπάθεια της κατάκτησης της 4ης θέσης ώστε να μην φύγει ο κόουτς ως αποτυχημένος  και παράλληλα να θεωρηθεί σωστή η ανοχή που δείχνει η διοίκηση στο θέμα προπονητή... Ακόμη και την ημέρα των γενεθλίων του συλλόγου μας για αρκετούς συνΑρειανούς... το ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ Ο ΑΡΗΣ πάει περίπατο...

ΥΓ. Η σημερινή διαιτησία μάλλον ήταν το αποτέλεσμα των "παρασκηνιακών ενεργειών" που κάνει η διοίκηση για να προστατεύσει την ομάδα μας. Ξέρετε αυτά που γίνονται αλλά δεν μπορούν να μας τα πουν... όπως τονίζουν οι "υπνωτιστές" του κόσμου του ΑΡΗ.

ΥΓ2. Από τον προπονητή στη διοίκηση έχει πεταχτεί πλέον το μπαλάκι της ευθύνης για την κωλυσιεργία στην απόκτηση του ξένου. Έτσι είναι... οι μεγάλοι προπονητές απαιτούν, οι μικροί προπονητές αποποιούνται τις ευθύνες τους....

Άλλη μια ομάδα ανέδειξε ο φετινός ΑΡΗΣ με την σημερινή του ήττα προσφέροντας στην τοπική κοινωνία του Λαυρίου απολαυστικές στιγμές μιας και πέτυχαν την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία τους. Ο Κάμινγκς(25 πόντους και 9 ριμπάουντ) πάλευε μόνος του αλλά απέναντι του είχε κάποια δευτεροκλασάτοι Αμερικανάκια και κάποιον Περάκη(τον κάναμε γνωστό και αυτόν) που κατάφεραν να μας ταπεινώσουν και να κάνουν το οδικό ταξίδι της επιστροφής στη Θεσσαλονίκη ακόμη πιο επώδυνο για τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του.

Τον γνωστό φετινό ΑΡΗ είδαμε και σήμερα στο Λαύριο όπου όλα τα περίμενε από έναν Κάμινγκς. Και πως θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά μιας και όλο το επιθετικό πλάνο του Δ.Πρίφτη είναι είτε να κάνει τα δικά του ο Αμερικάνος είτε να βαρέσει κάποιος άλλος παίκτης τρίποντο. Τα 4 στα 14 τρίποντα του Ζάρα και του Κάμινγκς στην επίθεση από τα συνολικά 5 στα 22, τα 21 λάθη, τα μόλις 5 κλεψίματα σε αντίθεση με τα 15 κλεψίματα των αντιπάλων αντικατοπτρίζουν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα του ΑΡΗ μας. Αν στα παραπάνω προσθέσουμε την αναγκαστική(?!?!) συμμετοχή του Σίμτσακ λόγω του τραυματία Τζάκσον που φυσικά και έπρεπε να προστατευθεί και την αδιαφορία αρκετών παικτών που δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να ρισκάρουν με βεβιασμένες ενέργειες προστατεύοντας την στατιστική τους τότε εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς γιατί ο ΑΡΗΣ σήμερα γνώρισε άλλη μια ιστορική νίκη. Όχι ότι ήταν έκπληξη αλλά θέλαμε να πιστεύουμε ότι αυτοί που μιλάνε για δουλειά, φιλότιμο, προσπάθεια και βελτίωση το εννοούσαν και δεν μας παραμύθιαζαν όπως φάνηκε πάνω στο παρκέ.

Το χειρότερο από το να διαχειριστούμε την σημερινή ήττα είναι ο αναγκαστικός συμβιβασμός με ανθρώπους που για ανεξήγητους λόγους θα πρέπει να τους ανεχτούμε ως το τέλος. Τους φιλότιμους και τα καλά παιδιά που κάποιοι συνΑρειανοί μας ανέδειξαν με το μυαλό τους σε "σημαίες" του ΑΡΗ αλλά και έναν προπονητή δημόσιο υπάλληλο που χωρίς ίχνος ντροπής παραμένει στη θέση του γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι το παιχνίδι το έχει χάσει εδώ και πολύ καιρό και δεν μπορεί να κάνει κάτι για να διορθώσει την κατάσταση. Μάλιστα οι αοριστολογίες του και η μετατόπιση ευθυνών προς τη διοίκηση δείχνουν ακριβώς και ποια είναι η αξία του και η φιλοσοφία του ως προπονητής. Είτε του φέρουν παίκτη είτε τελειώσει την χρονιά με 1 ξένο όπως φαίνεται το ίδιο του κάνει... Όχι όμως για εμάς όπου από τον φετινό ΑΡΗ περιμέναμε πολύ περισσότερα. Όπως περισσότερα περιμέναμε και περιμένουμε από μια διοίκηση που την αγκαλιάσαμε από την πρώτη στίγμη...

ΥΓ. Ακόμη και με μόλις 2 ξένους έναντι των 6 ξένων του Λαυρίου ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε καλύτερο ρόστερ από τον αντίπαλο του. Όποιος όμως περιμένει να δει αυτούς τους παίκτες με  αυτόν τον προπονητή να αποδίδουν μάλλον έχει αυταπάτες... 

ΥΓ2. Μόλις 1 Αμερικάνος πάνω στο παρκέ, ταξίδι στην Αθήνα με πούλμαν... ο ΑΡΗΣ έχει αλλάξει επίπεδο... ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

ΥΓ3. Όταν παίκτης της ομάδος σου που μπλογκαρει στο επίσημο site του ΕΣΑΚΕ  έστω και στο χαβαλέ λέει ότι τώρα που δεν έχει παιχνίδι μεσοβδόμαδα για την Ευρώπη έχει περισσότερο χρόνο για να παίζει playstation τότε καταλαβαίνετε ποια είναι η νοοτροπία της φετινής ομάδος.

ΥΓ4. "Επιβραβεύτηκε" ο Φλιώνης για την καλή εμφάνιση στο προηγούμενο παιχνίδι.

ΥΓ5. Εκ των κορυφαίων του συμπολίτη οι 2 ξένοι που πήρε τις τελευταίες ημέρες.

ΥΓ6. Έλειπε ο Σανικίντζε...

Σπουδαία νίκη που οδηγεί στην 4η θέση με την λήξη της κανονικής διαρκείας πέτυχε πριν από λίγο η αγαπημένα μας ομάδα, σε ένα Παλέ που μπορεί να μην γέμισε αλλά ξεχείλιζε από πάθος! Οι παίκτες του Δ.Πρίφτη έβγαλαν μπασκετικό εγωισμό στο Β ημίχρονο, έπαιξαν δυνατά και κατάφεραν να γυρίσουν και να κερδίσουν  το παιχνίδι. Μια νίκη που την είχαμε ανάγκη με όλα βιώνουμε τον τελευταίο καιρό. Με την λήξη της αναμέτρησης ο Ν.Λάσκαρης όπου έδωσε μαζί με την οικογένεια του και το υπόλοιπο διοικητικό συμβούλο το παρών στο γήπεδο μίλησε για πολλά από αυτά που μας απασχολούν.

Με τους χειρότερους οιωνούς ξεκίνησε η αναμέτρηση με τον ΑΡΗ μας να είναι αρκετά χαλαρός στην άμυνα και την ΑΕΚ να βρίσκει με ευκολία τον δρόμο προς το καλάθι μας. Κάτι που μας ανάγκασε στο να κυνηγάμε το σκορ και τους αντιπάλους μας να διατηρούν με ευκολία μια διαφορά γύρω στους 10 πόντους. Ήταν φανερό ότι για να κερδίσουμε θα έπρεπε να παίξουμε πολύ πιο δυνατά στην άμυνα αλλά και να βγάλουμε ενέργεια στην επίθεση. Και αυτό ακριβώς έγινε με τους Ξανθόπουλο και Σίμτσακ να δίνουν τον καλύτερο εαυτό, τον Μούρτο και τον Ζάρρα να βοηθάνε αλλά και τον Κάμινγκς που στην επανάληψη βρήκε ρυθμό και άρχισε να φορτώνει το αντίπαλο καλάθι. Οι μόλις 10 πόντοι που πέτυχε η ΑΕΚ στο τρίτο δεκάλεπτο ήταν η απόδειξη της μεταμόρφωσης του ΑΡΗ ενώ το +8 που προηγηθήκαμε στο τέταρτο δεκάλεπτο ήταν το αποτέλεσμα του ξέφρενου ρυθμού που είχαν πάρει οι παίκτες μας από την κερκίδα! Στο τέλος παρά τα πολλά και επιπόλαια λάθη η ψυχραιμία του Γιάνκοβιτς από την γραμμή των βολών "κλείδωσε" τη νίκη.

Σήμερα ήταν από τις λίγες φορές φέτος που η ομάδα είχε ένταση, πάθος και αποφασιστικότητα. Στοιχεία που μας έχουν λείψει από την αρχή της χρονιάς. Η 4η θέση που ήταν εξαρχής ο αυτονόητος στόχος στην κανονική περίοδο έστω και την τελευταία στιγμή κατακτήθηκε. Το αν αυτή η εμφάνιση θα έχει και συνέχεια που μαζί με τον ερχομό του Σκοτ θα οδηγήσει σε κάτι  καλύτερο  ή θα είναι άλλη μια "φωτοβολίδα" που θα σβήσει θα φανεί στην πορεία. Αυτό που σίγουρα φάνηκε είναι ότι όλοι μας έχουμε ανάγκη καλές εμφανίσεις και νίκες ακόμη και αν υπάρχει ταβάνι που μας ξενερώνει... Ας τα δώσουν λοιπόν όλα για να μας προσφέρουν χαρά στα εναπομείναντα παιχνίδια. Άλλωστε όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ο κόουτς, μας το χρωστάνε...

ΥΓ. Εξίσου σημαντικό με τη νίκη ήταν και η παρουσία του Ν.Λάσκαρη. Ναι μεν καλά έκανε ο πρόεδρος και έβαλε κάποια πράγματα στη θέση τους αλλά καλό είναι αυτό το επικοινωνιακό πρόβλημα στο οποίο αναφέρθηκε και παραδέχθηκε να προσπαθήσει να το λύσει. Άλλωστε αν δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες και το πρόσφορο έδαφος κανένας δημοσιογράφος είτε είναι επιπόλαιος είτε είναι αντιπολιτευόμενος(που είναι και της μόδας) δεν θα μπορούσε να αναδείξει προβλήματα που δεν υπάρχουν. Όσο για τα πολυετή πλάνα, θα αναμένουμε με αγωνία να ακούσουμε στην συνέντευξη τύπου που είπε ότι θα δώσει με το τέλος της χρονιάς.

ΥΓ2. Όταν την 4η θέση σε αυτό το πρωτάθλημα με αυτούς τους αντιπάλους την παρουσιάζεις ως επιτυχία τότε προφανώς και δεν γνωρίζεις ποια ομάδα υποστηρίζεις. Δυστυχώς εκεί τον έχουμε φθάσει τον ΑΡΗ μας... μια ακόμη θυσία στον βωμό της προσωπολατρείας και στην ανάγκη να φανούν κάποιοι πετυχημένοι...

Με τον Ντραγκίσεβιτς να κάνει όργια στο πρώτο ημίχρονο, τον Κάμινγκς να παίρνει την σκυτάλη στο δεύτερο ημίχρονο στο σκοράρισμα, τον Γιάνκοβιτς να βγάζει την ποιότητα του και τον Ξανθόπουλο να παίζει σαν παθιασμένος εικοσάρης ο ΑΡΗΣ μας "σκούπισε" τον συμπολίτη μέσα στην έδρα του στέλνοντας τους για πρόωρες διακοπές. Μια νίκη που αποτελεί τόνωση ηθικού τόσο για όλη την ομάδα όσο και για όλους εμάς και αποκαθιστά κατά κάποιο τρόπο την τάξη μιας και μετά τις 2 ήττες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος αλλά και την μετριότατη εικόνα μας όλη την χρονιά οι "ανύπαρκτοι" συμπολίτες είχαν βγάλει γλώσσα...

Όπως το περιμέναμε εξελίχθηκε σε μεγάλο βαθμό το σημερινό παιχνίδι με τον ΑΡΗ απελευθερωμένο ψυχολογικά να σουτάρει με εκπληκτικά ποσοστά. Ο Ντραγκίσεβιτς βρήκε τους χώρους, πήρε τις πρωτοβουλίες και για 20' πραγματοποίησε μια ονειρική εμφάνιση υπενθυμίζοντας σε όλους μας ότι ήρθε με τον "τίτλο" του πρώτου σκόρερ της αδριατικής λίγκας. Ο Ξανθόπουλος καθοδηγούσε μαεστρικά την ομάδα, ο Ζάρας στα λίγα λεπτά που αγωνίσθηκε έδωσε λύσεις στην επίθεση ενώ στην άμυνα φανήκαμε σαφώς πιο διαβασμένοι από τον αγώνα του Σαββάτου. Στο τρίτο δεκάλεπτο η πίεση του μπάογκ έγινε έντονη και σε συνδυασμό με την εμετική διαιτησία που πάλευε να γυρίσει το παιχνίδι κατάφερε να μειώσει την διαφορά που είχε φθάσει και στο +13. Εκεί η ομάδα έδειξε χαρακτήρα, έπαιξε καλές άμυνες, βρήκε πόντους από τον Κάμινγκς και τον Γιάνκοβιτς αλλά και βοήθειες από άλλους παίκτες όπως τον Τζάκσον και τον Τσαϊρέλη και διατήρησε το προβάδισμα μέχρι το τέλος. Ένα προβάδισμα που πήρε από την αρχή του αγώνα και δεν τον έχασε ούτε για μια στιγμή!

Μπράβο σε όλους για την σημερινή νίκη μιας και ήταν κάτι που το θέλαμε όλοι πάρα πολύ. Θα πρέπει όμως αυτή την νίκη να μην της δώσουμε παραπάνω αξία από όσο της αναλογεί γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο φετινός ΑΡΗΣ το περασμένο καλοκαίρι "χτίστηκε" για πολλά παραπάνω πράγματα. Το ελάχιστο που θα έπρεπε να είχε κάνει ο φετινός ΑΡΗΣ στο πρωτάθλημα θα έπρεπε να είναι μια πορεία ανάλογη της αποτυχημένης ΑΕΚ όπου θα τον διαχώριζε αγωνιστικά από ομάδες όπως ο μπάογκ, το Ρέθυμνο και ο Κολοσσός. Πλέον θα πρέπει η ομάδα να μην χαλαρώσει αλλά αντιθέτως να πιστέψει ότι μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω. Και αν με τον Ολυμπιακό το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός με την ΑΕΚ οφείλει να τα δώσει όλα για να κατακτήσει την 3η θέση. Έτσι μπας και τελειώσει η χρονιά με ένα αμυδρό χαμόγελο. Όσο για τους ανύπαρκτους απλά φάνηκε η γύμνια τους και το πόσο τυχαίες ήταν οι νίκες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. 

ΥΓ. Δεν θα γκρινιάξουμε σήμερα αν και υπήρχαν σημεία στον αγώνα άξια σχολιασμού... όπως άξιο σχολιασμού είναι η επιλογή των σπίκερ για MVP του αγώνα! Στην Ελλάδα είμαστε και κάπως έτσι χτίζονται καριέρες...

ΥΓ2. Για την Ελληνική διαιτησία τα λόγια είναι περιττά. Παιχνίδι για σεμινάριο διαιτησίας για το πως δεν θα πρέπει να σφυρίζουν.

ΥΓ3. Να κερδίζεις και να μην σε αφήνουν να το χαρείς... αναμενόμενο ότι οι διάφοροι δημοσιογραφίσκοι θα χρησιμοποιούσαν αυτή την νίκη για να συνεχίσουν το έργο τους και να βοηθήσουν την καριέρα του MVP. Καλό θα ήταν όπως ζητάνε από τον κόσμο να μην "πιέζει" τον Λάσκαρη να το κάνουν και ίδιοι. Μας κουράσατε με το αγαπημένο σας παιδί... 

ΥΓ4. Πλέον ούτε με τον ΑΡΗ δεν γεμίζουν οι ανύπαρκτοι το γήπεδο. Σίγουρα η αγάπη του κόσμου του ΑΡΗ για το μπασκετικό τμήμα δεν συγκρίνεται με αυτή των οπαδών του συμπολίτη για την ομάδα τους αλλά καλό είναι να αναγνωρίσουμε ότι όσο "νοικοκύρεμα" και αν κάνεις η έλλειψη οράματος και η αγωνιστική μετριότητα μαθηματικά οδηγεί σε άδειο γήπεδο...

Πολύ καλές εντυπώσεις άφησε ο ΑΡΗΣ μας στο τελευταίο προγραμματισμένο φιλικό πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων. Ο Στεάουα Βουκουρεστίου δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον ρυθμό της ομάδος με αποτέλεσμα να έρθει μια εύκολη νίκη(76-91) μαζί με πολλά χρήσιμα συμπεράσματα για το τεχνικό τιμ. Την παράσταση έκλεψε ο Βικτορ Σανικιντζε στο ντεμπούτο του με μια "πληθωρική" παρουσία και τις 11 ασιστ να ξεχωρίζουν!

Αν και υπήρχαν κάμποσα τεχνικά θέματα είχαμε την ευκαιρία να δούμε ζωντανά το τελευταίο επίσημο φιλικό της ομάδος μας στη Ρουμανία απέναντι στην Στεάουα. Μια ομάδα που μπορεί να μην εντυπωσιάζει με το ρόστερ της αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ένας αξιόμαχος αντίπαλος, όπως μας έδειξε και πέρσι στο Eurocup. Τα βλέμματα όλων ήταν από την αρχή στραμμένα πάνω στον Σανικίντζε μιας και ήταν μόλις το πρώτο του παιχνίδι με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Για αυτό άλλωστε και ο Δ.Πρίφτης τον άφησε στο παρκέ πιο πολύ από όλους τους συμπαίκτες του. Ο Γεωργιανός σε αυτά τα 25' που τον είδαμε επιβεβαίωσε(όσο μπορεί να επιβεβαιώσει κανείς από μόλις 1 παιχνίδι) τις προσδοκίες μας για τον παίκτη που περιμέναμε να δούμε και σε μεγάλο βαθμό μεταμόρφωσε με το παιχνίδι του όλη την ομάδα. Μπορεί να πέτυχε μόλις 6 πόντους(3/4) αλλά το ότι ήταν πρώτος σε ριμπάουντ, σε κλεψίματα και ασιστ με το εντυπωσιακό νούμερο των 11 αναμφισβήτητα ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου. Πολύ καλός και ο Κάμινγκς που σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια παρουσιάστηκε ανεβασμένος. Σταθερή αξία μοιάζει ο Τζένκινς που πέτυχε 16 πόντους με σχεδόν τέλεια ποσοστά! Γενικά όλη η ομάδα ρόλαρε καλύτερα σε άμυνα και επίθεση επιβεβαιώνοντας ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο και ότι η εμφάνιση με την Γκαζιαντέπ ήταν απλά μια κακή παρένθεση. Αυτός που συνεχίζει να προβληματίζει είναι ο Έρικ Μπάκνερ. Μπορεί στις βολές να δείχνει εμφανώς βελτιωμένος(που δεν το περιμέναμε) αλλά στην άμυνα και στα ριμπαουντ συνεχίζει να βρίσκεται στα χαμένα με εντελώς λάθος εκτίμηση σχεδόν όλων των φάσεων. Τα 2 μόλις ριμπάουντ σε σχεδόν 20 αγωνιστικά λεπτά λένε αρκετά για τον σέντερ του ΑΡΗ. Ευτυχώς που υπάρχει από πίσω και ο Καββαδάς που για την ώρα φαίνεται να "πατάει" καλύτερα.

Για τις 5 Οκτωβρίου είναι προγραμματισμένο το πρώτο επίσημο τζάμπολ της σεζόν. Κύμη στο Παλέ ή Πανιώνιος εκτός έδρας για τον θεσμό του κυπέλλου και όλοι ευχόμαστε να είναι η Κύμη ώστε να απολαύσουμε από κοντά την Αρειανάρα μας. Όπως δήλωσε και ο προπονητής μας υπάρχει μια εβδομάδα γεμάτη με προπονήσεις όπου θα μπορέσει να δουλέψει η ομάδα πλήρης, χωρίς απόντες και τραυματίες. Το θετικό στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο είναι ότι ομάδα δείχνει ότι όχι μόνο βρίσκεται στον σωστό δρόμο αλλά και ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για σπουδαία πράγματα.  Ο χρόνος μπορεί να είναι αντίπαλος μας αλλά το πρόγραμμα είναι καλό και θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Συνεχίζουμε δυνατά και ανυπομονούμε μέχρι να έρθει η στιγμή για το επόμενο παιχνίδι της Αρειανάρας!

Να διατηρήσει το Ευρωπαϊκό αήττητο και να  διασκευάσει τις εντυπώσεις από την τραγική εμφάνιση στην Αμαλιάδα θέλει σήμερα η ομάδα μας στην Τσεχία. Όπως και στα περισσότερα παιχνίδια που έχει δώσει έως τώρα η ομάδα μας έτσι και στο σημερινό κόντρα στη Νίμπουργκ ο πραγματικός αντίπαλος μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Τα προβλήματα τραυματισμού με πιο πρόσφατο αυτό του Κάμινγκς που είναι αμφίβολος για τη σημερινή αναμέτρηση είναι το μεγάλο αγκάθι της φετινής σεζόν αλλά και αυτά είναι μέρος του παιχνιδιού και θα πρέπει η ομάδα να βρει τους τρόπους να ανταπεξέλθει.

Τα έως τώρα αποτελέσματα της Νίμπουργκ δείχνουν μια ανταγωνιστική ομάδα,  σαφώς καλύτερη από τους Δανούς, τους Σλοβένους και τους Ισραηλίνους που αντιμετωπίσαμε και κερδίσαμε με ευκολία αλλά μέχρι εκεί. Μπορεί στην Τουρκία να ζόρισε την Μπάνβιτ και αυτό να αποτέλεσε μια μίνι έκπληξη αλλά ο καλός ΑΡΗΣ δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα. Η αστοχία στα μακρινά σουτ και τα μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση των Τσέχων ακόμη και στο ίδιο παιχνίδι είναι το βασικό τους μειονέκτημα και εφόσον οι παίκτες του Δ.Πρίφτη καταφέρουν να ελέγξουν τον ρυθμό θα φθάσουν εύκολα στη νίκη. Η δυναμικότητα του αντιπάλου είναι τέτοια που δίνει για ακόμη μια φορά την ευκαιρία σε παίκτες που ακόμη ψάχνονται μέσα στο γήπεδο να βρουν τα πατήματα τους αλλά και ολόκληρη την ομάδα να αποδώσει καλύτερα σαν σύνολο αφήνοντας στην άκρη την αναρχία που χαρακτηρίζει το παιχνίδι μας.

Φυσικά όπως είπαμε και στην αρχή ο ΑΡΗΣ σε κάθε παιχνίδι πέρα από τη νίκη στοχεύει και σε άλλα πράγματα όπως το να βρει την αγωνιστική του ταυτότητα και να πείσει σαν ομάδα. Δυνατότητες υπάρχουν, ίσως όχι αυτές που θα θέλαμε αλλά σε καμία περίπτωση η εικόνα της ομάδος στην Αμαλιάδα δεν είναι αντιπροσωπευτική του φετινού ΑΡΗ και θα πρέπει άμεσα να αλλάξει. Αιτίες και δικαιολογίες για αυτή την εικόνα υπάρχουν πάρα πολλές, δεν γίνεται όμως να ζούμε συνέχεια με τη δικαιολογία. Οι νίκες δίνουν πίστωση χρόνου, καλύτερη ψυχολογία και ευκαιρία για πιο αποτελεσματική δουλειά. Για αυτό νίκη σήμερα ώστε να πάμε με καλύτερη ψυχολογία απέναντι στον Παναθηναϊκό.