Βαθειά ψυχολογική και βαθμολογική ανάσα πήρε η ομάδα μας σήμερα στην Πάτρα όπου δείχνοντας ένα διαφορετικό πρόσωπο επικράτησε την τοπικής ομάδας με το τελικό 79-89! Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Τζένκινς που φόρτωσε το αντίπαλο καλάθι με 30 πόντους! Πολύ καλοί και οι Ντραγκίσεβιτς, Ζάρας και Σίμτσακ που πρόσφεραν σημαντική βοήθεια για να έρθει η σημερινή πολύτιμη νίκη!

Σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα μας κατέβηκε με την πλάτη στον τοίχο κατάφερε και βρήκε τα ψυχολογικά αποθέματα ώστε να παρουσιάσει ένα διαφορετικό πρόσωπο. Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε ένας διαφορετικός προσανατολισμός στην επίθεση όπου αφέθηκαν στην άκρη τα επιπόλαια μακρινά σουτ και όλοι προσπάθησαν να χτυπήσουν κοντά στο καλάθι. Ο Τζένκινς μπήκε από την αρχή ζεστός δείχνοντας ιδιαίτερα αποφασισμένος κάτι που αποτυπώθηκε και από την στατιστική(30 πόντους, 8 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 2 κλεψίματα), το ίδιο και ο Ντραγκίσεβιτς(18 πόντους, 5 ριμπάουντ) που και αυτός έδειξε κατευθείαν ότι ήθελε να αναλάβει ηγετικό ρόλο σήμερα. Ο βετεράνος Σίμτσακ που ξεκίνησε βασικός αποδείχθηκε σε όλη την  διάρκεια του αγώνα πιο ουσιαστικός από τον Μπάκνερ και έδωσε λύσεις σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Αυτό όμως που ουσιαστικά άλλαξε την ροή του αγώνα και έδωσε το σύνθημα για να πάρει η ομάδα τα ηνία του αγώνα και τελικά τη νίκη ήταν ο Θ.Ζάρας που για ακόμη μια φορά ερχόμενος από τον πάγκο έκανε τη διαφορά. Σε  αντίθεση με άλλα παιχνίδια ο Δ.Πρίφτης εμπιστεύτηκε τους παίκτες που ήταν σε καλή κατάσταση και  άφησε αρκετή ώρα στον πάγκο τους Μάρμπλ και Μούρτο που ήταν φανερά εκτός ρυθμού. Ο Κάμινγκς αν και στα προηγούμενα παιχνίδια είχε δείξει καλά στοιχεία σήμερα είχε πολύ κακές επιλογές στην επίθεση. Η προσφορά του όμως στο αμυντικό κομμάτι και ιδιαίτερα στα ριμπάουντ δείχνουν ότι ο παίκτης προσπάθησε και αυτός να προσφέρει τα μέγιστα. Κάτι ανάλογο ισχύει περίπου και για τον Μπάκνερ που παρά όμως τη διάθεση που έδειξε δεν είχε για ακόμη μια φορά ουσία στο παιχνίδι του τόσο στην επίθεση όσο(και ακόμη περισσότερο) και στην άμυνα. Απογοητευτικός ο Τσαϊρέλη που απόντος του Καββαδά πήρε ακόμη περισσότερο χρόνο συμμετοχής έχοντας όμως συνολικά αρνητική παρουσία. Το σημαντικό είναι ότι φάνηκε η ποιοτική διαφορά των 2 ομάδων αλλά και η ώριμη σκέψη που είχαμε στο παιχνίδι μας. Με το που σταμάτησαν να μπαίνουν τα 3 τρίποντα των αντιπάλων η πλάστιγγα έγειρε ξεκάθαρα προς το μέρος μας και η νίκη ήρθε χωρίς ιδιαίτερο άγχος.

Μπορεί όλοι μας να περιμέναμε από τον αγώνα της Τετάρτης με τις αρκούδες να δούμε τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του να αντιδρούν και να δείχνουν ένα διαφορετικό πρόσωπο αλλά έστω και με λίγες ημέρες καθυστέρηση το είδαμε σήμερα. Σήμερα όπου παίκτες σαν τον Τζένκινς και τον Ντραγκίσεβιτς δικαιολόγησαν την φήμη του σκόρερ που τους ακολουθεί αλλά είδαμε και παίκτες από τον πάγκο σαν τον Ζάρα και τον Σίμτσακ να έχουν ουσιαστική συμβολή στο παιχνίδι. Το να θεωρήσει κανείς ότι όλα τα προβλήματα με αυτή τη νίκη λύθηκαν θα είναι τεράστιο σφάλμα. Και ιδιαίτερα το να το πιστέψουν τα ίδια τα μέλη της ομάδος. Η εικόνα του Μπάκνερ και ιδιαίτερα του Μάρμπλ παραμένει ένας μεγάλος πονοκέφαλος για τον Δ.Πρίφτη και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των υπολοίπων είναι αδύνατο να καλυφθούν αυτά που περιμένεις όλη τη χρονιά από τα 2 ακριβότερα συμβόλαια με λύσεις εκ των έσω. Η θετική εξέλιξη σύμφωνα με τις ειδήσεις της τελευταίας στιγμής στην υπόθεση Γιάνκοβιτς δείχνει ότι και η διοίκηση δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια και θέλει να κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να αλλάξει αυτή την κατάσταση. Άλλωστε όπως τονίσαμε και σε προηγούμενο κείμενο το καρπούζι και το μαχαίρι είναι 100% στα χέρια της διοίκησης. Μακάρι αυτό το φλέρτ με τον Γιάνκοβιτς να καταλήξει σε γάμο ώστε φετινός ΑΡΗΣ να αποκτήσει επιτέλους και παίκτη στη θέση 3. Μέχρι τότε τεχνικό τιμ και παίκτες θα πρέπει να συνεχίσουν τη σκληρή δουλειά και όλη αυτή την αρνητική κατάσταση(και κριτική) να την μετατρέψουν σε εγωισμό και πείσμα ώστε να παρουσιαστούν ακόμη πιο βελτιωμένοι στη συνέχεια!

Σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ μας είχε τον απόλυτο έλεγχο για τη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, η μπασκετική αφέλεια που χαρακτηρίζει την φετινή ομάδα έκανε την εμφάνιση της με αποτέλεσμα να έρθει η ήττα. Μια ήττα που πικραίνει ακόμη περισσότερο αν σκεφτούμε ότι ο σημερινός μας αντίπαλος την προηγούμενη αγωνιστική ηττήθηκε από τους Μπάκεν Μπέαρς... Εντυπωσίασε ο κόσμος του ΑΡΗ στο Φράπορτ Αρένα, όμως για ακόμη μια φορά έφυγε απογοητευμένος από το γήπεδο...

Ο Τζένκινς φάνηκε από το ξεκίνημα ότι ήταν σε μεγάλη ημέρα και αναλαμβάνοντας εκτός από τον ρόλο του σκόρερ και τον ρόλο του οργανωτή κατάφερε να βάλει την ομάδα στη θέση του οδηγού της σημερινής αναμέτρησης. Οι εξαιρετικές ασίστ στον Μπάκνερ πρόσφεραν ουσία και θέαμα ενώ κοντρόλαρε και τον ρυθμό της ομάδος μαζί με τον Ξανθόπουλο σε αντίθεση με τον Κάμινγκς που ήταν τραγικός και όποτε έμπαινε η ομάδα αποσυντονιζόταν. Πέρα από αυτούς τους 2 παίκτες όλοι οι υπόλοιποι είχαν τεράστια σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Αυτό ακριβώς βγήκε και πάνω στο παρκέ και κυρίως στο τέταρτο δεκάλεπτο. Εκεί με τον Κάμινγκς να ξαναπαίρνει σημαντικό  χρόνο συμμετοχής και το τεχνικό τιμ να μην βρίσκει λύσεις,  η ομάδα έδειξε απίστευτη επιπολαιότητα στην επίθεση και την γνωστή χαλαρότητα στην άμυνα. Οι Γερμανοί άρπαξαν την ευκαιρία και πήραν μια σπουδαία νίκη που όπως εξελλισόταν το παιχνίδι δύσκολα να είχαν τύχη.

Η "ασπίδα προστασίας" που άπλωσε ο Ν.Λάσκαρης πάνω από τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του μπορεί προσωρινά να αποπροσανατόλισε τον κόσμο της ομάδος αλλά όπως φάνηκε και σήμερα πάνω στο παρκέ το πρόβλημα είναι αλλού. Καλό λοιπόν είναι ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ αν θέλει να προστατεύσει την επένδυση του να αρχίσει από την ομάδα την ίδια και ύστερα να κοιτάξει τριγύρω για να διορθώσει και τα υπόλοιπα κακώς κείμενα. Όσο η διοίκηση λειτουργεί έτσι μοιρολατρικά άλλο τόσο  θα λειτουργεί και ο προπονητής μας που σήμερα μίλησε για τον στόχο της πρόκρισης(!!!) από τον όμιλο αντί για την κατάκτηση κάποιας προνομιούχας θέσης και σαν CD σε επανάληψη μίλησε για την δουλειά που γίνεται καθημερινά και θα φέρει την βελτίωση... Ας μην αγχωνόμαστε, στο τέλος της σεζόν στο πέμπτο παιχνίδι με την ΑΕΚ θα είμαστε έτοιμοι και τότε θα μπορούμε να πανηγυρίσουμε...

ΥΓ. Μέχρι και οι αρκούδες της Δανίας τους κέρδισαν αυτούς...

ΥΓ2. O coach of the year της Γερμανίας κέρδισε τον coach of the year της Ελλάδας στην προπονητική τιτανομαχία!

ΥΓ3. Κακοί οι Αμερικάνοι, δεν μπορεί ο Ντραγκίσεβιτς, μέτριος ο Γιάνκοβιτς... μόνο ο κόουτς δεν φταίει!

ΥΓ4. Και για τους "χαρούμενους" οπαδούς ήταν τραυματίας ο Σανικίντζε, ο Καββαδάς, ο Μάρμπλ και... ο μπάογκ χθες έχασε από την ανύπαρκτη Όλντεν!

ΥΓ5. Ζούμε για την στιγμή που θα βλέπουμε στο γήπεδο μια ομάδα αντάξια αυτού του κόσμου που ακολουθεί παντού παρά τις πίκρες!

ΥΓ6. Σε μια φυσιολογική ομάδα ο Δ.Πρίφτης θα είχε απολυθεί εδώ και καιρό. Όπως και ένας φυσιολογικός προπονητής που αναγνωρίζει το μερίδιο της ευθύνης του και δεν λειτουργεί σαν δημόσιος υπάλληλος θα είχε ήδη δηλώσει την παραίτηση του.

Με μια πολύ soft εμφάνιση σαφώς κατώτερη του αναμενομένου, η ομάδα μας γνώρισε εύκολα την ήττα στο ντέρμπι(θεωρητικά) με την ΑΕΚ. Μια ήττα που δίνει προβάδισμα στην ΑΕΚ για την 3η θέση αλλά αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα μιας και η εικόνα του ΑΡΗ μας είναι αυτή που πληγώνει περισσότερο. Ιδίως όταν σε λίγες ημέρες ακολουθεί το παιχνίδι του κυπέλλου όπου όπως έχει εξελιχθεί η φετινή σεζόν μοιάζει με την τελευταία ελπίδα για κάτι καλό.

Αν και περιμέναμε τον Ούκιτς και τον Ντίξον να σηκώσουν στις πλάτες τους την ΑΕΚ, δεν περιμέναμε σε καμία περίπτωση να δούμε τον ΑΡΗ μας να παίζει τόσο χαλαρά και φοβισμένα. Έλλειψη συγκέντρωσης σε άμυνα και επίθεση αλλά και μια αδικαιολόγητη αδράνεια σε πολλές φάσεις του αγώνα που έδιναν την εντύπωση ότι ο ΑΡΗΣ παίζει ένα αδιάφορο φιλικό παιχνίδι. Ακόμη και όταν στον πρώτο ημίχρονο φάνηκε να βρίσκει κάποιες λύσεις με την "βοήθεια" του πάγκου τα σχήματα που απέδιδαν άλλαζαν και δεν τα ξαναβλέπαμε ποτέ.  Στην ανέλπιστα καλή εμφάνιση του ο Μπάκνερ(δεύτερος καλύτερος παίκτης της ομάδος μας σύμφωνα με το ranking) αγωνίστηκε μόλις 10' για σχεδόν ανεξήγητους λόγους... Ο Τζένκιντς που ήταν σε άλλο γήπεδο πήρε 25' ενώ και ο Καββαδάς που έδειχνε να προβληματίζει τους ψηλούς της ΑΕΚ θα μπορούσε να αγωνισθεί περισσότερο. Όλα αυτά όμως έχουν λίγη σημασία όταν η ομάδα επιμένει να παίζει το ανορθόδοξα, χωρίς κάποιον παίκτη να οργανώνει το παιχνίδι αλλά με έναν Κάμινγκς που παίζει περισσότερο για τον εαυτό του παρά για την ομάδα. Σήμερα εκτός από τις γνωστές αδυναμίες φάνηκε ξεκάθαρα και η έλλειψη κάποιας ηγετικής φυσιογνωμίας που θα πάρει την ομάδα από το χεράκι και θα την οδηγήσει προς τη νίκη. Και όταν απουσιάζει μια ηγετική φυσιογνωμία τόσο εντός όσο και εκτός των 4 γραμμών τότε στα δύσκολα λογικό είναι να βλέπουμε αυτόν τον ΑΡΗ.

Σε κάτι παιχνίδια σαν το σημερινό καταλαβαίνεις καλύτερα πόσο χαμηλά έχει πέσει ο πήχης του συλλόγου. Επιλογές αγώνων, 20άρες που δεν μας χαλάνε και υπερ πάντων αγώνας για να κερδίσει ο ΑΡΗΣ μέσα στην έδρα του την ΑΕΚ έστω και με μισό καλάθι... λες και είμαστε εμείς το αουτσάιντερ και θα είναι έκπληξη να κερδίσουμε για το κύπελλο... Δυστυχώς όμως ο κόσμος απλά ακολουθεί την "κεφαλή", και όταν την στιγμή που οι άλλοι ενώ είναι από πάνω σου και σου ρίχνουν εύκολα και 20 πόντους συνεχίζουν να ενισχύονται εσύ "πανηγυρίζεις" που τέλειωσε ο πρώτος γύρος και είσαι μέσα στους "στόχους" επειδή έχασε ο Κολοσσός, το Ρέθυμνο και ο μπάογκ(παίζει με ΠΑΟ αύριο)  τότε τα πάντα φαντάζουν λογικά... Άγνωστο το αν αυτή η ομάδα μπορεί στα δύσκολα, τουλάχιστον ας ελπίσουμε η σημερινή ήττα και ο τρόπος που ήρθε να πεισμώσουν τους παίκτες και τον προπονητή μας ενόψει του κυπέλλου. Το βέβαιο όμως είναι ότι σε μια εβδομάδα από τώρα θα είμαστε όλοι εμείς στο Παλέ για να τους σπρώξουμε με το ζόρι προς τη νίκη... γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς...

ΥΓ. Για αυτούς που αρέσκονται να αναλύουν τα χαστούκια που πέφτουν στους πάγκους των αντιπάλων ας αφιερώσουν και λίγο χρόνο για τα χάλια στον δικό μας πάγκο.

ΥΓ2. Όλα τα βλέμματα αύριο στραμμένα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας. Αν ο μπάογκ χάσει από τον Παναθηναϊκό τότε κλείνουμε τον πρώτο γύρο μόνοι στην 4η θέση! Δηλαδή μέσα στους στόχους μας! γιούπι!!!!

Την πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος κατάφερε να πάρει ο ΑΡΗΣ μας σε ένα παιχνίδι θρίλερ που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Η ομάδα είχε ψυχή, δεν εγκατέλειψε όταν το ματς φάνηκε να στραβώνει, πήρε δύναμη από την κερκίδα και πάτησε για ακόμη μια φορά το αεκάκι! Δικαιολογημένοι, τρελοί πανηγυρισμοί στο Παλέ από παίκτες, τεχνικό τιμ, διοίκηση και κόσμο μιας και η σημερινή νίκη δίνει ελπίδα για κάτι κάλο σε μια χαμένη(όπως φαινόταν ως τώρα) χρονιά γεμάτο λάθη και ατυχίες.

Κάτι από τον ημιτελικό με τον Πανιώνιο στο Παλέ πριν 3 χρόνια θύμισε ο ΑΡΗΣ μας με το εκρηκτικό του ξεκίνημα δείχνοντας αποφασισμένος να καθαρίσει το παιχνίδι πολύ πιο εύκολα από ότι θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος οπαδός της ομάδος.  Η ευστοχία στα μακρινά σουτ, η καλή άμυνα και η διψήφια διαφορά που χτίσαμε από νωρίς έδειχνε ότι πατούσαμε καλά. Σε εκείνο όμως το σημείο το υπερβολικό ροτέισον αποσυντόνισε την ομάδα και μαζί με την προκλητική διαιτησία έδωσαν την ευκαιρία στην ΑΕΚ να μπει στο παιχνίδι. Στο Β ημίχρονο η ΑΕΚ προσπάθησε να ξεφύγει στο σκορ(+8) και εκεί ακριβώς ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και με μπροστάρηδες τους Τζένκινς, Γιάνκοβιτς και Κάμινγκς κατάφεραν να γυρίσουν το παιχνίδι. Στο θρίλερ των τελευταίων δευτερολέπτων ο Ούκιτς πέτυχε ένα πολύ δύσκολο και τυχερό καλάθι αλλά ο Κάμινγκς με μια εξαιρετική προσπάθεια γεμάτο δύναμη και αυτοπεποίθηση έστειλε τον ΑΡΗ στον τελικό! Αναμφισβήτητα κορυφαίος ο Κάμινγκς που πέτυχε κρίσιμους πόντους, πολύ καλός και ο Τζένκινς που σήμερα εκτός από πόντους έπαιξε καλή άμυνα, βοήθησε στα ριμπάουντ και είμαι μια γεμάτη εμφάνιση. Ο Γιάνκοβιτς μπορεί να μην ήταν πολύ εύστοχος σήμερα αλλά βοήθησε πάρα πολύ σε όλους τους τομείς. Ενώ και ο Μπάκνερ στο τελευταίο(?!?!) του παιχνίδι με την κιτρινόμαυρη φανέλα ήταν ουσιαστικός στο παιχνίδι του. Σημαντική ήταν και η βοήθεια που πρόσφεραν από τον πάγκο οι Σίμτσακ και ο Ξανθόπουλος. Όσο για τον κόουτς μας μπέρδεψε λίγο με το ροτέισον του, τον παραγκωνισμό του Καββαδά και την μη χρησιμοποίηση του Ξανθόπουλου στα τελευταία λεπτά που θα μπορούσε να βοηθήσει σε άμυνα και επίθεση αλλά το αποτέλεσμα έστω και οριακά ευτυχώς για όλους μας τον δικαίωσε!

Σπουδαία η σημερινή βραδιά για όλους τους Αρειανούς ανεξάρτητα από τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες του καθενός. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα πρέπει να σταθούμε στη σημερινή νίκη λες και πετύχαμε κάτι παραπάνω από το δικαίωμα στην διεκδίκηση ενός τίτλου. Αυτός είναι ο βασικός στόχος και η πρόκριση ήταν απλά το απαραίτητο βήμα. Ας σοβαρευτούμε λιγάκι σαν ομάδα, ας σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας και ας γίνουν οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν ώστε ο ΑΡΗΣ να κατέβει ως διεκδικητής του κυπέλλου και πάνω στο πάρκε και όχι μόνο στην θεωρία. Άλλωστε αν η διοίκηση, το τεχνικό τιμ και οι παίκτες φτιάχτηκαν σήμερα με τον κόσμο και τα γούστα μετά την λήξη του αγώνα, ας απλά σκεφτούν τι έχει να γίνει αν σηκώσουμε και μια κούπα ύστερα  από τόσα χρόνια!

ΥΓ. Βελτιωμένος ο Μπάκνερ στα τελευταία παιχνίδια αλλά εξακολουθεί να απέχει πολύ από τον σέντερ που είχαμε στο μυαλό μας όταν αποκτήθηκε το καλοκαίρι. Πόσο δε μάλλον και για τον παίκτη με το μεγαλύτερο συμβόλαιο στον φετινό ΑΡΗ. Πακετάκι, κορδελίτσα, φιογκάκι και άντε γειά...

ΥΓ2. Πραγματικά πολύ κακοί οι Έλληνες διαιτητές...

Μπορεί το "ναυάγιο" με τους ξένους της περσινής σεζόν, η μη επίτευξη συμφωνίας με τον Μιλόσεβιτς και η καθυστέρηση στις μεταγραφές αρχικά να μας είχε ελαφρώς ξενερώσει αλλά όπως φαίνεται στην πράξη η διοίκηση σε συνεργασία με τον προπονητή είναι αποφασισμένοι να "χτίσουν" μια πολύ δυνατή ομάδα, σίγουρα καλύτερη από τηνν περσινή! Κάμινγκς, Καββαδάς, Τζένκινς, Μπάκνερ και Τσαϊρέλης είναι τα τελευταία μας μεταγραφικά αποκτήματα, ενώ σχεδόν σίγουρη θεωρείται και η συμφωνία με τον Μάρμπλ.

Ο Κάμινγκς που ήταν και ο πρώτος ξένος που ανακοινώθηκε  στα "χαρτιά" δεν εντυπωσιάζει αλλά πρόκειται για παίκτη που έχουν παρακολουθήσει από κόντα τόσο ο Δ.Πρίφτης όσο και ο Σ.Καμπερίδης και αυτό είναι σημαντικό στην διαδικασία επιλογής ενός παίκτη. Οι πληροφορίες λένε για έναν πολύ καλύτερο πόιντ γκαρντ που θα μπορέσει να καλύψει την θέση πολύ καλύτερα από τους προκάτοχους του(Τόμας, Γουότερς) στη συγκεκριμένη θέση. Μοναδικό ερωτηματικό αποτελεί η προσαρμογή του στα Ευρωπαϊκά δεδομένα μιας και έχει μόλις 3 συμμετοχές στο Ιταλικό πρωτάθλημα. Εκ διαμέτρου αντίθετες όσο αφορά το ρίσκο οι επιλογές των Τζένκινς και Μπάκνερ μιας και πρόκειται για παίκτες που έχουν δώσει τα διαπιστευτήρια στην Ευρώπη. Ιδίως ο Τζένκινς έχει το βιογραφικό και τις παραστάσεις που σε κάνουν να αισθάνεσαι σιγουριά και όλα δείχνουν ότι σύντομα θα κάνει αρκετούς συνΑρειανούς να ξεχάσουν τον Μακνήλ. Το ίδιο ισχύει και για τον Μπάκνερ που όλοι ανυπομονούμε να τον δούμε να καρφώνει δυναμικά φορώντας την κιτρινόμαυρη φανέλα. Τα αθλητικά του προσόντα εντυπωσιάζουν και ιδιαίτερα η ταχύτητα του, στοιχείο που σίγουρα ξεχώρισε ο Δ.Πρίφτης που θέλει παίκτες που να μπορούν να τρέχουν στο ανοιχτό γήπεδο. Το καλό με την επιλογή του Μπάκνερ που είναι ένας χαμηλός σέντερ είναι ότι ήδη υπάρχει στο ρόστερ και ο Καββαδάς όπου έχει τα στοιχεία που λείπουν από τον Αμερικανό. Με αυτούς τους 2 κάτω από το καλάθι η ομάδα μας έχει καλύψει εντυπωσιακά την θέση του σέντερ. Ενώ άκρως θετικό στοιχείο που πρέπει να αναφέρουμε είναι ότι Τζένκινς και Μπάκνερ πέρσι ήταν συμπαίκτες στην Τουρκ Τέλεκομ.  Ο Τσαϊρέλης που για πολλούς ήταν μια "αδιάφορη" κίνηση, πολύ πιθανό να αποδειχθεί λίρα εκατό. Πρόκειται για αθλητή που επιστρέφει σε ιδανική ηλικία στην ομάδα, μετά απο σημαντικές εμπειρίες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ενώ ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που θα τον κάνει να δέσει ιδανικά με την ομάδα είναι ότι ο παίκτης έχει συνηθίσει να προσφέρει σε μια ομάδα ερχόμενος από τον πάγκο και με λίγα λεπτά συμμετοχής. Κάτι που πολλές φορές αποτελεί πρόβλημα σε παίκτες που περιορίζονται ξαφνικά σε βοηθητικούς ρόλους, όπως συνέβη με τον Τσούπκοβιτς και τον Ζάρα. Ο Μάρμπλ που εκτός απροόπτου θα είναι ο παίκτης που θα καλύψει τη θέση "3" μπορεί να μην έχει Ευρωπαϊκή εμπειρία αλλά τα 2 χρόνια που συμμετείχε στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου και το αγωνιστικό του στυλ που βασίζεται κυρίως στο σουτ  φαντάζουν αρκετά για να κάνει ο παίκτης τη διαφορά στην ομάδα μας! 

Με την απόκτηση ενός κοινοτικού πάουερ φόργουορντ(ίσως ο Βεζένκωφ) να εκκρεμεί και μια θέση ξένου να μένει σίγουρα κενή για τον Β γύρο του πρωταθλήματος όπου αλλάζει ο κανονισμός και θα μπορέσουμε να πάρουμε και άλλον Αμερικάνο το ρόστερ μάλλον κλείνει. Κινήσεις που μας γεμίζουν αισιοδοξία για έναν ΑΡΗ πρωταγωνιστή σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μάλιστα το γεγονός ότι οι περισσότεροι παίκτες υπέγραψαν συμβόλαια μεγαλύτερης διάρκειας του ενός έτους δείχνει ότι η ΚΑΕ μαθαίνει από τα λάθη της και ότι φέτος όντως θέλει να βάλει τις βάσεις για κάτι μεγάλο. Έυσι απλά ο ενθουσιασμός επέστρεψε και η ανυπομονησία για τα αποκαλυπτήρια της ομάδος!

ΥΓ. Όσο περνάει ο καιρός ολοένα και πιο σοφή φαίνεται η απόφαση του Λάσκαρη να επιλέξει το FIBA Champions League. Αυτό καλό είναι να το έχουν μερικοί στο μυαλό τους όταν κρίνουν τις επιλογές του προέδρου για χορηγίες και συνεργασίες.

ΥΓ2. Αφού μας έφτιαξαν με τις μεταγραφές καιρός είναι να δοθεί και ένα αίσιο τέλος στο σήριαλ με το Nick Galis Cup και τα σχετικά.

ΥΓ3. Σειρά μας είναι μετά τα καλοκαιρινά μπανάκια μας να κάνουμε το καθιερωμένο ντου στα διαρκείας όπου φέτος είναι σε καλές τιμές για όποιον θέλει να παρακολουθήσει όλα τα παιχνίδια μιας και πακέτο περιλαμβάνει και τους Ευρωπαϊκούς αγώνες της πρώτης φάσης. 

Πολύ καλές εντυπώσεις άφησε ο ΑΡΗΣ μας στο τελευταίο προγραμματισμένο φιλικό πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων. Ο Στεάουα Βουκουρεστίου δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον ρυθμό της ομάδος με αποτέλεσμα να έρθει μια εύκολη νίκη(76-91) μαζί με πολλά χρήσιμα συμπεράσματα για το τεχνικό τιμ. Την παράσταση έκλεψε ο Βικτορ Σανικιντζε στο ντεμπούτο του με μια "πληθωρική" παρουσία και τις 11 ασιστ να ξεχωρίζουν!

Αν και υπήρχαν κάμποσα τεχνικά θέματα είχαμε την ευκαιρία να δούμε ζωντανά το τελευταίο επίσημο φιλικό της ομάδος μας στη Ρουμανία απέναντι στην Στεάουα. Μια ομάδα που μπορεί να μην εντυπωσιάζει με το ρόστερ της αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ένας αξιόμαχος αντίπαλος, όπως μας έδειξε και πέρσι στο Eurocup. Τα βλέμματα όλων ήταν από την αρχή στραμμένα πάνω στον Σανικίντζε μιας και ήταν μόλις το πρώτο του παιχνίδι με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Για αυτό άλλωστε και ο Δ.Πρίφτης τον άφησε στο παρκέ πιο πολύ από όλους τους συμπαίκτες του. Ο Γεωργιανός σε αυτά τα 25' που τον είδαμε επιβεβαίωσε(όσο μπορεί να επιβεβαιώσει κανείς από μόλις 1 παιχνίδι) τις προσδοκίες μας για τον παίκτη που περιμέναμε να δούμε και σε μεγάλο βαθμό μεταμόρφωσε με το παιχνίδι του όλη την ομάδα. Μπορεί να πέτυχε μόλις 6 πόντους(3/4) αλλά το ότι ήταν πρώτος σε ριμπάουντ, σε κλεψίματα και ασιστ με το εντυπωσιακό νούμερο των 11 αναμφισβήτητα ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου. Πολύ καλός και ο Κάμινγκς που σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια παρουσιάστηκε ανεβασμένος. Σταθερή αξία μοιάζει ο Τζένκινς που πέτυχε 16 πόντους με σχεδόν τέλεια ποσοστά! Γενικά όλη η ομάδα ρόλαρε καλύτερα σε άμυνα και επίθεση επιβεβαιώνοντας ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο και ότι η εμφάνιση με την Γκαζιαντέπ ήταν απλά μια κακή παρένθεση. Αυτός που συνεχίζει να προβληματίζει είναι ο Έρικ Μπάκνερ. Μπορεί στις βολές να δείχνει εμφανώς βελτιωμένος(που δεν το περιμέναμε) αλλά στην άμυνα και στα ριμπαουντ συνεχίζει να βρίσκεται στα χαμένα με εντελώς λάθος εκτίμηση σχεδόν όλων των φάσεων. Τα 2 μόλις ριμπάουντ σε σχεδόν 20 αγωνιστικά λεπτά λένε αρκετά για τον σέντερ του ΑΡΗ. Ευτυχώς που υπάρχει από πίσω και ο Καββαδάς που για την ώρα φαίνεται να "πατάει" καλύτερα.

Για τις 5 Οκτωβρίου είναι προγραμματισμένο το πρώτο επίσημο τζάμπολ της σεζόν. Κύμη στο Παλέ ή Πανιώνιος εκτός έδρας για τον θεσμό του κυπέλλου και όλοι ευχόμαστε να είναι η Κύμη ώστε να απολαύσουμε από κοντά την Αρειανάρα μας. Όπως δήλωσε και ο προπονητής μας υπάρχει μια εβδομάδα γεμάτη με προπονήσεις όπου θα μπορέσει να δουλέψει η ομάδα πλήρης, χωρίς απόντες και τραυματίες. Το θετικό στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο είναι ότι ομάδα δείχνει ότι όχι μόνο βρίσκεται στον σωστό δρόμο αλλά και ότι υπάρχουν οι δυνατότητες για σπουδαία πράγματα.  Ο χρόνος μπορεί να είναι αντίπαλος μας αλλά το πρόγραμμα είναι καλό και θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε. Συνεχίζουμε δυνατά και ανυπομονούμε μέχρι να έρθει η στιγμή για το επόμενο παιχνίδι της Αρειανάρας!

Χωρίς τον άτυχο Σανικίντζε αλλά με τους Τζένκις και τον Ντραγκίσεβιτς στο ρόστερ ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στην Κρήτη για το πρώτο δύσκολο παιχνίδι της χρονιάς. Σε μια χρονική περίοδο όπου όλες οι ομάδες ακόμη ψάχνονται η ομάδα μας θα δοκιμάσει τις δυνάμεις απέναντι σε μια μικρομεσαία ομάδα του πρωταθλήματος που παραδοσιακά μας δυσκολεύει. Το να θεωρούμε τη νίκη αυτονόητη είναι κάτι εξίσου λογικό και εύκολο, παρόλα αυτά οι παίκτες του Δ.Πρίφτη θα πρέπει να επιβεβαιώσουν την ανωτερότητα τους πάνω στο παρκέ!

Το σοκ του τραυματισμού του Σάνι έφερε μια αναστάτωση την ομάδα και μαζί και αναγκαστικές αλλαγές. Αλλαγές σε πρόσωπα και ως ένα βαθμό και στην φιλοσοφία. Με τον Ντραγκίσεβιτς στην 5αδα ο ΑΡΗΣ θέλοντας και μη, γίνεται πιο soft στην άμυνα αλλά και σαφώς πιο δυνατός στην επίθεση. Το αν το πρόσημο είναι θετικό θα φανεί πολύ σύντομα. Ανεξάρτητα πάντως από το ντεμπούτο του Ντραγκίσεβιτς, η ομάδα οφείλει φέτος να δείχνει όποτε χρειάζεται ότι έχεις τις λύσεις για να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες. Το Ρέθυμνο μπορεί να είναι μια ομάδα που έχει κερδίσει με την παρουσία της τελευταία χρόνια τον σεβασμό όλων των φιλάθλων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι φόβητρο για εμάς. Η μίνι έκπληξη που έκανε στην πρεμιέρα μέσα στην Ρόδο ήταν απλά μια καλή υπενθύμιση για όλους εμάς ότι ακόμη το να υποτιμάμε τον αντίπαλο είναι πολυτέλεια. Οι 4 Αμερικάνοι, ο Λιθουανός Ζαμπας και ο Γιαννόπουλος(από τους φθηνούς καλούς Έλληνες παίκτες σε καλή ηλικία που περιέργως δεν μας έκανε ποτέ!) είναι σχεδόν ότι αξιόλογο έχει η ομάδα της Κρήτης. Η διαφορά δυναμικότητας είναι εμφανής και ξεκάθαρα από την δική μας απόδοση θα κριθεί αν η νίκη έρθει εύκολα ή δύσκολα. Ο σοβαρός ΑΡΗΣ σε καμία περίπτωση δεν θα κινδυνέψει από αυτήν την ομάδα.

Βήμα βήμα προχωράει η ομάδα μας στην χρονιά τις τελευταίες αγωνιστικές σεζόν και κάπου στην πορεία βλέπει που μπορεί να φθάσει. Παιχνίδια σαν και αυτό με το Ρέθυμνο ουσιαστικά είναι από αυτά που μπορείς να μετρήσεις τις δυνάμεις σου. Γιατί ανεξάρτητα από το πόσο δυνατοί είναι και φέτος ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, ο ΑΡΗΣ μας οφείλει να υπενθυμίζει ότι από τους υπόλοιπους είναι τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω. Ας γίνει λοιπόν η αρχή ώστε απερίσπαστη η ομάδα να προετοιμαστεί για το μεγάλο γλέντι της επόμενης αγωνιστικής! Πάμε Αρειανάρα!

Τα χαμόγελα για την επιστροφή των Καββαδά και Γιάνκοβιτς σε αγωνιστικούς ρυθμούς μετριάστηκαν από την νέα απώλεια παίκτη, με τον Τζένκινς να μένει εκτός αποστολής λόγω ...ερεθισμένου καρπού σύμφωνα με την ενημέρωση από την ΚΑΕ. Έστω και έτσι ο ΑΡΗΣ μετράει έναν παίκτη παραπάνω και μάλιστα σε μια θέση όπως αυτή του σέντερ όπου κυριολεκτικά πονάει σε ένα χρονικό σημείο όπου η νίκη είναι κάτι παραπάνω απαραίτητη για να συνεχίσει ήρεμη η ομάδα την "προετοιμασία" της για τα κρίσιμα παιχνίδια του Ιανουαρίου.

Ο Απόλλων Πατρών μπορεί να μην διανύει τις καλύτερες ημέρες του αλλά παραμένει μια δύσκολη ομάδα για τα δεδομένα της basket league και παραδοσιακά μια αφιλόξενη έδρα για τον ΑΡΗ μας. Όπως όμως και στα προηγούμενα παιχνίδια η δυναμική και η κατάσταση του αντιπάλου όταν μιλάμε για ομάδες του επιπέδου του Απόλλων Πατρών περνάει σε δεύτερη μοίρα μιας όλα θα εξαρτηθούν και σε αυτή την αναμέτρηση από την δική μας εικόνα. Ο σοβαρός ΑΡΗΣ δεν χρειάζεται καν να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση για να πάρει τη νίκη. Αρκεί όμως να μην παρουσιάσει τις παιδικές του ασθένειες. Γιάνκοβιτς και Καββαδάς είναι 2 πολύτιμα πολυεργαλεία στα χέρια του Δ.Πρίφτη που μπορούν να δώσουν λύσεις σε άμυνα και επίθεση. Σίγουρα το ιδανικό σενάριο θα ήταν η ομάδα ύστερα από καιρό να έπαιζε υπερπλήρης αλλά καλώς ή κακώς ο ΑΡΗΣ φέτος έχει μάθει να ζει με αυτά τα προβλήματα. Και ακόμη και αν πρόκειται για τον Τζένκινς η αλήθεια είναι ότι αρκετά είναι τα παιχνίδια που οι 4 Αμερικάνοι περνάνε απαρατήρητοι σε τέτοιο βαθμό όπου μέχρι και ο κόουτς τους αφήνει στην άκρη. Όπως και να έχει, εύκολα ή δύσκολα θα πρέπει πάση θυσία να κερδίσουμε το αυριανό παιχνίδι λόγω της ξεχωριστής βαθμολογικής και ψυχολογικής σημασίας που έχει.

Τα προηγούμενα χρόνια διαρκώς μιλούσαμε για οικογένειες, αποδυτήρια, χημείες και παίκτες που "θυσιαζόντουσαν" για τον σύλλογο. Πιθανόν παρασυρόμενοι και από την γενικότερη αγωνιστική εικόνα της ομάδας φέτος η αίσθηση που έχουμε είναι εντελώς αντίθετη και βλέπουμε παίκτες που τους πονάει το νύχι και μένουν με μεγάλη ευκολία εκτός αποστολής. Όσοι πάντως υπολογίζονται από τον προπονητή και θα αγωνιστούν στο αυριανό παιχνίδι οφείλουν να τα δώσουν όλα όπως και σε κάθε παιχνίδι που φοράνε την φανέλα του Αυτοκράτορα. Γερά για τη νίκη για ένα ακόμη χαρούμενο σαββατοκύριακο σε μπάσκετ και μπάλα!

Εφτά νίκες σερί έφθασε η ομάδα μας με αυτήν κόντρα στο Λαύριο με την βελτίωση σε όλα τα επίπεδα να είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Άλλωστε τα νούμερα της στατιστικής σε αυτά τα παιχνίδια σε σχέση με τα προηγούμενα μιλάνε από μόνα τους. Φυσικά το να μην αναφέρουμε σε όλο το παραπάνω ότι οι ομάδες που αντιμετωπίσαμε ήταν χαμηλής δυναμικότητας όπου οι εύκολες νίκες ήταν κάτι το αυτονόητο πιθανόν και να μας οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα. Βέβαια αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές σύμφωνα με την εικόνα του ΑΡΗ μας στην αρχή της σεζόν και ιδιαίτερα μετά τις ήττες από το Ρέθυμνο και τον μπαογκ που κόντρα σε εξίσου αδύναμες ομάδες απογοήτευσε αυτές οι 7 νίκες μπορούν να μας κάνουν να αισιοδοξούμε για τη συνέχεια.

Βελτίωση και αισιοδοξία για τη συνέχεια κόντρα σε τραυματισμούς, δυσκολίες προσαρμογής των Αμερικάνων αλλά και της αποχώρησης του Μάρμπλ. Ένα αναμενόμενο διαζύγιο για καθαρά αγωνιστικούς λόγους που ο τρόπος όμως με τον οποίο επήλθε φανέρωσε για πολλοστή φορά τις αστοχίες στον καλοκαιρινό σχεδιασμό αλλά και την συνολικά κακή διαχείριση του θέματος από το τεχνικό τιμ και την διοίκηση. Ήρθε στον ΑΡΗ με περγαμηνές(σύμφωνα με αυτούς που τον είδανε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού), πήρε ένα από τα υψηλότερα συμβόλαια στην ομάδα, πήρε αμέτρητες ευκαιρίες από τον προπονητή σε σημείο να παραμερίζονται άλλοι παίκτες αλλά και να θυσιάζεται η γενικότερη λειτουργία της ομάδος. Με βάση αυτό το τελευταίο φαίνεται για την ώρα να έχει παρθεί η απόφαση να μην αποκτηθεί παίκτης με αποτέλεσμα ο ΑΡΗΣ να συνεχίσει τη χρονιά με 3 Αμερικάνους, όπου ο ένας είναι ακόμη στα χαμένα και πλέον έχει και το άλλοθι του τραυματισμού, ο άλλος προτιμάει να είναι ρολίστας και ο τρίτος που ναι μεν προσφέρει στην ομάδα και έχει ουσιαστικό ρόλο με τον τρόπο παιχνιδιού του να σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι τόσο χρήσιμος ή αν μπερδεύει την ορθή λειτουργία του συνόλου. Δύσκολα να υπάρχει κανείς που να λέει όχι στην ουσιαστική ενίσχυση της ομάδος ακόμη και αν η ομάδα πηγαίνει καλά, αλλά όταν μιλάμε για μια νέα επιλογή από ένα τεχνικό τιμ που πέρσι δεν κατάφερε να βρει τον αντικαταστάτη του Τσούπκοβιτς και φέτος το καλοκαίρι ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος του αγωνιστικού μπάτζετ σε παίκτες με δευτερεύοντα ρόλο στην ομάδα τότε μόνο για ουσιαστική ενίσχυση δεν μπορούμε να αισιοδοξούμε αλλά για μια σειρά από αναφορές σε χημείες, καλούς χαρακτήρες και υπομονή μέχρι να «δέσει» το σύνολο…

Αυτό που σίγουρα έχει στο μυαλό του ο προπονητής και πρέπει να το έχουμε και εμείς είναι η ομάδα να παίζει καλά και να παίρνει τις νίκες κάτι που τον τελευταίο καιρό το κάνει. Πέρα από την ατυχή δήλωση για τα «αντίποινα» του Λαυρίου στον Β γύρο ο Δ.Πρίφτης εξέφρασε την βεβαιότητα του ότι η ομάδα όχι μόνο έχει βελτιωθεί αλλά και ότι μέσα στον Ιανουάριο όπου υπάρχουν πολλές αγωνιστικές προκλήσεις θα το αποδείξει! Αυτό μετράει και όχι αν ο ΑΡΗΣ έχει συμπληρωμένες τις θέσεις των ξένων που του αναλογεί. Τώρα το αν η επιλογή της διοίκησης και του προπονητή στερήσει την συμμετοχή στον τελικό ή οδηγηθούμε σε έναν τελικό με μειωμένες πιθανότητες κατάκτησης του τίτλου είναι κάτι που προβληματίζει. Ας ελπίσουμε τη νέα χρονιά ο ΑΡΗΣ να επιβεβαιώσει την αισιοδοξία που υπάρχει και να περάσει την ΑΕΚ για το κύπελλο αλλά και στη συνέχεια η διοίκηση να δείξει με τον τρόπο της πόσο πολύ θέλει να συνδέσει την εποχή Λάσκαρη στον ΑΡΗ με την επιστροφή στους τίτλους.

ΥΓ. Ο «δεν μας κάνει» Γουότερς επιλέχθηκε από μια εκ των κορυφαίων ομάδων της Ευρωλίγκας, ο Μακνήλ έστω και με καθυστέρηση υπέγραψε στην Μπάμπεργκ που αγωνίζεται στην Ευρωλίγκα και ο Χάγκινς με την Βενέτσια τα πάει μια χαρά. Άραγε πως θα ήταν ο φετινός ΑΡΗΣ αν γινόταν η «οικονομική θυσία» το καλοκαίρι και παραμένανε στον σύλλογο? 

Μαρτύριο χωρίς τελειωμό φαντάζει η φετινή χρονιά στον μπασκετικό ΑΡΗ με την ομάδα αν και έχει έναν δυνατό και αξιόπιστο μεγαλομέτοχο όπως έχει φανεί ως τώρα να μοιάζει να έχει αφεθεί στην τύχη της. Μετά τον Γκόρντον που αντί να τον στείλουμε εμείς σπίτι του πρόλαβε να μας ενημερώσει ότι θέλει να κάνει "διάλειμα" από το μπάσκετ, ήρθε η σειρά του Τζένκινς να μας κουνήσει μαντήλι και να τραβήξει και αυτός τον δικό του δρόμο όπως έκαναν οι Μπάκνερ και Μάρμπλ. Και όλα αυτά την στιγμή που ο "εμπνευστής" αυτής της ομάδος παραμένει στον πάγκο και ψάχνει(?!?!?) τον αμερικάνο που θα ενισχύσει την ομάδα για τη συνέχεια της χρονιάς.

Θα ήταν ψέμα να πούμε ότι πέσαμε από τα σύννεφα με αυτή την "ξαφνική" είδηση της φυγής του Τζένκινς. Όποιος παρακολουθεί συστηματικά το PlanetARIS.gr θα είχε διαβάσει εδώ και πάρα πολύ καιρό τις αναφορές μας στην προβληματική σχέση του Δ.Πρίφτη με παίκτες όπως ο Τζένκινς και ο Γιάνκοβιτς. Αν στους 2 προαναφερθέντες και τον Γκόρντον προσθέσεις και τους Μάρμπλ και Μπάκνερ όπου επίσης υπήρχε χοντρό θέμα και για αυτό αποχώρησαν, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί ο ΑΡΗΣ έχει αποτύχει. Φυσικά σε όλη αυτή την εξίσωση για πολλοστή φορά σύμφωνα με τους "ειδικούς" απουσιάζει το όνομα του Δ.Πρίφτη. Οι παλιοχαρακτήρες μισθοφόροι ξένοι φταίνε που δεν έχει "ελληνικό φιλότιμο" μέσα τους και με την πρώτη στραβή τα παρατάνε...  Για αυτό άλλωστε και είναι τόσο εκνευρισμένος ο κόουτς τη φετινή χρονιά και προτιμάει να χρησιμοποιεί παίκτες με δευτερεύον(θεωρητικά) ρόλο στην ομάδα. Μέχρι και στην επιλογή Τζάκσον πήγε με το ίδιο σκεπτικό. Μπορεί κανείς να κατηγορήσει κανείς τον Τζάκσον ότι δεν προσπαθεί ή δεν ιδρώνει για τον "βασικό μισθό" που παίρνει; Κανείς. Το αν δεν θα έπρεπε ποτέ να έρθει στον ΑΡΗ είναι άλλη ιστορία. Όσο για τη συνέχεια ευτυχώς που υπάρχει ο Κάμινγκς και οι "φιλότιμοι"... Ο μεν Κάμινγκς έχει βρει το ιδανικό προπονητήριο στον ΑΡΗ για να εξοικειωθεί με τον Ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού, οι δε φιλότιμοι απλά απολαμβάνουν τις συγκυρίες και τον χρόνο τους πάνω στο παρκέ. Το αν οι Γιάνκοβιτς και Ντραγκίσεβτις εφόσον δεν αλλάξει ο προπονητής αντέξουν μέχρι το τέλος είναι κάτι που θα φανεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες...

Φθάσαμε λοιπόν στο σημείο όπου οι δικαιολογίες έχουν στερέψει... όπως έχουν στερέψει και οι στόχοι για την ομάδα και έτσι όπως πάμε θα μας στερέψουν και οι παίκτες... Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που άπαντες καταλαβαίνουν πόσο κακό κάνουν στην ομάδα όλοι αυτοί που παλεύουν για να φιμώσουν την αντίθετη άποψη, την γκρίνια(όπως βαφτίζουν την κριτική) για τα αυτονόητα που δεν γίνονται, την απαίτηση για το κάτι καλύτερο. 13 Μαρτίου έπρεπε να φθάσουμε για να παραδεχθούμε τα αυτονόητα... όπως ότι ο προπονητής δεν μπορεί γιατί ποτέ δεν είχε αποδείξει ως τώρα στην καριέρα του ότι μπορεί... ότι η διοίκηση  έκανε τεράστιο λάθος που του παρέδωσε εν λευκώ την ομάδα.... ότι η διοίκηση για αδιευκρίνιστους λόγους δεν στελεχώνει όπως πρέπει την ομάδα... ότι η διοίκηση κακώς δεν έθεσε ξεκάθαρους στόχους από το καλοκαίρι... ότι η διοίκηση έδειξε ερασιτεχνισμό με το πρόστιμο στους παίκτες... ότι η διοίκηση συνεχίζει να δείχνει ερασιτεχνισμό με την αντικατάσταση των ξένων... ότι η διοίκηση  κακώς συνεχίζει και αφήνει τον κόουτς στον πάγκο... και άλλα που για κάποιους αποκαλύφθηκαν σήμερα και δεν υπήρχαν από την αρχή της χρονιάς. Ευτυχώς που όπως μας λένε οι "υπνωτιστές" όλα αυτά αποτελούν μαθήματα... άρα με τόσο επιμορφωτική χρονιά την επόμενη σεζόν θα τους μαμήσουμε όλους...

ΥΓ. Οι Έλληνες λέει αποδέχτηκαν το πρόστιμο, ενώ οι Αμερικάνοι αντέδρασαν μέσω των μάνατζερ τους... Δεν αντέδρασαν οι "φιλότιμοι"; Απίστευτο!!!!

ΥΓ2. Φυσικά το να παρουσιάζουν μερικοί τον Τζένκινς απλήρωτο για 2 μήνες όταν η πραγματικότητα είναι ότι η συγκεκριμένη αναφορά έχει να κάνει με το πρόστιμο που επιβλήθηκε μετά το παιχνίδι με τον μπάογκ και την καθυστέρηση 13 ημερών για την πληρωμή του Φεβρουαρίου ακούγεται σαν ανέκδοτο. Όταν όμως ψωνίζεις από τα Lidl λίγο πριν τα κρίσιμα παιχνίδια δίνεις τροφή στους οχτρούς σου...