Την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα της Football League πανηγύρισε η ομάδα μας στην Κρήτη απέναντι στον Κισσαμικό. Μια νίκη που μπορεί να ήρθε με λίγη καθυστέρηση αλλά πολύ πιθανό να αποτελέσει την αρχή της πορείας που όλοι ευελπιστούμε να δούμε φέτος. Οι αλλαγές του Αναστόπουλου μπορεί να μην είχαν την επίδραση στον βαθμό που θα θέλαμε και να θύμισε σε κάποια σημεία τις εώς τώρα εμφανίσεις του αλλά όπως φάνηκε είχε περισσότερη διάθεση και ουσία στο παιχνίδι του και πήρε αυτό που ήθελε.

Το παιχνίδι με τον Αιγινιακό θύμισε η χθεσινή αναμέτρηση, με τον ΑΡΗ να μπαίνει δυνατά να πιέζει για το γκολ από την αρχή αλλά όσο περνούσε ο χρόνος ο ρυθμός έπεφτε και γινόταν λιγότερο απειλητικός. Στην επανάληψη αρκετά νωρίς και αφού ο Ανστόπουλος πήρε την απόφαση να κάνει ακόμη πιο επιθετικό τον ΑΡΗ βγάζοντας τον μέτριο για πολλοστή φορά Αντρέου και τοποθετώντας τον Καπνίδη δίπλα στον Ίλιτς ήρθε και το γκολ. Ο Ίλιτς εκμεταλεύτηκε το λάθος των παικτών του Κισσαμικού, έβγαλε ωραία πάσα για τον Καπνίδη και ο νεαρός επιθετικός έγινε ο "λυτρωτής" και σε αυτή την αναμέτρηση! Η παρουσία του Νέτο  και του Τζανακάκη αλλά και η τοποθέτηση του Ίλιτς στην κορυφή της επίθεσης έκαναν τον ΑΡΗ πιο δραστήριο και δημιουργικό σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Και αν ο Νέτο ήταν πιο προσεκτικός στην τελική προσπάθεια ή ο Λαζαρίδης δεν έκανε κάποιες εκπληκτικές αποκρούσεις η χθεσινή νίκη θα ερχόταν πολύ πιο εύκολα. Βέβαια θα πρέπει να τονίσουμε ότι η ομάδα απέχει αρκετά ακόμη από αυτό που θέλουμε να δούμε μέσα στο γήπεδο αλλά και από τις πραγματικές δυνατότητες του ρόστερ. Το ότι ο Αναστόπουλος έστω και με αργούς ρυθμούς αρχίζει και διαφοροποιεί τα πλάνα του για την ομάδα είναι κάτι απολύτως θετικό.

Με την επανέναρξη του πρωταθλήματος είναι αναμενόμενο ότι θα έχουμε συνεχόμενα παιχνίδια. Και αυτό μόνο ως καλό μπορούμε να το εκλάβουμε και γιατί χωρίς μπάλα δεν γίνεται... αλλά και γιατί ο ΑΡΗΣ έχει με διαφορά το δυνατό ρόστερ της κατηγορίας. Και αν τα συνεχόμενα παιχνίδια και ο παράγοντας κούραση είναι μια φορά πρόβλημα για εμάς, φανταστείτε τι θα γίνεται στις άλλες ομάδες. Ενώ και το οικονομικό χάος που επικρατεί στις περισσότερες ομάδες είναι άλλο ένα συν για τον ΑΡΗ. Αρκεί φυσικά ο Ν.Αναστόπουλος και οι παίκτες του να εκμεταλλευτούν την ένεση ψυχολογίας που πήραν με αυτή τη νίκη και αντί να επαναπαυτούν να ανεβάσουν και άλλο την απόδοση τους ώστε αυτό ο εφιάλτης της Football League να τελειώσει όσο το δυνατό γρηγορότερα.

ΥΓ. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε το βίντεο που κυκλοφόρησε από την ομάδα του Κισσαμικού σχετικά με τη χθεσινή αναμέτρηση. Καλό είναι εκεί στην ΠΑΕ και στην ΚΑΕ(αν και γίνεται μια στοιχειώδης προσπάθεια) να παραδειγματιστούν λιγάκι από αυτή την άσημη τοπική ομάδα της Κρήτης γιατί το επικοινωνιακό κενό που έχει ο σύλλογος μας είναι τεράστιο. Δείτε το πολύ ωραίο βίντεο εδώ.

ΥΓ2. Μπράβο στα παιδιά που ακολούθησαν και σε αυτό το γήπεδο την ομάδα! Όπου παίζει ο Θεός δεν θα είναι μοναχός γιατί ΑΡΗ μου δεν γίνεται αλλιώς...

Τον ΑΡΗ που γουστάρουμε να βλέπουμε σε κάθε παιχνίδι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν όσοι βρέθηκαν σήμερα το μεσημέρι στο Κλ.Βικελίδης. Η καλή ψυχολογία που απέκτησαν οι παίκτες μας από το παιχνίδι του κυπέλλου εξαργυρώθηκε σήμερα με μια καταιγιστική εμφάνιση που οδήγησε στο 5-0 επί της Καλλονής. Ίλιτς(ή αυτογκόλ), Καπνίδης, Μπαργκάν και Τάτος(2) τα γκολ, με τον Διούδη να είναι απλός θεατής στην αναμέτρηση.

Με μια 11άδα βγαλμένη από τους "προπονητές της κερκίδας" ο Αναστόπουλος παρέταξε έναν ΑΡΗ πιο αποτελεσματικό από κάθε άλλη φορά. Όχι μόνο είχε την υπεροχή και ευτύχησε να ανοίξει νωρίς μόλις στο 12' με προβολή του Ίλιτς(ή αυτογκόλ... ούτε από την τηλεοπτική μετάδοση δεν φαίνεται) μετά την σέντρα του Μπαργκάν αλλά συνέχισε να δημιουργεί ευκαιρίες χωρίς να απειληθεί από την Καλλονή ούτε για μια στιγμή. Η απίστευτη τριπλή ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο με την μπάλα να σταματάει 2 φορές στο δοκάρι δεν επέτρεψε στους παίκτες του Νίκου Αναστόπουλου να "κλειδώσουν" τη νίκη από το πρώτο ημίχρονο αλλά η συνέχεια στην επανάληψη ήταν εντυπωσιακή. Οι αλλαγές του προπονητή ήταν εξίσου πετυχημένες με το αρχικό σχήμα και αν το δεύτερο γκολ άργησε να έρθει, όταν το πέτυχε ο Τάτος στο 75' με σουτ μέσα από την μεγάλη περιοχή ήρθε και το κατάρρευση της Καλλονής. Η συνέχεια ήταν απολαυστική με τον ΑΡΗ να πετυχαίνει στα επόμενα 4' άλλα 2 γκολ με τους Καπνίδη και Μπάργκαν. Στο 88' ο Ανδρέας Τάτος επισφράγισε την σπουδαία νίκη με ένα εξαιρετικό χτύπημα φάουλ σκορπώντας τον ενθουσιασμό στους φίλους της ομάδος μας!

Καμιά φορά μιλάμε για την ανυπομονησία και την γκρίνια της κερκίδας που απαιτεί άμεσα αποτελέσματα χωρίς εκπτώσεις αλλά είναι αρκετές φορές όπου ξαφνικά βλέπεις τους προπονητές να κάνουν τα αυτονόητα για τα οποία φωνάζει ο κόσμος και τα αποτελέσματα τελικά να έρχονται και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο. Με τους Νέτο, Μπαργκάν και Ανάκογλου στο αρχικό σχήμα, τον Ίλιτς να ξεκινάει στην κορυφή και τους Ντούνη και Καπνίδη να μπαίνουν στην επανάληψη ουσιαστικά είδαμε μια σειρά από κινήσεις όπου για τον πολύ τον κόσμο ήταν οι αυτονόητες. Λίγη σημασία βέβαια έχουν όλα αυτά... όπως και το γεγονός ότι ο Ραφίκ Τζιμπούρ για ακόμη ένα παιχνίδι έμεινε στην κερκίδα. Αυτό που μετράει είναι η ομάδα να κερδίζει και όλα τα υπόλοιπα είναι αδιάφορες λεπτομέρειες. Ιδίως όταν κερδίζεις με τέτοιον τρόπο τότε μόνο αισιόδοξα μπορούμε να τα βλέπουμε τα πράγματα. Έτσι και ακόμη πιο δυνατά ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!!!

ΥΓ. Εγκαίνια για την μπουτικ είχαμε σήμερα με τον Καρυπίδη να "κλείνει" με επιτυχία άλλη μια ανοιχτή πληγή για τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Σίγουρα υπάρχουν αρκετά περιθώρια βελτίωσης στο εμπορικό κομμάτι αλλά η επαναλειτουργία της μπουτικ είναι από μόνης της ένα σπουδαίο γεγονός!

ΥΓ2. Μπορεί με τα εγκαίνια της μπουτίκ να καλύφθηκε ένα σημαντικό κενό για τον κόσμο του ΑΡΗ αλλά το "αγκάθι" της τηλεοπτικής μετάδοσης παραμένει. Ανεξάρτητα από το τι θα πράξει η λίγκα ο ΑΡΗΣ που δεν είναι ομάδα γειτονιάς  ή χωριού με 100 οπαδούς οφείλει να κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να προσφέρει στους απανταχού Αρειανούς σε όλο τον κόσμο να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους ομάδα. Αποκλειστική συμφωνία με κάποιο κανάλι? Live streaming στην χειρότερη? Κάτι πρέπει να υπάρχει. Ιδίως όταν ορίζονται τα παιχνίδια του Δευτέρα 15.00 όπου η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου εργάζεται. Όχι άλλο "μαύρο" στον ΑΡΗ!

Χαρακτήρα μεγάλης ομάδας έδειξε και σήμερα ο ΑΡΗΣ που κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του σκορ, την ψυχρολουσία της ισοφάρισης στο 2-2 και να πάρει τους 3 σημαντικότατους βαθμούς απέναντι σε έναν μαχητικό αντίπαλο που θεωρείτε εκ των διεκδικητών της ανόδου. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Ίλιτς με 2 γκολ αλλά και οι Μπαργκάν και Τάτος που έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στη σημερινή νίκη της ομάδος μας! Αρκετά προβλέψιμος ο Γεωργιάδης "ετοίμασε" την ομάδα του για να προκαλέσει τον κόσμο, γκρίνιαζε διαρκώς στον διαιτητή για λόγους που μόνο ο ίδιος καταλάβαινε και σαν γνήσιο "παλικάρι" απέφυγε να παρευρεθεί στη συνέντευξη τύπου.

Ο Ν.Αναστόπουλος αφήνοντας στην άκρη το ενδεκάδα που κερδίζει δεν αλλάζει και έχοντας σε άσχημη ημέρα αρκετούς παίκτες στα μετόπισθεν επέτρεψε στα Τρίκαλα να πιστέψουν στην έκπληξη παρόλο που η ομάδα μας έλεγχε τον αγώνα σχεδόν από το ξεκίνημα. Οι αδυναμίες στην άμυνα έκαναν την εμφάνιση τους με αποτέλεσμα αντί να ανοίξουμε το σκορ από το πρώτο ημίχρονο να βρεθούμε στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου πίσω στο σκορ. Σε εκείνο όμως το σημείο ο ΑΡΗΣ έδειξε χαρακτήρα, δεν μάσησε από την ανάποδοη εξέλιξη του αγώνα και μόλις μέσα σε 3' έφερε με κεφαλιά του Μπαργκάν μετά από ωραία εκτέλεση του Τάτου το παιχνίδι στα ίσια. Η συνέχεια ήταν ακριβώς η ίδια... Ο ΑΡΗΣ να παλεύει να πετύχει το γκολ της νίκης και η άμυνα μας να παρουσιάζεται αγχωμένη και να δίνει ευκαιρίες στους επιθετικούς των Τρικάλων για να απειλήσουν. Το 2-1 μετά από φάση διαρκείας με κοντινό πλασέ του Ίλιτς δεν πτόησε τους φιλοξενούμενους που κατάφεραν με κεφαλιά μετά από εκτέλεση φάουλ να βρουν την άμυνα μας "κοιμώμενη" και να κάνουν το 2-2. Η λύτρωση ήρθε λίγα λεπτά πριν το 90' όταν η πίεση του Τζιμπούρ έφερε το λάθος έξω από την μεγάλη περιοχή των φιλοξενουμένων με τον Ίλιτς να βρίσκει τον χώρο και με μια βολίδα στην κλειστή γωνία του Σιδεράκη να διαμορφώνει το τελικό 3-2! Στα εναπομείναντα λεπτά φάνηκε ξεκάθαρα η αντιμετώπιση που έχει ο ΑΡΗΣ από την διαιτησία. Με τον διαιτητή και τον επόπτη να δίνουν συνεχώς μέτρα στους παίκτες των Τρικάλων αλλά και τον Νέτο να χρεώνεται με κάρτα για θέατρο σε μια φάση ορισμό του πέναλτι.

Παιχνίδι με ιδιαίτερες συγκινήσεις ήταν το σημερινό για την ομάδα μας όπου κατάφερε μέσα σε 95' αγωνιστικά λεπτά να ξεδιπλώσει τις αρετές και τις αδυναμίες της. Το τελικό αποτέλεσμα κόντρα σε μια ομάδα αρκετά σοβαρή που έπαιξε ψυχωμένα μας ικανοποιεί ακόμη περισσότερο αλλά δεν θα πρέπει να μας απροπροσανατολίσει από τις αδυναμίες της. Μεσοεπιθετικά η ομάδα βγάζει φωτιές, στα μετόπισθεν όμως χωλαίνει. Η ενίσχυση στο κέντρο της άμυνας θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Όσο πιο γρήγορα βρεθεί ο κατάλληλος παίκτης για την άμυνα τόσο πιο γρήγορα θα σταματήσουμε να κοψοχολιάζουμε όπως σήμερα. Πάντως η ομάδα αρέσει και δείχνει ότι μπορεί να παίξει ακόμη καλύτερα! Μπράβο και σε όλα τα αλάνια που βρέθηκαν σήμερα στο γήπεδο!

Πραγματοποιώντας μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του, ο ΑΡΗΣ μας κέρδισε με ευκολία τον Πανσερραϊκό κάτω από ασταμάτηση βροχή. Οι δραστήριοι Τάτος, Ίλιτς και Ντούνης έκαναν την διαφορά αλλά και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες ανταποκρίθηκαν στο ρόλο τους. Αυτή τη φορά δεν υπήρχε αναποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια και οι σερραίοι θα πρέπει να νιώθουν τυχεροί που έφυγαν μόλις με 4 γκολ παθητικό.

Από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης οι παίκτες του Νίκου Αναστόπουλου πήραν τον έλεγχο του αγώνα. Η δεξιά πλευρά της άμυνας του Πανσερραϊκού "έμπαζε" , ο Μπαργκάν το εκμεταλλεύτηκε και έβγαλε την παράλληλη σέντρα για να έρθει ο Ντούνης πολύ έξυπνα ανάμεσα από τους αντίπαλους αμυντικούς και να ανοίξει το σκορ στο 21'. Λίγα λεπτά αργότερα μετά από εκτέλεση κόρνερ ο Ιντζίδης ανενόχλητος με κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Το παιχνίδι τελείωσε ουσιαστικά στο 29' όταν ο Ίλιτς μπήκε πολύ ωραία μέσα στην μεγάλη περιοχή και πάσαρε την κατάλληλη στιγμή στον Ντούνη που απλά έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα. Στην επανάληψη αν και έπεσε ο ρυθμός υπήρχαν οι ευκαιρίες για να αυξηθεί ο δείκτης του σκορ. Κάτι που έκανε ο Μιλούνοβιτς με ωραίο διαγώνιο σουτ.  Ανύπαρκτος επιθετικά ο Πανσερραϊκός αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο δίνοντας στην ομάδα μας την δυνατότητα να πραγματοποιήσει μια εξαιρετική εμφάνιση και να κερδίσει εύκολα άλλους 3 βαθμούς.

Τα 3 γκολ στο πρώτο ημίχρονο και η συνολικά καλή λειτουργία της ομάδος σε όλες  τις γραμμές είναι ακριβώς ο ΑΡΗΣ που θέλουμε και επιβάλλεται να βλέπουμε σε κάθε αγωνιστική της Football League. Η σημερινή ΄νίκη όμως σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για να εφησυχασμό και να πιστέψει κανείς  ότι δεν  χρειάζεται να ενισχυθούμε. Ο στόχος της ανόδου είναι αδιαπραγμάτευτος για αυτό και θα πρέπει η διοίκηση σε συνεργασία με τον προπονητή να δυναμώσουν και άλλο την ομάδα. Συνεχίζουμε δυνατά μέχρι να τελειώσει και ο φετινός εφιάλτης.

Σθεναρή αντίσταση συνάντησε η ομάδα μας στο Μενίδι από την "υπό-διάλυση" ομάδα του Αχαρναϊκού, όμως η εμπειρία και η ποιοτική διαφορά που υπήρχε ανάμεσα στις 2 ομάδες οδήγησε σε ακόμη μια νίκη για την ομάδα μας. Ίλιτς  και Μπαργκάν οι σκόρερ που μαζί με τον Μπούρμπο ήταν οι πρωταγωνιστές για τον ΑΡΗ μας, που προβλημάτισε με την εικόνα του παρά τη νίκη.

Στο πρώτο ημίχρονο ο ΑΡΗΣ παρά την μαχητικότητα των παικτών του Αχαρναϊκού έδειξε την ποιότητα που τον χαρακτηρίζει ως ομάδα και με συνοπτικές διαδικασίες εκμεταλλεύτηκε στο απόλυτο τις ευκαιρίες που του δόθηκαν και έκανε γρήγορα το 2-0.  Και ενώ ήταν βέβαιο ότι αν το ημίχρονο έληγε στο 2-0 οι παίκτες του Αχαρναϊκού θα "άδειαζαν" και θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι στο Β ημίχρονο η αφέλεια της άμυνας μας έδωσε το δικαίωμα στον αντίπαλο να κάνει το 2-1 στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου και να πιστέψει ότι μπορεί να κλέψει βαθμό από τον ΑΡΗ μας σήμερα. Στο Β ημίχρονο αντι να δούμε έναν ΑΡΗ που να αγωνίζεται εξίσου έξυπνα με τα πρώτα 45' είδαμε έναν φοβισμένο ΑΡΗ που δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα στην κατοχή του ούτε για μια στιγμή. Ευτυχώς η ομάδα άντεξε στην πίεση και κατάφερε να πάρει τους 3 βαθμούς αλλά η εικόνα δεν ήταν καθόλου καλή. Ο Αναστόπουλος προφανώς έβλεπε άλλο παιχνίδι από εμάς και ενώ η ομάδα δεν μπορούσε να ελέγξει με τίποτα τον χώρο του κέντρου αποφάσισε να αλλάξει τον Ίλιτς που πέρα από το γκολ που πέτυχε ήταν από τους δραστήριους για την ομάδα μας. Ο Μιλούνοβιτς που μπήκε  στη θέση του "αόρατου" σήμερα Ντούνη δεν μπόρεσε να βοηθήσει. Πολύ καλός ο Μπούρμπος που ήταν σε όλες τις φάσεις μέσα, είχε ουσία στο παιχνίδι του ο Ρόβας που δημιούργησε τις φάσεις για τα 2 γκολ ενώ ο Ίλιτς έδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά για την ομάδα μας.

Πέρα από την κακή εικόνα της ομάδος μας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα η διαιτησία για ακόμη μια φορά ήταν άκρως εχθρική. Πέρα από τα ανύπαρκτα οφσάιντ(κυρίως στο Α ημίχρονο) είδαμε και μια απίστευτη ανοχή στο σκληρό παιχνίδι των παικτών του Αχαρναϊκού αλλά και μια ιδιαίτερη ευαισθησία όποτε οι παίκτες μας τολμούσαν να μπουν ελαφρώς πιο δυνατά σε κάποια φάση. Ευτυχώς όλο αυτό δεν στοίχισε αλλά θα πρέπει η διοίκηση να επιμείνει στο θέμα της διαιτησίας. Φυσικά θα πρέπει και ο Αναστόπουλος με τους παίκτες του να δουν ξανά και ξανά αυτό το παιχνίδι μπας και καταλάβουν ότι αυτή η εικόνα προσβάλλει πρώτα τους ίδιους... Και όταν δεν είσαι καλός δεν γίνεται πάντα στο τέλος να κερδίζεις όπως σήμερα.

ΥΓ. Δυσάρεστα γεγονότα είχαμε εκτός γηπέδου με τους φίλους της ομάδος μας να καταφένουν τελικώς να μπουν στο γήπεδο. Σίγουρα τα αλάνια που κατέβηκαν εκεί δεν μασάνε από τέτοια και θα δώσανε την απάντηση που έπρεπε εκεί που έπρεπε αλλά καλό είναι αυτό που έγινε σήμερα να αφυπνίσει μερικούς συνΑρειανούς μας ενόψει του τελικού στο μπάσκετ. Ο κόσμος του ΑΡΗ δεν φοβάται κανέναν αλλά όσοι έχουμε τραβηχτεί σε εκδρομές ξέρουμε πολύ καλά ότι άλλο Β.Ελλάδα και άλλο να ταξιδεύεις σε άλλα μέρη της Ελλάδος με τους εκάσοτε σερίφηδες να κάνουν τα δικά τους.... Οπότε ας αφήσουμε τις αφελείς επιθυμίες για τελικούς στο ΟΑΚΑ και ας απαιτήσουμε όλοι μαζί με μια φωνή ο τελικός να γίνει στη Θεσσαλονίκη ή έστω σε κάποια πόλη πιο κοντινή όπως η Ξάνθη,  η Κοζάνη ή η Λάρισα..

Λίγα λεπτά χώριζαν τον ΑΡΗ για να πετύχει τον στόχο του σήμερα αλλά τελικά η αφέλεια του Ντούνη και η κακή αντίδραση του Αναστόπουλου μετά την αποβολή οδήγησαν στην ισοπαλία. Μια ισοπαλία που δίνει ξεκάθαρο προβάδισμα στον Απόλλων και αναγκάζει τον ΑΡΗ για ακόμη μια φορά σε ένα άχαρο κηνύγι της 2ης θέσης... Πλέον θα χρειαστεί η ομάδα μας όχι μόνο να αποφύγει το οποιοδήποτε στραβοπάτημα αλλά να έχει και το βλέμμα του καρφωμένο πάνω στους συνεκδικηητές της ανόδου.

Σαφώς πιο ισσοροπήμενη παρουσίαστηκε η ομάδα μας πάνω στο γήπεδο σε σχέση με το παιχνίδι στην Λαμία. Κάτι αναμενόμενο μιας και η ισοπαλία δεν μας αρκούσε και η νίκη έμοιαζε με μονόδρομο. Ο Απόλλων ήθελε να πάρει τον έλεγχο του παιχνιδιού αλλά οι παίκτες μας έδειχναν αρκετά συγκεντρωμένοι και δεν κλείστηκαν πίσω. Μόλις στο 14΄ ο Ίλιτς βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση μέσα στην περιοχή και άνοιξε το σκορ. Όσο και αν ήθελε να πιέσει στη συνέχεια ο Απόλλων η ομάδα μας έδειχνε αποφασισμένη να πάρει τους 3 βαθμούς. Στο 32' ο Ντούνης σε μια κόντρα επίθεση με ωραία κίνηση έκανε το 2-0 και όλα έδειχναν ότι θα πανηγυρίζαμε την μεγάλη νίκη. Η αρχή του κακού έγινε μόλις στο 47' όταν και ο Ντούνης λειτουργόντας επιπόλαια μετά από φάουλ που δεν του δόθηκε πήρε την 2η κίτρινη κάρτα αφήνοντας την ομάδα του με 10 παίκτες. Στη συνέχεια ο Αναστόπουλος βλέποντας το παιχνίδι από την δική του οπτική γωνία(πολύ διαφορετική από την δική μας) έβγαλε τον Πίτου Γκαρσία που ήταν από τους καλύτερους στο Α ημίχρονο και μπορούσε να κρατήσει την μπάλα και να δώσει ηρεμία στον χώρο του κέντρου. Ενώ λίγα λεπτά αργότερα και ενώ ο Απόλλων είχε ήδη μειώσει σε 1-2 αποφάσισε να βγάλει και τον πολύ καλό Ίλιτς που μπορούσε όπως φάνηκε και στην φάση με τον Παυλίδη που κακώς δόθηκε οφσάιντ όχι μόνο να κρατήσει την μπάλα αλλά και να βγει στην αντεπίθεση. Η είσοδος τοο Τάτου ναι μεν είχε λογική αλλά και με τον Μπαργκάν έξω όσο και αν προσπάθησε δεν είχε κανένα στήριγμα. Και όλα αυτά με τον Ρόβα να είναι αόρατος στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και τον Παυλίδα να τρέχει άχαρα από εδώ και από εκεί. Και από την στιγμή που ο ΑΡΗΣ κλείστηκε πίσω ήταν θέμα χρόνου να έρθει η ισοφάριση. Μπορεί να χρειαζόμασταν λίγα λεπτά ακόμη για να πάρουμε τη νίκη αλλά πολύ δύσκολα να αποφεύγαμαι την ισοφάριση με αυτή την τακτική από το χρονικό σημείο που μείναμε με δέκα.

Αρκετά δύσκολη φαντάζει η κατάσταση μετά το σημερινό αποτέλεσμα. Δυστυχώς θυμίζει την πρώτη χρονιά από την Γ Εθνική όπου ελπίζαμε σε ένα στραβοπάτημα του αντιπάλου που δεν ερχόταν ποτέ. Φυσικά και έχει πολλά ακόμη παιχνίδια, φυσικά και υποδεχόμαστε στον δεύτερο γύρο τον Απόλλων και την Λαμία αλλά τα ίδια λέγαμε και στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος όταν με μεγάλη ευκολία πετούσαμε βαθμούς με την Καρδίτσα και τον Αιγινιακό. Μοναδικό θετικό που κρατάμε σήμερα είναι η παρουσία του Ταυλαρίδη και του Σόουζα που έδειξαν σε μεγάλο βαθμό να "δένουν" την άμυνα μας παρά το αρνητικό αποτέλεσμα...

ΥΓ. Την πήρες την 2η καρτούλα σου ενώ πιο πριν μπορούσε να σφυριχθεί φάουλ, πήρες και ένα ανύπαρκτο οφσάιντ σε μια φάση μισό γκολ... Ναι μεν για τον ΑΡΗ αυτά είναι στην καθημερινή μας ρουτίνα αλλά όταν βγαίνεις και κάνεις βασυσήμαντες δηλώσεις περί προστασίας από τη διαιτησία και όλα τα κουκούτσια είναι πάλι από την πλευρά σου τότε μάλλον έχουμε μείνει μόνο στα λόγια... Ο σοφός λαός λέει "σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει".

ΥΓ2. Ώρες ώρες πάντως είναι να τρελένεσαι με το πως βλέπουν οι προπονητές τα παιχνίδια. Δεν είναι απλά το ότι βάζει τον λάθος παίκτη μέσα αλλά επιλέγει να βγάλει και αυτόν που πιστεύεις ότι είναι από τους καλύτερους... και μάλιστα 2 φορές!

Από το κακό στο χειρότερο βαδίζει η ομάδα όπως φάνηκε ξεκάθαρα και σήμερα στον Εύοσμο όπου άφησε πίσω της άλλους 2 βαθμούς σε ένα παιχνίδι που δεν μπόρεσε ποτέ να ελέγξει, να δημιουργήσει τις ευκαιρίες και να αποδείξει ότι είναι ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, το απόλυτο φαβορί σε αυτή την κατηγορία. Πλέον η κατάσταση με τις υπάρχουσες συνθήκες φαντάζει μη αναστρέψιμη και θα πρέπει ο κ.Καρυπίδης να κάνει ότι χρειάζεται για να την αντιστρέψει.

Οι αρκετές αλλαγές σε σχέση με το παιχνίδι στην Ριζούπολη δεν έφεραν το αποτέλεσμα που περίμενε ο Αναστόπουλος. Η ομάδα δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα στα πόδια της και δυσκολευόταν πάρα πολύ να  βγει στην επίθεση με αξιώσεις. Κάτι αντίστοιχο ίσχυε και για τους αντιπάλους μας που ναι μεν είχαν μια φλύαρη υπεροχή αλλά ούτε αυτοί μπορούσαν να απειλήσουν ουσιαστικά. Αυτό το παιχνίδι όμως βόλευε τους γηπεδούχους που ήταν το άουτσάιντερ και δεν καιγόντουσαν για τη νίκη σε αντίθεση για εμάς που έμοιαζε με τελικό. Το τυχερό γκολ του Ίλιτς που ήταν από τους κορυφαίους άλλαξε τις ισορροπίες στον αγώνα αλλά όχι και την εικόνα των 2 ομάδων. Ο ΑΡΗΣ μας δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί το προβάδισμα του και τους χώρους που έδιναν οι παίκτες του Αγροτικού Αστέρα και σε μια ανύποπτη φάση δέχθηκε με περιπετειώδη τρόπο την ισοφάριση λίγο πριν το 90'. Ελάχιστη σημασία έχει να ασχοληθούμε με την ατομική απόδοση των παικτών που αγωνίσθηκαν σήμερα μιας και είναι ξεκάθαρο ότι το πρόβλημα έχει να κάνει με την ομαδική λειτουργία αλλά και τον προσανατολισμό που έχουμε στο παιχνίδι. Δυστυχώς ο Νίκος Αναστόπουλος έχει καταφέρει να πείσει τους ίδιους τους παίκτες του ότι οι δυνατότητες τους δεν είναι για πολλά παραπάνω σε αυτή την κατηγορία και έχει εκλωβίσει την ομάδα σε έναν κλεφτοπόλεμο με ομάδες σαφώς κατώτερες από τον ΑΡΗ μας. Δεν νοείται αυτός ο ΑΡΗΣ με παίκτες σαν τον Τάτο, τον Ίλιτς, τον Μπαργκάν, τον Πίτου Γκαρσία, τον Μιλούνοβιτς και τους υπόλοιπους να μην υπερτερεί σε κατοχή σε αυτή την κατηγορία και να αρκείται σε παθητικό ρόλο. Είναι απαράδεκτη η εικόνα μιας ομάδος που συνεχώς δίνει χώρους στον αντίπαλο αλλά και με την ελάχιστη πίεση να αδυνατεί να κρατήσει και να κυκλοφορήσει την μπάλα. Απλά έργο Αναστόπουλου...

Σίγουρα οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν ότι αυτό που βιώνουμε φέτος είναι "κατόρθωμα" του προπονητή... έχουμε όμως και εμείς τη δική μας ευθύνη... Η κακή ερμηνεία του "ΑΡΗ θυμήσου μια ζωή μαζί σου" δυστυχώς έχει καταλήξει σε μια ανούσια τυφλή εμπιστοσύνη στον κάθε "περαστικό" από τον συλλόγο μας που νιώθει άνετος να κάνει ότι του κατεβαίνει στο κεφάλι. Παράγοντες, προπονητές, παίκτες δεν νιώθουν καμία πίεση για να φέρουν άμεσα αποτελέσματα. Διαρκώς με το άλλοθι της εμπιστοσύνης, της πίστης, της στήριξης και με ατάκες του στυλ "είμαστε μέσα στους στόχους", "το ταμείο στο τέλος" και λοιπές παρόμοιες μπούρδες μικραίνουμε την ομάδα που αγαπάμε και επιτρέπουμε να γίνονται όλα αυτά που βιώνουμε εδώ και χρόνια. Και αυτό ισχύει για το ποδόσφαιρο, για το μπάσκετ και για όλα τα τμήματα του συλλόγου. Κάποια στιγμή θα πρέπει αλλάξουμε νοοτροπία και να δώσουμε ένα τέλος σε αυτό. Κάποια στιγμή...

ΥΓ. . "Έχουμε όλο το Β γύρο μπροστά μας και δεν κοιτάμε την κάνουν οι άλλοι αλλά κοιτάμε τι κάνουμε εμείς" αυτό είπε ο Αναστόπουλος στη συνέντευξη τύπου. 3 συνεχόμενα παιχνίδια απέναντι στις 3 ομάδες που βρίσκονται ψηλά στην βαθμολογία μαζί με εμάς με αποτέλεσμα 3 απώλειες βαθμών. Αυτά κάνουμε εμείς...

ΥΓ2. Άλλο να είσαι ρομαντικός οπαδός και να στηρίζεις άνευ όρων την ομάδα σου και άλλο να εθελοτυφλείς και να δίνεις άλλοθι στον κάθε ανύπαρκτο που εκπροσωπεί την ομάδα σου... αλλά δεν νιώθει τι εστί ΑΡΗΣ!

ΥΓ3. Τα έχουμε ξαναπεί ανεξαρτήτως αθλήματος. Η καλή ομάδα είναι από την αρχή καλή μέχρι το τέλος. Μπορεί στο ξεκίνημα να είναι μέτρια, μετά να είναι πιο καλή και μετά να γίνεται καλύτερη. Το να γίνει όμως ο βάτραχος από την μια στιγμή στην άλλη πρίγκιπας, μόνο στα παραμύθια... 

Το φιλί της ζωής στην προσπάθεια της ανόδου έδωσε ο Μπράνα Ίλιτς στην τελευταία φάση του αγώνα χαρίζοντας τους πολύτιμους 3 βαθμούς στην ομάδα μας και μειώνοντας την διαφορά από τη Λαμία που έχασε επιτέλους βαθμούς! Μια ακόμη προβληματική εμφάνιση που ευτυχώς δεν αποδείχθηκε μοιραία αλλά θα πρέπει να αφυπνίσει άπαντες στην ομάδα ώστε να μην ξαναεπαναληφθεί στη συνέχεια.

14'' χρειάστηκαν περίπου για να φθάσει ο Ίλιτς μια ανάσα από το γκολ. Η ευκαιρία χάθηκε και όσο περνούσε ο χρόνος χανόταν και η ομάδα μας που αδυνατούσε να βρει τους τρόπους για να απειλήσει. Και πως θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό όταν για μια ομάδα που θέλει να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και να πάρει οπωσδήποτε τη νίκη δεν είχε σε κανένα σημείο του αγώνα βοήθεια από τα 2 μπακ. Καράμπελας και Τζανακάκης τουλάχιστον επιθετικά δεν πρόσφεραν απολύτως τίποτα στην επιθετική λειτουργία της ομάδος όταν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι επελάσεις των μπακ είναι πολλές φορές αυτές που προσφέρουν το κάτι παραπάνω και ξεκλειδώνουν τις αντίπαλες άμυνες. Αν σε αυτό προσθέσουμε και την ανυπαρξία του Ρόβα στο χώρο του κέντρου αλλά και την σπατάλη του Πίτου Γκαρσία πίσω από το κέντρο τότε η εικόνα του ΑΡΗ φαντάζει λογική. Καμία βοήθεια από τις αλλαγές του Κωστένογλου με τον Καπνίδη στις ευκαιρίες που του δόθηκαν να διώχνει την μπάλα σε αμυντικός παρά να την στέλνει στα δίχτυα. Ο Τάτος και ο χρυσός σκόρερ Ίλιτς έμοιαζαν σαν την μοναδική απειλή της αντίπαλης εστίας αλλά και απελπιστικά μόνοι τους σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Πέρα από την ατομική απόδοση του κάθε παίκτη ξεχωριστά κάποια στιγμή θα πρέπει επιτέλους και ο Κωστένογλου να κάνει αυτό που δεν έκανε ο προκάτοχος του και να αλλάξει τον τρόπο προσέγγισης των παιχνιδιών. Ναι ο ΑΡΗΣ έχει την ποιότητα που δεν έχουν οι άλλες οι ομάδες, ναι το στρωτό ποδόσφαιρο με την μπάλα κάτω είναι ιδανικό αλλά το αποτέλεσμα δείχνει ότι όσο και αν έχουμε προσπαθήσει να παίξουμε ορθολογικά οι φορές που το έχουμε πετύχει είναι ελάχιστες. Καιρός να το αλλάξουμε αυτό και να δούμε περισσότερες βαθειές μπαλιές και τρεξίματα. Σίγουρα σε σχέση με την κουραστική και ανούσια κυκλοφορία της μπάλας στον χώρο του κέντρου που βλέπουμε ως τώρα το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο.

Ανεξάρτητα από το πως ήρθε η νίκη δεν παύει αυτοί οι 3 βαθμοί να είναι καθοριστικότατοι για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Ιδίως όταν βλέπουμε ότι και οι αντίπαλοι μας χάνουν βαθμούς εκεί που δεν το περιμένουμε. Αυτό όμως που προέχει είναι εμείς να βρούμε τα πατήματα μας στο γήπεδο και να μην πρέπει να μας βγαίνει η ψυχή για να πάρουμε τους 3 βαθμούς. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που μεγάλη μερίδα του κόσμου του ΑΡΗ(όπως και εμείς μέσα από το PlanetARIS.gr) δεν ασχολούμαστε ιδιαίτερα με την υπόθεση της Λαμίας. Όχι ότι δεν πρέπει να κυνηγήσουμε το δίκαιο και την αφαίρεση βαθμών με όλες τις δυνάμεις μας αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ομάδα μας κάθε αγωνιστική μέχρι το τέλος να κερδίζει!

ΥΓ. Με τον ΑΡΗ να τον αισθανόμαστε ως την μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου τις περισσότερες φορές δεν μας βγαίνει να ασχολούμαστε με το εκάστοτε χωριό που αντιμετωπίζουμε. Όταν όμως βλέπεις αυτή την αηδία και το πόσο "ματώνουν" οι αντίπαλοι με μοναδικό σκοπό όχι να κερδίσουν αλλά για να σου κάνουν τη ζημιά τότε κάτι γκολάκια σαν τα σημερινά τα απολαμβάνουμε ακόμη περισσότερο. Έτσι στο τέλος  για να τσούζει ακόμη περισσότερο!

Με το ευρύ 4-0  ξεπέρασε η αγαπημένη μας ομάδα το εμπόδιο του Πανελευσινιακού μειώνοντας κι άλλο την διαφορά από την κορυφή μετά και το νέο στραβοπάτημα της Λαμίας στα Τρίκαλα. Το -3 που μας χωρίζει πλέον από τις θέσεις που οδηγούν στην μεγάλη κατηγορία σε συνδυασμό με το πρόγραμμα του Β γύρου όπου  υποδεχόμαστε Λαμία και Απόλλων στο Κλ.Βικελίδης αλλά και την αφαίρεση των 6 βαθμών από την ομάδα του Τεννέ που ακόμη εκκρεμεί επανέφεραν την αισιοδοξία στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο!

Με τον ΑΡΗ μας να αφήνει το κακό πρόσωπο του πρώτου ημιχρόνου(που θα πρέπει να ξεχάσουμε γρήγορα και να μην ξαναεπαναλάβουμε) στα αποδυτήρια και να παρουσιάζεται εμφανώς βελτιωμένος . Κάτι που φάνηκε από τα πρώτα κίολας λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου μιας και μόλις στα πρώτα 12' κατάφερε να "κλειδώσει" τη νίκη με 2 γκολ. Στο 51' ο Τάτος ξεχάστηκε από την αντίπαλη άμυνα, εκμεταλλεύτηκε την σέντρα του Καράμπελα και άνοιξε το σκορ. Λίγα λεπτά αργότερα ο εξαιρετικός για ακόμη ένα παιχνίδι Ίλιτς βρήκε δίχτυα με πολύ ώραιο σουτ και ουσιαστικά τελείωσε την υπόθεση νίκη. Στο 76' το καθαρό χέρι του αμυντικού του Πανελευσινιακού οδήγησε τον Καπνίδη στην άσπρη βούλα που έγραψε το 3-0 ενω΄το τελικό 4-0 έκανε ο Ταυλαρίδης με κεφαλιά που βρέθηκε αμαρκάριστος σε πλεονεκτική θέση! Μια γεμάτη εμφάνιση με ουσία που δικαιολογημένα σκόρπισε τον ενθουσιασμό αλλά και μια άνευρη παρουσία στα πρώτα 45' που θα πρέπει ο Κωστένογλου και οι παίκτες να βρουν τις λύσεις ώστε να μην ξαναεπαναληφθεί. Θετικός ο Ντόγος που έδειξε καλά στοιχεία και δικαίωσε τον προπονητή του για την ευκαιρία που του έδωσε.

Και μόνο το ότι σε μεγάλο βαθμό έχει καλυφθεί η διαφορά και εφόσον ο ΑΡΗΣ κερδίσει όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια ανεβαίνει και μαθηματικά είναι αρκετό για να πούμε ότι επιτέλους κάτι αρχίζει και γίνεται στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ούτε επιμέρους στόχοι, ούτε καλό ποδόσφαιρο... μόνο νίκες, 3 βαθμοί και άνοδος. Η κατάσταση αρχίζει να αλλάζει αλλά υπάρχει δρόμος ακόμη. Πλέον έχει γίνει ξεκάθαρο ότι ανεξάρτητα από ενστάσεις και δικαστήρια αυτό που προέχει είναι η ομάδα μας να αποδίδει καλά στο γήπεδο και να παίρνει τους 3 βαθμούς. Άιντε ρε ΑΡΕΙΝΑΡΑ πάρε τα πάνω σου!

Χωρίς να χρειαστεί να ιδρώσει ιδιαίτερα η ομάδα μας πήρε εύκολα τους 3 βαθμούς εξαργυρώνοντας από νωρίς την πολύ καλή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου. Ο εξαιρετικός σήμερα Τάτος άνοιξε το σκορ με εντυπωσιακό ευθύβολο συρτό σουτ ενώ ο Ίλιτς με κεφαλιά ακριβείας "κλείδωσε" τη νίκη σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ είχε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας και παρά το ότι έριξε ταχύτητα στην επανάληψη δημιούργησε σημαντικές ευκαιρίες και μπορούσε εύκολα να είχε πετύχει 2-3 γκολ ακόμη.

Η αγωνιστική βελτίωση της ομάδος είναι εμφανής από την στιγμή που έγινε η αλλαγή προπονητή. Το δέσιμο στην άμυνα και η ασφάλεια που πλέον νιώθει ολόκληρη η ομάδα στα μετόπισθεν δίνει άλλο αέρα και βοηθάει και στην επιθετική λειτουργία της ομάδος. Παίκτες όπως ο Τζανακάκης ανεβαίνουν ολοένα και συχνότερα ενώ και ο Πίτου Γκαρσία παρόλο που αγωνίζεται ως αμυντικό χαφ προωθεί αρκετά σωστά το παιχνίδι της ομάδος. Έτσι παίκτες όπως ο Τάτος, ο Ίλιτς, ο Παυλίδης και ο Ντούνης βρίσκουν τους χώρους και τα στηρίγματα για να συνδυαστούν και να κάνουν το παιχνίδι τους. Και μπορεί ο δείκτης του σκορ να σταμάτησε στο 2-0 αλλά σήμερα είδαμε πολλές ευκαιρίες και όλες από εξαιρετικούς συνδυασμούς των παικτών μας. Την παράσταση έκλεψε ο Α.Τάτος τόσο με το ωραίο του γκολ όσο και με την γενικότερη του παρουσία που έκανε σχεδόν τα πάντα. Λίγο έλειψε στο Β ημίχρονο να βάλει ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς όταν έκλεψε την μπάλα λίγο έξω από την μεγάλη μας περιοχή και διέχισε όλο το γήπεδο αποφεύγοντας τους αντιπάλους του και φθάνοντας τετ α τετ με τον τερματοφύλακα του Αγροτικού Αστέρα χωρίς όμως να καταφέρνει να τον κερδίσει. Η ουσία όμως είναι ότι ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κατάφερε να συνδυάσει τη νίκη με μια καλή εμφάνιση χωρίς το παραμικρό άγχος. Κάτι φυσικά που σκόρπισε ικανοποίηση στους περίπου 6000 φίλους της ομάδος που βρέθηκαν στο γήπεδο.

Ωστόσο παρακολουθόντας το "θαύμα" της Λαμίας ο ενθουσιασμός μας και η αισιοδοξία  μας περιορίζεται αισθητά. Όταν βλέπεις τον επόπτη να είναι σωστά στην θέση του και να επιτρέπει στην Λαμία να σκοράρει με 5 παίκτες ξεκάθαρα σε θέση οφσάιντ τότε πραγματικά όλοι όσοι ασχολούμαστε ακόμη με το Ελληνικό ποδόσφαιρο και ιδιαίτερα με τον ΑΡΗ που παραδοσιακά είναι εκτός από τέτοιου είδους "μαγικά" είμαστε ήρωες! Θα αναμένουμε με αγωνία να δούμε πως θα εξελιχθεί όλη αυτή η ιστορία με τις υποθέσεις που δεν εκδικάζονται και τα επαναλαμβανόμενα "ανθρώπινα" λάθη υπέρ της Λαμίας... Για τον Κωστένογλου όμως και τους παίκτες του όλα αυτά θα πρέπει να τους αφήνουν ανεπηρρέαστους και κάθε αγωνιστική όπως σήμερα να κάνουν το καθήκον τους.