Με τον βαθμό της ισοπαλίας βολεύτηκε η αγαπημένη μας ομάδα στο ντέρμπι της πόλης, σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες φάσεις. Η καλή παρουσία του Βεστράτε και η γενικότερη βελτίωση στην ομαδική άμυνα που έδειξε ο ΑΡΗΣ σήμερα ήταν αυτό που ουσιαστικά οδήγησε στην ισοπαλία παρόλο που ο αντίπαλος μας πίεσε αρκετά χωρίς όμως να καταφέρνει να γίνεται απειλητικός.  Ικανοποίηση για το Χ με δεδομένα τα λάθη στον αγωνιστικό σχεδιασμό και τα προβλήματα τραυματισμών που ταλαιπωρούν την ομάδα από την αρχή της σεζόν.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΜΕ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕ ΝΕΥΡΑ

Η απρόσμενη απουσία των Νταρίντα και Τζούρασεκ άλλαξε τα πλάνα του Μάντζιου με τον Βεστράτε να παίρνει θέση στο αρχικό σχήμα και τον Μοντόγια να παίζει ως αριστερός μπακ αφήνοντας την δεξιά πλευρά στον Οντουμπάτζιο που επέστρεψε στην ενδεκάδα. Αφού κύλησαν τα πρώτα λεπτά βασανιστικά με τους παίκτες μας να παλεύουν να κάνουν το λάθος και να χαρίσουν ένα γρήγορο προβάδισμα στους αντιπάλους μας, η κατάσταση άρχισε να εξομαλύνεται. Ναι μεν ο μπάογκ πίεζε και έδειχνε περισσότερη θέληση για να κοιτάξει προς την εστία αλλά επί της ουσίας δεν κατάφερνε κάτι. Οι σωστές τοποθετήσεις των παικτών μας και η καταλυτική παρουσία του Βεστράτε ανάγκασαν τον συμπολίτη σε ένα μονότονο προβλέψιμο παιχνίδι από τα πλάγια. Ο ΑΡΗΣ ήθελε να χτυπήσει στην αντεπίθεση, του δόθηκαν οι ευκαιρίες να το κάνει αλλά ο πολύ καλός κατά τα άλλα… Μορόν τις κρίσιμες τις πάσες τις πέταξε στα σκουπίδια.

ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ Χ

Ο χρόνος όπως φάνηκε κυλούσε υπέρ μας.  Η ομάδα άντεχε στην πίεση χωρίς να δέχεται καν φάσεις, ο  μπάογκ ξέμενε από δυνάμεις και πλησίαζε η στιγμή μας για να βγούμε ψηλά.  Με περισσότερη συγκέντρωση από τα πρώτα 45’ αρχίσαμε να κρατάμε μπάλα αποφεύγοντας τα φθηνά λάθη . Στις ελάχιστες ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν δεν υπήρχε καθαρή σκέψη και πολύ πιο εύκολα από ότι φαινόταν αχρηστεύτηκαν.    Το παιχνίδι σχεδόν μέχρι το τέλος εξελίχθηκε μονότονα με τις 2 ομάδες να θέλουν να επιτεθούν αλλά να μην μπορούν και το Χ να φαντάζει δίκαιο αποτέλεσμα.

ΣΑΝ ΝΑ ΑΧΝΟΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΝΤΖΙΟΥ

Δεν νομίζω να ικανοποιήθηκε κανείς από τον ΑΡΗ που παρακολουθήσαμε σήμερα. Προφανώς και όλοι θα θέλαμε να δούμε έναν ΑΡΗ να δαγκώνει σίδερα και να παλεύει λυσσαλέα για τη νίκη. Αυτή είναι η ματιά του οπαδού… του προπονητή όμως είναι διαφορετική. Ο Μάντζιος είχε να αντιμετωπίσει μια σωρεία προβλημάτων για να καταστρώσει το πλάνο του και ως ένα βαθμό το πέτυχε. Ναι η ομάδα δεν κέρδισε αλλά με αυτή την  μέτρια εικόνα ουσιαστικά δέχθηκε 2 ευκαιρίες και ήταν μόλις μια σωστή πάσα στα 3 μέτρα απόσταση για να πάρει το διπλό.  Αυτός ήταν ο Μάντζιος όπως μας είχε συνηθίσει στην πρώτη θητεία του και προς τα εκεί δείχνει να βαδίζει η ομάδα. Το αν αρέσει η εικόνα ή όχι αυτή είναι άλλη συζήτηση. Σε ένα πρωτάθλημα όμως όπου οι βαθμοί μετράνε και οι καλές εμφανίσεις ξεχνιούνται γρήγορα αν δεν έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα ο Μάντζιος δείχνει στο ξεκίνημα του ικανός για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα που άφησε ο προκάτοχος του. Και με τις ποιοτικές μεταγραφές της τελευταίας στιγμής ίσως στην συνέχεια να απολαύσουμε έναν πολύ πιο ωραίο και αποτελεσματικό ΑΡΗ.

ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΑΖΕΎΕΤΑΙ

Παρά το μεταγραφικό μπάχαλο και την έλλειψη συνοχής αλλά και τους τραυματισμούς της τελευταίας στιγμής, ο ΑΡΗΣ άντεξε σε ένα δύσκολο παιχνίδι και έδειξε ότι με τον Μάντζιο αρχίζει να θυμίζει ομάδα. Θα μπορούσαμε με λίγο περισσότερη συγκέντρωση σε 2-3 φάσεις να βρούμε το γκολ αλλά στην κατάσταση που κατέβηκε σήμερα η ομάδα στάθηκε καλά. Πολλά πρέπει να διορθωθούν αλλά πλέον σαν να φαίνεται η ομάδα να μπαίνει στον σωστό δρόμο.

ΥΓ. Τόσες βουτιές και ορκασμοι μαζί και ούτε ένα μπέναλντι; και το γκολ οφσάιντ το δίνεις οφσάιντ; Σιδηρόπουλε είσαι καλά ; Ρωτάει και ανησυχεί ο Λουτσέσκου…

Με την πρώτη νίκη στο πρωτάθλημα συνοδεύτηκε η επιστροφή του Άκη Μάντζιου στον πάγκο της ομάδας μας, με τον ΑΡΗ να προβληματίζει και πάλι με την εικόνα του αλλά να καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει. MVP της αναμέτρησης ο Λορόν Μορόν που σέρβιρε το πρώτο γκολ στον Σαμόρα, πέτυχε το 2^ο γκολ και κέρδισε το πέναλτι από που προήλθε το τρίτο γκολ! Σφιγμένα χαμόγελα ανακούφισης από τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο, με την χαρά της νίκης να επισκιάζει την μέτρια μας εικόνα.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ

Μαγικά σε λίγες ημέρες στο ποδόσφαιρο δεν γίνονται οπότε το να περιμέναμε την «σφραγίδα» του νέου μας προπονητή τόσο γρήγορα ήταν κάτι το ανέφικτο. Κάπως έτσι , με εξαίρεση την ουσιαστική χρησιμοποίηση του Ντουκουρέ μεσοαμυντικά και την φρεσκάδα του Σαμόρα στην αριστερή πλευρά της αμυντικής γραμμής ο ΑΡΗΣ ήταν ίδιος και απαράλλαχτος στον τρόπο που κινούταν μέσα στο γήπεδο. Ναι μεν ο Ντουκουρέ ήταν σταθερός και δεν έκανε λάθη αλλά κατά τα άλλα δεν είδαμε τίποτα το διαφορετικό σε σχέση με τα παιχνίδια με τον ΟΦΗ και τη Λαμία. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και μια άμυνα ικανή να κάνει το λάθος από το πουθενά. Αν βγάζαμε τα 2 γκολ του πρώτου ημιχρόνου από την εξίσωση το μόνο που θα έμενε θα ήταν η ανυπαρξία του ΑΡΗ μας επιθετικά και οι 2-3 κατεβασίες της Τρίπολης που κατάφεραν να μας απειλήσουν.

ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ

Σαν να ανέβασε ένα κλικ ταχύτητα η ομάδα με το που μπήκε στο Β ημίχρονο όχι τόσο βγάζοντας περισσότερη ένταση στο παιχνίδι της αλλά κυρίως γιατί άρχισε να έχει πιο γρήγορη σκέψη. Η μπάλα αντί να στριφογυρίζει στα μετόπισθεν άρχισε να προωθείτε μπροστά και οι παίκτες μας να μην κουράζουν τόσο πολύ με τις επιλογές τους. Με μια τέτοια γρήγορη σκέψη ο Νταρίντα έβγαλε τον Μορόν σε πλεονεκτική θέση με τον τελευταίο να στέλνει με υποδειγματικό τρόπο την μπάλα στα δίχτυα για το 2-1. Αυτή τη φορά το προβάδισμα δεν αποσυντόνισε την ομάδα συνεχίζοντας στον ίδιο ρυθμό με καλή κυκλοφορία της μπάλας. Στο 81’ ο Φεράρι διόρθωσε ως ένα βαθμό το λάθος του στο γκολ της ισοφάρισης βγάζοντας  καταπληκτική μπαλιά στον Μορόν που κέρδισε το πέναλτι για το 3-1 από τον Φαμπιάνο. Η μείωση του σκορ λίγα λεπτά πριν το φινάλε με την άμυνα μας να πετάει χαρταετό απλά μας υπενθύμισε ότι η ομάδα θέλει πολύ δουλειά ακόμη και ότι ΑΡΗΣ χωρίς άγχος και νεύρα δεν γίνεται…

ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

Στο  «κενό» που άφησε ο Πάλμα στην επίθεση είχαμε επικεντρωθεί όλοι και στο ποιος θα αναπληρώσει όλα αυτά που πρόσφερε εμπράκτως με ασιστ και γκολ. Το παιχνίδι στην Λαμία επιβεβαίωσε τους φόβους μας με τον ΑΡΗ να είναι ακίνδυνος, σήμερα όμως καταφέραμε και πετύχαμε 3 γκολ. Μάλιστα έλαμψε το άστρο του Μορόν που ως πείθει ότι μπορεί να είναι ο σέντερ φορ που ψάχνουμε εδώ και πολλά χρόνια. Ενώ και ο Κάρσλον έδειξε ξανά ότι έχει την ποιότητα για να κάνει την διαφορά με τις ενέργειες του. Αυτό όμως που συμβαίνει με την αμυντική μας λειτουργία τρομάζει… Τόσα φθηνά λάθη, τόσες κακές αντιδράσεις μαζεμένες σε αυτά τα 7 πρώτα επίσημα παιχνίδια της χρονιάς δεν μοιάζουν να έχουν προηγούμενο. Παρόλο που ο Ντουκουρέ συμμάζεψε το χάλι στο κέντρο που είδαμε στα προηγούμενα παιχνίδια και σήμερα καταφέραμε να δεχθούμε 2 ανόητα γκολ.  Το τακουνάκι του Φεράρι στο 1-1 αλλά και οι γιόμες του Αστέρα που οδήγησαν στο 3-2 δείχνουν την μπερδεμένη σκέψη των παικτών μας όταν αμύνονται. Από εκεί θα ξεκινήσει ο Μάντζιος να διορθώνει τα κακώς κείμενα με την ελπίδα οι 2 εβδομάδες διακοπής να είναι αρκετές για να γίνει ουσιαστική δουλειά.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΗΡΕΜΙΑ, ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Καλύτερο γιατρικό από τις νίκες δεν υπάρχει και ο ΑΡΗΣ σήμερα ξεκίνησε να επουλώνει τις πληγές του παίρνοντας το πρώτο τρίποντο της χρονιάς! Εντυπωσιακός ο Μορόν με γκολ, ασίστ και κερδισμένο πέναλτι σε ένα παιχνίδι με ελάχιστες ευκαιρίες έκανε την διαφορά για τον ΑΡΗ μας.  Νικηφόρο το ντεμπούτο του Μάντζιου που έβαλε τις πινελιές του σήμερα με Ντουκουρέ και Σαμόρα αλλά έχει πολλά να διορθώσει ώστε να δούμε μια ομάδα που να μην μας προκαλεί πονοκέφαλο ακόμη και όταν πετυχαίνει 3 γκολ και κερδίζει.

Από το κακό στο χειρότερο βαδίζει ο ΑΡΗΣ μας όπου μετά την μέτρια εικόνα στην πρεμιέρα σήμερα κατάφερε να παρουσιαστεί ακόμη πιο κακός και να γνωρίσει την 2^η ήττα του στο πρωτάθλημα. Ακίνδυνη η ομάδα χωρίς τον Πάλμα, ούτε καν κατάφερε να απειλήσει στο διάστημα που πάλευε για την ισοφάριση. Απογοήτευση και κατήφεια στον κόσμο της ομάδας που βλέπει τα ίδια και τα ίδια λάθη να επαναλαμβάνονται μπροστά του, με την παραίτηση του Τερζή στο ξεκίνημα της σεζόν να είναι το πιο προβλέψιμο επεισόδιο.

ΝΩΘΡΟΣ ΚΑΙ ΦΛΥΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΝΤΡΑ

Η επιστροφή του Μπράμπετς έβγαλε όπως αναμενόταν έναν φορμαρισμένο παίκτη όπως τον Οντουμπάτζιο από την ενδεκάδα, ο ΑΡΗΣ ήθελε να δείξει κάτι διαφορετικό σε σχέση με την Κρήτη. Το κενό του Πάλμα ήταν το μεγάλο ερωτηματικό για την επίθεση με τον Μενέντεζ να είναι αναλαμβάνει να το καλύψει. Και αν αμυντικά με τον Μπράμπετς η ομάδα έδειχνε πιο σταθερή μεσοεπιθετικά υπήρχε το χάος. Αργή ανάπτυξη, στατικοί παίκτες και έλλειψη εμπνεύσεων που θα οδηγούσαν σε κάποια φάση. Η κατοχή της μπάλας όχι μόνο δεν μεταφραζόταν σε κάποιο πλεονέκτημα αλλά αντιθέτως  έδινε την ευκαιρία στους αντιπάλους μας να πιέσουν και κυνηγήσουν το όποιο λάθος μας. Σε μια τέτοια φάση ο Καρλίτο έκανε το 1-0 πονοκεφαλιάζοντας ακόμη περισσότερο τον Τερζή στον πάγκο που έβλεπε το πλάνο νίκης  να μην βγαίνει.

ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΙΣΟΦΑΡΙΣΗΣ ΦΑΝΗΚΕ ΠΟΣΟ ΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΕΙΝΑΙ

Και αν για το 1-0 στο 38’ μπορείς να πεις ότι ήταν απλά μια κακή στιγμή, το υπόλοιπο μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης ήταν μια «ακτινογραφία» της ομάδας μας με τα αγωνιστικά προβλήματα να αποτυπώνονται ξεκάθαρα πάνω της. Δεν ήξερε πως και πότε να πιέσει, δεν είχε τρεξίματα, δεν είχε τσαγανό, δεν είχε φαντασία, δεν είχε πείσμα, δεν είχε απολύτως τίποτα… παρά μια μπάλα στα πόδια της που την γυρόφερναν παρέα η τετράδα της άμυνας μαζί με τον Ντουκουρέ. Ένας Μορόν να παλεύει μόνος του, κάποιες προσωπικές ενέργειες του Κάρλσον, 1-2 καλές πάσες του Νταρίντα και ως εκεί.  Κολλημένα πίσω τα μπακ, καμία βοήθεια στον Μορόν και όλοι αγκυροβολημένοι έξω από την μεγάλη περιοχή.

ΚΑΙ Ο ΠΑΓΚΟΣ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ

Όταν βλέπεις την αλλαγή του Ντουκουρέ με την έναρξη του Β ημιχρόνου λες ότι ο προπονητής το έχει δει το πρόβλημα και ξεκινάει από νωρίς τις διορθωτικές κινήσεις του. Όταν όμως περνάνε σχεδόν 30’ χωρίς να κάνεις ευκαιρία και εσύ στον πάγκο κοιτάς άπραγος τότε μάλλον άλλο παιχνίδι παρακολουθούσες.  Όπως μάλλον και κάποια άλλη ομάδα προετοίμαζες μιας και αυτός ο ΑΡΗΣ δεν δείχνει να έχει δουλευτεί ώστε να έχει κάποια ίχνη συνοχής και ποδοσφαιρικής λογικής. Αναμενόμενη η παραίτηση, ίσως νωρίτερα από ότι την περιμέναμε αλλά απόλυτα δικαιολογημένη. Κόντρα σε 2 κακές ομάδες ο Τερζής όχι μόνο δεν πήρε βαθμό αλλά δεν κατάφερε έστω και λίγο να πείσει τους παίκτες του να παλέψουν για την νίκη.

ΤΑ ΜΠΑΤΖΕΤ, ΤΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΙ Η ΛΑΜΙΑ

Πολύ συζήτηση κάθε καλοκαίρι για το μπάτζετ, πολύ συζήτηση για τα βιογραφικά των παικτών που έρχονται, αν είναι ποιοτικοί και έχουν παραστάσεις από προηγμένα πρωταθλήματα. Και έρχεται μια Λαμία με ένα μικρό μπάτζετ και κάποιους «άσημους» παίκτες, σου δίνει ένα χαστούκι αφύπνισης και αρχίζεις να αναρωτιέσαι τελικά τι χρειάζεται για να στηθεί μια αξιοπρεπής μαχητική ομάδα.  Αυτό που καταλάβαμε είναι ότι δεν χρειάζονται περαστικοί τεχνικοί διευθυντές και προπονητές με μικρή ημερομηνία λήξης. Όσο για τους παίκτες επιβάλλεται να μπουν στο κάδρο των ευθυνών το συντομότερο δυνατό.

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ

Χωρίς βαθμούς και γεμάτος απογοήτευση επιστρέφει η ομάδα από την Λαμία σε ένα παιχνίδι όπου ακόμη και έως τώρα να παιζόταν, γκολ δεν θα βάζαμε. Ούτε καν ο Αύγουστος δεν έφυγε και ο ΑΡΗΣ αναζητά τον αντικαταστάτη του Απόστολου Τερζή μετά από 2 κακές εμφανίσεις και κακές ήττες. Μια εξέλιξη που δυστυχώς δικαιώνει όλους τους «κινδυνολόγους του καλοκαιριού»  που μιλούσαν για τεχνικό διευθυντή και προπονητή εξιλαστήρια θύματα του παραλογισμού του προέδρου. Άγνωστο το τι μας ξημερώνει…

ΥΓ. Όποιος και αν είναι ο επόμενος προπονητής αν δεν αλλάξει η «κεφαλή» μυαλά, άσπρη μέρα δεν θα δούμε.

Νέα φιλοσοφία, πολυετές πλάνο με τεχνικό διευθυντή, γενικό lifting,  μαζεμένες μεταγραφές σε σωστό timing και ένας προπονητής εναρμονισμένος με τις σκέψεις του προέδρου ήταν αυτά πάνω στα οποία στηρίξαμε τις ελπίδες μας για έναν διαφορετικό ΑΡΗ. Έναν ΑΡΗ που με πλάνο και ποδοσφαιρική λογική θα αποφύγει τα επαναλαμβανόμενα λάθη του παρελθόντος και θα χαράξει μια ανοδική πορεία προς επιτυχίες και τίτλους. Από εκείνο το ξεκίνημα μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά, με την φυγή του Πάλμα χωρίς ως τώρα να διαφαίνεται κάποια άλλη «σταθερά» στην επίθεση να είναι το κερασάκι της τούρτας του παραλογισμού που διέπει αυτό το καλοκαίρι ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ.

Ο ΠΑΛΙΚΟΥΤΣΑ, Ο ΤΕΡΖΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΗΣ ΡΙΖΙΚΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

Έμεινε ο Τερζής που γνωρίζει τα κατατόπια, ήρθε και ο Παλίκουτσα ώστε μαζί να σχεδιάσουν την επόμενη ημέρα του ΑΡΗ μετά από κάμποσες αποχωρήσεις αλλά και άλλες που θα ακολουθούσαν μιας και είχαν ήδη δρομολογηθεί.   Μαζική ενίσχυση με παίκτες που έμοιαζαν να έχουν προοπτική και ένα πλάνο ριζικής ανανέωσης σε ταχεία εφαρμογή μιας και υπήρχε ο μεγάλος στόχος των ευρωπαϊκών ομίλων. Ο χρόνος πίεζε και το μεγάλο στοίχημα ήταν τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα να μπολιαστούν το γρηγορότερο δυνατό μεταξύ τους ώστε στην ευρωπαϊκή μας πρεμιέρα να είμαστε έτοιμοι.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΦΑΝΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ»

Το ότι κάτι δεν πήγαινε καλά σε όλο αυτό το πλάνο φάνηκε ξεκάθαρα από την «προετοιμασία» η οποία σε αντίθεση με ότι συνηθίζεται έγινε κυρίως στη Θεσσαλονίκη με κάποιες παρενθέσεις για φιλικά στο Ισραήλ και στην Βουλγαρία. Λόγω των συνεχόμενων αφίξεων κρίθηκε σωστό η ομάδα να παραμείνει Θεσσαλονίκη… και λες για να το λένε οι άνθρωποι κάτι παραπάνω από εμάς θα ξέρουν.  Έλα όμως που καθώς πλησιάζαμε στο πρώτο παιχνίδι με την Αραράτ το πλάνο άρχισε να μπάζει…

«ΓΥΜΝΟΣ» ΣΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ

Τραυματισμός Μπράμπετς, αποκλεισμός Αηδόνη, ξαφνική πώληση Εμπακατά, σημαντικά κενά σε άμυνα – κέντρο – επίθεση, ανέτοιμοι παίκτες και ένας προπονητής που ακόμη και σήμερα δείχνει να μην εμπιστεύεται το ρόστερ του. Παρόλα αυτά αλλά και την πρώτη απογοητευτική εικόνα στην Αρμενία η συνέχεια θόλωσε τα νερά. Ο ΑΡΗΣ στα 2 παιχνίδια που ακολούθησαν με Αραράτ και Ντιναμό Κιέβου στο Κλεάνθης Βικελίδης, μπροστά στον κόσμο του έδειξε ότι μπορεί να καταργήσει την ποδοσφαιρική λογική. Και αν είχε και την τύχη με το μέρος του σίγουρα θα μπορούσε να το καταφέρει. Να τα καταφέρει να κερδίσει τον χρόνο που χρειαζόταν για να διορθώσει τα κακώς κείμενα του μεταγραφικού σχεδιασμού ή καλύτερα μεταγραφικού παραλογισμού. Ο αποκλεισμός στο Βουκουρέστι και η ήττα στην Κρήτη το μόνο έκανε ήταν να μας αναγκάσει να κοιταχτούμε στον καθρέπτη. 

Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Όποια και αν είναι η αποτυχία για όλες τις ομάδες και αθλητές σε όλα τα σπορ υπάρχει πάντα και η επόμενη ημέρα. Πόσο μάλιστα για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ που τον ακολουθεί και ένας κόσμος που ναι μεν διψάει απελπισμένα για χαρές αλλά έχει μάθει δυστυχώς να πορεύεται κοιτώντας πάντα την επόμενη ημέρα ελπίζοντας για το κάτι καλύτερο. Ο Πάλμα αποτελεί παρελθόν, νέες μεταγραφές προ των πυλών, επιστροφή τραυματιών και η ζωή συνεχίζεται στον πλανήτη ΑΡΗ. Το αν πριν ολοκληρωθούν οι μεταγραφές η ομάδα μας θα έχει καλύψει όλα τα τεράστια ποσοτικά και ποιοτικά κενά που έχουν δημιουργηθεί κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει. Άλλωστε ο Καρυπίδης και φέτος απέδειξε γιατί το «ποια τακτική; ποια λογική; η καρδιά με πηγαίνει εμένα» είναι από τα αγαπημένα του.

ΥΓ. Μόλις στην 2^η αγωνιστική αλλά από το ξεκίνημα χαράζεις την πορεία σου. Στη Λαμία σε μεγάλο βαθμό θα φανεί αν και φέτος θα αγκομαχήσουμε για τα αυτονόητα.  

ΥΓ2. Τεράστια η προσφορά του Πάλμα, τόσο εντός των 4 γραμμών όσο και στα ταμεία της ΠΑΕ.  Μακάρι στο μέλλον να βρούμε και άλλους Πάλμα.

Αμυντικά κενά, φθηνά λάθη και μια άνευρη εμφάνιση από τον κουρασμένο ΑΡΗ που σε ακόμη ένα παιχνίδι κατέβηκε χωρίς να μπορεί κανείς να χαρτογραφήσει τις προθέσεις τους. Το τελικό 3-2 και η προσπάθεια που έγινε για την ανατροπή δεν αποτυπώνουν την εικόνα μιας και ο ΑΡΗΣ ήταν μέτριος σήμερα αλλά και ο ΟΦΗ δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο ώστε να αξίζει αυτή τη νίκη. Εντείνεται ο προβληματισμός για το πως θα κυλήσει η σεζόν που μόλις ξεκίνησε, με την ομάδα να μην πείθει και τα κακώς κείμενα του μεταγραφικού σχεδιασμού να μην διορθώνονται.

ΣΤΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΥΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Κάτι από το πρώτο παιχνίδι με την Αραράτ θύμισε ο ΑΡΗΣ σήμερα, με τον τρόπο με τον οποίο ήταν στημένος να μην δείχνει ξεκάθαρα τις διαθέσεις τους. Ήθελε τη νίκη εκμεταλλευόμενος τις ελάχιστες ευκαιρίες που θα του δινόταν; ήθελε να διασφαλίσει το μηδέν και μετά ότι βγει;  Πάντως σε καμία περίπτωση δεν κατέβηκε σαν το φαβορί μέσα στο γήπεδο που είχε μεγαλύτερη ανάγκη το θετικό αποτέλεσμα. Ενώ και σε δυνάμεις και εντάσεις από την αρχή διαφάνηκε μια αδυναμία στις μονομαχίες και τις διεκδικήσεις της μπάλας με τους αντιπάλους μας. Ο ΟΦΗ με υψηλή πίεση, αρκετά τρεξίματα και πολύ δύναμη στις ενέργειες του, έδειχνε πιο απειλητικός χωρίς όμως να κάνει ευκαιρίες.

ΚΑΚΟΣ ΜΕΣΟΑΜΥΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΘΗΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ

Η άμυνα περισσότερο από ότι η επίθεση είναι καθαρά θέμα σωστής ομαδικής λειτουργίας και πειθαρχίας στις τοποθετήσεις αλλά ποιος θα αναλάβει τον ρόλο του κόφτη και ποιος καλύπτει πίσω. Στον ΑΡΗ ως τώρα όλα αυτά είναι ένα ατελείωτο μπέρδεμα. Δεν ήξεραν πότε να πιέσουν, πότε να οπισθοχωρήσουν και πότε να καλύψουν το «ανέβασμα» του συμπαίκτη τους. Κάπως έτσι είδαμε τον τερματοφύλακα του ΟΦΗ να βγάζει ασίστ για το 1-0 και μια σειρά από λάθη να οδηγούν και στο 2-0.

ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ… ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΣΤΗ ΝΙΚΗ

Με το 2-0 πριν καλά καλά βγει το ημίχρονο ο ΑΡΗΣ δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανέβει ψηλά και να γίνει πιο απειλητικός. Αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ο ΑΡΗΣ να δημιουργήσει ευκαιρίες, να βρει 2 γκολ με Μορόν και Φαμπιάνο και να φθάσει μια ανάσα από την ολική ανατροπή με το δοκάρι του Πάλμα. Ενώ και στο 1-0 υπήρχε η άμεση απάντηση από τον Πάλμα, με την μπάλα από τη θέση του σώματος του τερματοφύλακα του ΟΦΗ που διώχνει να φαίνεται να έχει περάσει την γραμμή αλλά το VAR το έπνιξε. Όπως δηλαδή και στο Βουκουρέστι με το που ο ΑΡΗΣ αναγκάστηκε να παίξει μπάλα και να βρει γκολ έδειξε ότι δεν είχε να φοβηθεί τίποτα από τον αντίπαλο του.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΟΥ

Σαν να προσπαθούν οι παίκτες του Τόλη Τερζή να εφαρμόσουν ένα πλάνο που δεν μπορούν. Είτε μιλάμε για την επίθεση είτε για την άμυνα και στις 2 πλευρές του γηπέδου οι παίκτες μας μοιάζουν να μην ξέρουν τι θέλουν. Χτίσιμο παιχνιδιού από πίσω όπως απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο; Μα και όταν σπας την πίεση από την περιοχή σου και μεταφέρεις την μπάλα στο κέντρο τι κάνεις; Εκμεταλλεύεσαι τα κενά και την ανακατωσούρα της αντίπαλης άμυνας; Όχι. Παγώνεις τον ρυθμό και ξαναγυρίζεις την μπάλα πίσω ώστε να δώσεις την ευκαιρία στους αντιπάλους σου να επιστρέψουν στις θέσεις τους και να αναδιοργανωθούν. Ανεβαίνουν τα μπακ ή δεν ανεβαίνουν; Πιέζουμε ψηλά ή δεν πιέζουμε. Ερωτήσεις που φαίνεται να στριφογυρίζουν στο μυαλό των παικτών μας.

ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ

Το να ετοιμάζεις ένα πλάνο και αυτό να μην σου βγαίνει μέσα στο παιχνίδι είναι κάτι που δύσκολα διορθώνεται κατά την διάρκεια του αγώνα. Το να βλέπεις όμως την ομάδα σου να ξεμένει από δυνάμεις είναι κάτι που μπορείς να το διορθώσεις με 5 αλλαγές πλέον. Ωραία μπήκε ο Ντουκουρέ στη θέση του κακού σήμερα Ζουλ αλλά έπρεπε να φθάσουμε στο 81’ για να γίνουν 3 αλλαγές; Δύσκολα ερμηνεύονται και οι επιλογές του Τερζή αλλά και η «εμπιστοσύνη» που δείχνει στο φετινό ρόστερ. Τουλάχιστον είδαμε ότι υπάρχει Ντουκουρέ στην ομάδα, ίσως στο μέλλον να δούμε ότι υπάρχει και ο Παναγίδης που στα φιλικά που αγωνίσθηκε ήταν εξαιρετικός.  Μέχρι και στο κομμάτι των αλλαγών ο Τερζής έχει αρχίσει να γίνεται προβλέψιμος, όπως προβλέψιμη είναι και η ομάδα στο τι ακριβώς θα κάνει ή δεν θα κάνει μέσα στο γήπεδο.

ΧΑΜΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΠΗΧΗ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Συνεχίζει να πληρώνει ο ΑΡΗΣ τα λάθη του καλοκαιρινού μεταγραφικού σχεδιασμού με τα κενά στην άμυνα και την έλλειψη(;) λύσεων από τον πάγκο να φαίνονται και στο σημερινό παιχνίδι με τον ΟΦΗ. Ένα παιχνίδι που με το που αναγκάστηκε η ομάδα να αντιδράσει φάνηκε ότι μπορεί να κερδίσει αλλά στο τέλος κατάφερε να το χάσει. Προβληματική εικόνα που πρέπει να αλλάξει άμεσα… διαφορετικά θα χειμωνιάσει και θα αναρωτιόμαστε ακόμη τι στο καλό έγινε αυτό το καλοκαίρι.

ΥΓ. Και όμως στον ΑΡΗ που φέτος κινείται πιο «συντηρητικά»,  δεν μπορούμε να βρούμε δύο στόπερ, ένα αμυντικό χαφ και έναν επιθετικό που να «αρέσουν» στον προπονητή μας!

Τα πέναλτι δεν μας πάνε… και αυτή η πικρή παράδοση συνεχίστηκε και σήμερα με τον ΑΡΗ μας να χάνει με 6-5 στην διαδικασία των πέναλτι, γνωρίζοντας έναν ακόμη πικρό αποκλεισμό. Πικρό αποκλεισμό μιας και για ακόμη φορά έδειξε ότι άξιζε την πρόκριση έφθασε μια ανάσα από να την κερδίσει. Προσπάθησε να διαχειριστεί το σκορ του πρώτου αγώνα αλλά τελικά πληγώθηκε από τις κακές στιγμές της άμυνας του. Συγκλονιστικός ο κόσμος του ΑΡΗ που στο φινάλε ανέχτηκε και τις προκλήσεις των παικτών της Ντιναμό.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΤΟΥ

Να επαναλάβει το πλάνο και την εμφάνιση του πρώτου αγώνα ήθελε ο Τερζής και οι παίκτες του χωρίς όμως να υπολογίζουν το «ψυχολογικού βαρίδιο» που έδινε το προβάδισμα του 1-0. Ήταν φανερό από το ξεκίνημα ότι παρόλο που η ομάδα ήταν σωστά στημένοι και οι παίκτες έδειχναν συγκεντρωμένοι διαρκώς είχαν την σκέψη τους στα μετόπισθεν, μένοντας πίσω.

ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΓΚΟΛ

Αν και η ομάδα από νωρίς είχε κλειστεί προς τα πίσω,  οι αντίπαλοι μας δεν κατάφερναν να γίνουν απειλητικοί ακριβώς όπως και στην πρώτη αναμέτρηση. Μάλιστα είχαν και αρκετά αμυντικά κενά όπου οι παίκτες μας στις αντεπιθέσεις τους προσπαθούσαν να τα εκμεταλλευτούν ώστε να φθάσουν στο πολυπόθητο γκολ. Κάπως έτσι στο 39’ ο Κάρλσον έκανε την ωραία σέντρα στο δεύτερο δοκάρι και ο Πάλμα έδωσε την συστημένη ασίστ στον Τζούρασεκ για το 0-1. Μια ιδανική εξέλιξη κόντρα στην υπεροχή που είχε η Ντιναμό μέσα στο γήπεδο.

ΑΦΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Με το 0-1 υπέρ μας, η πεποίθηση ότι αυτό που προέχει είναι τα μετόπισθεν έγινε δεύτερη φωνή στην σκέψη των παικτών μας με τον ΑΡΗ να ταμπουρώνεται και να παραχωρεί με ευκολία την μπάλα στους αντιπάλους. Και όταν είσαι όλη την ώρα σε θέση άμυνας, ακόμη και αν ο αντίπαλος επιτίθεται ανορθόδοξα αργά ή γρήγορα θα το κάνεις το λάθος. Δευτερόλεπτα πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου και με την άμυνα μας στημένη σε ετοιμότητα… μια έξυπνη μπαλιά, μια μαζική αδράνεια και μια ωραία ψηλοκρεμαστή κεφαλιά οδήγησαν στην ισοφάριση.

ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΕΜΠΟ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ

Τελικά τα πρώτα 45’ δεν ήταν αρκετά για να πείσουν τον Τερζή ότι αν ο ΑΡΗΣ συνέχισε να μένει πίσω δίνοντας την μπάλα στους αντιπάλους αργά ή γρήγορα θα έκανε και το δεύτερο λάθος. Σε αυτό συνηγόρησαν και οι πολλές κακές σέντρες και άστοχα σουτ των αντιπάλων μας, κάνοντας μας να πιστέψουμε ότι το παιχνίδι θα μπορούσε να ολοκληρωθεί ακριβώς με αυτή την εικόνα και το «νικηφόρο» 1-1. Μάλιστα υπήρχε και στο Β ημίχρονο η μεγάλη ευκαιρία με τον Κάρλσον στο 79’ να χάνει ένα φαινομενικά σίγουρο γκολ.  Τον παθητικό του ρόλο στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ τον πλήρωσε στο 85’ όπου μια μακρινή μπαλιά σε μια ακίνδυνη φάση κατέληξε σε γκολ «ισοφαρίζοντας» το σκορ του πρώτου αγώνα.  Η τύχη μας γύρισε την πλάτη στις καθυστερήσεις με την μεγάλη ευκαιρία του Φαμπιάνο.

Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΟΤΙ Ο ΑΡΗΣ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕΙ

Το πως έπρεπε να παίξει ο ΑΡΗΣ από το ξεκίνημα του αγώνα, επιβεβαιώθηκε στην παράταση όπου η ομάδα μας αποφάσισε να βγει μπροστά και να ψάξει το γκολ. Μπόλικες ευκαιρίες και ένας πανικός στην άμυνα της Ντιναμό κάθε φορά που η ομάδα μας ανέβαινε. Ακόμη και με 10 παίκτες μετά την αποβολή του Πάβισιτς στο 106’ πάλι ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και είχε σημαντικές ευκαιρίες για να πάρει την πρόκριση. Δεν βρήκε δίχτυα, οδηγήθηκε στα πέναλτι και συνέχισε την αρνητική παράδοση.

ΑΞΙΖΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΑΛΛΑ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ

Ο ΑΡΗΣ αποκλείστηκε, η Ντιναμό Κιέβου συνεχίζει στην Ευρώπη… αλλά οι Ουκρανοί σε αυτά τα 2 παιχνίδια ήταν χειρότεροι από τον ΑΡΗ μας. Ακόμη και σήμερα που η κανονική διάρκεια βρήκε το σκορ στο 2-1 ήταν ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ δεν απειλήθηκε, δημιούργησε περισσότερες ευκαιρίες αλλά είχε και 2 κακές στιγμές που τις πλήρωσε.  Εξαρχής γνωρίζαμε ότι οι αντίπαλοι μας αμυντικά δεν ήταν σταθεροί. Το είδαμε και στο πρώτο παιχνίδι που μπορούσαμε μεγαλύτερο σκορ αλλά σήμερα αποφασίσαμε να τους απαλλάξουμε από αυτό το βάρος.  Από ένα σημείο και μετά δώσαμε την ευκαιρία στους Ουκρανούς να αφιερώσουν όλη τους την ενέργεια και συγκέντρωση στο πως θα πετύχουν και δεύτερο γκολ. Την άμυνα την είχαν ξεχάσει γιατί και ο ΑΡΗΣ φώναζε ότι δεν θέλει να επιτελεί. Τακτικά η ομάδα σήμερα ήταν λάθος και μάλιστα απουσίαζαν και τα αντανακλαστικά για να αλλάξει από το ημίχρονο κάτι. Αυτό το κάτι όμως δεν διορθώνεται μόνο με τις αλλαγές. Ναι, οι παίκτες που μπήκαν βοήθησαν αλλά η ομάδα στην κανονική διάρκεια του αγώνα δεν προσπάθησε να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Πάλεψε να αμυνθεί με νύχια και με δόντια και απέτυχε.

ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Αυτή τη φορά χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να γευτούμε ακόμη έναν πικρό αποκλεισμό…  Κόντρα σε μια ομάδα που δεν ήταν καλύτερη από εμάς και μπορούσαμε με λίγη αποτελεσματικότητα ή περισσότερη τύχη να την είχαμε αποκλείσει με συνοπτικές διαδικασίες. Με λιγότερο φόβο, με καλύτερη προετοιμασία και περισσότερες εναλλακτικές λύσεις από τον πάγκο. Είναι και αυτή η μίζερη νοοτροπία της ομάδας που συχνά πυκνά στα κρίσιμα κάνει την εμφάνιση της και ο ΑΡΗΣ από μόνος τους ακυρώνει την προσπάθεια του. Μια δυνατή προσπάθεια από όλη την ομάδα που τελικά δεν  μπόρεσε να καλύψει τα κακώς κείμενα του καλοκαιρινού σχεδιασμού. Κρίμα για την προσπάθεια και τον κόσμο που ήθελε διακαώς αυτή την πρόκριση.

ΥΓ. Κάποια στιγμή θα πρέπει όσοι αποτελούν τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ να κατανοήσουν ότι όταν αξίζεις την νίκη και σου δίνεται η ευκαιρία για να την πάρεις, την αρπάζεις από τα μαλλιά. Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να «κλέψεις» αυτό που δικαιωματικά αξίζεις.

ΥΓ2. Απαράδεκτη η κίνηση των παικτών της Ντιναμό με την λήξη του αγώνα.  Τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι η ομάδα έδειξε αντανακλαστικά.

Με τον Τόλη Τερζή να δικαιώνεται για τις επιλογές του και τον ΑΡΗ μας να παρουσιάζεται συμπαγής και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι του, η ομάδα μας έκανε το πρώτο βήμα πρόκρισης! Το γκολ του Πάλμα από την άσπρη βούλα έγραψε το τελικό σκορ αλλά σε όλο το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ ήταν αυτός που δημιούργησε τις ευκαιρίες και κυνήγησε τη νίκη. Αρωγός και στην σημερινή προσπάθεια ο κόσμος του που γέμισε για ακόμη μια φορά το Κλ.Βικελίδης.

ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Πολλά τα ξαφνικά προβλήματα και οι αστοχίες του φετινού σχεδιασμού με τον Τερζή να είναι αυτός που έπρεπε εξαρχής να τα διαχειριστεί. Κάτι που όπως είδαμε από το πρώτο σφύριγμα το κατάφερε με απόλυτη επιτυχία. Κόντρα σε έναν πολύ πιο ποιοτικό αντίπαλο από την Αραράτ ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά στο γήπεδο και έδειξε στα πρώτα 25΄ της αναμέτρησης ότι είναι αποφασισμένος για να κάνει το πρώτο βήμα πρόκρισης. Με τις γραμμές να είναι αρκετά κοντά και τους παίκτες μας να καλύπτουν σωστά με αρκετή ένταση στις κινήσεις τους ο ΑΡΗΣ ήταν απειλητικός και έψαχνε το λάθος της Ντιναμό για να το κάνει γκολ. Τα σουτ του Ζουλ και του Κάρλσον θα μπορούσαν με λίγη περισσότερη προσοχή ή τύχη να κατέληγαν στα δίχτυα.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Η ΝΤΙΝΑΜΟ, ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΕ Ο ΑΡΗΣ

Αν σε κάποιο σημείο του αγώνα οι αντίπαλοι μας δικαιολόγησαν τις «συστάσεις» που τους ακολουθούν αυτό ήταν από το 25’ και μετά όπου έδειξε να διαβάζει το παιχνίδι μας και να προσαρμόζετε σε αυτό. Διέκριναν την μέτρια κυκλοφορία μας στο κέντρο, ανέβασαν την πίεση και άρχισαν να ελέγχουν τον ρυθμό αναγκάζοντας μας να οπισθοχωρήσουμε. Ωστόσο και σε αυτό το διάστημα υπεροχής της Ντιναμό η ομάδα λειτούργησε σωστά αμυντικά και δεν απειλήθηκε.

ΜΠΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ

Η ανασύνταξη δυνάμεων στην ανάπαυλα του ημιχρόνου έπιασε τόπο και ο ΑΡΗΣ άρχισε να κερδίζει και πάλι μέτρα στο γήπεδο ψάχνοντας το γκολ αφού πρώτα άντεξε στο σκληρό παιχνίδι των αντιπάλων υπό την ανοχή του διαιτητή της αναμέτρησης. Στο 65΄χάρη σε μια μαγική σέντρα του εξαιρετικού Μορόν ο Νταρίντα με κοντινή κεφαλιά έφθασε μια ανάσα από το γκολ με τον Μπούστσαν όμως να κάνει την εντυπωσιακή απόκρουση στην μεγαλύτερη ευκαιρία του αγώνα Λίγα λεπτά όμως αργότερα το σουτ του πολύ καλού και σήμερα Φαμπιάνο σταμάτησε από χέρι αμυντικού και ο διαιτητής έδειξε την άσπρη βούλα. Ο Πάλμα άνοιξε το σκορ και ο ΑΡΗΣ πήρε το προβάδισμα που άξιζε αν και στο 94’ έχασε μοναδική ευκαιρία με τον Μορόν για να αυξήσει και άλλο το πλεονέκτημα του.

ΤΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΟΛΑ

Με τον Μπράμπετς να παραμένει εκτός μάχης, τον Εμπακατά να αποχωρεί βεβιασμένα από την ομάδα, τον Γκρέι να προπονείται ξαφνικά μόνος του, τον Σαβέριο που ξεχώρισε κόντρα στην Αραράτ να τραυματίζετε και αυτός,  ο Τερζής έπρεπε εκ νέου να ανακατέψει την τράπουλα. Η χρησιμοποίηση του Μοντόγια ήταν ένα ρίσκο που βγήκε όμως στο απόλυτο. Όπως και η επιλογή του Οντουμπάτζιο στα στόπερ όπου δείχνει ολοένα και καλύτερος. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι το γεγονός ότι ο Τερζής με τους παίκτες που είχε να διαχειριστεί βρήκε τις λύσεις παρουσιάζοντας ένα βελτιωμένο σύνολο σε σχέση με τον τελευταίο παιχνίδι.

ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άρεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα, αφήνοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια. Όταν αρκετοί σημαντικοί παίκτες σου ήταν σε μέτρια ημέρα όπως οι Νταρίντα, Πάλμα και Κάρλσον αλλά καταφέρνεις να έχεις αυτή την εικόνα τότε μόνο μπορείς να αισιοδοξείς για τη συνέχεια. Αν μάλιστα συνυπολογίσεις την ολοένα και πιο βελτιωμένη εικόνα παικτών σαν τον Ζούλ, τον Φεράρι, τον Μορόν και την καλύτερη προσαρμογή του Μοντόγια και άλλων παικτών που ακόμη ψάχνονται,  τότε ο ΑΡΗΣ αν διορθώσει τις ανορθογραφίες του ρόστερ ίσως τελικά μας εκπλήξει. Ιδίως και αν ο Κουέστα όπως έδειξε και σήμερα όταν χρειάστηκε πραγματοποιήσει άλλη μια καλή χρονιά. Για αυτό ας μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα και να αφορίσουμε τους πάντες πριν καλά καλά καταλάβουμε την δυναμική της ομάδας.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΣΚΟΡ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ

Από αουτσάιντερ εξελίχθηκε σε φαβορί ο ΑΡΗΣ μας  με τη λήξη του σημερινού αγώνα. Όχι μόνο γιατί αυτό το 1-0 του δίνει το προβάδισμα πρόκρισης αλλά γιατί η εμφάνιση του πείθει ότι και στο Βουκουρέστι μπορεί να σταθεί όρθιος. Αναμφίβολα θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι,  αλλά με αυτόν τον ΑΡΗ, την τρέλα του κόσμου που τον ακολουθεί και την αυτοπεποίθηση που κέρδισε σήμερα η πρόκριση μπορεί να ντυθεί στα κιτρινόμαυρα! ΑΡΗ ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ!

ΥΓ. Συνέχισε έτσι Τόλη και από βοηθός θα γίνεις στρατηγός!

ΥΓ2. Αξιέπαινη η κίνηση του Πάλμα όπως και τα πανό ένδειξης σεβασμού στη μνήμη του αδικοχαμένου φιλάθλου της ΑΕΚ Μιχάλη Κατσουρή. Ωστόσο δεν παύει να είναι μια λυπηρή υπενθύμιση ότι σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την  δολοφονία του Άλκη, τίποτα δεν έχει αλλάξει…

80 βασανιστικά λεπτά χρειάστηκαν να περάσουν για να βρει ο ΑΡΗΣ μας τον δρόμο προς τα δίχτυα και να τελειώσει κάπου εκεί την υπόθεση πρόκριση. Δεν εντυπωσίασε ούτε σήμερα αλλά όπως φάνηκε λίγη σοβαρότητα και μαχητικότητα παραπάνω ήταν αρκετά για να πάρουμε τη νίκη απέναντι στην Αραράτ. Εντυπωσιακή η παρουσία του κόσμου όπου γέμισε το Κλ.Βικελίδης και αποτέλεσε τον δωδέκατο παίκτη της ομάδας!

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ

Από το ξεκίνημα ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι ήταν πολύ πιο έτοιμος σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Ήταν προσεκτικός όταν είχε την μπάλα και με έβγαζε περισσότερη ενέργεια σε κάθε του κίνηση, στοιχεία που στην Αρμενία δεν τα είχε. Αυτό του επέτρεψε να ελέγξει τον ρυθμό αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να δημιουργήσει τις ευκαιρίες που ήθελε για να βρει το γκολ. Ναι μεν δεν κινδυνέψαμε στα πρώτα 45’ αλλά έλειψαν οι κλασσικές ευκαιρίες και η πίεση προς τους αντιπάλους.

ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Ο Μενέντεζ ήταν ο αδύναμος κρίκος της επίθεσης με πολλές ημιτελείς προσπάθειες και λάθη. Ο Τερζής δεν κόλλησε στις αρχικές επιλογές του και με την έναρξη του Β ημιχρόνου πέρασε στην θέση του τον Σαβέριο. Μια κίνηση που μαζί με την διαφορετική διάθεση που έδειξε η ομάδα με το που βγήκε από τα αποδυτήρια άλλαξαν τα δεδομένα της αναμέτρησης και για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα η Αραράτ εγκλωβίστηκε στην περιοχή της νιώθοντας την ασφυκτική πίεση του ΑΡΗ. 15 λεπτά αργότερα πέρασαν και ο Ζούλ με τον Πάβσιτς στη θέση των μέτριων Ρούπ και Τζούρασεκ διορθώνοντας τα κενά στον άξονα.

ΦΑΜΠΙΑΝΟ Ο ΛΥΤΡΩΤΗΣ

Παρά την βελτιωμένη εικόνα του Β ημιχρόνου η υπόθεση γκολ παρέμενε μια αγχωτική και δύσκολη ιστορία με τον ΑΡΗ να αδυνατεί να φτιάξει σωστές προϋποθέσεις γκολ, ούτε καν από τα πολλά στημένα που κέρδιζε. Στο 80’ όμως η γλυκιά σέντρα του Πάλμα έδωσε την ευκαιρία στον Φαμπιάνο να κινηθεί έξυπνα και με κοντινή κεφαλιά να γράψει το τελικό 1-0!  Ένα γκολ, μια πρόκριση που επισφράγισε την πολύ καλή παρουσία του Φαμπιάνο σήμερα.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ

Με την εμφάνιση στην Αρμενία να έχει θέσει τον πήχη χαμηλά, το να δούμε έναν καλύτερο ΑΡΗ να παλεύει περισσότερο μέσα στην έδρα του, μπροστά στον κόσμο του ήταν κάτι το αναμενόμενο. Η ομάδα είχε ενέργεια, είχε ανάσες σήμερα που δεν τις είχε στο πρώτο παιχνίδι και αυτή ήταν ίσως η σημαντικότερη διαφορά. Σε ατομικό επίπεδο Φαμπιάνο, Πάλμα και Σαβέριο έκαναν την διαφορά, με τους Οντουμπάτζιο, Φεράρι και Μορόν να είναι και αυτοί οι αρκετά καλοί. Βοήθησαν και οι Ζουλ και Πάβσιτς που μπήκαν σχετικά νωρίς στο Β ημίχρονο. Σε μέτρια επίπεδα όλοι οι υπόλοιποι με το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα να εντοπίζεται στη συνοχή της ομάδας και όχι στα σκαμπανεβάσματα της απόδοσης κάποιων παικτών. Η ομάδα κέρδισε χρόνο σήμερα με αυτή την πρόκριση. Σε 1 εβδομάδα από σήμερα με παίκτες σαν τον Μορόν και τον Κάρλσον(δεν αγωνίσθηκε λόγω τραυματισμού)  πιο έτοιμους αλλά και τον Τερζή να διορθώνει κάποια από τα κακώς κείμενα που είδε σήμερα ίσως να δούμε έναν πολύ καλύτερο ΑΡΗ.

ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΗΘΕΛΕ, ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΠΗΡΕ

Μήνα Αύγουστο δύσκολα βλέπεις ομάδες να παίζουν καλό ποδόσφαιρο. Και όταν αναγκάζεσαι να παλέψεις για ένα στόχο τόσο σημαντικό από τόσο νωρίς, το μόνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Ο ΑΡΗΣ πήρε αυτό που ήθελε, συνεχίζει στην Ευρώπη, περιμένει να υποδεχθεί την Ντιναμό Κιέβου σε μια ακόμη γιορτινή βραδιά στο Κλ.Βικελίδης και όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες! Ο κόσμος τελικά έκανε την διαφορά σήμερα και κάπως έτσι αναμένεται να είναι και η συνέχεια. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!  

ΥΓ. ΑΡΗΣ είσαι! χωρίς άγχος δεν γίνεται!

Πολύ διαφορετικά από ότι το περιμέναμε εξελίχθηκε το πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν, με τον ΑΡΗ μας αντί να «φλερτάρει» με τη νίκη να διεκδικεί και να αποδέχεται με μεγάλη ικανοποίηση το τελικό ισόπαλο σκορ. Ασύνδετη η ομάδα, χωρίς τρεξίματα και ένταση, προβλημάτισε με την εικόνα της αναγκάζοντας άπαντες να αναρωτιούνται αν οι λίγες προπονήσεις που θα ακολουθήσουν και η δύναμη της έδρας θα φανούν αρκετά ώστε να έρθει η αυτονόητη αλλά και ταυτόχρονα πολυπόθητη πρόκριση. Σίγουρα η Αραρατ αν και καλύτερη μέσα στο γήπεδο δεν φοβίζει, αλλά αυτός ο ΑΡΗΣ που είδαμε σήμερα φοβίζει.

ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΗΤΑΝ ΣΤΟ Χ

Η λογική έλεγε ότι ο ΑΡΗΣ θα κατέβαινε σήμερα για τη νίκη απέναντι σε μια θεωρητικά πιο αδύναμη ομάδα από αυτόν. Με την πρώτη σέντρα όμως είδαμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Ένας ΑΡΗΣ στημένος με το μυαλό του κολλημένο στην άμυνα. Όχι στην άμυνα που θα εγκλωβίσει τον αντίπαλο και θα δημιουργήσει τις συνθήκες για να κυκλοφορήσει γρήγορα η μπάλα προς την επίθεση αλλά στην άμυνα που τρέμει το λάθος. Το λάθος που όλοι περιμένουν κάποια στιγμή να κάνει… Κάπως έτσι έμοιαζε το mentality της ομάδας σήμερα που όποτε είχε την κατοχή της μπάλας έμοιαζε να περιμένει απλά να κυλήσει ο χρόνος. Και όταν στο μυαλό των παικτών δεν υπάρχει η λέξη «πίεση ψηλά» και «επίθεση» δύσκολα να κερδίσεις κάτι περισσότερο από το Χ. Και αυτό το ισόπαλο 1-1 είναι ίσως το μοναδικό θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε από αυτό το παιχνίδι. Ναι αν ο ΑΡΗΣ σε μια τόσο κακή ημέρα δεν φεύγει από το γήπεδο με 2-3 γκολ, είναι επιτυχία!

ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ

Όταν η ομάδα έχει αυτή την εικόνα οποιαδήποτε αναφορά σε παίκτη μεμονωμένα δεν έχει νόημα. Αν η μπάλα δεν κυκλοφορήσει σωστά το γκολ δεν θα μπει. Αν η ομάδα δεν παίξει άμυνα καλύπτοντας σωστά τους χώρους και ανεβάζοντας σωστά την πίεση προς τον αντίπαλο την κατάλληλη στιγμή δουλειά δεν γίνεται. Έτσι ακόμη και αυτοί που μόχθησαν και ίσως μπορούσαν να κάνουν την διαφορά χάνονται μέσα στην γενική μετριότητα. Ταλέντο φαίνεται ότι έχουν όλοι οι νεοαποκτηθέντες παίκτες. Ακόμη όμως απέχουν πολύ από το να φτιάξουν μαζί με τους υπόλοιπους κάτι που να θυμίζει ομάδα.

ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

Χρόνος για δάκρυα δεν υπάρχει, ούτε είναι η ώρα για αυστηρή κριτική και αφορισμούς. Η πρόκριση είναι αυτό που μετράει και ο Απόστολης Τερζής με τους παίκτες του θα πρέπει να βρουν τον τρόπο για να την πάρουν. Είναι 4-5 προπονήσεις αρκετές για να αλλάξει αυτή η εικόνα; Μπορεί  η χημεία συνολικά και το επίπεδο ετοιμότητας σε ατομικό επίπεδο να βελτιωθεί δραματικά μέσα σε λίγες ημέρες; Δύσκολο ξεδύσκολο πρέπει να γίνει. Ο ΑΡΗΣ επιβάλλεται να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό και να προχωρήσει. Είτε μιλάμε για αλλαγή προσώπων είτε για αλλαγή αγωνιστικού πλάνου, η ομάδα πρέπει να παρουσιαστεί βελτιωμένη.

ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ

Σε αυτό το χρονικό σημείο δύσκολα να βλέπαμε κάτι που θα μας εντυπωσίαζε. Σίγουρα όμως θα μπορούσαμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα όπου θα σου άφηνε μια γεύση αισιοδοξίας. Ο ΑΡΗΣ όμως με αυτό το ισόπαλο σκορ παραμένει το φαβορί για την πρόκριση  και ο κόσμος του ΑΡΗ θα κάνει την διαφορά στην ρεβάνς…  όπως ακούσαμε και στις δηλώσεις του προπονητή μας. Και επειδή οι ημέρες που έχει να προετοιμαστεί η ομάδα για να βελτιωθεί είναι ελάχιστες, ας ξεκινήσουμε εμείς προετοιμασία ώστε αυτή η πρόκριση να μην χαθεί!

Με την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων να είναι προ των πυλών όλοι μας ανυπομονούμε να δούμε τον ΑΡΗ της νέας χρονιάς να κερδίζει, να προχωράει στην Ευρώπη και να κάνει μια πορεία κόντρα στο «μούδιασμα» του καλοκαιριού. Η  πρόσληψη του Ρόμπερτ Παλίκουτσα αλλά και ο τρόπος που κινείται η ομάδα στις μεταγραφές φέτος επιβεβαιώνει την αλλαγή φιλοσοφίας και δείχνει ότι ο ΑΡΗΣ προσπαθεί να ακολουθήσει δειλά δειλά ένα πλάνο ποδοσφαιρικού εξορθολογισμόυ.  Σίγουρα υπάρχουν ερωτηματικά και ανορθογραφίες σε αυτή την προσπάθεια με τις «ρεαλιστικές συνθήκες» να είναι τα εμπόδια σε κάθε λογική σκέψη.

ΑΛΛΑΓΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΤΟΛΗ ΤΕΡΖΗ

Απότομη στροφή στην λογική του Θόδωρου Καρυπιδή θυμίζοντας κάτι από τα παλιά… και συγκεκριμένα στην χρονιά όπου αγωνιζόμασταν στην δεύτερη κατηγορία όπου εμπιστεύτηκε το δίδυμο Σπανού – Μυροφορίδη. Δηλαδή ενός προπονητή χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές αλλά γνώστη των χαμηλών κατηγοριών και ενός τεχνικού διευθυντή που και αυτός με τη σειρά του ήξερε καλά τις απαιτήσεις της συγκεκριμένης κατηγορίας. Ο ΑΡΗΣ εκείνη την χρονιά πήρε αυτό που ήθελε και άπαντες κρίθηκαν πετυχημένοι. Με την ίδια λογική επιλέχθηκε η παραμονή του Τόλη Τερζή στη θέση του προπονητή, με το βάρος όμως του σχεδιασμού να πέφτει στον Παλίκουτσα. Ναι μεν τα βιογραφικά έχουν το ειδικό βάρος τους  και του Τερζή είναι ελαφρύ… αλλά στον μαγικό χώρο του ποδοσφαίρου έχουμε δει πολλές φορές αυτή η ευκαιρία να αξιοποιείται από άπειρους προπονητές. Συν φυσικά ότι για να μπορέσει ένας καλός προπονητής να βγάλει την δουλειά του, πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες. Και από ότι φαίνεται ο ΑΡΗΣ φέτος πάει να βάλει τις βάσεις για αυτές τις συνθήκες. Κάπως έτσι προτιμήθηκε ο Τερζής μιας και αναμφίβολα γνωρίζει από πρώτο χέρι τα θέλω και τα πλάνα του προέδρου αλλά και τη σχέση του με τον νέο τεχνικό διευθυντή.

ΜΕΙΩΣΗ ΜΠΑΤΖΕΤ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΜΕΙΩΜΕΝΟ ΡΙΣΚΟ

Γύρω στις 16 μεταγραφές θα χρειαστούν συνολικά όπως όλα δείχνουν για να συμπληρωθεί το φετινό ρόστερ με τις 13 από αυτές να έχουν ήδη γίνει. Χαμηλότερης αξίας συμβόλαια, νεαρότεροι ηλικιακά , χωρίς την ταμπέλα του σταρ. Παίκτες που ναι μεν έχουν κάποιες περγαμηνές αλλά το βιογραφικό τους από μόνο του δεν σε πείθει. Το αν μέσα στο γήπεδο θα βγάζουν φωτιές θα πρέπει να περιμένουμε να το δούμε αλλά σίγουρα πρόκειται για παίκτες που έχουν όρεξη να παίξουν ποδόσφαιρο και να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που τους δίνει ο ΑΡΗΣ. Οι πωλήσεις παικτών των τελευταίων ετών φαίνεται να έχουν ανοίξει την όρεξη του Καρυπίδη και πλέον η δυνατότητα εξέλιξης και μεταπώλησης παίζει σημαντικό ρόλο στον αγωνιστικό σχεδιασμό της ομάδας. 

ΤΑ ΛΑΘΗ, ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ»

Οι πολλές αλλαγές προπονητών, διευθυντών και πλάνων τα τελευταία χρόνια έφεραν την ομάδα στο σημείο να έχει ελάχιστες σταθερές πάνω στις οποίες θα μπορούσε να χτίσει αυτά που έχει στο μυαλό του. Λίγοι μείνανε από πέρσι ενώ και σημαντικοί παίκτες που παραμείνανε οι καταστάσεις τους έχουν αποπροσανατολίσει και η σκέψη τους ίσως να είναι μακριά από τα θέλω του ΑΡΗ. Πάλμα και Γκρέι είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα με το μέλλον τους να εξακολουθεί να παραμένει αβέβαιο.  Από την άλλη ακόμη και κενά στο ρόστερ που ήταν εξαρχής γνωστά όπως αυτά των αμυντικών χαφ, των στόπερ και του κεντρικού επιθετικού καλύπτονται με επικίνδυνα αργούς ρυθμούς. Και με αυτούς τους ρυθμούς η προετοιμασία στο εξωτερικό κρίθηκε αχρείαστη κάτι που ναι μεν δεν ταιριάζει σε έναν επαγγελματικό σύλλογο όπως είναι ο ΑΡΗΣ αλλά έχει και μια λογική βάση μιας και οι παίκτες που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν την ομάδα εξαρχής στην προετοιμασία δεν ήταν αρκετοί. Η περίπτωση Αηδόνη δείχνει ότι ακόμη και αυτός ο μεγάλος αριθμός μεταγραφών που έχουν γίνει ίσως στην πράξη να είναι πολύ μικρότερος. Αν όλες αυτές τις αστοχίες και παραλείψεις θα θέλαμε να τις δούμε μέσα από ένα θετικό πρίσμα τότε αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι βρισκόμαστε στην αρχή ενός πλάνου ετών. Φέτος μπαίνουν οι βάσεις και η συνέχεια θα είναι πολύ διαφορετική.

ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Αν κάτι μας έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια ενασχόλησης με τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ είναι ότι τα πάντα και οι πάντες κρίνονται μέσα στο γήπεδο. Εκεί φαίνονται τα βαριά συμβόλαια αν αξίζουν τα χρήματα τους, εκεί φαίνονται τα γεμάτα βιογραφικά αν κρύβουν αλήθειες ή όχι και εκεί θα φανεί αν ο φετινός ΑΡΗΣ με μια νέα φιλοσοφία μπορεί να πετύχει. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρητικά, λαϊκής κατανάλωσης. Η αντίπαλος δεν μας  τρομάζει αλλά ο βαθμός ετοιμότητας του ΑΡΗ μας για την ώρα προβληματίζει. Παίρνουμε τη νίκη-μισή πρόκριση και κερδίζουμε χρόνο και αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια! ΠΑΜΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!