Με την αβεβαιότητα για το αύριο της ομάδος να πλανάται στις σκέψεις όλων ο ΑΡΗΣ μας θα αντιμετωπίσει τον ΄Ήφαιστο Λήμνου διεκδικώντας τη νίκη κόντρα στα προγνωστικά. Η ενίσχυση που περιμέναμε έμεινε στα λόγια(όπως σχεδόν τα πάντα που δηλώνει ο Δ.Γουλιέλμος) και αντί για αυτό  η ομάδα ταξίδεψε με μείον έναν παίκτη μιας και ο Γκάγκιτς αποχώρησε από μόνος του…  Παρόλα αυτά οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου οφείλουν να δώσουν τα πάντα για τη νίκη απέναντι σε μια ομάδα που ναι μεν βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από εμάς αλλά είναι εξίσου αδύναμη.

Με την πλάτη στον τοίχο συνεχίζει να αγωνίζεται η ομάδα που ψάχνει απεγνωσμένα μια νίκη για να σταθεί στα πόδια της και να κοιτάξει τη συνέχεια με περισσότερη αισιοδοξία. Το ηλεκτροσοκ της ήττας από τον Κολοσσό μπορεί να προκάλεσε μια σειρά από αντιδράσεις και ένα κλίμα συσπείρωσης, ωστόσο είναι φανερό ότι οι ανοιχτές πληγές στο κορμί του Αυτοκράτορα είναι πολλές περισσότερες από αυτές που θέλει να παρουσιάζει ο Δ.Γουλιέλμος. Άλλωστε η αδυναμία έκδοσης δελτίου του Σιδηροηλία, το μπαν του Γουίβερ και η οικιοθελής αποχώρηση του Γκάγκιτς που τάχα θέλαμε να ξεφορτωθούμε και δεν μπορούσαμε  μιλάει από μόνη της. Μάλιστα οι φήμες των τελευταίων ημερών που θέλουν παίκτες όπως ο Μόρις και ο Ντραγκίσεβιτς να έχουν φθάσει στα όρια τους λόγω καθυστέρησης πληρωμών έχουν χειροτερέψει ακόμη την κατάσταση. Με αυτή την κατάσταση μόνο ο μπασκετικός εγωισμός των εναπομεινάντων παικτών μπορούν να οδηγήσουν στη νίκη που θα πρέπει να υπερβάλλουν τους εαυτούς τους για να καλύψουν πρωτίστως το ποσοτικό κοινό και κατά δεύτερο λόγο τις αγωνιστικές αδυναμίες. Θετικό το ότι υπήρχε η διακοπή και έγιναν κάποιες προπονήσεις παραπάνω…το αν αυτό είναι αρκετό θα φανεί πάνω στο παρκέ.

Παρά την προσπάθεια στήριξης του Αυτοκράτορα, μοναδική ρεαλιστική ελπίδα αυτή τη στιγμή  είναι η επιστροφή του Λευτέρη Μποχωρίδη που αναμένεται σε 1-2 αγωνιστικές. Οι διαβεβαιώσεις  ότι θα γίνουν οι κινήσεις που πρέπει παραμένουν άυλες υποσχέσεις. Πιθανόν όλη αυτή η κινητοποίηση πέρα από καθυστερημένα να γίνεται και προς λάθος κατεύθυνση… Μέχρι όμως να γίνουν τα λόγια πράξεις τεχνικό τιμ και παίκτες οφείλουν να τα αφήσουν όλα στην άκρη και να παλέψουν με όλες τις δυνάμεις τους για τη νίκη. Άντε ρε ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ!

ΥΓ. Δεν χρειάζεται να είσαι και επιστήμονας για να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει στον μπασκετικό ΑΡΗ… μόνο τις συνεντεύξεις του Γουλιέλμου να ακούσεις καταλαβαίνεις τα πάντα. Και μετά μερικοί απορούν για δεν στηρίζεται η προσπάθεια του…

ΥΓ2. Αυτό που προέχει είναι η ομάδα να βγει από το αδιέξοδο. Μετά θα πρέπει να ασχοληθούμε με τους πραγματικούς λόγους που φθάσαμε ως εδώ.

Με την ομάδα μας  να έχει πετύχει μόλις 1 νίκη στις πρώτες 5 αγωνιστικές και οι 3 από τις 4 ήττες να είναι από τις «νεοφώτιστες» ομάδες  η κατάσταση αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη.  Οι πολυαναμενόμενες αλλαγές  στο ρόστερ δεν έχουν γίνει και η επιστροφή του Μόρις είναι το μοναδικό στοιχείο που έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια.

Με τον Μόρις να βγάζει κανονικά το πρόγραμμα προπόνησης των τελευταίων ημερών ο Σούλης Μαρκόπουλος βλέπει ύστερα από καιρό να έχει μια ακόμη επιλογή στην περιφέρεια. Εκεί οπού μετά τον τραυματισμό του Μποχωρίδη και του Μόρις αλλά και τις χαμηλές πτήσεις του Τάλτον η ομάδα είχε ξεμείνει από  λύσεις αλλά τώρα φαίνεται τα πράγματα να αλλάζουν. Η επιστροφή του Μόρις, η αγωνιστική άνοδος του Τάλτον αλλά και το φορμάρισμα του Γκετσεβίτσιους που όσο περνάει ο καιρός γίνεται ολοένα και καλύτερος δημιουργούν μια διαφορετική κατάσταση που θα πρέπει όλη η ομάδα να εκμεταλλευτεί. Οι αδυναμίες της ομάδος παραμένουν χτυπητές αλλά σε καμία περίπτωση αυτός ο Κολοσσός  δεν αποτελεί ομάδα φόβητρο. Σίγουρα θέλει προσοχή και σοβαρότητα από όλους αλλά μέσα στην έδρα μας οφείλουν όλοι όσοι αγωνιστούν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Παράλληλα θα πρέπει να γίνει και μια καλύτερη διαχείριση από τον Μαρκόπουλο που αν και λάτρης του περιορισμένου ροτέισον(και εκ των συνθηκών) θα πρέπει να μοιράσει τον χρόνο ώστε να μην ξεμείνουμε από ενέργεια όπως έγινε στα 3 τελευταία παιχνίδια.

 Με την ομάδα στο 1-4 και 3 ήττες από τους «νεοφώτιστους» τα πράγματα έχουν αρχίσει να ζορίζουν από νωρίς.  Τα περιθώρια έχουν στενέψει  και το πάθημα των προηγούμενων αγωνιστικών θα πρέπει να γίνει μάθημα ως προς τη διαχείριση του αγώνα.  Με τον Μόρις να επιστρέφει και  αξιοποιώντας αυτή την φορά το NickGalisHallη νίκη θα πρέπει να έρθει πάση θυσία. Ώρα για ανάκαμψη Αρειανάρα μου!

ΥΓ. Επιλεκτικά συνεπής στις υποχρεώσεις του ο Γουλιέλμος. Τι μου θυμίζει;

Ένα από τα πιο στενάχωρα παιχνίδια που προκαλούν μόνο θλίψη σε όσους ακόμη ασχολούνται με τον μπασκετικό ΑΡΗ είναι αυτό στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Από την μια η  μόνιμη μετριότητα που χαρακτηρίζει την ομάδα μας  από την άλλη η δυναμική του αντιπάλου και κάπου στην μέση και κάποια ανθρωπάκια με γκρι που παλεύουν να αποδείξουν ακόμη και στα πιο αδιάφορα παιχνίδια ότι η πράσινη ΕΟΚ μπορεί να υπολογίζει σε αυτά.

Με αυτά τα δεδομένα και ανεξάρτητα από τις 2 σημαντικές απουσίες οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου θα προσπαθήσουν να περάσουν αυτό το παιχνίδι όσο πιο ανώδυνα γίνεται… Γιατί ακόμη και σαν προπόνηση να το δεις, όταν απουσιάζουν 2 πενταδάτοι, άλλος ένας είναι με το ένα πόδι εκτός ομάδος όπως και η πρώτη σου αλλαγή ε τότε ούτε στη σφαίρα της προετοιμασίας δεν μπορείς να δεις αυτό το παιχνίδι.

Ωστόσο ο χρόνος περνάει, ο Μόρις πιθανόν την επόμενη αγωνιστική να αγωνισθεί κανονικά και οι απαραίτητες μέρες αποθεραπείας για τον Μποχωρίδη μειώνονται. Τώρα αν γίνονται προσπάθειες ώστε να λυθεί το μπαν του Γουίβερ που εδώ και 2 εβδομάδες είναι τυπική διαδικασία… αν βρεθούν και πεισθούν να έρθουν οι αντικαταστάτες του Τάλτον και του Γκάγκιτς ή αν βρεθούν οι εγγυήσεις για να ενισχυθεί ουσιαστικά η ομάδα με τον Γιάνκοβιτς είναι άλλο θέμα και δεν έχει καμία σχέση με το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ. Ωστόσο το ότι δεν εκμεταλλευόμαστε αυτό το χρονικό διάστημα μέχρι το κομβικό παιχνίδι με τον Κολοσσό δείχνει πάρα πολλά για την διοίκηση της ΚΑΕ αλλά και το πώς θα πορευτεί η ομάδα και αυτή τη σεζόν…

Κουράγιο σε όλους μας!

ΥΓ. Και αυτός ο ζήλος αρκετών για να δικαιώσουν την προσπάθεια του Δ.Γουλιέλμου και να αναδείξουν την κάθε θετική κίνηση ώρες ώρες κουράζει. Όπως και το αντίθετο κουράζει αλλά το πράγμα μιλάει από μόνο του. Δεν χρειάζεται να βάλεις υπότιτλους για να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει και φέτος στον ΑΡΗ.

Συνέχεια στις ήττες έδωσε και σήμερα ο ΑΡΗΣ μας μη καταφέρνοντας να κερδίσει ούτε τον Ιωνικό μέσα στην έδρα του. Η προκλητική διαιτησία που για 3 δεκάλεπτα έκανε ότι μπορούσε για να σπρώξει τον Ιωνικό και η ανωτερότητα των αντιπάλων στο τελευταίο δεκάλεπτο ήταν τα ανυπέρβλητα εμπόδια για την ομάδα μας. Πλέον τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται δύσκολα και θα πρέπει αυτή η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζει ο Γουλιέλμος την όλη κατάσταση να λάβει τέλος!

Δυνατό και δύσκολο παιχνίδι αναμενόταν εξαρχής και έτσι ακριβώς εξελίχθηκε σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Οι 2 ομάδες χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην άμυνα πήγαιναν χέρι χέρι σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Στη διαφορά που πήγε να χτίσει ο Ιωνικός ο ΑΡΗΣ απάντησε με το δικό του σερί χωρίς όμως να καταφέρουμε να ξεφύγουμε στο σκορ. Στο τέλος για ακόμη μια φορά δεν υπήρχαν οι λύσεις από την περιφέρεια μιας και οι Φλιώνης και Τάλτον αν και είχαν σχετικά καλή παρουσία δεν έχουν τον απαραίτητο τσαμπουκά για να σηκώσουν την ομάδα στα κρίσιμα ενώ ο Σλαφτσάκης που αγωνίσθηκε κυρίως στη θέση 3 επιδόθηκε σε ένα ρεσιτάλ κακών επιλογών που έκοψε κάθε ελπίδα για την ανατροπή. Επί της ουσίας είδαμε μια επανάληψη του αγώνα στην Λάρισα με την διαφορά ότι ο ΑΡΗΣ λόγω έδρας έβγαλε περισσότερη ενέργεια στο παρκέ αλλά και βρήκε και κάποιες βοήθειες από τον Τάλτον και τον Φλιώνη. Παρόλα αυτά όταν λόγω τραυματισμών έχεις μόνο 3 παίκτες(Ντραγκίσεβιτς, Μιλόσεβιτς και Γκετσεβίτσιους) σημεία αναφοράς και με την προσωπικότητα να πάρουν πρωτοβουλίες όταν η μπάλα καίει λογικό είναι κάποια στιγμή και αυτοί να αδειάσουν από δυνάμεις. Οποιαδήποτε βοήθεια από παίκτες όπως ο Φλιώνης και ο Σλαφτσάκης είναι ευχάριστη έκπληξη μιας και ο κανόνας είναι μια παρουσία από κακή ως αδιάφορη. Άλλωστε όταν έχεις παίκτη στην περιφέρεια όπως ο Σλαφτσάκης που τον μαρκάρανε με 4 μέτρα απόσταση τότε γίνεται αυτονόητο ότι σου λείπουν παίκτες σε συγκεκριμένες θέσεις. Δυστυχώς και ο Σακελλαρίου δεν δείχνει τίποτα σε σχέση με ότι είχε δείξει όταν αγωνιζόταν στον Πανιώνιο και έτσι καταντήσαμε στα τελευταία 2 παιχνίδια ξεμείναμε από παίκτες στην περιφέρεια.

Φυσικά το ότι η ομάδα μας έχει τρανταχτές αδυναμίες δεν σημαίνει ότι δίνει το δικαίωμα στα ανθρωπάκια με τα γκρι να κάνουν ότι γουστάρουν. Για 3 δεκάλεπτα οι διαιτητές με τεράστια ευκολία φόρτωναν τους παίκτες μας με φάουλ την ίδια στιγμή που δεν σφύριζαν τίποτα εις βάρος του Ιωνικού ακόμη και σε πιο κραυγαλέες φάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τρίτο δεκάλεπτο. Εκεί όπου ένας ΑΡΗΣ που διαρκώς έκανε επίθεση μέσα από το ζωγραφιστό κέρδισε μόλις 1 φάουλ! Συν 2 που οι παίκτες του Ιωνικού έκαναν επίτηδες για να κόψουν αιφνιδιασμό. Και όταν δεν έχεις τον φόβο των φάουλ γιατί για 30' οι διαιτητές δεν σφυρίζουν τίποτα εις βάρος σου, τότε με μεγάλη ευκολία μπαίνεις στο καθοριστικό τέταρτο δεκάλεπτο και παίζεις σκυλίσια άμυνα χωρίς φόβο.

Μεγαλώνει επικίνδυνα το αρνητικό σερί μιας μετά και τη νέα ήττα κόντρα στον 3ο νεοφώτιστο της κατηγορίας… Η ομάδα με την εικόνα της φωνάζει ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα που θα πρέπει άμεσα να λυθεί. Σίγουρα η ατυχία μας χτύπησε νωρίς την πόρτα με τον τραυματισμό του Μποχωρίδη και του Μόρις αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει η διοίκηση να μείνει με σταυρωμένα τα χέρα. Ήδη στο φετινό πρωτάθλημα έχουν γίνει αρκετές προσθαφαιρέσεις στις ομάδες που δεν ξεκίνησαν καλά… και στον ΑΡΗ περιμένουμε πότε θα επιστρέψει ο Μποχωρίδης(κατά τον Δεκέμβριο) και αν νιώσει καλύτερα ο Μόρις… Συνέλθετε εκεί στην ΚΑΕ ή αν δεν μπορείτε βγείτε και πείτε το… στον ΑΡΗ είστε...

ΥΓ. Τουλάχιστον το θέμα με τον Γιάνκοβιτς θα πρέπει να τελειώσει άμεσα. Γιατί πάρα τις όποιες άστοχες επιλογές εδώ μας λείπουν και ποσοτικά παίκτες. Παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν και στις 2 πλευρές του γηπέδου.

Τον Ιωνικό Νίκαιας θα αντιμετωπίσει ο ΑΡΗΣ μας το μεσημέρι του Σαββάτου στο πιο δύσκολο(θεωρητικά πάντα) παιχνίδι ως τώρα. Η ήττα της προηγούμενης αγωνιστικής επιβεβαίωσε τις χτυπητές αδυναμίες του φετινού ΑΡΗ και άπαντες στην ομάδα γνωρίζουν ότι θα πρέπει να άλλαξουν 100% την εικόνα τους ώστε να έρθει η νίκη. Έτοιμος και ο κόσμος για ακόμη ένα δυναμικό παρών παρά το κακό ξεκίνημα και το "όνομα" του αντιπάλου.

Με την απουσία του Μποχωρίδη δεδομένη, την παρουσία του Μόρις να κρίνεται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και τους Ντάλτον και Γκάγκιτς να παίρνουν(;) άλλη μια ευκαιρία οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου θα πρέπει να δείξουν ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια. Ο Ιωνικός μπορεί να μην λέει στους περισσότερους κάτι σαν όνομα ωστόσο πρόκειται για μια δυνατή ομάδα που συνδυάζει εκρηκτικότητα, εμπειρία και μπασκετικό IQ. Μπορεί αρχικά να ήρθε η εντός έδρας ήττα σοκ από το Λαύριο αλλά στη συνέχεια τόσο κόντρα στον Προμηθέα εκτός όπου έχασε στα σημεία όσο και απέναντι στον συμπολίτη που κέρδισε εύκολα έδειξε ότι είναι μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα που μόνο περαστική δεν θα είναι από την κατηγορία. Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο ότι όλοι οι παίκτες θα πρέπει να δείξουν το κάτι παραπάνω. Το κάτι παραπάνω στην άμυνα, στα ριμπάουντ, στην διεκδίκηση κάθε μπάλας. Αυτή η ενέργεια έλειψε από την ομάδα στα προηγούμενα παιχνίδια και το πληρώσαμε. Συν την έλλειψη λύσεων από τον πάγκο(και όχι μόνο) μιας και με μόλις 3 παίκτες(Γκετσεβίτσιους, Μιλόσεβιτς και Ντραγκίσεβιτς) να παλεύουν ούτε τη Λάρισα δεν μπόρεσες να κερδίσεις. Κάτι που σημαίνει ότι επιβάλλεται να δούμε όλους τους παίκτες να συμμετέχουν. Από τους Τάλτον και Γκάγκιτς που φέρεται να είναι με το ένα πόδι εκτός ομάδος μέχρι και τους Φλιώνη, Σλαφτσάκη και Σακελλαρίου που θα πρέπει κάποια στιγμή να προσφέρουν σταθερά πράγματα στην ομάδα και όχι απλά κάποιες καλές εμφανίσεις-πυροτεχνήματα. Και γιατί όχι κάποια στιγμή και ο Μαρκόπουλος να πάρει την απόφαση να ρίξει και τους νεαρούς στο παιχνίδι έστω για κάποια δίλεπτα πιεστικής "παιδικής" άμυνας  με σκοπό να φθείρει τους αντιπάλους. Ιδίως αν δεν αγωνισθεί ο Μόρις ή δεν είναι σε θέση να βοηθήσει ουσιαστικά θα πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να βάλουν έστω ένα δικό τους λιθαράκι ώστε να έρθει η νίκη. Διαφορετικά με 2-3 παίκτες να προσπαθούν να σηκώσουν στις πλάτες τους την ομάδα δεν γίνεται…

Όσο δυνατός αν είναι ο Ιωνικός δεν παύει να μιλάμε για ένα παιχνίδι μέσα στην έδρα μας με τον κόσμο να δίνει το κάτι παραπάνω στην ομάδα όπως φάνηκε στην πρεμιέρα με τον συμπολίτη. Τα προβλήματα τραυματισμών και αλλαγών παραμένουν στάσιμα και αυτό σημαίνει ότι μέσα από αυτές τις συνθήκες θα πρέπει ο Μαρκόπουλος και οι παίκτες του να βρουν την άκρη ώστε να πάρουν τη νίκη. Όσο για εμάς… όπως σε κάθε παιχνίδι θα είμαστε εκεί να σπρώξουμε την ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ στη νίκη!

ΥΓ. Με μεγάλη ευκολία σπεύσανε αρκετοί να "λυτρώσουν" τον Δ.Γουλιέλμο λόγω της άρσης των μπαν, χωρίς για μια στιγμή να αναλογιστούν τη συνέχεια. Ο χρόνος θα δείξει… συνηθίζουμε να αναφέρουμε… και όσο κολλάνε οι διορθωτικές κινήσεις και παραμένει το μπαν του Γουίβερ ενεργό κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος ότι όλα βαίνουν καλώς.

3η συνεχόμενη ήττα για την ομάδα μας που ούτε κόντρα στην αδύναμη Λάρισα κατάφερε να πάρει το ροζ φύλλο αγώνα. Ο τραυματισμός του Μόρις, η έλλειψη λύσεων από τον πάγκο και η άνευρη άμυνα ήταν οι βασικοί λόγοι που χάθηκε το σημερινό παιχνίδι. Είναι ολοφάνερο ότι χρειάζονται άμεσα αλλαγές και όσο γρηγορότερα το πάρει απόφαση ο Γουλιέλμος τόσο πιο γρήγορα θα βρει η ομάδα τον δρόμο της.

Αν και μπήκε καλά στο παιχνίδι ο ΑΡΗΣ μας από το ξεκίνημα ήταν φανερό ότι υπήρχε πρόβλημα στην άμυνα. Στην επίθεση έβρισκε τις λύσεις από τους Μιλόσεβιτς, Γκετσεβίτσιους και Ντραγκίσεβιτς αλλά στην δική μας πλευρά δυσκολευόμασταν πάρα πολύ για να κόψουμε τους αντιπάλους μας. Άμυνα που ξεκινούσε λανθασμένα κυρίως από την περιφέρεια με τους Τάλτον και Φλιώνη να μην μπορούν να περιορίσουν τους αντιπάλους τόσο στην εκτέλεση όσο και στην οργάνωση του παιχνιδιού. Μάλιστα η ευκολία με την οποία δίναμε ελεύθερα μακρινά σουτ έδειχνε ότι με το που άρχιζαν οι παίκτες της Λάρισας να βρίσκουν στόχο έξω από τα 6.75 ο έλεγχος του παιχνιδιού θα ξέφευγε όπως ακριβώς και έγινε στο Β ημίχρονο. Εκεί όπου άρχισε να φαίνεται η κούραση της εξαιρετικής τριάδας Μιλόσεβιτς, Γκετσεβίτσιους και Ντραγκίσεβιτς και το ένα λάθη να διαδέχεται το άλλο. Ο Τάλτον μπορεί να παρουσιάστηκε ελαφρώς βελτιωμένος αλλά ακόμη απέχει πολύ από  αυτό που χρειάζεται ο φετινός ΑΡΗΣ. Οι άμυνες ανοίγουν από την περιφέρεια και έτσι γίνεται πιο εύκολο το έργο των ψηλών. Δυστυχώς ο Τάλτον ως τώρα ούτε οργανωτικά ούτε εκτελεστικά δεν αποτελεί απειλή για τον αντίπαλο. Αναμενόμενη η εμφάνιση των Φλιώνη και Σλαφτσάκη που επιβεβαιώνουν με τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους ότι δεν είναι για κάτι παραπάνω από το να προσφέρουν 10΄ ξεκούρασης σε βασικούς παίκτες.  Λίγο χρόνο συμμετοχής πήρε ο Γκάγκιτς σε σημεία που όλη η ομάδα έδειχνε αποσυντονισμένη μη καταφέρνοντας να κάνει αισθητή την παρουσία του και να αλλάξει κάτι.

Από αυτά  που είδαμε σήμερα στη Λάρισα το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι χωρίς αλλαγές προσώπων ή προσθήκες δύσκολα να δούμε κάτι διαφορετικό στη συνέχεια. Όσο ποιοτικοί είναι μερικοί από τους παίκτες που έχουμε φέτος άλλο τόσο αισθητό είναι το κενό που υπάρχει σε συγκεκριμένες θέσεις και σε συγκεκριμένα κομμάτια του αγώνα. Επειγόντως αλλαγές… γιατί αυτή η προσπάθεια που ξεκίνησε από την ΚΑΕ πριν περίπου 3-4 εβδομάδες κινδυνεύει να "καεί" πολύ γρήγορα.

ΥΓ. Πάλι καλά που στον ΑΡΗ εδώ και χρόνια μαζεύουμε όλα τα καλά παιδιά και δεν έχουμε "καλόπαιδα" στον Παπαντωνίου. Μπορεί να μην κερδίζουμε αλλά τουλάχιστον έχουμε καλά παιδιά…

ΥΓ2. Μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται το να χρεωθεί όλο αυτό που συμβαίνει ο Σούλης Μαρκόπουλος. Όχι ότι ως προπονητής δεν έχει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί αλλά το να κάψεις αυτόν τον προπονητή τόσο γρήγορα όταν επί χρόνια ανέχεσαι τον κάθε απίθανο μαθητευόμενο μάγο χωρίς να προσφέρει τίποτα θα είναι έγκλημα.

ΥΓ3. Πρώτη νίκη ο Ηρακλής στην μεγάλη κατηγορία μετά από 10 χρόνια… πρώτη νίκη στην ιστορία της η νεοσύστατη Λάρισα. Α ρε ΑΡΗ πόση πίκρα ακόμη έχεις να μας προσφέρεις;

Με φανερή έλλειψη ενέργειας και καθαρού μυαλού από την έναρξη του αγώνα ο ΑΡΗΣ μας έχασε εύκολα στο Ιβανώφειο. Στοίχισε η απουσία του Μποχωρίδη όπως και η "απουσία" του Τάλτον για ακόμη ένα παιχνίδι. Όλα ιδανικά κύλησαν για τον Ηρακλή με τους διαιτητές να ανέχονται το σκληρό τους παιχνίδι και να σφυρίζουν ανάποδα εξόφθαλμες παραβάσεις…

Σαν να μην έφθανε η έλλειψη προετοιμασίας, το επίπεδο ετοιμότητας αρκετών παικτών-κλειδιά, η κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια ήρθε και ο απρόσμενος τραυματισμός του Μποχωρίδη που έκανε το πρόβλημα στην περιφέρεια ακόμη πιο έντονο. Ο Τάλτον δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του αγώνα να προσφέρει κάτι το θετικό. Ούτε οργανωτικά, ούτε σε σκορ και ούτε και σε άμυνα. Ο Φλιώνης που σήμερα ήταν πολύ καλός έδωσε λύσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να κάνει όλα αυτά που χρειαζόταν η ομάδα για να κερδίσει. Παρέα με τον Τάλτον στους αρνητικούς πρωταγωνιστές ήταν και οι Μιλόσεβιτς και Σλαφτσάκης όπου "ακύρωσαν" τη θέση "4" με την παρουσία τους και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Ούτε καν μπλοκ άουτ δεν έκαναν ενώ πολλές φορές ξεχνιόντουσαν στην άμυνα. Κακός και ο Γκετσεβίτσιους που σε 33΄ συμμετοχής πρόσφερε μόλις 3 πόντους και 5 ασίστ …με σχεδόν ισάριθμα λάθη. Μέτριος και ο Ντραγκίσεβιτς που όμως δεν τροφοδοτήθηκε καθόλου σωστά. Αν πάντως σε μια εύκολη ήττα σαν την σημερινή θέλουμε να βρούμε κάτι το θετικό αυτό ήταν η εμφάνιση του Μόρις και του Γκάγκιτς. Ο Μόρις έδωσε την απάντηση στο ερωτηματικό που υπήρχε από την ημέρα που ανακοινώθηκε η μεταγραφή και έπεισε ότι όσο προσαρμόζεται στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ θα γίνεται ολοένα και καλύτερος. Ενώ και ο Γκάγκιτς έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα ποικιλοτρόπως. Αρκετά καλός και ο Φλιώνης όπως είπαμε στο ξεκίνημα ωστόσο μας έχει συνηθίσει σε κάποιες εμφανίσεις πυροτεχνήματα που γρήγορα ξεχνιούνται. Μακάρι πάντως να αρχίσει να βρίσκει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται γιατί με τον Τάλτον να είναι σκιά του εαυτού ο καλός Φλιώνης είναι απαραίτητος.

Απογοήτευσε με την εμφάνιση της η ομάδα που έδειξε να μην έχει τις απαιτούμενες δυνάμεις για να ανταποκριθεί στο σημερινό παιχνίδι. Άσχημη ήττα που όμως θα πρέπει όλοι στην ομάδα να αφήσουν πίσω τους και να δουλέψουν. Να δουλέψουν μέχρι αυτό το καλό υλικό να αρχίσει να αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητες του. Και αυτό πρέπει να γίνει από το επόμενο κιόλας παιχνίδι στη Λάρισα όπου οι δικαιολογίες θα αρχίσουν να στερεύουν...

ΥΓ. Αν πάντως χρειαστεί να γίνουν διορθωτικές κινήσεις αυτές να γίνουν με προσοχή και χωρίς βιασύνη. Είναι αρχή και πρέπει όλοι να δείξουν ψυχραιμία και υπομονή

ΥΓ2. Έτσι παίζουν έδρα οι διαιτητές όταν γουστάρουν να στηρίξουν τον γηπεδούχο.

ΥΓ3. Έ ρε μπασκετικό VAR που σας χρειάζεται γκρι ανθρωπάκια.

Μετά την ανακοίνωση-απάντηση στις αστειότητες των συμπολιτών που βρήκαν σημείο επαφής στις διαιτητικές αδικίες ήρθε η στιγμή και η ομάδα να δώσει την απάντηση της πάνω στο παρκέ. Εκεί όπου δεν θα πρέπει να επαναλάβει τα λάθη της αναμέτρησης της Τετάρτης και να  πάρει τη νίκη που τόσο εύκολα έδειξε ότι μπορούσε να είχε πάρει. Ρεσιτάλ γραφικότητας από τους συμπολίτες που σύντομα όμως αναμένεται να προσγειωθούν σε μια σκληρή πραγματικότητα που θα έχει να κάνει με την επιβίωση τους στην BasketLeagueκαι όχι απλά σε μια νίκη άνευ ουσίας.

Τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση, η χαλαρότητα στην άμυνα και η γενικότερη έλλειψη συγκέντρωσης στα κρίσιμα σημεία ήταν αυτά που χάρισαν τη νίκη στον Ηρακλή.  Αναμφίβολα  η ομάδα έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης αλλά όταν με έναν Ντραγκίσεβιτς, έναν Μποχωρίδη για ένα ημίχρονο  και κάποια ξεσπάσματα του Γκετσεβίτσιους είχες το προβάδισμα σχεδόν σε όλο το παιχνίδι τότε ακόμη και 1-2 πράγματα βελτίωσης που μπορείς να πετύχεις μέσα σε ελάχιστες προπονήσεις πιθανόν να είναι  αρκετά.  Ο Τάλτον θα πρέπει να φανεί πιο συνεπής και να βοηθήσει τους συμπαίκτες του.  Δεν ήταν μόνο το λάθος στην τελευταία φάση αλλά γενικότερα μοιάζει ως τώρα εκτός ρυθμού. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Φλιώνη που θα  έπρεπε αυτές τις ευκαιρίες να τις αρπάζει από τα μαλλιά. Άλλωστε αν ο ΑΡΗΣ κάποια στιγμή βρει  έναν ξένο να «καλύψει» σωστά αυτή τη θέση τότε ο χρόνος του θα περιοριστεί σημαντικά. Πέρα όμως από τους 2 πόιντ γκαρντ περιμένουμε και από τους Μιλόσεβιτς και Γκάγκιτς να δείξουν το καλό τους πρόσωπο. Στα πρώτα 2 παιχνίδια δεν  έχουν προσφέρει τις αναμενόμενες βοήθειες και αυτό πρέπει να αλλάξει.   Το γεμάτο Ιβανώφειο   θα παίξει ως ένα σημείο το ρόλο του αλλά οι παίκτες μας είναι αρκετά έμπειροι για να μασήσουν από έδρες και το πιο πιθανό είναι οι άπειροι παίκτες του Ηρακλή να ξαφνιαστούν και να αγχωθούν με την μαζική παρουσία του κόσμου.  Αρκεί η διαιτησία να μην παρασυρθεί και να σταθεί στο ύψος της κάτι που δεν το έκανε στα προηγούμενα παιχνίδια…

Οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου κατάλαβαν ότι αδίκησαν τους εαυτούς τους και δεν δείχνουν διατεθειμένοι να δωρίσουν και πάλι τη νίκη στον Ηρακλή. Άλλωστε με αυτόν τον Ηρακλή που είδαμε την Τετάρτη λίγη παραπάνω προσπάθεια και συγκέντρωση φαντάζουν αρκετά για να έχουμε ένα εύκολο απόγευμα αφήνοντας τους συμπολίτες να ασχοληθούν στη συνέχεια με τους πραγματικούς τους στόχους… αρκετά με τις ευγένειες  ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ μου, πάμε για το διπλό!

ΥΓ. Μια ανάσα από την επιστροφή στην ομάδα μας ο Γιάνκοβιτς! Σπουδαία κίνηση που αν ολοκληρωθεί θα μιλάμε για διαφορετικούς στόχους παρά τις όποιες εμφανείς αδυναμίες.

ΥΓ2. Κρίμα για τον Ηρακλή που ζήλεψε τη «δόξα» του μπάογκ και έβγαλε αυτή την ανακοίνωση μετά μάλιστα από νίκη χάρη σε διαιτητικά λάθη. Ελπίζω να καταλάβουν ότι  κάποια στιγμή ότι και αυτοί είναι θύματα της «εξυγίανσης».

ΥΓ3. Και από την ΚΑΕ Ολυμπιακός κλάπηκαν χρήματα. Δεν θα μας τα ζαλίσετε τώρα όπως έγινε με την περίπτωση της ΠΑΕ;

Με το δεξί μπήκε ο ΑΡΗΣ μας στη νέα αγωνιστική σεζόν κερδίζοντας τον συμπολίτη σε ένα παιχνίδι για γερά νεύρα(και στομάχια)! Η ομάδα σαφώς ανέτοιμη σε όλα τα επίπεδα, έδειξε 2 εντελώς διαφορετικά πρόσωπα αλλά στο τέλος πήρε τη νίκη που άξιζε. Έδωσε απαντήσεις ο Μποχωρίδης που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος για την ομάδα μας. Καμίνι όπως αναμενόταν το Παλέ με τον κόσμο να στέλνει το μήνυμα ότι και φέτος θα είναι δίπλα στην ομάδα.

Αν και ξεκίνησε καλά η ομάδα στη συνέχεια κάποια συνεχόμενα μακρινά σουτ που έδωσαν το προβάδισμα στον μπάογκ μας έκοψε την φόρα. Σε εκείνο το σημείο ο Μαρκόπουλος  που διέκρινε το πρόβλημα στο μαρκάρισμα του Μαργαρίτη έριξε τον Σλαφτσάκη που με την ενέργεια και το πάθος του και στις 2 πλευρές του γηπέδου άλλαξε τις ισορροπίες του αγώνα. Ο Μποχωρίδης που ήταν ζεστός από τα αποδυτήρια συνέχιζε να σκοράρει ενώ και οι υπόλοιποι άρχισαν να βρίσκουν ρυθμό. Το +14 έμοιαζε άκρως φυσιολογικό και όλα έδειχναν ότι έτσι θα εξελιχθεί το παιχνίδι. Στο Β ημίχρονο όμως λίγο η χαλάρωση, λίγο η κούραση και οι χαμένες βολές και ο συμπολίτης βρήκε με κάποια ανέλπιστα σουτ και τυχερές φάσεις την ευκαιρία να μειώσει. Με τον Σμιθ να βλέπει το καλάθι μας σαν βαρέλι η διαφορά εξανεμίστηκε και παρά το 68-61 100'' πριν το τέλος καταφέραμε να δώσουμε την ευκαιρία στον Αμερικάνο να ισοφαρίσει το παιχνίδι και να πάει στην παράταση. Μια παράταση που φάνταζε πολύ δύσκολη μιας και από την μια υπήρχε ένας ανέτοιμος ΑΡΗΣ και από την άλλη ένας μπάογκ που έκανε κανονικά πλήρη προετοιμασία και είχε και την ψυχολογία με το μέρος του. Οι φόβοι μας επαληθεύτηκαν, ο μπάογκ είχε τον πρώτο λόγο στο έξτρα πεντάλεπτο αλλά οι παίκτες μας έβγαλαν πείσμα, αντίδραση και εκμεταλλευόμενοι κάθε λάθος του αντιπάλου κατάφεραν πάρουν τη νίκη και να σκορπίσουν χαρά στους περίπου 5000 φίλους της ομάδος που βρέθηκαν στο γήπεδο.

Η ομάδα ήταν ένα τεράστιο ερωτηματικό και ανυπομονούσαμε για τα σημερινά αποκαλυπτήρια. Σε μεγάλο βαθμό είδαμε ακριβώς αυτά τα στοιχεία που περιμέναμε από όλους τους νέους παίκτες. Παιχνίδι κοντά στο καλάθι με παίκτες σαν τον Ντραγκίσεβιτς, τον Μιλόσεβιτς και τον Γκάγκιτς που  ξέρουν να σκοράρουν. Γκετσεβίτσιους με φαμακερό μακρινό σουτ. Έναν Τάλτον που μπορεί να κοντρολάρει τον ρυθμό αλλά όχι να κάνει την διαφορά και έναν Μόρις που θα προσφέρει εκρηκτικότητα στο παιχνίδι μας. Φυσικά όλοι οι παραπάνω με εξαίρεση ίσως τον Ντραγκίσεβιτς ήταν μέτριοι σήμερα και δεν μπόρεσαν να δείξουν τις πραγματικές τους δυνατότητες. Όσο περνάει ο καιρός και αρχίσουν να βρίσκουν τον ρόλο τους στην ομάδα θα δείξουν αυτά που μπορούν. Η ευχάριστη έκπληξη σήμερα ήταν ο Λευτέρης Μποχωρίδης που δικαίωσε όλους όσους έλεγαν ότι απελευθερωμένος από τον ρόλο του ηγέτη(με το ζόρι) θα βγάλει τον καλό του εαυτό. Σήμερα κυρίως στο πρώτο ημίχρονο ήταν εντυπωσιακός. Ενώ και στα κρίσιμα έδειξε ότι δεν φοβάται όταν η μπάλα καίει. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και σύντομα θα ξεχαστεί η περσινή τραγική χρονιά αλλά και το σήριαλ του καλοκαιριού. Πολλά μπράβο αξίζουν και στον Σλαφτσάκη που έδωσε και την ψυχή του σήμερα και απέδειξε ότι φέτος θα είναι στα χέρια του Σούλη Μαρκόπουλου ένα πολυεργαλείο. Προβλημάτισε ο Φλιώνης που δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο να μπει στο ρυθμό του αγώνα παρόλο που ήταν απαραίτητος μιας και ο Τάλτον σε κάποια σημεία είχε χάσει τον έλεγχο. Ελάχιστα αγωνίσθηκε ο Σακελλάριου για να κριθεί… Επιβεβαίωσε ο Μαρκόπουλος όλα αυτά που περιμέναμε με το που ακούσαμε την είδηση της πρόσληψης του φτιάχνοντας ένα άκρως μπασκετικό συνόλο και κάνοντας ένα κοουτσάρισμα λογικό, χωρίς ανούσιες αλλαγές που κόβουν τον ρυθμό των παικτών και κινήσεις που χρειάζονται υπότιτλους από τους διάφορους μπασκετικούς φωστήρες για να τις καταλάβουμε εμείς οι κοινοί θνητοί…

Σπουδαία νίκη ξεχωριστής σημασίας ήταν η σημερινή παρά το ότι μιλάμε για την πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Όταν πριν 2 εβδομάδες δεν ήξερες αν θα κατεβάσεις ανδρική ομάδα, δεν έκανες καθόλου προετοιμασία, δεν έδωσες ούτε ένα φιλικό με όλους τους παίκτες και έκανες μόλις 2-3 προπονήσεις με φουλ ρόστερ και τελικά καταφέρνεις και κερδίζεις ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι τότε ναι άπαντες αξίζουν τα συγχαρητήρια μας. Μια νίκη ψυχολογίας που θα βοηθήσει πάρα πολύ ώστε η συνέχεια να είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με ότι έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Σειρά τώρα ο γηραιός!

ΥΓ. Κουράζει να το αναφέρουμε ξανά και ξανά…  απλή μπασκετική λογική χρειαζόταν ο ΑΡΗΣ εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ευτυχώς την βρίσκει στο πρόσωπο του Μαρκόπουλου!

ΥΓ2. Κάτι από  τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ θύμισε ο μπασκετικός που δικό του παιχνίδι λίγο έλειψε να το χάσει.

ΥΓ3.  Πολύ κακή διαιτησία με πολλά λάθη και για τις 2 πλευρές.

Έτοιμος για το πρώτο τζάμπολ της χρονιάς ο ΑΡΗΣ μας με ένα σπουδαίο παιχνίδι όπου η νίκη θα σημάνει και την επιστροφή στην κανονικότητα. Μια κανονικότητα όπου θέλει τον ΑΡΗ να παρουσιάζεται και πάλι ανταγωνιστικός και τους "πελάτες" να τους φέρετε σαν "πελάτες".   Η εμπιστοσύνη που εμπνέει ο Σούλης Μαρκόπουλος, οι επιλογές ποιοτικών παικτών και η δύναμη της έδρας είναι αρκετά για να μας κάνουν αισιόδοξους ότι  ο συμπολίτης δεν θα γλιτώσει!

Από την αβεβαιότητα και τα αδιέξοδα περάσαμε στην συγκρατημένη αισιοδοξία και στην ανυπομονησία για το πρώτο τζάμπολ. Αυτό είναι το κοντράστ των συναισθημάτων όλων των Αρειανών που πλέον βλέπουν τον μπασκετικό ΑΡΗ με άλλο μάτι. Μπορεί να μην την έχουμε δει την ομάδα αλλά με εξαίρεση τον Μόρις οι υπόλοιποι παίκτες είναι γνωστοί σε όποιον ασχολείται με την σπυριάρα μπάλα. Παίκτες με εμπειρία και  προσωπικότητα που το γνωρίζουν το άθλημα. Παίκτες που δεν αγχώνονται για το αν θα παίξουν μπροστά σε ένα απαιτητικό κοινό που θέλει τη νίκη και μόνο τη νίκη απέναντι σε αυτή την ομάδα που εκφράζει όλα όσα μας αποτροπιάζουν. Υπό την καθοδήγηση ενός προπονητή που τα ντέρμπι τα έχει φάει με το κουτάλι και τα γνωρίζει από όλες τις πλευρές. Και αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσεις και την ώθηση της κερκίδας τότε καταλαβαίνεις ότι ο μπάογκ δεν έχει καμία τύχη. Ένας μπάογκ που όπως κάθε καλοκαίρι διαφημίζεται σαν κάτι το εξαιρετικό με ευρεία στήριξη του κόσμου του και τελικά καταλήγει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας να κάνει αγγαρεία μεταξύ συγγενών και φίλων. Εκεί ακριβώς θα τον βοηθήσουμε να καταλήξει μια ώρα νωρίτερα.

Τι και αν έχουν περάσει λίγα εικοσιτετράωρα από τότε που μαζεύτηκε όλη η ομάδα μαζί. Τι και αν όλο το καλοκαίρι αναρωτιόμασταν αν θα κατεβάσουμε ανδρικό ή εφηβικό… Το μπαν λύθηκε, μεταγραφές καλές έγιναν, έμπειρο κόουτς έχουμε, το ντου στα διαρκείας  ξεκίνησε και συνεχίζεται αδιάκοπα και όλα φαντάζουν ιδανικά για ακόμη ένα κιτρινόμαυρο πάρτι με  καλεσμένο τον συμπολίτη για το γνωστό ξεπουπούλιασμα. Το επιβάλλει η κανονικότητα!

ΥΓ. Αγωνιστική ανάλυση για αυτό το παιχνίδι δεν μπορεί να γίνει μιας και δεν έχουμε δει ούτε ένα δεκάλεπτο από τον ΑΡΗ μας. Ωστόσο αν επιβεβαιωθεί η θεωρία βάσει των βιογραφικών των παικτών που αποκτήθηκαν τότε θα έχουμε ύστερα από χρόνια μια πολύ καλή χρονιά!

ΥΓ2. Εδώ δεν έχει ούτε καθυστερήσεις ούτε Σιδηρόπουλο για να τους σώσει.

ΥΓ3. Θα παίξει και ο Βιερίνια; κάτι τέτοια έδειχνε το μπαογκΤΒ της Β.Κορέας.