Έσπασε το αρνητικό σερί και ανάσανε  ο ΑΡΗΣ μας στη Λιθουανία όπου επικράτησε της Λιετκαμπέλις με 74-92. Ο Τολιόπουλος θυμήθηκε τις περσινές επιδόσεις του στο Eurocup και φρόντισε να τις ξεπεράσει πετυχαίνοντας ατομικό ρεκόρ πόντων(26) και εύστοχων τρίποντων(6/8)! Ολοκληρωτική εμφάνιση και από τον Μποχωρίδη που έκανε σχεδόν τα πάντα μέσα στο γήπεδο, μαζεύοντας ριμπάουντ, μοιράζοντας ασίστ, κλέβοντας μπάλες και σκοράροντας! Ικανοποίηση για τη νίκη και την εμφάνιση ως ένα βαθμό… μιας και οι παραφωνίες δεν έλειψαν.

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ

Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση παύει να είναι σύμπτωση και προφανώς το καλό ξεκίνημα του ΑΡΗ σχεδόν σε όλα τα επίσημα παιχνίδια παύει να μας προκαλεί έκπληξη. Ο Μπάνκς τροφοδοτήθηκε, πέτυχε πόντους κοντά στο καλάθι, ο Μαντζούκας μπήκε δυνατά και ο Τολιόπουλος με το που πέρασε στο παιχνίδι έκανε ξεκάθαρο ότι σήμερα θα είναι η βραδιά του. Ο ΑΡΗΣ πήρε κεφάλι στο σκορ και έδειχνε ικανός να το διατηρεί.

ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

Μπορεί να υπήρχαν κάποια νεκρά διαστήματα σε άμυνα και ριμπάουντ όπου σε συνδυασμό με τους τραγελαφικούς διαιτητές έδιναν την ευκαιρία στους Λιθουανούς να μένουν κοντά στο σκορ αλλά σε κανένα σημείο της αναμέτρησης δεν έδειχνε ο ΑΡΗΣ να φοβάται. Με τον Τολιόπουλο να σκοράρει ακατάπαυστα, τον Μποχωρίδη να βρίσκεται παντού στην άμυνα και στην επίθεση αλλά  τον Χατζηδάκη να ανταποκρίνεται ιδανικά στο κομμάτι του σέντερ όπου πονούσαμε όλα έγιναν εύκολα. Η διαφορά έφθασε στο +22 τη στιγμή που η Λιετκαμπέλις με 0% στο τρίποντο δεν έδειχνε ικανή να απειλήσει και τα σφυρίγματα των διαιτητών απλά προκαλούσαν γέλιο. Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το παιχνίδι με τον ΑΡΗ να κατακτά την πρώτη του νίκη.

ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ

Σπουδαία η σημερινή εμφάνιση του Τολιόπουλου, επανήλθε για τα καλά στις περσινές του ρυθμίσεις. Και όταν ο Τολιόπουλος είναι on fire συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους. Όπως ακριβώς συνέβη με τον Μποχωρίδη που με 13 πόντους, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 3 κλεψίματα διεκδίκησε με σθένος τον τίτλο του MVP. Πολύ καλός και ο Χατζηδάκης που με 12 πόντους έχοντας απόλυτη ευστοχία αλλά και τις κινήσεις του μέσα στο γήπεδο κάλυψε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα κοντά στο καλάθι.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΡΑΒΑΝΕ…

Ο ελληνικός κορμός έχει αναβαθμιστεί φέτος και σήμερα ήρθε η πρώτη επιβεβαίωση. Ακόμη και οι Μαντζούκας και Γκιουζέλης είναι σχεδόν βέβαιο ότι στην πορεία θα ανταποκριθούν στους ρόλους για τους οποίους αποκτήθηκαν. Από την άλλη όταν έχεις 6-7 Αμερικάνους και άλλους 2 στην αναμονή λόγω τραυματισμών περιμένεις να δεις περισσότερα πράγματα και όχι να χρειάζεσαι μια διαστημική εμφάνιση του Τολιόπουλου και του Μποχωρίδη για να κερδίσεις μια ομάδα σαν την Λιετκαμπέλις. Ο Ντε Τζούλιους ήταν πολύ καλός όπως και ο Γούντμπερι που ήταν θετικός. Ο Άλκινς μόλις ήρθε και φαίνεται ότι με το που προσαρμοστεί θα δώσει λύσεις αλλά η τριάδα Νόλεϊ, Μπάνκς και Ρόμπερτς συνεχίζει να προβληματίζει έντονα.  Ο Μπάνκς προσπάθησε αλλά μάλλον η αδράνεια του σε κάποιες άμυνες και ριμπάουντ ή τα άχαρα σκριν του στην επίθεση εκνεύρισαν τον Καστρίτη που τον πέταξε επιδεικτικά στον πάγκο. Ο Ρόμπερτς έκανε ότι μπορούσε να για να βοηθήσει τους Λιθουανούς να ανακάμψουν όπως και ο Νόλεϊ που πρόσθεσε άλλη μια τραγική παρουσία με 16’ γεμάτα λάθη, κακή άμυνα και κακές αποφάσεις. Και αν για τον Νόλεϊ στην θέση 3 υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις να καλύψουν την ανυπαρξία του  για τους Μπάνκς και Ρόμπερτς δεν ισχύει το ίδιο. Ιδιαίτερα από την στιγμή που ο Λαζέφσκι είναι σε φάση αποθεραπείας και ο Γκιουζέλης εντελώς εκτός ρυθμού το πρόβλημα στους ψηλούς είναι τεράστιο. Θα είναι μεγάλο λάθος ο κόουτς να επαναπαυτεί στην καλή παρουσία του Χατζηδάκη και να δώσει χρόνο στους ψηλούς. Είναι καίρια η θέση του σέντερ για να πάμε για 2^η σερί χρονιά με αλχημείες.

Η «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ

Η γεμάτη εμφάνιση του Μποχωρίδη και τα ατομικά ρεκόρ του εκστασιασμένου Τολιόπουλου που βομβάρδισε το καλάθι των Λιθουανών ήταν αρκετά για να σπάσει το αρνητικό σερί και ο ΑΡΗΣ μας να πανηγυρίσει την πρώτη του νίκη! Έπρεπε να αντιδράσει η ομάδα σε αυτό το κακό ξεκίνημα και κόντρα στην αδύναμη Λιετκαμπέλις άρπαξε την ευκαιρία και το έκανε παίζοντας κατά διαστήματα και καλό μπάσκετ. Καλό όμως θα είναι αυτή η νίκη να μην μας παρασύρει και κρύψουμε τις τρανταχτές αδυναμίες μας κάτω από το χαλάκι. Υπάρχουν σημαντικά λάθη που πρέπει να διορθωθούν ώστε αυτή η αγωνιστική σεζόν να αποκτήσει νόημα. 

ΥΓ. Το μπάσκετ περνάει κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο και οι διαιτητές δυστυχώς είναι μεγάλο κομμάτι αυτού του προβλήματος. Το χειρότερο από όλα είναι ότι με κάθε ευκαιρία μας το υπενθυμίζουν. Ακόμη και σε παιχνίδι όπου η διαφορά είναι στο +20 και η νίκη έχει «κλειδώσει».

ΥΓ2. Μπάσκετ είχε σήμερα, «γκολ» από τον ΛΟΡΕΝ ΜΟΡΟΝ απολαύσαμε!

Με 2 όμορφα γκολ στο πρώτο ημίχρονο  ο Λορέν Μορόν σφράγισε την ανωτερότητα του ΑΡΗ μας και μαζί άλλους 3 βαθμούς! Οι «παιδικές ασθένειες» κόντρα στην Λαμία δεν έκαναν την εμφάνιση τους αυτήν την φορά και ο ΑΡΗΣ παίζοντας με απόλυτη συγκέντρωση από το πρώτο σφύριγμα έκανε το αυτονόητο. Ενθουσιασμός για την εμφάνιση, τους 3 βαθμούς αλλά και την προοπτική που φαίνεται να έχει η φετινή ομάδα με την ποιότητα που διαθέτει.

ΗΘΕΛΕ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΓΚΟΛ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΗΚΕ

180΄΄ περίπου έπρεπε να περάσουν, ένα πολύ ωραίο χτύπημα φάουλ από τον Μόντσου και μια υπέροχη γυριστή κεφαλιά του Μορόν για να πάρουμε κεφάλι στο σκορ και να διώξουμε το άγχος. Ο ΑΡΗΣ πατούσε καλά από το ξεκίνημα και το επιβεβαίωσε με την πρώτη ευκαιρία!

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΣ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟ 2^Ο ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΜΟΡΟΝ

Το γρήγορο γκολ έδωσε περισσότερη αυτοπεποίθηση στην ομάδα για να πετύχει ακόμη πιο εύκολα αυτό που εξαρχής είχε στο μυαλό της. Είχε την μπάλα διαρκώς στην κατοχή της, όποτε την έχανε την ανακτούσε με συνοπτικές διαδικασίες και έψαχνε με υπομονή το 2^ο γκολ. Η Λαμία είχε καταστεί ακίνδυνη και έδειχνε περισσότερο να έχει στο μυαλό της να μην φάει 2^ο γκολ παρά να ισοφαρίσει. Η καλή κυκλοφορία της μπάλας στο χώρο του κέντρου καρποφόρησε στο 42΄με τον Σιφουέντες σε μια αντεπίθεση έδωσε στον Μορόν έξω από την περιοχή και ο Ισπανός με ένα ευθύβολο συρτό σουτ έγραψε το 2-0.  Στο Β ημίχρονο μπορεί η ομάδα να μην σκόραρε και να ήταν ελαφρώς πιο φλύαρη αλλά διαχειρίστηκε με μεγάλη ευκολία το παιχνίδι ενώ είχε και κάποιες καλές στιγμές.

ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ

 4^η συνεχόμενη νίκη, με τους 3 βαθμούς να είναι η ουσία αλλά η εμφάνιση να είναι αυτή που μας φτιάχνει. Σήμερα ο ΑΡΗΣ έδειξε ότι έχει αποκτήσει σταθερές στο παιχνίδι του . Έβαλε από τα αποδυτήρια το γκολ που ήθελε, κράτησε την μπάλα, πίεσε σωστά, έψαξε και βρήκε το δεύτερο γκολ χωρίς να κουραστεί και χωρίς να αγχωθεί ούτε για μια στιγμή.  Το κέντρο με την 3αδα Σιφουέντες-Μόντσου-Γκαρθία ώρες ώρες την έκρυβε την μπάλα, ο Μορόν έδειξε για τα καλά ότι έχει επανέλθει στις περσινές εκπληκτικές του ρυθμίσεις και σκοράρει με κάθε τρόπο και ο Νταρίντα δείχνει άνετος στο ρόλο του ως αλλαγή παρασέρνοντας και τους υπόλοιπους.  Ο Μάντζιος έχει βρει το σχήμα, έχει βρει τις αλλαγές και χωρίς κάποια πίεση σταδιακά προσπαθεί να μπολιάσει και άλλους παίκτες όπως τον Χουάνκαρ αλλά και τον Κουάισον που πήρε τα πρώτα λεπτά συμμετοχής του.  Πλέον η σκέψη του κόουτς(αλλά και όλων μας) είναι στο που μπορεί να φθάσει αυτή η ομάδα εφόσον είναι υγιής και της επιτρέψουν να παίξει το ποδόσφαιρο που μπορεί.

ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΚΥΛΟΥΝ ΑΡΜΟΝΙΚΑ

Σε απόλυτη αρμονία δείχνει να κινείται η ομάδα που από παιχνίδι σε παιχνίδι να σε πείθει ολοένα και περισσότερο ότι δεν παρακολουθούμε κάποιο πυροτέχνημα αλλά μια πραγματικά καλή ομάδα, με ποιοτικούς παίκτες που ακόμη είναι στην αρχή και έχουν να δώσουν πολλά περισσότερα. Αυτή την αίσθηση άφησε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα που με τα 2 γκολ του Μορόν, την εξαιρετική πίεση που εγκλώβισε τον αντίπαλο και την καλή κυκλοφορία της μπάλας έκανε το «επικίνδυνο» παιχνίδι με την Λαμιά μια τυπική διαδικασία. 2 εβδομάδες ηρεμίας αλλά και δουλειάς για να αρχίσουμε να βλέπουμε ακόμη πιο σπουδαία πράγματα από τον Άκη Μάντζιο και τους παίκτες του. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Δεν μπόρεσε ο ΑΡΗΣ να κάνει την έκπληξη(γιατί έκπληξη θα ήταν!) και η ΑΕΚ χάρη στο πιο ποιοτικό ρόστερ της πήρε τη νίκη χωρίς να αγχωθεί ιδιαίτερα. Παιχνίδια που τα κερδίζει ο κόσμος ήταν το σημερινό αλλά ο ΑΡΗΣ ήταν τόσο κακός που ούτε και η ώθηση της κερκίδας μπόρεσε να τον βοηθήσει. Αίμα και ιδρώτας για να βάλουμε την μπάλα στο καλάθι, τρικυμία στην άμυνα με παίκτες να βολοδέρνουν πέρα δώθε χωρίς νόημα. Στον ίδιο ρυθμό και ο κόουτς που μάλλον έβλεπε διαφορετικό παιχνίδι από ότι βλέπαμε όλοι οι υπόλοιποι.

ΤΟ ΚΑΛΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΟΜΟ ΣΤΟΠ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Το συνηθίζει ο φετινός ΑΡΗΣ να μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια και αυτό έκανε και σήμερα. Ντε Τζούλιους, Γούντμπερι και Μαντζούκας τράβηξαν την ομάδα στα πρώτα λεπτά και ο ΑΡΗΣ από το πρώτο δεκάλεπτο προσπάθησε να χτίσει προβάδισμα φθάνοντας στο +7. Και όπως σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια που ξεκινάει δυνατά η ομάδα και σε αυτό ξαφνικά η ομάδα τράβηξε χειρόφρενο. Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε και ο ΑΡΗΣ έριχνε σταδιακά την απόδοση του. Ότι καλό έχτιζε με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς το γκρέμιζε. Στην άμυνα, στην επίθεση σε όλα. Όσο κυλούσε ο χρόνος η ΑΕΚ έβρισκε ολοένα και περισσότερες λύσεις. Αδιαφορώντας που το βαρύ πυροβολικό της ο Χέιλ αν και αγωνίσθηκε για 30’ χάρη στην απίστευτη άμυνα του Γούντμπερι έμεινε στους 5 πόντους με 1 στα 9 σουτ. Έβαζε ολοένα και περισσότερα στοιχεία στο παιχνίδι ακόμη και από παίκτες που δεν φαινόντουσαν ικανοί να σου κάνουν ζημιά όπως οι 2 σέντερ της.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΓΚΟΣ

Πραγματικά από ένα σημείο και μετά ο ΑΡΗΣ έδειχνε να πηγαίνει στον αυτόματο πιλότο αποδεχόμενος ότι δεν μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τρόπο που έβλεπε το παιχνίδι ο Καστρίτης. Ο κόουτς αν και έβλεπε ότι η ΑΕΚ ανέβαινε και εμείς πέφταμε επέμεινε στις ίδιες και στις ίδιες επιλογές. Ακόμη και αν κάποιος παίκτης δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σου στο 2^ο δεκάλεπτο στο 1’ που τον έβαλες όταν βλέπεις ότι υπόλοιποι δεν τραβάνε του δίνεις ξανά την ευκαιρία μπας και… Όταν ο «κατεξοχήν σκόρερ» Νόλεϊ αγωνίζεται 28’ με 1/7 σουτ, ανύπαρκτη άμυνα(1^ο φάουλ στο 4^ο δεκάλεπτο!) και κάμποσα λάθη τότε μάλλον εκεί στον πάγκο δεν βλέπουν καθαρά. Πραγματικά ο τρόπος που μοιράστηκε ο χρόνος σήμερα στο β ημίχρονο όπου η ΑΕΚ φαινόταν ότι ήταν θέμα χρόνου να «κλειδώσει» τη νίκη, προκαλεί μπόλικα ερωτηματικά. Και από την στιγμή που ο ΑΡΗΣ επέμενε στο ίδιο μοτίβο η ΑΕΚ πήγε το παιχνίδι στην διψήφια διαφορά και χωρίς να ζοριστεί την διατήρησε μέχρι το τέλος.

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ

Το έχουμε ξαναζήσει το σενάριο της υπομονής. Έχει τύχει να πέσουμε έξω στις προβλέψεις μας και η ομάδα να μας διαψεύσει ευχάριστα. Αν όμως ξεκινάς κυνηγώντας την διάψευση τότε μάλλον υπάρχει πρόβλημα. Αυτό που είδαμε σήμερα ήταν άλλη μια απέλπιδα προσπάθεια να σπρώξουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι. Να πείσουμε ότι ο Νόλεϊ μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα απλά θέλει τον χρόνο του(για αυτό και του τον χαρίσαμε σήμερα), ο Ρόμπερτς είναι πολύτιμος για την ομάδα(έπαιξε καλά με την Τούρκ), ο Μπάνκς δεν «ταίριαζε» στο παιχνίδι, ούτε ο Χατζηδάκης «ταίριαζε», ο Μπόχω δεν ένιωθε καλά, ο Άλκινς ανέτοιμος, ο Μαντζούκας αγχωμένος από τον κόσμο, ο Γκιουζέλης πιεσμένος από το βάρος της φανέλας και ο Τολιόπουλος «σκασμένος»… Μια δικαιολογία και μια αιτιολογία για όλα! Αυτός ήταν ο ΑΡΗΣ σήμερα, αυτός είναι ο ΑΡΗΣ που χτίστηκε το καλοκαίρι. Ναι θα βελτιωθεί, γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να πάει χειρότερα. Ναι πιθανόν σε 3 μήνες να έχει γίνει και ανταγωνιστικός. Ε και; Αν δηλαδή αποκλειστείς στην Ευρώπη και στο πρωτάθλημα μείνεις πίσω, στα @@ θα τα δώσουμε όλα στα πλέιοφς; Κόουτς μάλλον η «διαδικασία» έχει και μερικές παραφωνίες. Ας μείνουν στην άκρη οι εγωισμοί και ας γίνουν οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν. Διαφορετικά η σχέση εμπιστοσύνης που έχτισε ο Καστρίτης  με τον κόσμο τα τελευταία χρόνια θα γκρεμιστεί σαν χάρτινος πύργος. Αυτό δείχνει η εικόνα του Παλέ στα πρώτα 2 επίσημα παιχνίδια.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΑΨΕΥΣΗ

Δυστυχώς… η ομάδα δεν μας διέψευσε απέναντι στην ΑΕΚ. Ανέδειξε για ακόμη μια φορά όλες τις αδυναμίες της και μοιραία γνώρισε εύκολα την ήττα με 59-70. Μπορεί οι Ντε Τζούλιους και Γούντμπερι να παρουσιάστηκαν αισθητά βελτιωμένοι, η συνολική όμως κακή εικόνα της ομάδας επισκίασε τα πάντα. Ομάδα χωρίς αρχή μέση και τέλος.  Μπερδεμένοι παίκτες, μπερδεμένος προπονητής, ξενερωμένος κόσμος…

ΥΓ. Το ζήσαμε το έργο κόουτς πέρσι με τον Κάρ που μέχρι και στο τελευταίο παιχνίδι του τον έβαλες 30’ ενώ ήταν ήδη παρελθόν. Δεν σου βγήκε… Ευχόμαστε ολόψυχα φέτος να βγει γιατί δεν αντέχεται άλλο.

Τις ηρωικές ανατροπές των τελευταίων ετών θυμήθηκε προσπερνώντας στο σκορ τους Τούρκους από το -17 στο τέλος όμως η διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες έκρινε και τον νικητή.  Η αδυναμία στα ριμπάουντ και η ασυνεννοησία στην επίθεση μας στοίχισε. Προσπάθησε η ομάδα, έβγαλε ένταση στην άμυνα αλλά της έλειπαν πάρα πολλά για να κερδίσει, ακόμη και αν ο αντίπαλος έκανε ένα τραγικό παιχνίδι. Απογοήτευση στον κόσμο κυρίως για την εικόνα που πονάει περισσότερο από την ήττα.

ΧΩΡΙΣ ΜΠΛΟΚ ΑΟΥΤ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ

Έχει αλλάξει το μπάσκετ άλλα κάποια στοιχεία στο τρόπο που αγωνίζεται μια ομάδα(ακόμη και παιδική) παραμένουν σταθερά. Ένα από αυτά είναι το μπλοκ άουτ, μια λέξη που μάλλον η πλειοψηφία των παικτών μας δεν την γνωρίζει. Αυτό φάνηκε από το ξεκίνημα του αγώνα μιας και οι αντίπαλοι μας έπαιρναν το ένα ριμπάουντ μετά από το άλλο. Οι δεύτερες ευκαιρίες γινόντουσαν εύκολοι πόντοι κάτω από το καλάθι μας ή με ελεύθερο τρίποντο που το πληρώναμε. Με αυτή την εικόνα το -17 ήταν αναπόφευκτο, ιδίως από την στιγμή που τα περισσότερα σουτ που πήραμε ήταν υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

ΕΒΓΑΛΕ ΕΝΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΑΣΤΟΧΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Με την διαφορά στο -17 στο μυαλό όλων βλέποντας την κυριαρχία της Τούρκ Τέλεκομ ήταν που θα φθάσει ο δείκτης της διαφοράς μιας και τίποτα δεν έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ μπορεί να αντιδράσει. Όταν όμως το -17 με την λήξη του ημιχρόνου μαζεύτηκε στο -10 τότε λες γιατί όχι; Πόσο χειρότερα μπορούσε να παίξει η ομάδα; Και μάλλον με αυτή την λογική οι παίκτες του Γ.Καστρίτη βγήκαν πιο συγκεντρωμένοι στις κινήσεις τους, έβγαλαν ένταση στην άμυνα, βρήκαν λύσεις στην επίθεση καταφέρνοντας όχι μόνο να ισοφαρίσει αλλά να προσπεράσει κιόλας στο σκορ στο ξεκίνημα του 4^ου δεκαλέπτου. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αστοχία των αντιπάλων μας που αν και σούταραν ανενόχλητοι έξω από τα 6.75 δεν έβρισκαν στόχο, αλλά και ο τραυματισμός του Χαραλαμπόπουλου που μέχρι να αποχωρήσει ήταν ο κορυφαίος παίκτης της αναμέτρησης.

ΑΣΥΝΕΝΝΟΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΗΤΤΑ

Ο ΑΡΗΣ το έφερε το παιχνίδι ακριβώς εκεί που ήθελε και το μόνο που χρειαζόταν ήταν 1-2 καλές επιθέσεις. Ένα μακρινό σουτ μετά από καλή κυκλοφορία της μπάλας; μια ασίστ κοντά στο καλάθι; μια σπουδαία ατομική ενέργεια; Όποιος και αν προσπάθησε, ότι και αν προσπάθησε πήγε στράφι. Ήταν φανερό ότι η ομάδα δεν ήξερε πως να επιτεθεί και απλά όποιος είχε την μπάλα στα χέρια με το που έληγε η επίθεση  έπαιρνε αναγκαστικά την προσπάθεια. Κάποια στιγμή ο Χάνλαν ή κάποιος από τους υπόλοιπους ικανούς σκόρερ θα έβρισκε το χέρι του και θα κλείδωνε τη νίκη όπως και έγινε.

ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΧΑΣΕ

Δεν έγινε κάτι το περίεργο σήμερα. Η ομάδα παρουσίασε για ακόμη μια φορά τις τρανταχτές αδυναμίες της σε άμυνα, ριμπάουντ και επίθεση και φυσιολογικά έχασε από έναν καλύτερο αντίπαλο ακόμη και αν ήταν σε κακή βραδιά όπως ήταν σήμερα η Τούρκ Τέλεκομ. Ο ΑΡΗΣ είχε τις ευκαιρίες του να πάρει το παιχνίδι και τις σπατάλησε. Το ότι έφθασε μια ανάσα από την νίκη με τόσα αγωνιστικά προβλήματα είναι επιτυχία. Έλα όμως που αυτές οι «επιτυχίες» δεν σε οδηγούν πουθενά. Αυτό μάλλον αδυνατεί να κατανοήσει ο Γ.Καστρίτης και συνεχίζει να επιμένει στην «διαδικασία».  Μια «διαδικασία» που αντί να έχει στο επίκεντρο την συνοχή στην άμυνα και το μοίρασμα των ρόλων στην επίθεση όπου Τζούλιους και Γούντμπερι αδυνατούν να συνυπάρξουν με τον Τολιόπουλο. Έχει στο επίκεντρο να πείσει τον Νόλεϊ ότι δεν παίζει σε κάποιο γηπεδάκι της παραλίας, να μάθει στον Ρόμπερτς(που σήμερα ήταν θετικός) πως πρέπει να κινείται μέσα στο γήπεδο και να εξηγήσει στον Μπάνκς ότι συνήθως το hand check στην Ευρώπη σφυρίζεται φάουλ και άλλα τέτοια. Εκτός και αν μετά τον Μποχωρίδη επιρρίψουμε ευθύνες που δεν κερδίζει η ομάδα και στον Μαντζούκα, στον Γκιουζέλη αλλά ακόμη και στον Τολιόπουλο που δεν έβαλε τα κρίσιμα σουτ. Ο ρόλος των ξένων παικτών στις ομάδες εξαρχής ήταν(και παραμένει) να τις ανεβάζουν επίπεδο. Στον ΑΡΗ συνειδητά αδιαφορούμε και κάνουμε τα δίκα μας.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΡΗΣ ΠΟΥ «ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ»  ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

21 ολόκληρα επιθετικά ριμπάουντ μάζεψε η Τούρκ Τέλεκομ κάτι που μεταφράζεται σε 21 δεύτερες ευκαιρίες για να σκοράρει. Με αυτό το δεδομένο η ανατροπή του -17 και η ήττα στις λεπτομέρειες αποτελεί άθλο. Σε μια εποχή που όλες οι ομάδες ψάχνονται να βρουν την χημεία τους και αγωνιστικό ρυθμό, ο ΑΡΗΣ σπαταλάει το χρόνο του για να μάθει τα βασικά του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ακόμη και σε παίκτες υπό δοκιμή που παραμένουν στο ρόστερ μέχρι να φύγουν. Δεν είναι κακή η ομάδα και παιχνίδι με παιχνίδι δείχνει βελτίωση τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Το γιατί όμως ο ΑΡΗΣ αποδέχεται να σπαταλήσει πιθανόν και έναν ολόκληρο γύρο μέχρι να στρώσει μάλλον είναι και η αιτία που βλέπουμε αυτό το νωθρό ξεκίνημα πάνω στο παρκέ.

ΥΓ.  Αφού διαβάσαμε τα βιογραφικά των ξένων παικτών που υπέγραψαν συμβόλαιο με την ομάδα μας, διαβάσαμε και το βιογραφικό του Άλεν Όμιτς που παρουσιάζεται ως υποψήφιος για να δώσει λύση κοντά στο καλάθι.  Υπάρχουν και τέτοιοι παίκτες που μπορούν και θέλουν να έρθουν στον ΑΡΗ μας;   Και έχει και η διοίκηση το μπάτζετ να τον φέρει; Βρε τι μας λες αρχές Οκτώβρη;

Με ένα ασύλληπτο γκολ από τον Μανού Γκαρθία ο ΑΡΗΣ μας εξαργύρωσε την ανωτερότητα του Β ημίχρονο,  βάφοντας κίτρινο το ντέρμπι της πόλης και προσθέτοντας 3 πολύτιμους βαθμούς στην συγκομιδή του. Είχε τις ευκαιρίες η ομάδα να ανοίξει το σκορ νωρίτερα αλλά και να κλειδώσει τη νίκη με ένα 2^ο γκολ, είχε όμως και την βοήθεια της τύχης εκεί που την χρειάστηκε. Σπουδαία νίκη που φτιάχνει για τα καλά ομάδα και κόσμο ενόψει της συνέχειας!

ΣΩΣΤΑ ΣΤΗΜΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΠΡΟΣΕΚΤΟΣ

Με μια 11αδα που πέρα από την αναγκαστική αλλαγή του Μάγιο με τον Μοντόγια δεν έκρυβε κάποια έκπληξη. Ο ΑΡΗΣ μπήκε με τις γραμμές του κοντά πιέζοντας σχετικά ψηλά μην δείχνοντας διάθεση να κλειστεί και να δώσει την ευκαιρία στον αντίπαλο του να κάνει το παιχνίδι. Όσο ιδανικά και αν έμοιαζε να αποδίδει η συγκεκριμένη τακτική τα ατομικά λάθη και οι χαμένες μπάλες στο κέντρο έδιναν την ευκαιρία στον αντίπαλο μας να απειλήσει στο τρανζίσιον μιας και με στημένη άμυνα αδυνατούσε να βγάλει οργανωμένες επιθέσεις. Στις φάσεις του ποακ ο Κουέστα και η τύχη ήταν αυτά που κράτησαν ανέπαφη την εστία μας.  Οι εμπνεύσεις του Μορόν και οι προσπάθειες του Ντιαντί δεν ευδοκίμησαν και το 0-0 διατηρήθηκε μέχρι και το ημίχρονο.

ΚΑΘΑΡΙΣΕ Ο ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ ΟΠΩΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ

Φέτος θα είναι η χρονιά του Μανού Γκαρθία και ο Ισπανός φροντίζει να το επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία. Η μόνιμη ανακατωσούρα που έκανε στην αμυντική συνοχή του ποακ δεν ήταν αρκετή… η πάσα διαβήτης στον επερχόμενο Ντιαντί δεν έγινε γκολ(ούτε πέναλτι όπως φάνηκε στο replay). Οπότε ο Μανού έπρεπε να το πάρει πάνω του και ένα απλά πλάγιο στην δεξιά πλευρά του συμπολίτη να το μετατρέψει σε ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς. Πήρε την μπάλα, χόρεψε την άμυνα και εκεί που όλοι περίμεναν να κάνει την πάσα με σπάνιο σουτ βολίδα στην κλειστή γωνία του Κοτάρσκι άφησε άπαντες άναυδους στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα. Αυτό το γκολ ήταν αρκετό για να λυγίσει ο συμπολίτης που όσο περνούσε ο χρόνος γινόταν ολοένα και πιο ακίνδυνος με εξαίρεση τα στημένα.

ΕΒΓΑΛΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Το ξαναείπε ο Άκης Μάντζιος με τη λήξη του αγώνα και δεν έχει άδικο που το τονίζει. Ο ΑΡΗΣ φέτος έχει ποιότητα και παίκτες με προσωπικότητα. Σήμερα οι παίκτες μας ακόμη και όταν ο ποακ είχε τα καλά του διαστήματα δεν έδειξαν να χάνουν την αυτοσυγκέντρωση τους. Ούτε πανικοβλήθηκαν, ούτε οπισθοχώρησαν. Αντιθέτως με περίσσια αυτοπεποίθηση(υπερβολική σε κάποιες φάσεις) κρατούσαν, κυκλοφορούσαν μπάλα και έψαχναν μέσα από μια ορθολογική ανάπτυξη το γκολ. Μάλιστα πέρα από αυτή τη σταθερή συμπεριφορά είχε και τον απρόβλεπτο παράγοντα στο παιχνίδι του που δεν είχε ο αντίπαλος. Γκαρθία και Ντιαντί προσπάθησαν να κάνουν την διαφορά όλο το διάστημα που αγωνίστηκαν με τον Ισπανό να το πετυχαίνει με εντυπωσιακό τρόπο. Ακόμη και οι Σίστο και Φρίντεκ μπήκαν κάποιοι στιγμή σε αυτή την εξίσωση και αυτό έχει την δική του ξεχωριστή σημασία. Η ομάδα έχει ποιότητα, έχει βάθος στο ρόστερ, έχει έναν Κουάσιον στην αναμονή ικανό να αλλάξει προς τα πάνω τις ισορροπίες και εφόσον είναι όλοι υγιείς μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Και αυτό είναι κάτι που το επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία …όταν και οι «συνθήκες» του επιτρέπουν.

ΜΕ 50-50 ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ

Φταίει ο άνεμος; Φταίει το 50-50; Φταίει η τύχη; Όχι… φταίει ο δαίμονας Μανού Γκαρθία!  Ξανά και ξανά το βλέπουν σε επανάληψη εκεί στην Αγία Βαρβάρα μπας και καταλάβουν πως ο μάγος Μανού έστειλε την μπάλα στα δίχτυα!  2 στα 2 απέναντι στην νέα τάξη πραγμάτων των αδελφών σωματείων με 2 διαιτησίες άλλου επιπέδου σε σχέση με τα υπόλοιπα παιχνίδια μας. Έτσι το πάνε το έργο από την αρχή της σεζόν, έτσι όπως σήμερα πρέπει να τους πάμε και εμείς μέχρι το τέλος της χρονιάς! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙAΝΑΡΑ! ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΕΣ!

ΥΓ. Αυτές είναι οι ομαδάρες των big-πορδ. Βλέπουν 50-50 και τρέμουν… για αυτό και φροντίζουν στα υπόλοιπα παιχνίδια εκτός ντέρμπι να σου κόψουν την φόρα και να πάρουν αυτοί την απαιτούμενη ώθηση διαμορφώνοντας μια βαθμολογία σκέτη πλαστογραφία.

Με 2 ήττες ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του στο super cup ο ΑΡΗΣ μας, εκεί όπου ούτε στον μικρό τελικό κατάφερε να γευτεί την χαρά της νίκης με αντίπαλο το Περιστέρι. Προβληματική εμφάνιση για την ομάδα μας στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, με τον Τολιόπουλο να παλεύει μόνος του για τη νίκη σχεδόν σε όλο το Β ημίχρονο. Έκλεψε την παράσταση το Περιστέρι μοιράζοντας τον χρόνο σε νεαρούς Έλληνες ταλαντούχους αθλητές και όχι σε κάποιο λαχείο από κολέγιο των ΗΠΑ.

ΜΠΗΚΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Αρκετά συγκεντρωμένοι παρουσιάστηκαν οι παίκτες μας στο παιχνίδι. Καλή άμυνα, έλεγχος των ριμπάουντ και ευστοχία έξω από τα 6.75. Το +12 υπέρ μας επιβεβαίωνε την καλή μας παρουσία με το ζητούμενο να είναι η διάρκεια μέσα από το ροτέισον του Γ.Καστρίτη μιας και η πρόθεση να μοιραστεί ο χρόνος σε όλους.

ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΤΟΥ

Όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια έτσι και στο σημερινό ξαφνικά τα μακρινά σουτ σταμάτησαν να βρίσκουν τον στόχο τους. Νόλεϊ, Μαντζούκας, Μποχωρίδης, Γούντμπερι έχαναν το ένα σουτ μετά το άλλο. Κάτι που κλόνισε σε μεγάλο βαθμό την αυτοπεποίθηση της ομάδας σε όλα τα επίπεδα. Διστακτικότητα στην επίθεση, κακή αμυντική λειτουργία και φανερή έλλειψη ενέργειας κόντρα στους πιτσιρικάδες του Περιστερίου. Το Περιστέρι κάλυψε την διαφορά, πήρε κεφάλι στο σκορ και ο ΑΡΗΣ μπήκε στην γνώριμη διαδικασία ανατροπής του εις βάρους του σκορ.

Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Αν και ο Ντε Τζούλιους έδωσε κάποιες λύσεις, ο Τολιόπουλος έδειχνε ο μοναδικός παίκτης να ανατρέψει την εις βάρος μας κατάσταση θυμίζοντας κάτι από την περσινή σεζόν. Ο Μποχωρίδης επανήλθε στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις, ο Μαντζούκας τα «έσπασε», ο Γούντμπερι δεν ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο ενώ ο Νόλεϊ με τον τρόπο που αγωνιζόταν σε άμυνα και επίθεση σε έκανε να απορείς πως κατάφερε να πείσει αυτούς που έπεισε για να έρθει σε μια ομάδα σαν τον ΑΡΗ. Στην άμυνα χωρίς τον Μπάνκς μέσα ελέω ροτέισον και τους Γκιουζέλη και Ρόμπερτς ανήμπορους να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του αγώνα και να κοντράρουν τα πιτσιρίκια του Περιστερίου δεν υπήρχε ιδιαίτερος βαθμός δυσκολίας και η ήττα ήρθε φυσιολογικά βάσει της εικόνας των 2 ομάδων.

ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ Χ

2 βήματα εμπρός και άλλα 2 βήματα πίσω ήταν η συνολική εικόνα του ΑΡΗ σε αυτό το super cup των 4 ομάδων. Σε σχέση με τα φιλικά και τον αγώνα με την Βενέτσια η ομάδα έδειξε περισσότερη ομοιογένεια. Σε αυτό συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό ο Μπάνκς που άρχισε να θυμίζει φυσιολογικό σέντερ ικανό να κάνει τα βασικά. Είδαμε τον Τολιόπουλο να ανεβάζει στροφές, είδαμε τους Ντε Τζούλιους, Μποχωρίδη, Μαντζούκα και Χατζηδάκη να προσφέρουν κάποιες λύσεις. Και αυτά είναι τα θετικά. Στον αντίποδα όμως βασικά γρανάζια όπως ο Νόλεϊ, ο Ρόμπερτς και ως ένα βαθμό και ο Γούντμπερι δείχνουν να παραμένουν στα χαμένα. Και αν για τον Γούντμπερι που μπορεί επιθετικά να μην τα πηγαίνει καλά υπάρχει το ελαφρυντικό της προσφοράς του στα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού για τους άλλους 2 ξένους παίκτες η κατάσταση μοιάζει αποκαρδιωτική. Όταν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις απέναντι στους Αβδάλα, Ζούγγρη και Σταυρακόπουλο πως να ανταποκριθείς απέναντι σε πιο ικανούς αντιπάλους. Αν σε αυτούς τους 2 προσθέσουμε και το φάντασμα του Γκιουζέλη τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει την γύμνια του ΑΡΗ όταν δεν μπαίνουν τα μακρινά σουτ. Εκτός και αν σε μια εποχή όπου οι ομάδες μπορούν να έχουν 6-7 ξένους παίκτες ο ΑΡΗΣ στήθηκε για να έχει τον Τολιόπουλο και τους υπόλοιπους  Έλληνες πρωταγωνιστές και τους ξένους να γεμίζουν το ρόστερ.  Δεν είδαμε Χότζ και Λαζέφσκι και αυτό είναι το παρήγορο για τη συνέχεια.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ 2 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΔΡΟΜΟΣ

Παιχνίδι προετοιμασίας ήταν και το σημερινό και κόντρα σε μια ισοδύναμη ομάδα όπως το Περιστέρι τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν έχουν σαφώς μεγαλύτερη αξία σε σχέση με το χθεσινό απέναντι στον Παναθηναϊκό. Συμπεράσματα για έναν ΑΡΗ που δεν μπόρεσε να κερδίσει το Περιστέρι που αγωνίσθηκε με 3 ξένους και πρωταγωνιστές 4 πιτσιρικάδες. Παραμένει «ήρεμο» το τεχνικό τιμ και η διοίκηση σχετικά με την πορεία της ομάδας, τα 2 παιχνίδια όμως με Τούρκ Τέλεκομ και ΑΕΚ θα δείξουν αν θα ηρεμήσουμε και εμείς.

ΥΓ. Βλέποντας την ομάδα του Περιστερίου και την καλή εμφάνιση των πιτσιρικάδων του αναρωτιέμαι αν τελικά είναι θέμα μπάτζετ ή τρόπου διαχείρισης του όπου μπάτζετ;

Ότι καλύτερο μπορούσε έκανε ο ΑΡΗΣ απέναντι στον πρωταθλητή Ευρώπης για το super cup, γνωρίζοντας την ήττα με 81-68. Δεδομένη η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις 2 ομάδες, όπως δεδομένα και τα σφυρίγματα των διαιτητών. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως ο ΑΡΗΣ ίσως και να πραγματοποίησε την καλύτερη έως τώρα εμφάνιση. Υπήρχαν και πάλι οι τρανταχτές αδυναμίες αλλά αυτή η εικόνα ήταν σίγουρα βελτιωμένη σε σχέση με ότι έχουμε δει ως τώρα.

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

Ότι ακριβώς είδαμε στο πρώτο δεκάλεπτο απέναντι στην Βενέτσια είδαμε και σήμερα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο ΑΡΗΣ μπήκε ορεξάτος, βομβάρδισε έξω από τα 6.75 αλλά κάτω από το καλάθι είχε τεράστια προβλήματα. Η άμυνα και τα ριμπάουντ ήταν η πληγή από τα αποδυτήρια για τον ΑΡΗ μας.

ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΤΡΙΠΟΝΤΑ, ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ

Στο 2^ο δεκάλεπτο επί της ουσίας κρίθηκαν όλα. Από την μια τα μακρινά σουτ σταμάτησαν να βρίσκουν στόχο, από την άλλη Τσαρούχα και Καρπάνος μοίραζαν φάουλ στους παίκτες μας με κάθε ευκαιρία επιτρέποντας στον Παναθηναϊκό να επιδοθεί σε ένα ρεσιτάλ βολών. Η διαφορά ξέφυγε, οι αντίπαλοι μας βρήκαν ρυθμό και το παιχνίδι εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία. Τόσο τυπική διαδικασία που μέχρι και οι διαιτητές όταν η διαφορά πήγε στο +20 γύρισαν τον διακόπτη σφυριγμάτων βλέποντας πιο ορθολογικά το παιχνίδι.

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Απαλλαγμένος από το πρέπει της νίκης αλλά και της εμφάνισης λόγω του αντιπάλου ο ΑΡΗΣ έδειξε ένα πολύ πιο ώριμο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια που παρακολουθήσαμε. Μπορεί ο Νόλεϊ να σπατάλησε επιδεικτικά τον χρόνο που του δόθηκε οι υπόλοιποι όμως σε διάφορα κομμάτια του αγώνα έδειξαν κάποια θετικά στοιχεία. Ο Μποχωρίδης ούτε καν σε φιλικό παιχνίδι δεν είχε καταφέρει να παρουσιάσει ένα τόσο θετικό πρόσωπο αλλά σήμερα θύμισε τον παίκτη που μας έκανε υπερήφανους μέσα στο παρκέ με τα κατορθώματα του. Ο Μπάνκς με εξαίρεση τα πρώτα λεπτά του αγώνα ήταν ένας κανονικός σέντερ. Χωρίς παιχνίδι με την πλάτη στην επίθεση αλλά κατά τα άλλα κανονικός σέντερ. Και αυτό ήταν το σημαντικότερο κέρδος σήμερα. Μέχρι και ο Ρόμπερτς που στα προηγούμενα παιχνίδια έμοιαζε αόρατος σήμερα φώναξε παρών. Και ο Χατζηδάκης είχε θετική παρουσία. Ναι μεν η τριάδα Ντετζόυλιους – Γούντμπερι -  Νόλεϊ ήταν τραγική αλλά στην περιφέρεια όταν επιστρέψει και ο Χότζ θα έχει λύσεις η ομάδα, κάτω όμως από το καλάθι μέχρι σήμερα υπήρχε το απόλυτο χάος. 

ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

Ένα δεκάλεπτο άντεξε ο ΑΡΗΣ στο παιχνίδι… κάτι το αναμενόμενο κόντρα σε μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό(και την κουστωδία του). Αυτό όμως που είχε σήμερα την αξία του και πρέπει να κρατήσουμε ήταν η συνολική εικόνα που σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια(φιλικά και επίσημα) ήταν βελτιωμένη. Ιδιαίτερα κάτω από το καλάθι όπου το πρόβλημα έμοιαζε τεράστιο είδαμε τον Μπάνκς να προσφέρει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Στον μικρό τελικό της ταλαιπωρίας, οι παίκτες του Καστρίτη θα έχουν μια ακόμη ευκαιρία που θα πρέπει να εκμεταλλευτούν. Θέλει πολύ δουλειά ακόμη αλλά ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο δυσοίωνα όσο φαινόντουσαν μέχρι το σημερινό τζάμπολ.

ΥΓ. Σε φόρμα οι 3 διαιτητές. Επιβεβαίωσαν από το πρώτο επίσημο παιχνίδι ότι και την νέα αγωνιστική  χρονιά θα είναι οι πρωταγωνιστές…

ΥΓ2. Αν και κάτοχος διαρκείας, η ανάγνωση των τιμών για το Eurocup μου προκάλεσαν ένα σοκ. Σοβαρά τώρα 25€; 

Στραβά ξεκίνησε ο ΑΡΗΣ μας τις επίσημες υποχρεώσεις του για τη νέα αγωνιστική σεζόν, γνωρίζοντας βαριά ήττα στην Ιταλία από την Βενέτσια. Η εχθρική διαιτησία κυρίως στο Α ήμιχρονο έπαιξε το ρόλο της, η κακή εικόνα όμως της ομάδας μας και οι τρανταχτές της αδυναμίες κοντά στο καλάθι επισκίασαν τα πάντα. Το μόνο που δεν επισκιάστηκε ήταν η συγκλονιστική παρουσία του κόσμου του ΑΡΗ που  ούτε η εξέλιξη του αγώνα δεν τους πτόησε.

ΤΑ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΠΟΛ

Μπορεί η επιλογή των αρχικών 5 από τον Καστρίτη να μας αιφνιδίασε όχι όμως και τους αντιπάλους μας. Οι Ιταλοί εντόπισαν με ευκολία το μπάχαλο που υπήρχε στην άμυνα μας και με συνοπτικές διαδικασίες έστησαν ένα πάρτι κάτω από το καλάθι μας. Κανένα κορμί στη σωστή θέση, αργές αντιδράσεις σε λάθος χρόνους και πλήρη απουσία αμυντικής συνοχής. Κάτι στο οποίο βοήθησε και η υπερβολική μονόπλευρη ευαισθησία των διαιτητών που κάθε hand check των παικτών μας το σφύριζε φάουλ. Τους

ΤΡΙΠΟΝΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Αν είχε κάτι να αντιπαρατάξει ο ΑΡΗΣ μας στην απόλυτη κυριαρχία της Βενέτσια αυτό ήταν τα μακρινά σουτ. Νόλεϊ, Μαντζούκας και ο Τολιόπουλος στη συνέχεια με συνεχόμενα μακρινά σουτ κατάφεραν να μας κρατήσουν κοντά στο σκορ. Μάλιστα όταν πέρασαν στον πάγκο οι Ρόμπερτς, Μπάνκς, Νόλεϊ που είχαν τεράστιο πρόβλημα σε άμυνα και στα ριμπάουντ ο ΑΡΗΣ κατάφερε να δυναμώσει την άμυνα του, να μαζέψει ριμπάουντ και να φέρει το παιχνίδι στα ίσια λίγο πριν το ημίχρονο. Κάτι που έμοιαζε με μαγική εικόνα όντας τόσο κακοί στην άμυνα αλλά έχοντας και μια προκλητική διαιτησία απέναντι μας.

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟΥ

Κάποια στιγμή τα μακρινά σουτ θα σταματούσαν να μπαίνουν, η φθορά των πολλών φάουλ θα μας επηρέαζε και η κούραση θα έκανε την εμφάνιση της. Κάπως έτσι εξελίχθηκε το Β ημίχρονο με την Βενέτσια να έχει τον απόλυτο έλεγχο και την διαφορά να σκαρφαλώνει στο +20 υπέρ της. Από ένα σημείο και μετά η ομάδα μας έμοιαζε ανήμπορη να αντιδράσει και απλά περίμενε να ολοκληρωθεί το παιχνίδι.

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ

Η αδυναμία στα ριμπάουντ, η ανύπαρκτη άμυνα κάτω από το καλάθι,  η έλλειψη ρόλων στην περιφέρεια και το 12/23 στις βολές συνέθεσαν μια αποκαρδιωτική εικόνα. Μια εικόνα που σε μεγάλο βαθμό την είδαμε και στα φιλικά παιχνίδια αλλά εκεί… κρύβαμε τα χαρτιά μας για να μην τα δουν οι αντίπαλοι. Σήμερα που αποκαλύφθηκαν δεν άλλαξε και κάτι. Αν κάτι μπορεί να διασωθεί από το σημερινό ναυάγιο, ψάχνοντας με μανία κάτι το θετικό είναι 2-3 πραγματάκια που ίσως στο μέλλον να αποδειχθούν σημαντικά. Ο Μαντζούκας δείχνει έτοιμος να προσφέρει λύσεις στην επίθεση, ο Νόλεϊ πιθανόν στην καλή του ημέρα να κάνει κηδείες(αν δεν βγει με 5 φάουλ έτσι όπως παίζει άμυνα) και ο Μπάνκς ίσως όταν προσαρμοστεί να μπορεί να καλύψει σε καλύτερο βαθμό τη θέση 5. Κατά τα άλλα ο Τολιόπουλος όπως ήταν αναμενόμενο θα είναι το βαρόμετρο όλη της ομάδας, τουλάχιστον μέχρι να δούμε την ομάδα πλήρης. Μέχρι τότε θα ζούμε και θα πεθαίνουμε με τα μακρινά σουτ.

ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ

Αν τα φιλικά προετοιμασίας παίζουν(?) κάποιο ρόλο στην πορεία μιας ομάδας στο ξεκίνημα της χρονιάς τότε η σημερινή βαριά ήττα στην Ιταλία φαντάζει απόλυτα λογική.  Πολύ νωρίς για να κρίνουμε την ομάδα με αυτές τις απουσίες και την προβληματική προετοιμασία. Θέλει τον χρόνο της και το έδειξε σήμερα ξεδιπλώνοντας όλες τις αδυναμίες της και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Μέχρι τότε όμως τι γίνεται;

ΥΓ. Μην αναρωτιέσαι γιατί, είναι η «διαδικασία». Το είπε ο κόουτς!  

ΥΓ2. Η ομάδα μπορεί να μην τραβούσε, η αχάμπαρη κιτρινόμαυρη κερκίδα όμως συνέχισε απτόητη! Μπράβο ρε αλάνια!

Γρήγορα θα το ξεχάσουμε το σημερινό παιχνίδι, εκεί όπου ο ΑΡΗΣ έκανε απλά το καθήκον του παίρνοντας την πρόκριση επί του Εθνικού Πειραιώς με 0-1. Σκόρερ και κορυφαίος της αναμέτρησης με διαφορά από τον 2^ο ο Νταρίντα που για ακόμη μια φορά δίδαξε τι εστί επαγγελματισμός στο ποδόσφαιρο. Κατά τα άλλα το εκτενές ροτέισον, τα αγωνιστικά λεπτά που πήραν παίκτες που τα είχαν ανάγκη αλλά και η αδιαφορία που έδειξαν συγκεκριμένοι στην ευκαιρία που τους δόθηκε είναι αυτά που κρατάει ο προπονητής μας αλλά και όλοι μας πέρα από την πρόκριση.

Ο ΝΤΑΡΙΝΤΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ

Με τον Νταρίντα να πιάνει υψηλά επίπεδα απόδοσης, αδιαφορώντας  για τον αντίπαλο του ο ΑΡΗΣ προσπάθησε από το ξεκίνημα να εξαργυρώσει την διαφορά δυναμικότητας που εξαρχής υπήρχε ανάμεσα στις 2 ομάδες. Μαζί με τον Ντιαντί ήταν οι πιο δραστήριοι παίκτες της ομάδας και από αυτούς τους 2 προέκυψε και το τελικό 0-1. Ένα 0-1 από το 30’ που διατηρήθηκε εύκολα μέχρι το τέλος αν και υπήρχαν κάποια ατομικά λάθη που παραλίγο θα τα πληρώναμε.

ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΑ ΦΑΝΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Τον περσινό ΑΡΗ θυμηθήκαμε βλέποντας το αρχικό σχήμα και από την στιγμή που απέναντι μας είχαμε μια ομάδα Γ Εθνικής περιμέναμε την δουλειά να γίνει πιο εύκολα. Όταν όμως με ελάχιστες εξαιρέσεις πέρα από τους παίκτες που δικαιολογημένα ήταν στα χαμένα βλέπεις μια έλλειψη συγκέντρωσης και αδιαφορία από αρκετούς αναγκαστικά η σκέψη μας πάει στο μόνιμο πρόβλημα νοοτροπίας. Αυτό το διαχρονικό πρόβλημα που δεν μας επιτρέπει ούτε καν απέναντι σε ερασιτεχνικές ομάδες Γ Εθνικής να επιβάλλουμε την κυριαρχία μας εντός των 4 γραμμών. Ναι η ομοιογένεια ήταν λογικό να μην υπάρχει αλλά τα φθηνά λάθη και η έλλειψη έντασης σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης είναι κάτι το διαφορετικό. Μακάρι πάντως αυτός ο αγώνας να αποτελέσει την αφορμή για να μπουν κάποια πράγματα σε μια σειρά. Ο φετινός ΑΡΗΣ έχει βάθος πάγκου, μεγάλο εσωτερικό ανταγωνισμό και σε αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να προσαρμοστούν όλοι οι παίκτες μας, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει. Μόνο έτσι θα βελτιωθούμε.

ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕ

Ο ΑΡΗΣ πέτυχε αυτό που ήθελε σήμερα και όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν με ασήμαντες λεπτομέρειες. Για τον προπονητή μας όμως σίγουρα αυτές οι λεπτομέρειες δείχνουν πολλά σχετικά με το επίπεδο ετοιμότητας αλλά και την διάθεση αρκετών παικτών που περιμέναμε σήμερα να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Όπως και να έχει η πρόκριση ήρθε χωρίς ιδιαίτερο άγχος και ο ΑΡΗΣ με ένα σχήμα ειδικών συνθηκών απέφυγε τις παγίδες που κρύβουν παιχνίδια σαν το σημερινό. Κρατάμε την πρόκριση και συνεχίζουμε.

Πραγματοποιώντας μιας από τις καλύτερες εμφανίσεις του των τελευταίων χρόνων ο ΑΡΗΣ υπέταξε τον Ολυμπιακό με 2-1 και έστειλε το μήνυμα προς κάθε ενδιαφερόμενο ότι φέτος, σε αυτό το πρωτάθλημα παρωδία… δεν θα είναι ο φτωχός συγγενής! Μαγική εικόνα το τελικό σκορ όπως αυτό διαμορφώθηκε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Το δοκάρι του Μορόν και άλλες 2-3 κραυγαλέες ευκαιρίες που σπαταλήθηκαν θα μπορούσαν να είχαν δώσει διαστάσεις θριάμβου στην αποψινή νίκη! Αποθέωση της ομάδας από τον κόσμο που είδε επιτέλους τον ΑΡΗ να αποδίδει σύμφωνα με την αξία του.

ΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Φέτος ο Μάντζιος έχει ξεκινήσει τη χρονιά με άλλη φιλοσοφία και αυτό το δείχνει με κάθε ευκαιρία. Το ότι διατήρησε την τριάδα Μόντσου , Σιφουέντες και Γκαρθία κόντρα σε έναν αντίπαλο όπως είναι ο Ολυμπιακός επιβεβαιώνει ότι φέτος θα δούμε έναν πιο δημιουργικό ΑΡΗ που θα ψάχνει κανονικά το γκολ και όχι μέσα από «κλεφτοπόλεμο». Η επιστροφή του Βέλεθ και του Μάγιο  στο αρχικό σχήμα ήταν κάτι το αναμενόμενο μετά τον τραυματισμό του Φαμπιάνο και την εμφάνιση του Μοντόγια στην Κρήτη.

ΓΡΗΓΟΡΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΜΕ ΜΑΝΟΥ ΓΚΑΡΘΙΑ

Απόλυτα συγκεντρωμένοι μπήκαν οι παίκτες μας στο γήπεδο και αυτό φάνηκε από τα πρώτα λεπτά του αγώνα. Το τρανζίσιον δούλεψε άψογα. Ο Μάγιο προώθησε το παιχνίδι και έβγαλε στην κατάλληλη στιγμή την πάσα στον ταχύτατο Ντιαντί. Ο Σενεγαλέζος «χόρεψε» τον αντίπαλο του, γύρισε στο ύψος του πέναλτι που είχε πάρει θέση ο Μανού Γκαρθία και ο Ισπανός με ακρίβεια έστειλα την μπάλα στην δεξιά γωνία του Τζολάκη!

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ, ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ

Το γρήγορο γκολ τόνωσε την αυτοπεποίθηση των παικτών μας και αυτό ήταν φανερό σε κάθε τους κίνηση. Εξαιρετικές τοποθετήσεις και καλύψεις στους χώρους, κοντά οι γραμμές και αποτελεσματική πίεση σε σωστό χρόνο.  Με το κέντρο να λειτουργεί υποδειγματικά και τους Μόντσου και Σιφουέντες να κλέβουν και να μοιράζουν υποδειγματικά το παιχνίδι ο ΑΡΗΣ ήταν η ομάδα που έψαχνε το δεύτερο γκολ με τις ευκαιρίες των Ντιαντί και Μόντσου και είχε κάποια ουσία στο παιχνίδι του. Ο Ολυμπιακός αρκέστηκε σε μια φλύαρη κατοχή που στην καλύτερη περίπτωση κατέληγαν σε κάποια απελπισμένη σέντρα. Οι καλές εκτελέσεις φάουλ στα στημένα που δόθηκαν στον Ολυμπιακό ήταν σχεδόν οι μοναδικές απειλές προς την εστία μας.

Ο ΜΟΡΟΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΩΤΗΤΑ ΜΑΣ

Όχι μόνο δεν κλείστηκε όπως μας συνηθίζει ο ΑΡΗΣ αλλά αντιθέτως έδειχνε με απόλυτη ψυχραιμία και αποφασιστικότητα να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί κάθε στιγμή αδράνειας των αντιπάλων μας. Κάπως έτσι στο 41’ σε μια φάση μετά το κόρνερ όπου οι παίκτες μας έμειναν ψηλά, ο Μανού Γκαρθία βρήκε τον χώρο για να βγάλει μια μαγική πάσα στο κέντρο της περιοχής και να  δώσει την ευκαιρία στον επερχόμενο Μορόν να γράψει το 2-0 ξεσηκώνοντας για ακόμη μια φορά το Κλ.Βικελίδης!

ΕΧΑΣΕ ΤΑ ΑΧΑΣΤΑ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Τι και αν άπαντες αναμένανε την πίεση και την αντίδραση των Πειραιωτών, ο ΑΡΗΣ συνέχισε να χορεύει στο ρυθμό που είχε δώσει ο ίδιος. Με όλους τους παίκτες να λειτουργούν υποδειγματικά σε άμυνα και επίθεση δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους τους. Εξουδετέρωσαν με περίσσια ευκολία κάθε σκέψη επίθεσης του Ολυμπιακού και έψαξαν το 3^ο γκολ δημιουργώντας κλασσικές ευκαιρίες για να το πετύχουν. Το δοκάρι στο ωραίο σκάψιμο του Μορόν, οι 2 ευκαιρίες που ακολούθησαν και  χάθηκαν πάλι από τον Ισπανό αλλά και η φάση του Νταρίντα θα μπορούσαν εύκολα να είχαν αυξήσει τον δείκτη του σκορ. Το 3^ο γκολ δεν ήρθε, ο Ολυμπιακός μείωσε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, η νίκη όμως βάφτηκε κίτρινη! Μια πανάξια νίκη με μια ολοκληρωτική εμφάνιση!

ΕΔΕΙΞΕ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ

Ας μην κοροϊδευόμαστε, ξεκάθαρο προβάδισμα το 2-0 στο ημίχρονο αλλά από τον ΑΡΗ μας έχουμε δει πολλά απίστευτα πράγματα… Σήμερα όμως η ομάδα έπειθε ότι τη νίκη δεν την έχανε ακόμη και αν είχε άλλα 10 ημίχρονα. Η προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο που είχε καταστρώσει ο Άκης Μάντζιος και η ψυχραιμία που έδειχναν όλοι οι παίκτες ανεξαιρέτως σε έπειθε ότι τίποτα δεν θα στράβωνε σήμερα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, κανείς δεν υστέρησε σήμερα. Ναι υπήρχαν κάποιοι που ξεχώρισαν περισσότερο από τους υπόλοιπους όπως ο Μανού Γκαρθία που πρόσθεσε άλλη μια γεμάτη εμφάνιση με 1 γκολ και 1 ασίστ αλλά δεν γίνεται να προσπεράσεις κανέναν. Σπουδαίος ο Φρίντεκ, θωρηκτό ο Βέλεθ,  κυρίαρχοι στο κέντρο οι Μόντσου και Σιφουέντες, αποτελεσματικός ο Μορόν, δαίμονας ο Ντιαντί, ουσιαστικός ο Μάγιο, ανεβασμένος ο Σίστο, συνεπής ο Μπράμπετς και σχεδόν θεατής ο Κουέστα. Ήταν όλοι τους υπέροχοι! Από τις καλύτερες εμφανίσεις των τελευταίων ετών και σίγουρα από τις πιο εύκολες νίκες απέναντι στον Ολυμπιακό. Δεν χωράνε πολλά σχόλια για το σημερινό. Η ομάδα έδειξε τις δυνατότητες της σήμερα και πάνω σε αυτή την εμφάνιση θα πρέπει να πατήσει για τη συνέχεια.

ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ

Περιμέναμε την ομάδα να αντιδράσει μετά το αρνητικό αποτέλεσμα στην Κρήτη αλλά η σημερινή εμφάνιση-νίκη ήταν πολλά περισσότερα από μια αντίδραση. Ο ΑΡΗΣ έλεγξε απόλυτα το παιχνίδι από την αρχή μέχρι το τέλος, εξουδετέρωσε με ευκολία τον Ολυμπιακό και χάρη στα γκολ των Γκαρθία και Μορόν κατάφερε να φθάσει σε μια σπουδαία νίκη! Απέφυγε να δώσει διαστάσεις θριάμβου σπαταλώντας σημαντικές ευκαιρίες αλλά… αυτός ο ΑΡΗΣ μόνο αισιοδοξία μας γέμισε για τη συνέχεια! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Μα καλά αυτοί που τον έφεραν τον διαιτητή δεν τον ενημέρωσαν ότι το 55-45 υπέρ του Ολυμπιακού ισοδυναμεί με σφαγή του;

ΥΓ2. Και όμως σε «έγκυρο» site υπάρχει άρθρο και video(?!?!?!) με τίτλο «Σοβαρά παράπονα του Ολυμπιακού για τη διαιτησία»