Μούσκεμα τα έκανε για ακόμη μια φορά μέσα στη βροχή ο ΑΡΗΣ μας καταφέρνοντας να δεχθεί 4 γκολ από τον Λεβαδειακό και να χάσει τις όποιες ελπίδες είχε για την είσοδο στην τετράδα. Και μόνο ότι δέχθηκε 3 γκολ στην αντεπίθεση και 1 από κόρνερ καταδεικνύει το πόσο κακή ήταν η ομάδα μας. Τόσο κακή που δεν μπόρεσε ούτε καν να εκμεταλλευτεί την τύχη του με το αυτογκολ της ισοφάρισης. Έντονος ο εκνευρισμός του Ουζουνίδη με όσα είδε μέσα στο γήπεδο που έφυγε σκασμένος για τα αποδυτήρια. Ακόμη πιο έντονος ο εκνευρισμός του κόσμου που έδωσε δυναμικό παρών στη Λειβαδιά χωρίς όμως να καταφέρει να συγκινήσει τους παίκτες μας…

ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΛΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Τους ίδιους 11 με τον Παναθηναϊκό όπως ήταν αναμενόμενο επέλεξε ο Ουζουνίδης, ελπίζοντας σε μια ανάλογη εμφάνιση. Στην πράξη όμως είδαμε σχεδόν άλλη ομάδα. Με εξαίρεση τους Νταρίντα και Σιφουέντες που στα πρώτα 45’ είχαν μια συνέπεια και έντονη συμμετοχή στο παιχνίδι όλοι οι υπόλοιποι έμοιαζαν να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο. Ο Λεβαδειακός όποτε έτρεχε στους χώρους κατάφερνε να μας προκαλεί προβλήματα με τις αντιδράσεις της άμυνας μας να φαίνονται από νωρίς προβληματικές. Το 1-0 ήρθε από μια τέτοια φάση όπου η άμυνα μας πιάστηκε στον ύπνο και επέτρεψε εύκολα στους αντιπάλους μας να τρέξουν από τα πλάγια και να βγάλουν ανενόχλητοι μια παράλληλη με την εστία μας σέντρα για να καταλήξει τελικά στα δίχτυα στο 20’.  Σε ένα χρονικό σημείο όπου ο ΑΡΗΣ είχε αρχίσει να συμμαζεύει την εικόνα του και να διεκδικεί τα ηνία της αναμέτρησης. Κάτι που συνεχίστηκε και μετά το 1-0 με αποτέλεσμα έστω και με αυτογκολ να έρθει η ισοφάριση στο 29’. Στο χρόνο που απέμεινε μέχρι το ημίχρονο η ομάδα μας σε έπειθε ότι είχε βρει ρυθμό και θα έμπαινε στο Β ημίχρονο για να καθαρίσει γρήγορα γρήγορα τη νίκη.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ, ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ

Και ενώ μετά την ισοφάριση μπήκαμε στο Β μέρος με την ψυχολογία υπέρ μας μέσα σε λίγα λεπτά γκρεμίστηκαν τα πάντα. Μια εκτέλεση κόρνερ με τον παίκτη της Τρίπολης να σηκώνεται ανενόχλητος και να παίρνει την κεφαλιά στο κέντρο της άμυνας ήταν αρκετό για να μας υπενθυμίσει όλα τα κακώς κείμενα που μας ακολουθούν από την αρχή της χρονιάς. Η απογοήτευση από αυτό το γρήγορο και εύκολο 2-1 είχε και τις προεκτάσεις του. Μόλις 2’ αργότερα άλλη μια αντεπίθεση του Λεβαδειακού, άλλη μια κακή επιστροφή και αντίδραση του ΑΡΗ μας και άλλο ένα εύκολο γκολ για τους γηπεδούχους. Εκεί όσο και αν φώναζε ο Ουζουνίδης και προσπαθούσε να αλλάξει τα πράγματα στο μυαλό των παικτών μας είχε «κλειδώσει» η ήττα.  Μια ήττα που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Φετφατζίδη δεν μπορούσε να αποφευχθεί. Το 4^ο γκολ του Λεβαδειακού με μια ακόμη αντεπίθεση επισφράγισε το σημερινό ναυάγιο.

ΑΛΛΟΣ ΑΡΗΣ, 7 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ…

‘Ανευρα τρεξίματα, κακές τοποθετήσεις ακόμη πιο κακές αντιδράσεις από όλη την μεσοαμυντική μας γραμμή. Η ευκολία με την οποία επιτρέπαμε στους αντιπάλους μας να γίνονται απειλητικοί είχε να κάνει 100% με την έλλειψη συγκέντρωσης. Πάντα η άμυνα μας έμοιαζε ανοργάνωτη, πάντα ο παίκτης που έπρεπε να τρέξει ξεκινούσε με χαρακτηριστική καθυστέρηση. Ενώ στην επίθεση είχαμε τις φάσεις που μπορούσαμε να σουτάρουμε για το γκολ αλλά έλειπε αυτός που θα το τολμούσε. Δεν γίνεται να φθάνεις 2-3 φορές σε πλεονεκτική θέση στη μεγάλη περιοχή, να αλλάζεις πασούλες και κανείς να μην σουτάρει. Ναι είναι σημαντικό το σουτ να γίνει υπό καλές προϋποθέσεις αλλά αν δεν σουτάρεις δεν θα σκοράρεις. Προφανώς και ο προπονητής έχει μερίδιο ευθύνης και για την πνευματική ετοιμότητα των 11 που επέλεξε αλλά πως μπορείς να χρεώσεις στον προπονητή την σημερινή ήττα μόλις 7 ημέρες μετά τον θρίαμβο επί του Παναθηναϊκού; Σε αυτόν όμως σίγουρα «χρεώνεται» η προσπάθεια εξεύρεσης λύσης. Καλά τα λέει, δείχνει να αντιλαμβάνεται το τι ακριβώς συμβαίνει. Το ζητούμενο είναι αν μπορεί να το αλλάξει.

ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ 5^ης ΘΕΣΗΣ

Ψυχρολουσία, πισωγύρισμα, απογοήτευση….  Η ίδια ενδεκάδα που πάτησε τον φορμαρισμένο Παναθηναϊκό, κόντρα σε έναν πιο αδύναμο αντίπαλο τα έκανε όλα λάθος και διασύρθηκε. Δεν μπορούσε να τρέξει, δεν μπορούσε να σκεφθεί, δεν μπορούσε να λειτουργήσει ως σύνολο σχεδόν σε κανένα σημείο του αγώνα. Ούτε καν η βροντερή παρουσία του κόσμου της ομάδας που χόρευε στη βροχή δεν ήταν ικανή για να τους αφυπνίσει. Η μάχη για την τετράδα κάπου εδώ χάθηκε. Υπάρχει όμως και ο στόχος της Ευρώπης. Αφήνουμε την απογοήτευση στην άκρη και συνεχίζουμε.

ΥΓ. Αν με τα πριμ δεν γίνεται δουλειά ας δοκιμάσει ο Κάρυ και τα πρόστιμα.

ΥΓ2. Δεν μας πάει το παιχνίδι με βροχή... τραγελαφικό αλλά αληθινό. 

Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας στη Λαμία που κατάφερε να κερδίσει τον κακό του δαίμονα με 2-0! Την παράσταση έκλεψε ο συνήθης ύποπτος Λορέν Μορόν με τα 2 γκολ αλλά και ο Μεντίλ που σέρβιρε το πρώτο γκολ αλλά και είχε μια συνολικά εξαιρετική παρουσία! Πιο απελευθερωμένη η ομάδα χωρίς το «πρέπει» να περάσει η μπάλα από τα πόδια του Μανού Γκαρθία ωστόσο δυσκολεύτηκε αρκετά στο να δημιουργήσει ευκαιρίες.

ΕΙΧΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΥΣΙΑ

Με στόχο να ελέγξει το παιχνίδι από το ξεκίνημα είχε ο ΑΡΗΣ μας και σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε. Η Λαμία σε ένα μόνιμο παθητικό ρόλο απλά έψαχνε ένα λάθος μπας και καταφέρει να βγει μπροστά. Το πρόβλημα όμως για ακόμη μια φορά ήταν η αργή κυκλοφορία και η έλλειψη δημιουργίας όποτε φθάναμε έξω από την περιοχή του αντιπάλου. Ποτέ δεν προσπαθήσαμε να παίξουμε γρήγορα, πάντα κάποιος έπαιρνε την απόφαση να παγώσει το ρυθμό και να γυρίσει τη μπάλα πίσω ακόμη και αν είχε διάπλατο τον δρόμο μπροστά ή οι συμπαίκτες του ήδη είχαν κάνει τη σωστή κίνηση. Η καλά οργανωμένη άμυνα της Λαμίας έκανε εύκολα τη δουλειά της και κάπως έτσι έληξε το πρώτο ημίχρονο με τα σουτ των Νταρίντα, Μόντσου και Μορόν να μην βρίσκουν στόχο.

ΑΝΕΒΑΣΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ!

Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα μπήκε πιο δυνατά με τον Φετφατζίδη από τη δεξιά πλευρά να συνεχίζει να ταλαιπωρεί την άμυνα της Λαμίας και τον Μεντίλ από την αριστερή πλευρά να τρέχει ασταμάτητα και να αποτελεί μια μόνιμη απειλή. Στο 66΄ ο Μόντσου που είχε διαβάσει το παιχνίδι του Μεντίλ του έβγαλε μια εξαιρετική κάθετη πάση και αυτός με απίστευτη ταχύτητα υποδέχθηκε τη μπάλα έβγαλε την τέλεια σέντρα στον Μορόν και ο Ισπανός με ιδανικό τρόπο κάρφωσε τη μπάλα στα δίχτυα! Η πλάστιγγα της νίκης έγερνε για τα καλά προς την πλευρά μας αλλά απέναντι στη Λαμία με το σκορ στο 1 γκολ δεν μπορείς να είσαι ήρεμος. Όταν όμως ο Μορόν έχει κέφια μπορείς! Αφού πρώτα Σαβέριο, Ζαμόρα και Νταρίντα έχασαν ξανά και ξανά τα άχαστα, ήρθε η σειρά του Ισπανού με μια μαγική προσωπική ενέργεια να χορέψει την άμυνα της Λαμίας και να πλασάρει ιδανικά για το 0-2! Στα τελευταία 15’ της αναμέτρησης χάθηκαν πολλές ευκαιρίες και για ένα τρίτο γκολ ενώ στο 88’ η Λαμία έμεινε και με 10 παίκτες μετά την αγκωνία του Φουρτάδο στον Βέλεθ.

ΠΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ

Δύσκολα να ξεχάσουμε πόσες φορές έχουμε παρακολουθήσει τέτοια παιχνίδια όπου στην μια από τις 2 φορές που περνάει το κέντρο ο αντίπαλος να βρίσκει δίχτυα. Σήμερα ευτυχώς δεν έγινε αυτό. Δεν έγινε γιατί ο ΑΡΗΣ δεν επέτρεψε στη Λαμία να σκεφθεί ότι μπορεί να απειλήσει. Ήταν σωστά στημένος και κρατούσε με ευκολία την μπάλα ακόμη και όταν οι αντίπαλοι μας πίεζαν. Ο Γκαρθία απουσίαζε και δεν έψαχνε όλη η ομάδα τον τρόπο να τον βρει και να τον συνδυαστεί μαζί του. Είδαμε τις πτέρυγες επιτέλους να συμμετέχουν στο παιχνίδι με τον Φετφατζίδη να θυμίζει κάτι από τα παλιά. Ενώ και στα αριστερά αν και ο Σίστο ήταν από τους χειρότερους, ο Μεντίλ(που μπήκε από σπόντα λόγω τραυματισμού του Φρίντεκ στο 5’) ήταν ασταμάτητος και κάλυπτε όλη την πλευρά με τεράστια ευκολία. Φάσεις σαν και αυτή του 0-1 κάναμε άλλες 5 στο παιχνίδι. Δεν έγιναν όλες γκολ αλλά αυτές οι προσπάθειες έλειπαν στα προηγούμενα παιχνίδια γιατί τα πάντα έπρεπε να περάσουν από τον άξονα. Πέρα του Μορόν και τον Μεντίλ που ξεχωρίσαν κανείς δεν μπορείς να πεις ότι έκανε κάτι το σπουδαίο. Όλοι όμως μαζί είχαν έναν ενεργό ρόλο και συμμετοχή στο παιχνίδι. Και αυτό ίσως είναι η παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Για τη συνέχεια όπου περιμένουμε να δούμε και άλλους παίκτες σαν τον Μεντίλ να μπαίνουν και να κάνουν τη διαφορά.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΚΑΙ ΕΝΕΣΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Με τον Λορέν Μορόν να σκοράρει 2 φορές και τον Μεντίλ να οργώνει την αριστερή πλευρά και να δίνει την ασίστ για το πρώτο γκολ, ο ΑΡΗΣ επέστρεψε στις νίκες ύστερα από περίπου 1.5 μήνα! Κατάφερε να ξεπεράσει τις απουσίες του, το κακό φεγγάρι και επιτέλους να εξαργυρώσει τη βελτίωση του Β ημίχρονου με 2 γκολ.  Σημαντική νίκη για την ομάδα μας σε ένα χρονικό σημείο όπου όλα έμοιαζαν δυσοίωνα . Όχι ότι με αυτή τη νίκη ξαφνικά έστρωσαν όλα αλλά σίγουρα βοηθάει τόσο βαθμολογικά όσο και ψυχολογικά. Μετά τις «δυνατές» αποχωρήσεις αναμένουμε και την ανάλογη ενίσχυση.

Με μια αδικαιολόγητη κακή παρουσία στο Β ημίχρονο  ο ΑΡΗΣ με συνοπτικές διαδικασίες πέταξε ότι έχτισε στα πρώτα 45’  και το προβάδισμα με 0-1 και γνώρισε την ήττα από τον Αστέρα Τρίπολης. Όσο και αν άρεσε η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο, η εικόνα της στην επανάληψη και ο τρόπος που διαχειρίστηκε το παιχνίδι διέγραψε τα πάντα. Προσπάθησε ο Ουζουνίδης να αλλάξει τα πράγματα αλλά οι παίκτες του είχαν διαφορετική γνώμη.

ΠΗΡΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΒΡΟΧΗ

Λίγα λεπτά χρειάστηκαν οι παίκτες και των 2 ομάδων για να «ζυγίσουν» το βρεγμένο γήπεδο και να αρχίσουν να ψάχνουν το γκολ. Τα κόλπα της μπάλας και το ολισθηρό χορτάρι επέτρεπε στις 2 ομάδες έστω και με άναρχο τρόπο να βγαίνουν μπροστά και να ψάχνουν το γκολ. Ο Σίστο μόλις στο τρίτο λεπτό πρόσθεσε στο παλμαρέ του άλλη μια διπλή ευκαιρία από αυτές που δεν χάνονται. Λίγα λεπτά αργότερα ευτυχώς και ο Καλτσάς τον μιμήθηκε χάνοντας και αυτός με τη σειρά του το άχαστο. Στη συνέχεια οι παίκτες μας ανέβασαν αισθητά την απόδοση τους, έμοιαζαν να είχαν αντιληφθεί στο απόλυτο τις ιδιαιτερότητες του γηπέδου και με σωστή πίεση και εξαιρετικό passing game πήραν τον έλεγχο του αγώνα. Ο Σαβέριο πέταξε άλλη μια καλή ευκαιρία στο 27΄ αλλά λίγα λεπτά αργότερα ο Σίστο έβγαλε την ασίστ και ο Ζαμόρα με μια εξαιρετική γυριστή κεφαλιά έγραψε το 0-1! Το εντυπωσιακό πέρα από το προβάδισμα ήταν ότι ο ΑΡΗΣ μετά το γκολ όχι μόνο δεν οπισθοχώρησε αλλά συνέχισε να κυριαρχεί μέσα στο γήπεδο.

ΜΟΥΣΚΕΨΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ

Με την αίσθηση ότι ο ΑΡΗΣ θα βρει αργά ή γρήγορα και 2^ο γκολ μπήκαμε στα αποδυτήρια, με έναν εντελώς διαφορετικό ΑΡΗ βγήκαμε. Ότι εντυπωσιακό είχαμε δει στα πρώτα 45’ όσο κυλούσε ο χρόνος έμοιαζε με μακρινή ανάμνηση. Αδικαιολόγητη οπισθοχώρηση, λάθη επί λαθών και ο απόλυτος αποσυντονισμός στα μετόπισθεν. Χαρακτηριστική η φάση της ισοφάρισης του Αστέρα στο 59’ με την άμυνα σχεδόν παραταγμένη να περιμένει την παράλληλη σέντρα και τελικά όταν γίνεται αυτή να παραμένει αδρανής. Ο Μανού Γκαρθία έχασε μοναδική ευκαιρία για να μας βάλει ξανά μπροστά και από εκείνο το σημείο και μετά… είδαμε κόπωση μόνο στους δικούς μας παίκτες και ένα ακόμη πιο καταπονημένο γήπεδο που αποτελούσε πρόβλημα μόνο για εμάς! Ο Αστέρας πατούσε ολοένα καλύτερα και χωρίς να χρειαστεί να πιέσει ή να δημιουργήσει αρκετές ευκαιρίες βρήκε με ένα μακρινό γέμισμα και μια απίθανη κεφαλιά του Μακέντα και το 2^ο γκολ στο 76’ . Η έλλειψη αντίδρασης στα εναπομείναντα λεπτά ήταν το κερασάκι μιας άνοστης τούρτας.

ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ;

Πόσο εύκολο είναι να διαχωρίσεις το παιχνίδι σε Ά και Β ημίχρονο όταν το έχεις χάσει για να μοιραστείς τον ενθουσιασμό σου για τον ΑΡΗ των πρώτων 45’; Τους έψησε ο Ουζουνίδης, είναι η διαφορετική φιλοσοφία με τον Μάντζιο; Η ομάδα πάντως είχε ότι χρειαζόταν ένα παιχνίδι στην βροχή. Δύναμη, μυαλό και πλάνο! Με 0-1 πήγε στο ημίχρονο και με μια παρουσία που δεν χωρούσε αμφισβήτηση. Τι έγινε στο Β ημίχρονο μόνο οι ίδιοι οι παίκτες μπορούν να μας το πουν. Υπήρξε κάποια οδηγία διαφορετική από το πρώτο που άλλαξε τα πάντα ή υπήρξε κάτι άλλο; Τι να σου κάνει ο Ουζουνίδης; Ναι η είσοδος του Σιφουέντες δυσκόλεψε τα πράγματα μιας και μέχρι να συνηθίσει το γήπεδο χάθηκε το παιχνίδι… Ωστόσο δεν ήταν μόνο ο Σιφουέντες το πρόβλημα μιας και όλοι είτε λίγο είτε πολύ ο καθένας ξεχωριστά έμοιαζε αγνώριστος σε σχέση με τα πρώτα 45’. Φταίνε οι παίκτες; Φταίει ο προπονητής; Φταίει η έλλειψη εσωτερικού ανταγωνισμού; Ευθύνη του Ουζουνίδη πάντως είναι να βρει τι φταίει και να το διορθώσει.

ΑΓΝΩΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ, ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΚΕΡΑΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Αποφασισμένος να γκρεμίσει ότι έχτισε στα πρώτα 45’ μπήκε στο Β ημίχρονο και για κακή μας τύχη το κατάφερε μια χαρά… Κυρίαρχος στο γήπεδο και με 0-1 προβάδισμα μπήκε στα αποδυτήρια, δεν βγήκε όμως ποτέ στο Β ημίχρονο και στο τέλος δεν έμεινε ούτε ο βαθμός της ισοπαλίας. Από τα μπράβο του πρώτου ημιχρόνου, στο «τι βλέπουμε πάλι Θεέ μου» του Β ημιχρόνου. Κρίμα μιας και αυτοί οι 3 βαθμοί ήταν ιδιαίτερα σημαντικοί και θα επέτρεπαν στην ομάδα να παραμείνει πολύ κοντά στην κορυφή, στον νέο μας προπονητή να δουλέψει με λιγότερη πίεση αλλά και σε όλους μας να κάνουμε πιο ευχάριστες γιορτές.

ΥΓ. Από την μια οι μεταπτώσεις στην απόδοση που  σε τρελαίνουν, από την άλλη η έλλειψη αντίδρασης όταν βρίσκεσαι με την πλάτη στο σκορ που σε ισοπεδώνει.

Το παρθενικό γκολ του Μάγιο στο 14’ και το εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Μορόν στο 36’ ήταν αρκετά για να μας χαρίσουν τους 3 βαθμούς. Προσπάθησε να αντιδράσει ο Ατρόμητος, μείωσε το σκορ με πέναλτι αλλά στη συνέχεια δεν απείλησε ούτε μια φορά. Επιστροφή στις νίκες για τον ΑΡΗ μας μετά τα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα σε ένα σημείο του πρωταθλήματος που έψαχνε τους 3 βαθμούς σαν οξυγόνο.

ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Ο Ατρόμητος θέλησε να αιφνιδιάσει ο ΑΡΗΣ όμως έδειχνε να πατάει καλά στο ξεκίνημα. Το κέντρο παρά την απουσία του Σιφουέντες λειτουργούσε καλά και ο ΑΡΗΣ χάρη στην σωστή κυκλοφορία της μπάλας ήταν η ομάδα που είχε τον έλεγχο του αγώνα. Σε μια από τις πρώτες φάσεις που η ομάδα είχε ανέβει ψηλά ο Μάγιο μάζεψε το διώξιμο της άμυνας του Ατρομήτο, πήρε τον χώρο που του έδωσαν και με ένα μακρινό συρτό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ένα γκολ που απελευθέρωσε την ομάδα και της έδωσε την ψυχολογική ώθηση που έψαχνε στην αποψινή αναμέτρηση.

ΕΠΑΙΞΕ ΜΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, ΒΡΗΚΕ 2^Ο ΓΚΟΛ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΛΕΙΔΩΣΕ

Έχοντας περισσότερη αυτοπεποίθηση οι παίκτες μας μετά το 1-0 προσπάθησαν δίνοντας χώρο στους αντιπάλους μας να χτυπήσουν στην αντεπίθεση. Σε μια τέτοια κατάσταση ο Μανού, Μορόν και Νταρίντα συνδυάστηκαν ωραία και ο Τσέχος ανατράπηκε λίγο πριν στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Ο Μορόν ψύχραιμος από τα 11 βήματα έκανε το 2-0 και κάπου εκεί η νίκη άρχισε να γέρνει για τα καλά προς την πλευρά μας. Στο 44΄ήταν η μεγάλη στιγμή του Σαβέριο για να κλειδώσει τη νίκη το τελείωμα του όμως δεν ήταν ανάλογο της όλης εξαιρετικής προσπάθειας και η μπάλα κατέληξε έξω.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΟΥ

Από την μεγάλη ευκαιρία του Σαβέριο στο τέλος του Ά ημιχρόνου μέχρι και το ενθουσιώδες ξεκίνημα του Β ημιχρόνου ο ΑΡΗΣ έδειχνε άνετος και ωραίος να καλπάζει προς τη νίκη. Μια ανύποπτη φάση και ένα χέρι-πέναλτι από τον Βέλεθ μόλις στο 52’ ήταν αρκετό για να του χαλάσει το μυαλό. Ο Ατρόμητος μείωσε και παράλληλα γέμισε με άγχος το σύνολο του Άκη Μάντζιου. Για περίπου 40’ μέχρι τη λήξη του αγώνα ο ΑΡΗΣ αρκέστηκε στη διαχείριση του σκορ. Χωρίς διάθεση να βγει μπροστά και με μπόλικο φόβο για τα μετόπισθεν παρόλο που ο Ατρόμητος αδυνατούσε να γίνει απειλητικός. Δεν υπήρξε δύσκολη στιγμή μέχρι το τελικό σφύριγμα και έστω και με αυτόν τον αγχωτικό τρόπο ήρθε η νίκη.

ΑΓΧΩΘΗΚΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ

Αποτελεσματικός ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε χωρίς να αγχωθεί. Ο Άκης Μάντζιος στις δηλώσεις του δεν έκρυψε ότι άπαντες στην ομάδα ένιωθαν απίστευτη πίεση και ήθελαν διακαώς αυτή την νίκη. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα μέσα στο γήπεδο. Ο ΑΡΗΣ ήταν η καλύτερη ομάδα, δεν πανικοβλήθηκε ούτε για μια στιγμή όσες φορές δέχθηκε πίεση, είχε πιο ουσιαστικές ευκαιρίες και όταν αποφάσιζε να βγει μπροστά έφθανε στην αντίπαλη περιοχή με ευκολία. Ξαφνικά όμως όλα τα παραπάνω τα έδωσε μια κλωτσιά και τα πέταξε στην άκρη. Έτσι απλά ξαφνικά η ομάδα αποφάσισε να κρατήσει αυτό το σκορ  αποκλειστικά παίζοντας άμυνα. Όχι κακή άμυνα, όχι διωξίματα πανικού αλλά άμυνα. Ούτε έτσι μπόρεσε να κάνει κάτι ο Ατρόμητος αλλά αυτή η συμπεριφορά της ομάδας μας είναι και το μεγάλο πρόβλημα με τις μικρομεσαίες ομάδες. Προφανώς το βάρος για αυτή την συμπεριφορά πέφτει στον Μάντζιο. Όταν όμως έρχονται οι βαθμοί ακολουθούν και τα υπόλοιπα. Στα θετικά πέρα της νίκης και η χρησιμοποίηση κάποιων παικτών που ήταν παραγκωνισμένοι. Όχι ότι πρόλαβαν να δείξουν κάτι αλλά ήταν μια αρχή.

ΧΤΙΖΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ

Σε ένα άδειο Κλ.Βικελίδης ο ΑΡΗΣ μας χάρη στο ωραίο σουτ του Μάγιο και το εύστοχο πέναλτι του Μορόν κέρδισε τον Ατρόμητο με 2-1 και επέστρεψε στις νίκες! Συγκεντρωμένος και αποτελεσματικός ο ΑΡΗΣ …μέχρι να τον πνίξει το άγχος και να μπει σε μια βασανιστική διαδικασία από μόνος του για περίπου 40’. Ευτυχώς δεν το πλήρωσε και πήρε τους 3 βαθμούς που είχαμε τόσο ανάγκη. Τέλος καλό όλα καλά αλλά μπορούμε και καλύτερα! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Δεν παρεκκλίνει ούτε σπιθαμή ο ΑΡΗΣ μας από την πορεία που έχει χαράξει και σκοράροντας 3 φορές κατάφερε να ξεπεράσει και το εμπόδιο του μαχητικού Λεβαδειακού. Ένα αποτέλεσμα που μας διατηρεί στην κορυφή και μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε! Σουλεϊμάνοφ, Μόντσου και Μορόν τα 3 γκολ, ισοφάρισε προσωρινά ο πολύ καλός Ζίνι που ταλαιπώρησε αρκετά την άμυνα μας. Βροντερό παρών από τον κόσμο που από παιχνίδι σε παιχνίδι αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερο τη φετινή προσπάθεια.

ΜΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Η διαχείριση δυνάμεων ήταν το πρώτο ζητούμενο για τον Μάντζιο σε αυτή την τριάδα αγώνων και αυτό ακριβώς έκανε με 6 αλλαγές σε σχέση με την ενδεκάδα που αγωνίσθηκε απέναντι την ΑΕΚ, με το δίδυμο των στόπερ Φαμπιάνο-Βέλεθ να αγωνίζεται για πρώτη φορά μαζί. Πιο ορεξάτος φάνηκε να μπαίνει στο παιχνίδι ο Λεβαδειακός, με τον ΑΡΗ μας όμως να παρουσιάζεται συγκεντρωμένος από τη σέντρα. 9’ παιχνιδιού και ο Μάγιο με μια πολύ καλή σέντρα στο πρώτο δοκάρι έδωσε την ευκαιρία στον Σουλεϊμάνοφ με ωραία κεφαλιά να ανοίξει από νωρίς το σκορ! Το γρήγορο προβάδισμα οδήγησε τον Λεβαδειακό από νωρίς να βγει μπροστά και να ψάξει την ισοφάριση. Τα ανεβάσματα των αντιπάλων μας προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ο Μανού Γκαρθία που έβγαλε σε περίοπτη θέση τον Σιφουέντες για να κάνει το 2-0 χωρίς όμως να καταφέρει να τελειώσει την φάση. Και όταν δεν εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες σου ακολουθεί συνήθως η τιμωρία… με τον Ζίνι αυτή τη φορά στην κατάλληλη θέση για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα από την παράλληλη σέντρα του Τσάπρα.

Η ΒΟΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΣΟΥ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ

Μόλις 4’ πέρασαν από το γκολ της ισοφάρισης και ο Μόντσου μετά από ένα «καυγαδάκι» με τον Σουλεϊμάνοφ για το ποιος θα εκτελέσει το φάουλ έδειξε γιατί είχε πεισμώσει να το σουτάρει ο ίδιος. Με ένα άπιαστο σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα και έδωσε ξανά το προβάδισμα στην ομάδα μας. Μάλιστα τα πειράγματα μεταξύ Σουλεϊμάνοφ και Μόντσου μετά το γκολ έδειξαν και το ωραίο κλίμα που υπάρχει μεταξύ των παικτών μας.

ΕΨΑΞΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΒΡΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΒΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ

Παρά το 3-1 ο Λεβαδειακός συνέχισε να ανεβαίνει ψηλά και να ψάχνει το γκολ χωρίς όμως να δημιουργεί ουσιαστικές φάσεις. Αντιθέτως η ομάδα που είχε οπισθοχωρήσει με το που έπαιρνε την μπάλα ξεκινούσε άμεσα την αντεπίθεση με τις περισσότερες φορές παρά τις καλές προϋποθέσεις η τελευταία πάσα ήταν πάντα λάθος. Τελικά μια από τις κούρσες του αρκετά καλού σήμερα Σίστο κατέληξε σε πάσα προς τον Μόντσου στο ύψος του πέναλτι με τον αμυντικό του Λεβαδειακού να τον κατεδαφίζει προτού προλάβει να σουτάρει. Ο Τζήλος έδειξε την παράβαση και ο Μορόν με ψυχραιμία έγραψε στο 63’ το τελικό 3-1! Λίγο έλειψε να πετύχουμε και 4^ο γκολ αλλά οι ευκαιρίες των Σίστο και Μορόν δεν είχαν ευτυχή κατάληξη και το γκολ του Νταρίντα ξεκίνησε από χέρι του Σίστο.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΣΟ ΚΑΛΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν ήταν πολύ καλή η εμφάνιση του Λεβαδειακού που μας έδινε την αίσθηση ότι δεν ήμασταν όσο καλοί έπρεπε ή όντως και σήμερα παίξαμε μια ταχύτητα κάτω από τα στάνταρ μας. Αν όμως δεν μείνουμε στο όνομα και την βαθμολογική θέση του αντιπάλου τότε μάλλον θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με την εικόνα της ομάδας μας. Η άμυνα παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο μαρκάρισμα του Ζίνι κατάφερε να βρει λύσεις, καλύπτοντας μάλιστα και τους τραυματισμούς των 2 στόπερ που ξεκίνησαν στο αρχικό σχήμα. Και στην επίθεση παρά τις πολλές λάθος πάσες και άσχημα τελειώματα καταφέραμε να βρούμε 3 γκολ και να δημιουργήσουμε τουλάχιστον άλλες 3 κλασσικές ευκαιρίες. Και όταν χωρίς άγχος καταφέρνεις να παίρνεις αυτό που θέλεις με τη συμβολή παικτών που περιμένεις να ανεβάσουν την απόδοση τους όπως οι Σουλεϊμάνοφ, Μάγιο, Σίστο και Μόντσου,  τότε το πρόσημο είναι με βεβαιότητα θετικό. Ο Άκης Μάντζιος τόσο στο κοουτσάρισμα του όσο και στις δηλώσεις του μοιάζει πέρα από προσγειωμένος και απόλυτα σίγουρος για τις επιλογές του και τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ. Η ομάδα όχι μόνο παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει αλλά σιγά σιγά «φορμάρει» ολοένα και περισσότερους παίκτες. Και σε αυτή τη χρονιά όπως εξελίσσεται θα τους χρειαστείς όλους!

ΕΜΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΑΓΕΥΕΙ

Όταν σε παιχνίδια σαν το σημερινό όπου φεύγεις με την απορία αν ήμασταν καλοί ή όχι κόντρα στον αξιόμαχο Λεβαδειακό, έχεις πετύχει 3 γκολ, έχεις δημιουργήσει κάμποσες ευκαιρίες, δεν έχεις πτοηθεί από τους τραυματισμούς των 2 βασικών σου στόπερ και έχεις πάρει ένα ακόμη τρίποντο χωρίς άγχος τα λόγια είναι περιττά. Ο Μάντζιος και οι παίκτες του έχουν χτίσει αυτοπεποίθηση και ακόμη και όταν δεν κάνουν τα μαγικά τους, παίρνουν αυτό που θέλουν! Το γεμάτο Κλ.Βικελίδης και η χαρά του κόσμου που ξεχειλίζει είναι ένα ακόμη επίτευγμα αυτής της ομάδας που απολαμβάνει την μοναξιά της κορυφής για ακόμη μια αγωνιστική. ΕΤΣΙ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Με τον Λορέν Μορόν να ξεδιπλώνει τις αρετές του στο γήπεδο και να σκοράρει για άλλο ένα παιχνίδι ο ΑΡΗΣ πήρε τον βαθμό της ισοπαλίας στο ΟΑΚΑ. Απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που είχε στοχεύσει το συγκεκριμένο παιχνίδι αλλά στην πράξη δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο. Όπως και ο ΑΡΗΣ μας που όμως εξαρχής έπαιζε για 2 αποτελέσματα και κατάφερε χωρίς να εντυπωσιάσει τελικά να πάρει το Χ.

Η ΦΛΥΑΡΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ

Έναν παθιασμένο Παναθηναϊκό που σε υψηλή ένταση θα διεκδικήσει τη νίκη-ανάσα κόντρα στην ομάδα μας περιμέναμε αλλά στην πράξη είδαμε μια ομάδα με ψυχραιμία, υπομονή και ιδιαίτερη προσοχή να προσπαθεί να γίνει απειλητική. Ίσως αυτός να ήταν και ο λόγος που οι παίκτες του Άκη Μάντζιου δεν άσκησαν υψηλή πίεση και περίμεναν υπομονετικά το λάθος του αντιπάλου για να χτυπήσουν στην αντεπίθεση. Το τέμπο όμως που είχαν δώσει οι γηπεδούχοι και η δική μας διστακτικότητα διαμόρφωσαν ένα κάκιστο πρώτο ημίχρονο όπου καμία ομάδα δεν έδειχνε ικανή να σκοράρει. Κόντρα όμως σε αυτή την εικόνα ο Τετέ βρέθηκε συγκυριακά σε θέση βολής και έκανε το 1-0. Σημαντικό προβάδισμα κόντρα στη ροή του αγώνα μιας και το 0-0 θα ήταν και το πιο δίκαιο αποτέλεσμα για τα πρώτα 45’.

ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΛΟΡΕΝ ΜΟΡΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ

Το ξεκίνημα του Β ημιχρόνου δεν καλό και ήταν φανερό ότι ο ΑΡΗΣ θα έπρεπε να αλλάξει αρκετά στοιχεία στον τρόπο που αγωνιζόταν ώστε να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Η είσοδος του Σαβέριο και του Χουάνκαρ στη θέση του Σίστο και του Φρίντεκ άλλαξαν την εικόνα μας. Ξαφνικά ο ΑΡΗΣ έγινε πιο δραστήριος, είχε καλύτερες επιλογές και γινόταν ολοένα και πιο επικίνδυνος θυσιάζοντας κατά κάποιο τρόπο την συγκέντρωση του στην άμυνα και δίνοντας την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να φθάσει κοντά και σε ένα δεύτερο γκολ. Με το σκορ στο 1-0 δεν υπήρχαν δεύτερες σκέψεις για το αν έπρεπε να βγούμε ή όχι στην επίθεση. Η ομάδα πήρε τα ρίσκα της, χτύπησε κυρίως από την αριστερή πλευρά και βρήκε το γκολ της ισοφάρισης από τον Λορέν Μορόν στο 72’! Ο Σιφουέντες πήρε την μπάλα στο κέντρο, έβγαλε ωραία στον Σαβέριο που έστρωσε την μπάλα στον Μορόν για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα με ένα ωραίο σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής. Στα λεπτά μέχρι τη λήξη ο Παναθηναϊκός έφθασε κοντά στο γκολ αλλά ο Κουέστα και ο Φαμπιάνο καθάρισαν τις επικίνδυνες φάσεις και κράτησαν το 1-1 μέχρι το τέλος.

ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕ

Ότι και αν ειπώθηκε πριν ή και μετά τον αγώνα η εικόνα της ομάδας από την πρώτη σέντρα έδειχνε ότι το μυαλό της ήταν στο να μην χάσει. Κάτι που όπως φάνηκε επηρέασε όλη την λειτουργία της ομάδας και ιδιαίτερα τους παίκτες του κέντρου που σε αντίθεση με προηγούμενα παιχνίδια απέφευγαν να προωθούν το παιχνίδι μπροστά. Ίσως και η προσέγγιση του Παναθηναϊκού που ήταν ιδιαίτερα υπομονετικός και προσεκτικός στο παιχνίδι του να μας αιφνιδίασε. Το «ρεπορτάζ» από την Αθήνα έλεγε ότι ο Παναθηναϊκός θα τα έδινε όλα για όλα οπότε μάλλον και ο Μάντζιος περίμενε περισσότερη πίεση και πιο πολλά ανεβάσματα από τους αντιπάλους μας, κάτι που ίσως να μας έδινε την ευκαιρία μέσω του καλού μας τρανζίσιον να χτυπήσουμε.  Όταν αυτό όμως δεν βγήκε στην πράξη ο Μάντζιος προχώρησε γρήγορα σε διορθωτικές κινήσεις και οι αλλαγές του ήταν αυτές που έσωσαν την παρτίδα και πήραμε το Χ. Σήμερα φάνηκε πιο έντονα από κάθε άλλο παιχνίδι πόσο σημαντικό είναι να έχεις γεμάτο ρόστερ. Χουάνκαρ, Σαβέριο, Φαμπιάνο και Νταρίντα ερχόμενοι από τον πάγκο έδωσαν στοιχεία που έλειπαν. Ενώ και ο Βέλεθ που αρχικά κάλυψε το κενό του Φαμπιάνο ήταν πολύ καλός. Πέρα από τον κορυφαίο της αναμέτρησης τον Μορόν και ο Κουέστα είχε καθοριστικές αποκρούσεις που κράτησαν το σκορ στο 1-1. Και όλα αυτά χωρίς να πιάσουμε υψηλή απόδοση κόντρα σε έναν αντίπαλο που καιγόταν για τη νίκη.

ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Μέτριος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ σήμερα στο ΟΑΚΑ, βρέθηκε πίσω στο σκορ από μια συγκυριακή φάση αλλά στο Β ημίχρονο έδειξε αντανακλαστικά. Κυνήγησε την ισοφάριση και την βρήκε χάρη στην ποιότητα του Μορόν! Μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα στο γήπεδο η ομάδα αλλά αυτό το Χ κόντρα σε έναν εκ των ανταγωνιστών σου είναι σημαντικό. Παραμένει στην κορυφή η ομάδα που ακόμη και στις χαμηλές πτήσεις της, δείχνει ικανή να παίρνει αποτέλεσμα και αυτό έχει την αξία του.

Με ένα ασύλληπτο γκολ από τον Μανού Γκαρθία ο ΑΡΗΣ μας εξαργύρωσε την ανωτερότητα του Β ημίχρονο,  βάφοντας κίτρινο το ντέρμπι της πόλης και προσθέτοντας 3 πολύτιμους βαθμούς στην συγκομιδή του. Είχε τις ευκαιρίες η ομάδα να ανοίξει το σκορ νωρίτερα αλλά και να κλειδώσει τη νίκη με ένα 2^ο γκολ, είχε όμως και την βοήθεια της τύχης εκεί που την χρειάστηκε. Σπουδαία νίκη που φτιάχνει για τα καλά ομάδα και κόσμο ενόψει της συνέχειας!

ΣΩΣΤΑ ΣΤΗΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΠΡΟΣΕΚΤΟΣ

Με μια 11αδα που πέρα από την αναγκαστική αλλαγή του Μάγιο με τον Μοντόγια δεν έκρυβε κάποια έκπληξη. Ο ΑΡΗΣ μπήκε με τις γραμμές του κοντά πιέζοντας σχετικά ψηλά μην δείχνοντας διάθεση να κλειστεί και να δώσει την ευκαιρία στον αντίπαλο του να κάνει το παιχνίδι. Όσο ιδανικά και αν έμοιαζε να αποδίδει η συγκεκριμένη τακτική τα ατομικά λάθη και οι χαμένες μπάλες στο κέντρο έδιναν την ευκαιρία στον αντίπαλο μας να απειλήσει στο τρανζίσιον μιας και με στημένη άμυνα αδυνατούσε να βγάλει οργανωμένες επιθέσεις. Στις φάσεις του ποακ ο Κουέστα και η τύχη ήταν αυτά που κράτησαν ανέπαφη την εστία μας.  Οι εμπνεύσεις του Μορόν και οι προσπάθειες του Ντιαντί δεν ευδοκίμησαν και το 0-0 διατηρήθηκε μέχρι και το ημίχρονο.

ΚΑΘΑΡΙΣΕ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ ΟΠΩΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ

Φέτος θα είναι η χρονιά του Μανού Γκαρθία και ο Ισπανός φροντίζει να το επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία. Η μόνιμη ανακατωσούρα που έκανε στην αμυντική συνοχή του ποακ δεν ήταν αρκετή… η πάσα διαβήτης στον επερχόμενο Ντιαντί δεν έγινε γκολ(ούτε πέναλτι όπως φάνηκε στο replay). Οπότε ο Μανού έπρεπε να το πάρει πάνω του και ένα απλά πλάγιο στην δεξιά πλευρά του συμπολίτη να το μετατρέψει σε ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς. Πήρε την μπάλα, χόρεψε την άμυνα και εκεί που όλοι περίμεναν να κάνει την πάσα με σπάνιο σουτ βολίδα στην κλειστή γωνία του Κοτάρσκι άφησε άπαντες άναυδους στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα. Αυτό το γκολ ήταν αρκετό για να λυγίσει ο συμπολίτης που όσο περνούσε ο χρόνος γινόταν ολοένα και πιο ακίνδυνος με εξαίρεση τα στημένα.

ΕΒΓΑΛΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Το ξαναείπε ο Άκης Μάντζιος με τη λήξη του αγώνα και δεν έχει άδικο που το τονίζει. Ο ΑΡΗΣ φέτος έχει ποιότητα και παίκτες με προσωπικότητα. Σήμερα οι παίκτες μας ακόμη και όταν ο ποακ είχε τα καλά του διαστήματα δεν έδειξαν να χάνουν την αυτοσυγκέντρωση τους. Ούτε πανικοβλήθηκαν, ούτε οπισθοχώρησαν. Αντιθέτως με περίσσια αυτοπεποίθηση(υπερβολική σε κάποιες φάσεις) κρατούσαν, κυκλοφορούσαν μπάλα και έψαχναν μέσα από μια ορθολογική ανάπτυξη το γκολ. Μάλιστα πέρα από αυτή τη σταθερή συμπεριφορά είχε και τον απρόβλεπτο παράγοντα στο παιχνίδι του που δεν είχε ο αντίπαλος. Γκαρθία και Ντιαντί προσπάθησαν να κάνουν την διαφορά όλο το διάστημα που αγωνίστηκαν με τον Ισπανό να το πετυχαίνει με εντυπωσιακό τρόπο. Ακόμη και οι Σίστο και Φρίντεκ μπήκαν κάποιοι στιγμή σε αυτή την εξίσωση και αυτό έχει την δική του ξεχωριστή σημασία. Η ομάδα έχει ποιότητα, έχει βάθος στο ρόστερ, έχει έναν Κουάσιον στην αναμονή ικανό να αλλάξει προς τα πάνω τις ισορροπίες και εφόσον είναι όλοι υγιείς μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Και αυτό είναι κάτι που το επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία …όταν και οι «συνθήκες» του επιτρέπουν.

ΜΕ 50-50 ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Φταίει ο άνεμος; Φταίει το 50-50; Φταίει η τύχη; Όχι… φταίει ο δαίμονας Μανού Γκαρθία!  Ξανά και ξανά το βλέπουν σε επανάληψη εκεί στην Αγία Βαρβάρα μπας και καταλάβουν πως ο μάγος Μανού έστειλε την μπάλα στα δίχτυα!  2 στα 2 απέναντι στην νέα τάξη πραγμάτων των αδελφών σωματείων με 2 διαιτησίες άλλου επιπέδου σε σχέση με τα υπόλοιπα παιχνίδια μας. Έτσι το πάνε το έργο από την αρχή της σεζόν, έτσι όπως σήμερα πρέπει να τους πάμε και εμείς μέχρι το τέλος της χρονιάς! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙAΝΑΡΑ! ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΕΣ!

ΥΓ. Αυτές είναι οι ομαδάρες των big-πορδ. Βλέπουν 50-50 και τρέμουν… για αυτό και φροντίζουν στα υπόλοιπα παιχνίδια εκτός ντέρμπι να σου κόψουν την φόρα και να πάρουν αυτοί την απαιτούμενη ώθηση διαμορφώνοντας μια βαθμολογία σκέτη πλαστογραφία.

Ηχηρή απάντηση από την 1^η αγωνιστική των πλέιοφς στο ερώτημα «τι θα κάνει ο ΑΡΗΣ στα πλέιοφς;» έδωσε η ομάδα μας στην Τούμπα, κερδίζοντας τον μπαογκ με 0-1! Το αριστοτεχνικό γκολ του Μορόν που θύμισε Κάμπορα έγραψε το τελικό 0-1 σε ένα παιχνίδι όπου ολόκληρη η ομάδα λειτούργησε σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Έξαλλα πανηγύρια στα αποδυτήρια από τους θριαμβευτές που συνεχίζουν να διαψεύδουν όλους αυτούς που μας θέλουν αδιάφορους και χαμένους πριν τη σέντρα.

ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΗΘΕΛΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕΙ

Σε αυτό το σημείο του πρωταθλήματος οι ομάδες δεν έχουν πολλά να κρύψουν. Το παιχνίδι του ποακ στο Ζάγκρεμπ ήταν ένα ακόμη παράδειγμα για τις αδυναμίες του σημερινού αντιπάλου και εκεί ακριβώς προσάρμοσε ο Μάντζιος τα πλάνα του. Με μια ενδεκάδα με ελάχιστες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τον ημιτελικό του κυπέλλου αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό. Ο ΑΡΗΣ παραχώρησε εξαρχής την κατοχή στον συμπολίτη, με του που πλησίαζε το κέντρο τον έκλεινε και έψαχνε το λάθος που θα του δώσει την ευκαιρία για να χτυπήσει. Όπως ακριβώς έγινε με το γκολ του Μορόν. Ο Σαβέριο εντόπισε μια ολιγωρία της άμυνας του ποακ, πέρασε από τα αριστερά, πάσαρε στον Μορόν που αν και με πλάτη γύρισε ωραία το κορμί του και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ένα γκολ στο 31΄ στην πρώτη μας κατεβασία χωρίς όμως ως εκείνο το σημείο να έχουμε απειληθεί.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Ο Σαβέριο που ξεκίνησε την φάση από όπου προήλθε το 0-1 λίγο έλειψε στο ξεκίνημα του Β ημιχρόνου να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής του ντέρμπι.  Με εξαιρετικό διάβασμα της αντίπαλης άμυνας και κίνηση με την μπάλα, έφθασε φάτσα με την εστία ανενόχλητος αλλά το σουτ πέρασε πάνω από το δοκάρι. Και αφού δεν έγινε το 0-2 η ομάδα αρκέστηκε στη διαχείριση του σκορ. Κάτι που το πέτυχε εύκολα μιας και με εξαίρεση κάτι κραυγές απελπισίας μπας και παρασύρουν τον διαιτητή και 1-2 καλές τοποθετήσεις του Κουέστα η ομάδα δεν ένιωσε πίεση.       

ΜΕ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΜΑΝΤΖΙΟ ΕΦΑΡΜΟΣΘΗΚΕ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

Το έχουμε ξαναδεί το έργο, δεν μας κάνει εντύπωση. Ο Μάντζιος ξέρει τον τρόπο να αντιμετωπίζει αυτά τα παιχνίδια και το απέδειξε και σήμερα. Το έχουν κατανοήσει και οι παίκτες του και για αυτό σήμερα όλοι τους ήταν απόλυτα συγκεντρωμένοι. Σωστές αποστάσεις, ελεγχόμενη πίεση την κατάλληλη στιγμή, αποφασιστικότητα στις μονομαχίες και ταχύτητα στο τρανσίσιον.  Αυτά έκανε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα, όπως ακριβώς έχει ξανακάνει ακριβώς τα ίδια σε αυτό το γήπεδο με αυτόν τον αντίπαλο. Προφανώς και ο Λουτσέσκου συνεχίζει να υποτιμά τον Μάντζιο και τους παίκτες του μιας και δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Θεωρεί δεδομένο ότι η ομάδα του είναι καλύτερη και θα καταφέρει να επικρατήσει μην μπαίνοντας καν στην διαδικασία να σκεφτεί το πως θα αγωνισθούμε. Αυτή η υπεροψία είναι βούτυρο στο ψωμί του Μάντζιου και για αυτό του έχει πάρει την ταυτότητα του Ρουμάνου προπονητή.

ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ

Με τον Μορόν να ντύνεται Κάμπορα και να πετυχαίνει ένα εξαιρετικό σεντερφορίσιο γκολ ο ΑΡΗΣ πήρε το διπλό στην Τούμπα σε ένα παιχνίδι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του. Έτσι το είχε σχεδιάσει ο Μάντζιος και έτσι ακριβώς εξελίχθηκε. Απόλυτα συγκεντρωμένοι όλοι οι παίκτες, εκτέλεσαν ιδανικά το πλάνο του προπονητή και πήραν μια σπουδαία νίκη. Πλέον η απάντηση δόθηκε για το τι θα κάνει ο ΑΡΗΣ στα πλέιοφς και αν η σκέψη του είναι από τώρα καρφωμένη στον τελικό. Θα τους γλεντάει όπου τους βρει! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Αυτά παθαίνεις όταν υποτιμάς τον ΑΡΗ. Από πρωτοπόρος καταλήγεις δεύτερος και αγχωμένος. Από καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος καταλήγεις άσφαιρος και προβληματισμένος.

ΥΓ2. Σε κεκλεισμένων των θυρών και οι ελάχιστοι «εκλεκτοί» μαζεύτηκαν πίσω από τον πάγκο μας για να δημιουργήσουν κλίμα… Μα πόσο κόμπλεξ ακόμη;

Με τον Μορόν να ισοφαρίζει με πέναλτι στο 97’ η ομάδα μας άντεξε στο πρέσινγκ της ΑΕΚ, του Σιδηρόπουλου και του Varista επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά ότι ο ΑΡΗΣ παίζει για την πάρτη του και μόνο. Ο δραστήριος Φέτφα ισοφάρισε , ο Σαβέριο έκανε προς στιγμή την ανατροπή με ωραία ενέργεια, ο Μορόν από την άσπρη βούλα σόκαρε στο φινάλε την Ένωση. Ικανοποίηση στον κόσμο που είδε την ομάδα να συνεχίζει να ανεβάζει την απόδοση της παρά το εκτεταμένο ροτέισον και να παίρνει αποτέλεσμα σε ένα παιχνίδι που οι υπόλοιποι μας είχαν ξεγραμμένους.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ, ΙΔΙΟ ΚΑΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Με πολλά νέα πρόσωπα παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο αρχικό σχήμα όπως εξαρχής αναμέναμε. Τα βλέμματα όλων ήταν πάνω στο Φαμπιάνο που μετά από περίπου 2 μήνες απουσίας επέστρεψε στην αγωνιστική δράση. Η αλλαγή προσώπων όμως δεν ήταν αρκετή για να κόψει ο ΑΡΗΣ την τελευταία του κακή συνήθεια και για ακόμη μια φορά μπήκαμε νωθρά επιτρέποντας στην ΑΕΚ νωρίς νωρίς να επιβάλει τον ρυθμό της. Η πλευρά του Μοντόγια από την αρχή είχε πρόβλημα με τον Άμπραμπαντ να μοιάζει με μόνιμη απειλή. Μια απειλή που μετουσιώθηκε σε ένα πέναλτι-φάντασμα από τον Σιδηρόπουλο σε μια φάση όπου ξεκάθαρα ο Άμπραμπαντ κάνει επιθετικό φάουλ στον Μοντόγια. Αχάμπαρος ο Σιδηρόπουλος με τεράστια ευκολία σφύριξε το πέναλτι, με το VAR να μην ασχολείται καν. Μπορεί η ΑΕΚ να είχε ξεκινήσει πολύ καλύτερα το παιχνίδι, το 0-1 όμως διαμορφώθηκε από μια λανθασμένη απόφαση.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΜΕ ΦΕΤΦΑ

Πιθανόν και αυτό το προκλητικό σφύριγμα του Σιδηρόπουλου να αφύπνισε την ομάδα μας που αφού συνήλθε από τον τρόπο που ήρθε αυτό το 0-1 άρχισε να βγάζει αντίδραση μέσα στο γήπεδο. Η ένταση στις μονομαχίες ανέβηκε, η κυκλοφορία της μπάλας βελτιώθηκε και με τον Ανσαριφάρντ να μπαίνει έξυπνα στις φάσεις και τον Φετφατζίδη να γίνεται πιο αποτελεσματικός στις επιλογές του, ο ΑΡΗΣ ξεκίνησε να πλησιάζει στα αντίπαλα δίχτυα. Το σουτ από πλάγια θέση του Ανσαριφάρντ στο 24’ που πέρασε παράλληλα από την εστία ήταν η πρώτη απειλή, ενώ το γκολ του Φετφατζίδη που ακυρώθηκε έδειχνε ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει πλέον τα πατήματα του στο παιχνίδι. Ο ΑΡΗΣ συνέχιζε να ανεβαίνει με κάθε ευκαιρία και στο 44΄ ο Ανσαριφάρντ με μια πολύ έξυπνη κεφαλιά βγάζει την ασίστ στον Φετφατζίδη που κινήθηκε ωραία στον χώρο, πήρε την μπάλα και στη συνέχεια πλάσαρε ιδανικά για το 1-1!

ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ ΜΕ ΣΑΒΕΡΙΟ

Η ισοφάριση του Φέτφα σκόρπισε ενθουσιασμό και αυτός ο ενθουσιασμός έδωσε ακόμη περισσότερη ώθηση στην ομάδα μας που πλέον έβλεπε ότι δεν είχε λόγο να φοβάται την ΑΕΚ. Με αυτή τη νοοτροπία μπήκε στο Β ημίχρονο παρόλο που ο Μάντζιος στα πλαίσια της διαχείρισης αντικατέστησε τους Ανσαριφάρντ και Φαμπιάνο που ήταν εκ των κορυφαίων στα πρώτα 45’. Ο Μορόν που πέρασε ως αλλαγή κατευθείαν έκανε αισθητή την παρουσία του ταλαιπωρώντας την άμυνα της ΑΕΚ διαρκώς. Μάλιστα στο 48’ κατάφερε να κρατήσει όσο έπρεπε την μπάλα και να την σπάσει ιδανικά για τον Σαβέριο όπου με διπλή προσπάθεια έγραψε το 2-1 ξεσηκώνοντας το Κλ.Βικελίδης!

ΠΙΕΣΕ Η ΑΕΚ, ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΤΟΥ ΛΑΘΗ Ο ΑΡΗΣ

Αν και το παιχνίδι είχε γυρίσει υπέρ μας όλοι γνωρίζαμε ότι υπήρχε αρκετός χρόνος και η ΑΕΚ θα ανέβαζε και άλλο την πίεση της. Οι αντίπαλοι μας ανέβασαν τον ρυθμό και έγιναν πιο απειλητικοί με τον Κουέστα όμως να έχει πάντα τις σωστές αντιδράσεις. Στην άμυνα όμως υπήρχαν τρωτά σημεία και πέρα από την μέτρια απόδοση του Μοντόγια και ο Ρόουζ που αντικατέστησε τον πολύ καλό Φαμπιάνο ήταν σε άλλο γήπεδο. Ενώ και ο Φατόρε παρά την καλή εμφάνιση του στην φάση της ισοφάρισης της ΑΕΚ δεν κινήθηκε σωστά. Όσο για τον Πινέδα που με μια δυνατή κεφαλιά έκανε το 2-3, ο Ρόουζ τον είχε χάσει εντελώς.

ΑΠΟΔΟΘΗΚΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΜΕ ΤΟ ΕΥΣΤΟΧΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΤΟΥ ΜΟΡΟΝ

2^η φορά πίσω στο σκορ ο ΑΡΗΣ με τον χρόνο αυτή τη φορά να πιέζει ασφυκτικά. Σουλεϊμάνωφ και Ρούπ που είχαν μπει στο παιχνίδι με ευκολία αχρήστευαν κάθε προϋπόθεση για γκολ, ο Μορόν όμως από την άλλη έδειχνε αποφασισμένος να μην εγκαταλείψει την προσπάθεια. Όπως και ο Σιδηρόπουλος που σε συνεργασία με τον Ολλανδό στον VAR «άλλαξαν» την αρχική απόφαση για πέναλτι στο καθαρό χτύπημα που δέχεται ο Μορόν στο 88’. Όσο όμως «δασκαλεμένοι» και αν ήταν και οι 2 δεν μπορούσαν να κλείσουν τα μάτια στο καθαρό χέρι του Βύντρα στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Μορόν ήταν ψύχραιμος από τα 11 βήματα και με αυτόν τον τρόπο κατά κάποιο τρόπο αποδόθηκε δικαιοσύνη. Κατά κάποιο τρόπο μιας και κανείς δεν ξέρει πως θα μπορούσε να εξελιχθεί η αναμέτρηση με μια διαιτησία 50-50.   

ΤΟ «ΡΟΤΕΪΣΟΝ» ΑΠΟΔΙΔΕΙ

Η επιστροφή του Φαμπιάνο και η παρουσία του Φετφατζίδη και του Ανσαριφάρντ στην βασική ενδεκάδα ήταν οι επιλογές του Μάντζιο που είχαν το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον. Ικανοποιημένο πρέπει να τον άφησαν και οι 3 μιας και ο Φαμπιάνο έμοιαζε σαν να μην έλειψε ούτε μια ημέρα ενώ οι άλλοι 2 συνέχισαν να ανεβάζουν την απόδοση τους. «Βράχος» ο Κουέστα παρά τα 3 γκολ που δέχθηκε δείχνει να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Σχετικά καλά τα πήγαν και οι Ζουλ, Βεστράτε, Παναγίδης, Φατόρε αν και θα μπορούσαν να ήταν πιο ουσιαστικοί στο παιχνίδι τους.  Το ίδιο ισχύει και για τον Σαβέριο που παρά το γκολ που πέτυχε σε αρκετές φάσεις δεν λειτούργησε καλά. Στη σούμα όμως το ταμείο είναι γεμάτο! Λίγες ημέρες πριν τον ημιτελικό και ο Άκης Μάντζιος βλέπει το «ροτέισον» που έχει επιλέξει εδώ και καιρό να αποδίδει καρπούς.

ΣΟΚΑΡΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΨΥΧΟΥΣ

Γκρεμίστηκε άλλος ένας πρωτοπόρος από την κορυφή που ήρθε «καβάλα στο άλογο» στο Κλ.Βικελίδης.   Παρά τις πολλές αλλαγές και την «διαχείριση» από τον Μάντζιο ο ΑΡΗΣ μας στάθηκε καλά, πήρε την ισοπαλία και κέρδισε μερικούς ακόμη «ετοιμοπόλεμους» παίκτες για τη συνέχεια.  Η ομάδα δεν λύγισε από την μαχητική ΑΕΚ, δεν μάσησε από την «πίεση» του Σιδηρόπουλου και του Ολλανδού στο VAR και υπενθύμισε σε όλους ότι ο  ΑΡΗΣ παλεύει πάντα για τη νίκη και μόνο για τη νίκη. Χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς ενδοιασμούς. Άντε να το εξηγήσεις αυτό σε όποιον δεν είναι ΑΡΗΣ.

ΥΓ. Η ΠΑΕ ΑΡΗΣ προειδοποιεί ότι ο τζόγος και η εμμονή στα διπλά των πρωτοπόρων στο Κλ.Βικελίδης μπορεί να προκαλέσει μεγάλη απώλεια περιουσίας.

Με το διπλό στις αποσκευές του μετά την νίκη με 0-2 επί του Ατρομήτου, επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας στο σπίτι του μετά από μια σειρά συνεχόμενων εκτός έδρας αναμετρήσεων. Με πέναλτι ο Μορόν στο 33’, στις καθυστερήσεις ο Νταρίντα από κοντά το 0-2. Σε ένα ήσυχο παιχνίδι με λίγες φάσεις και σχεδόν καθόλου άγχος.

ΣΥΜΠΑΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Με τον Βέλεθ μπροστά από το δίδυμο Μπράμπετς και Ρόουζ ο ΑΡΗΣ ίσως για πρώτη φορά έπαιξε με ένα αμυντικό χαφ κόφτη που πραγματικά έκανε αισθητή την παρουσία του καταστρέφοντας διαρκώς τα ανεβάσματα του Ατρομήτου. Και όταν προσπαθούσαν να επιτεθούν από αλλού Μπράμπετς και Ρόουζ ήταν εκεί. Με την μπάλα όμως στα πόδια δύσκολα πετυχαίναμε να γίνουμε απειλητικοί. Η αριστοτεχνική εκτέλεση φάουλ του Μορόν που οδήγησε στην απίστευτη απόκρουση του Τσιντώνα ήταν η πρώτη μας ουσιαστική προσπάθεια για γκολ.

ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΒΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η λύση στην επιθετική μας αφλογιστία ήρθε από το VAR(που είδε το καθαρό χέρι) και την άσπρη βούλα με τον Μορόν με ψυχραιμία να κάνει το 0-1 στο 33’. Η συνέχεια του παιχνιδιού δεν έκρυβε ιδιαίτερες συγκινήσεις. Ο ΑΡΗΣ μπορεί όσο περνούσε ο χρόνος να κρατούσε λιγότερο την μπάλα αλλά περιόριζε τον Ατρόμητο με ευκολία. Και όταν στα τελευταία λεπτά ο Ατρόμητος αποφάσισε να τα δώσει όλα για όλα, ο ΑΡΗΣ χτύπησε στην αντεπίθεση με τον Νταρίντα να κάνει το 0-2 μετά από ωραία επέλαση και σουτ στο δοκάρι από τον Ζαμόρα στα δεξιά.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΙ

Δεν εντυπωσίασε ο ΑΡΗΣ σήμερα αλλά πήρε αυτό που ήθελε δείχνοντας μάλιστα και μια βελτιωμένη εικόνα όσο αφορά την ανασταλτική μας λειτουργία. Η χρησιμοποίηση του Βέλεθ στο «6» και η εμφάνιση του Ισπανού πλέον δίνει μια ποιοτική επιλογή πάνω στην οποία ίσως και να βασιστεί ο Μάντζιος για τη συνέχεια. Την ίδια στιγμή που στα μετόπισθεν Ρόουζ και Μπράμπετς ενέπνεαν σιγουριά. Ο Φεράρι επέστρεψε και μάλιστα ήταν καλός. Ενώ και ο χρόνος που δόθηκε σε Γκαρθία και Ανσαριφάντ είναι στα θετικά. Γενικότερα ο κόουτς δείχνει να προσπαθεί να ενεργοποιήσει ολοένα και περισσότερους παίκτες. Μπορεί με τον Μπένετ να μην διαφαίνεται για την ώρα κάτι αλλά στους υπόλοιπους μπορείς να διακρίνεις ένα κλικ βελτίωσης. Και αυτά είναι τα κέρδη της σημερινής αναμέτρησης πέρα από τους  3 βαθμούς.

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Εύκολα και χωρίς να αγχωθεί ούτε για μια στιγμή παρά το εύθραυστο 0-1 που υπήρχε μέχρι το γκολ του Νταρίντα στις καθυστερήσεις ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε απέναντι στον Ατρόμητο! Με +3 βαθμούς και τον Μάντζιο να βρίσκει ολοένα και περισσότερες λύσεις, η «διαχείριση» ενόψει κυπέλλου συνεχίζεται με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη και η εντός έδρας αναμέτρηση με τον Βόλο που ακολουθεί  δίνει την ευκαιρία στην ομάδα να μαζέψει βαθμούς, δυνάμεις και να ανεβάσει απόδοση ενόψει της συνέχειας. Σε μια συνέχεια όμως που οφείλει να ανεβάσει και άλλο την απόδοση της.