Μόνο αισιόδοξη δεν είναι η κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ με τα προβλήματα που θα έπρεπε υπό φυσιολογικές συνθήκες μέρα με τη μέρα να μειώνονται τελικά να αυξάνονται. Η επιστροφή του Σχίζα καθυστερεί, ο Πουλιανίτης μένει εκτός λόγω Covid ενώ και ο Κάζινς που ήρθε για να αντικαταστήσει τον Λόκετ τελικώς είναι τραυματίας. Μια προβληματική κατάσταση σε ένα χρονικό σημείο όπου ο ΑΡΗΣ ψάχνει βαθμούς «εντός» και «εκτός» προγράμματος  σαν οξυγόνο.

ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΣΤΕΡΙΣΚΟ*

Στα επίπεδα που βρίσκετε το Ελληνικό μπάσκετ και ιδιαίτερα ο ΑΡΗΣ μας τα τελευταία χρόνια ένας παίκτης μπορεί να κάνει τη διαφορά. Για αυτή τη διαφορά αποκτήθηκε ο Χάνλαν και αν και την έκανε κόντρα στον Παναθηναϊκό στα υπόλοιπα παιχνίδια όντας μόνος του στην επίθεση χάθηκε και αυτός. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο αποκτήθηκε ένας πιο έμπειρος παίκτης όπως ο Κέλι κοντά στο καλάθι αλλά και ο Κάζινς που έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Λόκετ που αναμένεται να αντικαταστήσει. Στη θεωρία σωστές και λογικές κινήσεις στην πράξη όμως έχουν έναν αστερίσκο με επεξηγήσεις. Ανέτοιμος ο under size center Κέλι, τραυματίας ο Κάζινς που αν και ανακοινώθηκε ίσως και να αποτελέσει άμεσα παρελθόν.  Με λίγα λόγια ο ΑΡΗΣ αν και αποφάσισε με βάση τη λογική να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις στην πράξη πηγαίνει από λάθος σε λάθος. Όπως λάθος ξεκάθαρα είναι και η μη απόκτηση του Σταμάτη που τελικώς κατέληξε στον Ηρακλή που είναι άμεσα ανταγωνιστής μας φέτος.

ΜΕΤ ΕΜΠΟΔΙΩΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΘΑΥΜΑ»

Το να αποκαλείς «θαύμα» νίκες του ΑΡΗ στο Ελληνικό πρωτάθλημα είναι αρκετά προσβλητικό για την ιστορίας μας, όταν όμως έχεις χάσει ήδη από Λάρισα, Ιωνικό εκτός και Κολοσσό και Λαύριο εντός οφείλεις να προσγειωθείς στην πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που θέλει τον ΑΡΗ να πηγαίνει αποδυναμωμένος στην Πάτρα και να αγωνιά για το αν θα προλάβει να είναι πλήρης απέναντι στον τελικό με τον Ηρακλή. Ναι υπάρχουν ευθύνες για αυτή την κατάσταση και ο Γ.Καστρίτης οφείλει να δουλέψει με τους παίκτες του ώστε να βελτιωθούν αλλά όταν οι μισοί είναι τραυματίες και 2-3 είναι υπ ατμό τότε είναι απορείς με το τι γίνεται στις προπονήσεις.

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ

Με μόλις  10 παίκτες θα αγωνιστεί αύριο η ομάδα μας στην Πάτρα κόντρα σε μια ομάδα που θα θέλει να αποδείξει ότι ο προπονητής ήταν το πρόβλημα. Ένας Προμηθέας που τα τελευταία χρόνια είναι σε σαφώς πιο υψηλότερο επίπεδο από την ομάδα μας και ακόμη και στις χαμηλές πτήσεις του υπάρχει διαφορά δυναμικότητας. Δύσκολα ή εύκολα ο ΑΡΗΣ πρέπει να βρει νίκες και εκεί που δεν υπολόγιζε κανείς  όπως ακριβώς έκανε και κόντρα στον Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχουν ήττες «εντός» προγράμματος και αυτό θα πρέπει να γίνει άμεσα αντιληπτό από όλους.

ΥΓ. Βετεράνοι παίκτες που εγκαταλείπουν το άθλημα, παίκτες με σημαντικούς τραυματισμούς που αποκτούνται παρόλα αυτά, βοηθητικοί παίκτες για την προπόνηση που παρουσιάζονται σαν μεταγραφές …και οι φίλοι μας οι μάνατζερ που βοηθάνε!

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα επίπονης αναμονής έσκασε χθες η ευχάριστη είδηση της άρσης όλων των μπαν που στραγγάλιζαν ασφυκτικά την ΚΑΕ τα τελευταία χρόνια. Κάτι που όσο αυτονόητο και αν το είχαμε όλοι στο μυαλό μας, στην πράξη ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο για να επιτευχθεί και για αυτό ακριβώς αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση πρωτοδικείου που το κατάφερε.

Η ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΟΤΙ Η ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΜΠΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Μπορεί να φθάσαμε μια ανάσα πριν την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων  ώστε να διαγραφούν τα μπαν από τη λίστα της FIBA και ο ΑΡΗΣ να ανακοινώσει τους ξένους που απέκτησε το καλοκαίρι αλλά από την αρχή ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Σε αντίθεση με άλλα καλοκαίρια όπου μας βομβάρδιζαν-προετοίμαζαν με δεύτερες σκέψεις και plan b των προπονητών και της διοίκησης αυτή τη φορά υπήρχε πέρα από τη θέληση και η αποφασιστικότητα. Μπορεί να πήρε χρόνια αλλά πλέον μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που κινούνται κοντά στην ΚΑΕ είτε μέσω του Α.Σ. είτε με άμεση σχέση αφουγκράστηκαν την απογοήτευση και αγανάκτηση του κόσμου αλλά και την ανάγκη να δει κάτι το διαφορετικό μέσα στο γήπεδο. Κάτι πιο ανταγωνιστικό, κάτι πιο ελκυστικό από τον ΑΡΗ των τελευταίων ετών.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΧΑΝΛΑΝ ΘΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Η επιλογή προπονητή για κάθε ομάδα σε μεγάλο βαθμό δείχνει και τις βλέψεις που έχει. Όταν παίρνεις έναν πρωτάρη για τον πάγκο μόνο και μόνο επειδή είναι Αρειανός ή απλά είναι αρεστός σε μια μερίδα του κόσμου τότε αυτομάτως έχεις αφήσει στοιχεία όπως τεχνικές γνώσεις και εμπειρία στην άκρη. Ο Καστρίτης δεν έχει και το πιο πλούσιο βιογραφικό αλλά σίγουρα έχει σαφώς μεγαλύτερη εμπειρία από τον προκάτοχο κάτι που αυτομάτως σημαίνει ότι η διοίκηση κοιτάει πιο ψηλά. Αλλιώς θα ερχόταν άλλος ένας πρωτάρης στους πάγκους της Α1(ή στον πάγκο μιας επαγγελματικής ομάδος) θα κάναμε οικονομία γιατί μια τέτοια ευκαιρία έχει τεράστια αξία και για το αγωνιστικό ο Θεός βοηθός… Δεν προχωρήσαμε με αυτή την λογική και αυτό λέει πολλά. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με την περίπτωση του Χάνλαν που ελπίζουμε να μην εξελιχθεί σε άλλος Σούλερ. Ξένοι παίκτες υπάρχουν για όλα τα πορτοφόλια και όταν ξέρεις ότι θα έχεις και το πλεονέκτημα της αντικατάστασης των κακών επιλογών ρισκάρεις πιο εύκολα. Και όμως η διοίκηση και ο Καστρίτης επέλεξαν έναν παίκτη σαν τον Χάνλαν όπου έχει αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ο ηγέτης της ομάδος. Και αυτό ακριβώς περιμένουμε να κάνει φέτος.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ

Με τον βασικό ξένο σέντερ ακόμη να μην έχει κλείσει και τα φιλικά παιχνίδια της προετοιμασίας να έγιναν κεκλεισμένων των θυρών θα είναι ψέματα να πούμε ότι έχουμε εικόνα για τον ΑΡΗ που χτίζεται. Ωστόσο αυτοί που είχαν την τύχη να τα παρακολουθήσουν, οι επιλογές των παικτών  αλλά και η στατιστική δείχνουν κάτι. Δείχνουν ένα σύνολο παικτών που θα βγάζει ενέργεια πάνω στο παρκέ και θα παλεύει σε κάθε φάση. Και από την στιγμή που οι 2 βασικοί γκαρντ Χάνλαν και Κουάν δείχνουν να το έχουν με το σκοράρισμα τότε μάλλον είμαστε σε καλό δρόμο με δεδομένο πάντα το περιορισμένο μπάτζετ. Ελπίζουμε πάντως στην περίπτωση του σέντερ να βρεθεί μια καλή ευκαιρία μιας και η συγκεκριμένη επιλογή θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα μας.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Πάνω που πολλοί από εμάς είχαν πεισθεί ότι οδηγούμασταν σε ένα ακόμη φιάσκο με την άρση των μπαν και τα δελτία των νεοαποκτηθέντων ξένων ήρθε η ευχάριστη είδηση! Ο βραχνάς των μπαν ανήκει στο παρελθόν και κόντρα στη Λάρισα για τον θεσμό του κυπέλλου θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τον νέο ΑΡΗ σχεδόν πλήρη.  Όχι ότι το κύπελλο είναι το ζητούμενο με ότι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια… αλλά η νίκη είναι πάντα νίκη. Και στον μπασκετικό ΑΡΗ μέχρι και οι νίκες μας έχουν λείψει… Ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση και μια ευχή να συνεχίσει έτσι. Ο κόσμος του ΑΡΗ ξέρει να αναγνωρίζει και να επιβραβεύει όταν βλέπει κάτι καλό.

ΥΓ. Λίγες οι ημέρες που ανέλαβε η νέα διοίκηση της ΕΟΚ οπότε δικαιολογείται για τις συνήθειες του παρελθόντος όπου ακόμη και η τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων αποτελεί θέμα. Αναμένουμε να δούμε την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

Με αφορμή την έναρξη της προετοιμασίας της ομάδος που έχει ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες, ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε ξανά με την μεγάλη μας αγάπη(και συνάμα μεγάλη πληγή)  τον μπασκετικό ΑΡΗ! Βλέπετε η ελεύθερη πτώση του Αυτοκράτορα εδώ και χρόνια μας έχει αναγκάσει να κρατάμε «αποστάσεις ασφαλείας» από την καθημερινότητα του μπασκετικού τμήματος και να περιοριζόμαστε στα διαδικαστικά όπως είναι οι μεταγραφές και οι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Άλλωστε πέρα από αυτά το να ασχολείσαι με την καθημερινότητα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια το μόνο που σου προσφέρει είναι θλίψη μαζί με μπόλικα αναπάντητα γιατί…  «επίτευγμα»  όλων των διοικήσεων ανεξαιρέτως.  Φέτος αν και τα πρόσωπα είναι «δοκιμασμένα» υπάρχει μια έντονη διάθεση για αλλαγή σε όλα τα επίπεδα. Αρχίζοντας από τα πιο απλά όπως είναι τα οργανωτικά και συνεχίζοντας πιο ουσιαστικά σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό προφίλ της ομάδος.

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ

Αν υπάρχει κάτι που δείχνει έντονα μια διάθεση για αλλαγή στην ομάδα  αυτό είναι η στελέχωση της ΚΑΕ με άτομα ταυτισμένα με τον ΑΡΗ. Και μόνο το ότι πλέον θα υπάρχει «εκπρόσωπος» της Αυτοκρατορίας στο ρόλο του Basketball Advisor και του εκπροσώπου της ομάδος στα κέντρα αποφάσεων είναι αρκετό για να αισιοδοξούμε ότι όντως κάτι αλλάζει! Ναι, ο Μιχάλης Ρωμανίδης επέστρεψε σπίτι του! Και όταν μιλάμε για Μιχάλη Ρωμανίδη δεν μιλάμε απλά για έναν πρώην παίκτη που τίμησε την φανέλα στα πιο λαμπρά χρόνια της ιστορίας του συλλόγου αλλά και για έναν «μπασκετάνθρωπο» με χρόνια εμπειρία σε διάφορες ομάδες με ανάλογο πόστο. Ο Χρήστος Ταπούτος ως team manager είναι άλλη μια εντυπωσιακή προσθήκη που  θα πλαισιώνει την ομάδα και θα προσφέρει ποικιλοτρόπως. Ενώ και οι άλλες κινήσεις όπως αυτή του Σάκη Παραλίκα και των υπολοίπων του τεχνικού team δείχνουν μια επαγγελματική οργάνωση σε κιτρινόμαυρο φόντο που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Η αναμενόμενη αποχώρηση του Σταύρου Ελληνιάδη ας αποτελέσει την αρχή για μια κλειστή πόρτα για όποιον περαστικό βλέπει φως στην ΚΑΕ και μπαίνει για να φτιάξει(ή να συντηρήσει) το βιογραφικό του χωρίς τα ανάλογα διαπιστευτήρια.

Η ΑΡΣΗ ΤΟΥ BAN ΚΑΙ Η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ορμώμενοι από το πετυχημένο δίδυμο Μποχωρίδη-Βεζένκοφ καταλήξαμε να κυνηγάμε φρούδες ελπίδες με Αρειανάκια που θα γινόντουσαν ηγέτες μέσα στον σύλλογο και Έλληνες περαστικούς από τα χαμηλά ράφια της Basket League αναδεικνύοντας τους σε «σημαιοφόρους» τοποθετώντας τους στο βασικό αγωνιστικό πλάνο. Οι συνέπειες αυτής της φιλοσοφίας γνωστές… την ίδια στιγμή που ομάδες με το ίδιο ή και χαμηλότερο μπάτζετ από εμάς έβρισκαν «λαχεία» Αμερικάνους πραγματοποιώντας χρονιές με σαφώς περισσότερη αγωνιστική αξιοπρέπεια από τον ΑΡΗ μας. Ο Καστρίτης από την άλλη δεν προσπαθεί να ωραιοποιήσει κάποια κατάσταση και με μπόλικη δόση ρεαλισμού στήνει μια ομάδα όπου το Α και το Ω της θα είναι οι 6 ξένοι που θα επιλεγούν. Σωστή επιλογή που αν και περιέχει το ρίσκο της μπορεί να βγει κάτι πολύ καλό. Φυσικά και όταν παίρνεις ξένους χωρίς Ευρωπαϊκή εμπειρία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αποτυχίας αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πέρα από την απόκτηση του Χάνλαν που φαντάζει ως σίγουρη επιλογή, ο ΑΡΗΣ τη νέα σεζόν θα έχει το δικαίωμα να αλλάξει ξένους εφόσον δεν μείνει ικανοποιημένος. Κάτι που από μόνο του για τον ΑΡΗ των προηγούμενων χρόνων είναι σημαντικό. Θα πρέπει να σημειώσουμε πάντως ότι ο Καστρίτης έχει δείξει ότι όχι μόνο ξέρει να επιλέγει ξένους αλλά ότι έχει και τρόπο για να τους δίνει τον σωστό ρόλο που πρέπει να έχουν ώστε να υπηρετήσουν το αγωνιστικό πλάνο. Και αν σε όλα τα παραπάνω καταφέρει ο νέος μας προπονητής να κουμπώσει και τους Σιδηροηλία και Νετζήπογλου που ξεχάστηκαν πέρσι τότε δεν θα μιλάμε απλά για μια χρονιά επιβίωσης.

Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Κάτι φαίνεται να αλλάζει φέτος σε όλα τα επίπεδα με την έως τώρα στελέχωση της ομάδος με ανθρώπους σαν τον Ρωμανίδη, τον Ταπούτο, τον Παραλίκα και τους υπόλοιπους να μας κάνει να αισιοδοξούμε για μια πραγματικά νέα αρχή.  Η άρση του ban που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη και ο σχεδιασμός του Καστρίτη πάνω στον Χάνλαν και στους υπόλοιπους 5 ξένους δείχνουν αλλαγή φιλοσοφίας και στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Δυναμικό το ξεκίνημα της νέας διοίκησης, η συνέπεια της όμως θα κρίνει τα πάντα. Όσο για τον κόσμο που διψάει να δει για αρχή τον ΑΡΗ να σηκώνει κεφάλι… υπομονετικά θα είναι και πάλι δίπλα στον Αυτοκράτορα!

ΥΓ. Πάγια διαχρονικά η θέση μας εδώ στον Πλανήτη ΑΡΗ σχετικά με τον Νίκο Γκάλη και την αποστασιοποίηση του από τον τραγέλαφο όπως τον έχουν καταντήσει χώρο του μπάσκετ. Ο μπασκετικός Θεός μας πρόσφερε τα πάντα και καλά κάνει τόσα χρόνια και κάθεται στον θρόνο του. Έλα όμως που δεν μπορεί να αφήσει τα παιδιά του να ξεψυχάνε… και διαπιστώνει ότι πρέπει να λάβει δράση ξανά! Του ευχόμαστε ολόψυχα να «σκοράρει» και εκτός παρκέ όπως μοναδικά το έκανε όλα τα χρόνια που τον θαυμάσαμε!

ΥΓ2. «Μαύρο πρόβατο» λέει  ο Β.Αλεξανδρής γιατί είναι από τους λίγους που τολμάει να λέει τα πράγματα με το όνομα τους…  Λες και τόσα χρόνια που υμνείτε ο κάθε περαστικός που σχετίζεται με τον ΑΡΗ είδαμε χαΐρι... Εκτός και αν η επιτυχία του ΑΡΗ για μερικούς περιορίζεται στις καριέρες(μικρές ή μεγάλες) που χτίζονται στην πλάτη της ομάδος μας.

Ακόμη μια συνέντευξη τύπου της διοίκησης της ΚΑΕ ΑΡΗΣ πραγματοποιήθηκε χθες που από όποια πλευρά και αν την αναλύσουμε, δύσκολα μπορούμε να πούμε ότι μας έκανε σοφότερους ή έστω μας καθησύχασε ότι η ομάδα βαδίζει σε κάποιο ασφαλές μονοπάτι. Ωραία τα είπε η διοικητική τριάδα όπως ακριβώς ωραία τα έχουν ξαναπεί οι ίδιοι άνθρωποι σε αντίστοιχες δημόσιες τοποθετήσεις. Ακόμη και όταν πρόσφεραν με την παρουσία τους απλόχερα την στήριξη τους σε αυτούς που «επιτρέπεται» να κατηγορούμε ως υπαίτιους για το κατάντημα του ΑΡΗ, πάλι ωραία τα έλεγαν… κάτι που έχει οδηγήσει την ευρεία μάζα του κόσμου του ΑΡΗ να περιμένει καρτερικά να δει με πράξεις ότι κάτι αλλάζει. Από την φιλοσοφία στο αγωνιστικό ως την εξωστρέφεια σε επίπεδο εύρεσης σταθερής διοικητικής λύσης που είναι και το μεγάλο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ εδώ και πολλά χρόνια.

ΤΑ ΧΡΕΗ, ΟΙ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Αν κάτι ακούστηκε σαν  ταινία σε επανάληψη αυτό ήταν το κομμάτι των χρεών. Μετακυλιόμενα χρέη, δεσμεύσεις τηλεοπτικών, νέοι διακανονισμοί που αυτή την φορά θα τηρηθούν σε σχέση με τις προηγούμενες φορές με ένα περιτύλιγμα σιγουριάς ότι όλα γίνονται όπως πρέπει. Δεν ακούσαμε για χρηματοδότες, δεν ακούσαμε για δυνατούς χορηγούς, δεν ακούσαμε για νέες πηγές εσόδων, δεν ακούσαμε κάτι το διαφορετικό. Πιθανόν να μην έχει αλλάξει και τίποτα πέρα από την ανανέωση του χρονικού περιθωρίου μέχρι να ξαναβγεί κάποιος νέος Τσαϊρέλης, Βεργίνης, Ντραγκίσεβιτς ή κάποιος άλλος να μιλήσει για ασυνέπεια και κοροϊδία. Αρνητική εντύπωση έκανε η αναφορά στα νούμερα των εσόδων με τον διαχωρισμό του ποσού που προερχόταν από τον κόσμο του ΑΡΗ λες και οι χορηγίες ή η οικονομική στήριξη από φίλους της ομάδος με οποιοδήποτε τρόπο δεν έχουν να κάνουν με το brand name του ΑΡΗ και της δυναμικής του κόσμου του και είναι κάτι το ανεξάρτητο. Έστω και έτσι ευελπιστούμε η διοίκηση της ΚΑΕ να φανεί μυαλωμένη και συνεπής στους διακανονισμούς που τρέχει αλλά και στο πλάνο για την ομάδα της νέας χρονιάς. Τα χρήματα από το στοίχημα είναι κάτι καινούργιο που προέκυψε από το πουθενά και θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ

Ο ερχομός του Λάσκαρη έστω προσωρινά άλλαξε τα δεδομένα στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ και πρόσφερε έστω για λίγο την ελπίδα  στον κόσμο ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να γίνει δυνατός ξανά. Με τα σημερινά δεδομένα αυτή η ελπίδα μοιάζει με τα αποκαΐδια μιας φωτιάς που σιγόκαιγε για χρόνια.  Ναι δεν είναι εύκολο να βρεθεί κάποιος να «επενδύσει» στο μπάσκετ όπως έχει καταντήσει στην χώρα μας και όχι μόνο αλλά και όλο αυτό το γαϊτανάκι με τις φήμες έχει κουράσει. Οι 5 φίλοι που ξεχάστηκαν, οι συμπαίκτες που ακόμη και τα ονόματα τους γίνονται ζήτημα, οι ξένες εταιρίες που κατά διαβολική σύμπτωση δείχνουν ενδιαφέρον την ίδια στιγμή και οι σοβαρές συζητήσεις με τους ενδιαφερόμενους που τελικά δεν είναι επί του παρόντος.  Και όλα αυτά μέχρι να καταλήξουμε στο σταθερό «μα αφού δεν υπάρχει κανείς» ή το «όποιος θέλει ας έρθει». Δύσκολα μπορεί κάποιος εκτός διοίκησης να γνωρίζει πραγματικά πόσο πολύ «κυνηγάει» ο επίσημος ΑΡΗΣ μια διοικητική αλλαγή το βέβαιο είναι ότι αυτό δεν βγαίνει προς τα έξω.

ΤΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΕΖΟΝ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΤΗ

Ως γνωστόν στον ΑΡΗ επικρατεί το μότο «όλοι είναι καλοί και κάνουν σωστά την δουλειά τους» ανεξαρτήτως αποτελέσματος.  Κάπως έτσι πορεύτηκε πέρσι ο ΑΡΗΣ αγωνιστικά με την επιλογή Καμπερίδη στον πάγκο να μην έχει σχεδόν καμία μπασκετική λογική αλλά έναν απελπισμένο ρομαντισμό μαζί με μια  «δημοσιοσχετίστικη» προσέγγιση.  Καλό παιδί, τον συμπαθεί ο κόσμος, έχει καλές σχέσεις με δημοσιογράφους και κάποιους παράγοντες… τι άλλο μπορείς να θέλεις από έναν προπονητή στην πιο δύσκολη φάση της ιστορίας του μπασκετικού ΑΡΗ άραγε; Με λίγα λόγια σχεδόν για όλες τις δουλειές στον πλανήτη ζητάνε ένα βιογραφικό ή έστω μια προϋπηρεσία σε ανάλογη θέση αλλά στον πλανήτη ΑΡΗ αυτά είναι ψιλά γράμματα. Η επιλογή Καστρίτη με δεδομένες τις οικονομικές συνθήκες σίγουρα είναι μια πιο λογική λύση. Όπως λογική επιλογή μετά και το περσινό φιάσκο με τους γραφεία των φίλων μάνατζερ και το ανούσιο και αδικαιολόγητο πολυπληθές  ρόστερ  είναι η άρση των μπαν. Ναι, όταν ο ΑΡΗΣ επιδεικτικά δεν παλεύει να κρατήσει έναν παίκτη σαν τον Κουζέλογλου τότε αναγκαστικά θα πρέπει να βασίσει όλο το αγωνιστικό του πλάνο στους 6 ξένους που θα επιλέξει. Και αν κοντά σε αυτούς τους 6 ξένους μπορέσουν επιτέλους να βρουν χρόνο παίκτες σαν τον Νετζήπογλου και τον Σιδηροηλία αλλά έρθει τελικά και ένας team manager σαν τον Χρήστο Ταπούτο  ίσως να βγει και κάτι καλό αγωνιστικά από τη νέα χρονιά.

ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ, Η  ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ

Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το πιο εύκολο σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση είναι οι «από έξω» να ασκούν κριτική στους «από μέσα». Ιδίως στα χρόνια του διαδικτύου η κριτική γίνεται με μεγάλη ευκολία και πολλές φορές άκομψα χωρίς σεβασμό σε αυτούς που βγαίνουν μπροστά. Όταν όμως ασχολείσαι με τα κοινά μιας λαοφιλής και ιστορικής ομάδας όπως είναι ο ΑΡΗΣ τότε η κριτική σε κάθε σου βήμα είναι αυτονόητη. Αν μάλιστα είσαι η «διοικούσα επιτροπή»  που βρέθηκες σε αυτή τη θέση επειδή «δεν υπάρχει κανείς»  τότε λογικό είναι να σε πειράζει και λίγο παραπάνω το τι λέει ο καθένας δεξιά και αριστερά. Αυτό όμως που εδώ και χρονιά αρνούνται να καταλάβουν όσοι εμπλέκονται διοικητικά με τον ΑΡΗ είναι ότι αν τα κάνεις όλα σωστά, όπως πρέπει(και μπορείς) αλλά ο κόσμος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό τότε επικοινωνιακά κάνεις κάτι εντελώς λάθος. Η απόσταση μεταξύ του «σωτήρα» και του «υπεύθυνου για το κατάντημα» της ομάδος  είναι τεράστια άρα εφόσον η κοινή γνώμη κινείται σαν μπάλα σε φλιπεράκι δεξιά αριστερά με ιλιγγιώδη ταχύτητα τότε επικοινωνιακά κάτι κάνεις εντελώς λάθος. Και όταν στον δημόσιο λόγο  ανθρώπων σαν του Αλεξανδρή, του Ταρνατώρου, του Μιχαϊλίδη, του Μόκκαλη, του Λέσιτς και άλλων διακρίνεις μια κοινή συνισταμένη στο «πόρτες κλειστές» όταν αναφέρονται στην διοίκηση της ΚΑΕ μάλλον έστω και σε μικρό βαθμό κάτι πρέπει να ισχύει.  «Πόρτες κλειστές» όπως αυτές που φάνηκε ξεκάθαρα χθες ότι υπάρχουν ανάμεσα στην ΚΑΕ και στις ακαδημίες της ομάδος. Η απάντηση του Δημήτρη Μπουσβάρου προς όσα ανέφερε ο Λευτέρης Αρβανίτης στην συνέντευξη τύπου σχετικά με τις ακαδημίες λέει πολλά για την κατάσταση που επικρατεί στο μπασκετικό ΑΡΗ.  Τώρα το ότι οι Νετζήπογλου και Σιδηροηλίας δουλεύτηκαν από το τεχνικό επιτελείο της ΚΑΕ δηλαδή τον Σάββα Καμπερίδη και τους εθελοντές συνεργάτες του σε μια χρονιά όπου τον Νετζήπογλου τον θυμήθηκαν αφού έκλεισε τα 18(και παρουσιάστηκε το πρόβλημα με το συμβόλαιο του) και τον Σιδηροηλία τον είχαν μεταξύ πάγκου και κερκίδας  ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο.

Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ

Στο πάτο του βαρελιού βρίσκεται ο μπασκετικός ΑΡΗΣ εδώ και χρόνια κάτι που κάνει τα πράγματα πολύ απλά για κάθε διοίκηση που θέλει να βοηθήσει. Σεβαστές οι καλές προθέσεις, καλά τα ωραία λόγια, καλά τα μακροπρόθεσμα πλάνα… αλλά οι πράξεις είναι αυτές που κάνουν την διαφορά. Πράξεις που θα επαναφέρουν την αξιοπιστία του Αυτοκράτορα εντός και εκτός γηπέδου. Πράξεις που θα πείσουν τον κόσμο ότι κάπου βαδίζουμε σαν ομάδα και στόχος είναι η αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ. Η μεμονωμένη σκληρή και άδικη κριτική προς την διοίκηση είναι το δένδρο… το δάσος είναι ο κόσμος στο Παλέ που με γεωμετρική πρόοδο κάθε χρονιά είναι και λιγότερος.

ΥΓ2. Είδαμε και Αρειανά χαμόγελα «υπερηφάνειας»  για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσία του Παναθηναϊκού από τον Δημήτρη Πρίφτη. Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα για το τι σημαίνει να βάζεις στο βιογραφικό σου τον ΑΡΗ είτε είσαι προπονητής, παίκτης ή «εξέχων πολίτης»  της κοινωνίας της  Θεσσαλονίκης.

ΥΓ3. Δείτε αναλυτικά όλη την συνέντευξη τύπου εδώ.

Μετά και το πρόσφατο φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας κόντρα στον Ολυμπιακό πλέον έχουμε όλοι ξεκάθαρη εικόνα για τον ΑΡΗ που θα διεκδικήσει την πρόκριση του επί της Αστάνα αλλά και για το τι αναμένουμε να δούμε τη νέα σεζόν. Φυσικά και εκκρεμούν οι μεταγραφές που μπορεί να φέρουν τα πάνω κάτω αλλά καλύτερα να σταθούμε στα έως τώρα δεδομένα παρά να πορευτούμε με μια κρυφή ελπίδα για συνταρακτικές αλλαγές.

Η ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΣΙΝΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Θα ήταν ψέμα να πει κάποιος ότι σε αυτά τα φιλικά προετοιμασίας είδε κάτι διαφορετικό σε σχέση με την περσινή χρονιά, μη  αναμενόμενο. Παρακολουθήσαμε έναν ΑΡΗ να θέλει να πιέσει ψηλά, έτοιμος να τρέξει στην αντεπίθεση, με εξαιρετικές εμπνεύσεις μεσοεπιθετικά αλλά με τη γνωστή δυστοκία στο σκοράρισμα. Ακόμη και αν το 3-0 στο Καραϊσκάκη που κανονικά θα έπρεπε να είναι 0-2 στα πρώτα 30’ το αφήσουμε στην άκρη λόγω της δυναμικής του Ολυμπιακού, στο μοναδικό φιλικό που γευτήκαμε τη χαρά της νίκης με την ανατροπή 2-1 βάσει ευκαιριών το σκορ θα έπρεπε να ήταν γύρω στο 5-1! Παθογένειες που τις είχαμε πέρσι αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Σε επίπεδο ετοιμότητας η ομάδα θύμισε κάτι μεταξύ φινάλε του πρωταθλήματος και πλέιοφς, ενώ η έλλειψη του Ροζ ήταν εμφανής. Και αν μάλιστα ο Μπεναλουάν συνεχίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και στα επίσημα παιχνίδια, τότε είναι που θα ψάχνουμε αγωνιωδώς τους τρόπους για να καλύψουμε το κενό του Ροζ.

ΑΣΤΑΘΜΗΤΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΟΙ «ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ»

Η ομάδα πέρσι έκανε μια εξαιρετική πορεία και αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Σε αυτή την πορεία όμως πέρα από τους μπόλικους πρωταγωνιστές υπήρχαν και ηχηρές απουσίες. Παίκτες δηλαδή από τους οποίους περιμέναμε το κάτι παραπάνω και δεν το είδαμε ποτέ. Πρώτος σε αυτή την λίστα είναι ο Ματέο Γκαρσία με τους Μήτρογλου,  Μπρούνο, Γκανέα και Ματίγια να ακολουθούν από κοντά. Πιθανόν να μπορούμε να περιμένουμε περισσότερη σταθερότητα από παίκτες σαν τον Μαντσίνι και τον Μάνο, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο ξαφνικά να εμφανισθεί και ο Ντουάρτε. Με λίγα λόγια το να δούμε φέτος 3-4 από τους παραπάνω παίκτες να ανεβάζουν απόδοση και από κομπάρσοι να γίνονται πρωταγωνιστές είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο που ίσως αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα. Οι συνθήκες πάντως για να το δούμε αυτό το σενάριο υπάρχουν στον φετινό ΑΡΗ.

Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Χαϊροβιτς, Ντένις και Φαμπιάνο τα νέα ως τώρα μεταγραφικά αποκτήματα με τους 2 πρώτους να μας έχουν δείξει κάποια μικρά δείγματα γραφής. Ο Χαϊροβιτς που πήρε και περισσότερο χρόνο αν και η μεταγραφή του δεν έτυχε «θερμής υποδοχής» από τον κόσμο έχει δείξει πολύ καλά στοιχεία. Εγκεφαλικός παίκτης με καλή τεχνική κατάρτιση και ουσία στο παιχνίδι του. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται ολόκληρος ο ΑΡΗΣ, ουσία στο παιχνίδι του. Γιατί όπως λέμε για τον σέντερ φορ κίλερ που λείπει και οι ευκαιρίες πετιούνται στα σκουπίδια έτσι ακριβώς και η «τελική πάσα» που πολλές φορές είναι παραπάνω από μισό γκολ με ευκολία πετιέται στα σκουπίδια. Οπότε κάθε παίκτης που αποφεύγει τα λάθη και κυκλοφορεί την μπάλα σωστά είναι πολύτιμος! Ο Ντένις αν και πήρε χρόνο συμμετοχής λόγω των ενοχλήσεων του Κουέστα δεν πρόλαβε να δείξει κάτι το αξιόλογο. Ναι μεν στα γκολ που έχει δεχθεί ως τώρα δεν φέρει ευθύνη αλλά από την άλλη αυτό που ψάχνεις και από έναν τερματοφύλακα είναι αυτή η ανέλπιστη απόκρουση που θα σου χαρίσει νίκες. Πολύ νωρίς όμως για να κριθεί ο οποιοσδήποτε. Το Φαμπιάνο ανυπομονούμε να τον δούμε να αγωνίζεται και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μιας και η άμυνα μπάζει… ποιοτικά και ποσοτικά… Για τις υπόλοιπες κινήσεις του σέντερ φορ, του αμυντικού χαφ, του στόπερ και του αριστερού μπακ που αναμένεται να γίνουν μέχρι να ανακοινωθούν επίσημα είμαστε και εμείς στην αναμονή.

ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΡΗΣ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ

Αν και σε λίγες ημέρες δίνουμε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της χρονιάς με την ομάδα να είναι ακριβώς η ίδια με την περσινή χωρίς τον Ροζ , ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ φαίνεται να πατάει σε γερές βάσεις και να πείθει ότι και η νέα χρονιά θα είναι εξίσου εντυπωσιακή με την περσινή. Όταν δεν μασάς από μεταγραφικά μπαν, παλαιά χρέη, αφαιρέσεις βαθμών, πανδημίες και συνεχίζεις κανονικά ατάραχος την πορεία σου τότε πραγματικά δεν υπάρχει κάτι να μας φοβίσει. Και μόνο η σκέψη ότι στη θέση του Καρυπίδη με αυτά τα προβλήματα θα υπήρχε μια διοίκηση του παρελθόντος είναι να τρομοκρατείσαι.  Για αυτό στήριξη και μόνο στήριξη στην προσπάθεια που γίνεται!

ΥΓ. Απαραίτητη η μεταγραφική ενίσχυση μιας και η νέα σεζόν αναμένεται δυσκολότερη από την περσινή. Η ΕΠΟ φαίνεται αποφασισμένη να στηρίξει με νύχια και με δόντια τους «big-πορδ» αλλά ο ΑΡΗΣ θα είναι πάλι εδώ για να τους χαλάσει την μοιρασιά!

Με αφορμή την έναρξη της αποπληρωμής του 1.100.000 του Όριολ σε συνέχεια των άλλων εκκρεμοτήτων της «κληρονομίας» της εθελούσιας πτώσης στην Γ  Εθνική ήρθε η στιγμή να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο και να θυμηθούμε εκείνες τις ημέρες… των κρίσιμων αποφάσεων ντροπής…

Σκοπός αυτής της αναδρομής δεν είναι να ανασύρουμε «ίντριγκες»  από το παρελθόν και ούτε να πούμε το κλισέ «εμείς τα λέγαμε». Το να θυμόμαστε όμως το που ήμασταν πριν λίγα χρόνια και το πώς οδηγηθήκαμε ως εκεί ίσως μας βοηθήσει να δούμε καλύτερα το σήμερα αλλά και να αντιληφθούμε ότι εντός της οικογένειας του ΑΡΗ εχθροί της ομάδος δεν υπάρχουν. Ακόμη και αν διαφωνούμε 100% με τον τρόπο σκέψης τους…

ΥΓ. Κανείς δεν ξέρει πως θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα αν αντί για το χαρακίρι της Γ Εθνικής προτιμούσαμε άλλες οδούς. ΠΙΘΑΝΟΝ όμως να αποφεύγαμε την πιο μαύρη σελίδα της ιστορίας του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ που ήταν η μη άνοδος από την Γ Εθνική.

ΥΓ2. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα είχε μαζί με το παρακάτω άρθρο να μπορούσαμε να είχαμε συμπεριλάβει και τα σχόλια από αρκετούς συνοπαδούς τόσο στο planetaris.gr ώστε και στο Facebook. Έτσι απλά μπας και καταλάβουν μερικοί ότι όταν μιλάς με συνΑρειανό καλό είναι να μην ξεχνάς ότι και αυτός θέλει να δει τον ΑΡΗ στην κορυφή του κόσμου.

ΠΕΜΠΤΗ, 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014

Γιατί λέμε ΟΧΙ στην λύση-χαρακίρι της Γ Εθνικής

Το δράμα κορυφώνεται για τον πολύπαθο ΑΡΗ μας και μέσα στα επόμενα 24ωρα πολύ πιθανόν να πέσουν και οι "τίτλοι τέλους" που μετά μανίας πολλοί εντός και εκτός της οικογενείας του ΑΡΗ επιθυμούν. Σε ένα σκηνικό που θυμίζει στο απόλυτο την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα, οι αποτυχημένοι(με εξαίρεση τον Χ.Παπαγεωργίου και ίσως 1-2 ακόμη που δεν έχουν προλάβει να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους ως διοικητικοί παράγοντες του ΑΡΗ) κάθισαν στο τραπέζι για να βρουν λύση για τον ΑΡΗ. Υπήρχε περίπτωση να προταθεί μια διαφορετική λύση από την Γ Εθνική ή το ΑΦΜ από τους ανθρώπους που 28/7 δήλωναν δημόσια την στήριξη τους στην διοίκηση Στεφανίδη; Ανεπαρκείς παραγοντίσκοι που ζούνε για την λεζάντα λογικό είναι να θέλουν τον ΑΡΗ ερασιτέχνη για να μπορούν να τον κουμαντάρουν. Και φυσικά χωρίς χρέη ώστε να έχουν την περίοδο χάριτος μέχρι τα νέα χρέη να ξαναβγούν στο προσκήνιο. Χωρίς πλάνο, χωρίς προσωπικές ευθύνες, χωρίς το παραμικρό στοιχείο που να εμπνέει εμπιστοσύνη ότι η λύση της Γ Εθνικής που προωθείται είναι ο ενδεδειγμένος δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει ο ΑΡΗΣ για να ανακάμψει. Επειδή η λογική μας και ο τρόπος που μεγαλώσαμε μέσα στον ΑΡΗ δεν μας επιτρέπει να δεχθούμε την αυτοκτονία σαν λύση θα προσπαθήσουμε να αναφέρουμε μερικούς λόγους που πιστεύουμε ότι η Γ Εθνική ίσως να καταδικάσει τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ σε αφάνεια. Γιατί ο ΑΡΗΣ να πεθάνει δεν πρόκειται γιατί πολύ απλά οι ιδέες δεν πεθαίνουν. Και ο ΑΡΗΣ μας δεν ορίζεται ούτε από το ΑΦΜ του, ούτε από την κατηγορία που αγωνίζεται. Όταν όμως πιστεύεις και υπηρετείς μια ιδέα τότε οφείλεις να λειτουργείς με ρομαντισμό, τρέλα και ήθος και όχι επιλεκτικά να γίνεσαι σκληρός τεχνοκράτης...

10 λόγοι που λέμε ΟΧΙ  στην λύση-χαρακίρι της Γ Εθνικής:

1) Σίγουρα οι διοικήσεις ΠΑΕ, ΚΜΑ, ΑΣ  2004-2012(για να μην το αναλύσουμε παραπάνω) έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο κατάντημα του ΑΡΗ. Οι διοικήσεις όμως 2012-2014 είναι αυτές που ουσιαστικά καταστρέφουν τον ΑΡΗ. Όταν αναλαμβάνεις να διορθώσεις μια αρρωστημένη κατάσταση προβάλλοντας τον εαυτού σου ως καλύτερο από τους προηγούμενους τότε σε περίπτωση αποτυχίας οφείλεις τουλάχιστον να παραιτηθείς και να ζητήσεις συγνώμη από όσους σε πιστέψανε. Αυτό ισχύει και για την διοίκηση της ΠΑΕ, της ΚΜΑ αλλά και του Α.Σ. που πολύ γρήγορα φαίνεται να λυγίζει στις "πιέσεις".  Αντί για αυτό οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν το θράσος να προτείνουν την λύση για το αύριο του ΑΡΗ και πιθανόν πολλοί από αυτούς να προσπαθήσουν να συμμετέχουν στην "επόμενη ημέρα" του ΑΡΗ. Αν δεν είναι αυτό ανήθικο και παράλογο τότε τι είναι;

2) Σε ένα θολό πολιτικό τοπίο όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα το να θεωρείς σταθερό και δεδομένο το νομικό πλαίσιο στην χώρα ακούγεται σαν ανέκδοτο. Ιδίως όταν μιλάμε για το νομικό πλαίσιο της εκούσιας εκκαθάρισης που ουσιαστικά δίνει την ευκαιρία σε κάθε εταιρία να πιστολιάσει με τεράστια ευκολία μπόλικο κόσμο. Και αν για τον ΑΡΗ, την ΑΕΚ, την Λάρισα ή τον Ηρακλή λόγω ιστορίας και μεγέθους κόσμου δεν είναι και το πιο απλό να κάνεις το δρομολόγιο Γ Εθνική προς Superleague  υπάρχουν δεκάδες χωριά που με τεράστια ευκολία θα ακολουθήσουν την συγκεκριμένη "λύση" αν ξαφνικά αρχίσει να λειτουργεί έτσι απλά όπως μας την παρουσιάζουν οι καλοθελητές. Σήμερα μπορεί να ισχύει όπως λένε οι "ειδικοί" αύριο όμως αυτή η νόμιμη και παράλογη κοινωνική αδικία μπορεί να διορθωθεί με θύμα τον ΑΡΗ. Μια άποψη που έχει ακουστεί και δημόσια από τον νομικό Σπ.Χριστοφορίδη.

3) Το "τζάμπα μάγκας" στον ΑΡΗ το έχουμε αναγάγει σε επιστήμη. Όλοι θέλουν να συμμετέχουν σε διοικήσεις, να λαμβάνουν μέρος σε συμβούλια, να πρωταγωνιστούν σε συνελεύσεις, να χώνουν τα μπούτια τους στο αγωνιστικό αγκαλιά με τους ποδοσφαιριστές αλλά όλα αυτά χωρίς καμία ουσιαστική ευθύνη. Κανείς δεν βάζει την υπογραφή του ή δεσμεύει την περιουσία για να το παίξει "μάγκας". Καλή η λεζάντα αλλά να μην μπλέξουμε κιόλας... Για αυτό άλλωστε τις τελευταίες ώρες προσπαθούν να ψήσουν την διοίκηση Στεφανίδη(και συγκεκριμένα τον κ.Ελευθεριάδη) να υπογράψει την ανάκληση συμμετοχής στην Football League. Άλλωστε το λογικό και ηθικό είναι από την στιγμή που τους κρίναμε(???) αποτυχημένους σαν διοίκηση της ΠΑΕ να παραιτηθούν και να αναλάβουν άλλοι. 

4) Ενότητα, συσπείρωση, εμπιστοσύνη στην προσπάθεια για έναν νέο ΑΡΗ... είναι τα σλόγκαν των ημερών. Όταν όμως έχεις πρόβλημα να βρεις τους εκκαθαριστές, τον "αυτοφοράκια" που θα αντικαταστήσει τον κ.Ελευθεριάδη στην ΠΑΕ ή να εξασφαλίσεις τα περίπου 200.000 ευρώ για τα οποία θα μείνει έκθετος απέναντι στη δικαιοσύνη ο κ.Ελευθεριάδης και να παρουσιάσεις ένα οργανωμένο πλάνο στον κόσμο τότε πως είναι δυνατόν να μιλάμε για ενδεδειγμένη λύση για τον ΑΡΗ. Ακόμη και στο πρώτο βήμα της λύσης που προτείνουν οι ίδιοι(οι αποτυχημένοι παράγοντες του ΑΡΗ) κολλάνε και θα μπορέσουν να τρέξουν στη συνέχεια όλη την διαδικασία χωρίς πρόβλημα;

5) Οι "ηγέτες" της επόμενης ημέρας έχουν βρεθεί, θα βρεθούν ή είναι κάτι που πρέπει να μείνει κρυφό μέχρι την τελευταία στιγμή στο πλαίσιο της ενότητας, της συσπείρωσης και της αλλαγής σελίδας στον ΑΡΗ; Λέμε να αρχίσουμε από το μηδέν... και κανέναν δεν τον νοιάζει ποιοί θα είναι αυτοί που θα βγουν μπροστά; Ο κ.Γαλανός όπως διαφημίζει με κάθε τρόπο έχει το χρήμα και θέλει να συμμετέχει, παρόλο που πλέον ούτε ο ίδιος εγγυάται για την εκκαθάριση της ΠΑΕ θα είναι ένας από τους "ηγέτες"; και αν ναι με ποια μορφή; με αυτήν της διοικούσας επιτροπής που με την πρώτη στραβή πηδάς από το καράβι και δεν τρέχει τίποτα; δεν είναι λογικό αυτοί που θέλουν να τρέξουν τον ΑΡΗ να βάλουν και την υπογραφή τους ώστε να αναλάβουν και τυπικά τις ευθύνες τους;

6) Για  περίπου 150.000.000 € έπεσε η ΑΕΚ, περίπου 55.000.000 € χρωστάει ο Παναθηναϊκός και κάτι λιγότερα έχει παγωμένα εδώ και χρόνια ο μπάογκ. Και εσύ θα υποβιβαστείς για ούτε το 1/3 από αυτά που χρωστάει ο συμπολίτης. Δεν προβληματίζει και δεν ενοχλεί κανέναν αυτό; Και για αυτούς που θα προτρέξουν να πουν ότι στον μπαογκ υπάρχει ο Σαββίδης να τους επισημάνω ότι ήρθε στον καταχρεωμένο συμπολίτη και δεν ψάχτηκε με λύσεις τύπου Γ Εθνική ώστε να μην πληρώνει σαν κορόιδο τα χρέη των προηγούμενων.

7) Η ΚΑΕ ΑΡΗΣ είναι σχεδόν ίδια περίπτωση με την ΠΑΕ. Εκεί γιατί προτιμήθηκε εντελώς διαφορετικός δρόμος. Δεν θα μπορούσε ο ΑΡΗΣ να πέσει Β Εθνική και τώρα να χτυπάει πρωτάθλημα και Ευρωλίγκα. Εκεί δεν μας ενδιαφέρει η τιμωρία των ενόχων που κατάντησαν τον Αυτοκράτορα να πανηγυρίζει επειδή γλίτωσε γρήγορα τον υποβιβασμό; 

8) Πανιώνιος και ΟΦΗ είναι 2 ομάδες που τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα. Μάλιστα ο Πανιώνιος όπως έβγαινε προς τα έξω ήταν μια ανάσα από την διάλυση. Και όμως όχι μόνο δεν πήγαν Γ Εθνική αλλά κάνουν και μεταγραφές αξίας... Αλλά ξέχασα... εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους!

9) Με την πτώση στην Γ Εθνική για αυτά τα αστεία ποσά ο ΑΡΗΣ δημιουργεί ένα άσχημο δεδικασμένο για τον ίδιο. Πλέον στο μέλλον αν όλα κυλήσουν ομαλά με την εκκαθάριση θα έχουμε την λύση στο τσεπάκι μας. Τι έγινε; ξαφνικά ενώ περιμέναμε κερδοφορία 800.000 € βρέθηκαν κάτω από το χαλάκι χρέη 5.000.000 € ; δεν βαριέσαι θα ξαναπάμε Γ Εθνική να σβηστούν τα χρέη να κάνουμε restart, delete, format και λοιπές μπούρδες... Έτσι ο ΑΡΗΣ αντί να τιμωρήσει τους "ενόχους" θα στείλει το μήνυμα σε κάθε τυχοδιώκτη-λαμόγιο ότι στον ΑΡΗ υπάρχει και το περιθώριο για νέα χρέη αλλά και η λύση όταν η κατάσταση φθάσει στο απροχώρητο. Η πρώτη φορά είναι δύσκολη...

10) Η υπερηφάνεια του Αρειανού θα πληγωθεί ανεπανόρθωτα.  Στο καλύτερο σενάριο θα χρειαστεί να περάσουν 3 χρόνια μέχρι ο Αρειανός να μπορέσει να σηκώσει κεφάλι, το χειρότερο καλύτερα να το αφήσουμε στην άκρη... Ανεξάρτητα όμως από το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί για την ανάκαμψη της ομάδος όλοι μας θα ξέρουμε ότι αντί να πολεμήσουμε με τα όποια προβλήματα, τα παρατήσαμε και κάναμε χαρακίρι...

Πλέον όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση μοναδική ελπίδα για να παραμείνει ο ΑΡΗΣ στην Football League και να παλέψει από εκεί που έπεσε αγωνιστικά είναι κάποια νομικά κωλύματα που χαλάνε τα σχέδια των "σοφών". Από την λογική άρνηση Στεφανίδη-Ελευθεριάδη να υπογράψουν την ανάκληση συμμετοχής στην Football League μέχρι την φοβία όλων αυτών που έχουν προσωπικά με τον Λ.Σκόρδα μην βρει ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ την ευκαιρία και επιστρέψει στον "θρόνο" του... και αυτό για όποιον καταλαβαίνει τι συμβαίνει στο "game of thrones" του ΑΡΗ είναι χειρότερο και από την διάλυση της ομάδος. 

ΥΓ. 2004-2012 λέμε τσουβαλιάζοντας όλους τους παράγοντες που συμμετείχαν σε αυτές τις διοικήσεις και ιδιαίτερα αυτούς που είχαν το δικαίωμα υπογραφής. Θα ξεχωρίσω τον Νικήτα Ματθαίου. Όχι γιατί όπως πολλοί "δηλητηριασμένοι" συνΑρειανοί μας θα σκεφτούν ότι κόπτομαι για τα δεινά που μπορεί να πάθει αλλά γιατί όταν ήταν πρόεδρος στην ΠΑΕ σε μια δύσκολη εποχή παρέα με τον Λ.Σκόρδα αυτός παραιτήθηκε. Παραιτήθηκε όταν ο  ΑΡΗΣ είχε πιάσει πάτο(για τότε δεδομένα) και μόνο ανοδική πορεία και λεζάντα μπορεί να είχε η συνέχεια. Είδε όμως πράγματα που δεν του άρεσαν, είδε πρόβλημα στην συνεργασία του με τον Λ.Σκόρδα και παραιτήθηκε. Η παραίτηση αποτελεί διοικητική πράξη ευθύνης. Ιδίως όταν αυτή γίνεται την κατάλληλη στιγμή. Για εσάς τους αποτυχημένους παράγοντες του ΑΡΗ μας που θέλετε να δώσετε και λύση στον ΑΡΗ μας, ποτέ δεν είναι αργά...

ΥΓ2. Είναι εντελώς τραγελαφική η κατάσταση στον ΑΡΗ. Αν ο ανύπαρκτος Στεφανίδης είχε κάνει μια σοβαρή συμφωνία με την Μπριζ, είχε εισπράξει τα χρήματα, είχε κλείσει τουλάχιστον 2-3 παίκτες ακόμη και η ομάδα κέρδιζε την Δευτέρα στο φιλικό με τους Σέρβους επιπλάδες  τώρα ο κοσμάκης που έχει οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι η Γ Εθνική είναι η μόνη λύση θα το έβλεπε εντελώς διαφορετικά το θέμα. Όπως και οι ανύπαρκτοι που θέλουν να μπουν στην θέση των ανύπαρκτων.

ΥΓ3. Μετά την εκλογίκευση της λύσης μέσω Γ Εθνικής, πλησιάζει και η εκλογίκευση της λύσης μέσω ΑΦΜ. Άλλωστε ο Γάζωρος είναι πάντα σε αναμονή.

Τίτλοι τέλους μπήκαν στο Περιστέρι με μια ακόμη «εντός προγράμματος» ήττα σε αυτή τη μίζερη χρονιά. Οι εναπομείναντες παίκτες πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους έστω για μια νίκη τιμής που θα οδηγούσε τα πλέιοφς ωστόσο η σκληρή πραγματικότητα υπερίσχυσε και η διαφορά δυναμικότητας και η έλλειψη ουσιαστικού κίνητρου επικράτησε.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΜΕ ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΝΕΤΖΗΠΟΓΛΟΥ

Το Περιστέρι αν και αυτό έχει τα μαύρα χάλια του λόγω σωρείας λανθασμένων διοικητικών και προπονητικών επιλογών σίγουρα είναι ένα δύο επίπεδα πιο πάνω από αυτόν τον ΑΡΗ και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα μέσα στο γήπεδο. Όσο φιλότιμα και αν πάλεψαν οι παίκτες μας, με το που βρήκαν τα μακρινά σουτ οι αντίπαλοι μας ήταν αδύνατο να ακολουθήσουμε. Το μόνο ενδιαφέρον που υπήρχε για τους τηλεθεατές ήταν η απόδοση του Νετζήπογλου. Μπορεί ο νεαρός αθλητής να μην ήταν το ίδιο εντυπωσιακός όπως κόντρα στον Ιωνικό, ωστόσο έπεισε και πάλι ότι έχει όλα τα προσόντα και κυρίως την ψυχοσύνθεση που απαιτείται για να εξελιχθεί. Μετά και την «φθηνή» αποχώρηση του Κουζέλογλου, ο Όμηρος Νετζήπογλου είναι το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτή τη χρονιά.

Ο ΠΙΚΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΘΕΙ

Όσες δικαιολογίες και αν υπάρχουν για το φετινό χάλι δεν παύει αυτό που είδαμε πάνω στο παρκέ να αποτελεί αποτέλεσμα επιλογών. Περιορισμένων εξαρχής επιλογών αλλά επιλογών. Το μπάτζετ μοιράστηκε όπως μοιράστηκε αλλά η εικόνα πάνω στο παρκέ δεν δικαίωσε κανένα. Ναι μεν αν αναλογιστούμε την δυσκολία της συμμετοχής στο πρωτάθλημα μπορούμε να πούμε ότι η διοίκηση έκανε αυτό που έπρεπε αλλά σε ότι έχει να κάνει με το καθαρά αγωνιστικό, το ρόστερ που μαζεύτηκε και τη διαχείριση του η μόνη λέξη που ταιριάζει είναι η ΑΠΟΤΥΧΙΑ… ευχή όλων αυτή η αποτυχία να μην ξεχαστεί και θαφτεί κάτω από ένα βουνό δικαιολογιών και να αποτελέσει μάθημα για τη δύσκολη συνέχεια…

ΥΓ. Και όπως συμβαίνει κάθε φορά που ο ΑΡΗΣ αποτυγχάνει οι πρωταγωνιστές αλληλοσυγχαίρονται αναμένοντας την αποθέωση από τα παπαγαλάκια.

ΥΓ2. Όταν την τελευταία 5ετία που έχεις μείνει εκτός 8άδας τέσσερις φορές θεωρείς επιτυχία και επίτευγμα σου το ότι βοήθησες 1-2 προπονητές και 2-3 παίκτες να φτιάξουν το βιογραφικό και την καριέρα τους στην πλάτη σου, τότε απλά επιβεβαιώνεις ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του μπασκετικού ΑΡΗ δεν είναι το οικονομικό…

Σημαντικά έχει αλλάξει το κλίμα στην ομάδα μετά τις 2 συνεχόμενες νίκες κόντρα σε Λάρισα και Ηρακλή και τίποτα πλέον δεν θυμίζει την κατάσταση που προϋπήρχε. Ωστόσο από την στιγμή που ακόμη τίποτα δεν έχει τελειώσει και η συζήτηση της επόμενης ημέρας δεν έχει καν ξεκινήσει, όλοι θα πρέπει να  παραμένουν σε εγρήγορση και να αντιλαμβάνονται την πραγματική κατάσταση στον μπασκετικό ΑΡΗ.

ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Με τον ΑΡΗ να βρίσκεται πλέον στην 7^η θέση της βαθμολογίας μαζί με 3 συγκάτοικους και ένα προβάδισμα 2 νικών από τις 2 τελευταίες θέσεις ο βασικός στόχος της «γρήγορης παραμονής» έστω με καθυστέρηση μοιάζει σε μεγάλο βαθμό να έχει επιτευχθεί. Τι και αν δεν ήταν στόχος στην αρχή της χρονιάς και ακούσαμε προβλέψεις μέχρι και για τετράδα στην πορεία κακά τα ψέματα αυτός έγινε ο φετινός στόχος του ΑΡΗ. Στόχος ντροπής σε συνέχεια της κατρακύλας εδώ και μια δεκαετίας του μπασκετικού ΑΡΗ. Η σκληρή πραγματικότητα όμως με τα μπαν, τα οικονομικά προβλήματα, τους τραυματισμούς, την έλλειψη έμπειρου προπονητή έθεσαν τον ρεαλιστικό στόχο και έστω με αγχωτικό τρόπο φαίνεται να είμαστε μια ανάσα από το να τον κατακτήσουμε. Επιτυχία για μερικούς, αυτονόητο για τους πολλούς και αυτό κάτι λέει.

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΟΛΗ

Όσες κρίσεις και επικρίσεις και αν έχουν γίνει για τον καλοκαιρινό σχεδιασμό, το «πλάνο» της διοίκησης γραμμένο σε χαρτοπετσέτα, την ποιότητα του ρόστερ και την αδυναμία του Καμπερίδη να διαχειριστεί την κατάσταση, κανείς μα κανείς δεν αμφισβητεί τις προθέσεις και την προσπάθεια όλων όσων αποτελούν κομμάτι του φετινού ΑΡΗ. Οι προθέσεις και η προσπάθεια όμως δεν εγγυούνται την επιτυχία οπότε το αποτέλεσμα είναι αυτό που κρίνει τους πάντες. Και ως προς το αποτέλεσμα μιλάμε για μια χρονιά που κυλάει άσκοπα με τον ΑΡΗ απλά να αποφεύγει το μοιραίο. Διοικητικά και οικονομικά βαδίζουμε σε ένα καλοκαίρι επανάληψη των προηγούμενων, ενώ αγωνιστικά δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα λιθαράκι-παρακαταθήκη για τη νέα σεζόν. Οπότε το να παρουσιάζονται μετά από 2 νίκες άπαντες επιτυχημένοι, κορυφαίοι, φανταστικοί και απίθανοι δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω από αλάτι στις πληγές του χιλιοταλαιπωρημένου Αρειανού οπαδού. Μπράβο στον Σάββα Καμπερίδη και τους παίκτες του για την ξαφνική αγωνιστική μετάλλαξη αλλά ακόμη υπάρχει δρόμος. Ανηφορικός δρόμος μέχρι να τελειώσει το φετινό μαρτύριο και ένα  σκοτεινό τουνελ στο φινάλε του που οδηγεί στην επόμενη σεζόν.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΚΕ

Με την αισιοδοξία και την ψυχολογική ανάταση σύμμαχους μας στη συνέχεια του πρωταθλήματος τα πράγματα φαίνεται να γίνονται πιο εύκολα. Ο εφησυχασμός όμως μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει είτε στις εναπομείναντες αγωνιστικές είτε στην κουβέντα για την επόμενη ημέρα του μπασκετικού ΑΡΗ. Για αυτό ας αναλογιστεί ο καθένας μας από την θέση του την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα σε όλα τα επίπεδα και ας δούμε όλοι μαζί το συντομότερο δυνατό πως μπορεί ο ΑΡΗΣ να αλλάξει επιτέλους σελίδα.

ΥΓ. Τραγελαφικό… οι ίδιοι που παρακολουθώντας την ομάδα να βαδίζει προς τον γκρεμό άρχισαν να αφήνουν τις «δημόσιες σχέσεις» στην άκρη ξαφνικά μετά από 2 νίκες επιστρέψανε σε γνώριμες καταστάσεις.  Με την αποθέωση των μετρίων για τα αυτονόητα δεν πρόκειται ποτέ ο ΑΡΗΣ να πάει μπροστά.

ΥΓ2. Πραγματικά στον μπασκετικό ΑΡΗ και την «ομερτά» που υπάρχει όταν ακούς επώνυμα από Αρειανό δημοσιογράφο και μια δόση αλήθειας σου κάνει εντύπωση! Το πώς ένας 17χρονος παίκτης που δεν έχει παίξει ποτέ σε επίπεδο Α1 γίνεται σημείο αναφοράς τονίζοντας ότι μπορεί να βοηθήσει άμεσα την ομάδα μετά την φυγή Σούλερ είναι απορίας άξιο και ως ένα σημείο εγκληματικό… Και μόνο τυχαίο δεν είναι ότι αυτές οι αναφορές γίνονται από τους ίδιους που βλέπανε τον ΑΡΗ στην 4αδα, αναμένανε με αγωνία το πλάνο πολυμετοχικότητας, θετικά την παρουσία Γεωργάκη και άλλων αλεξιπτωτιστών στο ρόστερ της ομάδος και δεν λέγανε κουβέντα όλη την χρονιά για την μη χρησιμοποίηση του Σιδηροηλία.  Και φυσικά πρόκειται για τους ίδιους που ενόψει του καλοκαιριού διασπείρουν τις φήμες περί λύσης στο διοικητικό και οικονομικό πρόβλημα.

ΥΓ3. Για τους επαγγελματίες Αρειανούς δημοσιογράφους που «αγωνιούν» για το καλό του μπασκετικού ΑΡΗ ανεξαρτήτως προσώπων… έχω μερικά ερωτήματα… Τι γίνεται με τα μπαν όλη αυτή τη χρονιά; Εξυπηρετούνται; Ο double double Κουζέλογλου έχει συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά; Ο Σιδηροηλίας γιατί δεν έπαιζε τόσο καιρό; Τι ακριβώς παίχτηκε με τον Βουλγαρόπουλο;

ΥΓ4. Σε αυτό το μίζερο πρωτάθλημα, ο απελευθερωμένος ψυχολογικά ΑΡΗΣ μπορεί να κερδίσει σχεδόν τον οποιοδήποτε. Ακόμη και τον ψηλωμένο τα τελευταία χρόνια Προμηθέα στην έδρα του.

Αναμενόμενος ο έντονος προβληματισμός και η γκρίνια που ακολούθησε(και συνεχίζει) μετά την εντός έδρας από τον Κολοσσό με την λέξη απελπισία να αποτυπώνει ξεκάθαρα το πώς νιώθει ο μέσος Αρειανός …που ακόμη έχει αντοχές και ασχολείται με το μπασκετάκι όπως το κατάντησαν στην Ελλάδα. Το 2020 σε συνέχεια των προηγούμενων ετών μόνο πίκρες και απογοητεύσεις είχε για τον μπασκετικό ΑΡΗ και όπως κάθε απελπισμένος έτσι και στον πλανήτη ΑΡΗ ευελπιστούμε ο νέος χρόνος να φέρει την ελπίδα αναγέννησης που χρόνια περιμένουμε…

Δεν χρειαζόταν το παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου για να εντοπίσουμε το αγωνιστικό πρόβλημα που υπάρχει στην ομάδα μας. Ακόμη και υπερπλήρης ο ΑΡΗΣ ζοριζόταν να κάνει τα βασικά, πόσο τώρα που οι Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς είναι εκτός μάχης. Ρόλοι στην ομάδα, επιθετικό πλάνο, μπλοκ άουτ και συνδυαστικές άμυνες απουσιάζουν από την πρώτη ημέρα που μαζεύτηκε αυτή η ομάδα και με εξαίρεση κάποια καλά πεντάλεπτα δεν έχουμε δει τίποτα που να πείθει ότι πρόκειται για μια επαγγελματική ομάδα που δουλεύει καθημερινά για να βελτιωθεί. Και όταν μιλάμε για μια ομάδα που ξεχειλίζει από εμπειρία και παίκτες με παραστάσεις(και στο Ελληνικό πρωτάθλημα) σε σχέση με το χαμηλό επίπεδο της ελληνικής basket league τότε μάλλον το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Έχει χαθεί η επικοινωνία μεταξύ του τεχνικού τιμ και των παικτών; Ή μήπως όσοι αποτελούν κομμάτι του φετινού ΑΡΗ έπεσαν από τα σύννεφα με τις καθυστερήσεις στις πληρωμές και αυτό τους εμποδίζει να ξεδιπλώσουν πάνω στα παρκέ το ταλέντο τους; Όποιος και αν είναι ο λόγος ή οι λόγοι το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει και όσο ο ΑΡΗΣ αδυνατεί να κερδίσει ομάδες του επιπέδου του Κολοσσού τόσο η κατάσταση θα γίνεται χειρότερη και πιο αποκαρδιωτική για οποιοδήποτε έχει την σκέψη να στηρίξει αυτή την φετινή προσπάθεια. Από τον απλό φίλαθλο με το διαρκείας του, μέχρι τον επιχειρηματία που ίσως να του περισσεύουν και 2 φράγκα παραπάνω. Χρόνια αναλύουμε τα οφθαλμοφανέστατα λάθη της «Αρειανής οικογένειας» και προβλήματα του μπασκετικού ΑΡΗ σαν γραφικοί γκρινιάρηδες του πληκτρολογίου, περισσότερο για την δική μας ψυχοθεραπεία… Όταν όμως όλα αυτά λέγονται τόσο απλά και ξεκάθαρα από έναν άνθρωπο όπως είναι ο Φ.Ταρνατώρος που έζησε από μέσα την χρυσή εποχή της Αυτοκρατορίας και δεν ιδρώνει αυτί τότε καταλαβαίνεις γιατί εδώ και κάμποσα χρόνια ο μπασκετικός ΑΡΗ σου προκαλεί απελπισία.

Εύκολα μπορεί να βρει κανείς δικαιολογίες για όλο αυτό που βιώνουμε στον μπασκετικό ΑΡΗ τα τελευταία χρόνια, δύσκολα όμως βρίσκονται λύσεις ουσίας. Και όταν για λόγους ακατανόητους(στον απλό φίλαθλο) επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια λάθη τότε γίνεται σχεδόν αδύνατο να διακρίνεις ότι βαδίζουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Το «έκτακτα έσοδα» από το στοίχημα μαζί με το χαρτί του Παλέ μπορεί να δώσουν μια νέα πνοή στην ομάδα, ελπίζουμε όχι πρόσκαιρα. Κάποια στιγμή όμως η εσωστρέφεια θα πρέπει να σταματήσει και να γίνει ένα άνοιγμα προς το ένδοξο παρελθόν της ομάδος μπας και καταφέρει να μεταφέρει λίγο από την λάμψη του στην μαυρίλα του σήμερα. Η γρήγορη σωτηρία της ομάδος αν είναι αυτός ο στόχος… δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο από μια ανάσα ανακούφισης. Μακάρι η νέα χρονιά να φέρει την αλλαγή που τόσα χρόνια περιμένουμε… μακάρι…

ΥΓ. Κατανοητή η απελπισία και η αγανάκτηση για το κατάντημα του Αυτοκράτορα αλλά το να μιλάς για εθελούσιο υποβιβασμό(ευτυχώς έχει αλλάξει ο νόμος) ή νέο ΑΦΜ μετά το φιάσκο του ποδοσφαίρου μέχρι να βρεθεί από το πουθενά ο Καρυπίδης είναι έγκλημα.

ΥΓ2. Ακόμη και Ευρωλίγκα να αγωνιζόσουν και να ήσουν 1^ος στην Basket League κέρδη από το μπάσκετ δεν βγαίνουν. Οπότε επενδυτής με πλάνο την οικονομική εξυγίανση της ομάδος ώστε να γίνει η ΚΑΕ βιώσιμη δεν υπάρχει.

ΥΓ3. Από την στιγμή που δεν μπορείς να φέρεις ξένο πάρε έναν Έλληνα ψηλό από την Α1 ή την Α2 που να μπορεί απλά να παλεύει κάτω από το καλάθι για να μην αναγκάζεσαι να παίζεις με τεσσάρι τον Λίτλ, πεντάρι τον Σλαφτσάκη ή σέντερ τον Γιωργάκη.

Χωρίς ως το χρονικό σημείο που γράφεται το άρθρο να υπάρχει κάποια επίσημη ενημέρωση σχετικά με τις πληρωμές η ομάδα μας σε λίγες ώρες θα αντιμετωπίσει την Λάρισα σε ακόμη ένα σημαντικό παιχνίδι. Ο υπ’ ατμον Σάββας Καμπερίδης και οι «εξαντλημένοι πνευματικά» παίκτες θα παλέψουν για να πάρουν τη νίκη σε μια προσπάθεια να σταματήσουν να αδικούν τους εαυτούς τους αλλά και να πείσουν άπαντες ότι δεν είναι το αγωνιστικό το πρόβλημα της ομάδος.

Ως τώρα η ομάδα έχει δείξει 2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα. Από την μια το καλό πρόσωπο που είδαμε κυρίως κόντρα στον Προμηθέα αλλά και κόντρα στον Ηρακλή και από την άλλη το απογοητευτικό που είδαμε σε Ιωνικό, Μεσολόγγι, Λαύριο και μπαογκ. Ο ΑΡΗΣ που κέρδισε τον Προμηθέα αναμφίβολα μπορεί να φύγει με το διπλό από τη Λάρισα. Ο ΑΡΗΣ που είδαμε την Κυριακή στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας ή στο Λαύριο δύσκολα να αποφύγει την ήττα. Ως τώρα την ευθύνη για αυτά τα σκαμπανεβάσματα δεν την έχει αναλάβει κανείς. Ο Σάββας Καμπερίδης θεωρεί ότι μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση και όλο το βάρος έχει πέσει στο οικονομικό και στις υποσχέσεις της διοίκησης προς τους παίκτες για πληρωμές. Οι φυσιολογικές συνθήκες εργασίας για μια επαγγελματική ομάδα είναι με γεμάτες τσέπες. Αν είναι όμως θεωρείται φυσιολογική η μειωμένη απόδοση όταν κάποιος είναι απλήρωτος μόνο οι άνθρωποι του χώρου μπορούν να μας το πουν. Εμείς όπως και κόντρα στον συμπολίτη το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε ότι τα οικονομικά προβλήματα θα παραμείνουν για 2 ώρες εκτός παρκέ και θα δούμε έναν κανονικό ΑΡΗ κόντρα στη Λάρισα.

Αν και ακόμη είναι νωρίς να μιλάμε για βαθμολογία η απογοητευτική εικόνα κόντρα σε θεωρητικά αδύναμους αντιπάλους(Ιωνικός, Μεσολόγγι, Λαύριο, μπαογκ) έχει προβληματίσει. Και όταν αυτό το πολύ κακό αγωνιστικό πρόσωπο έχει ταυτιστεί με τα οικονομικά προβλήματα από το ξεκίνημα της χρονιάς τότε λογικό είναι όλοι μας να αγωνιούμε και αναρωτιόμαστε για την αντίδραση της ομάδος στην Λάρισα. Μόνο η νίκη μπορεί να διορθώσει την κατάσταση, μόνο η νίκη μπορεί να φέρει ηρεμία. Αναμένουμε την αντίδραση των παικτών μέσα στο γήπεδο αλλά και της διοίκησης εκτός γηπέδου.