Κάμποσες ώρες πέρασαν(εσκεμμένα) μετά τη λήξη του αγώνα και ακόμη δύσκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει τι φταίει ακριβώς για αυτή την μεταμόρφωση της ομάδος. Τίποτα δεν θυμίζει πλέον τον ΑΡΗ που θαυμάσαμε σε κάποιες στιγμές πριν τον ερχομό του 2022 και η 2^η συνεχόμενη ισοπαλία με τη Λαμία το επιβεβαιώνει. Όχι γιατί δεν κέρδισες αλλά γιατί η εικόνα σου δεν θα δικαιολογούσε τη νίκη. Πιο λυπηρό ακόμη και από το 2^ο συνεχόμενο 0-0 μέσα στην έδρα μας είναι ότι ως την ώρα που γράφετε αυτό το κείμενο τίποτα στην ομάδα δεν έχει αλλάξει. Κανένα ηλεκτροσόκ, καμία «δύσκολη» απόφαση, καμία απολύτως αντίδραση.

ΣΑΝ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Σαν να βλέπαμε σε επανάληψη τον αγώνα της Πέμπτης ήταν το σημερινό με τη Λαμία όμως να έχει περισσότερη σκοπιμότητα στο παιχνίδι της και τον ΑΡΗ ένα «πρέπει» να τον βαραίνει στην πλάτη. Τι και αν άλλαξε πρόσωπα ο Άκης Μάντζιος η εικόνα ήταν ακριβώς η ίδια. Ήθελε ο ΑΡΗΣ αλλά δεν μπορούσε. Γιατί όταν η κατοχή είναι 70-30 και ο αντίπαλος έχει περισσότερες και σημαντικότερες ευκαιρίες από εσένα μάλλον δεν μπορείς. Ναι η ομάδα έδειξε διάθεση στα πρώτα 45’ αλλά ως συνήθως δεν είχε ουσία στο παιχνίδι της.

ΞΑΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Και άντε τα 2 πρώτα ημίχρονα κόντρα στη Λαμία είχαν και  έναν ΑΡΗ να παλεύει να βάλει το γκολ… αυτό που έγινε στα Β ημίχρονα των αναμετρήσεων χρίζει επιστημονικής έρευνας. Φεστιβάλ κακών επιλογών και φθηνών λαθών και μια έλλειψη ενέργειας λες και στα αποδυτήρια κατά την ανάπαυλα έγινε τσιμπούσι! Ευτύχημα που ο Σιαμπάνης ήταν σε καλή ημέρα και οι αντίπαλοι άστοχοι ώστε σήμερα να μην καταγραφεί μια ακόμη ντροπιαστική ήττα.

ΣΕ ΑΛΛΟ ΓΗΠΕΔΟ Ο ΜΑΝΤΖΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ  

Δικαιολογίες και ελαφρυντικά δεν υπάρχουν για κανέναν. Δεν νοείται να έχει φέρει την Πέμπτη βράδυ ένα δίκαιο Χ μέσα στην έδρα σου κόντρα στην Λαμία και μετά από λίγα 24ωρα να ξανακάνεις ακριβώς το ίδιο με περίσσια ευκολία. Ποια ήταν η αντίδραση των παικτών που μετά από κάθε στραβή ζητάνε συγνώμη από τον κόσμο και δίνουν την υπόσχεση ότι δεν θα ξανασυμβεί; Ποια ήταν η αντίδραση του Μάντζιου που είδε το πλάνο της Πέμπτης να πηγαίνει στο καλάθι των αχρήστων; Καμία αντίδραση, καμία διαφορετική σκέψη, καμία προσπάθεια για να αλλάξει κάτι. Άρα οι μόνοι που φταίνε σήμερα είμαστε εμείς οι οπαδοί που για κάποιο ανεξήγητο λόγο περιμέναμε να δούμε κάτι το διαφορετικό.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ

Απλά μαθηματικά σε μια όχι και τόσο πολύπλοκη εξίσωση. Στηρίζεις αυτό το ποδοσφαιρικό  έκτρωμα όπως έχει εξελιχθεί ή προσπαθείς να το αλλάξεις. Αν αποφασίσεις να το στηρίξεις έτσι απλά να βγει μια επίσημη ανακοίνωση να τρέξουμε όλοι μαζί στις εκκλησίες μπας και τους φωτίσει ο Θεός και αλλάξουν από μόνοι τους. Διαφορετικά από την στιγμή που δεν μπορείς να αλλάξεις 11 παίκτες αλλάζεις τον  κουμανταδόρο και ελπίζεις σε αλλαγή ψυχολογίας και αγωνιστικής φιλοσοφίας. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι τα αποδυτήρια είναι μια χαρά  και οι παίκτες γουστάρουν τον Μάντζιο. Αν τα αποδυτήρια ήταν μια χαρά και οι παίκτες γούσταραν τον Μάντζιο όλο και θα είχε φθάσει στα αυτιά τους ότι ο προπονητής παίζει σε αυτά τα παιχνίδια το «κεφάλι» του και θα έδιναν το κάτι παραπάνω. Προφανώς δεν τους καίγεται καρφί και ο Άκης Μάντζιος αδυνατεί να εμπνεύσει τους παίκτες του να ακολουθήσουν το πλάνο του και να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΚΡΟΒΑΤΕΙ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ

2 εύκολες ισοπαλίες σου πήρε η Λαμία μέσα στην έδρα σου σε διάστημα λίγων ημερών και όπως λέει ο λαός «δεν άνοιξε ρουθούνι». Όπως απαθής και εμμονική δείχνει η ομάδα μας μέσα στον αγωνιστικό χώρο επιμένοντας στα ίδια και στα ίδια λάθη ξανά, έτσι ακριβώς φαίνεται να λειτουργεί και ολόκληρος ο οργανισμός ΑΡΗΣ. Αν το σημερινό δεν ήταν μια κραυγή απόγνωσης ότι η ομάδα χρειάζεται ένα ηλεκτροσοκ για να συνέλθει απορώ τι άλλο πρέπει να βιώσουμε ώστε να αποδεχτούμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κουράσατε…

ΥΓ. Και όμως ο Ιτούρμπε σήμερα αποτέλεσε την 1^η αλλαγή της ομάδος!

ΥΓ2. Σε πανικό και ο Άκης Μάντζιος που έριξε στο παιχνίδι τον Καμαρά «κατευθείαν» από το αεροδρόμιο.

ΥΓ3. Και από εκεί που ήταν αδιάφοροι για το κύπελλο τους έκανες να πιστέψουν ότι μπορούν(και αξίζουν) να προκριθούν.

ΥΓ4. Όχι νίκη, ούτε γκολ δεν έχουμε πανηγυρίσει μέσα στο 2022.

ΥΓ5. 23.01.22 21.58 και ακόμη τίποτα δεν έχει αλλάξει στον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ…

Ούτε κόντρα στον ουραγό της βαθμολογίας δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να παρουσιαστεί απειλητικός με το 0-0 να μοιάζει ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα.  Νωθρός, φλύαρος, κουραστικός στο πρώτο ημίχρονο, προσπάθησε αλλά δεν είχε ουσία στο δεύτερο. Μεγάλο το πισωγύρισμα με τις τελευταίες εμφανίσεις να δείχνουν ότι  η ομάδα κάπου έχει κολλήσει πνευματικά και αγωνιστικά και αδυνατεί να ξεκολλήσει.

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ ΑΡΗΣ

Με τον Μαντσίνι να ξεκινάει στην κορυφή όλοι πιστέψαμε ότι θα δούμε έναν ΑΡΗ να πιέζει ψηλά και να απαιτεί τη νίκη από νωρίς. Έλα όμως που γελαστήκαμε και ο γνωστός κουραστικός ΑΡΗΣ χωρίς πλάνο και σκοπό έκανε την εμφάνιση του;  45 αγωνιστικά λεπτά συν τις καθυστερήσεις το απόλυτο τίποτα. Είναι το ντεφορμάρισμα κάποιων παικτών; Είναι μια κακώς εφαρμοσμένη τακτική ή αγωνιστική φιλοσοφία; Το αποτέλεσμα πάντως μέσα στο γήπεδο είναι μηδέν. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

ΕΔΕΙΞΕ ΣΗΜΑΔΙΑ ΖΩΗΣ ΣΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΥΣΙΑ

Αν και στο Β μέρος είδαμε περισσότερη ζωντάνια και μαχητικότητα κυρίως χάρη στο δίδυμο Εντιαγέ και Τζέγκο πάλι οι ευκαιρίες ήταν ελάχιστες.  Ευκαιρίες που τέλειωσαν στην λάθος πάσα, σε ένα γλίστρημα ή σε ένα άτσαλο τελείωμα. Η κεφαλιά του Μπράμπετς λίγο πριν την λήξη του αγώνα ήταν η καλύτερη στιγμή μας .

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΙΚΟΝΑ

Σαν κουραστική επανάληψη ο ΑΡΗΣ των τελευταίων αγωνιστικών με το πρόβλημα στην επίθεση να έχει ξεφύγει κατά πολύ από τα όρια της μεγάλης περιοχής και του φορ κίλερ που λείπει… Πλέον ακόμη και το να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για γκολ κόντρα στον ουραγό της βαθμολογίας αποτελεί ζήτημα. Δεν πείθει η ομάδα και δεν δείχνει την διάθεση για να αλλάξει. Συνέλθετε…

ΥΓ. Το αιώνιο ποδοσφαιρικό δίλημμα! Οι παίκτες κάνουν τον προπονητή ή ο προπονητής τους παίκτες; Πάντως για το σημερινό φταίνε σίγουρα όλοι τους.

ΥΓ2. Ναι ο ΑΡΗΣ χρειάζεται ενίσχυση για να κερδίζει τον Απόλλων Σμύρνης...

Περισσότερες λύσεις θα έχει στη διάθεση του αυτή τη φορά ο Άκης Μάντζιος για να καταστρώσει τα πλάνα του σε ένα κομβικό σημείο στο πρωτάθλημα όπου ο ΑΡΗΣ χρειάζεται πάση θυσία νίκες. Ναι μεν η βαθμολογία με αυτό το άδικο -6 και το παιχνίδι που αναβλήθηκε είναι πλασματική αλλά δεν παύει να δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ μας για να πετύχει τους στόχους πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο και να γίνει πιο αποτελεσματικός.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΛΥΣΕΙΣ, ΙΔΙΟΣ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ

Με τις μέρες που ακολούθησαν την ήττα στη Λεωφόρο να αποτελούν γιατρικό πλέον η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερες όσο αφορά τις επιλογές του προπονητή για το σημερινό παιχνίδι. Δεν παύει όμως στην επίθεση να παραμένει μεγάλο το πρόβλημα. Πέρα από την δεδομένη απουσία του Καμαρά, τα ξαφνικά προβλήματα του Μάνου και του Λόπεθ που τελικά ακολούθησε την αποστολή ωθούν σε άλλες λύσεις. Λύσεις τύπου Μαντσίνι που επιστρέφει μετά από ένα σημαντικό διάστημα απουσίας όπως και άλλοι παίκτες με την αγωνιστική κατάσταση που θα παρουσιαστούν να αποτελεί ερωτηματικό. Σίγουρα είναι θετικό που η ομάδα θα έχει μια ενδεκάδα κατά 10/11 «ορθολογική» αλλά δεν παύει η πλειοψηφία των παικτών που θα αγωνιστούν να μην έχουν ρυθμό.

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Το  πρόβλημα στο σκοράρισμα εδώ και κάμποσο καιρό έχει εξελιχθεί σε αδυναμία δημιουργίας ευκαιριών με τα παιχνίδια όπου ούτε καν απειλούμαι τον αντίπαλο να αυξάνονται. Δύσκολα αυτή η εικόνα σε αυτό το χρονικό σημείο με όλες αυτές τις συγκυρίες να διορθωθεί έτσι απλά… άρα το μόνο που μας μένει είναι ο ΑΡΗΣ μας στις κινήσεις του να είναι αποτελεσματικός.  Αποτελεσματικός και ευέλικτος σύμφωνα με το πώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι και όχι κολλημένος σε κάποιο θεωρητικό πλάνο ορθολογικού ποδοσφαίρου. Αν χρειαστεί να πιέσεις ψηλά να πιέσεις. Αν χρειαστεί να κάνεις γεμίσματα και να επιτεθείς άναρχα να το κάνεις. Όχι άλλη απάθεια και φλυαρία όταν δεν έχεις τη νίκη στα χέρια σου. Αυτά ήταν που μας πόνεσαν στα τελευταία ανεπιτυχή αποτελέσματα και αυτά θα πρέπει να αλλάξουν.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ -6

Ανήμερα της γιορτής των ερωτευμένων… έχει οριστεί η εκδίκαση για την υπόθεση Λάσκοφ και το -6 από το CAS αλλά ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να περιμένει την εξέλιξη της για να διαμορφώσει τους στόχους του. Η ανάγκη για νίκη και βαθμούς είναι μεγάλη και εφόσον αυτό το -6 διορθωθεί δεν θα πρέπει να αποτελεί «σωσίβια λέμβος» για εμάς αλλά εφιάλτης για τους αντιπάλους μας. Αφήνουμε τα προβλήματα στη άκρη και παίρνουμε ένα σημαντικό διπλό για να ξεκινήσει καλά η χρονιά, έστω με λίγη καθυστέρηση. ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΜΟΥ!

ΥΓ. Περί προέδρων και διοικήσεων η κουβέντα… ένα μπράβο στον Πέρι για την «υπενθύμιση» στους παλιούς και το «μάθημα» στους νέους. Γιατί από την πολύ την γκρίνια και τον παραλογισμό θα ξεχάσουμε τελικά όλα όσα έχουμε βιώσει στον ΑΡΗ μας όπως τους προέδρους που λάτρευαν οι αντίπαλοι και το «δίκαιο της εθελούσιας πτώσης-χαρακίρι»  που άπαντες συμφώνησαν ότι ήταν για το «καλό» μας.

Μόνο αποφασισμένος(όπως γράψαμε νωρίτερα) δεν μπήκε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στο παιχνίδι παραδιδόμενος στην μαχητικότητα και την επιθυμία για τη νίκη των παικτών του Παναθηναϊκού. Ανέτοιμη, ασύνδετη, νωχελική, απαθής και μονότονη ήταν η ομάδα σήμερα με το «πλάνο νίκης» του Μάντζιου να καταλήγει στα σκουπίδια. Απογοήτευση για το νέο πισωγύρισμα και την μόνιμη αστάθεια που μας χαρακτηρίζει φέτος.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΑΝΑΓΚΗΣ ΜΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Μπεναλουάν, Λούμορ και Λόπεθ πήραν φανέλα βασικού με τον Λούμορ όμως να μην αγωνίζεται στη φυσική του θέση κάτι που από το ξεκίνημα φάνηκε ότι δεν βγαίνει.  Όπως δεν έβγαινε και ότι άλλο είχε σχεδιάσει ο Μάντζιος μιας και η ομάδα για ακόμη μια φορά προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν μπορούσε αλλά και δεν ταίριαζε στη σημερινή αναμέτρηση.

ΜΑΣ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΡΟΠΟ

Μπορεί εσύ να θέλεις να κρατήσεις χαμηλό τέμπο, να κυκλοφορήσεις την μπάλα με την ησυχία σου και να «χτίσεις» παιχνίδι από πίσω προς την επίθεση με υπομονή... ΑΛΛΑ υπάρχει και ο αντίπαλος.  Και όταν ο αντίπαλος σε πιέζει ασφυκτικά με κάθε ευκαιρία σχεδόν σε όλο το γήπεδο τότε σίγουρα δεν μπορείς να εφαρμόσεις το πλάνο σου εκτός και αν θυμίζεις κάτι από Μπαρτσελόνα στις καλές χρονιές του Μέσι. Αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός σήμερα και πήρε μια σχετικά εύκολη νίκη. Με ένα άναρχο ποδόσφαιρο, με κάποια δουλεμένα στημένα αλλά με μπόλικη ταχύτητα και ένταση σε κάθε φάση. Αν λοιπόν Άκη Μάντζιο δεν μεταφέρεις λίγο την μπάλα προς την αντίπαλη περιοχή έστω άναρχα, έστω για λίγο ώστε να νιώσουν ότι απειλούνται τότε όλο θα πρεσάρουν και θα πρεσάρουν μέχρι να κάνεις το λάθος. Και όσο για τα λάθη στην άμυνα τα έχουμε πει, τα έχουμε ξαναζήσει… κάθε φορά και ένας διαφορετικός «πρωταγωνιστής».

ΣΤΑΣΙΜΟΣ ΣΕ ΟΛΑ

Άλλο να βλέπεις αυτή την εικόνα μήνα Σεπτέμβριο και άλλο μήνα Ιανουάριο. Η ομάδα αντί να βελτιώνεται όσο περνάει ο καιρός δείχνει να κάνει βηματάκια προς τα πίσω. Ξαφνικά εκεί που συζητούσαμε το  πως θα «θωρακιστεί» η άμυνα και θα «ξεμπουκώσει» ο Καμαρα φθάσαμε να μετράμε στα δάχτυλα του ενός χεριού τις «σκέψεις» για γκολ. Ενώ και οι συχνές χαμηλές πτήσεις σημαντικών παικτών πλέον λογίζονται ως φυσιολογικές. Ναι υπήρχαν απουσίες σημαντικές αλλά δεν γίνεται να έχεις αυτή την εικόνα. Μια εικόνα που επιβεβαιώνει σε μεγάλο βαθμό το περιορισμένο ροτέισον που κάνει φέτος ο Μάντζιος αλλά και το πόσο «γυμνό» τελικά είναι το ρόστερ μας.  Εφόσον πάντως δεν βρεθεί κανα «λαχείο» στις μεταγραφές τότε μάλλον θα πρέπει  να αλλάξει τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ, τον χρόνο που δίνει σε κάποιους και δεν δίνει σε άλλους αλλά και να απαιτήσεις από τους «βασικούς» να δώσουν το κάτι παραπάνω.

ΑΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΤΡΟΜΑΖΕΙ

Ασύνδετος, νωθρός και διστακτικός ήταν ο ΑΡΗΣ μας  σήμερα μπαίνοντας στραβά  στο 2022 και σκορπώντας απογοήτευση αντί για τα χαμόγελα που θέλαμε. Αυτό που τρομάζει περισσότερο από όλα για τη συνέχεια είναι αυτή η εντύπωση που σου δίνει η ομάδα ότι κάθε στραβό αποτέλεσμα είναι συγκυριακό και δεν χρειάζεται τίποτα να αλλάξει. Αγωνιστική φιλοσοφία; σύστημα; οι παίκτες; ο προπονητής; κάτι άλλο; Σίγουρα πάντως κάτι πρέπει να αλλάξει…

ΥΓ. Αυτός ο Φωτιάς συνεχίζει να μας μπερδεύει… τελικά είναι «εξυγιαντικός» ή απλά ανίκανος;

Με ένα ντέρμπι ειδικών συνθηκών ξεκινάει η νέα χρονιά για τον ΑΡΗ μας όπου ταξιδεύει στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στην σκιά της πανδημίας.  Το πρωτόκολλο είναι ξεκάθαρο αν και η κατάσταση είναι έκρυθμη και  ο ΑΡΗΣ μας καλείται μέσα από τις σημαντικές απουσίες του να βρει νέους πρωταγωνιστές και τον δρόμο προς τη νίκη. Μια νίκη που όσο αυτό το -6 καταγράφεται στην βαθμολογία  είναι απολύτως απαραίτητη.

ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΠΛΗΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Όποια συζήτηση γύρω από το αν πρόσεχαν ή όχι οι παίκτες που κόλλησαν είναι πραγματικά ανούσια. Ανούσια και αστεία όπως το σκεπτικό το να  «δηλωθούν» περισσότερα κρούσματα ώστε βάσει του πρωτοκόλλου του πρωταθλήματος να αναβληθεί το παιχνίδι. Λες και οι ποδοσφαιριστές δεν είναι άνθρωποι και αυτή η πανδημία είναι τόσο απλή που φορώντας απλά μια διπλή μάσκα στο πρόσωπο δεν κινδυνεύεις. Αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε κάτι τέτοιο και για αυτό ο ΑΡΗΣ μπήκε στο πρωτάθλημα  με ένα γεμάτο  ρόστερ. Το αν δεν έχουν ανταποκριθεί πολλοί παίκτες στις προσδοκίες δημιουργώντας τρανταχτά «κενά» είναι άλλο θέμα. Πάντως οι απουσίες των  Καμαρά, Γκάμα, Φαμπιάνο, Γκαρσία, Ματίγια και  Μαντσίνι θα δώσουν ευκαιρίες στους υπόλοιπους  να δείξουν ότι δικαίως βρίσκονται στον ΑΡΗ και συγκυρίες τους έχουν φέρει στο περιθώριο.

ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΡΥΘΜΟ

 Με 4-5 από αυτούς που θα απουσιάσουν σήμερα δικαιολογημένα να χαρακτηρίζονται ως «βασικοί» ο προβληματισμός όλων είναι λογικός. Διαβάζοντας όμως την αποστολή θα ήταν άδικο για την υπόλοιπη ομάδα να θεωρήσουμε ότι ο ΑΡΗΣ κατεβαίνει στη Λεωφόρο ως αουτσάιντερ και όχι για να διεκδικήσει τη νίκη με ίσες πιθανότητες σε σχέση με τον αντίπαλο του. Ναι ο Μάντζιος δεν είναι μάγος να προσπεράσει όλα αυτά τα αναπάντεχα εμπόδια έτσι απλά αλλά το να έχεις μια επιθετική γραμμή με τους Μάνο, Λόπεθ, Μπερτόγλιο, Ιτούρμπε, τον Εντιαγέ λίγο πιο πίσω  και τον Χαϊροβιτς στον πάγκο  δεν το λες και καταστροφή.  Όπως βέβαια και το κενό του Φαμπιάνο  που θα κληθεί να καλύψει ένας εκ των Μπεναλουάν ή Δεληζήση.  Αντιθέτως με την έναρξη της νέας χρονιάς δίνεται εκ των συνθηκών μια τεράστια ευκαιρία σε κάμποσους παίκτες να δείξουν ότι αξίζουν περισσότερο την προσοχή του Μάντζιου αλλά και όλων μας.  Το αν θα αξιοποιηθεί αυτή η ευκαιρία θα φανεί στο γήπεδο.

ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ, ΣΤΑ ΙΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δεν έχει νόημα να μετράμε τις απουσίες  των 2 ομάδων και να τις βάζουμε σε ζυγαριά. Αφού η σούπερλίγδα αποφάσισε ότι πρέπει να παιχτεί ποδόσφαιρο υπό αυτές τις συνθήκες άπαντες οφείλουν να παρουσιαστούν έτοιμοι. Ναι οι συνθήκες είναι ιδιαίτερες αλλά αυτός ο Παναθηναϊκός δεν τρομάζει. Όπως υπάρχουν απουσίες, υπάρχουν και λύσεις σε όλες τις θέσεις. Παίζεις έξυπνα, παθιασμένα και τους «κλείνεις το σπίτι» για ακόμη μια φορά. Πάμε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου για το διπλό!

ΥΓ. Το πρόβλημα δεν είναι αν εφαρμόστηκε το πρωτόκολλο στην περίπτωση του ΑΡΗ μας αλλά αν εφαρμόζετε κατά το δοκούν όπως και η πλειοψηφία των «κανονισμών» στην σουπερλίγδα.

11 ημέρες και 2 παιχνίδια έχουν απομείνει για να μας αποχαιρετίσει το 2021 με την διακοπή των εορτών να αποτελεί πάντα ένα κομβικό χρονικό σημείο πόσο μάλλον για τον ΑΡΗ μας που «εντυπωσιάζει» με την αστάθεια του. Κρύο – ζεστό, ζεστό-κρύο από παιχνίδι σε παιχνίδι με σχεδόν κανένας να μην μπορεί να κάνει μια ασφαλή πρόβλεψη για το τι θα δει μέσα στο γήπεδο. Για αυτό ακριβώς η νίκη με τον Ιωνικό το απόγευμα της Δευτέρας και η πρόκριση επί του ΟΦΗ πρέπει πάση θυσία να επιτευχθούν. Διαφορετικά η ηρεμία για τον επόμενο τουλάχιστον μήνα θα πάει περίπατο και αντί για υψηλό ρυθμό θα αναζητούμε αντίδραση.

ΟΙ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΣΧΗΜΑ

Ο πρώτος που την «ακούει» μετά από κάθε στραβή όπως συνηθίζεται έτσι και οι φωνές για τον Άκη Μάντζιο μετά από τη δεύτερη συνεχόμενη νερόβραστη, άγευστη και άοσμη εμφάνιση άρχισαν να ακούγονται πιο δυνατά. Ναι όλοι μας απορούμε γιατί ο ΑΡΗΣ είναι τόσο διστακτικός στο να βγει μπροστά και να απαιτήσει τη νίκη αλλά υπάρχουν και τα ελαφρυντικά. Συχνοί τραυματισμοί, τιμωρημένοι παίκτες, υποχρεώσεις για την εθνική και παρατεταμένος χρόνος προσαρμογής και άλλα είναι μερικές από τις δικαιολογίες ή απλά λόγους που θα μπορούσε να παρατάξει κανείς για να εξηγήσει αυτό που βλέπουμε. Μόνο το πώς έχει μοιραστεί ο χρόνος στους παίκτες από την μέση και μπροστά να δούμε και θυμηθούμε πότε ο καθένας άρχισε να ανεβαίνει και ξαφνικά βγήκε εκτός ρυθμού λόγω απουσίας θα καταλάβουμε πολλά. Παρόλα αυτά ευθύνη του προπονητή είναι το ρότεισον αλλά και το «ψυχολογικό» κομμάτι της πνευματικής εγρήγορσης όλων των παικτών ακόμη και αν αυτοί αγωνίζονται από λίγο έως και καθόλου.

ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ

Μπορεί η διακοπή των εορτών πάντα να αποτελεί πρόβλημα αλλά πολλές φορές η μεταγραφική περίοδος που ξεκινάει μαζί είναι και ο δρόμος προς τη λύτρωση. Όχι μόνο γιατί έχεις την πιθανότητα να κλείσεις τρύπες στο ρόστερ ή να βρεις κάποιο λαβράκι που ξέμεινε για Χ λόγους αλλά γιατί τα πάντα γίνονται ρευστά… σε τέτοιο βαθμό που μια συγκυρία μπορεί να θέσει έναν βασικό παίκτη εκτός ομάδος ή από αναντικατάστατος να γίνει «χρυσή αλλαγή». Και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν όλοι οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές . Αν λοιπόν η πιθανότητα να βρεθεί κάποιος εκτός ομάδος δεν γίνει πίεση ώστε να δώσει τον καλύτερο του εαυτό στα επόμενα παιχνίδια τότε μάλλον δεν κάνει για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Πίεση όμως υπάρχει και για τον προπονητή και την διοίκηση που οφείλουν να δείξουν ότι θέλουν και μπορούν να ενισχύσουν ουσιαστικά την ομάδα.

ΚΑΛΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟ 2021 ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Ότι επιλογές και αν κάνει ο Μάντζιος για το αποψινό παιχνίδι ελάχιστη σημασία θα έχει. Η ποιοτική διαφορά ανάμεσα στις 2 ομάδες είναι μεγάλη και το μόνο που απομένει είναι να το αποδείξουμε μέσα στο γήπεδο. Όχι όπως στον Α’ γύρο… Κερδίζεις σήμερα, παίρνεις την πρόκριση μέσα στην εβδομάδα και κάνουμε γιορτές με χαμόγελο περιμένοντας το ραντεβού μας στο γήπεδο τη νέα χρονιά με αισιοδοξία. ΠΑΜΕ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Καλή η κίνηση επιστροφής του Σίλβα εφόσον ολοκληρωθεί. Μην ξεχνάμε όμως ότι η ομάδα έχει σημαντικότερα κενά που για την ώρα αντί να μειώνονται φαίνεται να πληθαίνουν.

Ένα λάθος ήταν αρκετό για να αλλάξει τις ισορροπίες της αναμέτρησης και να φέρει τα πάνω κάτω σε ένα παιχνίδι όπου όπως φάνηκε στο Β ημίχρονο μπορούσες με λίγη παραπάνω προσπάθεια να κερδίσεις. Πέρα όμως από το φθηνό λάθος του Κουέστα που έδωσε το προβάδισμα στον ΟΦΗ το εκνευριστικό αγωνιστικό πλάνο που θύμισε τον αγώνα στο Καραϊσκάκη και τείνει να γίνει παθογένεια στον φετινό ΑΡΗ. Η αντίδραση του Β ημιχρόνου και το πέναλτι που κέρδισε ο μαχητικός σήμερα Ιτούρμπε έσωσαν την παρτίδα.

ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΑΡΗ;

Ακριβώς από εκεί που ολοκληρώθηκε ο σχολιασμός για την ήττα στο Καραϊσκάκη συνεχίζει ο σημερινός για μια εικόνα στα πρώτα 45’ που ήταν καρμπόν με αυτή της Κυριακής αν και απέναντι μας είχαμε τον ΟΦΗ. Δεν έχει να κάνει με το αν δέχθηκες πίεση ή δημιούργησε ευκαιρίες ο ΟΦΗ που δεν το έκανε αλλά έχει να κάνει με το καταραμένο γιατί να αγωνισθείς με το μυαλό μόνο στην άμυνα… Εκτός και αν αυτό που είδαμε στα πρώτα 45’ (και στο Καραϊσκάκη) είναι μια παρεξηγημένη εκδοχή του στρωτού build up ποδοσφαίρου από πίσω που θεωρητικά είναι και το ιδανικό. Το ότι έγινε το λάθος και βρέθηκες πίσω στο σκορ ήταν απλά η επιβεβαίωση ότι ΔΕΝ μπορείς να υπηρετήσεις σωστά αυτό το αγωνιστικό πλάνο, αν τελικά πρόκειται περί πλάνου ή απλά για έλλειψη αυτοπεποίθησης με μπόλικη δόση ατολμίας.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ ΑΠΟ ΤΑ 11 ΒΗΜΑΤΑ

Το πόσο δικαιολογημένος είναι ο εκνευρισμός για την προσέγγιση του παιχνιδιού στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε στην επανάληψη. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ δεν έκανε κάτι το μαγικό ή πολύπλοκο, δεν έκλεισε τον ΟΦΗ στην περιοχή του με ασφυκτική πίεση, δεν βομβάρδισε την αντίπαλη εστία με ευκαιρίες… Είχε όμως ξεκάθαρη διάθεση να επιτεθεί και να σκοράρει και αυτό ήταν αρκετό για να φτιάξεις απειλητικές καταστάσεις γύρω από την αντίπαλη εστία και τελικά να κερδίσεις το πέναλτι που χάρισε έναν πολύτιμο βαθμό και έκοψε άλλους 2 από τον ΟΦΗ. Και έτσι απλά φάνηκε ότι αν έμπαινες στο παιχνίδι για να κερδίσεις γιατί απλά είσαι καλύτερη ομάδα και όχι να  «κλέψεις» τη νίκη με κάποια έξυπνη τακτική θα μπορούσε να το είχες κάνει πολύ εύκολα. Ναι ο ΟΦΗ τα έδωσε όλα, έπαιξε πολύ καλά την πίεση ψηλά και είχε πάθος αλλά ως εκεί. Αν εξαιρέσεις 1-2 παίκτες απέχει κατά πολύ σε ποιότητα από το ρόστερ αυτού του ΑΡΗ και αν κάποιος θα έπρεπε να σκεφτεί να «κλέψει» βαθμό ή βαθμούς αυτός θα έπρεπε να είναι ο ΟΦΗ.

ΟΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Την μια είναι ο Κουέστα, την άλλη ο Ντένις, την άλλη ο Φαμπιάνο, την άλλη ο Μπράμπετς, την άλλη ο Σάκιτς, την άλλη κάποιος άλλος… Κάποιος θα το κάνει το λάθος όταν κλείνεσαι και αυτό έχει αποδειχθεί πολλάκις με σκληρό τρόπο. Όπως έχει αποδειχθεί ότι ο Καμαρά δεν έχει στο μυαλό του το σουτ αλλά την δημιουργία και παίκτες επιθετικογενείς όπως ο Εντιαγέ, ο Ιτούρμπε και ο Γκαρσία χάνονται όταν η ομάδα δεν παίζει επιθετικά. Και αυτό το κομμάτι αφορά καθαρά τον προπονητή που θα πρέπει να δει επιτέλους τι ρόστερ έχει και να το διαχειριστεί ανάλογα. Όπως και θα πρέπει να δούμε όλοι μας με πιο ψυχρή ματιά τις ελλείψεις που έχει ο ΑΡΗΣ σε πολλές θέσεις ακόμη και αν θεωρητικά υπάρχουν παίκτες. Αν ο Σάκιτς δεν μπορεί να βρει ρυθμό ως αλλαγή του Σούντγκρεν αυτό είναι πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Με λίγα λόγια η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Και ο Σίλβα χωράει και ο Φέτφα χωράει και ο Γιαννιώτας χωράει και κάθε καλός παίκτης με διάθεση να παλέψει και να βοηθήσει την ομάδα χωράει.

ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΟΠΑΛΙΑΣ

Με τα νεύρα μας συνέχισε να παίζει ο ΑΡΗΣ μας όπου και σήμερα πλήρωσε την ατολμία του και την έλλειψη ξεκάθαρου αγωνιστικού προσανατολισμού σε ένα παιχνίδι όπου μπορούσε εύκολα να πάρει τη νίκη. Έστω και έτσι ο βαθμός της ισοπαλίας είναι σημαντικός αλλά αυτή η επιθετική αδράνεια είναι πρόβλημα που πρέπει άμεσα να λυθεί. Με αλλαγή φιλοσοφίας; με μεταγραφική ενίσχυση; Με κάποιο τρόπο πρέπει όμως να λυθεί…

ΥΓ. Σε άλλο γήπεδα με άλλες φανέλες το γκολ του ΟΦΗ θα ακυρωνόταν σαν παθητικό οφσάιντ.

Εμβόλιμη αγωνιστική έχουμε αυτή την εβδομάδα με τον ΑΡΗ μας να αγωνίζεται στην Κρήτη σε ένα κομβικό παιχνίδι όπου οι 3 βαθμοί αυτή την χρονική περίοδο κρίνονται ιδιαίτερα σημαντικοί. Ο αγώνας με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη και ο απόηχος του ανήκει στο παρελθόν και εκεί πρέπει να παραμείνει μη επιτρέποντας τους «καλοθελητές» να επηρεάσουν το μυαλό της ομάδος αλλά και του κόσμου της.

ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ

Η αλήθεια τις περισσότερες φορές είναι πολύ πιο απλή και ξεκάθαρη από όσο σκόπιμα παρουσιάζεται «καμουφλαρισμένοι» από τους διάφορους επικοινωνιολόγους. Ο ΑΡΗΣ πήγε έπαιξε ένα παιχνίδι τακτικής στο Καραϊσκάκη που δεν του βγήκε κυρίως λόγω Μανούχου. Η ομάδα στάθηκε πολύ καλύτερα απέναντι στον Ολυμπιακό από ότι οι ομάδες που παρουσιάζονται ως μισητοί εχθροί του που υποτίθεται ότι διεκδικούν το πρωτάθλημα. Ομάδες που κανονικά θα έπρεπε να ήταν εξοργισμένες με την διαιτησία του Μανούχου και την αβάντα υπέρ του Ολυμπιακού που οδεύει για ένα ακόμη πρωτάθλημα. Έλα όμως που η χαρά τους δεν μπορεί να κρυφθεί όπως και οι ρεαλιστικοί τους στόχοι που έχουν να κάνουν με το «καπέλωμα» του ΑΡΗ από την συμμαχία των 3. «Καπέλωμα» που ξεκίνησε με το σκανδαλώδες -6 από το καλοκαίρι.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΥΣΙΜΟ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ

Χρόνο με τον χρόνο ο ΑΡΗΣ δυναμώνει σε τέτοιο βαθμό που αυτό αρχίζει να αποτυπώνεται στην βαθμολογία αλλά και στις μεταξύ μας αναμετρήσεις με τους «big-πορδ». Αναμετρήσεις με αστερίσκο μιας και πολλές από αυτές όπως οι πρόσφατες σε ΟΑΚΑ και Καραϊσκάκη διεξάγονται υπό ιδιαίτερες συνθήκες. Ακόμη και έτσι αυτός ο ΑΡΗΣ του Καρυπίδη που με κάθε ευκαιρία μπαίνει στο μάτι του κυκλώνα είναι εδώ, δεν τα παρατάει και διεκδικεί μέχρι το τέλος με την αξία του μέσα στο γήπεδο το καλύτερο δυνατό. Κάπως έτσι θα πρέπει να το δει ο κόσμος το όλο σκηνικό στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν, κάπως έτσι θα πρέπει να το δει και ο Μάντζιος με τους παίκτες του. Εμφανίσεις σαν αυτές με τα Γιάννενα, τον Ιωνικό, τον Απόλλων και τον ΟΦΗ στο πρωτάθλημα είναι βούτυρο στο ψωμί τους και δεν πρέπει να επαναληφθούν.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Άλλο οι διπλοί αγώνες για το κύπελλο και άλλο αυτός του πρωταθλήματος στην Κρήτη. Εκεί ο ΟΦΗ θα πρέπει να δικαιολογήσει όλες τις επικοινωνιακές(και όχι μόνο) αβάντες που έχει και να παλέψει για τη νίκη. 2 φορές ως τώρα ο ΑΡΗΣ κόντρα σε μια ομάδα που ήρθε για την ισοπαλία στο Κλ.Βικελίδης ήταν καλύτερος …και ας πήρε μια νίκη. Τώρα όμως τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Αν παρουσιαστεί η ομάδα όπως πρέπει στην Κρήτη τότε οι 3 βαθμοί της νίκης θα μπουν στις βαλίτσες για την επιστροφή στη Θεσσαλονίκη. Πάμε για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ.  Τελικά θα μας πει κανείς από τους ανταγωνιστές του Ολυμπιακού αν χάρηκαν ή στεναχωρήθηκαν που ο ΑΡΗΣ ηττήθηκε στο Καραϊσκάκη; Η διαιτησία του Μανούχου ενόχλησε κανέναν τους ή ήταν η προβλεπόμενη;

Να «κλέψει» αντί να κερδίσει βαθμό ή βαθμούς προσπάθησε ο ΑΡΗΣ μας στο Καραϊσκάκη και το πλήρωσε με μια ήττα πιο βαριά από όσο δείχνει το τελικό σκορ. Η ομάδα από μόνη της αρκέστηκε σε παθητικό ρόλο σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος δεν έκανε και τίποτα το ιδιαίτερο. Ακόμη και έτσι αν δεν αγωνιζόμασταν στο ποδοσφαιρικό Ελλαδιστάν με διαιτητές μαριονέτες σαν τον Μανούχο θα μπορούσαμε να είχαμε παρακολουθήσει ένα εντελώς διαφορετικό παιχνίδι με τον ΑΡΗ να μην φεύγει με άδεια χέρια από τον Πειραιά.

ΕΠΕΝΔΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΜΕ ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΡΟΠΟ

Σαν άλυτος γρίφος έμοιαζε το σκεπτικό του αγωνιστικού πλάνου της ομάδος μας σήμερα με κανέναν να μην μπορεί με βεβαιότητα να εξηγήσει το τι ακριβώς ήθελε να πετύχει ο ΑΡΗΣ αγωνιζόμενος με αυτόν τον τρόπο. Κατόπιν μπόλικης σκέψη η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι θέλαμε με παιχνίδι υπομονής θωρακίζοντας την άμυνα να εξαντλήσουμε και να εκνευρίσουμε τον Ολυμπιακό και όταν η κούραση θα ήταν εμφανής στους αντιπάλους να βγούμε μπροστά. Διαφορετικά τίποτα άλλο δεν δικαιολογεί αυτό που είδαμε τακτικά από τον ΑΡΗ σήμερα. Εκτός και αν η πίστη ότι δεν περνάει τίποτα από την άμυνα μας έφθασε σε υπερφυσικά επίπεδα. Και όλα αυτά σε ένα παιχνίδι όπου ο αντίπαλος ήταν εμφανώς  κουρασμένος και δεν έπιασε κάποια σπουδαία απόδοση.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ

Υπάρχουν παιχνίδια όπως με τα Γιάννενα που λες ότι με την εικόνα που είχαν οι παίκτες ο προπονητής δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Υπάρχουν όμως παιχνίδια και σαν το σημερινό όπου λες το ανάποδο. Πώς να λειτουργήσουν οι παίκτες ορθολογικά και να βγουν προς την επίθεση όταν η λέξη άμυνα και η προσοχή στα μετόπισθεν ήταν το μοναδικό πλάνο. Πολλά λάθη ακόμη και σε απλές μεταβιβάσεις, τεράστια διστακτικότητα να ανέβει ο οποιοσδήποτε ακόμη και στις 3-4 φάσεις όπου «φώναζαν» αντεπίθεση και ένα άγχος για να κυκλοφορήσει η μπάλα στα μετόπισθεν ώστε να «ξοδέψουμε» χρόνο που οδηγούσε σπασμωδικές αντιδράσεις. Αν αυτή η εικόνα δεν ήταν αποτέλεσμα του αγωνιστικού προσανατολισμού που είχε η ομάδα σήμερα, τότε τι ήταν;

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΜΑΝΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ VAR

Ναι ο ΑΡΗΣ σήμερα δεν έθελξε με την απόδοση του. Έλα όμως που με μια πενηνταρίσια διαιτησία τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά! 2 καθαρά πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο «πνίγηκαν» από τον Μανούχο και το VAR όπως και κάμποσες κίτρινες εις βάρος του Ολυμπιακού. Ενώ το εξόφθαλμο  φάουλ λίγο έξω από την μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού στο 92’ μπροστά στα μάτια του Μανούχου ξεγύμνωσε την αγωνία του για να λήξει το παιχνίδι. Άλλη μια πετυχημένη αποστολή για τους Έλληνες καμικάζι-διαιτητές.

ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ…

Η σημερινή εμετική διαιτησία δεν δίνει το παραμικρό άλλοθι στην ομάδα μας για την εικόνα της αλλά δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα. Πιο λυπηρό όμως από τις αποφάσεις του Μανούχου είναι αυτό το καταραμένο ΑΝ… τι θα γινόταν άραγε ΑΝ ο ΑΡΗΣ έμπαινε να παίξει το παιχνίδι του, προσπαθούσε να πιέσει λίγο ψηλά τον κουρασμένο αντίπαλο, προωθούσε την μπάλα μπροστά αντί να την γυροφέρνει στα μετόπισθεν και κοιτούσε στα μάτια τον αντίπαλο χωρίς φόβο; Πόσο διαφορετικά χειρότερη δηλαδή θα μπορούσε να ήταν η έκβαση του αγώνα;

ΥΓ. Είπαμε παίζεις στην έδρα του πρωταθλητή δεν είναι και το πιο εύκολο να πας εκεί και να τον κάνεις σουρωτήρι. Δεν γίνεται όμως να τρως το γκολ στο 54’ και να συνεχίζεις να παίζεις παθητικά μέχρι το 80’!

Αν κάτι λείπει από την καλή παράδοση που έχει χτίσει ο ΑΡΗΣ μας στις επισκέψεις του προς την πρωτεύουσα τα τελευταία χρόνια αυτό είναι μια νίκη επί του Ολυμπιακού. Και όταν λέμε νίκη εννοούμε την νίκη με τους 3 βαθμούς και όχι κάποιες κερδισμένες εντυπώσεις για την τιμή των όπλων… Αν σε αυτές τις αποτυχημένες επισκέψεις στο Καραϊσκάκης προσθέσουμε και τις υπόλοιπες αποτυχίες κόντρα στον Ολυμπιακό τότε το «σπάσιμο» αυτής της αρνητικής παράδοσης είναι ο ξεκάθαρος στόχος-πρόκληση του Άκη Μάντζιου και των παικτών του. Μπορεί αυτός ο ΑΡΗΣ; Φυσικά και μπορεί αρκεί να του το επιτρέψουν αλλά και ο ίδιος να μην δείξει τάσεις αυτοχειρίας όπως σε αρκετά παιχνίδια τα τελευταία χρόνια.

Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΩΝ 11 ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΕΝΤΙΑΓΕ

3 σερί νίκες έχει ο ΑΡΗΣ μας όντας στην 3^η θέση της βαθμολογίας(της πραγματικής βαθμολογίας) και αυτές όπως και τις υπόλοιπες στο πρωτάθλημα δεν τις πέτυχες με τα πάντα να κυλάνε αρμονικά αλλά τις πέτυχε εν μέσω σημαντικών απουσιών, ξαφνικών προβλημάτων της τελευταίας στιγμής και συνεχής πίεσης. Οπότε το να σταθούμε στην απουσία του πολύτιμου Καμαρά ή του αξιόπιστου Σούντγκρεν ουσιαστικά υποβαθμίζουμε την όλη φετινή προσπάθεια. Ο Μάντζιος έχει πληθώρα επιλογών και είναι σε μεγάλο βαθμό αποκλειστική του ευθύνη να κρατάει τους παίκτες του σε εγρήγορση. Σε εγρήγορση όπως πρέπει να είναι ο Σάκιτς που θα αντικαταστήσει τον Σούντγκρεν αλλά και όπως πρέπει να είναι όλοι όσοι αγωνισθούν στο αυριανό παιχνίδι. Φυσικά και υπάρχουν διλήμματα αλλά η λογική προτάσσει συγκεκριμένες αποφάσεις. Μπερτόγλιο και Εντιαγέ είναι 2 εξαιρετική παίκτες, κομβικοί για τον φετινό ΑΡΗ. Το να τους βάλεις και τους 2 μαζί ίσως και να αποτελεί και ρίσκο. Ενώ σίγουρα θα πρέπει να σκεφτεί ότι ίσως και να πρέπει να κρατήσει έναν από τους 2 στον πάγκο ως game changer αλλά και για ανάσες στην νευραλγική θέση που αγωνίζονται. Για την επίθεση τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα χωρίς τον Καμαρά. Η συνταγή λέγεται Ντάνιελ Μαντσίνι με παιχνίδια σαν αυτό του Καραϊσκάκη όπως αναμένεται να εξελιχθεί να του ταιριάζουν απόλυτα. Μάνος και Λόπεθ είναι πίσω σε ρυθμό και δύσκολα να βρουν μέσα από ένα τέτοιο παιχνίδι. Όσο για το τέρμα εκεί το πιθανό είναι να παραμείνει ο Ντένις κάτω από τα δοκάρια παρά την επιστροφή Κουέστα.

ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Δεν είναι τυχαία πρώτος και με διαφορά ο Ολυμπιακός στην βαθμολογία και αυτό είναι κάτι που του το αναγνωρίζουν όλοι. Όπως όμως αναγνωρίζουν και όλοι ότι αυτός ο Ολυμπιακός έχει πολλές αδυναμίες και τρωτά σημεία. Όταν μάλιστα προέρχεται και από ένα ευρωπαϊκό ταξίδι τότε και ο παράγοντας κούραση δικαιολογημένα μπαίνει στη συζήτηση. Απέναντι σε αυτόν τον Ολυμπιακό ο ΑΡΗΣ πρέπει να παρουσιαστεί αποφασισμένος όπως μπήκε στην Τούμπα, αποτελεσματικός και πιστός στο πλάνο του όπως έκανε στα 3 τελευταία νικηφόρα παιχνίδια. Αυτά ήταν τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά και του χάρισαν τις νίκες χωρίς καν να πιάσει κάποια σπουδαία απόδοση. Και φυσικά εφόσον όλα κυλήσουν θετικά να μην κλωτσήσει την ευκαιρία για νίκη όπως αρκετές φορές έχει κάνει με μεγάλη ευκολία. Δύσκολη αποστολή που μπορεί όμως να ολοκληρωθεί με επιτυχία.

ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΗΝ ΒΑΘΜΟΘΗΡΙΑ

Πολύ ντόρος γίνεται τα τελευταία χρόνια από τους αλλόθρησκους(επηρεάζοντας και συνΑρειανούς) για τις σχέσεις Ολυμπιακού-ΑΡΗ με τα αποτελέσματα στα μεταξύ μας παιχνίδια να δίνουν τροφή σε αυτά τα σχόλια. Ακόμη και αν η πραγματικότητα των μεταξύ μας αναμετρήσεων είναι πολύ διαφορετική από το τελικό αποτέλεσμα και απέχει έτη φωτός από τις κακοπροαίρετες ερμηνείες δεν παύει στην «καθημερινότητα» του ΑΡΗ μας να απουσιάζει μια νίκη επί του Ολυμπιακού, πόσο μάλλον μια νίκη στο Καραϊσκάκη. Παρά τα όποια προβλήματα και αγωνιστικές ανορθογραφίες αυτός ο ΑΡΗΣ μπορεί να πάρει τη νίκη που τόσο θέλουμε και να συνεχίσει απτόητος την ανοδική του πορεία.  Αρκεί όπως έκανε και μέσα στην Τούμπα να το πάει μέχρι το τέλος και την ευκαιρία που θα του δοθεί για την νίκη να την αρπάξει από τα μαλλιά και να μην την αφήσει μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης. Πάμε για το διπλό ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου!

ΥΓ. Μετά τον ορισμό του Μανούχου το επόμενο «κόλπο» του Κλάτενμπεργκ θα είναι ο αντίπαλος του ΑΡΗ να έχει το «νόμιμο» δικαίωμα να επιλέγει τους διαιτητές που θέλει! Έτσι και αλλιώς κάπως τσουλάει το πράγμα φέτος.