Μέσα σε ένα φλεγόμενο Παλέ με περισσότερους από 4500 φίλους της ομάδος, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη έβγαλαν περίσσιο πάθος στο παρκέ φθάνοντας με ευκολία στη νίκη. Ρίγος συγκίνησης και αποθέωση για τη χρυσή ομάδα του 79 που τιμήθηκε στο ημίχρονο του αγώνα.

Σχεδόν τίποτα δεν θυμίζει την ομάδα του πρώτου γύρου που ταλαιπωρούσε τα μάτια και τα νεύρα μας και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στο σημερινό παιχνίδι. Εκεί που ο ΑΡΗΣ με το πόδι πατημένο στο γκάζι πίεσε ασφυκτικά, έτρεξε σε κάθε φάση και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία που του έδωσαν οι αντίπαλοι για να σκοράρει. Κάτι που το κατάφερε ως ένα βαθμό στο πρώτο ημίχρονο χτίζοντας μια διψήφια διαφορά που έφθασε μέχρι και τους 18 πόντους. Με αυτή την διψήφια διαφορά αλλά και με την υποδειγματική πιεστική άμυνα δεν αγχώθηκε ούτε καν όταν στο τρίτο δεκάλεπτο που δεν μπορούσε να σκοράρει με τίποτα. Το μοίρασμα του χρόνου από τον Καστρίτη επέτρεψε στην ομάδα να διατηρείται φρέσκια ώστε να μπορεί να πιέζει στην άμυνα την ίδια στιγμή που οι αντίπαλοι έμοιαζαν να μένουν από δυνάμεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η προσπάθεια του Πανιωνίου να λάβει τέλος στο τέταρτο δεκάλεπτο και να μετατραπεί το υπόλοιπο του αγώνα σε ένα κιτρινόμαυρο πάρτι. Πολύ καλή η ομάδα που έδειξε χαρακτήρα όταν ήταν άστοχη σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια που όταν στράβωναν μεγάλες διαφορές με ευκολία εκμηδενιζόντουσαν. Δύσκολα μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποιον μιας και όλοι σχεδόν έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για να έρθει η σημερινή νίκη. Μια νίκη που αν ήμασταν έστω και λίγο πιο εύστοχοι στα τόσα ελεύθερα σουτ που βαρέσαμε θα ερχόταν ακόμη πιο εύκολα.

 Ο ΑΡΗΣ πλέον έχει γίνει ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως και αυτό είναι 100% έργο του Γ.Καστρίτη. Και όταν παίζεις σαν ομάδα όπως έπαιξες σήμερα κανένας Πανιώνιος δεν μπορεί να σε κοντράρει. Πλέον η ομάδα απελευθερωμένη από το βαθμολογικό άγχος και με ένα μήνα "προετοιμασίας" οφείλει και μπορεί να κοιτάξει και να διεκδικήσει τις υψηλότερες θέσεις ακόμη και αν αυτές δεν έχουν αξία για τον ΑΡΗ που θέλουμε. Και φυσικά η προσοχή όλων μας πρέπει να στραφεί στην επόμενη ημέρα. Γιατί το να υποστούμε το φετινό μαρτύριο της "οικονομικής εξυγίανσης" χωρίς αντίκρισμα θα είναι απλά μια τρύπα στο νερό.

ΥΓ. Και όμως επί Β.Αγγέλου το ενδεχόμενο αυτή η ομάδα να παίζει καλό μπάσκετ, να γεμίζει το γήπεδο και να ξεσηκώνει τον κόσμο έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Ας ρωτήσει ο "τρέλαρχος" τον γιό του τι μαγικά κάνει ο John Castle στις προπονήσεις για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του ο γκουρου…

ΥΓ2. Τεράστιες προσωπικότητες με τα επιτεύγματα τους να μην είναι μετρήσιμα με τα δεδομένα της σημερινής εποχής. Το ευτύχημα είναι ότι η κληρονομία τους αξιοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο με το γεμάτο γήπεδο σήμερα όπως και κόντρα στο Λαύριο να μοιάζει με φυσιολογικό για τον Αρειανό οπαδό.

ΥΓ3. Μεγάλη αλήθεια ομολόγησε ο Γ.Ιωαννίδης μιας και όλοι θυμόμαστε το πώς σώθηκε ο συμπολίτης. Όπως όμως σωστά τόνισε, ΑΡΗΣ είσαι και αν γουστάρεις μπορείς να κάνεις και αυτό!

ΥΓ4. Θυμάμαι πέρσι που ανέλαβε  ο Αλεξανδρής τον Πανιώνιο την χολή που έβγαλαν μερικοί μπερδεμένοι συνοπαδοί μας που προσπαθούν να πείσουν και τους υπόλοιπους για τον "εχθρό" Αλεξανδρή… Το ιδιαίτερα ζεστό χειροκρότημα που έλαβε σήμερα ο "τίγρης" ήταν η καλύτερη απάντηση προς όλους αυτούς με την "κοντή" μνήμη.

ΥΓ5. Κάθε κίνηση ανάλογη με τη σημερινή που τιμάει και υπενθυμίζει το ένδοξο παρελθόν του ΑΡΗ είναι αξιέπαινη ακόμη και αν υπάρχουν σε αυτή και αρκετές οργανωτικές παραφωνίες. Αρκεί φυσικά το όλο κλίμα να μην παρασύρει τον μεγαλομέτοχο και ξεχάσει ποιος πρέπει να είναι ο στόχος του.

ΥΓ6. Κλείστε από τώρα Μπέρι και Ντόρσεϊ μπας και δούμε έναν ακόμη πιο δυνατό ΑΡΗ του χρόνου. Αυτονόητο ότι το μπαν το καλοκαίρι θα έχει λυθεί.

Λίγες ώρες έχουν απομείνει πριν το τζάμπολ μιας ακόμη σημαντικής αναμέτρησης για την αγαπημένη μας ομάδα στο Nick Galis Hall. Εκεί που ο ΑΡΗΣ μας υποδέχεται τον Πανιώνιο με μοναδικό στόχο τη νίκη που θα μας βοηθήσει να απεμπλακούμε οριστικά από τα σενάρια της παραμονής.

Η ανοδική πορεία της ομάδος πιστοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο κόντρα στον Παναθηναϊκό μιας και οι αποδοκιμασίες από την κερκίδα κατά την διάρκεια του αγώνα προς τους εξασφύριχτους και η υπερπροσπάθεια που κατέβαλλαν οι διαιτητές στην 4η περίοδο ήταν αποτέλεσμα της πολύ καλής παρουσίας των παικτών του Γ.Καστρίτη . Πλέον η ομάδα φαίνεται να ξέρει τι θέλει να κάνει μέσα στο γήπεδο, ο κάθε παίκτης φαίνεται να  γνωρίζει τον ρόλο του στην ομάδα και όλος ο μηχανισμός να λειτουργεί ολοένα και καλύτερα. Ο Πανιώνιος από εκεί που ενισχύθηκε σημαντικά και έδειχνε ότι τελικά δεν θα κινδυνέψει κάπου έχασε τον δρόμο του και περνάει μια νέα κρίση που τον κρατάει στο γκρουπ των ομάδων που παλεύουν για την σωτηρία. Για αυτό και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να χαθεί το παιχνίδι. Γιατί όπως οι διπλές νίκες με Λαύριο και πιθανόν Κολοσσό και Ρέθυμνο μπορούν να αποδειχθούν καθοριστικές έτσι και μια διπλή ήττα σε πιθανή ισοβαθμία μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική.

Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η ομάδα αγωνιστικά με τον Γ.Καστρίτη στον πάγκο έχει βρει τον δρόμο της. Η νίκη σήμερα θα μας επιτρέψει σε μεγάλο βαθμό να αρχίζουμε να κοιτάμε προς τα πάνω αλλά και να ασχοληθούμε με την επόμενη ημέρα του Αυτοκράτορα. Λίγες ώρες έμειναν πριν το τζάμπολ. Γεμίζουμε το Παλέ και γουστάρουμε με την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με μια ακόμη βαριά ήττα επιστρέφει από το ΟΑΚΑ ο ΑΡΗΣ μας που αν και είχε κάποια καλά διαστήματα δεν μπόρεσε να αποφύγει την εικοσάρα. Εντυπωσιακός στο τρίτο δεκάλεπτο, εγκλώβισε τον Παναθηναϊκό φθάνοντας το παιχνίδι στον πόντο στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου μέχρι δηλαδή οι τρεις "γκρι σωματοφύλακες" του εξασφύριχτου  να αποφασίσουν ότι αρκετά κράτησε η αντίδραση του ΑΡΗ.

Νωθρός μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι που αν και είχε κάποιες καλές επιλογές στην επίθεση στην άμυνα και στα ριμπάουντ πελαγοδρομούσε επιτρέποντας στους αντιπάλους πολλές δεύτερες επιθέσεις και εύκολους πόντους μέσα από το καλάθι  και από τη γραμμή των βολών λόγω της γνωστής διαιτητικής εύνοιας και κάπως έτσι κύλησε όλο το πρώτο ημίχρονο παρόλο που όσο περνούσε ο χρόνος η ομάδα μας έδειχνε να σοβαρεύεται και στις 2 πλευρές. Αυτή η αλλαγή στην εικόνα μας κλιμακώθηκε στο τρίτο δεκάλεπτο εκεί όπου οι παίκτες του Γ.Καστρίτη ίσως να και να έπαιξαν το καλύτερο μπάσκετ της χρονιάς επιστρέφοντας στο παιχνίδι και βάζοντας δύσκολα για τον Παναθηναϊκό. Εξαιρετική άμυνα, δυνατά στα ριμπάουντ, με κάθε ευκαιρία αιφνιδιασμός, ασίστ και φαρμακερά μακρινά σουτ στη λήξη του χρόνου. Όλα αυτά όμως ελάχιστη σημασία είχαν μιας και όταν έφθασε το σκορ στο 60-59 9' πριν το τέλος οι διαιτητές αποφάσισαν να  δώσουν τέλος στον ξέφρενο ρυθμό μας. Με κάτι που έμοιαζε περισσότερο με κατς παρά με άμυνα μπάσκετ και πάντα υπό την ανοχή των διαιτητών ο Παναθηναϊκός έκανε το παιχνίδι του και τελείωσε στο +20. Ενδεικτικό στο ότι στο τέταρτο δεκάλεπτο το πρώτο φάουλ υπέρ μας σφυρίχτηκε μετά από 4' ενώ εμείς αντίστοιχα είχαμε συμπληρώσει τα 5 φάουλ μόλις μετά από 3΄ . Δεν χρειάζεται να μείνουμε παραπάνω στο τελικό αποτέλεσμα μιας και με τις συνθήκες που διεξάγονται τα παιχνίδια στο ΟΑΚΑ τα πάντα είναι σχετικά. Σίγουρα κρατάμε το τρίτο δεκάλεπτο που θα πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια. Όσο περισσότερη διάρκεια έχουν αυτά τα καλά ξεσπάσματα  στο παιχνίδι μας τόσο πιο εύκολα θα έρθουν οι νίκες που θέλουμε στη συνέχεια.

Προβλημάτισε τον Παναθηναϊκό ο ΑΡΗΣ μας με την απόδοση του που για ακόμη μια φορά αναγκάστηκε να εμπιστευτεί τους καλύτερους και πιο σταθερούς παίκτες του με τις γκρι φανέλες για να φθάσει σε μια φαινομενικά άνετη νίκη όπως ήθελε. Δυστυχώς ο ΑΡΗΣ απέχει πολύ από το σημείο που θα μπορεί να ασχοληθεί με αυτή τη νοσηρή κατάσταση που επικρατεί εδώ και χρόνια στο Ελληνικό μπάσκετ. Το θετικό είναι ότι με εμφανίσεις όπως αυτή του τρίτου δεκαλέπτου σύντομα θα μπορούμε όλοι να επικεντρωθούμε στην επόμενη χρονιά και στο μέλλον του Αυτοκράτορα.

ΥΓ. Επί δεκαετίες αυτό το πρόβλημα το είχε ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός και όπως φαίνεται το έχει και ο μπασκετικός Παναθηναϊκός. Προπόνηση χωρίς πραγματικές συνθήκες αγώνα, με κανονικούς κανονισμούς και κανονικούς διαιτητές δεν γίνεται να υπάρχει. Πως μετά να μην σου φταίει ο Μπερτομέου για την ευρωπ

Τον Παναθηναϊκό θα αντιμετωπίσει ο  ΑΡΗΣ μας σήμερα το απόγευμα στο «Νίκος Γκάλης» στο φινάλε της αγωνιστικής σε ένα παιχνίδι που δεν χωράει οποιοδήποτε σχολιασμό. Ο στόχος του ΑΡΗ θα είναι απλά να περάσει η σημερινή αναμέτρηση όσο πιο ανώδυνα γίνεται αρπάζοντας την ευκαιρία να δώσει τον χρόνο που απαιτείται ώστε να επιστρέψουν οι τραυματίες αλλά και να διατηρηθεί η ομάδα σε αγωνιστικούς ρυθμούς.

Εδώ και 12 χρόνια που υπάρχει το PlanetARIS.grόσοι μας παρακολουθούν γνωρίζουν καλά ότι αυτά τα παιχνίδια απέναντι στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό είναι που μας πληγώνουν πιο πολύ από όλα κυρίως από τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουν όσοι εκπροσωπούν την ομάδα μας πάνω στο παρκέ που δεν σκέφτονται καν να αντισταθούν και απλά αφήνονται στις διαθέσεις των αντιπάλων. Πλέον η χρόνια «οικονομική εξυγίανση» των νοικοκυραίων,  οι λάτρεις της «μετριότητας», οι μπασκετικοί γκουρού του απόλυτου τίποτα,  οι «γεμιστάνες» με τις υποσχέσεις τους και οι «ουρανοκατέβατοι σωτήρες» κατάφεραν να μας κάνουν και εμάς τους ρομαντικούς να τα βλέπουμε αυτά τα άλλοτε σπουδαία παιχνίδια ως ιδανική ευκαιρία για να χαλαρώσουν παίκτες και τεχνικό τιμ ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Όταν προέχει η επιβίωση της ομάδος τι 20, τι 30 τι 40… Ανασύνταξη δυνάμεων λοιπόν με φόντο την αναμέτρηση με τον Πανιώνιο που μετά τα αποτελέσματα του σαββατοκύριακου η νίκη μοιάζει με χρυσάφι. Γερό στομάχι σε όλους μας.

Με τον ΑΡΗ μας να έχει 5 παίκτες με διψήφιο αριθμό και τον νεαρό Τολιόπουλο να πείθει με την εμφάνιση του ότι μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα ήρθε και η 3η συνεχόμενη νίκη στο πρωτάθλημα! Μαχητικό το Λαύριο που είχε όμως στο πλευρό του για ακόμη μια φορά την προκλητική διαιτητική τριάδα. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος της ομάδος γεμίζοντας το Παλέ σε ένα εντελώς αντιεμπορικό παιχνίδι!

Δύσκολο αναμενόταν το σημερινό παιχνίδι και έτσι ακριβώς εξελίχθηκε από τα πρώτο τζάμπολ. Η γνωστή πλέον σκληρή άμυνα που χαρακτηρίζει τους παίκτες του Γ.Καστρίτη ήταν και σήμερα η βάση πάνω στην οποία έχτισε η ομάδα για να πάρει τον έλεγχο του παιχνιδιού ενώ στην επίθεση αν και η απουσία του Μπελ έκανε πιο δύσκολα τα πράγματα κατάφερνε και έβρισκε τον τρόπο. Αντίστοιχα και το Λαύριο είτε χάρη στις εξάρσεις των Αμερικάνων του είτε χάρη στους 3 διαιτητές που τους έστελναν στη γραμμή των βολών με κάθε ευκαιρία κατάφερνε όχι μόνο να μείνει στο παιχνίδι αλλά να πάρει και ελαφρύ προβάδισμα. Ο ΑΡΗΣ όμως έχοντας πλέον πιο καθαρό μυαλό και περισσότερη αυτοπεποίθηση δεν έδειχνε διατεθειμένος να χάσει και άλλο παιχνίδι στην έδρα του και με πίεση διαρκείας κατάφερε να επικρατήσει παρά το τρίποντο ξέσπασμα των παικτών του Λαυρίου στην 4η περίοδο. Μεγάλος πρωταγωνιστής για την ομάδα μας ο Τολιόπουλος εκτός από τη σιγουριά στο κατέβασμα της μπάλας έδειξε ότι έχει και το σκοράρισμα φορτώνοντας το αντίπαλο καλάθι με 17 πόντους! Ογκόλιθος και πάλι ο ΜακΓκί κάτω από τα καλάθια που με νέο double-doubleβάσει rankingαναδείχθηκε ο πολυτιμότερος του γηπέδου. Αρκετά καλή παρουσία και από τους Τζόουνς και Μποχωρίδη ιδίως στις στιγμές που πίεζε το Λαύριο. Διακριθέντας και ο Σλαφτσάκης που έκανε όλες τις δουλειές πάνω στο παρκέ! Γενικότερα η ομάδα δείχνει μεταμορφωμένη, παίζει σαφώς πιο ορθολογικό μπάσκετ και όλοι οι παίκτες(εκτός 1-2 εξαιρέσεων) δείχνουν να ανταποκρίνονται καλύτερα. 100% έργο Καστρίτη που κατάφερε να πάρει από τους παίκτες σαφώς περισσότερα από ότι έβγαζαν ως τώρα πάνω στο παρκέ.

Από την πίεση στην άμυνα, τη βελτίωση στις βολές μέχρι και την  "επανεμφάνιση" του Μποχωρίδη τώρα που όλη η ομάδα λειτουργεί καλύτερα είναι φανερό ότι η κατάσταση έχει αλλάξει. Και αν υπήρχε σήμερα και ο Μπελ στο παρκέ η νίκη θα ερχόταν πιο εύκολα.  Ευχής έργον η σημερινή παρουσία του Τολιόπουλου να έχει και ανάλογη συνέχεια και όλος ο πρώτος γύρος να γίνει μια κακή ανάμνηση. Όσο για τον κόσμο τα λόγια είναι περιττά… μόνο στον πλανήτη ΑΡΗ γίνονται αυτά!

ΥΓ. Κόμπλεξ ή ανικανότητα; ένα από τα δυο για τα "μπουμπούκια" της ΚΕΔ και της ΕΟΚ!

ΥΓ2. Παρακολουθείς τον ΑΡΗ στη χειρότερη χρονιά της ιστορίας του με μια ομάδα που δεν βλέπεται(ή τουλάχιστον δεν βλεπόταν) σε ένα παιχνίδι με φόντο την παραμονή στην κατηγορία κόντρα στο Λαύριο και γυρίζεις προς την κερκίδα και βλέπεις ένα κατάμεστο γήπεδο με τον κόσμο τρελαμένο να φωνάζει για την καψούρα του! Και αυτόν τον κόσμο τον έπιασαν φέτος στο στόμα τους παράγοντες και προπονητές(πρώην)…

ΥΓ3. Εξαιρετικός ο Τολιόπουλος μας εξέπληξε ευχάριστα! Μακάρι αυτή η εμφάνιση να μην είναι ένα απλό "πυροτέχνημα" γιατί όπως φάνηκε και σήμερα θα παρασύρει και τους υπόλοιπους παίκτες!

ΥΓ4. Εντάξει ξεμπλέκουμε από την περιπέτεια και αυτό σίγουρα είναι κάτι το θετικό. Το να αναφέρεται με ενθουσιασμό όμως ότι πλησιάζουμε και την οκτάδα είναι τουλάχιστον αστείο… για τον ΑΡΗ μιλάμε… άλλο το να προκύπτουν "στόχοι" όπως η παραμονή λόγω συγκυριών και άλλων να στοχεύουμε ψηλά κοιτώντας προς την όγδοη θέση. Συνέλθετε…

Κερδίζει και ξεμπλέκει από τα δυσοίωνα σενάρια θα μπορούσε να πει κανείς μιας και η 2η νίκη κόντρα στο Λαύριο σε συνδυασμό με τις άλλες 2 εκτός έδρας νίκες σε Ρόδο και Ρέθυμνο φαντάζουν καθοριστικές. Όλα αυτά στην περίπτωση που ο ΑΡΗΣ επιστρέψει στις απόλυτα προβληματικές εμφανίσεις και δεν συνεχίσει την ανοδική πορεία των τελευταίων αγωνιστικών.

Το Λαύριο όπως ήταν αναμενόμενο δεν κατάφερε να "εξαργυρώσει" την περσινή καλή σεζόν, δεν βρήκε τα "λαχεία" όπως πέρσι με αποτέλεσμα φέτος να παλεύει για την επιβίωση του. Η νίκη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος σε ένα πολύ δυνατό παιχνίδι με σφαγιαστική διαιτησία ήταν ίσως μια απρόσμενη έκπληξη σε σχέση με τη συνολική εικόνα της ομάδος μας. Από τότε το Λαύριο μπορεί να έχει κάνει μερικές κινήσεις ενίσχυσης αλλά για την ώρα δεν αποδίδουν. Και αυτό ακριβώς θα πρέπει να συνεχιστεί και αύριο στο Παλέ. Εκεί που οι παίκτες του Γ.Καστρίτη καλούνται να αποδείξουν ότι οι 2 συνεχόμενες νίκες δεν ήταν τυχαίες και ότι πραγματικά αυτή η ομάδα μπορεί να αποδώσει αρκετά καλύτερα από ότι μας έχει δείξει ως τώρα. Η σκληρή άμυνα είναι η πιο τρανταχτή αλλαγή στο παιχνίδι μας και το κλειδί της νίκης. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε και να χτίσουμε αυτοπεποίθηση και για την επίθεση. Στην επίθεση όπου εντοπίζεται το μεγάλο πρόβλημα που ευελπιστούμε να λυθεί γιατί πλέον η ομάδα με τον Γ.Καστρίτη προσπαθεί να κάνει κάποια πιο λογικά πράγματα πάνω στο παρκέ αλλά και γιατί υπάρχει σαφώς καλύτερη ψυχολογία μετά τις 2 συνεχόμενες νίκες. Το απρόοπτο με τον Μπέλ χάλασε την προετοιμασία της ομάδος και πιέζει ακόμη περισσότερο τον κόουτς στο να ρίξει στην μάχη για περισσότερο χρόνο τον Τολιόπουλο ώστε να δούμε τελικά αν μπορεί να ενισχύει ή όχι.

Μετά και τις 2 συνεχόμενες νίκες τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο απλά και εύκολα για την ομάδα μας. Προστατεύεις την έδρα σου και ξεμπερδεύεις… Χωρίς ωστόσο να ξεχνάμε ότι το να αποφύγουμε απλά τα χειρότερα ήταν ένας στόχος που προέκυψε λόγω της "οικονομικής εξυγίανσης" που φαίνεται να χωλαίνει… Νίκη αύριο και μόνο νίκη ώστε να ασχοληθούμε στη συνέχεια με πιο καθαρό μυαλό με την "επόμενη μέρα" του Αυτοκράτορα. Όλοι στο Παλέ!

ΥΓ. Εντάξει αυτοί εκεί στην ΚΕΔ είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Τσαρούχα βάζεις; Μπας και την βγάλει την αποστολή αυτή τη φορά;  Θα είμαστε και εμείς εκεί να "βοηθήσουμε" το κορίτσι.

ΥΓ2. Επιβεβαιωμένες καταγγελίες από παίκτες που τους οφείλονται δόσεις για το 99, "μπηχτές" από γνωστούς μάνατζερ και αδυναμία λύσης του μπαν έχει το "μενού" για τον Δ.Γουλιέλμο… που δυστυχώς για τους περισσότερους δεν αποτελεί έκπληξη μιας και τα σημάδια από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και σήμερα είναι πάρα πολλά.

ΥΓ3. Άραγε πλέον συντρέχει λόγος για να συγκαλέσει συνέλευση ο Α.Σ. ή όσο η ομάδα κερδίζει ας μην ασχολούμαστε;

ΥΓ4. Για να τα λέμε όμως και τα πράγματα με το όνομα τους… ο ίδιος μάνατζερ που σήμερα "δίνει" τον Δ.Γουλιέλμο δημόσια πριν 1 μήνα προσπαθούσε να πείσει δημόσια συνΑρειανούς να στηρίξουν την όλη φάση τονίζοντας ότι προσπαθεί ο Γουλιέλμος και ότι ως τώρα πληρώνει. Προφανώς ο καλός ο λόγος πληρώνεται και αυτός σε δόσεις…

ΥΓ5. Και κάτι ελαφρώς άσχετο αλλά επειδή μας πονάει το μπάσκετ… θα πω ένα μπράβο στον κατά τα άλλα αντιπαθή πρώην διαιτητή Γκόντα που κοντράρει στα δικαστήρια αυτό το έκτρωμα της ΕΟΚ και της ΚΕΔ. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι.

Με μια αντεπίθεση διαρκείας στα τα τελευταία 15' του αγώνα η ομάδα μας επέστρεψε από το -15 και πήρε μια υπερπολύτιμη νίκη για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Μπελ και ΜακΓκι ήταν οι κορυφαίοι για την ομάδα μας που βρήκαν όμως και πολύτιμες βοήθειες από τους  Φλιώνη, Τζόουνς, Μποχωρίδη και Χάρις! Προκλητική η διαιτησία, κυρίως μέχρι να φθάσει η διαφορά στο +15 για το Ρέθυμνο.

Δυνατά μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι και παρά κάποια λάθη αφέλειας φαινόταν ότι πατούσε καλύτερα στο γήπεδο. Το 14-8 που προηγηθήκαμε έδειχνε ότι είχαμε τον πρώτο λόγο χωρίς ωστόσο να υπολογίζουμε τους 3 διαιτητές του αγώνα που είχαν εντελώς διαφορετική άποψη.  Σφυρίζοντας με τεράστια ευκολία μόνο στις δικές μας άμυνες φάουλ, φόρτωσαν από νωρίς τους παίκτες μας και έστειλαν 19 φορές τους παίκτες του Ρεθύμνου στη γραμμή των βολών και εμάς μόλις 3. Τα περίεργα σφυρίγματα  επηρέασαν τη συγκέντρωση των παικτών μας και έδωσε ψυχολογία στο Ρέθυμνο που ανέβασε την απόδοση προσπερνώντας με φόρα και φθάνοντας στο +15. Σε εκείνο το σημείο φάνηκε οι διαιτητές να "χαλαρώνουν" και να προσπαθούν να κρατήσουν τις ισορροπίες επιτρέποντας στον ΑΡΗ να κάνει το παιχνίδι του σε άμυνα και επίθεση. Μπελ και Χάρις έδωσαν το σύνθημα της αντεπίθεσης, ο ΜακΓκι συνέχιζε να δίνει λύσεις κάτω και από τις 2 ρακέτες και ο Τζόουνς που στο Α ημίχρονο ήταν άφαντος ξαφνικά φώναξε βροντερό παρών. Μέσα σε όλο αυτό είχαμε την πολύ καλή παρουσία του Φλιώνη που περιορίστηκε μόνο από τα ανύπαρκτα φάουλ που του φόρτωσαν και κάποια σημάδια αντίδρασης από τον Μποχωρίδη που παρά τα τραγικά του ποσοστά στο τέλος βοήθησε και αυτός για να ολοκληρωθεί η ανατροπή και να έρθει η νίκη. Συνολικά η ομάδα έδειξε ένα καλύτερο πρόσωπο που θα μπορούσε να ήταν κατά πολύ καλύτερο αν οι διαιτητές δεν μας φόρτωναν χωρίς λόγο με φάουλ, αν μπορούσε να αγωνισθεί και ο Βεργίνης ώστε να μείνει ακόμη λιγότερο χρόνο η μπάλα στα χέρια του Νταλό και αν φυσικά εκμεταλλευόμασταν λίγο καλύτερα τις κερδισμένες βολές. Ακόμη όμως και έτσι τα ξεσπάσματα των Τζόουνς, Μποχωρίδη και Χάρις  που σε άλλα παιχνίδια ήταν απλά ανύπαρκτοι ήταν αρκετά ώστε να δώσουν τις βοήθειες στους Μπελ, ΜακΓκι και Φλιώνη που σήμερα ήταν αρκετά καλοί και να έρθει η νίκη. Είναι φανερό ότι η ομάδα πατάει καλύτερα με τον Γ.Καστρίτη στον πάγκο και ότι προσπαθεί πλέον να παίξει μπάσκετ παρά τις δεδομένες αδυναμίες της. Και μόνο το ότι επιστρέψαμε από το -15 και διατηρήσαμε τη μικρή διαφορά 4-5 πόντων στο τέλος για περίπου 3.5' δείχνει ότι κάτι έχει αλλάξει. Η προσαρμογή του Τολιόπουλου και η γρήγορη επάνοδος του Βεργίνη εφόσον διατηρηθεί το μπαν κρίνεται απαραίτητη.

Πλέον η ομάδα αρχίζει να ξεμπλέκει από τις περιπέτειες  και αν καταφέρει και πάρει τη νίκη με το Λαύριο την επόμενη αγωνιστική αλλά και αυτή με τον Πανιώνιο μόνο με αυτοκτονία θα μπορεί να αγχωθεί. Ωστόσο τα αγωνιστικά προβλήματα παραμένουν όπως και το κυνήγι από τη διαιτησία. Για αυτό θα πρέπει ο Γ.Καστρίτης και οι παίκτες του να δουλέψουν σκληρά ώστε να παρουσιαστούν καλύτεροι στη συνέχεια αλλά και η διοίκηση να σταθεί στο ύψος της και να ενισχύσει την ομάδα. Επιτέλους ρε Αρειανάρα αρχίζουμε λίγο και ανασάνουμε!

ΥΓ. Ναι ο Χ.Παπαγεωργίου ήταν δίπλα στην ομάδα όπως θα έπρεπε να είναι από την αρχή της χρονιάς.

ΥΓ2. Πολύ κόμπλεξ ρε Σχοινά… πάρα πολύ…

ΥΓ3. Δηλαδή τώρα μέχρι το 23' περίπου που ήμασταν στο -15 θα έπρεπε να συγκληθεί άμεσα συνέλευση από τον Α.Σ. για να δούμε πως θα σωθεί η ομάδα αλλά με την λήξη του αγώνα το μόνο που χρειάζεται είναι η ηρεμία;

ΥΓ4. Κάθε αγώνα που βλέπουμε στην μετά Αγγέλου εποχή καταλαβαίνουμε πόσο κακό έκανε στον ΆΡΗ ο "τρέλαρχος". Και μόνο που ο Φλιώνης επί Καστρίτη είναι και επίσημα ο βασικός πόιντ γκάρντ της ομάδος βλέπουμε έναν διαφορετικό παίκτη. Όπως διαφορετικός είναι ο ΜακΓκι που το μόνο που τόσο καιρό άκουγε από τον πρώην προπονητή του ήταν ότι δεν ξέρει να βάζει βολές. Τελικά αυτό που στοίχισε φέτος ήταν η εμμονή του Γουλιέλμου στον "γκουρού" της προπονητικής.

ΥΓ5. Όσο λιγότερο Νταλό τόσο καλύτερη η ομάδα. Τόσο απλά!

ΥΓ6. Για τον κόσμο τα λόγια είναι περιττά. Ας ανοίξουν τα μάτια τους αυτοί που τολμάνε και του καταλογίζουν ευθύνες.

Με ανεβασμένο το ηθικό προχώρησε η προετοιμασία της ομάδος για το σημαντικό παιχνίδι κόντρα στο Ρέθυμνο. Η εκτός έδρας νίκη θα μας δώσει σημαντικό προβάδισμα σε περίπτωση που παραμείνουμε μέχρι το τέλος μπλεγμένοι σε δυσοίωνα σενάρια και για αυτό η ομάδα θα πρέπει με την εικόνα της να δείξει ότι η νίκη με τον  Ήφαιστο δεν ήταν τυχαία.

Με τον Βεργίνη να συνεχίζει να ταλαιπωρείται από τραυματισμό ο  Γ.Κάστριτης έχει ετοιμάσει τα πλάνα του για το αυριανό παιχνίδι χωρίς τον έμπειρο γκαρντ. Κάτι που σημαίνει ότι εκ των συνθηκών ο Τολιόπουλος θα πάρει χρόνο συμμετοχής και κάπως θα φανεί κατά πόσο θα μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα ή η μεταγραφή του ήταν απλά για στάχτη στα μάτια. Όσο σημαντική όμως και αν είναι η θέση του πόιντ γκαρντ η άμυνα ήταν αυτή μας έδωσε τη νίκη την περασμένη αγωνιστική και αυτή θα πρέπει να είναι και το όπλο μας κόντρα στο Ρέθυμνο. Ένα Ρέθυμνο που ως τώρα εκτός του εξαιρετικού σκόρερ Μπάρτ(ενός από τους διαθέσιμους ξένους το καλοκαίρι) δεν έχει να δείξει τίποτα άλλο. Κακή ομάδα που στηρίζεται αποκλειστικά σε έναν παίκτη τον οποίο αν καταφέρουμε να τον περιορίσουμε θα φθάσουμε στη νίκη.  Στην επίθεση τώρα μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε μιας και η βελτίωση σε αυτόν τον τομέα είναι αμυδρά αισθητή. Ναι μεν είδαμε περισσότερες ασίστ και αιφνιδιασμούς αλλά αν δεν δούμε και μια σχετική ευστοχία στα ελεύθερα σουτ και κάποιους παίκτες κλειδιά όπως ο Μποχωρίδης, ο Τζόουνς και ο Χάρις να πετυχαίνουν καλάθι μάλλον θα πρέπει να ελπίζουμε πάλι σε ιδιαίτερα χαμηλό σκορ.

Η βαθμολογική ανάσα που πήρε η ομάδα με τη νίκη επί του Ηφαίστου θα πρέπει να γίνει το ψυχολογικό ντοπάρισμα των παικτών μας για τα κρίσιμα παιχνίδια που ακολουθούν. Το Ρέθυμνο είναι μια μετριότατη ομάδα και αν καταφέρουμε να πάρουμε τη νίκη αύριο αλλά και στα 2 εντός έδρας που ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό θα έχουμε αποφύγει τις περιπέτειες . Διπλό μέσα στην Κρήτη ΑΡΗ ολέ ολέ!

ΥΓ. Πραγματικά αυτή η εμμονή μερικών με το να κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το καλάθι και να παρουσιάζουν τα πάντα ρόδινα είναι να σε τρελαίνει… Δηλαδή η λύση στο μπαν σχετίζεται με τη βαθμολογική μας θέση; Το ότι έχει πάρει τις μετοχές ένας μεγαλομέτοχος που όπως δηλώνει ο ίδιος δεν έχει χρήματα δεν είναι πρόβλημα; Και από πότε η ανησυχία του Αρειανού που εκφράζεται μέσω μελών του Α.Σ. με αίτημα για συνέλευση "αναστέλλεται" γιατί δεν βολεύει το "παρεάκι";

Με τον ΑΡΗ για πρώτη φορά φέτος να βγάζει την απαραίτητη ενέργεια στην άμυνα για σχεδόν 40' εγκλώβισε την ομάδα της Λήμνου και πήρε το πρώτο(!!!) ροζ φύλλο μέσα στην έδρα του! Καθάρισε το παιχνίδι ο Μπέλ στο Β ημίχρονο, καθοριστική και η παρουσία του ΜακΓκι που κυριάρχησε κάτω από τα καλάθια.

Σε ένα παιχνίδι όπου το βάρος του "πρέπει" ήταν ασήκωτο για την ομάδα μας, οι παίκτες του Γ.Καστρίτη έδειξαν την απαραίτητη αποφασιστικότητα από το ξεκίνημα του αγώνα και με άμυνα από γρανίτη αποσυντόνισαν εντελώς τους αντιπάλους τους. Κάτι που δεν το είχαμε δει σε κανένα παιχνίδι ως τώρα παρόλο που υποτίθεται ότι αυτή θα ήταν και η βάση του φετινού ΑΡΗ. Παράλληλα είδαμε να προσπαθούν να τροφοδοτηθούν οι ψηλοί κάτω από το καλάθι αλλά και να τρέχει η ομάδα με κάθε ευκαιρία στον αιφνιδιασμό. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα η διαφορά να φθάσει μέχρι το +19 χωρίς ωστόσο κανείς να μπορεί να νιώσει σιγουριά μετά τα όλα όσα ζήσαμε κόντρα σε Χολαργό και Κύμη. Η ομάδα στο Β ημίχρονο κόλλησε επιθετικά, ο Ήφαιστος προσπάθησε να κάνει την αντεπίθεση αλλά ο Γκάρι Μπελ με συνεχόμενα καλάθια διατήρησε την διαφορά σε διψήφια νούμερα και δεν χρειάστηκε καν να αγχωθούμε στο φινάλε. Αν και συνολικά κανείς δεν μπορεί να πει ότι ο ΑΡΗΣ εντυπωσίασε ή έκανε κάτι το ξεχωριστό αναμφίβολα είδαμε τεράστια προσπάθεια στο να εφαρμοσθούν τα βασικά. Από την τροφοδότηση των ψηλών, την εκμετάλλευση των μις ματς  όποτε μας δινόταν η ευκαιρία, τους αιφνιδιασμούς αλλά κυρίως την σκληρή άμυνα για σχεδόν ολόκληρο το παιχνίδι. Μέχρι και η κυκλοφορία της μπάλας περιφερειακά ήταν πολύ καλύτερη αν και η απίστευτη αστοχία των παικτών μας έξω από τα 6.75 την αχρήστευσε. Και όλα αυτά σε ένα ακόμη παιχνίδι όπου παίκτες κλειδιά όπως ο Μποχωρίδης, ο Τζόουνς και ο Χάρις τουλάχιστον επιθετικά δεν βλεπόντουσαν… Ελάχιστο χρόνο πήρε ο Τολιόπουλος σήμερα οπότε και θα περιμένουμε τα επόμενα παιχνίδια για να δούμε αν μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στην ομάδα.

Νίκη ανάσα σήμερα από έναν ΑΡΗ σαφώς πιο αποφασισμένο και μυαλωμένο σε σχέση με προηγούμενα παιχνίδια. Ωστόσο υπάρχει αρκετός δρόμος ακόμη μέχρι να ξεφύγουμε από αυτό το μαρτύριο και για αυτό η προσπάθεια των παικτών του Γ.Καστρίτη θα πρέπει να έχει και ανάλογη συνέχεια. Σήμερα είδαμε κάποια σημάδια βελτίωσης  αλλά τα περιθώρια βελτίωσης σε σχέση με ότι έχουμε παρακολουθήσει από την αρχή της χρονιάς είναι τεράστια. Και φυσικά όσο τα κομπιουτεράκια παραμένουν ανοιχτά για τους απαραίτητος υπολογισμούς  για την σωτηρία κανείς δεν θα πρέπει να αισθάνεται ήρεμος και ιδιαίτερα ο κ.Γουλιέλμος που περιμένουμε έστω και με καθυστέρηση να αποδειχθεί συνεπής στις εξαγγελίες του περί μπαν.

ΥΓ. Για τον κόσμο της ομάδος τα έχουμε ξαναπεί όσο και αν κάποιοι παρασύρονται και νομίζουν ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν ξεχειλίζει το Παλέ(ή το Κλ.Βικελίδης). Η στήριξη που παρέχει στην ομάδα και ιδιαίτερα στην φετινή ομάδα είναι μνημειώδης. Στην συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων θα υπήρχε μαζική αποχή. Επίσημη και ανεπίσημη.

Νέα οδυνηρή ήττα για την ομάδα μας που κατάφερε από το +17 υπέρ της στο Β ημίχρονο να ηττηθεί με -18! Πλέον η ομάδα βρίσκεται στη ζώνη του υποβιβασμού με τίποτα να δείχνει ότι με την παρούσα κατάσταση κάτι μπορεί να αλλάξει. Πέρα από τις δεδομένες αγωνιστικές αδυναμίες η ηττοπάθεια κυλάει πλέον στο αίμα των παικτών και αυτό φαίνεται αδύνατο να διορθωθεί.

Νευρικές μπήκαν και οι 2 ομάδες με τα καλάθια να μπαίνουν με το σταγονόμετρο. Ήταν φανερό ότι όποια έβρισκε τα σουτ θα κατάφερνε να ελέγξει και τον ρυθμό του αγώνα. Με τον Χάρις να πετυχαίνει κάποια συνεχόμενα μακρινά σουτ και τον ΜακΓκι να κυριαρχεί κάτω από τα καλάθια  ο ΑΡΗΣ πήρε κεφάλι στο σκορ και έμοιαζε να ελέγχει το παιχνίδι. Μάλιστα καθώς περνούσαν τα λεπτά η ομάδα ανέβασε και άλλο την απόδοση της με αποτέλεσμα η διαφορά να φθάσει στο +17 και όλα να δείχνουν ότι επιτέλους θα γευόμασταν την χαρά της νίκης. Σαν να βλέπαμε όμως τον αγώνα με τον Χολαργό σε επανάληψη ξαφνικά η ομάδα μπλόκαρε. Κάποια συνεχόμενα ανάποδα(ως εξωπραγματικά) σφυρίγματα των διαιτητών βραχυκύκλωσαν εντελώς τους παίκτες μας και ο γνωστός φετινός ηττοπαθής ΑΡΗΣ πήρε τη θέση του στο παρκέ.  Ο Καστρίτης όσο και αν προσπάθησε δεν μπόρεσε να βρει καμία λύση στην πίεση των αντιπάλων και η ομάδα αφέθηκε στις διαθέσεις της Κύμης που κατάφερε όχι απλά να γυρίσει το παιχνίδι αλλά να το τελειώσει και με το εμφατικό +18. Μια ήττα που για ακόμη μια φορά έδειξε το πόσο κακός σχεδιασμός έγινε το καλοκαίρι  όπου στήθηκε ομάδα χωρίς πόιντ γκαρντ και ηγέτη-σκόρερ και ένα σύνολο που ούτε για πλάκα δεν έχει το ψυχικό σθένος να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας ομάδος σαν τον ΑΡΗ. Προφανώς και ο νέος προπονητής αδυνατεί να βρει τις λύσεις και να εμπνεύσει τους παίκτες του να παίξουν δυνατά τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση… Ξέχασε τον Βεργίνη στον πάγκο, άφησε τον Χάρις αρκετή ώρα έξω ενώ είχε ρυθμό, ρίσκαρε χωρίς λόγο με τον Νταλό, επέμεινε αρκετά στον Μπέλ ενώ είχε χάσει την συγκέντρωση του.

Ανάξια οποιασδήποτε κριτικής η ομάδα και σήμερα. Αυτό δεν είναι ΑΡΗΣ και θα πρέπει άμεσα να αλλάξει. Ο προπονητής που έφερε μεγάλο μερίδιο ευθύνης έφυγε ώρα να ακολουθήσουν και οι επόμενοι. Και αν ο Δ.Γουλιέλμος αδυνατεί να κάνει τις αλλαγές που χρειάζονται ας κάνει στην άκρη μπας και επιτέλους ενεργοποιηθούν όλοι οι υπόλοιποι για να σωθεί η ομάδα. Από τους επώνυμους που χρόνια ήταν στο προσκήνιο μέχρι και τον απλό τον κόσμο που δεν είναι διατεθειμένος να δει την "ναυαρχίδα" του συλλόγου να βυθίζεται για το καπρίτσιο κάποιων παραγόντων και μερικών ουρανοκατέβατων σωτήρων.

ΥΓ. Όταν ένας 36χρονος προπονητής που αναλαμβάνει τον ΑΡΗ ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία μετά από ήττα από τον ουραγό της βαθμολογίας μοιράζει συγχαρητήρια αντί να κατεβάσει το κεφάλι και να μοιράσει συγνώμες τότε είναι ξεκάθαρο ότι δεν ξέρει που βρίσκεται.

ΥΓ2. Αφού δεν μπορείς να ενισχύσεις την ομάδα …βγάλε μετοχές στο σφυρί, κάνε κάλεσμα μέσω του Α.Σ. , ψάξε και παρακάλα αυτούς που "άδειασες" με το που έπεσες με το αλεξίπτωτο στον πλανήτη ΑΡΗ ή απλά ομολόγησε την αδυναμία σου να σώσεις την ομάδα. Οποιαδήποτε άλλη κίνηση θα θεωρεί έγκλημα εις βάρος της μεγαλύτερης ομάδος μπάσκετ στην Ελλάδα.

ΥΓ3. Ακούστηκε και αυτή η ερώτηση από φίλο της ομάδος στα ερτζιανά της πόλης "Μήπως μπορεί να γυρίσει ο Αγγέλου;" Πραγματικά ρε μάγκες... μερικοί δεν έχετε ιδέα τι είναι αυτό που παρακολουθείτε και πως ακριβώς παίζεται αυτό το παιχνίδι με την πορτοκαλί μπάλα.

ΥΓ4. Περισσότεροι από 200 φίλοι της ομάδος βρέθηκαν στην Χαλκίδα για να στηρίξουν αυτό το συνονθύλευμα που εκπροσωπεί τον ΑΡΗ μας... Και αυτόν τον κόσμο από την αρχή της χρονιάς τον έχουν πιάσει στο στόμα τους οι βασικοί υπεύθυνοι για αυτό το κατάντημα. Μπράβο ρε αλάνια για την κερκίδα και κουράγιο σε όλους μας.