Λαβωμένος εδώ και καιρό ο ΑΡΗΣ προετοιμαζόταν για αυτό το έτσι και αλλιώς δύσκολο παιχνίδι και λαβωμένος πάλεψε όσο μπορούσε. Η βαριά ήττα δεν αποφεύχθηκε κάτι που λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο ακόμη και αν η ομάδα δεν κατέβαινε με αποστολή ανάγκης.

Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ, ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Με τους Σανόγκο, Χρηστίδη να είναι εξαρχής εκτός αγώνα και τον Χόχλερ να χάνεται στην πορεία η αδυναμία του ΑΡΗ μας κάτω από το καλάθι ήταν εμφανής. Και όταν πέρα από τα καρφώματα του Χάλ οι υπόλοιποι μπορούν να σουτάρουν άνετα γιατί το επιθετικό ριμπάουντ είναι πολύ πιθανό τότε λογικό είναι να μην μπορούμε να κοιτάξουμε τον αντίπαλο στα μάτια.

ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Εξαρχής ήταν άνιση η μάχη, οι τραυματισμοί την έκαναν αδύνατη. Παρόλα αυτά οι παίκτες του Γ.Καστρίτη πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις δείχνοντας κατά διαστήματα ένα καλό πρόσωπο. Αυτό το καλό πρόσωπο που δείξαμε σε πολλά παιχνίδια, σε μια χρονιά που με λίγη περισσότερη προσοχή θα μπορούσε να τελειώνει καλύτερα.

ΥΓ. Ραντεβού το Σάββατο στο Παλέ!

Συνεχίστηκε η αρνητική παράδοση απέναντι στον Κολοσσό Ρόδου με μια ακόμη πικρή ήττα που στοιχίζει σημαντικά βαθμολογικά για την ομάδα μας. Ένας ΑΡΗΣ που είχε κέφια στην επίθεση αλλά στην άμυνα απέτυχε παταγωδώς σχεδόν από τα πρώτα λεπτά που πάτησε στα παρκέ. Πολλά τα φθηνά λάθη, μεγάλη αδράνεια στις διεκδικήσεις και μια εικόνα συνολικά κατώτερη του αναμενομένου.

ΕΙΧΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΛΑΝΟ

Ορεξάτος φάνηκε να μπαίνει ο ΑΡΗΣ μας στο παιχνίδι και χτίζοντας μια μικρή διαφορά 5 πόντων στα πρώτα λεπτά έδειξε ότι κατέβηκε αποφασισμένος για τη νίκη. Η συνέχεια όμως με τον ΑΡΗ να προσπαθεί να ανεβάσει τη διαφορά και τον Κολοσσό σαν τσιμπούρι να παραμένει μια ανάσα από την ισοφάριση έδειχνε ότι κάτι δεν πάει καλά. Μια εικόνα που συνεχίστηκε για αρκετά λεπτά με τον Κολοσσό να προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα και τον ΑΡΗ μας να παραμένει σταθερός στα λάθη του.

ΧΩΡΙΣ ΑΜΥΝΑ ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ

Όσες λύσεις και αν βρίσκαμε στην επίθεση στην άμυνα τα καταστρέφαμε όλα με περίσσια ευκολία. Οι παίκτες μας κυνηγούσαν λυσσαλέα αλλά χωρίς μυαλό και ένα πλάνο στη σκέψη τους. Αποτέλεσμα όλου αυτού οι αντίπαλοι μας να διαβάσουν την άμυνα μας και να βρίσκουν το ένα ελεύθερο σουτ μετά το άλλο. Είτε κοντά στο καλάθι είτε μακριά ο ΑΡΗΣ αδυνατούσε να μαρκάρει και αυτό ήταν κάτι που αντί να διορθωθεί μέσα στο παιχνίδι διαρκώς χειροτέρευε.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ

Καθαρά μένοντας στο αγωνιστικό κομμάτι ο ΑΡΗΣ μας έχει μπει σε ένα μοτίβο εδώ και κάμποσες αγωνιστικές που όπως φαίνεται δεν οδηγεί πουθενά. Σε ένα χρονικό σημείο στο πρωτάθλημα όπου η λογική λέει ότι οι ομάδες θα έπρεπε να έχουν οι φορμαριστεί ή να οδεύουν προς αυτό το σημείο, ο ΑΡΗΣ μας δείχνει να «αδειάζει» ολοένα και περισσότερο. Κάτι για το οποίο έχει μεγάλη ευθύνη και ο Καστρίτης μιας και δεν έχει καταφέρει να πείσει τους παίκτες του ότι στον ΑΡΗ εκτός από χειροκροτήματα υπάρχουν και απαιτήσεις. Απαιτήσεις και προσδοκίες που μάλλον οι παίκτες μας δεν αφουγκράζονται.

ΞΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΟΥ ΑΜΥΝΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Οι άμυνες κερδίζουν τα παιχνίδια λένε οι περισσότεροι οι προπονητές με κάτι αγώνες σαν τον σημερινό μας στη Ρόδο να αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα. Όταν πετυχαίνεις 90 πόντους αλλά επιτρέπεις στον αντίπαλο σου να σκοράρει περισσότερους, τότε μάλλον πνευματικά δεν ήσουν έτοιμος για ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Και αυτές οι λεπτομέρειες όπως και η συνολική εικόνα(μαζί με τις τελευταίες αγωνιστικές) θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά ενόψει της νέας σεζόν.

Σε ξέφρενο πάρτι από το πρώτο τζάμπολ μέχρι και αρκετή ώρα μετά τη λήξη της αναμέτρησης εξελίχθηκε το παιχνίδι με τον Ιωνικό όπου ο ΑΡΗΣ μας κυριάρχησε με το ευρύ 103-64! Οι παίκτες στο παρκέ χόρευαν, ο κόσμος στην κερκίδα παραληρούσε και κάπως έτσι με μπόλικο πάθος, αγάπη, αφοσίωση, υπερηφάνεια αλλά και αυθορμητισμό ομάδα και κόσμος γιόρτασαν τα 109 χρόνια ζωής της μεγαλύτερης ομάδας στον πλανήτη!

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΡΟΛΟ

Ο Ιωνικός είχε εξαρχής τα θέματα του με την απουσία των Μαυροκεφαλίδη και Μάντζαρη την ίδια στιγμή που οι παίκτες του Γιάννη Καστρίτη έψαχναν την ευκαιρία για να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους. Κάτι άλλωστε που φάνηκε από την αντίδραση του Τολιόπουλου στο πρώτο εύστοχο τρίποντο του μετά από σωρεία αποτυχημένων σουτ στις τελευταίες αναμετρήσεις. Ο ΑΡΗΣ μέσα από την καλή του άμυνα βρήκε τη διάθεση και το κίνητρο που ήθελε επιστρέφοντας στις καλές εμφανίσεις. Ο κόουτς βρήκε την ευκαιρία να μοιράσει τον χρόνο σε όλους τους παίκτες και να δώσει και την ευκαιρία στους μέχρι προσφάτως τραυματίες Χάγκινς, Σανόγκο και Καββαδά να πάρουν χρόνο συμμετοχής χωρίς να υπάρχει πίεση. Όλοι όσοι αγωνίσθηκαν έδειξαν διάθεση και έπαιξαν σε υψηλή ένταση βοηθώντας ο καθένας με τον τρόπο του ώστε να έρθει αυτή η εμφατική νίκη. Ο Ιωνικός δεν μπόρεσε να ακολουθήσει σε κανένα σημείο του αγώνα τον ρυθμό μας και εμείς έχοντας σωστή αγωνιστική νοοτροπία δεν τους χαριστήκαμε και τα κεράσαμε για τα γενέθλια μας 39 πόντους στο κεφάλι!

ΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΕΞΑΔΑΣ

Μετά τις 3 συνεχόμενες ήττες ήρθε η στιγμή για το  ξέσπασμα που προσδοκούσαμε σε αυτές τις τελευταίες αγωνιστικές της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος.  Θύμα αυτού του ξεσπάσματος ο ταλαίπωρος Ιωνικός όπου σαν σάκος μποξ είδε τον ΑΡΗ να τον τρέχει από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα και η διαφορά να καταλήγει στους 39 πόντους! Σημαντική νίκη ψυχολογίας στην ύστατη προσπάθεια για πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα.  Ξέφρενο πάρτι στο Παλέ που συνεχίστηκε και μετά τη λήξη του αγώνα, με τα συνθήματα για τα 109 χρόνια ζωής της καψούρας μας και το pyro show να είναι η ξεχωριστή πινελιά μιας σπουδαίας ημέρας για κάθε Αρειανό!

Τρίτωσε το κακό για τον ΑΡΗ μας όπου αυτή τη φορά αντί για τους διαιτητές, ο κακός μας εαυτός ήταν που μας στέρησε τη νίκη. Άδεια πνευματικά και σωματικά έδειχνε η ομάδα μέσα στο γήπεδο όπου σχεδόν σε κανένα κομμάτι του παιχνιδιού δεν μπόρεσε να δείξει κάτι το θετικό. Απογοήτευση στον κόσμο που βλέπει ότι τελικά οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν από την ίδια την ομάδα τελικά καταλήγουν στο κενό.

ΑΔΕΙΟΣ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ

Αλλιώς τον μάθαμε τον ΑΡΗ του Γ.Καστρίτη και αλλιώς τον είδαμε σήμερα να αγωνίζεται από το ξεκίνημα του παιχνιδιού. Φανερή έλλειψη συγκέντρωσης σε κάθε μας κίνηση σε άμυνα και επίθεση. Άμυνα για γέλια που την έκαναν άνω κάτω με ευκολία οι παίκτες του Λαυρίου, φθηνά λάθη με κάθε ευκαιρία και μια εκνευριστική αστοχία από την αρχή μέχρι το τέλος. Ακόμη και όταν το Λαύριο μας χάριζε δωράκια με τις άστοχες βολές ή καταφέρναμε να βγάλουμε 1-2 καλές άμυνες στην επίθεση τα σκατώναμε με χαρακτηριστική ευκολία. Άφαντος ο Νότε, εγκλωβισμένος ο Τολιόπουλος, ούτε λέιαπ ο Μήτρου Λόνγκ, διστακτικός ο Νετζήπογλου, με τα γνωστά σκαμπανεβάσματα  ο Γκούντουιν. Με εξαίρεση κάποια ξεσπάσματα του Χόχλερ και λίγη βοήθεια από τον Καββαδά δεν είδαμε απολύτως τίποτα.  Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γιάννης Καστρίτης όπου επέμεινε υπερβολικά σε αυτή την άμυνα που δεν οδηγούσε πουθενά και ξέχασε για μεγάλο χρονικό διάστημα τον Γκούντουιν στον πάγκο.

ΥΠΕΡΕΚΤΙΜΗΣΑΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ

Όλοι μας από ότι φαίνεται υπερεκτιμήσαμε τις δυνάμεις μας. Κάποιες εμφανίσεις κατάφεραν να μας πείσουν ότι αυτός ο ΑΡΗΣ έχει τέτοιο τσαγανό που δεν μασάει ούτε από απουσίες σαν και αυτές του Χάγκινς και του Σανόγκο. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική. Από τότε που τραυματίστηκε ο Χάγκινς ο ΑΡΗΣ παλεύει να προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα. Δεδομένα που μεταβάλλονται από την στιγμή που επέστρεψε ο Χάγκινς αλλά και τραυματίζεται ξανά… Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Σανόγκο όπου σε αρκετά παιχνίδια είχε καθοριστική συμβολή. Και όπως παρασυρθήκαμε και εμείς έτσι κάπως παρασύρθηκε και η διοίκηση που την καλή διάθεση που έδειξε με την απόκτηση του Πάκ και την παρολίγο του Πούριφοϊ τελικά την άφησε στην άκρη. Έστω ένας ξένος στην περιφέρεια ή έστω κάτω από το καλάθι θα μπορούσε να δώσει λύσεις σε μια χρονιά με κάμποσους τραυματισμούς. Ενώ ίσως να δημιουργούσε και μια πίεση και στους υπόλοιπους ξένους παίκτες ώστε να μην θεωρούν την θέση τους δεδομένη.

ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Πισωγύρισμα προς την απογοήτευση ήταν το σημερινό για τον ΑΡΗ μας που δεν μπόρεσε ούτε για λίγο να πείσει ότι μπορούσε να πάρει τη νίκη. Άνευρος, άτσαλος, άστοχος και χωρίς ίχνος συγκέντρωσης για 40’. Λόγοι και επεξηγήσεις για την βαθμολογική θέση που βρίσκεται η ομάδα υπάρχουν.  Δικαιολογία όμως για αυτό που παρακολουθήσαμε σήμερα δεν υπάρχει καμία …ιδιαίτερα για έναν ΑΡΗ μαχητή όπως είναι ο φετινός.

Την ήττα στις λεπτομέρειες γνώρισε στην παράταση ο ΑΡΗΣ μας στην Καρδίτσα σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα και μπόλικα ηρεμιστικά… Πως αλλιώς θα μπορούσες να αντέξεις ένα ακόμη «χειρουργείο» από τη διαιτητική τριάδα που και σήμερα κατέβηκε στο γήπεδο με συγκεκριμένη αποστολή. Πάλεψε η ομάδα με όλες τις δυνάμεις της και αν και κατάφερε να ξεπεράσει τους αναπάντεχους τραυματισμούς των Χάγκινς και Σανόγκο στο ξεκίνημα του αγώνα αλλά και την μέτρια απόδοση του φθάνοντας μια ανάσα από τη νίκη, στο τέλος οι 3 διαιτητές ήταν αυτοί που τελικά επικράτησαν.

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ

Δεν μπορεί να βρει την ηρεμία της ομάδα φέτος μιας και οι τραυματισμοί αποτελούν μόνιμο πρόβλημα. Από εκεί έμοιαζε η ομάδα σχεδόν πλήρης(έλειπε μόνο ο Καββαδάς) στο ξεκίνημα της αναμέτρησης ο Χάγκινς τραυματίστηκε ενώ λίγα λεπτά αργότερα και ο Σανόγκο ένιωσε πόνους και έμεινε εκτός για τη συνέχεια. Έτσι σε ένα παιχνίδι όπου η ομάδα φαινόταν ότι είχε εξαρχής πρόβλημα στην οργάνωση της επίθεσης έχασε και το πιο καθαρό μυαλό που διαθέτει στα πόιντ γκαρντ. Και στους ψηλούς όμως τα γρήγορα φάουλ του Γκούντουιν χωρίς τον Σανόγκο στον πάγκο άλλαξε τις ισορροπίες στα αμυντικά πλάνα του Καστρίτη.

ΠΟΡΕΥΤΗΚΕ ΜΕ ΤΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΓΙΞΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Η κατάσταση έμοιαζε δύσκολη με την ομάδα να δυσκολεύεται πολύ στην επίθεση αλλά και στην άμυνα να τρέμει τα σφυρίγματα των διαιτητών που σφύριζαν μόνο έδρα. Το σύνολο όμως το Γ.Καστρίτη δεν έχει μάθει να τα παρατάει και στην αστοχία της επίθεσης απάντησε με ακόμη καλύτερη άμυνα, κλεψίματα και αιφνιδιασμούς που μας οδήγησαν στο +8. Σε εκείνο το σημείο η διαιτησία έδειξε ξεκάθαρα τις διαθέσεις της και πάλεψε με όλες τις δυνάμεις της για να γυρίσει το παιχνίδι. Ανύπαρκτα φάουλ, ανάποδα αντιαθλητικά, τεχνική ποινή και μια γενικότερη συμπεριφορά από έναν γκρι θίασο διαιτητών που σφύριζαν ότι τους κατέβαινε στο κεφάλι… με στόχο φυσικά να κερδίσει η Καρδίτσα.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

Μεγάλα τα σκαμπανεβάσματα της απόδοσης των περισσότερων παικτών από παιχνίδι σε παιχνίδι και αυτό πληρώσαμε και σήμερα. Όπως φυσικά πληρώσαμε και τους τραυματισμούς των Χάγκινς και Σανογκό που άφησαν γυμνή την ομάδα σε 2 σημαντικότατες θέσεις. Ιδιαίτερα στα πόιντ γκαρντ χωρίς την ηρεμία του Χάγκινς η ομάδα στην επίθεση λειτουργεί πολύ σπασμωδικά. Ίσως να πρέπει ο Καστρίτης να δώσει ακόμη περισσότερο ρόλο στον Φίλιο με στόχο να βρει έναν πιο ψύχραιμο οργανωτή από τον χωρίς φρένο Τολιόπουλο και τον άτσαλο Μήτρου Λόνγκ. Από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα στην επίθεση και βραχυκυκλώνει όλη την σκέψη της ομάδας. Τώρα για τους ψηλούς ίσως ο Καββαδάς να είναι έτοιμος με το Λαύριο και τουλάχιστον ποσοτικά να υπάρχει μια ακόμη λύση.

ΤΑ «ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ» ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ

Μπράβο στην ομάδα που πάλεψε κόντρα  στους αναπάντεχους τραυματισμούς αλλά και κόντρα σε αυτή την μόνιμη αλητεία των διαιτητών φθάνοντας μια ανάσα από τη νίκη...  Ναι, ακόμη και έτσι μπορούσαμε να κερδίσουμε αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τα σφαλτσοσφυρίγματα που έκριναν το τελικό αποτέλεσμα. Αν δεν ήταν οι διαιτητές ακόμη και με την μέτρια εικόνα μας το παιχνίδι θα έληγε με 15 πόντους διαφορά. Αν δεν θέλει η διοίκηση να αντιδράσει πιο έντονα στον οχετό της διαιτησίας ας ψάξει να βρει τους τρόπους ώστε να κάνει ομάδα που να κερδίζει και τους διαιτητές αν έτσι μόνο γίνεται…

ΥΓ. Ας ξαναβγεί ο κ.Ζεϊμπέκης 2 παιχνίδια μετά τις περίφημες δηλώσεις του να μας ξανακουνήσει το δάχτυλο για την διαιτησία… Η πλέον έχει περάσει σε άλλο επίπεδο και δεν ασχολείται με τους γκρινιάρηδες τους Αρειανούς;

Άλλη μια σελίδα «ένδοξης» ιστορίας του σύγχρονου μπάσκετ γράφτηκε σήμερα στο Nick Galis Hall με την Τσαρούχα να κλέβει την παράσταση(πέρα από τον ιδρώτα) των παικτών των 2 ομάδων και να αποφασίζει σκανδαλωδώς την εκκένωση του γηπέδου. Η αντίδραση του κόσμου στα σφαλτσοσφυρίγματα των 3 διαιτητών δεν άρεσε στην Τσαρούχα και «άδειασε» το γήπεδο σε μια σιχαμένη επίδειξη δύναμης από την ίδια αλλά και το «συμμοριάκι» της διαιτησίας. Στα αγωνιστικά ο ΑΡΗΣ δεν μπόρεσε να βρει λύσεις κάτω από το καλάθι και ούτε ήταν σε τόσο καλή ημέρα επιθετικά ώστε να ξεπεράσει τα εμπόδια των διαιτητών και μοιραία γνώρισε την ήττα.

ΜΠΗΚΕ ΟΡΕΞΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Δυνατά μπήκε η ομάδα, πήρε το προβάδισμα και έδειχνε ξεκάθαρη διάθεση να ανεβάσει και άλλο τη διαφορά. Η εξαιρετική άμυνα των πρώτων λεπτών αλλά και η αποτελεσματικότητα στην επίθεση έπειθε ότι ο ΑΡΗΣ σήμερα μπορεί να τα καταφέρει παρά την απρόσμενη σημαντικότατη απουσία του Γκούντουιν.

ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Και ενώ ο ΑΡΗΣ είχε βρει ρυθμό τελικά το Περιστέρι ξεκίνησε την αντεπίθεση του χωρίς καν να χρειαστεί να κάνει κάτι το εξαιρετικό. Μερικά επιθετικά φάουλ και φάουλ επαφής ήταν αρκετά. Το Περιστέρι τα πήρε τα δωράκια της διαιτησίας , δεν σπατάλησε τις ευκαιρίες του και κατάφερε να προσπεράσει στο σκορ. Μάλιστα το διαιτητικό κρεσέντο συνεχίστηκε μέχρι που το Περιστέρι έφθασε στο +15 και εκεί αποφάσισαν να δώσουν κάτι και στην άλλη πλευρά.

Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΣΤΗ ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΤΗΣ

Και ενώ το παιχνίδι έδειχνε να χάνεται από νωρίς στο Β ημίχρονο ξαφνικά ο ΑΡΗΣ κατάφερε να βρει γρήγορους πόντους και μαζί με κάποιες καλές άμυνες να δείξει ότι δεν έχει εγκαταλείψει την μάχη. Κάπως έτσι αναγκάστηκε η Τσαρούχα να «επέμβει» ξανά και με ένα ακόμη σφύριγμα ανακάλυψη εις βάρος του ΑΡΗ να ξεσηκώσει ολόκληρο το γήπεδο 7’ περίπου πριν τη λήξη της αναμέτρησης. Τα υβριστικά που ακούστηκαν «σόκαραν» την έμπειρη διαιτητή και αυτή αποφάσισε να εκκενώσει το γήπεδο. Μετά από περίπου 75’ το παιχνίδι ξανάρχισε ο ΑΡΗΣ πάλεψε να κάνει την ανατροπή και αν και έφθασε μια ανάσα από το να το γυρίσει τελικά μας έλειψαν τα «μεγάλα» σουτ.

ΔΕΝ ΕΙΧΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Σίγουρα η απουσία του Γκούντουιν ήταν ένα σοκ. Πέρα όμως από αυτό και τη δεδομένη λειψανδρία στους ψηλούς ο ΑΡΗΣ σήμερα είχε και τεράστιο πρόβλημα συγκέντρωσης. Αργές επιθέσεις χωρίς καλή κυκλοφορία της μπάλας και μπόλικες απελπισμένες προσπάθειες υπό την πίεση των 24’’ . Ίσως η χειρότερη εμφάνιση του Χάγκινς που στα οργανωτικά του καθήκοντα πάτωσε εντελώς.  Απών πνευματικά και σωματικά  ο Τολιόπουλος όπως και ο Χόγκλερ που δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν καθόλου. Όαση ο Νότε στην καλύτερη του εμφάνιση με τα κιτρινόμαυρα όπου σκόραρε 37 πόντους αλλά ήταν απελπιστικά μόνος του. Σχετικά καλή παρουσία είχαν οι Μήτρου Λόνγκ και ο Σανόγκο αλλά σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν δώσει περισσότερα. Σε μέτρια βραδιά και ο Καστρίτης, κάπου ξέχασε τον Νετζήπογλου αλλά και δεν τόλμησε να αλλάξει κάτι στην άμυνα του παρόλο που φαινόταν ότι οι  Φραντσίσκο και Ντένμον ήταν πολύ «άνετοι» μέσα στο γήπεδο.

ΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΠΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ

Αυτή τη φορά ο ΑΡΗΣ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα προβλήματα του και ιδιαίτερα την απουσία του Γκούντουιν που άφησε ένα τεράστιο κενό κάτω από το καλάθι και μόλις 3 διαθέσιμους παίκτες για τις θέσεις 4-5.  Το Περιστέρι εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία μας κοντά στο καλάθι όπως και τα «δώρα» των διαιτητών και κατάφερε από εκεί που ήταν ζορισμένο να το γυρίσει. Βέβαια αν δεν υπήρχε Τσαρούχα και εκκένωση του γηπέδου θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι… Κρίμα για τους νεότερους που γνωρίζουν το άθλημα με πρωταγωνιστές αντί τους παίκτες που αγωνίζονται πάνω στα παρκέ, κάποιους κομπλεξικούς  διαιτητές σε ειδικές αποστολές.   

ΥΓ. Έτσι είναι  αν συνηθίζεις να σφυρίζεις σε άδεια γήπεδα. Βλέπεις κόσμο στις κερκίδες και αγχώνεσαι.

Τις βάσεις για την 4αδα της τελικής κατάταξης έβαλε ο ΑΡΗΣ μας σήμερα κερδίζοντας τον Απόλλων Πατρών με 74-82! Νότε, Μήτρου Λονγκ και Γκούντουιν σήκωσαν την ομάδα στις πλάτες τους ενώ και οι υπόλοιποι είχαν σημαντική συμβολή ώστε να έρθει αυτή η νίκη ακόμη πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ. Σε ένα ακόμη παιχνίδι όπου ο Καββαδάς απουσίαζε όπως και ο 6^ος ξένος της ομάδας είτε μιλάμε για τον μόνιμα τραυματία Πακ, τον Σανόγκο που αναρρώνει ή τον Πιούριφόι που δεν μπόρεσε λόγω μπαν να αποκτηθεί.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Όπως και κόντρα στην ΑΕΚ έτσι και σήμερα ο ΑΡΗΣ μπήκε δυνατά κυρίως χάρη στον Νότε που ξεκίνησε φουριόζος σκοράροντας με κάθε τρόπο. Στην άμυνα είχαμε κάποια θέματα που επέτρεψε στον Απόλλων να μείνει κοντά αλλά από την αρχή ο ΑΡΗΣ έδειξε με τον τρόπο που έπαιζε ότι αυτός θα έχει τον πρώτο λόγο για τη νίκη.  Έστω και αγχωτική νίκη όπως φαινόταν με τον τρόπο που κυλούσε το παιχνίδι στο Α ημίχρονο.

ΕΔΕΙΞΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΣΤΟ Β ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΥΚΟΛΟ

Το ότι ο ΑΡΗΣ έχει βρει την χημεία του σαν ομάδα και μαζί τους τρόπους για να ξεπερνάει τα προβλήματα που του παρουσιάζονται φάνηκε σήμερα ξεκάθαρα στο Β ημίχρονο. Εκεί όπου δίπλα στους εντυπωσιακούς Νότε και Μήτρου Λόνγκ προστέθηκαν και οι Γκούντουιν, Χόχλερ, Τολιόπουλος και Χάγκινς με τον καθένα τους να πετυχαίνει σημαντικούς πόντους ή να βοηθάει με μια ασίστ, ένα επιθετικό ριμπάουντ ή μια εξαιρετική άμυνα. Κάπως έτσι χτίστηκε μια διψήφια διαφορά και μια εικόνα αγώνα με ξεκάθαρο φαβορί για τη νίκη όπως και έγινε!

ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΝΟΤΕ, ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΜΗΤΡΟΥ ΛΟΝΓΚ, ΣΑΡΩΤΙΚΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΙΝ

Αν υπάρχει ένα παιχνίδι όπου ο ΑΡΗΣ μπορεί να κοκορεύεται ότι το κέρδισε από την επίθεση αυτό είναι το σημερινό στην Πάτρα! Ο Νότε σκόραρε με κάθε ευκαιρία ενώ ο Μήτρου Λόνγκ σούταρε με ποσοστά που ζήλεψαν οι εκτελεστές πέναλτι του ποδοσφαιρικού ΑΡΗ των τελευταίων ετών. Το 5/5 έξω από τα 6.75 και οι συνολικά 19 πόντοι του Μήτρου Λόνγκ με 7 στα 9 σουτ αναμφίβολα είναι η καλύτερη του εμφάνιση με τα χρώματα του ΑΡΗ.  Τα 2 στα 2 τρίποντα του Χόχλερ έκοψε κάθε σκέψη των Πατρινών για ανατροπή ενώ η μπάσκετα ακόμη δεν έχει σταθεροποιηθεί από τα καρφώματα του Γκούντουιν.  Είναι ίσως από τις λίγες εμφανίσεις των τελευταίων ετών που ο ΑΡΗΣ πήρε τόσες βοήθειες από όλους τους ξένους του συνολικά. Και όλο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε για ακόμη μια φορά ότι είναι έργο Καστρίτη. Έργο ενός δουλευταρά προπονητή που έχει καταφέρει να δώσει μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα του, πείθοντας τους παίκτες του να υπηρετήσουν το πλάνο του!

ΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΔΑ

Συνεχίζει να τρελαίνει κόσμο ο ΑΡΗΣ του Γ.Καστρίτη που όχι απλά έχει μάθε να ζει με τα προβλήματα του αλλά  έχει βρει και τον τρόπο να παίρνει τις νίκες εύκολα όπως έκανε σήμερα στην Πάτρα αλλά και κόντρα στην ΑΕΚ την προηγούμενη αγωνιστική. Ψυχρός εκτελεστής από τα 6.75 ο Μήτρου Λόνγκ, οδοστρωτήρας ο Γκούντουιν, ακόμη σκοράρει ο Νότε! Πλέον όσοι έδιναν προγνωστικά για τις ομάδες που θα βρεθούν στην 4αδα στην τελική κατάταξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Συνεχίζει να τρελαίνει κόσμο ο ΑΡΗΣ του Γ.Κάστριτη που  για 2^η φορά φέτος κατάφερε να επικρατήσει της ΑΕΚ με 74-64 σε ένα παιχνίδι που προτού το τζάμπολ έμοιαζε πολύ πιο δύσκολο σε σχέση με τον τρόπο που εξελίχθηκε. Στην πράξη όμως είδαμε ξανά τους παίκτες μας να παλεύουν σαν λιοντάρια για 40’, να παίρνουν το προβάδισμα από το ξεκίνημα και να μην το χάνουν ποτέ. Μάλιστα ο τρόπος που εξελίχθηκε το 4^ο δεκάλεπτο φανέρωσε την ανωτερότητα της ομάδας μας σήμερα και έδωσε το έναυσμα για το πάρτι στις κατάμεστες κερκίδες του Παλέ!

ΤΟ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ένα από τα «κλισέ» που επαναλαμβάνουμε στο PlanetARIS.gr στον σχολιασμό των αγώνων μπάσκετ είναι η σημασία των πρώτων λεπτών της αναμέτρησης στα παιχνίδια. Η αυτοπεποίθηση που χτίζει μια ομάδα όταν μπαίνει δυνατά και ξεκινάει καλά είναι παρακαταθήκη για όλο το υπόλοιπο παιχνίδι. Και αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε σήμερα με τον ΑΡΗ μας να ξεκινάει εκπληκτικά σε άμυνα και επίθεση, αναγκάζοντας την ΑΕΚ να ψάχνει τι από όλα πάει στραβά σε μια αναμέτρηση όπου ήταν το ξεκάθαρο φαβορί. Ο αποτελεσματικός Νετζήπογλου μαζί με τον πιο ώριμο από ποτέ Νότε έβαλαν τις βάσεις από την αρχή, με τον Γκούντουιν όσο κυλούσε ο χρόνος να ανεβάζει σημαντικά την απόδοση του.

Ο ΚΑΥΤΟΣ ΟΜΗΡΟΣ, Ο ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟΣ ΓΚΟΥΝΤΟΥΙΝ ΚΑΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΧΑΚΓΙΝΣ

Ο Νετζήπογλου το έδειξε στο ΣΕΦ ότι αρχίζει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης τους και σήμερα κόντρα σε έναν πιο βατό αντίπαλο έβγαλε τον παίκτη που θέλουμε να βλέπουμε στο γήπεδο. Πέρα από την γνωστή καλή του άμυνα, αυτή τη φορά άφησε την διστακτικότητα του στην άκρη και φόρτωσε με 14 πόντους το αντίπαλο καλάθι στην πιο ολοκληρωμένη φετινή του εμφάνιση. Ο Γκούντουιν από την άλλη με την αστάθεια που τον χαρακτηρίζει ολόκληρη τη σεζόν σήμερα χωρίς να το πάρει σχεδόν κανείς χαμπάρι πραγματοποίησε μια διαστημική εμφάνιση με 16 πόντους, 19 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και μόλις 2 λάθη κόντρα στους θηριώδεις ψηλούς της ΑΕΚ! Ο Χάγκινς από την άλλη αν και στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα δεν βγήκε μπροστά ιδιαίτερα στο σκοράρισμα όταν ο ΑΡΗΣ τον χρειαζόταν, στην 4^η περίοδο όπως και σε προηγούμενα παιχνίδια ήταν άλλος παίκτης. Κοντρόλαρε τον ρυθμό, σκόραρε όποτε χρειάστηκε και τροφοδότησε με μαεστρία τους συμπαίκτες του την κατάλληλη στιγμή. Όπως και κόντρα στον μπάογκ σε όλες τις τελευταίες επιθέσεις ζητούσε και κρατούσε την μπάλα μόνος του σκοτώνοντας κάθε σκέψη των αντιπάλων για αντίδραση.

Η ΑΤΣΑΛΕΝΙΑ ΑΜΥΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

Σήμερα ιδίως στο ξεκίνημα μπήκαν κάμποσα μακρινά σουτ που έδωσαν μια ώθηση στην ομάδα. Αυτό όμως που έβαλε τον ΑΡΗ στη θέση του οδηγού και διέλυσε κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της ΑΕΚ ήταν η άμυνα μας. Ακόμη και το ρίσκο του Καστρίτη με 4 γκάρντ που μας τρέλανε στην κερκίδα… στην πράξη μας βγήκε και ο ΑΡΗΣ όσο αγωνίσθηκε με μόλις 1 ψηλό κατάφερε να ανεβάσει την διαφορά. Σίγουρα και ο Καστρίτης κάνει τα λάθη του σε πολλά σημεία του αγώνα και πιθανόν και στην προετοιμασία του αγώνα(βλέποντας τον λάθος τρόπο αντιμετώπισης του Ξανθόπουλου και του Φλιώνη) αλλά από την στιγμή που έχει καταφέρει τους παίκτες του να θυσιάζονται για την ομάδα μέσα στο παιχνίδι όλα τα υπόλοιπα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΕΙ, ΤΑΒΑΝΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ

Ότι και να πει κανείς για τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι λίγο! Για 2^η φορά φέτος οι παίκτες του Γ.Καστρίτη υπέταξαν την ΑΕΚ με εμφατικό τρόπο παραμερίζοντας τα προβλήματα τραυματισμών και αδιαφορώντας για τα μπάτζετ και άλλα θεωρητικά. Μέσα στο γήπεδο αλώνιζαν τα λιοντάρια του Γ.Καστρίτη και στις κερκίδες οι εκστασιασμένοι πιστοί της πιο μπασκετικής ομάδας στην Ευρώπη! Όσο για τις δυνατότητες και το που μπορεί να φθάσει αυτός ο ΑΡΗΣ, είναι ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί. Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

Σε μια εξαρχής δύσκολη αποστολή στο ΣΕΦ ο ΑΡΗΣ μας γνώρισε την ήττα από τον Ολυμπιακό με 89-75 με το σύνολο του Γ.Καστρίτη να κερδίζει σε αρκετά σημεία του αγώνα τις εντυπώσεις. Θετικός στην επιστροφή του στα κιτρινόμαυρα ο Βασίλης Χρηστίδης έδειξε ότι σε αυτόν τον ΑΡΗ με τα γνωστά προβλήματα στη θέση των ψηλών μπορεί να δώσει λύσεις. Ξεχώρισε ο Χόχλερ με μια πληθωρική παρουσία, «επέστρεψε» ο Τολιόπουλος στο σκοράρισμα.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Τι και αν απέναντι μας είχαμε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας ο ΑΡΗΣ μας εκτέλεσε το πλάνο του χωρίς να υπολογίζει την δυναμική του αντιπάλου. Υψηλή πίεση στην άμυνα, μαχητικότητα στα ριμπάουντ και «χτύπημα» στην επίθεση με κάθε ευκαιρία. Αξιοσημείωτο στοιχείο ήταν οι μάχες κοντά στο καλάθι όπου αν και δεχθήκαμε αρκετά κοψίματα καταφέραμε να βάλουμε κάμποσα καλάθια μέσα από το ζωγραφιστό. Ωστόσο με την ποιότητα που έχει ο Ολυμπιακός και την «ασυλία» από την διαιτησία είναι δύσκολο να διατηρηθείς μέσα στο παιχνίδι. Κρατάμε την καλύτερη εμφάνιση του Χόχλερ από τότε που ήρθε αλλά και  την συνολική προσπάθεια της ομάδας παρά την αστοχία της.

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΣΑΝΟΓΚΟ

 Σε μια χρονική περίοδο όπου ο ΑΡΗΣ καλείται να ξεπεράσει το κενό στους ψηλούς κατάφερε να «μπολιάσει» γρήγορα τον Χρηστίδη και να δείξει ικανός να διαχειριστεί τα προβλήματα του σε μια κομβική περίοδο για την τελική κατάταξη του πρωταθλήματος παρά την ήττα. Απαραίτητη η απόκτηση ενός έμπειρου ψηλού τουλάχιστον μέχρι ο Σανόγκο να είναι απόλυτα έτοιμος.

ΥΓ. Σε κάτι τέτοια παιχνίδια καταλαβαίνεις ακόμη πιο καθαρά πόσο άρρωστη είναι η ελληνική διαιτησία. Μέχρι και η «διαφορά πόντων» προβληματίζει τους διαιτητές αλλά και τους προπονητές …των μόνιμα ευνοημένων.

Με τον εκστασιασμένο κόσμο να δίνει φτερά στα πόδια των παικτών μας και να λυγίζει την αντίσταση των αντιπάλων μας, η ομάδα πήρε μια σπουδαία νίκη με ξεχωριστή βαθμολογική και ψυχολογική σημασία! Τα μακρινά σουτ των παικτών του μπάογκ και το «σπρώξιμο» από τη διαιτησία δεν ήταν αρκετό όπως αποδείχθηκε. Ο Σανόγκο έγραψε την εισαγωγή, ο Νότε πρόσθεσε μπόλικα κεφάλαια και ο Χάγκινς τον νικηφόρο επίλογο μιας δύσκολης αναμέτρησης που είχε όμως αίσιο τέλος. Ξέφρενο πάρτι στο κατάμεστο Παλέ που με τον παλμό του  κόσμου αλλά και το τελετουργικό με τα χαρτάκια στο τζάμπολ θύμισε κάτι από τα παλιά.

ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΜΗ

Φουριόζος μπήκε ο ΑΡΗΣ στο πρώτο δεκάλεπτο με τον Νότε να οδηγεί στο σκοράρισμα και τον Σανόγκο να αξιοποιεί ιδανικά τις ασίστ των συμπαικτών του. Νωρίτερα βέβαια φρόντισαν οι διαιτητές να μας δείξουν τα δόντια τους στέλνοντας ουσιαστικά τον Γκούντουιν από νωρίς στον πάγκο με 3 φάουλ …τουλάχιστον τα 2 ανύπαρκτα. Μπόλικα φάουλ από την μια πλευρά, ανοχή στην άμυνα από την αντίπαλη πλευρά, βολές και κάποια μακρινά σουτ ήταν όλο το παιχνίδι του συμπολίτη. Ναι μεν προσπαθούσε ο ΑΡΗΣ να χτίσει μια διαφορά ασφαλείας αλλά κάθε φορά οι διαιτητές ήταν εκεί να τον σταματήσουν με συνεχόμενα σφαλτσοσφυρίγματα.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΧΑΓΚΙΝΣ «ΚΛΕΙΔΩΣΕ» ΤΗ ΝΙΚΗ

Με τους διαιτητές και τα τρίποντα του μπαογκ να συνεχίζουν να προβληματίζουν όλα έδειχναν ότι θα πηγαίναμε σε ένα οριακό και αγχωτικό φινάλε με την πίεση να λειτουργεί εις βάρος μας λόγω έδρας. Έλα όμως που λίγα λεπτά πριν τη λήξη ο Χάγκινς αποφάσισε να αφήσει την χειρότερη εμφάνιση του στην άκρη και να δικαιώσει όλους αυτούς που τον θεωρούν το κορυφαίο γρανάζι της φετινής μηχανής του ΑΡΗ. Όταν η διαφορά έγινε οριακή(+1) και  η μπάλα έκαιγε, βγήκε μπροστά, πήρε όλες τις επιθέσεις με απόλυτη ψυχραιμία και κατάφερε με τη βοήθεια των συμπαικτών του στην άμυνα και στα ριμπάουντ να το μετατρέψει σε μαξιλαράκι νίκης!

ΕΠΑΙΞΕ ΑΝΑΡΧΑ, ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ “BALLS”

Χίλιες δύο διακυμάνσεις είχε ο ΑΡΗΣ στην απόδοση του παρόλο που δεν έχασε ποτέ το προβάδισμα στο σκορ. Από το ψυχωμένο ξεκίνημα και το καλό μοίρασμα της μπάλας, πήγαμε σε ένα άναρχο στυλ με αψυχολόγητες επιθέσεις και αμυντικά κενά μέχρι το τελευταίο πεντάλεπτο όπου είδαμε μια άμυνα να βγάζει φωτιές και έναν Χάγκινς στο ρόλο του ηγέτη.  Περισσότερο έμοιαζε ο ΑΡΗΣ να ανταγωνίζεται τον κακό του εαυτό και τα σφαλτσοσφυρίγματα παρά να προβληματίζεται με την ευστοχία των αντιπάλων.  Μπορεί ο Νότε να έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση του σκοράροντας 26, κλέβοντας κάμποσες μπάλες και κερδίζοντας σημαντικά ριμπάουντ στο τέλος αλλά από την εξίσωση των κορυφαίων δεν γίνεται να λείψουν οι Σανόγκο και Χάγκινς. Ο Σανόγκο πέρα από το εκρηκτικό του ξεκίνημα έδωσε σπουδαίες μάχες κάτω από το καλάθι και έπαιξε καταπληκτικές άμυνες στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού. Ενώ ο Χάγκινς όπως γράψαμε και πιο πριν ξαφνικά εμφανίσθηκε στο γήπεδο όταν ζόρισαν τα πράγματα και απλά «τελείωσε» τον μπάογκ. Δεν απέφυγε τα λάθη ο Καστρίτης ωστόσο από την στιγμή που το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει όλα είναι ανούσιες λεπτομέρειες.

ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΗΘΕΛΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Θέληση, πείσμα, δίψα για τη νίκη εντός και εκτός παρκέ που το διέκρινες με ευκολία ρίχνοντας μια ματιά στις κερκίδες αλλά και στα μάτια των παικτών μας.  Ο κόσμος ήθελε τη νίκη σαν τρελός και το απέδειξε εξαντλώντας τα εισιτήρια της αναμέτρησης με γοργούς ρυθμούς. Αντίστοιχα και η ομάδα ήθελε να σπάσει το αρνητικό σερί των 3 ηττών αλλά και να αποδείξει ότι η εμφάνιση στο παιχνίδι του Α’ γύρου ήταν μια κακή συγκυρία. Οι 3 διαιτητές αποδείχθηκαν λίγοι για να σταματήσουν τον Νότε, τον Σανόγκο, τον Χάγκινς και τα άλλα παιδιά… και το ντέρμπι βάφτηκε κίτρινο! Σπουδαία νίκη σε μια ημέρα όπου το Παλέ θύμισε κάτι από το ένδοξο παρελθόν και όλη η φίλαθλη Ελλάδα κατάλαβε ότι με τους τρελούς οπαδούς του Θεού του Πολέμου δεν τα βάζεις! Μπράβο ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ, συνέχισε να τους πονάς!

ΥΓ. Με 50-50 διαιτησία από το ημίχρονο θα είχε τελειώσει το παιχνίδι με 20+ διαφορά.

ΥΓ2. Έγινε η αρχή στις οργανωμένες αντιδράσεις, αναμένουμε ανάλογη και ακόμη πιο δυνατή συνέχεια!