Με το δεξί μπήκε η ομάδα στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις κερδίζοντας χωρίς άγχος την πρωταθλήτρια Σλοβενίας. Ο Καββάδας ήταν ο πρωταγωνιστής της αναμέτρησης και για ακόμη ένα παιχνίδι έδειξε ότι φέτος θα αποτελεί σημείο αναφοράς για την ομάδα. Παρά το θετικό αποτέλεσμα η νίκη δεν φαίνεται να καλύπτει  τα προβλήματα της ομάδος μιας και σήμερα δείξαμε ένα κακό αγωνιστικό πρόσωπο, κάτι που φαίνεται άλλωστε από τους μόλις 62 πόντους πετύχαμε. Με τέτοια απόδοση ίσως και το ερχόμενο Σάββατο τελικά να έχουμε μέχρι και ντέρμπι...

Οι πρωταθλητές Σλοβενίας φάνηκαν πολύ λίγοι μέσα στο γήπεδο, όπως ακριβώς τους περιμέναμε. Παρά την προσπάθεια τους να κυκλοφορήσουν την μπάλα σωστά στην επίθεση αλλά και να παίξουν σκληρά άμυνα, η έλλειψη ποιότητας και δυνατών κορμιών κάτω από το καλάθι ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Κάπως έτσι ο Καββαδάς για ακόμη ένα παιχνίδι βρήκε πρόσφορο έδαφος και φόρτωσε το αντίπαλο καλάθι με 16 πόντους και έκανε την διαφορά για τον ΑΡΗ. Ξανθόπουλος και Κάμμινγκς έπαιξαν και για τον Τζένκινς σήμερα και ως ένα σημείο ανταποκρίθηκαν με τις ασιστ και τους πόντους που πέτυχαν. Από εκεί και πέρα είδαμε πολύ λίγα πράγματα δημιουργικά και πάρα πολλά λάθη σε άμυνα και επίθεση. Ναι μεν οι αντίπαλοι μας πέτυχαν μόλις 54 πόντους αλλά όταν βλέπεις άλλοι να χάνουν τον παίκτη τους με τεράστια ευκολία και άλλοι να μαρκάρουν με τα μάτια σε ένα παιχνίδι όπου ξέρεις ότι οφείλεις να δείξεις το καλό αγωνιστικό σου πρόσωπο τότε σίγουρα κάτι δεν δουλεύει καλά. Ενώ και στην επίθεση τα ποσοστά της ομάδος συνολικά ήταν άσχημα. Μάρμπλ και Μπάκνερ συνεχίζουν να βρίσκονται στα χαμένα σε αντίθεση με τον Ντραγκίσεβιτς που παρουσιάστηκε βελτιωμένος σε σχέση με το ντεμπούτο του στην Κρήτη. 

Έστω και έτσι είναι πολύ καλύτερα για τον Δ.Πρίφτη να πρέπει να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες της ομάδος μετά από θετικά αποτελέσματα παρά μετά από πικρές ήττες. Το μπλοκάκι του σίγουρα είναι γεμάτο με παρατηρήσεις και τα πρέπει που θα πρέπει να διορθώσει. Η προσαρμογή των ξένων φαντάζει για την ώρα το μεγαλύτερο μας πρόβλημα που σε συνδυασμό με τους συχνούς τραυματισμούς γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Ενώ η καλή τηλεοπτική κάλυψη και τα κοντινά στα τάιμ άουτ μας έδειξε ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή οι περισσότεροι παίκτες μας μοιάζουν χαμένοι στην μετριότητα και φοβισμένοι . Μακάρι τις ημέρες που θα ακολουθήσουν να καταφέρει να τους ανεβάσει ο κόουτς γιατί θα είναι πολύ κρίμα να δούμε ντέρμπι με αυτόν τον συμπολίτη...

Επιστροφή στις νίκες για την αγαπημένη μας ομάδα κόντρα στην αδύναμη Μπάκεν Μπέαρς σε ένα παιχνίδι που περιμέναμε να δούμε έναν διαφορετικό ΑΡΗ, που δυστυχώς και πάλι δεν είδαμε. Το τελικό σκορ δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα αγώνα. Μια εικόνα στην οποία φάνηκε ξεκάθαρα ο πανικός και το άγχος που διέπει τον προπονητή και τους παίκτες μας δημιουργώντας την εύλογη απορία για το αν αυτή η ομάδα μπορεί να παίξει καλύτερο μπάσκετ και αν μπορεί πόσο χρόνο θα χρειαστεί.

Άναρχο μπάσκετ σε όλη την διάρκεια του αγώνα, προσωπικές ενέργειες χωρίς πλάνο και αρκετά soft άμυνα ήταν αυτά που έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα στο δεύτερο ημίχρονο όπου σε περίπου 15' πετύχαμε μόλις 12 πόντους δίνοντας το δικαίωμα στους Δανούς να μειώσουν μέχρι και στους 6 πόντους! Το ξέσπασμα του Ζάρα στα τελευταία 5' ήταν αρκετό για να μην αγχωθεί η ομάδα και οδηγηθούμε σε "ντέρμπι". Δύσκολα να κρατήσεις κάτι το θετικό πέρα από τη νίκη στο σημερινό παιχνίδι. Ναι μεν η στατιστική έχει γράψει 21 πόντους για τον Μάρμπλ και μια θετική παρουσία του Μπάκνερ αλλά και του Κάμινγκς που πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής αλλά όσοι παρακολούθησαν το παιχνίδι μάλλον δεν τα είδαν και τόσο καλά τα πράγματα. Και αν η επίθεση είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού που θέλει το χρόνο του και έχει να κάνει με την ημέρα που θα βρεθούν οι παίκτες(όπως ο Ζάρας σήμερα) η αμυντική απόδοση της ομάδος θα έπρεπε να είναι σε σαφώς καλύτερο επίπεδο. Με τον Ντραγκίσεβιτς να απουσιάζει από τα αμυντικά του καθήκοντα και τον Μπάκνερ να συνεχίζει να βρίσκεται στα χαμένα υπήρχαν στιγμές που οι αντίπαλοι μας ορμούσαν στο καλάθι μας σαν σε προπόνηση... Ενώ και πάλι είναι ζήτημα για το αν βγήκε(ή έγινε καν προσπάθεια) κάποιο σύστημα στην επίθεση. Πάλι καλά που οι Δανοί απλά συλλέγουν εμπειρίες από αυτά τα παιχνίδια και δεν μπήκαν καν στην λογική να δουν πως μας αντιμετώπισαν οι ομάδες που μας νίκησαν για να εφαρμόσουν την ίδια τακτική...

Αν και από την αρχή που μαζεύτηκε αυτή η ομάδα το πρόβλημα επικεντρονώταν στην προσαρμογή των ξένων στην φιλοσοφία του Δ.Πρίφτη πλέον τα πράγματα φαντάζουν ακόμη πιο δύσκολα. Ο πανικός που ακολούθησε την ήττα με τον συμπολίτη και ο βομβαρδισμός ειδήσεων που είχε να κάνει με την αντικατάσταση παικτών και τις συμφωνίες με άλλους έχει κλονίσει για τα καλά την αυτοπεποίθηση  όλων στην ομάδα. Είναι ίσως η πρώτη φορά από τότε που ήρθε ο Δ.Πρίφτης στον ΑΡΗ που φαίνεται τόσο αγχωμένος και παράλληλα εκνευρισμένος με όλα όσα βλέπει. Η αλλαγή πλεύσης στο σκεπτικό της "μαζικής αντικατάστασης παικτών" σύμφωνα με τις δηλώσεις του κόουτς μοιάζει να είναι η απέλπιδα προσπάθεια για να αλλάξει το κλίμα στην ομάδα. Κάτι που όμως μοιάζει να μην είναι αρκετό από μόνο του και ίσως ο αγώνας στην Πάτρα το ερχόμενο Σάββατο να έχει πάρει την μορφή "τελικού" για αυτή την ομάδα... όπως τουλάχιστον την ξέρουμε μέχρι σήμερα...

ΥΓ. Αρκετές φορές έχουμε κατηγορηθεί για εμπάθεια προς το πρόσωπο του προπονητή αλλά η αλήθεια είναι ότι μας δίνει και αυτός πατήματα... Με τον Καββαδά τραυματία, τον Μπάκνερ στα χαμένα(και ίσως και με τις βαλίτσες στο χέρι) σε ένα παιχνίδι-προπόνηση επιλέγεις να αφήσεις τον Χρηστίδη έξω αντί να του δώσεις χρόνο τώρα που οι συνθήκες σε έχουν αναγκάσει να ψάχνεις λύσεις εκ των έσω για τις θέσεις των ψηλών. Αλλά ξέχασα... έχουμε πολλούς Βασίληδες...

ΥΓ2. Διπλό τάιμ άουτ(το δεύτερο νταβατζιλίκι από τον διαιτητή) στο μισό δευτερόλεπτο για να οργανώσεις την τελευταία επίθεση και η ομάδα δεν μπορεί καν να αλλάξει την μπάλα από έξω... Άν έμπαινε και το τρίποντο από το κέντρο που πρόλαβαν και σούταραν οι  αρκούδες τότε σίγουρα θα έπρεπε να μπεί στα highlights του coach of the year!

Παράσταση για ένα ρόλο ήταν το σημερινό παιχνίδι κόντρα στη Ναχαρίγια που όσο αδύναμη και αν την περιμέναμε κατάφερε να μας εκπλήξει με την τραγική της απόδοση. Οι παίκτες μας έκαναν ανενόχλητοι ότι ήθελαν στο γήπεδο, έχοντας κάποια εξαιρετικά πεντάλεπτα και εκτοξεύοντας τη διαφορά πολύ γρήγορα στο παιχνίδι. Θετική παρουσία είχαν οι περισσότεροι παίκτες μας αλλά μάλλον είναι προτιμότερο να τους δούμε και να τους κρίνουμε στη συνέχεια παρά κόντρα στην σημερινή Ναχαρίγια.

Καταιγιστικό ρυθμό είχε από το ξεκίνημα ο αγώνας με τους παίκτες μας να πυροβολούν με κάθε ευκαιρία και τους Ισραηλινούς να κάνουν το ένα παιδαριώδες λάθος μετά το άλλο. Η προσοχή όλων μας ήταν στραμμένη πάνω στους 4 Αμερικανούς και τον Ντραγκίσεβιτς μιας και από αυτούς περιμένουμε να σηκώσουν το βάρος της φετινής χρονιάς. Ο Τζένκινς φάνηκε και πάλι συνεπής στο σκοράρισμα και αν δεν έκανε κάμποσα λάθη και μερικές τραβηγμένες επιλογές στην επίθεση θα μιλούσαμε για συνέχεια της εμφάνισης του στην Πάτρα. Ο Κάμινγκς παρέσυρε με την εκρηκτικότητα του και τους συμπαίκτες του, είχε 6 ασίστ και 5 κλεψίματα πέτυχε και 13 πόντους με μέτρια ποσοστά αλλά εξακολουθεί να απέχει αρκετά από τον πόιντ γκαρντ που χρειάζεται ο ΑΡΗΣ. Ο Μάρμπλ ήταν η ευχάριστη έκπληξη σήμερα μιας και βρήκε επιθετικό ρυθμό και έδειξε ότι διαθέτει και μακρινό σουτ! Στην άμυνα όμως όπως και σε όλες τις φάσεις όπου υπήρχε επαφή αποδείχθηκε και πάλι πολύ soft... Ο Μπάκνερ αν και κοιτώντας την στατιστική φαίνεται καλός, στην πράξη όμως μοιάζει με το αδύναμο σημείο της αμυντικής λειτουργίας της ομάδος. Κακό διάβασμα όλων των φάσεων, αδράνεια στην άμυνα κάτω από το καλάθι και τραγικό τάιμινγκ στα ριμπάουντ... Στην επίθεση πάντως φάνηκε και σήμερα ότι αν πάρει την μπάλα σωστά μπορεί να την καρφώσει με ευκολία. Ο Ντραγκίσεβιτς αν και ξεκίνησε καλά στη συνέχεια ακολούθησαν λάθη και αστοχία. Συνολικά η ομάδα είχε διάθεση και ρυθμό, σούταρε καλά και αν απέφευγε κάποιες βιαστικές επιθετικές επιλογές  θα μιλούσαμε για ένα τέλειο επιθετικά παιχνίδι. Στον αμυντικό τομέα με αυτόν τον αντίπαλο δύσκολα να βγάλεις συμπεράσματα. Ακόμη και κάποια αδράνεια που παρατηρήθηκε σε κάποιες φάσεις φαντάζει λογική όταν σε έναν αγώνα επικρατείς με τόση ευκολία. Στα θετικά ότι έδωσε χρόνο στους "μικρούς" ο Δ.Πρίφτης κάτι που θα πρέπει να γίνεται ακόμη πιο συχνά γιατί φέτος υπάρχουν περισσότερα παιχνίδια  και όλοι κάποια στιγμή θα χρειαστούν.

Οξύμωρο το να αναφερόμαστε σε κάποιες αδυναμίες που φάνηκαν και σήμερα στο παιχνίδι μας όταν η ομάδα έχει κερδίσει με 32 πόντους διαφορά αλλά αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η Ναχαρίγια ήταν κάκιστη. Σίγουρα και η παρουσία μας έπαιξε καταλυτικό ρόλο ώστε να έρθει τόσο εύκολα η νίκη αλλά το να κρατήσουμε κάτι παραπάνω εκτός από το τελικό σκορ και το ότι  η ομάδα πηγαίνει με καλή ψυχολογία σε μια δύσκολη σειρά αγώνων ίσως μας οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα. Ακολουθούν πολύ δύσκολα παιχνίδια και ο ΑΡΗΣ οφείλει να παρουσιαστεί ακόμη καλύτερος. Αναμένουμε να δούμε τον Γιάνκοβιτς με τα κιτρινόμαυρα και μετράμε αντιστροφα για τους αγώνες με τον Ολυμπιακό και την Μπάνβιτ. Εκεί που θα φανεί ξεκάθαρα σε τι κατάσταση βρίσκεται ο ΑΡΗΣ μας και το κατά πόσο κάποιοι παίκτες μπορούν να προσφέρουν.

ΥΓ. Εντύπωση έκανε το σχόλιο του κ.Παπακυριάκη για τον Κάμινγκς. "Σε 2 μήνες θα παραμιλάει όλη η Ευρώπη με αυτόν τον παίκτη". Μακάρι, να προσθέσουμε εμείς...

Αυτό που ξέρει να κάνει καλά όταν συναντάει τούρκικες ομάδες έκανε και σήμερα ο ΑΡΗΣ κόντρα στην Μπάνβιτ κερδίζοντας με 84-78! Η ομάδα έδειξε χαρακτήρα αφήνοντας στην άκρη το τραγικό πρώτο δεκάλεπτο, βρήκε στο πρόσωπο του Γιάνκοβιτς που έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο τον μπροστάρη της αντεπίθεσης και βγάζοντας αστείρευτο πάθος όσο το παιχνίδι προχωρούσε κατάφερε και επικράτησε σε μια αναμέτρηση που είχε αρχίσει με τους χειρότερους οιωνούς! Μια νίκη που μπορεί να σημαίνει και την κατάκτηση της πρώτης θέσης του ομίλου όπου με το σύστημα διεξαγωγής του BCL είναι σημαντική!

Ότι χειρότερο ήταν το ξεκίνημα του σημερινού αγώνα με τους παίκτες μας χαμένους πάνω στο παρκέ και τον Πρίφτη να προσπαθεί να ανακατέψει την τράπουλα δοκιμάζοντας πράγματα που δεν έκανε απέναντι στον Ολυμπιακό όπως το να βάλει τον Γιάνκοβιτς στο 3 και τον Μάρμπλ στο 2. Ούτε έτσι όμως η ομάδα βρήκε ρυθμό μιας και ο Ντραγκίσεβιτς σήμερα ήταν ιδιαίτερα άστοχος,  ο Κάμινγκς τραγικός στην οργάνωση του παιχνιδιού και Μπάκνερ στην άμυνα θύμιζε ελβετικό τυρί. Έτσι για ακόμη μια φορά ο κόουτς αναγκάστηκε να εμπιστευτεί περισσότερο το Ελληνικό στοιχείο και έριξε στο παιχνίδι τους Ξανθόπουλο, Μούρτο, τον Σίμτσακ και στη συνέχεια τον Τσαϊρέλη σαν σέντερ με αποτέλεσμα να δούμε έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ. Ο Γιάνκοβιτς βρήκε τις βοήθειες και τους χώρους που χρειάζοταν και έδωσε το σύνθημα της αντεπίθεσης. Οι 10 πόντοι διαφορά που ήταν μπροστά οι Τούρκοι εξανεμίστηκαν και το παιχνίδι εξελίχθηκε σε ντέρμπι για γερά νεύρα. Οι παίκτες της Μπάνβιτ με τον Μπάκνερ στον πάγκο δυσκολευόντουσαν να βρουν με την ίδια ευκολία εύκολους πόντους κοντά στο καλάθι και άρχισαν να βομβαρδίζουν έξω από τα 6.75 προσπαθώντας να πάρουν και πάλι μια διαφορά ασφαλείας. Παρόλα αυτά η ομάδα μας έδειχνε αποφασισμένη να κερδίζει, έβγαλε αρκετός πάθος στην άμυνα, κυνήγησε όλες τις φάσεις και ανάκγασε τους Τούρκους σε πολλά λάθη και κακές επιλογές. Στην επίθεση η λύση ήρθε από τον Κάμινγκς που μπορεί σαν "οργανωτής"  να είναι ανύπαρκτος αλλά  τιμώρησε την χαλαρότητα που έδειξε η τούρκικη άμυνα στην 4η περίοδο  και έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε να έρθει η νίκη όπως και ο Μπάκνερ που πέτυχε σημαντικούς  πόντους στο τέλος. Και κάπως έτσι ο ΑΡΗΣ πήρε μια σημαντική νίκη κόντρα σε έναν σοβαρό και δυνατό αντίπαλο όπως η Μπάνβιτ. Νίκη που την είχαμε ανάγκη και την χαρήκαμε ιδιαίτερα!

Τέλος καλό όλα καλά όταν η ομάδα κερδίζει αλλά ακόμη υπάρχει ατελείωτος δρόμος μέχρι ο ΑΡΗΣ να είναι αυτός που πρέπει. Το άναρχο στυλ που είδαμε σήμερα μπορεί να μας χάρισε τη νίκη αλλά δύσκολα να οδηγήσει σε κάτι καλό. Είναι φανερό ότι το τεχνικό τιμ ακόμη πειραματίζεται και ψάχνει να δει τι μπορεί να πάρει από τον κάθε παίκτη ξεχωριστά. Όπως είναι φανερό ότι και οι ίδιοι οι παίκτες δεν γνωρίζουν τον ρόλο τους στην ομάδα. Ίσως το καλύτερο να είναι τόσο εμείς που τα βλέπουμε απο  εξώ όσο και ο προπονητής να ξεφύγουμε από τα κλασσικά πρώτυπα που θέλουν Αμερικάνους βασικούς και πρωταγωνιστές και να δούμε με τις υπάρχουσες συνθήκες πως ο ΑΡΗΣ μπορεί να παρουσιαστεί καλύτερος στη συνέχεια. Νίκες σαν και αυτή δίνουν ψυχολογία και χρόνο για να βελτιωθείς. Ας το εκμεταλλευτούμε λοιπόν...

ΥΓ. Όταν το καλοκαίρι ακούστηκε το όνομα του Γιάνκοβιτς για τον ΑΡΗ, αυτόν τον παίκτη που είδαμε σήμερα φανταζόμασταν να αποτελεί το Α και το Ω του φετινού ΑΡΗ!

ΥΓ2. Επιβραβεύτηκε ο Ζάρας σήμερα για τις συνεχόμενες καλές εμφανίσεις του....

Επανάληψη της κακιάς εμφάνισης προ λίγων ημερών στην Αμαλιάδα είδαμε και σήμερα κόντρα στη Νίμπουργκ με τη διαφορά ότι η αντεπίθεση μας έμεινε στη μέση και η ομάδα γνώρισε την πρώτη της ήττα στην Ευρώπη. Μια ήττα που ναι μεν δεν αναμένεται να μας στοιχίσει αλλά η εικόνα που βγάζει ο ΑΡΗΣ πάνω στο παρκέ είναι αυτή που πληγώνει και σκοτώνει κάθε ελπίδα για κάτι καλό στη φετινή σεζόν... 

Όσοι δεν είχανε την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον αγώνα με τον Κόροιβο μπορούν να αισθάνονται ότι τον είδαν μιας και ήταν κατά 99% ίδιος με τον σημερινό. Σε ρυθμούς παιδικής προπόνησης μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι που μετά τα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά παρουσίασε τα γνωστά συμπτώματα σε άμυνα και επίθεση. Η χαλαρή άμυνα με τους περισσότερους παίκτες μας να αποφεύγουν τις επαφές και τον σέντερ της ομάδος να είναι απλός παρατηρητής στον αγώνα σε συνδυασμό με τις τραγικά αργές επιστροφές έδιναν απλόχερα στον αντίπαλο ξεκούραστους πόντους. Όσο για την επίθεση μάλλον πλέον το άλφα από το ΑΡΗΣ θα πρέπει να μπαίνει μέσα σε κύκλο ως σήμα κατατεθέν του άναρχου παιχνιδιού μας. Η εμμονή σε αυτό το άναρχο στυλ(που σε προηγούμενα παιχνίδια ακούσαμε ότι πρόκειται για συνειδητές επιλογές!!!) δείχνει ότι μάλλον ο Δ.Πρίφτης έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να στρώσει την ομάδα και απλά παλεύει για το αποτέλεσμα πάση θυσία. Και ας ξέρει ότι δεν γίνεται να προχωρήσει η ομάδα με τον Ντραγκίσεβιτς και τον Σίμτσακ σέντερ και τον Κάμινγκς να κατεβάζει και να μπουκάρει σαν τον χειρότερο συμπαίκτη που θα μπορούσε να έχει κανείς σε ένα διπλό στο σχολείο της γειτονίας του... Μέχρι και εκεί η πιο πιθανή κατάληξη θα ήταν ο Κάμινγκς να μείνει εκτός παιχνιδιού ή τουλάχιστον να μην του δίνουν να κατεβάζει την μπάλα. Με τέτοιον οργανωτή παιχνιδιού όλα τα υπόλοιπα που γίνονται στην ομάδα μας μοιάζουν φυσιολογικά. Όπως και φυσιολογικό είναι να μιλάμε για τον Μάρμπλ που στα τελευταία παιχνίδια δείχνει βελτίωση μιας και τα στάνταρ για τους ξένους στον φετινό ΑΡΗ έχουν πιάσει πάτο... Χωρίς άμυνα και με επιθέσεις πανικού και το ότι ο ΑΡΗΣ έφθασε να διεκδικήσει το παιχνίδι είναι κατόρθωμα. Τώρα αν αυτό είναι κατόρθωμα δικό μας ή της Νίμπουργκ είναι άλλο θέμα. Στους υπόλοιπους τώρα... ο Μπάκνερ και σε αυτό το παιχνίδι επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει ελπίδα να δούμε κάτι παραπάνω από αυτόν τον παίκτη. Ο Τζένκινς από την άλλη μοιάζει ο πιο εφυής από τους 4 Αμερικάνους και προτιμάει να κρύβεται από το να βγαίνει μπροστά και να καταστρέφει την στατιστική του. Μοναδικό πείραμα που δεν έχει δοκιμάσει ακόμη ο Δ.Πρίφτης στις διάφορες αλχημείες του είναι να βάλει τον Τζένκινς να οργανώσει το παιχνίδι της ομάδος. Μπορεί να του λείπει η εκρηκτικότητα και η ταχύτητα που ψάχνει στον Κάμινγκς αλλά σίγουρα θα του δώσει ηρεμία και πιθανόν να ηρεμήσει και τους συμπαίκτες του που πολλές φορές μιμούνται τον Κάμινγκς. Μέχρι και ο Γιάνκοβιτς σήμερα ήταν κακός που ακολούθησε τον ρυθμό της ομάδος... Όαση ο Ζάρας και ο Σίμτσακ που αναλογικά με τον χρόνο που πήραν έδωσαν πολλά στην ομάδα...

Όπως είχαμε γράψει και στο άρθρο που προηγήθηκε του αγώνα αιτίες και δικαιολογίες υπάρχουν για όλα. Ο Δ.Πρίφτης στις δηλώσεις του αποφεύγει να ψάχνει την δικαιολογία μιας και δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλοί καλοθελητές που προτρέχουν να τον δικαιολογήσουν για ανεξήγητους λόγους... Παραδέχεται ότι η ομάδα ψάχνεται, παραδέχεται ότι όχι απλά δεν έχει τη λύση πάνω στην οποία δουλεύει αλλά δεν έχει εντοπίσει καν ακόμη το πρόβλημα. Μέσα Νοεμβρίου και η ομάδα δεν έχει ούτε μια σταθερά πάνω στην οποία μπορείς να ελπίζεις ότι θα γίνει η αρχή για ένα καλό σύνολο. Μέχρι και ο Γιάνκοβιτς όπως φάνηκε σήμερα κινδυνεύει να καεί από αυτό το χάλι... Επειδή ο βασικός υπεύθυνος για αυτό το κατάντημα δεν έχει να χάσει τίποτα είναι λογικό να θέλει τον χρόνο του ακόμη και αν φθάσουμε Μάρτιο... καλό είναι οι υπόλοιποι εκεί στην ΚΑΕ να διορθώσετε το λάθος και να προστατεύσετε την επένδυση του μεγαλομετόχου όσο είναι καιρός...

ΥΓ. Αυτή είναι η εικόνα της ομάδας του προπονητή που φημίζεται για την πειθαρχία, την χημεία και την αμυντική λειτουργία της ομάδος.

ΥΓ2. Καταστροφικό έγραψε ένας έμπειρος δημοσιογράφος θα είναι η  αλλαγή προπονητή... Δηλαδή με άλλον προπονητή ο ΑΡΗΣ πόσο χειρότερα θα μπορούσε να πάει?

ΥΓ3. Το καινούργιο των πριφτολάγνων το ακούσατε? Οι βοηθοί του λέει διαλέξανε τους ξένους... τι άλλο θα ακούσουμε...

ΥΓ4. Τεράστιος κόσμος... μικροί προπονητές και παίκτες...

Σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ μας είχε τον απόλυτο έλεγχο για τη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, η μπασκετική αφέλεια που χαρακτηρίζει την φετινή ομάδα έκανε την εμφάνιση της με αποτέλεσμα να έρθει η ήττα. Μια ήττα που πικραίνει ακόμη περισσότερο αν σκεφτούμε ότι ο σημερινός μας αντίπαλος την προηγούμενη αγωνιστική ηττήθηκε από τους Μπάκεν Μπέαρς... Εντυπωσίασε ο κόσμος του ΑΡΗ στο Φράπορτ Αρένα, όμως για ακόμη μια φορά έφυγε απογοητευμένος από το γήπεδο...

Ο Τζένκινς φάνηκε από το ξεκίνημα ότι ήταν σε μεγάλη ημέρα και αναλαμβάνοντας εκτός από τον ρόλο του σκόρερ και τον ρόλο του οργανωτή κατάφερε να βάλει την ομάδα στη θέση του οδηγού της σημερινής αναμέτρησης. Οι εξαιρετικές ασίστ στον Μπάκνερ πρόσφεραν ουσία και θέαμα ενώ κοντρόλαρε και τον ρυθμό της ομάδος μαζί με τον Ξανθόπουλο σε αντίθεση με τον Κάμινγκς που ήταν τραγικός και όποτε έμπαινε η ομάδα αποσυντονιζόταν. Πέρα από αυτούς τους 2 παίκτες όλοι οι υπόλοιποι είχαν τεράστια σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Αυτό ακριβώς βγήκε και πάνω στο παρκέ και κυρίως στο τέταρτο δεκάλεπτο. Εκεί με τον Κάμινγκς να ξαναπαίρνει σημαντικό  χρόνο συμμετοχής και το τεχνικό τιμ να μην βρίσκει λύσεις,  η ομάδα έδειξε απίστευτη επιπολαιότητα στην επίθεση και την γνωστή χαλαρότητα στην άμυνα. Οι Γερμανοί άρπαξαν την ευκαιρία και πήραν μια σπουδαία νίκη που όπως εξελλισόταν το παιχνίδι δύσκολα να είχαν τύχη.

Η "ασπίδα προστασίας" που άπλωσε ο Ν.Λάσκαρης πάνω από τον Δ.Πρίφτη και τους παίκτες του μπορεί προσωρινά να αποπροσανατόλισε τον κόσμο της ομάδος αλλά όπως φάνηκε και σήμερα πάνω στο παρκέ το πρόβλημα είναι αλλού. Καλό λοιπόν είναι ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ αν θέλει να προστατεύσει την επένδυση του να αρχίσει από την ομάδα την ίδια και ύστερα να κοιτάξει τριγύρω για να διορθώσει και τα υπόλοιπα κακώς κείμενα. Όσο η διοίκηση λειτουργεί έτσι μοιρολατρικά άλλο τόσο  θα λειτουργεί και ο προπονητής μας που σήμερα μίλησε για τον στόχο της πρόκρισης(!!!) από τον όμιλο αντί για την κατάκτηση κάποιας προνομιούχας θέσης και σαν CD σε επανάληψη μίλησε για την δουλειά που γίνεται καθημερινά και θα φέρει την βελτίωση... Ας μην αγχωνόμαστε, στο τέλος της σεζόν στο πέμπτο παιχνίδι με την ΑΕΚ θα είμαστε έτοιμοι και τότε θα μπορούμε να πανηγυρίσουμε...

ΥΓ. Μέχρι και οι αρκούδες της Δανίας τους κέρδισαν αυτούς...

ΥΓ2. O coach of the year της Γερμανίας κέρδισε τον coach of the year της Ελλάδας στην προπονητική τιτανομαχία!

ΥΓ3. Κακοί οι Αμερικάνοι, δεν μπορεί ο Ντραγκίσεβιτς, μέτριος ο Γιάνκοβιτς... μόνο ο κόουτς δεν φταίει!

ΥΓ4. Και για τους "χαρούμενους" οπαδούς ήταν τραυματίας ο Σανικίντζε, ο Καββαδάς, ο Μάρμπλ και... ο μπάογκ χθες έχασε από την ανύπαρκτη Όλντεν!

ΥΓ5. Ζούμε για την στιγμή που θα βλέπουμε στο γήπεδο μια ομάδα αντάξια αυτού του κόσμου που ακολουθεί παντού παρά τις πίκρες!

ΥΓ6. Σε μια φυσιολογική ομάδα ο Δ.Πρίφτης θα είχε απολυθεί εδώ και καιρό. Όπως και ένας φυσιολογικός προπονητής που αναγνωρίζει το μερίδιο της ευθύνης του και δεν λειτουργεί σαν δημόσιος υπάλληλος θα είχε ήδη δηλώσει την παραίτηση του.

Νέα πικρή ήττα για την ομάδα μας που σε μεγάλο βαθμό ισοδυναμεί με την απώλεια μια εκ των 2 προνομιούχων θέσεων του ομίλου. Το γνωστό άναρχο στυλ στην επίθεση, η απουσία μπλοκ άουτ, το τραγικό ποσοστό στις βολές και ο νέος απρόσμενος τραυματισμός του Μπάκνερ ήταν οι βασικοί λόγοι της σημερινής ήττας. Αν και βρέθηκε πολύ κοντά στο να κερδίσει και το παιχνίδι χάθηκε στις λεπτομέρειες η συνολική εικόνα της ομάδος είναι αυτή που προκαλεί θλίψη μιας και δεν θυμίζει σε τίποτα επαγγελματική ομάδα...

Η Μονακό μπορεί να μην ήταν πάνω στο παρκέ το μεγαθήριο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ που θα έπρεπε να συμμετέχει στην Ευρωλίγκα όπως μας την παρουσίαζαν αλλά ο ΑΡΗΣ με το σύνηθες άσχημο ξεκίνημα του, επέτρεψε τους Γάλλους να προηγηθούν με διψήφια διαφορά από το πρώτο μόλις δεκάλεπτο. Ήταν φανερό από την αρχή ότι τίποτα δεν λειτουργούσε καλά και ότι για ακόμη μια φορά θα περιμέναμε κάποιο προσωπικό ξέσπασμα για να γυρίσει το παιχνίδι. Αν και το τρίτο δεκάλεπτο ξεκίνησε με την απώλεια του Μπάκνερ λόγω τραυματισμού το ξέσπασμα ήρθε αρχικά από τον Τζένκινς που έμοιαζε να είναι ο μοναδικός παίκτης που μπορούσε να απειλήσει το αντίπαλο καλάθι. Συνέχεια στην αντεπίθεση έδωσε ο Κάμινγκς με τις γνωστές εφόδους του προς το αντίπαλο καλάθι ενώ και ο Γιάνκοβιτς έδωσε κάποιες λύσεις. Το παιχνίδι πήγαινε πόντο πόντο μέχρι το τέλος αλλά εκεί έλλειψε το καθαρό μυαλό στην επίθεση, η ομάδα μπλόκαρε και ήρθε φυσιολογικά η ήττα από έναν αντίπαλο που ήταν εξίσου κακός με εμάς. Ανούσιο το να κάνουμε ξεχωριστά κριτική για τους παίκτες. Είναι πλέον ολοφάνερο ότι η προβληματική λειτουργία του συνόλου δεν επιτρέπει σχεδόν σε κανέναν να αποδόσει και ιδιαίτερα στους παίκτες που δεν παίρνουν πολύ την μπάλα στα χέρια τους. Τζένκινς και Κάμινγκς παίρνουν περισσότερο την μπάλα στα χέρια τους, κινούνται διαρκώς στην περιφέρεια και είναι πιο εύκολο για αυτούς να έχουν και τις καλές στιγμές. Οι υπόλοιποι που πρέπει να αξιοποιηθούν μέσα από κάποιο σύστημα ώστε να πάρουν την μπάλα κοντά στο καλάθι ή να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση για το ελεύθερο σουτ χάνονται... Ναι μεν ο ΑΡΗΣ ξέμεινε από ψηλούς γιατί σε αυτό το ρόστερ είναι "αποδεκτό" το ότι υπάρχουν παίκτες με διακοσμητικό ρόλο το πρόβλημα όμως πηγάζει 100% από την έλλειψη οργάνωσης του παιχνδιού στην επίθεση. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την απουσία βασικών στοιχείων μιας επαγγελματικής ομάδας όπως είναι το μπλοκ άουτ στην άμυνα, τα σκριν και η κίνηση στην επίθεση(ακόμη και χωρίς σύστημα) και ένα τουλάχιστον αξιοπρεπές σεβαστό ποσοστό στις ελεύθερες βολές τότε είναι λογικό αυτό που βλέπουμε πάνω στο παρκέ να δυσκολευόμαστε να το αποκαλούμε μπάσκετ... Το συμπέρασμα για ακόμη ένα παιχνίδι είναι ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στην ομάδα και το ερώτημα που συνεχίζει να παραμένει είναι το αν μπορεί να διορθωθεί αυτό το πρόβλημα με τις υπάρχουσες συνθήκες.

Το βατό πρόγραμμα του ΑΡΗ σε Ελλάδα και Ευρώπη όπως και η κλήρωση του κυπέλλου πολύ εύκολα μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ προς την ίδια την ομάδα με ήττες σαν τις σημερινή που θα μας στοιχίσει στη συνέχεια. Θα πρέπει κάποια στιγμή να επικρατήσει ρεαλισμός και να συνειδητοποιήσουν άπαντες στην ομάδα ότι στον μπασκετικό ΑΡΗ και απαιτήσεις υπάρχουν και πίεση υπάρχει και αποδοκιμασίες θα υπάρξουν όταν τα πράγματα θα στραβώσουν. Δεν θα πρέπει να αλλάξει ο κόσμος του ΑΡΗ ώστε να μάθει να αποθεώνει κάθε φορά την ομάδα όταν χάνει μέσα στην έδρα του από το κάθε καφενείο αλλά η διοίκηση, ο προπονητής και οι παίκτες θα πρέπει να προσαρμοστούν ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις που έχει η ομάδα και ο κόσμος της. Η χρονιά τη δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει χαμένη. Σε ενάμιση μήνα υπάρχει μια τεράστια ευκαιρία για να σωθεί κάτι... κάντε ότι πρέπει για να μην τη σπαταλήσετε...

ΥΓ. Αναμφισβήτητα αυτό που συμβαίνει με τους τραυματισμούς είναι ατυχέστατο και δεν επιτρέπει στον προπονητή να δουλέψει με την ομάδα όπως θα ήθελε. Σε μια σοβαρή ομάδα όμως που γίνεται σοβαρή δουλειά ακόμη και ο 15ος παίκτης όταν θα έρθει η στιγμή να μπει στο παρκέ θα πρέπει να γνωρίζει να κάνει τα βασικά. Όπως ως ένα βαθμό το έκανε σήμερα ο Φλιώνης. Όταν όμως οι ίδιοι παίκτες που αποτελούν το βασικό ροτέισον της ομάδος δεν γνωρίζουν τους ρόλους τους, τα συστήματα και τον αγωνιστικό προσανατολισμό της ομάδος τότε λογικό είναι κάθε απώλεια παίκτη να μεγενθύνει το χάος που ήδη υπάρχει στην ομάδα.

ΥΓ2.  Ξαφνικά έχουμε παίκτες "soft" και  ευθυνόφοβους που κρύβονται πίσω από τραυματισμούς. Τέλος και το παραμύθι με τις χημείες, τις οικογένειες, τα αποδυτήρια και τους καλούς χαρακτήρες...

ΥΓ3. Μόνο στον ΑΡΗ του Δημήτρη Πρίφτη θα μπορούσε ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς να είναι η αλλαγή του Σπύρου Μούρτου!

ΥΓ4. Αποδοκιμασίες και γιούχες με τη λήξη της αναμέτρησης. Προφανώς όλοι οι καναπεδάκηδες που κρύβονται πίσω από τα πληκτρολόγια και δεν πατάνε ποτέ στο γήπεδο με την λήξη του αγώνα μπούκαραν μέσα στο Παλέ.

ΥΓ5. Το νούμερο ένα φαβορί για την κατάκτηση του Basketball Champions League έχασε από την "ποιά Λουντβισμπουργκ?"... αυτά για να καταλαβαίνουμε σε τι θεσμό συμμετέχουμε και ποιοι είναι οι αντίπαλοι μας.

ΥΓ6. Την προηγούμενη φορά που ο ΑΡΗΣ συμμετείχε σε Milko Cup την σήκωσε την κούπα.

ΥΓ7. Μόνο ο προπονητής μην αλλάξει γιατί θα είναι καταστροφή και μετά δεν θα υπάρχει ποτέ ελπίδα να δούμε "καλό και ελκυστικό μπάσκετ"... ούτε καν τον Μάιο στο πέμπτο παιχνίδι με την ΑΕΚ....

ΥΓ8. Για τους "χαρούμενους" οπαδούς, σήμερα έλειπε ο Σανικίντζε, ο Καββαδάς, ο Μάρμπλ και ο Μπάκνερ. Επίσης η ομάδα βελτιώνεται σιγά σιγά, τίποτα δεν έχει κριθεί και ακόμη είναι μέσα σε όλους τους στόχους και μπορεί να κερδίσει πρωτάθλημα, κύπελλο Ελλάδος και το Ευρωπαϊκό.

Χωρίς να ζοριστεί ιδιαίτερα, η ομάδα πήρε την αυτονόητη νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που δύσκολα να μπορούσε να κάνει τίποτα καλύτερο σήμερα. Οι γνωστές απουσίες λόγω τραυματισμών, η απρόσμενη απώλεια του Σίμτσακ κατά την διάρκεια του αγώνα αλλά και η γκάφα ολκής με τον Χρηστίδη που δεν δηλώθηκε στο παιχνίδι μπορεί να μην στοίχισαν όσο αφορά το τελικό αποτέλεσμα αλλά σίγουρα έπαιξαν σημαντικό ρόλο ώστε να δούμε έναν κάκιστο ΑΡΗ για ακόμη μια φορά.  Η ομάδα δεν πλησίασε ούτε στο ελάχιστο τα επίπεδα απόδοσης που είχε στον αγώνα με τον Κολοσσό και όλα δείχνουν ότι κάπως έτσι θα πορευτούμε σε όλη την χρονιά...

Οι Έλιος Σάνς όπως γνωρίζαμε εξαρχής δύσκολα θα μπορούσε να απειλήσει για αυτό και στη σκέψη όλων μας ήταν μια καλή εμφάνιση πέρα από τη νίκη. Αντί όμως για αυτό είδαμε τον γνωστό κακό ΑΡΗΣ χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Όαση ο Ντραγκίσεβιτς που δείχνει να μην επηρεάζεται από το αρνητικό κλίμα που επικρατεί,  αρκετά καλός ήταν και ο Τσαϊρέλης που θα μπορούσε να ήταν ακόμη καλύτερος αν δεν ήταν τόσο επιπόλαιος σε κάποιες επιθετικές του ενέργειες ενώ και ο Ξανθόπουλος άρπαξε την ευκαιρία και επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις. Τα ξεσπάσματα του Κάμινγκς σίγουρα πρόσφεραν ένα "αέρα" στην ομάδα όσο αφορά την εξέλιξη του παιχνιδιού αλλά βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται ο συγκεκριμένος παίκτης κυριολεκτικά μένεις με την απορία για το αν τελικά βοηθάει την ομάδα ή απλά ανεβάζει τα νούμερα του... Αόρατος ο Τζένκινς στο διάστημα που αγωνίσθηκε επηρεασμένος προφανώς από την έλλειψη εμπιστοσύνης που υπάρχει προς το πρόσωπο από τον Δ.Πρίφτη, κάτι που φαίνεται άλλωστε από τον περιορισμένο χρόνο που του έδωσε τμηματικά. Αντιθέτως ο Μάρμπλ που είναι υπ ατμόν εδώ και καιρό πήρε 25' και απέδειξε για πολλοστή φορά ότι απλά το παιδί δεν μπορεί να προσφέρει...  Σε ρηχά νερά οι υπόλοιποι που αγωνίσθηκαν. 

Γενικά η ομάδα όπως από την αρχή της χρονιάς έτσι και τώρα που βαδίζουμε προς τα μέσα Δεκεμβρίου συνεχίζει να βγάζει μια εικόνα πανικού και ολοκληρωτικής έλλειψης αγωνιστικής ταυτότητας. Οι απουσίες σίγουρα παίζουν τον ρόλο τους αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα όπως φαίνεται είναι ότι από το καλοκαίρι δεν έχει γίνει ούτε ένα βήμα βελτίωσης αυτής της εικόνας. Κάτι άλλωστε που είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού μιας και οι 3 Αμερικάνοι που θα έπρεπε να έχουν σταθερά πρωταγωνιστικό ρόλο στα περισσότερα παιχνίδια ως τώρα παλεύουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Σε συνέχεια του κακού κλίματος που υπάρχει στην ομάδα ήρθε και το πρωτοφανές λάθος με τον τραυματία Μπάκνερ να δηλώνεται λανθασμένα στη θέση του Χρηστίδη κάτι που απλά επιβεβαιώνει ότι η ομάδα "πάσχει" όχι μόνο στο παρκέ αλλά και παραπέρα. Με αυτές τις απουσίες και αυτή την εικόνα μάλλον οδηγούμαστε σε ντέρμπι με την Κύμη το Σάββατο. Ας ελπίσουμε λοιπόν μέχρι το Σάββατο να μπορέσει να επανέλθει ο Σίμτσακ, να καταφέρει να πάρει μερικά λεπτά ο Γιάνκοβιτς και φυσικά να δηλωθεί κανονικά ο Χρηστίδης...

ΥΓ. Να αποδοθούν ευθύνες λέει για το λάθος που έγινε με τον Χρηστίδη... εδώ έχει σπαταληθεί με συνοπτικές διαδικασίες η μεγαλύτερη επένδυση σε αγωνιστικό μπάτζετ που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στην ομάδα και δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες, τώρα θα αποδοθούν? Στον μπασκετικό ΑΡΗ και στο "δημόσιο" συμβαίνουν μόνο αυτά...

ΥΓ2. Ωχ μωρέ, πως κάνετε έτσι... λες και αν έπαιζε το παιδί θα έβαζε 20 πόντους και θα έπαιρνε και 10 ριμπάουντ...

ΥΓ3. Κάποια φορά η ζωή σου παίζει περίεργα παιχνίδια μπας και καταλάβεις 2-3 πράγματα και βάλεις λίγο μυαλό παραπάνω. Ελπίζω όσοι χλεύαζαν την επιμονή της διοίκησης της ΑΕΚ κάτα την περσινή σεζόν φέτος να κατάλαβαν κανά δύο πράγματα παραπάνω με όλα αυτά που περνάμε.

ΥΓ4. Και οι άλλοι τον χαβά τους... μην τολμήσει να εκφράσει κανείς την δυσαρέσκεια του για το χάλι που παρακολουθούμε από το καλοκαίρι, κατευθείαν "πέσιμο"...

Με νίκη συνέχισε και στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις ο ΑΡΗΣ μας όπου δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει τους Μπάκεν Μπέαρς! Μπορεί οι Δανοί για σχεδόν 3 δεκάλεπτα να μην εγκατέλειπαν το ματς και να νιώθαμε την ανάσα τους αλλά ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ αργά ή γρήγορα θα πατούσε γκάζι όπως και έγινε στο τέταρτο δεκάλεπτο όπου η διαφορά από το +1 έφθασε στο +18. Κάμινγκς, Ντραγκίσεβιτς και Τζένκινς σήκωσαν στις πλάτες την ομάδα, ενώ ο Ξανθόπουλος για ακόμη ένα παιχνίδι έδειξε ότι έχει βρει την φόρμα του ξανά.

Από την αρχή το σημερινό παιχνίδι παρά τις δηλώσεις του προπονητή περί "δύσκολου αγώνα" ήταν στο μυαλό όλων μας κάτι σαν μια δυνατή προπόνηση. Κάτι που φάνηκε και μέσα στο γήπεδο όπου ο ΑΡΗΣ με κάποια καλά δίλεπτα τρίλεπτα στο παιχνίδι του με ευκολία έπαιρνε κεφάλι στο σκορ. Οι πεισματάρηδες όμως Δανοί δεν το έβαζαν κάτω με αποκορύφωμα το φινάλε του τρίτου δεκαλέπτου όπου και κατάφεραν να μειώσουν στον 1 πόντο. Εκεί ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα και μέσα σε λίγα λεπτά καθάρισε την υπόθεση νίκη. Το παιχνίδι δύσκολα σηκώνει κριτική λόγω της δυναμικότητας του αντιπάλου. Σε γενικές γραμμές η ομάδα μας ήταν μέτρια κάτι που φαίνεται άλλωστε και από την εξέλιξη του σκορ. Η έλλειψη σταθερότητας έκανε και πάλι την εμφάνιση της και τα ξεσπάσματα  ήταν αυτά που μας χάρισαν την εύκολη νίκη. Άρεσε ο Κάμινγκς που για ακόμη ένα παιχνίδι δεν καταχράστηκε τις προσπάθειες και μοίρασε και 4 ασίστ. Ο Ντραγκίσεβιτς δείχνει να έχει βρει τον ρόλο του στην ομάδα και ακόμη και όταν δεν του βγαίνουν όλα όπως θέλει συνεχίζει και παίρνει τις πρωτοβουλίες που πρέπει. Θετικός ήταν και ο Τζένκινς αλλά μάλλον θα πρέπει και ίδιος να καταλάβει κάποια στιγμή ότι οφείλει να έχει πιο ενεργό ρόλο στο παιχνίδι. Ο Ξανθόπουλος μετά από μια "κοιλιά" έχει επανέλθει στις καλές εμφανίσεις και αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλη την ομάδα που χρειάζεται πάση θυσία τις βοήθειες του.  Συνολικά πάντως ο ΑΡΗΣ όφειλε σήμερα να παρουσιαστεί καλύτερος μιας και απέναντι είχε έναν πολύ κατώτερο αντίπαλο που όμως για μεγάλο μέρος του αγώνα τον ζόρισε...

Δεν μας έκανε την χάρη ούτε η Έλιος Σάνς, ούτε η Ναχαρίγια και όπως φαίνεται θα πρέπει η ομάδα μας από μόνη της να διορθώσει τα πράγματα χωρίς να περιμένει "δώρα" δεξιά και αριστερά. Όταν όμως βλέπεις ότι η Μονακό  ζορίζεται τόσο πολύ και κερδίζει οριακά την Έλιος Σάνς τότε όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι δεν μιλάμε για κάποια υπερομάδα και το ίδιο ισχύει και για την Μπάνβιτ. Από το επόμενο παιχνίδι οΑΡΗΣ θα μετράει δύο ακόμη παίκτες στο δυναμικό του. Οι Γιάνκοβιτς και Καββαδάς με το που ενσωματωθούν και βρουν ρυθμό φαντάζουν για την ώρα η τελευταία ελπίδα για να δούμε αυτή την ομάδα να βρίσκει το δρόμο της και να παρουσιαστεί όπως πρέπει την κατάλληλη στιγμή. Άλλωστε όλα τα παιχνίδια που έχουμε μπροστά μας και ιδιαίτερα αυτά που θα κρίνουν κάτι δεν θα είναι με ομάδες σαν την Κύμη, τον Κολοσσό, τους ¨Ηλιους και τις Αρκούδες... 

ΥΓ. Με διαφορά η πιο αδύναμη ομάδα του ομίλου η Μπάκεν Μπέαρς και από τις πιο αδύναμες της διοργάνωσης. Και όμως κόντρα σε αυτή την ομάδα ο Φλιώνης αγωνίσθηκε 3' και ο Χρηστίδης 1' 30''. Αυτά για όσους συνεχίζουν να εθελοτυφλούν και να φαντάζονται ροτέισον στον ΑΡΗ με πιτσιρικάδες και κάποιου είδους επένδυση στο μέλλον που θα περάσει μέσα από την ανδρική ομάδα με την υπάρχουσα κατάσταση.

Κερδίζοντας  για 2η φορά  τους Ισραηλινούς με το εντυπωσιακό 85-58 η αγαπημένη μας ομάδα  όπως αναμενόταν πήρε τη νίκη και μαζί κατά 99.9% και το εισιτήριο για την επόμενη φάση του Basketball Champions League. Τζένκινς, Ντραγκίσεβιτς και Κάμινγκς έβαλαν από νωρίς τις βάσεις για τη νίκη, ενώ ο Μάρμπλ βρήκε την ευκαιρία να δείξει λίγο από το ταλέντο του βοηθώντας να φθάσει η διαφορά στο ευρύ +27!

Η ομάδα δείχνοντας ιδιαίτερη διάθεση κυρίως σε άμυνα και ριμπάουντ αλλά και σουτάροντας με πολύ καλά ποσοστά έξω από τα 6.75 δεν άφησε κανένα περιθώριο στους Ισραηλινούς που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους στο πρώτο δεκάλεπτο απέδειξαν ότι είναι μια κακή ομάδα. Με τον Ντραγκίσεβιτς να συνεχίζει να είναι ζεστός εδώ και αρκετούς αγώνες και τον Τζένκινς να βρίσκει το χέρι του ο ΑΡΗΣ δεν δυσκολεύτηκε να πάρει κεφάλι στο σκορ. Ο Κάμινγκς με τις γνωστές μπούκες του αλλά και ο Μάρμπλ που στο Β ημίχρονο έκανε το "ξέσπασμα" του βοήθησαν στο να μην πέσει ο ρυθμός και η διαφορά να συνεχίσει να ανεβαίνει μέχρι το τέλος. Ο Δ.Πρίφτης από την άλλη θέλησε να αρπάξει την ευκαιρία που του έδινε ο χαμηλού επιπέδου αντίπαλος και να αναλωθεί περισσότερο σε δοκιμές παρά να προσπαθήσει να "πατήσει" πάνω στις πεντάδες που εντυπωσίασαν στον αγώνα με τον Απόλλων Πατρών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα κυρίως στην επίθεση μερικές φορές η ομάδα να κολλάει αλλά σε κάτι τέτοια παιχνίδια υπάρχει το περιθώριο να δουλευτούν και να δοκιμασθούν στην πράξη όλα όσα γίνονται στην προπόνηση. Πήρε χρόνο και ο Καββαδάς που παλεύει να βρει αγωνιστικό ρυθμό.

Η ομάδα έκανε το αυτονόητο, χωρίς να παίξει ιδιαίτερα καλό μπάσκετ. Είχε όμως ουσία στο παιχνίδι της τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Η εμφάνιση του Μάρμπλ είναι ένα σημείο αναφοράς αλλά όπως και για την υπόλοιπη ομάδα η σταθερότητα και οι εμφανίσεις σε πιο δύσκολα παιχνίδια από το σημερινό είναι αυτά που μετράνε. Το θετικό είναι ότι σιγά σιγά αρχίζουν να επιστρέφουν οι τραυματίες παρόλο που και σήμερα υπήρχε  ο Ζάρας στον πάγκο που δεν ήταν σε κατάσταση να αγωνιστεί. Ενώ η ταχεία ανάρρωση του Μπάκνερ ίσως και να σημαίνει ότι το 2017 να βρεί ύστερα από καιρό όλη την ομάδα μαζί χωρίς απώλειες. Ως τότε ελπίζουμε η ομάδα να συνεχίσει να βελτιώνεται και φυσικά να συνεχίζουν να έρχονται τα θετικά αποτελέσματα ανεξάρτητα από τον αντίπαλο.

ΥΓ. Ευτυχώς για τον Μάρμπλ(και την ομάδα) σήμερα έπαιξε καλά. Διαφορετικά τα "highlights" που θα μας έμεναν από τον Αμερικανό κόντρα στην Ναχαρίγια θα ήταν η είσοδος του στο παρκέ κατά την αλλαγή με την μπλούζα προπόνησης και το πολύ καλό "μαρκάρισμα" πάνω στον Ξανθόπουλο όταν έφευγε στον αιφνιδιασμό.