Ψυχοβγάλτης… αλλά νικητής βγήκε από τη σημερινή αναμέτρηση ο ΑΡΗΣ μας χάρη στο λυτρωτικό γκολ του Φαμπιάνο στην τελευταία φάση του αγώνα! Από τον μέτριο ΑΡΗ του πρώτου ημιχρόνου και την ομάδα που ξέχασε να βγει από τα αποδυτήρια στο Β ημίχρονο φθάσαμε στην ολική μεταμόρφωση των τελευταίων 18’ και το buzzer beater του Φαμπιάνο! Ξέσπασμα χαράς και ανακούφισης με τη λήξη του αγώνα και έντονος όμως προβληματισμός για την εικόνα που παρουσιάσαμε για περίπου 80’.
ΝΩΘΡΟΣ, ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟΣ
Την δουλειά της μίνι προετοιμασίας περιμέναμε να δούμε μέσα στο γήπεδο αλλά σαν να μην πέρασε μια ημέρα από τη διακοπή λόγω εθνικών ομάδων ο ΑΡΗΣ έμοιαζε να συνεχίζει ακριβώς από εκεί που σταμάτησε στο Χ με την Κηφισιά. Αργές μεταβιβάσεις, στατικοί σχεδόν όλοι οι παίκτες εκτός των Σουλεϊμάνοφ και Μορόν και ένας μονότονος κουραστικός τρόπος ανάπτυξης που δεν οδηγούσε πουθενά. Μάλιστα και ο Πανσερραϊκός όπως και οι προηγούμενοι αντίπαλοι μας. έχοντας διαβάσει την εμμονή μας με το ανούσιο build up από πίσω πίεζε ψηλά και μας ανάγκαζε σε αυτό το κουραστικό πισωγύρισμα και φλύαρη κατοχή. Έστω όμως και με αυτή την εικόνα ο ΑΡΗΣ μπόρεσε να δημιουργήσει 2-3 καλές ευκαιρίες και μπορούσε ίσως με λίγη τύχη παραπάνω να βρει το γκολ. Παρόλα αυτά, η ομάδα δεν έπειθε ότι μπορούσε να φθάσει τη νίκη.
ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Τι και αν όλοι μας περιμέναμε να δούμε να βγαίνει ένας διαφορετικός ΑΡΗΣ από τα αποδυτήρια που με περισσότερη ένταση και αποφασιστικότητα θα διεκδικούσε τη νίκη… Τελικά ήταν σαν η ομάδα να μην βγήκε ποτέ από τα αποδυτήρια και ο χρόνος κυλούσε χωρίς την παραμικρή υποψία για το πολυπόθητο γκολ. Επί περίπου 35’ στο Β ημίχρονο είδαμε μια κακοποίηση του ποδοσφαίρου και έναν ΑΡΗ που δεν ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο. Δεν απειληθήκαμε σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα αλλά το ζητούμενο εξαρχής ήταν η νίκη και όχι απλά να διατηρήσουμε το μηδέν.
ΓΥΡΙΣΕ Ο ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΑΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΗ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ
Και εκεί γύρω στο 78’ που έκανε και μια ανούσια απόπειρα επίθεσης ο Πανσερραϊκός και η απελπισία έμοιαζε να πνίγει άπαντες στο Κλ.Βικελίδης γύρισε ο διακόπτης. Λίγο οι αλλαγές του Μάντζιου με τους Νταρίντα, Παναγίδη και Οντουμπάτζιο να δίνουν μια ζωντάνια η ομάδα, λίγο το ένστικτο επιβίωσης και ξαφνικά ο ΑΡΗΣ από γατάκι μεταμορφώθηκε σε λιοντάρι αποφασισμένο να κατασπαράξει τον αντίπαλο. Μπαράζ σπουδαίων χαμένων ευκαιριών με Σουλεϊμάνοφ, Σαμόρα, Μορόν, Παναγίδη, Φαμπιάνο. Δοκάρι, οριακές αποκρούσεις από τον MVP τερματοφύλακα του Πανσερραϊκού και την τύχη να φαίνεται να μας γυρίζει την πλάτη για ακόμη μια φορά. Ο ΑΡΗΣ όμως δεν είχε πει την τελευταία του λέξη και στο 97’, κυριολεκτικά στην τελευταία φάση του αγώνα ο Φαμπιάνο με ωραία κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα μας.
ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟΥΣ 3 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΠΤΑ
Όσο χαρούμενος και αν είναι ο Άκης Μάντζιος ανήμερα των γενεθλίων του για το δώρο του Φαμπιάνο αλλά τόσο στεναχωρημένος και απογοητευμένος πρέπει να νιώθει για αυτό που παρουσίασε η ομάδα του στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Αυτή η μαλθακότητα και η αργή σκέψη που χαρακτηρίζει το παιχνίδι μας ήταν τα βασικά που έπρεπε να διορθωθούν από την πρώτη ημέρα που ήρθε. Ωστόσο και σήμερα η ομάδα έμοιαζε να βρίσκεται μέχρι το 80’ σε αγωνιστικό αδιέξοδο. Σε ένα αγωνιστικό αδιέξοδο που δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις αν το πρόβλημα ήταν συγκεκριμένοι παίκτες σαν τους Μενέντες, Πάρντο, Φεράρι, Μοντόγια ή αν το αγωνιστικό πλάνο και οι εντολές που έχουν δοθεί απλά δεν κολλάνε… Αποκαρδιωτική εμφάνιση στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα απέναντι σε έναν αντίπαλο με μικρό μπάτζετ, μέτριους παίκτες και χωρίς αγωνιστική ταυτότητα. Αυτά όμως τα τελευταία 17’ όπου ο ΑΡΗΣ έπνιξε τον αντίπαλο ήταν η αντίδραση που δεν είδαμε σε κανένα από τα προηγούμενα παιχνίδια σε τέτοιο βαθμό και θα πρέπει να αποτελέσουν τη βάση για την αγωνιστική ανάκαμψη που προσδοκούμε. Ο Μάντζιος θα πρέπει να ξεψαχνίσει το ρόστερ και να καταλήξει στους παίκτες που μπορεί να βασίσει τη φετινή μας προσπάθεια. Ευτυχώς ο Σουλεϊμάνοφ δείχνει ικανός να βγει μπροστά και μαζί με τους Νταρίντα, Μορόν(αν και άστοχος ήταν πολύ καλός) και Βεστράτε να γίνουν σημείο αναφοράς σε κάθε αναμέτρηση. Θετική παρουσία είχε και ο Παναγίδης που επιτέλους πήρε την ευκαιρία που άξιζε. Στον πάγκο έμεινε ο Κάρλσον που θα πρέπει όμως το συντομότερο δυνατό να μπολιαστεί με τους υπόλοιπους μιας και είναι και αυτός από τους παίκτες που μπορούν φέτος να κάνουν την διαφορά.
ΤΟ BUZZER BEATER ΤΟΥ ΦΑΜΠΙΑΝΟ ΙΣΩΣ ΜΑΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ
ΑΡΗΣ χωρίς δράμα δεν γίνεται δήλωσε πριν λίγες ημέρες ο Σανόγκο και έσπευσε ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ να τον επιβεβαιώσει! Από την απόγνωση, απογοήτευση και απελπισία μέχρι το 80’ καταλήξαμε στο σφυροκόπημα των τελευταίων 17’ λεπτών και το λυτρωτικό γκολ του Φαμπιάνο! Πολύτιμοι βαθμοί, πολύτιμη νίκη ψυχολογίας με τον τρόπο που ήρθε! Γκολ αφύπνιση για όλη την ομάδα που θα πρέπει επιτέλους να απαιτεί τη νίκη από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο σφύριγμα της λήξης. Όσο για τον «επαναστάτη»… πόνος είναι θα περάσει!
ΥΓ. Και όμως για το σημερινό παιχνίδι ο Πάμπλο και ο επίσημος Πανσερραϊκός διαμαρτύρεται για τη διαιτησία! Πόσο πιο αστείοι μπορείτε να γίνετε;
Παρουσιάζοντας ένα τραγικό πρόσωπο στα τελευταία 35’ της αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ έμεινε ισόπαλος με την Κηφισιά μέσα στην έδρα του, πετώντας με ευκολία ένα παιχνίδι όπου το είχε φέρει ακριβώς εκεί που ήθελε. Το γκολ του Μορόν στο 22’ όπως όμως φάνηκε δεν ήταν αρκετό, η ομάδα έριξε ρυθμό, δεν βρήκε το γκολ στις λίγες αλλά καλές ευκαιρίες που βρέθηκε και κατέληξε όχι μόνο να τρώει το γκολ της ισοφάρισης αλλά να παρακολουθεί μέχρι το τέλος του αγώνα τους αντιπάλους μας να παλεύουν για την ολική ανατροπή. Απογοήτευση και αγανάκτηση στον κόσμο της ομάδας που δεν μπορεί να χωνέψει αυτό που είδε στο Β ημίχρονο.
ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ
Με τον Μάντζιο να δείχνει ξεκάθαρη διάθεση να «κλειδώσει» την συγκεκριμένη ενδεκάδα ο ΑΡΗΣ μπήκε συγκεντρωμένος και παίρνοντας τον έλεγχο του αγώνα από νωρίς έψαχνε με υπομονή το γκολ. Ένα γκολ που το βρήκε από τον συνήθη ύποπτο Μορόν που εκμεταλλεύτηκε ιδανικά με ένα άγγιγμα την κεφαλιά πάσα του Σουλεϊμάνοφ. Ο ΑΡΗΣ είχε φέρει το παιχνίδι ακριβώς εκεί που ήθελε και η συνέχεια φάνταζε πολύ πιο εύκολη.
ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ, ΞΕΚΊΝΗΣΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΙ
Το γρήγορο προβάδισμα έδωσε άλλον αέρα στην ομάδα που με περισσότερη αυτοπεποίθηση κυκλοφορούσαν την μπάλα κοιτώντας προς την αντίπαλη εστία. Έλα όμως που άρχισε να αχνοφαίνεται αυτή η διάθεση να ρίξουν τον ρυθμό και να «παίξουν» με τον χρόνο… Κάτι που συνεχίστηκε και στις αρχές του Β ημιχρόνου χωρίς όμως να αλλάζει τις ισορροπίες του αγώνα. Μάλιστα σε όλο αυτό το διάστημα είχε και τις καλές στιγμές του ο ΑΡΗΣ μας με το τετ α τετ του Μορόν να είναι η φάση που θα έπρεπε να είχε «κλειδώσει» η νίκη.
ΞΕΦΟΥΣΚΩΣΕ, ΙΣΟΦΑΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΓΧΩΘΗΚΕ
Και αν μέχρι το 65’ περίπου το άγχος ήταν κυρίως αυτό το δεύτερο γκολ που θα τελείωνε την υπόθεση νίκη ξαφνικά είδαμε ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι. Οι αλλαγές του Μάντζιου στο 57’ στη θέση του Σουλεϊμάνοφ και Πάρντο που ήταν εκ των κορυφαίων για την ομάδα μας δεν απέδωσαν ποτέ τα αναμενόμενα… Αντιθέτως Κάρλσον και Χριστοδουλόπουλος ήταν οι πρωταγωνιστές σε μια σειρά από φθηνά εκνευριστικά λάθη που έδωσαν την ευκαιρία στους αντιπάλους μας να πάρουν την κατοχή και να γίνουν απειλητικοί από το πουθενά. Από εκεί που ψάχναμε το 2-0 φθάσαμε στο σημείο να τρέμουμε για την ισοφάριση που φαινόταν ολοένα και πιο έντονη όσο κυλούσε ο χρόνος. Και αν το 1-1 στο 75’ ήταν κάτι που το αναμέναμε αυτό που ακολούθησε σίγουρα μας εξέπληξε. 20’ είχε ο ΑΡΗΣ για να κάνει το 2-1 αλλά τελικά η Κηφισιά ήταν αυτή που το κυνήγησε λυσσαλέα μέχρι το τέλος. Ναι μεν είχαμε 2 πολύ καλές στιγμές για να πάρουμε τη νίκη αλλά από το 75’ μέχρι και το 98’ που ολοκληρώθηκε η αναμέτρηση ο ΑΡΗΣ ήταν σε παθητικό ρόλο και προσπαθούσε να χτυπήσει στην αντεπίθεση. Κάτι που ίσως να κάνει ακόμη πιο δυσβάσταχτο αυτό το 1-1.
ΤΟΝ ΑΠΟΣΥΝΤΟΝΙΣΑΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ, ΤΟΝ ΕΠΝΙΞΕ Η ΚΑΚΗ ΤΟΥ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ
Με τον τρόπο που στήθηκε αυτή η ομάδα, τους τραυματισμούς που μας ταλαιπωρούν και το επίπεδο ετοιμότητας αρκετών παικτών οι επιλογές του Άκη Μάντζιου ήταν εξαρχής περιορισμένες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Μάντζιος λειτούργησε επιπόλαια στο κομμάτι των αλλαγών. Ναι μεν να φρεσκάρεις την ομάδα αλλά στο 57’ ; είναι πολύ νωρίς για να βγάλεις 2 από τους κορυφαίους σου παίκτες. Υποτίμησε τον αντίπαλο; Μάλλον ναι… Από εκεί πέρα όμως οι παίκτες που μπήκαν ήταν αυτοί που λογικά κάποια στιγμή θα έμπαιναν. Τώρα για τα λάθη του Χριστοδουλόπουλου, την αναποτελεσματικότητα του Κάρλσον αλλά και την ανυπαρξία του Σαμόρα δύσκολα να ευθύνεται ο προπονητής. Ανέτοιμοι παίκτες που ακόμη ψάχνουν τον ρόλο τους μέσα στην ομάδα. Ακόμη και η παλιά καραβάνα ο Χριστοδουλόπουλος δείχνει να μην ξέρει που ακριβώς πρέπει να κινηθεί και σε ποια κομμάτια της ομάδας πρέπει να συμμετέχει ή όχι. Αυτό που δυστυχώς διαιωνίζεται και ίσως να μην προλάβουμε σε αυτή τη ζωή να δούμε… είναι τον ΑΡΗ να «πνίγει» τον αντίπαλο του όταν του δίνεται η ευκαιρία. Έφερε το παιχνίδι εκεί που ακριβώς ήθελε παίζοντας έξυπνα, υπομονετικά και ουσιαστικά και ξαφνικά άρχισε να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να παρακινήσει τους αντιπάλους του να ανέβουν. Μια παθητική στάση, μια έλλειψη αποφασιστικότητας και μια ηττοπάθεια που δεν συμβαδίζει ούτε στο ελάχιστο με το κόσμο που ακολουθεί και στηρίζει αυτή την ομάδα διαχρονικά. Δεν ξέρω αν ο προπονητής ευθύνεται για αυτή την αγωνιστική συμπεριφορά αλλά αυτό το σενάριο το έχουμε δει με δεκάδες προπονητές.
ΝΕΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Τη νίκη που θα μας έδινε τους βαθμούς και την ηρεμία αποζητούσαμε σήμερα κόντρα στην Κηφισιά και τελικά καταλήξαμε με νεύρα και απελπισία… Το γρήγορο γκολ του Μορόν δεν ήταν αρκετό, με την ισοφάριση και την καθίζηση που ακολουθήσε μέχρι το φινάλε να επιβεβαιώνουν την προβληματική μας εικόνα. Σίγουρα θέλει η ομάδα τον χρόνο της για να βρει τα πατήματα της αλλά αυτή η παθητική συμπεριφορά σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού και η ανύπαρκτη αντίδραση μετά το 1-1 μάλλον θέλει εξορκισμό για να φύγει μια για πάντα ανεξαρτήτως προπονητή, παίκτη, προέδρου και αντιπάλου…
ΥΓ. Μπορεί ο ΑΡΗΣ μας να έβγαλε τα μάτια του μόνος του με τα χάλια που είχε από το 65’ και μετά …αλλά και το «κοράκι» το έκανε το χρέος του πνίγοντας το πενάλτι στον Οντουμπάτζιο και μια κόκκινη κάρτα όσο το σκορ ήταν στο 1-0.
Ένα αυτογκολ από το πουθενά και ένα δοκάρι στην προσπάθεια μας για την ολική ανατροπή ήταν αυτά που μας στοιχειώνουν από την σημερινή αναμέτρηση και μας κάνουν να τα βάζουμε με την τύχη μας. Σε ένα παιχνίδι όμως που αν το δούμε ψυχρά και ρεαλιστικά δεν αξίζαμε κάτι παραπάνω από ίσως μια πιο τιμητική ήττα. Όπως και κόντρα στον μπάογκ(παρά το Χ) έτσι και σήμερα φάνηκε ότι υπάρχει πρόβλημα διαχείρισης και προσανατολισμού σε αυτά τα παιχνίδια. Χρόνος για δάκρυα(και δουλειά) δεν υπάρχει και το παιχνίδι με την Κηφισιά μοιάζει να είναι η ευκαιρία για να βγάλει ο ΑΡΗΣ την αντίδραση που δεν έβγαλε σήμερα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΛΑΘΗ
Με τις γραμμές να κινούνται κοντά και σωστά από το ξεκίνημα της αναμέτρησης η ομάδα έδειχνε έτοιμη να αντισταθεί στην αναμενόμενη πίεση των αντιπάλων μας. Τα φθηνά λάθη όμως είναι η αγαπημένη μας κακή συνήθεια και κάπως δώσαμε την δυνατότητα να στον Ολυμπιακό να βγάλει 2 καλές ευκαιρίες και να πάρει αυτοπεποίθηση. Και αν και αποφύγαμε να δεχθούμε το γρήγορο γκολ από αυτά τα λάθη ήρθε το αυτογκολ του Μπράμπετς σε μια φάση όπου την έλεγχε η άμυνα μας. Ένα γκολ που άλλαξε τις ισορροπίες της αναμέτρησης.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗ ΣΤΟ ΔΟΚΑΡΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ
Σε αντίθεση με ότι είδαμε στα πρώτα 45’ η ομάδα μπήκε ορεξάτη από τα αποδυτήρια με την έμπνευση του Μάντζιου να αποδίδει και τον Πάρντο που είχε περάσει στο παιχνίδι να σκοράρει με μια εκπληκτική βολίδα. Ισοφάριση σοκ για τους αντιπάλους μας και ώθηση για την ομάδα μας για την συνέχεια. Μια συνέχεια που μας έφερε μια ανάσα από το 1-2 με το σουτ όμως του Νταρίντα να σταματάει τελικά στο δοκάρι. Η απογοήτευση από μια ακόμη ατυχία εγκλώβισε το μυαλό των παικτών μας; η παρολίγο ανατροπή ξύπνησε τον Ολυμπιακό; ότι και αν συνέβη ο ΑΡΗΣ στη συνέχεια τα παράτησε και αφέθηκε στις διαθέσεις των αντιπάλων μας. Μια εικόνα που όχι μόνο δεν τιμάει την ομάδα αλλά δεν αντικατοπτρίζει και την προσπάθεια που έκαναν οι παίκτες μας σήμερα μέχρι ένα σημείο στο παιχνίδι.
ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ ΠΟΤΕ
Αποτέλεσμα όπως λέμε ήθελε ο ΑΡΗΣ να πάρει σήμερα και όπως συνηθίζει στα δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια ανεξαρτήτου προπονητή κατέβηκε με το μυαλό στην άμυνα. Και τι άλλο θα μπορούσε να παίξει κόντρα στον Ολυμπιακό εκτός έδρας; να παίξει πιο επιθετικά για να τους αγχώσει ή να ταμπουρωθεί στα μετόπισθεν και να κάνει την προσευχή του; Σε αυτό όμως το παιχνίδι που είδαμε σήμερα δεν μπορούσε να κάνει απολύτως τίποτα… Η έκπληξη με τον Οντουμπάτζιο στα εξτρέμ που μας επιφύλασσε ο Άκης Μάντζιος, (μια κίνηση που ανυπομονούσα κάποια στιγμή να δω) δεν βγήκε σε αντίθεση με την γρήγορη αλλαγή του Πάρντο που οδήγησε στην ισοφάριση και στο καλύτερο χρονικό διάστημα του ΑΡΗ στον αγώνα. Το πλάνο όμως και η πνευματική ετοιμότητα των παικτών μας δεν ήταν όπως έπρεπε. Οι παίκτες του Ολυμπιακού ήταν πιο μαχητικοί και ουσιαστικοί στις κινήσεις τους και έκαναν σε πολλές φάσεις τους δικούς μας να μοιάζουν ανήμποροι να αντιδράσουν. Το 4-1 που εύκολα θα μπορούσε να ήταν και μεγαλύτερο ας είναι ένα μάθημα για τον Μάντζιο και τους παίκτες του που θα πρέπει κάποια στιγμή να μάθουν να διαχειρίζονται καλύτερα αυτά τα παιχνίδια.
ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΣΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
Σε ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ παρουσιάστηκε όπως έπρεπε για μόλις 15’ δύσκολα να μπορούσε να κερδίσει κάτι παραπάνω από αυτό που πήρε. Εκτός και αν είχε την τύχη με το μέρος του… που σήμερα μας γύρισε την πλάτη επιδεικτικά. Παρόλα αυτά στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα ο Ολυμπιακός φάνηκε καλύτερος από εμάς, είχε περισσότερες και ποιοτικότερες λύσεις και πήρε αυτό που ήθελε με εμφατικό τρόπο. Αναγκαστικά η σκέψη του Άκη Μάντζιου αλλά και όλων μας με το σφύριγμα της λήξης πάει στην Κηφισιά και στην διακοπή που ακολουθεί. Στο χέρι τους είναι να μας δείξουν ότι το σημερινό ήταν μια κακή παρένθεση που θα κλείσει την Κυριακή.
Στην καλύτερη του εμφάνιση ως τώρα ο ΑΡΗΣ κατάφερε να κερδίσει τον ανταγωνιστικό Παναιτωλικό δημιουργώντας αξιόλογες ευκαιρίες και βρίσκοντας 3 φορές δίχτυα! Μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης ο Μορόν με 2 πολύ ωραία γκολ επιβεβαιώνοντας όσους εξαρχής υποστήριζαν ότι αυτός ο παίκτης με τις τόσες παραστάσεις από το ισπανικό πρωτάθλημα μπορεί να δώσει λύσει στο σκοράρισμα φέτος. Άρεσε η ομάδα με αρκετούς παίκτες να δείχνουν σταδιακά να ανεβάζουν απόδοση και να προσφέρουν λύσεις.
ΕΛΕΓΞΕ ΤΟΝ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΟΝ
Με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης που ως ένα βαθμό ο Παναιτωλικός φάνηκε περισσότερο απειλητικός από όσο περιμέναμε ο ΑΡΗΣ πήρε τον έλεγχο της αναμέτρηση και άρχισε να απειλεί την αντίπαλη εστία με αξιώσεις. Το γρήγορο γκολ που έψαχνε η ομάδα για να αλλάξει τις ισορροπίες της αναμέτρησης το βρήκε στο 22’ με ένα εξαιρετικό μακρινό σουτ του Μορόν. Ο Ισπανός δείχνοντας την ποιότητα του, βρήκε τον χώρο και τον χρόνο που ήθελε για να εξαπολύσει μια καλοζυγισμένη συρτή βολίδα αφήνοντας ανήμπορο τον Καπίνο να παρακολουθεί την μπάλα να καταλήγει στην εστία του.
ΕΠΕΣΕ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΕΙ
Το 1-0 ανάγκασε τον Παναιτωλικό να ανέβει πιο ψηλά και αν και ο ρυθμός του παιχνιδιού έπεσε η ομάδα συνέχισε να απειλεί. Στο 54’ ο Μορόν έφθασε μια ανάσα από το δεύτερο του γκολ αλλά ο Μαυρίας έδιωξε την μπάλα πάνω στην γραμμή. Λίγα λεπτά αργότερα όμως μετά από σέντρα του Μενέντες ο Μορόν με μια σεντερφορίσια προβολή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα κλειδώνοντας ουσιαστικά τη νίκη. Παρά την προσπάθεια του Παναιτωλικού να αντιδράσει, ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που σκόραρε ξανά με τον Χριστοδουλόπουλο σε δεύτερο χρόνο με κεφαλιά να γράφει το τελικό 3-0!
ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ
Μπορεί ο Μορόν αναμφίβολα να ήταν ο MVP του αγώνα αλλά δεν ήταν ο μόνος που ξεχώρισε. Ο Βεστράτε, Μενάντες, Σαμόρα και Σουλεϊμάνοφ έδειξαν καλά στοιχεία και ικανοί να αποτελέσουν βασικά όπλα στην φαρέτρα του Άκη Μάντζιου. Ενώ και ο Κάρλσον ερχόμενος από τον πάγκο ήταν ορεξάτος και έδωσε βοήθειες στην ομάδα σε ένα χρονικό σημείο όπου υπήρχε μια γενική καθίζηση. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να κάνουμε και στον Κουέστα όπου όσες φορές χρειάστηκε ήταν εκεί που έπρεπε για κόψει κάθε σκέψη του Παναιτωλικού για να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Αποδίδει το συμμάζεμα του Μάντζιου και αυτό είναι κάτι που όσο περνάει ο καιρός φαίνεται ξεκάθαρα. Όπως ξεκάθαρα φαίνεται πλέον ότι ο ΑΡΗΣ με εξαίρεση τον αναπληρωματικό σέντερ φορ φαντάζει πλήρης.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ
Βελτιωμένος, ωραίος και αποτελεσματικός ήταν ο ΑΡΗΣ που παρακολουθήσαμε σήμερα με το σύνολο του Άκη Μάντζιου πέρα από τη νίκη με 3-0 να πείθει ότι έχει να δώσει πολλά περισσότερα. Ο Μόρον επιβεβαίωσε και σήμερα τις περγαμηνές που τον ακολουθούν και δείχνει ότι μαζί με τους υπόλοιπους που μέρα με τη μέρα ανεβάζουν την απόδοση τους, την απογοήτευση των πρώτων αγωνιστικών να την κάνουν μια κακή ανάμνηση. Κομβική η παρουσία του Μάντζιου στον πάγκο της ομάδας που φαίνεται να έχει βάλει την ομάδα στον σωστό δρόμο.
ΥΓ. Ας μην βιαζόμαστε… αλλά κοιτώντας τους παίκτες στον πάγκο, την επιστροφή του Μανού και έναν δεύτερο επιθετικό ίσως τελικά αυτός ο προβληματικός ΑΡΗΣ που είδαμε στο ξεκίνημα να είναι και ο πιο πλήρης ποσοτικά και ποιοτικά των τελευταίων ετών.
Με τον βαθμό της ισοπαλίας βολεύτηκε η αγαπημένη μας ομάδα στο ντέρμπι της πόλης, σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες φάσεις. Η καλή παρουσία του Βεστράτε και η γενικότερη βελτίωση στην ομαδική άμυνα που έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν αυτό που ουσιαστικά οδήγησε στην ισοπαλία παρόλο που ο αντίπαλος μας πίεσε αρκετά χωρίς όμως να καταφέρνει να γίνεται απειλητικός. Ικανοποίηση για το Χ με δεδομένα τα λάθη στον αγωνιστικό σχεδιασμό και τα προβλήματα τραυματισμών που ταλαιπωρούν την ομάδα από την αρχή της σεζόν.
ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΝΕΥΡΑ
Η απρόσμενη απουσία των Νταρίντα και Τζούρασεκ άλλαξε τα πλάνα του Μάντζιου με τον Βεστράτε να παίρνει θέση στο αρχικό σχήμα και τον Μοντόγια να παίζει ως αριστερός μπακ αφήνοντας την δεξιά πλευρά στον Οντουμπάτζιο που επέστρεψε στην ενδεκάδα. Αφού κύλησαν τα πρώτα λεπτά βασανιστικά με τους παίκτες μας να παλεύουν να κάνουν το λάθος και να χαρίσουν ένα γρήγορο προβάδισμα στους αντιπάλους μας, η κατάσταση άρχισε να εξομαλύνεται. Ναι μεν ο μπάογκ πίεζε και έδειχνε περισσότερη θέληση για να κοιτάξει προς την εστία αλλά επί της ουσίας δεν κατάφερνε κάτι. Οι σωστές τοποθετήσεις των παικτών μας και η καταλυτική παρουσία του Βεστράτε ανάγκασαν τον συμπολίτη σε ένα μονότονο προβλέψιμο παιχνίδι από τα πλάγια. Ο ΑΡΗΣ ήθελε να χτυπήσει στην αντεπίθεση, του δόθηκαν οι ευκαιρίες να το κάνει αλλά ο πολύ καλός κατά τα άλλα… Μορόν τις κρίσιμες τις πάσες τις πέταξε στα σκουπίδια.
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ Χ
Ο χρόνος όπως φάνηκε κυλούσε υπέρ μας. Η ομάδα άντεχε στην πίεση χωρίς να δέχεται καν φάσεις, ο μπάογκ ξέμενε από δυνάμεις και πλησίαζε η στιγμή μας για να βγούμε ψηλά. Με περισσότερη συγκέντρωση από τα πρώτα 45’ αρχίσαμε να κρατάμε μπάλα αποφεύγοντας τα φθηνά λάθη . Στις ελάχιστες ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν δεν υπήρχε καθαρή σκέψη και πολύ πιο εύκολα από ότι φαινόταν αχρηστεύτηκαν. Το παιχνίδι σχεδόν μέχρι το τέλος εξελίχθηκε μονότονα με τις 2 ομάδες να θέλουν να επιτεθούν αλλά να μην μπορούν και το Χ να φαντάζει δίκαιο αποτέλεσμα.
ΣΑΝ ΝΑ ΑΧΝΟΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ
Δεν νομίζω να ικανοποιήθηκε κανείς από τον ΑΡΗ που παρακολουθήσαμε σήμερα. Προφανώς και όλοι θα θέλαμε να δούμε έναν ΑΡΗ να δαγκώνει σίδερα και να παλεύει λυσσαλέα για τη νίκη. Αυτή είναι η ματιά του οπαδού… του προπονητή όμως είναι διαφορετική. Ο Μάντζιος είχε να αντιμετωπίσει μια σωρεία προβλημάτων για να καταστρώσει το πλάνο του και ως ένα βαθμό το πέτυχε. Ναι η ομάδα δεν κέρδισε αλλά με αυτή την μέτρια εικόνα ουσιαστικά δέχθηκε 2 ευκαιρίες και ήταν μόλις μια σωστή πάσα στα 3 μέτρα απόσταση για να πάρει το διπλό. Αυτός ήταν ο Μάντζιος όπως μας είχε συνηθίσει στην πρώτη θητεία του και προς τα εκεί δείχνει να βαδίζει η ομάδα. Το αν αρέσει η εικόνα ή όχι αυτή είναι άλλη συζήτηση. Σε ένα πρωτάθλημα όμως όπου οι βαθμοί μετράνε και οι καλές εμφανίσεις ξεχνιούνται γρήγορα αν δεν έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα ο Μάντζιος δείχνει στο ξεκίνημα του ικανός για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε ο προκάτοχος του. Και με τις ποιοτικές μεταγραφές της τελευταίας στιγμής ίσως στην συνέχεια να απολαύσουμε έναν πολύ πιο ωραίο και αποτελεσματικό ΑΡΗ.
ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΑΖΕΎΕΤΑΙ
Παρά το μεταγραφικό μπάχαλο και την έλλειψη συνοχής αλλά και τους τραυματισμούς της τελευταίας στιγμής, ο ΑΡΗΣ άντεξε σε ένα δύσκολο παιχνίδι και έδειξε ότι με τον Μάντζιο αρχίζει να θυμίζει ομάδα. Θα μπορούσαμε με λίγο περισσότερη συγκέντρωση σε 2-3 φάσεις να βρούμε το γκολ αλλά στην κατάσταση που κατέβηκε σήμερα η ομάδα στάθηκε καλά. Πολλά πρέπει να διορθωθούν αλλά πλέον σαν να φαίνεται η ομάδα να μπαίνει στον σωστό δρόμο.
ΥΓ. Τόσες βουτιές και ορκασμοι μαζί και ούτε ένα μπέναλντι; και το γκολ οφσάιντ το δίνεις οφσάιντ; Σιδηρόπουλε είσαι καλά ; Ρωτάει και ανησυχεί ο Λουτσέσκου…
Με την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα συνοδεύτηκε η επιστροφή του Άκη Μάντζιου στον πάγκο της ομάδας μας, με τον ΑΡΗ να προβληματίζει και πάλι με την εικόνα του αλλά να καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει. MVP της αναμέτρησης ο Λορόν Μορόν που σέρβιρε το πρώτο γκολ στον Σαμόρα, πέτυχε το 2ο γκολ και κέρδισε το πέναλτι από που προήλθε το τρίτο γκολ! Σφιγμένα χαμόγελα ανακούφισης από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο, με την χαρά της νίκης να επισκιάζει την μέτρια μας εικόνα.
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ
Μαγικά σε λίγες ημέρες στο ποδόσφαιρο δεν γίνονται οπότε το να περιμέναμε την «σφραγίδα» του νέου μας προπονητή τόσο γρήγορα ήταν κάτι το ανέφικτο. Κάπως έτσι , με εξαίρεση την ουσιαστική χρησιμοποίηση του Ντουκουρέ μεσοαμυντικά και την φρεσκάδα του Σαμόρα στην αριστερή πλευρά της αμυντικής γραμμής ο ΑΡΗΣ ήταν ίδιος και απαράλλαχτος στον τρόπο που κινούταν μέσα στο γήπεδο. Ναι μεν ο Ντουκουρέ ήταν σταθερός και δεν έκανε λάθη αλλά κατά τα άλλα δεν είδαμε τίποτα το διαφορετικό σε σχέση με τα παιχνίδια με τον ΟΦΗ και τη Λαμία. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και μια άμυνα ικανή να κάνει το λάθος από το πουθενά. Αν βγάζαμε τα 2 γκολ του πρώτου ημιχρόνου από την εξίσωση το μόνο που θα έμενε θα ήταν η ανυπαρξία του ΑΡΗ μας επιθετικά και οι 2-3 κατεβασίες της Τρίπολης που κατάφεραν να μας απειλήσουν.
ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ
Σαν να ανέβασε ένα κλικ ταχύτητα η ομάδα με το που μπήκε στο Β ημίχρονο όχι τόσο βγάζοντας περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της αλλά κυρίως γιατί άρχισε να έχει πιο γρήγορη σκέψη. Η μπάλα αντί να στριφογυρίζει στα μετόπισθεν άρχισε να προωθείτε μπροστά και οι παίκτες μας να μην κουράζουν τόσο πολύ με τις επιλογές τους. Με μια τέτοια γρήγορη σκέψη ο Νταρίντα έβγαλε τον Μορόν σε πλεονεκτική θέση με τον τελευταίο να στέλνει με υποδειγματικό τρόπο την μπάλα στα δίχτυα για το 2-1. Αυτή τη φορά το προβάδισμα δεν αποσυντόνισε την ομάδα συνεχίζοντας στον ίδιο ρυθμό με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Στο 81’ ο Φεράρι διόρθωσε ως ένα βαθμό το λάθος του στο γκολ της ισοφάρισης βγάζοντας καταπληκτική μπαλιά στον Μορόν που κέρδισε το πέναλτι για το 3-1 από τον Φαμπιάνο. Η μείωση του σκορ λίγα λεπτά πριν το φινάλε με την άμυνα μας να πετάει χαρταετό απλά μας υπενθύμισε ότι η ομάδα θέλει πολύ δουλειά ακόμη και ότι ΑΡΗΣ χωρίς άγχος και νεύρα δεν γίνεται…
ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
Στο «κενό» που άφησε ο Πάλμα στην επίθεση είχαμε επικεντρωθεί όλοι και στο ποιος θα αναπληρώσει όλα αυτά που πρόσφερε εμπράκτως με ασιστ και γκολ. Το παιχνίδι στην Λαμία επιβεβαίωσε τους φόβους μας με τον ΑΡΗ να είναι ακίνδυνος, σήμερα όμως καταφέραμε και πετύχαμε 3 γκολ. Μάλιστα έλαμψε το άστρο του Μορόν που ως πείθει ότι μπορεί να είναι ο σέντερ φορ που ψάχνουμε εδώ και πολλά χρόνια. Ενώ και ο Κάρσλον έδειξε ξανά ότι έχει την ποιότητα για να κάνει την διαφορά με τις ενέργειες του. Αυτό όμως που συμβαίνει με την αμυντική μας λειτουργία τρομάζει… Τόσα φθηνά λάθη, τόσες κακές αντιδράσεις μαζεμένες σε αυτά τα 7 πρώτα επίσημα παιχνίδια της χρονιάς δεν μοιάζουν να έχουν προηγούμενο. Παρόλο που ο Ντουκουρέ συμμάζεψε το χάλι στο κέντρο που είδαμε στα προηγούμενα παιχνίδια και σήμερα καταφέραμε να δεχθούμε 2 ανόητα γκολ. Το τακουνάκι του Φεράρι στο 1-1 αλλά και οι γιόμες του Αστέρα που οδήγησαν στο 3-2 δείχνουν την μπερδεμένη σκέψη των παικτών μας όταν αμύνονται. Από εκεί θα ξεκινήσει ο Μάντζιος να διορθώνει τα κακώς κείμενα με την ελπίδα οι 2 εβδομάδες διακοπής να είναι αρκετές για να γίνει ουσιαστική δουλειά.
ΚΕΡΔΙΣΕ ΗΡΕΜΙΑ, ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
Καλύτερο γιατρικό από τις νίκες δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σήμερα ξεκίνησε να επουλώνει τις πληγές του παίρνοντας το πρώτο τρίποντο της χρονιάς! Εντυπωσιακός ο Μορόν με γκολ, ασίστ και κερδισμένο πέναλτι σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες ευκαιρίες έκανε την διαφορά για τον ΑΡΗ μας. Νικηφόρο το ντεμπούτο του Μάντζιου που έβαλε τις πινελιές του σήμερα με Ντουκουρέ και Σαμόρα αλλά έχει πολλά να διορθώσει ώστε να δούμε μια ομάδα που να μην μας προκαλεί πονοκέφαλο ακόμη και όταν πετυχαίνει 3 γκολ και κερδίζει.
Από το κακό στο χειρότερο βαδίζει ο ΑΡΗΣ μας όπου μετά την μέτρια εικόνα στην πρεμιέρα σήμερα κατάφερε να παρουσιαστεί ακόμη πιο κακός και να γνωρίσει την 2η ήττα του στο πρωτάθλημα. Ακίνδυνη η ομάδα χωρίς τον Πάλμα, ούτε καν κατάφερε να απειλήσει στο διάστημα που πάλευε για την ισοφάριση. Απογοήτευση και κατήφεια στον κόσμο της ομάδας που βλέπει τα ίδια και τα ίδια λάθη να επαναλαμβάνονται μπροστά του, με την παραίτηση του Τερζή στο ξεκίνημα της σεζόν να είναι το πιο προβλέψιμο επεισόδιο.
ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΦΛΥΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΝΤΡΑ
Η επιστροφή του Μπράμπετς έβγαλε όπως αναμενόταν έναν φορμαρισμένο παίκτη όπως τον Οντουμπάτζιο από την ενδεκάδα, ο ΑΡΗΣ ήθελε να δείξει κάτι διαφορετικό σε σχέση με την Κρήτη. Το κενό του Πάλμα ήταν το μεγάλο ερωτηματικό για την επίθεση με τον Μενέντεζ να είναι αναλαμβάνει να το καλύψει. Και αν αμυντικά με τον Μπράμπετς η ομάδα έδειχνε πιο σταθερή μεσοεπιθετικά υπήρχε το χάος. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και έλλειψη εμπνεύσεων που θα οδηγούσαν σε κάποια φάση. Η κατοχή της μπάλας όχι μόνο δεν μεταφραζόταν σε κάποιο πλεονέκτημα αλλά αντιθέτως έδινε την ευκαιρία στους αντιπάλους μας να πιέσουν και κυνηγήσουν το όποιο λάθος μας. Σε μια τέτοια φάση ο Καρλίτο έκανε το 1-0 πονοκεφαλιάζοντας ακόμη περισσότερο τον Τερζή στον πάγκο που έβλεπε το πλάνο νίκης να μην βγαίνει.
ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗΣ ΦΑΝΗΚΕ ΠΟΣΟ ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ
Και αν για το 1-0 στο 38’ μπορείς να πεις ότι ήταν απλά μια κακή στιγμή, το υπόλοιπο μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης ήταν μια «ακτινογραφία» της ομάδας μας με τα αγωνιστικά προβλήματα να αποτυπώνονται ξεκάθαρα πάνω της. Δεν ήξερε πως και πότε να πιέσει, δεν είχε τρεξίματα, δεν είχε τσαγανό, δεν είχε φαντασία, δεν είχε πείσμα, δεν είχε απολύτως τίποτα… παρά μια μπάλα στα πόδια της που την γυρόφερναν παρέα η τετράδα της άμυνας μαζί με τον Ντουκουρέ. Ένας Μορόν να παλεύει μόνος του, κάποιες προσωπικές ενέργειες του Κάρλσον, 1-2 καλές πάσες του Νταρίντα και ως εκεί. Κολλημένα πίσω τα μπακ, καμία βοήθεια στον Μορόν και όλοι αγκυροβολημένοι έξω από την μεγάλη περιοχή.
ΚΑΙ Ο ΠΑΓΚΟΣ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ
Όταν βλέπεις την αλλαγή του Ντουκουρέ με την έναρξη του Β ημιχρόνου λες ότι ο προπονητής το έχει δει το πρόβλημα και ξεκινάει από νωρίς τις διορθωτικές κινήσεις του. Όταν όμως περνάνε σχεδόν 30’ χωρίς να κάνεις ευκαιρία και εσύ στον πάγκο κοιτάς άπραγος τότε μάλλον άλλο παιχνίδι παρακολουθούσες. Όπως μάλλον και κάποια άλλη ομάδα προετοίμαζες μιας και αυτός ο ΑΡΗΣ δεν δείχνει να έχει δουλευτεί ώστε να έχει κάποια ίχνη συνοχής και ποδοσφαιρικής λογικής. Αναμενόμενη η παραίτηση, ίσως νωρίτερα από ότι την περιμέναμε αλλά απόλυτα δικαιολογημένη. Κόντρα σε 2 κακές ομάδες ο Τερζής όχι μόνο δεν πήρε βαθμό αλλά δεν κατάφερε έστω και λίγο να πείσει τους παίκτες του να παλέψουν για την νίκη.
ΤΑ ΜΠΑΤΖΕΤ, ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ Η ΛΑΜΙΑ
Πολύ συζήτηση κάθε καλοκαίρι για το μπάτζετ, πολύ συζήτηση για τα βιογραφικά των παικτών που έρχονται, αν είναι ποιοτικοί και έχουν παραστάσεις από προηγμένα πρωταθλήματα. Και έρχεται μια Λαμία με ένα μικρό μπάτζετ και κάποιους «άσημους» παίκτες, σου δίνει ένα χαστούκι αφύπνισης και αρχίζεις να αναρωτιέσαι τελικά τι χρειάζεται για να στηθεί μια αξιοπρεπής μαχητική ομάδα. Αυτό που καταλάβαμε είναι ότι δεν χρειάζονται περαστικοί τεχνικοί διευθυντές και προπονητές με μικρή ημερομηνία λήξης. Όσο για τους παίκτες επιβάλλεται να μπουν στο κάδρο των ευθυνών το συντομότερο δυνατό.
ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ
Χωρίς βαθμούς και γεμάτος απογοήτευση επιστρέφει η ομάδα από την Λαμία σε ένα παιχνίδι όπου ακόμη και έως τώρα να παιζόταν, γκολ δεν θα βάζαμε. Ούτε καν ο Αύγουστος δεν έφυγε και ο ΑΡΗΣ αναζητά τον αντικαταστάτη του Απόστολου Τερζή μετά από 2 κακές εμφανίσεις και κακές ήττες. Μια εξέλιξη που δυστυχώς δικαιώνει όλους τους «κινδυνολόγους του καλοκαιριού» που μιλούσαν για τεχνικό διευθυντή και προπονητή εξιλαστήρια θύματα του παραλογισμού του προέδρου. Άγνωστο το τι μας ξημερώνει…
ΥΓ. Όποιος και αν είναι ο επόμενος προπονητής αν δεν αλλάξει η «κεφαλή» μυαλά, άσπρη μέρα δεν θα δούμε.
Αμυντικά κενά, φθηνά λάθη και μια άνευρη εμφάνιση από τον κουρασμένο ΑΡΗ που σε ακόμη ένα παιχνίδι κατέβηκε χωρίς να μπορεί κανείς να χαρτογραφήσει τις προθέσεις τους. Το τελικό 3-2 και η προσπάθεια που έγινε για την ανατροπή δεν αποτυπώνουν την εικόνα μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν μέτριος σήμερα αλλά και ο ΟΦΗ δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο ώστε να αξίζει αυτή τη νίκη. Εντείνεται ο προβληματισμός για το πως θα κυλήσει η σεζόν που μόλις ξεκίνησε, με την ομάδα να μην πείθει και τα κακώς κείμενα του μεταγραφικού σχεδιασμού να μην διορθώνονται.
ΣΤΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Κάτι από το πρώτο παιχνίδι με την Αραράτ θύμισε ο ΑΡΗΣ σήμερα, με τον τρόπο με τον οποίο ήταν στημένος να μην δείχνει ξεκάθαρα τις διαθέσεις τους. Ήθελε τη νίκη εκμεταλλευόμενος τις ελάχιστες ευκαιρίες που θα του δινόταν; ήθελε να διασφαλίσει το μηδέν και μετά ότι βγει; Πάντως σε καμία περίπτωση δεν κατέβηκε σαν το φαβορί μέσα στο γήπεδο που είχε μεγαλύτερη ανάγκη το θετικό αποτέλεσμα. Ενώ και σε δυνάμεις και εντάσεις από την αρχή διαφάνηκε μια αδυναμία στις μονομαχίες και τις διεκδικήσεις της μπάλας με τους αντιπάλους μας. Ο ΟΦΗ με υψηλή πίεση, αρκετά τρεξίματα και πολύ δύναμη στις ενέργειες του, έδειχνε πιο απειλητικός χωρίς όμως να κάνει ευκαιρίες.
ΚΑΚΟΣ ΜΕΣΟΑΜΥΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΘΗΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ
Η άμυνα περισσότερο από ότι η επίθεση είναι καθαρά θέμα σωστής ομαδικής λειτουργίας και πειθαρχίας στις τοποθετήσεις αλλά ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του κόφτη και ποιος καλύπτει πίσω. Στον ΑΡΗ ως τώρα όλα αυτά είναι ένα ατελείωτο μπέρδεμα. Δεν ήξεραν πότε να πιέσουν, πότε να οπισθοχωρήσουν και πότε να καλύψουν το «ανέβασμα» του συμπαίκτη τους. Κάπως έτσι είδαμε τον τερματοφύλακα του ΟΦΗ να βγάζει ασίστ για το 1-0 και μια σειρά από λάθη να οδηγούν και στο 2-0.
ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ… ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΗ
Με το 2-0 πριν καλά καλά βγει το ημίχρονο ο ΑΡΗΣ δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανέβει ψηλά και να γίνει πιο απειλητικός. Αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ο ΑΡΗΣ να δημιουργήσει ευκαιρίες, να βρει 2 γκολ με Μορόν και Φαμπιάνο και να φθάσει μια ανάσα από την ολική ανατροπή με το δοκάρι του Πάλμα. Ενώ και στο 1-0 υπήρχε η άμεση απάντηση από τον Πάλμα, με την μπάλα από τη θέση του σώματος του τερματοφύλακα του ΟΦΗ που διώχνει να φαίνεται να έχει περάσει την γραμμή αλλά το VAR το έπνιξε. Όπως δηλαδή και στο Βουκουρέστι με το που ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε να παίξει μπάλα και να βρει γκολ έδειξε ότι δεν είχε να φοβηθεί τίποτα από τον αντίπαλο του.
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ
Σαν να προσπαθούν οι παίκτες του Τόλη Τερζή να εφαρμόσουν ένα πλάνο που δεν μπορούν. Είτε μιλάμε για την επίθεση είτε για την άμυνα και στις 2 πλευρές του γηπέδου οι παίκτες μας μοιάζουν να μην ξέρουν τι θέλουν. Χτίσιμο παιχνιδιού από πίσω όπως απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο; Μα και όταν σπας την πίεση από την περιοχή σου και μεταφέρεις την μπάλα στο κέντρο τι κάνεις; Εκμεταλλεύεσαι τα κενά και την ανακατωσούρα της αντίπαλης άμυνας; Όχι. Παγώνεις τον ρυθμό και ξαναγυρίζεις την μπάλα πίσω ώστε να δώσεις την ευκαιρία στους αντιπάλους σου να επιστρέψουν στις θέσεις τους και να αναδιοργανωθούν. Ανεβαίνουν τα μπακ ή δεν ανεβαίνουν; Πιέζουμε ψηλά ή δεν πιέζουμε. Ερωτήσεις που φαίνεται να στριφογυρίζουν στο μυαλό των παικτών μας.
ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ
Το να ετοιμάζεις ένα πλάνο και αυτό να μην σου βγαίνει μέσα στο παιχνίδι είναι κάτι που δύσκολα διορθώνεται κατά την διάρκεια του αγώνα. Το να βλέπεις όμως την ομάδα σου να ξεμένει από δυνάμεις είναι κάτι που μπορείς να το διορθώσεις με 5 αλλαγές πλέον. Ωραία μπήκε ο Ντουκουρέ στη θέση του κακού σήμερα Ζουλ αλλά έπρεπε να φθάσουμε στο 81’ για να γίνουν 3 αλλαγές; Δύσκολα ερμηνεύονται και οι επιλογές του Τερζή αλλά και η «εμπιστοσύνη» που δείχνει στο φετινό ρόστερ. Τουλάχιστον είδαμε ότι υπάρχει Ντουκουρέ στην ομάδα, ίσως στο μέλλον να δούμε ότι υπάρχει και ο Παναγίδης που στα φιλικά που αγωνίσθηκε ήταν εξαιρετικός. Μέχρι και στο κομμάτι των αλλαγών ο Τερζής έχει αρχίσει να γίνεται προβλέψιμος, όπως προβλέψιμη είναι και η ομάδα στο τι ακριβώς θα κάνει ή δεν θα κάνει μέσα στο γήπεδο.
ΧΑΜΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΠΗΧΗ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Συνεχίζει να πληρώνει ο ΑΡΗΣ τα λάθη του καλοκαιρινού μεταγραφικού σχεδιασμού με τα κενά στην άμυνα και την έλλειψη(;) λύσεων από τον πάγκο να φαίνονται και στο σημερινό παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Ένα παιχνίδι που με το που αναγκάστηκε η ομάδα να αντιδράσει φάνηκε ότι μπορεί να κερδίσει αλλά στο τέλος κατάφερε να το χάσει. Προβληματική εικόνα που πρέπει να αλλάξει άμεσα… διαφορετικά θα χειμωνιάσει και θα αναρωτιόμαστε ακόμη τι στο καλό έγινε αυτό το καλοκαίρι.
ΥΓ. Και όμως στον ΑΡΗ που φέτος κινείται πιο «συντηρητικά», δεν μπορούμε να βρούμε δύο στόπερ, ένα αμυντικό χαφ και έναν επιθετικό που να «αρέσουν» στον προπονητή μας!
Σε ένα αρκετά περίεργο παιχνίδι με 6 γκολ αλλά χωρίς ρυθμό και ιδιαίτερη ένταση… ο ΑΡΗΣ μας πήρε τη νίκη που ήθελε και σφράγισε το ευρωπαϊκό του εισιτήριο! Το άστρο του Πάλμα έλαμψε ξανά με ένα υπέροχο σπάνιο γκολ στα πρώτα λεπτά του αγώνα, ένα εύστοχο πέναλτι και μια μαγική ασίστ για highlight! Διασκεύασε τις εντυπώσεις η ομάδα στο Β ημίχρονο μιας και στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε να είχε «βολευτεί» από το γρήγορο 1-0.
ΦΟΥΡΙΟΖΟΣ ΠΑΛΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Δεν έκρυβε κάποια έκπληξη η ενδεκάδα που επέλεξε ο Τερζής με τον Γκρέι να είναι αυτός που φυσιολογικά αντικατέστησε τον τιμωρημένο Καμαρά. Όποια πλάνα όμως και αν είχαν οι 2 προπονητές στη σέντρα ο Πάλμα με ένα διαγώνιο απίθανο σουτ από πολύ πλάγια θέση έκανε το 1-0 μόλις τα πρώτα λεπτά. Γκολ σπάνιας κλάσης από έναν παίκτη που ξεχωρίζει σαν την μύγα μέσα στο γάλα.
ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΡ ΚΑΙ 2-0
Όσο ενθουσιώδες και αν ήταν το ξεκίνημα του αγώνα η συνέχεια ήταν εντελώς ανάποδη. Με ένα ανούσιο passing game προς τα πίσω και φλύαρη κατοχή ο ΑΡΗΣ μας έλεγχε το παιχνίδι απλά προστατεύοντας το 1-0. Λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου σε μια από τις λίγες φάσεις όπου η ομάδα έβγαλε ένταση, ο Εμπακατά κέρδισε το πέναλτι, με τον Πάλμα να το εκτελεί και να γράφει το 2-0.
Η ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ
Οι περισσότεροι πιστέψαμε στο 2-0 ότι το παιχνίδι έχει τελειώσει και από ότι φάνηκε το ίδιο πίστεψαν και οι παίκτες μας. Οι αντίπαλοι μας μπήκαν δυνατά στο Β ημίχρονο και κατάφεραν με έναν εξαιρετικό συνδυασμό να μειώσουν σε 2-1 αλλάζοντας τα δεδομένα του παιχνιδιού.
Ο ΠΑΛΜΑ ΕΠΑΝΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ
Με την όρεξη του Βόλου να έχει ανοίξει μετά το 2-1 ο ΑΡΗΣ μας έψαχνε τρόπο να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο του αγώνα. Την λύση την έδωσε για ακόμη μια φορά ο Πάλμα όπου με μια μαγική φαλτσαριστή καλοζυγισμένη χαμηλή σέντρα έδωσε την ευκαιρία στον Γκρέι απλά να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 3-1! Αυτό το γκολ κατά κάποιο τρόπο αφύπνισε την ομάδα που στη συνέχεια έδειξε να ανεβάζει απόδοση, να παίζει πιο δυνατά και να ανεβαίνει πιο ψηλά. Ωστόσο μια σειρά από λάθη οδήγησαν στο 3-2 κόντρα στη ροή του αγώνα. Παρόλα αυτά ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό, έμοιαζε πιο σοβαρός και δεν φάνηκε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Πόσο μάλλον από το χρονικό σημείο όπου οι αντίπαλοι μας έμειναν με 10 παίκτες. Τα πάντα έγιναν πιο εύκολα και ο Νταρίντα βρήκε τους χώρους για να βάλει και αυτός την πινελιά του σερβίροντας μια υπέροχη ασίστ στον επερχόμενο Ματέο Γκαρσία όπου με ωραίο τελείωμα έκανε το τελικό 4-2!
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ
Ένα κολάζ του φετινού ΑΡΗ παρακολουθήσαμε σήμερα μιας και η ομάδα μας σε αυτά 95’ κατάφερε να μας τα θυμίσει όλα! Από τα απίστευτο ταλέντο παικτών όπως ο Πάλμα και ο Νταρίντα μέχρι την κακή διαχείριση του σκορ και τα φθηνά αμυντικά λάθη. Μέσα στο ίδιο παιχνίδι είδαμε 4 γκολ, κάποιες εξαιρετικές επιθετικές ενέργειες των παικτών μας αλλά και μια ομάδα να κουράζει, να διστάζει, να μπερδεύεται και να παλεύει να κάνει τα εύκολα δύσκολα. Κάπως έτσι ήταν ο ΑΡΗΣ μας όλη τη χρονιά και τώρα στο τέλος δύσκολα να ξεφύγει από τον κανόνα. Η διαφορά είναι στην αποτελεσματικότητα και σήμερα οι παίκτες μας το είχαν από τα αποδυτήρια!
ΓΙΑ 5Η ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
«Κλείδωσε» ο στόχος της Ευρώπης όσο εύκολα περιμέναμε όσοι βλέπαμε το θέμα καθαρά αγωνιστικά. Μπορεί ο ΑΡΗΣ φέτος να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας αλλά σύγκριση με την ομάδα του Βόλου δεν υπάρχει… Και πως να υπάρχει όταν έχεις στο ρόστερ παίκτες σαν τον Πάλμα και τον Νταρίντα να σου χαρίζουν απλόχερα σπουδαίες ποδοσφαιρικές στιγμές! Μπράβο ρε Αρειανάρα αλλά την Κυριακή σε θέλουμε ακόμη πιο δυνατή!
ΥΓ. Εδώ θα το χάσεις το πρωτάθλημα κουμανταδόρε της «εξυγίανσης»
Αποστολή εξετελέσθη για το “διαιτητικό team” του Μπένετ όπου με τις αποφάσεις τους πλαστογράφησαν ένα ακόμη αποτέλεσμα στο γήπεδο της Τούμπας. Ο μη καταλογισμός πέναλτι στο 30’ και η αποβολή του Κουλιεράκη ήταν το σφύριγμα μεταξύ άλλων που σημάδεψε την αναμέτρηση… όπως ακριβώς σημάδεψαν το κεφάλι του βοηθού με το μπουκάλι αλλά δεν βαριέσαι… οι Αζερμπαϊτζανοί συνέχισαν το έργο τους απτόητοι. Δεν διαχειρίστηκε σωστά το 0-1 ο ΑΡΗΣ μας, που όμως υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να είχε φύγει με το διπλό.
ΤΟ ΝΩΘΡΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΗΝΥΜΑ» ΤΟΥ ΑΓΚΑΓΙΕΦ
Με εξαίρεση την αντικατάσταση του Ντουκουρέ με τον Ετέμπο ο ΑΡΗΣ ήθελε να ελέγξει τον χώρο του κέντρου και να παρουσιαστεί πιο συμπαγής μεσοαμυντικά. Κάτι που πέτυχε εν μέρει μιας και ο συμπολίτης πίεζε και αναπτυσσόταν από τα πλάγια. Στις φάσεις που δημιούργησαν οι αντίπαλοι μας τα τελειώματα ήταν τραγικά και αυτό έδινε χρόνο στην ομάδα μας για να προσαρμοστεί στις ανάγκες του παιχνιδιού. Με το που ήρθε όμως η αντίδραση του ΑΡΗ που κέρδισε μέτρα και ξεκίνησε να απειλεί ήρθε η «απάντηση» του διαιτητή Αγκάγιεφ όπου δεν είδε πέναλτι στην ανατροπή του Ματέο Γκαρσία σε προφανή θέση για γκολ μέσα στην μεγάλη περιοχή. Όταν λοιπόν διαιτητής και VAR δεν βλέπουν αυτό το πέναλτι τότε για να κερδίσεις θα πρέπει να είσαι κατά πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο σου. Όχι απλά καλύτερος αλλά κατά πολύ καλύτερος.
ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ
Από εκείνο το σημείο και μετά μάλλον οι παίκτες μας κατάλαβαν ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα από τους αντιπάλους τους, ήλεγξαν το παιχνίδι κυκλοφορόντας σωστά την μπάλα και με σωστή πίεση άρχιζαν να γίνονται ολοένα και πιο απειλητικοί. Από αυτή την πίεση και την κακή αντίδραση του αντίπαλου αμυντικού, ο Γκαρσία έκανε το κλέψιμο, ο Καμαρά πήρε την μπάλα και από κοντά τράνταξε τα γήπεδα γράφοντας το 0-1 λίγο πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ άρχισε το ίδιο άσχημα με το πρώτο δίνοντας την ευκαιρία στον μπαογκ όχι απλά να ισοφαρίσει αλλά και να κάνει την ανατροπή. Το ασύλληπτο σουτ Νταρίντα που έκανε το 2-2 λίγα λεπτά αργότερα έφερε νέα δεδομένα στο παιχνίδι. Ωστόσο η τύχη όπως και στο γκολ της ισοφάρισης του ποακ έτσι και στο 3-2 μας γύρισε την πλάτη και ένα σουτ που φαινόταν να το ελέγχει ο Κουέστα με την παρέμβαση του κεφαλιού του Πίρσμαν κατέληξε στα δίχτυα. Οι τραγελαφικές καθυστερήσεις, οι ψευτοτσαμπουκάδες, η «συστημένη» αποβολή του Καμαρά και ο έξτρα χρόνος που εξαφανίσθηκε ήταν ένα έργο που το αναμέναμε και το είχαμε ξαναδεί.
ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΤΥΦΛΟΥΣ» ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ
Για να κρίνεις αυτό το παιχνίδι αγωνιστικά θα πρέπει την φάση του 30’ να την διαγράψεις. Μια και το πιθανό σενάριο του 0-1 από το 30’ με τον μπαογκ να συνεχίζει με 10 παίκτες θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο παιχνίδι όμως που είδαμε ο ΑΡΗΣ για ακόμη μια φορά πλήρωσε την αστάθεια του και την έλλειψη ψύχραιμης αντίδρασης όποτε ο αντίπαλος πιέζει. Ήξερε ότι ο συμπολίτης πιέζει από την αρχή και μέχρι στο 20’ με 25’ από σύμπτωση δεν δέχθηκε γκολ. Ισορροπείς το παιχνίδι, παίρνεις τον έλεγχο, σκοράρεις και πας αποδυτήρια με 0-1. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι οι αντίπαλοι θα πίεζαν λυσσαλέα για την ισοφάριση; Τι έκανες; Κλείστηκες πίσω, δέχθηκες 2 γκολ και μετά ψάχτηκες να δεις αν μπορείς να αντιδράσεις. Δεν ξέρω αν ο Τερζής θα έπρεπε να προχωρήσει νωρίτερα σε αλλαγές αλλά αυτή η κακή διαχείριση του 0-1 είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί. Όπως και τις κακές αντιδράσεις του Καμαρά με την κόκκινη πλέον να φράζεται στο στοίχημα. Δεν φαινόταν; δεν το περιμέναμε; δεν το έβλεπε ο Τερζής; κανείς δεν ξέρει.
ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ
Με το άκουσμα του ορισμού της συγκεκριμένη διαιτητικής ομάδας, ανάλογου επιπέδου με αυτή του Α γύρου δεν περιμέναμε κάτι το διαφορετικό. Οι Αζερμπαϊτζανοί την έκαναν την δουλειά τους και οι «εξυγιαντές» πήραν μια ακόμη «υπερήφανη» πλαστή νίκη με τον τρόπο που τους χαρακτηρίζει. Με τους τυφλούς διαιτητές, με τα χαλασμένα VAR, με τα μπουκάλια στα κεφάλια των διαιτητών, με τις καθυστερήσεις τους και τους ψευτοτσαμπουκάδες τους. Ναι, υπήρχε και η κακή διαχείριση του 0-1 από τον ΑΡΗ μας, ναι υπήρχε και η ατυχία στα 2 γκολ του μπαογκ. Ναι υπήρχε και το πέναλτι και η αποβολή που θα άλλαζαν τις συνθήκες του αγώνα από το 30’ πολύ πριν γίνουν όλα τα παραπάνω...
ΥΓ. Και κάπου εκεί θυμάσαι ένα πλαστικό μπουκάλι που έπεσε στο μπούτι της Κουρουμπίλιας και έχασες την έξοδο στην Ευρώπη.
Στη θεωρία ο ΑΡΗΣ έχει να περιμένει πολλά περισσότερα πάνω στο χορτάρι τόσο από τους βασικούς όσο και από αυτούς[…]
Το γεγονός ότι φορμάροναι όλο και περισσότεροι παίχτες είναι πολύ θετικό, φίλε Πλάνετ.Χθες δεν είχαμε την κατοχή μπάλας επειδή ο[…]
Φίλε Σπύρο, στα περισσότερα που γράφεις εν μέρει συμφωνώ αλλά το όλο πνεύμα της "παραίτησης" ή της "απαξίωσης" δεν μπορώ[…]
Καλησπέρα! Το μόνο site που δεν λογοκρίνει και μπορούμε να πούμε τον πόνο μας . Μετά τη σκόνη τι παρατηρούμε[…]
Κατανοώ την απογοήτευση για την εικόνα αλλά πιστεύω ότι είναι 100% λάθος και παγίδα στην οποία έχουν πέσει αρκετοί συνΑρειανοί[…]
Είμαστε μια παρέα οπαδών που ακολουθούμε την ομάδα πιστά σχεδόν παντού και το PlanetARIS.gr είναι ο τρόπος έκφρασης της αγάπης μας για την ομάδα εκτός γηπέδου. Σκοπός μας η διάδοση της ιδέας του ΑΡΗ μας μέσω του διαδικτύου!