Έστω και με χαρακτηριστική καθυστέρηση πρυτάνευσε η λογική στον μπασκετικό ΑΡΗ και ο ιθύνων νους αυτής της εφιαλτικής χρονιάς είναι πλέον παρελθόν. Τόσο τα θλιβερά αποτελέσματα από το ξεκίνημα της σεζόν όσο και ίσως ακόμη περισσότερο η αποκαρδιωτική εικόνα της ομάδος οδηγούσαν στην επιτακτική ανάγκη της αλλαγής προπονητή. Πλέον με τον Γιάννη Καστρίτη υπάρχει έστω σε θεωρητικό επίπεδο η ελπίδα να δούμε κάτι διαφορετικό από αυτό το μαρτύριο που βιώνουμε από το πρώτο τζάμπολ της χρονιάς.

Στον πλανήτη ΑΡΗ τίποτα δεν είναι φυσιολογικό και ότι ισχύει σε όλο το υπόλοιπο σύμπαν σε εμάς δεν ισχύει. Κάπως έτσι ο Β.Αγγέλου από το καλοκαίρι έγινε το απόλυτο κουμάντο στον μπασκετικό ΑΡΗ λαμβάνοντας σαφώς περισσότερους ρόλους  από την  "δικαιοδοσία" του σε σημείο που  όλοι γύρω του να μοιάζουν με διακοσμητικά στοιχεία. Παρά τις γνωστές και δεδομένες εξαρχής δυσκολίες στον μεταγραφικό σχεδιασμό έκανε τις επιλογές του(και ας φωνάζουν τα παπαγαλάκια δεν ήταν μόνο αυτοί οι 6 ξένοι διαθέσιμοι και υπήρχαν και Έλληνες) και κατάφερε να έχει από νωρίς ένα ολοκληρωμένο ρόστερ. Το τι κατάφερε να παρουσιάσει μετά την προετοιμασία και την τριβή των αγώνων δυστυχώς το γευόμαστε κάθε αγωνιστική… Ομάδα χωρίς ρόλους, πλάνο, φιλοσοφία, αρχή, μέση, τέλος. Και αυτό ακριβώς όσο αξιοθρήνητο και αν ακούγεται είναι το "όπλο" του νέου προπονητή μιας και τα περιθώρια βελτίωσης αυτού του εκτρώματος είναι τρομακτικά. Σίγουρα ο Γιάννης Καστρίτης δεν έχει ούτε το βιογραφικό και ούτε το ειδικό βάρος για να σηκώσει στις πλάτες του μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ και ιδιαίτερα σε μια τόσο δύσκολη στιγμή. Το βέβαιο όμως είναι ότι πρόκειται για έναν νέο φιλόδοξο και δουλευταρά προπονητή έτοιμο να θυσιάσει το εγώ του και τις εμμονές του για το καλό της ομάδος… κάτι που δυστυχώς ο Β.Αγγέλου δεν έδειξε ούτε για μια στιγμή να έχει τη διάθεση να το κάνει. Αφορισμοί έμπειρων παικτών όπως ο Βεργίνης, παραγκωνισμός άλλων παικτών ακόμη και όταν αυτοί που αγωνιζόντουσαν ήταν οι καλύτεροι των αντιπάλων και μια αρρωστημένη εμμονή να αναδείξει τον Νταλό σαν playmaker. Από αυτά τα απλά να αρχίσει ο Καστρίτης και είναι βέβαιο ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί.

Με μισή καρδιά την πήρε την αυτονόητη απόφαση ο Δ.Γουλιέλμος μιας και συνειδητοποίησε ότι οι αμπελοφιλοσοφίες και η αδικαιολόγητη αισιοδοξία δεν αρκεί για να σωθεί η ομάδα… Το αν ο Γιάννης Καστρίτης είναι η σωστή η επιλογή( που ευχόμαστε ολόψυχα να είναι) θα φανεί στο γήπεδο. Η επιβίωση όμως της πιο ιστορικής ομάδος στο Ελληνικό μπάσκετ είναι κάτι το αδιαπραγμάτευτο. Και αυτό σημαίνει ότι η αλλαγή προπονητή ήταν απλά το πρώτο βήμα από αυτά που θα πρέπει να ακολουθήσουν ώστε να ξεχάσουμε το συντομότερο δυνατό αυτή την μίζερη χρονιά.

ΥΓ. Και επειδή όταν ο Δ.Γουλιέλμος με το που ήρθε είχε πάρει εκείνη την "γενναία απόφαση ντροπής" να διώξει τον Π.Γιάννακη τον κράξαμε… θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι στις κρίσεις του για την ώρα είναι σταθερός. Σε αντίθεση με άλλους που συνεχίζουν ακόμη και τώρα να στηρίζουν το φιλαράκι τους όταν πέρσι μιλούσαν για αναγκαίο ηλεκτροσόκ στο μπάσκετ και φέτος για αναγκαίο ηλεκτροσοκ στο ποδόσφαιρο.

ΥΓ2. Και για να μην μπερδεύεστε ρωτήστε τους φίλους του τρέλαρχου να σας τα πουν. Μπορεί στο ποδόσφαιρο οι παίκτες να είναι επαγγελματίες και πιστοί στα συμβόλαια τους αλλά στο μπάσκετ οι τεράστιοι παίκτες που έχουμε φέτος ήρθαν αφιλοκερδώς επειδή ήταν ο κόουτς(πρώην).

ΥΓ3. Τελικά τα κριτήρια του καθενός διαμορφώνονται σύμφωνα με τις προσωπικές του συμπάθειες και αντιπάθειες . Πέρσι ο Γιαννάκης με μια πορεία που ξεκίνησε μέτρια και στην πορεία μπλεξαμε απέτυχε χωρίς να παίζει ρόλο το ότι το ρόστερ έκλεισε 24 ώρες πριν το πρώτο τζάμπολ, η μισή ομάδα σκόρπισε μετά από 6-7 παιχνίδια και στο τέλος ήταν όλοι απλήρωτοι. Φέτος όμως που ο Β.Αγγέλου με ένα ρόστερ θεωρητικά πιο ικανό από το περσινό, που  στήθηκε με ξεκάθαρο αγωνιστικό στόχο, που έκανε κανονικά προετοιμασία,  που συμμετείχε σε μια Ευρωπαϊκή διοργάνωση ιδανική για προπόνηση και με μια διοίκηση που πληρώνει στην ώρα της κατάφερε να έχει την ομάδα από νωρίς εκτός στόχων και εκ των φαβορί για υποβιβασμό δεν φταίει…  Ρε θα μείνετε μόνοι σας στο τέλος και δεν θα υπάρχει κανείς να σας ακούει και να σας διαβάζει…

ΥΓ4. Ευκαιρία για τον Γιώργο Αγγέλου να πάρει την ευκαιρία που του αξίζει βάζει της εικόνας των υπολοίπων πάνω στο πάρκε.

Σαν ταινία σε επανάληψη είδαμε τον ΑΡΗ μας πάλι σήμερα  να είναι για 35' κακός και στο τέλος απλά να παλεύει άναρχα να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Το αποτέλεσμα το ίδιο… μια κακή ήττα από μια κακή ΑΕΚ με την προσπάθεια των τελευταίων λεπτών να είναι η στάχτη στα μάτια για τα τεράστια αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος που παραμένει το ίδιο στάσιμη με τις πρώτες ημέρες της καλοκαιρινής προετοιμασίας.

Είτε γράφαμε για ένα από τα προηγούμενα παιχνίδια που χάσαμε είτε για το σημερινό οι διαφορές μπορεί να είναι από ελάχιστες ως μηδαμινές. Χωρίς πλάνο ο ΑΡΗΣ σε καμία πλευρά του γηπέδου, χωρίς ιδιαίτερο πάθος για 35' χωρίς καμία βοήθεια από τον πάγκο…  Η χαλάρωση της ΑΕΚ στο τέλος και κάποια εύστοχα σουτ μέσα από το άναρχο παιχνίδι μας ήταν αρκετά για να ξαναμπούμε στο παιχνίδι θεωρητικά μιας και στην πράξη ποτέ δεν καταφέραμε να αγχώσουμε πραγματικά την ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που χωρίς να χρειαστεί να φορτσάρει ή κάποιος παίκτης της να κάνει κάτι το ξεχωριστό πήρε μια εύκολη νίκη. Οι 24 πόντοι του Μποχωρίδη ήταν κάτι το εξαιρετικό αλλά όπως και ολόκληρη η ομάδα ανούσιο. Γιατί όταν ακόμη και οι 24 πόντοι ενός παίκτη δεν προκύπτουν μέσα από μια αγωνιστική φιλοσοφία στην κανονική ροή του παιχνιδιού αλλά είναι κάποια ξεσπάσματα μέσα στο γενικότερο μπάχαλο τότε έχουμε μια τρύπα στο νερό… Ανάλογη με τα τρίποντα των Χρηστίδη και Κάιζερ που μας οδήγησαν για πολλοστή φορά στο αξιολύπητο η ομάδα προσπάθησε αλλά δεν τα κατάφερε…

Άλλη μια ήττα σαν να μην τρέχει τίποτα… Άλλωστε φέτος ολόκληρος ο μπασκετικός ΑΡΗΣ κάπως έτσι πορεύεται. Χάνει… χάνει… ξαναχάνει και όλα καλά… Και φυσικά στον μπασκετικό ΑΡΗ η οποιαδήποτε κουβέντα για το αγωνιστικό απαγορεύεται… οπότε το να αναρωτιέται κανείς γιατί δεν έμειναν οι Τσαϊρέλης και Μάρας, γιατί δεν αποκτήθηκαν Έλληνες(ναι υπάρχουν και φθηνοί Έλληνες εκτός από τους ξένους)  πιο ετοιμοπόλεμοι από αυτούς που έχουμε, γιατί ο προπονητής επιμένει να παραγκωνίζει τον μοναδικό παίκτη που μπορεί να οργανώσει το παιχνίδι και να επιμένει να βαφτίζει πόιντ γκαρντ τον Νταλό, γιατί από το καλοκαίρι ως σήμερα δεν υπάρχει ίχνος βελτίωσης και κάτι που να θυμίζει επαγγελματική ομάδα, γιατί ανέλαβε μια διοίκηση που δεν έχει να πληρώσει κάτι παραπάνω από κάτι χαμηλόμισθους παίκτες, γιατί δεν έχει αρθεί ακόμη το μπαν για να ενισχυθεί η ομάδα,  γιατί αφού δεν έχει λεφτά δεν ψάχνει για χορηγίες και συμπαίκτες και άλλα πολλά γιατί… αλλά ξέχασα… ούτε προπονητές είμαστε και ούτε έχουμε τα λεφτά για να αγοράσουμε την ΚΑΕ αλλά δεν δικαιούμαστε να μιλάμε… Κουράγιο σε όλους μας.

ΥΓ. Παρακαλείτε ο οποιοσδήποτε υποστηρικτής του Β.Αγγέλου να μας κατονομάσει τι έχει πετύχει ο "τρέλαρχος" σε αγωνιστικό επίπεδο από το καλοκαίρι  που ανέλαβε υπό τις γνωστές δύσκολες συνθήκες και περιορισμούς. Ποια είναι η αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδος, ποιο το δυνατό της σημείο, ποια είναι η σταθερά το παιχνίδι της…

ΥΓ2. Πήρε την ευθύνη(???) πάνω του ο Αγγέλου και ξέρει τι πρέπει να κάνει. Πιθανόν ότι έκανε και την προηγούμενη φορά που ήταν στον ΑΡΗ αφού όμως βεβαιωθεί ότι το καράβι βουλιάζει.

ΥΓ3. Όσο για τα αρδάκια τα λόγια είναι περιττά. Τα "ντέρμπι" που είναι χαμένα από τα αποδυτήρια τα παρακολουθούν 3000 φίλοι της ομάδος που μέσα στον αγώνα με αυτά που βλέπουν δεν έχουν το κουράγιο ούτε να ανασάνουν και εσείς το ίδιο τροπάριο… "Προσπάθεια και διαιτησία, συνεχίζουμε γερά και όλα καλα" .  Και φυσικά φταίει και ο κόσμος που δεν γεμίζει το Παλέ ασφυκτικά για να λιώσουμε το κάθε περιστεράκι... Ντροπή και μόνο ντροπή για όλους σας.

Ούτε καν ανταγωνιστικός δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν ο ΑΡΗΣ μας σήμερα με εξαίρεση ένα πεντάλεπτο στο τέταρτο δεκάλεπτο που μας έκανε να πιστέψουμε ότι ίσως και να μπορούσαμε να κερδίσουμε. Οι 95 πόντοι που δεχθήκαμε και η εκ νέου έλλειψη συγκέντρωσης όταν το παιχνίδι πήγε στο -3 φανερώνουν τόσο την προετοιμασία που έγινε για το παιχνίδι όσο και την ψυχοσύνθεση των παικτών του Β.Αγγέλου… που σήμερα παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Θεό ή να αναφερθεί στην διδαχή της ήττας…

Σαν να μην μπήκε ποτέ στο γήπεδο ο ΑΡΗΣ μας που κατάφερε από πολύ νωρίς να βρεθεί πίσω στο σκορ και να κυνηγάει τον αντίπαλο. Είτε έξω από τα 6,75 είτε από κάτω από το καλάθι, είτε μετά από λάθη μας ή επιθετικά ριμπάουντ οι παίκτες του μπάογκ έβρισκαν τον δρόμο προς το καλάθι μας. Ένα σκριν ήταν αρκετό για να γίνει η άμυνα μας άνω κάτω και να βρεθεί το ελεύθερο σουτ ή να πάει η μπάλα κοντά στο καλάθι. Το χειρότερο από όλα ήταν ότι αυτή η εικόνα είχε μια σταθερότητα και διάρκεια με την διαφορά να κυμαίνεται διαρκώς γύρω στους 15 πόντους. Κάπου εκεί όπως συνηθίζει φέτος ο ΑΡΗΣ μας ήρθε το  η  αποδοχή της ήττας  παρέα με την ψυχολογική απελευθέρωση των παικτών μας με αποτέλεσμα να έρθει μια άναρχη αντίδραση που έφερε αποτελέσματα. Αποτελέσματα μέχρι το παιχνίδι να φθάσει από χαμένο να γίνει διεκδικήσιμο και να πρέπει οι παίκτες μας να παίξουν με περισσότερη σκέψη πιο φυσιολογικό μπάσκετ. Το 9-0 σερί του μπαογκ ήταν κάτι το φυσιολογικό μιας και ο φετινός ΑΡΗΣ δεν μπορεί να κάνει ούτε τα βασικά.  Και όταν τα βασικά είναι το ζητούμενο μετά από τόσα παιχνίδια τότε το μόνο που μένει είναι να παραδεχθούν άπαντες στην ομάδα τα λάθη που έχουν γίνει από το καλοκαίρι ως και σήμερα. Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε σε παίκτες μεμονωμένα μιας και το πρόβλημα είναι ξεκάθαρα συνολικό και έχει να κάνει κυρίως με την ομαδική λειτουργία της ομάδος. Χωρίς συνέπεια και συγκέντρωση στην άμυνα, χωρίς πλάνο στην επίθεση. Παρα μόνο τρίποντα της στιγμής ή ανακατωσούρα που μπορεί να οδηγήσει στο καλάθι. Έτσι δεν πας πουθενά…

18 επίσημα παιχνίδια μετά και ο ΑΡΗΣ παρουσιάζει την εικόνα που παρακολουθήσαμε σήμερα στο κρατικό γήπεδο της Πυλαίας. Ούτε ίχνος βελτίωσης, ούτε ένα βηματάκι προόδου. Καλή η πίστη ότι την άνοιξη όλα θα είναι καλά… καλές οι φιλοσοφίες ότι οι ήττες μας διδάσκουν… καλή και η ολιγόλεπτη μαχητικότητα των παικτών μας… Με την ουσία που είναι οι νίκες και οι βαθμοί σε αυτό το πρωτάθλημα επιβίωσης τι θα γίνει; Θα ασχοληθούμε ποτέ; Όλα καλα; #synexizoumemazi ?

ΥΓ. Πέρσι φαγώθηκαν να φάνε τον Γιαννάκη γιατί η ομάδα χρειαζόταν το ηλεκτροσοκ. Φέτος το ηλεκτροσοκ περιμένει την άνοιξη που θα είμαστε καλά…

Δεν έχει σταματημό όπως όλα δείχνουν η κατρακύλα του φετινού ΑΡΗ με τους παίκτες του Αγγέλου να δείχνουν ανήμποροι να σηκώσουν το βάρος της φανέλας .  Η νέα ήττα από τους Φινλανδούς σε ένα παιχνίδι που ήμασταν μπροστά για περίπου 35' αυτό δείχνει. Πλέον μένουν 2 διαδικαστικά εντός έδρας παιχνίδια για να τελειώσει με τον πλέον άδοξο τρόπο αυτή η ευρωπαϊκή περιπέτεια.

Μπορεί το Φινλανδικό μπάσκετ να είναι μια ανερχόμενη δύναμη στο μπάσκετ παρόλα αυτά οργανωτικά όπως φάνηκε  υπάρχουν αρκετοί ερασιτεχνισμοί με αποτέλεσμα να μην λειτουργήσει ούτε αυτό το δύσμοιρο livestreamingπου καταντήσαμε να παρακολουθούμε τον Αυτοκράτορα. Το playbyplayτης FIBAήταν η  εικόνα μας οπότε οποιαδήποτε κρίση εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο. 3 είναι τα στατιστικά που ξεχωρίζουν και αυτά είναι πρώτον η εκπληκτική εμφάνιση του Μπελ με 28 πόντους και μόλις 2 άστοχα σου. Οι 18 πόντοι του Μακ Γκί με μόλις  1 άστοχο δίποντο και μια άστοχη βολή μαζί με  τα 10  ριμπάουντ. Και φυσικά το στατιστικό που γεννάει αμέτρητα ερωτηματικά… Ο εκπληκτικός σήμερα Μακ Γκί  έπαιξε 18' στο πρώτο ημίχρονο όπου ο ΑΡΗΣ κέρδιζε διαρκώς με διψήφιες διαφορές και μόλις 4'55'' στην επανάληψη…  Ο κόουτς φυσικά ξέρει γιατί οι παίκτες του σέρνονται, γιατί ακόμη και αυτοί που ξεχωρίζουν όταν ξεχωρίζουν παίζουν λιγότερο από τους υπόλοιπους και γιατί ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να κερδίσει.

Κάπου στερεύουν τα λόγια με τον φετινό ΑΡΗ… η 2η ήττα(και πάλι με comeback) από τους Φινλάνδους και η κατάρρευση της ομάδος στα τελευταία λεπτά απλά επιβεβαίωσαν και σήμερα την τραγική κατάσταση που βρίσκεται ο ΑΡΗΣ μας. Ούτε νίκη-πρόκριση, ούτε ανάταση ηθικού ενόψει του κρίσιμου αγώνα στη Ρόδο… Παρά μόνο διαβεβαιώσεις από πρόεδρο και προπονητή ότι όλοι δουλεύουν σκληρά και τα πάντα κυλάνε "φυσιολογικά" όπως πρέπει στον μπασκετικό ΑΡΗ…

ΥΓ. Ευτυχώς που υπάρχουν φωτογραφίες από το παιχνίδι γιατί μπορεί ο "τρέλαρχος"  να μας έλεγε ότι πάλεψαν μέσα σε μια σκληρή έδρα φωτιά.

ΥΓ2. Ευτυχώς που ο Παπαντωνίου έκλεισε στον Πανιώνιο γιατί αν ερχόταν ο "παλιοχαρακτήρας" μπορεί να χαλούσε τα αποδυτήρια και την χημεία της ομάδος.

ΥΓ3. Και επειδή στην ήττα όλοι εμείς οι αχάριστοι οπαδοί θα σπεύσουμε να μοιράσουμε αφορισμούς και κατηγορίες ας θυμηθούμε τα "σοφά" λόγια-μπηχτές του μεγαλομετόχου “Όταν χάνει ο Άρης υπάρχει κάποιος λόγος. Θα χάσει γιατί οι παίκτες δεν αποδίδουν, γιατί ο προπονητής δεν κατευθύνει σωστά, γιατί επίσης η διοίκηση δεν κάνει καλά τη δουλειά της. “

ΥΓ4. Να δούμε τώρα που τελείωσε η δικαιλογία με τα κουραστικά ταξίδια τι μπαρούφα θα ακούσουμε...

Ημέρα γιορτής για το φινλανδικό μπάσκετ, ημέρα ντροπής για τον Αυτοκράτορα του ελληνικού μπάσκετ. Με μια αποκαρδιωτική εμφάνιση ο ΑΡΗΣ κατάφερε να ηττηθεί εύκολα από μια ομάδα που δεν υπάρχει στον μπασκετικό χάρτη. Αδικαιολόγητοι παίκτες και τεχνικό τιμ που έμοιαζαν να βρίσκονται σε άλλο γήπεδο. Εξίσου ντροπιαστικές και οι δηλώσεις του Β.Αγγέλου που κάθε μέρα μας πείθει ολοένα και περισσότερο ότι πραγματικά δεν νιώθει ούτε στο ελάχιστο σε ποιόν πάγκο κάθεται.

Δεν χωράει ιδιαίτερη ανάλυση για ένα παιχνίδι εντός έδρας κόντρα στην 6η ομάδα του φινλανδικού πρωταθλήματος. Το +15 του πρώτου δεκαλέπτου με έναν εκνευριστικά αφελή και υπεροπτικό τρόπο πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Όταν σε εκείνο το σημείο αποφασίζει ο κόουτς να δώσει προπονητικό χαρακτήρα με τις αλλαγές του και να πάρει τάιμ άουτ στο +3 υποτιμώντας τον αντίπαλο τότε λογικό είναι να ακολουθήσουν και οι παίκτες του. Παίκτες που με το που αρχίζουν να στραβώνουν τα πράγματα καταρρέουν ψυχολογικά και σωματικά. Και φυσικά ένας προπονητής στον πάγκο που επιμένει στο πλάνο που έχει στο μυαλό του ανεξάρτητα από τη ροή του αγώνα και την εικόνα των παικτών που εμπιστεύεται. Ούτε καν η οξυδέρκεια δεν υπάρχει να αξιοποιηθούν οι παίκτες στην καλή τους μέρα όπως ήταν σήμερα ο Κάιζερ και ο Μπέλ. 40' το δίδυμο Μποχωρίδη - Φλιώνη, 9' οι Βεργίνης - Αγγέλου όταν οι πρώτοι 2 δεν βλέπονται… Ενώ στο κομμάτι των βολών όπως ήταν αναμενόμενο δεν υπήρξε ούτε υποψία βελτίωσης.

Σαν να μην έφθανε το βασανιστήριο που ζήσαμε όσοι βρεθήκαμε στο Παλέ ακολούθησαν και οι γνωστές αμπελοφιλοσοφίες του "τρέλαρχου". Οι γνωστές φιλοσοφίες που δικαιολογούν τα πάντα και όλα γίνονται για κάποιον σκοπό σε σημείο που θα πρέπει να ευχαριστούμε και τον Θεό για τη σημερινή ήττα!!!  Όταν το τεχνικό τιμ και οι παίκτες κατανοήσουν σε ποια ομάδα βρίσκονται και ότι δεν πληρώνονται απλά για να προπονούνται και να δίνουν το παρών στα παιχνίδια αλλά για να αποδίδουν σύμφωνα με τις δυνατότητες τους πάνω στο παρκέ… τότε ίσως αυτή η ομάδα να βρει τον δρόμο της ή έστω κάποιο μονοπάτι διαφορετικό από αυτό του Β.Αγγέλου που θεωρεί φυσιολογική μια ήττα από κάποια Κατάγια…

ΥΓ. Ευλογία λέει για τον ΑΡΗ ο κόουτς… ξέρει ο Γουλιέλμος.

ΥΓ2. Ούτε ταξίδια, ούτε μπάτζετ, ούτε καμία άλλη δικαιολογία από τις κλασσικές… Η άνοδος του φινλανδικού μπάσκετ.

ΥΓ3. Ο κόσμος φταίει που δεν γέμισε το Παλέ για να κερδίσουμε του Φινλανδούς.

ΥΓ4. Και για όποιον επαγγελματία προπονητή ή παίκτη δεν το καταλαβαίνει ας του το γράψουμε εμείς εδώ. Η προπόνηση είναι για την προσωπική σας βελτίωση. Το κριτήριο και εκεί που φαίνεται ο επαγγελματισμός και η αξία σας είναι η ώρα του αγώνα. Άλλωστε ο Αγγέλου θα έπρεπε να θυμάται από τα χρόνια που ήταν παίκτης ότι από την Ελλάδα πέρασαν σπουδαίοι παίκτες που αντί για προπόνηση πήγαιναν για μπύρες.

ΥΓ5. Τελικά η νίκη στο Λαύριο ίσως να αποδειχθεί και η πιο σημαντική της χρονιάς.

ΥΓ6. Και πάνω που πιστεύεις ότι μετά το περσινό φιάσκο ότι έχεις πιάσει πάτο, έρχονται κάποιοι απίθανοι τύποι με τη σημαία της εξυγίανσης, της φιλότιμης προσπάθειας και της σκληρής δουλειάς να σε πείσουν ότι υπάρχει και πιο χαμηλά από τον πάτο που νόμιζες.

ΥΓ7. Και επειδή πρέπει να συνεχίσουμε και να κοιτάμε μπροστά, μάθαμε από σήμερα ότι το ταξίδι στην Ουκρανία είναι εφιαλτικό…

Βαριά ήττα και νέος αποκλεισμός  για την ομάδα μας, αυτή τη φορά από τον Προμηθέα Πατρών για τον θεσμό του κυπέλλου που γρήγορα γρήγορα αποχαιρετίσαμε.  Το 17-2 με το οποίο ξεκίνησε το παιχνίδι και το τελικό εις βάρος μας  +21 αποτυπώνει στο απόλυτο την εικόνα ενός αγώνα που ευτυχώς δεν παρακολουθήσαμε.  Ηρωικοί για ακόμη μια φορά οι φίλοι της ομάδος από τη Νότια Ελλάδα που βρέθηκαν κοντά στον ΑΡΗ σε μια σχεδόν εντός προγράμματος ήττα…

Η ραδιοφωνική μετάδοση και η στατιστική του αγώνα ήταν η "εικόνα" που είχαμε από το παιχνίδι κάτι που σημαίνει  ότι λεπτομέρειες για το πώς ακριβώς ήρθε αυτή η ήττα ελάχιστοι έχουν. Ακόμη και έτσι όμως για πολλοστή φορά φάνηκαν οι τρανταχτές αδυναμίες της ομάδος , ο κακός σχεδιασμός αλλά και οι εμμονές του προπονητή μας. Ένας προπονητής όπου σήμερα μάλλον θα κατάλαβε το μεγάλο λάθος που έκανε με τη Νίζνι αφήνοντας στον πάγκο τον Δ.Βεργίνη. Τον μοναδικό παίκτη που μαζί με τον Δ.Σλαφτσάκη σήμερα δικαιολόγησαν την παρουσία τους στο γήπεδο. 15 πόντους, 3 ασίστ και 2 κλεψίματα ο Βεργίνης, 11 πόντους, 3 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και 1 κόψιμο ο Σλαφτσάκης.  Τώρα γιατί οι μοναδικοί διακριθέντες του ΑΡΗ μας αγωνίσθηκαν 18' ο πρώτος και 14'  ο δεύτερος είναι κάτι που μόνο ο κόουτς Αγγέλου μπορεί να μας εξηγήσει. Ίσως και σήμερα να έγινε προσπάθεια κατάρριψης του ρεκόρ αλλαγών σε ένα παιχνίδι και κάπως έτσι οι δύο παίκτες να μην έμειναν παραπάνω. 7 ασίστ ολόκληρη η ομάδα και 23 λάθη… Αν αυτά τα στατιστικά δεν δείχνουν το τεράστιο πρόβλημα στον άσσο τότε τι άλλο; Οι 2 προσπάθειες που πήρε ο Μακγκί και οι 3 του Μπελ, δηλαδή 5 προσπάθειες συνολικά από 2 βασικούς παίκτες που θέλουν την καλή κυκλοφορία και το σύστημα για να σκοράρουν είναι άλλο ένα δείγμα της αδυναμίας εφαρμογής οποιουδήποτε επιθετικού πλάνου. Ενώ ένα ακόμη αξιοσημείωτο στατιστικό είναι ότι ο ΑΡΗΣ έπαιξε 15' χωρίς σέντερ, με ελαφρύ σχήμα και παρόλα αυτά κατάφερε να φάει 10 στα 16 τρίποντα από τον Προμηθέα με τα 7 αυτά τρίποντα σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα στατιστικά(βολές και δίποντα) που ήταν τα ίδια να είναι αυτά που έκαναν την τελική διαφορά 21 πόντων. Και όλα αυτά από μια ομάδα που υποτίθεται ότι η άμυνα θα είναι η σταθερά της.  Απέναντι μας ένας Προμηθέας που δεν βασίστηκε σε κάποιους ακριβοπληρωμένους Αμερικάνους  αλλά σε 4 Έλληνες  παίκτες μικρομεσαίου επιπέδου και έναν Μπράουν έχοντας σχεδόν όλους τους υπόλοιπους σε μέτρια ημέρα…

Όχι ότι ο φετινός ΑΡΗΣ είχε βλέψεις για κάτι το αξιοσημείωτο στο κύπελλο αλλά αυτό το παιχνίδι ήταν ένα κρας τεστ με το αποτέλεσμα να είναι κυριολεκτικά το κρασάρισμα… Όσο και αν θέλουμε να λέμε ότι ακόμη είναι αρχή και η ομάδα καινούργια κλπ κλπ η χρονιά για την ώρα κυλάει ακριβώς όσο δύσκολα την περιμέναμε βάσει προγράμματος. Ευελπιστούμε να μην χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι τις 17 Νοέμβρη και την 6η αγωνιστική για να δούμε πριν καν βγει ο πρώτος γύρος αν αυτή η ομάδα θα μας αγχώσει όπως πέρσι ή όχι…

ΥΓ. Μήπως τώρα κ.Αγγέλου και κύριοι της διοίκησης μπορούμε να ασχοληθούμε με το αγωνιστικό και να αφήσουμε τον κόσμο στην άκρη;

ΥΓ2. Αν η κούραση από τα ταξίδια ήταν ο λόγος της βαριάς ήττας σήμερα τότε μάλλον και η ήττα την ερχόμενη Κυριακή στο Λαύριο θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη με τόσα ταξίδια στη σειρά...

ΥΓ3. Και επειδή στο πρωτάθλημα δεν θα αγωνιστούμε μόνοι ώστε να μετρήσουμε απλά τις επιδόσεις μας, καλό είναι να ρίχνουμε και μια ματιά για το τι συμβαίνει τριγύρω μας. Και για την ώρα αυτό που φαίνεται ως τώρα είναι ότι δύσκολα τη νέα χρονιά θα υπάρχουν ομάδες όπως ο περσινός Πανιώνιος(παρόλο που σώθηκε όπως σώθηκε) και τα Τρίκαλα..

ΥΓ4. Οι λάτρεις της μετριότητας και οι τυφλοί υποστηρικτές του κάθε "χημικού","οικογενειάρχη" ή "τρέλαρχου" θα μπορούσαν να πουν ότι ο ΑΡΗΣ σε σχέση με πέρσι όπου διασύρθηκε ιστορικά από τον Προμηθέα φέτος έκανε το βήμα μπροστά…

ΥΓ5. Αυτοί που παρακολουθούν το PlanetARISσυστηματικά γνωρίζουν ότι δεν μας αρέσει ούτε να γινόμαστε "μάντεις κακών", ούτε να γκρινιάζουμε για να γκρινιάζουμε και φυσικά δεν επιδιώκουμε οποιαδήποτε δικαίωση για οτιδήποτε αρνητικό αναφέρουμε… Το επειδή όμως η "επίσημη επαγγελματική κιτρινόμαυρη δημοσιογραφία" δεν ασχολείται όπως ασχολήθηκε σήμερα με το καυτό πρόβλημα του μπάσκετ και τα χίλια μύρια ερωτήματα γύρω από την έλευση του Δ.Γουλιέλμου και τις αλχημείες με τον Β.Αγγέλου δεν σημαίνει ότι όλα κυλούν καλά και ο ΑΡΗΣ είναι σε καλό δρόμο

Ανάμεικτες εντυπώσεις άφησε ο ΑΡΗΣ μας σε αυτό το πρώτο παιχνίδι μπροστά στον κόσμο του. Έστω και αρκετά αγχωτικά μιας και χρειάστηκε το έξτρα πεντάλεπτο της παράτασης τελικά η ομάδα κατάφερε να πάρει τη νίκη  με 73-68 κόντρα στην τούρκικη Μπουγιουκσεχίρ δείχνοντας όμως ότι χρειάζεται ακόμη αρκετή δουλειά μέχρι να φθάσει στα επιθυμητά επίπεδα.

Όπως όλα τα φιλικά παιχνίδια έτσι και αυτό οποιοδήποτε βιαστικό συμπέρασμα μάλλον θα είναι λάθος μιας και παίκτες και τεχνικό τιμ ψάχνουν ακόμη τον κώδικα επικοινωνίας τους. Κάπως έτσι και σήμερα είδαμε τον Β.Αγγέλου να δοκιμάζει πάρα πολλά σχήματα και να μοιράζει αρκετά τον χρόνο στους παίκτες του. Σε γενικές γραμμές είδαμε και τα καλά και τα αρνητικά στοιχεία που θεωρητικά περιμένουμε να δούμε από τον φετινό ΑΡΗ αλλά προτιμότερο είναι την τεχνική ανάλυση να την αφήσουμε για τα επόμενα παιχνίδια ώστε να μην αδικήσουμε κανένα. Ας μείνουμε λοιπόν στα θετικά και να κρατήσουμε την παρουσία του Γκάρι Μπέλ. Ενός παίκτη που πέρσι δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αλλά φέτος μέσα σε ένα πιο φυσιολογικό περιβάλλον ο ΑΡΗΣ περιμένει πολλά περισσότερα από αυτόν. Ο Αμερικάνος σε γενικές γραμμές ήταν αυτός που έπρεπε για όσο χρόνο αγωνίσθηκε. Είχε καλές επιλογές στην επίθεση και έδωσε λύσεις στο σκοράρισμα σε κρίσιμα σημεία του αγώνα. Η ευχάριστη έκπληξη όμως ήταν ο Γιώργος Αγγέλου που αν και κουβαλάει την ταμπέλα του "γιού του προπονητή" έδειξε εξαιρετικά στοιχεία σε όλες τις γραμμές του γηπέδου. Πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, ταχύτητα και γρήγορο καλό σουτ είδαμε σήμερα από τον Αγγέλου τζούνιορ  ευελπιστώντας αυτή η εικόνα του να είναι κάτι το φυσιολογικό και να μην μας προκαλεί έκπληξη. Σχετικά καλός και ο Λάκι Τζόουνς που είχε όμως μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του. Γενικά πάντως ο ΑΡΗΣ είχε διάθεση, πάλεψε σε κάθε φάση αλλά έδειξε και πολλές αδυναμίες σε όλες τις γραμμές του γηπέδου κάτι πάνω στο οποίο θα πρέπει να δουλέψει το τεχνικό τιμ.

Η νίκη ακόμη και σε φιλικό επίπεδο πάντα λειτουργεί ευεργετικά και σε βοηθάει να βελτιώνεσαι μέσα από τα παιχνίδια σε ένα πολύ καλύτερο κλίμα. Ακριβώς αυτό θα πρέπει να κάνει η ομάδα μας και στα επόμενα φιλικά προτού αρχίσουν τα δύσκολα. Τα δύσκολα που θα ακολουθήσουν μετά τη Δυναμό Τιφλίδας που δεν θα αποτελέσει πρόβλημα ανεξάρτητα από το επίπεδο ετοιμότητας. Όσο γρηγορότερα η προσπάθεια που κάνει ο Δ.Γουλιέλμος και οι συνεργάτες τους φέτος αποτυπωθεί και πάνω στο παρκέ τόσο καλύτερα θα είναι για όλο τον μπασκετικό ΑΡΗ. Άλλωστε όπως φάνηκε και σήμερα από την προσέλευση στο γήπεδο,  μετά την περσινή παγωμάρα και την φετινή ποδοσφαιρική φρενίτιδα θα πρέπει η ομάδα με την εικόνα της να φέρει τον κόσμο στο γήπεδο.

ΥΓ. Όπως στα προηγούμενα ποστ αναφερθήκαμε σε κάποιες μικρές πινελιές που δείχνουν την σοβαρότητα που χαρακτηρίζει τη διοίκηση του Δ.Γουλιέλμου έτσι επισημάνουμε και τα κακώς κείμενα που δείχνουν ότι ακόμη οργανωτικά υπάρχουν πολλά προβλήματα. Όποιος σήμερα αποφάσισε να πάει στο Παλέ καταλαβαίνει…

Σε 2 σημαντικές(σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα)  κινήσεις ενίσχυσης  προχώρησε η ομάδα μας με την απόκτηση των Τζόουνς και Κάιζερ με τον τρόπο παρουσίασης του πρώτου να αφήνει "ανάμεικτα συναισθήματα"  στον κόσμο. Την ίδια στιγμή η μη επίτευξη συμφωνίας(ως τώρα) με τον Μποχωρίδη,  η γενικότερη κωλυσιεργία  στις μεταγραφικές κινήσεις  και το πρόγραμμα Γολγοθάς δείχνει ότι συνέχεια του μπασκετικού ΑΡΗ αναμένεται ακόμη πιο αγχωτική.

Η κατάσταση ήταν εξαρχής πολύ δύσκολη και αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε όλοι. Οπότε σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα το ότι ο ΑΡΗΣ έχει κατάφερε να πάρει τον Λάκι Τζόουνς που πέρσι ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης του συμπολίτη είναι μια κίνηση που θα βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα που δείχνει όμως και παράλληλα ότι ο ΑΡΗΣ ακόμη και στα χειρότερα του μετράει πολύ πιο πολύ από κάποιες ανύπαρκτες ομαδούλες στα καλύτερα τους.  Αυτονόητο για πολλούς από  εμάς, ευχάριστη έκπληξη για κάποιους άλλους. Το να παρουσιάζεις όμως τον παίκτη αυτόν λες και έκανες μια μεταγραφή αεροδρομίου που θα αλλάξει την ομάδα επίπεδο δείχνει απλά ότι εκεί στην ΚΑΕ οι ίδιοι άνθρωποι που μας ζητάνε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση ρεαλιστικά ζουν μάλλον σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Σε ένα σύμπαν όπου ο  Τσαϊρέλης δεν έφυγε με συνοπτικές διαδικασίες για τον Προμηθέα, ο Μποχωρίδης   συμφώνησε γεμάτο ενθουσιασμό σαν γνωστό Αρειανάκι που είναι,   ο Μούρτος δεν έκανε ποτέ προσφυγή,  το μπάν εξανεμίστηκε, ο "άπιαστος" για τα οικονομικά μας δεδομένα Μιλόσεβιτς δεν συμφώνησε με το νεοφώτιστο Περιστέρι και οι μεταγραφές που έχουν γίνει έχουν εντυπωσιάσει τον κόσμο που νιώθει σίγουρος με τη νέα διοικητική κατάσταση στην ομάδα και ανυπομονεί να αρχίσουν οι επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις…  Και μιας που αναφερθήκαμε στις επίσημες αγωνιστικές υποχρεώσεις εκεί τα  πράγματα φαντάζουν δυσοίωνα.  Από την μια στην Ευρώπη ο δρόμος προς τους ομίλους περνάει από  μια ομάδα  που πριν λίγα χρόνια αγωνιζόταν στην Ευρωλίγκα ενώ στο πρωτάθλημα  πολύ πιθανό να χρειαστεί να περάσει ενάμιση μήνας για να δούμε νίκη.  Σίγουρα οι κινήσεις που έχουν γίνει ως τώρα μοιάζουν να είναι αρκετά μελετημένες  και προς την σωστή κατεύθυνση σύμφωνα με την σημερινή δυναμική της ομάδος  αλλά ακόμη είναι φανερό ότι λείπουν σημαντικά κομμάτια από το ρόστερ. Τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Και ο Λευτέρης Μποχωρίδης είναι ένας παίκτης που χρειάζεται οπωσδήποτε στην ομάδα για αγωνιστικούς και όχι μόνο λόγους.  

Φυσικά η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ομάδα δεν είναι ευθύνη του Δ.Γουλιέλμου. Το ότι  όμως η διέξοδος από την  "ομηρία" Λάσκαρη είναι γεμάτη ερωτηματικά και μακριά από αποτελεσματικές λύσεις ουσίας είναι.  Από την στιγμή που ο νέος μεγαλομέτοχος αποφάσισε να κινηθεί μόνος του αφήνοντας στην άκρη ανθρώπους που ήθελαν(και θέλουν) να ενισχύσουν  την ομάδα σε όλα τα επίπεδα αλλά και τον κόσμο  που συνεχίζει να τον έχει στον σκοτάδι τότε οφείλει να δώσει και τις λύσεις που αξίζουν στην ομάδα. Κάποια πράγματα δυστυχώς στον ΑΡΗ τα έχουμε ξαναζήσει και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ακόμη και οι ευθύνες των προηγούμενων έχουν ημερομηνία λήξης…

ΥΓ.  Με πολύ ενδιαφέρον διαβάσαμε τη συνέντευξη του Β.Αγγέλου με πολλά από αυτά που ανέφερε απλά να επιβεβαιώνουν τις σκέψεις μας. Εμπνευστής των περίεργων ανακοινώσεων ο κόουτς, δικές του αποφάσεις τα πάντα, χαρούμενος για αυτή την προσπάθεια παρά τις δύσκολες καταστάσεις και στόχος του ΑΡΗ το πρωτάθλημα σχέσεων…  Αυτό το τελευταίο για όλους όσους όταν μιλάμε για δημοσιοσχεσίτες  προπονητές, παίκτες και παράγοντες γελάτε J

ΥΓ2. Γενικά μου αρέσει η λογική των συμβολαίων μεγαλύτερης διάρκειας του ενός έτους όπως έγινε με τον Τζόουνς. Όταν όμως δεν έχεις μαντήλι να κλάψεις  και η διάρκεια του συμβολαίου αποτελεί αγκάθι για τη συμφωνία με τον Μποχωρίδη τότε μάλλον δείχνεις ότι δεν αντιλαμβάνεσαι την πραγματικότητα.  Άλλωστε τα έχουμε δει τα πολυετή πλάνα που καταλήγουν… μην ξεχνάμε και ότι την προηγούμενη φορά που ήταν ο "τρέλαρχος" πάλι ένα πλάνο έμεινε στη μέση.

ΥΓ3. Έτσι όπως χτίζεται η ομάδα όπως φαίνεται μάλλον προς την 6η  αγωνιστική θα πρέπει να περιμένουμε την πρώτη μας νίκη. Συν φυσικά ότι η πρεμιέρα με Λαύριο και το  εκτός έδρας με τον Πανιώνιο θα οριοθετήσουν τους ρεαλιστικούς στόχους της ομάδος μιας και το "πρωτάθλημα σχέσεων" είναι για τους δημοσιογράφους και τα κολλητάρια τους.

ΥΓ4. Ναι υπάρχουν και μερικοί ρομαντικοί που ασχολούνται τέτοια εποχή με το μπάσκετ!

Μόνο η φήμη ότι πίσω από τον Δ.Γουλιέλμο κρύβεται κάποιος δυνατός παράγοντας που για διαπραγματευτικούς λόγους ακόμη δεν έχει εμφανισθεί φαντάζει ως ελπίδα για κάτι καλό στο μέλλον του ΑΡΗ μιας και οι ως τώρα κινήσεις δείχνουν εντελώς το αντίθετο. Μαζί βέβαια με την παραπάνω φήμη υπάρχει και η  "υπόσχεση"(που βγαίνει από διάφορους κύκλους) ότι από Δευτέρα θα υπάρχουν εξελίξεις, απαντήσεις, ανακοινώσεις... χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται ποτέ το σε ποια Δευτέρα αναφέρονται… αυτήν; την επόμενη; την μεθεπόμενη;

Σεβαστή η θέση του Δ.Γουλιέλμου ότι προτιμάει να μιλάει με πράξεις παρά με λόγια και υποσχέσεις. Άλλωστε ο Αρειανός έχει μπουχτίσει από λόγια με αποκορύφωμα τις  κατά καιρούς δηλώσεις/εξαγγελίες του Νίκου Λάσκαρη που το τερμάτισαν το παραμύθι. Αυτό όμως που προκαλεί έντονο προβληματισμό και ανησυχία είναι ότι υπάρχουν κινήσεις και σημάδια που για την ώρα δείχνουν ότι ο ΑΡΗΣ δεν έχει ξεφύγει από την πορεία προς τα βράχια που τον οδήγησε η οικογένεια Λάσκαρη.  Αρχικά η μη επίτευξη συμφωνίας με οποιοδήποτε παίκτη που σχετίζεται με το μπαν από τη FIBA δείχνει κάτι. Ούτε καν  με παίκτες που εκπροσωπούνται από ανθρώπους που βρίσκονται πολύ κοντά στην ΚΑΕ ΑΡΗΣ. Σε συνέχεια της αδιέξοδης διαπραγμάτευσης είχαμε την αποχώρηση του Τσαϊρέλη ενός εκ των 4-5 παικτών που εύκολα θα μπορούσαν να έχουν θέση στον ΑΡΗ της επόμενης "σφιχτής"  χρονιάς. Με Μπέλ και Μάρας ακόμη δεν έχει γίνει καμία κίνηση με τον δεύτερο  μάλιστα να δηλώνει ότι εφόσον δεν εξοφληθεί(!!!) τα χρωστούμενα δεν μπαίνει σε διαδικασία διαπραγμάτευσης. Κάτι που αν το σκεφτεί κανείς και υπολογίσει πότε ήρθε ο Μάρας, πόσα χρήματα περίπου είναι η αμοιβή του και ποιο μπορεί να είναι το υπόλοιπο μάλλον θα  οδηγηθεί σε κατάθλιψη. Παράλληλα έχουμε την προφορική συμφωνία με Βεργίνη, Νταλο, Σλαφτσάκη,  την "προοπτική" Γραβά,  το "ναυάγιο" με Τουτζιαράκη(!!!), τον προπονητή μας να αναζητά  με υπερηφάνεια παίκτες μέσω ενός μπασκετικού Facebook, την ΚΑΕ να καθησυχάζει τον κόσμο με επίσημη ανακοίνωση για τον νεαρό Κουρτίδη(!?!?!?)  και τους  Μουρατίδης και Καραποστόλου (που παραπέμπουν στην προ Λάσκαρη εποχή με την ηρωική επίτευξη της 6ης θεσης)  με τον κατά τα άλλα πολύ συμπαθή Καραποστόλου να έχει γίνει ήδη ένα μικρό μπέρδεμα μιας και θεωρούσε δεδομένο ότι ο ΑΡΗΣ δεν θα συμμετέχει στην Ευρώπη.

Με την ομάδα να πρέπει να είναι έτοιμη τέλη Σεπτεμβρίου υπάρχει ακόμη μπόλικος χρόνος μπροστά μας. Σίγουρα η ομάδα είναι σε δύσκολη θέση και απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί. Παρόλα αυτά θα πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι(είτε ως μέτοχοι είτε ως μέλη της διοίκησης) να αντιληφθούν ότι κανείς τους ανάγκασε να βγουν μπροστά και να σηκώσουν αυτό το βάρος. Μάλιστα κανείς μας δεν θα πρέπει να ξεχνάει ότι προτού εμφανισθεί δια μαγείας ο Δ.Γουλιέλμος υπήρχαν 2 προτάσεις για την ΚΑΕ που στη συνέχεια έγιναν μια αλλά και μια κινητοποίηση από τον οργανισμό που λέγεται ΑΡΗΣ ώστε να δοθεί μια λύση στο πολύπαθο μπασκετικό τμήμα.  Αυτές οι όποιες εναλλακτικές  τέθηκαν στο περιθώριο λόγω του Δημήτρη Γουλιέλμου. Μήπως έφθασε η ώρα πέρα από τις παραπάνω δυσοίωνες κινήσεις  να δούμε και τις άλλες που θα επαναφέρουν την αισιοδοξία στον μπασκετικό ΑΡΗ;

ΥΓ. Αν και υπάρχουν πολλά κοινά σημεία ελπίζουμε αυτό που βιώνουμε εδώ και αρκετό καιρό να μην έχει καμία σχέση με το ποδοσφαρικό restart. Και εκεί υπήρχε ένας Αρειανός δικηγόρος που πίστευε ότι θα βρει τις λύσεις… και εκεί υπήρχε ένας τρελός προπονητής(σαν τον "τρέλαρχο") που δεν τον χαλούσε τίποτα και έκανε προετοιμασία χωρίς παίκτες και φιλικά και εκεί υπήρχε ο ίδιος πρόεδρος,   μέχρι που καταλήξαμε στην εκλογίκευση της απόφασης-χαρακίρι για την Γ Εθνική.   Να παραμείνουν όλα αυτά διαβολικές συμπτώσεις για το καλό όλων μας.

ΥΓ2. Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα και όποιος δεν θέλει να τα δει απλά αρνείται την πραγματικότητα. Η "λαίλαπα Λάσκαρη" που εύκολα όλοι οι δημοσιογράφοι του ΑΡΗ μας με μια φωνή και μια πένα αναφέρουν δυστυχώς δεν είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση για τον Αρειανό. Και προ Λάσκαρη είχαμε την ίδια ακριβώς "λαίλαπα"  με τα μπαν, τα χαμηλά μπάτζετ, την μετριότατη ομάδα εκτός Ευρώπης αλλά τότε υπήρχε κάτι το διαφορετικό σύμφωνα με τους Αρειανούς δημοσιογράφους… Αν λοιπόν σήμερα με ότι ακριβώς έχει συμβεί τους τελευταίους 2 μήνες αντί για τον αρειανό Δημήτρη Γουλιέλμο είχαμε τον Νίκο Λάσκαρη και αντί για τον αγαπημένο "τρέλαρχο" Β.Αγγέλου είχαμε τον Χ ξένο προπονητή χωρίς τις  απαραίτητες δημόσιες σχέσεις που συνοδεύουν τους περισσότερους Έλληνες προπονητές οι ίδιοι δημοσιογράφοι θα μιλούσαν για πορεία προς τα βράχια και θα καλούσαν τον κόσμο του ΑΡΗ προς λαϊκή εξέγερση. Τόσο απλά...

ΥΓ3. Καλό το χιλοπαιγμένο παραμύθι με τους "σωτήρες " και το "μα αφού δεν υπάρχει κανείς άλλος" αλλά να ξέρετε για κάθε "σωτήρα" που βγαίνει μπροστά χωρίς να ξέρει που πάνε τα τέσσερα χάνεται η ευκαιρία να βγει μπροστά κάποιος άλλος με ρεαλιστικές λύσεις και ρεαλιστικό πλάνο. Και αυτό ισχύει για ολόκληρο τον σύλλογο ΑΡΗ.

ΥΓ4. Ακριβώς με την ίδια λογική της υπομονής και των διαρροών από διάφορους κύκλους φάγαμε τον πρόλογο πολλοί από εμάς και μέχρι τέλους πιστεύαμε ότι ο Νίκος Λάσκαρης θα βρει τον τρόπο και θα πληρώσει τα πάντα όπως είχε υποσχεθεί. Ακριβώς με την ίδια λογική…

Αν και ακόμη υπάρχει μεγάλο χρονικό διάστημα μπροστά μας μέχρι την νέα μπασκετική σεζόν αυτή η αναμονή στο σκοτάδι μας έχει ήδη κουράσει. Η αποφασιστικότητα με την οποία εμφανίσθηκε ο Δ.Γουλιέλμος στα διοικητικά του ΑΡΗ πλέον έχει δώσει την θέση της στην αβεβαιότητα. Μια αβεβαιότητα που ως ένα βαθμό μετριάστηκε με την ανακοίνωση της συμφωνίας με τον Β.Αγγέλου. Μια κίνηση αναμενόμενη και σίγουρα  προς την σωστή κατεύθυνση με δεδομένες τις συνθήκες που επικρατούν στον Αυτοκράτορα.

Με τις μέρες να περνάνε και τον Δ.Γουλιέλμο να μην ανοίγει τα χαρτιά του  τα ερωτηματικά ολοένα και αυξάνονται. Οι φήμες λένε ότι υπάρχει πλάνο ώστε να αρθεί το μπαν από την FIBAκαι ότι η όλη η καθυστέρηση οφείλεται στο ότι ο νέος μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ προτιμάει τις πράξεις από τα λόγια. Παρόλα αυτά αυτή η ησυχία είναι κάτι που προβληματίζει μιας και η λογική λέει ότι το για να εμπλακεί έτσι ξαφνικά κάποιος σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ με τις απαιτήσεις και τις ιδιαιτερότητες που έχει αυτός ο σύλλογος σημαίνει ότι έχει ήδη τις λύσεις έτοιμες και από την στιγμή που δεν παρουσιάζονται οι λύσεις τα πράγματα μάλλον δεν είναι καλά. Παράλληλα ο Β.Αγγέλου συνεχίζει κανονικά στην ομάδα και ήδη έχει ξεκινήσει να καταστρώνει το αγωνιστικό του πλάνο.  Μάλιστα όπως ήδη κυκλοφορεί ετοιμάζει 2 λίστες μεταγραφών ώστε να είναι προετοιμασμένος είτε η ομάδα έχει το ελεύθερο των μεταγραφών είτε όχι με τα ονόματα του Ντάλο του Πανιωνίου και του παλιού γνώριμου Βεργίνη να είναι τα πρώτα που έχουν ακουσθεί.

Παρά την επίσημη συμφωνία με τον Β.Αγγέλου και τα πρώτα ονόματα που έχουν ακουσθεί είναι πολύ νωρίς για να πούμε το οτιδήποτε σχετικά με τον ΑΡΗ της επόμενης χρονιάς. Άλλωστε η "σιωπή" του Δ.Γουλιέλμου σχετικά με τα φλέγοντα ζητήματα της ομάδος έχει επισκιάσει τα πάντα. Όσο πιο γρήγορα μπουν οι βάσεις για μια σχέση ειλικρίνειας με τον κόσμο της ομάδος τόσο πιο γρήγορα και ο ΑΡΗΣ μας θα μπει στον σωστό τον δρόμο.

ΥΓ.  Όποιος ασχολείται με το μπάσκετ στην Ελλάδα γνωρίζει πολύ καλά πως λειτουργεί το πράγμα και σχεδόν ότι είδους αβάντα και για να διαβάσουμε για τα "αγαπημένα παιδιά" δεν μας προκαλεί εντύπωση… αλλά κάπου έχουν αρχίσει και ξεφεύγουν τα πράγματα… και κάπως έτσι διαβάσαμε για τον "τρέλαρχο" ότι πέρα από το ότι είναι topclassέφερε στον ΑΡΗ και 900.000€ από τις πωλήσεις των Βεζένκωφ και Μποχωρίδη!!! Αν έχεις "τρέλαρχο" όχι μόνο δεν χρειάζεσαι ακαδημίες αλλά μπορεί και από εκεί που νομίζεις ότι πούλησες 2 παίκτες γύρω στα 450.000€ σε δόσεις να ανοίξεις το συρτάρι σου και να δεις μέσα ότι έχεις τα διπλάσια!

ΥΓ2. Ωραίο το θέμα με τον ΑΡΗ Αμφίκλειας  που υπενθύμισε σε πολλούς συνΑρειανούς ποια υποστηρίζουν αλλά και το γιατί η απόλυση του Π.Γιαννάκη ήταν μια απογοητευτική κίνηση για πολύ κόσμο. Αν νιώθεις από ΑΡΗ κάπως έτσι τα βλέπεις τα πράγματα.

ΥΓ3. Και φυσικά έχουμε και τα τραγελαφικά γεγονότα στην ΕΟΚ, την ΚΕΔ και τους μικρούς τελικούς λες και κάποιοι σήμερα ανακάλυψαν ότι υπάρχει ένα σάπιο κατεστημένο στο χώρο του μπάσκετ. Όλα γνωστά… από τους "ηθικούς αυτουργούς" μέχρι και τους "εκτελεστές" του κυκλώματος. Αν μια στις χίλιες από αυτή την κόντρα που ξαφνικά χώθηκε μέσα και ο Ολυμπιακός βγει κάτι καλό για να αλλάξει η κατάσταση στηρίζουμε. Δυστυχώς όμως συνήθως η "εξυγίανση" στην Ελλάδα είναι περισσότερο αλλαγή φρουράς… Όσο για τους διαιτητές που χρόνια αποτελούν τους εντολοδόχους της ΕΟΚ… απορώ τώρα ανακάλυψαν ότι δεν υπάρχει λογική και νομιμότητα στις αποφάσεις της ΕΟΚ? Τώρα θυμήθηκαν ότι έχουν και συναδέλφους Α1 που επειδή δεν "φιλάνε δαχτυλίδι" δεν έχουν σφυρίξει ποτέ στην μεγάλη κατηγορία? Σοβαρά?