Μετά από ένα μεγάλο διάστημα επίπονης αναμονής έσκασε χθες η ευχάριστη είδηση της άρσης όλων των μπαν που στραγγάλιζαν ασφυκτικά την ΚΑΕ τα τελευταία χρόνια. Κάτι που όσο αυτονόητο και αν το είχαμε όλοι στο μυαλό μας, στην πράξη ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο για να επιτευχθεί και για αυτό ακριβώς αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση πρωτοδικείου που το κατάφερε.

Η ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΟΤΙ Η ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΜΠΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Μπορεί να φθάσαμε μια ανάσα πριν την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων  ώστε να διαγραφούν τα μπαν από τη λίστα της FIBA και ο ΑΡΗΣ να ανακοινώσει τους ξένους που απέκτησε το καλοκαίρι αλλά από την αρχή ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Σε αντίθεση με άλλα καλοκαίρια όπου μας βομβάρδιζαν-προετοίμαζαν με δεύτερες σκέψεις και plan b των προπονητών και της διοίκησης αυτή τη φορά υπήρχε πέρα από τη θέληση και η αποφασιστικότητα. Μπορεί να πήρε χρόνια αλλά πλέον μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που κινούνται κοντά στην ΚΑΕ είτε μέσω του Α.Σ. είτε με άμεση σχέση αφουγκράστηκαν την απογοήτευση και αγανάκτηση του κόσμου αλλά και την ανάγκη να δει κάτι το διαφορετικό μέσα στο γήπεδο. Κάτι πιο ανταγωνιστικό, κάτι πιο ελκυστικό από τον ΑΡΗ των τελευταίων ετών.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΣΤΡΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΧΑΝΛΑΝ ΘΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Η επιλογή προπονητή για κάθε ομάδα σε μεγάλο βαθμό δείχνει και τις βλέψεις που έχει. Όταν παίρνεις έναν πρωτάρη για τον πάγκο μόνο και μόνο επειδή είναι Αρειανός ή απλά είναι αρεστός σε μια μερίδα του κόσμου τότε αυτομάτως έχεις αφήσει στοιχεία όπως τεχνικές γνώσεις και εμπειρία στην άκρη. Ο Καστρίτης δεν έχει και το πιο πλούσιο βιογραφικό αλλά σίγουρα έχει σαφώς μεγαλύτερη εμπειρία από τον προκάτοχο κάτι που αυτομάτως σημαίνει ότι η διοίκηση κοιτάει πιο ψηλά. Αλλιώς θα ερχόταν άλλος ένας πρωτάρης στους πάγκους της Α1(ή στον πάγκο μιας επαγγελματικής ομάδος) θα κάναμε οικονομία γιατί μια τέτοια ευκαιρία έχει τεράστια αξία και για το αγωνιστικό ο Θεός βοηθός… Δεν προχωρήσαμε με αυτή την λογική και αυτό λέει πολλά. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και με την περίπτωση του Χάνλαν που ελπίζουμε να μην εξελιχθεί σε άλλος Σούλερ. Ξένοι παίκτες υπάρχουν για όλα τα πορτοφόλια και όταν ξέρεις ότι θα έχεις και το πλεονέκτημα της αντικατάστασης των κακών επιλογών ρισκάρεις πιο εύκολα. Και όμως η διοίκηση και ο Καστρίτης επέλεξαν έναν παίκτη σαν τον Χάνλαν όπου έχει αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ο ηγέτης της ομάδος. Και αυτό ακριβώς περιμένουμε να κάνει φέτος.

ΑΘΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ

Με τον βασικό ξένο σέντερ ακόμη να μην έχει κλείσει και τα φιλικά παιχνίδια της προετοιμασίας να έγιναν κεκλεισμένων των θυρών θα είναι ψέματα να πούμε ότι έχουμε εικόνα για τον ΑΡΗ που χτίζεται. Ωστόσο αυτοί που είχαν την τύχη να τα παρακολουθήσουν, οι επιλογές των παικτών  αλλά και η στατιστική δείχνουν κάτι. Δείχνουν ένα σύνολο παικτών που θα βγάζει ενέργεια πάνω στο παρκέ και θα παλεύει σε κάθε φάση. Και από την στιγμή που οι 2 βασικοί γκαρντ Χάνλαν και Κουάν δείχνουν να το έχουν με το σκοράρισμα τότε μάλλον είμαστε σε καλό δρόμο με δεδομένο πάντα το περιορισμένο μπάτζετ. Ελπίζουμε πάντως στην περίπτωση του σέντερ να βρεθεί μια καλή ευκαιρία μιας και η συγκεκριμένη επιλογή θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα μας.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΩΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Πάνω που πολλοί από εμάς είχαν πεισθεί ότι οδηγούμασταν σε ένα ακόμη φιάσκο με την άρση των μπαν και τα δελτία των νεοαποκτηθέντων ξένων ήρθε η ευχάριστη είδηση! Ο βραχνάς των μπαν ανήκει στο παρελθόν και κόντρα στη Λάρισα για τον θεσμό του κυπέλλου θα μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε τον νέο ΑΡΗ σχεδόν πλήρη.  Όχι ότι το κύπελλο είναι το ζητούμενο με ότι βιώνουμε τα τελευταία χρόνια… αλλά η νίκη είναι πάντα νίκη. Και στον μπασκετικό ΑΡΗ μέχρι και οι νίκες μας έχουν λείψει… Ένα μεγάλο μπράβο στη διοίκηση και μια ευχή να συνεχίσει έτσι. Ο κόσμος του ΑΡΗ ξέρει να αναγνωρίζει και να επιβραβεύει όταν βλέπει κάτι καλό.

ΥΓ. Λίγες οι ημέρες που ανέλαβε η νέα διοίκηση της ΕΟΚ οπότε δικαιολογείται για τις συνήθειες του παρελθόντος όπου ακόμη και η τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων αποτελεί θέμα. Αναμένουμε να δούμε την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα.

Μπορεί αυτή η υπόσχεση να πήρε χίλιες δύο αναβολές και να πέρασε από χίλια δύο κύματα αλλά τελικά ο Δημήτρης Γουλιέλμος την υλοποίησε και αυτό είναι που μετράει. Μετά από περίπου 1.5 χρόνο και 2 χρονιές όπου ο ΑΡΗΣ εκ των συνθηκών είχε στόχο απλά την επιβίωση του πλέον φαίνεται να επιστρέφει και στην πράξη στην κανονικότητα. Στην κανονικότητα μιας ομάδας χωρίς περιορισμούς στις μεταγραφές, με έναν σοβαρό προπονητή(και όχι μαθητευόμενο μάγο ή αμπελοφιλόσοφο) που μπορεί να σχεδιάσει την ομάδα που θέλει. Φυσικά υπάρχουν και άλλα πράγματα που επιβεβαιώνουν την "κανονικότητα" αλλά καλό είναι να τα βλέπουμε ένα ένα. Το σημαντικό μετά από όλη αυτή την περιπέτεια που αν δεν εξελισσόταν καλά θα έβαζε τον ΑΡΗ στο νέο πρωτάθλημα ως φαβορί για τον υποβιβασμό είναι ότι μπορούμε να ανασάνουμε με ανακούφιση και να δούμε την επόμενη μέρα με αισιοδοξία!

Και αφού ξεμπερδέψαμε με τα διαδικαστικά τα εξωαγωνιστικά ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε με αυτό που πραγματικά γουστάρουμε και μας είχε λείψει και δεν είναι άλλο από τον ΑΡΗ που θα δούμε πάνω στα παρκέ τη νέα αγωνιστική σεζόν που ξεκινάει την επόμενη Κυριακή! Το Α και το Ω σε αυτή την νέα προσπάθεια είναι ο Σούλης Μαρκόπουλος. Ένας έμπειρος προπονητής της παλιάς σχολής που εμπνέει σε όλους μας εμπιστοσύνη και δίνει τη σιγουριά ενός μπασκετικού συνόλου που θα μπορεί να κάνει τουλάχιστον τα βασικά χωρίς να μας πονάνε τα μάτια. Οι νέες μεταγραφές ως επί το πλείστον δεν έχουν ανακοινωθεί για τυπικούς λόγους κάτι που αναμένεται να γίνει με γοργούς ρυθμούς μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα. Οι παλιοί Μποχωρίδης, Φλιώνης, Σλαφτσάκης πλέον θα έχουν στο πλευρό τους, τους  Σακελλαρίου, Τάλτον, Μόρις, Γκετσεβίτσιους, Μιλόσεβιτς, Ντραγκίσεβιτς, Γκάγκιτς που δίνουν άλλη δυναμική στην ομάδα αλλά και τους νεαρούς Σιδεροηλία, Βλάσιο και Βουλγαρόπουλο που αναμένεται να πάρουν την πρώτη μεγάλη ευκαιρία στην καριέρα τους. Ένα σύνολο που με μια πρώτη ματιά μπορεί να στερείται αθλητικότητας αλλά σίγουρο έχει πολύ υψηλό μπασκετικό IQ που για εμάς τους πιο παλιούς είναι σχεδόν τα πάντα στο άθλημα που λατρεύουμε και δυστυχώς στον ΑΡΗ απουσιάζει εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Οι Τάλτον και Μόρις θα είναι η αμερικάνικη ιπποδύναμη στη μηχανή του ΑΡΗ. Τον μεν Τάλτον τον γνωρίζουμε καλά και παρόλο που δεν είναι ο παίκτης που εντυπωσιάζει με την απόδοση του σίγουρα όμως προσφέρει μια σταθερότητα και ασφάλεια στην θέση του πόιντ γκαρντ. Ο Μόρις από την άλλη θα είναι ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα του νέου ΑΡΗ. Ένας παίκτης από τον μαγικό κόσμο του NBA, συμπαίκτης του Αντεντοκούμπο για ένα χρονικό διάστημα που σε πολύ καλή ηλικία κάνει το άλμα στην Ευρώπη ευελπιστώντας για μια καλύτερη καριέρα από το να είναι μεταξύ G-League και πάγκους του NBA. Ευχής έργον λοιπόν να το πετύχει αυτό μέσα από τον ΑΡΗ μας! Επειδή όμως το ρίσκο είναι δεδομένο αποκτήθηκε και μια ασφαλή λύση που ακούει στο όνομα Γκετσεβίτσιους που μαζί με τον Μποχωρίδη καλύπτουν επάξια τη θέση 2 και σε κάποια χαμηλά σχήματα και τη θέση 3.  Μια περιφέρεια που κλείνει με τον έμπειρο Σακελλαρίου αλλά και τον Φλιώνη που περιμένουμε τη νέα χρονιά να παρουσιαστεί καλύτερος. Και φυσικά υπάρχει και το πολυεργαλείο Σλαφτσάκης που μπορεί να δώσει λύσεις στη θέση 3. Στους ψηλούς τώρα τα λόγια είναι περιττά. Μιλόσεβιτς, Ντραγκίσεβιτς και Γκάγκιτς είναι 3 παίκτες που υπό τις οδηγίες του Μαρκόπουλου μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα προσφέροντας με συνέπεια σκοράρισμα κοντά στο καλάθι που χρόνια έχουμε να δούμε. Ένα κενό σίγουρα υπάρχει στη θέση 3, εκεί όπου εκκρεμεί η υπόθεση Γιάνκοβιτς. Ένας παίκτης που πέρσι έκανε εξαιρετική χρονιά με τον Χολαργό(4ος σκόρερ στο πρωτάθλημα) προσφέροντας ποικιλοτρόπως και είναι βέβαιο ότι στα χέρια του Μαρκόπουλου θα αξιοποιηθεί σαφώς καλύτερα σε σχέση με το προηγούμενο πέρασμα του από τον ΑΡΗ. Μακάρι να έρθει αλλά ακόμη και με το υπάρχον ρόστερ ο ΑΡΗΣ φαίνεται(στα χαρτιά) ότι θα είναι άκρως ανταγωνιστικός τη νέα σεζόν …και θα σέβεται τα χιλιοταλαιπωρημένα ματάκια και στομάχια μας.

Από την στιγμή που όλα δείχνουν να έχουν μπει στο σωστό δρόμο και οι υποσχέσεις να έχουν γίνει πράξεις ήρθε η ώρα να γίνει το ντου στα διαρκείας. Ένα ντου από όλο αυτό τον κόσμο που είχε αγανακτήσει με τον "εσωτερικό" εμπαιγμό και τον αγωνιστικό εξευτελισμό των τελευταίων χρόνων. Η δυναμική του κόσμου του ΑΡΗ είναι τεράστια και η στήριξη του κόσμου στην ομάδα αδιαπραγμάτευτη …αρκεί φυσικά αυτό να μην εκλαμβάνεται ως αδυναμία και να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Τα αφήνουμε όλα πίσω, αγκαλιάζουμε την προσπάθεια της διοίκησης και με μια φωνή αρχίζουμε σιγά σιγά να ψελλίζουμε ότι ο ΑΡΗΣ επιστρέφει. Στην κανονικότητα σε πρώτη φάση, βήμα βήμα μέχρι να αρχίσουμε να μιλάμε ξανά για τον ΑΡΗ που οραματιζόμαστε.

ΥΓ. Και κάπως έτσι τα πρώτα επίσημα παιχνίδια της χρονιάς με μπαογκ και Ηρακλή(2 φορές εντός και εκτός) αποκτάνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον!

ΥΓ2. Ξεκάθαρη η θέση μας ότι έτσι όπως διεξάγονται οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις ο ΑΡΗΣ πρέπει πάντα να έχει παρουσία. Φέτος η ΚΑΕ αποφάσισε να μην ρισκάρει. Ο χρόνος και η συνέπεια της θα επιβεβαιώσει την ορθότητα της απόφασης.

ΥΓ3. Χίλια δύο είναι τα παράλογα και οι εύλογες απορίες. Από το χρονικό σημείο της άρσης των μπαν μέχρι και το υπό χρονική πίεση χτίσιμο της νέας ομάδος. Ωστόσο τα αφήνουμε όλα πίσω μας και κοιτάμε μπροστά.

ΥΓ4. Ντου στα διαρκείας!

3 εβδομάδες περίπου πριν το πρώτο τζάμπολ της χρονιάς και ο ΑΡΗΣ πάνω στο παρκέ αναζητείται… Κάπως έτσι μόνο μπορούμε να περιγράψουμε την κατάσταση μιας και οι Φλιώνης, Σλαφτσάκης, Μιλόσεβιτς μαζί με τους νεαρούς που συμμετέχουν στην "προετοιμασία" είναι οι μοναδικοί με δικαίωμα συμμετοχής στον ΑΡΗ των 8 μπαν με αποτέλεσμα να μην συμπληρώνεται καν η απαραίτητη δωδεκάδα. Το να συζητάμε για προετοιμασία με τα σημερινά δεδομένα ακούγεται ως ανέκδοτο… ωστόσο η άρση του μπαν επισκιάζει τα πάντα. Ακόμη και αν αυτή γίνει πραγματικότητα λίγα εικοσιτετράωρα πριν το πρώτο τζάμπολ!

Γκάκιτς και Τάλτον   έχουν υπογράψει(;), οι Στέφενς και Μόρις φέρεται να έχουν συμφωνήσει(;) όπως και ο Πετσάρσκι, ο Γιάνκοβιτς είναι κοντά(;) στην επιστροφή του ενώ ανοιχτό παραμένει ανοιχτό το θέμα Μποχωρίδη που είναι σε άμεση συνάρτηση με την μεταγραφή του Γιάνκοβιτς. Όπως και η έλευση του Σακελλαρίου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν τελικά παραμείνει ο Μποχωρίδης στο ρόστερ  ή θα αποχωρήσει.  Όσο και αν έχει κουράσει αυτή η αναμονή και το κρυφτούλι του Δ.Γουλιέλμου αυτή τη στιγμή πρέπει να πιστέψουμε ότι γίνονται όλες οι απαραίτητες κινήσεις ώστε  ο ΑΡΗΣ να βγει από το αδιέξοδο. Κάτι που δειλά δειλά αρχίζει να αχνοφαίνεται μιας και σύμφωνα με πληροφορίες των τελευταίων ημερών( που επιβεβαιώνονται από την πλευρά των παικτών ) έχουν ήδη γίνει κάποιες πληρωμές στο πλαίσιο των συμφωνιών για την αποπληρωμή των παλιών οφειλών. Του Τζένκινς μπορεί να παραμένει το "αγκάθι" στην προσπάθεια του μεγαλομετόχου, ωστόσο λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο "διαπραγματεύεται" από την στιγμή που ξεκίνησαν πληρωμές για τις οφειλές των μπαν δύσκολα αυτή η διαδικασία να μην ολοκληρωθεί. Και ας τονίζει δημόσια ο μάνατζερ του Λευτέρη Μποχωρίδη ότι ο Δημήτρης Γουλιέλμος  είναι αναξιόπιστος… είτε συμφωνούμε μαζί του είτε όχι από την στιγμή που νομικά ο ΑΡΗΣ είναι κατοχυρωμένος θα πρέπει να το δουν το θέμα αλλιώς. Ακόμη καλύτερα θα είναι να δουν συνολικά την καριέρα του αθλητή μιας και είναι πολύ νέος για να μετατραπεί σε παίκτη προπόνησης. Μια ευκαιρία παραπάνω την αξίζει τόσο ο ίδιος που πέρσι αδίκησε τον εαυτό όσο και ο ΑΡΗΣ που πίστεψε στον Μποχωρίδη και ως ένα σημείο προδόθηκε. Σε μια όμως καλύτερη ομάδα με πιο ορθολογικό στήσιμο και φυσικά έναν σοβαρό προπονητή όπως είναι ο Σούλης Μαρκόπουλος μπορεί ΑΡΗΣ και Μποχωρίδης στο τέλος της χρονιάς να βγουν και οι 2 κερδισμένοι. Διαφορετικά ιδίως για τον συμπαθή κατά τα άλλα Λευτέρη τα πράγματα θα είναι θλιβερά… ο ΑΡΗΣ πάντως δεν πρόκειται να χαθεί.

Η Basket League έχει πιάσει πάτο εδώ και χρόνια. Ομάδες χτίζονται μέσα σε λίγες ημέρες, παίκτες μπαίνουν κατευθείαν από το αεροδρόμιο και ξεχωρίζουν, άλλοι πηγαινοέρχονται όλη την χρονιά και κάπως έτσι κυλάει η ζωή στις περισσότερες ομάδες που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα χωρίς ουσιαστικό στόχο. Όταν μάλιστα έχεις έναν έμπειρο προπονητή σαν τον Μαρκόπουλο στον πάγκο σου το μόνο εμπόδιο είναι η άρση του μπαν. Αυτή την ανακοίνωση περιμένουμε για να κάνουμε ένα οοοουφ και να επισπεύσουμε την αγορά του διαρκείας μας. Όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες αναφορές και σχόλια…

ΥΓ. Τον έχουμε "διαβάσει" τον Δ.Γουλιέλμο και είμαστε ΣΧΕΔΟΝ βέβαιοι ότι από την στιγμή που ξεκίνησε να πληρώνει τους παίκτες των μπαν θα το τελειώσει σύντομα το θέμα. Το ΣΧΕΔΟΝ κολλάει  στο ότι ο Δ.Γουλιέλμος έχει αποδείξει ότι με μεγάλη ευκολία μπορεί 1-2 μέρες πριν το τζάμπολ να μας ανακοινώσει με μπόλικη δόση κυνισμού …ότι έκανε ότι μπορούσε μόνος του, χωρίς την βοήθεια του κόσμου και κανενός άλλου από την "οικογένεια" του ΑΡΗ και δυστυχώς απέτυχε.

ΥΓ2. Πάντως αν αυτή η ιστορία με το μπαν στραβώσει ο Δ.Γουλιέλμος θα πάρει πολλά αρδάκια μαζί του που αντί να κάνουν ρεπορτάζ ως επαγγελματίες αρέσκονται στο να μεταφέρουν τις "διαρροές" από τους "κύκλους" της ΚΑΕ.

ΥΓ3. Και αν υπάρχει μια πραγματικά καλή είδηση για τον ΑΡΗ μας αυτή είναι η πρόθεση του Λευτέρη Αρβανίτη να αναλάβει τη διοίκηση του Ερασιτέχνη ΑΡΗ μαζί μέσα από ένα ανανεωμένο σχήμα που δεν θα θυμίζει σε τίποτα τη διοίκηση-φάντασμα των τελευταίων ετών. Μια θέση που θεωρούμε ότι του ταιριάζει γάντι!

ΥΓ4. Και όπως συνηθίζεται εκεί στον ΑΣ, όποτε  το "δεν υπάρχει κανείς άλλος και όποιος θέλει ας έρθει αναλάβει" καταρρέει ...αρχίζει ο αγώνας για την διατήρηση της καρέκλας ...των μπροστινών και των πισινών.

ΥΓ5. Την παρουσία μας στο γήπεδο δεν την μπερδεύουμε με κανέναν παίκτη, προπονητή, παράγοντα... τον αν θα τρέξεις με το  που κυκλοφορήσουν τα διαρκείας να το αγοράσεις ή θα περιμένεις την τελευταία στιγμή είναι άλλο πράγμα.

ΥΓ6. Για όσους δυσκολεύονται να το κατανοήσουν… ακόμη και όταν διαφωνούμε με πρόσωπα και καταστάσεις για εμάς προέχει το καλό του ΑΡΗ και όχι η προσωπική μας δικαίωση.

Την εντός έδρας ήττα από τους Φινλανδούς  θα έχει την ευκαιρία να ρεφάρει ο ΑΡΗΣ μας σήμερα το απόγευμα στη Σόφια. Εκεί  που θα αντιμετωπίσει την Λέφσκι σε ένα παιχνίδι μεταξύ των 2 φαβορί για πρόκριση.  Περισσότερο όμως από την ίδια την νίκη αυτό που καίει τον Β.Αγγέλου είναι να δει την ομάδα να βρίσκει επιτέλους την αγωνιστική της ταυτότητα.

Οι βούλγαροι μπορεί να φαντάζουν ως πιο δυνατή ομάδα από τις υπόλοιπες 2 του ομίλους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και κάποια ομάδα φόβητρο. Αν δούμε ανάλογο πάθος με αυτό που είδαμε κόντρα σε Λαύριο, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό εύκολα ή δύσκολα η νίκη θα έρθει. Ακόμη και αν πρόκειται για νίκη με 55 πόντους όπως έγινε στην Ουκρανία. Οι αγωνιστικοί στόχοι πάντως μέσα στο παιχνίδι μας είναι αυτοί που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Περιμένουμε να δούμε τον  Τζόουνς να συνεχίσει αυτό που άρχισε προχθές στο NickGalisHallμιας και είναι ολοφάνερο ότι ο ΑΡΗΣ χρειάζεται στην επίθεση τον παίκτη που θα ηγηθεί στο σκοράρισμα. Παράλληλα και οι υπόλοιποι θα πρέπει να αρχίσουν να βρίσκουν τον δρόμο προς το καλάθι γιατί με μ.ο. πόντων γύρω στους 65 δεν υπάρχει ελπίδα… Μπέλ και Μποχωρίδης έχουν δείξει ότι μπορούν αν απελευθερωθούν ψυχολογικά ενώ ο Χάρις ακόμη ψάχνει την καλή εμφάνιση που θα δικαιολογήσει την παρουσία του στην ομάδα.

Δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι για τον ΑΡΗ φέτος και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το αποδεχθούμε όλοι μας. Η εμφάνιση κόντρα στον Ολυμπιακό ναι μεν έβγαλε κάτι το θετικό αλλά το σημαντικό είναι να υπάρχει η ανάλογη συνέχεια και αυτό ακριβώς περιμένουμε να δούμε σήμερα από τον Β.Αγγέλου και τους παίκτες του.

ΥΓ. Η πειθαρχία στην ομάδα είναι κάτι πολύ σημαντικό και πρέπει πάντα να επιβάλλεται από τον προπονητή. Ο παραγκωνισμός που έχει γίνει εμμονή με τον Δ.Βεργίνη, τον πιο έμπειρο γκαρντ της ομάδος που ήταν και η πρώτη μεταγραφή και ποτέ δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα στην καριέρα του είναι κάτι το διαφορετικό που σίγουρα λειτουργεί εις βάρος του προβληματικού φέτος ΑΡΗ.

ΥΓ2. Δεν αρέσει σε πολλούς το «καλόπαιδο» ο Παπαντωνίου γιατί στον ΑΡΗ μόνο οι «καλοί και φιλότιμοι» έχουν θέση… Κάπως έτσι παίκτες σαν τους Γκίκα, Λαρεντζάκη, Δίπλαρο αγωνίζονται με επιτυχία στις ομάδες τους ενώ στον ΑΡΗ μας δεν έκαναν… Προφανώς όσοι δυσανασχετούν με αυτό το ενδεχόμενο δεν έχουν εικόνα ούτε από τον ΑΡΗ αλλά ούτε και από τις υπόλοιπες ομάδες της BasketLeague.

ΥΓ3. Δεν βρήκαμε τον χρόνο να το κάνουμε εμείς εδώ αλλά βρέθηκε ένας συνοπαδός και την έκανε τη λίστα με τους ξένους παίκτες που μπορούσε να επιλέξει ο Αγγέλου το καλοκαίρι. Αν δίπλα σε αυτή την λίστα βάλουμε και μερικούς αξιόλογους Έλληνες από το δεύτερο ράφι μάλλον θα πρέπει να διαβάσουμε κανά στίχο της Μάγια Αγγέλου για να μπούμε στο κλίμα με το οποίο σχεδιάστηκε η ομάδα το καλοκαίρι.

Αν και η λίστα δεν είναι 100% πλήρης μπορείτε να την δείτε εδώ

http://basketballaris.gr/%CE%BB%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5/

Με τη νίκη στις βαλίτσες του επιστρέφει ο ΑΡΗΣ μας από την Ουκρανία, εκεί όπου κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της Ντίνπρο και να δώσει τέλος στο αρνητικό σερί που πήγαινε να δημιουργηθεί. Η ομάδα ήταν και σήμερα κακή αλλά το πείσμα των Μποχωρίδη και Μπέλ που πέτυχαν περισσότερους από τους μισούς πόντους της ομάδος μας έκανε τη διαφορά.

Χωρίς συγκέντρωση μπήκε η ομάδα στο παρκέ που μέχρι να αρχίζει να βρίσκει τα πατήματα της βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ τους Ουκρανούς που μπήκαν ορεξάτοι στο γήπεδο. Το πρόβλημα σε άμυνα και επίθεση ήταν εμφανές μιας και σε καμία πλευρά του γηπέδου δεν μπορούσαν οι παίκτες του Β.Αγγέλου να βρουν τις λύσεις. Όσο περνούσε η ώρα η άμυνα μας άρχιζε να προσαρμόζεται στο παιχνίδι των Ουκρανών με αποτέλεσμα από το 2ο δεκάλεπτο και μετά οι παίκτες της Ντίνπρο να πρέπει να ματώνουν για να βάλουν πόντο. Αντιθέτως παρά την εκνευριστική αστοχία μας το πείσμα που έβγαλαν κυρίως στην επίθεση ο Μποχωρίδης και ο Μπέλ και οι βοήθειες που πρόσφερε ο Κάιζερ ήταν αρκετές για να γυρίσει το παιχνίδι και με όπλο την άμυνα να διατηρήσουμε ένα προβάδισμα 4-5 πόντων ως το τέλος. Πέρα πάντως από τη νίκη δεν μπορούμε να πούμε ότι η ομάδα έδιξε σημάδια βελτίωσης. Κάτι που είναι το ζητούμενο, κυρίως στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια όπου οι χαμηλής δυναμικότητας αντίπαλοι είναι κάτι σαν ευκαιρία για μια γερή προπόνηση.

Το παιχνίδι ήταν μια κακοποίηση του μπάσκετ, ο ΑΡΗΣ μας ήταν τραγικός επιθετικά αλλά το ότι δεν αποσυντονίστηκε όταν βρέθηκε από νωρίς να κυνηγάει το σκορ και αντέδρασε φθάνοντας στη νίκη είναι ένα θετικό στοιχείο που μπορούμε να κρατήσουμε. Κατά τα άλλα η ομάδα πάσχει σημαντικά στους περισσότερους τομείς τους παιχνιδιού της και ελπίδα όλων μας η σημερινή νίκη να λειτουργήσει ευεργετικά και να δούμε στη συνέχεια τους παίκτες μας να βελτιώνονται.

ΥΓ. Σκούρα τα βρήκε το αναπτυσσόμενο Φινλανδικό μπάσκετ κόντρα στο Βουλγάρικο ΝΒΑ που από το πρώτο δεκάλεπτο μέχρι 4' πριν το τέλος έχανε 20 με 25 πόντους διαφορά.

Μόλις για 10' στο τρίτο δεκάλεπτο παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ στο σημερινό παιχνίδι και γνώρισε εύκολα την ήττα με 51-62. Οι παίκτες μας ξεδίπλωσαν όλες τις αδυναμίες του πάνω στο παρκέ και παρέα με τον προπονητή που χάθηκε στα πολύπλοκα πλάνα του, τις ασταμάτητες αλλαγές και τις εμμονές του αφέθηκαν στις διαθέσεις της Νίζνι. Παρηγοριά η συμμετοχή στο FIBA Europe Cup με την ελπίδα ότι τα 2 παιχνίδια την εβδομάδα θα βοηθήσουν την ομάδα να βρει αγωνιστικό ρυθμό.

Με τις 2 ομάδες να έχουν πλέον ανοίξει τα χαρτιά τους στο πρώτο παιχνίδι, σήμερα φάνηκε ποιο τεχνικό τιμ έκανε σωστά τη δουλειά του αυτές τις λίγες ημέρες και ποιο όχι. Οι Ρώσοι παρά την ήττα και το ψυχολογικό ντισαβαντάζ διάβασαν ακριβώς το παιχνίδι της ομάδος μας με αποτέλεσμα να δούμε έναν εντελώς διαφορετικό αγώνα σε σχέση με αυτόν της Τρίτης. Πίεση στο κατέβασμα της μπάλας, σκληρή άμυνα στα όρια του φάουλ χωρίς φόβο μην πάθουν ζημιά από τις βολές και επιθέσεις διαρκώς ένας εναντίον ενός και πικ εν ρολ. Σε όλα τα παραπάνω δεν υπήρχε η παραμικρή αντίδραση από την πλευρά μας. Συνεχείς ανούσιες αλλαγές από τον κόουτς που δεν επέτρεπαν σε κανέναν παίκτη να βρει ρυθμό και αδικαιολόγητη εμμονή στον  Μποχωρίδη και τον Φλιώνη όπου έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να πείσουν τον προπονητή τους ότι σήμερα ήταν σε κακή βραδιά και έπρεπε να τους προστατεύσει αντί να τους εκθέσει με αυτόν τον τρόπο. Απορίας άξιο τι έβλεπε ο κόουτς σε αυτούς τους 2 παίκτες και τι ήταν αυτό που θα έκανε σίγουρα χειρότερα τόσο ο Βεργίνης που δεν αγωνίσθηκε καθόλου όσο και ο Γ.Αγγέλου που έπαιξε ελάχιστα… Το χειρότερο από όλα όπως καυτηριάσαμε και στα φιλικά είναι ότι αυτή η εικόνα που είδαμε σήμερα δεν απέχει πάρα πολύ από τις πραγματικές δυνατότητες του φετινού ΑΡΗ. Μπορεί στην Αμερική να γίνεται τεράστια δουλειά στην ατομική βελτίωση των παικτών αλλά στην Ευρώπη όπου οι παίκτες αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς δεν εργάζονται σε ένα σταθερό περιβάλλον το να περιμένεις να δεις αθλητή άνω των 24-25 ετών ξαφνικά να μάθει να σουτάρει βολές θα είναι κάτι σαν ένα μικρό θαύμα. Οπότε το 47% στις βολές δεν ήταν έκπληξη αλλά ήταν ένα νούμερο φυσιολογικό σύμφωνα με την στατιστική της ομάδος. Ενώ και η επιθετική συγκομιδή έχει τη λογική της εξήγηση μιας και στην ομάδα υπάρχει ένας κατεξοχήν σκόρερ όπως είναι ο Μπέλ που θα πρέπει όμως να βγουν τα συστήματα ώστε να σουτάρει με καλές προϋποθέσεις και κάποιοι παίκτες σαν τον Τζόουνς, τον Νταλό και τον Χάρις που στην καριέρα τους σκοράρουν καθαρά συγκυριακά. Δίπλα σε αυτούς είναι ο  Λευτέρης Μποχωρίδης που πέρσι απέδειξε ότι υπό καθεστώς πίεσης απλά καταρρέει… Και φυσικά είναι και οι ψηλοί της ομάδος που για να αξιοποιηθούν θα πρέπει να έχεις πόιντ γκαρντ  ικανό να οργανώσει παιχνίδι και να μοιράσει ασίστ, κάτι που φυσικά δεν έχεις. Αυτόν τον ΑΡΗ είδαμε σήμερα και δυστυχώς οι πιθανότητες να δούμε κάτι παραπλήσιο με το σημερινό και όλη τη χρονιά είναι πάρα πολλές. Εκτός και αν ο Β.Αγγέλου καταφέρει και λύσει αυτόν το άλυτο γρίφο και την εμφάνιση έκπληξη του πρώτου ημιχρόνου στη Ρωσία γίνει το στάνταρ επίπεδο απόδοσης…

Οι προσδοκίες που γεννήθηκαν με τη νίκη και την εμφάνιση στη Ρωσία με τεράστια ευκολία πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων από τους ίδιους πρωταγωνιστές της περασμένης Τρίτης. Το ένα βήμα μπροστά που έγινε την Τρίτη σήμερα έγινε ένα άλμα προς τα πίσω. Εξηγήσεις και δικαιολογίες υπάρχουν για τα πάντα και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Το θέμα είναι ότι ο ΑΡΗΣ δεν μπορεί να πορευτεί μια ολόκληρη χρονιά αγκαλιά με την δικαιολογία. Και αυτό όσο πιο γρήγορα το καταλάβει ο προπονητής, οι παίκτες και η διοίκηση τόσο πιο πιθανό είναι να αλλάξει η κατάσταση προς τα θετικά. Διαφορετικά όπως δείχνουν τα πρώτα σημάδια θα ζήσουμε πρωτόγνωρες μοναχικές στιγμές στο Παλέ…

ΥΓ. 6 τρίποντα και 5 καλές άμυνες σε 10' παρουσίας πάνω στο παρκέ ήταν όλος ο ΑΡΗΣ σήμερα.

ΥΓ2. Ομάδα με χαμηλό μπάτζετ χωρίς κλασσικό σκόρερ που θα είναι σημείο αναφοράς και θα παρασύρει και τους υπόλοιπους δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί στην Α1. Και αυτό δεν έχει να κάνει με κανέναν μπαν αλλά για μια ουτοπική μπασκετική φιλοσοφία χωρίς δόση ρεαλισμού.

Ξεκάθαρο προβάδισμα πρόκρισης πήρε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα στην Ρωσία κερδίζοντας την Νίζνι με 65-63! Η ομάδα κυρίως στο πρώτο ημίχρονο έπαιξε μυαλωμένα πειθαρχημένο μπάσκετ και αν στην 4η περίοδο έδειχνε περισσότερη ψυχραιμία θα μπορούσε να είχε κερδίσει με σαφώς μεγαλύτερη διαφορά. Ακόμη και έτσι όμως έχουμε τον πρώτο λόγο για την πρόκριση!

Διαβασμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ μας στη Ρωσία με την εικόνα του στο πρώτο δεκάλεπτο να μας εκπλήσσει ευχάριστα μιας και δεν είχε καμία σχέση με ότι έχουμε δει ως τώρα. Εξαιρετικές αλληλοκαλύψεις  στην άμυνα και έξυπνο παιχνίδι στην επίθεση με τους παίκτες μας να διαβάζουν σωστά τα miss match και να χτυπάνε κοντά στο καλάθι με κάθε ευκαιρία. Ακριβώς στους ίδιους ρυθμούς συνεχίστηκε και το δεύτερο δεκάλεπτο με τους Ρώσους να έχουν εγκλωβιστεί για τα καλά στην άμυνα μας και η διαφορά να πηγαίνει στο +15! Στην επανάληψη η Νίζνι αποφάσισε να αλλάξει το παιχνίδι της, να βασιστεί κυρίως στον Αμερικανό Πέρι και να πηγαίνει στο ένας με ένας κοντά στο καλάθι μας. Κάτι που σε συνδυασμό με την κακή διαιτησία αποσυντόνισε την ομάδα μας και επέτρεψε στην Νίζνι να αρχίσει να σκέφτεται ότι μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι. Ευτυχώς έστω και με την άμυνα να μην θυμίζει σε τίποτα αυτό που είδαμε στο πρώτο ημίχρονο χάρη στην πολυφωνία στην επίθεση καταφέραμε να απαντήσουμε σε πολλά από τα καλάθια της Νίζνι και να κρατήσουμε τη νίκη έστω με το ισχνό +2. Η ομάδα μπορεί να είχε τα σκαμπανεβάσματα της αλλά γενικά άρεσε πολύ μιας και έδειξε στοιχεία στο παιχνίδι της που δεν είχαμε ξαναδεί. Είδαμε την ομάδα να έχει αγωνιστικό πλάνο και ευλαβικά για μεγάλο χρονικό διάστημα να προσπαθεί να το εφαρμόσει. Είδαμε την μπάλα με κάθε ευκαιρία να πηγαίνει κάτω από το καλάθι αλλά και παίκτες όπως είναι ο Μπελ  και ο Μακγκί σε αρκετές φάσεις να αξιοποιούνται σωστά από τους συμπαίκτες τους. Μεγάλη πληγή οι βολές και από ότι φαίνεται αγιάτρευτη…

Κατώτερη του αναμενομένου παρουσιάστηκε η Νίζνι, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εξαιρετική μας άμυνα κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Αυτό το +2 μπορεί να μας χρίζει φαβορί για την πρόκριση αλλά σε καμία περίπτωση δεν μας εξασφαλίζει κάτι. Η σημερινή εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου θα πρέπει να γίνει οδηγός για τη ρεβάνς αλλά και για την ακόμη πιο δύσκολη συνέχεια!

Σε μια πολύ πιο δύσκολη αποστολή από αυτήν που εκτέλεσε με απόλυτη επιτυχία λίγες ημέρες νωρίτερα, ο ΑΡΗΣ μας καλείται να ξεπεράσει το εμπόδιο της Ρώσικης Νίζνι ώστε να συνεχίσει την πορεία του προς τους ομίλους του basketball champions league. Οι Ρώσοι σαφώς πιο δυνατοί από τους ανύπαρκτους Γεωργιανούς αλλά όπως φάνηκε στα παιχνίδια με την Πόρτο δεν είναι η ομάδα φόβητρο και θα πρέπει από σήμερα να βάλουμε τις βάσεις για την πρόκριση.

Παρά την χαμηλή δυναμικότητα του τελευταίου αντιπάλου μας όλοι είδαμε την ομάδα να αποδίδει σαφώς καλύτερα πάνω στο παρκέ. Ο κόουτς αναφέρθηκε σε αυτή τη βελτίωση και τόνισε όμως ότι η ομάδα χρειάζεται ακόμη χρόνο για να φθάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Συνήθως όταν μια ομάδα είναι ανέτοιμη, η άμυνα αποτελεί την "σταθερά" στο παιχνίδι και ύστερα ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα. Αυτό ακριβώς θα προσπαθήσουν να κάνουν πρώτα από όλα οι παίκτες του Β.Αγγέλου ώστε να μην επιτρέψουν στους αντιπάλους τους να βρουν ρυθμό στην επίθεση και να φέρουν το παιχνίδι ακριβώς εκεί που τους βολεύει. Άλλωστε η Νίζνι αν ξεχωρίζει για κάτι είναι για την ικανότητα στο σκοράρισμα που έχουν 2-3 παίκτες της, γύρω από τους οποίους στήνεται όλο το παιχνίδι της. Αν μπορέσει ο ΑΡΗΣ να τους μπλοκάρει επιθετικά ακόμη και αν δεν έχουμε το μακρινό σουτ όπως το είχαμε το περασμένο Σάββατο θα βρεθεί ο δρόμος προς το αντίπαλο καλάθι.

Αν και πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι το σημερινό, ουσιαστικά πρόκειται για το πρώτο crash test της χρονιάς για τον ΑΡΗ μας. Απέναντι σε μια σοβαρή ομάδα θα πρέπει να δείξουμε και εμείς όλα αυτά τα στοιχεία βάσει των οποίων χτίστηκε ο φετινός ΑΡΗΣ. Όπως και να εξελιχθεί πάντως το παιχνίδι θα πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε ένα σκορ που να αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς(αν όχι σκορ πρόκρισης)  για την επανάληψη στο Παλέ. Εκεί που πέρα από το κουραστικό ταξίδι, οι Ρώσοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν και τον κόσμο της ομάδος. Διπλό μες στη Ρωσία ΑΡΗ ολέ ολέ!

Βελτιωμένος παρουσιάστηκε ο ΑΡΗΣ σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι φθάνοντας σε ακόμη μια εύκολη νίκη με το εντυπωσιακό +38!  Η Ντιναμό και σήμερα ήταν τραγική ωστόσο οι παίκτες του Β.Αγγέλου αξιοποίησαν την ευκαιρία και έκαναν μια δυνατή προπόνηση δείχνοντας ακόμη καλύτερο πρόσωπο.

Παράσταση για έναν ρόλο ήταν και σήμερα το παιχνίδι με τον ΑΡΗ από πολύ νωρίς να παίρνει κεφάλι στο σκορ μεγαλώνοντας διαρκώς την διαφορά. Οι παίκτες μας φάνηκαν πιο απελευθερωμένοι σούταραν με καλά ποσοστά, απέφυγαν τα πολλά λάθη που έκαναν στην πρώτη αναμέτρηση και μετέτρεψαν τον αγώνα σε περίπατο. Μποχωρίδης, Μπελ, Χάρις και Τζόουνς έκαναν την διαφορά για την ομάδα μας χωρίς ωστόσο οι υπόλοιποι να υστερούν. Ο Κάιζερ φάνηκε βελτιωμένος ενώ και ο Γ.Αγγέλου ήταν και πάλι ουσιαστικός στο παιχνίδι του. Ο Β.Αγγέλου μοίρασε τον χρόνο στους παίκτες και δικαιολογημένα δήλωσε ικανοποιημένος τονίζοντας όμως παράλληλα τα περιθώρια βελτίωσης που υπάρχουν.

Άρεσε ο ΑΡΗΣ σήμερα αν και αγωνιζόταν σε έναν πολύ αδύναμο αντίπαλο. Πλέον το ενδιαφέρον στρέφεται στα παιχνίδια με την Νίζνι αλλά μετά τις 2 αυτές νίκες υπάρχει η αισιοδοξία ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε και αυτό το εμπόδιο. Μια αισιοδοξία που σιγά σιγά αρχίζει να περνάει και στον κόσμο που στη συνέχεια θα πρέπει να αγκαλιάσει περισσότερο την προσπάθεια που γίνεται φέτος.