Σε ηλικία 63 ετών "έφυγε" απο την ζωή ο πρώην πρόεδρος της ΚΑΕ ΑΡΗΣ Ζαφείρης Σαμολαδάς που αν και δεν προερχόταν απο την οικογένεια του ΑΡΗ είχε αγαπηθεί όσο λίγοι παράγοντες απο τον κόσμο της ομάδος μιας και ήταν ο τελευταίος πρόεδρος στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ που κατάφερε και έδωσε "όραμα" στον κόσμο του ΑΡΗ και την ελπίδα οτι πάμε για μεγάλα πράγματα. Με εντυπωσιακές μεταγραφικές κινήσεις όπως ήταν αυτές του Σταυρακόπουλου, Φλώρου, Σάκλεφορντ κ.α. δίκαια είχε κερδίσει με την αξία του την αγάπη του κόσμου και το προνόμιο να συμπεριλαμβάνεται το όνομα του σε πολλά απο τα συνθήματα μας. Μπορεί φεύγοντας να ακούστηκαν πολλά και να πετάχτηκε απο διάφορες πλευρές λάσπη στο όνομα του αλλά ένας απο τους λαμπρότερους(ίσως ο πιο μεγάλος) τίτλους  της ομάδος μας , η κατάκτηση του κυπέλλου κόρατς το 1997 μέσα στην Προύσα σημάδεψε με χρυσά γράμματα το πέρασμα του απο την ομάδα μας και αν δεν είχε την "αντιπολίτευση" που είχε εκείνη την εποχή σίγουρα θα μπορούσε να είχε προσφέρει πολλά περισσότερα στον σύλλογο μας. Εμείς απο την πλευρά μας που γουστάραμε τόσο πολύ εκείνη την εποχή με την δυναμική που έφερε η παρουσία του στον ΑΡΗ μας το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να του πούμε ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ενα ΑΝΤΙΟ μέσα απο την καρδιά μας.

Ατελείωτες διαμαρτυρίες, φωνές απόγνωσης, αντικείμενα να εκσφεδονίζονται στον αγωνιστικό, οι θεατές έτοιμοι να μπουκάρουν μέσα, προτροπές απο τα ηχεία για ηρεμία, κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων και άλλα τέτοιου είδους παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν στο τέλος κάθε αγώνα του ΑΡΗ στην Τουρκία! Με ποιόν αντίπαλο? Διαλέξτε όποιον θέλετε... Φενερ/Ουλκέρ? Τοφας Προύσα? Εφές Πίλσεν? Μπεσίκτας? Όποιον και αν διαλέξετε το φινάλε είναι το ίδιο! Ο ΑΡΗΣ είναι ο νικητής, οι τούρκοι είναι οι χαμένοι... Έτσι λοιπόν και σήμερα οι παίκτες μας κάνανε το χρέος τους τόσο προς τους οπαδούς άλλα και προς τον ίδιο τους τον εαυτό που είχε και έχει την υποχρέωση να αγωνιστεί για όποια ελπίδα έχει απομείνει για πρόκριση στις 8 καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη! Αφήνωντας πίσω στην Ελλάδα όλες τις θεωρίες περι χαμένων στόχων και έλειψης κινητρου για την νίκη έδειξε απο την αρχή αποφασιστηκότητα, άντεξε στα εχθρικά σφυρίγματα της διαιτησίας, αγνόησε την πίεση των τούρκων οπαδών και πήρε άλλη μια μεγάλη νίκη. Μια νίκη που μας κάνει ιδιαίτερα υπερήφανους και δίνει την απάντηση σε όλους τους κακοπροέραιτους για το ποιός είναι ο ΑΡΗΣ μας! Η μπασκετική ιστορία έχει αναδείξει τον ΑΡΗ ώς τον μεγαλύτερο μαχητή, που δεν τα παρατάει ποτέ κερδίζωντας αμέτρητες φορές χαμένα παιχνίδια και ομάδες φαβορί! Μέχρι να χαθεί και η τελευταία μαθηματική ελπίδα για πρόκριση εμείς θα πιστεύουμε και θα απαιτούμε απο τους παίκτες μας να παλεύουν για αυτήν. Τα συγχαρητήρια μας στην ομαδάρα μας και ελπίζω και την επόμενη αγωνιστική απέναντι στην Ταού να κάνουμε την μεγαλύτερη φετινή μας νίκη ωστε να παραμιλάει όλη η Ευρώπη!!!!! Vamos ARIS! Vamos TOYRKOFAGE!! :)

Έσπασε η πολύ καλή παράδοση που είχε ο ΑΡΗΣ απέναντι στις τουρκικές ομάδες χάρη σε έναν εκπληκτικό Γουίλι Σόλομον αλλά και στην άσχημη εμφάνιση της ομάδος μας που δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του αγώνα. Πως να κερδίσεις άλλωστε όταν δεν εφαρμόζεις απλά αλλά βασικά πράγματα στο παιχνίδι σου?!? Δεν είδαμε τους παίκτες μας να κάνουν μπλοκ αουτ σε όλο το 1ο ημίχρονο με αποτέλεσμα να κάνουν πάρτυ στα ριμπάουντ οι αντίπαλοί μας, δεν είδαμε να δίνουν βοήθειες στην άμυνα και πολλές φορές μάλιστα ενώ ήταν στην κατάλληλη θέση να μην σηκώνουν καν τα χέρια ψηλά προσπαθώντας να εμποδίσουν το εύκολο σουτ, δεν είδαμε οργανωμένες επιθέσεις αλλά αντιθέτως είδαμε όλους τους παίκτες μας να παίρνουν θέση γύρω απο τα 6.25 λες και εαν μπαίνανε πιο μέσα δεν θα μετρούσε το καλάθι. 7' στην 4η περίοδο οπου εφαρμόσαμε όλα τα παραπάνω σε συνδιασμό με κάποιες έξυπνες ασίστ στην επίθεση και παραλίγο θα παίρναμε την νίκη! Πιστεύω οτι η έλειψη αξιόπιστου πλέι μέικερ απο την αρχή της χρονιάς σε συνδιασμό με την μη προσαρμογή του Γουάσιγκτον στον ρόλο του μέσα στην ομάδα είναι η αιτία για την έλειψη αυτοσυγκέντρωσης και τις τρομερές μεταπτώσεις στο παιχνίδι μας. Δυστυχώς πολλοί απο εμάς ξεχνάνε οτι ο ΑΡΗΣ έφερε το μπάσκετ στην Ελλάδα και την δόξα και αίγλη που είχε αλλά και θα έχει για πάντα αυτός ο σύλλογος και επικροτούν κινήσεις σκοπιμότητας για την νίκη. Εγώ θα διαφωνήσω με αυτούς που μέσα στο γήπεδο ξαφνικά άρχιζαν να γιουχάρουν τον Σόλομον και να επικροτούν την αλητεία και αηδιαστικό φέρσιμο του Καλαϊτζή. Καλό είναι να μην ξεχνάμε έτσι εύκολα ποιοι είμαστε και τι αντιπροσωπεύει αυτός ο σύλλογος και το σίγουρο είναι οτι δεν αντιπροσωπεύει τέτοιου είδους αντιαθλητικές συμπεριφορές. Σίγουρα υποστηρίζουμε όποιον παίκτη φοράει την φανέλα με τον θεο ΑΡΗ αλλά με πληγώνει να βλέπω αθλητές να την ντροπιάζουν με αυτόν τον τρόπο. Έγω αυτό που είδα σήμερα, όπως και πέρσι όπως και στον τελικό κυπέλου της Λάρισας το 2003 με τον Σόλομον τότε στην πλευρά μας ήταν οι αλλεπάληλες και θρασύδειλες προκλήσεις του Καλαϊτζή προς τον αμερικανό. Συγχωρέστε με αλλα δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό και νομίζω οτι καλύτερο θα ήταν για τον Καλαϊτζή να ψάχνει πιο έντιμους τρόπους για να τον σταματήσει μεσα στο παρκέ απο τις αδερφίστικες χαζομαγκιές του... Κρίμα που παρασύρθηκαν μερικοί και γιουχάραν εναν παίκτη που πρόσφερε πολλά στην ομάδα μας όσο αγωνίστηκε σε εμας αλλά και απο την στιγμή που έφυγε μιλάει πάντα με τα καλύτερα λόγια για τον ΑΡΗ και τον κόσμο του σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται. Με τους αστείους που γκρινιάζουν απο το 1' του αγώνα και κατηγορούν παίκτες, διοίκηση και προπονητή σε κάθε άστοχο σουτ, οτι και να πω φαντάζομαι είναι λίγο γιατι εξίσου μίζεροι θα είναι και τις υπόλοιπες στιγμές της ζωής τους... Όσο για την συνέχεια στο Τοπ16 χάθηκε μια καλή ευκαιρία για να πάρουμε προβάδισμα για την πρόκριση αλλά μην ξεχνάτε υπάρχουν άλλοι 5 αγώνες! Στο επίπεδο που παίζουμε ολοι μπορούν να νικήσουν όλους και δεν υπάρχουν ακλόνητα φαβορι. Επομένως κοιτάμε τον επόμενο αγώνα στην Λιθουανία οπου θα πρέπει να τα δώσουμ όλα για την νίκη! Μια εκτός έδρας νίκη απευθείας αντιστρέφει την αρνητική κατάσταση που δημιουργήθηκε σήμερα.

Ο ένας και μοναδικός τουρκοφάγος ΑΡΗΣ ξαναχτύπησε και μάλιστα μέσα στην Τουρκία επικρατώντας της Εφες Πίλσεν με 74-84! Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν οι τούρκοι αλλά σήμερα ο ΑΡΗΣ μας ήταν πραγματικά ασταμάτητος! Το -10 του 1ου ημιχρόνου έφτασε στο +13 του 2ου ημιχρόνου με τους παίκτες μας να δείχνουν αποφασισμένοι για την μεγάλη νίκη. Και αν ο ΑΡΗΣ με τον Μότολα(22π.)  που έκανε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση έδειχνε να το "παλεύει" το παιχνίδι ήρθε η καθοριστική συμβολή του αρχηγού(μετά την αλλαγή του Κάστλ) Ηλιάδη(11π.) όπου με 3 συνεχόμενα 3ποντα έβαλε την ομάδα μας απο την αρχή του 2ου ημιχρόνου στην θέση του οδηγού και τους αντιπάλους μας να προπαθούν να μας φτάσουν! Στην συνέχεια φάνηκε ακόμη πιο πολύ πόσο δυνατό και πλήρες(μετά τις μεταγραφές) σύνολο έχουμε άφου όλοι οι παίκτες που αγωνίστηκαν βοήθησαν για να φτάσουμε στην μεγάλη αυτή νίκη. Μάσεϊ, Γουάσιγκτον, Ράιτ, Τέρι "μίλησαν" την κατάλληλη στιγμή σε άμυνα και επίθεση και οδήγησαν σε άλλον ένα θρίαμβο του ΑΡΗ μας απέναντι σε ομάδα της Τουρκίας συνεχίζοντας συτήν την εκπληκτική παράδοση. Εντυπωσιακός ήταν ο Γουάσιγκτον όπου με πολύ καλή άμυνα και 16 πόντους έδειξε οτι μετά το σύντομο πέρασμα του απο το ΝΒΑ είναι ακόμη πιο καλός(και πιο γρήγορος!!!) απο όσο ήτανε! Αν και ο εκφωνητής του συνδρομητικού καναλιού είχε πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες και στατιστικά που αφορούσαν τις ομάδες δυστυχώς δεν ήταν καθόλου καλά ενημερωμένος για την κατάσταση στους ομίλους και τον τρόπο κλήρωσης για την επόμενη φάση και επαναλάμβανε οτι ο αγώνας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία! Αντιθέτως με αυτήν την νίκη πέρα απο το γεγονός οτι νικώντας την Μακάμπι μέσα στο Παλέ παίρνουμε την 4η θέση(η Εφές έχει δύσκολο εκτός έδρας αγώνα με την Μάλαγα), αυτομάτως μπαίνουμε στο 3ο γκρούπ δυναμικότητας με πολύ πιο ευνοϊκή κλήρωση για την επόμενη φάση. Για να μην κουράσω πολύ με αυτό το θέμα πω για τους πιο "ψαγμένους" το εξής και οποιος έχει την όρεξη μπορεί να το τσεκάρει. Με τους βαθμούς που ήδη έχουμε και σε συνδιασμό με το τι θα γίνει αύριο στον αγώνα Ζαλγκίρις - οσφπ (θέλουμε νίκη του γάβρου) ο ΑΡΗΣ μπαίνει στο 3ο γκρουπ ανεξάρτητα απο τον τελευταίο αγώνα που έχουμε να δώσουμε. Άλλη μια μεγάλη νική που γεμίζει υπερηφάνεια κάθε Αρειανό και υπενθυμίζει σε όλους αυτούς που με κάθε στραβή προσπαθούν να φέρουν την καταστροφή και αρχίζουν και κατηγορούν απερίσκεπτα διοίκηση, προπονητή και παίκτες οτι ΑΡΗΣ δεν μασάει φέτος και κακώς τον έχουν ξεγραμμένο σε ότι αφορά διεκδίκηση εγχώριου τίτλου ή είσοδο στο Final 4! Υπεραισιόδοξος??? θα το δούμε...

Ο ΑΡΗΣ μας για άλλη μια φορά δικαιολόγησε την φήμη του ως "τουρκοφάγος" και πήρε την νίκη με 67-64! Αν και η Εφες Πίλσεν ήρθε ως μεγάλο φαβορί μετα και απο την νίκη της μέσα στην λιθουανία επι της αήτηττης  ως τότε Λιετουβος Ρίτας δεν εμφανίστηκε δυνατή μέσα στον αγωνιστικό χώρο και μοιραία υπέκυψε στην ανωτερότητα της ομάδος μας. Ελπίζω πολλοί απο αυτούς που γρινιάζουνε και φέρνουν την καταστροφή μετά απο κάθε "στραβό" αποτέλεσμα να καταλάβανε οτι και οι άσχημες εμφανίσεις είναι μέσα στο παιχνίδι για όλες τις ομάδες και μιας και υπάρχει και άλλη ομάδα  μέσα στον αγωνιστικό χώρο και δεν παίζουμε μόνοι μας, πολλά εξαρτώνται και απο την εμφάνιση του αντιπαλου μας. Δηλαδή ήρθε η Εφες Πίλσεν μετα απο μεγάλη νίκη, με όλους να την παρουσιάζουν ως το μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση και έχασε απο εμάς που θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει πολύ πιο εύκολα απο αυτό το αγχωτικό φινάλε. Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε η Μιλάνο ως τελευταία και κακόμοιρη ομαδούλα της πλάκας και έκανε καταπληκτικό παιχνίδι και μας κέρδισε. Ας μην μας πιάνει πανικός μετά απο κάθε ήττα γιατι η ομάδα βαδίζει σε καλό δρόμο. Ο Ράιτ δείχνει να βρίσκει τον δρόμο του και να "τελειώνει" τα σημαντικά σουτ που χρειαζόμαστε, παιζωντας καθοριστικό ρόλο στην έκβαση και αυτού του αγώνα. Σημάδια ανόδου απο τον Κάστλ, που πραγματικά ο καλός Κάστλ είναι απαραίτητος για την ομάδα. Μάσεϊ και Μότολα για άλλο ένα παιχνίδι τα έδωσαν όλα με τον Φιλανδό να κάνει πολύ χρήσιμη "βρώμικη" δουλειά και να αφυπνίζει κατα κάποιο τρόπο όλη την ομάδα με την κίνηση του μέσα στο γήπεδο. Καλή παρουσία και του Τσαλδάρη τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα κυρίως. Ο Τέρι έχει αυτήν την εκρηκτικότητα στο παιχνίδι του που δίνει το κάτι παραπάνω στην ομάδα αλλά σήμερα λίγο έλειψε να καταστρέψει τα πάντα με την αψυχολόγητη ενέργεια του που οδήγησε στο 6ποντο των Τούρκων. Απαρατήρητοι πέρασαν για άλλη μια φορα οι Σεραπίνας και Ηλιάδης με τον τελευταίο να δείχνει άλλος παίκτης απο τον μαχητικό και καλό σκόρερ Ηλιάδη που ξέραμε... Θεωρώ πάντως θετικό το γεγονός οτι ο Χέρμπερτ δίνει συνεχώς ευκαιρίες σε κάποιους παίκτες παρά τις μέτριες εμφανίσεις τους γιατι έτσι ίσως κάποια στιγμή βρούν τον καλό τους εαυτό και προσφέρουν τα αναμενόμενα στην ομάδα σε αντίθεση με τον προκάτοχο του Ματζόν που αν δεν του "έβγαινε" κάποιος παίκτης τον χάναμε στον πάγκο. Με στεναχώρησε η εικόνα του γηπέδου που δεν ήταν κατάμεστο όπως περίμενα αλλά είμαι βέβαιος οτι στις επόμενες αγωνιστικές θα επανέλθει ο ενθουσιασμός και θα πιστέψει ο κόσμος σε αυτήν την ομάδα! Καπου εδω πρεπει να σταματήσω να γράφω και να ετοιμάσω την βαλίτσα μου για Αγγλία!   :-) 2πλο μεσα στο Bolton ΑΡΗ ολε ολε!

Με ήττα επέστρεψε η ομάδα μας στις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις σε έναν αγώνα που όποιος το είδε έμεινε με ένα μεγάλο παράπονο για την ροή και το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα. Η "ομάδα ευρωλίγκας" όπως βαφτίστηκε η Τραμπζονσπόρ φάνηκε πολύ λίγη πάνω στο παρκέ αλλά ο ΑΡΗΣ έπεσε πάνω στον κακό του εαυτό και χάρισε απλόχερα τη νίκη στους αντιπάλους. Με σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους οι περισσότεροι παίκτες, τραγικό το διάβασμα του αντιπάλου από το τεχνικό τιμ.

Είχαμε τονίσει και πριν την αναμέτρηση ότι η συνήθεια του "ανεβάσματος" των αντιπάλων μας έχει καταντήσει κουραστική και δεν πείθει... αντιθέτως όταν βλέπουμε να χαρακτηρίζεται σαν ομάδα ευρωλίγκας(τα μπάτζετ σε χώρες σαν την Τουρκία είναι πλασματικά) μια ομάδα με 3 μέτριους Αμερικάνους και κάνα δυό  "ξυλοκόπους" βαλκάνιους και ο ΑΡΗΣ αντί να έχει τα ηνία της αναμέτρησης να αγωνίζεται φοβισμένα και διαρκώς να ακολουθεί μόνο στεναχώρια και προβληματισμό μας προκαλεί. Όχι γιατί οι απαιτήσεις μας πλέον έχουν φθάσει σε τέτοιο επίπεδο που δεν "ανεχόμαστε" ήττες αλλά στο μπάσκετ είναι δύσκολο να κρύψεις την αλήθεια και η αλήθεια σήμερα ήταν ότι ήμασταν καλύτεροι από τους αντιπάλους μας και έπρεπε να κερδίσουμε ακόμη και σε μια μέτρια βραδιά... Το "φαινόμενο"  Στιπάνοβιτς θα πρέπει να προβληματίσει έντονα τον Δ.Πρίφτη που για ακόμη ένα παιχνίδι  είδε τους αντίπαλους ψηλούς να κάνουν πάρτι κάτω από το καλάθι μας και η άμυνα μέσα στο ζωγραφιστό να αποτελεί έναν ασταμάτητο πονοκέφαλο. Ενώ και στην επίθεση ίσως αυτή η "σύγχρονη φιλοσοφία" του αθλήματος που θέλει την μπάλα να κυκλοφορεί πολύ μέχρι να βρεθεί ο ξεμαρκάριστος παίκτης να πρέπει να μείνει στην άκρη και να δούμε πως μπορούν να αξιοποιηθούν συγκεκριμένοι παίκτες σαν τον Μακ Νίλ που το μόνο που θέλει είναι ένα καλό σκριν ή μια "ελεύθερη" πλευρά για να κάνει το isolation... Αργή η αντίδραση από τον πάγκο στην αλλαγή άμυνας, κακή διαχείριση του ρόστερ, κανένα πλάνο στις τελευταίες κρίσιμες επιθέσεις... Στα θετικά η σταθερά καλή παρουσία των Γουότερς και Χάγκινς και η βελτίωση των Μακ Νίλ και Γουάιτ. Όλη όμως η ομάδα θα πρέπει να κάνει εντατική προπόνηση στις βολές που σήμερα μας πλήγωσαν και σε μεγάλο βαθμό έκριναν το παιχνίδι...

Μόλις τρίτο επίσημο παιχνίδι οπότε κάθε κρίση μας μπορεί να είναι και εσφαλμένη. Παρόλα αυτά κενά όπως αυτό κάτω από το καλάθι, κυρίως όταν λείπει ο Χάγκινς δεν μοιάζουν συμπτωματικά ή περιστασιακά. Άλλο να καταστρώνεις πλάνο για να καλύψεις το κενό ενός τραυματία όπως έγινε την Κυριακή που έλειπε ο Χάγκινς και άλλο να σχεδιάζεις να βγάλεις την χρονιά με μόλις έναν σέντερ... Στα ευχάριστα η παρουσία του κ.Λάσκαρη στην Τουρκία με τη σύζυγο του που δείχνει να το έχει πάρει πολύ ζεστά το θέμα. Από αυτόν τον μπασκετικό πρόεδρο λοιπόν περιμένω όχι να ζητήσει εξηγήσεις ή να τραβήξει το αυτάκι του Δ.Πρίφτη αλλά να κάτσουν μαζί στο τραπέζι και να μιλήσουν για τα προφανή... όπως είναι η ενίσχυση της ομάδος με έναν βαρύ σέντερ. Περιμένουμε να δούμε στη συνέχεια μεγαλύτερη βελτίωση σε όλους τους τομείς μιας και η ομάδα μας όπως έχει αδυναμίες έχει και μεγάλες δυνατότητες.

Μια από τις χειρότερες διαιτησίες σε ευρωπαϊκό παιχνίδι του βίωσε ο ΑΡΗΣ μας με αποτέλεσμα να χάσει τη συγκεντρώσει του και μαζί και τα ριμπάουντ φθάνοντας μοιραία στην ήττα. Παιχνίδι που ήταν στα μέτρα, κόντρα σε μια ομάδα που παρά τη νίκη που πέτυχε δεν εντυπωσίασε αλλά κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα δωράκια των διαιτητών και να πάρει μια νίκη που τις δίνει ελπίδες για τη συνέχεια. Στο δικό μας στρατόπεδο πέρα από τα δικαιολογημένα παράπονα για τους διαιτητές για ακόμη μια φορά φάνηκαν ξεκάθαρα οι αδυναμίες αυτής της ομάδος κυρίως κάτω από το καλάθι.

Αν και μπήκαμε φουριόζοι στον αγώνα φθάνοντας στο +10 με τον Μακνήλ να σκοράρει ακατάπαυστα η μονόπλευρη υπερβολική ευαισθησία που έδειχναν οι διαιτητές στην άμυνα των παικτών μας γρήγορα αποσυντόνισε ολόκληρη την ομάδα. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά συμμετοχής Χάγκινς και Γουάιτ έφθασαν τα 3 φάουλ με αποτέλεσμα να δουν μεγάλο μέρος του αγώνα από τον πάγκο. Μόλις 9' και 32'' πρόλαβε να αγωνισθεί ο Γουάιτ ενώ και ο Χάγκινς παίζοντας από νωρίς στο όριο των φάουλ έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός σε άμυνες και στις διεκδικήσεις της μπάλας. Παρόλα αυτά μόνο ως απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηριστεί η εικόνα μιας ομάδας που για 40' σε ούτε μια φάση δεν κάνει μπλόκ άουτ για να μαζέψει με ευκολία το ριμπάουντ. Τα 45 ριμπάουντ που μάζεψαν οι παίκτες της Μπάνβιτ σε σχέση με τα 22 τα δικά μας φανερώνουν τον λόγο για τον οποίο χάσαμε σήμερα πέρα φυσικά από την κάκιστη διαιτησία. Τα 6 φάουλ παραπάνω που χρεώθηκαν οι παίκτες μας δεν αντικατοπτρίζουν τον τρόπο με τον οποίο σφύριξαν σήμερα οι διαιτητές μιας και στο τέλος προσπάθησαν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. 20 βολές παραπάνω μιας και σε κάθε επαφή κάτω από το καλάθι μας το χρέωναν με φάουλ. Το 4ο φάουλ του Γουάιτ όπου ο Βίντμαρ πριν σκοράρει απλώνει τον κώλο του και χαϊδεύει τον Γουάιτ είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πως μας σφύριξαν σήμερα οι διαιτητές. Εντυπωσιακός ο Γουότερς με 20 πόντους 10 ασίστ και μόλις 1 λάθος, με ξεσπάσματα ο Μακνήλ ενώ ο Κοέν πραγματοποίησε την καλύτερη του εμφάνιση με τα χρώματα του ΑΡΗ αγωνιζόμενος κυρίως στην θέση 4, που είναι και η φυσική του θέση... Καλός και ο Μούρτος που αν και του ταίριαζε το σημερινό παιχνίδι δεν χρησιμοποιήθηκε αρκετά από τον Πρίφτη. Λίγα πράγματα και σήμερα από τον Τσούπκοβιτς που πήρε σχετικά αρκετό χρόνο συμμετοχής αλλά και από τους υπόλοιπους που δεν μπόρεσαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Η σημερινή ήττα όπως είχαμε πει και πριν το παιχνίδι δεν κοστίζει απολύτως τίποτα στον ΑΡΗ. Παραμένουμε πρώτοι στον όμιλο παρέα με την Ούνιξ και την Τραμπζονσπόρ και όπως είναι το πρόγραμμα του Β γύρου και την πρόκριση μπορούμε να πάρουμε εύκολα αλλά και την πρώτη θέση.  Καλό όμως είναι από αυτή την ήττα να μάθουμε και κάτι και να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας αγνοώντας  τις εξόφθαλμες αδυναμίες της ομάδος μας. Είναι νωρίς ακόμη και τα όποια λάθη του καλοκαιρινού σχεδιασμού μπορούν να διορθωθούν εύκολα.  Η αντικατάσταση του Τσούπκοβιτς με έναν αναπληρωματικό βαρύ σέντερ μοιάζει μονόδρομος. Έχει καταντήσει κουραστικό όποτε βγαίνει ο Χάγκινς έξω, στην ρακέτα μας να στρώνεται κόκκινο χαλί για τους αντίπαλους ψηλούς που γίνονται ήρωες αλλά και στην επίθεση αυτοί οι ωραίοι συνδυασμοί κάτω από το καλάθι να χάνονται εντελώς.  Όπως μάτια βγάζει και το ότι η ομάδα μας δεν κάνει μπλοκ άουτ σαν φυσιολογική επαγγελματική ομάδα...  Στην αρχή είμαστε ακόμη και με λίγη προσπάθεια όλα μπορούν να διορθωθούν.

ΥΓ. Κρίμα για τα αλάνια που έκαναν μια πολύ ωραία κιτρινόμαυρη κερκίδα αλλά δεν μπόρεσαν να  χαρούν τη νίκη.

Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας που χάρη σε έναν εκπληκτικό Ζάρα κατάφερε να πάρει τη ρεβάνς από την Τραμπζονσπόρ και να υπερκαλύψει την διαφορά των 3 πόντων από το πρώτο παίχνιδι. Με αυτό το αποτέλεσμα και σε συνδυασμό με τις νίκες της Ούνιξ Καζάν στο Βουκουρέστι και την ήττα της Μπάνβιτ είμαστε μια ανάσα από την πρόκριση στην επόμενη θέση αλλά και την πρώτη θέση που σε μεγάλο βαθμό είναι στα δικά μας χέρια.

Το παιχνίδι φάνηκε από την αρχή θα είναι ντέρμπι μιας και οι 2 ομάδες πήγαιναν κοντά στο σκορ. Ο ΑΡΗΣ κατέβηκε σαφώς πιο διαβασμένος και απέφυγε να επιτρέψει στους Τούρκους να στήσουν ένα νέο πάρτι κάτω από το καλάθι μας όπως έκαναν στο πρώτο παιχνίδι. Αυτή τη φορά ο Στιπάνοβιτς αλλά και οι υπόλοιποι ψηλοί της Τραμπζονσπόρ δεν μπόρεσαν να κάνουν ουσιαστική ζημιά και οι πολλές βολές ήταν αυτές που ουσιαστικά κρατούσαν τους Τούρκους μέσα στο παιχνίδι. Την μέτρια ως κακή εμφάνιση των Μακνήλ και Γουότερς κατάφερε να υπερκαλύψει ο Θοδωρής Ζάρας που έψαχνε από την αρχή της χρονιάς μια εμφάνιση σαν τη σημερινή. Πετυχαίνοντας αρκετά δύσκολα καλάθια και έχοντας εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας έδωσε στην ομάδα μας επιθετικά αυτό που χρειαζόταν ώστε να πάρει μια διαφορά ασφαλείας(έφθασε στο +15 στην 4η περίοδο) και να μην χρειαστεί να αγχωθούμε στο φινάλε του αγώνα ούτε για τη νίκη αλλά ούτε και για την διαφορά των 4 πόντων που θέλαμε. Πολύ καλό παιχνίδι και από τον Χάγκινς που πέρα από τους 18 πόντους που πέτυχε κατάφερε να μαζέψει και 8 ριμπάουντ. Μέτρια πράγματα από τους υπόλοιπους που είχαν σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους κατά την διάρκεια του αγώνα. Σημείο αναφοράς η χρησιμοποίηση του Τσούπκοβιτς ύστερα από καιρό που πήρε 11 ολόκληρα λεπτά από τον προπονητή του. Τώρα αν το έκανε για να δώσει την ευκαιρία(έστω και καθυστερήμενα) στον παίκτη ή για να την πει με τον τρόπο του σε όλους αυτούς που τολμάνε και αμφισβητούν τις επιλογές του είναι θέμα που θα συζητηθεί στις επόμενες ημέρες. Πάντως παρά την αναφορά που έκανε στη συνέντευξη τύπου για το πόσο βοήθησε ο Τσούπκοβιτς δεν νομίζω να ήταν και πολλοί αυτοί που πείσθηκαν με την απόδοση του συμπαθή κατά τα άλλα Σέρβου αλλά και ότι με τη σημερινή νίκη το εμφανές πρόβλημα κάτω από το καλάθι εξαφανίσθηκε ή θα εξαφανισθεί δια μαγείας...

Ευχάριστη μόνιμη έκπληξη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια είναι ο κόσμος στην κερκίδα. Παρά την πικρή ήττα από τον Κόροιβο είδαμε σήμερα περισσότερους από 4000 φίλους στο Παλέ και αυτό σίγουρα είναι ότι πιο ευχάριστο για τον ΑΡΗ την φετινή χρονιά. Για αυτό θα πρέπει παίκτες και προπονητής να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό, να βάλουν πάνω από όλα την ομάδα και να μην ξενερώσουν αυτόν τον κόσμο. Θέλω να πιστεύω ότι η σημερινή σημαντική νίκη δεν θα κουκουλώσει για ακόμη μια φορά τα υπαρκτά προβλήματα της ομάδος. Ελπίζω οι φήμες να επιβεβαιωθούν και από την ερχόμενη εβδομάδα ο ΑΡΗΣ να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο!

ΥΓ1. 2 στα 16 οι Γουότερς και Μακνήλ, 11 χαμένες βολές και  17 λάθη συνολικά και όμως ο ΑΡΗΣ κέρδισε και σχετικά εύκολα. Αν αυτό το σύνολο δεν έχει δυνατότητες τότε πραγματικά αναρωτιέμαι ποια ομάδα έχει.

ΥΓ2. Η "τυχαία" χρησιμοποιήση του Τσούπκοβιτς οδηγήσε στην θυσία του Κοέν που αγωνίσθηκε σήμερα κυρίως στη θέση 5 και είχε ως αποτέλεσμα ίσως την χειρότερη εμφάνιση του με την φανέλα του ΑΡΗ.

Σε ένα φλογισμένο Παλέ ο ΑΡΗΣ βγάζοντας απίστευτο πάθος και ενέργεια κυρίως στην άμυνα "στραγγάλισε" τη Μπάνβιτ περιορίζοντας την μόλις στους 53 πόντους και σφράγισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την πρόκριση στην επόμενη φάση του Eurocup. Με τη σημερινή εμφάνιση ο ΑΡΗΣ και τον τρόπο με τον οποίο ξεπέρασε τα προβλήματα της τελευταίας στιγμής απέδειξε ότι είναι ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως και ότι σε αυτή την διοργάνωση ταβάνι δεν υπάρχει!

Η ήττα του πρώτου γύρου σε συνδυασμό με την απουσία του Ξανθόπουλου που έχει πολύ σημαντικό ρόλο στον φετινό ΑΡΗ μας είχε κάνει να θεωρούμε αμφίρροπο το σημερινό παιχνίδι. Όταν όμως το παιχνίδι φάνηκε να στραβώνει η κερκίδα πήρε φωτιά και μαζί όλοι οι παίκτες μας μετατρέποντας το θρίλερ σε περίπατο! Τα γνωστά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση και κυρίως το κακό ξεκίνημα στο παιχνίδι των Γουότερς, Μακνήλ και Γουάιτ έδειχναν ότι η νίκη θα ερχόταν δύσκολα. Με τον Κοέν όμως να ξεκολλάει την ομάδα αρχικά, τον Χάγκινς να δίνει λύσεις και την άμυνα ολοένα να γίνεται και πιο σκληρή η αντίσταση της Μπάνβιτ ολοένα και γινόταν ασθενέστερη. Όταν μάλιστα άρχισε ο Μακνήλ, ο Γουάιτ και ο Γουότερς να βρίσκουν τον δρόμο προς το καλάθι τα πάντα έγιναν εύκολα με την Μπάνβιτ να οδηγείτε σε μια τραγική εμφάνιση που σίγουρα θα την θυμούνται για πολύ καιρό. Μούρτος και Σίμτσακ έδωσαν τις δικές τους μάχες βοηθώντας σημαντικά την ομάδα ενώ μέχρι και οι πιτσιρικάδες Δίπλαρος και Φλιώνης που έπεσαν απότομα στα βαθιά εξέθεσαν κατά κάποιο τρόπο τον προπονητή τους που τόσο καιρό δεν τους χρησιμοποιεί στο ροτέισον της ομάδος. Μοναδική παραφωνία στην συνολική εικόνα της ομάδος ήταν ο Πελεκάνος και ο Ζάρας που δεν μπόρεσαν να προσφέρουν τα αναμενόμενα. Σε νίκες όμως σαν τις σημερινές τα πάντα φαίνονται ρόδινα και ιδανικά. Ακόμη και όταν ο Κοέν ξεχνιέται στον πάγκο ή σε μια ομάδα γεμάτο τεσσάρια ο Πελεκάνος χρησιμοποιείται στη θέση 4... Όταν όμως υπάρχει τέτοιο πάθος από όλους τους παίκτες τότε κάθε λάθος απλά περνάει αδιάφορο και το μόνο που σου μένει είναι η ικανοποίηση για αυτό που παρακολούθησες και μια ευχή για να υπάρχει ανάλογη και ακόμη καλύτερη συνέχεια!

Μπορεί κατά κάποιο τρόπο το παιχνίδι να ήταν βαθμολογικά αδιάφορο μιας και ο ΑΡΗΣ είχε κλειδώσει την πρόκριση και η πρώτη θέση ίσως και να μην παίζει για τη συνέχεια τόσο σημαντικό ρόλο αλλά είχαμε πει ότι σήμερα υπήρχε ένα μεγάλο στοίχημα που έπρεπε να κερδηθεί . Όταν στην νευραλγική θέση του πόιντ γκάρντ σου λείπει η πιο αξιόπιστη λύση και ο Γουότερς δεν είναι σε τόσο καλή μέρα αλλά παρόλα αυτά θριαμβεύεις τότε σαν ομάδα έχεις δώσει την καλύτερη απάντηση στους επικριτές σου. Το αν θα κάτσεις πάνω σε αυτό το επίτευγμα σου ή θα κυνηγήσεις την βελτίωση ώστε να διεκδικήσεις το κάτι παραπάνω από μια καλή πορεία είναι κάτι που μόνο η διοίκηση και ο προπονητής μπορούν να μας το πουν. Η συνολική παρουσία όμως του κόσμου στο γήπεδο, ο ενθουσιασμός και η δίψα που υπάρχει στον κάθε Αρειανό δείχνουν τον δρόμο προς την κορυφή! ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΑΣ!!!

ΥΓ. Είναι κρίμα μετά από τέτοιες βραδιές αντί να τις απολαμβάνουμε όπως πρέπει μερικοί συνΑρειανοί μας να τις θεωρούν ως ευκαιρία για "απάντηση" προς άλλους συνΑρειανούς. Το να έχεις μια διαφορετική γνώμη και να την εκφράζεις με επιχειρήματα επιζητώντας το καλύτερο πότε δεν έκανε κακό. Το να ωραιοποιείς τα πάντα μετά από κάθε νίκη, να ζεις στην ψευδαίσθηση ότι τα πάντα είναι τέλεια και να μην επιδιώκεις την βελτίωση μπορεί κάποια στιγμή να σε προσγειώσει απότομα... Πάντως ως ένας από τους "σταθερούς επικριτές" του Δ.Πρίφτη δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από αυτό του να βλέπεις την ομάδα πάνω στο παρκέ να σε διαψεύδει!

Αυτό που ξέρει να κάνει καλά όταν συναντάει τούρκικες ομάδες έκανε και σήμερα ο ΑΡΗΣ κόντρα στην Μπάνβιτ κερδίζοντας με 84-78! Η ομάδα έδειξε χαρακτήρα αφήνοντας στην άκρη το τραγικό πρώτο δεκάλεπτο, βρήκε στο πρόσωπο του Γιάνκοβιτς που έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο τον μπροστάρη της αντεπίθεσης και βγάζοντας αστείρευτο πάθος όσο το παιχνίδι προχωρούσε κατάφερε και επικράτησε σε μια αναμέτρηση που είχε αρχίσει με τους χειρότερους οιωνούς! Μια νίκη που μπορεί να σημαίνει και την κατάκτηση της πρώτης θέσης του ομίλου όπου με το σύστημα διεξαγωγής του BCL είναι σημαντική!

Ότι χειρότερο ήταν το ξεκίνημα του σημερινού αγώνα με τους παίκτες μας χαμένους πάνω στο παρκέ και τον Πρίφτη να προσπαθεί να ανακατέψει την τράπουλα δοκιμάζοντας πράγματα που δεν έκανε απέναντι στον Ολυμπιακό όπως το να βάλει τον Γιάνκοβιτς στο 3 και τον Μάρμπλ στο 2. Ούτε έτσι όμως η ομάδα βρήκε ρυθμό μιας και ο Ντραγκίσεβιτς σήμερα ήταν ιδιαίτερα άστοχος,  ο Κάμινγκς τραγικός στην οργάνωση του παιχνιδιού και Μπάκνερ στην άμυνα θύμιζε ελβετικό τυρί. Έτσι για ακόμη μια φορά ο κόουτς αναγκάστηκε να εμπιστευτεί περισσότερο το Ελληνικό στοιχείο και έριξε στο παιχνίδι τους Ξανθόπουλο, Μούρτο, τον Σίμτσακ και στη συνέχεια τον Τσαϊρέλη σαν σέντερ με αποτέλεσμα να δούμε έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ. Ο Γιάνκοβιτς βρήκε τις βοήθειες και τους χώρους που χρειάζοταν και έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Οι 10 πόντοι διαφορά που ήταν μπροστά οι Τούρκοι εξανεμίστηκαν και το παιχνίδι εξελίχθηκε σε ντέρμπι για γερά νεύρα. Οι παίκτες της Μπάνβιτ με τον Μπάκνερ στον πάγκο δυσκολευόντουσαν να βρουν με την ίδια ευκολία εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι και άρχισαν να βομβαρδίζουν έξω από τα 6.75 προσπαθώντας να πάρουν και πάλι μια διαφορά ασφαλείας. Παρόλα αυτά η ομάδα μας έδειχνε αποφασισμένη να κερδίζει, έβγαλε αρκετός πάθος στην άμυνα, κυνήγησε όλες τις φάσεις και ανάκγασε τους Τούρκους σε πολλά λάθη και κακές επιλογές. Στην επίθεση η λύση ήρθε από τον Κάμινγκς που μπορεί σαν "οργανωτής"  να είναι ανύπαρκτος αλλά  τιμώρησε την χαλαρότητα που έδειξε η τούρκικη άμυνα στην 4η περίοδο  και έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να έρθει η νίκη όπως και ο Μπάκνερ που πέτυχε σημαντικούς  πόντους στο τέλος. Και κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ πήρε μια σημαντική νίκη κόντρα σε έναν σοβαρό και δυνατό αντίπαλο όπως η Μπάνβιτ. Νίκη που την είχαμε ανάγκη και την χαρήκαμε ιδιαίτερα!

Τέλος καλό όλα καλά όταν η ομάδα κερδίζει αλλά ακόμη υπάρχει ατελείωτος δρόμος μέχρι ο ΑΡΗΣ να είναι αυτός που πρέπει. Το άναρχο στυλ που είδαμε σήμερα μπορεί να μας χάρισε τη νίκη αλλά δύσκολα να οδηγήσει σε κάτι καλό. Είναι φανερό ότι το τεχνικό τιμ ακόμη πειραματίζεται και ψάχνει να δει τι μπορεί να πάρει από τον κάθε παίκτη ξεχωριστά. Όπως είναι φανερό ότι και οι ίδιοι οι παίκτες δεν γνωρίζουν τον ρόλο τους στην ομάδα. Ίσως το καλύτερο να είναι τόσο εμείς που τα βλέπουμε απο  εξώ όσο και ο προπονητής να ξεφύγουμε από τα κλασσικά πρώτυπα που θέλουν Αμερικάνους βασικούς και πρωταγωνιστές και να δούμε με τις υπάρχουσες συνθήκες πως ο ΑΡΗΣ μπορεί να παρουσιαστεί καλύτερος στη συνέχεια. Νίκες σαν και αυτή δίνουν ψυχολογία και χρόνο για να βελτιωθείς. Ας το εκμεταλλευτούμε λοιπόν...

ΥΓ. Όταν το καλοκαίρι ακούστηκε το όνομα του Γιάνκοβιτς για τον ΑΡΗ, αυτόν τον παίκτη που είδαμε σήμερα φανταζόμασταν να αποτελεί το Α και το Ω του φετινού ΑΡΗ!

ΥΓ2. Επιβραβεύτηκε ο Ζάρας σήμερα για τις συνεχόμενες καλές εμφανίσεις του....