Με τον ΑΡΗ μας να έχει 5 παίκτες με διψήφιο αριθμό και τον νεαρό Τολιόπουλο να πείθει με την εμφάνιση του ότι μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά την ομάδα ήρθε και η 3η συνεχόμενη νίκη στο πρωτάθλημα! Μαχητικό το Λαύριο που είχε όμως στο πλευρό του για ακόμη μια φορά την προκλητική διαιτητική τριάδα. Έκλεψε την παράσταση ο κόσμος της ομάδος γεμίζοντας το Παλέ σε ένα εντελώς αντιεμπορικό παιχνίδι!

Δύσκολο αναμενόταν το σημερινό παιχνίδι και έτσι ακριβώς εξελίχθηκε από τα πρώτο τζάμπολ. Η γνωστή πλέον σκληρή άμυνα που χαρακτηρίζει τους παίκτες του Γ.Καστρίτη ήταν και σήμερα η βάση πάνω στην οποία έχτισε η ομάδα για να πάρει τον έλεγχο του παιχνιδιού ενώ στην επίθεση αν και η απουσία του Μπελ έκανε πιο δύσκολα τα πράγματα κατάφερνε και έβρισκε τον τρόπο. Αντίστοιχα και το Λαύριο είτε χάρη στις εξάρσεις των Αμερικάνων του είτε χάρη στους 3 διαιτητές που τους έστελναν στη γραμμή των βολών με κάθε ευκαιρία κατάφερνε όχι μόνο να μείνει στο παιχνίδι αλλά να πάρει και ελαφρύ προβάδισμα. Ο ΑΡΗΣ όμως έχοντας πλέον πιο καθαρό μυαλό και περισσότερη αυτοπεποίθηση δεν έδειχνε διατεθειμένος να χάσει και άλλο παιχνίδι στην έδρα του και με πίεση διαρκείας κατάφερε να επικρατήσει παρά το τρίποντο ξέσπασμα των παικτών του Λαυρίου στην 4η περίοδο. Μεγάλος πρωταγωνιστής για την ομάδα μας ο Τολιόπουλος εκτός από τη σιγουριά στο κατέβασμα της μπάλας έδειξε ότι έχει και το σκοράρισμα φορτώνοντας το αντίπαλο καλάθι με 17 πόντους! Ογκόλιθος και πάλι ο ΜακΓκί κάτω από τα καλάθια που με νέο double-doubleβάσει rankingαναδείχθηκε ο πολυτιμότερος του γηπέδου. Αρκετά καλή παρουσία και από τους Τζόουνς και Μποχωρίδη ιδίως στις στιγμές που πίεζε το Λαύριο. Διακριθέντας και ο Σλαφτσάκης που έκανε όλες τις δουλειές πάνω στο παρκέ! Γενικότερα η ομάδα δείχνει μεταμορφωμένη, παίζει σαφώς πιο ορθολογικό μπάσκετ και όλοι οι παίκτες(εκτός 1-2 εξαιρέσεων) δείχνουν να ανταποκρίνονται καλύτερα. 100% έργο Καστρίτη που κατάφερε να πάρει από τους παίκτες σαφώς περισσότερα από ότι έβγαζαν ως τώρα πάνω στο παρκέ.

Από την πίεση στην άμυνα, τη βελτίωση στις βολές μέχρι και την  "επανεμφάνιση" του Μποχωρίδη τώρα που όλη η ομάδα λειτουργεί καλύτερα είναι φανερό ότι η κατάσταση έχει αλλάξει. Και αν υπήρχε σήμερα και ο Μπελ στο παρκέ η νίκη θα ερχόταν πιο εύκολα.  Ευχής έργον η σημερινή παρουσία του Τολιόπουλου να έχει και ανάλογη συνέχεια και όλος ο πρώτος γύρος να γίνει μια κακή ανάμνηση. Όσο για τον κόσμο τα λόγια είναι περιττά… μόνο στον πλανήτη ΑΡΗ γίνονται αυτά!

ΥΓ. Κόμπλεξ ή ανικανότητα; ένα από τα δυο για τα "μπουμπούκια" της ΚΕΔ και της ΕΟΚ!

ΥΓ2. Παρακολουθείς τον ΑΡΗ στη χειρότερη χρονιά της ιστορίας του με μια ομάδα που δεν βλέπεται(ή τουλάχιστον δεν βλεπόταν) σε ένα παιχνίδι με φόντο την παραμονή στην κατηγορία κόντρα στο Λαύριο και γυρίζεις προς την κερκίδα και βλέπεις ένα κατάμεστο γήπεδο με τον κόσμο τρελαμένο να φωνάζει για την καψούρα του! Και αυτόν τον κόσμο τον έπιασαν φέτος στο στόμα τους παράγοντες και προπονητές(πρώην)…

ΥΓ3. Εξαιρετικός ο Τολιόπουλος μας εξέπληξε ευχάριστα! Μακάρι αυτή η εμφάνιση να μην είναι ένα απλό "πυροτέχνημα" γιατί όπως φάνηκε και σήμερα θα παρασύρει και τους υπόλοιπους παίκτες!

ΥΓ4. Εντάξει ξεμπλέκουμε από την περιπέτεια και αυτό σίγουρα είναι κάτι το θετικό. Το να αναφέρεται με ενθουσιασμό όμως ότι πλησιάζουμε και την οκτάδα είναι τουλάχιστον αστείο… για τον ΑΡΗ μιλάμε… άλλο το να προκύπτουν "στόχοι" όπως η παραμονή λόγω συγκυριών και άλλων να στοχεύουμε ψηλά κοιτώντας προς την όγδοη θέση. Συνέλθετε…

Κερδίζει και ξεμπλέκει από τα δυσοίωνα σενάρια θα μπορούσε να πει κανείς μιας και η 2η νίκη κόντρα στο Λαύριο σε συνδυασμό με τις άλλες 2 εκτός έδρας νίκες σε Ρόδο και Ρέθυμνο φαντάζουν καθοριστικές. Όλα αυτά στην περίπτωση που ο ΑΡΗΣ επιστρέψει στις απόλυτα προβληματικές εμφανίσεις και δεν συνεχίσει την ανοδική πορεία των τελευταίων αγωνιστικών.

Το Λαύριο όπως ήταν αναμενόμενο δεν κατάφερε να "εξαργυρώσει" την περσινή καλή σεζόν, δεν βρήκε τα "λαχεία" όπως πέρσι με αποτέλεσμα φέτος να παλεύει για την επιβίωση του. Η νίκη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος σε ένα πολύ δυνατό παιχνίδι με σφαγιαστική διαιτησία ήταν ίσως μια απρόσμενη έκπληξη σε σχέση με τη συνολική εικόνα της ομάδος μας. Από τότε το Λαύριο μπορεί να έχει κάνει μερικές κινήσεις ενίσχυσης αλλά για την ώρα δεν αποδίδουν. Και αυτό ακριβώς θα πρέπει να συνεχιστεί και αύριο στο Παλέ. Εκεί που οι παίκτες του Γ.Καστρίτη καλούνται να αποδείξουν ότι οι 2 συνεχόμενες νίκες δεν ήταν τυχαίες και ότι πραγματικά αυτή η ομάδα μπορεί να αποδώσει αρκετά καλύτερα από ότι μας έχει δείξει ως τώρα. Η σκληρή άμυνα είναι η πιο τρανταχτή αλλαγή στο παιχνίδι μας και το κλειδί της νίκης. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε και να χτίσουμε αυτοπεποίθηση και για την επίθεση. Στην επίθεση όπου εντοπίζεται το μεγάλο πρόβλημα που ευελπιστούμε να λυθεί γιατί πλέον η ομάδα με τον Γ.Καστρίτη προσπαθεί να κάνει κάποια πιο λογικά πράγματα πάνω στο παρκέ αλλά και γιατί υπάρχει σαφώς καλύτερη ψυχολογία μετά τις 2 συνεχόμενες νίκες. Το απρόοπτο με τον Μπέλ χάλασε την προετοιμασία της ομάδος και πιέζει ακόμη περισσότερο τον κόουτς στο να ρίξει στην μάχη για περισσότερο χρόνο τον Τολιόπουλο ώστε να δούμε τελικά αν μπορεί να ενισχύει ή όχι.

Μετά και τις 2 συνεχόμενες νίκες τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο απλά και εύκολα για την ομάδα μας. Προστατεύεις την έδρα σου και ξεμπερδεύεις… Χωρίς ωστόσο να ξεχνάμε ότι το να αποφύγουμε απλά τα χειρότερα ήταν ένας στόχος που προέκυψε λόγω της "οικονομικής εξυγίανσης" που φαίνεται να χωλαίνει… Νίκη αύριο και μόνο νίκη ώστε να ασχοληθούμε στη συνέχεια με πιο καθαρό μυαλό με την "επόμενη μέρα" του Αυτοκράτορα. Όλοι στο Παλέ!

ΥΓ. Εντάξει αυτοί εκεί στην ΚΕΔ είναι για γέλια και για κλάματα μαζί. Τσαρούχα βάζεις; Μπας και την βγάλει την αποστολή αυτή τη φορά;  Θα είμαστε και εμείς εκεί να "βοηθήσουμε" το κορίτσι.

ΥΓ2. Επιβεβαιωμένες καταγγελίες από παίκτες που τους οφείλονται δόσεις για το 99, "μπηχτές" από γνωστούς μάνατζερ και αδυναμία λύσης του μπαν έχει το "μενού" για τον Δ.Γουλιέλμο… που δυστυχώς για τους περισσότερους δεν αποτελεί έκπληξη μιας και τα σημάδια από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και σήμερα είναι πάρα πολλά.

ΥΓ3. Άραγε πλέον συντρέχει λόγος για να συγκαλέσει συνέλευση ο Α.Σ. ή όσο η ομάδα κερδίζει ας μην ασχολούμαστε;

ΥΓ4. Για να τα λέμε όμως και τα πράγματα με το όνομα τους… ο ίδιος μάνατζερ που σήμερα "δίνει" τον Δ.Γουλιέλμο δημόσια πριν 1 μήνα προσπαθούσε να πείσει δημόσια συνΑρειανούς να στηρίξουν την όλη φάση τονίζοντας ότι προσπαθεί ο Γουλιέλμος και ότι ως τώρα πληρώνει. Προφανώς ο καλός ο λόγος πληρώνεται και αυτός σε δόσεις…

ΥΓ5. Και κάτι ελαφρώς άσχετο αλλά επειδή μας πονάει το μπάσκετ… θα πω ένα μπράβο στον κατά τα άλλα αντιπαθή πρώην διαιτητή Γκόντα που κοντράρει στα δικαστήρια αυτό το έκτρωμα της ΕΟΚ και της ΚΕΔ. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι.

Το χειρότερο σενάριο της φετινής σεζόν επιβεβαιώνεται ολοένα και περισσότερο κάθε αγωνιστική που περνάει με τη χθεσινή ιστορική ήττα ντροπής να είναι το νέο κεφάλαιο του δράματος. Αρκετές ώρες μετά τη λήξη του αγώνα και με σαφώς καθαρότερο μυαλό το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι το χθεσινό αποτέλεσμα ήταν σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενο και αυτό που έχει την ύψιστη σημασία πιο πολύ από ποτέ ως τώρα είναι οι κινήσεις του Δ.Γουλιέλμου.

Με την αλλαγή που έφερε η αποχώρηση του Β.Αγγέλου και η παρουσία του Γ.Καστρίτη στον πάγκο της ομάδος μας να είναι κάτι παραπάνω από εμφανής ο ΑΡΗΣ μας μπήκε πολύ δυνατά στο παιχνίδι. Ο Νταλό όπως ήταν λογικό έμεινε αρκετά στο πάγκο και η οργάνωση του παιχνιδιού πέρασε από τα χέρια του Φλιώνη, του Βεργίνη και του Μποχωρίδη. Η ομάδα ρόλαρε καλύτερα με αυτόν τον τρόπο και με μπροστάρηδες τους Μπέλ και ΜακΓκι κατάφερε να φθάσει από νωρίς στο +17! Κάτι που έμοιαζε πολύ καλό για να είναι αληθινό μιας και ήταν φανερό ότι παρά την μεγάλη διαφορά η ομάδα ζοριζόταν στην επίθεση. Όλη αυτή η εικόνα γύρισε ανάποδα στο Β ημίχρονο όπου η ομάδα υπό το άγχος της ήττας κατέρρευσε ολοκληρωτικά, το παιχνίδι πήγε στον πόντο και στις λεπτομέρειες ο Χολαργός κατάφερε να πάρει μια ιστορική νίκη χαντακώνοντας μας ακόμη περισσότερο στα πρόβλημα μας.  Στο χθεσινό παιχνίδι ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο φάνηκε ότι το πρόβλημα στην θέση του playmakerείναι τεράστιο αλλά και ότι πνευματικά αυτή η ομάδα υστερεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας του ΑΡΗ. Όλη αυτή η κατάσταση έχει ονοματεπώνυμο… για την ακρίβεια έχει 2 ονοματεπώνυμα. Αυτό του Δ.Γουλιέλμου που πληρώνει και αποφασίζει και αυτό του Β.Αγγέλου που έπαιρνε τις αποφάσεις εκ μέρους του ιδιοκτήτη. Δική του έμπνευση ήταν από το καλοκαίρι να στηθεί μια ομάδα χωρίς playmaker, δική του έμπνευση ήταν να γίνει η επιλογή παικτών με συνολικό μ.ο. στις βολές γύρω στο 55%, δική του έμπνευση ήταν να βαφτίσει τον Νταλό playmaker, δική του έμπνευση ήταν να θέσει κατά κάποιο τρόπο εκτός ροτέισον τον πιο έμπειρο playmakerΔημήτρη Βεργίνη, δική του έμπνευση  ήταν να μην απαιτήσει ενίσχυση του ρόστερ με παίκτες όπως ο Παπαντωνίου και ο Σακελλαρίου, δική του αδυναμία ήταν να μην μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση την οποία αυτός διαμόρφωσε όπως την διαμόρφωσε.  Και όλα αυτά γιατί το τεράστιο εγώ του Β.Αγγέλου ήθελε να αποδείξει σε ολόκληρη την μπασκετική Ελλάδα ότι μπορεί να καταφέρει το ακατόρθωτο… Άργησε να το καταλάβει ο Δ.Γουλιέλμος; Άργησαν να τον ταρακουνήσουν οι συνεργάτες του(αν έχει τέτοιους); Η ουσία είναι πλέον ότι ακόμη και η αλλαγή προπονητή που έγινε και ήδη φάνηκε να επηρεάζει θετικά την ομάδα ίσως να μην είναι αρκετή από μόνη της ώστε να κερδίσει τους αντιπάλους και το βαρύ φορτίο που κουβαλάει ακόμη και από πέρσι αυτή η ομάδα. Γιατί όποιος δεν το καταλαβαίνει είναι τεράστια η διαφορά να ξεκινάς με άλλους στόχους και στην πορεία να μπλέκεις σε σενάρια υποβιβασμού όπως πέρσι και άλλο να θέτεις ως στόχο την γρήγορη παραμονή και με συνοπτικές διαδικασίες να γίνεσαι εκ των φαβορί για υποβιβασμό.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία πλέον είναι η αντίδραση. Ακόμη και οι αναφορές μας στο παρελθόν σε πρώην προπονητές(όπως κάνουμε και εμείς παραπάνω) ή πρώην διοικήσεις είναι κυριολεκτικά ανούσιες και δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στον αγώνα για επιβίωση. 2 είναι οι επιλογές και η απόφαση θα πρέπει να παρθεί χθες. 1) Ο Δ.Γουλιέλμος αναλαμβάνει επιτέλους τον ρόλο του ως μεγαλομέτοχος και κάνει ότι χρειάζεται για να ενισχύσει και να σώσει την ομάδα ή 2) Παραιτείται και σύσσωμη η οικογένεια του ΑΡΗ και όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για τον χιλιοταλαιπωρημένο Αυτοκράτορα βγαίνει μπροστά και με την στήριξη όλων ξεκινάει την προσπάθεια για τη σωτηρία της ομάδος.  Το γράψαμε αρκετές φορές τις προηγούμενες εβδομάδες θα το ξαναγράψουμε και σήμερα. Το «ΑΡΗΣ είσαι» δεν αρκεί για να σωθεί η ομάδα.

ΥΓ. Προσωπικά θεωρούσα δεδομένη την ήττα με τον Β.Αγγέλου στον πάγκο. Η ομάδα φάνηκε διαφορετική πάνω στο παρκέ αλλά τα ψυχικά αποθέματα των παικτών έχουν στερέψει εδώ και καιρό. Από την στιγμή που ο Χολαργός επέστρεφε στο σκορ λογικά κατέρρευσε και η ομάδα. 2-3 παιχνίδια νωρίτερα να είχε στείλει τον «τρέλαρχο» σπίτι του ο Γουλιέλμος και τα πράγματα σήμερα θα ήταν εντελώς διαφορετικά.  Αλλά με τόσα αρδάκια να γλείφουν και να προπαγανδίζουν άντε ο κάθε ο Γουλιέλμος να καταφέρει να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από την ουτοπία που του παρουσιάζουν τα αρδάκια και οι παρατρεχάμενοι.

ΥΓ2. Η πρώτη κίνηση με τον Νταλό που τον βάφτισαν playmaker να μένει στον πάγκο έγινε. Ώρα να γίνει και η επόμενη με τον παίκτη που τον βάφτισαν το καλοκαίρι με το έτσι θέλω «ηγέτη της ομάδος»  να μείνει και αυτός στον πάγκο μπας και του βγει σε καλό.

ΥΓ3. Πολλά έχουν ακουσθεί για το ρόστερ της ομάδος. Αν όμως αυτή η  ομάδα δεν λεγόταν ΑΡΗΣ αλλά Χολαργός, ή Ηφαιστος ή κάπως αλλιώς θα ήταν ήδη σωμένη.

ΥΓ4. Ο Δεκέμβρης φεύγει τα μπαν παραμένουν…

ΥΓ5. Αν η μια μεταγραφή Έλληνα καεί για κάποιον Τολιόπουλο τότε πραγματικά η κατάσταση θα έχει ξεφύγει σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ6. Και για να μην δυσαρεστήσουμε μερικά "φυτά" να το γράψουμε και αυτό... Ο κόσμος φταίει... που δεν είχε 7000 μέσα και άλλους 7000 από έξω για να κερδίσουμε τον Χολαργό με το τεράστιο μπάτζετ, την δυνατή διοίκηση και τους παικταράδες...

Σαν ταινία σε επανάληψη είδαμε τον ΑΡΗ μας πάλι σήμερα  να είναι για 35' κακός και στο τέλος απλά να παλεύει άναρχα να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Το αποτέλεσμα το ίδιο… μια κακή ήττα από μια κακή ΑΕΚ με την προσπάθεια των τελευταίων λεπτών να είναι η στάχτη στα μάτια για τα τεράστια αγωνιστικά προβλήματα της ομάδος που παραμένει το ίδιο στάσιμη με τις πρώτες ημέρες της καλοκαιρινής προετοιμασίας.

Είτε γράφαμε για ένα από τα προηγούμενα παιχνίδια που χάσαμε είτε για το σημερινό οι διαφορές μπορεί να είναι από ελάχιστες ως μηδαμινές. Χωρίς πλάνο ο ΑΡΗΣ σε καμία πλευρά του γηπέδου, χωρίς ιδιαίτερο πάθος για 35' χωρίς καμία βοήθεια από τον πάγκο…  Η χαλάρωση της ΑΕΚ στο τέλος και κάποια εύστοχα σουτ μέσα από το άναρχο παιχνίδι μας ήταν αρκετά για να ξαναμπούμε στο παιχνίδι θεωρητικά μιας και στην πράξη ποτέ δεν καταφέραμε να αγχώσουμε πραγματικά την ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που χωρίς να χρειαστεί να φορτσάρει ή κάποιος παίκτης της να κάνει κάτι το ξεχωριστό πήρε μια εύκολη νίκη. Οι 24 πόντοι του Μποχωρίδη ήταν κάτι το εξαιρετικό αλλά όπως και ολόκληρη η ομάδα ανούσιο. Γιατί όταν ακόμη και οι 24 πόντοι ενός παίκτη δεν προκύπτουν μέσα από μια αγωνιστική φιλοσοφία στην κανονική ροή του παιχνιδιού αλλά είναι κάποια ξεσπάσματα μέσα στο γενικότερο μπάχαλο τότε έχουμε μια τρύπα στο νερό… Ανάλογη με τα τρίποντα των Χρηστίδη και Κάιζερ που μας οδήγησαν για πολλοστή φορά στο αξιολύπητο η ομάδα προσπάθησε αλλά δεν τα κατάφερε…

Άλλη μια ήττα σαν να μην τρέχει τίποτα… Άλλωστε φέτος ολόκληρος ο μπασκετικός ΑΡΗΣ κάπως έτσι πορεύεται. Χάνει… χάνει… ξαναχάνει και όλα καλά… Και φυσικά στον μπασκετικό ΑΡΗ η οποιαδήποτε κουβέντα για το αγωνιστικό απαγορεύεται… οπότε το να αναρωτιέται κανείς γιατί δεν έμειναν οι Τσαϊρέλης και Μάρας, γιατί δεν αποκτήθηκαν Έλληνες(ναι υπάρχουν και φθηνοί Έλληνες εκτός από τους ξένους)  πιο ετοιμοπόλεμοι από αυτούς που έχουμε, γιατί ο προπονητής επιμένει να παραγκωνίζει τον μοναδικό παίκτη που μπορεί να οργανώσει το παιχνίδι και να επιμένει να βαφτίζει πόιντ γκαρντ τον Νταλό, γιατί από το καλοκαίρι ως σήμερα δεν υπάρχει ίχνος βελτίωσης και κάτι που να θυμίζει επαγγελματική ομάδα, γιατί ανέλαβε μια διοίκηση που δεν έχει να πληρώσει κάτι παραπάνω από κάτι χαμηλόμισθους παίκτες, γιατί δεν έχει αρθεί ακόμη το μπαν για να ενισχυθεί η ομάδα,  γιατί αφού δεν έχει λεφτά δεν ψάχνει για χορηγίες και συμπαίκτες και άλλα πολλά γιατί… αλλά ξέχασα… ούτε προπονητές είμαστε και ούτε έχουμε τα λεφτά για να αγοράσουμε την ΚΑΕ αλλά δεν δικαιούμαστε να μιλάμε… Κουράγιο σε όλους μας.

ΥΓ. Παρακαλείτε ο οποιοσδήποτε υποστηρικτής του Β.Αγγέλου να μας κατονομάσει τι έχει πετύχει ο "τρέλαρχος" σε αγωνιστικό επίπεδο από το καλοκαίρι  που ανέλαβε υπό τις γνωστές δύσκολες συνθήκες και περιορισμούς. Ποια είναι η αγωνιστική φιλοσοφία της ομάδος, ποιο το δυνατό της σημείο, ποια είναι η σταθερά το παιχνίδι της…

ΥΓ2. Πήρε την ευθύνη(???) πάνω του ο Αγγέλου και ξέρει τι πρέπει να κάνει. Πιθανόν ότι έκανε και την προηγούμενη φορά που ήταν στον ΑΡΗ αφού όμως βεβαιωθεί ότι το καράβι βουλιάζει.

ΥΓ3. Όσο για τα αρδάκια τα λόγια είναι περιττά. Τα "ντέρμπι" που είναι χαμένα από τα αποδυτήρια τα παρακολουθούν 3000 φίλοι της ομάδος που μέσα στον αγώνα με αυτά που βλέπουν δεν έχουν το κουράγιο ούτε να ανασάνουν και εσείς το ίδιο τροπάριο… "Προσπάθεια και διαιτησία, συνεχίζουμε γερά και όλα καλα" .  Και φυσικά φταίει και ο κόσμος που δεν γεμίζει το Παλέ ασφυκτικά για να λιώσουμε το κάθε περιστεράκι... Ντροπή και μόνο ντροπή για όλους σας.

Κόντρα στα προγνωστικά που χρίζουν την ΑΕΚ ως το απόλυτο φαβορί της σημερινής αναμέτρησης ο ΑΡΗΣ μας θα προσπαθήσει να πάρει μια σημαντική νίκη και να επαναφέρει την ηρεμία στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο όπου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Το παιχνίδι μόνο εύκολο δεν είναι παρόλα αυτά μέσα στο Παλέ τα πάντα μπορούν να συμβούν.

Μέσα σε ένα τοίχος προστασίας που ανύψωσαν οι γνωστοί "κύκλοι" γύρω από τον Β.Αγγέλου και όλοκληρο τον μπασκετικό ΑΡΗ η ομάδα επί 2 εβδομάδες δούλεψε απερίσπαστη χωρίς γκρίνιες και παρεμβολές.  Το φιλικό με τον Ηρακλή ήταν μια ευκαιρία για χρήσιμα συμπεράσματα και πλέον το μόνο που απομένει είναι να αρχίσει ο προπονητής και οι παίκτες να μιλάνε και πάνω στο παρκέ.  Καλή η αισιοδοξία του προπονητή  ότι την άνοιξη θα είμαστε καλά, ωραίες και οι τοποθετήσεις των  "δασκαλεμένων" παικτών για το πόσο καλή είναι η ομάδα και ότι απλά θέλει τον χρόνο της αλλά κάποια στιγμή όλα αυτά θα πρέπει να συνοδεύονται και με ανάλογες πράξεις. Πράξεις που ως τώρα δείχνουν διαφορετικές από τα λόγια. Ας ελπίσουμε σήμερα όλο αυτό να αλλάξει και να κόψουμε τον "αέρα" από το αεκάκι.

Το αν η απουσία του Μποχωρίδη με την εθνική ή ο τραυματισμός του Χάρις που εμπλουτίζει την "αγαπημένη λίστα" με δικαιολογίες θα είναι ο οδηγός για αυτό το παιχνίδι ή θα δούμε μια ομάδα που έκανε 2 εβδομάδες προετοιμασίας για ένα  κρίσιμο παιχνίδι θα φανεί πάνω στο παρκέ. Κατά τα άλλα εμείς την δουλειά μας στην κερκίδα… όσοι αντέχουμε… όσοι έχουμε απομείνει… Πάμε δυνατά ρε Αρειανάρα!

ΥΓ.  Άλλο πράγμα η ηρεμία σε μια ομάδα και άλλο πράγμα η αδιαφορία. Όταν η κατάσταση φθάσει στο απροχώρητο και θα ζητάτε την εγρήγορση του κόσμου για να σωθεί η ομάδα τότε θα είναι αργά… γιατί επί χρόνια "εκπαιδεύετε" τον Αρειανό να μην ασχολείται με το μπάσκετ για να κάνετε τις δημόσιες σχέσεις σας…

Άλλη μια ήττα ντροπής για την ομάδα μας, αυτή την φορά από το Περίστερι που κατάφερε να  αναδείξει την "γύμνια" μας σε όλα τα επίπεδα. Ομάδα μπάχαλο που με άναρχα ξεσπάσματα προσπαθούσε να γυρίσει το παιχνίδι, διοίκηση απλός παρατηρητής που αδυνατεί να κάνει τα βασικά για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ με κόσμο πιστό που ακόμη και στις πιο μίζερες στιγμές δίνει βροντερό παρών όπως έκανε σήμερα.

Το 10-0 με το οποίο μπήκε δυνατά ο ΑΡΗΣ μας στο πρώτο δίλεπτο ήταν πολύ καλό για να είναι "αληθινό" …και να έχει ανάλογη συνέχεια. Η απάντηση του Περιστερίου με ένα επιμέρους σκορ 16-2 έστειλε το μήνυμα ότι σήμερα δύσκολα θα κερδίζαμε. Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε ο Αγγέλου να αλλάξει όλη την πεντάδα μαζικά(όπως έκαναν και οι προπονητές με τα παιδάκια στο ημίχρονο), οι διαιτητές να μας χρεώσουν με ανύπαρκτα φάουλ και φυσικά να μην πάρουμε εγκαίρως ένα τάιμ άουτ ώστε να κόψουμε τον ρυθμό του αντιπάλου. Από εκείνο το σημείο και μέχρι την λήξη του αγώνα η ομάδα με μπροστάρη τον κόουτς έδειχνε να έχει περισσότερο το νου της στους διαιτητές παρά στο ίδιο το παιχνίδι. Η επιλογή του Αγγέλου να βάλει από τον πάγκο τον Τζόουνς με 2 φάουλ στα τελευταία 16'' για να παίξει άμυνα ήταν η πιο τρανταχτή απόδειξη.  Στο Β ημίχρονο η εικόνα τόσο εντός παρκέ όσο και στον πάγκο ήταν τουλάχιστον ντροπιαστική… Με μια ηρεμία και απάθεια που τρόμαζε καταφέραμε να κάνουμε το Περιστέρι να φαίνεται Λέικερς και να τελειώσουμε το δεκάλεπτο αν και στο -15 με μόλις 2 φάουλ! Δείγμα της γενικότερης τρικυμίας που επικρατούσε στην ομάδα. Στο τέταρτο δεκάλεπτο η απελπισία και ο συμβιβασμός με την ήττα όπως έχει συμβεί και σε άλλα παιχνίδια απελευθέρωσε πνευματικά τους παίκτες μας που βρήκαν κάποια καλά σουτ, πήραν δύναμη από την κερκίδα και πάλεψαν για την ανατροπή μέχρι το τέλος. Ή καλύτερα μέχρι που ο Πιτσίλκας τζούνιορ να αποφασίσει να στερήσει την ευκαιρία από τον ΑΡΗ να διεκδικήσει τη νίκη και να την χαρίσει απλόχερα στους Περιστεριώτες.  Αντί για καλάθι και φάουλ ο Πιτσίλκας ανακάλυψε επιθετικό και τέλειωσε ουσιαστικά εκεί το παιχνίδι. Κάτι που και πάλι είναι ντροπιαστικό με 1' και 40'' πριν το τέλος για μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ που παραδοσιακά κυνηγούσε πάντα τα παιχνίδια μέχρι το τέλος σε αντίθεση με τα "νέα δεδομένα" όπου με το που στραβώσουν τα πράγματα με την πρώτη ευκαιρία πετάμε λευκή πετσέτα. Από εκεί και πέρα δεν έλειψαν οι γνωστές εμμονές με Μποχωρίδη και Νταλό και τα αργά αντανακλαστικά σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Αν δεν το πάρει απόφαση ο Αγγέλου να αναθεωρήσει το πλάνο που είχε στο μυαλό του από το καλοκαίρι και να δει πιο ψύχραιμα τους παίκτες που έχει στη διάθεση και να μοιράσει εκ νέου τους ρόλους στην ομάδα τα πράγματα θα γίνουν πολύ πιο δύσκολα. Και την άνοιξη που θα είναι(;) έτοιμη η ομάδα θα επικρατεί καύσωνας…

Και φυσικά μέσα στο γενικότερο μπάχαλο που επικρατεί περίοπτη θέση έχει η διοίκηση με την ανυπαρξία της σε όλα τα επίπεδα. To "onemanshow" είναι ολοφάνερο ότι δεν μας βγαίνει… Αν δεν στελεχωθεί η διοίκηση και το τεχνικό τιμ με ενεργά μέλη που θα προασπίζονται τα συμφέροντα της ομάδος εντός και εκτός παρκέ τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Δεν γίνεται το Περιστέρι να έρχεται με πολυμελής αποστολή και ο ΑΡΗΣ μέσα στην έδρα του να έχει έναν Αγγέλου να τρέχει για τα πάντα και 1-2 παρατηρητές στην πρώτη σειρά των επισήμων… Δεν γίνεται να μην υπάρχει ένας άνθρωπος να φωνάξει στην γραμματεία όταν γίνεται η παράβαση των 8''…  Δεν γίνεται ο Πεδουλάκης και οι παίκτες του να ανοίγουν διάλογο με την κερκίδα και να προκαλούν με κίνδυνο την τιμωρία και να μην υπάρχει αντίδραση από τους ανθρώπους του ΑΡΗ… Δεν γίνεται ο ΕΣΑΚΕ να σου μεταθέτει τα παιχνίδια για να βολεύει άλλους και εσύ να μην βγάζεις έστω μια επίσημη ανακοίνωση για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει… Δεν γίνεται ο ΑΡΗΣ να είναι η μοναδική ομάδα στην BasketLeagueχωρίς χορηγό στην φανέλα την ώρα που το χρήμα είναι το ζητούμενο… Απλά δεν γίνεται…

ΥΓ. Και επίσημα μετά από αυτή την ήττα θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι φέτος η ομάδα ανήκει στο γκρουπ των ομάδων που θα παλέψουν για την παραμονή. Ας ελπίσουμε να μην χρειαστεί να φθάσουμε 3 αγωνιστικές πριν το τέλος όπως πέρσι για να αποφασίσουμε αν η ομάδα χρειάζεται ηλεκτροσοκ ή όχι.

ΥΓ2. Αυτά τα "καλά παιδιά" που θέλουμε στον ΑΡΗ μας έχουν φάει. Το καλά και ευαίσθητα που κατά την διάρκεια των αγώνων καταρρέουν από το βάρος των συναισθημάτων… Όποιος φοβάται ή δεν αντέχει ας κάτσει σπίτι του να ηρεμήσει, να σκεφτεί, να συνέλθει και μετά να επιστρέψει… Όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ένας φίλος "2 εβδομάδες άδεια".

ΥΓ3. Και σαν να μην φθάνουν αυτά που ζήσαμε στο Παλέ γυρίζουμε σπίτι μας για να δούμε την νέα "προεδρική εμφάνιση" Καρυπίδη στο ΟΑΚΑ…  Πώς να μην αναπολούμε τα 80sκαι τα 90sόπου τέτοιες συμπεριφορές όπως και πολλές άλλες που έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια από παραγοντάρες μας θα σήμαιναν αυτόματα και "εξορία" από τη Θεσσαλονίκη.

Το Περιστέρι θα υποδεχθεί ο ΑΡΗΣ μας αύριο το απόγευμα στο NickGalisHallσε ένα παιχνίδι πάρα πολύ δύσκολο όπως άλλωστε δύσκολα θα είναι όλα τα παιχνίδια φέτος. Ο αντίπαλος μας έρχεται με φόρα από το εξαιρετικό του ξεκίνημα αλλά ο Β.Αγγέλου και οι παίκτες του μοιάζουν αποφασισμένοι να του κόψουν τον ενθουσιασμό και να δείξουν ότι τον ΑΡΗ παρά τα όποια πρόβλημα θα πρέπει πάντα να τον σέβονται και να τον υπολογίζουν.

Με το σοκ από τον άσχημο τραυματισμό του Σλαφτσάκη να έχει καταλαγιάζει η ομάδα είχε κάποιες μέρες να προετοιμαστεί για αυτό το πολύ κρίσιμο παιχνίδι. Το πως έχει προετοιμαστεί και το πώς θα παρουσιαστεί αύριο όπως και σε όλα τα παιχνίδια που έχει δώσει η ομάδα παραμένει ένα τεράστιο ερωτηματικό. Και μόνο το πρόσφατο νικηφόρο παιχνίδι να δούμε στη Ρόδο θα διαπιστώσουμε ότι η νίκη προήλθε κυρίως από παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο όπως ο Σλαφτσάκης, ο Φλιώνης και ο Κάιζερ. Παίκτες που αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς δεν χτίζεται πάνω τους το πλάνο νίκης. Μοναδικός παίκτης "πρώτης γραμμής" που ξεχώρισε ήταν ο Λάκι Τζόουνς που και αυτός όμως ως τώρα ήταν ιδιαίτερα ασταθής. Ενώ και στο παιχνίδι της Τετάρτης και στην εύκολη νίκη κόντρα στους Ουκρανούς δύσκολα μπορείς να πεις ότι κάποιος ξεχώρισε. Και αυτό από την μια δείχνει το χαμηλό επίπεδο ετοιμότητας της ομάδος από την άλλη όμως βάζει δύσκολα στον αντίπαλο προπονητή που ειλικρινά απορώ το τι είδους σκάουτινγκ θα κάνει με αυτόν τον ΑΡΗ που έχουμε δει ως τώρα… Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε, να μπει δυνατά η ομάδα να πάρει δύναμη από την κερκίδα και να δείξει από νωρίς στο Περιστέρι ότι στο Παλέ δεν κερδίζει. Έτσι οι παίκτες μας θα διώξουν από νωρίς το άγχος του "πρέπει" της νίκης και θα μπορέσουν με περισσότερη αυτοπεποίθηση στη συνέχεια να σκοράρουν. Κάτι που το είδαμε και στο αδιάφορο παιχνίδι της Τετάρτης όπου χωρίς πίεση οι παίκτες μας τα πήγαιναν μια χαρά στην επίθεση και στα μακρινά σουτ.

Κάλεσμα προς τον κόσμο και μειωμένες τιμές στα εισιτήρια σε μια προσπάθεια από τη διοίκηση να δώσει στην ομάδα το παραδοσιακά πιο δυνατό της όπλο που είναι η καυτή έδρα. Μας πονάει το ότι έχουμε φθάσει στο σημείο να χρειάζεται "λαϊκός ξεσηκωμός" για μια νίκη με το Περιστέρι μέσα στο θρυλικό Παλέ αλλά αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε… Δεν χρειάζεται και πολύ σκέψη… Ντυνόμαστε στα κίτρινα, γεμίζουμε το Παλέ και δίνουμε ένα καλό Αρειανό μάθημα στους νεοφώτιστους!

ΥΓ. Πέρα από την αντιπαλότητα που θα υπάρχει αύριο κατά την διάρκεια του αγώνα για οποιοδήποτε αγαπάει το μπάσκετ και αναπολεί τις χρυσές δεκαετίες του μπάσκετ στην Ελλάδα το Περιστέρι ιστορικά αξίζει μια περίοπτη θέση στην πρώτη κατηγορία. Όπως φαίνεται ήρθε για να μείνει και μάλιστα με μια διοίκηση που φαίνεται να βάζει τα γυαλιά στους "σοφούς" που κατά καιρούς παιρνάνε από τα μέρη μας... 

ΥΓ2. Και μια που αναφερθήκαμε σε "σοφούς"... είναι δυνατόν να πορεύεται το Περιστέρι με Κίκι Κλάρκ; μα δεν κάνει ο παίκτης... είτε με μπαν, είτε χωρίς μπαν... εμείς στον ΑΡΗ ξέρουμε...

Πάλεψε, κάλυψε διαφορά 18 πόντων αλλά τελικά λύγισε και γνώρισε άλλη μια ήττα στο φετινό πρωτάθλημα συνεχίζοντας το αρνητικό του σερί. Το τραγικό ξεκίνημα και οι πολλές χαμένες βολές στοίχισαν και σήμερα ενώ στα θετικά η ηγετική παρουσία του Τζόουνς που λίγο έλειψε να γυρίσει το παιχνίδι μόνος του.

Παθογένεια το κακό ξεκίνημα για τον ΑΡΗ που και σήμερα από νωρίς έμεινε πίσω και κυνηγούσε τον Ολυμπιακό στο σκορ. Τρικυμία στην επίθεση, βραχυκύκλωμα στην άμυνα και το +18 υπέρ του Ολυμπιακού χωρίς να κάνει κάτι το εξαιρετικό έμοιαζε απολύτως φυσιολογικό. Στο Β ημίχρονο ο ΑΡΗΣ βγήκε αποφασισμένος να παλέψει κάτι που φάνηκε από την ενέργεια που έβγαλε στην άμυνα αλλά και σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας. Κάτι που προβλημάτισε τους αντιπάλους μας που είχαν πιστέψει ότι το παιχνίδι είχε τελειώσει. Ο Λάκι Τζόουνς όμως είχε διαφορετική άποψη και με ένα προσωπικό επιθετικό κρεσέντο μας έβαλε μέσα στο παιχνίδι και μας έδωσε το δικαίωμα να ελπίζουμε στην ολική ανατροπή. Με το που φθάσαμε όμως στις κρίσιμες επιθέσεις η έλλειψη αυτοπεποίθησης κυριάρχησε και απανωτά παιδικά λάθη και κακές επιθετικές επιλογές χάθηκε η ευκαιρία για κάτι καλύτερο.  Δεν χωράει και πολύ ανάλυση το παιχνίδι παρά το ότι φανήκαμε ανταγωνιστικοί. Η ομάδα μπήκε στον αγωνιστικό χώρο φοβισμένη, προσπάθησε να εφαρμόσει το όποιο πλάνο είχε δουλέψει τις προηγούμενες ημέρες και απέτυχε παταγωδώς όπως και στις προηγούμενες ήττες. Μόλις ξέφυγε η διαφορά  επικράτησε "αναρχία" στο παιχνίδι μας, οι παίκτες απελευθερώθηκαν πνευματικά και η ηγετική παρουσία του Τζόουνς άλλαξε τις ισορροπίες.  Τόσο απλά φάνηκε πόσο απαραίτητη ήταν απόκτηση ενός σκόρερ στην ομάδα. Το έκανε σήμερα ο Τζόουνς και λίγο έλειψε να κερδίσουμε τον Ολυμπιακό.

Παρά το ανταγωνιστικό πρόσωπο που έδειξε η ομάδα τα πράγματα εξακολουθούν να είναι τραγικά. Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό ήταν εξαρχής δύσκολο να κερδιθεί σε αντίθεση με αυτό της περασμένης αγωνιστικής στη Νέα Σμύρνη ή αυτό που ακολουθεί στη Ρόδο. Εκεί πρέπει να επικεντρωθεί ολόκληρος ο μπασκετικός ΑΡΗΣ ώστε να διώξει τα μαύρα σύννεφα όσο γίνεται πιο γρήγορα. Τα αποτελέσματα και η εικόνα των υπολοίπων ομάδων  στην basketleagueθα πρέπει να μας αφυπνίσει και να πιέσει τους όλους όσους αποτελούν τον μπασκετικό ΑΡΗ να βγάλουν την ομάδα από αυτή την δύσκολη θέση. Με τις εντυπώσεις μόνο δουλειά δεν γίνεται…

ΥΓ. Κόουτς άσε τα παλιά χρέη, τις συμφωνίες με το Παλέ και το τρομερό επίτευγμα της συγκρότησης μιας ομάδος εν μέσω μεταγραφικού μπάν και ασχολήσου με τους παίκτες που επέλεξες  και τα αγωνιστικά ζητήματα που απασχολούν την ομάδα εντός παρκέ. Για τα άλλα υπάρχει και η διοίκηση…

ΥΓ2. Μπορεί όλες οι υπόλοιπες ομάδες χωρία ή γειτονιές της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας να αγωνίζονται σε άδεια γήπεδα αλλά και πιο σοβαρές να φαίνονται σε όλα τα επίπεδα και συχνά πυκνά να μας κάνουν πλάκα στο παρκέ…  αλλά στον ΑΡΗ ο κόσμος φταίει που δεν γεμίζει το Παλέ για να κερδίσουμε από τους απίθανους Φινλανδούς μέχρι και τους γαύρους.  Κάθε αναφορά στην "απουσία" του κόσμου ισοδυναμεί με άλλοθι προς παίκτες, τεχνικό τιμ και διοίκηση.

Βελτιωμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι φθάνοντας σε ακόμη μια εύκολη νίκη με το εντυπωσιακό +38!  Η Ντιναμό και σήμερα ήταν τραγική ωστόσο οι παίκτες του Β.Αγγέλου αξιοποίησαν την ευκαιρία και έκαναν μια δυνατή προπόνηση δείχνοντας ακόμη καλύτερο πρόσωπο.

Παράσταση για έναν ρόλο ήταν και σήμερα το παιχνίδι με τον ΑΡΗ από πολύ νωρίς να παίρνει κεφάλι στο σκορ μεγαλώνοντας διαρκώς την διαφορά. Οι παίκτες μας φάνηκαν πιο απελευθερωμένοι σούταραν με καλά ποσοστά, απέφυγαν τα πολλά λάθη που έκαναν στην πρώτη αναμέτρηση και μετέτρεψαν τον αγώνα σε περίπατο. Μποχωρίδης, Μπελ, Χάρις και Τζόουνς έκαναν την διαφορά για την ομάδα μας χωρίς ωστόσο οι υπόλοιποι να υστερούν. Ο Κάιζερ φάνηκε βελτιωμένος ενώ και ο Γ.Αγγέλου ήταν και πάλι ουσιαστικός στο παιχνίδι του. Ο Β.Αγγέλου μοίρασε τον χρόνο στους παίκτες και δικαιολογημένα δήλωσε ικανοποιημένος τονίζοντας όμως παράλληλα τα περιθώρια βελτίωσης που υπάρχουν.

Άρεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα αν και αγωνιζόταν σε έναν πολύ αδύναμο αντίπαλο. Πλέον το ενδιαφέρον στρέφεται στα παιχνίδια με την Νίζνι αλλά μετά τις 2 αυτές νίκες υπάρχει η αισιοδοξία ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε και αυτό το εμπόδιο. Μια αισιοδοξία που σιγά σιγά αρχίζει να περνάει και στον κόσμο που στη συνέχεια θα πρέπει να αγκαλιάσει περισσότερο την προσπάθεια που γίνεται φέτος.