Έπιασε κορυφή η ομάδα μας μετά την 4η συνεχόμενη νίκη της μπαίνοντας από νωρίς στην θέση του οδηγού της κατηγορίας. Ντούνης και Κυβελίδης ήταν οι σκόρερ για την ομάδα μας με τον Εθνικό Αγιονερίου να εκμεταλλεύεται ένα κακό πεντάλεπτο και να ισοφαρίζει στο 74'. Η απάντηση όμως της ομάδος μας που ξαναπαίρνει προβάδισμα κατευθείαν από την σέντρα πέρα από τους 3 βαθμούς της νίκης δείχνει και την αντίδραση που θέλουμε να βλέπουμε από τον ΑΡΗ μας ακόμη και όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Την είδαμε με την Καβάλα, την ξαναείδαμε και σήμερα!

Ο ΑΡΗΣ όπως ακριβώς και την περασμένη αγωνιστική μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι και μόλις στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης έφθασε πολύ κοντά στο να ανοίξει το σκορ. Όσο και αν προσπάθησαν οι παίκτες του Αγιονερίου δεν μπορούσαν να ανακόψουν τον ρυθμό των παικτών μας που κυρίως από τα πλάγια προσπαθούσε να βρει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Κάτι που έγινε τελικά στο 34' όταν μετά από μια πολύ ωραία συνεργασία του Γεωργιάδη με τον Νλουντούλου(πολύ καλός σήμερα) η μπάλα έφθασε ιδανικά στον Ντούνη που απλά την έσπρωξε στα δίχτυα. Στη συνέχεια η ομάδα μας κυνήγησε και ένα δεύτερο γκολ χωρίς όμως επιτυχία. Όλα αυτά μέχρι το 65' περίπου όπου εκεί και για περίπου 10'  είδαμε μια ανεξήγητη χαλάρωση από τους παίκτες μας. Πολλά λάθη στην άμυνα, επιπόλαιες πάσες προς την επίθεση και αδυναμία να κρατήσουμε την μπάλα κάτι που έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους μας με ένα εντυπωσιακό σουτ να φέρουν το παιχνίδι στα ίσια περίπου 20' πριν την λήξη. Εκεί όμως ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι φέτος δεν είναι διατεθειμένος να επαναλάβει τα περσινά λάθη και κατευθείαν από τη σέντρα με μια επέλαση από τα δεξιά και παράλληλη σέντρα του Ντούνη ο Κυβελίδης που είχε περάσει μόλις πριν 1 λεπτό χάρισε τη νίκη στην ομάδα μας.

Τα 4 στα 4 και ήδη στην βαθμολογία αποτυπώνεται αυτό που θέλουμε να δούμε και στο τέλος. Φυσικά η διαφορά την δεδομένη χρονική στιγμή δεν θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη όπως θα είναι στο τέλος αλλά όλα δείχνουν ότι κυλάνε όπως πρέπει. Ο Αναστόπουλος πήρε το ρίσκο σήμερα κρατώντας τον αποτελεσματικό Πόι έξω σε μια προσπάθεια να θωρακίσει την άμυνα του. Κάτι που στην πράξη δεν φάνηκε να του βγαίνει στο αμυντικό κομμάτι που υπήρχαν αρκετά λάθη στις λίγες επιθέσεις των αντιπάλων μας  αλλά έστω και έτσι η νίκη ήρθε.  Σιγά σιγά και ο κόσμος αρχίζει να εμπιστεύεται την φετινή προσπάθεια και να πιστεύει στις δυνατότητες της ομάδος. Συνεχίζουμε το ίδιο δυνατά μέχρι η ανάγνωση της βαθμολογίας να μας είναι εντελώς αδιάφορη!

Μόλις ένα ημίχρονο χρειάστηκε η ομάδα μας για να κλειδώσει τη νίκη και να πάρει τους βάθμους. Μονότερμα στη μεγαλύτερη διάρκεια ο αγώνας με την ομάδα από τον Λαγκαδά να περνάει ελάχιστες φορές το κέντρο και το Β ημίχρονο να αποτελεί τυπική διαδικασία.

Ανεξάρτητα από τη δυναμικότητα του αντιπάλου αυτός ο ΑΡΗΣ σε αυτό το πρωτάθλημα δεν έχει αντίπαλο. Παρά τα πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις στην επίθεση και την επιπολαιότητα στην τελική προσπάθεια η ομάδα μας πάντα καταφέρνει να βρίσκει τον δρόμο προς τα δίχτυα. Και όταν αυτό γίνεται με σχετική ευκολία από το πρώτο ημίχρονο τότε ως ένα σημείο φαντάζει λογικό στην επανάληψη να πέφτει ο ρυθμός και το παιχνίδι να αποτελεί τυπική διαδικασία. Σίγουρα πάντως καθώς περνάει ο καιρός θα υπάρξει περισσότερη ομοιογένεια και αυτοματισμοί στην επίθεση με αποτέλεσμα να φθάνουμε πιο εύκολα στα δίχτυα ακόμη και με σβηστές μηχανές. Ο Ντούνης μέχρι να αποχωρήσει ξεχώρισε όπως και οι Ραουλ Μπράβο και Γεωργιάδης που από τα πλάγια ανέβαιναν αρκετά συχνά ενώ και όλη η σταθερότητα που δείχνει η άμυνα και ο Ισπανός τερματοφύλακας δεν αφήνει περιθώρα στους αντιπάλους για κάτι καλύτερο

Σίγουρα θα θέλαμε να βλέπαμε την ομάδα μας να παίζει παθιασμένα  90' και να πατάει κάθε αντίπαλο με πολλά γκολ από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αγωνιζόμαστε στην Γ Εθνική. Όταν με το καλό τελειώσει αυτή η χρονιά αλλά και η επόμενη και ο ΑΡΗΣ επιστρέψει εκεί που ανήκει κανείς δεν θα θυμάται αν έριξε 2, 3 ή 7 γκολ στον κάθε Λαγκαδά και Κρύα Βρύση. Οι 3 βαθμοί μετράνε και τίποτα άλλο. 

ΥΓ. Αλλαγές στην προεδρική σουίτα του Κλ.Βικελίδης με το σήμα του κιτρινόμαρου Θεού να δεσπόζει, νέες φανέλες με νέο χορηγό, δωρεάν οι γυναίκες και μεταγραφική ενίσχυση της τελευταίας στιγμής για να είναι η ομάδα υπερπλήρης. Καλά το πάει το καράβι ο Καρυπίδης!

Στο +4 και με ένα παιχνίδι λιγότερο η ομάδα μας συνεχίζει να βαδίζει στον μονόδρομο της ανόδου και να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τους διώκτες της. Το τρίποντο που δεν ήρθε κόντρα στην Χρυσούπολη, ήρθε σήμερα απέναντι στον Απόλλων Καλαμαριάς σε ένα παιχνίδι πανομοιότυπο με τα προηγούμενα όπου η ομάδα μας παρουσιάζει μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Η επιστροφή των Καπνίδη, Ν'λουντούλου και Πόι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα και στο να έρθει η σημερινή νίκη που θα μπορούσε να είχε επιτευθχεί πολύ πιο εύκολα. Ο Απόλλων Καλαμαριάς παρουσιάστηκε πιο μαχητικός από όσο θα περιμέναμε και αν και προηγηθήκαμε με 2-0 η εικόνα μας δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Μετά το 2-1 οι παίκτες έβγαλαν περισσότερη ενέργεια και έδειξαν ότι δεν ήταν διατεθιμένοι να πετάξουν άλλους βαθμούς. Ο Τάτος άνοιξε το σκορ με μακρινή εκτέλεση φάουλ σε μια περίεργη φάση όπου οι Απολλωνιστές διαμαρτύρονται, ο Ντούνης εκμεταλλεύτηκε την ασίστ του Καπνίδη μετά από ωραία ενέργεια του Καζναφέρη και έκανε το 2-0, ενώ ο Ν'λουντούλου με μια προσωπική ενέργεια και ένα ωραίο σουτ πέτυχε το τρίτο γκολ της ομάδος μας. Νωρίτερα ο Απόλλων είχε μειώσει σε 2-1 σε μια φάση όπου κυριολεκτικά η άμυνα μας πιάστηκε στον ύπνο. Πολύ καλές εντυπώσεις άφησε ο Ιντζίδης στο ντεμπούτο του, σε αντίθεση με τον Σιδεράκη που έδειξε επηρρεασμένος από την αποχή του. 

Οι 3 βαθμοί ήταν κάτι το αναμενόμενο όπως και σε όλα τα παιχνίδια που ακολουθούν μέχρι το τέλος της φετινής σεζόν. Αυτό όμως που δεν περιμέναμε ήταν να δούμε έναν ακόμη αντίπαλο μας να αρπάζει την ευκαιρία του για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Προς στιγμή ο προκλητικός προπονητής της Καλαμαριάς πήρε αυτό που του άξιζε αλλά το πρόβλημα είναι γενικότερο και κάποια στιγμή θα πρέπει να το λύσουμε οριστικά. Η ομάδα μας την πορεία των τελευταίων ετών και τα πολλά ενδοοικογενειακά προβλήματα έχει δώσει το δικαίωμα σε πολλούς θρασύτατους τύπους όχι μόνο να μην μας σέβονται αλλά να ξεπερνάνε κατά πολύ τα όρια της ανοχής μας. Όπως τους δώσαμε το δικαίωμα να νομίζουν ότι μπορούν να συμπεριφερόνται έτσι στον ΑΡΗ και στον κόσμο έτσι θα πρέπει να τους κόψουμε και τον αέρα.  Καιρός είναι μετά την θωράκιση της ομάδος αγωνιστικά να ασχοληθεί ο κ.Καρυπίδης και με την θωράκιση της ομάδος και σε άλλα επίπεδα ώστε να μην περνάει καν από το μυαλό του κάθε Παππά ότι μπορεί να κάνει ένα παιχνίδι άνω κάτω με το έτσι θέλω...

Με τον Σέρχιο Κόκε να δίνει την απάντηση του εντός του αγωνιστικού χώρου σε όλους τους επικριτές του ο ΑΡΗΣ πήρε μια εύκολη νίκη με το ευρύ 4-1 πάιζοντας κατά διαστήματα ωραίο ποδόσφαιρο. Από τον Ισπανό ξεκίνησε το πρώτο γκολ του Α.Τάτου ενω΄έδωσε και το προβάδισμα στο σκορ με ωραίο μακρινό συρτό σουτ σε μια συνολικά πολύ καλή παρουσία 

Όσο πιο γρήγορα  έρθει το γκολ που θα ανοίξει την αντίπαλη άμυνα τόσο πιο εύκολο γίνεται το παιχνίδι στη συνέχεια. Αυτό ακριβώς κυνήγησαν από την αρχή του αγώνα οι παίκτες μας και μόλις στο 20' ο Κόκε έβγαλε πολύ ωραία έξυπνη πάσα στον Νλουντούλου που ερχόταν από πλάγια και αυτός με την σειρά του πάσαρε ιδανικά στον Τάτο που δεν είχε πρόβλημα με ένα ψύχραιμο πλασέ να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Αν και υπήρχε απόλυτη κατοχή και καλή κυκλοφορία της μπάλας με μια ανάποδη κεφαλιά μετά από εκτέλεση κόρνερ η Θύελλα Φιλώτα ισοφάρισε. Ο Κόκε όμως δεν ήταν διατεθιμένος να συνδυάσει το "ντεμπούτο" του με φανέλα βασικού με απώλεια βαθμών στο Κλ.Βικελίδης και με την συμπλήρωση των 45' έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και τον ΑΡΗ στα αποδυτήρια να προηγείται στο σκορ.  Στο ξεκίνημα του αγώνα σε μια πολύ ωραία αντεπίθεση ο Πόι έβγαλε εξαιρετική σέντρα στον Ντούνη που πέτυχε ακόμη ένα τέρμα με την φανέλα του ΑΡΗ. Το πολύ ωραίο εναέριο γυριστό σουτ του Ιντζίδη που κατέληξε στα δίχτυα μετά από εκτέλεση κόρνερ ήταν το κερασάκι της τούρτας μιας πολύ καλής ημέρας για τον ΑΡΗ μας!

Σήμερα φάνηκε ξεκάθαρα πόσο χρήσιμος είναι ο Σέρχιο Κόκε στην προσπάθεια που κάνει η ομάδα μας για να επανέλθει εκεί που ανήκει. Όταν απέναντι σου έχει ταμπουρωμένες διπλές άμυνες και ομάδες που θέλουν μόνο να σου καταστρέψουν το παιχνίδι, η ποδοσφαιρική εφυία του Ισπανού και η ποιότητα του δίνουν ένα μεγάλο αβαντάζ στην ομάδα μας. Πλέον δεν είναι μόνο Α.Τάτος ή ο Πόι που μπορεί να βγάλει την καλή πάσα που χρειάζεται αλλά υπάρχει και ο Κόκε για να βοηθήσει όλους τους υπόλοιπους. Ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι λόγω της καλής κυκλοφορίας  και των εμπνεύσεων του Ισπανού είδαμε έναν πιο ελκυστικό ΑΡΗ σε σχέση με τις προηγούμενες αγωνιστικές και αυτό είναι κάτι σημαντικό μιας και όσο περνάνε οι αγωνιστικές το ενδιαφέρον του κόσμου για αυτά τα διαδικαστικά παιχνίδια είναι λογικό να ατονίζει. 

ΥΓ. Παρών στο γήπεδο ήταν και ο Ν.Κυζερίδης που αύριο για λίγα λεπτά θα συμμετέχει στο αυριανό φιλικό στήριξης προς το πρόσωπο του. Είτε θέλεις να το παρακολουθήσεις το παιχνίδι είτε όχι, μια στάση στο Κλ.Βικελίδης και ένα εισιτήριο θα σου στοιχίσει μόλις 5€ από την τσέπη σου και 5' από τον χρόνο σου!

Νικηφόρα όπως σταμάτησε το 2015 συνέχισε και στο 2016 ο ΑΡΗΣ μας προσθέτοντας άλλο ένα τρίποντο στην βαθμολογική του συγκομιδή. Το 1-1 που διαμορφώθηκε μόλις στο 2' έδωσε μια ξεχωριστή ομορφιά στο παιχνίδι ενώ από το 32' η ομάδα μας έκανε την ανατροπή που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ παρά τις πολλές καλές ευκαιρίες που δεν αξιοποιήθηκαν. Σημείο αναφοράς και η πολύ ωραία κιτρινόμαυρη κερκίδα παρά τις αστείες ανακοινώσεις των ανθρώπων της Κρύας Βρύσης αλλά και αυτής της απίστευτης επιλεκτικής απαγόρευσης της οργανωμένης μετακίνησης.

Όταν λόγω εορτών και του ρεπό της 1ης αγωνιστικής υποχρεώνεσαι σε έναν μήνα αγωνιστικής απραξίας πάντα το πρώτο παιχνίδι που ακολουθεί κρύβει παγίδες ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Το γρήγορο γκολ των γηπεδούχων μόλις στο πρώτο λεπτό έδωσε για μια στιγμή σάρκα και οστά στους φόβους μας αλλά όπως φάνηκε στη συνέχεια λειτούργησε σαν "αφύπνιση" για τους παίκτες μας. Ελάχιστα δευτερόλεπτα αργότερα ο Καπνίδης έκανε το 1-1 μετά από ωραία σέντρα του Ντούνη. Ενώ αν και έπεσε για λίγο ο ρυθμός του αγώνα οι παίκτες μας είχαν τον έλεγχο και έδειχναν αποφασιμένοι να φθάσουν στη νίκη. Κάτι που το κατάφεραν στο 32 όταν ο Ντούνης εκμεταλλεύτηκε την "ασίστ" του Πόι! Αν και το ματς έληξε με 1-2 η ομάδα μας είχε αρκετές καλές στιγμές που με λίγη προσοχή περισσότερο θα μπορούσε εύκολα να είχε πετύχει 2-3 γκολ ακόμη. Αν και δεν το κατάφερε αυτό μπόρεσε να διαχειριστεί με ευκολία το προβάδισμα του και να φύγει με άλλους 3 βαθμούς από το χωράφι της Κρύας Βρύσης που το έχουν βαφτίσει γήπεδο ποδοσφαίρου...

Νίκες σαν τις σημερινές μπορεί να μην εντυπωσιάζουν αλλά δείχνουν ξεκάθαρα ότι αγωνστικά ο ΑΡΗΣ όχι μόνο απαιτεί τη νίκη αλλά παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες του αγώνα(αγωνιστική απραξία ενός μηνός, κάκιστος αγωνιστικός χώρος, γρήγορο γκολ του αντιπάλου) βρίσει τον τρόπο να παίρνει αυτό που θέλει. Η ευκολία με την οποία σπαταλούνται οι καλές ευκαιρίες είναι ένα θέμα που θα πρέπει να δουλέψει ο Αναστόπουλος μαζί με τους παίκτες του αλλά με την συνολική εικόνα της ομάδος είναι λογικό το αγωνιστικό να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Η εκκαθάριση είναι αυτό που προέχει και όσο και αν οι εμπλεκόμενοι προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν από το θέμα πολύ σύντομα ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Όπως η ομάδα βαδίζει σε σωστό δρόμο αγωνιστικά έτσι επιβάλλεται και εκτός γηπέδου ο ΑΣ σε συνεργασία με τον κ.Καρυπίδη να κάνουν τα αυτονόητα.

Όπως πέρσι έτσι και φέτος λίγο πολύ οι ομάδες που έστω και σε θεωρητικό επίπεδο θα θέλανε να "κλέψουν" την αυτονόητη πρώτη θέση από τον ΑΡΗ ήταν από την αρχή γνωστές. Η Καβάλα είναι μια ομάδα από αυτές όπως πέρσι που έκανε τη ζημιά(έστω και έμμεσο τρόπο) έτσι και φέτος ξεκίνησε τη χρονιά με όνειρα. Όταν όμως με συνοπτικές διαδικασίες πέρα από την μεγάλη βαθμολογική διαφορά από τον δεύτερο κερδίζεις μέσα έξω και τους θεωρητικά ανταγωνιστές σου τότε έχεις καταφέρει να κάνεις την υπόθεση της ανόδου μια τυπική διαδικασία!

Ο ΑΡΗΣ σήμερα παρά το τσουχτερό κρύο μπήκε ζεστός στο γήπεδο και κυνήγησε από νωρίς το γκολ. Η Καβάλα με τον πολύ καλό Αθανασίου να προστατεύει αποτελεσματικά την εστία αντιστάθηκε όσο μπορούσε αλλά όλα έδειχναν ότι ήταν θέμα χρόνου να έρθει το γκολ. Ένα γκολ που ήρθε τελικά από την άσπρη βούλα σε μια φάση όπου η μπάλα βρήκε το δοκάρι από το σουτ του Καπνίδη και στο "ριμπάουντ" ο Πόι που βρισκόταν σε πλεονεκτική θέση ανατράπηκε. Ο Τάτος με ψυχραιμία έκανε το 1-0 που μαζί με το αριθμητικό πλεονέκτημα λόγω αποβολής με απευθείας κόκκινη του παίκτη που έκανε το πέναλτι ήταν ουσιαστικά το τέλος της όποιας ελπίδας έτρεφε η Καβάλα για τη σημερινή αναμέτρηση. Πριν βγει το ημίχρονο σε μια ωραία αντεπίθεση ο Πόι σέρβιρε στον Ντούνη το 2-0 και κάπου εκεί τελείωσε το παιχνίδι... Στο β ημίχρονο όπως συνηθίζει η ομάδα έριξε στροφές έκανε οικονομία δυνάμεων και απλά διαχειρίστηκε περισσότερο το σκορ παρά κυνήγησε το γκολ . Έστω και έτσι όμως ο Ρόβας στο 63' βρήκε τους χώρους και με μια εντυπωσιακή βολίδα έξω από την μεγάλη περιοχή έκανε το τελικό 3-0.

Ανεξάρτητα από την "μεταγραφή" του  Ραούλ Μπράβο, την μη απεμπλοκή του Καρυπίδη από τη Βέροια και το θολό τοπίο στην εκκαθάριση ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά κάνει αυτό που πρέπει. Όσο και αν προσπαθήσει, ο ΑΡΗΣ στην Γ Εθνική δεν μπορεί να εντυπωσιάσει γιατί πολύ απλά  κανείς από τον κόσμο του δεν μπορεί να ενθουσιαστεί σε αυτή την ερασιτεχνική κατηγορία. Από την στιγμή που η ομάδα είναι αποτελεσματική και βρίσκει τον τρόπο να μαζεύει τους βαθμούς που χρειάζεται όλα τα υπόλοιπα είναι αδιάφορα. Αρκεί φυσικά και εκτός των τεσσάρων γραμμών να γίνονται όλα αυτά που πρέπει ώστε η φετινή προσπάθεια να έχει και ανάλογη συνέχεια του χρόνου. Όλα τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα.

ΥΓ. Με δεδομένο το ξενερώμα του ότι αγωνιζόμαστε για δεύτερη χρονιά στην Γ Εθνική και τις ξεκάθαρες τοποθετήσεις μας σε αυτή την "καταδικαστική" απόφαση, όσο παράδοξο και αν ακούγεται για παιχνίδι εντός έδρας ένα μεγάλο μπράβο σε όποιον έχει το κουράγιο και δίνει το παρών σε κάτι τέτοια παιχνίδια.

Ούτε ο βούρκος που δημιουργήθηκε στο γήπεδο της Καλαμαριάς ήταν αρκετός για να σταματήσει τον ΑΡΗ μας από το να φθάσει σε ακόμη μια νίκη. Ο ΑΡΗΣ σε ένα πολύ κακό ποιοτικά παιχνίδι λόγω των καιρικών συνθηκών κατάφερε στο δεύτερο ημίχρονο να εξαργυρώσει την υπεροχή του και με τα γκολ των Καπνίδη και Ντούνη να πάρει το τρίποντο.

Η βροχή ασταμάτητη, το γήπεδο βούρκος και όπως ήταν αναμενόμενο το θέαμα που πρόσφεραν οι 2 ομάδες είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα. Το πρώτο ημίχρονο πέρασε με περισσότερα νεύρα από ότι φάσεις και οι λιγοστοί ήρωες που βρέθηκαν στο γήπεδο της Καλαμαριάς όσο και οι υπόλοιποι που αρκέστηκαν στην ραδιοφωνική μετάδοση πίστεψαν ότι μάλλον έτσι θα εξελιχθεί και το υπόλοιπο του παιχνιδιού. Στην επανάληψη όμως οι παίκτες μας μπήκαν αποφασισμένοι να τελειώσουν το παιχνίδι κάτι που το έκαναν μέσα σε λίγα λεπτά όπου πέτυχαν 2 τέρματα αγκαλιάζωντας τη νίκη. Την αρχή την έκανε στο 58' ο συνήθης ύποπτος Καπνίδης που με πολύ ωραία κεφαλιά μετά την σέντρα του Κόκε από φάουλ ενώ μετά από πέντε περίπου λεπτά ο Ντούνης με ωραίο σουτ έκανε το 0-2. Ο Απόλλων δεν μπόρεσε ουσιαστικά να απειλήσει και απλά αποδέχθηκε την ήττα.

Θέμα λίγων παιχνιδιών είναι πλέον και τυπικά η άνοδος της ομάδος. Στο γήπεδο πάντως κάθε αγωνιστική εδώ και αρκετές αγωνιστηκές είτε ο ΑΡΗΣ φορτσάρει είτε αγωνίζεται στο ρελαντί παίρνει αυτό που θέλει. Το θέμα είναι και εκτός γηπέδου να πάρει αυτό που θέλει ώστε η νέα αγωνιστική χρονιά να μας βρει στην Football League όπως πρέπει. Απαλλαγμένους από τα χρέη και χωρίς περιορισμούς μεταγραφών  ή τον φόβο ποινών. Καλό λοιπόν είναι οι έχοντες τις θέσεις και οι "πισινοί" τους αντί να ασχολούνται με γιορτές και βαθυστόχαστα ανέφικτα πλάνα για όλα τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν τον σύλλογο μας να ασχοληθούν με αυτό που πραγματικά καίει όλους. Συν ότι όπως και να το κάνουμε ο δυνατός και υγιής ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ είναι ικανός να συμπαρασύρει και όλα τα υπόλοιπα τμήματα του Ερασιτέχνη. Άντε να δούμε...

Μπορεί ο ΑΡΗΣ μας  από την προηγούμενη αγωνιστική να εξασφάλισε  μαθηματικά την άνοδο στην Football League και να πέτυχε ουσιαστικά τον στόχο του όμως δεν έμεινε σε αυτό όπως πολλοί θα περίμεναν και πραγματοποιώντας μιας από τις γνωστές εμφανίσεις του(έπαιξε όσο χρειάστηκε)  πέρασε με συνοπτικές διαδικασίες από το γήπεδο της Χαλάστρας κερδίζοντας με 0-3 τον τοπικό Καμπανιακό. Ναι αυτή την ομάδα που όσοι βρεθήκαμε εκείνη την ημέρα στο Καυτατζόγλειο και παρακολουθήσαμε το έκτρωμα του κ.Καλαϊτζίδη θα χρειαστούμε πολλά ακόμη χρόνια μέχρι να την ξεχάσουμε.

Η διαφορά δυναμικότητας του ΑΡΗ με τις υπόλοιπες ομάδες είναι δεδομένη και από την στιγμή που ο στόχος επιτεύχθει οι παίκτες μας έπαιξαν πιο απελευθερωμένα κάτι που είχε θετικό αντίκτυπο στην συνολική εικόνα της ομάδος. Ο ΑΡΗΣ κυνήγησε από νωρίς το γκολ χωρίς επιτυχία χάνοντας 2-3 καλές ευκαιρίες. Στο 34' όμως ο Ν'Λουντούλου που σήμερα ήταν πολύ καλός με ωραίο σουτ έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα μας. Μερικά λεπτά αργότερα ο Καπνίδης με μακρινό σουτ(και την μπάλα μάλλον να κοντράρει) έκανε το 0-2 και κάπου εκεί τελείωσε το παιχνίδι. Στην επανάληψη ως συνήθως ο ρυθμός έπεσε, ο ΑΡΗΣ προσπαθούσε περισσότερο να διαχειριστεί το σκορ παρά να κυνηγήσει και άλλα γκολ. Στος ελάχιστες ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν στην επανάληψη ο Ντούνης στο 74' έκανε το 0-3 το οποίο ήταν και το τελικό σκορ.

Παρά τα όσα ακουγόντοσαν πριν το παιχνίδι για αρκετές αλλαγές στο βασικό σχήμα ο Ν.Αναστόπουλος δεν μπήκε σε αυτή την διαδικασία και κατέβασε μια 11αδα χωρίς ουσιαστικές εκπλήξεις. Οι παίκτες αντί να αδιαφορήσουν όπως τόσες φορές έχουν κατηγορηθεί φέτος έκαναν για ακόμη μια φορά το καθήκον τους και πήραν τη νίκη. Τώρα για το θέαμα και τα υψηλά σκορ που όλοι μας θέλουμε να βλέπουμε λογικό είναι να περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Εκεί που περιμένουμε να ακούσουμε για "γκολ" είναι στο θέμα της εκκαθάρισης με τις τελευταίες ειδήσεις-εξελίξεις μετά από καιρό να είναι θετικές.

ΥΓ. Μετά την τραγική ανακοίνωση του Α.Σ. για το τμήμα του βόλεϊ και την πλήρη αποποίηση των ευθυνών του αλλά και την ευχαριστήρια ανακοίνωση προς την ΚΑΕ ΑΡΗΣ για την "καλή συνεργασία" όπως θα έχει καταλάβει και ο τελευταίος Αρειανός μέχρι εκεί φθάνουν οι "ικανότητες" των ανθρώπων του Α.Σ.  Στο να βγάλουν μια θετική ή αρνητική ανακοίνωση ανάλογα με την εξέλιξη των πραγμάτων. Ας ελπίσουμε σε 2-3 μήνες η ανακοίνωση που θα βγάλει ο Α.Σ. σχετικά με τις προσπάθειες του κ.Καρυπίδη να είναι σε ευχάριστο ύφος...

Πραγματοποιώντας μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του, ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε με ευκολία τον Πανσερραϊκό κάτω από ασταμάτηση βροχή. Οι δραστήριοι Τάτος, Ίλιτς και Ντούνης έκαναν την διαφορά αλλά και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες ανταποκρίθηκαν στο ρόλο τους. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε αναποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια και οι σερραίοι θα πρέπει να νιώθουν τυχεροί που έφυγαν μόλις με 4 γκολ παθητικό.

Από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης οι παίκτες του Νίκου Αναστόπουλου πήραν τον έλεγχο του αγώνα. Η δεξιά πλευρά της άμυνας του Πανσερραϊκού "έμπαζε" , ο Μπαργκάν το εκμεταλλεύτηκε και έβγαλε την παράλληλη σέντρα για να έρθει ο Ντούνης πολύ έξυπνα ανάμεσα από τους αντίπαλους αμυντικούς και να ανοίξει το σκορ στο 21'. Λίγα λεπτά αργότερα μετά από εκτέλεση κόρνερ ο Ιντζίδης ανενόχλητος με κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Το παιχνίδι τελείωσε ουσιαστικά στο 29' όταν ο Ίλιτς μπήκε πολύ ωραία μέσα στην μεγάλη περιοχή και πάσαρε την κατάλληλη στιγμή στον Ντούνη που απλά έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα. Στην επανάληψη αν και έπεσε ο ρυθμός υπήρχαν οι ευκαιρίες για να αυξηθεί ο δείκτης του σκορ. Κάτι που έκανε ο Μιλούνοβιτς με ωραίο διαγώνιο σουτ.  Ανύπαρκτος επιθετικά ο Πανσερραϊκός αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο δίνοντας στην ομάδα μας την δυνατότητα να πραγματοποιήσει μια εξαιρετική εμφάνιση και να κερδίσει εύκολα άλλους 3 βαθμούς.

Τα 3 γκολ στο πρώτο ημίχρονο και η συνολικά καλή λειτουργία της ομάδος σε όλες  τις γραμμές είναι ακριβώς ο ΑΡΗΣ που θέλουμε και επιβάλλεται να βλέπουμε σε κάθε αγωνιστική της Football League. Η σημερινή ΄νίκη όμως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για να εφησυχασμό και να πιστέψει κανείς  ότι δεν  χρειάζεται να ενισχυθούμε. Ο στόχος της ανόδου είναι αδιαπραγμάτευτος για αυτό και θα πρέπει η διοίκηση σε συνεργασία με τον προπονητή να δυναμώσουν και άλλο την ομάδα. Συνεχίζουμε δυνατά μέχρι να τελειώσει και ο φετινός εφιάλτης.

Λίγα λεπτά χώριζαν τον ΑΡΗ για να πετύχει τον στόχο του σήμερα αλλά τελικά η αφέλεια του Ντούνη και η κακή αντίδραση του Αναστόπουλου μετά την αποβολή οδήγησαν στην ισοπαλία. Μια ισοπαλία που δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα στον Απόλλων και αναγκάζει τον ΑΡΗ για ακόμη μια φορά σε ένα άχαρο κηνύγι της 2ης θέσης... Πλέον θα χρειαστεί η ομάδα μας όχι μόνο να αποφύγει το οποιοδήποτε στραβοπάτημα αλλά να έχει και το βλέμμα του καρφωμένο πάνω στους συνεκδικηητές της ανόδου.

Σαφώς πιο ισσοροπήμενη παρουσίαστηκε η ομάδα μας πάνω στο γήπεδο σε σχέση με το παιχνίδι στην Λαμία. Κάτι αναμενόμενο μιας και η ισοπαλία δεν μας αρκούσε και η νίκη έμοιαζε με μονόδρομο. Ο Απόλλων ήθελε να πάρει τον έλεγχο του παιχνιδιού αλλά οι παίκτες μας έδειχναν αρκετά συγκεντρωμένοι και δεν κλείστηκαν πίσω. Μόλις στο 14΄ ο Ίλιτς βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση μέσα στην περιοχή και άνοιξε το σκορ. Όσο και αν ήθελε να πιέσει στη συνέχεια ο Απόλλων η ομάδα μας έδειχνε αποφασισμένη να πάρει τους 3 βαθμούς. Στο 32' ο Ντούνης σε μια κόντρα επίθεση με ωραία κίνηση έκανε το 2-0 και όλα έδειχναν ότι θα πανηγυρίζαμε την μεγάλη νίκη. Η αρχή του κακού έγινε μόλις στο 47' όταν και ο Ντούνης λειτουργόντας επιπόλαια μετά από φάουλ που δεν του δόθηκε πήρε την 2η κίτρινη κάρτα αφήνοντας την ομάδα του με 10 παίκτες. Στη συνέχεια ο Αναστόπουλος βλέποντας το παιχνίδι από την δική του οπτική γωνία(πολύ διαφορετική από την δική μας) έβγαλε τον Πίτου Γκαρσία που ήταν από τους καλύτερους στο Α ημίχρονο και μπορούσε να κρατήσει την μπάλα και να δώσει ηρεμία στον χώρο του κέντρου. Ενώ λίγα λεπτά αργότερα και ενώ ο Απόλλων είχε ήδη μειώσει σε 1-2 αποφάσισε να βγάλει και τον πολύ καλό Ίλιτς που μπορούσε όπως φάνηκε και στην φάση με τον Παυλίδη που κακώς δόθηκε οφσάιντ όχι μόνο να κρατήσει την μπάλα αλλά και να βγει στην αντεπίθεση. Η είσοδος τοο Τάτου ναι μεν είχε λογική αλλά και με τον Μπαργκάν έξω όσο και αν προσπάθησε δεν είχε κανένα στήριγμα. Και όλα αυτά με τον Ρόβα να είναι αόρατος στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και τον Παυλίδα να τρέχει άχαρα από εδώ και από εκεί. Και από την στιγμή που ο ΑΡΗΣ κλείστηκε πίσω ήταν θέμα χρόνου να έρθει η ισοφάριση. Μπορεί να χρειαζόμασταν λίγα λεπτά ακόμη για να πάρουμε τη νίκη αλλά πολύ δύσκολα να αποφεύγαμαι την ισοφάριση με αυτή την τακτική από το χρονικό σημείο που μείναμε με δέκα.

Αρκετά δύσκολη φαντάζει η κατάσταση μετά το σημερινό αποτέλεσμα. Δυστυχώς θυμίζει την πρώτη χρονιά από την Γ Εθνική όπου ελπίζαμε σε ένα στραβοπάτημα του αντιπάλου που δεν ερχόταν ποτέ. Φυσικά και έχει πολλά ακόμη παιχνίδια, φυσικά και υποδεχόμαστε στον δεύτερο γύρο τον Απόλλων και την Λαμία αλλά τα ίδια λέγαμε και στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος όταν με μεγάλη ευκολία πετούσαμε βαθμούς με την Καρδίτσα και τον Αιγινιακό. Μοναδικό θετικό που κρατάμε σήμερα είναι η παρουσία του Ταυλαρίδη και του Σόουζα που έδειξαν σε μεγάλο βαθμό να "δένουν" την άμυνα μας παρά το αρνητικό αποτέλεσμα...

ΥΓ. Την πήρες την 2η καρτούλα σου ενώ πιο πριν μπορούσε να σφυριχθεί φάουλ, πήρες και ένα ανύπαρκτο οφσάιντ σε μια φάση μισό γκολ... Ναι μεν για τον ΑΡΗ αυτά είναι στην καθημερινή μας ρουτίνα αλλά όταν βγαίνεις και κάνεις βασυσήμαντες δηλώσεις περί προστασίας από τη διαιτησία και όλα τα κουκούτσια είναι πάλι από την πλευρά σου τότε μάλλον έχουμε μείνει μόνο στα λόγια... Ο σοφός λαός λέει "σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει".

ΥΓ2. Ώρες ώρες πάντως είναι να τρελένεσαι με το πως βλέπουν οι προπονητές τα παιχνίδια. Δεν είναι απλά το ότι βάζει τον λάθος παίκτη μέσα αλλά επιλέγει να βγάλει και αυτόν που πιστεύεις ότι είναι από τους καλύτερους... και μάλιστα 2 φορές!